εἰς την θαλατταν ὑπο των ποταμων φερονται : κατα δε τηνδε χωραν οὐτε τοτε οὐτε ἀλλοτε ἀνωθεν ἐπι τας ἀρουρας | ||
λιθοκολλητους των πολυτιμητων . Οὐκ ἀξιον δ ' ἠν παραλιπειν τηνδε την τετρακυκλον , μηκος οὐσαν πηχων εἰκοσι δυο , |
ἐπεισαμεν λαβοντας εἰς Ὑμηττον ἐξελθειν ὁπλα και σιτι ' ἐπι μυρμηκας ἡμερων τριων , ὡς χρυσοτευκτου ψηγματος πεφηνοτος . ἐθελει | ||
ἐκεινου εὐδαιμονουσιν θαυμασιον τινα βιον τον λοιπον βιουντες , οἱον μυρμηκας ἀπο του ὑψους ἐπισκοπουντες τινας τους ἀλλους . Παπαι |
ἀφ ' ὑμων , και πασα πραξις πονηρων ἀνθρωπων οὐ κυριευσει ὑμων : και παντα ἀγριον θηρα καταδουλωσεσθε , ἐχοντες | ||
μηδεποτε πιστευσῃς ἀπορρητα , ἀει γαρ ὁπλιζεται , πως σου κυριευσει . καθ ' ἡμεραν και εἰς την αὐριον ἀποταμιευου |
ὡστε ἐκειθεν ἐφηκει το ἀναγκαιον και τῳ κατα την βιαν ἀναγκαιῳ . ὁμοιως δε και ἐπι των συναιτιων του ζην | ||
ἀναγκαιου δι ' ἀδυνατου οὐ δεικνυνται , ἐπειδη ἐν τῳ ἀναγκαιῳ και ἐνδεχομενῳ αἱ ἀντιφασεις λαμβανονται ἀντιτιθεντων ἡμων τροπον τροπῳ |
ἀποριας κατειχετο του γεγονοτος χαριν : ἀγγελος δε Φημη ταχεια Συρακοσιοις ἐμηνυσε το παραδοξον . παντες οὐν συνετρεχον ἐπι τον | ||
. ὁ δε Διων λαμπρᾳ μαχῃ νικησας οὐδεν ἐμνησικακησε τοις Συρακοσιοις : ἀποστειλαντων γαρ προς αὐτον κηρυκα περι της των |
Γναθαινα και οὐκ ἀναστειος ἀποφθεγξασθαι : ἡτις και νομον συσσιτικον συνεγραψεν , καθ ' ὁν δει τους ἐραστας ὡς αὐτην | ||
, ἁς οὐκ ἀν , εἰ μη τοιουτος ἐπεφυκει , συνεγραψεν ὑφηγησαμενου θεου και παρεδωκε τοις ἀξιοις χρησθαι , κτηματων |
πολιν . εἰτα τα της ἀρχης ἀνακτησαμενος κοσμια παλιν δυναμεως ἱκανης ἀφηγειτο . , . . ) Ὁτι τον Ἀδριανον | ||
, ὡς της των ἐργων ὑπερβολης και προς ἐπιδειξιν πρωτην ἱκανης ἐρεθισαι . παλαι μεν οὐν τῃ Φυσει ῥᾳθυμιαν ὠνειδιζον |
ἡ βωλος θηλυκως δεον , οὐκ ἀρσενικως . Ἡ πηλος Συρακουσιοι λεγουσιν ἁμαρτανοντες . Ὀψινος : ὁμοιως τῳ ὀρθρινος τουτο | ||
: ὡν οἱ μεν εἰς ἐσχατον ἀποριας ἡκον , οἱ Συρακουσιοι , οἱ δε Ἀθηναιοι νικωντες ἐγενοντο και ἐλπιδας εἰχον |
Φωκαεας συνθηκας ἠξιου ἐμπεδουν , ἁς ὑπερ της ἐκεινων ἐλευθεριας συνεθετο : οἱ δ ' ἐπεισθησαν και της γης ἐδοσαν | ||
. ὡσπερ ὁ Νεοπτολεμος ἐποιησεν : οὐ γαρ ἐνεμεινεν οἱς συνεθετο τῳ Ὀδυσσει και οὐκ ἠπατησε τον Φιλοκτητην ψευσαμενος , |
ἐχοντα περι τἀνδρος ἠπισταμην : τουτῳ μεν γε δημηγοριας ἐξαγγελθεισης Ἀθηνηθεν ποτε καθαπτομενης του Φιλιππου , και Παρμενιωνος ἠγανακτηκοτος και | ||
ἐπιτηδειων οἰκοι μενειν : εἰ δε τις μηδ ' ὁσον Ἀθηνηθεν Μεγαραδε , ἀλλα μηδ ' ἐλθειν ποι το παραπαν |
ταυτῃ προς ὀρθας ἀπο της ἑσπερας δια στηλων και του Σικελικου πορθμου μεχρι της Ῥοδιας και του Ἰσσικου κολπου , | ||
πολλων και ἑκουσιων πειραν λαβειν , ἁτε πολλακις δια του Σικελικου πελαγους κομισθεντα . φερε δη προς αὐτης της ἐν |
, ἐξεφερε δη και ἀλλας Μηδικας στολας , παμπολλας γαρ παρεσκευασατο , οὐδεν φειδομενος οὐτε πορφυριδων οὐτε ὀρφνινων οὐτε φοινικιδων | ||
χρηματα παντα διαγνους κατακομιζειν ἐπι θαλασσαν , ἁμαξας και καμηλους παρεσκευασατο και μετα της δυναμεως ἐχων ταυτα προηγεν ἐπι της |
ψυχαγωγησοιτο , τουτῳ δη θεος ἐπιβουλευσας αὐτῳ την ἡπατος ἰδεαν συνεστησε και ἐθηκεν εἰς την ἐκεινου κατοικησιν , πυκνον και | ||
αὐτικα παραλυει της ἀρχης , ἀλλο δε περι αὑτον ἑταιρικον συνεστησε . και ὁ μεν Ἀβλαβιος τα περι Βιθυνιαν χωρια |
ὑμιν ἐλπις δε δικαια : οὐ μικρα γαρ ἐστι τῳ κινδυνευοντι ῥοπη προς σωτηριαν ἡ των ἀκουοντων βουλησις ταττομενη μετα | ||
; ἀντι δε του χιτωνος , ὁν ἐδωκε τῳ πολιτῃ κινδυνευοντι , την θυγατερα ἀποδυσας , ἐπιδουναι αὐτῳ την πολιν |
νησος ἡ προσαγορευομενη Σαρδω , τωι μεν μεγεθει παραπλησιος τηι Σικελιαι , κατοικουμενη δ ' ὑπο βαρβαρων των ὀνομαζομενων Ἰολαειων | ||
Σικελιαν μετοικησαντων , ἀλλοι Σαμιον , ἀλλοι Μεγαρων των ἐν Σικελιαι . ἠν δε προ των Περσικων [ ] ἐτη |
, ἠρχε νομιμως των Αἰγυπτιων και μεγαλης ἐτυγχανεν ἀποδοχης . κατεστρεψατο δε και τας ἐν Κυπρῳ πολεις και πολλα των | ||
των ἐθνων ἀκολουθως Κτησιᾳ τῳ Κνιδιῳ πειρασομεθα συντομως ἐπιδραμειν . κατεστρεψατο μεν γαρ της παραθαλαττιου και της συνεχους χωρας την |
δε Τεκτοσαγαις τε και Τροκμοις ἐκινδυνευσε μεν ἐξ ἐνεδρας και ἐφυγεν : ἐπανελθων δε ἐς αὐλιζομενους τε και βεβυσμενους ὑπο | ||
! ! ] την ϲωτηριαν : ἐπειθ ' ὁ μεν ἐφυγεν ] λαθων , ὁ δ ' ἐκεινον ἐκκλεψαι δοκων |
τας πανταχοθεν δυναμεις και παντα τα προς την παραταξιν χρησιμα κατεσκευαστο . τα μεν γαρ ξιφη και τα ξυστα πολυ | ||
αἱ σκηναι συνεσκιαζον τους περιπατους . ἑξης δε τουτων Ἀφροδισιον κατεσκευαστο τρικλινον , δαπεδον ἐχον ἐκ λιθων ἀχατων τε και |
και ἀδολωτερα φαινεται ; εἰ δε δει προς ἀναιδη διαβολην εὐγνωμοσυνης ὑπερβολῃ χρησασθαι , το μεν μελλον ἀφωμεν : πολλα | ||
ἐνταυθα κατηγορησαι των Ἑλληνων , ἐξεστι δε το λοιπον της εὐγνωμοσυνης ἐπαινεσαι και λαβειν ὑπερ Θεμιστοκλεους . ἑκαστος γαρ ἑαυτον |
σε ἐπιτρεψειν μοι μη ἀποδυεσθαι , και οὐχι ἀναγκασειν καθαπερ Λακεδαιμονιοι : συ δε μοι δοκεις προς τον Σκιρωνα μαλλον | ||
μελετωμεν , ἀλλα καλοις ' ὑποπινοντες ἐν ὑμνοις . και Λακεδαιμονιοι δ ' , ὡς φησιν Ἡροδοτος ἐν τῃ ἑκτῃ |
, τας ἀλλας χηρωσας πολεις ἀνθρωπων , εἰς το Βυζαντιον μετεστησε , και προς τους ἐν τοις θεατροις κροτους παραβλυζοντων | ||
Βυζαντιον ἀπεδοτο την δεκατην των ἐκ του Ποντου πλεοντων . μετεστησε δε ἐξ ὀλιγαρχιας εἰς το δημοκρατεισθαι τους Βυζαντιους : |
δειν γιγνεσθαι την καθαρσιν ἑκαστοτε και ἑκαστοις . Περι δε συγκομιδης των ὡραιων ἁπαντων , ἐξεστω τῳ βουλομενῳ το ἑαυτου | ||
φιλε , ἀλλην μεν οἰει του τοιουτου , ἀλλην δε συγκομιδης ; Οὐκουν εἰκος γε . Οὐ γαρ . ἀλλα |
. μικρον δε ἀναληψομαι . ἐτυχον μεν ὠν ἐν τῳ προαστειῳ κατα θερους ἀκμην , νοσος δε κατεσχε λοιμωδης παντας | ||
και τεμενος περι αὐτον οὐρισε τουτο το νυν ἐν τῳ προαστειῳ ἐστι . Μετα δε , ὡς οἱ ἐπεποιητο , |
' οἱς ὡς ἀναμαρτητοις βοηθειν ἀξιωσει . Εἰ μεν οὐν καιρῳ τινι και φιλανθρωπιᾳ ταυτα δεδοσθαι δει , κοινην ἀμφοιν | ||
τῃ ἐκεινων φωνῃ συντραφεις ἐπι τα Θουκυδιδου και Πλατωνος ἐν καιρῳ μετιθι , πολλα και τῃ καλῃ κωμῳδιᾳ και τῃ |
ἀτμων τας του πνευματος ἐξοδους ἐπιφραττοντων : κἀντευθεν της μεν αἰσθητικης δυναμεως μη ἐξοχετευομενης τῳ προσιστασθαι τους τυχοντας χυμους , | ||
καθολικωτερας και ζωα κοινωνει και φυτα , και της μεν αἰσθητικης ἀρχης αὑτη χωριζεται , οὐδεν δε ταυτης ἀνευ μετεχει |
σιτον οὐκ εἰχον , συκα ἐλαβε . διο και Μυουντος κυριευσας , τοις Μαγνησιν ἐχαρισατο το χωριον ἀντι των συκων | ||
συνεφυγον εἰς την ἀκροπολιν , ὁ δε Δημητριος της πολεως κυριευσας τον μεταξυ τοπον των οἰκιων και της ἀκρας κατειχε |
ὑμενι περιεχομενην . συριγξ δε λεγεται ἡ περονη , ἡς ῥαγεισης εἱμαρτο αὐτῳ ἁλωναι . ὁτι δε εἱμαρτο αὐτῳ τελευτησαι | ||
ἐστιν ἀποστημα περι την ἐπιφανειαν γινομενον μετα φλυκταινωσεως , ἡς ῥαγεισης ἰχωρ τις ἀπορρει και ἡ ὑποκειμενη σαρξ κατατετρημενη φαινεται |
, συνετον ὀρθον τε και φωνωδες , του κοσμου δε ἀποκλιμα , εὐμεταβολον λιαν , οἰκος Διος και λαμπηνη μοιρων | ||
αὐτον το πραγμα και την πραξιν , τηρειν δε το ἀποκλιμα το τε μεσουρανουντος , ἀλλα και την ἀναφοραν , |
, ἡσυχιην ἀγειν , και ἠν φυσει ᾐ χολωδης ἠ φλεγματωδης , ὑπο δε της διαιτης και της φαρμακοποσιης λεπτυνθεισα | ||
ποιησαι , σκεψασθαι χρη ἐν τοισιν ἐπιμηνιοισιν εἰτε χολωδης εἰτε φλεγματωδης εἰη : γνωσῃ δε τωνδε ὁποτερον μαλλον , ψαμμον |
της πραγματειας περι παντων τουτων ἀναδιδασκει και ἐν τουτοις λεληθοτως κατεσκευασεν , ὁτι του σοφου περι τουτων ἐπιστασθαι : εἰ | ||
' Ἡρακλης ἐκ του Φλεγραιου πεδιου κατελθων ἐπι την θαλατταν κατεσκευασεν ἐργα περι την Ἀορνον ὀνομαζομενην λιμνην , ἱεραν δε |
ποθον , ἠν τις αὐτα διασπᾳ ἀπ ' ἀλληλων . ἐπεμελετο δε και τουτου ὁ Κυρος ὁπως μηποτε ἀνιδρωτοι γενομενοι | ||
ἑωρα γιγνομενα ἐν τοις πολεμικοις : δια ταυτα οὐν και ἐπεμελετο ταυτης της εὐθημοσυνης μαλιστα . και αὐτος μεν δη |
οὐκ ἀν ἠγνοειτο . συγχαιρω δε σοι κρειττονι του καιρου γεγενημενῳ : παρα μεν γαρ ἡμων πολυ το πετομενον , | ||
ἀν ἱκανον το τεταρτημοριον της χοινικος και τῳ ἠδη ἀπεφθῳ γεγενημενῳ δυο κοτυλαι μιχθεισαι ὑδατος και ἐλαιου . χρησαιο δ |
οἱ δε πειρωμενοι τουτο ποιειν , πλαγιους ἐχοντες τους ἱππους ἡλισκοντο . Πολυχαρμος μεντοι ὁ Φαρσαλιος ἱππαρχων ἀνεστρεψε τε και | ||
ἐκελευον παλιν ἀναγιγνωσκειν τους νομους και το ψηφισμα , και ἡλισκοντο οἱ τα παρανομα γραφοντες , οὐκ εἰ παντας παραπηδησειαν |
οὐσιαν εἰχεν ἐλαττονα . προς δη τουτον τον Περτινακα νυκτος ἀκμαζουσης παντων τε ὑπνῳ κατειλημμενων ἀφικνουνται ὁ Λαιτος και ὁ | ||
χρηστοτητα κεναις ἐλπισι προσανειχεν . , . . ) Ὁτι ἀκμαζουσης της των Μακεδονων βασιλειας Δημητριος ὁ Φαληρευς ἐν τῳ |
των χρονων ἐναλλαγη . Εἰ βουλει ποιησαι την σχηματογραφιαν της ἐναλλαγης του ἐτους μετα και των ταυτῃ ἐγγραφομενων και ἐργασασθαι | ||
ζῳδιου ἐνθα κατηντησεν ὁ χρονος δʹ Και του ὡροσκοπου της ἐναλλαγης ὁτε τυχοι εἰναι τις των κατα πηξιν οἰκων εʹ |
στρατιωτης ἀγαθος ; ἀλλ ' οὐδεπωποτ ' ἐκ της πολεως ἐστρατευσατο , οὐτε ἱππευς οὐτε ὁπλιτης , οὐτε τριηραρχος οὐτ | ||
, ἀλλ ' ἐνταυθα γε ἀπροφασιστος ἐκεινος στρατιωτης ἠν . ἐστρατευσατο γουν ἐπι Δηλιον , και ἐς Ἀμφιπολιν και ἐς |
, ποθον ἐχων της πατριδος , ἐξ ἡς συν Ἀλεξανδρῳ ἐστρατευετο , κἀκει του βιου το λειπον διανυσαι , γηραιος | ||
αὐτον . ἐλεγετο δε ὁ στολος εἰναι εἰς Πισιδας . ἐστρατευετο μεν δη οὑτως ἐξαπατηθειςοὐχ ὑπο Προξενου : οὐ γαρ |
ἀν ἐτυχε Μιθριδατης , εἰ προς τον ἑτερον ὑμων στρατηγον διελυετο , Φιμβριαν , δυσχε - ρανας ὁ Συλλας τῃ | ||
, και το θεατρον ὑπο ἐκπληξεως συν φοβῳ και δρομῳ διελυετο , τα τε ὠνια ἡρπαζετο : και τας θυρας |
. . . , : Θεογενης δε ἐν τῳ Περι Αἰγινης οὑτω γραφει : Ἀλλοι δε τινες πιθανωτερον ἐξηγουνται περι | ||
λεγεις . Ταυτα ἐλεγε παρελθων ὁ Ἀριστειδης , φαμενος ἐξ Αἰγινης τε ἡκειν και μογις διεκπλωσαι λαθων τους ἐπορμεοντας : |
κλεος , ἠγουν του Ἱερωνος , παρα τῃ ἀποικιᾳ του Πελοπος του Λυδου , ἠγουν ἡν ἀποικισθεις ὁ Πελοψ της | ||
των αὐλων ἐν Λυδιᾳ γινονται , ἠ ὁτι τους μετα Πελοπος ἐλθοντας πρωτους αὐλητας οἱ Ἑλληνες ἐμιμησαντο . γλυκυ δε |
κοινοτητες το συμφερον ἐνδεικνυνται . και εἰ τα παραλαμβανομενα βοηθηματα ἀναιρετικα των ἐνδειξαμενων , ἀπο των ἐπι μερους βοηθηματων ἀναιρουνται | ||
λεπραϲ ἀφιϲτηϲιν . τα δε τορνευματα του ξυλου ποθεντα φαϲιν ἀναιρετικα εἰναι . Μελιλωτον μικτηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ , ϲτυπτικηϲ τε |
τουτοις διακεκοσμημενος ἰτω θαρρων εἰς οἰκειοτατον αὐτῳ τον νεων , ἐνδιαιτημα παντων ἀριστον , ἱερειον ἐπιδειξομενος αὑτον : ὁτῳ δ | ||
ἐπιθυμιας , λογῳ μεν ὡς ἡγεμονι την ἀκραν ἀπενειμαν οἰκειοτατον ἐνδιαιτημα κεφαλην , ἐνθα και | των αἰσθησεων αἱ του |
. ἐκ παραγωγης . Παν εἰς ΟΝ ὑπερ τρεις συλλαβας μονογενες κυριον ἠ προσηγορικον ἠ ὑποκοριστικον προπαροξυνεται : Περγαντιον Αἰαντιον | ||
πρεσγυς πρεσγυος . Ἰστεον δε ὁτι το πρεσβυς οἱ τεχνικοι μονογενες λεγουσιν εἰναι , και ὁτι ἐπειδη μονογενες ἐστιν ὠφειλε |
και ἀμφιλαφη ἠν , παρηλθον οἱ δαιτυμονες , ἑξ μεν ἀρρενες , ἰσαριθμοι δε αἱ θηλειαι αὐτοις : και οἱ | ||
ἐξειναι τα ἑαυτου διαθεσθαι , ἐαν μη παιδες ὠσι γνησιοι ἀρρενες , ἐαν μη ἀρα μανεις ἠ ὑπο γηρως ἠ |
πλευρῃς ἀραρυιαι : ἰσθμον δ ' αὐ πεδιον τε Δολιονες ἀμφενεμοντο ἀνερες : ἐν δ ' ἡρως Αἰνηιος υἱος ἀνασσε | ||
αὐται , τῃσιν τοτε κοιρανεεσκεν Ἱππολυτη , νοσφιν δε Λυκαστιαι ἀμφενεμοντο , νοσφι δ ' ἀκοντοβολοι Χαδησιαι . ἠματι δ |
τον βασιλεα και την μητερα την Ῥωξανην προαγαγων ἐκ της φυλακης ἀποδῳ τοις Μακεδοσι και το συνολον ἐαν μη πειθαρχῃ | ||
τα ἰδια , ἀλλ ' ὡς τα ἰδια ἑξοντων δια φυλακης . ἀντιπροκαλουμεθα τε ὑμας , εἰ βουλεσθε τα δικαια |
ἐαν δε τῳ ♀ ἠ ☿ συσχηματισθη κατα την κατακλισιν ἀφαιρουσα τοις ἀριθμοις ἠ και τῳ φωτι ληγουσα , μειωθησεται | ||
ἐν τοις ἐκλειπτικοις μητε κατα μηκος ἠ πλατος τοις ἀριθμοις ἀφαιρουσα μητε εἰη ἐν τῳ νοτιῳ περατι μητε ἐν ταις |
ἐναποκειμενους ἐν τῃ φαντασιᾳ τυπους , οὑτως εὐλογον και την αἰσθητικην ψυχην τιθεσθαι κρινειν τον πλειω και ἐλασσω χρονον ἐνδον | ||
„ . των πολλων του νου δυναμεων μιαν ἐλαβε την αἰσθητικην . το δε ” ἐλαβεν ” οὐκ ἀντι του |
“ τοσουτονι ” : ἐστι δε ἀττικον . ἐγλυφεν ] κατεσκευαζεν , γλυφων ἐποιει . ναυς τ ' ἐγλυφεν ] | ||
προσδεχομενος την πολιορκιαν , τα περι τον εἰσπλουν του λιμενος κατεσκευαζεν : εἰς μεν γαρ τα βραχη του λιμενος πλοια |
πολλακις ἀπαξιουν ἐπιφοιταν αὐτοις . οἱ δε της Μαχιμου πολεως μαχιμωτατοι τε εἰσι και αὐτοι και γινονται μεθ ' ὁπλων | ||
ἐμοι δε δοκουσιν οἱ Σαννοι οὑτοι εἰναι . και γαρ μαχιμωτατοι εἰσιν εἰς τουτο ἐτι και τοις Τραπεζουντιοις ἐχθροτατοι , |
εἰς δυστυχιαν μεταπιπτοντα . διο , φησι , κἀγω εὐκαιρως συνεβουλευσα γενεσθαι την εἰρηνην . . ὑπο τινων ] ἱνα | ||
θεασωμεθα : εἰ δ ' ἐφ ' οἱς ἐξ ἀρχης συνεβουλευσα , ἠ ἐπραξα , τοτε ἐδει ἀντιλεγειν , δηλον |
προς γαμου κοινωνιαν ὁ Πεισιστρατος Ἱππαρχωι τωι υἱωι , ὡς Ἀντικλειδης ἱστορει ἐν η Νοστων : ἐξεδωκεν . . . | ||
πρωτον εὑροντος τας ἀρχας των στοιχειων αὐτης , ὡς φησιν Ἀντικλειδης ἐν δευτερῳ Περι Ἀλεξανδρου . μαλιστα δε σχολασαι τον |
πασαν οἰχεσθαι , γην δε και θαλατταν ἐκοσμησαν πεζομαχιαις και ναυμαχιαις , ὁσον εὐχοντο νικωντες . τον δ ' ἐξισουντα | ||
και Δημοσθενους ἀποθανοντες Ἀθηναιων και των συμμαχων ἐν τε ταις ναυμαχιαις ἐν τε τοις κατα γην ἀγωσι και το τελευταιον |
ἀντι του τεσσαρακοντακις ι , γινεται υ : οὑτος ὁ τετρακοσια προμηκης ἐστιν , ἐπειδη ἐξ ἀνισων πλευρων γεγονε του | ||
' ἑκαστον ἐνιαυτον ἐκ του φορου των συμμαχων ἀνεφερετο ταλαντα τετρακοσια ἑξηκοντα . χωρις δε τουτων † ἡ τε πομπεια |
. ἐπι δε τηι ιε φαλαγγι τεταχθω το σημειον της δωδεκατης φαλαγγος , και χιλιαρχαι ἀμφ ' αὐτωι και ἑκατονταρχαι | ||
Βαβυλωνος δε φθοραν δηλοι , ἀπο δε ὀγδοης ὡρας ἑως δωδεκατης πολεις ἐπιθαλασσιους ἀναστατους ἐσεσθαι και τα κοινα αὐτων διαφθαρηναι |
ποιησας χλαμυδας ἠτοι πορφυρας , ἠ δι ' ἐλεφαντος ἠ σμαραγδου ζῳδια εὐνουν νομιζει τον θεον καθισταναι , πεπλανητ ' | ||
νημασι συνυφαινετο . λιθοι δ ' ἐπι των ἀκρωμιων ἐνηρμοζοντο σμαραγδου πολυτελους δυο τιμαλφεστατοι , | οἱς τα ὀνοματα των |
ῥηματων γιγνομενη και ὀνοματων ὀντως τε και ἀληθως γιγνεσθαι λογος ψευδης . Ἀληθεστατα μεν οὐν . Τι δε δη ; | ||
εἰκοτως : πας γαρ λογος κρινεται ὁτι ἀληθης ἐστιν ἠ ψευδης , κατα την ἐπι το πραγμα το περι οὑ |
λογον . Ποιαν δοκησιν ; οὐκ ἐπωμοτος λεγων δαμαρτ ' ἐφασκες Ἡρακλει ταυτην ἀγειν ; Ἐγω δαμαρτα ; Προς θεων | ||
ἐφη , “ γινωσκεις ἠ εἰ δι ' ὁλοσχοινων ἰουσα ἐφασκες ὑπο τουδε κεκεντησθαι . ” ᾐτιασατο τις αὐτον τον |
ἀδυνατον ἀπαγωγης ἐνδεικνυσθαι τι : του γαρ ἀντικειμενου ἠ τῳ ἐνδεχομενῳ συμπερασματι ἠ τῳ ὑπαρχοντι , εἰ τις ὑπαρχον λεγοι | ||
εἰναι οὐδε ἀναγκαιον μη εἰναι . οὐκ ὀντι ἀρα τῳ ἐνδεχομενῳ ἀναγκαιῳ , ἀλλα μηδε ὑπαρχοντι , ὑποτεθεντι δε ὑπαρχειν |
, διορισον μοι : την του διαμαχεσθαι Ἀθηναιοις ὁπως ὡς βελτιστοι ἐσονται , ὡς ἰατρον , ἠ ὡς διακονησοντα και | ||
γε δρᾳ αὐτο ; Ἀκουων σκοπει . οἱ γαρ που βελτιστοι ἡμων ἀκροωμενοι Ὁμηρου ἠ ἀλλου τινος των τραγῳδοποιων μιμουμενου |
ἡν δια το ζην προϊεται το ἐμβρυον . και ἡ σκληροτης δ ' ἡ γενομενη του παθηματος μωλυσεως ἐργον ἐστιν | ||
την πυκνοτητα , και μαλιστα εἰ τις ἐνουσα ταις ἀρτηριαις σκληροτης ἀπειργοι το ἐπι τῃ χρειᾳ μεγεθος . τἀναντια δε |
του της διανοιας διαφερει , ὁτι το μεν της λεξεως κινηθεισης της λεξεως της συσχουσης το σχημα ἀπολλυται , οἱον | ||
ἡμεις γαρ ἐνσταντος του πολεμου και καταρραγεισης της μαχης και κινηθεισης ἡμιν προς τους ἐχθρους φιλονεικιας ἀλλον μεν οὐδενα των |
ὁμολογησαντα μη ἀποδωσειν . λαχων δε παρα μεν του διαιτητου ἀνειλετο το γραμματειον , προὐκαλεσατο δ ' αὐτον ἐπιτρεψαι Λυσιθειδῃ | ||
της γης ὑπο των χειρων ἀρσιν , το δε “ ἀνειλετο ” δια την ἀναδοχην και εἰσποιησιν . ἐξεθηκα ] |
ἀντιτεταγμενοις , το δε πλειστον ἀλκῃ και βιᾳ των ἐλεφαντων κατειργασατο , χρησασθαι τῃ ἀρετῃ προς την μαχην των Ῥωμαιων | ||
τεκνα γονεις , ἐπειδη ὡς ἐκεινος τῳ μη ὑπαρχοντι ὑπαρξιν κατειργασατο , και οὑτοι μιμουμενοι καθ ' ὁσον οἱον τε |
, και το μεν διεσεισθη τε ἁπαν και ἐπι θατερα κατεκλιθη , ξυμβεβηκε δε ἀθροον ὁρπηκα μεγιστον των ἐνθενδε κεχαλασμενων | ||
των αὐτων : σμικρα δε κατενοησεν : ἐξ οὑ δε κατεκλιθη , οὐδενος ἐμνησθη , παλιν δε ταχυ παρενοει : |
οὐσιαν του πραγματος ἀλλ ' ἐκ πλαγιου : ὁθεν και πλαγιοι λεγονται , ὡς ἐκ πλαγιου σημαινουσαι την οὐσιαν του | ||
Εἰλομενοι : κρυπτομενοι . πτωσσουσιν : κεινται . Δοχμιοι : πλαγιοι . ἀναφρισσουσι : ὁπλιζονται , ὀρθουσιν , ἀνορθουσιν . |
γαρ και Χιοι οὐκ ἐλαττον των προειρημενων ἐπι ὀψαρτυτικῃ . Τιμοκλης : Χιοι πολυ ἀριστ ' ἀνευρηκασιν ὀψαρτυτικην . κοιμωνται | ||
. Λεγε , ὠ τεκνον : ἐφιημι γαρ . Ὁ Τιμοκλης οὑτος ἐστι μεν χρηστος ἀνηρ και φιλοθεος και τους |
ἑρπει δι ' αἰθρας . Χαους δε , οὐτι γε Κυπριδος παις ὠκυπετας οὐδ ' Ἀρεος καλευμαι : οὐτι γαρ | ||
φιλημ ' ἐδεξω , προδοτιν αἰκαλλων κυνα , ἡσσων πεφυκως Κυπριδος , ὠ κακιστε συ . κἀπειτ ' ἐς οἰκους |
ὀντα εἰπε νοητα εἰτε και αἰσθητα κατα ἀριθμον ὑπο του δημιουργου νου και της ἀρρητου τουτου σοφιας και του παναγιου | ||
γοναι της θεου , κεφαλαιον μεν εἰπειν ὁτι του παντων δημιουργου και βασιλεως παις ἐστι μονη δη μονου . οὐ |
' οὐκ ἀπερισκεπτως και ῥᾳθυμως λεκτεον . ἡ δ ' ἱστορια τι ; φθοραι των κατα γην οὐκ ἀθροων ἁπαντων | ||
παλιν ἐξηρχοντο προς τας βασεις αὐτων . και ἡ μεν ἱστορια τοιαυτη , ἡ δε συνταξις οὑτως ἐχει : κολοσσοβαμων |
ἐκεινους ἀδυνατως ἐχοντες κατεσθιειν . Ἀκουω δε ἐν τῃ Θηβαϊδι χαλαζης πεσουσης ἐπι της γης , ὁρασθαι μυς , ὡν | ||
μη τολμωντων ἐργαζεσθαι : ἠ ξηροτητι των αὐχμων , ἠ χαλαζης καταφοραις : ἠ ἐπομβριαις ἀμετροις ἐνιοτε των γεωργιων ἀπολλυμενων |
νυνδη μοι , ὠ Σωκρατες , ἐπεπληξας περι ἀστρονομιας ὡς φορτικως ἐπαινουντι , νυν ᾑ συ μετερχῃ ἐπαινω : παντι | ||
ἀοριστου αʹ και μελλοντος . Κανονιζει δε αὐτο ὁ τεχνικος φορτικως : ἀπο γαρ της μετοχης του ὁριστικου παθητικου αʹ |
στεγος , φερε , συλλογισωμεθα ποσον ὑπεραιρει της γης . κιονες ὑψηλοι , συνδεσμος αὐτοις ἐπιζευγνυων τας κορυφας , τοιχος | ||
οἱ του Εὐθυδημου ἐρασται , ἐνταυθα δε ὀλιγου και οἱ κιονες οἱ ἐν τῳ Λυκειῳ ἐθορυβησαν τ ' ἐπι τοιν |
δια της φυγης την ὑπονοιαν : οὐ γαρ ἀν οὑτω σπουδαιως ἐφυγεν , εἰ μη συνῃδει ὡς ὑπευθυνος ἠν . | ||
πολυ ἀνακτωνται οἱ πλειστοι , τα δε ἀκρα αὐτων διακρατητεον σπουδαιως ταινιδιοις , και θερμῳ μεν ὑδατι ζεστοτερῳ ἐνθετεον ἀκρα |
, ἀφ ' ὡν ἐχει τις , ἀμειβεσθαι τους της φιλοφροσυνης ὑπαρξαντας . ὁ γηπονος τιμᾳ τοις δραγμασιν , ὁ | ||
ἐγιγνοντο , οὐ γαρ πινειν πολυν οἰνον Ἀλεξανδρον , ἀλλα φιλοφροσυνης της ἐς τους ἑταιρους . Ὁστις δε κακιζει Ἀλεξανδρον |
, ὡσπερ ἀδειαν οὐσαν . ἐγω δ ' ἡγουμαι μεν Συρακοσιους οὐχ οὑτω παραφρονειν ὡστ ' ἀγαπητως και παρα δοξαν | ||
μεν γαρ δια τον ἀπο των πολεμιων φοβον νομιζει τους Συρακοσιους μηθεν ἐπιχειρησειν κατ ' αὐτου πραξαι , καταπονηθεντων δε |
ἠθετει , Ζηνοδοτος δε οὐδε ἐγραφεν . . . . δοιοι δ ' ἐντοσθεν ὀχηες εἰχον ἐπημοιβοι , μια δε | ||
. Τουτο τοι και περι τον βιον Ὁμηρος ᾐνιξατο : δοιοι γαρ τε πιθοι κατακειαται ἐν Διος οὐδει , φησιν |
και δεδοικα , μη περι αὐτην βραδυνοντες Λωτοφαγων τινων ληθην ἐξαιφνης ἀλλαττωνται . διο δοτε μοι , δοτε νυν μεν | ||
των ἀλλων τοις θεοις ᾐδειν χαριν , ὁ δε σκυθρωπασας ἐξαιφνης ἐταραξε με . και τι τουτο ; ἐφην . |
τοπος του θεματος της γυναικος ἐμπεσῃ εἰς το του ἀνδρος μεσουρανημα εἰδεναι χρη ἐν αὐτῳ τῳ ἐτει την παιδοποιιαν ποιησασθαι | ||
ἐπι τας Ϛ ὡρας καιρικας ἐπειδη προς το ὑπερ γην μεσουρανημα ἐστιν ἡ των ρμη μζ χρονων ἀποχη , ποιει |
φησιν εἰρηκεναι τινας Ξενοφανους αὐτον ἀκηκοεναι . λεγειν τ ' Ἀριστωνα ἐν τῳ περι Ἡρακλειτου και τον ὑδερον αὐτον θεραπευθηναι | ||
' ἑν οὐδ ' ἀπογεγραπται , ἀλλα βουλευσεως τον Ἀλωπεκηθεν Ἀριστωνα διωκει . ναι , φησιν : ἀδικως γαρ μ |
ἡ προς το γενος : προεληφθη δε τουτο , ὁτε ἐλεγετο ἡ του γενους προς τεσσαρας . Μεθο γαρ ἐλθῃς | ||
δε ἑτερα νησος ἀπεχειν μεν ἀπο του στοματος του Εὐφρατου ἐλεγετο ὁσον πλουν ἡμερας και νυκτος κατ ' οὐρον θεουσῃ |
οὐκ ἐστιν , ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ , καθαπερ το ἐστι : διοπερ το μεν ποιησει | ||
' ἀνθρωπων τῳ ἀδικῳ παρεσκευασθαι τον βιον ἀμεινον ἠ τῳ δικαιῳ . Ταυτ ' εἰποντος του Γλαυκωνος ἐγω μεν αὐ |
τοις ἀνω συναπτεον ὡς προειρηκα , και το πρεπει τον Αἰνησιδαμου ἀπο ἀλλης ἀρχης : ὁ δε Θηρων του σπερματος | ||
. . . . , : Θηρων , υἱος ἠν Αἰνησιδαμου : εἰχε δε συγγενη Καπυν και Ἱπποκρατην , οἱτινες |
ἠ ὁτι τα ἐπιμεριζομενα , μερη ὀντα ὁλου ἀθροισματος , κτητικην συνταξιν ἀπῃτει , δι ' ἀλλης δε πτωσεως οὐκ | ||
. γαρ πρωτω γαρ και δαιτος ἀκουαζεσθον ἐμειο συνηρπασται εἰς κτητικην συνταξιν : ἀμεινον γαρ τῳ ῥηματι συντασσειν Ὁμηρικωτερον λειπουσης |
και τῃ ΔΖ δια του Γ παραλληλος ἠχθω ἡ ΓΗ συμπιπτουσα τῃ ΒΑ κατα το Η , και προσεκβεβλησθω ἡ | ||
τῃ τομῃ , ὡσπερ και ἡ δια του Θ ἀπεδειχθη συμπιπτουσα τῃ τομῃ κατα τα Μ , Ν σημεια : |
Λυδιαν και Φρυγιαν , ἐτι δε Καππαδοκιας τα συνοριζοντα , παρεγενηθη προς τους ὁρους της Κιλικιας και την προς ταις | ||
δε ὁ Διονυσιου κηδεστης ἐκ τε Πελοποννησου και της Ἰταλιας παρεγενηθη ναυς μακρας ἀγων τριακοντα παρα των συμμαχων και ναυαρχον |
εἰη τον χρυσον χρυσια : ὁτι τους κορακας τἀξ Αἰγυπτου χρυσια κλεπτοντας ἐπαυσαν . οἱ μεν οὐν χαλκοι νομισματιον ἠν | ||
' ἀλμυρον ποντον : πολλα δ ' [ ἐλιγματα ] χρυσια κἀμματα πορφυρα [ ] καταυτνα [ ! ! ] |
παρελθων οὐσαν αὐτου μητροπολιν στρωσας οἰκον μεγιστον ἑρπυλλοις και ῥοδοις μετεπεμπετο τας Λοκρων παρθενους και γυμνος μετα γυμνων οὐδεν αἰσχυνης | ||
οἰκον των ἐν τῃ πολει τον μεγιστον ἑρπυλλοις και ῥοδοις μετεπεμπετο μεν ἐν μερει τας Λοκρων παρθενους . και γυμνος |
, ἀνδρογυνος . οὐχ ὁ τον δημον ] κατα κωλον ἐπαναφορα . φυγειν ] εὐθυνθηναι . φυγων ] κατηγορηθεις . | ||
περι ἐπιμελειας και καλλους , το λεγομενον ἡ κατα κωλον ἐπαναφορα . τους τυραννους ] τους Ἀλευαδας . οὐδεν ἀν |
ἐπεγνωσθαι προκειται . Τοιουτεων οὐν ἐοντων των προς εὐδοξιην και εὐσχημοσυνην των ἐν τῃ σοφιῃ και ἰητρικῃ και ἐν τῃσιν | ||
μεν τικτειν και τοις ἐριοις την σκεπην ἁμα και την εὐσχημοσυνην περιποιειν , τωι δε γαλακτι και τωι τυρωι τροφας |
ἐκσταντες ὀξεως ἐπιπυρεξαντες συν ἱδρωτι , φρενιτικοι γινονται . Οἱ φρενιτικοι , βραχυποται , ψοφου καθαπτομενοι , τρομωδεες . Τα | ||
ὑποστασιν ἐχον . Οἱσι κατα τα δεξια ὑπολαπαρος ἐντασις , φρενιτικοι , ἠν μη λυηται , ληγοντος του πυρετου : |
ἰσχυον . ὁ δε γε παις ὁ ἐμος και τειχων κατεφρονησε , και την πολιν ἐχειν εἰς τροπαιον . ἀνῃρεθην | ||
ἀλλως παρα Ῥωμαιοις . και δια τουτο των μεν ὀνοματων κατεφρονησε , των δε πραγματων και αὐτων των σημειων φροντιδα |
ἀλλων τα φυλλα . ἐπι τοινυν του ἀψινθιου ἡ κομη δραστικωτερα , ὡς ἀν λεπτομερεστερα των ῥιζων ὑπαρχουσα . χρη | ||
θερμαινοντων τε και ξηραινοντων ὁμοιως αὐτῳ : τα γαρ λεπτομερη δραστικωτερα των παχυμερων ἐστι , κἀν ἰσην ἐχῃ την δυναμιν |
ἡ ὑπο ΗΒΘ μετα της ὑπο ΒΖΓ και του ἡμικυκλιου συντεθεισα , τουτεστιν λειπουσα νυν την ὑπο ΑΖΒ , ποιει | ||
του τριτον εἰναι μερος της οἰκουμενης ἡ Λιβυη ὡστε και συντεθεισα μετα της Εὐρωπης οὐκ ἀν ἐξισαζειν δοξειε τῃ Ἀσιᾳ |
, ὁτι καταλιπων την προτεραν ἑτεραν ἐβουλευετο περικαλλεστεραν ἀγαγεσθαι . Κλεαρχος δ ' ὁ Σολευς ἐν τοις περι Παροιμιων ἐν | ||
χαριν εἰρημενον . ἐν δε τῳ περι γριφων ὁ αὐτος Κλεαρχος φησιν ἑπτα εἰδη εἰναι γριφων . ἐν γραμματι μεν |
και ἐδωκα το ποτηριον εἰς τας χειρας Φαραω ” . θαυμασιως γε προανεφθεγξατο και ἀψευδως ἐχει το „ ἐν τῳ | ||
εἰχον την διασκευην , ἐνοπτρον δη γεγονυιαν προς αὐτο τουτο θαυμασιως ἐχουσαν , ὡστε παν το προσαχθεν ἀπαυγαζεσθαι σαφεστερον μαλλον |
τον ἐν Θηβαις θεον ὁτι βασιλευειν οὐ δυνησεται της Αἰγυπτου μακαριως οὐδε πολυν χρονον , ἐαν μη τους ἱερεις ἁπαντας | ||
παρατιθεντες , ὡστε ἐμε εὐδαιμονιζειν τους ἀνθρωπους ἐκεινους και οἰεσθαι μακαριως ζην παντων μαλιστα ὡν ἠπισταμην . καιτοι πλουσιων οἰκιας |
ἀνθρωποισιν [ - ] [ ] ἀνθεα [ ] [ χρυσεαν ] δοξαν πολυφαντον ἐν αἰωνι [ - ] [ | ||
πεσεισθαι . ὁθεν και Εὐριπιδην , μαθητην ὀντα αὐτου , χρυσεαν βωλον εἰπειν τον ἡλιον ἐν τωι Φαεθοντι [ . |
μεν ἐστι τα θεια πραγματα , τελος δε ἡ θεωρητικη εὐδαιμονια : ἡ δε λογικη πραγματεια οὐτε ὑλην την αὐτην | ||
εὐδαιμονει και ὁλως ἐφ ' ὁσον ἡ θεωρια και ἡ εὐδαιμονια διατεινει οὐ κατα συμβεβηκος ἀλλα κατ ' αὐτην δηπου |
καθως φησι Τρυφων , την αὐτην ἐχει ἀκολουθιαν , ἐκ κτητικης συντεθεισα και πρωτοτυπου . την γαρ ἀπαραδεκτον του ἀρθρου | ||
τῃ ἁμος . τῃ μεντοι διαιρεσει ἡ πρωτοτυπος διαλλασσει της κτητικης , οὐκετι το αὐτο ἀναδεχομενης . Ἀλκμαν : ὁσαι |
μεν αὐτους οὐκ ἀσφαλες ἐμαυτῳ ἡγουμην δεισας μη ἀπογνοντες ἐμβαλωσι μετεωρῳ τῃ νηι και ἀπολωμεθα που του πελαγους , ὡς | ||
χαριτες . τῳ κορακι το θηραμα τυρος ἠν και ἐν μετεωρῳ φερων ἐκαθητο . ἰδουσα δε ἀλωπηξ ἀπατῃ περιενοστει τον |