. Ἠν δε τις ἀζαλεῃ πεπιεσμενος αὐχενα διψῃ ἐκ ποταμου ταυρηδον ἐπιπροπεσων ποτον ἰσχῃ λεπτα διαστειλας παλαμῃ μνιωδεα θρια , | ||
πεπιεσμενος ] βεβαρυμμενος , δεδαμασμενος αὐχενα ] κατα τον λαρυγγα ταυρηδον ] ὡσπερ ταυρος ποτον ἰσχῃ ] την ποσιν πινῃ |
τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
τῳ ἀσεβειν . φυγων δε και μη ' θελησας κρισιν ὑποσχειν φευγετω ἀειφυγιαν : ἐαν δε τις ἐπιβῃ που των | ||
τουτῳ κελευομενοις ὑπεικοντα δικαιως δηθεν ἐγκληθηναι και νομιμον την κολασιν ὑποσχειν . Ἠδη μεν οὐν οἱ διαληφθεντες ὁ τε Βρυεννιος |
' ὑπο της βουλης και του δημου και του δικαστηριου καθιστησιν , ἀδειαν δε τα κοινα διαρπαζειν τῳ βουλομενῳ πεποιηκεν | ||
και ἐπιστημης ἀποδεικτικης , ὁτι παραδιδους τας ἀποδεικτικας μεθοδους δηλον καθιστησιν οἱαν δει ἑξιν ἐχειν τον ἐπιστημονα της ἀποδεικτικης . |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
πεμπειν εἰς την ὑπεροριαν , ὑποθεσις δε εἰ Ἀθηναιοις προσηκει πολιορκουμενοις ὑπο Πελοποννησιων εἰς Σικελιαν στρατευμα πεμπειν . ὁμοιως δε | ||
τειχος ὁ δυναιτ ' ἀν την ἀπ ' ἐκεινου τοις πολιορκουμενοις ἀσφαλειαν παρεχεσθαι . ἠν δε και κατα το μεγεθος |
, ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
ἀλκῃ και ῥωμῃ διενεγκειν : συστησαμενην δε γυναικων στρατοπε - δον γυμνασαι τε τουτο και τινας των ὁμορων καταπολεμησαι . | ||
ἐστι του ζῳδιακου κυκλου , ἡ δε ἡμερα τξεον και δον μερος ὡς ἐγγιστα του ἐνιαυσιαιου χρονου . Και παντα |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
τινος ὑγροτητος , τῳ σχηματι μεν στρογγυλον μεγεθος δε ἡλικον ἀπιον ἠ και μικρῳ μειζον ἠ ἐλαττον . ἐκβλαστανει δε | ||
, ῥοιαν οὐν αὐτοις ἐπιδοτεον , ἠ μηλον , ἠ ἀπιον ἡψημενα . χρη δε ἑψειν οὑτως αὐτα : πρωτον |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
τουτο εἰπειν . Δελφινα προς τοὐραιον δεις : ἐπι του ἀδυνατου , δια το εὐκινητον εἰναι . προς τους οὐ | ||
ἀδυνατον , ἱνα δια τουτο μη ἐπιγραψωμεν την αἰτιαν του ἀδυνατου τῃ μεταληψει του ἐνδεχομενου και του ὑπαρχοντος , ἀλλα |
ἐφ ' ἑαυτων ἐχωρουν ἡγεμονας ἐχοντες . ἐστρατοπεδευοντο δε ἑκαστοτε ἀπεχοντες ἀλληλων παρασαγγην και πλεον : ἐφυλαττοντο δε ἀμφοτεροι ὡσπερ | ||
. ἐπει δε κατειδον τους Ἑλληνας οἱ πολεμιοι , ἐστησαν ἀπεχοντες αὐτων ὁσον πεντεκαιδεκα σταδιους . ἐκ τουτου εὐθυς ὁ |
ὁ τοιουτος στοχασμος , ὁτι ἐκει μεν ἐφ ' ὁ μεθιστησιν ὡμολογηται , οἱον ἐλεος ἠ βασανοι και τα τοιαυτα | ||
ἡ πιμελη συντακῃ , ἐς ἐλαιωδη μεν χροιαν τα οὐρα μεθιστησιν : ἀκμαζων δ ' ὡδε πη το παθος ὑποσημαινει |
ἀλλοις κολακειαν ἐγκαλων . και μην εἰ μεν της των διακονων και της των κολακων ἐπωνυμιας εἰσι δικαιοι τυγχανειν , | ||
τοις φειδιτιοις ποιουντων τε τας μαζας και κεραννυντων τον οἰνον διακονων . και παρα Τρωσι δε Δαιτην ἡρωα τιμασθαι και |
τας ἑαυτου γονας φοβῳ της ἐξ αὐτων ἐπιθεσεως οὐτε Ζευς καταλυων την Κρονου δυναστειαν και κατακλειων ἐν τῳ δεσμωτηριῳ του | ||
ἐστιν ἑνι ὀνοματι εἰπειν ἀλλα μετοχαις , βουλευων τυραννιδα , καταλυων την πολιτειαν , ἐπι καταλυσει του δημου συνιων , |
Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
τε και ποικιλας , ἐπισταμενον ὡς τισι των μερων ἁρμοζουσιν ἑκατεραι , τισι δε ἡ ἑτερα , λεγω δε ἡ | ||
κατα φυσιν ὑπαλλαττει διαθεσιν . ἐστι δε ἀλωπεκια και ὀφιασις ἑκατεραι μεν διαθεσεις παρα φυσιν την αὐτην αἰτιαν ἐχουσαι της |
ἀφρων ἐλεγχομαι και ἀμαθης , κἀν νομιζω και ἐλπιζω ὁτι συνεσιν τινα και νοησιν των ἀνθρωπινων ἐχω πραγματων : ἀλλως | ||
ἐποιησα σκαφος ἐν θαλασσῃ ἐπιπλεειν , ὁτι Κυριος ἐδωκε μοι συνεσιν και σοφιαν ἐν αὐτῳ : και καθηκα ξυλον ὀπισθεν |
ἡ συμφορα και ἡ συνελευσις της μαχης , ἐπει κακως συνηλθον εἰς μαχην . ἡ δε του Οἰδιποδος καταρα ἐξεπραξε | ||
πολεις ἐν αὐτῃ περι τριακοντα , ἐξ ὡν ὑστερον ἐκβαλλομενοι συνηλθον εἰς μιαν οἱ πλειους αὐτων , εἰς την Ὀλυνθον |
ἐγειρει μαλλον αὐτα και ἐπιτεινει , ἁτε της τουτου φυσεως προσεχεστερον ἐξημμενα . εἰ δε ταυτα τουτον ἐχει τον τροπον | ||
ἐσχε τον λεγοντα ὁμοιωσις θεῳ κατα το δυνατον ἀνθρωπῳ : προσεχεστερον γαρ το καθαραι την ψυχην ἑαυτου , εἰτα καθαρθεισαν |
κερουλκα , δωρα Λοξιου , οἱς μ ' εἰπ ' Ἀπολλων ἐξαμυνεσθαι θεας , εἰ μ ' ἐκφοβοιεν μανιασιν λυσσημασιν | ||
, οὑς ποτ ' ἀπηυρα Αἰνειαν , ἀταρ αὐτον ὑπεξεσαωσεν Ἀπολλων . τῳ δ ' ἀρ ' ἐπ ' Ἀτρεϊδης |
μου γεωργικῳ βιβλιῳ τριτῳ , ἐν τῳ κζʹ κεφαλαιῳ , τελειοτερον εὑρησεις . Ἀνδραχνην και τιθυμαλλον συγκοψας καλως , τα | ||
φυσιν ὑπνος ἑπεται τῃ νυκτι . ἱνα δε ἐπι το τελειοτερον ἀγαγωμεν τον λογον , δει ἡμας ἐκ διαιρεσεως προελθειν |
ἀντιστροφης και της ἐπωιδου καλειται ἐφυμνιον : και ἐστι δακτυλικον πενταμετρον . ἐπι τωι τελει της στροφης και ἀντιστροφης παραγραφος | ||
ἐστι το ὁλον ποιημα ἐχον ἀμοιβαιον το μετρον , και πενταμετρον και ἑξαμετρον . Ἀναγιγνωσκονται δε ταυτα λιγυρως : ἠγουν |
' οὐκ ἀν ὠργισθητε και δικην ἀπῃτησατε παρα των ἀναιρειν ἐπιχειρουντων ἁ κεκυρωκατε ; ἐγω μεν ἀκριβως οἰμαι . εἰθ | ||
διαφθειραντων και την εἰρηνην , ἡν τοις Ἑλλησι κατεσκευασα διαλυειν ἐπιχειρουντων ἐστρατευσα ἐπι σε ὑπαρξαντος σου της ἐχθρας . ἐπειδη |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
τετραπλη κοινης πασων οὐσης της ἁφης κατ ' ἐπαφην πασαι ἐνεργουσιν αἱ αἰσθησεις . ἐνατη δε τετρακτυς , ἐξ ἡς | ||
ἐνεργουσι προς την ἐκκρισιν , ἀλλ ' οὐδε ἐπιτρεπουσι τοις ἐνεργουσιν . τινα τοινυν τα της ἐνεργειας ταυτης ὀργανα ; |
ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
ἐφορουν και ἀντι ἀσπιδων πελτας : οἱ δε και τον μαστον λεγουσιν ὁτι μειονα εἰχον τον δεξιον , ὁν δη | ||
. : [ Ὠ φιλταθ ' Ἑκτορ . . . μαστον ἠδη πολλακις νοθοισι σοις ] Τουτο παρ ' ἱστοριαν |
ἐκ τουδε φαμεν γινεσθαι ὡς ἐξ ἀερος ὑδωρ φθειρομενου του ἑτερου : οὐτε γαρ ἀηρ γινεται ὑδωρ , ἀλλα φθειρομενου | ||
τῳ Περι ποιητικης και τῳ τριτῳ Περι ῥητορικης , του ἑτερου συνωνυμου δεομεθα , ὁπερ πολυωνυμον ὁ Σπευσιππος ἐκαλει . |
των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
το πειθειν : δει δε νοεισθαι ἀπιθανον , και ἁμα προκεισθαι τῳ λογῳ το καθ ' ὑπερβολην : τα γαρ | ||
ταυτῃ , Περσεα ἀνελοντα το κητος , ᾡ την παιδα προκεισθαι του Κηφεως , ἐνταυθα το αἱμα ἀπονιψασθαι . ὑδωρ |
νυκτος κατα την ἑωθινην ἐπι το ὀρος το καλουμενον Παγγαιον ἀνιων προσεμενε τας ἀνατολας , ἱνα ἰδηι τον Ἡλιον πρωτον | ||
, κεφαλην τε και ἀλλην χειρα και ἰξυν , Αἰγοκερως ἀνιων καταγει : τα δε νειατα παντα αὐτῳ Τοξευτηρι κατερχεται |
θεους , οὑς ὠμοσατε , αἰδεισθαι , και μη πολεμου καταρχειν ἀδικως ἐς φιλους μηδ ' ἐγκλημα ποιεισθαι γειτνιασιν και | ||
Ἐρετριακοι : περι οὑ λεξομεν ὑστερον δια το και αὐτον καταρχειν αἱρεσεως . Εὐκλειδης ἀπο Μεγαρων των προς Ἰσθμῳ , |
ταν λαυραν , τοθι ται δρυες , αἰπολε , καμψας συκινον εὑρησεις ἀρτιγλυφες ξοανον , τρισκελες , αὐτοφλοιον , ἀνουατον | ||
οὐν Διονυσος ἀφοσιωσασθαι βουλομενος τον ἐρωτα του ἀποθανοντος μειρακιου , συκινον αἰδοιον πελεκησας περιηψεν εἰς τον ἑαυτου τραχηλον , και |
μεγαν τε , τετρασιν ὀφθαλμοισιν ὁρωμενον ἐνθα και ἐνθα , ἀκαματον δε οἱ ὠρσε θεα μενος , οὐδε οἱ ὑπνος | ||
ὀμμα γαρ αἰθερος “ δακτυλικον διμετρον : το ιβʹ ” ἀκαματον σελαγειται “ δακτυλικος τριμετρος : το ιγʹ ” μαρμαρεαισιν |
Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
ἐξελεγχομενος ὡσπερ νυνι παρ ' ὑμιν , ἐτολμησε ψευσασθαι παντων δεινοτατον , ὡς τετταρα μοι ταλανθ ' ὁ πατηρ κατελιπε | ||
εἰη ἀριστον , το δ ' ἐναντιωτατον του ὁμοιου , δεινοτατον . Εἰη δ ' ἀν το τοιονδε : ῥις |
την μεν των ὀντων διαιρεσιν εἰς τεσσαρα τινα κατα το συμπλεκομενον ποιει , ὑστερον δε την των δεκα γενων ἀσυμπλοκως | ||
ὁποιουουν συντεταγμενου τῳ ὑποκειμενῳ τον κατηγορουμενον ἑκαστῳ των τετταρων προσδιορισμων συμπλεκομενον τετταρα προτασεων συμβαινει ποιειν εἰδη , ὡστε δια τουτων |
: ὁτι δε παρα τον λογον και αὐτη ἐστι και ἑκουσιον , κατα τουτο αὐτῃ κοινωνει . λεγωμεν δη περι | ||
, γεννημα ἀρρεν , Σηθ τον ποτισμον . το δε ἑκουσιον ἁτε βουλῃ και προμηθειᾳ γενομενον ἀνιατους εἰς ἀει κηρας |
ἠ μιαν των καλουμενων διφθογγων , οὑτως ὡς ἑξης εἰναι συμφωνον ἠτοι τελικον αὐτης της συλλαβης ἠ της ἑξης ἀρκτικον | ||
. το ἀρα ΑΓ διαστημα δις δια πασων ὀν ἐστι συμφωνον . ἠτοι οὐν ἐπιμοριον ἐστιν ἠ πολλαπλασιον . ἐπιμοριον |
ἐντικτονται ὑπο του καλουμενου κεραστου : παντες δε εἰς κεραστην ἀποκαθιστανται : φθεγγονται δε οἱον τριγμον . νοσει δε συκη | ||
το τοιουτον συμβεβηκεν ὠχροτης ἠ μελανια , και μη ῥᾳδιως ἀποκαθιστανται ἠ και παραμενουσι , ποιοτητες και αὑται λεγονται : |
οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
, τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
νυκτος πρεσβειαν προς Ἀντιγονον , ἐπαγγελλομενοι τον Ἀλκεταν ἠ ζωντα παραδωσειν ἠ τετελευτηκοτα . ἠξιουν δ ' αὐτον ἐφ ' | ||
ὁρκους ἀποκτειναντα κατεστρατηγησεν . ὁ μεν τυραννος [ ὡμολογησε Τιμολεοντι παραδωσειν ἑαυτον ἐφ ' ᾡ τε ] κριθηναι παρα Συρακουσιοις |
διαπνεομενης τῳ χρονῳ : διο προσηκει κατα καιρον της ἀντιδοτου ἐπιχριειν ταις ῥιζαις . Προς δε τας πληγας των ἑρπετων | ||
κνηϲμοϲ παρεπεται : εἰτα ἀψινθιῳ λειῳ ἠ ὑϲϲωπῳ μετα μελιτοϲ ἐπιχριειν ἀνωθεν το βλεφαρον . ἐαν δε ὁ χρωϲ ἀϲθενηϲ |
Ε μεγισταις παροδοις ἀποτελουμενη , ἐπειδηπερ περιεχουσι μεν αὐτας αἱ ὑποτεινουσαι γωνιαι τας ὑπεροχας των ΘΔ και ΚΕ και ΛΖ | ||
ΕΘΗ τριγωνα , ὁμολογοι αἱ ὑπο τας ἰσας γωνιας πλευραι ὑποτεινουσαι . Και ἐστι δοθεισα . , ] ἐπει γαρ |
ταυτα και λαμπροτεραν αὐτην ἀπεδεικνυε . πυθομενης δε της βασιλιδος ὁποτερον ἀνδρα βουλοιτο μαλλον , οὐδεν ἀπεκρινατο , ἀλλα μονον | ||
ἀποκρινεσθαι ; Πανυ μεν οὐν . Και νυν δη τουτων ὁποτερον βουλει ποιει , ἐρωτα ἠ ἀποκρινου . Ἀλλα ποιησω |
τα μελλοντα συμβησεσθαι προιδειν , οὐδεποτ ' ἀν εὐξαμην ἐς τοιαυτας ἐλθουσαν τυχας την πατριδα δεηθηναι μου : μυριακις δ | ||
το ἰσοσκελες : αἰτιον γαρ το τριγωνον τῳ ἰσοσκελει του τοιαυτας ἐχειν τας γωνιας , ὡστε οὐκ ἀναγκη το ὑπαρχον |
ὁμοιον ἐληλυθυιας , αἱς ὑστερον αὐτοι προσφερομενοι κινουσιν ἐκεινας , καταλαμβανουσιν , καταλαμβανοντες δε οὐκ ἀλλην ἐπεμβαλλοντες ἀνεταραξαν κινησιν , | ||
ἀριστωντων δε ἐν τῃ αὐλῃ , ὡς ἐπεισπηδωσιν οὑτοι και καταλαμβανουσιν αὐτας και ἡρπαζον τα σκευη , αἱ μεν ἀλλαι |
αὐτος ἀνηρ στρατιαν πολεμιων τρεψαμενος , ὡσπερ ἐγω την Ἀντιατων ἐπικουρον τοις πολιορκουμενοις ἀφικομενην ; ἐω γαρ λεγειν , ὁτι | ||
μαχῃ σφισιν , ἠ Πλατωνα λεγω , ἠ και ὁντινουν ἐπικουρον και βοηθον , τα των τυραννων κακα εἰς μεσον |
ὑπ ' αὐτου : οὑτος δ ' ἀν εἰη κενον πεπληρωμενον . Εἰ δε και εἰς πυρ ἀναλυεται ἡ πασα | ||
την θηκην του κρανους του τριλοφου . λεκανιον : κρατηρα πεπληρωμενον των λαγῳων κρεων . λεκανια δε και λεκανιδας τα |
μερους αὐτῳ σφαιρας ἐπικειμενου κενης . και της αὐτης εὐσχημοσυνης ἑτεραι δυο τον αὐτον ἑκατερωθεν τοιχον ἰδεαι κοσμουσι προς ἀλληλας | ||
αὐται των ἀιδιων εἰσι και των φθαρτων αἰτιαι , ἠ ἑτεραι μεν τουτων ἑτεραι δε ἐκεινων : εἰ μεν γαρ |
το ἐν ᾡ τι γιγνεται του ἐν αὐτῳ γιγνομενου ὀφειλει προϋπαρχειν , ὁ γιγνομενος ἐν ἑαυτῳ χρονος , εἰ μεν | ||
οὐδεν γινεται ἐκ του μηδαμῃ μηδαμως ὀντος : δει γαρ προϋπαρχειν την ὑλην ἐπι των γινομενων . εἰτα λοιπον ζητει |
πληθος ἀποστηθιζειν και γραφειν ἐς καλλος . ὁ δε Σαλουστιος ἁδροτερον ἠδη ἁπτομενος της τεχνης , ἐλαττω ἠ καθ ' | ||
της Εὐβοιας : ποιει δε χειρω μεν εἰς την σιτησιν ἁδροτερον δε τῃ προσοψει : παραπαττουσι δε χοινικα εἰς τον |
ἐκ των συκων των ἐπι τοις δενδροις βρεχομενων και σηπομενων ἐμβαλλουσιν εἰς ὑδωρ , και ἐασαντες συσσαπηναι ὀξος ἐποιησαν . | ||
δε και ἀμυγδαλων πικρων , και φυλλου και ἑψητου ὀλιγον ἐμβαλλουσιν : ἀλλοι και ἀλοης ἡπατιτιδος και κυπειρου . Ἠ |
, ] δει δ ' ὑμας πρωτον ἁπαντων ἀκουσαι και μαθειν , τι ποτ ' ἐστι το Χερρονησον ὑμας ἀσφαλως | ||
ὡν οὐδεν ὁτι ἀληθες ἐστιν οὐδ ' ὑγιες ῥᾳδιον ὑμιν μαθειν . ἰθι γαρ , εἰπε ὠ Οὐαλεριε , τινες |
ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
. Σοβαδακος μεν δη συνελαμβανετο , Λουκουλλος δε , την καθοδον την ἐς το πεδιον ἱπποκρατουντων των πολεμιων ἐκτρεπομενος και | ||
ὀντες πλειους των δισμυριων . οἱ μεν οὐν πολλοι την καθοδον των φυγαδων ὡς ἐπ ' ἀγαθῳ γινομενην ἀπεδεχοντο , |
φησιν , οἰονται ὁτι το σπερμα το ἀτελες και το καταμηνιον εἰσιν ἀρχαι , ἀλλ ' ὁ πατηρ και ἡ | ||
ἐν ἡπατι και ϲπληνι φλεγμοναϲ και οὐρα ἀγει και γυναικι καταμηνιον . ϲυνηθειαϲ δε τῳ νοϲουντι ὑπαρχουϲηϲ και τῃ κατα |
το νυν σελας , και τον διφρευτην Ἡλιον προσεννεπω , πανυστατον δη , κοὐποτ ' αὐθις ὑστερον . Ὠ φεγγος | ||
προσδερκεσθε μ ' ὀμμασιν , τεκνα ; τι προσγελατε τον πανυστατον γελων ; αἰαι : τι δρασω ; καρδια γαρ |
τῳ προσωπῳ γαληνης , ἡν εἰ μη θολωσεις , ἀστρον ὑπερτατον ἐν ἁμερᾳ βλεπομενον δοξεις . εἰ δε ἐκ Πινδαρου | ||
καρδια , κακον , ἐκεινο γ δαψει β πηματων ε ὑπερτατον , δ εὐτ ' ἀν Ϛ λαβραζων κα περκνος |
συγγενη μελετα προς σεαυτον ἡμερας και νυκτος προς τε τον ὁμοιον σεαυτῳ , και οὐδεποτε οὐθ ' ὑπαρ οὐτ ' | ||
της ἀντιστροφης δακτυλον ἐχει τον βʹ ποδα : το ηʹ ὁμοιον τῳ πρωτῳ : το θʹ ὁμοιον τῳ ζʹ : |
εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
συμβαινει καθ ' ὑδατος . τα γε μην πορρωτατω ψευδεις προσβαλλοντα φαντασιας τον νουν εἰωθεν ἀπαταν : ἀψυχα γαρ ἐστιν | ||
ἀνιᾳ παν ὁ τι ἀν ἐμπεσῃ , και τα πνευματα προσβαλλοντα , και τα ἀλλα ὁσα λαμπροτερα ἠ κατ ' |
: φοβουμενη . Αὐτην : την μητερα . χερειον : χειροτερον . εἰλειθυιης : της γεννησεως , γεννας . Μετῃορον | ||
” : αὐτο γαρ το λῳον συγκριτικον ἐστι . πολυ χειροτερον : οὐχ ὁτι του χρυσου χειροτερον ἠν , ἀλλ |
και κακως πρασσων ἐμος . πρασσω δ ' ἐγω τι λυπρον οὑ δακρυρροεις ; ἁ κἀν θεων τις , εἰ | ||
δ ' ὀλωλε δη γλυκεια φροντις . σφωιν γαρ ἐστερημενη λυπρον διαξω βιοτον ἀλγεινον τ ' ἐμοι : ὑμεις δε |
ὠμοτητος ἠ βιας ; και ταδε πραττοντι κατα της πατριδος συνεισιν τινες ἐωνημενοι χρηματων ὡν ἐκεινος ἀπο της ὑμετερας Γαλατιας | ||
πεζῃ , πραιδας μαλιστα ἐν χερσιν οὐσης , εἰτε πεζοι συνεισιν , οἱς μαλλον εὐχερης ἡ των δασεων και δυσβατων |
βαθους ἀναλαμβανῃ : και περισαρ - κισμος δε και ἐκτομη πλουσιωτερον κατασχασμου βοηθουσιν : ἰδια γαρ ἐπ ' αὐτων τα | ||
δε ἀνδρα πενιᾳ τρυφωντα ἀπῃεσαν οἰκαδε αὐθις ὀρθως ἐκεινο οἰομενοι πλουσιωτερον Ἀλεξανδρου εἰναι Φωκιωνα , του διδοντος τον οὐ δεομενον |
ἐστιν ἡ του μαλακου χρωματος χροα : μελῳδειται δε κατα διεσιν τριτημοριον τονου και διεσιν την ἰσην και το ἰσον | ||
διεσιν και διτονον ἡ φωνη προελθουσα μελῳδησῃ το τετραχορδον . διεσιν δε καλουσιν ἐλαχιστην οἱ περι Ἀριστοξενον το τεταρτημοριον του |
το δε τετυχειν ὁμοιον τῳ λελαβεσθαι . γραφουσι δε και ἀντα , ἱν ' ᾐ ὁ λογος : ἐναντιον τι | ||
ἀκουσω εὐχομενου , ὡς το πριν ἐν ἀθανατοισι θεοισιν , ἀντα Ποσειδαωνος ἐναντιβιον πολεμιζειν . Ὡς φατο , την δ |
μερους . θουρον ] ὁρμητικον . εὐνατηρα ] συνοικον , συνευνον . προπεμψαμενα ] η . ἐκπεμψασα . λειπεται ] | ||
, ὡς το ἐχω οἰκω και συνοικω . παρθενον τε συνευνον : ἀπο κοινου το ἑλεν . ἁ τεκε λαγετας |
εἰδεναι , ὁτι το διαχωρισθηναι σημαινει , ὡσπερουν και το ἐναντιον αὐτου , το συγκριθηναι , το εἰς ἑν και | ||
ἐπειδη φθειρ αὐτον ἐδακεν οὐ διετραπη , λαβων δε περιφανως ἐναντιον παντων ἀπεκτεινε προσειπων , νη τους θεους ἡδεως τον |
σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
Νοστου : ὑποστροφης , ἐπιστροφης . κρυερωτερον : χαλεπωτερον , ψυχροτερον . Κατασπερχει : κατεπειγει , βιαζεται , καταπονει , | ||
αὐτων : ἠτοι γαρ ξηροτερον ἠ ὑγροτερον ἠ θερμοτερον ἠ ψυχροτερον ἐφανη του προσθεν ὁλον το πεπονθος μοριον ἑκαστον τε |
χρισματος ἡ συνθεσις αὑτη . Δει δ ' εἰδεναι ποιαι ποιοις εὐμικτοι και ποιαι ποιοις συνεργουσιν εἰς το ποιειν μιαν | ||
' ὠλετ ' ; ἠ κατ ' οἰκον , ἠ ποιοις τοποις ; οὑπερ πριν Ἀκταιωνα διελαχον κυνες . τι |
οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
: θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
τοις κατοιχομενοις , ἐπειδη ἐνομιζετο καθαρος εἰναι και ἀπελαστικος των μιασματων . Διοπερ προς πασαν ἀφοσιωσιν και ἀποκαθαρσιν αὐτῳ ἐχρωντο | ||
κελευσας ἐξαγει τον λεων τας φλογας ὑπερθρωσκοντα της ὁσιωσεως των μιασματων ἑνεκα . ἐπει δε παν , ὁσον ἠν ἐκ |
ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
κατα κεφαλην παυουσαι , αἱ δε δια κυστεως ἠ ἑδρας ἐμπυηματων τε ῥυομεναι και πονων κεχρονισμενων . ὁσα δ ' | ||
ταυτας τας τρεις αἰτιας οὐκ ἀνα - γεται ἐπι των ἐμπυηματων τι ἀξιολογον : ὀλιγιστον δε πανυ ἀναπτυουσι , μηδεν |
ὁμως περικαλλεας υἱας ἱππους τε χρεμεθοντας ἐυσθενεας θ ' ἁμα ταυρους , συν δ ' ὀιας τε συας τ ' | ||
αὐτῳ : ὁ δε δωσειν ὑπεσχετο , ἐαν τους χαλκοποδας ταυρους μονος καταζευξῃ . ἠσαν δε ἀγριοι παρ ' αὐτῳ |
παιδων το μεταξυ οἰκονομιας και χρηματισμου πλησιασαντες αὐτου τῳ χαλεπωτατῳ ἀπαλλαττονται , οἱ φιλοσοφωτατοι ποιουμενοιλεγω δε χαλεπωτατον το περι τους | ||
οἱ δουλοι , πως οἱ δραπεται , τινι πεποιθοτες ἐκεινοι ἀπαλλαττονται των δεσποτων ; τοις ἀγροις . ἠ τοις οἰκεταις |
δυο . Ἡσιοδος : τρις ὑδατος προχεειν , το δε τετρατον ἱεμεν οἰνον . Εὐπολις Αἰξιν : Διονυσε χαιρε : | ||
και παλιν την Σωστρατου ὀρθιαν την στηθοδεσμιδα , ἡν τινες τετρατον καλουσι . Κεφ . ρδʹ . Δυο τελαμωνας κατα |
φιλοσοφιαν , και ποιειν οὐκ ὀλιγους εἰς τα σα βλεποντας δικαιοτερους . ποιεις δε και ἡμιν τα περι τους λογους | ||
ᾡ ὑμων ἀκουω ἀπορουντων τι το δικαιον , ἐν τουτῳ δικαιοτερους τους ἀνθρωπους ποιω . και ὁ Σωκρατης , Πως |
θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
Φιλοκλεους . λεγεται δε δια την Καλλισθενους προς Ἀλεξανδρον συστασιν προσκρουσαι τῳ βασιλει : κἀκεινον ἐπι τῳ τουτον λυπησαι Ἀναξιμενην | ||
δε ἐδυσωπουμην κατ ' Ἰβυκον τοιουτον ἐστιν : οὐ βουλομαι προσκρουσαι τοις θεοις και ἁμαρτειν παρ ' αὐτοις δια την |
ἰδια ἐστι του Διος , ὡσπερ ὁ ὑετιος και ὁ καταιβατης , και παρ ' Ἀθηναιοις φρατριος . το γαρ | ||
σος : ὁτι χθονιος ὁ Ἑρμης , Γ ὁθεν και καταιβατης παρα Ῥοδιοις και Ἀθηναιοις . Γ ἁττ ' ἀν |
και ἐστι τιθω τιθημι συντιθημι : γινεται δε και ἀπο συνθετων ὀνοματων παρασυνθετα ῥηματα , φιλοσοφος φιλοσοφω , ὑοσκοπος ὑοσκοπω | ||
ἐχουσι και λευκην την του σωματος ἑξιν : των δε συνθετων ἐπιτηδειον αὐτοις το δια των χυλων φαρμακον προσλαμβανον οἰνου |
ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
ἀνθρωπων δια το μεγεθος της εὐεργεσιας ἀπονειμαντων την ἀθανασιαν . παρασημον δ ' αὐτῳ ποιησαι κερατα τους κατασκευαζοντας τας γραφας | ||
των πολιτων ἐντυχοντων και τουτ ' ἀξιωσαντων οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' |
ὀντα και ἐπιβουλοτερα και δυσμαχωτερα των θυραιων . ὁ γαρ τοι προεδρος και συνθακος της βασιλειας ὁ νομος , συγκατελθων | ||
δ ' αὐ τοι δολομητα θεων συμφρασσατο βουλας ; αἰει τοι φιλον ἐστιν ἐμευ ἀπο νοσφιν ἐοντα κρυπταδια φρονεοντα δικαζεμεν |
το ἡσυχῃ ἀντι του νοθρως ἐκδεχομενος δηλος εἰ σοφιστευων την ἐπιχειρησιν . στλεγγιδα . στλεγγις το ἐν τῃ συνηθειᾳ ξυστρον | ||
ἐνεστιν ἀδικειν κατηγορειν , οὐκ ἐχοντας ᾡ δυνατον ἐλεγχειν την ἐπιχειρησιν : δυνασαι δε και ἀντεγκληματικῳ νοηματι χρησασθαι : οἱον |
κυκλῳ περι ταις ῥαβδοις ὡσπερ το πρασιον ἀνθος χρυσοειδες , μηλινον . εἰσι δε φλογοειδεις διπλαι , δασειαι , προσφυεις | ||
σχοινινου το ἀρκουν . θες δε ἐαν χρεια δεῃ ἐλαιον μηλινον και οἰνου καλου στυφοντος ὁσον χρεια δεοιτο εἰς το |