| . ἀλλ ' ἀγε , Περσαι , τοδ ' ἐνεζομενοι στεγος ἀρχαιον , φροντιδα κεδνην και βαθυβουλον θωμεθα , χρεια | ||
| στασα θριγκον εἰσιδειν δομων πιτνοντα , παν δ ' ἐρειψιμον στεγος βεβλημενον προς οὐδας ἐξ ἀκρων σταθμων . μονος δ |
| ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
| ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
| πολυ πλειονες πληθει οὑτοι εἰσι : το δε ὑπολοιπον του ἀριστερου ἐκπληρουντων οἱ της δωδεκατης φαλαγγος πεζοι ἐστε ἐπι το | ||
| Παρθενου ε γʹ βο ξ Ϛʹ εʹ ὁ ἐπι του ἀριστερου ἀγκωνος . . . . . . . . |
| και ἐνεδραν ἐπαινουνται , οὐκ ἐξ ἀληθειας . μηποτε οὐν χαριεστερον ἐστιν οὑτως ἀκουειν : Θρασυδαιος ἑταιρος ἠν Πινδαρου , | ||
| τε και λαμπροτερον ἐστι , το δ ' ἀλλο εἰδος χαριεστερον , ὁ παρα γραμμα γινεται , ὡς ἐκεινο το |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
| περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |
| ἀν κἀνταυθα ἐπικρατοιη των ὁλων : διο και Λινος ὁ θεολογος ἐν τῳ Προς Ὑμεναιον δευτερῳ θεολογικῳ φαινεται λεγων : | ||
| ἀδιοριστος μια φυσις . Διο και τον Μητιν πρωτον ὁ θεολογος ἀνυμνει “ σπερμα φεροντα θεων ” , ὁς και |
| εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
| φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
| τι και συ γραψαιο ἀν ; εἰ γαρ οὑτω γενοιο γενναιος . και ἐχοις δ ' ἀν εἰπειν τα συνηθη | ||
| κἀν σφοδρα ἐπειγηται , κατεχοντες διηγουμεθα ὁτι Δομνινος ἐκεινος ὁ γενναιος Βαττου τουδε τον οἰκον τον μικρον πολεμουμενον διεσωσε και |
| καιρος ἠν : ἡ δε εὐτρεπιστο ἐν τινι των ἐκεινου προαστειων . ὡς δε τα παντα εἰχε καλως , και | ||
| Ὁτι Πομπισκος εἰς τινα πολιν στρατοπεδευσας τα μεν λοιπα των προαστειων της πολεως ληϊζεσθαι τους οἰκειους στρατιωτας οὐκ ἐκωλυεν , |
| πρωτος ἐς Ὀλυμπιαν εἰκονα . τουτου μεν δη Πολυκλειτος τον ἀνδριαντα εἰργασατο , τον δε Τιμοσθενην Εὐτυχιδης Σικυωνιος παρα Λυσιππῳ | ||
| τινος σοι δοκει ; Μουσικου . Τι δε ; τον ἀνδριαντα ὡς δει κατασκευασαι τινος σοι φαινεται ; Ἀνδριαντοποιου . |
| πρωτην ἐπιχειρησιν καθολικωτεραν οὐσαν των μετ ' αὐτην οἰκειως ἐρουμεν προταττεσθαι και δια τουτο οἰκειαν ἀρχην ὀνομαζεσθαι . καθολικωτερον γαρ | ||
| ἰσχυρον : κατα γαρ τουτο και ἀντιληψις και ὁρος ὀφειλει προταττεσθαι των λοιπων , ἐχει γαρ και ἀντιληψις ἀρνησιν : |
| θεραπειαι μεγαλα συμβαλλονται , και ἐτι προτερον αἱ φυτειαι και ποιουσι μεγαλας διαφορας , λεκτεον και περι τουτων . Και | ||
| γινεται και πως : διο και φασι μονοις τοις ἀπειρα ποιουσι τα στοιχεια παντα συμβαινειν κατα λογον . και των |
| περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
| γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
| τιμωσι παλαιοτερους ἀνθρωπους . Αἰας μεν γαρ ἐμει ' ὀλιγον προγενεστερος ἐστιν , οὑτος δε προτερης γενεης προτερων τ ' | ||
| και μοι ὑποστητω ὁσσον βασιλευτερος εἰμι ἠδ ' ὁσσον γενεῃ προγενεστερος εὐχομαι εἰναι . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| ὡρμησαν ἐπι τους φευγοντας : ὁ δε την εὐχρηστον και γενναιαν δυναμιν ἐχων ἐπι την ἐναντιαν ὁδον της ὑλης τραπομενος | ||
| δηλη ἐσται ὁτι ἠγαπησεν το πραχθεν . δεδεσθαι δε κυνα γενναιαν δι ' ἡμερας , ὡσπερ τι ἀλλο , ἀγαθον |
| και το ξυμπεφυκοτα : οὐ γαρ ὡσπερ τα ἡμετερα σωματα ἐπικτητον ἐχει την ζωην , οὑτω και τα θεια , | ||
| και στρωμνης ἠ περιεργου τε και πολυτελους και ποικιλης οἰκησεως ἐπικτητον εἰναι . τον αὐτον δη λογον εἰναι και περι |
| , πειρατο σχετλιος ἀνηρ μητερα παιδος ἑοιο παρ ' ἀγκοινῃσι βαλεσθαι . τους δ ' ὡς οὐν ἐνοησεν ἀναινομενους φιλοτητα | ||
| προσεστιν αὐτῃ ἀγαθα , καλλιστον ἐστι πραγμα , δηλονοτι και βαλεσθαι και ὑποθειναι αὐτην προοιμιον , κρηπιδα λεγω και βαθρον |
| Φιλιππον ἀπο τε της δυσμενειας των θεων και ἀπο της ἀπιστιας της προς ἀνθρωπους , ἀπο τουτων συνιστᾳ τους Ἀθηναιους | ||
| ἀπο σωματος ἀπο των ἐκτοςἀπο μεν ψυχης εὐορκιας ἐπιορκιας πιστεως ἀπιστιας εὐνοιας φθονου μεγαλοψυχιας φιλοχρηματιας ἐμπειριας ἀπειριας και των τοιουτων |
| οὐ μην ἐν τοις αἰσθητικοις και ἀκινητοις . ἰδου γαρ ἀποδεδεικται ἐνταυθα ὁτι οὐ μονον ἐν τοις κινητικοις μοριοις συνισταται | ||
| οὐ δικαιος ἐστιν : ἡ δε ἁπλη ἀποφασις καθολικωτερα ἐκεινης ἀποδεδεικται κατα τον αὐτον τροπον . ἐπειδη ἡ στερητικη καταφασις |
| νυν ἡμεις μεν ἀξιουντες , ἐπειδηπερ ἀπηλλαγη Φορμιων , μηδεν ὑπολογον εἰναι εἰ ποτε του σου πατρος ἐγενετο , ὑπερ | ||
| και προς ταυταις ἑτερας εἰκοσι πολεις , οὐκ ἐποιησασθ ' ὑπολογον , οὐδε της τοτ ' ἐνεστωσης κρισεως οὐδε των |
| , οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
| ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| με οὐδεις περιβαλει : οὐτε ὀργιζεσθαι τῳ συγγενει δυναμαι οὐτε ἀπεχθεσθαι αὐτῳ . γεγοναμεν γαρ προς συνεργιαν ὡς ποδες , | ||
| την ἑαυτου : και τι αὐτον ἐδει καταφανως και ὁτῳουν ἀπεχθεσθαι των οἰκειων , ἐξον , εἰπερ ἠν ἠγγυημενος την |
| ἐπιθυμιας και θυμου και ἀκολασιας ἀφροσυνης τε αὐ και ἀδικιας προτεθεντα ἀγωνα , ὠ θεαται και ἀθλοθεται , ἡττημαι μεν | ||
| εἰρηνῃ τε και πολεμῳ μετειμι κατα το ἀκολουθον ἐπι τα προτεθεντα και τοις ἀγαθοις ἀθλα και τοις πονηροις ἐπιτιμια . |
| θαυμαζειν οὐ χρη , εἰ και ἐν μεσοις τοις ἀγωσιν ἐπιλογιζεσθαι δει : και γαρ ὁ Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
| ἀνυπαρκτος ἐστιν ἡ ἀποδειξις , ἀπ ' αὐτων ὡν λεγουσιν ἐπιλογιζεσθαι δυνατον , ἑκαστον των περιεχομενων ἐν τῃ ἐννοιᾳ διατρεποντα |
| . ὁ δε ὑπολαβων ἡκειν τον Νικανορα μονον ἐπιβας ἐπικωπου κελητος ἑτοιμος ἠν ποιεισθαι τας συνθηκας . ὡς δε ἐγγυς | ||
| φορον ὑπελαβε την τριηρη και ὡσπερ κατ ' ἰχνος του κελητος ἐτρεχεν . ἐν δε ταις ἰσαις ἡμεραις εἰς Ἰωνιαν |
| της του θεου φωνης και μαρτυριας ἐξεταζομεν , ὡς οὑτος ἀνδροφονος . Μαρκελλινου . Ἀπαγωγην φησι την ἐκβολην της του | ||
| ὁτι οὐκ ἐστιν , ὡς οὐ τεθνηξῃ , κἀν ὡς ἀνδροφονος λογισθω . τεθνησει ] ” τεθνηξῃ “ ἀττικως . |
| καθαπερ χειμαρρουν , ἀλγω την ψυχην και που δακρυω και συμπραττειν ὁ τι ἀν δυνωμαι προθυμουμαι . δυναμαι δε ἐπιστελλειν | ||
| δη που γενναιον γ ' εἰναι φησομεν μεχρι τουτου τισι συμπραττειν μεχρι ἀν τι χρηστον πραξωσι , τηνικαυτα δ ' |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| τῳ νομῳ κειμενου : ἡ δε δεχομενη την ἐξουσιαν τοις περιστατικοις παλιν κεχρηται : ἀμφοτερα δε τα εἰδη μεταληψεις εἰσιν | ||
| τῃ προβολῃ ῥηθεντων την πηλικοτητα . οὐ πασιν οὐν τοις περιστατικοις μοριοις ἐπεξελευσεται , μονῳ δε τῳ περιεχοντι ποσῳ : |
| εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
| , καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| οὐδε δοκων ὁραν ] προσποιουμενος μη εἰδεναι . ἐξεμειν ] ἐκβαλλειν τα συναχθεντα χρηματα . ἁττ ' ἀν κεκλοφωσι μου | ||
| χρηται . τον οὐν οὐκ ὀρθως χρωμενον μισειν δικαιον και ἐκβαλλειν και ἀποκτεινυναι ἀλλ ' οὐ τον διδαξαντα . Οἰμαι |
| βοσκεται και δακνει τα φιληματα . ἐχει δε τινα και μαστος ἐπαφωμενος ἰδιαν ἡδονην . ἐν δε τῃ της Ἀφροδιτης | ||
| αὐτοπροθυμος . ἠ παρα το μαστευω , το ζητω , μαστος και αὐτοματος , ὁ αὐτοζητητος και μη παρ ' |
| ὡς οὐ μονον διαλυοντα τας λυπας , ἀλλα και το στεγανον των ἀπορρητων διαχεοντα και διακαλυπτοντα . και τοτε ῥηξαντος | ||
| λογων την σιωπην παρασχομενος : ἐνικησας δε του δικαστηριου το στεγανον τε και ἀτρεπτον . ὠφθη τοτε μειδιασαν πρωτον το |
| νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
| ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
| δ ' ἀσωτιας ἐληλυθει και Δημητριος ὁ Δημητριου του Φαληρεως ἀπογονος , ὡς φησιν Ἡγησανδρος , ὡστε Ἀρισταγοραν μεν ἐχειν | ||
| βασιλευσιν , ἀλλα και λεγουσιν ὁτι των Γεργινων τις , ἀπογονος ὠν των Τρωων ἐκεινων οὑς Τευκρος ἀπο των αἰχμαλωτων |
| Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
| και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
| πλην ὀλιγων μερων , ἁ και αὐτα τετειχισται τοις ὀρεσι δυσβατοις οὐσι . δευτερον δε το ἀλιμενον κατα το πλειστον | ||
| τε και καρπουμενον ἀγαθην δυσχωριαις τε μεγισταις κατωχυρωμενην και ὀρεσι δυσβατοις και ἀποκροτοις και τοποις τραχεσι και ἀποκρημνοις , προσετι |
| ʂ , και ἀκολουθησας τῃ προτασει , εὑρησω τον ʂ ῥητον , και μενει . ε . Εὑρειν τριγωνον ὀρθογωνιον | ||
| ἑτερα δυο εἰδη ἀντινομιων : μια δε ἡ κατα ἑν ῥητον μη τεμνομενον , ἀλλ ' ἐξ ἰσου ἑκατεροις ἁρμοζον |
| το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
| περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
| , το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
| αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
| , ἀλλ ' ἐγω πατρος μεν οἰδα ἐμαυτον γενεσθαι μαλα γενναιου τε και ἀληθινου φιλοσοφου , και οὐκ ἀπιστω τῃ | ||
| τον τροπον . οὐδε πλουσιος ἀγαθος ὠν τοσουτῳ διοισει του γενναιου πενητος , ὁσον αἱ ἐπαργυροι και καταχρυσοι πανοπλιαι των |
| φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
| θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
| τῃ δε προς ἀλληλας οἰμαι συμπλοκῃ και την ἐμφασιν του περιβεβλησθαι ποιουσιν . οὐκουν περιβλητικον το τι ἐρουμεν οὐδε το | ||
| σχηματι την κεφαλην περιβεβλημενους : Θ ὡστε και πεντε περιβολαια περιβεβλησθαι τον υἱον . Θ ἀλλ ' εἰ δοκει , |
| ἐπετιθεντο τοις εἰς την χωραν κατιουσιν ἐκ των ἐρυματων λῃστηρια καταστησαμενοι , και πολλα τους γεωργους ἐβλαπτον . ὑπερ ὡν | ||
| . Καταλαβοντες δε της Αἰθιοπιας τα ἀκρα , και ἀντρα καταστησαμενοι διεγνωσαν τους παριοντας λῃστευειν . Ὁ δε Ἁβροκομης ὡς |
| δνοφερης και ταρταρου ἠεροεντος ποντου τ ' ἀτρυγετοιο και οὐρανου ἀστεροεντος ἑξειης παντων πηγαι και πειρατ ' ἐασιν , ἀργαλε | ||
| ἐκ παντα τετυκται : Ζευς πυθμην γαιης τε και οὐρανου ἀστεροεντος . και ἀρχη μεν οὑτος ὡς ποιητικον αἰτιον , |
| ὡς δια την των πολεμων συνεχειαν και την των βιων πολυτελειαν καταχρεοι ἐγενοντο . Ἀγαθαρχιδης δ ' ἐν δωδεκατηι Ἱστοριων | ||
| ἐπιτραγῳδων προς σεμνοτερον ὀγκον εὐτελειαν και εὐκολιαν ἐπετηδευεν ἰδιωτου , πολυτελειαν δε τῳ ὀντι βασιλικην ἐν οἱς καλον ἠν πλεονεκτειν |
| πραγματα . Κωνσταντινος γαρ , στρατηγειν τε ἀγαθος ὠν και ἀνδρειοτατος ἐν ταις μαχαις δυνατωτατος τε ἠδη ἐν ταις προςθηκαις | ||
| των βασιλευσαντων . Δημαγωγος γαρ ἠν ἀριστος κἀν ταις μαχαις ἀνδρειοτατος . Την ῥωμαϊκην γουν ἀρχην , των ἐμπροσθεν μολις |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| ἐκπνευσαι βιον . ἁλις δε μυθων : οὐ διπλα χρηιζω στενειν . ὡν δ ' οὑνεκ ' ἠλθον τουσδε βασιλειους | ||
| ἐπι τοις κειμενοις ὀδυρεσθαι προσην , ὁτε θρηνειν , ὁτε στενειν την συμφοραν : εἰ μη γαρ τουτο μοι προς |
| ἀπηνεας δε και μεμηνοτας κεινους ἐκρινας . Ὁκοσα γαρ ἰνδαλμοισι διαλλαττοντα ἀνα τον ἠερα πλαζει ἡμεας , ἁ δη κοσμῳ | ||
| κρασει τε και τῃ των πρωτων προσληψει σωματων , ἀλληλων διαλλαττοντα , φερε τι και περι των κατα μερος εἰπωμεν |
| γαρ αὑτη , διοτι συμβαινει και χρηστον ἀνδρα πεπλανημενον πονηροις συγγινεσθαι . ἐτι των γνωμων αἱ μεν εἰσιν ἁπλαι , | ||
| Νηρηιδος . ταυτῃ δε ὁστις πελασειε τῃ νησῳ , τουτῳ συγγινεσθαι μεν , ἰχθυν δε αὐτον ἐξ ἀνθρωπου ποιεουσαν ἐμβαλλειν |
| δοκει , και ἐτι τροφης και παιδειας . και τοις προγονοις δε ταυτα ἀπονεμεται : φυσει γαρ ἀρχικον ὁ τε | ||
| συμφορας ἀπαλλαττουσι , κοινωνοις προς ἑκατεραν των ψηφων τοις τωνδε προγονοις χρησαμενοι . ἀλλα γαρ οὐχ ὁ τι τις τοιουτον |
| και τον ε , και ὁ θ τριπλασιος , δυο παραλιπων τον ζ και τον η , και ὁ ιβ | ||
| πρεσβυτατον ἀγαθον αὐτης , ἡ εὐγενεια , κἀν τἀλλα τις παραλιπων ἡσυχαζῃ , γενοιτ ' ἀν αὐταρκεστατος ἐπαινος . ἐστι |
| ἐχεις ἐτι και αὐτος και οὐδεν ἐλαττον γεγονε σοι των μαθηματων . τα δ ' ἀλλα ὡν ἐξ ἀρχης ἐπιθυμων | ||
| ἀληθειαν : ὑπερφυως ἀρα ὡν ζητουμεν , ὡς ἐοικε , μαθηματων εἰη ἀν τουτο . και τἀλλα δε ὡσαυτως χρησιμα |
| ἑν μεστον , τοις μεν παιδιοις μικρον , τοις δε τελειοις μεγα . και μεντοι και το σωματωδες της σκιλλης | ||
| τ ' ὀμβρωι τε και αἰθερι παμφανοωντι , Κυπριδος ὁρμισθεισα τελειοις ἐν λιμενεσσιν , εἰτ ' ὀλιγον μειζων εἰτε πλεονεσσιν |
| μελλουσης . ἀπο των θεων : συναπτε δε προς το ἐσομενης , οὐ προς το εὑρε . των ἐσομενων πραγματων | ||
| ' οὐτε ἀγνοησεται ταυτα , ὠ Ζευ , ἐν φανερῳ ἐσομενης της ἐριδος τοις φιλοσοφοις , και δοξεις τυραννικος εἰναι |
| των πολεμιων ἐπιθεμενων τοις τελευταιοις παραγγειλας τοις στρατιωταις ἐκ των στενων ὁτι ταχος ὑπεξιεναι , αὐτος δια μεσου ἐπ ' | ||
| ἐφανη αὐτῳ , και ἐπαιδοποιειτο και τους παιδας ἀπελειπεν οὐ στενων οὐδε ποθων οὐδ ' ὡς ὀρφανους ἀφιεις ; ᾐδει |
| ἀν ἠπατημενος , ὁς ἐκεινα τε ἀπηγγειλε και τουτο ἐπεισεν ἐπιστειλαι σοι . Ἀει μεν ἐγωγε την σην εὐνοιαν ἠγασθην | ||
| προερειν , εἰ τινος ἀσφαλειας δεοιτο , τῃ βουλῃ ταχιστα ἐπιστειλαι : τοις δ ' ἀμφι τον Κινναν εἰρητο μη |
| ἀμαθη πλουσιον προβατον εἰπε χρυσομαλλον . θεασαμενος ἐπι ἀσωτου οἰκιᾳ ἐπιγεγραμμενον ” πρασιμος “ ” ᾐδειν , “ εἰπεν , | ||
| κωφον ὡς ἐπι σκηνης προσωπειον ἑνεκα προσχηματος αὐτο μονον παραλαμβανοντες ἐπιγεγραμμενον ὀνομα ἀρχης , Διονυσιοι δημοκοποι , Λαμπωνες γραμματοκυφωνες , |
| διαρπαζειν . ἀρ ' οὐχ οὑτος ὁ λογος ὁ των φασκοντων παραιτητους εἰναι θεους ; Οὑτος μεν οὐν . Τισιν | ||
| ψευδως συκοφαντουντων ἡμας , τους θεοσεβεις και χριστιανους καλουμενους , φασκοντων ὡς κοινας ἁπαντων οὐσας τας γυναικας ἡμων και ἀδιαφορῳ |
| ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
| εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
| γαρ Ὁμηρον πεποιηκεναι ἀριστον μεν ἀνδρα Ἀχιλλεα των εἰς Τροιαν ἀφικομενων , σοφωτατον δε Νεστορα , πολυτροπωτατον δε Ὀδυσσεα . | ||
| ἀφελης την διαιταν γεγονε . πρεσβειων οὐν πολλων προς αὐτον ἀφικομενων οὐδεποτε πλειον πεντακλινου διεστρωννυτο : ὁτε δε μη παρειη |
| τοιουτον οὐδε αἰτια του πραγματος τα τοιαυτα , ἀλλα του συμπερασματος μονον . ἐξοριστεον οὐν ἁπαντα μεν τα τοιαυτα , | ||
| ὁτε και μεσον το μεσον και αἰτιον οὐ μονον του συμπερασματος , ἀλλα δη και του πραγματος . Ἀποριαν τινα |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| τα προς πολλα χρησιμωτερα ἐδειξαν τα προβληματα ταυτα : θεσει δεδομενων ἡμικυκλιου τε και εὐθειας προς ὀρθας τῃ βασει , | ||
| τας των φιλων , οὐκ ἀν ἠσθα μειζω των νυν δεδομενων δεδωκως . τι γαρ μοι του παροντος ἠ μειζον |
| αὑτου , ποιητης ὁ θεος σοφος οὑτως ὡστε και ἀλλον ποιησαι : πας γουν ποιητης γιγνεται , ” κἀν ἀμουσος | ||
| διωκειν προπετως λυπας ἐστι θηρευειν . διοπερ Ὁμηρος ἐπονειδιστον βουλομενος ποιησαι την ἡδονην και των θεων φησι τους μεγιστους οὐδεν |
| ἐξετασωμεν την λογου μεταποιουμενην ἀκοην : ἡς ὁ συντονος και τελειοτατος δρομος ἱσταται κατα ἀερα τον περιγειον , ὁταν βια | ||
| και δυο και τρια και τεσσαρα δεκα γινεται ὁς ἐστι τελειοτατος ἀριθμος , ἐπειπερ ἐπ ' αὐτον φθασαντες παλιν ἀναλυομεν |
| ὀροφης . ἡνται ἀκην : καθηνται ἐν οἰκῳ , μη ἐπιστρεφομενοι του χειμωνος ἠ της χαλαζης δια το ἐξηρτυμενους αὐτους | ||
| ὑπισχνουμενοι διορθωσεσθαι το ἁμαρτημα νικῃ καλῃ : κατα τε σφας ἐπιστρεφομενοι προς ἀλληλους ἰλαδον κατα μερη συνωμνυντο , ἐφορωντος αὐτου |
| , προσαγορευει τους την των φυσικων θεωριαν ἀσκουντας φιλοσοφους οἱονει φιλουντας τον σοφον , ὁπερ ἠξιου καλειν τον θεον , | ||
| ; Δικαιος εἰναι μαλλον ἠ χρηστος θελε . Δει τους φιλουντας πιστιν , οὐ λογους ἐχειν . Δουλος πεφυκως εὐνοει |
| ἀλλα σαφες ὁτι εἰς πλειονας ἐπιτασεις των σημαινομενων αἱ τοιαυται παραθεσεις γινονται , ὡς παρεστησαμεν και ἐπι του ναι γραφω | ||
| βασιλεων ἐπι της ἀκρας ἰδιᾳ πεποιησθαι οἰκησιν και θησαυρους και παραθεσεις ὡν ἐπραττοντο φορων , ὑπομνηματα της οἰκονομιας : πραττεσθαι |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| παρ ' ἡν αἰτιαν Ἀθηναιοις το παλαιον οὐκ ἐπετετραπτο συνηγορον παριστασθαι τοις κρινομενοις ἐπι της . ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλης | ||
| και ἐρωτηθεις ποθεν εὑροι , ἐφησεν ἐνυπνιον αὐτῳ την Ἀθηναν παριστασθαι : διο αὐτος τε ἠλευθερωται και νομοθετης κατεστη . |
| . Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
| κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
| ὁτι ἐπι μεν των ἁμα δια το συνειναι ἀλληλοις το αἰτιατον και το αἰτιον δηλον γεγονεν ὁτι ἀμεσα ἐστι τα | ||
| αἰτιου και ἐν μεσῳ ὀντος εἰναι ἐξ ἀναγκης ἁπλως το αἰτιατον , του δε αἰτιατου ὀντος οὐκ ἐξ ἀναγκης ἁπλως |
| δια το μηδε την ὀπωραν την σταφυλην δειν ὀξυνεσθαι ἀλλα περισπασθαι , οἱα των τοιουτων εἰς λη θηλυκων ἁ παραληγεται | ||
| το προκειμενον μοριον . . . . . ὀφειλει και περισπασθαι και γραφεσθαι συν τῳ ιἈλλ . ' οὐτε περισπαται |
| τους Δαναους τους ἀλκηεντας , ἠγουν τους ἰσχυρους , τους γενναιους , ἐνεβαλεν εἰς τας πρυμνας τας θαλασσιας , ἀντι | ||
| μεν ταις ψυχαις ἡμων δενδρα τα παιδειας ὀρθης ἐμφυτευσῃ , γενναιους δε και ἀρρενας ὡς ἀληθως καρπους και λογους χαρισηται |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| ἐστιν ἀναπολουμενον προσωπον . ὀρθως οὐν των πρωτοτυπων , δειξιν σημαινουσων , κατα προταξιν ἀμοιρει , καθ ' ὑποταξιν δε | ||
| . Ἐπιμονη δε ἐστι προφορα πλειονων λεξεων ἐπισης το αὐτο σημαινουσων , ἠ και λογων . λεξεων μεν ὡς εἰ |
| τα δε ἑξης ὡς διαφοραι , το μεν ἐν ᾡ τεθεντων , ἱνα χωρισῃ αὐτον ἀπο των ἀλλων λογων , | ||
| ὁσιωθεισης της θυσιας ” και των ἀπαργματων ἐπι των βωμων τεθεντων , ἁπτονται του βωμου ἠ του κανου και ἐπιφθεγγονται |
| μετῳκισεν εἰς το πεδιον , και πλησιον του τεμενους των ὀνομαζομενων Παλικων ἐκτισε πολιν ἀξιολογον , ἡν ἀπο των προειρημενων | ||
| ὑπερ τας ὀκτω μυριαδας . το μεν οὐν ἐθνος των ὀνομαζομενων Βραχμανων τοιαυταις περιεπεσε συμφοραις : των δε λοιπων μεθ |
| την θαλασσαν ὡστε μη ἐγειρεσθαι κυματα : παρα γαρ το χειλος της θαλασσης γεννᾳ ὁπου μαλιστα κλυζουσι τα κυματα . | ||
| δε σοὐστιν ὡς ληψηι πιειν . ἰδου , καθαρον το χειλος αἱ τριχες τε μου . θες νυν τον ἀγκων |
| ἐπεα πτεροεντα προσηυδα : Ἑκτορ νυν δη παγχυ λελασμενος εἰς ἐπικουρων , οἱ σεθεν εἱνεκα τηλε φιλων και πατριδος αἰης | ||
| σαφως οἱ Τρωες ἐλαττονες συνιστανται των Ἑλληνων , και των ἐπικουρων ἐξεληλυθοτων . . ἀλλοι δ ' ἀμφ ' ἀλλῃσι |
| δε μαντειον το δοθεν Λαϊῳ κατα την Πυθωνα παρ ' Ἀπολλωνος , τουτο πατροκτονησας ἐπι περας ἠγαγεν ὁ Οἰδιπους . | ||
| ἀλλ ' Ἰασονιου Ἀπολλωνος , Σωκρατης δε ἐν Ἐπικλησεσι Κυζικηνου Ἀπολλωνος . θυηπολιης : θυσιας . ἀναξ : ὁ Κυζικος |
| , την δε τεταρτην του δεξιου λαιαν . οὑτω γαρ διατεταγμενων ἰσον εἰναι συμβησεται κατα δυναμιν το δεξιον κερας τῳ | ||
| και ἐποχησεων , ἐν λογῳ δε τινι προς ἀλληλα μουσικωτατῳ διατεταγμενων , κινησιν και περιπολησιν εὐμελεστατην ἁμα και ποικιλως περικαλλεστατην |
| . το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
| οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
| , ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
| προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
| εἰπειν ὁτι τους νομους αἱ ἀναγκαι διοριζουσιν : αἱ γαρ ἀναγκαι και των νομων ἐπικρατεστεραι , οὐχ οἱ νομοι των | ||
| παραδους ἡμιν καταπαυει την παρουσαν θεωριαν . Και αὑται μοι ἀναγκαι προσηγμεναι . Ζητουσι , δια τι οὐκ εἰπεν αὑται |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| : εἰ δ ' ἐλαιον εἰη , καταχεισθαι αὐτων και ἀλειφεσθαι : ἁπασαν δε πλουσιαν οἰκιαν ἀνεισθαι αὐτοις μεχρι γυναικωνιτιδος | ||
| , ἐγω δε τοις λογοις ὀνος ὑομαι . Ἐπειτ ' ἀλειφεσθαι το σωμα μοι πριω μυρον ἰρινον και ῥοδινον , |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
| διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
| ἐχει γωνιας τας ὀρθας , περι δε ἀλλας τας πλευρας ἀναλογον , και τα λοιπα της προ - τασεως , | ||
| τῳ Β : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν τεσσαρες εὐθειαι ἀναλογον ὠσιν , και τα ἀπ ' αὐτων εὐθυγραμμα ὁμοια |
| : δι ' ὁ και την κοινην κατα παντος ὀνοματος ἀντωνυμιαν παραλαμβανει . . Ἑξης ῥητεον και περι συνταξεως της | ||
| . ἡνικα μητε ἀρθρον θηλυκον δηλοι το τῃ , μητε ἀντωνυμιαν ἀναφορικην δηλουσαν το ταυτῃ , οἱον “ τῃ και |
| , καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
| μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |