| νησων και θαλασσης τοσησδε . ἀρξασα και ὑμιν αὐτοις ἐς ἀμφηριστον ἐπι πλειστον ἐλθουσα , νυν οὐκ ἐν τῃ θαλασσῃ | ||
| κομιδῃ παχυ , προαναιρησειν τον ἀνταγωνιστην ὡς ἀποθανοι ἀηττητος , ἀμφηριστον ἐτι και ἀδιακριτον καταλιπων τον λογον . Οὐκουν ἀμεινον |
| και τελευταιον το καλλιστον ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το | ||
| ἀναισθησιαι τε και παραφροσυναι και λειποψυχιαι και παν ὁτι , χειριστον ἐν συμπτωμασι . ταυτα δ ' ἐνιοτε πονηρα οὑτως |
| εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | ||
| οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| . κατα γαρ την πασων συναιρεσιν και την εἰς ἑν ἀμεριστον ἀποκορυφωσιν : διο και ἑκαστῃ πως συναισθησεται ὁτι αἰσθανεται | ||
| μεν τα μερη μεμερισμενον , κατα δε ὁλον εἰς το ἀμεριστον . Ἀμεριστον δε λεγω το ὁλον ὁ των μερων |
| δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
| ' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
| . ὑπερανω δε των ἐντερων το μεσον ὑμενωδες ἐστι και πιον , ἐξηρτηται δε ἐκ της μεγαλης φλεβος και της | ||
| ἠλιθα γαστρος ἀφορδια κεινωσειας : ἀλλοτ ' ἀλυσθαινοντι ποθεν γαλα πιον ἀρηξει : ἠε συ γ ' ἀμπελοεντα γλυκει ἐνι |
| τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
| ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
| μη κεκορεσμενος : και νυ κεν ἐνθ ' ἀπολοιτο Ἀρης ἀτος πολεμοιο . ἐστι δε τοιουτον περι του Ὠτου και | ||
| και ἀκηχεμενη . ἀτος σημαινει το ἀκορεστον : ἀατος και ἀτος : ἐστι δε ἀδω το κορεννυω , ὁ μελλων |
| αὐτῳ και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου περι Κυρη - | ||
| ὀντως ἐγενετο κατασκευαζει και κατα μιαν προτασιν δι ' ἐπιχειρηματων πιστουται το δοκουν . πλατυνεται δε τα ἀπ ' ἀρχης |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| , και ταυτης μερος τι εἰς τας μηνιγγας ἀναθυμιασθαι . ἐνισταμενον δε περι ταυτας , ἀπεργαζεται τας ἐκνοιας : ὀχλουνται | ||
| σπληνα και ὀρθοπνοιαν ἀνιγρην , και φθισιν ἰωμαι , σπασμον ἐνισταμενον , και σφαλερην πλευριτιν : ἀποπτυων δε τις αἱμα |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
| Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
| το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
| νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
| . κἀντευθεν αὐτῳ ῥυπαινεται το μακαριον . ταυτα δε φησι παριστων ὡς οὐδε μετα θανατον ἐστιν ἀσφαλες τῳ εὐδαιμονι το | ||
| συμπερασμα ἐστι των εἰρημενων , ἑξεως οὐσης της σοφιας , παριστων ἁμα μεν αὐτης την ἐνεργειαν , ἁμα δε και |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
| : γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
| δε κακος ἀκων τοιουτος . ἀκουσιως δε ἑκουσιον οὐκ ἐχει πραττεσθαι ποτε λογον : ἀκων οὐν ἐκεινῳ φαινοιτ ' ἀν | ||
| δυναμιν : τοις δ ' ἐπι τουτων κατασταθεισι προσεταξαν δεκατην πραττεσθαι τους ἐκ του Ποντου πλεοντας . μετα δε ταυτα |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| ἀποφηνασθαι εἰναι περι ἀρετης και δικαιοσυνης : ἐπι πλειον δε προστηναι του λογου Μητροδωρον τον Λαμψακηνον , γνωριμον ὀντα αὐτου | ||
| , ὁσας ἐγω . . ἐπι πλειον δε [ ] προστηναι του λογου Μητροδωρον τον Λαμψακηνον γνωριμον ὀντα αὐτου , |
| γεγραφοσι . Και κατα ταυτα την μεν των Χαλδαιων γραφην ἀξιοπιστον ἡγητεον , οὐ μην ἀλλα κἀν τοις ἀρχειοις των | ||
| . μηδ ' ὀμνυναι θεους : ἀσκειν γαρ αὑτον δειν ἀξιοπιστον παρεχειν . τους τε πρεσβυτερους τιμαν , το προηγουμενον |
| ζ δωσεις τους λογους σου μεθ ' ὑβρεως η οὐκ ἐλευσεται ὁ ἀποδημος : ἀσχολειται γαρ θ ἀποδωσεις ἀρτι ἁ | ||
| ἐλαττονος τινος κακου ἀποικονομησομενος μειζον ἀγαθον , και ταυτῃ ἀκουσιως ἐλευσεται : ἀδυνατον γαρ ὁρμαν τινα ἐπι κακα βουλομενον ἐχειν |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
| ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
| ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
| και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| ] μισθος ἐκαλειτο , και σφοδρα εἰκοτως , μετα τον εὐχαριστον Ἰουδαν ἀποκυηθεις : τῳ γαρ | εὐχαριστῳ μισθος αὐτο | ||
| ὠφελιμον , εὐαρεστον , ἀσφαλες , φιλον , ἐντιμον , εὐχαριστον , ὁμολογουμενον , εὐκλεες , ἀτυφον , ἐπιμελες , |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| των παραπληϲιων . ἡ δε δυϲκρινηϲ ἀνεϲιϲ και οὐ καθαρα καταλαμβανεται ἐκ τηϲ των ϲυμπτωματων ὑφαιρεϲεωϲ , ὡϲ ἐπι ϲυνεχων | ||
| , οἰνῳ και γαλακτι χρωμεθα . ἀναλογισμῳ δε το χρησιμον καταλαμβανεται , ὁταν ἀγνοηται μεν ἡ αἰτια . τηρησις τε |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
| ὑδωρ ὀμβριον , ἐπειτα ἀποκειμενον ἐχειν ἐξελομενον τα μαραθρα . Μεγιστον ἐν σιτιοις ἁμαρτανεται περι πλησμονην : εἰ γαρ τινι | ||
| προτερα τα της φυσεως ὑπερ τουτων και ῥητεον προτερον . Μεγιστον μεν οὐν ὡς ἁπλως εἰπειν παντι δενδρῳ και ἡμερῳ |
| ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
| των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
| οὑτως : ἐνθα γοητες Ἰδαιοι Φρυγες ἀνδρες ὀρεστεροι οἰκι ' ἐναιον , Κελμις Δαμναμενευς τε μεγας και ὑπερβιος Ἀκμων , | ||
| παν γαρ λεπτον συρεται ἐν τοις ἀνεμοις . . κατωρυχες ἐναιον ] ὑπο γην κατορωρυγμενοι κατῳκουν . ὡς ] καθα |
| και πασιν ἀνθρωποις , καθ ' οὑς ἁπαντα ἐπιεικως ὑμιν ἀναγκαιον και πραττειν και ὀνομαζειν , και εἰ περι του | ||
| ἐχθρον του μισουμενου . Ἀναγκη . Οὐκουν ταὐτα ἡμιν συμβησεται ἀναγκαιον εἰναι ὁμολογειν , ἁπερ ἐπι των προτερον , πολλακις |
| ἐμβαλλει , κἀκεινον κατεφαγον . ἀνδριον : δυσγενες και ἀνελευθερον ἀνθρωπιον : ὑποκοριστικως . ἀνδριον : ἀνδραριον , ἀνθρωπαριον : | ||
| εὐδαιμων ἀποβλεπεσθαι : τοις δ ' ἀρα δυστυχειν ἐδοκει το ἀνθρωπιον , και παιδευειν ἐπεχειρουν αὐτον οὐ πικρως οὐδ ' |
| Ῥοδου , ἐφ ' οὑ μαλιστα γεγονασιν αἱ ἀναμετρησεις , ἀπεχοντος του ἰσημερινου μοιρας λϚ , σταδιων μυριαδων ἑπτα ͵β | ||
| ἡ διαφορα του προσποιουμενου μεν ἀρχοντος εἰναι , πλειστον δε ἀπεχοντος ἀρχης και βασιλειας . εἰ δε τις φησει με |
| η του αἱματος μετ ' ὀξους # γ . Ἐχεοδηκτοις ἀντιδοτος . Ἀλευρου σιτανιου , χελωνης θαλασσιας αἱματος ξηρου ἀνα | ||
| ὑγιης ἐστι και ἀπαροξυντος του λοιπου . ἡ δε Φιλωνος ἀντιδοτος παρηγορει μεν τους δια ψυχραν αἰτιαν ὀδυνωμενους , οὐκ |
| ὀδυνην , ἠ κοιλιην μαλθαξας , ἠ φλεβα ταμων , ὁκοτερον ἀν τουτεων ξυμφερῃ , τας δε πτισανας ἠν οὑτως | ||
| την ἐν τῳ βραχιονι φλεβα την ἐσω , ἐφ ' ὁκοτερον ἀν ᾐ των μερεων κατα τοδε : ἀφαιρεειν δε |
| γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
| λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
| τον ἡνιοχον , ἐσκεδασας το ἁρμα . Οὑτω και στρατοπεδον συνταττεται ὑπο συνθηματι ἑνι : ἐαν δε ἀφελῃς το συνθημα | ||
| ἀποφασει αἱρετον . Και ὁλως ᾑ τιθεται ἑν , ταυτῃ συνταττεται πως τοις ἀλλῃ πη τιθεμενοις : κορυφη γαρ ἐστι |
| και τον ἀρτον ὠνομασθαι , ὡς φησιν Ἀπολλοδωρος . ἀελπτον ἀνελπιστον , και ἀελπτεα τον ἀνελπιστον . ἀεικισωσιν ἀεικιᾳ περιβαλωσιν | ||
| ἀφωνος ἐγενετο , και τις ἀχλυς αὐτου κατεχυθη προς το ἀνελπιστον , μολις δε ἀνενεγκων “ ἡκετω ” φησι . |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
| ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
| . Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| ἐφυλαξαν . ὁ γαρ δη Σατυρος ἐπεισε δυο φιλους ἱκετας καταφυγοντας προς αὐτην ἐπιβουλευσαι . οἱ μεν κατεφυγον , ὁ | ||
| μη οὐν ἀλλοιωθητε νυν . και παραδειγματα προοισομεθα , τους καταφυγοντας μεν ἐπι τον βωμον , μη ἀτυχησαντας δε ὡν |
| τειχους ἐσπασμενοις τοις ξιφεσιν εἰς τα βασιλεια καταντησαι και τους ἐναντιουμενους των φυλακων ἀνελειν . τας δε του Πελιου θυγατερας | ||
| ὁταν αὐτῳ τῳ ὑδατι μιγνυῃ χυλους συνηθεις τε και πλειους ἐναντιουμενους τῃ του ὑδατος κακιᾳ και το παν ὑγρον μη |
| δε και ἐπι κερδει εὐτελει και ὠφελειᾳ μηδαμινῃ και ἐσται ἀχαριστος προς τους ἀνθρωπους και δυσχεραινων ἐπι τῃ συν τουτοις | ||
| συγγενικην δοσιν . παρωνυμον ] ἀποδειξις αὑτη της δωρεας οὐκ ἀχαριστος . λιμνην ] την στρογγυλην . χοιραδα ] την |
| των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
| ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
| δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
| ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
| αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
| ὡς οὐτ ' ἀδικουμεν Ξενιου Διος χαριν . ὀλιγου χρονου διελθοντος ἑαλω μεγα κακουργων : εἰτα μεντοι ἐν ὀψει πολλων | ||
| , μετα ταυτα δ ' ἀλλα θεασασθε . χρονου γαρ διελθοντος και του πολεμου προς Κοτυν ὀντος ἠδη , πεμπει |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| . εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
| ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
| ὑπερ κερδους ἐνοχλησαι , παντα δ ' ἀν ὑπερ καλων ὑπομειναι πονον . ἐγνω ταυτα Ἀνατολιος καλως , ὁς πολλα | ||
| , . * . . . Ἀνασχεσθαι : ἀναδεξασθαι , ὑπομειναι , . . . Ἀναχασσαμενος : ἀπο του ἀναχαζω |
| ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
| ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
| : οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
| Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
| δε ὀντος του κηρυγματος , οὐδε ὑπο τουτων των κακουργων ἀπιστον διαφθαρηναι αὐτον . Του δε θεραποντος πως χρη πιστοτεραν | ||
| την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε κατεμεμψατο ; και τα τοιαυτα : εἰτα ἐντευθεν |
| χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
| ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
| μεν περι Τενεδον τῃ δε κατα τον Αἰγαιον , Λευκολλου πολεμουντος , τους Ποντικους νενικησθαι , και οὐκ ἀξιομαχον αὑτον | ||
| Μαριανδυνων , ὁς ἀπεθανεν ἐν Ἡρακλειᾳ τῃ Ποντικῃ , Ἡρακλεους πολεμουντος τοις πλησιον , οὑ εἰς ὀνομα ὁ πατηρ την |
| λοιπον τριτον ἑως της του ὡροσκοπου ἀποκεκλικυιας μοιρας κακωτικον και ἀσχηματιστον . ὁμοιως δε και τα τουτων διαμετρα συνεπισχυσει . | ||
| τα ὑπερ τον οὐρανον , αὐτην δηπου την ἀχρωματον και ἀσχηματιστον και ἀναφη ὀντως οὐσαν οὐσιαν , ἡν δικαιως και |
| Διοδωρος και Διων ὁτι Σαμνητων , Τυρρηνων και ἑτερων ἐθνων πολεμουντων Ῥωμαιοις ὁ Δεκιος ὑπατος Ῥωμης συστρατηγος ὠν Τουρκουατου οὑτως | ||
| ὀσσων εἰναι . ἐληϊσαντο : ληϊζω κυριως ἐπι των ἀνθρωπων πολεμουντων το λαφυραγωγω : ἠχμαλωτευσαν , ἐκρατησαν , ἐλαβον , |
| τους κατα την χωραν πλανωμενους των συνεστρατευκοτων αὐτῳ προτερον . ἀγαπωμενος δε διαφεροντως ταχυ πολλους ἐσχε κοινωνους των αὐτων ἐλπιδων | ||
| ὁν ἡ Λακεδαιμων μοιχον ἐπιθυμει λαβειν , ὑπο της Ἀγιδος ἀγαπωμενος γυναικος ἐπι τας των ἑταιριδων θυρας ἐκωμαζεν , ἀπολιπων |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
| οὐκ ἀφικεσθε , ὁ δε χρονος ἐξηκεν , ᾠομεθα ὑμας πυθομενους τα παρ ' ἡμιν φοβηθεντας οἰχεσθαι ἀποδραντας ἐπι θαλατταν | ||
| προκεχειρισμενον των ἁλιεων τινα : συμπλεων δη ἐλεγε προς τους πυθομενους ὁτι πρεσβευοι περι κουφισμου του φορου : τελοιεν γαρ |
| και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
| , προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
| φλεγμονη του ἀπευθυσμενου , ὁπερ λεγουσιν οἱ ἰδιωται βιασμους : ἀπευθυσμενον δε ἐστι του παχεος ἐντερου το ἐγγυς του δακτυλιου | ||
| φλεγμονην ἁρμοττουσι καταπλασμασι μιγνυται : τοις δε δακνομενοις κατα το ἀπευθυσμενον ἠ το κωλον ἐνιεμεν αἰγειον μαλλον ἠ ὑειον στεαρ |
| ἱνα γαρ τουτο γενηται , δεησει ταὐτο και φαντασιαν και φανταστον γινεσθαι . και ἐπει ἐστιν ἑτερον μεν το φανταστον | ||
| λαβειν και το ὑποκειμενον φανταστον . ἀλλα το μεν ὑποκειμενον φανταστον ταχα δυνησεται λαβειν φαντασια οὐσα ἐκεινου : ἑαυτην δε |
| το δεον ταχιστα . ἠδη δε και τουτο ὠφελει : στεατος χηνειου , μελιτος , τερεβινθινης ἰσα , ῥοδων ἀνθους | ||
| μυελου ταυρειου γο Ϛʹ , μυελου ἐλαφειου γο γʹ , στεατος στρουθοκαμηλου γο γʹ , στεατος φασιανου σιτευτου γο γʹ |
| ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
| αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
| ἀφῃρηνται : ἐλυμηναντο το ἀκριβες της ναυτικης δυναμεως βραχεια ἀκμη πληρωματος : οὐ πολλῳ χρονῳ ἀκμαζει ἡ ναυτικη δυναμις τουτων | ||
| ἡ ' κεινου τεχνη δυναιτ ' ἀν ἀνθ ' ὁλου πληρωματος γενεσθαι τῃ νηι . οὑτως ὁ βελτιστος βασιλευς ἡς |
| πραγματος , αἰτιαν τις ἀποδωσει και το λεγομενον χρωμα : ἀπολογησεται δ ' οἰμαι ὁ ἀσωτος και ἐρει τι . | ||
| αὐτων δικας . Ὁρᾳς ὁτι ἐνταυθα ὁ φευγων οὐκ εὐθυς ἀπολογησεται περι του ἐγκληματος : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ||
| ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . |
| μη . εἰ γαρ τις ἐραστῃ ὡς πλουσιῳ πλουτου ἑνεκα χαρισαμενος ἐξαπατηθειη και μη λαβοι χρηματα , ἀναφανεντος του ἐραστου | ||
| την ἀποφασιν πρωτος Ὁμηρος ἐγεωργησεν , Ἀναξαγορᾳ σπερματα της ἐπινοιας χαρισαμενος ἐν οἱς φησιν : Ἀλλ ' ὑμεις μεν παντες |
| ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
| ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
| ῬΕΙΑ ΜΕΝ . Παντα ὁ Ζευς διοικων , και τους ἀδυνατους δυναμοι , και τους δυνατους καθαιρει της δυναμεως . | ||
| και περιστελλων και προδιδασκων διεγενετο , ὡσπερ οἱ τους νειν ἀδυνατους ἀνεχοντες ταις ἑαυτων χερσιν , οὐκ ἐξελεγχων , ἀλλ |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
| Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | ||
| , την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
| ἀντι του περιπατειν τον σφαλλομενον και καταπιπτοντα . . 〚 περινοστειν ἐᾳ : Περιερχεσθαι ἀφιησιν , ἀπο τοπου εἰς τοπον | ||
| ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον δε συνετεθη |
| ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
| λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
| ἐπερχομενην ἐκδιδρασκουσι , τους δε Ἀονας ὁ Καδμος γενομενους ἱκετας καταμειναι και ἀναμιχθηναι τοις Φοινιξιν εἰασε . τοις μεν οὐν | ||
| Λημνον ἐποικησαντων , ἐντευθεν δε κατα πραξιν εἰς Σαμον ἐλθοντα καταμειναι και ἀστον γενεσθαι . πλεοντος δε του Μνησαρχου εἰς |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| ἐστιν ἡ ἐν ἡμικυκλιῳ γωνια . την γαρ ὀρθην δει συναγειν κατα της ἐν ἡμικυκλιῳ γωνιας δια μεσης της ἡμισειας | ||
| ζωτικου πνευματος ἀντεισαγωσιν . ἀλλως δε και τῃ στυψει δυνανται συναγειν τε και σφιγγειν το ἐν ἡμιν πνευμα , ὡστε |
| πεμψω δ ' ἐς Σπαρτην τε και ἐς Πυλον ἠμαθοεντα νοστον πευσομενον πατρος φιλου , ἠν που ἀκουσῃ , ἠδ | ||
| ὠρτο ναυβατας στρατος . πευθομαι δ ' ἀπ ' ὀμματων νοστον , αὐτομαρτυς ὠν : τον δ ' ἀνευ λυρας |
| φοβον ἠ αἰδω . τρια γαρ ἐπιτηδευουσι τα μεγιστα και συντεινοντα προς ἡγεμονιαν ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν | ||
| κοπρια νοωνται . . ἐφοδια λεγονται τα κατα την ὁδον συντεινοντα . . κατεσθιειν : Δαπαναν . το ὠ φιλ |
| την ἀρχην ἰσχει , και τα πολλα φαντασματα εἰς ἑν συνθειναι ἀδυνατει , ὡσπερ ἡ λογικη , ἀλλα συμπαρομαρτει τῃ | ||
| ἀνελλιπως τα ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενα και ἐκ τουτων συνθειναι τον ὁρισμον , φησι τουτον μη ἀν ἀλλως γενεσθαι |
| ἰσου προς ἰσον . τουτο δε φανερον , και ἐστιν ἀδιοριστον . δοθεν ἀρα το Η , και κεντρον του | ||
| δηλοι ἡ φωνη ὁτι ἐκ πολλων ἑνα τινα ἀφαιρειται , ἀδιοριστον δε τουτο : δυναται γαρ πολλων ἁμα ὀντων και |
| των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου και ἐπι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου , ἐθελησοιμεν και ἐπι τουτων ποιειν , εὑρεθησομεθα συναληθευουσας | ||
| βιβλιου κεφαλαιον , ὁπερ ἐλεγομεν εἰναι περι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου προτασεων . δει δε και ἐν τουτοις πριν διασαφησαι |
| της θεραπευτικης μεθοδου γραμμασι , βραχεα δε , ὁσα προς εἰσαγομενους εἰπειν , ἀναμιμνησκοντες . Ζητησωμεν οὐν της των λουτρων | ||
| . . . . . , σκοπον δε το προς εἰσαγομενους γραψαι και διδαξαι : χρησιμον δε , ὁτι δια |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |