| ὑπεστιν εὐτυχια το της πολεως ταυτης ἠθος ὑφ ' οὑ σωζονται . ἀλλα μην τον γ ' ἀναμνησοντα ἀν ὑμας | ||
| το ἱερον ἑλομενοις , αἱ δε γνωμαι τον ἁπαντα χρονον σωζονται ἐν ταις των πεπαιδευμενων ψυχαις τεθησαυρισμεναι και καλλιστον ἐχουσαι |
| , ἠτοι μαλλον κατατρωγουσι : τα γαρ μασωμενα και κατατρωγομενα μεριζονται : ἐφη κακως , αἱ δαμαλεις και οἱ μοσχοι | ||
| ἀλληλα κατα το πληθος τουτο ἐνδεικνυται , πως πολλαπλασιαζονται και μεριζονται παρ ' ἀλληλους κατα το ἐν αὐτοις ποσον . |
| ὁλον τον γυρον ἀποτου αὐγου λευκον . Εἰτα τρυπησον τον πατον του ἐπανω καυκιου με τιποτας ὁπου να ποιησῃς τρυπαν | ||
| . ταχιστα : γραφεται ἀγεσθαι . ἀρδμον : ποτισμον . πατον : περιπατον . διωλυγιης : σκοτεινης . ἠ διωλυγιης |
| γε καλως του ἡλιου και των πνευματων , ὑδασι τε χρεονται ἀγαθοισιν , αὑται μεν ἡσσον αἰσθανονται των τοιουτεων μεταβολεων | ||
| τα ἀρθρα πονοι ἐκ πυρετων γινονται , οὑτοι σιτιοισι πλειοσι χρεονται . Ἠν τις πυρεσσοντι τροφην διδῳ , ἡν ὑγιει |
| ἠ της εὐτρεπισθεισης ἀρμενοις . Ὁμηρος : τα πτερα νηυσι πελονται . ναος ὑποπτερου : ταχειας . ἠ δια τας | ||
| φωτι ἐϊσκω ἀθλων , οἱα τε πολλα μετ ' ἀνθρωποισι πελονται , ἀλλα τῳ , ὁς θ ' ἁμα νηϊ |
| ἀῤῥενος και του θηλεος , ἐπι τουτων ἀρσενικα και θηλυκα ταττονται : ἐπι δε των ἀψυχων ἐφ ' ὡν οὐτε | ||
| χρονου πρεσβεια εὑρηνται και ἐπ ' εὐωνυμοις παρα σοφῳ ταξιαρχουντι ταττονται : των δε ἀρετης αἱ μνημαι κοινωνησουσι πρεσβειων , |
| ἐστι μεν δι ' αὐτων ἀποδιδοται , ἐπει τῳ γενει συναπτονται , οὐ κατ ' οὐσιαν δε , ἐπει μη | ||
| της ἀλογου χωρισθεισαι και καθαραι παντος γενομεναι σωματος Θεοις τε συναπτονται , και τον ὁλον Κοσμον συνδιοικουσιν ἐκεινοις . Καιτοι |
| ἐναυσασθαι . ὁσοις δε το ζην δια κακουργηματων ἠλαθη , ἀγονται προς Ἐρινυων ἐπ ' ἐρεβος και χαος δια Ταρταρου | ||
| πλεγμα σκευοφορον στρατιωτικον ὁ γυλιος , εἰς ὁ τας τροφας ἀγονται οἱ στρατιωται . ἐστι δε και ζῳον , ὁ |
| ' ἀνθη Ζευς [ ] ? ? μεν ἐπεβρεμε βαρβαρα βρονται , γαν δ ' ἐτιναξε Ποσειδαν χρυσεοδοντι τριαιναι ! | ||
| βελος ] τον κεραυνον . . ταυτ ' ] αἱ βρονται και ὁ κεραυνος . . οὐκ ἀνασχετα ] μη |
| ἐπειδη τα γενη και τα εἰδη των ἀτομων συμβεβηκοτων οὐχ ὑποκεινται τοις καθολου συμ - βεβηκοσι , τα τοις καθολου | ||
| ∠ ʹʹδʹʹ νδʹ Παλιν τοις μεν Ἀτρεβατιοις και τοις Καντιοις ὑποκεινται Ῥηγνοι και πολις Νοιομαγος ιθʹ ∠ ʹʹδʹʹ νγʹ ιβʹʹ |
| διατριβων λογους τινας διαλεκτικους ἠρωτηθη προς Στιλπωνος : και μη δυναμενος παραχρημα διαλυσασθαι , ὑπο του βασιλεως τα τε ἀλλα | ||
| λογου χρειαν ἐχει . ἐπιτηδειοτατος προς φιλιαν ὁ πλειστα ἀδικεισθαι δυναμενος και φερειν . ταχος και ἐπειξις ἀπεστω του ἐσθιειν |
| δ ' οἱ λογοι αὐτοι ἐφ ' αὑτων τουτο οὐ διαπραττονται , τυχον μεν ἐγω αἰτιος , τυχον δε και | ||
| περι μεν οὐν ὡν οἰονται ἐν τεχνῃ εἰναι , οὑτω διαπραττονται : ἐπειδαν δε τι περι των της πολεως διοικησεως |
| οἱ ἀφαυροτατοι , ὁτε Καρκινος ἀντελλῃσιν , ἀστερες ἀμφοτερωθεν ἑλισσομενοι περικεινται , τοι μεν δυνοντες , τοι δ ' ἐξ | ||
| ἐκεινοις πραγμα παντος ἀξιον θαυματος : ἐπιλαθομενοι γαρ ὁτι σωμα περικεινται προς καιριαν πληγην ἀντισχειν δυναμενον οὐδαμως και θανατον ἐχον |
| ἐν τῳ Χαρμιδῃ ἐναντιωματα ἐξ αὐτου του διαλογου ὁ βουλομενος εἰσεται . ποιει γαρ αὐτον ἀσυμφωνως ποτε μεν σκοτοδινιωντα και | ||
| , ἐγγυητην Ἑλληνες . εὐφημει Ἀττικοι , σιγα Ἑλληνες . εἰσεται Ἀττικοι , γνωσεται κοινον . εἰ γαρ Ἀττικοι , |
| του πραγματος καλουσιν , ἀλλοι δε εὐθυς ἐπι τα συγκριτικα ἐρχονται . ἐπειδη δε οἱ καλως διαιρουντες οὐκ ἐδοκιμασαν οὐδεμιαν | ||
| : παντα Περσικα ἐθη : οἱ συγγενεις : ἀντι του ἐρχονται : ἐπεχει κωλυει , αὐτους δηλονοτι : οὐδεις νομος |
| πεπονθοτων ἀγανακτειν . ἡ δικη δε ὡν τινες ἀδικουσι πολλακις τεινεται και ἐφ ' ἁπασαν πολιν . ἐνοσησαν μεν Ἀθηναιοι | ||
| τα παρισθμια παραλυσαντες μυς , ὑφ ' ὡν ἡ φαρυγξ τεινεται , προπαραλελυμενων δηλονοτι των κλειοντων τον λαρυγγα . κἀν |
| καθικνεισθαι της κεφαλης . ληρος : χαριεντως και σκο - πον ἠνυσε και ὑβριζειν οὐκ ἐδοξε καιπερ λυπουμενος : ἐπει | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] πον [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| ὑπο συγκλητου ᾑρημενους . ὁ δε Μαξιμος ἐν τῃ Ἀκυληιᾳ γενομενος πρωτης μεν και δευτερας ἡμερας ἱερουργιαις ἐσχολαζε , τῃ | ||
| δυο και δεκα των προμαχων ἰσαριθμους βελεσι κατηγωνισατο . Και γενομενος ἐπι της βασιλειας οὑτως ἠν κοινος και μετριος , |
| ' εἰς κορακας ἐκ της οἰκιας . ἀλλ ' οὐ περιοψεται μ ' ὁ θειος Μεγακλεης ἀνιππον . ἀλλ ' | ||
| μαλθακων ἠ τι τῳδε ἐοικος εὐτρεπιζειν ὁσον την κλινην οὐ περιοψεται ἐπι την γην ῥιπτευμενην , ὡστε ψαυσαι τοισι προς |
| καλουμενοι των κοχλιων ἀρειονες , οὑτοι μεν και ἀπατωσι και περιερχονται τινι φυσικῃ σοφιᾳ τους προειρημενους . των γαρ συμφυων | ||
| : και οἱ τα ἱερα καθαιροντες περιστιαρχοι : ἐξωθεν γαρ περιερχονται μαχαιροφορουντες , ἑκαστου των ἱερων , οἰκιας περιλημμενοι δημοσιας |
| Θνητοι γεγωτες μη φρονειθ ' ὑπερ θεους . Θεραπευε τον δυναμενον , ἀνπερ νουν ἐχῃς . Θυμῳ χαριζου μηδεν , | ||
| ἡ μετοχη ἀκταινων και ἀκταινον μενος , το ἀναγον και δυναμενον ἀνορθουν . . . . ἀκταιωρος : παρα το |
| πινακων ὑπογραφειν ἁρμοζει ; Ἐκθεσις πασων των ὑπογραφων , αἱς περιεχονται Εὐρωπης πινακες ι , χωραι λδ πολεις ριη , | ||
| του Μελανθου , οἱ δε και συναμφοτερους . Ἀλλα γαρ περιεχονται του οὐνοματος μαλλον τι των ἀλλων Ἰωνων , ἐστωσαν |
| οἱαν συμβεβηκε Σαρραν εἰναι , την ἀρχουσαν ἀρετην : και πειθεται γε ὁ σοφος Ἀβρααμ αὐτῃ παραινουσῃ ἁ δει : | ||
| ἐν τῳ φεροντι . πειθομενος δε οἱς ψηφιζῃ περι ἡμων πειθεται μεν ἀγαθῳ , εἰ πειθεται δε περι τοιουτου , |
| ' αὐτου θωρησσοντο . μετα γαρ την ἀνατολην εὐθυς δειπνοποιησαμενοι προερχονται εἰς την μαχην . εὐωχουνται δε παρ ' Ὁμηρῳ | ||
| . τα δε ἀνακαμπτοντα φανερον ὁτι οὐκ ἐπ ' ἀπειρον προερχονται . τα δε ἐκ του γεγονοτος ἠδη και ὑπομενοντος |
| ἐβακχευσαν . κατα μεν γαρ τον Κιθαιρωνα ὁρᾳς , ὡς μεσται του ἀθλου φερονται συνεξαιρουσαι την ἠχω του ὀρους , | ||
| , πολλοι δε βοες , πολλαι δε ἁμαξαι πολλων ἀγαθων μεσται : ἐκ δε τουτου διεβαινον ἠδη και οἱ ἀμφι |
| λεγομενῳ παρολκῳ : οἱ γαρ παρα γην αὐτην πλεοντες οὐ δυνανται ἐρεττειν προσβαλοντες : τοις Συρακουσιοις δηλονοτι . ἀποσιμωσαντων : | ||
| τοις κεκρατημενοις μη ἐγχειρειν . οὐ γαρ ἐξ ὡν μη δυνανται αἱ τεχναι , ἀλλ ' ἐξ ὡν δυνανται οἱ |
| ἐπιδεχομενος . Τουτ ' ἐστι μελαν ἠ λευκον εἰναι : ἐπιτεινεται γαρ και ἀνιεται : ἐστι γαρ ἀλλο ἀλλου λευκοτερον | ||
| μεν ταις ἡλικιαις οἱ παιδες προβαινουσι , τα μεν χρωματα ἐπιτεινεται των οὐρων , των δε ὑποστασεων ὑφαιρειται το πληθος |
| ὡς τροφη ἐστιν αὐτοις : τα δε τρεφομενα και μη μενοντα , εἰ μη τρεφοιτο , πως οἱον τε λεγειν | ||
| την αὐτης ἀναλαμβανουσα ῥωμην . Ἐπι τοις αὐτοις δε εἰδεσι μενοντα δυσθυμιας μεν και σκοτοδινας , ἰλιγγας τε και ἐπιληψιας |
| δ ' εἰναι χαλαρον εἰποντος , ὡς ὁτι μηδε εἰ περικειται γινωσκειν , ἐπαυξησαι . δει δε κἀκεινο προσεννοειν , | ||
| , ὡν τα περατα ἐστιν ἁμα , τοις δε ὑγροις περικειται παντως ὑγροτης και τοις διεροις , πως ἀν ἁπτοιτο |
| ὡς ὑλαιοις τισι θεοις και ναπαιοις του χωρου δεσποταις πανυ μελονται . διαρρει δε ὑπερ αὐτων και ἐκεινος ὁ λογος | ||
| οἱα τε θηρσι τοις ἀλλοις , ξεινοι δε ποθοι κεινοισι μελονται : οὐτε γαρ ἑσταοτες παρα τεμπεσιν ἀγρονομοισιν , οὐτ |
| ἐνδεχεται , αὐτοθεν ἐκ των κειμενων και δια των κειμενων ἐσεται το συμπερασμα , ὁτι το Α τινι τῳ Γ | ||
| γουν : Ἀλλ ' ἠτοι ἐπεσιν μεν ὀνειδισον , ὡς ἐσεται περ . Θεα μεν οὐν βοηθουσα παντως ἀν ὁλοκληρον |
| τῃ χολῃ τα ἀκρα των μηλων ἐπαλειφε , και οὐ σηπεται . Προαναλεξαμενος παν λιθωδες ἐκ των βοθρων φυτευσον το | ||
| ἡδε ἐστιν : τα ἑλκη ἐνιοτε τα ἐν τοις ἐντεροις σηπεται , τα μεν μαλλον , τα δ ' ἡττον |
| ἀλλα τι δαπανηθησεται , οὐδε τι περιεσται ἀλλα τι οὐ περιεσται , ἐν τῃ νεοτητι τα του γηρως ἐφοδια προκαταναλισκοντες | ||
| διαφυγουσα ἀνθρωπου προσψαυσειεν ἐλθουσα μελεσι : οὐδε γαρ ἀν ποτε περιεσται ὁ τῳ χολῳ τῳ ταυτης και τῃ ἀναγκῃ περιπεσων |
| τον Ὁμηρου Φοινικα . και γαρ ἐκεινος ἐν ταις Λιταις προτεινεται την ὑποθεσιν των λογων του Ἀχιλλεως , ὡς οὐ | ||
| δει ἐπι τουτοις κρινεσθαι : οὐδεις γαρ ἀπολογιαν προτεινων ἀμφιβολον προτεινεται αὐτην , ἀλλα καθολικην ἀποφασιν : τουτο δε ἐστι |
| τεσσαρα στοιχεια εἰ τυχοι των σωματων , ἠ μαλλον εἰδει ὡρισται , ὡς τα εἰκοσι τεσσαρα στοιχεια της φωνης ; | ||
| δηπου φθειρεται φθειρομενης γευσεως . το δε ζωον τῃ ἁφῃ ὡρισται : ἀναγκη ἀρα της γευστικης φθαρεισης δυναμεως και το |
| πλεον τι ἐχειν του δημου : ὡστε οὐδε τους τοιουτους ἀχθονται κωμῳδουμενους . φημι οὐν ἐγωγε τον δημον τον Ἀθηνησι | ||
| των κηριων τελειοτητι . πριν γαρ ἐξυφηναι εἰ τρυγηθειεν , ἀχθονται και παυονται πονουσαι . Το δ ' αὐτο δρωσι |
| ὀκλαζουσα δε τῃ ὑγροτητι κλαται και μεσην ποιουμενη φοραν λοξην περιφερεται , την μαχην των γεννησαντων τῳ τροπῳ δεικνυσα της | ||
| περι γαρ τον μενοντα πολον ἑκαστον αὐτων το ἰσον ἐχον περιφερεται τηι ἰδιαι διαστασει : ὡστε κυκλον ἀν περιφεροιτο ἑκαστον |
| καταταθεντα μαλλον ἠ ὡς ἐδει , οἱ δε πλειστοι ἡσσον τεινονται ἠ ὡς δει . Χρη δ ' , ἐπην | ||
| ἐν τῳ λουτρῳ χρησιμος ἐστιν ἡ του καμνοντος ἡσυχια : τεινονται γαρ ἐν ταις κινησεσιν οἱ μυες , τεινομενοι δ |
| δρωσιν , ἀλλα παρα της καρδιας λαμβανουσων , ἡς γνωμης ἐχεται και Ἡροφιλος . Ἐρασιστρατῳ δε οὐδετερον ἀρεσκει : βουλεται | ||
| ἐν οἱς ἐλπις ἐστι πολλη τα ἐργα , ὁσα σωματος ἐχεται , εὐ ἀπεργασασθαι . Ἐστι ταυτα . Ποτερον οὐν |
| , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι ἀλλου χρηματος ὡν ἡμιν πρακτεον οὐδενος : οὐδε ὀθνειᾳ φρονησει νεων | ||
| μνων “ . εἰ δε οὑτως εἰποις : ” του χρηματος “ ἀντι του ” βαβαι της παρανομιας “ , |
| , ἀλλα μη ἀποκτειναι . Φερε γαρ δη ποτερῳ νυν χρησονται των λογων ; ποτερα ᾡ πρωτον εἰπεν ἠ ᾡ | ||
| μη ἐς το βελ - τιον ἑλεσθαι , ὁ τι χρησονται . „ „ οὐκ ἀγεννη μεν , ὠ νεανισκε |
| , ὁτι προσαγορευθησονται μεν Διοσκοροι , τιμης δ ' ἰσοθεου τευξονται παρα πασιν ἀνθρωποις . καθολου δ ' ἐξ ὀνοματος | ||
| ἡγεμονας πολεως ἐπαιδευσασθε , οὐδεν μαλλον λογισμῳ μετ ' αἰσθησεως τευξονται , ἀλλα παρεισιν αὐτους και γεννησουσι παιδας ποτε οὐ |
| γραμματα οὐκ οἰδεν και ἀναιρει με ; Δειλος πυκτης συνεχως παιομενος ὑπο του ἀντιδικου ἀνεβοησε : Δεομαι ὑμων , μη | ||
| και ἀπο μηχανης βεβλημαι , και λιθοις πολλαχῃ και ξυλοις παιομενος ὑπερ ὑμων και της ὑμετερας δοξης και του ὑμετερου |
| και ἑνος , και δυας οὐ γενησεται . εἰ δε προσγινεται τι , τα δυο οὐ γενησεται δυο ἀλλα τεσσαρα | ||
| παιδευσις : δια τουτο οὐδε μια χορηγια ἀπο του προσωπου προσγινεται : ἰστεον δε ὡς ἀπο του ὑποκειμενου πραγματος δυναμεθα |
| ὡς Λακεδαιμονιοι , οἱ δε τους μακροτερους τε των λογων ἀνεχονται και μαλλον ἀνειμενοι τας γνωμας ὑπαρχουσιν , ὡς Ἀθηναιοι | ||
| εὐδιη και γαληναιη περικεαται , οὐδε των του ἐτεος τροπεων ἀνεχονται , ἀλλ ' ἐν μιῃ ὡρῃ οἰκεουσιν . ἰδοντες |
| παλιν ἡ καταφασις ἀποφασις . ἀλλα μην οὐδε ὁρισμον ἀλληλων ἐπιδεχονται . οὐτε δε ὡς εἰς ἀνομοιομερη τεμνεται . ἐρρεθη | ||
| ὁρισμους ἀποδιδοναι : τα γαρ γενικωτατα των γενων ὁρισμους οὐκ ἐπιδεχονται . ἀλλ ' ἐστιν ὁτε και ὑπογραφαις κεχρημεθα . |
| ὑγρος ψυχρος ἀρχεται κρυους , ἐξ οὑ νεφη εἰς ὑψος αἰρονται θεειν , ὑειν ὁλῃ τε γαιᾳ καρπους ἐκφυειν , | ||
| , ἀφ ' ὡν οἱ τε πυρετοι και αἱ διψαι αἰρονται . γιγνονται μεν οὐν δια ταυτα . ἐν δε |
| . και βασιλεις μεν αὐτον Ἀρμενιων και Περσων δορυφορουσι , δυνασται δε των περι την Μαιωτιν και τον ὁλον Ποντον | ||
| μεγιστων τιμων . οἱ δ ' εὐγενεις και πλουσιοι ἠ δυνασται ἀλλην εὐτυχιαν ἐχοντες ἀξιουσι τιμασθαι και τιμωνται ὡς ἐν |
| , ἀθυρματα γαρ των Ἑλληνων μαλλον οὑτοι προσρηθειεν ἀν ἠ σοφισται λογου ἀξιοι . Δαμιανῳ τοινυν ἐλλογιμωτατον μεν και το | ||
| ποιουσιν ἀντιφασιν συλλογιζομεναι της του ἀποκρινομενου θεσεως , οἱ μεντοι σοφισται ἀν ποτε και συλλογιζονται την ἀντιφασιν , οὐ ποιουσι |
| . . , . [ ] ! [ [ ] αι ? ? γερας ἀφθιτον [ [ ] αιμοντεν ? | ||
| . . . . παρα δ ' Εὐδοξῳ δια της αι ἐν τῳ αʹ Γης Περιοδου : . . . |
| ὑποζυγιοις και βοσκημασιν , ὁδων τε ἐπιμελουμενους ὁπως ὡς ἡμερωταται ἑκασται γιγνωνται , και των ἐκ Διος ὑδατων , ἱνα | ||
| και ἐν ἑαυταις κατα την ψυχην , ὠ Τελεσικρατες , ἑκασται των παρθενων ηὐχοντο σε ἀνδρα εὐτυχησαι , αἱ δε |
| . αἱ θαλαττιζουσαι δε την γευσιν , σκληροσαρκοι καθεστωσαι , διδονται [ δε ] τοις ἀσθενεσιν . το δ ' | ||
| τῳ τε του Διος και τῳ της Ἀφροδιτης , ἑκαστῳ διδονται μοιραι ζʹ , τοις δε κακοποιοις , τουτεστι τῳ |
| στηριζοντος οἱ ἀναχθεντες δια χειμωνας μεγαλους των ἀγωγιμων τινα ἀποβαλλομενοι σωθησονται μολις . ἐαν δε τα μεν ἀλλα τα αὐτα | ||
| και ἀπολουνται : οἱ δε ὑπομειναντες ἐν τῃ πιστει αὐτων σωθησονται ἀπ ' αὐτου του καταθεματος . Και το τε |
| την ἐκ προθεσιν ἐχει , ἀντι του σφοδρα και πανυ πεπραται . ζηλος ] ἀντι του μακαριζεται φησιν ὁ προδοτης | ||
| σκυτινων και ἐρεων γινομενων , ὡς και ἐν τοις Ἀλκιβιαδου πεπραται προσκεφαλαιον σκυτινον και λινουν και ἐρεουν . ἐν δε |
| ἐστι δηλουται , ὡς τῃ ἀποδειξει το τῳδε τοδε ὑπαρχειν περαινεται : το δε τι ἐστι ταὐτον τῳ ὁρῳ , | ||
| ' ἐκεινου . παντα δε κατ ' ἐκεινον γινεται και περαινεται . Μη διαφερου ποτερον ῥιγων ἠ θαλπομενος το πρεπον |
| ἐπικρατησαντος νοθου πνευματος ἀποδουναι λογους , ἱν ' ὁπως δια παντων ἀρτιος ὁ ἐπι πασῃ τῃ πραγματειᾳ λογος ἀφεις κἀν | ||
| . ἑκαστον οὐν ἐχειν και παρασκευαζειν δει την αὑτου ψυχην παντων των κακων καθαραν : ὡς οὐ τιμαται θεος ὑπ |
| του σωματος την ψυχην ἐχοντα : τα δε πορρω του ὑμενος θνητα , πλεον ἐχοντα της ψυχης το σωμα : | ||
| μεταξυ του δερματος και του περικρανιου μυος και του περικρανιου ὑμενος ἠ ὑπο τον περικρανιον ὑμενα , μεταξυ αὐτου και |
| μαλλον . αἰφνιδιοι δε ἠν προσπεσωσιν , ἑως ἐτι περιδεεις προσδεχονται , μαλιστ ' ἀν σφεις περιγενεσθαι και κατα παντα | ||
| ἐξ αὐτου σκευη τα ἐπιτραπεζα . οἱ μεν τοιουτοι παντες προσδεχονται την του σιδηρου δυναμιν : ἐνιοι δε λιθοις ἀλλοις |
| και τον Μελανα κολπον και τον Ἑλλησποντον : ἀκρα γαρ ἐκκειται προς εὐρονοτον , συναπτουσα την Εὐρωπην προς την Ἀσιαν | ||
| , ὁν καλουσιν Ἀκαθαρ - τον : ὁν παραπλευσαντι νησος ἐκκειται , τῃ μεν θεσει πελαγια , μηκος [ δ |
| διεσις ἐναρμονιος : ὁτι δε και τουτο εἰς το διπλασιον αὐξεται , κατανοητεον . ὁταν γαρ ἐπι την αὐτην τασιν | ||
| γαρ το ἐπιμελεισθαι ἐστιν , ἡ δε ἀτημελητος ἐν συμφοραις αὐξεται , θριξ . [ ἐγω δε ποτε τινα των |
| δ ' ἀν μη διαγενωνται ἐν τοις ἐφηβοις , οὐκ εἰσερχονται εἰς τους τελειους . οἱ δ ' ἀν αὐ | ||
| ὁτι ἐφευγον ὡς ἐπι τας ναυς . δια ταυτης δε εἰσερχονται της πυλης δι ' ἡς ὁ Ἑκτωρ . . |
| χειμα σφοδρον οὐτε θαλπος ἐγγιγνεται , ἀλλ ' εὐκρατος ἀηρ χειται ἁπαλαις ἡλιου ἀκτισιν ἀνακιρναμενος . ἐνταυθα τοις μεμυημενοις ἐστιν | ||
| κἀκει Διι εὐξαμενη την μορφην εἰς λιθον μετεβαλε , και χειται δακρυα νυκτωρ και μεθ ' ἡμεραν του λιθου . |
| ] ροτωνκ [ [ ] νβιαει : [ [ ] ον ? ? [ . . . . . . | ||
| ι [ ] ν [ ] ! ε [ ] ον ? [ ] ! , [ ἀνερχεται ] οὐν |
| το ἐπισσυτος . ἑκατερως γαρ δυναται ὑποστιζεσθαι : ἐφορμωσα : ἐπερχεται : συ παρα κλῃθρα : παραιτειται την ἀκοην πολλακις | ||
| προστριβεται ] προσκολλαται . γρ . προσγινεται , ἐφεπεται , ἐπερχεται . . ζηλω ς ' ὁθουνεκα ] θαυμαζω σε |
| ιε τροπων κατα τα τρια γενη : ποσοις γαρ σχημασι σημαινεται ἑκαστον ἐκ τουτου δηλον ] [ Α Β Γ | ||
| : οὐδεμια γαρ αἰτια του εἰναι αὐτον ἐν τῳ λογῳ σημαινεται . ἀλλ ' οὐδε δια τι τουτ ' ἐστι |
| λεγομεν . και μοι δι ' εἰκονος ἀποδεξασθε ἐαν πως δυνατος ὑμιν γενωμαι δηλωσαι το τοιουτον . Λεγε μονον . | ||
| ἐφ ' οἱς ἀν οὑτος ἐπικαθεζηται μονον . Ἐγω τοσαυτα δυνατος εἰμ ' εἱς ὠν ποειν ; Και ναι μα |
| γαρ το ϲωμα και ἱδρωταϲ κινει : χαμαιμηλου ἀνθοϲ λειον γενομενον και ἀναπλαϲθεν εἰϲ τροχιϲκουϲ και ξηραινομενον ἐν ϲκιᾳ και | ||
| πλειστοι Κορινθιοι δε και Μεσσηνιοι . Λεγουσι δ ' Ὀγχηστου γενομενον ἐγκρατη Μεγαρε ' ἀφ ' αὑτου τουτο θεσθαι τοὐνομα |
| ἀγαθων , ἀλλ ' ἐν ἐλαττωσει βλαβης : αἱ δε ἀρισται ψυχης φυσεις ἀμφισβητησιμοι , ἐν μεθοριᾳ της ἀκρας ἀρετης | ||
| τε οὑτω παντας τους ἡγεμονας ἀθροως ἐμπιπτειν τοις πολεμιοις . ἀρισται δε εἰσιν αἱ διπλασιον τον ἀριθμον των ἐν τῳ |
| των ἀναγκαιων κακων χρονος ἐστιν : οὑτος και σε νυν ἰασεται . ὠ δεσποτ ' ἀναξ , ἐστι τοις σοφοις | ||
| λεληρηται , οὐδεν δει της Στησιχορου παλινῳδιας , ἀλλα σπογγια ἰασεται , εἰτε τι και κρειττον ἐν τοις λογοις ἐνεστιν |
| ἁψαμενος διηγησεως . εἰτα ἀναλαμβανει τα προειρημενα και οἱονει ἀναγνωρισμον ποιειται της Αἰγυπτου και λεγει προς την Ἰω ὁτι πολις | ||
| πραξεως Ὑδροχοος . ἐχων γαρ ἑστηκεν οἰνοχοην και ἐκχυσιν πολλην ποιειται ὑγρου . λεγουσι δε τινες αὐτον εἰναι τον Γανυμηδην |
| γραφειν : το δε καλως οὐκ ὀνειδος . Και οὑτως ἐπεισερχεται ὁ περι της ῥητορικης λογος . Τι οὐν το | ||
| το περι ψυχης του Πλατωνος βιβλιον ἐφ ' ἡσυχιας : ἐπεισερχεται δε μεταξυ ἡ Δημαινετη αὐτη ἐκεινη και καθιζεται πλησιον |
| νυ γραμματων . Και ὁλως το νυ δι ' εὐφωνιαν ἐφελκονται οἱ Ἀττικοι Δημοσθενην λεγοντες και Σωκρατην . τῃ διανοιᾳ | ||
| ἠδη τας ὡρισμενας ἐκκλησιας παρεληλυθεναι . [ , ] ἐτι ἐφελκονται νοηματα και ὑποστασεις ὑποστασεις καλουνται τα σχηματα τα οἱονει |
| πρωτον ὁ της Ἀθηνας ἀφορωμενος νεως και το πολισμα , ὀψεται παρα την ὁδον αὐτην ᾠκοδομημενον μνημα οἱον οὐχ ἑτερον | ||
| μητε φωνη μηδε μην αἰσθησις του περιτεθραμμενου σοι σαρκιδιου : ὀψεται γαρ το πασχον . ἐαν οὐν , ὁτε δηποτε |
| πασας ἀπολεσθαι . δια τουτο κἀνταυθα το μεσον και το ἰσον ἀναγκαιον ἐστιν , ὁ ἐστι μεταξυ ζημιας και κερδους | ||
| νεωτερον ἐστιν . Οὐ γαρ . Το ἑν ἀρα τον ἰσον χρονον αὐτο ἑαυτῳ και γιγνομενον και ὀν οὐτε νεωτερον |
| ἑαυτου , τι καλον ἡμιν ἐργον ἀπεργαζεται και ἀξιον του ὀνοματος ; “ ἰθι οὐν , εἰπε . Ἀλλ ' | ||
| εἰσπορευομενων των περι τον Ξισουθρον , ἐκβαντας ζητειν αὐτον ἐπι ὀνοματος βοωντας : τον δε Ξισουθρον αὐτον μεν αὐτοις οὐκ |
| Ἀβοριγινων οἰκησις ἐν τοις πανυ ἐπιφανης . Ἐνιαυτῳ δε ἑκτῳ περιισταται παλιν εἰς ἑνα Ῥωμυλον ἡ της πολεως ἀρχη Τατιου | ||
| και ἐπι του προκειμενου ταὐτον παρακολουθησει , και ἡ ἀπολογια περιισταται εἰς σολοικισμονἀμεινον . οὐν παραδεξασθαι Δωρικην μεταθεσιν του ε |
| ' ὀνοματι της ΘεομητοροςἈλυπος ὀνομα τῃ μονῃ προς την ἐξοδον ἐπειγομενον . Βοης δ ' ἐπι τῃ ταυτης εἰσελευσει γενομενης | ||
| τις οὐκ ἀν τον κοσσυφον ἐλεησειε , πασας μεν ὁραν ἐπειγομενον , νικωντα δε τοις ὑπερ αὐτων πονοις ἑκαστην και |
| ἀπτως του ἀπτωτος ὠ ἀπτως . Προσκειται δια καθαρου του τος κλινομενα δια το τιμης τιμηντος και φθογγης φθογγηντος : | ||
| συστελλει το α και τῳ μ παραληγεται και δια του τος κλινεται , θεμα θεματος , δωμα δωματος : το |
| ἑξης μερει της Μεγαλης Ἀρμενιας δια της αὐτης γραμμης μεχρι περατος , οὑ ἡ θεσις ἐπεχει μοιρας . . . | ||
| καλουσιν Ἑλληνες . το δε ἐστι τοιονδε : ἀπο του περατος του ἐπους ἐπιστρεφει των ἐπων το δευτερον ὡσπερ ἐν |
| “ μνησαμενος δ ' ἀδινως ἀνενηκατο φωνησεν τε . ” ἀνεται κατανυεται , καταναλουται : “ τα δε πολλα κατανεται | ||
| Ἀργειοις ἀγορευεις . ἀλλ ' ἰομεν : μαλα γαρ νυξ ἀνεται , ἐγγυθι δ ' ἠως , ἀστρα δε δη |
| τῳ σχηματι κεχρημενης ἀλλοτε παρ ' ἀλλοις ἑκαστα αὐτων και δυεται και ἀνατελλει και τουτου ἑνεκα δεησει ἁμα και σβεννυσθαι | ||
| ἀποκλινομενης δε της ἡμερης ὑπιεται του ψυχρου , ἐς οὑ δυεται τε ὁ ἡλιος και το ὑδωρ γινεται χλιαρον : |
| στεφανον περιαιρει , τοις δε λοιποις ἐνδιδωσιν αἰσθησιν μηνυων ὡς ἡττωνται ὑπ ' αὐτου : διο ἐραν οἱ λοιποι τους | ||
| , κἀν χυδαιος ᾐ , εἰσι δε τινες , οἱ ἡττωνται και ὑπο των ἐπιθυμιων , ὡν οἱ πολλοι κρειττους |
| πειραν εἰληφως οὑτως ὑπερδιατεινῃ ; ἰσως ἐπιπνοια τις μοι γεγονεν αὐτοματος και φορα της ψυχης τοιαυτη προς ὑμας : ἐκεινο | ||
| ὁ κοὐκ ἀφελκουσι . πλην ἐκεινο γε φανερον ὁτι ὡν αὐτοματος ἡ πηξις τουτων πλειων ἡ ἐπιρροη της ὑγροτητος . |
| την ἀσπιδα Πατροκλον ἀνελων : ἐπει δε τῳ φιλῳ τιμωρειν ἐπειγομενος ὁπλων ἐδειτο , ὁ μεν την τεκουσαν , ἡ | ||
| , οὐτε το βαρος ὡν ἐπηγετο ποιησαμενος ἐνθυμιον οὐτ ' ἐπειγομενος διαπονειν ἠ γυμναζειν ὁδοιποριαις ἐτι τον στρατον , οὐκ |
| δε προς ἀνθρωπινου βιου διοικησιν . ἀχρι μεν οὐν λεγεται μονον τα των νομων παραγγελματα , βραχειας ἠ οὐδεμιας ἀποδοχης | ||
| ἀρνουμενος και τους γεγονοτας προς του πεποιηκοτος τιμων και μη μονον γην ἠ ὑδωρ ἠ ἀερα ἠ πυρ , τα |
| φυλαττουσι χρονου , οἱα παρα των προγονων ἐδεξαντο : οὐχ ἡγουμενος ἀποχρην τοις ἀναγραφουσι τας ἀρχαιας και τοπικας ἱστοριας , | ||
| πυλας ἠσαν , ὁ μεν Κονων [ ὡσπερ ] ἐτυχεν ἡγουμενος [ ] ἐξεληλυθει προτερος ἐκ του [ ] τειχους |
| τον δ ' ἀνω τε και κατω λογοις ταρασσων πολλακις λυμαινεται οὐκουν το μη ζην κρεισσον ἐστ ' ἠ ζην | ||
| ἀδικον . Και ἡ ἀντιπροτασις μεντοι λειπουσα οὐδεν τῳ νοηματι λυμαινεται , ἀλλα την αὐτην ἐχει δυναμιν τῃ προτασει , |
| ὑπ ' Ἀρτακιῃ : Ἀρτακια κρηνη περι Κυζικον , ἡς και Ἀλκαιος μεμνηται και Καλλιμαχος , ὁτι της Δολιονιας ἐστιν | ||
| πολλοι νομιζουσι , φυσιος ἐστιν : ἐαρος γαρ ἀρχει , και τα πολλα φυεται τηνικαυτα και διαβλαστανει : το δ |
| παντες πορευονται : εἰς γαρ το κενουμενον ἀει οἱ ὀπισθεν ἐπερχονται . και τριηρης δε τοι ἡ σεσαγμενη ἀνθρωπων δια | ||
| κατα ποιους χρονους αἱ των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων ἀφεσεις ἐπερχονται τοις τοποις των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων : γινονται |
| μετα λαχανων λιτῃ ἀρτυσει σκευαζονται . ἀκμαιαι δε βρωθεισαι ἐαρος καλλισται . των δε χημων τας τραχειας γλυκυμαριδας ἐνιοι καλουσιν | ||
| συμπλεωσιν : το μεν γαρ αὐτης βασιλεια ἠν , οἱα καλλισται πασταδες , και εὐναι , και δρομοι : ἐκτοσθεν |
| ἀπιστον ὀρνιθα ἀπ ' ἀνδρος . κατα τουτο της χωρας φαινεται πυργος Τιμωνος , ὁς μονος εἰδε μηδενα τροπον εὐδαιμονα | ||
| δοξαν σεμνον ἐστι . της ἀληθινης δ ' ἀρετης καλλιστα φαινεται τα μαλιστα φαινομενα , και των ἀγαθων ἀνδρων οὐδεν |
| , πληρωσεις τον βιον : † τυμβῳ δ ' ὀνομα σον κεκλησεται : ὁ ταφος σου , φησιν , το | ||
| Προς ταυθ ' ὁρα μη τοὐμον , ἀλλα και το σον : ὡς εἰ με πημανεις τι , βουλησῃ ποτε |
| ἐπιστατευειν τε και ἐπιτασσειν , ἀλλ ' ἀξιῃ και γνωμῃ προεχειν των ἐπιτασσομενων . Προς τους παρα δικην ζωοντας , | ||
| πολλους μεν εἰναι παιδας , ἐννεα και εἰκοσι παντας , προεχειν δε ἐν αὐτοις Προμηθεα και Ἐπιμηθεα και Ἀτλαντα , |
| ζωωδηϲ . καματοϲ οὐκ ἀγεννηϲ , ἀταρ ἠδ ' εὑδων ὁραται : και ἠν ἑλῃ μιν ὑπνοϲ , ἐξεπεψε μεν | ||
| οἰκειον χρωμα : ἐνια γαρ ἐν τῳ μεν φωτι οὐχ ὁραται , ἐν δε τῳ σκοτει ποιει αἰσθησιν , οἱον |
| βλεψον προς ἡμας . ὁστις εὐγενης βροτων φερει † τα των θεων γε † πτωματ ' οὐδ ' ἀναινεται . | ||
| ποησαμενος ταχυ , ἱνα τας ἀφυας ὠνοιντο πολλας τοὐβολου , των δημιουργων ξυλλαβειν τα τρυβλια . Οἱ δ ' ἀνεκροτησαν |
| κυμασιν ὁραται , ὁσον ἀντικριναι τριηρους τελειας αὐτο μεγεθει . νηχονται δε ἀρα πολλοις τοις ποσι και κατα στοιχον ἐντευθεν | ||
| παλαι Βαμβυκην ἰχθυες εἰσιν ἱεροι , και κατ ' ἰλας νηχονται και ἐχουσιν ἡγεμονας , και των ἐμβαλλομενων αὐτοις τροφων |
| ὡς ἐπι πολυ . κενουται δε λευκον ἀπο φλεγματος , ὠχρον δ ' ἐνιοτε της πικρας χολης πλεοναζουσης , και | ||
| δε παρα φυσιν περι ὡν ἐρωμεν μελαν ἠ πελιδνον ἠ ὠχρον ἠ ἐρυθρον . Το μεν οὐν ἐρυθρον ἀπο ἰχωροειδους |
| μη συνιοντες εἰς ταὐτο πολλοι βουλας ἀπορρητους μετ ' ἀλληλων ποιωνται περι καταλυσεως της ἀρχης . ἠσαν δ ' αὐτῳ | ||
| Ἀκαδημαικον παραινειν τοις ἐπι δειπνον πορευομενοις φροντιζειν ὁπως ἡδυν ποτον ποιωνται μη μονον εἰς το παρον , ἀλλα και εἰς |
| ἀποστελλουσι κατασκεψομενους νησους τινας ἐρημους , αἱπερ οὐν της Λιβυης προκεινται . εἰτα ὑποστρεφουσιν οὑτοι , και ἡγουνται της πτησεως | ||
| τον Λιβα σφισιν ἐστιν εὑρημενον : τας δε νησιδας αἱ προκεινται της χωρας ἀριθμον ἐννεα οὐσας Πελοπος μεν καλουσι , |
| , οἱς τε προσειχε πανυ και οἱς το μελλον ἀνθρωποι θηρωνται , ἁ παντα ἐς ταὐτον ἐφερε και χρηστας οἱ | ||
| λινοις . Οἱ δ ' ὀρτυγες ἐν νυκτι ταις νεφελαις θηρωνται παλαιοτερων ἀλλων ἀνακραζοντων ὀρτυγων : τῃ φωνῃ γαρ ἐπιδραμοντες |
| , καθ ' ἡν ἁπαντα φυτα και πασα ἐκ γης ἀνιεται χλοη του παγετωδους ἡσυχῃ δυομενου κρυους . Ὑφισταται δε | ||
| ἐπι των ὑγρων καταπλασματων : ἐν μεν γαρ τοις ὑγροις ἀνιεται , ἐπι δε των ἀνυδρων οὐδεν κατα την ἑψησιν |