| ἐκφερονται : πληθυντικαι , ὀρθης πτωσεως ἡμεις , ὑμεις , σφεις , γενικης ἡμων , ὑμων ? , σφων ἠτοι | ||
| προς Σευθην λεγειν τε ἐκελευεν αὐτους ὁτι οὐδεν ἀν ἡττον σφεις ἀγαγοιεν την στρατιαν ἠ Ξενοφων , τον τε μισθον |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| και ἀερος πυρ και ἐμπαλιν . . . ὁθεν και Ἡρακλειτον ψυχηισι φαναι τερψιν ἠ θανατον ὑγρηισι γενεσθαι . τερψιν | ||
| οὐτε ἑτερα παρα τον ἀνθρωπον . ὁ δε Αἰνησιδημος κατα Ἡρακλειτον και ἑτερον φησι το μερος του ὁλου και ταὐτον |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
| κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
| τῃ οὐρᾳ της Ἀρκτου , ὁς ἐστιν ἐσχατος των προς ἀνατολας των ἑπτα , κατα παραλληλον τῳ ἰσημερινῳ κυκλον ἐπεχει | ||
| μεγιστην ἡμεραν ὡρων ιε δʹ , και διεστηκεν Ἀλεξανδρειας προς ἀνατολας μιας ὡρας γʹ : ἡ δε Ἀγκυρα την μεγιστην |
| καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
| μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
| ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
| δει μεταχειριζεσθαι ταις συνηθειαις τους ἐν ταις πολεσιν νεους : ταξαμενοι δε ταυτα , ἁττα ἐστι και ὁποι ' ἀττα | ||
| οὐν ἐτη προικα ἐχοντων : μετα δε τουτον τον χρονον ταξαμενοι μοιραν ὀλιγην παρεχετωσαν ἀπο των καρπων , ἀπο δε |
| , ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
| λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
| μετα δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους εὑρισκομεν το παραγραφικον , ὁτ ' ἀν ἡ ὑλη εὐλογωτεραν τῳ κεφαλαιῳ | ||
| , μοιχον ἀνελων : μετα γαρ την καταστασιν ἐπαγεις το παραγραφικον : και λυσον τῃ μεταληψει και τοις ὁρικοις , |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
| δε εἰκοστην πρωτην δευτεραν εἰκαδα : εἰτα οὐκ ἐχωρουν ἐφεξης ἀριθμουντες , ἀλλα ἀπο της εἰκοστης ἐννατης ἠρχοντο λεγοντες : | ||
| προς τους ἁλιεις : ἐν δε τῃ οἰκιᾳ τους καθευδοντας ἀριθμουντες πολλους παραλειψομεν ἀνθρωπους και ἱππους , ἀν παρωσι και |
| . κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
| . και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
| ἐστι τας μητρας ἑλκωθηναι ἠ φλεγμηναι : τουτο δε ἐστιν ἐπικινδυνον . Το δε γαλα ὁκως γινεται , εἰρηται μοι | ||
| τουτων πληγαιϲ ϲημεια οὐχι τῳ μεγαλην εἰναι την δυναμιν ἠ ἐπικινδυνον την τουτων πληγην , ἀλλ ' ὑπερ του τουϲ |
| ἀνομοιον , οὑτως ἀδυνατον ἐφαρμοσθηναι την ἐνδεχομενην γνωσιν προς την ἀναγκαιαν ὑπαρξιν του γνωστου , ὡς ἀναπαλιν την ἀναγκαιαν γνωσιν | ||
| και ἀπο των προτερων ἀρχομενοις ὡσπερ και ἀπο των ὑστερων ἀναγκαιαν την ἀκολουθησιν γινεσθαι , ὁμογονα ἐσται τα μεσα και |
| ἱστορια πεπιστευται , και οὑτος εἰρηκε και ἡμεις ἐν τοις παραδοξοις θρυλουμενην παρειληφαμεν . ἠκουομεν δε και φρεατα εἰναι , | ||
| μα τους θεους , ἀνδρες πολιται , καιτοι πολλαις και παραδοξοις χρησαμενος μεταβολαις , οὐτε πλεον ἡσθεις , ἀμοιρος γαρ |
| , ὀντα πρεσβυτερον των σοφιστων , τινα νομιζει των ὀντων ἀνδρειοτατον . ὁ δε τα ἀγριωτατα των ζῳων ἐφησε : | ||
| θεωρικων ὑμιν ἠ Βοηδρομια πεμψωσιν οὑτοι , και το παντων ἀνδρειοτατον , των ὑμετερων αὐτων χαριν προσοφειλετε . οἱ δ |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| γλαφυρον και των σχηματων το μειρακιωδες περι τας ἀντιθεσεις και παρισωσεις και παρομοιωσεις κατατριβομενον . και οὐ το γενος μεμφομαι | ||
| προαγεται , ἡ δε οὐν οἰκεια λεξις αὐτου κατα τας παρισωσεις και τας ἀντιστροφας ἐστι : ταυτα γαρ τα δυο |
| περδικων ἐν τῃ Ἀναφῃ , ὡς κινδυνευσαι ἀναστατους γενεσθαι τους κατοικουντας . κατ ' ἀρχας δ ' ἡ μεν Ἀστυπαλαια | ||
| τοσουτο γαρ ἱστορουσιν ἐπιπολασαι των εἰρημενων θηριων πληθος ὡστε τους κατοικουντας ἀνθρωπους το μεν πρωτον πανδημει κτεινειν [ παν ] |
| σκευων , ἐχοντων δε ἀρρενος ἠ θηλειας κλησιν , ὡς ἀσκος και κλινη : οἰκεια γαρ των σκευων καταληξις ἐν | ||
| ἀγριον ἠτορ κλινηται , ῥεψῃ δε μορου στυγεροιο ταλαντα , ἀσκος μεν πρωτιστος ἀνεδραμε πειρατα νικης ἀγγελλων , μεγα δ |
| πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
| . . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
| μονον , τα τε ἀναλωματα μητε καλως μητε αἰσχρως ἐθελοντα ἀναλισκεσθαι των καλων και εἰς καλα ἐθελοντων δαπανασθαι διπλασιῳ ἐλαττονα | ||
| εἰδος τουτου του πυρετου ἑκτικον ὀνομαζουσιν . Εἰ δ ' ἀναλισκεσθαι μελλει ἡ οὐσιωδης ὑγροτης ἐν ἡμιν , μαρασμωδης ὁ |
| βουλοιμην ἀν ἐναντια τιθεσθαι . ” Τα ὁπλα “ μοι δοκεις βουληθεις εἰπειν αἰσχυνθεις ἀπολιπειν . Ἐστω νυν ταυτα ταυτῃ | ||
| ] θελεις βλεπειν φως , πατερα δ ' οὐ θελειν δοκεις ; οἰει ὁτι ἐκεινος οὐκ ἐφιλει το ἰδιον παιδιον |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
| της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
| διαφθερουσι τας τεχνας , ὁ δε ῥητωρ ἐαν τους λογους ἀφεις τους ἀκουσομενους συλλεγῃ , καλλισθ ' οὑτω περι των | ||
| πονηρια και ψευδολογια καταστησας ' ἐχει , παντα τἀλλ ' ἀφεις , ὁ παντες ὑμεις ἰστ ' ἐρω . προτερον |
| ' ἠν ἐν ἀρχῃ κακως εἰπειν , τουτον ἐν τοις τελευταιοις ἐπῃνεσεν , ὡς ἐξον ἠδη , μαλ ' ἀρ | ||
| τε λεγουσι μεν τι και περι τουτων ὡς ἐν τοις τελευταιοις ἀπεωσμενων , οὐ μην ἀλλ ' ἐπειδη περι τα |
| * . Αἰνιγμα : παρα το αἰνισσω , το ἐν παραβολαις λεγω , τουτο παρα το αἰνος : αἰνιγμα δε | ||
| ἀλλα και τας μη συμβαλλομενας παρεμβαλλειν και καταποικιλλειν τον λογον παραβολαις τε και παραδειγμασι . δευτερον δε ταχος τῳ συνεχεις |
| Ἀχαιων . οἱ δε θοους οὐρηας ὑποζευξαντες ἀπηναις ἐκ πολιος κατεβαινον ἁμα Πριαμῳ βασιληι ἀλλοι δημογεροντες : ἐλαφροτατοι δ ' | ||
| , και παλιν ἀναστρεφοντες ἠκοντιζον . και ταυτα ἁμα ποιουντες κατεβαινον ἀπο των ἱππων και ἀνεπαυοντο . εἰ δε καταβεβηκοσιν |
| , οὑτω μηδε δι ' ἀνθρωπων , ἰσως ἀν τι λεγοις : εἰ μεντοι ἐν ἀνθρωποις ὠν μητε ἀρχειν ἀξιωσεις | ||
| ' ἡμων δ ' ἐκλαβ ' οὑς ἐχω λογους . λεγοις ἀν : εὐνους δ ' οὐς ' ἐρεις ὁς |
| κις , ὁ λις ὠ λις , ἡ κλεις ὠ κλεις , ὁ κτεις ὠ κτεις : ταυτα γαρ την | ||
| ὁ Ἀρτασυρας , εἰτα και ὁ Βαγαπατης , ὁς τας κλεις πασας των βασιλειων εἰχε . και εἰσελθοντες δια του |
| δυο , και θερμον αὐ ψυχρῳ συγκεραννυμενον , ἀλλοθι πῃ διακρισεις και συγκρισεις ὑποτιθεις , τουτων , ὠ Θεαιτητε , | ||
| το τοιουτον εἰδος τῃ του μαθηματικου προς τας κατα μερος διακρισεις ἐπιβολῃ και ἐπινοιᾳ . παρατηρειν δε δει και πως |
| Σαλαμινι παραταξαμενους . Ποτε ἐν τοις προβλημασι ῥητωρ μερεσι τισι συνηγορους δωσει και κατα ποσους τροπους ; τεσσαρας : ἠ | ||
| πονηριᾳ διαβαλλομενους , αὐτοθι συναγαγοντα συκοφαντας και ψευδομαρτυρας και τους συνηγορους και τους ἀλλους πονηρους ὡς δισχιλιους , ὡς Θεοπομπος |
| βωμοις ἐπετιθει , παντοδαποις ἀρωμασι σωρευων , οἰνου τε του παλαιοτατου και καλλιστου πολλους ἀμφορεας των βωμων προχεων , ὡς | ||
| ἱερον ἐν τῃ χωρᾳ τῃ Ἐρυκος , ἁγιωτατον τε ἐκ παλαιοτατου και οὐκ ἀποδεον πλουτῳ του ἱερου του ἐν Παφῳ |
| δεσποτην , ἑνα μονον ἀφιεις των οἰκετων , ὁς οἰκοι στραφεις τα κατα τον Λαϊειον φονον ἠγγειλεν . ἐλθων δε | ||
| φησι ” κομψοτατε , τι ἐγελασας ; “ ὁ δε στραφεις προς αὐτον λεγει ” ὑποχωρει , θαλασσιον προβατον . |
| τουτου πλουτος , ἀγαπησει δε και ζωγραφιας και τορευ - σεις ἐν τοις οἰκοις . εἰ δε ἐν τῳ ἑνι | ||
| το ? ὑπο ταυτης [ ] εἰ εκ [ ] σεις γν ? [ ] το γαρ [ τουτο ] |
| ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
| ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
| , ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
| , . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
| δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
| ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
| χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
| φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
| και στρατευεται ἐπι την Καρδιην . Και ἐπειδη ἡ μαχη συνειστηκει , ἐκελευσεν αὐλειν τα αὐληματα , ὁσα οἱ ἱπποι | ||
| Σαβινων ἐτυγχανον οὐσαι γενους , δι ' ἁς ὁ πολεμος συνειστηκει , συνελθουσαι διχα των ἀνδρων εἰς ἑν χωριον και |
| ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
| δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
| ἑως τινος της ἐπιστημης ἀπολαυειν . και πλευσας ἐπι την περισπουδαστον Ἀλεξανδρειαν μετα συχνου ἀργυριου τοις ἐντελεστατοις των φιλολογων † | ||
| ποτιμον ἐν μεσῃ θαλαττῃ , οὑτος κειμενους ἀνεστησεν , οὑτος περισπουδαστον ἡλιον φως τοις θεαταις ἐδειξεν , ὡν ἱεραι θηκαι |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| της δε δευτερας παραφθορας ὁ Λυσιας ἐν ἀστει διαγων και πολιτικοις καλινδουμενος πραγμασιν . Ἐτι και οὑτως ῥητεον : πεντε | ||
| λογων καλλιστος ἐν λεξει πεζῃ , οὐχ ὡς ἐν ζητημασι πολιτικοις ἀλλ ' αὐτο τουτο πανηγυρικος , ὁς οὐδε πολιτικος |
| ἡμεις , ἀλλ ' ἀνωθεν κατω καταγραφοντες εἰς ὀρθον . πολυχρονιους δ ' εἰναι τους ἀνθρωπους καθ ' ὑπερβολην , | ||
| διαθεσεων και των ἐναντιων , ὡν τας μεν μειζους και πολυχρονιους καλουμεν συμπαθειας και ἐχθρας , τας δε ἐλαττους και |
| δικην , τινα ἀν βοηθειαν μη δυναμενος ἀνθρωπος βοηθειν ἑαυτῳ καταγελαστος ἀν τῃ ἀληθειᾳ εἰη ; ἀρα οὐ ταυτην , | ||
| , θεραψ θεραπευων , κολακευων ὑπερκολακευων , ὑποκριτης , γελοιος καταγελαστος , γελωτοποιος , ποιητης γελοιων , γελοιαζων γελοιαστης , |
| ἀφενος χρηματα μαιομενος , ἀλλα δικαιοσυνης μετεχειν και πλουτον ἀγινειν εὐφορον , εὐκτητον , τιμιον εἰς ἀρετην . των δε | ||
| και θεαις , ἐλθειν αὐτῳ την ἀρχαιαν πενιαν , την εὐφορον ἐκεινην και παμφορον και καρποτροφον , τον δε χρυσον |
| , ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ||
| ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , |
| τῳ δε τας των πραγματων οὐσιας δια των ὁρων προτιθεμενῳ παρισταν οὐδεις ἀν συγγνωσεται τροπικως τε και μεταφορικως τους λογους | ||
| οἰκεια αὐτοις ἀντεπαγειν , δια πολλων την της ῥητορικης ὑπαρξιν παρισταν πειρωνται των ἀποδειξεων . και πρωτον μεν φασιν , |
| ; ὠ ταλαιν ' ἐγω . τις ἀν βοηθησειεν ; Ἡρακλεις ἀναξ , ἐασαθ ' ἡμας προς θεων και δαιμονων | ||
| μαθητιω γαρ . ἀλλ ' ἀνοιγε την θυραν . ὠ Ἡρακλεις , ταυτι ποδαπα τα θηρια ; τι ἐθαυμασας ; |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| πλουσιον μονον βασιλεα εἰναι , τους δε ἀλλους ἀνδραποδα και καθαρματα νομιζεσθαι ὡς προς ἐμε . Τοιαυτα του ἀνδρος εἰποντος | ||
| νυνι δ ' , ὁποι τυχοιμεν , στρατευομεσθ ' αἱρουμενοι καθαρματα στρατηγους . Κἀν τις τυχῃ πρωτος δραμων , εἰληφε |
| δε και τι προϲενεγκωνται , πολλῳ ῥοιζῳ ξυν ναυτιῃ ἐϲ ἐμετον διεκθεει χολη ξανθη κατακορεωϲ , και τα διαχωρηματα ὁμοια | ||
| θυμου ἀφεψημα ἠ ὀριγανου ἠ ὑσσωπου , μετα δε τον ἐμετον πινειν χρη ἀποβρεγμα κενταυριου ἠ ἀψινθιου . δει δε |
| ἀλλως τε το τεμνον περας ἠτοι μεσον των δυοιν στιγμων πιπτον διχοτομει την γραμμην , ἠ κατα μεσου φερομενον του | ||
| μη τις το μεν ἑν στησειεν ἐφ ' ἑαυτου μη πιπτον εἰς σωμα , εἰτ ' ἐξ ἐκεινου τας πασας |
| παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
| κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
| του θυμου , οὑτω διατιθενται ὡς οἱ μεθυοντες και οἱ μαινομενοι . κεκαρωμενοι γαρ και οὑτοι και μεθυοντες ὑπο των | ||
| . δυσμεταχειριστοτερον οὐδεν ἐστιν . κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα |
| ἀπαγξασθαι . θελει οὐν λεγειν , βελτιον ἐστι χρησθαι τοις γενναιοις στρατηγοις και δεδοκιμασμενοις ἠ τοις φαυλοις . κἀν γαρ | ||
| . Πως δη ; Ποτερον εἰκος ἀμεινους γιγνεσθαι φυσεις ἐν γενναιοις γενεσιν ἠ μη ; Δηλον ὁτι ἐν τοις γενναιοις |
| ἐπεχειρησεν . Εἰτα ἐπ ' αὐξησει ἐπαγε τον κωμον , διατιθεις αὐτον , και ὁτι ὠνειδιζεν ἀνεραστον ἀποκαλουσα , ἀδιαθετον | ||
| . Ὁ δε δη παντα κοσμων Ζευς και ἐπιτροπευων και διατιθεις εἰσαει , ψυχην βασιλικην και βασιλικον νουν ἐχων και |
| εἰδον . Παλιν ὁ λυκος : Ἐκ της πηγης μου πινεις . Ὁ δ ' : Οὐ πεπωκα ὑδωρ , | ||
| ἡδωμ ' ὠ θεοι ; οἰνον πολυν οὐ κεκραμενον συ πινεις μεστος ὠν κοὐκ ἐξεμεις ; ἐρρετω μελαιν ' Ὀπωρα |
| ἑκουσιον μεν ὡσπερ και προτερον εἰρηται . εἰπων τῳ ἑκουσιῳ ὁριζεσθαι το τε δικαιοπραγημα και το ἀδικημα , εἰκοτως ἡμας | ||
| ἠτοι ληψιν και εὑρεσιν του δεδομενου ἀφεωρακοτες τον εἰρημενον τροπον ὁριζεσθαι . ἱνα δε ταυτην τε αὐτων την ἐννοιαν καταδησωμεθα |
| ἑκοντην : Ἀρριανος : την μεσην των ποταμων γην ἑκοντην ἐνδιδοντων των ἐποικουντων κατεσχεν . . ἐλινυοντας : . . | ||
| ἐν ταὐτῳ ἐρεσσομενων , και βοη ἀπο τε των κελευστων ἐνδιδοντων τας ἀρχας τε και ἀναπαυλας τῃ εἰρεσιᾳ και των |
| το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
| ⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
| σπανια : θρονον δε τοις ἀνδρασιν ἐλεφαντινον , ἐν ᾡ καθεζομενοι δικασουσι , και λευκην ἐσθητα περιπορφυρον και τους προηγουμενους | ||
| ' εἰναι , ἐν ἱερῳ δ ' οἱ ταυτα κρινοντες καθεζομενοι διεγνωσαν , διεμεινα δ ' ἐγω και οὐ προὐδωκ |
| μη θαρρουσι μηδε ἀρχειν μαχης : ἐστι γαρ το ἐθνος πολεμικωτατον , και φασι κατ ' αὐτου θριαμβον ἐπι τῳδε | ||
| ἐθνος προς τῃ Λυκιᾳ , μεταξυ Λυκιας και Παμφυλιας , πολεμικωτατον , ὁπερ καλουσι Πισιδας . εἰπε δε ταυτα και |
| δε ἐστιν ἀντιφασκειν λεγω προτασιν προτασει την του αὐτου κατηγορουμενου ποιουμενην την κατηγοριαν κατα του αὐτου ὑποκειμενου τῳ παραληφθεντι και | ||
| την ἀπογειον περιφερειαν εἰς τα προηγουμενα του κοσμου την μεταβασιν ποιουμενην ἀκολουθως τῃ της ἀνωμαλιας ἀποκαταστασει . προς μεντοι την |
| , ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
| , καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
| γενος . πτορθον δ ' ἀφηκεν ἀλλον εἰς ἀλλην πολιν κλεινας Ἀθηνας Ξουθον , ὡι νυμφη ποτε θυγατηρ Ἐρεχθεως Κεκροπιας | ||
| ἑν τε λημα πασι και λησιν μιαν . ἀλλα τας κλεινας Συρακους . βασσον το χωριον . τρις ἀπεδοθη ζοος |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| τιτρωσκεσθαι τε και διωκεσθαι . και τους τας ὀλιγοχρηματους παρακαταθηκας ἀποδιδοντας ἐπι θηρᾳ στερησεως μειζονων εἰποις ἀν πιστει διαφερειν , | ||
| πραξῃ , αὐτος ὀφειλετω τοις δημοταις . Τους δε μη ἀποδιδοντας τας μισθωσεις των τεμενων των της θεου και των |
| . Ἀλλ ' ὁτι μεν το τεχνικον μερος της γραμματικης ἀνυποστατον ἐστιν , αὐταρκως ἐκ των εἰρημενων δεδεικται : χωρωμεν | ||
| τα δε των ἐχθρων ἰσχυρα , ἁμα δε λανθανουσιν ἑαυτους ἀνυποστατον την πολιν ὁμολογουντες εἰναι , διακελευομενοι το δικαιον οὐ |
| του λυκου τον χοιρον ἀφηρπασεν . ἀφαιρεθεις δε αὐτον ὁ λυκος ἐν ἑαυτῳ ἐλεγεν : ” παντως και αὐτος ἐθαυμαζον | ||
| : παροσον ὑπο ἑνος οὐδεν κατορθουται . Εἰς παγας ὁ λυκος : ἀντι του , Εἰς ἠκονημενας μαχαιρας ἡ αἰξ |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| ἐγεγονει της Ῥηγινων πολεως , και λογιζομενος , ὁτι δωσει Ῥωμαιοις ὡν ἐδρασε δικας , Καμπανοις τοις κατεχουσι Μεσσηνην συμμαχιαν | ||
| των καλουμενων Αἰκανων πρεσβεια [ τε ] ἀπο παντων των Ῥωμαιοις ὑπηκοων παρην ἀξιουντων σφισι συμμαχειν ἐν τριβῳ του πολεμου |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| ὑπ ' ἐμου λεγομενων και δια την σπανιν του Παρμενιδειου συγγραμματος . . . , . φασι δε γεγραφθαι αὐτωι | ||
| και πρωτος τῃ ὑλῃ νουν ἐπεστησεν , ἀρξαμενος οὑτω του συγγραμματος , ὁ ἐστιν ἡδεως και μεγαλοφρονως ἡρμηνευμενον : “ |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| μεταξυ των ταφρων και των περισταυρωματων οἱ Ῥωμαιοι κατα σπειρας ἀφανεις δια το σκοτος , και τους διαβαινοντας αὐτων , | ||
| δ ' ἐκκειμενων οἱ μεν ἀληθινοι τους χρονους αὐτους καθιστωσιν ἀφανεις , οἱ δε φαινομενοι τους του ἡλιου τοπους . |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
| δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
| ἐγραψε δε και τεχνας ῥητορικας και δημηγοριας ἐγκωμια τε και ἐπιταφιους και ἐπιστολας ζʹ μιαν μεν πραγματικην , τας δε | ||
| ἐνθα και τους ἐν πολεμῳ τελευτησαντας ἐθαπτον δημοσιᾳ και τους ἐπιταφιους ἐλεγον , δηλοι Καλλικρατης ἠ Μενεκλης ἐν τῳ περι |
| ὁ στρατηγος Ῥωμαιων ἐπι Τραϊανου . Ἀλλοι ἐπι ἡμερας τινας παραταξαμενοι πλησιον του ἰδιου ἀπληκτου ὡς ἐπι μαχῃ δημοσιᾳ και | ||
| πασα Ῥωμαιων ἐσαλευεν ἀρχη , κατελυσαμεν και ἐν οἱς ἀνδρειως παραταξαμενοι οὐδεν τι ἡττημεθα , και ἐν οἱς σπεισαντες μετα |
| ὡν τοις μεν δια την εὐπρεπειαν πολλοι γεγονασιν ἐρασται , ἐνιοις δε των ἐν ἡλικιᾳ ἐτι και νυν εἰσιν , | ||
| παρανυμφος : κυριωτερον δε παρανυμφιος . Και χηρος παρ ' ἐνιοις , ὡσπερ χηρα . Ξενοι λεγονται οἱ ἐξ ἑτερας |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| το μεντοι Μητρας Ἡρας τετρας βορρας περισπαται . το δε τετρας τετραδος συστελλεται . Τα εἰς ΑΣ συνθετα παντα βαρυνεται | ||
| και κεισθω ἐν τῳ ΒΓ δυας μεν ὁ ΓΔ , τετρας δε ὁ ΓΕ : και ἐπει ὁ ΑΒ ὠν |
| λιποψυχεοντα λειφθηναι . Εἰ μεν νυν [ ἠν ] μουνον Ἀριστοδημον ἀλγησαντα ἀπονοστησαι ἐς Σπαρτην ἠ και ὁμου σφεων ἀμφοτερων | ||
| λεσχης ὁς γενοιτο αὐτων ἀριστος , ἐγνωσαν οἱ παραγενομενοι Σπαρτιητεων Ἀριστοδημον μεν βουλομενον φανερως ἀποθανειν ἐκ της παρεουσης οἱ αἰτιης |
| ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
| ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
| ἐπεδεχετο ποτε το σχημα δισσας κτησεις , μιαν μεν την ἐγκειμενην ἐν τοις κτητικοις , ὡσπερ και ἡ ἐμος ἐχει | ||
| ναι καταφασει , ἐπιτρεχει την ὁριστικην ἐγκλισιν , ἱνα την ἐγκειμενην καταφασιν ἀποστησῃ , οὐ γραφει , οὐ περιπατει : |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
| τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
| Ἀνηρ νουν οὐκ ἐχων θυμωδει τῃ πληγῃ Ταφοις παραδιδωσι τους ἐμπιπτοντας . Ὀρεστα , τις σε ἀπωλεσεν ; “ ἡ | ||
| οὐν των της Ῥωμης πυλων ἀκωλυτως οἱ ἱππεις διωκοντες τους ἐμπιπτοντας ἀφειδως ἀνῃρουν . ἐπει δε οἱ ἐν τῃ πολει |
| το εἰδεναι το ἀληθες και το ψευδος , εἰτα το διαιρετικον , ἐπειτα το ὁριστικον , εἰτα το ὑποκειμενον , | ||
| τα γαρ εἰρημενα , φησι , το ὁριστικον , το διαιρετικον , το ἀληθες , οὐκ εἰσιν ἰδια της ῥητορικης |
| μηδεν ὡς πεφυκε : κἀπειτα Πρωτεως τινος δικην ἀλλαττων και μετατιθεις αὑτον ἐξευρῃ φωνην ἀφιεναι μητε ἀνδρος μητε γυναικος μητε | ||
| Μωυσης ἀχθομενος τοις τοιουτοις καταραται λεγων : „ ἐπικαταρατος ὁ μετατιθεις ὁρια του πλησιον „ . καλει δε πλησιον και |