| Γλωσσαις . Καλλιας δ ' ἐν Κυκλωψι : και δεξαι τηνδι μετανιπτριδα της Ὑγιειας . Φιλεταιρος Ἀσκληπιῳ : ἐνεσεισε μεστην | ||
| χωριον μεν γαρ τοδ ' ἐστι παν κυκλῳ Ὀλυμπια , τηνδι δε την σκηνην ἐκει σκηνην ὁραν θεωρικην νομιζετε . |
| εἰς την θαλατταν ὑπο των ποταμων φερονται : κατα δε τηνδε χωραν οὐτε τοτε οὐτε ἀλλοτε ἀνωθεν ἐπι τας ἀρουρας | ||
| λιθοκολλητους των πολυτιμητων . Οὐκ ἀξιον δ ' ἠν παραλιπειν τηνδε την τετρακυκλον , μηκος οὐσαν πηχων εἰκοσι δυο , |
| εἰς δυστυχιαν μεταπιπτοντα . διο , φησι , κἀγω εὐκαιρως συνεβουλευσα γενεσθαι την εἰρηνην . . ὑπο τινων ] ἱνα | ||
| θεασωμεθα : εἰ δ ' ἐφ ' οἱς ἐξ ἀρχης συνεβουλευσα , ἠ ἐπραξα , τοτε ἐδει ἀντιλεγειν , δηλον |
| ποθον , ἠν τις αὐτα διασπᾳ ἀπ ' ἀλληλων . ἐπεμελετο δε και τουτου ὁ Κυρος ὁπως μηποτε ἀνιδρωτοι γενομενοι | ||
| ἑωρα γιγνομενα ἐν τοις πολεμικοις : δια ταυτα οὐν και ἐπεμελετο ταυτης της εὐθημοσυνης μαλιστα . και αὐτος μεν δη |
| ἀπο θαλασσης ἀνω Ἀκαρνανες , οὐ παραγιγνεται , ἀλλ ' ἠναγκασθησαν περι τας αὐτας ἡμερας της ἐν Στρατῳ μαχης ναυμαχησαι | ||
| ὁ Πελοποννησιακος πολεμος κατελυθη . Ὡς Καρχηδονιοι λοιμικῃ νοσῳ περιπεσοντες ἠναγκασθησαν συνθεσθαι την εἰρηνην προς Διονυσιον τον τυραννον . Εἰ |
| δεησει τον γραμματικον , εἰπερ ἐχει τεχνην διαρθρωτικην των παρα συγγραφευσι και ποιηταις λεγομενων , ἠτοι τας λεξεις μονον ἠ | ||
| συντεθεντων , οἱπερ εἰσι και τελειοτατοι ἐπαινοι και μαλιστα τοις συγγραφευσι πρεποντες : τῳ μεν γαρ ποιητῃ ἐξαρκει και μερος |
| : ὑπο ποιαν γαρ κατηγοριαν ταυτα ἀναξομεν ; ἠ δεηθωμεν ἑνδεκατης ; ὁπερ ἀτοπον . Ὁπερ ἐμελλε τῳ Ἀριστοτελει τις | ||
| ἑως των αὐτων ἡμερινης . Τῃ τεσσαρεσκαιδεκατῃ , ἀπο ὡρας ἑνδεκατης και τριων μοριων ὡρας νυκτερινης , ἑως των αὐτων |
| πασαν οἰχεσθαι , γην δε και θαλατταν ἐκοσμησαν πεζομαχιαις και ναυμαχιαις , ὁσον εὐχοντο νικωντες . τον δ ' ἐξισουντα | ||
| και Δημοσθενους ἀποθανοντες Ἀθηναιων και των συμμαχων ἐν τε ταις ναυμαχιαις ἐν τε τοις κατα γην ἀγωσι και το τελευταιον |
| , ἀφ ' ὡν ἐχει τις , ἀμειβεσθαι τους της φιλοφροσυνης ὑπαρξαντας . ὁ γηπονος τιμᾳ τοις δραγμασιν , ὁ | ||
| ἐγιγνοντο , οὐ γαρ πινειν πολυν οἰνον Ἀλεξανδρον , ἀλλα φιλοφροσυνης της ἐς τους ἑταιρους . Ὁστις δε κακιζει Ἀλεξανδρον |
| καταρτισας δε και τας ἐν ταυταις ταις πολεσι τριηρεις , μετεπεμψατο τας ἐκ Χιου , και στολον ἐξηρτυεν ἐξ Ἐφεσου | ||
| ἐπιστολης , ὁτι μετα τον της Πυθιονικης θανατον ὁ Ἁρπαλος μετεπεμψατο την Γλυκεραν Ἀθηνηθεν , ἡν και ἐλθουσαν οἰκειν ἐν |
| σιτον οὐκ εἰχον , συκα ἐλαβε . διο και Μυουντος κυριευσας , τοις Μαγνησιν ἐχαρισατο το χωριον ἀντι των συκων | ||
| συνεφυγον εἰς την ἀκροπολιν , ὁ δε Δημητριος της πολεως κυριευσας τον μεταξυ τοπον των οἰκιων και της ἀκρας κατειχε |
| τεισαι ἀμοιβην ὡν ἐκαμεν δηρον κατα νηδυος ἀμμε φερουσα , ὁπποτε κεν λυσῃσιν ἐυτροχον Ἀμφιτριτη ἁρμα Ποσειδαωνος : ἐγω δ | ||
| ἐκτησατο πλουτον , παντοιων τε μαλιστα σοφων ἐπιηρανος ἐργων : ὁπποτε γαρ πασῃσιν ὀρεξαιτο πραπιδεσσι , ῥεια γε των ὀντων |
| ἡν δια το ζην προϊεται το ἐμβρυον . και ἡ σκληροτης δ ' ἡ γενομενη του παθηματος μωλυσεως ἐργον ἐστιν | ||
| την πυκνοτητα , και μαλιστα εἰ τις ἐνουσα ταις ἀρτηριαις σκληροτης ἀπειργοι το ἐπι τῃ χρειᾳ μεγεθος . τἀναντια δε |
| σε ἐπιτρεψειν μοι μη ἀποδυεσθαι , και οὐχι ἀναγκασειν καθαπερ Λακεδαιμονιοι : συ δε μοι δοκεις προς τον Σκιρωνα μαλλον | ||
| μελετωμεν , ἀλλα καλοις ' ὑποπινοντες ἐν ὑμνοις . και Λακεδαιμονιοι δ ' , ὡς φησιν Ἡροδοτος ἐν τῃ ἑκτῃ |
| βραχυ σφαλματα και δια την ἐν τῃ Σικελιᾳ ξυμφοραν , ἀπηλλαγησαν του σφας τε αὐτους καταμεμφεσθαι και τους πολεμιους ἐτι | ||
| ἀσμενοι δη και οἱ των Φωκαεων συμμαχοι των πολεμιων ἀπελθοντων ἀπηλλαγησαν . τοτε Ἀγησιλαος ἐπιστρεφει , και συμμαχων ἐρημον το |
| τοις ἀνω συναπτεον ὡς προειρηκα , και το πρεπει τον Αἰνησιδαμου ἀπο ἀλλης ἀρχης : ὁ δε Θηρων του σπερματος | ||
| . . . . , : Θηρων , υἱος ἠν Αἰνησιδαμου : εἰχε δε συγγενη Καπυν και Ἱπποκρατην , οἱτινες |
| ὀϊς και πιονας αἰγας , εἰλαπιναζουσιν πινουσι τε αἰθοπα οἰνον μαψιδιως : τα δε πολλα κατανεται . οὐ γαρ ἐπ | ||
| : τις νυ σε τοιαδ ' ἐρεξε φιλον τεκος Οὐρανιωνων μαψιδιως , ὡς εἰ τι κακον ῥεζουσαν ἐνωπῃ ; Τον |
| χρηστον στρατηγον , ἀλλα μαλιστα μεν ἡκιστα κινδυνευειν και τοις βουλευμασι μαλλον ἠ ταις χερσι πολεμειν , ὡσπερ και Λακεδαιμονιοις | ||
| λαβροσσυτος και ταχεια και ἀγαν ὁρμητικη , δαμασθεισα μηδεσι και βουλευμασι της Ἡρας , ἐπικοτοις και ὀργιλοις και μανικοις . |
| συλλαβῃ το αὐτο συμφωνον . γινεται δε ἀπο του ἀναγκαζω ἀναγκασω ἠναγκακα : και καθ ' ὑπερβιβασμον ἀνηγκακα . δυναται | ||
| καλουμενον διαλελυσθαι . και τουθ ' ὁτι ἐστιν ἀληθες , ἀναγκασω μεν μαρτυρειν και Κλεινομαχον τον συναγαγοντ ' αὐτους και |
| Λυκων πολιν . Στραβων ιζʹ „ και Λυκων πολις και Μενδης , ὁπου τον Πανα τιμωσι και τον τραγον „ | ||
| Ἀπολλοδωρος Μενδιν αὐτην φησι . το ἐθνικον Μενδαιος οἰνος . Μενδης , πολις Αἰγυπτου παρα την Λυκων πολιν . Στραβων |
| , συνετον ὀρθον τε και φωνωδες , του κοσμου δε ἀποκλιμα , εὐμεταβολον λιαν , οἰκος Διος και λαμπηνη μοιρων | ||
| αὐτον το πραγμα και την πραξιν , τηρειν δε το ἀποκλιμα το τε μεσουρανουντος , ἀλλα και την ἀναφοραν , |
| αὐτον λαγωου δικην ὑποπτηξαντα μη ἀντιστηναι τοις πολεμουσιν αὐτῳ . δεισασα γαρ ] τα δεινα δεισασα ἐξεπεμψε με του μαντειου | ||
| ἠλγουν , και ἐπι την ἀρκτον ἱεντο : ἡ δε δεισασα εἰς τι δενδρον ᾑ ποδων εἰχεν ἀνεθει , και |
| ψυχῃ : ὡν γαρ εἰσηγαγεν ἑκαστη των αἰσθησεων , ὡσπερ δακτυλιος τις ἠ σφραγις ἐναπεμαξατο τον οἰκειον χαρακτηρα : κηρῳ | ||
| τυχοι , Ἀχιλλεως και κηρια πολλα παρακειμενα , ὁ δε δακτυλιος σφραγιζετω τους κηρους παντας . ὑστερον δε τις εἰσελθων |
| ὡστε ἐκειθεν ἐφηκει το ἀναγκαιον και τῳ κατα την βιαν ἀναγκαιῳ . ὁμοιως δε και ἐπι των συναιτιων του ζην | ||
| ἀναγκαιου δι ' ἀδυνατου οὐ δεικνυνται , ἐπειδη ἐν τῳ ἀναγκαιῳ και ἐνδεχομενῳ αἱ ἀντιφασεις λαμβανονται ἀντιτιθεντων ἡμων τροπον τροπῳ |
| και ἀδολωτερα φαινεται ; εἰ δε δει προς ἀναιδη διαβολην εὐγνωμοσυνης ὑπερβολῃ χρησασθαι , το μεν μελλον ἀφωμεν : πολλα | ||
| ἐνταυθα κατηγορησαι των Ἑλληνων , ἐξεστι δε το λοιπον της εὐγνωμοσυνης ἐπαινεσαι και λαβειν ὑπερ Θεμιστοκλεους . ἑκαστος γαρ ἑαυτον |
| νικησαντες , τους μεν Τυρρηνους ἐταπεινωσαν , τους δε Κυμαιους ἠλευθερωσαν των φοβων , και ἀπεπλευσαν ἐπι Συρακουσας . Ἐπ | ||
| προγονοι ὑπο παντων των Ἑλληνων , βιᾳ και τους ἀλλους ἠλευθερωσαν , ἀναγκασαντες ἐν Σαλαμινι μεθ ' αὑτων προς τους |
| οὐκ ἐστιν , ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ , καθαπερ το ἐστι : διοπερ το μεν ποιησει | ||
| ' ἀνθρωπων τῳ ἀδικῳ παρεσκευασθαι τον βιον ἀμεινον ἠ τῳ δικαιῳ . Ταυτ ' εἰποντος του Γλαυκωνος ἐγω μεν αὐ |
| ἡ προς το γενος : προεληφθη δε τουτο , ὁτε ἐλεγετο ἡ του γενους προς τεσσαρας . Μεθο γαρ ἐλθῃς | ||
| δε ἑτερα νησος ἀπεχειν μεν ἀπο του στοματος του Εὐφρατου ἐλεγετο ὁσον πλουν ἡμερας και νυκτος κατ ' οὐρον θεουσῃ |
| οὐν ὁ καθ ' ἡμας γραμματικος ἐν τοις περι της Μενελαου πλανης πολλων ἀναγεγραφεν ἀνδρων ἀποφασεις περι ἑκαστου των ἐκκειμενων | ||
| ἀπαγωγην , την παρα τῳ βωμῳ πλαστην γαστερα , την Μενελαου τεχνην , τον ἐρωτα του στρατηγου και το Χαιρεου |
| ἀλλ ' ἐξαιρεται ὑψου ἀει προς τον οὐρανον , χαμαι πιπτουσης της ἐπι τον ζοφον ἀγουσης . ἀλλ ' οὐδε | ||
| , ἁτε της ὀψεως ἐν τῳ δι ' αὐτων ἐπιπεδῳ πιπτουσης και ἐτι ὁ δια Συηνης παραλληλος ὀρθος προς ἐκεινην |
| εὐδαιμονια δε ἐστιν , ὡς οἱ περι τον Κλεανθην , εὐροια βιου . ̈ . . φυσιν δε Χρυσιππος μεν | ||
| δια της Ο Ι διφθογγου γραφονται , οἱον εὐνοια , εὐροια , εὐχροια , εὐπλοια , εὐβοια . Διατι τα |
| ὁμοιον το ΑΖ τῳ ΖΒ : ἐν δε τοις ὁμοιοις τμημασι του κυκλου αἱ γωνιαι ἰσαι ἀλληλαις εἰσιν : εἰ | ||
| ΚΗ , ΗΠ , ΠΤ , ΤΒ περιφερειαι ἐν ἀνισοις τμημασι του ὁριζοντος ἀνατελλουσι τε και δυνουσι , και ἐν |
| γαρ ὁ των τοιουτων ἐχων ἐρωτικως , κἀν ἐργῳ μη μελετᾳ , τῃ γε διανοιᾳ πειραται φυλαττειν αὑτῳ μαχης εἰκονα | ||
| , δηλον ὁτι οὐδε ὁ φιλοσοφος ἀναιρει ἑαυτον , κἀν μελετᾳ τον θανατον : ὁτι γαρ ὁ ὁμοιος τῳ θεῳ |
| , ταυτα μεν παιδιαν , ἐκεινα δε σπουδην ὡς ἀληθως νομιζουσα . Μετα δε ταυτ ' οὐ πολυς διηλθε χρονος | ||
| φερουσα ἡ Λουκιλλα , και την ἐκεινης τιμην ἑαυτης ὑβριν νομιζουσα , τον μεν ἑαυτης ἀνδρα Πομπηιανον εἰδυια ἀγαπωντα τον |
| μανειην , ὡς ἐκλαθεσθαι Μυρτιου , και ταυτα ἠδη μοι κυουσης παιδιον . Ἐμανης , ὠ Φιλιννα , ἠ τι | ||
| ' ἐμποριαν ἐν Δελφοις γενομενῳ μετα της γυναικος ἀδηλως ἐτι κυουσης προειπεν ἡ Πυθια χρωμενῳ περι του εἰς Συριαν πλου |
| Ὀρθως μην ἐχει , διωρισμενων των τετταρων , ἑνος ἑκαστου μνημης ἑνεκα ἐφεξης αὐτα καταριθμησασθαι . Τι μην ; Πρωτον | ||
| . ὡς γαρ εἰδε το σταδιον , ἰλιγγιασας ἐξενηνεκτο της μνημης και ἐβοα μηδε τοτε πεπαυσθαι τον γοητα ἐμε : |
| τουτοις διακεκοσμημενος ἰτω θαρρων εἰς οἰκειοτατον αὐτῳ τον νεων , ἐνδιαιτημα παντων ἀριστον , ἱερειον ἐπιδειξομενος αὑτον : ὁτῳ δ | ||
| ἐπιθυμιας , λογῳ μεν ὡς ἡγεμονι την ἀκραν ἀπενειμαν οἰκειοτατον ἐνδιαιτημα κεφαλην , ἐνθα και | των αἰσθησεων αἱ του |
| πολιν . εἰτα τα της ἀρχης ἀνακτησαμενος κοσμια παλιν δυναμεως ἱκανης ἀφηγειτο . , . . ) Ὁτι τον Ἀδριανον | ||
| , ὡς της των ἐργων ὑπερβολης και προς ἐπιδειξιν πρωτην ἱκανης ἐρεθισαι . παλαι μεν οὐν τῃ Φυσει ῥᾳθυμιαν ὠνειδιζον |
| , ἐξεφερε δη και ἀλλας Μηδικας στολας , παμπολλας γαρ παρεσκευασατο , οὐδεν φειδομενος οὐτε πορφυριδων οὐτε ὀρφνινων οὐτε φοινικιδων | ||
| χρηματα παντα διαγνους κατακομιζειν ἐπι θαλασσαν , ἁμαξας και καμηλους παρεσκευασατο και μετα της δυναμεως ἐχων ταυτα προηγεν ἐπι της |
| και σταφυλινου , τριχομανες , ἀμωμον , καρδαμον , σχοινος εὐωδης , ξιφιον , ναρδος , ὠκιμοειδες , ἐχιον , | ||
| ῥιζα δε δακτυλου παχος , ὁσον σπιθαμης το μηκος , εὐωδης , ἐδωδιμη ἑφθη . Στεαρ : προς μεν την |
| κορυδαλου ἐξαιρουντες την καρδιαν περιαπτον ποιουσιν ἐν τῳ μηρῳ τῳ ἀριστερῳ περιθεντες αὐτο . Χοιρου λαβων ἐκ του τυφλου ἐντερου | ||
| δεξιῳ τριγωνῳ τῳ δια του θʹ , ἐν δε τῳ ἀριστερῳ τριγωνῳ τῳ δια εʹ , ἐν δε τῳ δεξιῳ |
| τον Ἰστρον , οὑ βασιλευς τα ὁπλα δειξας ἐστορεσε το φρονημα των Σκυθων , οὐκ ἐπεστελλον , οὐ γαρ ἠν | ||
| . ἀντι του προτερον . οὑς ἡμεις ἐκδοτικους λεγομεν . φρονημα . ἐπιτηδες ὁ κηδεστης ὑπερ τας ἀλλας γυναικας γυναικιζεται |
| Ἀραβιας . Ὁ πολιτης Δουμαθηνος , ὡς Γλαυκος ἐν βʹ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Ἐρθα , πολις Παρθιας ἐπι τῳ Εὐφρατῃ | ||
| Ἀραβιας . ὁ πολιτης Δουμαθηνος , ὡς Γλαυκος ἐν βʹ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Δουρα , πολις Μεσοποταμιας , ὡς Πολυβιος |
| ἀτμων τας του πνευματος ἐξοδους ἐπιφραττοντων : κἀντευθεν της μεν αἰσθητικης δυναμεως μη ἐξοχετευομενης τῳ προσιστασθαι τους τυχοντας χυμους , | ||
| καθολικωτερας και ζωα κοινωνει και φυτα , και της μεν αἰσθητικης ἀρχης αὑτη χωριζεται , οὐδεν δε ταυτης ἀνευ μετεχει |
| ἐστιν , ἐν δε τοις κοινοτεροις ἀπο του „ ὡς φατο „ ἑως του ” ἐξ ἐμευ ” . ἱρευον | ||
| μοιραν ὑποκριναιτο νοησας . τον δ ' Ἑλενη τανυπεπλος ὑποφθαμενη φατο μυθον : “ κλυτε μευ : αὐταρ ἐγω μαντευσομαι |
| . Ταυτα λεγοντα ὁ Χαριδημος ἐδεξατο , και τῳ Ἰσοδημῳ συνεβουλευε , μεταστηναι ἐπ ' ἐνιαυτον . Ὁ δε οἱα | ||
| και ὑποθεσις αὐταρκης : ἐκκοπτειν γαρ ἀει και κολουειν αὐτῳ συνεβουλευε τους ὑπερεχοντας , ὡν ἁρπαζων τας οὐσιας ῥᾳστα πλουσιωτατος |
| ψυχαγωγησοιτο , τουτῳ δη θεος ἐπιβουλευσας αὐτῳ την ἡπατος ἰδεαν συνεστησε και ἐθηκεν εἰς την ἐκεινου κατοικησιν , πυκνον και | ||
| αὐτικα παραλυει της ἀρχης , ἀλλο δε περι αὑτον ἑταιρικον συνεστησε . και ὁ μεν Ἀβλαβιος τα περι Βιθυνιαν χωρια |
| ἀκρας Πινδου Λακμου τ ' ἀπο Περραιβων εἰς Ἀμφιλοχους και Ἀκαρνανας , μισγει δ ' ὑδασιν τοις Ἀχελῳου * * | ||
| : δια δε τουτο μηδε κοινωνησαι της στρατειας μονους τους Ἀκαρνανας τοις Ἑλλησι . . . . ὁ μεν οὐν |
| ἀλλων τα φυλλα . ἐπι τοινυν του ἀψινθιου ἡ κομη δραστικωτερα , ὡς ἀν λεπτομερεστερα των ῥιζων ὑπαρχουσα . χρη | ||
| θερμαινοντων τε και ξηραινοντων ὁμοιως αὐτῳ : τα γαρ λεπτομερη δραστικωτερα των παχυμερων ἐστι , κἀν ἰσην ἐχῃ την δυναμιν |
| τροπων του ἡλιου πορευομενου ἡμερα ἡ προτερον της ὑστερον ἐστι βραχυτερα , ἐλασσων ἀρα ἡ ἡμερα , ἐν ᾑ ὁ | ||
| και δυνασταις , και Παρθυαιοις καιπερ οὐσιν ἐχθροις ἐς τα βραχυτερα : ἐπι δε το μειζον ἐργον οὐκ ἀνεμειναν ἐρχομενους |
| περισχιδη και κερατα καθαπερ ἐκεινος , ὁτε δε την της Ἀρτεμιδος , ἡν και ἐπι του ἁρματος ἐφορει πολλακις , | ||
| περι αὐτο ἀλσος παρεχομενον πηγας , εἰσι δε και ἐν Ἀρτεμιδος ἱερῳ πηγαι : ὑδωρ δε ἀφθονον εἰπερ ἀλλο τι |
| Φωκαεας συνθηκας ἠξιου ἐμπεδουν , ἁς ὑπερ της ἐκεινων ἐλευθεριας συνεθετο : οἱ δ ' ἐπεισθησαν και της γης ἐδοσαν | ||
| . ὡσπερ ὁ Νεοπτολεμος ἐποιησεν : οὐ γαρ ἐνεμεινεν οἱς συνεθετο τῳ Ὀδυσσει και οὐκ ἠπατησε τον Φιλοκτητην ψευσαμενος , |
| ἐπιδεικνυται δε και ἑτερον καλλος αὑτης ἑβδομας ἱερωτατον νοηθηναι . συνεστωσα γαρ ἐκ τριαδος και τετραδος το ἐν τοις οὐσιν | ||
| * . Αὐλωπις τρυφαλεια : ἐκ πολλων μερων και ποικιλων συνεστωσα , καθαπερ και τα του αὐλου μερη . ἠ |
| λοιπον οὐν της φυλακης ὁ καιρος : ἐγρεσθε , τι μελλετε . ἑπταπορον δε την Πλειαδα , ὁτι ἐξ ἑπτα | ||
| κεκτημενων . κοπιαν : Ἐν πλησμονῃ γενομενοι των ἀγαθων ἀπειρηκεναι μελλετε . 〚 Μουσα λοχμαια : Ἡ στροφη και ᾠδη |
| πεντε μυριαδας και ἑπτακισχιλιους και ἑξακοσιους , ἱππεις δε δισμυριοι τρισχιλιοι διακοσιοι μετα της προσηκουσης πανοπλιας . ἀπεκειντο δε και | ||
| και ἀετοι πηχων εἰκοσι . Στεφανοι τ ' ἐπιχρυσοι ἐπομπευσαν τρισχιλιοι διακοσιοι , ἑτερος τε μυστικος χρυσους , λιθοις πολυτελεσι |
| διαλογοις κατα πευσιν και ἀποκρισιν συνεχη συγκειμενα ἐναντιως ἐχει προς λαμπροτητα , ὁνπερ τροπον και τα ἐν σφοδροτητι κομματικα . | ||
| Κορινθιοις . κατα πολυ . ἐκ νικων και ἀνδραγαθιων . λαμπροτητα . * παρεσχον . ἁς ἐχετε . . Αἰτιωνται |
| οὐδε ἀναγκαιον συναγεται , δηλον ἐντευθεν : το γαρ ἀναγκαιον συμπερασμα ἠ ἐξ ἀναγκαιων ἀμφοτερων ἠ της ἀποφατικης ἀναγκαιας οὐσης | ||
| , τουτεστιν ὁ ἐλαττων τῳ μειζονι . και οὑτως το συμπερασμα ἀντιστρεψαντες εὑρησομεν και το Α τινι των Β ἐνδεχομενως |
| και τῃ ΔΖ δια του Γ παραλληλος ἠχθω ἡ ΓΗ συμπιπτουσα τῃ ΒΑ κατα το Η , και προσεκβεβλησθω ἡ | ||
| τῃ τομῃ , ὡσπερ και ἡ δια του Θ ἀπεδειχθη συμπιπτουσα τῃ τομῃ κατα τα Μ , Ν σημεια : |
| ἐναποκειμενους ἐν τῃ φαντασιᾳ τυπους , οὑτως εὐλογον και την αἰσθητικην ψυχην τιθεσθαι κρινειν τον πλειω και ἐλασσω χρονον ἐνδον | ||
| „ . των πολλων του νου δυναμεων μιαν ἐλαβε την αἰσθητικην . το δε ” ἐλαβεν ” οὐκ ἀντι του |
| μεν ἐστι τα θεια πραγματα , τελος δε ἡ θεωρητικη εὐδαιμονια : ἡ δε λογικη πραγματεια οὐτε ὑλην την αὐτην | ||
| εὐδαιμονει και ὁλως ἐφ ' ὁσον ἡ θεωρια και ἡ εὐδαιμονια διατεινει οὐ κατα συμβεβηκος ἀλλα κατ ' αὐτην δηπου |
| μεσσηγυς σχεδοθεν βαλε Δαρδανος ἀνηρ Πανθοϊδης Εὐφορβος , ὁς ἡλικιην ἐκεκαστο ἐγχεϊ θ ' ἱπποσυνῃ τε ποδεσσι τε καρπαλιμοισι : | ||
| γαρ αὐτον ἐδιδαξε , δικαιοτατος Κενταυρων , ὁς πασῃ μεν ἐκεκαστο σοφιᾳ , περιττος δ ' ἠν την ἰατρικην , |
| καθως φησι Τρυφων , την αὐτην ἐχει ἀκολουθιαν , ἐκ κτητικης συντεθεισα και πρωτοτυπου . την γαρ ἀπαραδεκτον του ἀρθρου | ||
| τῃ ἁμος . τῃ μεντοι διαιρεσει ἡ πρωτοτυπος διαλλασσει της κτητικης , οὐκετι το αὐτο ἀναδεχομενης . Ἀλκμαν : ὁσαι |
| τοδε : Ἀμφιτρυων ὁτ ' ἐμελλ ' ἀγαγεσθαι δευρο γυναικα Ἀλκμηνην , θαλαμον γ ' εἱλιξατο τουτον ἑαυτῳ : Ἀγχασιος | ||
| Ῥαδαμανθυς δε τοις νησιωταις νομοθετων , αὐθις φυγων εἰς Βοιωτιαν Ἀλκμηνην γαμει , και μεταλλαξας ἐν Ἁιδου μετα Μινωος δικαζει |
| : τα δε παντα προς Εὐρυσθηα τρεποιτο οἰκου ἀφ ' ἡμετεροιο , γενοιτο δε μαντις ἐκεινῳ θυμος ἐμος , μηδ | ||
| τε πυρος λελαχωσι θανοντα , ἀλλα κυνες ἐρυουσι προ ἀστεος ἡμετεροιο . Ὡς εἰπων μαστιγι κατωμαδον ἠλασεν ἱππους κεκλομενος Τρωεσσι |
| ἑαυτου ξυνωμοτας ἀπεσιωπησεν , οἱ δ ' ἠσαν τῳ τυραννῳ βεβαιοι , διαβαλων τουτους ὡς οὐ βεβαιους , οἱ μεν | ||
| Λακεδαιμονιοι , ἡμων ἡ ἐλπις , δεδιαμεν , μη οὐ βεβαιοι ἠτε εἰ τις μεθαρμοσας οὑτως ἐρει ἡμεις τε , |
| . ἐπι δε τηι ιε φαλαγγι τεταχθω το σημειον της δωδεκατης φαλαγγος , και χιλιαρχαι ἀμφ ' αὐτωι και ἑκατονταρχαι | ||
| Βαβυλωνος δε φθοραν δηλοι , ἀπο δε ὀγδοης ὡρας ἑως δωδεκατης πολεις ἐπιθαλασσιους ἀναστατους ἐσεσθαι και τα κοινα αὐτων διαφθαρηναι |
| γαρ και Χιοι οὐκ ἐλαττον των προειρημενων ἐπι ὀψαρτυτικῃ . Τιμοκλης : Χιοι πολυ ἀριστ ' ἀνευρηκασιν ὀψαρτυτικην . κοιμωνται | ||
| . Λεγε , ὠ τεκνον : ἐφιημι γαρ . Ὁ Τιμοκλης οὑτος ἐστι μεν χρηστος ἀνηρ και φιλοθεος και τους |
| ἠ ὁτι τα ἐπιμεριζομενα , μερη ὀντα ὁλου ἀθροισματος , κτητικην συνταξιν ἀπῃτει , δι ' ἀλλης δε πτωσεως οὐκ | ||
| . γαρ πρωτω γαρ και δαιτος ἀκουαζεσθον ἐμειο συνηρπασται εἰς κτητικην συνταξιν : ἀμεινον γαρ τῳ ῥηματι συντασσειν Ὁμηρικωτερον λειπουσης |
| Χρυσιππου αὐτῳ φονος και ἁ προς τον Θυεστην ὡς ὠμα διεπραττετο , παντα ταυτα ζημιωδη και ἀτηρα προς ἀρετην . | ||
| πολυν λογον καταβαλλεται περι χρωματων . και ταυτα μεν αὐτῳ διεπραττετο ἀχρις ἐτων εἰκοσι , μετα δε τουτο ἐφοιτησε Σωκρατει |
| μοιχον εἰς ἱερον μη εἰσιεναι , και νομος παλιν τον ἀριστεα εἰς ἱερον την πανοπλιαν ἀνατιθεναι : μοιχος δε τις | ||
| φαυλον το γεγονος , ἀλλ ' ἐκ περιστασεως δια το ἀριστεα εἰναι τον μοιχον , ἐν μεταστασει δε ὁμολογουμενως και |
| , ἡσυχιην ἀγειν , και ἠν φυσει ᾐ χολωδης ἠ φλεγματωδης , ὑπο δε της διαιτης και της φαρμακοποσιης λεπτυνθεισα | ||
| ποιησαι , σκεψασθαι χρη ἐν τοισιν ἐπιμηνιοισιν εἰτε χολωδης εἰτε φλεγματωδης εἰη : γνωσῃ δε τωνδε ὁποτερον μαλλον , ψαμμον |
| . ἐκ παραγωγης . Παν εἰς ΟΝ ὑπερ τρεις συλλαβας μονογενες κυριον ἠ προσηγορικον ἠ ὑποκοριστικον προπαροξυνεται : Περγαντιον Αἰαντιον | ||
| πρεσγυς πρεσγυος . Ἰστεον δε ὁτι το πρεσβυς οἱ τεχνικοι μονογενες λεγουσιν εἰναι , και ὁτι ἐπειδη μονογενες ἐστιν ὠφειλε |
| ἀριθμος : τεταρτον δε , ὁ και οἱ προσθεν παντες ἐσημειωσαντο , οἱ ἐν τοις ἐλαττοσιν ὁροις λογοι συγκρινομενοι προς | ||
| της ἐκλειψεως αὐτης θανατον ἀνθρωπων ἁπανταχου σημαινει . Καθολικως δε ἐσημειωσαντο Αἰγοκερωτι , Ὑδροχοῳ , Ἰχθυσι , Κριῳ ἐκλειψεως γενομενης |
| ἀν εἰη μειζον κακον [ ἠ ] θαλλουσης και εὐφορουσης ἀφροσυνης ; ἀλλα και „ το ποτηριον Φαραω „ , | ||
| περι τον βιον τεχνην , δει θεωρητικον αὐτον εἰναι της ἀφροσυνης καθαπερ και τον τεχνιτην της ἀτεχνιας , δεδεικται δ |
| . μικρον δε ἀναληψομαι . ἐτυχον μεν ὠν ἐν τῳ προαστειῳ κατα θερους ἀκμην , νοσος δε κατεσχε λοιμωδης παντας | ||
| και τεμενος περι αὐτον οὐρισε τουτο το νυν ἐν τῳ προαστειῳ ἐστι . Μετα δε , ὡς οἱ ἐπεποιητο , |
| ξυλῳ παιοντες ἀναστηναι τον ἀθλιον ἐκελευον , ὡς δε οὐδεν ὑπηκουεν ταις πληγαις , λαβοντες αὐτον οἱ μεν των ὠτων | ||
| Βασσῳ ποτε ἐνυβρισε : και καλων ὑστερον , ἐπειδη βραδεως ὑπηκουεν , ἀγειν αὐτον ἐκελευεν ἑλκοντας . θορυβου δε ἀσχημονος |
| βιβλοι περιεχουσιν , ἀξιον ἱστορηθηναι δια τε μεγαλουργιαν και ἁμα βελτιωσιν ἠθων . νομισθεις γαρ ἐπιτηδειος εἰναι μη μονον ἀμοιρησαι | ||
| τους του κηδεμονος λογους ἀει διεξῃει μηδεν ἐπικρυπτομενος των εἰς βελτιωσιν και ὠφελειαν ἠθων και βιου και ἡγεμονιας , ἐχων |
| ἑν ὀναριον ἐξ ἀγρου μοι καταβαινει καθ ' ἑκαστον ἐνιαυτον ἀγαπητως ὡσπερ κανουν μοι παντ ' ἐνεσκευασμενον , σπονδην , | ||
| του παθους βυθιζεται . ποθεν γαρ ποτε εἰς ἁλιεα δυστηνον ἀγαπητως την ἀναγκαιαν ἐκποριζοντα διατροφην ἐρως ἐνεσκηψε και ἐντακεις οὐκ |
| ῥηματων γιγνομενη και ὀνοματων ὀντως τε και ἀληθως γιγνεσθαι λογος ψευδης . Ἀληθεστατα μεν οὐν . Τι δε δη ; | ||
| εἰκοτως : πας γαρ λογος κρινεται ὁτι ἀληθης ἐστιν ἠ ψευδης , κατα την ἐπι το πραγμα το περι οὑ |
| ἰαμβικων τριμετρων εʹ . ἐπι τῳ τελει δυο διπλαι ἐξω νενευκυιαι . 〛 προς τον ἱερεα φησι περιελθε και περιρραινε | ||
| κωλου , ἡ δε κατα το τελος , ἀμφοτεραι ἐξω νενευκυιαι , δηλουσαι ὡς τελος ἐχει τα ἀνταποδιδομενα οἰδ ' |
| , διορισον μοι : την του διαμαχεσθαι Ἀθηναιοις ὁπως ὡς βελτιστοι ἐσονται , ὡς ἰατρον , ἠ ὡς διακονησοντα και | ||
| γε δρᾳ αὐτο ; Ἀκουων σκοπει . οἱ γαρ που βελτιστοι ἡμων ἀκροωμενοι Ὁμηρου ἠ ἀλλου τινος των τραγῳδοποιων μιμουμενου |
| ἐτι δ ' ἐπει προς , και το τελος φαινεσθαι φιλοφροσυνην . εἰ δε ταυτην προς φιλιαν . ἀλλως την | ||
| τους προηκοντας , προς δε τους ὁμηλικας ἀπλαστον ὁμοιοτητα και φιλοφροσυνην , συνεπιτασιν τε και παρορμησιν προς τους νεωτερους φθονου |
| και χλευασμον ἐπι τῳ δολοφονησαι δοκουντι . ἡ μεν οὐν ἀγανακτησις ἐπι τῃ του δεδρακοτος γνωμῃ γινεται , ὁτι το | ||
| ἐπηκοῳ στας ” ἀνδρες ” εἰπεν , „ ἡ μεν ἀγανακτησις ὑμων εὐλογος και δικαια : χρηστα γαρ ἀφ ' |
| ἐπεγνωσθαι προκειται . Τοιουτεων οὐν ἐοντων των προς εὐδοξιην και εὐσχημοσυνην των ἐν τῃ σοφιῃ και ἰητρικῃ και ἐν τῃσιν | ||
| μεν τικτειν και τοις ἐριοις την σκεπην ἁμα και την εὐσχημοσυνην περιποιειν , τωι δε γαλακτι και τωι τυρωι τροφας |
| θελουσα ἐπαγαγειν την αἰτιαν δι ' ἡν το της Ἐριννυος ᾐσθανετο σθενοςαὑτη δε ἠν το ἐπει κατηλθες : αὐτος γαρ | ||
| δεσποινης , ἀνηλωκως πλεον ἠ ταλαντα δυο ; και οὐκ ᾐσθανετο , ὁτι οὐχι του ταφου μνημειον ἐσται το οἰκοδομημα |
| , και αὐτη γενησεται ὁμοιοειδης ἐκειναις : την γαρ ὁρασιν ὁρωσαν καταλαμβανομενη πολυ προτερον ὁρασις γενησεται , και την ἀκοην | ||
| πορθησιν και την ἐρημωσιν της πατριδος πλησιον των ποδων αὐτης ὁρωσαν . ἀλμα το ἀλσος . λεγεται δε και ὁ |
| φησιν , ὁτι των Χοιριλου τοτε εὐδοκιμουντων , Πλατων τα Ἀντιμαχου προὐτιμησε , και αὐτον ἐπεισε τον Ἡρακλειδην εἰς Κολοφωνα | ||
| και Κυαθον δε τον Πυλητος μεν υἱον , ἀδελφον δε Ἀντιμαχου ἀπεκτεινεν ἀκων Ἡρακλης οἰνοχοουντα αὐτωι , ὡς Νικανδρος ἱστορει |
| οἰσθα , το καλουμενον ὑπο των ἰατρων ἀρτομελι κατασκευαζοντες εἰς καταπλασμα τοιαυτης φλεγμονης , ὑδατος ἐμιξαμεν , ἐπι δε σπληνος | ||
| σκευαζεσθω δε χωρις ὀξους . ἁρμοζοι δ ' ἀν το καταπλασμα τουτο και δοθιησι και τοις ἀλλοις φυμασι τοις σκληροις |
| φησι , δια την της χωρας εὐβοσιαν ἀπο της περι τἀναγκαια κακοπαθειας συνοδους ἐνεμον πλειους , ἱνα εὐωχοιντο συνεχως , | ||
| την δε ἡδονην φευγειν ὡς πορρωτατω και μηδεν ὁλως ἠ τἀναγκαια ὁμιλειν . και ἐνταυθα ὁ κρατιστος ἀνηρ [ κρατιστος |
| ἰσχυον . ὁ δε γε παις ὁ ἐμος και τειχων κατεφρονησε , και την πολιν ἐχειν εἰς τροπαιον . ἀνῃρεθην | ||
| ἀλλως παρα Ῥωμαιοις . και δια τουτο των μεν ὀνοματων κατεφρονησε , των δε πραγματων και αὐτων των σημειων φροντιδα |
| ἐγκρατη και ἐς θαρσος ἐπι τους ἐχθρους : ὡν ἐκφανεντων ἀνεφανη και ἡ των πλεονων ἐς τους πολεμιους σπουδη . | ||
| δε διανοια : ἁμα δε τῃ ἡμερᾳ ὁ Ἀθως αὐτοις ἀνεφανη ἀπεχων της Λημνου τοσουτον , ὁσον ἀν ναυς πλεουσα |
| Ἀσιῃ , πολεμῳ πιεσθεντας ὑπο Μασσαγετεων , οἰχεσθαι διαβαντας ποταμον Ἀραξην ἐπι γην την Κιμμεριην : την γαρ νυν νεμονται | ||
| ποταμος ἐστι της Ἀρμενιας τον ῥουν καταφερων εἰς τε τον Ἀραξην και την Ἀρσακιδα λιμνην : ἐκαλειτο δε το προτερον |
| περικαλλεστερος δε ὡν εἰδον φωστηρων . παντα δε ἐθεωρησεν και ἐξητασεν τους ἀγγελους , και εἰ τι αὐτωι εἰπον , | ||
| τῳ δικαιῳ και τῳ συμφεροντι . το γαρ εὐπρεπες οὐδετερος ἐξητασεν . ἠν γαρ το μεν παρα το ἠθος της |
| πολλακις ἀπαξιουν ἐπιφοιταν αὐτοις . οἱ δε της Μαχιμου πολεως μαχιμωτατοι τε εἰσι και αὐτοι και γινονται μεθ ' ὁπλων | ||
| ἐμοι δε δοκουσιν οἱ Σαννοι οὑτοι εἰναι . και γαρ μαχιμωτατοι εἰσιν εἰς τουτο ἐτι και τοις Τραπεζουντιοις ἐχθροτατοι , |
| ἀρετην ἐτι του ῥητορος ἀποδειξομαι , κρινας καλλιστην τε και κυριωτατην και μονην αὐτην μαλιστα των ἀλλων τον Λυσιου χαρακτηρα | ||
| ποιει το ἐστι . τουτο οὐν εἰη ἀν το την κυριωτατην ἐχον ἐν τῃ προτασει δυναμιν . διο και την |
| οἱ συνοντες και χαιρουσι τῃ ὁμιλιᾳ αὐτων . Τῳ δε ἐρωμενῳ ὁ ἐραστης και εἰς συνουσιαν και ὁμιλιαν ἀηδης : | ||
| ὁτι ὁμολογησειας , εἰ τι συνιης σαυτου , κορυβαντιαν αὐτους ἐρωμενῳ τοιουτῳ ἐπιμεμηνοτας . Οἰει γαρ τοιουτον οἱος εἰμι ὁρασθαι |
| Λογος δε ἐστι ἁμα τῳ ἐαρι πτερωτους ὀφις ἐκ της Ἀραβιης πετεσθαι ἐπ ' Αἰγυπτου , τας δε ἰβις [ | ||
| μηχανασθαι ταδε , ἐμοι μεν οὐ πιστα λεγοντες , ἐξ Ἀραβιης ὁρμωμενον ἐς το ἱρον του Ἡλιου κομιζειν τον πατερα |
| , περι θεων τε και ἡρωων οἱοι εἰσιν , ὡσπερ γραφευς μηδεν ἐοικοτα γραφων οἱς ἀν ὁμοια βουληθῃ γραψαι . | ||
| μορον οὐ νοεοντες ἐφισταμενον καταντην Βοϊσκος ἁπο Κυζικου , καινου γραφευς ποιηματος , τον ὀκταπουν εὑρων στιχον , Φοιβῳ τιθησι |
| τουτοις εἰς θηραν ἰχθυων ἐχρητο . Τελευτων τε εἰς τοσαυτην ἠλασεν ἀσελγειαν , ὡςτε ἐν θεατροις προς ὀρχηστας τε και | ||
| βασιλεως κατεσκαψε , κωμας κατεπρησε , φορους ἡρπασε , λειαν ἠλασεν . ἐδειξεν ἀρα πολεμιος εἰναι βασιλει . ἀμφω δη |
| ποιησας χλαμυδας ἠτοι πορφυρας , ἠ δι ' ἐλεφαντος ἠ σμαραγδου ζῳδια εὐνουν νομιζει τον θεον καθισταναι , πεπλανητ ' | ||
| νημασι συνυφαινετο . λιθοι δ ' ἐπι των ἀκρωμιων ἐνηρμοζοντο σμαραγδου πολυτελους δυο τιμαλφεστατοι , | οἱς τα ὀνοματα των |
| πορευομαι , και το εἰμι το ὑπαρχω , ἐν τῃ συνηθειᾳ κατα το δευτερον προσωπον ἀποβολην πασχουσι του σ παραλογως | ||
| εἰς πλαγιοφυλακας , εἰτε εἰς ὑπερκεραστας χρη ἀφορισθηναι , ἐν συνηθειᾳ πασης ταξεως γενομενα . Ἀναγκαιον ἐστι λοιπον και την |