| τε και ἀποριᾳ διολλυειν αὐτον . παλιν δε ὁ μεν φιλοδοξος συμβουλευει και παρακαλει προϊεσθαι τα ὀντα τιμης ἑνεκεν : | ||
| παθει τινι : ἠ γαρ φιλοπλουτος ἐστιν ἠ φιληδονος ἠ φιλοδοξος : τοιουτος δε ὠν ὑπ ' οὐδεμιας των δογματικων |
| των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
| χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
| , ἐφη , ὡς βουν ἐπι φατνῃ δειπνισας ἀπεκτονεν . Στρατονικος εἰς Ἀβδηρ ' ἀποδημησας ποτε ἐπι τον ἀγωνα τον | ||
| ἀπεψοφησε , κᾀτα τῳ Σικυωνιῳ ἀμυγδαλην ἐπιβασα συνετριβεν ταχυ . Στρατονικος εἰπεν , Οὐχ ὁμοιος ὁ ψοφος . ὑπο νυκτα |
| πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι , Ἰολαε , τους σους μη παρωσασθαι | ||
| παιδων ὑπογραψαντες γραμμας τῃ γραφιδι οὑτω το γραμματειον διδοασι και ἀναγκαζουσι γραφειν κατα την ὑφηγησιν των γραμματων , οὑτω δη |
| δηξεωϲ του ϲτομαχου ἐκπνευματωϲεων ὀξει ἀφεψηϲαντεϲ κυμινον και γληχωνα ϲπογγοιϲ πυριαν τον ϲτομαχον , ἐνιοτε δε και ϲτυπτηριαν ἐπιπαϲϲομεν τῳ | ||
| δε του σωματος , ἐπι πλεον , ἐαν ἀνεχωνται , πυριαν δια σπογγων , και καταπλασμασι χρηστεον ἀλευρῳ τε καθαρῳ |
| φυλον ἀνθρωποφαγον και ἐκδερον τους ἀνθρωπους , ἐπειτα Μιλησιοι . φιλοξενοι δ ' εἰσιν ὡστε τους ναυαγους ἐφοδιαζειν και γʹ | ||
| Βοιωτιας βασιλευς ἠν . Οἱ δε θεοι βουληθεντες ἰδειν εἰ φιλοξενοι εἰσιν οἱ ἀνθρωποι , ἠλθον προς αὐτον ὡς φιλοξενισθεντες |
| οἰμαι , ἠ ὀναρ ποτε ἰδων τοιουτον ἠ αὐτος αὑτῳ ἀναπλασας , οὐ προτερον ἐξετασας εἰ ἐφικτα εὐχεται και κατα | ||
| πλυνε ὡς την καδμειαν , ἀχρι μηκετι ἐφιστηται μελαν , ἀναπλασας τε τροχισκους ἀποτιθεσο . οἱ δε καθαρον μολυβδον ῥινησαντες |
| ἀλλην τινα ἡδονην ἠθελε δαπαναν εἰς πολεμον . οὑτω μεν φιλοπολεμος ἠν : πολεμικος δε αὐ ταυτῃ ἐδοκει εἰναι ὁτι | ||
| ὁ δ ' ἡκε και των μετριων δεδιοτων , μη φιλοπολεμος ἀνηρ ἐπιτριψῃ το πληθος , πανυ σεμνως ἐκελευε την |
| ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
| δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
| την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
| τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |
| δυνατοι φερειν την ὑμετεραν ἀρχην ἠ οἱτινες ὑπο των πολεμιων ἀναγκασθεντες ἀπεστησαν , ξυγγνωμην ἐχω : νησον δε οἱτινες ἐχοντες | ||
| ἐς Ὠρωπον . Ἀθηναιοι δε κατα ταχος και ἀξυγκροτητοις πληρωμασιν ἀναγκασθεντες χρησασθαι , οἱα πολεως τε στασιαζουσης και περι του |
| φησι αὐτοις πεπονθεναι το ἡπαρ και την κυστιν και το κολον : ἀνατμηθεντων γαρ αὐτων διεφθαρμενα πως εὑρισκεται ταυτα τα | ||
| κοιλια , πυλωρος , δωδεκαδακτυλον , λεπτον , τυφλον , κολον , νηστις , ἀρχον και ἀπευθυσμενον . ἐκ τουτων |
| ἑτερου , φοβῳ δε του ἀνδρος και ἐρωτι του μοιχου κατεχομενη ἀγωνιᾳς . δυναται και ὡς του Θησεως ἐχοντος ἑτεραν | ||
| ἐλεον ὀξυτονως σημαινει το ἐλεεινον ] . ὑπο των ὀνυχων κατεχομενη φωνην ἀφιησιν ἐλεεινην , ὡς οἱ ἀδικουμενοι ὑπο των |
| , βραδυτερον φανησεται την εἰς τα ἑπομενα των ζῳδιων μεταβασιν ποιησαμενη τοις αὐτοις κε ἑξηκοστοις Και δια ταυτην την αἰτιαν | ||
| , ἡ δε προφητις προεισιν ἐπικλησιν ὡς ἐθος των θεων ποιησαμενη : ἀπροοπτως δε ἰδουσα τας Ἐριννυας κυκλωι του Ὀρεστου |
| ὀμφαλον εὐρυκολπου χθονος Νεοπτολεμος , Πριαμου πολιν ἐπει πραθε : τεθνηκοτων δη των βοηθων ἐν Πυθιοις δαπεδοις κειται . ποιων | ||
| και το των ἀλλων , οὐ των γονεων μονον : τεθνηκοτων δε οὐχ ὁσιον φροντιζειν οὐδε μεμνησθαι . συγκατορυττουσι μεντοι |
| των λογων ἐπιζητουντας ἐνταυθα σε μαλλον ἀγασθαι της δυναμεως οὑτω δυνηθεντα ταις παιδιαις προς ἡμας καταβηναι ἠ εἰ τον βαρβαρον | ||
| δε τουτο ἑξειν δι ' ἐμου , σχειν δε οὐ δυνηθεντα , το δε των ἀχθομενων οὐ πεποιηκοτα ῥημα οὐδεν |
| , εἰτα την παρα Βηρισαδου : μαλιστα γαρ οὑτω γνωσεσθε διδασκομενοι . Λεγε και την ἐπιστολην την του Βηρισαδου . | ||
| . λαβετε δε αὐτους μη πολεμιως μηδ ' ὡς ἀξυνετοι διδασκομενοι , ὑπομνησιν δε του καλως βουλευσασθαι προς εἰδοτας ἡγησαμενοι |
| μεθ ' ὑδατος λελειωμενοις . εἰ δε μη προκοπτοι , καταπλαστεον κοριῳ μετ ' ἀρτου ἠ ἀρνογλωσσου φυλλοις ἠ σελινου | ||
| την ληφθεισαν τροφην : και τουτῳ μαλιστα διακρινονται των κοιλιακων καταπλαστεον οὐν αὐτους λινοσπερμου μετα φοινικων : ἀκρως δε ποιει |
| Λαοδαμειαν ἐσχεν Ὀρχομενον , Ἀγλαον , Καλαον . των δε Ἡρακλειδων κατασχοντων Πελοποννησον ἐχρησεν ὁ θεος αὐτους μεν ἀποστηναι Λακεδαιμονος | ||
| ἑξηκοντα . οἱ δε περι Κρατητα και προ της των Ἡρακλειδων καθοδου λεγουσιν αὐτον γενεσθαι , ὡς οὐδε ὁλα ἐτη |
| , ὀλιγωρουσι των ἀστων . Διοπερ εἰσαγει τον σπουδαιον τοτε βεβαιοτατον ἀνδρα της γαμετης , ὁτε παλλακιδι χρησθαι παρηγγελλον οἱ | ||
| ὁτι και ἡ ἀρετη δι ' ἡν ἀλληλων φιλοι εἰσι βεβαιοτατον τι χρημα καθεστηκε και μονιμωτατον . και ἑως ἀν |
| την Κλυτιου του Μεγαρεων βασιλεως θυγατερα : ἡς ἀποθανουσης , ἀναγκασθηναι τους Μεγαρεας ὑπο του Κλυτιου πεμπειν [ ν ] | ||
| αὐτου γυμνην την ἀνθρωπον ἰδειν , ὁ δε ἀπομαχομενος μη ἀναγκασθηναι , ὡς δε οὐκ ἐπειθεν , ὑπομενων τε και |
| ἐστιν αὐτῃ ἐρρωμενη προς ἁπασας γονας και παντα μετα δαψιλειας παρεχομενη , ὁσα φερουσιν ὡραι σπερματων τε και φυτων , | ||
| φαυλοις τε και σπουδαιοις . δʹ Ἀρρενοτης δε ἑξις αὐταρκεις παρεχομενη ἐν τοις κατ ' ἀρετην πονοις . εʹ Καρτερια |
| , ὡς φησιν ὁ ποιητης : οἱ Ῥοδον ἀμφενεμοντο διατριχα κοσμηθεντες , Λινδον Ἰηλυσον τε και ἀργιοεντα Καμιρον . Διδυμος | ||
| : ἐκ της Πελληνης δε τα Θεοξενια νικωντες χλανισιν ἐπιτηδειοταταις κοσμηθεντες , ἀπο κοινου το ἀνεχωρησαν . λεγεται δε , |
| και το Εὐρυσακειον ἐστιν : ἐκαλειτο δε ὁ Κολωνος οὑτος ἀγοραιος . ἠν δε και ἑτερος Κολωνος προς το του | ||
| πραττοντες ἐξ ἑωθινου : πολλοι δε ὠνια κομιζοντες παντοδαπα , ἀγοραιος ὀχλος , οἱ δε τινες ἑαυτων ἐπιδειξομενοι τεχνας και |
| μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
| , την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
| διανοια , τουτεστι το εἰδικον : κατα γαρ την διανοιαν συλλογιζομενοι θηρωμεν τα πραγματα : γνωστον δε το εἰδος των | ||
| διαφορων φωτισματων αὐτης : διο και ἐκ των αἰτιατων τεκμηριωδως συλλογιζομενοι το αἰτιον ἑαυτοις ἀποδεικνυομεν , τα αἰτιατα του αἰτιου |
| [ ἐραμ ! [ ἀει δε ? [ ἐπι του παροντοϲ [ οἰμοι κακοδαιμων [ ἁπαντ ' ἐμαυτ [ ἐν | ||
| ἀλλ ' ἐκποδων ἡμιν γενου , Νικηρατε , ἱνα μη παροντοϲ ϲου ποιωμαι τουϲ λογουϲ [ ] ? [ . |
| Λασιος : Χαλκων : Τρικορωνος : Ἀλκαθους ὁ Πορθαονος : Ἀριστομαχος : Κροκαλος . τουτῳ τῳ ἀριθμῳ των ἀπολομενων μνηστηρων | ||
| Λασιος , Χαλκων , Τρικορωνος , Ἀλκαθους ὁ Πορθαονος , Ἀριστομαχος , Κροκαλος . τουτωι των ἀριθμωι των ἀπολομενων μνηστηρων |
| ἐφ ' αὑτου , και Ἁρμοδιος και Ἀριστογειτων οἱ τον Πεισιστρατου παιδα Ἱππαρχον ἀποκτειναντες , ῥητορες τε Ἐφιαλτης , ὁς | ||
| δε ἀκουσαντα παραυτικα ἐπεισε ὁ λογος οἱα ἀχθομενον τε τῃ Πεισιστρατου ἀρχῃ και βουλομενον ἐκποδων εἰναι . Αὐτικα δε ἐσταλη |
| τα πολλα ἐν τῳ στρατοπεδῳ ἐτρε - φετο και τοις στρατιωτικοις ἐχρητο ὑποδημασιν . ἐκ των καλιγων οὐν Καλιγολαν αὐτον | ||
| ὑποτιθεται . και γαρ ὁ Πλατων ἐφη Κυρον και Δαρειον στρατιωτικοις ἐθεσι παιδευθεντας ἀνδρας ἀγαθους γενεσθαι , τους δε παιδας |
| ἐστιν ἡ χρηστη ὑλη ἀπο του στομαχου εἰς τον ἐγκεφαλον ἀναφερομενη και ἡ μαλλον ὑγροτερα και μετριως θερμοτερα ἐστι . | ||
| δακνωδης θερμασια , ὡς δι ' ἠθμου τινος ἠ κοσκινου ἀναφερομενη . διαγνους οὐν τους ὑπο αἱματος κινουμενους πυρετους εὐθυς |
| δε των Ῥωμαιων εἰναι στρατηγον ἐφασαν . καταπλαγεις οὐν τῳ ὑπερβαλλοντι της τιμης ὁ βασιλευς αὐτος στρεψας τον ἱππον ὀπισω | ||
| της σκιας ὠνομασεν , οὐ λογων τεχναις , ἀλλα νοηματων ὑπερβαλλοντι καλλει φιλοσοφων . ἐγνω γαρ ὁτι πας ἠ ναυτικος |
| ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
| δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
| δε Πραξανδρος ἐξ Λακεδαιμονιας παρεγενοντο εἰς Κυπρον , ὡς φησι Φιλοστεφανος . . . : Ὁ Κυπριος ὁ Πυγμαλιων ἐκεινος | ||
| και ἡ Καλαυρεια δε ἱερα ἐστι Ποσειδωνος , ὡς φησι Φιλοστεφανος . ἠν δε προτερον μεν Ἀπολλωνος , ἡ δε |
| , ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
| Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
| και γυναικας και τειχη και πολεις και παντ ' ἐχει συλλαβων , ὡσπερ τοις ἐπιορκησασιν Ὁμηρος ἐφη συμβαινειν , συν | ||
| πολιν συναγαγων τους ἀνθρωπους ὠνομασεν ἀπο του ἀδελφου Τροιζηνα , συλλαβων Ὑπερειαν τε και Ἀνθειαν . πολλοις δε ἐτεσιν ὑστερον |
| ἐπ ' ἀρχοντος Εὐκλειδου : τους δε Βαβυλωνιους ἐδιδαξε δια Καλλιστρατου Ἀριστοφανης ἐτεσι προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . | ||
| ἐπειδη χαλεπως ἐφερον οἱ Ἑλληνες το των φορων ὀνομα , Καλλιστρατου οὑτω καλεσαντος , ὡς φησι Θεοπομπος ἐν ιʹ Φιλιππικων |
| συμπεριφοραις κεχαρισμεναις τοις ὑποτεταγμενοις χρωμενος μεγαλην εὐνοιαν ἐν τοις στρατιωταις περιεποιησατο . παντες γαρ της εὐεργεσιας χαριν ἀποδιδοντες ἐν ταις | ||
| στρατιωτικους μισθους και μεταδιδους τοις πενησι της εὐποριας δυναμιν ἀξιολογον περιεποιησατο . ἐκτραπεις δε εἰς ὠμοτητα και πλεονεξιαν εἰσεπραττετο τους |
| ἡγουμενον Ἀριστυλλος μεν ἀναγραφει βορειοτερον του ἰσημερινου μοιραις λγ , Ἱππαρχος δε μοιραις λγ Ϛʹ , ἡμεις δε εὑρισκομεν λγ | ||
| του δια Βυζαντιου δια Μασσαλιας πως ἰοντος , ὡς φησιν Ἱππαρχος πιστευσας Πυθεᾳ , του δε δια Βορυσθενους ἀπο τουτου |
| , και οἰνον ἐγχεοντων ἐς τας προβοσκιδας οἱ δε την φιλοτησιαν οὐκ ἀναινονται . Τον ἰχθυν τον ἐλλοπα ἱερον ἰχθυν | ||
| Πλατωνα τον των ῥητορων πατερα και διδασκαλον ἀναγκαιον ἠν ὡσπερ φιλοτησιαν προλαβοντα ἀντιπληρωσασθαι . δεχοιτο δε γενναιως , ὁτι και |
| Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
| Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
| και προς ἑτερον Τμημα τριτον περιεχον λογους δεκα αʹ Περι ἀναγνωσεως ἐτων και του τοπου του μερισμου και του ἐπιμεριζοντος | ||
| βιβλιον ὁπερ ἠσαν αὐτῳ συνταξαντες τινες των φιλων , ἐξ ἀναγνωσεως ἐλεξε τοιαδε : „ ἀπιστα μεν οἰδα και παραδοξα |
| περιβολος , ὁ μεν εἰς ἀνδρωνα , ὁ δε εἰς γυναικωνιτιν ἀποκριθεις : και γαρ και γυναικες ἐξ ἐθους συνακροωνται | ||
| , και μετατιθησιν την ἀρχην ἀπο της ἀνδρωνιτιδος ἐπι την γυναικωνιτιν : και το μεν σχημα του φιλοσοφου μετενδυεται , |
| Ἰουδαιοι μεν γαρ οἱ ἐξ Ἰουδα του τεταρτου παιδος Ἰακωβ κληθεντες , Ἰδουμαιοι δε οἱ ἐξ Ἰσαυ του ἀδελφου Ἰακωβ | ||
| ἐκ τουτων ἁπασι γιγνεσθαι , ὁτι οὐδ ' οἱ ἐφεκτικοι κληθεντες ὑστερον οὐδ ' οἱ προ Ἀριστοτελους τουσδε χορηγουντες τους |
| προς τῳ γηρᾳ δυστυχουντων . Ἰσχυρον ἡ ἀληθεια . Ἰσοτης φιλοτης . Ἰχθυν νηχεσθαι διδασκεις : ὡς το : Ἀετον | ||
| , φιλοβαρβιτον , ἡδυν , ἀλυπον . οὐ ποτε σου φιλοτης γηρασεται οὐδε θανειται , ἐς τ ' ἀν ὑδωρ |
| εὐθειαι , ἡ μεν ΑΒΓ ὡστε την ΑΒΓ περιφερειαν διχα τετμησθαι κατα το Β , τυχουσαι δε αἱ ΑΔΓ , | ||
| τεμνοντων γαρ τουτων ἀλληλους και την σφαιραν συμβησεται εἰς τεσσαρα τετμησθαι , ὡστε ἑκαστον των τεσσαρων τμηματων μιαν ὡραν του |
| της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
| . . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
| ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
| Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
| ἀφῃρουντο του καλλους . ἡ πηγη την εἰκονα δεξαμενη το συμβαν ἐδιδαξεν . οὑτω δε ἐρριμμενων των αὐλων ὁ Μαρσυας | ||
| δ ' ἐφευγον ἐκ χωρης . γερανοι συνηντων και το συμβαν ἠρωτων . και τις κολοιων εἰπε : “ φευγετ |
| ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουσαν ἑκαστῳ διαθεσιν . ὀστρακοις των ὀνομαζομενων ἰδιων ὀστρεων κεκαυμενοις | ||
| κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐν ἑκαστῳ ἐπικρατουσαν διαθεσιν . ἡ δ ' ἀγρια προς μεν τας |
| συμφωνιαν των ἐν αὐτῃ μερων και δυναμεων , την δε ἀναρμοστιαν . ἀπᾳδει γουν ἁρμονιαν λεγειν ἁρμονιαν και ἀναρμοστιαν εἰσδεχεσθαι | ||
| λογου χρησιν , τῃ δε κακολογιᾳ ἀσχημοσυνην και ἀρρυθμιαν και ἀναρμοστιαν περι παντα τα γενομενα και μιμουμενα : ὡστε μονος |
| Φιλοσοφος , διαλεκτικος , θεωρητικος , παιδευτικος , προτρεπτικος , διδασκαλικος , τας ψυχας ἐξιωμενος , ἐπανορθουμενος τα της γνωμης | ||
| μη ἐνταυθα : διο εὐλογως ζητουμεν τις ὁ τροπος ὁ διδασκαλικος . οὐδεμια ἀλλη κατηγορια παρυφισταται ταις λοιπαις κατηγοριαις , |
| τῳ ξενοδοχῳ , και ὁ ἑταιρος ἠγουν ὁ φιλος και συνηθης τῳ ἑταιρῳ : ἀλλ ' ἀπιστοι δηλονοτι και ἀσυμφωνοι | ||
| ἀκαταληπτος εὐτυχια . Καρπων ὑπηρετης , ὀμβρων διαιτητης , ἐρημιας συνηθης , ἀθαλασσος ἐμπορος , ὑλης ἀνταγωνιστης , τροφης ὑπουργος |
| ὑμιν και ταυτῃ , της πρωην ἁψαμενος διηγησεως . εἰτα ἀναλαμβανει τα προειρημενα και οἱονει ἀναγνωρισμον ποιειται της Αἰγυπτου , | ||
| λοιπον συνεχεται , και το λειπομενον της φυσικης δυναμεως αὐθις ἀναλαμβανει και ἀναζωπυρει , και ἑτεραν αὐθις ἀποθησαυριζει της γης |
| το γενος λαχουσιν ἐπιδειξαι ὑμιν ὡς αὐτοι ἐγγυτερω ἠσαν του Νικοστρατου , και ὡς Σμικρου ἠν και οὐ Θρασυμαχου : | ||
| οὑτοι λεγουσι , τουσδε τοις συγγενεσιν αὐτοις ἐπιδικασασθαι συμφερει των Νικοστρατου μαλλον ἠ Χαριαδην . Εἰς γαρ τον λοιπον χρονον |
| ἀκρασια καταγινεται , ὁ ἁπλως , ἠτοι ὁ κυριως , ἀκρατης τις ἐστιν ; οὐδεις γαρ ἐχει πασας τας ἀκρασιας | ||
| ὑπο της αἰσχρας ἐπιθυμιας ἡττωμενος . Ὀπισθεν εἰπεν ὁτι ὁ ἀκρατης οὐκ ἐπιστημην ἐχει ἀλλα δοξαν . εἰ γαρ εἰχεν |
| ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
| δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
| καππαρεως και τοις τοιουτοις : ἐξωθεν δε μαλακτικοις φαρμακοις και διαφορητικοις : οἱον τῃ κωφῃ , τῃ κιτρινῃ : πολλην | ||
| και περιπατοις και ταις ἀλλαις κινησεσιν , ἐτι δε χρισμασι διαφορητικοις ταχεως ἐκκενωσαι του πληθους , εἰ μη ἀρα σοι |
| προσωπα , και ἀποτεινομενος τις ἐρει προς τινα ὑμας , συλλαμβανων παλιν και το παρον προσωπον και τα ἀποντα . | ||
| αἰλουρος τουτο γνους ἡκεν ἐνταυθα και καθ ' ἑκαστον αὐτων συλλαμβανων κατησθιεν . οἱ δε καθ ' ἑκαστην ἑαυτους ἀναλισκομενους |
| και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
| Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
| ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
| φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
| και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
| ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
| το πλειστον της χωρας ἐλαιαις καταφυτον , ἐξ ἡς παμπληθη κομιζομενοι καρπον ἐπωλουν εἰς Καρχηδονα : οὐπω γαρ κατ ' | ||
| τινες των ὀγκων οἱον προσηρτημενοι εὑρισκονται και εὐμετακινητοι και ῥᾳδιως κομιζομενοι , τινες δε προσφυεις και δυσμετακινητοι και προσοχης δεομενοι |
| παρα αἰσθητου πυρος λαμβανοντων την περι αὐτα γινομενην ἐξαψιν το αἰσθητοις εἰναι και αὐτοις ὑπαρχει : διο και φαινεται , | ||
| ἡ γνωσις , πως μη πασχουσα ὑπο των ἐν τοις αἰσθητοις ὁμοιουται προς αὐτα ἡ διανοια ; εἰ δε πασχει |
| τηλικαυτην πολιν . και ἁμα ἠν τι θαυμαστον ἐργαζωνται σοφιᾳ κρατουντες την των θηριων φυσιν , ὁ θεατης ἐν τῃ | ||
| μεταφεροντων των Συρακουσιων οὐκ ἀπορησειν τους Ἀθηναιους χρηματων , ἀν κρατουντες των Συρακουσιων προσκαθεζωνται τῃ πολει ʃ φευγοντων αὐτων των |
| ὁ μεν γαρ κοσμος ἐπ ' ἐλαττονα οὐσιαν ἀνεδραμεν , ἀφαιρεθεντος αὐτῳ του σωματοειδους , ἐφθαρη δ ' ἡ ψυχη | ||
| . Ἐαν μεγεθος μεγεθους ἰσακις ᾐ πολλαπλασιον , ὁπερ ἀφαιρεθεν ἀφαιρεθεντος , και το λοιπον του λοιπου ἰσακις ἐσται πολλαπλασιον |
| και τον ἐπιθυμουντα και του λογου κελευοντος νυν χρησθαι ταις ἡδοναις ταισδε ὁμως λογον τινα ἐχειν ἐναντιουμενον καθολου , ὁτι | ||
| μειζων ἡ ἡδονη : οὐδεις γαρ δυναται ἐν ταις μεγισταις ἡδοναις ὠν νοησαι τι . ἐτι παν ἀγαθον τεχνης ἐργον |
| αὐτῳ γενομενος περι του μηδεν ἐμε κατ ' αὐτου πονηρον πεπιστευκεναι . μαλλον γαρ ἀν πεισθειην , ὡς την ἀρχην | ||
| πατερα αὐτου . τους μεν γαρ τας γνωμας χαλδαϊζοντας οὐρανῳ πεπιστευκεναι , τον δ ' ἐνθενδε μετανασταντα τῳ ἐποχῳ του |
| τῳ δημῳ ὠν ἐνθα παντες ἐχθροι τυραννιδος , ἠδυνω τισιν ἀνακοινωσασθαι : ἐγω δε οὐκ ἠδυναμην τῳ τυραννῳ συνων και | ||
| στοχαστικην ἀντιθεσιν θησεις ἀλλην μεταληψιν : ὁτι ἐδει τῳ δημῳ ἀνακοινωσασθαι . ΛΥσεις τῳ ἀδυνατῳ : ὁτι οὐχ οἱον τε |
| αὐτην , ἠτοι την ἰσχυν της φυσεως . των τε παραχρημα : των παραπιπτοντων . γνωμων : κριτης ἐπι πλειστον | ||
| την συνηθη καταντᾳ κοιτην . κατακλιθεις δε ἀθροῳ τῳ βαρει παραχρημα μετα της του δενδρου φορας ἐπι την γην καταφερεται |
| δε τριπλασιων τετραπλασιοι ἀποσῳζοντες την αὐτων εὐταξιαν , και ἐκ τετραπλασιων πενταπλασιοι και ἀει οἱ ἑπομενοι λογοι ἐκ των ἡγουμενων | ||
| ἐαν ὠσι δυο ἀριθμοι ὡν ὁ μειζων του ἐλασσονος ἐστι τετραπλασιων παρα μοναδα , ὁ ὑπ ' αὐτων προσλαβων τον |
| χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
| ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
| ἡ προκοπη τουτου δοξῃ γεγονεναι κατα τους ὑστερον χρονους , ἀγνοουμενης της κατα την νεοτητα περι τα καλλιστα των ἐπιτηδευματων | ||
| συνεβη την Ἰταλιαν πασαν φιλοσοφων ἀνδρων ἐμπλησθηναι και , προτερον ἀγνοουμενης αὐτης , ὑστερον δια Πυθαγοραν Μεγαλην Ἑλλαδα κληθηναι , |
| τα της Κασανδρας , ὡς ἐφεστηκε μεν αὐτῃ μετα του πελεκεως ἡ Κλυταιμνηστρα μανικον βλεπουσα και σεσοβημενη τας χαιτας και | ||
| . τον στειλειον λεγει της ἀξινης πελεκκον . ἀπο του πελεκεως πελεκκον . “ καλην ἐλαϊνῳ ἀμφι πελεκκῳ . ” |
| και παρα Ἀθηναιων μετεπεμποντο : οἱ δε σφισιν ἐπιλεκτους ἀνδρας ἀποστελλουσι και στρατηγον Κιμωνα τον Μιλτιαδου . τουτους ἀποπεμπουσιν οἱ | ||
| ναυς ἀπελθειν ὡς σφων οὐδεν νεωτεριουντων . ἐν τουτῳ δε ἀποστελλουσι και ἐς την Λακεδαιμονα πρεσβεις τριηρει , λαθοντες το |
| φασιν οὐν ὁτι καθ ' ὑμας ἡ φιλοσοφια διαιρειται εἰς θεωρητικον και πρακτικον , το θεωρητικον παλιν εἰς μαθηματικον φυσιολογικον | ||
| αὐτοις ὡς βουλεται : τριτον δε φησι και κορυφαιοτατον τον θεωρητικον , τον ἀπαθη και καθολου πασαν ἀλογον ἀπηρνημενον ἐνεργειαν |
| , διαφερουσι δε ἐν τουτῳ , ὁτι τα μεν ὁριστικα βραχυτερους ἐπιδεχονται χρονους : το γαρ τυπτεις ὁριστικον και το | ||
| πλειονας ἠ ἐλαττονας , ἀλλ ' ἀπο του μειζονας ἠ βραχυτερους εἰναι τους κοκκους συμβαινει . Ἡ ῥοια διαφορως ἐμφυλλιζεται |
| ἐμπτωσεως , και ἀναπληρωσεων και μονων , και παραλλαξεων , ἀκολουθουντων παντων ἀλληλοις , τῳ γαρ μεγιστῳ διαφορῳ των ἀποστηματων | ||
| την ἀναφοραν . ἠ οὑτως . αἱρεσις ἐστι συστημα δογματων ἀκολουθουντων ἀλληλοις τε και τοις φαινομενοις ἠ νομιζομενων ἀκολουθειν . |
| αὐτα γαρ περι τουτων κἀνταυθα κἀκει . Ἑπεται τῳ περι τραχυτητος και σφοδροτητος ὁ περι λαμπροτητος λογος , ᾑ παλιν | ||
| πεποιημενον . και ταυτῃ ἀν οὐν ἰσως διαφεροι ἡ σφοδροτης τραχυτητος . Σχημα δε σφοδρον το κατα ἀποστροφην , οἱον |
| ὁρους αὐτων , νυνι δ ' ἐρημου της πλειστης χωρας γεγενημενης και των κατοικιων και μαλιστα των πολεων ἠφανισμενων , | ||
| ποσον ἰατρικης ψαυσασιν . Της των ῥαφων διαστασεως ἐκ ῥευματισμου γεγενημενης , τα πρωτα ἐργα γινεσθω ὁσα εἰρηται ἐπι των |
| τρεις ἑνικαι , τρεις δυϊκαι , και τρεις πληθυντικαι : καταχρηστικως δε πολλαι , περι ὡν ἑκαστης διδαξω σε ἀκριβεστατα | ||
| : παρα τον ἀρην , ἐξ οὑ παρωνυμον ἀριστευς . καταχρηστικως δε και ἐπι παντος προσηκοντος , , . . |
| ἐχειν λεγουσιν : και Ἀνακας ἐντευθεν τους Διοσκουρους , ὁτι ἀνακως αὐτοις ἐχρησαντο δια την Ἑλενην τας Ἀφιδνας ἐκπορθουντες . | ||
| . Σχοινους λαβων ἀνειρε τα κρεα . Και τας θυρας ἀνακως ἐχειν . παιδες γεροντες μειρακια παλλακια . αὐτη δ |
| . ? Ἀχιλλειος δρομος ἐκληθη ἐκ τοιαυτης αἰτιας : Ἰφιγενειας μελλουσης σφαγιαζεσθαι ἐν τῃ Αὐλιδι τῃ Ἀρτεμιδι ἀνηρπαζεν αὐτην ἡ | ||
| εἰς τον περι ζωης και περι πραξεως και περι ὑποστασεως μελλουσης και βεβαιοι τας της συνοδου πραξεις . και καθαπερ |
| ὑμων τα δεοντα ἁμα δοξαν και σωτηριαν και ἐλευθεριαν δυναμενον κτησασθαι οὐ μονον ὑμιν ἀλλα και τοις ἀλλοις ἁπασιν Ἑλλησιν | ||
| θεων τινος καιρος παραγεγενηται , ἐαν δεομενοις βοηθησητε Λακεδαιμονιοις , κτησασθαι τουτους εἰς τον ἁπαντα χρονον φιλους ἀπροφασιστους . και |
| εἰς τα κενωματα των ἀπενεχθεντων κατα τα πλαγια των ἀγγειων ἑλκομενης της τροφης και καταχωριζομενης ” . ἀλλ ' οὐδε | ||
| τον τοπον ἐνιοτε λαμβανειν ἀνακλωμενης της ἡμετερας ὀψεως ἀπο της ἑλκομενης ὑγροτητος ὑπ ' αὐτου προς τον ἡλιον . δια |
| ιηʹ . οὐκ ἀξιουντες δε προτερον εἰ μη τους ἀπο στρατιωτικου γενους , ὑστερον δε ἐπιλειψαντων και του ἐθους διαλυθεντος | ||
| του “ εὐδιας ” . και γυλιου στρατιωτικου : πλεγματος στρατιωτικου σκευοφορου ἐπιμηκους εἰς ὀξυ ληγοντος προς το μη καταγνυσθαι |
| γαμῳ δοιημεν τα των ἀνθρωπων φαυλοτατα , τι μαλλον ἐστιν ἀποστατεον του γαμου ; οὐχ , ὁσα ἀν τοις πραγμασι | ||
| και κεκραγως , ὁς οὐδε ἐφθεγξω , οὐδ ' οὑτως ἀποστατεον ἠν τῃ πολει τουτων . ” Το δε ἐκβησομενον |
| ἐπι την ἀκροστιχιδα και παντως εὑρησομεν την προς τον περισσαρτιον κοινωνιαν ἐπι του ἀρτιοπεριττου , ὁ μεσος ἡμισυς ἠν των | ||
| φαγοι τις ἐντος ἑξηκοντ ' ἐτων , ὁποτε γυναικος λαμβανοι κοινωνιαν , στρεφοιθ ' ὁλην την νυκτα , μηδε ἑν |
| περι τον Ἀριστοτελην ἀναγκη τον πολιτευομενον περι πολεμου και εἰρηνης συμβουλευσαι , και περι χρηματων , και περι φυλακης της | ||
| οὐδε . τοις ἀπειροις , ἱκανος δηπου ἐστι και εἱς συμβουλευσαι . . . . . ἠ οὐ ταὐτα . |
| και της ἀκμης συνεργα : οἱον ἐννοιαι μεν και λεξεις τραχειαι γενοιντ ' ἀν και ἀκμαιαι , κωλα δε τραχεα | ||
| ζῳον εἰσι και αὑται διαφορον : αἱ μεν γαρ αὐτων τραχειαι πεφυκασιν , αἱ δε λειαι πανυ : και τας |
| ἰϲχυρωϲ τε ἁμα και ἀδηκτωϲ . τραυματα οὐν τα μεγιϲτα καταπλαττομενη κολλᾳ , κἀν νευρα ἐπιτεμνομενα τυχῃ , και ταϲ | ||
| ' ὀλιγον . ἐξωθεν οὐν δια τε μαρϲιππων πυριουμενη και καταπλαττομενη ξηραινειν πεφυκεν . Κεδροϲ ἡ τε θαμνωδηϲ ὁμοια ταιϲ |
| ὁ λευκοϲ οὐκ ἐμετηριον μουνον , ἀλλα και ξυμπαντων ὁμου καθαρτηριων ὁ δυνατωτατοϲ , οὐ τῳ πληθεϊ και τῃ ποικιλιῃ | ||
| ἱκανον ᾐ τον ἀνθρωπον : ἐλατηριον δε τοιϲιδε των ἀλλων καθαρτηριων κρεϲϲον : ξυμφορον δε και κνεωρον και ναπυ : |
| ὀρος διειργει της Σκυθιας , ἡν κατοικουσι των Σκυθων οἱ προσαγορευομενοι Σακαι : την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην | ||
| τον Νειλον . Παροικουσι δε τουτοις οἱ ῥιζοφαγοι και ἑλειοι προσαγορευομενοι δια το ἐκ του παρακειμενου ῥιζοτομουντας ἑλους κοπτειν λιθοις |
| συναχθομενον , ἠν τι κακον , και συνεπικουρειν προθυμουμενον ταις ἀποριαις αὐτων , και φοβουμενον μη τι σφαλωσι , και | ||
| . το μεν γαρ ἐγκωμιαστικον , συν τῳ ταις αὐταις ἀποριαις ὑπαγεσθαι , ἐτι και ἀμεθοδον ἐστιν . ἐπει γαρ |
| φιλονεικων , την περι ὑμας ὀψεται δοξαν μετα ἀληθειας αὐτῳ μαχομενην και νικηθηναι μηδαμου δυναμενην : εἰ δε ἀκων μεν | ||
| μη ἁρμοττει ἠ ὁ κατηγορουμενος , την δε ἀποφασιν ἁτε μαχομενην τῃ καταφασει ψευδεσθαι μεν ἐφ ' ὡν ἐκεινη ἀληθης |
| μυελον ἐλαφου . [ Προς δυσεντερικους . ] Ἐπι δε δυσεντερικοις εἰδεναι ἀναγκαιον ὁτι ἐξαιρετον δυσεντεριας ἐστι φαρμακον , ὀλιγοσιτια | ||
| ῥυπαρα εἰη ἑλκωσις ὡς τρυγωδη εἰναι τα φερομενα , τοις δυσεντερικοις χρη - στεον : καθαρας δε γενομενης , τοις |
| γυμνικον , τα τε περι των ἀθλων διαταξαι και θεωρους ἀποστειλαι τους ταις πολεσι προερουντας την θεαν των ἀγωνων . | ||
| τε ὡς θυγατερας και προικας ἐπιδουναι και εἰς την Μεσσηνην ἀποστειλαι τοις πατρασιν αὐτων . Χρονῳ δε ἐν ταις Ἀθηναις |
| Ταυ ἐπι των ἑπτα Φωνηεντων βιας και ὑπαρχοντων ἁρπαγης , ἀφῃρησθαι λεγον παντων των ἐν διπλῳ ταυ ἐκφερομενων . ] | ||
| φησιν ὁ Κυρος λεπτα εἰναι και ψωραλεα και ἰσχυν | ἀφῃρησθαι , τα δ ' ἐν τοις πεδιοις λιπαρα ? |
| θαλασσης κειμενον λοφον Ἀντηνοριδων ἐπικεκλημενον . τινες δε οὑτω την ἱστοριαν ἐκτιθενται : οἱ Ἀντηνοριδαι φιλοφρονητικωτερον διεκειντο προς τους Ἑλληνας | ||
| τῃ περιοχῃ μελλον ἀποβησεσθαι ἡ ψυχη θελῃ προαγορευσαι , την ἱστοριαν αὐτην ἐκεινην εἰς μεσον παραγει . ἐγω δε ἐπι |
| Των δε της μουσικης μερων κυριωτατον ἐστι και πρωτον το ἁρμονικον , των γαρ πρωτων μουσικης πεφυκε θεωρητικη . πρωτα | ||
| , ἐφη , το μη δυνασθαι συμπληρωσαι . προς δε ἁρμονικον τινα , κηπουρον ὀντα προτερον , ἀμφισβητουντ ' αὐτωι |
| δε ἠδη και το σωμα αὐτῃ , ὡς οὐδεν ἀν παθουσης , δουσης δε ἑτερῳ , ὁτι μη θεμις φθονον | ||
| των ἀρχων . ταχιστα μεν οὐν ἀπωλειαι γινονται της καρδιας παθουσης , ἐφεξης δε του ἐγκεφαλου , βραδυ δε του |