ὀγκον της γαστρος τον ἐγκαιρον . Ῥοαι : ῥευματα . τῃδ ' : τησδε , ταυτῃ δε τῃ φωκῃ οὐδ | ||
, το μεν † ἐνθα μεθ ' ἡμετερην ἁλα βαλλει τῃδ ' ὑδωρ , το δ ' ὀπισθε βαθυν † |
ἠκουσα χλευαζοντος και κατακερτομουντος ἀνδρος ἀθεου και ἀσεβους , ὁς ἐτολμα λεγειν : μεγαλαι δη και ὑπερβαλλουσαι δωρεαι , ἁς | ||
και φοβος κατειχε το θεατρον και των εἰωθοτων δημηγορειν οὐδεις ἐτολμα συμβουλευσαι : πλεονακις δε του κηρυκος καλεσαντος τους ἐρουντας |
διδασκεις ἀφθονως δια φθονον , ὁπως ἀκουων πολλα μηδε ἑν μαθω . στρατιωτα , κοὐκ ἀνθρωπε , και σιτουμενε ὡσπερ | ||
θανειν Οἰμοι : φρασῃς μοι μη περα , πριν ἀν μαθω πρωτον τοδ ' : ἠ τεθνηχ ' ὁ Πηλεως |
διεφθειρε , νυν μεν ἀθροον ἐπιων , νυν δε ἀντωπος ἠρεμα ἐς τα ὀπισω ὑποχαζομενος . ἐξον δε αὐτῳ και | ||
; Ἀλλα τι οἰει , ὠ Σωκρατες ; Ἐχε δη ἠρεμα , ὠ φιλε ἑταιρε : ὡς φοβουμαι τι ποτ |
και μενοντας ἐκστρατευσαι βουλεται κατα γενη ἑκαστους ὑπο τῳ οἰκειῳ ἡγεμονι . και ἐστιν αὐτῳ ἡ των λογων ὑποθεσις οὐχ | ||
ἐπιταττομενα , και τα πλειστα αὐτοκελευστος ὑφιστατο κινδυνευματα δοξαν τῳ ἡγεμονι και τιμην πραττουσα : και διεξηλθε πολλην της Αἰκανων |
παρασκευην , ῥᾳδιως ἀπο των τειχων ἠμυνοντο τους πολιορκουντας . Ἀρταξερξης δε ὁ βασιλευς πυθομενος τα περι την Κυπρον ἐλαττωματα | ||
, ἀλλα λειτουργησει τοις κοινοις , κἀν μη προαιρηται . Ἀρταξερξης γαρ αἰτουμενῳ Σατιβαρζανῃ σατραπειαν τινα μη προσηκουσαν ἐπι τρισχιλιοις |
δορασιν : ἀσπις μεν οὐν ἐστιν ἡ ἀριστη χαλκη , Μακεδονικη , οὐ λιαν κοιλη , ὀκταπαλαιστος : δορυ δε | ||
Ὁτι ὑπο Γαλατων Πτολεμαιος ὁ βασιλευς ἐσφαγη και πασα ἡ Μακεδονικη δυναμις κατεκοπη και διεφθαρη . Κατα δε τους χρονους |
, κωμῳδει αὐτον . εἰχε οὑτος ὁ Παμφιλος και τινα κολακα παρασιτον βελονοπωλην καλουμενον , ὁς ἐμελλε παραπολαυσειν τῳ Παμφιλῳ | ||
συναπελαυσαν , και θανατῳ περιεπεσον . Τῳ οὐν διακρινουμεν τον κολακα του φιλου ; μητε τῳ τελει , μητε ἡδονῃ |
ὑπηρχε τῳ Κυρῳ , φιλουσα αὐτον μαλλον ἠ τον βασιλευοντα Ἀρταξερξην . ὁστις δ ' ἀφικνειτο των παρα βασιλεως προς | ||
την βασιλειαν ἐποιειτο . μετα δε ταυτα διαβληθεντος αὐτου προς Ἀρταξερξην και του βασιλεως βοηθουντος τῳ Πρωταγορᾳ ὁ μεν Εὐαγορας |
ἐμαυτου οἰκου δεσποζω . φαινεται δε ὁτι παρηξεν αὐτον ἡ κτητικη συνταξις και ἡ προσθεσις του ἀρθρου , ἁπερ οὐκ | ||
παραδεξασθαι την ἐμειο , καθο κυριωτερα λεξις , λεγω ἡ κτητικη ἀντωνυμια , δυναμενη και ἑνεκα μετρου και ἑνεκα λογου |
ἐλθοντος * ποτε * εἰς Τροιαν συν Διομηδει ἐρασθεισα ἡ Λαοδικη ἡ Πριαμου θυγατηρ ἐμιγη και ἐγεννησε Μονιτον , ὁν | ||
αὐτῳ φαμενος μιαν εἰναι των του βασιλεως παλλακιδων . και Λαοδικη μεν οὑτως ἐξεπλησε την ἐπιθυμιαν , χρονου δε προϊοντος |
ποιησας , ἐτι δε τας χειρας διατεταμενας ποιων , εἰκοτως ἐθαυμαζετο παρα τοις ἀνθρωποις : οἱ γαρ προ τουτου τεχνιται | ||
. . Κ ἡ παλαι μουσικη και μεχρι των Πυθαγορειων ἐθαυμαζετο καλουμενη καθαρσις . . . . βουλομαι δε ἀνωθεν |
ἐχοντα ὁμοιως ἐκεινοις ἑξει το ἑν . ᾡ ἀτοπον ἑπομενον ἐπηνεγκε το μηδε το αὐτοεν και αὐτοον ἑν κατ ' | ||
ϲπαϲμα γενομενον ὀδυνην τινα περι τον θωρακα ἐν τῳ βαθει ἐπηνεγκε , νιτρον ὀξει και ἐλαιῳ κυπρινῳ ἐμβαλλεϲθω και καχρυ |
, Ζευ φυσεως ἀρχηγε , νομου μετα παντα κυβερνων , χαιρε : σε γαρ και πασι θεμις θνητοισι προσαυδαν . | ||
ἰη Παιαν , Ἀσκληπιον δαιμονα κλεινοτατον , ἰε Παιαν . χαιρε μοι , ἱλαος δ ' ἐπινισεο ταν ἀμαν πολιν |
μαλιστα ἐκφαινειν την σοφιαν , εἰ μη ματην ἐν τῳ Ἑλικωνι καθησαι ταις Μουσαις συμφιλοσοφων . Ἀλλ ' οὐ σε | ||
συναπτων πορε μοι ῥοδον Κυθηρῃ , ἱνα συν ποθοις χορευω Ἑλικωνι , συν βελεμνοις . Φλογερον βελος τινασσει το γενος |
, πεμπει δε Αἰγυπτος παντοδαπας τεχνας , ἐλεφαντα Ἰνδοι , Ἀραβες εὐωδιαν : χορηγουσιν δε και οἱ ποταμοι ταις βασιλεως | ||
συννομου σχιζεται , ὡσπερ οὐν αἱ αἰγες . λεγουσι δε Ἀραβες ὁτι ἀρα τα παρ ' αὐτοις ποιμνια ποιμαινεται ὑπο |
του παροξυϲμου προκλυϲτεον το προϲωπον ἀφεψηματι κωδυων μελαινων και ὀϲφραντεον μηκωνοϲ λευκηϲ κελυφοϲ φωξαντα και τριψαντα , και μανδραγορου ῥιζηϲ | ||
ἀρνογλωϲϲου χυλῳ τηϲ βοτανηϲ και ϲτρυχνῳ και ϲεριδι και φυλλοιϲι μηκωνοϲ και τοιϲι ἀλλοιϲι , ὁϲα ναρκην και ψυξιαϲ ἐμποιεει |
ἡ Ἑκαβη οὐ δυσχεραινει . λεγει γουν ὁ Πριαμος : ἐννεακαιδεκα μεν μοι ἰης ἐκ νηδυος ἠσαν , τους δ | ||
και δεκατην τε ὁ λιψ προσεπιπνεει : προς δε τας ἐννεακαιδεκα Ὑαδες μεσαι δυνουν , την εἰκοστην δε του μηνος |
μη , ταυτῃ γαρ μονη ἐλπις , σχισαι αὐτου το βρεγμα , και ἐπην ἀποῤῥυῃ το αἱμα , συνθεις τα | ||
ἐστιν . ἀρχη κατ ' ἰνιου λοξη ἐπι κορυφην , βρεγμα και παρειας ὑπο γενειον , εἰτα ἐναντια κειμενη γναθων |
μεν γαρ οὐδεν αἰσχρον , ἐμοι δε ἰσως , εἰ δοξαιμι δι ' ἐπιστολης ἐπι προφασει του προσειπειν μαθητας αἰτειν | ||
νομοι γεγραμμενοι . λεγει οὐν : εἰ τα τε ἀλλα δοξαιμι τοις πολλοις ἐμπειρος εἰναι και των νομων και των |
, ὁσον ἐμοιγε φαινεται . τρεχ ' εἰς τον οἰνον ἀμφορεα κενον λαβων των ἐνδοθεν και βυσμα και γευστηριον , | ||
το μερος αὐτου ἐν τῳ μερει , ἐπει και τον ἀμφορεα του οἰνου φησαιμι ἀν εἰναι ἐν ἑαυτῳ , ὁτι |
Παροιμια λεχθεισα ἐξ αἰτιας τοιαυτης : Ἀγκαιος παις Ποσειδωνος φυτευων ἀμπελωνα βαρεως ἐπεκειτο τοις οἰκεταις . εἱς δε των οἰκετων | ||
δουλους πολλους , και εἰς μερος τι του ἀγρου ἐφυτευσεν ἀμπελωνα : ἐκλεξαμενος οὐν δουλον τινα πιστοτατον και εὐαρεστον αὐτῳ |
μοιραις . το αὐτο δε και ἐπι των λοιπων ἀποκλιματων νοεισθω . Ἀπο δε ὑψωματος εἰς ὑψωμα παραδοσις γινομενη ἀγαθοποιων | ||
ἀναιρειν : το δ ' ὁμοιον και ἐπι των ἀγαθων νοεισθω . Τουτων οὑτως ἐχοντων δει και τους ἀνεμους ὑποταξαι |
. ἡττημεθ ' ] προς τον δικαιον ὁ Φειδιππιδης . δεξασθε μου θοιματιον : ἱνα ἐξ ἑτοιμου και εὐχερως χωρησῃ | ||
πτυκτον : και Ἀριστοφανης δε ἐν Θεσμοφοριαζουσαις ἐφη πινακων ξεστων δεξασθε σμιλης ὁλκους , κηρυκας ἐμων μοχθων . και πινακιδας |
ἡμας βουλεσθε οὑς ᾐτησατο δεκα ῥητορας ; εἰ συμφερει , λογισασθε . τουτο μεντοιγε ὑμιν προμηνυω , ἀνδρες Ἀθηναιοι , | ||
' αὐτος μη ἐπιορκησειεν . ἐξ αὐτου δη του πραγματος λογισασθε , ὠ ἀνδρες δικασται , παρ ' ὑμιν αὐτοις |
κινουμενην , ἐξ ἐναντιας φερομενον ἀπωσαι μεν εἰς τοὐπισω μη δυνηθῃ δια τον προωθουντα ἀνεμον αὐτην , ἱστᾳ δε και | ||
κινειται . δε : δη . ἐξονομηναι : ἐχοι , δυνηθῃ , κατ ' ὀνομα εἰπῃ , ὀνομαστικως εἰποι , |
ἐχθρον , ἀλλ ' αὐτος παρελθων τα βραβεια και τον φοινικα ἀναδος και στεφανωσον , εἰ θελει , και ταις | ||
Ὁτι ἀναθηλαι λογος ἐστι Δηλιος φυτα ἐν Δηλῳ ἐλαιαν και φοινικα , ὡν ἁψαμενην την Λητω εὐθυς ἀποκυησαι , τεως |
: ἀλλ ' ἀνυσον : οὐ μελλειν ἐχρην , ὡς ἀγορασω ἁπαξαπανθ ' , ὁς ' ἀν κελευῃς , ὠ | ||
εἰ συναλλαξαι συμφερει μοι ιθ εἰ εὐτυχης εἰμι κ εἰ ἀγορασω το προκειμενον κα εἰ γαμησω και συμφερει μοι κβ |
των πολλων ἑστηκοτας τα μεν ἀναμνησας , τα δε ἀπειλησας ἀπηλθε . και ἠδη δυναμις συνειλεκτο τις , ἡς οὐ | ||
φωνη , ἐθαρρησε τε αὐτον καιτοι ἐν ἀρχῃ δεισας και ἀπηλθε του ἀντρου ἀνηρ δοξας , ἐμοι δε ἐξελθειν αὐταρκες |
: και ποτερον κλεπτης οὑτος ἠ ἱεροσυλος ὁ ὑφελομενος τα ἰδιωτικα κτηματα ἐκ του ἱερου . Ἀξιον δε εἰπειν τον | ||
ἐπαυλεις δε και οἰκιαι και τειχη και ὁσα ἐν οἰκοδομαις ἰδιωτικα και δημοσια παντα συγκατεπιμπραντο και ἡμερᾳ μιᾳ αἱ μεν |
εὐωχια . οἰνοϲ μεν οὐν ἐϲτω κιρροϲ τῃ χροιᾳ , λεπτοϲ δε τῃ ϲυϲταϲει , ἀρτοι καθαροι ἰπνιται προϲφατοι , | ||
δε ἐϲτω τῳ πληθει τα λαμβανομενα παντα . οἰνοϲ δε λεπτοϲ και λευκοϲ και μη πανυ παλαιοϲ . μη ἀθροον |
ἐναντιων οὐκ ὀλιγους κατεβαλον . το δε τελευταιον των Λακεδαιμονιων ἀξιολογῳ μαχῃ νικησαντων , αἱ δυναμεις ἀμφοτερων εἰς τας οἰκειας | ||
φυσικως τῳ Ἀραβιῳ κολπῳ , ὡς ἀν μεσημβρινου κυκλου τμηματι ἀξιολογῳ , ποταμου δικην ἐν μηκει σχεδον τι και πεντακισχιλιων |
: προϲωπα ῥυϲα : γαϲτηρ ξηρη : διαχωρηϲιεϲ πυκιναι : κορυφη δε των κακων ὑδρωψ . ἐπι τῳ ὑδρωπι , | ||
, ὡσπερ θρονος θεου ἀπο λιθου φουκα , και ἡ κορυφη του θρονου ἀπο λιθου σαφφειρου : και πυρ καιομενον |
στομα ἐκπικραζοιτο , γλωσσα χλωρη , ὀμματα ἰκτερωδεα , ὀνυχες χολωδεες , οὐρον δριμυ , ἀλλως τε και εἰ πυρεταινοι | ||
φρικωδεες , ἐμετωδεες , και μετα κρισιν ἀποσιτοι , και χολωδεες , και σπληνες μεγαλοι σκληροι , ὀδυνωδεες , και |
και αἰτει το γερας : ἡ προβολη : ἐπαυσα την τυραννιδα και δει λαμβανειν με την δωρεαν : τουτο δε | ||
μεν οὐν και ἀριστοκρατιαν και δημοκρατιαν ἐφιεσθαι του ὀρθου : τυραννιδα δε και ὀλιγαρχιαν και ὀχλοκρατιαν του φαυλου . Γιγνεσθαι |
ἀναστησαι καθ ' ὁσον δυνασθε . ἀνασταιητε δε εὐτυχεστεροις και βελτιοσι τοις συμβολοις , Ζευ και παντες θεοι . Εἰ | ||
μεν ἁπαντι τῳ κυκλῳ καταμεμφονται , οἱ δε ταις μεν βελτιοσι , ταις δε οὐ τοιαυταις χρωμενοι ταὐτον πεπονθασι τοις |
πολυτροπον , ὁς μαλα πολλα πλαγχθη : οὐλομενην , ἡ μυρι ' Ἀχαιοις : ἠσαν μεν γαρ πλαγιαι , της | ||
' ἀδικημα , το Θρᾳκην και τα τειχη προεσθαι , μυρι ' ἀν εἰη λεγειν , και ὁσοι δια ταυτ |
ὀξυτερον , εἰ δε βουλει , μακροτερον , ποιαν πολιν Ἑλληνιδα ἠ βαρβαρον ἐν τῳ παντι χρονῳ κατελαβε τοιουτον ; | ||
Θεοδοτος , Ὑψικρατης , Μωχος . Τουτων τας βιβλους εἰς Ἑλληνιδα κατεταξε φωνην Λαιτος , ὁ και τους βιους των |
τον θανατον : οὐ γαρ εἰ μη προς βοθρον τις ἀγαγῃ τινα κρινεται : ἀλ - λα και εἰ λογοις | ||
ὁμοιως ταινιας διατιθεμενης και της δευτερας παλιν ὁμοιως ἐπι ἰνιον ἀγαγῃ της δευτερας τας ἀρχας , χιασαι δε και αὐτων |
ἀρχειν και φιλον ὀντα πεμπειν στρατιαν και την χορηγιαν τῳ σφετερῳ στρατοπεδῳ . ἀει δε μαλλον αὐξομενος ἐστρατευσεν εἰς την | ||
λεγεται γαρ ὡς ἀρα Διι θηλην ὑπεσχεν ὑς και τῳ σφετερῳ γρυσμῳ περιοιχνευσα τον κνυζηθμον του βρεφεος ἀνεπαιστον τοις παρουσιν |
. σημειωσαι δε ὁτι ἀλλος ἐστιν οὑτος παρα τον Λυκιον Σαρπηδονα . Σαρπηδων μεν γαρ οὑτος , ὁ της ῥηθεισης | ||
ποιητων ἐν τοις Λυκιοις λογοις ᾠμοι ἐγων , ὁτε μοι Σαρπηδονα και τοιαυτ ' ἐς αὐτον ᾀδοντων , ἐν οἱς |
Ἀθηναζε , καθ ' ὁτι ἀν ἐπαγγελλωσιν Ἀθηναιοι , τροπῳ ὁποιῳ ἀν δυνωνται ἰσχυροτατῳ κατα το δυνατον : ἠν δε | ||
και τα ἀλλα ὡς ἐχει φυσεως εὐ μαλα φαινεται . ὁποιῳ οὐν παθει ἐοικε , κατα τουτο χρη φυσιογνωμονειν . |
δυο βιβλιοις και ἐν τοις ἀλλοις δυο τοις μετα ταυτα Ἀναλυτικα αὐτα ἐπεγραψεν . ἀλλ ' εἰποι τις , οὑ | ||
ἐπιχειρηματων οἱον τε εὐπορειν : προς δε την κρισιν τα Ἀναλυτικα προτερα και ὑστερα . δια μεν οὐν των προτερων |
οὑτως : Ἡ δ ' ὁτι δη ὀλλοοιο κασιγνητου νοον ἐγνω , κλαιεν ἀηδονιδων θαμινωτερον , αἱτ ' ἐνι βησσῃς | ||
, μενος δε οἱ ἐμβαλε θυμῳ . Γλαυκος δ ' ἐγνω ᾑσιν ἐνι φρεσι γηθησεν τε ὁττι οἱ ὠκ ' |
ἀντιτυπον : ἐπι δε των σχηματισμων , ἐν οἱς μαλιστα ἐβουληθη διενεγκαι των προ αὐτου , πλειστην εἰσενεγκαμενος σπουδην . | ||
μαλιστα ἐπιτυγχανηται , λυπει την ἀκοην τῳ κορῳ , ποικιλην ἐβουληθη ποιησαι την γραφην Ὁμηρου ζηλωτης γενομενος : και γαρ |
. ἠνεγκεν ἡ γη δρακοντος φυσιν οὐτε λογῳ ῥητην οὐτε ἀκοῃ πιστευθηναι ῥᾳδιαν : οὑτος πασαν λυμαινομενος γην , ὁση | ||
και λακετας δε ἠν ἀρα τεττιγος ὀνομα , και κερκωπην ἀκοῃ παρεδεξαμην και ἀχεταν τινα και ἀκανθιαν . ἐγω μεν |
προς κολλησιν . ἐαν δε ποτε το ἐν ἡπατι και σπληνι ἀποστημα ἀναστομωθῃ , ὡς το ὑγρον προχεομενον ὑποδραμειν το | ||
σπλαγχνων των φλεγμονων οἱα δυνανται , εἰτ ' ἐξ ἡπατος σπληνι , και τἀναντια , και ὁσα τοιαυτα . Ἀντισπᾳν |
, καταλειψας , αὐτο , ἐκεινο , τα ἀπορηθεντα . ἀπελθε ] μεταβηθι εἰς ἑτερον , ἠγουν εὑρε ἑτερον , | ||
πατρος τον λογον αἰνιττεται , δεδηλωκαμεν . το δε ” ἀπελθε ἐκ τουτων ” οὐκ ἐσθ ' ὁμοιον τῳ διαζευχθητι |
μεν ἀπο του ϲκελουϲ , ὁτε δε ἀπο των τηϲ χειροϲ δακτυλων : ὠφθη δε ποτε και ἀπο τηϲ ὑϲτεραϲ | ||
δακτυλοιϲ ἠ πολυπικῳ ϲπαθιῳ κεκρυμμενῳ ἐν αὐτοιϲ προηγουμενηϲ τηϲ ἀριϲτεραϲ χειροϲ και τι των λιπαρων ὑγρων δια κλυϲτηριδιου εἰϲ το |
: και εἰ τουτο , ματην ἀρα και την ἀρχην ἐκινηθη . ἀλλ ' οὐδεν ματην ἡ φυσις ποιει , | ||
ταυτην καταλυσαντων Μακεδονων , πολλα των πατριων τοις Ἰουδαιοις νομιμων ἐκινηθη . οὑτως μεν κἀνταυθα φησιν περι των παρα Ἰουδαιοις |
πιστοτεροι . θ κἀγω ἑξω ὀφθαλμον πιστον ἡμεροσκοπον και ἐν σαφηνειᾳ λογου εἰδως ἐσῃ ἀβλαβης . εἰς τα λοιπα ] | ||
και μη ὑπο της ἑαυτου ἀλογιας βλαπτηται , εἰτα δε σαφηνειᾳ , οὐ πεφυκε γαρ ὁ θυμος σαφηνειας εἰναι φιλος |
. ιβʹ . Το θηριωδες φθινοπωρον , καρδιαλγιαι και το φρικωδες και τα μελαγχολικα . Πολλων ζητουμενων λογων ἐν τῳ | ||
πριν δη τις ἀδυτων ἐκ μεσων ἐφθεγξατο δεινον τι και φρικωδες , ὠρσε δε στρατον στρεψας προς ἀλκην . ἐνθ |
ἡμας προεσθαι Λακεδαιμονιοις ἠ μη , δικαιον μεν οὐ , συγχωρω δ ' ἐγωγ ' ἐασαι και μηδεν ἐναντιωθηναι τοις | ||
ἱερεων τις εἰτε των σοφιστων . Ἀλλ ' ἐγω μεν συγχωρω : πανυ γαρ ἀν ἡδεως τα ἐπιλοιπα περι των |
οἱ γαρ συντεταχοτες τα Τρωικα λεγουσιν ὡς τοπος ἐστιν ἐν Τροιᾳ καλουμενος Ἀχιλλεως πηδημα ὁπερ ἀπο της νεως ἐπηδησεν . | ||
φιλην . . Ρ : Λαρισσης : οὐ της ἐν Τροιᾳ : οὐ γαρ ἀν εἰρηκε τηλε . ἀλλ ' |
ἁρπαγες γαρ και οἱ λυκοι . Κλεωνυμον ] ἠ τον Κλεωνα λεγει ἠ ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . | ||
, ἠ οἱς ἀν ἐπικτησωμεθα πριαμενοι . Παφλαγονα ] τον Κλεωνα λεγει . Παφλαγονα ] τον Κλεωνα . νεωνητον ] |
δομους σους τον πολυζηλον ποσιν ἡξειν , φανεντα συν κρατει νικηφορῳ . Και του τοδ ' ἀστων ἠ ξενων μαθων | ||
την Εἰρηνην ἀποτεινεται ἐν τῳ προοιμιῳ ὡς αἰτιαν γενομενην τῳ νικηφορῳ της νικης . Ἱμεραν δε νυν την πολιν αὐτην |
* οὐτε γαρ ὑγιεινα ταὐτα πασιν ὑπαρχει οὐτε θρεπτικα ἠ φθαρτικα οὐτε τα τουτοις ἐναντια , ἀλλα ταὐτα τους μεν | ||
, κατα μερος δε τα μεν προηγουμενα αὐτου καυσωδη και φθαρτικα , τα δε μεσα εὐκρατα , τα δε ἑπομενα |
συγχωρειν ὡς ὁτι πλειστον ἀπορρειν : χρησθαι δε και κλυστηρσι δριμεσι και ἐν ἀσιτιᾳ φυλαττειν τον ἀνθρωπον ἀρρωστον , ὡς | ||
ἐν τοισι σιτιοισιν ὡς πλειστον χρονον ξυμφερει , και τοισι δριμεσι και ἁλμυροισι και λιπαροισι και γλυκεσι σιτιοισι και πομασι |
, ἐναλλαττει τας χειρας και την μεν δεξιαν ἐπιτιθησι τῳ νεωτερῳ Ἐφραϊμ , την δ ' εὐωνυμον τῳ πρεσβυτερῳ Μανασσῃ | ||
ἀπραγμονως δε διαγενου την ἡμεραν . ὁ δε παρα τῳ νεωτερῳ Φιλημονι μαγειρος διδασκαλικος τις εἰναι θελει τοιαυτα τινα λαλων |
ἀκανθωδες ποιουσα , ἡς ἡ ῥιζα ξηραντικη τε ἐστι και ῥυπτικη . αὑτη ἑψηθεισα συν οἰνῳ και κηρῳ προλειωθεισα ἑως | ||
. Ἑλξινη , ἐνιοι δε περδικιον : ταυτης ἡ δυναμις ῥυπτικη τε και ἀτρεμα στυπτικη μεθ ' ὑγροτητος ὑποψυχρου . |
ἐτι νεοπαγηϲ ὁ πωροϲ εἰη , τοιϲ ἀγαν ϲτυφουϲιν χρηϲομεθα φαρμακοιϲ δια ἐπιδεϲεωϲ προϲτυπουντεϲ : ἐϲθ ' ὁτε δε και | ||
διηθηϲαϲ ἐψε ἑωϲ μελιτωδουϲ ϲυϲταϲεωϲ , και οὑτωϲ ἐμβαλλε τοιϲ φαρμακοιϲ : ποτιζων δε το φαρμακον το προειρημενον , ϲπογγουϲ |
ἱνα του ὀντως ἀγαθου τελους ἐπιτευξωμεθα . ἡ γαρ κακια φθαρτικη του τελους , ἠτοι κρυπτικη τις , ποιουσα μηδε | ||
γενος οὐκ ἀκαταληπτα εἰσιν : ὁτι μεν γαρ δυναμις ὑπαρχει φθαρτικη και των ὑποκειμενων ἀλλοιωτικη ὡστε ἀναιρειν [ και ] |
' ἡμας τους Ἑλληνας παλιν ἐξ ἀρχης φιλιας χυλῳ και συγγνωμῃ τινι πρᾳοτερᾳ κερασον τον νουν : και την ἀγοραν | ||
την αἰτιαν παρεσχετο : εὑροις δ ' ἀν και ἐν συγγνωμῃ ἀντιστατικον κεφαλαιον , οἱον μητηρ ἐξηλθε χοας ἐπισπεισουσα τῳ |
αὐτα ψυχρα και ὑγρα την κρασιν τυγχανοντα , λεπτον και ὑδατωδες αἱμα ἀπογεννωσι καλως πεφθεντα . πεφυκασι δε και ταυτα | ||
τοιουτου καιρου των οὐρων ἡ χροα : το μεν οὐν ὑδατωδες ἀπεπτον ἐτι σημαινει τον ἐκ της γαστρος ἀναδοθεντα χυμον |
ἀνθρωπων ὁρᾳς . [ ⌊ Συ δε ⌋ συν ] χιτωνι μουνῳ ⌊ παρα την ⌋ φιλην γυναικα φευγεις ⌊ | ||
, και προσετι τῳ ἀμφιβληστροειδει σωματι και τεταρτῳ τῳ χοριοειδει χιτωνι : το γαρ ἰσχυροτατον ἐν αὐτοις και μαλιστα στηριζειν |
θυμος ἐνι στηθεσσιν ἐωλπει οἰον ἐμε φθισεσθαι ἀπ ' Ἀργεος ἱπποβοτοιο αὐτου ἐνι Τροιῃ , σε δε τε Φθιην δε | ||
ὁτι ἀντι . . φθισθαι ἐνι Τροιῃ , ἑκας Ἀργεος ἱπποβοτοιο : σημειουνται τινες ὁτι την ὁλην Πελοποννησον : το |
και θεου παιδα ποιουσι , μαχῃ τε μακρᾳ και ἐλεγχων ἰσχυι γελωτα ἀποφηνας και φληναφον τα τιμωμενα σοφωτερος ἐν τοις | ||
: ὑμεις δε φοβεισθε Κυριον τον Θεον ὑμων ἐν πασῃ ἰσχυι πασας τας ἡμερας της ζωης ὑμων . Και ταυτα |
- ανακυπτει και το γηρας συναποξυεται . ὡστε οὐκ ἀν θαυμασαιμι εἰ οὑτως ἐχων μη ὑστατην ὑμιν ταυτην ᾀσαιμι την | ||
ὁ τι προς ταυτα ἐρεις ; δεινος μεν εἰ , θαυμασαιμι δ ' ἀν εἰ μη νυν ἀπορησεις . Του |
το μεν οὐν προτερον μετα την ἀπαγγελιαν ὁλης της χρειας εὐπρεπες ἐστιν ἐπενεγκειν , οἱον Ἰσοκρατους του ῥητορος τους εὐφυεις | ||
δε ἐπελθουσης ὑπεδυετο αὐτον μισοπονηρια μεν δια το της βασιλειας εὐπρεπες , εὐλαβεια δε περι του μελλοντος : ἀρχην γαρ |
ζεουσαν εἰναι την φλεγμονην περι τον πνευμονα . εἰ δε χολωδες ἀναπτυοιτο , μη πανυ δε βαρους ἠ στενοχωριας συναισθησις | ||
οἱον ὑπο ἰκτερου ἐχομενου φαινεται , και οὐρεει παχυ και χολωδες . Τουτον ἠν μεν ἑβδομαιον ὀντα ῥιγος λαβῃ και |
λευκον ἀποφασις ἡ ἐστιν οὐ λευκον , ἱνα μη τις νομισῃ , ὁτι δια το μη προσκεισθαι [ ἠ ] | ||
, [ ἐαν δε τις ἐξαναβῃ και ἐπι περας ἀφιχθαι νομισῃ ] , αἱ δε καταντεις πασιν εἰσιν ἀπρακτοι πλην |
ἀφελκυσαι το ἐμβρυον : εἰ δε τα σκελη μαλλον ἐν ἑτοιμῳ ᾐ , ἀρθρον του μηρου ἀποκοψαι και οὑτως τους | ||
. παντων οὐν ἡμων ἐπαινεσαντων τον μαγειρον ἐπι τε τῳ ἑτοιμῳ των λεγομενων και τῃ της τεχνης περιεργιᾳ ὁ καλος |
μουνος ἐδαισατο νιν . Ἀστυαναξ δ ' ὁ Μιλησιος τρις Ὀλυμπια νικησας κατα το ἑξης παγκρατιον , κληθεις ποτε ἐπι | ||
[ ] αλδτρεχειν ? ? ! ! ! ! ! Ὀλυμπια : ἐαν διαφυγηιϲ [ ] , εὐτυχηϲ ἀνθρωποϲ εἰ |
της Λημνου Μυρρινα τε και Ἡφαιστια δηλοι και Διονυσιος ὁ Χαλκιδευς ἐν γʹ Κτισεων . . . : Χαλκιδεις οἱ | ||
ὡς Ἀντηνωρ ἐν τοις Κρητικοις ἱστορηκε , και Διονυσιος ὁ Χαλκιδευς ἐν ταις Κτισεσιν . . . : Ξανθος δε |
πολεμοιο κρειων Ἀλκινοος , λελιητο γαρ ἀμφοτεροισιν δηιοτητος ἀνευθεν ὑπερβια νεικεα λυσαι . Κουρη δ ' οὐλομενῳ ὑπο δειματι πολλα | ||
. . τους εἰμ ' ὀψομενη και σφ ' ἀκριτα νεικεα λυσω : ἠδη γαρ δηρον χρονον ἀλληλων ἀπεχονται εὐνης |
ἁμα εὐθαρσεστατοις ἐς τους ναυτικους ἀγωνας , τα μεν πρωτα ἀτρεμα τῃ εἰρεσιᾳ ἐπι μιας νεως ἐξεπλεον ἀνευ κελευστων τας | ||
τῳ σιγω το σιγα , ἀντω ἀντα , οὑτως ἀτρεμω ἀτρεμα και ἀτρεμας , καθ ' ὁν λογον ἐστι πολλακις |
τα πεδια οὐδε ἐν τῃ Φρυγιᾳ ἐδυνατο στρατευεσθαι δια την Φαρναβαζου ἱππειαν , ἐδοξεν αὐτῳ ἱππικον κατασκευαστεον εἰναι , ὡς | ||
Ἀθηναιοι ἐπι Κυζικον . οἱ δε Κυζικηνοι των Πελοποννησιων και Φαρναβαζου ἐκλιποντων αὐτην ἐδεχοντο τους Ἀθηναιους : Ἀλκιβιαδης δε μεινας |
ὑστερον παρα Ῥωμαιων ἐκ της Κιλικιας τοις προ Ἀρχελαου και ἑνδεκατη στρατηγια , ἡ περι Κασταβαλα τε και Κυβιστρα μεχρι | ||
' ἀγε νυν ἐπιμεινον ἐνι μεγαροισιν ἐμοισιν , ὀφρα κεν ἑνδεκατη τε δυωδεκατη τε γενηται : και τοτε ς ' |
αὐτος ὁ Καλλιας , και παρελθων εἰς την ἐκκλησιαν λογους διεξηλθε κατεσκευασμενους ὑπο Δημοσθενους . Εἰπε γαρ ὡς ἡκοι ἐκ | ||
και την ἀναμετρησιν ταυτης μετα της προσηκουσης ἐπιμελειας ἐν ἑνδεκα διεξηλθε βιβλιοις , ὡς σαφεστατον και ἀκριβεστατον περιπλουν της καθ |
εἰσιν εἰς την των μαλαγματων μιξιν : χρηστεον δε τῃ τερεβινθινῃ και τῃ λαρικι : και πιττα δε ἡ βρυτια | ||
ἑν δε του ἐλαιου . τηλεωϲ δε χυλοϲ βουτυρῳ και τερεβινθινῃ μιγνυμενοϲ , ὡϲ εἰναι το τεταρτον του χυλου ἑκατερων |
πληθυντικος . Εἰρηται ὁτι παντα τα μετα τα δυϊκα ἑνι χαρακτηρι παραλαμβανεται τῳ πληθυντικῳ , ὡς μη τα του λογου | ||
δε των Ἰλλυριων μοιρα . το ἐθνικον Βηγιτης τῳ κοινῳ χαρακτηρι . Βηθλεμα , πολις Παλαιστινης προς τοις Ἱεροσολυμοις , |
πως ἡ αὐτη ὑλη , πασιν ὑποκειμενη κοινως , και ἰδιᾳ ἑκαστῳ ὑποκειται . οὑτω και ἐπι του ζῳου ἐχει | ||
, ὁ δε ἀνθρωπος οὐκ ἀθανατον , θνητον ἀρα . ἰδιᾳ μεν οὐν ζῳον εἰληπται , ἰδιᾳ δε συνηκται λογικον |
ὑδατοϲ κυαθουϲ δυο ἠ τρειϲ διδοναι ἐϲ τε την τηϲ κοιλιηϲ ϲτυψιν , ὁκωϲ ἐπιϲχῃ την παλιρροιαν , ἠδε τον | ||
τι ϲηπεδονα ὑπαγει , τροφη ἀπεπτοϲ διεκθεει ὑπ ' ἀκραϲιηϲ κοιλιηϲ τε και ἐντερων : οὐ πεπτει γαρ αὐθιϲ εὐ |
και μετ ' ἐκεινου βουλευσαμενος , ὡς φησι Τιμαιος , ὑπηλθε τον Διωνα πεπλασμεναις διαλυσεσι . και μετρια σκηψαμενος , | ||
πυριῃσιν ὀροβων ὁλον το σωμα , και ὑπεκλυσθη , και ὑπηλθε παλαιη κοπρος ὀλιγη : και το κατακορες φαρμακον ἐπιε |
, τι οὐν ἀγαλματα , ὡς κακοις δαιμοσιν , ὡς πυρετῳ τῳ Διι ; και πως ἐτι Σωτηρ και πως | ||
οἱ καμνοντες ἐπιλανθανομενοι παντων ὁσα λεγουσι . ταυτα δε ἐν πυρετῳ αὐτοις συνεδρευει . τοπος μεν οὐν του παθους ἡ |
ἠ ὀντων ἠ και μελλοντων , ὡσαυτως δε και το θυμοειδες πραϋνας και μη τισιν εἰς ὀργας ἐλθων κεκινημενῳ τῳ | ||
το δερμα λασιον , το σωμα ἰσχυρον , ἀλλως δε θυμοειδες και ῥωμαλεωτατον . Ἀλλα τουτο μεν , ὡς μοι |
τα παρα τουτων ἐλεγετο μεν και παρα Φλαβιανῳ πολλακις , ἠλεγχθη δε οὐδεπωποτε . οὐδε γαρ νυν . ἰδου γαρ | ||
μη γεγονεναι το συνολον , ὑπ ' αὐτης της τυχης ἠλεγχθη : Σκιπιων γαρ ὑστερον ταυτης της ἁλωσεως σχεδον ἑξηκοντα |
δια τε τον οἰνον και το ἀνθοϲ των κρινων ταυτηϲ τετυχηκε τηϲ ὀνομαϲιαϲ . ἡ δε χρηϲιϲ των οἰνανθαριων παρα | ||
ἡμεραν γινομενα των ὀναρ δοκουντων γινεσθαι : της γαρ αὐτης τετυχηκε προρρησεως , ὡς πολλακις ἡμιν ἐδοξε δια πειρας . |
προς την ἀκοην δυσχερειαννοσηροτερον , ὁθεν και νοσηρον χωριον και νοσωδες χωριον : το γαρ νοσακερον ἐσχατως κωμικον . ἀσθενως | ||
. ἀνευ δε τουτων ὁ μεν ἀλυπου και καθαρας και νοσωδες ἐχουσης οὐδεν ὑγειας αἰτιος ἁπασι γινεται , ὁ δε |
δε ἐς τοσουτο προηχθησαν οἱ τε Ἀνδροκλει και οἱ τῳ Ἀντιοχῳ συσπευδοντες ὡστε και τα ὁπλα ἐλαβον . οὐ μην | ||
: οἱ δε Θρᾳκες οἱδε Ῥωμαιους ἀπο της ἐπ ' Ἀντιοχῳ νικης ἐπανιοντας , οὐκ ἐτι Φιλιππου παροντος , την |
καρκινου . μϚʹ . Περι γυναικομαϲθων . μζʹ . Περι καυϲεωϲ ἡπατοϲ . μηʹ . Περι καυϲεωϲ ϲπληνοϲ . μθʹ | ||
. Περι λαγοφθαλμων . ιαʹ . Περι καταρραφηϲ και φαρμακου καυϲεωϲ . ιβʹ . Περι ἐκτροπιων . ιγʹ . Περι |
δυναστειαις ἐπιστησας τον νουν και τῃ μετα ταυτα γενομενῃ Ῥωμαιων ἡγεμονιᾳ . Ὁτι των πρεσβευτων των Καρχηδονιων τους αἰτιους του | ||
ἐπανασταντων γαρ των κατα την Ἰταλιαν ἐθνων τῃ της Ῥωμης ἡγεμονιᾳ και των ἐξ αἰωνος ἀριστων κεκριμενων ἐλθοντων εἰς ἐριν |
ὑγειαν οὐτε ἀνδριαν οὐτε ἀλλα μυρια φαιη τις ἀν ἐν τοπωι εἰναι : οὐδε δη ὁ τοπος τοιουτος ὠν οἱος | ||
. : Φυλαρχος δε φησιν : οὐδεποτε προτερον ἐν οὐδενι τοπωι κυαμων Αἰγυπτιων οὐτε σπαρεντων οὐτ ' εἰ σπειρειε τις |
δηρον κατα νηδυος ἀμμε φερουσα , ὁπποτε κεν λυσῃσιν ἐυτροχον Ἀμφιτριτη ἁρμα Ποσειδαωνος : ἐγω δ ' οὐ παγχυ νοησαι | ||
ἀγραν περιμενε : συ δε , ὠ Ποσειδον ἀγρευ και Ἀμφιτριτη φιλη , πολλους ἡμιν ἀναπεμπε των ἰχθυων . ἀλλ |
: Γανυμηδεος ἱπποσυνα : ἠ του ἱππικου Γανυμηδους ἠ ὠ ἱππικη Δαρδανια . την Δαρδανιαν ἱπποστασιον εἰναι φασι του Γανυμηδους | ||
ἐν Λιβυῃ γενεσθαι φασι . τινες δε ὡς ὁτι ἡ ἱππικη ἐν τῃ Λιβυῃ εὑρεθη . . ἀλλως : Σαμερον |
, και τον δια μεσου τοπον γεωσαντες τῃ σεσοφισμενῃ ταυτῃ μηχανῃ , τα περατα τε παντοθεν σανισι καταφραξαμενοι , και | ||
εὐδοκιμουν ἐν ταις Ἀθηναις , την καταληπτικην φαντασιαν , πασῃ μηχανῃ ἐχρητο ἐπ ' αὐτην . Ὁ δ ' ἐν |
ποτιμων ἡμιν ὁ λογος γενεσθω , ἁ πεφυκε τα μεν τραχεα ὁμαλυνειν , τα δε περιττωματα διαφορειν , τας δε | ||
δε τῃ κατα τα ἀγκη πορειᾳ , ὁτι δυσπορα και τραχεα και λασια ὀντα ἰσχει του ἰεναι . ἐντευθεν οὐν |
μεταξυ ὁ Ἀραιθος και το Δωτιον , ἐχουσι δε την Ἑλλαδα πασαν , καθο το μεν Δωτιον ἐν Μακεδονιᾳ , | ||
κατεστρεφετο και Χερρονησον ὠχυρου και Λυσιμαχειαν ἠγειρεν ἐς τε την Ἑλλαδα διελθων ἐδου - λουτο τους Ἑλληνας ὑπο Ῥωμαιων ἀρτι |
σεαυτου ἀγχινοιας , εὑρειν τινα προφασιν , δι ' ἡς νικησω ἠ τας συνθηκας διαλυσομαι . ” Αἰσωπος : “ | ||
προσπεμποντος , ἀν δε και ἁπτομενου και συνεγγιζοντος ἀποσχωμαι και νικησω , τουτο μεν ἠδη το σοφισμα ὑπερ τον Ψευδομενον |
τα βλεφαρα ἐκτραπῃ , ὡϲ μολιϲ ὑπ ' αὐτων τουϲ ὀφθαλμουϲ καλυπτεϲθαι , και το λευκον του ὀφθαλμου μετεωροτερον του | ||
μυων τα βλεφαρα μητε προϲ ταϲ ϲφοδραϲ ἐκβοηϲειϲ μετακινων τουϲ ὀφθαλμουϲ μητε μην ὑποκρινομενοϲ , τῃ δε τεταρτῃ αἰφνιδιον αἱμορραγια |
ἁλσι και ἐλαιῳ ἠ μαραθρα πεφρυγμενα ἁμα ταριχῳ ἠ σκιλλης βραχυ μεμαρασμενης . Ἀρρυτιδωτον δε ποιει σωμα και ἀλευρα ὀροβων | ||
το ἐξ ὑπνου . ἐπαινος ἐγκωμιου διαφερει . ἐπαινος το βραχυ , ἐγκωμιον το πολυ . ποτε και πηνικα διαφερει |