οἰνου δ ' ἑν μονον . Και προς ἐπι τουτοις τιθασος οἰμωζων ταὡς . Διαρραγητω χἁτερος δειπνων τις εὐ , | ||
ἁς ἀπηξιωσατο . δωματων γαρ εἱλομαν ἀνατροπας : ὁταν Ἀρης τιθασος ὠν φιλον ἑλῃ , ἐπι τον , ὠ , |
τους ἐν τῳ καταλογῳ ὁπλιτας και τους ἀλλους ἱππεας . ἀναστας δε Κριτιας ἐλεξεν : Ἡμεις , ἐφη , ὠ | ||
, ἐξ οὑ ἐσχε Μενοιτιον , ὁς ἐπῳκησε την Ὀπουντα ἀναστας ἀπο Θεσσαλιας . τινες ἐκ Δαμοκρατειας της Αἰγινης και |
το δικαστηριον ἐβουλεσθε μεν θανατῳ κολασαι , του δε προβαλλομενου πεισθεντος την δικην τε πασαν ἀφειναι ἠναγκασατ ' αὐτον , | ||
ἀν μαλιστα πιστευσῃ , τουτοις ἐπιτρεπειν περι του πραγματος . πεισθεντος δε του πληθους , ὁ δημος εἱλετο δυο ἀνδρας |
παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
ἀν εἰς Ἐφεσον ἀφικωμεθα . φθανω γαρ ἐπομοσαμενος ἐνταυθα μη συνελθειν , ἐνθα Λευκιππην ἀπολωλεκα . ” ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
Τιμαιαν . ἐπιπληττοντων δ ' αὐτῳ τινων οὐκ ἀκρασιας ἑνεκεν συνελθειν ἐφη , ἀλλ ' ἱνα ὁ γενομενος ἐξ αὐτου |
πανταχῃ των σινδονων ἀπορρητα διαγραμματα , και περι αὐτα καθεωρατο φασματων εἰδη θεοπρεπη ἐπιδεικνυντων την ψυχην ἐναργως , ποιοις ἀρα | ||
] ἑκαστα [ ε ? ! ! ! των ] φασματων [ ] και [ ] [ ! ] ν |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
ἡκειν ἠ ὀψομενους το πλοιον . Νη Δια , και Ἀδειμαντος ὁ Μυρρινουσιος εἱπετο μεθ ' ἡμων , ἀλλ ' | ||
ἀξιος , ἐκ Λαμψακου δε Χαρων τε ὁ συγγραφευς και Ἀδειμαντος και Ἀναξιμενης ὁ ῥητωρ και Μητροδωρος ὁ του Ἐπικουρου |
και το προς τι : ἐνταυθα δε προσηκει ἀπο των περιστατικων τα πεπραγμενα ἐν αὐτῃ τῃ προβολῃ διεξιεναι τα ἀπ | ||
κατηγορος τῳ φευγοντι παραχωρων της ἐξουσιας , ἀπο τινος των περιστατικων ἐνισταται και τουτῳ προς αὐτον διαμαχεται : ἐτι κἀκεινο |
δε και αὐτῳ τι ἠδη προδιειργασθαι , ὡστε και στασιν ἐγγενεσθαι τισι των πολεων . * * * * * | ||
μικρον την μαχην ἐπεσχον , ὡς ἐκ τουτου και ἡμιν ἐγγενεσθαι βραχυ τι θαρσος και μεταξυ της τοιαυτης σχολης τας |
και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
ὡς δια την των πολεμων συνεχειαν και την των βιων πολυτελειαν καταχρεοι ἐγενοντο . Ἀγαθαρχιδης δ ' ἐν δωδεκατηι Ἱστοριων | ||
ἐπιτραγῳδων προς σεμνοτερον ὀγκον εὐτελειαν και εὐκολιαν ἐπετηδευεν ἰδιωτου , πολυτελειαν δε τῳ ὀντι βασιλικην ἐν οἱς καλον ἠν πλεονεκτειν |
νδε λογων τεισομεν ἐργα κρεισσω [ ] ! ελεγξαι προλαβειν ἀπιστους [ ] [ ] ν ἱκτηρα φερουσι μεν νυν | ||
λεγειν ὁτι φιλοπολις εἰμι και τα τοιαυτα . . . ἀπιστους ] τουτεστιν ἀπιθανους ὀντας τοις ἠθεσιν , ἠγουν οὐ |
ἀμφοτερων κακοπαθουντων και κατατραυματιζομενων : το δε τελευταιον του τειχους πιπτοντος και της πολεως κινδυνευουσης ἁλωναι κατα κρατος νυκτος ἐπιγενομενης | ||
σωφρονος τον θεον ὁμολογειν ποιητην και πατερα του παντος , πιπτοντος δ ' ὑπο μεθης και παροινιας ἑαυτον ἑκαστου των |
δυο προτασεις . τοιουτοι γαρ εἰσιν οἱ τοιοιδε : λεγει Διων , ὁτι ἡμερα ἐστιν : ἀλλα και ἀληθευει Διων | ||
των παρῳχημενων : ἱνα ὑβρισω Θεωνα , οὐ φησομεν ἀγανακτησει Διων , ἠγανακτησεν δε . ἐπι γε μην του ἀποτελεστικου |
τοις σωμασι χαρακτηριστικον και κυριωτατον ἡ χροια και πρωτον του ὁρωντος την θεαν ὑφαρπαζον και σχεδον την γνωμην χαρακτηριζον , | ||
ἑνοτητι και ἡσυχιᾳ , την δε του νου φυσιν του ὁρωντος ἐκεινον τον νουν τον ἐν αὑτῳ ἐνεργειαν τινα ἀπ |
δε και ἀλλην χρειαν την του εἰς αὐτα ὡσπερ γραμματα βλεποντας τους την τοιαυτην γραμματικην εἰδοτας ἀναγινωσκειν τα μελλοντα ἐκ | ||
δ ' ἰχθυοπωλας τους κακιστ ' ἀπολουμενους ἐπαν ἰδω κατω βλεποντας , τας δ ' ὀφρυς ἐχοντας ἐπανω της κορυφης |
μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
γονατων τε και νευρων , ἀποτελων και ῥευματα ἐξ ὑγρων κινηματων , μανιας και ὀχληματα , ἀλλα και ἀμαυρωσεις , | ||
ἑκαστου κατα ταξιν των ἀστερων κανονας της των προκειμενων μεσων κινηματων ἐπισυνθεσεως ἐπι στιχους μεν ὁμοιως τοις ἀλλοις με , |
προσοδιακον διμετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ Εὐριπιδειον . το ζʹ ἐπιωνικον τριμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον . | ||
διμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το θʹ ἐπιωνικον ἀτακτον : ὁ γαρ βʹ σπονδειος ἐστιν : εἰτα |
. πρωτον οὐν τουτῳ τῳ ἐπαινῳ του εἰρηκοτος ἠ του πραξαντος , ἐπειτα μετ ' αὐτον τῃ παραφρασει της χρειας | ||
αὐτην τῃ πραξει , και ἀξιουντες την γνωμην ζητειν του πραξαντος , ἀλλ ' οὐ ψιλως ἀφορᾳν προς το πεπραγμενον |
του ἐγκεφαλου προς τους μυκτηρας ἐμφραττουσα αὐτους , ὡσπερ και καταρρους ἐστι , φερομενον δι ' ὑπερῳας ἐκεινο το ὑγρον | ||
χρησαιο δ ' ἀν τουτῳ προς τε τας κορυζας και καταρρους μισγων κηριου τι . χρησαιτο δ ' ἀν τις |
αἱ ἐπιβασεις . εἰκαζει δ ' αὐτος ἀπο των τροπων μειουσθαι μεν ἑως ἰσημεριας , αὐξεσθαι δε ἑως χειμερινων τροπων | ||
οὐδε προς ταυτα ὁ κακοδαιμων πιθανος εἰ . τοιγαρουν ἀναγκη μειουσθαι και σιωπῃ ἀνεχεσθαι ὑποιμωζοντα και ἀμελουμενον . Ἠν μεν |
τιμων : πολλακις , ὠ Ἀθηναιοι . Τυρρηνικος : ἁπαντα συμβησεσθαι ἐτι . Κατα Διονυσιου του ἐπι της διοικησεως : | ||
οἱ λογοι και ὁ δρασμος ἐνικα και πραγματα αἰσχιστα ἐμελλε συμβησεσθαι , και οὐχ ὁσον το της δουλειας , ἀλλ |
αὐτῳ ἀλης . Θεων δε φησιν ὁτι Ἀλος θεραπαινα ἠν Ἀθαμαντος ἡ μηνυσασα την Ἰνω φρυγειν τα σπερματα , ἡς | ||
' ἐσαν Αἰολου υἱε , Φριξος δ ' αὐτ ' Ἀθαμαντος ἐην παις Αἰολιδαο : τονδε δ ' ἀρ ' |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
φαινοιτο ἑκαστα των κεφαλαιων περιγεγραμμενα . εἰ δε τινα και συντομωτερον ἐπι - δεδραμηκαμεν , οὐκ ἀξιον δυσχεραινειν : ὁσα | ||
ὁλης της ἡμερας , ἱνα σαρξ αὐτοις πλειων προστεθῃ και συντομωτερον αὐξηθωσι και ἰσχυροι γενωνται . ὡσπερ και οἱ οἰνωμενοι |
το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
φοβησεται τις ἀδικειν , και οὐ μη πληθος ἀδικον μηδε ἀλογιστον ὀχλον ὑμας νομισωσιν , ὁρμῃ τινι και φορᾳ χρωμενον | ||
ἠ παρεχουσι χρηματα τοις Ἡρακλεωταις δια το της ὀργης ὑπαχθεντος ἀλογιστον . Ὑπο δε τους αὐτους χρονους ἐκδεχεται τους Ἡρακλεωτας |
των μητρεων μεμυκε μαλλον , και αἱ φλεβες πλεαι αἱματος ἐουσαι οὐχ ὁμοιως σπωσι την γονην . Ἠν δε ὁ | ||
χειρας ἀποβεβλη - κασι , αἱ ἐν ποσι αὐτεων ἐφαινοντο ἐουσαι ἐτι και ἐς ἐμε . Ἡ δε βους τα |
δε ἡδονη ποτου . Εἰτα ἡδονης μεν ἐσται κορος , εὐτυχηματων δε οὐκ ἐσται κορος ; εἱς μεν , οἰμαι | ||
τους περι Σελευκον και Λυσιμαχον και Κασανδρον ἐγραψε περι των εὐτυχηματων και περι του πληθους των προς αὐτον αὐτομολησαντων , |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
ἐχων , του δε πολιτου ἐλαττον : ἐτελει δε ὁ μετοικος κατ ' ἐνιαυτον . ἰσοτελης δε ἐστιν μετοικος τετιμημενος | ||
φυλη . Ἀτελης ὁ της ἀτελειας τυχων , ἰσοτελης ὁ μετοικος ὁ τιμηθεις μη ταὐτα τοις μετοικοις τελειν , ὑποτελης |
αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
. φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
ληφθῃ το μη τα αὐτα τοις αὐτοις ὀνομασι και λογοις δηλουσθαι . παρα δε την προσῳδιαν Πεμπτος τροπος των παρα | ||
ὁ λογος . οἱ μεν γαρ οὐδεν ἠ γενεσιν ἀριθμου δηλουσθαι νομιζουσι τῃ μιξει της ἀμεριστου και μεριστης οὐσιας : |
. ἐπρεπε δ ' ἀρα και τουτο ἐλευθεριας ἐφοδιον και μεγαλοψυχιας παρεσκευασθαι τῃ πολει . ἐτι τοινυν ἀεναων ποταμων ῥευματα | ||
δε της εὐεργεσιας τροπος ἀξιωματι νικων την ὑπερβολην της ὑμετερας μεγαλοψυχιας ἐνδειξεται . ὡς αἱ μεν ἀλλαι χαριτες κατα τους |
ποιειν τουτο ὁ πασχει ὁ μανθανων , οὑτως ἡ του μανθανοντος ἐνεργεια γινεται . οὐδεν δε κωλυει μιαν εἰναι την | ||
μεταβολη ἠγουν γενεσις κατα αὐξησιν : ἀλλα και ἐκ του μανθανοντος ἐπιστημων , και ἐκ του μη νοουντος ὁ νοων |
πρωτος ἐξωστρακισθη , του περι τον ὀστρακισμον νομου τοτε πρωτον τεθεντος , δια την ὑποψιαν των περι Πεισιστρατον , ὁτι | ||
τῃ Γενεσει γεγραπται , ὡς δις αὐτου ἐν τῳ παραδεισῳ τεθεντος : ἱνα το μεν ἁπαξ ᾐ πεπληρωμενον ὁτε ἐτεθη |
. Ἀλοη το μεν ϲωμα ὁλον οὐ κενοι , την παρακειμενην δε ἐν τῳ ϲτομαχῳ και κοιλιᾳ και ἐντεροιϲ χολην | ||
ἐπικυκλου ἀριθμον εἰσενεγκοντες εἰς τον οἰκειον της ἀνωμαλιας κανονα την παρακειμενην αὐτῳ ἐν τῳ τριτῳ σελιδιῳ προσθαφαιρεσιν ἑως μεν ρπ |
τον τε δυναστην ὑποχειριον λαβων ἀπεκτεινε και το ἐθνος * ὑποχειριον ἐποιησεν . ἑξης δ ' εἰς την Πορτικανου δυναστειαν | ||
των Θρᾳκων εὐνουστατον ὀνθ ' ὑμιν , τουτον ἠξιως ' ὑποχειριον λαβων τοις ὑμετεροις ἐχθροις Καρδιανοις ἐγχειρισαι , πως οὐ |
ἐπιτεχνηματων κατασκελες : οὐ γαρ προσηκει παραβαλλειν τα ἀνθρωπινα τοις θειοις οὐδε τας περι των τηλικουτων πιστεις ἀπο των ἀνομοιοτατων | ||
και σωζεται , ἁ δ ' οὑτοι παραποιουσιν ἁπασι και θειοις και ἀνθρωπειοις πραγμασιν ἐχθρως ἐχει . Οὐκ ἀμφοτερων ἀρα |
και εἰ την ἰδιωτικην ὑπονοιαν δει παραλειπειν , τοις δε συνετοις και μεγαλοφυεστατοις των ἀνδρων πειθεσθαι , παρεστι την ποιητικην | ||
, βλαβερωτατα γαρ αὐτοις ἐστι . Ταυτα μεν οὐν ἱκανα συνετοις ἀνδρασι και τινα τριβην ἠδη κατα τα της τεχνης |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
κοινου δογματος καθαπτομενος του Ἀγαμεμνονος : ἀφρητωρ , ἀθεμιστος , ἀνεστιος ἐστιν ἐκεινος , ὁς πολεμου ἐραται ἐπιδημιου ὀκρυοεντος . | ||
ἀμελετητος σχεδον , τοσουτον χρονον πλανηθεις οὐ μονον ἀοικος και ἀνεστιος , ἀλλα μηδε ἀκολουθον ἑνα γουν ἐπαγομενος . οὐ |
: δηλον δε ἐκ του την βραχειαν ἠ διπλου συμφωνου παρατεθεντος ἠ ἑνος φωνηεντος γενεσθαι μακραν . ἐτι των συλλαβων | ||
το καλλιον , ὡς ἀπο τινος συγκρισεως και το λευκον παρατεθεντος αὐτῳ του μελανος λευκοτερον φαινε - ται . λεγει |
ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
βεβαιον . αὐτικα γαρ οἱ μεν νομοθετας τινας οἰομενοι και συνετους ἀνθρωπους ἐμπεποιηκεναι τοις ἀλλοις την περι θεων δοξαν οὐ | ||
ἐπιθεσθε βεβηλοι . ἐγω δε και ἀδικειν ἀν φαιην τους συνετους , ὁς ἀν ἐπινοησας σοφον τι τουτο ληθης βυθοις |
δια το μηδε την ὀπωραν την σταφυλην δειν ὀξυνεσθαι ἀλλα περισπασθαι , οἱα των τοιουτων εἰς λη θηλυκων ἁ παραληγεται | ||
το προκειμενον μοριον . . . . . ὀφειλει και περισπασθαι και γραφεσθαι συν τῳ ιἈλλ . ' οὐτε περισπαται |
τα συνῃρημενα την των ἐντελων φυλαττουσι κλισιν , οἱον τιμηεις τιμηεντος τιμης τιμηντος , Σ και χρυσον τιμηντα και ἀργυρον | ||
ηεις ὠσιν , οἱον δαφνηεις δαφνηεντος δαφνης δαφνηντος , τιμηεις τιμηεντος τιμης τιμηντος , Σ και χρυσον τιμηντα και ἀργυρον |
ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
δε αἰσχρον νομιζουσι το φευγειν , ὡς μηδε ἐκ των οἰκιων κατολισθανουσων και συμπιπτουσων ἀποδιδρασκειν , ἀλλα μηδε πιμπραμενων αὐτων | ||
μηχανωμενῃ ὡρας ψευδεις και νοθα εἰδωλα , ἐτι δε ἐν οἰκιων ὀροφαις και τοιχοις και ἐδαφει τα μεν χρωμασι , |
ἡ δε τοὐναντιον οὑ βουλεται , ἀνελουσα δε ὁ συνεπερανεν ἐπανεισιν ἐπι το προκειμενον ἐξ ἀρχης : και ἡ μεν | ||
ταις τε μηχαναις ἐπιστησας τους καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον |
τουτων συναγεται , ὁτι οὐτε χρωματων ἀντιλαμβανομεθα , ἀλλα του συνισταμενου κραματος ἐκ τε των ὑποκειμενων και φωτος , οὐτε | ||
. ἐν τοιαυτῃ δε καταστασει και ἐτ ' ἀγνοιᾳ του συνισταμενου και φυομενου κακου των ἁπαντων Ἑλληνων ὀντων , δει |
ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
σημαινοντος το βλαπτω παραγωγον τρωγω , οὑ μελλων τρωξω , ῥηματικον ὀνομα τρωκτης . ὁ ἐπι βλαβῃ τισιν ἐγκαταμισγων . | ||
το αὐω , αὐε δ ' Ἀρης ἑτερωθεν . ὀνομα ῥηματικον , ἀναυος , ἀποβολῃ του υ , ἀναος , |
εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
, καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
ὑπομενουσι . Τοσαυτα μεν περι ἑβδομαδος και των εἰς αὐτην ἀναφερομενων ἐν τε ἡμεραις και μησι και ἐνιαυτοις και περι | ||
ἀκριβης ἐπιλυσις . ἀλλως τε δε οὐδεν ἀτοπον τινα των ἀναφερομενων ἐπι ἑτεραν κατηγοριαν ἀναφερεσθαι και ὑπο τα προς τι |
των ἀκουοντων και του κοσμου και των ἐν αὐτῳ καταφρονειν πεισθεντων . Δυοιν γαρ οὐσων αἱρεσεων του τυχειν του τελους | ||
πολιτων ἠ ξενων αὑτη γινεται . πεπεισμενων ] ἀντι του πεισθεντων . τοιουτος δε ὁ Δημοσθενης , τα ἀμφιβαλλομενα λαμβανων |
ἐν μεθοριῳ πως τους πολλους περι τας ἡδονας των τε ἀκρατων και των ἐγκρατων εἰναι , των μεν ἐγκρατων ἡττωμενους | ||
ἐχει ἡ των πολλων ἑξις προς την των ἐγκρατων και ἀκρατων . περι γαρ τας δι ' ἁφης και γευσεως |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
ἀκινητου θιγγανον κινειν , και τουτο μηδεν εἰναι μοριον του κινουντος : εἰτ ' εὐθυς ἀκινητον ἐστι το κινουν , | ||
και το ὁλον ζῳον λεγεται αὐτοκινητον , καιτοι του μεν κινουντος του δε κινουμενου , ἀλλ ' ὡσπερ ἐν ζῳῳ |
, ἐπειδη τας ναυς τας ἐκ Φοινικης ἁπασας μετα των πληρωματων Πτολεμαιος εἰχεν ἐν Αἰγυπτῳ : τοις δ ' ὑπαρχοις | ||
μεγαλα ὡρμει και αἱ ταχειαι νηες . ὡστε και των πληρωματων οὐχ ἡκιστα τοτε πρωτον κακωσις ἐγενετο : τῳ τε |
τῳ ἀδελφιδη , ἀνεψιου και ἀδελφου θυγατηρ . ἁρμογη : μουσικον τοὐνομα , τιθεμενον ἐπι των ἁρμοσεων , ἁς ποιουνται | ||
ἐν τῳ το μεν λευκον οὐχ ἁπλως γινεσθαι και το μουσικον , ἀλλα τον ἀνθρωπον γινεσθαι λευκον και μουσικον , |
σφαληναι περι την των χειρων ἐπιθεσιν , φησιν : οὐ διημαρτον , ἀλλ ' ” οἰδα , τεκνον , οἰδα | ||
ὀντα , γραφην με γραψαιντο ὑβρεως . ὡς δε τουτου διημαρτον , και ἐγω μαρτυρας μεν ὡν ἐπασχον ἐποιουμην , |
, οὑτω τῳ την τεχνην μετιοντι και ἀμφοτερων δει των πραγματειων . Ἀλλ ' ὁ μεν περι διαγνωσεως οὐρων λογος | ||
προκειμενων αὐταις . ὡς ἐπι παν γαρ αἱ ἐπιγραφαι των πραγματειων τον προκειμενον σκοπον περιεχειν ἐν βραχει ἐπαγγελλονται . τι |
ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
: ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
. Ἀρχοντος γαρ που , ἠν δ ' ἐγω , τιθεντος τους νομους και τα ἐπιτηδευματα ἁ διεληλυθαμεν , οὐ | ||
τυφθεντος ἐαν τυφθω , τυπεις τυπεντος ἐαν τυπω , τιθεις τιθεντος ἐαν τιθω : ἠ ἡνικα ὠσιν ἐνεστωτος και παρατατικου |
και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
, ὡς ὁτ ' εἰς τας ἱππαγωγους εἰσεπηδων ἀνδρικως , πριαμενοι κωθωνας , οἱ δε και σκοροδα και κρομμυα : | ||
φευγοντες την Ἀθηνησι , μετανιστασθαι δοκιμαζουσι και κολοιον και κορωνην πριαμενοι παραγινονται προς ὀρνιθας της παρ ' αὐτοις ἐπιθυμουντες διαγωγης |
το τελος ἐπηνεγκαν , ἐπι δε το μεσουρανημα ἠ τους ἐπικαιρους τοπους ἀπραξιας και αἰτιας ἐπιταραχους ἠ κινδυνωδεις : ὁμοιως | ||
εἰληθερουσας στερνα τ ' ἠμφιεσμενας , γυμνας ἐφεξης τ ' ἐπικαιρους τεταγμενας : ὡν ἐστιν ἐκλεξαμενον ᾑ τις ἡδεται , |
ἀπεφυγεν , ἀπελυσατο τας αἰτιας : κἀκεινος μεν ἀπεφηνεν ὑπαιτιον ὑποδικον ὑπευθυνον , ἐνοχον ὑποχον , ἠδικηκοτα , κεκακουργηκοτα , | ||
εἰ ἐπι ταυτῃ γε κριθησομαι τῃ διαβολῃ , διδωμι ἐμαυτον ὑποδικον τοις δημοταις , και μηδεν ἐστω το κωλυον γραφεσθαι |
, εἰ μη αὐτικα διαγνοιη , ὁποιον δη τι το κατεχον παθος εἰη τυγχανον , πανυ ἀν οἰμαι λυσιτελησειν τουτῳ | ||
τῳ σκοπῳ τουτῳ της ἑρμηνειας ἐπιβεβληται θελγον τας ψυχας και κατεχον εἰς την προς αὐτο φιλιαν . διο και ἀρχαιοτροπος |
ἐν ὡρῃ ἐν κλινῃ μαλακῃ κατακειμενον , ἐμπλεον ὀντα , πινοντα γλυκυν οἰνον , ὑποτρωγοντ ' ἐρεβινθους : τις ποθεν | ||
ἐκλανθανεσθαι δεον της ἀρετης οὐδε των εὐκλεων πραξεων , οὐτε πινοντα οὐτε ᾀδοντα , τον γενναιον ἀνδρα και βασιλικον , |
ἐκχεε το ὑγρον . Σκευασια αἱματος χελωνης θαλασσιας . Χελωνης θαλασσιας αἱμα σκευαστεον οὑτως : ἐπι ξυλινου ἠ ὀστρακινου σκευους | ||
, σεμνος τοισιν εἰδοσιν θεος . ῥαιον δε πενθος της θαλασσιας θεου οἰσω : θανειν γαρ και τον ἐκ κεινης |
- [ [ ] ν τε κα [ ] ἐρατας ἀνυσαι ? [ ] : ἰτω ἰτω χορος : [ | ||
του ἑλισσω και του ἀνυω . εἰωθασι γαρ οἱ μελλοντες ἀνυσαι τι ἀνασκοπειν πρωτον και οἱον ἐμβραδυνειν . . . |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
πανυ δολερων και ὑπουλων ἰσχυσε τον λεχθεντα των Ἐσσαιων ἠ ὁσιων ὁμιλον αἰτιασασθαι , παντες δε ἀσθενεστεροι της των ἀνδρων | ||
ἱερωτατοις οὐσιν ληψονται τε και δωσουσι , τα μεν ὡς ὁσιων περι , τα δε και τοιουτων θεων ἱδρυματα , |
, ἐνθα μηδε ὑλαι , μηδε τελματα , μηδε κοιλαδες ἐνοχλουσι , δια τας παρ ' αὐτων ἐνεδρας . Και | ||
τον ὁμωνυμον σοι , τον σοφιστην τον ἀφειμενον του λειτουργειν ἐνοχλουσι τινες των ἐν τῃ βουλῃ μεμνημενοι προς αὐτον λειτουργιων |
ἐν ψυχροις ἀγαν και χιονοβολουμενοις φυομενοι των ἐν θερμαις χωραις σπειρομενων : οἱ μεν γαρ ἐν ψυχροις τοποις φυομενοι κατειργασμενοι | ||
μετρῳ , ἐν ᾡ το σπερμα μετρειται , βληθεντων των σπειρομενων περικαλυφθειη ὑαινης δερματι ἐπι ἡμερας τινας , μεταλαμβανοντα της |
ὁ δε Ἱερων καταστρατηγηθεις ὑπο του Φοινικος , την πολιορκιαν ἀπογνους ἐπανηλθε εἰς Συρακοσας , περιβοητον εὐημεριαν περιπεποιημενος . Οἱ | ||
Ἀρταξερξην και του βασιλεως βοηθουντος τῳ Πρωταγορᾳ ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας |
διοπερ ἀνωθεν ἀρξαμενος ὁ Ἀριστοτελης καταλεγει τους περι της διακεκριμενης κατηγοριας κανονας , λεγων ὡς ὁταν μητε ἐναντιοτης ἐν τοις | ||
ὡς δε εἰδον ἐγκεκλικος προς την ἡδονην το θεατρον , κατηγοριας ἡψαντο τινες , και την ἀσεβη γραφην εἰς ἐκεινον |
. Πριαμος δε Ἀρισβην ἐκδους Ὑρτακῳ δευτεραν ἐγημεν Ἑκαβην την Δυμαντος , ἠ ὡς τινες φασι Κισσεως , ἠ ὡς | ||
Ἑκαβης παρεδοσαν μητερα . . . . π , : Δυμαντος και Εὐνοης νυμφης , ὡς Φερεκυδης , Ἀθηνιων δε |
τελειου ζῳου , του ἀγαθου και δικαιου και καλου και γεννωντος παντα και συνεχοντος και περιεχοντος και περιλαμβανοντος διαλυομενα εἰς | ||
αἱς και ζῳων και φυτων και καρπων γενεσεις , οἱον γεννωντος του ἡλιου . και ταυτα μεν ἐνταυθα που ζητει |
και αἱ δυο ἐπιφανειαι μια ἐπιφανεια , των δε δυοιν ἐπιφανειων μιας ἐπιφανειας γενηθεισων ἐξ ἀναγκης ἐσται και τα δυο | ||
ποικιλωτεραν ἐχουσαι την γενεσιν και βεβιασμενην μαλλον , ἐξ ἀτακτοτερων ἐπιφανειων και κινησεων ἐπιπεπλεγμενων γεννωμεναι . τοιαυται δε εἰσιν αἱ |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
: σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
δυσουριαν παυουσι . Εἰς δε τα βρωματα των μυλων ἐντιθεμενοι ἐξαιρουσιν αὐτας ἀνωδυνως , ὡστε ἀκολουθειν ἀπο της ῥιζης την | ||
τῳ ἐλαιῳ . των δε ἀρσενων ὀϊων ἀνασχισαντες την κερκον ἐξαιρουσιν ὁλκην τρεις μνας , ἐνιων δε και τεσσαρας , |
” προς την των ἐν τῳ βιῳ πραγματων παντων ἀπταιστον κατορθωσιν , και το τελευταιον „ μετα σπουδης „ ἐντραφηναι | ||
ζητησομεν , ἡτις ἀξει τας ψυχας και εἰς την τουτων κατορθωσιν , ἠ πασαι σωφροσυναι ῥηθησονται , και ἐσται μια |
: διαλογιζομε , φροντιζων , εὐτρεπιζων . νομιον : κατα νομεις , ποιμενικον . Λιπηνας : ἀλειψας . Ἀλφιτα : | ||
της νησου δια του Ναρηκος στοματος ἐπλευσαν . οἱ δε νομεις δοξαντες τας ναυςπασας ἀκουστεονθαλασσια θηρια εἰναι , δεισαντες εἰς |
δη και τα ἐπιγραμματα , συνειναι δε και ἀνευ των ἐπιγραμματων ἐστι Θανατον τε εἰναι σφας και Ὑπνον και ἀμφοτεροις | ||
οἰονται μονον παγιως ἐρηρεισθαι , ἀλλα και τιμων ἀξιοι και ἐπιγραμματων εἰναι , του μονου τιμης ἀξιου και ἑστωτος ὀντως |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
, καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
ἐστιν ἐπιστολων , παντως αὐτῳ δηλουν εἰ τινι συμπεριενεχθειη δειπνῳ πολυτελει , τα ὁμοια κἀκεινου ἀντιπροπινοντος αὐτῳ . ἑκατερων οὐν | ||
το δε κενον δυσποριστον , οἱ τε λιτοι χυλοι ἰσην πολυτελει διαιτῃ την ἡδονην ἐπιφερουσιν , ὁταν ἁπαν το ἀλγουν |
προς Τισσαφερνην πρεσβευτης , των Ἀθηναιων μακρας και ποικιλας ῥησεις διεξιοντων , δυο τῃ βακτηριᾳ γραμμας κατα του ἐδαφους χαραξας | ||
ἰσχιον , ἀλγηματος μετα κρισιν γενομενου , και οὐρων λεπτων διεξιοντων , αἱμοῤῥαγεειν σμικρα ἠρξατο περι τεταρτην και εἰκοστην , |
ἠ ῥοιων , το ϲαρκωδεϲ και ϲκληρον ἀποπτυετωϲαν . μη κατεχοντων δε την τροφην ϲικυαν ὡϲ μεγιϲτην κουφην τῳ ϲτομαχῳ | ||
ἡς ἐν τῃ χειρουργιᾳ προεπιπτεν ὁ διδυμος , χαλασθεντων των κατεχοντων αὐτον και περιειληφοτων ἀγγειων , συν οἱς και ὁ |