| ἀντι των ἀναλωματων τας εὐχας λογιζονται . οἰεσθε ὁτι περι στοας ἠν ἀν ἐμοι λογος ἠ ἀλλου τινος , εἰ | ||
| περιβαλλεσθαι , προπυλαια και προτειχισματα , ἱερα και τεμενη και στοας και νεωσοικους και οἰκιας και ὁσα ἀλλα δημοσια και |
| ἐτυγχανεν : οὐχ οὑτως ἀσθενης ὁ πολλακις ὑπερ του γενους παραταξαμενος , ὁ συμβουλευων τῳ δημῳ μη προεσθαι την ἐλευθεριαν | ||
| τας δε Πασσαργαδας ἐκτισεν ὁ Κυρος ἐφ ' οὑ τοπου παραταξαμενος Ἀστυαγην ἐνικησεν . ὀνομαζεται δε ἡ πολις διερμηνευθεισα Περσων |
| ποτε ὀφθηναι μητε μειδιωντα την ἀρχην . λεγουσι δε και Ἀριστοξενον τῳ γελωτι ἀνα κρατος πολεμιον γενεσθαι Ἡρακλειτον τε , | ||
| θʹ και Ϛʹ , ἐπι δε του τριτου το κατα Ἀριστοξενον διατονικον συντονον ἐν διαστασει μοιρων ιβʹ και ιβʹ και |
| πονος καθ ' ἁπαν το σωμα , γαστρος δε το κατωτερον του ὀμφαλου , και βριθος γινεται ἐν τῃσι μητρῃσι | ||
| κομην δε ἐχουσι μακροτατην μεχρις ἐπι τα γονατα και ἐτι κατωτερον , και πωγωνα μεγιστον παντων ἀνθρωπων . ἐπειδαν οὐν |
| το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
| νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
| θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
| ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
| ἠ ἱδρωτων ἀμετριαν λειποθυμουσι πολεμιωτατον : ψυχρῳ δ ' ὑδατι κεκραμενος οἰνος αὐτοις ἐπιτηδειος . οὐτε δε διαδεισθαι συμφερει τουτους | ||
| . Ἀνδριας : στηλη ἀνδρος . Νεοκρας : ὁ νεωστι κεκραμενος . Ἐλικρας : ὁ ἐλαιῳ κεκραμενος : ἀπο του |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
| Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
| . Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
| ἀνδρα ἀνῃρηκεναι : οἱ δε ὑπο λυπης τε και ἀμηχανιας κρατουμενον ἑκουσιῳ χρησασθαι τελευτῃ αὐτον ἐφασαν , ἐπειδη παντα χαλεπα | ||
| : το μεν γαρ ἰσοπλευρον κατα παντα ἰσοτητι και ἁπλοτητι κρατουμενον συγγενες ἐστι ταις θειαις ψυχαις , το δε ἰσοσκελες |
| ἐν τῳ δις δια πασων , ἑκατερου τουτων ἐναργεστατα συμφωνοτερου καθισταμενου του δια πασων και δια πεντε μαλα εἰκοτως . | ||
| εἰς το ᾠδειον το προς τῳ λιμενι και διατριβην αὐτοθι καθισταμενου , εἰτε δη κατα ψηφισμα εἰτε και οὐκ οἰδ |
| δε και ἐπι κερδει εὐτελει και ὠφελειᾳ μηδαμινῃ και ἐσται ἀχαριστος προς τους ἀνθρωπους και δυσχεραινων ἐπι τῃ συν τουτοις | ||
| συγγενικην δοσιν . παρωνυμον ] ἀποδειξις αὑτη της δωρεας οὐκ ἀχαριστος . λιμνην ] την στρογγυλην . χοιραδα ] την |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
| δριμυταται και θερμοταται , και δυναμεναι τον ἰον ἐπισπασθαι και διακρατειν και διαφορειν : ὡς δι ' ἁλων ἠ νιτρου | ||
| δερματι διαιρεσεως δυο καμπαις ἐπακμων ἀγκιστρων λαβοντες παραδοντες τε ὑπηρεταις διακρατειν ταυτα , αὐτοι καθησομεν τριτον ὀξυκαμπες εἰς την των |
| ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
| και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
| προκατειλημμενων δε τῃ πληγῃ , ἀλλων , ὁπῃ τυχοι , θεοντων ἀγνοιᾳ του τολμωμενου κακου . τι ἀν τερπνοτερον εἰκονος | ||
| ἡμων . ἱεραν ] τιμιαν . . ζαθεων ] λιαν θεοντων , ἀγαν θεοντων , ἀγαν τρεχοντων . , ἠγουν |
| τους πλειστους τον Πυθαγοραν βαρβαρον το γενος . . ὡς Ἀριστοξενος , Τυρρηνος ἀπο μιας των νησων ἁς ἐσχον Ἀθηναιοι | ||
| . . . προσηλθον δ ' αὐτωι , ὡς φησιν Ἀριστοξενος [ . ] , και Λευκανοι και Μεσσαπιοι και |
| δικῃ και ἐκ των εἰκοτων των περι αὐτο το πραγμα σκεψαμενος ; Ἐνθυμεισθε δε την ἀναιδειαν ὡν λεγουσιν . Ὁ | ||
| οὑ ταχεως ᾐσθανετο και τα παμπολυ ἀπεχοντα ὁπως ἐχοι . σκεψαμενος γαρ ποσην ἀν ὁδον ἱππος καθανυτοι της ἡμερας ἐλαυνομενος |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
| την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
| αὐτης ὁ Περσευς . Λεγεται περι ταυτης ὁτι κατησθιε τους παραπλεοντας . ἠν δε αὑτη νησιωτις καλη ἑταιρα και εἰχε | ||
| παρα την θαλατταν ἀλλως ἐπλανωμην , εἰ που τινας ἠ παραπλεοντας ἠ ὁρμουντας ἰδοιμι . προεληλυθως δε συχνον ἀνθρωπων μεν |
| μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | ||
| : οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη |
| εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | ||
| οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος |
| ἠ θυσιων ἀναμνησεις , ἐλεος τε παιδων και γυναικων ποθος οἰκτος τε πατερων και μητερων , λογισμος δ ' , | ||
| λειβοντες ] σταζοντες . λειβοντες ] χεοντες . θ λειβοντες οἰκτος : οὐκ ἠν ἐλεος δια της γλωσσης αὐτων προϊων |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| αὐτην κατελθειν : ἀμετοχος γαρ και ἀπαραδεκτος παντος εἰναι πεφυκεν ἁμαρτηματος . ἐαν δε ἀποθανῃ , οὐκ αὐτος διαφθαρεις , | ||
| ἀνθρωπων , ἀθλιε Προμηθευ , χαριν τινος και ὑπερ ποιου ἁμαρτηματος ἀνταποδιδως ταυτην την τιμωριαν ; τινος ἑνεκα τιμωρῃ ; |
| ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
| ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
| ἀρθρου , εἰγε και αὐτο ἐδειχθη ἐν τῃ δεουσῃ ἀκολουθιᾳ κεκλιμενον : αἱ δε προκειμεναι πρωτοτυποι ἀντωνυμιαι θεματικωτερον ἐκλιθησαν , | ||
| μικρον φυλλα μακροτερα και στενοτερα και λειοτερα : καυλον γωνοειδη κεκλιμενον ὡς ἐπι την γην : ἀνθη ὠχρα : το |
| τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
| τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
| την ἀρχην ἰσχει , και τα πολλα φαντασματα εἰς ἑν συνθειναι ἀδυνατει , ὡσπερ ἡ λογικη , ἀλλα συμπαρομαρτει τῃ | ||
| ἀνελλιπως τα ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενα και ἐκ τουτων συνθειναι τον ὁρισμον , φησι τουτον μη ἀν ἀλλως γενεσθαι |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| ἀντι του πρωτος . ὡς γαρ των ἀλλων μη ὀντων ἐπισημων τῃ του ἑνος ἠρκεσθη ὀνομασιᾳ , ἠ ὁτι αὐτῳ | ||
| την Χαλκιδα . του δε ἀγωνος ἀλλοι τε τινες των ἐπισημων Χαλκιδεων ἐκαθεζοντο κριται και μετ ' αὐτων Πανηδης , |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
| περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
| τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
| ] μισθος ἐκαλειτο , και σφοδρα εἰκοτως , μετα τον εὐχαριστον Ἰουδαν ἀποκυηθεις : τῳ γαρ | εὐχαριστῳ μισθος αὐτο | ||
| ὠφελιμον , εὐαρεστον , ἀσφαλες , φιλον , ἐντιμον , εὐχαριστον , ὁμολογουμενον , εὐκλεες , ἀτυφον , ἐπιμελες , |
| παντι οἰσθησεται , συναπενεχθησεται δε τῳ παντι προς ἡμεραν ἑκαστην κρατουμενος την ἀπ ' ἀνατολων ἐπι δυσεις : και γαρ | ||
| μαστιξι γυμνον ὀντα . ὁ δ ' ἐν τοιᾳδε ἀναγκῃ κρατουμενος ἐβοα τε φωνας δυσφημους , ἁς ἡ ἀλγηδων ἐβουλετο |
| τελει , και βασιλεων και δυναστων τους παροντας αὑτῳ συνεδρους ποιησαμενου , καταστας ὁ Νικολαος ὑπερ των Ἰουδαιων ἐλεξεν . | ||
| , τα ὠα τουτου κατακυλισας διεφθειρε . του δε δεινον ποιησαμενου , εἰ τις τουτο τολμησειε , κἀπι μετεωροτερου τοπου |
| ψυχην . Το γαρ ἀδικουν αὐτη ἐστιν , ὁ δε βλαπτομενος ἐν τοις ἐκτος ἀδικειται . Εἰκοτως ἀρα φησιν ἑαυτῳ | ||
| πασχει , και προσκερδαινων και προσωφελουμενος ἀπερχεται , ἐκεινος δε βλαπτομενος ἐστιν ὁ τα οἰκτροτατα πασχων και αἰσχιστα , ὁ |
| γινομενον γινεσθαι , και εἰς το μη ὀν παν το φθειρομενον φθειρεσθαι , δυναμει της αὐτης ἐχεται τῳ Ξενοφανει στασεως | ||
| ὡς λεγει ἡ ὑποθεσις . Εἰ οὐν παν μεν το φθειρομενον προαποβαλλει την ἐνεργειαν , τουτο δε ἐστ ' ἀν |
| . οἱ αὐτοι και Ἀδριανοπολιται . ἐστι και Βιθυνιας . Νεον τειχος , [ πολις ] της Αἰολιδος , ὡς | ||
| τον νουν ἀνελκων , εἰπεν , ἐκ των φροντιδων : Νεον πετεινον εἰς τροφην το θηριον καθημενον νυν ἐνδοθεν , |
| ἐνιοτε δε και δια δηξιν δριμεων ὑγρων και φαρμακωδων ταις ποιοτησιν : οὑς ἐαν ἐμουσιν αὐτικα παυονται λυζοντες . πολλοι | ||
| , ἁς ἐπιδεικνυται πινομενος , ἀκολουθοι ταις δυο ταυταις εἰσι ποιοτησιν : ἡ γαρ χροα κατα τον ἑαυτης λογον οὐδεμιαν |
| διακοσιαι ιδʹ , ἱν ' ᾐ το δις ἀπο κοινου λαμβανομενον ἐν τῳ ἑπτα . . . ἑκατι ] χαριν | ||
| εἰ ἐπ ' ἀπειρον αἱ ἀποδειξεις προϊασι και ἀει το λαμβανομενον εἰς ἀλλου δειξιν ἀποδεικτον ἐστι και αὐτο , ἠ |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| και ψυχοειδους οὐσιας εἰς ἀνθρωπομορφον ἰδεαν . το μεν οὐν φιλοξενον του ἀνδρος εἰρηται , παρεργον ὀν ἀρετης μειζονος : | ||
| ἐν Ἠλιδι τιμωμενου . Ἠλις δε χωρα της Ὀλυμπιας . φιλοξενον ἐργον : ὑπεδεξατο γαρ αὐτους και φιλοξενως ἐξενισεν . |
| εἰπειν , [ ἱνα γνωσεσθε ] ὁτι ἐκ θυγατρος ἡμεις Κιρωνος ἐσμεν . Οἱα γαρ εἰκος παιδων [ ὑεων ] | ||
| ἀδελφος Φαϋλλος . Φελλεα : Ἰσαιος ἐν τῳ περι του Κιρωνος κληρου . τα πετρωδη και αἰγιβοτα χωρια φελλεας ἐκαλουν |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| ᾡ ἀσχαλᾳ ] λυπηθησεται θεορτον ἠ βροτειον ] ἐκ θεου ὁρμωμενον ἠτοι θειας ἠ βροτου γυναικος ῥητον ] ἀξιον λεχθηναι | ||
| ἀναγραφην ὀψε φασιν Ἱππιαν ἐκδουναι τον Ἠλειον ἀπ ' οὐδενος ὁρμωμενον ἀναγκαιου προς πιστιν . . ἐπι καλλει δε . |
| ἐστιν ἡ ἐν ἡμικυκλιῳ γωνια . την γαρ ὀρθην δει συναγειν κατα της ἐν ἡμικυκλιῳ γωνιας δια μεσης της ἡμισειας | ||
| ζωτικου πνευματος ἀντεισαγωσιν . ἀλλως δε και τῃ στυψει δυνανται συναγειν τε και σφιγγειν το ἐν ἡμιν πνευμα , ὡστε |
| , και ταυτης μερος τι εἰς τας μηνιγγας ἀναθυμιασθαι . ἐνισταμενον δε περι ταυτας , ἀπεργαζεται τας ἐκνοιας : ὀχλουνται | ||
| σπληνα και ὀρθοπνοιαν ἀνιγρην , και φθισιν ἰωμαι , σπασμον ἐνισταμενον , και σφαλερην πλευριτιν : ἀποπτυων δε τις αἱμα |
| ζ δωσεις τους λογους σου μεθ ' ὑβρεως η οὐκ ἐλευσεται ὁ ἀποδημος : ἀσχολειται γαρ θ ἀποδωσεις ἀρτι ἁ | ||
| ἐλαττονος τινος κακου ἀποικονομησομενος μειζον ἀγαθον , και ταυτῃ ἀκουσιως ἐλευσεται : ἀδυνατον γαρ ὁρμαν τινα ἐπι κακα βουλομενον ἐχειν |
| ὁ ῥητωρ αὐτῳ και ἐνδιετριψεν , εἰς ἀφυκτον και ἀντιῤῥητον καθιστας τον λογον , διαφερει δε το παραγραφικον ἐπι της | ||
| ταυτα μεν οὐκ ἀν δυνηθειη ποιησαι , τἀναντια δε ἐκλελοιποτα καθιστας μοναρχησειεν ἀν : διο και γιγνομενον τουτο ἐνιους των |
| ὁ δικτατωρ , ἐπειδη κατεπαυσε του θορυβου , την ἀρχην ἀποτιθεται . Οἱ μεν δη τα πιθανωτατα μοι δοκουντες γραφειν | ||
| και ὑπερεχειν το του ὀστεου παχος , συνεχομενη δ ' ἀποτιθεται το φυσικον ἑαυτης σφυγματωδες ἐνεργημα , συμπαρεπεται δε και |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| λεπτῳ , δι ' ὁ και οὐκ ὀρθον ἀλλ ' ἐγκεκλιμενον . φλοιον δε τραχυτερον της λευκης και μαλλον ὑπολεπρον | ||
| ἐκεινων , τουτεστιν τον τε ἰσημερινον και τον προς αὐτον ἐγκεκλιμενον , διχα τε και προς ὀρθας γωνιας τεμνει , |
| ἐν οὐρανῳ θηλυ , καθυγρον , παρυγρον , δισωμον , πολυγονον , λιχηνωδες , λεπιδωτον , νευρωδες , κυρτωτον , | ||
| ἱππομαραθον , λινου ὁ καρπος , κυμινον , ὀροβοι , πολυγονον . ὑγρον δε μισγεται προς ἑκαστην ἀει δυναμιν προσφορον |
| οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
| τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
| ἐμου ποιησαι των ἐφ ' ἑαυτῳ μηδε ἀλλως ἀν ἠ στοχαζομενον και της ἐμης γνωμης : ὀμνυω δε μη προσταξαι | ||
| νομοθετην , ἀλλα τον ἀριστον των ἰατρων συντεταχεναι της ὑγιειας στοχαζομενον . παραδοξου δ ' εἰναι δοκουντος του μη πασαν |
| δεξιας , και δρομον ἀπεραντον ἐνετιθουν τοις χρωμασιν ἐν οὐ κινουμενοις ποσιν . οἰδα κηρῳ δησας τον Ἀρεα , και | ||
| και πνευματι , σωμα ὁμοιον ἡ ψυχη φυσει λαβουσα συγκινειται κινουμενοις και πνευματος τε ἐμμελως και ἐρρυθμως ἠχουντος τῳ παρ |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| πιειν . [ Προς ἰκτερον καλον λιαν και ἐπι πολλων πεπειραμενον . ] Ῥαφανους χλωρους συν τοις φυλλοις λειωσας , | ||
| γʹ . διδου . ἐστω δε μια ποσις . ἀλλο πεπειραμενον ἡμιν ἐπι πολλων . τιθυμαλλου χαρακιου την ῥιζαν διδου |
| ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
| αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
| . κατα γαρ την πασων συναιρεσιν και την εἰς ἑν ἀμεριστον ἀποκορυφωσιν : διο και ἑκαστῃ πως συναισθησεται ὁτι αἰσθανεται | ||
| μεν τα μερη μεμερισμενον , κατα δε ὁλον εἰς το ἀμεριστον . Ἀμεριστον δε λεγω το ὁλον ὁ των μερων |
| , ὁ δε Ἀρισταρχος κυκλοθεν του οἰκου οἱον ἐκ στιβαδων ᾠκοδομημενον , προς οὑ και οἱ θρονοι ἐκειντο , ὡστε | ||
| . γυμνασιον δε τῃ ἀγορᾳ συνεχες κατα ἡλιου δυσμας ἐστιν ᾠκοδομημενον . της στοας δε ἡν ἀπο του Μακεδονος Φιλιππου |
| τον υἱεα μακρον ἐβωστρει : „ Εἰ τις ἐνι τριοδοισι πλανωμενον εἰδεν Ἐρωτα , δραπετιδας ἐμος ἐστιν : ὁ μανυτας | ||
| τον Ἐρωτα τον υἱεα μακρον ἐβωστρει : ὁστις ἐνι τριοδοισι πλανωμενον εἰδεν Ἐρωτα , δραπετιδας ἐμος ἐστιν : ὁ μανυσας |
| ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
| αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
| . οὑτος κελευει νυκτα και ἡμεραν κοπτεσθαι ἀπειλων ἀργοις τον οἰκτιστον θανατον . ὑπο τουτῳ δη τῳ δεσποτῃ παντας μεν | ||
| μη ἐγωγε μετ ' ὀμμασιν οἱσιν ἰδωμαι : κεινο γαρ οἰκτιστον και κυντατον , ὁπποτε πατρην δυσμενεων παλαμῃσιν ἐρειπομενην τις |
| ἀδαρκης . Ποτημα . Ἀρνογλωσσου σπερμα μεθ ' ὑδατος ἠ κραματος , ἠ σιδια ῥοιας : ἐπ ' ὀλιγον δε | ||
| ἐψυχεν , ἀλλα τινα ἰδιογενη και οἰκειαν εἰχε την του κραματος συστασιν ἰδιοτυπον τε και ἰδιοσυγκριτον , ἡν δη και |
| μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | ||
| μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα |
| φοβον ἠ αἰδω . τρια γαρ ἐπιτηδευουσι τα μεγιστα και συντεινοντα προς ἡγεμονιαν ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν | ||
| κοπρια νοωνται . . ἐφοδια λεγονται τα κατα την ὁδον συντεινοντα . . κατεσθιειν : Δαπαναν . το ὠ φιλ |
| ἀστεος , και οὐδε ὁστις εἰωθει τοις δια Μακεδονιας ἰουσιν ἐπιτιθεμενος ἐκταραττειν ἀνηρ Μακεδων ἐταραξεν : ἐπεθετο μεν γαρ , | ||
| ἀλωπεκος σπλην ἐπιδεσμουμενος ἰαται σπληνικους . ἀλλο . ἐριφου σπλην ἐπιτιθεμενος τηκει σπληνα . ἀλλο . ἀγρια κραμβη καταπλασσομενη ἰαται |
| δε ὀντος του κηρυγματος , οὐδε ὑπο τουτων των κακουργων ἀπιστον διαφθαρηναι αὐτον . Του δε θεραποντος πως χρη πιστοτεραν | ||
| την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε κατεμεμψατο ; και τα τοιαυτα : εἰτα ἐντευθεν |
| , ἡς και Ποσειδωνος Πηλευς , Πηλεως δε και Χλωριδος Περικλυμενος , Περικλυμενου δε και Πεισιδικης Βωρος , Βωρου δε | ||
| Ἀρηνην ἐρατεινην . συν δε Περικλυμενος : ὁτι Νηλεως παις Περικλυμενος , δηλον . φησι γαρ ὁ ποιητης : Νεστορα |
| , το δε ἀπο ΑΓ των ἀπο ΑΔ , ΔΓ ἐλαττον ἐστι τῳ αὐτῳ τῳ δις ὑπο ΑΔ , ΔΖ | ||
| , και ὡρισε παλιν τοὐλαχιστον μεγεθος του ἀνθρωπου μονοπηχυ , ἐλαττον δε μηκετι μειουσθαι . το μεσον δε ἀοριστον εἰασεν |
| καλυμμα Νηρηϊδες . Τω σε , πολεμαρχε Κνωσιων , κελομαι πολυστονον ἐρυκεν ὑβριν : οὐ γαρ ἀν θελοιμ ' ἀμβροτοι | ||
| τον Ἀχεροντα , ὁς ἐστι ποταμος του Ἁιδου κατα την πολυστονον ναυστολον θεωριδα , την τους νεκρους διαγουσαν προς τον |
| νησων και θαλασσης τοσησδε . ἀρξασα και ὑμιν αὐτοις ἐς ἀμφηριστον ἐπι πλειστον ἐλθουσα , νυν οὐκ ἐν τῃ θαλασσῃ | ||
| κομιδῃ παχυ , προαναιρησειν τον ἀνταγωνιστην ὡς ἀποθανοι ἀηττητος , ἀμφηριστον ἐτι και ἀδιακριτον καταλιπων τον λογον . Οὐκουν ἀμεινον |
| γεγενημαι , ἰσχυρον το παθος ἠν και πασης τεχνης ἰατρικης δυνατωτερον : μηδαμου δε την τεχνην διεγραφεν : οὐ γαρ | ||
| δικαιον ἐστιν τον ἀμεινω του χειρονος πλεον ἐχειν και τον δυνατωτερον του ἀδυνατωτερου . δηλοι δε ταυτα πολλαχου ὁτι οὑτως |
| ἐχουσι δε τας γενικας εἰς τος , του γονατος και δορατος , ἀκολουθως τοις εἰς ας οὐδετεροις , ὡς το | ||
| ὀρουειν προς τους ἀναντεις τοπους . οὐριαχοι ὁ οὐραχος του δορατος . οὐρος ὁ φυλαξ , καθο συνηθως : “ |
| τοιουτος ἐν μεν τοις ἁπλουστερον εἰρημενοις ὁρισμοις ὁ το ποριμον ὁρισαμενος , ἐν δε τοις συμπεπλεγμενοις ὁ το γνωριμον ἁμα | ||
| ὁ Ἀριστοτελης ἐνταυθα διδασκει , τας μεν ἠδη παραδους και ὁρισαμενος , περι δε των τας ἀποδειξεις ἑξης ποιουμενος . |
| ὑμων Διογενης πλακουντα ποτε ἐσθιων ἐν δειπνῳ λαβρως προς τον πυνθανομενον ἐλεγεν ἀρτον ἐσθιειν καλως πεποιημενον ; ὑμεις δ ' | ||
| , τον δε φυγειν ἐλθειν τ ' εἰς Δελφους και πυνθανομενον οὐκ εἰ παραχαραξει , ἀλλα τι ποιησας ἐνδοξοτατος ἐσται |
| ἐν χρειᾳ μου γεγονως της συμμαχιας . οὐδεν ἀρα σοι κεχαρισμενον ὀκνει διαπραξασθαι , κἀν ἐπιορκησαι δεησῃ . ὀμνυς μεν | ||
| πολιν , ἀνδρα παρ ' ὁντιναουν των ἀριστοκρατικων τῳ δημῳ κεχαρισμενον . Ὁς ἀναστας πρωτον ὑπεμιμνησκε την βουλην των ἰδιων |
| ἀν τις χρησαιτο τῃ δια του ἀσκου ἐνθεσει , το ὑποτεταγμενον ὑποδειγμα περιεχει . Ἐχομενως δε ἀλλης ἐμβολης δια τουτων | ||
| παρακολουθει , περι δε τους ἐναντιους ἠ τους κακοποιους το ὑποτεταγμενον και ἐπισφαλεστερον , και το της ἀξιας δε της |
| μη . εἰ γαρ τις ἐραστῃ ὡς πλουσιῳ πλουτου ἑνεκα χαρισαμενος ἐξαπατηθειη και μη λαβοι χρηματα , ἀναφανεντος του ἐραστου | ||
| την ἀποφασιν πρωτος Ὁμηρος ἐγεωργησεν , Ἀναξαγορᾳ σπερματα της ἐπινοιας χαρισαμενος ἐν οἱς φησιν : Ἀλλ ' ὑμεις μεν παντες |
| οὐ τον κατα την εἰκονα τυπωθεντα ἀνθρωπον , ἀλλα τον πεπλασμενον εἰσαχθηναι φησιν εἰς τον παραδεισον : ὁ μεν γαρ | ||
| ἑκατερᾳ των ὀρθων ποιῃ κυβον . Ἐστω το ζητουμενον τριγωνον πεπλασμενον ἀπο δυο ἀριθμων , και ἐστω ὁ μεν ʂ |
| κουφοτερας ὑφισταται τας ὠδινας . ἐστι δε ἀδηφαγον ζῳον ἡ ἀρκτος : δενδρων τε γαρ καρπους ἐσθιει , και μυρμηκας | ||
| γαρ ἀρκτικος ἐστι δυσεως και ἀνατολης ὁρος , οὐχ ἡ ἀρκτος . . . . [ . , ] ἀξιον |
| τους κατα την χωραν πλανωμενους των συνεστρατευκοτων αὐτῳ προτερον . ἀγαπωμενος δε διαφεροντως ταχυ πολλους ἐσχε κοινωνους των αὐτων ἐλπιδων | ||
| ὁν ἡ Λακεδαιμων μοιχον ἐπιθυμει λαβειν , ὑπο της Ἀγιδος ἀγαπωμενος γυναικος ἐπι τας των ἑταιριδων θυρας ἐκωμαζεν , ἀπολιπων |
| . κἀντευθεν αὐτῳ ῥυπαινεται το μακαριον . ταυτα δε φησι παριστων ὡς οὐδε μετα θανατον ἐστιν ἀσφαλες τῳ εὐδαιμονι το | ||
| συμπερασμα ἐστι των εἰρημενων , ἑξεως οὐσης της σοφιας , παριστων ἁμα μεν αὐτης την ἐνεργειαν , ἁμα δε και |
| Τειρεσιαν δια το των τροπων ἀμφοτερων πεπειρασθαι . τον δε ἐρωτωμενον ἀποφηνασθαι , διοτι μοιρων οὐσων δεκα τον ἀνδρα τερπεσθαι | ||
| παιδι ἑσταναι χρονον πολυν μετεωρον ταυτην ἐχοντα και την αἰτιαν ἐρωτωμενον φησαι κολαζειν τον ἑαυτου προορμησαντα θυμον . Πλατων θεασαμενος |
| πραιδας , ὡς ἀν μη περι ταυτην σποραδην ἀσχολουμενοις αὐτοις συντεταγμενον το των πολεμιων ἐπιθηται στρατευμα . Ἁμαρτημα του στρατηγου | ||
| μυριαδων : ἁπαν γαρ ἐστι το πληθος μαχιμον , οὐ συντεταγμενον [ δε ] . παρα τουτοις δε λεγεται και |
| , οὐ διακωλυουσι σε οὐτε ὁ πατηρ οὐτε ἡ μητηρ ἐπιτειναι τε και ἀνειναι ἡν ἀν βουλῃ των χορδων , | ||
| , προς τῳ τελει ἐδει με ἀνειναι και μη μαλλον ἐπιτειναι ; “ κληθεις ἐπι δειπνον οὐκ ἐφη παρεσεσθαι : |
| ὁ τα του θεου ἀξιως εἰδως σοφος ἀνηρ . χωρις μαθηματος οὐκ ἐσῃ θεοφιλης : ἐκεινου περιεχου ὡς ἀναγκαιου . | ||
| δυνον τον μαθησομενον , το δε ὑπο γην την του μαθηματος ἠ ἐπιστημης ἀποβασιν , της θεωριας κατα τον συγκριτικον |
| μονον ἀτμοι τινες , ἀλλα πληθος ὑλης το την ἐμφραξιν ἐργαζομενον . γνωρισθησεται δε σοι σαφεστερον προς τοις εἰρημενοις ἁπασιν | ||
| Ἀθηναιους . Παριων δε ποτε , και ἰδων πρεσβυτην πετρας ἐργαζομενον και τοπους λιθωδεις , ἠρετο τον πρεσβυτην , τινας |
| ἠ περδικος ἠ κοιλιας χηνος , εἰ δε και μετα κρεατος τινος δεησει συνεψειν αὐτοις : δει τα λαχανα ταυτα | ||
| και οὐ Παριδος , και κρεας κρεαος , και οὐ κρεατος , και κερας κεραος . Το ι της ει |
| εὑρειν ἰχθυν ἀκανθαν μη ἐχοντα , οὑτω και ἀνθρωπον μη κεκτημενον τι δολερον και ἀκανθωδες . Αἰτιαται Κριτιας Ἀρχιλοχον ὁτι | ||
| παχυτητος και ὑγροτητος : μοχθηρον δε το τα ἐναντια τουτων κεκτημενον . ταυτα μεν προς την τροφον : του δε |
| των ἐναντιων οὑτω το συμφερον καταφανες ποιησεις : το δε κεκριμενον ὑπ ' ἐνδοξων κριτων οὑτω χρη λαμβανειν : Λακεδαιμονιοι | ||
| αὐτων ἀπαραβατως ἐμμενειν . ἀλλα πρωτον ὑγιες εἰναι δει το κεκριμενον . θελω γαρ εἰναι τονους ἐν σωματι , ἀλλ |