| οἱς ὑπνωδεις ἐργαζεται τους λαμβανοντας . Διφρυγες ἐχει τι και στυφον και δριμυ . Φρυγιος λιθος ἀποκρουεται και διαφορει . | ||
| της αὐτης ἐστι δυναμεως . Κροκος ἐχει μεν τι και στυφον ὀλιγον , ὁπερ ἐδειχθη γεωδες ψυχρον , ἐπικρατει δ |
| Παρθους και Μηδους και Περσας παραστησοιτο , οὐκ ἐτι Ῥωμαιων ἀνεξεσθαι την αὐτου νοσφιζομενων ἀρχην , ἀλλα θεραποντας περιφανως ἡγησαμενον | ||
| ἡμας ὡς κατα σου την ἀρχην πικραν ἐχοντας , οὐκ ἀνεξεσθαι φασκουσα ἐπι πλεον σε ἀποντα , ἀλλ ' ἐπιβοησαμενη |
| χρωμενος , ἀνελαβε δε τριβωνα και κομην ἐφορει κατα τινα τυφον την ἐπιτηδευσιν ταυτην προσαγαγων , των δε προ αὐτου | ||
| θεους και ἀνθρωπους : αὐτος δ ' ὑστερον τουτον τον τυφον περιβαλλομενος και καλων ἀτυφον αὑτον οὐδεν ἐν γραφῃ κατελιπεν |
| κρειττον ἐαν την τουτου χρησιν . ὁστις οὐν μη ἐπισταται χρησθαι φαρμακοις , ἀμεινων ἀν εἰη μη χρωμενος , ἀλλ | ||
| κατα φυσιν φθεγγεσθαι , ἀλλ ' ἐπιτηδευειν περιεργοτερον τῳ λαρυγγι χρησθαι οὑτως ἐλεγετο : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . |
| . τα δε ἁρπαζοντα μεν , οὐ φανερως δε , ἐπιβουλους , ὡς ἰκτινος και ἀλωπηξ . τα δε εὐμορφα | ||
| . οὑς ὁ Κρονος μεν τῳ Ταρταρῳ προσεδησεν , ὡς ἐπιβουλους πτοουμενος , ὁ δε Ζευς της βασιλειας κρατησας τον |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| και τα προς ἁλειαν και θηραν και στρατειαν ἑτοιμαζεσθαι , ἐπιτιθεσθαι τε και μαχεσθαι και ἰξευειν και κοινωνιας καταρχεσθαι και | ||
| ἐδοξε πλαναν μεν μηκετι Περσας , σιτα δε ἑκαστοτε ἀναιρεομενοισι ἐπιτιθεσθαι . Νωμωντες ὠν σιτα ἀναιρεομενους τους Δαρειου ἐποιευν τα |
| παιδων το μεταξυ οἰκονομιας και χρηματισμου πλησιασαντες αὐτου τῳ χαλεπωτατῳ ἀπαλλαττονται , οἱ φιλοσοφωτατοι ποιουμενοιλεγω δε χαλεπωτατον το περι τους | ||
| οἱ δουλοι , πως οἱ δραπεται , τινι πεποιθοτες ἐκεινοι ἀπαλλαττονται των δεσποτων ; τοις ἀγροις . ἠ τοις οἰκεταις |
| : παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
| εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
| ἐπιστημην , ἐστι δε και ὡς ἑνα αὐτους τῳ λογισμῳ περιλαμβανειν : ἐπειδαν γαρ ὡς παρ ' ἀλλου και ἀλλοτρια | ||
| την λειοτητα των φθογγων λυμαινομενας ἐξισταται περιοδῳ τε και κυκλῳ περιλαμβανειν τα νοηματα πειραται ῥυθμοειδει πανυ και οὐ πολυ ἀπεχοντι |
| ἠγουν μωρος και παλαιος . φοιταν ] φοιτητης ἐρχεσθαι , παραγινεσθαι , ἀπερχεσθαι , βαδιζειν εἰς το διδασκαλειον . μειρακιων | ||
| , ἡμετερου δε ἀμεμπτου φιλου , σοι μεν εὐκλεως ἐοικε παραγινεσθαι , τῃ θυγατρι δ ' ὑμων εἰκοστον ἠδη ἐτος |
| την ΑΒ , του δε λοξου της σεληνης την ΓΔ παραλληλους προς αἰσθησιν γινομενας μεχρι γε των κατα τους ἐκλειπτικους | ||
| ὁ δε δια των πολων της σφαιρας διχα τεμνει τους παραλληλους κυκλους , καθ ' ὡν φερεται τα ἀστρα , |
| ὀντα και ἐπιβουλοτερα και δυσμαχωτερα των θυραιων . ὁ γαρ τοι προεδρος και συνθακος της βασιλειας ὁ νομος , συγκατελθων | ||
| δ ' αὐ τοι δολομητα θεων συμφρασσατο βουλας ; αἰει τοι φιλον ἐστιν ἐμευ ἀπο νοσφιν ἐοντα κρυπταδια φρονεοντα δικαζεμεν |
| , ἐφιλονεικουν ὁπως ἐν τῃ σκιᾳ ἑκαστος γενοιτο . . περιιστασθαι ] ἀντι του ἐξιστασθαι και καταφευγειν . . εἰσελαυνετε | ||
| πονηριης και κορον φευγων παντος οἰκειουμενον φθονῳ και δια το περιιστασθαι ὑπερηφανιην οὐκ ἀν ἀφικοιμην εἰς Περσων χωρην , ὀλιγοις |
| καταλυσαι : καταλυσαι κυριως ἐπι των ὀχουμενων ἐπι ἁρματος , καταγεσθαι δε ἐπι νεως ἐπι την ἑστιαν : ἐνθα το | ||
| ἀπῃσαν : οὐ γαρ ἐδοκει λυειν αὐτους νυκτος πορευεσθαι και καταγεσθαι ἐπι το στρατοπεδον . ἐπειδη δε σαφως ἀπιοντας ἠδη |
| αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
| τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
| αἱ τε λεωφοροι ὁδοι και ἀτραποι πασαι ἐφυλαττοντο ὡς μηδενα διαβαινειν . συνεβαινε δε τον στρατον δοκουντα πολιορκειν αὐτον πολιορκεισθαι | ||
| σπευδων εἰς περισπασμους ἐμβαλειν Ἀντιγονον , ἱνα μη σχολην ἐχῃ διαβαινειν εἰς την Εὐρωπην . ἐγραψε δε και προς Δημητριον |
| οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
| τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
| και χαος καλει ὁ Φερεκυδης , ὡς εἰκος , τουτο ἐκλεξαμενος παρα του Ἡσιοδου οὑτω λεγοντος ἠτοι μεν πρωτιστα χαος | ||
| το φλυαρω : σημαινει δε το ἑκουσιως : το κακον ἐκλεξαμενος : ἐνεοχμωσεν , ἠλλοιωσεν : ἠ ἐκαινοποιησεν : ἀπο |
| τις διαπορησειε , πως μια ὑγεια οὐχ ἑνος ὀντος του ὑγιαινοντος . ἠ ταυτα ἐξω της σκεψεως της προκειμενης . | ||
| ἰατρικῃ παρακλησιν μεν προσοιστεον , εἰ τῳ νοσειν συμβαινοι , ὑγιαινοντος δε ἀχαριστητεον , ἀλλα και της ὑγιειας δικαιον χαριν |
| ἀπεζευγμενην ἐργων , δι ' ὡν τους καμνοντας εἰκος ἐστι σῳζεσθαι , και ῥητορικης το συνηγορικον και ἐμμισθον εἰδος οὐ | ||
| αὐτον τοπον και χρονον τους μεν διαφθειρεσθαι , τους δε σῳζεσθαι . ὁ ποταμος εἰς αἱμα μετεβαλεν , ἀλλ ' |
| τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
| , ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
| , των δε και πτηνων . και πλειστους δε και μεγιστους ἐλεφαντας ἐκτρεφει , χορηγουσα τας τροφας ἀφθονους , δι | ||
| ἀνθρωποις πολυ τι ὑπερ τους ἀλλους Ἰνδους , και μεγεθει μεγιστους και ἀνδρειᾳ . ταυτα δε ἐξαγγελλομενα Ἀλεξανδρον μεν παρωξυνεν |
| ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
| ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
| οἰδα ὡς οὐκ ἐμελλεν ὁ παις αὐτῳ Νιοβης παιδι ἰσα οἰσεσθαι Διος γε εἰναι δοκουντι . ἐπῳκησαν δε και Ἑρμιονα | ||
| τον βιον θαρρειν μελλων ἀποθανεισθαι και εὐελπις εἰναι ἐκει μεγιστα οἰσεσθαι ἀγαθα ἐπειδαν τελευτησῃ . πως ἀν οὐν δη τουθ |
| , ὁς μιν ἐμελλε πεμψειν εἰς Ἀϊδαο και οὐκ ἐθελοντα νεεσθαι . τον δ ' ὡς οὐν ἐνοησε ποδαρκης διος | ||
| και Τοισι δ ' ἀφαρ πολεμος γλυκιων γενετ ' ἠε νεεσθαι ἐν νηυσι γλαφυρῃσι φιλην ἐς πατριδα γαιαν . τοιαυτ |
| τῳ ἀσεβειν . φυγων δε και μη ' θελησας κρισιν ὑποσχειν φευγετω ἀειφυγιαν : ἐαν δε τις ἐπιβῃ που των | ||
| τουτῳ κελευομενοις ὑπεικοντα δικαιως δηθεν ἐγκληθηναι και νομιμον την κολασιν ὑποσχειν . Ἠδη μεν οὐν οἱ διαληφθεντες ὁ τε Βρυεννιος |
| ὡς ἀληθως ἀγαθα ταυτα : φαγειν , πιειν , [ περιβαλεσθαι , ] ποικιλιαις χρωματων δι ' ὀψεως ἡσθηναι , | ||
| ' ἀν στησασθαι τας ἀρκυς , ἐνστησασθαι περιστησασθαι , περιβαλειν περιβαλεσθαι , περιπετασαι , περιθειναι , περιτειναι ἐπιτειναι , ὀρθωσαι |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
| βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |
| τις τον τοπον τουτον κινειν πολλαχως : ἠλπισα γηροβοσκον παιδα ἐσεσθαι μοι . ὁ δε οὐ μονον οὐδεν τουτων ποιει | ||
| βαρβαρικας : Θουκυδιδης δε , μεγαν τε και αὐτος ἐλπισας ἐσεσθαι και ἀξιολογωτατον και μειζω των προγεγενημενων ἐκεινον τον πολεμον |
| , φοβουμενοι , τον νομον ἐτιθεσαν τον ἐξειναι τα ἑαυτου διατιθεσθαι ἁπλως ὁπως ἀν τις ἐθελῃ το παραπαν , ἐγω | ||
| πειθωνται , ἀπῃει παλιν . και την μεν λειαν ἀπεπεμψε διατιθεσθαι Ἡρακλειδην εἰς Περινθον , ὁπως ἀν μισθος γενοιτο τοις |
| ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
| : και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
| και φυλακας ἐγκαταστησας αὐτοις αὐτος ἐς Μαντινειαν ἀπελθων , πολιχνην παραλιον , μετα γε της γυναικος και των παιδων και | ||
| Πελωριαδος ἐπι τον Ἐρυκα . διεξιοντος δ ' αὐτου την παραλιον της νησου , μυθολογουσι τας Νυμφας ἀνειναι θερμα λουτρα |
| ταν λαυραν , τοθι ται δρυες , αἰπολε , καμψας συκινον εὑρησεις ἀρτιγλυφες ξοανον , τρισκελες , αὐτοφλοιον , ἀνουατον | ||
| οὐν Διονυσος ἀφοσιωσασθαι βουλομενος τον ἐρωτα του ἀποθανοντος μειρακιου , συκινον αἰδοιον πελεκησας περιηψεν εἰς τον ἑαυτου τραχηλον , και |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
| των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
| κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
| καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |
| μου γεωργικῳ βιβλιῳ τριτῳ , ἐν τῳ κζʹ κεφαλαιῳ , τελειοτερον εὑρησεις . Ἀνδραχνην και τιθυμαλλον συγκοψας καλως , τα | ||
| φυσιν ὑπνος ἑπεται τῃ νυκτι . ἱνα δε ἐπι το τελειοτερον ἀγαγωμεν τον λογον , δει ἡμας ἐκ διαιρεσεως προελθειν |
| τριχως διελειν τον αὐτον Ϟ . . Δει ἀρα τον συντιθεμενον μετα του αὐτου μειζονος ἀριθμου του μο τ λειψις | ||
| ἐλεγομεν ὁτι ὁ διπλασιος εἰς ἡμιολιον και ἐπιτριτον ἀναλυεται : συντιθεμενον γαρ αὐτον ἐξ ἡμιολιου και ἐπιτριτου γινεσθαι . παλιν |
| . , . : ἀλεκτωρ : παρα το λεγω το σημαινον το κοιμωμαι λεκτωρ και μετα του στερητικου α ἀλεκτωρ | ||
| ῥημα ἐστι δερκω , ὁ κατα συγκοπην γινεται δρω το σημαινον το ὁρω , ὁθεν και το ὑποδρωμενοι εἰρηται , |
| ἀπο της ἀποτυχιας αἰσχυνην . . . . εἰς την προστασιαν της Καδμειας ] οἱον εἰς την εἰσοδον και προπυλωνα | ||
| , . . ) Ὁτι οἱ Ῥοδιοι ἐχοντες ἀγχινοιαν και προστασιαν , και ταυτῃ χρωμενοι , διετελουν καθαπερει τινας ἑκουσιους |
| ἀνθρωπους ἁπαντα μεν τον βιον ταραττομενους , ἁπαντα δε ἀλληλοις ἐπιβουλευοντας , ἀει δε ἐν κακοις ὀντας μυριοις , μηδεποτε | ||
| ὁσῳ παρεον αὐτοισι ἀποκτειναι τους Πελασγους , ἐπει σφεας ἐλαβον ἐπιβουλευοντας , οὐκ ἐθελησαι , ἀλλα σφι προειπειν ἐκ της |
| ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
| γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
| ἐφειδομην , και ὑμεις του προπετως οὑτως κἀμοι και ἑαυτοις ἐπιβουλευειν , οὐδεις ἀν οὐτε ἐμου κατηγορησεν ὡς ἐκθεσμα δρωντος | ||
| ' ἀναγκη , ἐπειδηπερ ἐν τῳδε καθεσταμεν , τοις μεν ἐπιβουλευειν , τους δε μη ἀνιεναι , δια το ἀρχθηναι |
| μειωθεντος , καιπερ και πεψεως τινος ἐν τοις οὐροις ἀρξαμενης ἐπιφαινεσθαι , τοις σπλαγχνοις ἐπιβαλλειν , ἐαν ᾐ χρεια , | ||
| σεσημειωται : ὁ μεντοι Σωσιβιος ἐμπαλιν οἰεται οὐκ εὐμενως αὐτην ἐπιφαινεσθαι . Πολεμων δε κ . τ . λ . |
| συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
| χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
| εἰδον ἐπ ' ἐμαυτου γενομενον , ἀλλ ' ἰστε ὁτι δεξαμενας ἐπαινουσι , και δευρ ' ἀγ ' ἰων νηα | ||
| , κυνιδιοις ὀσταριον ἐρριμμενον , ψωμιον εἰς τας των ἰχθυων δεξαμενας , μυρμηκων ταλαιπωριαι και ἀχθοφοριαι , μυιδιων ἐπτοημενων διαδρομαι |
| ] Θαυμασιοις ὑπο τρυφης ἱματιον τοιουτον κατασκευασασθαι τῃ πολυτελειᾳ ὡς προτιθεσθαι αὐτο ἐπι Λακινιου ἐν τῃ πανηγυρει της Ἡρας , | ||
| ἐγενετο . ἐν ταυτῃ δε πλεω δαιτα των ἀλλων δικαιευσι προτιθεσθαι : ἐν τῃ οἱ εὐδαιμονες αὐτων βουν και ὀνον |
| ἐπιπροσθεν . καταειμενος : καταρρεομενος , ἠ καταπνεομενος , ἠ κεκαλυμμενος φυτοις . ἀμφιδυμοι δε , ὁτι ὁ της Κυζικου | ||
| περιεκαλυψατο , περιεθετο . Γλαφυρῳ : βαθυτατῳ , κοιλῳ . κεκαλυμμενος : ἐσκεπασμενος . Μορφην : κατα το εἰδος . |
| τινες ἀντι του παραιτεισθαι παρελαβον , του χαιρειν λεγειν ἠ παρερχεσθαι ἠ οὐχ αἰνειν ὡς δεινην , ὡσπερ “ ἐπαινη | ||
| ἀζημιους φυλαττειν . εἰ δε ἀναγκη παντως δι ' αὐτων παρερχεσθαι , παραγγελλειν τον ἑκαστης μοιρας ἠ μερους ἀρχοντα μενειν |
| ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
| δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
| ἀλλ ' ἡνικ ' ἀν αὐτοις δοκῃ , και οὐ χρησεσθαι περι τουτου συμβουλοις Θηβαιοις . και ταυτ ' ἀπεκριναντο | ||
| δη δει θεωρους γιγνεσθαι τους μελλοντας περι φυσεως εἰκοτι λογῳ χρησεσθαι . Κινησεως οὐν στασεως τε περι , τινα τροπον |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| σχημα νοεισθω . [ οὐ ] βουλεται οὐν ὁ Παλαιος διαμετρους αὐτους εἰναι λεγων : πασα μεν οὐν ἀντιζυγης στασις | ||
| την δειξιν του τε ἀπογειου και της ἐκκεντροτητος γ ἀκρωνυκτους διαμετρους προς την μεσην του ἡλιου παροδον , ὡν την |
| ἡ δε συνοικουσα αὐτῳ γυνη Ῥωμαια , Λουκρητιου θυγατηρ ἀνδρος ἐπιφανους , ἐξενιζεν αὐτον ὡς συγγενη του ἀνδρος πολλῃ προθυμιᾳ | ||
| ἐρωντων ἠθους περιαιρειται τον κοσμον , δια τουτο την του ἐπιφανους κοσμου περιαιρεσιν φρυκτον τινα , φησι Κλεαρχος ἐν πρωτῳ |
| πληθος ἀποστηθιζειν και γραφειν ἐς καλλος . ὁ δε Σαλουστιος ἁδροτερον ἠδη ἁπτομενος της τεχνης , ἐλαττω ἠ καθ ' | ||
| της Εὐβοιας : ποιει δε χειρω μεν εἰς την σιτησιν ἁδροτερον δε τῃ προσοψει : παραπαττουσι δε χοινικα εἰς τον |
| χωρος ὁ γειτων τοις ὁροις και ὁροθεσιοις των Μυλακων δεξεται συνοικους ἐν ταις πολεσι ταις ὑπο Κολχων κτισθεισαις καλουμεναις δε | ||
| δουλωσις , ταπεινους και ἀνελευθερους και μισανθρωπους ποιουσα , ἀνεπιτηδειους συνοικους ἀποτελει . Πως οὐν δη χρη τα μηπω φωνης |
| . . ρθ λθ και Παροπανισαδαις κατα την ἐντευθεν προσεκβαλλομενην παραλληλον γραμμην δια της ἐπιστροφης του Παροπανισου ὀρους μεχρι των | ||
| και το δια των ΖΗ , ΛΘ ἐπιπεδον ἐκβαλλομενον ποιησει παραλληλον τῃ ΖΗ την ΛΜ . ἐπει οὐν το ΚΘΛ |
| κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
| ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
| δε και Θηβαιων ἀνδρας πεντηκοντα , και σφεων οὐ χωρις ἑκατερους κλιναι , ἀλλα Περσην τε και Θηβαιον ἐν κλινῃ | ||
| : οἱον Κερκυραιοι , Κορινθιοι και οἱ τοιουτοι ξυνισταμενον προς ἑκατερους : εἰς συστασιν και εἰς βοηθειαν ἑκατερων κινουμενον . |
| δεδεμενον δε νοσῳ τους ποδας , ὁθεν πολλα και πολλων ἐλαττουται . ἀλλ ' , εἰ και βραδεως , ἀμφοτερα | ||
| γαρ γεγηρακυιαν ἐχει την ἡδονην : και το καλλος ὁσον ἐλαττουται τῳ χρονῳ , τοσουτον εἰς μεγεθος ἐκτεινεται ποθῳ . |
| ἀναδυναι , ἀναχωρησαι , μεταβουλευσασθαι , μεταδοξασαι , ἀναψηφισασθαι , ἀναθεσθαι . Μονιμον , βεβαιον , ἐχυρον , παγιον , | ||
| ἀναφυγειν , ἀποφυγειν , ἀνενεγκειν , ἀναχωρησαι ἐπαναχωρησαι . και ἀναθεσθαι δε ἐπι του αὐτου . ὡσαυτως ταὐτον ἐστι τρυφαν |
| τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
| δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
| εἰχε γυναικα ἀφηλικεστεραν μεν , πλουσιαν δε . οὐκουν ἑτερας ἐρων και τα της συνοικουσης σπευδων ἐκεινης γινεσθαι , ταυτην | ||
| τε και Διοτιμα ; ὡδε δε σαφεστερον : ἐρᾳ ὁ ἐρων των καλων : τι ἐρᾳ ; Και ἐγω εἰπον |
| προϲ το ἡπαρ και την κοιλιην ἠ το ϲτομα ταυτηϲ προϲβαλλειν . ἡδε γαρ ἡ ἀφαιρεϲιϲ πολλον τι ἐπικαιροτερη τηϲ | ||
| καϲτοριον ἁμα Ϲικυωνιῳ . εἰ δε μη παυοιτο , ϲικυαϲ προϲβαλλειν μετα καταϲχαϲμου , ϲκελων μεν ϲυνελκομενων ἰϲχιοιϲ και τῳ |
| μη ἰεναι δια παντος του σωματος οὐ δυνασθαι συνειναι : σημειον δε : και γαρ τοις ἀναμιμνησκομενοις την ἀποριαν εἰναι | ||
| μεν οὐν ἐστι χρονος ἀτομος και ἐλαχιστος , ὁς και σημειον καλειται . ἐλαχιστον δε καλω τον ὡς προς ἡμας |
| μεχρι ἑπτα σταδιων πλατυνομενος . ἐντευθεν μεν οὐν ἡ παραλια παρατεινει μεχρι του ἱερου της Πυρηναιας Ἀφροδιτης : τουτο δ | ||
| μεν οὐν παρεκβασεσι παντοδαπης ἱστοριας τους ἱστορικους αὑτου λογους Θεοπομπος παρατεινει . διο και Φιλιππος ὁ προς Ῥωμαιους πολεμησας ἐξελων |
| Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
| ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| θαλασσης λαβοιεν , ἐφη προς τους ἀμφ ' αὑτον ἀμαχει ληψεσθαι τους πολεμιους αὐτικα και του ἐπαγγελματος αὐτοις ἐνεκελευετο μνημονευειν | ||
| ἀποδιδοναι τα σκευη : εἰ δε μη , ἐνεχυρα ἐφην ληψεσθαι κατα τε τους νομους και τα ψηφισματα . οὐδεν |
| ἀργυριον αἰτουντι οὐκ ἐδοσαν , οὐδε των κοπρωνων ἀν ἐπιστατας ἑλεσθαι φασκων , οὐκ ἐκεινους ὑβριζων , οὐ , ἀλλα | ||
| Ἀλλα διδωμι σοι , ἐφη ὁ Χειρισοφος , ὁποτερον βουλει ἑλεσθαι . εἰπων ὁ Ξενοφων ὁτι νεωτερος ἐστιν αἱρειται πορευεσθαι |
| , μνημονευειν ἀμεινον των ἐπι σωτηριᾳ και μη τα βελτιω παρεντας ἑκοντας ἐχεσθαι των χειρονων . ἡγουμαι δ ' εἰ | ||
| δη χαριν μητρι και πατρι και τοις της γυναικος οἰκειοις παρεντας χρη τας αὑτων οἰκησεις , οἱον εἰς ἀποικιαν ἀφικομενους |
| των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
| ] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| μαλλον ἀρχη , το εἰδικωτατον του γενους μαλλον ἀρχη . παραλογιζεται δε ὁ λογος κατα την ἐλαττονα προτασιν : οὐ | ||
| γαρ τουτου οὐκ ἐσται ὁ συλλογισμος . . Ζηνων δε παραλογιζεται : εἰ γαρ ἀει , φησιν , ἠρεμει παν |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| ὁταν ὑπο πληθους τε ἁμα και παχους των περιττωματων αὐταρκως κενουσθαι κωλυηται . Καρυα το δενδρον ἐχει μεν τι κἀν | ||
| ἑκαστην πυλην , νομῳ δε τινι την πολιν εἰς ταυτας κενουσθαι μεριζομενων των οἰκητορων κατα την βουλησιν . ἑνι δ |
| δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
| ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |
| ' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
| την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
| : και ἐγκαρσιος : εἰρωνευεσθαι , ψευδολογειν : χλευαζειν , ὑποκρινεσθαι : παρα το εἰρων εἰρωνος , εἰρωνευω : τουτο | ||
| ἀναγνωσμα διελθειν , ἀλλ ' αὐτοι διδασκουσι , πως αὐτους ὑποκρινεσθαι δει , νυν μεν εἰρωνευομενον , νυν δε ἀγανακτουντα |
| θαυμασεις ὡς του μεν βουλευτικου και δημοτικου μεσον ταττεται το πολεμικον οὐποτε της αὑτου λειτουργιας ἐν ταις ἀρισταις πολιτειαις ἀφισταμενον | ||
| οἱ σαλπικται δε ἀφ ' ἑνος παραγγελματος ἠρξαντο σημαινειν το πολεμικον : και των μεν ἐρετων οὐθεν ἐλλειποντων προθυμιας , |
| μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
| ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
| ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
| κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
| : παραμυθουνται γαρ μονον ὑπο των τοιουτων ὑδατων , οὐ θεραπευονται . ἐμαθομεν δε , ὡς ἡ δυναμις των γλυκεων | ||
| γαρ των ὑποληψεων , ὁτι αἱ αὐται οὐσαι ταις κατασκευαις θεραπευονται , καλως φησιν . ἐπει δε αἱ αὐται εἰσιν |
| ὡστε παντων ἑκατερα , ἀλλ ' ἡ μεν του παντα συμφυεσθαι προς ἀλληλα , κατα τε πλατος και βαθος , | ||
| σημαντικας των κατα συμβεβηκος ὑπαρχοντων τῳ ὑποκειμενῳ και δια τουτο συμφυεσθαι προς ἀλληλα μη δυναμενων , και φησι την μεν |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| τα πολλα και τα μεταξυ τουτων , ταξιν τε αὐτων ἐπιβλεπειν ἡτις ἐστιν ἡ προσηκουσα , και διανομην ἐφ ' | ||
| ὑδατος κακιαν , οὐ μονον δε την του ὑδατος μεταβολην ἐπιβλεπειν τους ἀποδημουντας , ἀλλα και την των προσφερομενων ἁπαντων |
| και συνικμασθεντας τους δε και μαλακωτερους και διαθραυστους μαλλον . φανερον δε ὡς ἀμφοτερων μεν ἐξαιρειται την ὑγροτητα , συμβαινει | ||
| δ ' αὑτη ἁμα και πρωτως μαλιστα τῳ ἁπτικῳ , φανερον , ὁτι τουτου ἐστι παθος ἡ ἐγρηγορσις και ὁ |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| το ἠθος οὐδε ἀγεννης , ὡς ἐχων ἐν τῃ διανοιᾳ μεγαλειον τι και οὐκ εὐτελης ὠν , ἠλιθιος δε μαλλον | ||
| ἐξ ἀλλων . Ἐτι δ ' ἐκ πλειονων τουτου το μεγαλειον : και γαρ ἐκ κιναμωμου . . . και |
| προστετακται πασι τοις ἱερωμενοις νηφαλιους θυειν , ἱνα μηδεν του παραπαιειν και παραληρειν φαρμακον ὑπεισελθον τους της διανοιας ὀφθαλμους ἀμαυρωσῃ | ||
| ὁτι μελλει ὁ Ζευς ἐκπεσειν της βασιλειας . : μη παραπαιειν ] Μη παραφρονειν . : εἰ ταδ ' εὐτυχη |
| πλημμελοιη , μαστιγουσθωσαν Λακεδαιμονιοι , ἐπισκωπτων τας παρ ' αὐτοις ἀγομενας μαστιγωσεις , ὡς φησι Χαρικλης ἐν τῳ πρωτῳ περι | ||
| εὐθειαν , ἡτις ἠγμενη ἀπο της καμπυλης γραμμης πασας τας ἀγομενας ἐν τῃ γραμμῃ εὐθειας εὐθειᾳ τινι παραλληλους διχα διαιρει |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| και θεοφιλεστερον ὀφθησεσθαι νομιζων , εἰ προσθειη ταχος , οὐ περιμεινας ἑτερον καιρον , ἀλλα σπασαμενος το ξιφος της πλευρας | ||
| και οὐδ ' ἐνταυθα τον στρατον αὑτου κατα μερη προσιοντα περιμεινας ἐς τας Κασσιου και Ῥοδιων τριηρεις ἐνεβη συν τοις |
| ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
| ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
| το πειθειν : δει δε νοεισθαι ἀπιθανον , και ἁμα προκεισθαι τῳ λογῳ το καθ ' ὑπερβολην : τα γαρ | ||
| ταυτῃ , Περσεα ἀνελοντα το κητος , ᾡ την παιδα προκεισθαι του Κηφεως , ἐνταυθα το αἱμα ἀπονιψασθαι . ὑδωρ |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| ἰσων ὀντων ; φαινεται οὐν ἡ περιφερεια εὐθεια δια το φαινεσθαι συμβαινον ἐπι της περιφερειας , ὁ και ἐπι της | ||
| συμφυσιν και την ταξιν ὡς την αὐτην ἐχοντα τῳ μελανι φαινεσθαι τοιαυτα . και παλιν ὁσα λευκα των τραχεων : |
| , ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
| ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |