ἀγορευεις , ὡς δη τουδ ' ἑνεκα σφιν ἑκηβολος ἀλγεα τευχει , οὑνεκ ' ἐγω κουρης Χρυσηιδος ἀγλα ' ἀποινα | ||
: ⌊ τευχων ⌋ ὡς ἑτερῳ τις ἑῳ κακον ἡπατι τευχει . * παντα ἰδων Διος ὀφθαλμος : ἀλλος μεν |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
. βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
ὀφθαλμου οἱονει χορη τις οὐσα ἀπο του δι ' αὐτης χεισθαι το διορατικον πνευμα . κορη δε ἡ παρθενος ἡ | ||
το ἀρυειν και βαλλειν . ΓΘ κατασπενδειν : χειν . χεισθαι δε λεγεται οὐ μονον τα ὑγρα , ἀλλα και |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
κατορθοι . Τους δολιους των ἐντυγχανοντων μαλλον ἠ τους πικρους παραιτεισθαι καλον . οἱ μεν γαρ οὐδεν λανθανουσι πραττοντες , | ||
γραφειν ὁτι ἀσχολος εἰμι , μηδε δια τοιουτου τροπου συνεχως παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , |
' ἀν , εἰ μη τουτο ἠσθα το μεγιστον και θειοτατον , ἀντηγωνιζου μοι νυν , ἐπειτα των σων τις | ||
, και το βελτιστον ὑπο τῳ μοχθηροτατῳ και το ἑαυτῳ θειοτατον ὑπο τῳ ἀθεωτατῳ τε και μιαρωτατῳ δουλουται και ἐπι |
των ἐν τῳ ζητηματι ἀντιληψεων μη δυνηται καθ ' ἑαυτην ἐπιδεξασθαι κατηγοριαν , συντεθεισα δε το ἐγκλημα βεβαιον ἀπεργαζηται , | ||
δυναμιν , ὡς ἐν τῳ κηρῳ ὁ Ἑρμης ἐπιτηδειοτητα ἐχοντι ἐπιδεξασθαι τους χαρακτηρας , και ὁ ἐν τῳ χαλκῳ ἀνδριας |
, δουναι πιειν . Ἑτερον : σμυρναν ὁσον τριωβολον , κοριον ὀλιγον , ῥητινην , γλυκυσιδης ῥιζαν , κυμινον Αἰθιοπικον | ||
κονιαν ἠ θυμου καρπον ἠ της εὐκνημου βοτρυν , ὁπερ κοριον καλουσι , μετ ' οἰνου ἠε νεον ] και |
τους Θρηικας . Ἐς τουτους δε μοι δοκεει και προσωτατα ἀπικεσθαι ὁ αἰγυπτιος στρατος : ἐν μεν γαρ τῃ τουτων | ||
Μακαρων νησος . Ἐς μεν δη τουτον τον χωρον λεγεται ἀπικεσθαι τον στρατον : το ἐνθευτεν δε , ὁτι μη |
οἱς ἀν δεῃ προσβαλλειν . Ὁταν δε κατακρουῃ , κατωθεν ἑλκεσθαι : το γαρ αἱμα φανερον εἰναι δει των χειρουργουμενων | ||
σωματι του Πελοπος . ὁρα οὐν εἰ σοι λιαν ἀδεες ἑλκεσθαι με . ταυτην μεν οὐν την παιδιαν ἱλεως οἰδ |
διηχοτα τα σκελη . και παρ ' Ὁμηρῳ δε το διεβαινον : αἱ δ ' ἐυ μεν τρωχων , ἐυ | ||
, ὠ ἀνδρες Ἀβδηριται , οὐκ ἀν εἱνεκα δεκα ταλαντων διεβαινον προς ὑμεας , ἀλλ ' ἐπι τον μεγαν ἀν |
, ἁς διετελουν θυοντες μεχρι των νεωτερων καιρων . οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν περι των παρα τοις Τενεδιοις μυθολογουμενων | ||
ἐνδεχομενην περιποιουντας ἀσφαλειαν . Ἀναγκαιως και τοδε προστεταξεται . Οὐ παραλειπτεον δε οἰμαιὠ Θωμασιεοὐδε το φαυλον ἐκεινο , ὁ ἐπιταττομενον |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
ἀξιουμεν , ὠ πατρικιοι , προς ἱκεσιας και δεησεις ὑμων τραπεσθαι , οὐδ ' ὡσπερ οἱ τα δεινα δεδρακοτες ἐπ | ||
ἡρῳον , νομιζοντες ἡκιστ ' ἀν σφας ταυτην αὐτους ὑποτοπησαι τραπεσθαι την ἐς τους πολεμιους : και ἁμα ἑωρων τους |
πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
μεν πολεσιν οὐ πανυ προσῃειν , περι δε την χωραν διετριβον , ἁτε πολλην ἱστοριαν ἐχουσαν , νομευσι και κυνηγεταις | ||
Οἰταιοι ὁν . . . κατειχοντο : ὁν κατειχον και διετριβον χρονον ἐν τῃ Μηλῳ σφισι : τοις Ἀκαρνασι δηλονοτι |
τροπον ἀναγκη γιγνεσθαι και των της ψυχης συμμιγνυμενων τε και συμπλεκομενων εἰς το αὐτο παθων . ἀλλα δη μεταλαβοντες καθαραν | ||
ἐμψυχου και ἀψυχου , αἰσθητικου και ἀναισθητου , και τουτων συμπλεκομενων τρεις μοναι συνιστανται συζυγιαι , ἡ δε λοιπη ἀσυστατος |
οὐ δια τουτο μαχεται Πλατων τῳ Παρμενιδῃ κατα γε το ἀληθεστατον , ἀλλ ' εἰσιν ἀμφω μεν ἀληθεις οἱ λογοι | ||
γενομενος ὁ ἀστειος ἐν οἱς ἁπασιν ἐζητησε τουθ ' εὑρεν ἀληθεστατον , χαριν ὀντα θεου τα παντα , γην , |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
εἰδον τον στρατον ἑξηκοντα σταδιους της πολεως ἀπεχοντα , οὐκετι ἀνασχετον ἐποιουντο , ἀλλ ' αὐτοις , ὡς εἰκος , | ||
ἐλεγον ἀν ταδε , ὡς οὐ βιωτον ἐστιν οὐδ ' ἀνασχετον της μεν θαλαττης ἀντιποιεισθαι τινας ὑμων ἀναλισκειν τε πολλα |
τι του ὁριστου ἐγκεισθαι , ἀλλα παντως ἠ καθολικωτερα θελουσιν ἐγκεισθαι ἠ δια πολλην ἀποριαν ἀπεξισαζοντα : καθολικωτερα μεν ὡς | ||
Ἐρυσιχαιος προπαροξυνομενον ἐν τοις ἐθνικοις . μηποτε οὐν το χαιον ἐγκεισθαι , ὁ ἐστιν ἡ βουκολικη ῥαβδος , και τον |
ἐστι και ἀφυσον . Πισσα ἡ μεν ξηρα ξηραινει και θερμαινει κατα την δευτεραν ἀποστασιν , πλεον δε ξηραινειν πεφυκεν | ||
, ἐκ δε της δευτερας των θερμαινοντων συμπληρουμενης . Πολυκνημον θερμαινει και ξηραινει κατα την δευτεραν ταξιν . Ποταμογειτων στυφει |
, ὁ δε ε δευτερος ἐκ του α και δ συντεθεντων σχηματογραφουμενος και αὐτος οὑτως [ ] , ὁ δε | ||
δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των συντεθεντων ἐδειχθη συλλογισμων . ἐνια γαρ των ἀνωθεν τε και |
στοχασμον , ὁτι συνεστηκεν : ἀλλ ' ἐστω , δεδοσθω ἀνῃρησθαι παρα του Ἀρισταρχου Νικοδημον : τις με ἐλεγχει ; | ||
ται οὐδε πιστιν ἐχουσι : τῳ γαρ ὑφ ' ἑαυτων ἀνῃρησθαι την ἐφ ' ἑαυτων ὠφελειαν ἑκατερῳ μερει ἀνειλον : |
ποιουσι θαυμαστον , εἰ μη ἀξιουσιν ὑπομενειν ἑωλους και κατημαξευμενας ἀντιλογιας . ὡς δε το πλειον της ἡμερας εἰς ταυτα | ||
, ἡς ἀνευ προβηναι οὐχ οἱον τε μη λυθεισης της ἀντιλογιας . Το ιϚʹ θεωρημα προτεινεται ἡμιν , ὁτι παντος |
ὁ παρακειμενος τῳ λογῳ της ἀρχουσης τον περι της παραληγουσης παραβαινει κανονα , οἱον ἀγω ἀξω ἠχα . Ἡ δε | ||
ὀνομασιν ἐχρησατο ἀλλα τα ὀντα παραγει , τριτον ὁτι οὐδε παραβαινει την συνηθειαν την μη οὐσαν ὁλως , τεταρτον ὁτι |
φαρμακειας τινος ἀλλης : εἰ δε και δεησει , ἐπιθημασι κεχρησθαι τοις ἁπλουστεροις . και ἐπιθημασι δε κεχρησθαι και πεψεως | ||
πινειν δε ὡς ὁτι ψυχροτατον και τῃ ἀλλῃ διαιτῃ ψυχροτερᾳ κεχρησθαι , των τε ψυχοντων λαχανων ἐσθιοντα των μη διουρητικων |
ἰσον ἐστι το πεισαι καταθεσθαι την τυραννιδα τον τυραννον τῳ διαχρησασθαι : ὁμοιως γαρ ἀμφοτεροι της ἐπηρειας ἀπηλλαξαν : ὡσπερ | ||
και δεινον και ὑπερβαλλον τῃ συμφορᾳ , το την γυναικα διαχρησασθαι τον μοιχον : εἰτα ἐκ του ἐναντιου : εἰ |
. τινες ἐναντιως τουτοις ; ἐνιοι των ἀπ ' Ἀριστοξενου μουσικων , ὁσοι κατα μεν την ἐννοιαν θεωριαν ἐλαβον , | ||
οἱ μεν παλαι ἀνδρες , ὠ Θρασυβουλε , οἱ των μουσικων ἐπεβησαν ἁρματων και της λυρας μετεσχον , οὑτοι ῥᾳδιως |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
διαλυομενον μεν τον διπλασιον εἰς ἡμιολιον και ἐπιτριτον διαλυεσθαι , συντιθεμενων δε παντως ἡμιολιου και ἐπιτριτου μονον συνιστασθαι διπλασιον και | ||
αὑτα κατηγορουμενα ἐπι πλεον , ἐξ ὡν ἀθροιζομενων τε και συντιθεμενων ἡ ἰδιος οὐσια του προκειμενου δηλουται : ἐκ γαρ |
ὠ Ἀλεξανδρε , οὐχ ὁτι μη καλον οἰομαι εἰναι και τιτρωσκεσθαι ποτε τον βασιλεα και προκινδυνευειν του στρατου , ἀλλ | ||
αὐτων διαπλευσαι . και ταυτα δε ἐπραττον αὐτος προκινδυνευων και τιτρωσκεσθαι ἀξιων . και ἱνα σοι μη τα ἐν Τυρῳ |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
, και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
λαβειν του μη διαθεμενου . ἀπαις δε ἀρρενων τε και θηλειων το παραπαν ὁς ἀν μη διαθεμενος τελευτᾳ , τα | ||
διο ταυρων μεν και ἐγευσαντο και ἀπηρξαντο , των δε θηλειων φειδομενοι της γονης ἑνεκα , ἐν μυσει το ἁψασθαι |
και ναοι θεων κατασπωμενοι και ἡρῳα δαιμονων ἀνορυττομενα και παιανες ἀνοσιων ἐργων και χαριστηρια θεοις ἀδικιας ; ταυτα ἀγελαστω . | ||
ἐν τοις ἀπονεμητεοις ἀρρεπους στοχαζομενος , ὁ δ ' ὁσιος ἀνοσιων [ ἐν ] ἀρισταις ὑποληψεσι ταις περι θεου κατεσχημενος |
ὁ ἐρως ἀμυνειν τε ἀλληλοις και παρα των ἁλιεων ῥᾳδιως χειρουσθαι ποιει : ἰχθυν γαρ τινα λευκον οἱ θηραται δεικνυουσι | ||
την πολιν ἠξιουν , ἡν ᾠοντο δι ' αὑτων εὐκολως χειρουσθαι , ὁπερ εἰς ἐργον ἐλθειν ἡ ἐμη προδοσια διεκωλυσεν |
Μυρρινουσιου το γηινον και ἐνυλον σημαινει : ἡ γαρ μυρρινη δενδρον ἐστι χθονιων θεων ταις περιπεζιοις αὐτων δυναμεσιν ᾠκειωμενον . | ||
ἐστιν ὡσπερ ἀγρια κοκκυμηλεα . Ἀραρως δε κοκκυμηλον καλει το δενδρον , κοκκυμηλον δε το ἀκροδρυον . Διφιλος δε ὁ |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
ὁπως ἀν ᾐ δυνατον ἡμιν . οὐ μεντοι λογων ἀκουσεσθε ὁποιων ἀλλου τινος των νυν , ἀλλα πολυ φαυλοτερων και | ||
ἠ ζησαι μεν εὐτυχως , τοιουτων δε πατρασι τεκνων ὀνομασθηναι ὁποιων οἱ τεκοντες ὑμας ὠνομασθησαν , το μεντοι πατρικον εὐτυχησασιν |
ἐνικα Πυτινῃ , Ἀμειψιας δε Κοννῳ . διοπερ Ἀριστοφανης ἀπορριφεις παραλογως ᾠηθη δειν ἀναδιδαξας τας Νεφελας τας δευτερας καταμεμφεσθαι το | ||
παρ ' οὐδετερων ἐσχηματισμενα εἰς ης , εὐμηκες κακοηθες : παραλογως γαρ ἐβαρυνθη το αὐθαδες αὐταρκες καταντες : και τα |
συντηρημενων αὐτῃ ζωων ἐν τῳ θεωρεισθαι μετα του σωματος και συμπλεκεσθαι τουτοις δια τα αὐτοις χρησιμευοντα ἐνεργειν μετ ' αὐτων | ||
ὑπο του ὑψους ἡ παραταξις ἁθροως βιαζηται . Χρη μηδε συμπλεκεσθαι παραταξει πολεμιων , μηδε την ἰδιαν δυναμιν προδεικνυειν αὐτοις |
μαλιστα μεν τῳ δικαιῳ , ἐπειτα δε και ὑμιν , γνωσεσθαι τα δικαια και μη περιοψεσθαι με ἀδικως ὑπο των | ||
τας Ἑλληνιδας πολεις . ὁ δε θαυμασας τον λογον ἐφη γνωσεσθαι την ἀρετην αὐτων , ὁταν ἑνα των ἑαυτου δουλων |
. λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
ἡκεν ἐπι τον Ταχω , και προεκαλειτο περι της βασιλειας διαγωνισασθαι . ὁ μεν οὐν Ἀγησιλαος ὁρων τον βασιλεα κατα | ||
ἀν ἠδυνηθησαν οἱ Ῥωμαιοι προς τουτον ἁμα και προς Ἀννιβαν διαγωνισασθαι . διοπερ χρη την ἀρετην τἀνδρος ἐξεταζειν οὐκ ἐκ |
του κ . και τα λαχοντα ἰσα τον ἀριθμον τοις μελλουσι κληρουσθαι δικαστηριοις ὑπηρετης φερων ἐτιθει καθ ' ἑκαστον δικαστηριον | ||
νεωτερου ἐστι πρεσβευομενον ἐν τε θεοισι και ἐν ἀνθρωποις τοις μελλουσι σῳζεσθαι και εὐδαιμονειν . αἰκιαν οὐν περι πρεσβυτερον ἐν |
ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
ἰατροι μεχρι πλειονος χρονου , καιτοι δεομενα μετα τας ἀρχας διαφορεισθαι : και οἱ μεν ἐπι τοις ἐρυσιπελασι γιγνομενοι , | ||
βλαπτει τους ὑδεριωντας ὡς ἡ των πορων πυκνωσις οὐ συγχωρουσα διαφορεισθαι τα συναγομενα πνευματα και ὑγρα , ἀλλα παλινδρομειν εἰς |
᾿νδρες Μεγαρεις : ἑτερον συστημα κατα περικοπην ἀνομοιομερες στιχων ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ἰαμβειων ηʹ . και ἐν εἰσθεσει ἑτερον ἀμοιβαιον | ||
εἰς το φροντιστηριον , ἐν τῳ φροντιστηριῳ . τελευταιος των τριμετρων ἰαμβων . του παροντος χορου τα κωλα Ϙʹ εἰσι |
τι δη φησομεν διαφερειν ἠ μετ ' ἐκεινων ἀναμιξ αὐτον ἐπαινεισθαι κακως ἀκουοντων και του Καλλικλεους εἰς μεσον ἐξ ἀρχης | ||
φησιν , ὑπευθυνον ὀντα : οἱ γαρ νομοι οὐ κωλυουσιν ἐπαινεισθαι τον ὑπευθυνον , ἀλλ ' ἀναγορευεσθαι . ἀπο δε |
Μικων ἐποιησεν ὁ ζωγραφος . Νικοδαμου δε ἐργον του Μαιναλιου παγκρατιαστης ἐστιν ἐκ Μαιναλου , δυο νικας ἐν ἀνδρασιν ἀνελομενος | ||
την ἀκολαστον κοιτην ἀπειπατο παντελως πασαν . Κλειτομαχος δε ὁ παγκρατιαστης και κυνας εἰ ποτε εἰδε μιγνυμενους , ἀπεστρεφετο , |
τε και οὐκ ἀχαρις : πραγματα μεν συνιδειν ἱκανος , ἐξικεσθαι δε προς τα συνεωραμενα δραστηριος , οἰκτιρμων τε το | ||
ἡ ὁμοιωσις . το μεν γαρ ἠ τῳ χρονῳ ποτε ἐξικεσθαι του παντος αἰωνος ἠ τῃ περιουσιᾳ της δυναμεως ἁμιλληθηναι |
οὐ ταὐτα ἐψηφιστο . ἀλλ ' ἐγω μεν ἐδημιουργουν λογον διαλλαγων των προς την πολιν φαρμακον , συ δε ᾠχου | ||
ἡ δε χυτροτομουσα αὐτον ἐπαγγελλεται μεν , τα περι των διαλλαγων δε σπουδαζει . ἀφικνουνται δε και παρα Λακεδαιμονιων περι |
ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον την ἀποδειξιν εἰς εὑρεσιν ὁρισμου συμβαλλεσθαι εἰρηκε , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν | ||
την ἐκφοραν παρασκευαζομενος ταις μεν πλησιον πολεσι προσεταξε κατα δυναμιν συμβαλλεσθαι προς τον της ἐκφορας κοσμον , πασι δε τοις |
ὑπο των Ἀντιπατρου φιλων και ξενων , προς δε τουτοις συμμαχησειν τῳ Κασανδρῳ Πτολεμαιον τε τον Αἰγυπτου κρατουντα και Ἀντιγονον | ||
, συμμαχους αἰτων . ὁ μεν οὐν Ἀρμενιος ἀπεκρινατο μηδετερῳ συμμαχησειν , ἀγαπητως δε τα ἑαυτου φυλαξειν ἠδη προσιοντος Σεβηρου |
Ἑλλησι ἐπιθησεσθαι , οὐδε προτερον ἠ το συνθημα σφι ἐμελλε φανησεσθαι παρα των περιπλεοντων ὡς ἡκοντων . Ταυτας μεν δη | ||
Ἰχθυων , ἐπιθεωρουντος Διος και Ἀφροδιτης , ἐν ἱεροις τοποις φανησεσθαι δηλοι , του δε Ἀρεως μεσουρανουντος συν τῃ Σεληνῃ |
τ ' ἀει μελεδημασι χαιρειν , μητε βαρυτλητων λαγονων περι φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' | ||
αὐτον ἐπεκαλειτο , ὁ γερων ἐφη : „ ἱνα τον φορτον μοι ἐπιθησεις . „ ὁ μυθος δηλοι , ὁτι |
στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
ἀπο των πραξεων ἀπο των ῥητορων ἀρξαμενος ἐπι τον πολιτικον ἀνατρεχει , ἐνια μεν των κατορθωματων μεταφερων ἐπι τα δικαια | ||
ἀλλην προσδιαταττεται κελευων τους ἀνελοντας ἀνασκολοπιζεσθαι . και τουτο προσταξας ἀνατρεχει παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους |
ἠν πικρον . ἐν τοις Ἀλεξανδρου γαρ ὑβριζες δομοις και προσκυνεισθαι βαρβαρων ὑπ ' ἠθελες : μεγαλα γαρ ἠν σοι | ||
ἀλλα ἀνθρωπος , ὑπο θεου τεταγμενος , οὐκ εἰς το προσκυνεισθαι , ἀλλα εἰς το δικαιως κρινειν . τροπῳ γαρ |
πονων ἁμα γινομενων μη κατα τον αὐτον τοπον , ὁ σφοδροτερος ἀμαυροι τον ἑτερον . Περι τας γενεσιας του πυου | ||
' οἰνου * * μεθυσκεται . Ποτος ἐσται * * σφοδροτερος : οὐκουν , εἰ φρασαι τις , οὐκ ἐτι |
ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
εὐθυς λαμπει και προς ἁπαντων ἀσπαζεται , οὑτω μηδε συ περιμενε κροτους και ψοφους και ἐπαινους , ἱν ' εὐποιησῃς | ||
, των Θηβαιων , ἀπολουμαι : τουτο γαρ εἱμαρται : περιμενε : μη κρατησῃς με : ἡ τυχη ς ' |
εἰχον . σου δε νυν , εἰπερ ποτε , ἐβουλομην λαβεσθαι , συν ᾡ τα τοτε μεν ἐπτησσον , τα | ||
, και γενομενους ἱκανους ἑαυτοις βοηθειν ἐκβηναι τηνικαυτα και γης λαβεσθαι . καθαπερ οὐν το πυρ την ὑλην , ἐξ |
δια το πλεοναζειν ἐν αὐτοιϲ ὑδατωδεϲ περιττωμα : των δε μελανων και ϲτρυφνων και παχεων και των ὁμοιων ἀπεχεϲθαι αὐτουϲ | ||
: οὐ γαρ ὁμοφωνως τῃ ταχεων ἀρσενικῃ , μελαινων και μελανων , μακαιρων και μακαρων . Εἰποι τις οὐν , |
δεινον , κλονοκαρδιον , ὀρθοεθειρον , αἰφνιδιον , βρονταιον , ἀνικητον βελος ἁγνον , ῥοιζου ἀπειρεσιου δινευμασι παμφαγον ὁρμην , | ||
ἐπιμελες , [ ὁτι ] ὡς καρτερον τε ἐστι και ἀνικητον γνωμη ἀνθρωπινη ὁ τι περ ἐθελοι ἐξεργασασθαι . Ἐν |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας προς Ἀντιγονον εἰς την Ἀσιαν , ἀξιων διαλυσασθαι προς αὐτον . ἀποκριναμενου δ ' ἐκεινου διοτι μιαν | ||
τον βροχον , δεσποτα . ἐγω σοι πειρασομαι το σημειον διαλυσασθαι . “ Ξανθος εἰπεν ” τινι τροπῳ ; “ |
Μεγαρικων το μεν κενηριον του Ἀδραστου ἐν Σικυωνι φησιν , ἀποκεισθαι δε αὐτον ἐν Μεγαροις . οἱ δε φασι : | ||
ἐχει μεν τῳ γινωσκειν , οὐκ ἐχει δε τῳ μη ἀποκεισθαι τι ἐκ του ὁραματος , ὡσπερ ἐν κηρῳ μορφην |
ἐθεωρειτο . ἐπιλογιζεται μεν γαρ δια τινων συνεγγυς ἀπλανων ἀστερων τετηρημενων σεληνιακων ἐκλειψεων , ποσον καθ ' ἑκαστην ὁ καλουμενος | ||
ἐστεφανωκοτων και δυναμις Ἑλληνων των ὑπ ' ἐμου μεχρι νυν τετηρημενων : εἰ δε και βιωτον ἐλεηθεντι , ταπεινον μεν |
την λεχθεισαν γραμμην ὁ Πειραιευς το των Ἀθηνων ἐπινειον . διεχει γαρ του μεν Σχοινουντος του κατα τον Ἰσθμον περι | ||
αὐτης , ἡ Τραχιν καλουμενη προτερον , Λακεδαιμονιων κτισμα : διεχει δε της ἀρχαιας Τραχινος περι ἑξ σταδιους ἡ Ἡρακλεια |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
δυναμεωϲ . Ϲμυρνα δευτεραϲ ἐϲτι ταξεωϲ των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων : τα γουν ἐν κεφαλῃ τραυματα ἐπιπλαττομενη κολλᾳ . | ||
μεν ἀγριον τηϲ τεταρτηϲ ἐϲτι ταξεωϲ των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων , το δε ἡμερον τηϲ τριτηϲ τεμνον τε και |
: Ἀναστας ἐνδυσαι την στολην της ἱερατειας , και τον στεφανον της δικαιοσυνης , και το λογιον της συνεσεως , | ||
ἐμπορος κερδος , ὁ δε ῥητωρ πεισαι , ἀλλος δε στεφανον ἠ νικην ἠ τι τοιουτον , βουλευεται περι τουτων |
τι γαρ ἀν ὑπο τοις ὀνυξι λαβῃ , θανατοι . ὀχεισθαι δε ἀετῳ βασιλευσι μεν και ἀνδρασι πλουσιοις και μεγιστασιν | ||
Μιλησιου τιθησιν [ . δοξαν ] ἐφ ' ὑδατος λεγοντος ὀχεισθαι την γην ὡσπερ ξυλον ἠ ἀλλο τι των ἐπινηχεσθαι |
τον θεον ἑκουσιον ἀναδεχονται λατρειαν . Οὐ γαρ ἀνθρωποις ἠ ἀνθρωπινοις δουλευουσιν ἀλλα σοφοις : ὁ δε σοφιας δουλος θεραπευτης | ||
και τεχνην , οὐ μονον τας των θεων ἀπομιμουμενοι φυσεις ἀνθρωπινοις εἰδεσιν , ἀλλα και των ἀλλων ἑκαστον , ποταμους |
τα πολλα των νομιζομενων Κρητικων , το δ ' ἀληθες εὑρησθαι μεν ὑπ ' ἐκεινων , ἠκριβωκεναι δε τους Σπαρτιατας | ||
και τας ἀλλας ἀρετας ἀνθρωπων και τα λοιπα των ζῳων εὑρησθαι συμβεβηκε , την δε εὐσεβειαν τοσουτῳ των ἀλλων ἀρετων |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
ἐπινοιας και ἐπιστημας ἀνθρωπων προς ἡμας ἀνευ των ἐξ ἐθους συνεργουντων , σπειροντος και γεννωντος θεου τα ἀστεια γεννηματα , | ||
ἀμοιβης και ἐναλλαξεως παραγεγονοτες συμμαχησαι τοις Τρωσιν ἀντι των προτερον συνεργουντων αὐτοις πολιτων : δια γαρ το ἐπι δεκα ἐτη |
πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
βανδου ἀφαιρεσις ὑπο ἐχθρων γενηται , ὁπερ ἀπειῃ , ἀνευ εὐλογου τινος και φανερας προφασεως , κελευομεν τους την φυλακην | ||
υἱεις φαυλους ἀποβαινειν . ἀξιον . οἱ ῥητορες ἐπι του εὐλογου και δικαιου ἐκλαμβανουσι . Δημοσθενης : δια γαρ τουτο |
γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
συμβεβηκοτα των οὐσιων και κατα τουτον τον τροπον εἰπε μη κατηγορεισθαι τα συμβεβηκοτα των οὐσιων . πως δε κατηγορειται το | ||
ἐλεγεν , ἀδυνατον δε ἠ τον ἀνθρωπον ὁλου του λογικου κατηγορεισθαι ἠ το ζῳον ἐξω που της ἀνθρωπου φυσεως κειμενου |
το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
τεφραν ῥυπτικης τε και διαφορητικης και καθαιρετικης δυναμεως . Κοχλιων κεκαυμενων ἡ τεφρα ξηραντικης ἱκανως ἐστι δυναμεως , ἐχουσης τι | ||
και ἡ δια των καρκινων οὑτως : καρκινων εὐμεγεθων ζωντων κεκαυμενων ἐπι χαλκῳ ἀγγειῳ γο δʹ , γεντιανης ἀτρητου γο |
αἱ Πλειαδες . ἀλλως . ἠτοι των προς τον Ὠριωνα κεκλιμενων : ἠ των ὀρειων , ἐπειδη ὁ Ἀτλας ὁ | ||
κοινην ἀνθρωπων ἐπιγνωσιν . ἀλλα περι μεν των προς ἀρκτον κεκλιμενων μερων της οἰκουμενης των συναπτοντων τῃ δια ψυχος ἀοικητῳ |
ὁτι μηδε της κακοχυμιας ἰδεα μια : τινες μεν γαρ ψυχροτεραν και φλεγματικωτεραν ἀθροιζουσι , τινες δε θερμοτεραν τε και | ||
κεφαλην ὑπο των τοιουτων φαρμακων . μαλλον δε βλαπτονται αἱ ψυχροτεραν την κραϲιν ἐχουϲαι . ἀνευ δε τηϲ των ϲτυφοντων |
ἀποδειξαι κυριαν του συνεγγυς τοπου παντος , ὀντος τωι σχηματι παραπλησιου κερατι βοος , ἀφ ' ἡς αἰτιας Ἑσπερου κερας | ||
ἐννοησαι διοτι τα μεγαλα και θεια και περιττα των πραγματων παραπλησιου τινος δυναμεως εἰς ἐπιγνωσιν δειται , τῃ δ ' |
των τροχιλων , καθαπερ προειρηται , παλιν προς τον καταρτισμον ὑποποδιον δει τιθεναι πλησιον της κλιμακος και το προς τον | ||
ἡ τιτθη οὑτως ἐκαλεσεν . και νυν δε οἱ αὐληται ὑποποδιον διπλουν ὑπο τον δεξιον ποδα ἐχοντες , ὁταν αὐλωσι |
και μην οὐδεν ἀν ἐχοιτε θεαμα καλλιον και παραδοξοτερον αὑτων σωφρονουντων και προσεχοντων . θειον γαρ δη και σεμνον ἀληθως | ||
. ἐγω ποιητας ἐκ ποιμενων , ὁ δε ἀφρονας ἐκ σωφρονουντων ἐργαζεται : ἐκει μητηρ κατα παιδος μαινεται , και |
ἐν τῳ Πειραιει γεγονεναι . τουτο τοινυν ἐπι του αὐτου ἀμερους πως ὑπαρξει , ὁταν κινηται ἐπ ' αὐτου το | ||
παρακειμενον ἐχουσα τον ἐλεγχον : ἁμα γαρ τῃ του πρωτου ἀμερους προσθεσει οἰχεται ἡ κατ ' ἐπικρατειαν κινησις , δυειν |
ἀπο ζεματος : οἱ γαρ ζωμοι ῥυπτουσι μαλλον τα ἑλκη ὑγροτεραν τε την γαστερα ποιουσι και τους πυρετους ἐπιτεινουσι . | ||
την ὁλην φυσιν ζῳοις το στεαρ γινεται , καθαπερ τοις ὑγροτεραν ἡ πιμελη . δια τουτο τοιγαρουν ἡ μεν πιμελη |
ὑγροτητες ἐκκενουνται πασαι , τα σωματα δ ' αὐτα των ἀγγειων και συμπαν το σαρκωδες γενος ὑγροτερον ἑαυτου γινεται , | ||
ἀρα παρεγχυματα ταυτα , τῃ βιᾳ της πληγης ὑπεκχυθεντος των ἀγγειων . ἐφηλις δε και φακος οἱα τινα χρωματα περι |
ἐμελλεν ἐπι Γερμανους διαβησεσθαι : ἁμα γαρ τῳ την ἀρχην παραλαβειν εὐθεως πολεμικων ἐργων ἠρξατο , και δια σωματος μεγεθος | ||
γαρ ἐκ παιωνων ἀκριβως , ἀλλα παιωνικον τι ἐστι . παραλαβειν μεντοι τον παιωνα εἰς τους λογους , ἐπειδη μικτος |
μεν ἐν τοις λογικοις οἱ Στωικοι , ἱνα μαλιστα κρατυνωσι διαλεκτικον ἀει εἰναι τον σοφον : παντα γαρ τα πραγματα | ||
καρδια διακειται . παρεϲτι δε ἐν τῳ προϲωπῳ και το διαλεκτικον ὀργανον τηϲ γλωττηϲ ἐμφαινον ἡμιν την ῥωμην τε και |