μεν ἐτι της πορειας προσεβαλεν ὡσπερ πνευμα ἀπο θαλαττης βοη συμμιγης ἱππων και ἀνδρων και των ἀλλων ἐφολκιων τῳ στρατοπεδῳ | ||
μηλα και τα χειλη και το γενειον ἐπιδησαι θελομεν . συμμιγης . Ἐπιδησαντες τα φαλαρα ἐκ περισσου ἐπιπλεκομεν την εἰρημενην |
, ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
συμπεριφοραις κεχαρισμεναις τοις ὑποτεταγμενοις χρωμενος μεγαλην εὐνοιαν ἐν τοις στρατιωταις περιεποιησατο . παντες γαρ της εὐεργεσιας χαριν ἀποδιδοντες ἐν ταις | ||
στρατιωτικους μισθους και μεταδιδους τοις πενησι της εὐποριας δυναμιν ἀξιολογον περιεποιησατο . ἐκτραπεις δε εἰς ὠμοτητα και πλεονεξιαν εἰσεπραττετο τους |
τας κατ ' αὐτας ἐνεργειας ἀποδιδουσων . και της μεν προϋπαρχουσης τροφης ἐν τοις ἀγγειοις οὐδαμως καταναλισκομενης . της δ | ||
κινδυνων , ἀλλα και το πληθος εἰς εὐνοιαν μειζονα της προϋπαρχουσης παρεστησατο . οὑτος μεν οὐν παλιν εἰς ἀνελπιστους κινδυνους |
δε τριπλασιων τετραπλασιοι ἀποσῳζοντες την αὐτων εὐταξιαν , και ἐκ τετραπλασιων πενταπλασιοι και ἀει οἱ ἑπομενοι λογοι ἐκ των ἡγουμενων | ||
ἐαν ὠσι δυο ἀριθμοι ὡν ὁ μειζων του ἐλασσονος ἐστι τετραπλασιων παρα μοναδα , ὁ ὑπ ' αὐτων προσλαβων τον |
δε τοις ἰσθμοις τῳ τε μεταξυ της Κασπιας και της Ποντικης θαλασσης και τῳ μεταξυ της Ἐρυθρας και του Ἐκρηγματος | ||
ποαν ἐν ὑδατι ἑψοντα πινειν και ἀνηθον ὡσαυτως και της Ποντικης ῥιζης : καλειται δ ' ἐπιχωριως ῥα . τουτο |
ἐριφου σπλην ἐπιτιθεμενος τηκει σπληνα . ἀλλο . ἀγρια κραμβη καταπλασσομενη ἰαται σπληνικους . ἀλλο . Περσικης φυλλα καταπλασσομενα ποιει | ||
, ἑλξινη ἡ και περδικιον μετριως , ἐλυμος ἠ μελινη καταπλασσομενη , ἐπιμηδιον μετριως , ἰου τα φυλλα μετριως , |
: συμπεσειται δη ταις τομαις , και αἱ ἀπο των συμπτωσεων ἐπι το Λ ἐφαψονται των τομων . ἐκβεβλησθω και | ||
τομης συμπιπτουσα ταις προς ὀρθας εὐθειαις , αἱ ἀπο των συμπτωσεων ἀγομεναι εὐθειαι ἐπι τα ἐκ της παραβολης γενηθεντα σημεια |
θαλασσης κειμενον λοφον Ἀντηνοριδων ἐπικεκλημενον . τινες δε οὑτω την ἱστοριαν ἐκτιθενται : οἱ Ἀντηνοριδαι φιλοφρονητικωτερον διεκειντο προς τους Ἑλληνας | ||
τῃ περιοχῃ μελλον ἀποβησεσθαι ἡ ψυχη θελῃ προαγορευσαι , την ἱστοριαν αὐτην ἐκεινην εἰς μεσον παραγει . ἐγω δε ἐπι |
. τον γαρ πολεμον τουτον γενομενον μεν Λακεδαιμονιων και των συμμαχων προς Μεσσηνιους και τους ἐπικουρους , ὀνομασθεντα δε οὐκ | ||
δια τελους ἀν ἠσαν , συγκλυδες δε και πανταχοθεν συμπεφορημενοι συμμαχων οὐχ ἡττον ἡμιν ἐχουσι ταξιν ἠ πολεμιων . οὐ |
οὐσης ὑπο των κακοποιων πραξιν και ἐπικτησιν σημαινει , μαλιστα ἀνατολικης οὐσης : καλοι οἱ χρονοι ἐν πασιν ἀνεγραφησαν , | ||
∠ ʹʹιβʹ λϚʹ ∠ ʹʹδʹʹ και ἐν τῳ Αἰγαιῳ πελαγει ἀνατολικης πλευρας Πανορμος λιμην νγʹ γοʹʹ λζʹ Ἀρτεμιδος ἱερον νγʹ |
ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
της ἡμιολιου ἐπι την ἐναρμονιον διεσις , ἀπο δε της ἐναρμονιου ἐπι την βαρυτατην χρωματικην ἑκτημοριον , ἀπο δε της | ||
ποτερον διτονος ἐστιν ἡ λιχανος ἠ συντονωτερα ὡς μιας οὐσης ἐναρμονιου : ἡμεις δ ' οὐ μονον πλειους ἐν ἑκαστῳ |
ἐν τῳ προς Λεπτινην : ” λεγονται οἱ τριακοντα χρηματα δανεισασθαι παρα Λακεδαιμονιων ἐπι τους ἐν Πειραιει . ” εἰθ | ||
παλαιας ἐκεινης εὐδαιμονιας Ἀλκιβιαδης και το λεγονται χρηματα οἱ τριακοντα δανεισασθαι και ὁσα τοιαυτα . Ἀλλα σχηματα μεν ταυτα λαμπροτητος |
δηξεωϲ του ϲτομαχου ἐκπνευματωϲεων ὀξει ἀφεψηϲαντεϲ κυμινον και γληχωνα ϲπογγοιϲ πυριαν τον ϲτομαχον , ἐνιοτε δε και ϲτυπτηριαν ἐπιπαϲϲομεν τῳ | ||
δε του σωματος , ἐπι πλεον , ἐαν ἀνεχωνται , πυριαν δια σπογγων , και καταπλασμασι χρηστεον ἀλευρῳ τε καθαρῳ |
ἰϲχυρωϲ τε ἁμα και ἀδηκτωϲ . τραυματα οὐν τα μεγιϲτα καταπλαττομενη κολλᾳ , κἀν νευρα ἐπιτεμνομενα τυχῃ , και ταϲ | ||
' ὀλιγον . ἐξωθεν οὐν δια τε μαρϲιππων πυριουμενη και καταπλαττομενη ξηραινειν πεφυκεν . Κεδροϲ ἡ τε θαμνωδηϲ ὁμοια ταιϲ |
τον ἀνθρωπινον ἐποπτευετε βιον , ὡν τε ἠδη τετιμη - κατε μοι πολλην οἰδα χαριν , και περι των μελλοντων | ||
, ὡσπερ ἐν στοχασμῳ , ἀναγκαιως τοις του στοχασμου κεφαλαιοις κατε - σκευαζετο . ἐπειδη δε λεληθοτως τουτο γιγνεται ἐν |
χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
οἱον Ἀθηναιοις το ἐλευθεριας μαλλον φροντιζειν ἠ χρηματων , το συμμαχησαι τοις ἀτυχουσι , το τοις προτερον ἠδικηκοσι κειμενοις ὑστερον | ||
. οἱτινες δεησονται ] το ἀκολουθον εἰπειν ἠν , ὡστε συμμαχησαι αὐτους ἡμιν . ὁ δε ἐπαγει παρ ' ὑπονοιαν |
συμφωνιαν των ἐν αὐτῃ μερων και δυναμεων , την δε ἀναρμοστιαν . ἀπᾳδει γουν ἁρμονιαν λεγειν ἁρμονιαν και ἀναρμοστιαν εἰσδεχεσθαι | ||
λογου χρησιν , τῃ δε κακολογιᾳ ἀσχημοσυνην και ἀρρυθμιαν και ἀναρμοστιαν περι παντα τα γενομενα και μιμουμενα : ὡστε μονος |
δε αὐξησῃ την σαρκα , ἐς ἀλλον μετοικιζεται οἰκον . περιτυγχανει δε τοις προειρημενοις πολλοις . Οἱ δε στρομβοι και | ||
, εἰτα ἐν τοις ὀρεσιν ἠλατο , και ἀνδρι ὑλουργῳ περιτυγχανει : ὁ δε ἐδεισε και ἀφιησι τον πελεκυν , |
ΘΖΒ , ἡ δε ὑπο ΒΑΕ ἰση ἐστιν τῃ ἐκτος τετραπλευρου τῃ ὑπο ΒΖΗ : και ἡ ὑπο ΘΖΒ ἀρα | ||
. ἠχθω ἀπο του Α σημειου ἐπι το του ΜΓΥΟ τετραπλευρου ἐπιπεδον καθετος ἡ ΑΨ και συμβαλλετω τῳ ἐπιπεδῳ κατα |
βασιλειων ἐπεδυετο , μαργαροις ὀντα και λιθοις καταστικτα προς τον κρατουντα ἐξεπεμπε , μηνυων αὐτῳ την ἐκεινου κατασχεσιν . Ὁ | ||
ἡ δε γυνη του πειθειν ἀπογνουσα καθαπαξ καταφευγει προς τον κρατουντα : και πεμπει δη πρεσβιν τε και ἱκετην τον |
δε τηι μεσογαιαι των Ἁλικαρνασεων τα Πηδασα ὑπ ' αὐτων ὀνομασθεντα ἠν πολις , και ἡ νυν χωρα Πηδασις λεγεται | ||
δε τῃ μεσογαιᾳ των Ἁλικαρνασεων τα Πηδασα ὑπ ' αὐτων ὀνομασθεντα ἠν πολις , και νυν ἡ χωρα Πηδασις λεγεται |
οὐϲα δυϲωδηϲ τε και θερμη χωριϲ του ξηραινειν : ὁθεν καταπλαϲϲομενη διαφορητικηϲ ἐϲτι δυναμεωϲ . Ἀποχυμα ἡ ἀπο των πλοιων | ||
φυλλα και ἡ ῥιζα λεια μετριωϲ κυαμου ἡ ϲαρξ λαμψανη καταπλαϲϲομενη λειχην ὁ ἐπι των πετρων λευκοιου παντα τα μερη |
παντες οἱ συνομοιοι σου . και ἑστωτος του Ἁβρααμ και θαυμαζοντος , ἰδου ἀγγελος κυριου ἐλαυνων ἑξ μυριαδας ψυχας ἁμαρτωλων | ||
ἐκειρεν μου την τριχα ἐν τῃ ἀγορᾳ παρεστωτος ὀχλου και θαυμαζοντος . Τις οὐκ ἐξεπλαγη ὁτι αὑτη ἐστιν Σιτιδος ἡ |
ὀντως εὐδαιμονας ἀποτελων τους χρωμενους : ὁ δε τους πλουσιους εὐδαιμονας ὀνομαζων λογος αὐτος τε ἀθλιος , γυναικων και παιδων | ||
ἀπεργαζομενος θεσμος νομος ἀν ὀρθως ὑμιν εἰη κειμενος , ὀντως εὐδαιμονας ἀποτελων τους χρωμενους : ὁ δε τους πλουσιους εὐδαιμονας |
ἑσπεραν πλεουσι μεχρι μεν του Κανωβικου στοματος χιλιων που και τριακοσιων σταδιων , ὁ δη και βασιν του Δελτα ἐφαμεν | ||
, και καθ ' ἡμας δε οὐκ ἐλαττους εἰναι [ τριακοσιων ] . διο και τους ἀρχαιους βασιλεις ἱστορουσι κατα |
το ζην ἡμιν , οἱ δε διδασκαλοι το καλως ζην παρεσχοντο . φαμεν γαρ ἀντιλεγοντες , ὁτι οὐκ ἐνην καλως | ||
δε [ § ] αὐτοι το δικαιον μαλλον της ξυνθηκης παρεσχοντο , ἀντι του , προθυμοτερον ἠπερ ἐχρην κατα συμμαχιαν |
Πεσσινουντιους πολεμον ἐχων ηὐξατο τῃ Μητρι των θεων , ἐαν ἐγκρατης γενηται της νικης , θυσειν τον πρωτον αὐτῳ συγχαρεντα | ||
, δια τουτο τον οἰνον ἀγαπᾳ . οὑτω και ὁ ἐγκρατης κυριως τῃ ἀγαθῃ δοξῃ ἐμμενει . εἰ δε που |
ἐχειν τουβατορας τε και βουκινατορας : και της τουβας τρισσακις σημαινουσης περι ἑσπεραν παυεσθαι των πονων και δειπνουντας ψαλλειν τον | ||
το εἰναι τι λεκτον ἀσωματον , ὁ κεχωρισται της τε σημαινουσης φωνης , οἱον της ” Διων “ , και |
μονους παρακατεσχε , και τους συμπαντας ἐχων οὐ πλειους των πεντακοσιων , ἑτοιμος ἠν ὑποδεξασθαι τον ὑπερ της Ἑλλαδος θανατον | ||
: ἠσαν δε Ἀθηνησι δυο βουλαι : ἡ μεν των πεντακοσιων καθ ' ἑκαστον ἐνιαυτον κληρουμενη βουλευειν , ἡ δε |
ἐχειν λεγουσιν : και Ἀνακας ἐντευθεν τους Διοσκουρους , ὁτι ἀνακως αὐτοις ἐχρησαντο δια την Ἑλενην τας Ἀφιδνας ἐκπορθουντες . | ||
. Σχοινους λαβων ἀνειρε τα κρεα . Και τας θυρας ἀνακως ἐχειν . παιδες γεροντες μειρακια παλλακια . αὐτη δ |
τοσουτῳ ᾠοντο σφων το ναυτικον λειπεσθαι , γεγενησθαι δε τινα μαλακιαν , οὐκ ἀντιτιθεντες την Ἀθηναιων ἐκ πολλου ἐμπειριαν της | ||
ὁστις ἐστιν Ἀναφλυστιος : Ὀνοματοποιει τουτο , ὡς προς την μαλακιαν Κλεισθενους , . πιθανως δε το ὁστις ἐμφαινει οὐ |
ἡμερας μεν ἡσυχαζει , νυκτωρ δε ᾀδει . της δε λεγουσης ὡς οὐ ματην τουτο πραττει , ἡμερας γαρ ποτε | ||
λευκον και ἐστιν οὐ λευκον : της γαρ καταφασεως της λεγουσης ἐστι λευκον οὐκ ἐστιν ἀποφασις ἡ ἐστιν οὐ λευκον |
Ταυ ἐπι των ἑπτα Φωνηεντων βιας και ὑπαρχοντων ἁρπαγης , ἀφῃρησθαι λεγον παντων των ἐν διπλῳ ταυ ἐκφερομενων . ] | ||
φησιν ὁ Κυρος λεπτα εἰναι και ψωραλεα και ἰσχυν | ἀφῃρησθαι , τα δ ' ἐν τοις πεδιοις λιπαρα ? |
δε των Ῥωμαιων εἰναι στρατηγον ἐφασαν . καταπλαγεις οὐν τῳ ὑπερβαλλοντι της τιμης ὁ βασιλευς αὐτος στρεψας τον ἱππον ὀπισω | ||
της σκιας ὠνομασεν , οὐ λογων τεχναις , ἀλλα νοηματων ὑπερβαλλοντι καλλει φιλοσοφων . ἐγνω γαρ ὁτι πας ἠ ναυτικος |
. κοινου δε του συμφεροντος φανεντος , την μεν Μηδειαν ἐπαγγειλασθαι συνεργησειν αὐτοις μεχρι ἀν συντελεσωσι τον προκειμενον ἀθλον , | ||
. κοινου δε του συμφεροντος φανεντος , την μεν Μηδειαν ἐπαγγειλασθαι συνεργησειν αὐτοις μεχρι ἀν συντελεσωσι τον προκειμενον ἀθλον , |
ἱερεις ἐσθητας ἀμφιεννυνται και οἱ των Κασπιων πλουσιωτατοι τε και δυνατωτατοι . . . . . Δυρβαιοι : ἐθνος καθηκον | ||
τῳ δημῳ , και Πεισανδρος και Ἀντιφων και ἀλλοι οἱ δυνατωτατοι , προτερον τε , ἐπει ταχιστα κατεστησαν και ἐπειδη |
δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
το λογικον εἰναι συνελογιζοντο . Ἐπει δε προειπομεν περι της διαιρετικης τινα , ὁτι τε μικρον μοριον ἐστι της συλλογιστικης | ||
τουτων διαφορα : νυνι δε προκειται δειξαι , πως της διαιρετικης τεχνης ὑποβαλλομενης των κεφαλαιων ἑκαστον ἡμεις ἐκλαβοντες αὐτο κατασκευασομεν |
αὐτῳ γενομενος περι του μηδεν ἐμε κατ ' αὐτου πονηρον πεπιστευκεναι . μαλλον γαρ ἀν πεισθειην , ὡς την ἀρχην | ||
πατερα αὐτου . τους μεν γαρ τας γνωμας χαλδαϊζοντας οὐρανῳ πεπιστευκεναι , τον δ ' ἐνθενδε μετανασταντα τῳ ἐποχῳ του |
ἐπιπαν τοιϲ πρεϲβυτεροιϲ μαλιϲτα , ἀπο του προϲ τῃ ῥινι κανθου του κνηϲμου ἀρχομενου , ὡϲπερ ὑπο μυιαϲ ἠ κωνωποϲ | ||
ἐπιφυσεις πτερυγια . γενεσις δε αὐτων ἐστιν ἐκ του μεγαλου κανθου : προϊοντα δε ἐπι την στεφανην ἐπιφυεται τῳ μελανι |
και μετα τουτους Ῥοδιοι και Μυτιληναιοι και των ἀλλων τινες νησιωτων : αἰει δε μαλλον αὐξομενης της των Ἑλληνων ὁρμης | ||
φορους ἐκλεγοντες , και ἐπι νησων οἱ τα παρα των νησιωτων εἰσπραττοντες και τας πολιτειας αὐτων ἐφορωντες . και τειχοποιοι |
λʹ το ἐσχατον του κεντρου . Ἀποτελει δε μελανοχροας , μελανοφθαλμους , αὐστηρους , οὐλοτριχας , λεπτοφωνους , εὐψυχους , | ||
των μεν ἀῤῥενων τους μεγαλοφυεις τοις ὠσι και ὀγκοις , μελανοφθαλμους , μυκτηρα ὁμοχρουν ἐχοντας , χειλη μελανουντα ἠ ὑπερυθρα |
το κλεινον ἠλθομεν Φοιβου πεδον , τρεις μεν φαεννας ἡλιου διεξοδους θεαι διδοντες ὀμματ ' ἐξεπιμπλαμεν . και τουθ ' | ||
πεπραγμενων το περας , αἱτινες σπουδῃ και αὑται παρα τας διεξοδους ἐγγυθεν προσορμισθεισαι ἐπεμπον τῃ πολει τους βαρβαρους , τα |
ἐξ ἐκεινου την του γενους ἑλκοντων σειραν δικαιοτερον εἰς τουτο λογισασθαι , ἠσχαλλεν , ἐδυσφορει , παρεζηλου το δικαιον ὁρων | ||
. τεκουσι ] τοις πατρασι . φροντισαι ] † ἠγουν λογισασθαι . δοκειν ] ἐστι . ταχ ' ] ταχεως |
ἑτερου , φοβῳ δε του ἀνδρος και ἐρωτι του μοιχου κατεχομενη ἀγωνιᾳς . δυναται και ὡς του Θησεως ἐχοντος ἑτεραν | ||
ἐλεον ὀξυτονως σημαινει το ἐλεεινον ] . ὑπο των ὀνυχων κατεχομενη φωνην ἀφιησιν ἐλεεινην , ὡς οἱ ἀδικουμενοι ὑπο των |
ἀφῃρουντο του καλλους . ἡ πηγη την εἰκονα δεξαμενη το συμβαν ἐδιδαξεν . οὑτω δε ἐρριμμενων των αὐλων ὁ Μαρσυας | ||
δ ' ἐφευγον ἐκ χωρης . γερανοι συνηντων και το συμβαν ἠρωτων . και τις κολοιων εἰπε : “ φευγετ |
ἐργον ἁπαντων ἐστι τοις γρα - φουσιν πασιν ἱστοριας ὑποθεσιν ἐκλεξασθαι καλην και κεχαρισμενην τοις ἀναγνωσομενοις . τουτο Ἡροδοτος κρειττον | ||
ὁλη οἰκια ἠ ἀλλη συγγενεια ἡντινα ἀν βουλῃ των ἐνθαδε ἐκλεξασθαι . ἀλλ ' ἐγω σοι εἱς ὠν οὐχ ὁμολογω |
της γε μουσικης κατειληφοτες ὡς ἀναγκαιοτατον αὐτην μαθημα τοις ἐκγονοις παρεδιδοσαν . και τουτου μαρτυς ὁ της ἀρχαιας κωμῳδιας ποιητης | ||
ἀοριστον δυαδα των ὀντων ἀρχας εἰναι λεγοντες και τελεσιουργους αὐτας παρεδιδοσαν , ἐκ μεν του ἑνος τἀγαθον ἐφηκειν τοις πασιν |
ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
Ἁρπαγῳ μεν Ἀστυαγης δικην ταυτην ἐπεθηκε . Κυρου δε περι βουλευων ἐκαλεε τους αὐτους των μαγων οἱ το ἐνυπνιον οἱ | ||
' ἀπορρει κἀπι μηδεν ἐρχεται . Τις οὐν τοιουτον ἀνδρα βουλευων ἑλειν ἀλυπος ἀτης ἐξαπαλλαχθησεται ; Ὁρα κακως πρασσοντε μη |
διαιρετικη , ἀλλ ' οὐν , ἀν ᾐ ὁ βουλομεθα ὁρισασθαι και ὁ ἀποδεδομενος λογος ταὐτον τῳ εἰδει , οὐκετι | ||
το ὁριστον οὐχ οἱος τε ἐστι το μη γινωσκομενον αὐτῳ ὁρισασθαι , ὁ δε γινωσκων , εἰθ ' ὁριζομενος οὐκ |
, εἰτα την παρα Βηρισαδου : μαλιστα γαρ οὑτω γνωσεσθε διδασκομενοι . Λεγε και την ἐπιστολην την του Βηρισαδου . | ||
. λαβετε δε αὐτους μη πολεμιως μηδ ' ὡς ἀξυνετοι διδασκομενοι , ὑπομνησιν δε του καλως βουλευσασθαι προς εἰδοτας ἡγησαμενοι |
γαρ ἡ ῥητορικη δοκει ἐν ταις βουλαις και ἐν τοις δικαστηριοις λυσιτελειν . Ποτε δε χρη το ὀνομα του γενους | ||
ὑμας νομους ἀναγκαζουσι λυειν , τους μεν κεκριμενους ἐν τοις δικαστηριοις ἀφιεντες , ἑτερα δε παμπληθη τοιαυτα βιαζομενοι παρανομειν . |
καλυμμα τοιουτον ἐστιν , ὡστε προσωπιδιῳ δοκειν παν το προσωπον κατειληφθαι : οἱ γαρ ὀφθαλμοι διαφαινονται μονον , τα δε | ||
ταις ἱστοριαις , ἀλλ ' ἰσως τῳ μηδεπω το προχειρον κατειληφθαι της μαθηματικωτερας ἐπισκεψεως , και δια το μη πλειους |
ἡ προκοπη τουτου δοξῃ γεγονεναι κατα τους ὑστερον χρονους , ἀγνοουμενης της κατα την νεοτητα περι τα καλλιστα των ἐπιτηδευματων | ||
συνεβη την Ἰταλιαν πασαν φιλοσοφων ἀνδρων ἐμπλησθηναι και , προτερον ἀγνοουμενης αὐτης , ὑστερον δια Πυθαγοραν Μεγαλην Ἑλλαδα κληθηναι , |
χαλασον , και συγχωρησον ἐξ ὑποθεσεως αὐτο σκοπεισθαι , εἰτε διδακτον ἐστιν εἰτε ὁπωσουν . λεγω δε το ἐξ ὑποθεσεως | ||
σωζομεναι δι ' ἑης ἀλκης . . . τοις δε διδακτον ἐδωκε φαους γνωρισμα λαβεσθαι : τους δε και ὑπνωοντας |
πολλα τῳ βοϊ . Γυμνῃ τῃ κεφαλῃ : ἐπι των ἀναισχυντως χωρουντων προς παν το τυχον . Γυμνος ὡς ἐκ | ||
και μη ἐμπλησκεσθαι σε του ἀρτου : ὡστε τολμησαι με ἀναισχυντως ἐξελθειν εἰς την ἀγοραν , † εἰ κατανυγομαι ἐν |
πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
δε φλεβοτομιας . . . οὐτε τινι των δραστηριων χρηται καθαρτικων φαρμακων . ἐτι δε ἐναργεστερον ἐδηλωσε την ἑαυτου γνωμην | ||
τουτουϲ ἁρμοδιωϲ καθαιροντων ἐϲτιν . ὁϲοι δε τα τοιαυτα των καθαρτικων παραιτουνται φαρμακων , καταποτιοιϲ χρηϲτεον τοιϲδε : ἀλοηϲ , |
τῳ δε κατ ' εὐμοιριαν φυσεως αὐτηκοον και αὐτομαθη και αὐτοδιδακτον κτησαμενῳ την ἀρετην βραβειον ἀναδιδοται χαρα : του δ | ||
εἱνεκα , χαριν . Ἐσσεται : ἐγκειται , ἀκολουθει . αὐτοδιδακτον : φυσικον , αὐτοφυες . Μαλακη : μαλακη ἀπο |
ἠω εἰχον κερας αὐτοι Μιλησιοι , νεας παρεχομενοι ὀγδωκοντα : εἰχοντο δε τουτων Πριηνεες δυωδεκα νηυσι και Μυησιοι τρισι νηυσι | ||
δε οὐδεν ἐπλεονεκτουν ταις μηχαναις οἱ πολεμιοι , ἀθυμιᾳ δη εἰχοντο , και βουλην τιθεμενοις ᾑ δει πολεμειν , ἐδοκει |
Ξενοκρατη , ὡς φασιν οἱ Πυθαγορειοι , τα μεν καρπιμα σφετερισασθαι δια βραχειας ἐπισκευης , τα δε ἐπιπολαια και ἐλαφρα | ||
, ἁμα δε και του μη ἑτερον τινα το αὐτου σφετερισασθαι συνταγμα ʃ το προσωπον ξυνεγραψε : ἐστιν ἀλλο γραψαι |
το πλειστον της χωρας ἐλαιαις καταφυτον , ἐξ ἡς παμπληθη κομιζομενοι καρπον ἐπωλουν εἰς Καρχηδονα : οὐπω γαρ κατ ' | ||
τινες των ὀγκων οἱον προσηρτημενοι εὑρισκονται και εὐμετακινητοι και ῥᾳδιως κομιζομενοι , τινες δε προσφυεις και δυσμετακινητοι και προσοχης δεομενοι |
ὀντα ἀλληλοις προβληματα μη δοκει δια το ἐπι διαφορου ὑλης ἐρωτασθαι , ὡς δυνασθαι προς ἑν αὐτων εὐπορησαντας της αἰτιας | ||
Ἰθι δη , νομισαντες ὑπο Πηλεως και Μενοιτιου και Χειρωνος ἐρωτασθαι την προφασιν , ἡς ἑνεκα τουτους παρειδομεν συμβουλευοντας κοινῃ |
Δαρειον ἐσβαλειν ἐς την χωρην , μετα ταυτα μεμονεναι μιν τεισασθαι , πεμψαντας δε ἐς Σπαρτην συμμαχιην τε ποιεεσθαι και | ||
ἠερα βαλλοντα εἰπειν : Ὠ Ζευ , ἐκγενεσθαι μοι Ἀθηναιους τεισασθαι , εἰπαντα δε ταυτα προσταξαι ἑνι των θεραποντων δειπνου |
τῳ δημῳ ὠν ἐνθα παντες ἐχθροι τυραννιδος , ἠδυνω τισιν ἀνακοινωσασθαι : ἐγω δε οὐκ ἠδυναμην τῳ τυραννῳ συνων και | ||
στοχαστικην ἀντιθεσιν θησεις ἀλλην μεταληψιν : ὁτι ἐδει τῳ δημῳ ἀνακοινωσασθαι . ΛΥσεις τῳ ἀδυνατῳ : ὁτι οὐχ οἱον τε |
ἐστιν ἡ χρηστη ὑλη ἀπο του στομαχου εἰς τον ἐγκεφαλον ἀναφερομενη και ἡ μαλλον ὑγροτερα και μετριως θερμοτερα ἐστι . | ||
δακνωδης θερμασια , ὡς δι ' ἠθμου τινος ἠ κοσκινου ἀναφερομενη . διαγνους οὐν τους ὑπο αἱματος κινουμενους πυρετους εὐθυς |
αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
ἐρεθιζοντες ὑμας . εἰ δη τινες των ᾠκισμενων ἠ οἰκισθησομενων παρεστε , χαρισασθε μοι και ἐπισημηνασθε ἑαυτους . “ Ἐπισημηναμενων | ||
γλαχωνα ] το ὀριγανον . αὐληται παρα : ἀντι του παρεστε . ἐσπουδαζον γαρ οἱ Θηβαιοι περι τον αὐλον . |
ἐν τωι Περι θεων : διοπερ και ἐν οἱς το σαρκινον φθορας εἰναι δεκτικον λεγει . π . εὐσεβ . | ||
πολυσαρκια . Ἀριστοφανης δ ' εἰρηκεν ὡς οὐχ ἑτερον ἀνδρα σαρκινον , Εὐπολις δε σαρκινη γυνη , Ἡροδοτος δε σαρκισαι |
με αὐτος : οὐκ οἰσω πορνοβοσκον δεσποτην : σωφρονειν , πιστευσον , εἰθισμεθα . Ταυτα ἐδειτο , ἠλεει δε αὐτην | ||
† } Πραξας κακως τι κἀν δοκῃς θεον λαθειν , πιστευσον ὁτι σεαυτον οὐ δυνῃ λαθειν . } Ἐαν φονευῃς |
την ἐπωνυμιην . Δωριεες δε οἱ ἐκ της Ἀσιης τριηκοντα παρειχοντο νεας , ἐχοντες τε Ἑλληνικα ὁπλα και γεγονοτες ἀπο | ||
χρηματ ' εἰσεφερον , οἱ δε τεχνιται τας αὑτων ἐπιστημας παρειχοντο προς την των ὁπλων κατασκευην , ἁπας δ ' |
ὡσπερ το ἀγγειον τοπος μεταφορητος , οὑτως ὁ τοπος ἀγγειον ἀμετακινητον : διοπερ ἐπειδαν ἐν κινουμενῳ τι κινηται ὡς πλοιον | ||
ἀληθειης εὐπειθεος ἀτρεμες ἠτορ , ὁπερ ἐστι το της ἐπιστημης ἀμετακινητον βημα , ἑτερον δε βροτων δοξας . . . |
, και οἰνον ἐγχεοντων ἐς τας προβοσκιδας οἱ δε την φιλοτησιαν οὐκ ἀναινονται . Τον ἰχθυν τον ἐλλοπα ἱερον ἰχθυν | ||
Πλατωνα τον των ῥητορων πατερα και διδασκαλον ἀναγκαιον ἠν ὡσπερ φιλοτησιαν προλαβοντα ἀντιπληρωσασθαι . δεχοιτο δε γενναιως , ὁτι και |
περι γονεων και γαμων και μυστηριων και των καθολικων και κοσμικων παντων : ὁμοιως και ὁ κυριος της συνοδου και | ||
ἀν διαφορα παρα το εἰδοποιον αἰτιον , ὡσπερ ἐπι των κοσμικων στοιχειων : πυρ γαρ και ἀηρ , ὑδωρ τε |
ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
πιειν τριπλοον ] τριπλουν ἀχθος ] βαρος εὐτριβεος ] εὐτριβους λιτρου κιρνα ] μιξον ἐνι δευκει Βακχου : και γαρ | ||
καταπινει τις ἀφρολιτρον κακοστομαχον ὀν , ἐπει τοι μαλλον ἐστι λιτρου τμητικον . Μελαντηρια των στυφοντων ἐστιν ἱκανως φαρμακων μετα |
δι ' αὐτης της Σεληνης . εὑρεθεισα γαρ ἐν τροπικῳ βραχειαν την ὁδον της φυγης και βραδεως ὁδευσαντα και οὐ | ||
και στυψιν . ὁ καρπος δε και ὁ φλοιος οὐ βραχειαν στυψιν προσειληφασι μετα του λεπτομερους και ῥυπτικου . και |
ἠπειρῳ και κατα ποντον ὁμου . οὑτως ἀκριβης τις και βεβαιος ἐκεινος φυλαξ ἠν της Ἑλλαδος , οὐ μονον της | ||
χαριν : την ἀντιχαριν . βεβαιον : σημειωσαι : ἡ βεβαιος σαφες καταστησουσι : ἀποδειξουσιν . τουτεστιν , εἰ τοιαυτα |
] αἱ ἑξης αὑται συστηματων περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ἐνενηκοντα ἑπτα , ὡν τελευταιος χαρις γαρ οὐκ ἀτιμος | ||
ἐρωτω : ἡ μονοστροφικη αὑτη περιοδος στιχων ἐστιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων καʹ ὡν τελευταιος : ἠκουσας οὐκ ἠκουσας ἠ κωφῃ |
τον καμνοντα . Δευτερον συλλογισμον λεγει τοιουτον , ὁτι ὁ προγινωσκων ἰα - τρος προευτρεπιζεται : ὁ δε προπαρασκευαζομενος οὐ | ||
ἀν εἰη [ . . ] : φησιν ὁτι ὁ προγινωσκων ἰατρος “ και εἰ τι θειον ἐνεστιν ἐν ταις |
τον Κυαξαρην εἰς την κατεσκευασμενην σκηνην , οἱς μεν ἐτετακτο παρεσκευαζον τα ἐπιτηδεια τῳ Κυαξαρῃ : οἱ δε Μηδοι ὁσον | ||
, ὁπως αὐτοι τε ἀπελαυον ὡν ἐκεκτηντο και τους ἀρχομενους παρεσκευαζον . πρωτον μεν τοινυν , ὁπερ νυν ὑμιν το |
σμυρναν ξηραν ἐπιπασσε και μη βρεχε ἠ ἀλοην ξηραν ἠ ἀριστολοχιαν τριψας μεθ ' ὑδατος , ἠ λιβανωτον και σμυρνην | ||
χαλβανην , εἰτα κινων σπαθῃ προσβαλε την μαννην και την ἀριστολοχιαν και ἑψε , ἑως ἀν συστραφῃ . ἀρας δε |
ἐπι την ἀκροστιχιδα και παντως εὑρησομεν την προς τον περισσαρτιον κοινωνιαν ἐπι του ἀρτιοπεριττου , ὁ μεσος ἡμισυς ἠν των | ||
φαγοι τις ἐντος ἑξηκοντ ' ἐτων , ὁποτε γυναικος λαμβανοι κοινωνιαν , στρεφοιθ ' ὁλην την νυκτα , μηδε ἑν |
ταυτης δε το ὀγδοον ὑπερβιβασασι παρυπατη ὑπατων γενησεται . ἐξ ἀναστροφης δε ἀπο του προσλαμβανομενου τεμνουσι το ὁλον διαστημα εἰς | ||
, γενεσεως τε αὐτων και ταξεως , ὀρθοτητος τε και ἀναστροφης ὑποδειγματα ἀρκειτω ἡμιν προς ὑπομνησιν τα τοσαυτα . ἐκ |
ἐστι φαυλη . εἰ γαρ τις ἀρρωστων θεωρει , ἠτοι ἀναγινωσκει και νοειν ἐπιχειρει θεωρηματα ὑψηλα , ἐμποδιζεται μαλλον προς | ||
κομιζων ἡκει τα λαφυρα . εἰτα τον περι της ἀριστειας ἀναγινωσκει μοι νομον και πασης ἑαυτῳ δωρεας ἀδειαν ἀποδιδωσιν ἐκ |
ἐπεθετο τουτων ἡμαρτεν οὐδενος . Δυο νεανισκων κεκονιμενων και ἀγγελιαν ἀπαγγειλαντων . Ὁτι Ὁμηρος πρωτος περι της ἐν τοις πολεμοις | ||
. ἀνελθοντων δε των πρεσβεων και την εὐποριαν των Ἐγεσταιων ἀπαγγειλαντων , συνηλθεν ὁ δημος περι τουτων . προτεθεισης δε |
ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
πλησιον δ ' αὐτου τοπον εὐθετον ἐκτισεν ἐν αὐτῳ πολιν Ἀλεξανδρειαν . εἰς δε την των Ὠρειτων χωραν δια των | ||
αὐτοις , οἱον ῥοδα ἠ κρινα , ἠ κατα την Ἀλεξανδρειαν λωταρια . και χρη γινωσκειν ὁτι και τουτο καλλιστα |
τε και ἀποριᾳ διολλυειν αὐτον . παλιν δε ὁ μεν φιλοδοξος συμβουλευει και παρακαλει προϊεσθαι τα ὀντα τιμης ἑνεκεν : | ||
παθει τινι : ἠ γαρ φιλοπλουτος ἐστιν ἠ φιληδονος ἠ φιλοδοξος : τοιουτος δε ὠν ὑπ ' οὐδεμιας των δογματικων |
ἀκρασια καταγινεται , ὁ ἁπλως , ἠτοι ὁ κυριως , ἀκρατης τις ἐστιν ; οὐδεις γαρ ἐχει πασας τας ἀκρασιας | ||
ὑπο της αἰσχρας ἐπιθυμιας ἡττωμενος . Ὀπισθεν εἰπεν ὁτι ὁ ἀκρατης οὐκ ἐπιστημην ἐχει ἀλλα δοξαν . εἰ γαρ εἰχεν |
της θηρας ὡς οἱ πολεμιοις νυκτωρ ἐφισταμενοι και εἰ των φυλακων κρατησαιεν ἐπ ' αὐτην ἰοντες εὐθαρσως την ἀκροπολιν και | ||
, και ἐκελευον σφας δεχεσθαι . Βαρυνομενοι δε ὑπο των φυλακων και ἐρωτωμενοι τινες εἰεν , ἐφασαν ὁτι κατα προσταξιν |
και εἰς εὐχυμιαν τρεπειν , δι ' εὐχυμων τροφων και γυμνασιων και αἰωρας και της λοιπης ἀναληπτικης ἀγωγης . Πρωτον | ||
ἐχουσι και παρα τινων προσποιηθεντα : ἐμοι δε ὑπερ των γυμνασιων των ἱππικων ὡρα ἠδη λεγειν . το μεν χωριον |
οἱ φιλουμενοι μητε οἱ φιλουντες μητε οἱ ὁμοιοι μητε οἱ ἀνομοιοι μητε οἱ ἀγαθοι μητε οἱ οἰκειοι μητε τα ἀλλα | ||
. ἠτοι γαρ περιῳδικα ἐστιν , ὁταν αἱ μεν ἑκατερωθεν ἀνομοιοι ὠσιν ἀλληλαις , αἱ δε ἐν μεσῳ ἀλληλαις μεν |
ὀμφαλον εὐρυκολπου χθονος Νεοπτολεμος , Πριαμου πολιν ἐπει πραθε : τεθνηκοτων δη των βοηθων ἐν Πυθιοις δαπεδοις κειται . ποιων | ||
και το των ἀλλων , οὐ των γονεων μονον : τεθνηκοτων δε οὐχ ὁσιον φροντιζειν οὐδε μεμνησθαι . συγκατορυττουσι μεντοι |
λεγοντες , ὡς δ ' ἀν ὀξεως ἐχοιεν ἐς τα παραγγελλομενα χρησθαι . και οἱ Καρχηδονιοι , νομιζοντες ἐκλυσειν την | ||
προυχοντας και ἐμπειριᾳ πολεμικῃ , ἐπειτα ὁμοιως παντας ἐς τα παραγγελλομενα ἰοντας , ναυτικον τε , ᾡ ἰσχυουσιν , ἀπο |
του τεως ἀπιστουμενου και της γης οὐ φερουσης το ἀχθος κατηνεχθησαν οἱ της ἐπιστολης ἀκηκοοτες εἰς γην ἐξεταζοντες οἱ πολλοι | ||
. ἀναχθεντες οὐν ἐκ του Πειραιεως περιεπλευσαν την Πελοποννησον και κατηνεχθησαν εἰς Κορκυραν : ἐνταυθα γαρ παραμενειν παρηγγελτο και προσαναλαμβανειν |