| ἀναφερομενοις εἰς Ἀρχιλοχον Ἰοβακχοις Δημητρος ἁγνης και Κορης την πανηγυριν σεβων . Ἀλλο τουτου ἐλαττον παρα την τελευταιαν συλλαβην το | ||
| πεισθεις βραχυ . ἐγω δε θεσμους Ζηνα θ ' ἱκεσιον σεβων Προιτον τε τιμων , ὁς μ ' ἐδεξατ ' |
| τον ἡνιοχον , ἐσκεδασας το ἁρμα . Οὑτω και στρατοπεδον συνταττεται ὑπο συνθηματι ἑνι : ἐαν δε ἀφελῃς το συνθημα | ||
| ἀποφασει αἱρετον . Και ὁλως ᾑ τιθεται ἑν , ταυτῃ συνταττεται πως τοις ἀλλῃ πη τιθεμενοις : κορυφη γαρ ἐστι |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| δομων , ἐχηι νεον . ἐα : τι χρημα ; καινας ἐσβολας ὁρω λογων : μητερα γεραιαν βωμιαν ἐφημενην ξενας | ||
| ἁβροδιαιτον αὑτων χανδον προς το ἀοριστον και ἀτελευτητον ἀποτεινοντες , καινας ἐπινοουντες ἡδονας , ἀθυτα παρασκευαζουσιν , ἀγχοντες και ἀποπνιγοντες |
| δι ' ἡν ἐν Καρχηδονι κατεσκευασθη τοιουτος ταυρος , οὐδαμως δυναμενης εὑρεθηναι το παραπαν , ὁμως Τιμαιος ἐπεβαλε και την | ||
| γαστρι ἠ ἀλλως αὐτης ἀλλοιωσαι τα σιτια μη δυναμενης ἠ δυναμενης μεν ἀλλοιουν , οὐ κατα την ἐμφυτον δε θερμασιαν |
| των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
| ] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
| ἐγχει ἑλεσκον ἀνδρων δυσμενεων ὁ τε μοι εἰξειε ποδεσσι . τοιος ἐα ἐν πολεμῳ : ἐργον δε μοι οὐ φιλον | ||
| ψυχην οὐκ ἐχον ἐσθιομεν . ἀλλο : ἠν ἀρα Πυθαγορης τοιος σοφος , ὡστε μεν αὐτος μη ψαυειν κρειων και |
| πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
| λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
| ὑπαρχουσι : τουτοις γαρ παν μεν πνευμα πονηρον ἐξισταται και ἀνατρεπεται ἀρδην , πασα δε κακια και παν παθος ἐκκοπτεται | ||
| ἀει δευρο παρουσων ψυχων και τῃ ληθῃ βαπτιζομενων διαπλεκοντων . ἀνατρεπεται δε τα χρωματα δια των αὐτων τοπων ἐκ του |
| βαλλοντες τοις λιθοις καθυπερθεν ὀντες και παιανισαντες ἐπῃσαν αὐθις , δεξαμενων δε των Ἀθηναιων ἐν χερσιν ἠν παλιν ἡ μαχη | ||
| ἐκ Πατρων ἐς Βρεντεσιον χιλιαις και ἑξακοσιαις ναυσι διεπλει . δεξαμενων δ ' αὐτον ἀμαχει των Βρεντεσιων , τοισδε μεν |
| ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
| Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
| πολισμασι λαμβανει και τουτους ὁμολογιᾳ ἑαυτους τε και τα φρουρια παραδοντας ἀμαχι . παραστησαμενος δε πασαν την νησον και κατασχων | ||
| την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις την |
| . στησαι : ἐξαρμοσαι * ἑλκεσθαι δια των ἱππων * ἀναμενειν . ὁδηγηματα . . ἐρεχθειδων . ἀθηναιων ? ? | ||
| αὐτῳ ταξει δια των εἰρημενων κινησεων ἁρμοζεσθαι , και μη ἀναμενειν ἑτερον σημειον . Το μεντοι ἱστασθαι και περιπατειν ἰσως |
| ἀπειληφεν . ἐαν δε ἐπ ' ἀσπιδα βουλωμεθα ἐπιστρεφειν τα συνταγματα , παραγγελλομεν ἑκαστου συνταγματος τον ἐπι του εὐωνυμου λοχον | ||
| ἀρχιτεκτονος εὑρισκεται εὐδοξια : κατα δε λογον ἐκτιθεμενου , τα συνταγματα μεγιστον ἑξει κλεος ἐν τοις ὑπομνημασιν . Τον δε |
| ἐπιεικελ ' Ἀχιλλευ ποιευμην , ἱνα μοι ποτ ' ἀεικεα λοιγον ἀμυνῃς . ἀλλ ' Ἀχιλευ δαμασον θυμον μεγαν : | ||
| μοι τοδ ' ἐπικρηηνον ἐελδωρ : ἠδη νυν Δαναοισιν ἀεικεα λοιγον ἀμυνον . Ὡς ἐφατ ' εὐχομενος , του δ |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
| εὐθειων των ἰσων ταις Α , Β , Γ τριγωνον συνεσταται το ΚΖΗ . Ἐπει γαρ το Ζ σημειον κεντρον | ||
| τῃ δοθεισῃ γωνιᾳ εὐθυγραμμῳ τῃ ὑπο ΔΓΕ ἰση γωνια εὐθυγραμμος συνεσταται ἡ ὑπο ΖΑΗ : ὁπερ ἐδει ποιησαι . Ἐαν |
| ἀλλους διοργανωσεως ἐν οἱς φησι : ἠν δε τις ἐν κεινοισιν ἀνηρ περιωσια εἰδως , ὁς δη μηκιστον πραπιδων ἐκτησατο | ||
| ' ἐπεγγελῳεν ἀν κατα ; Θεοις τεθνηκεν οὑτος , οὐ κεινοισιν , οὐ . Προς ταυτ ' Ὀδυσσευς ἐν κενοις |
| , θειη : το ῥημα ἐθην , ἡ μετοχη θεις θεντος , θειην το εὐκτικον . Δυϊκα . Θειητον , | ||
| ἐστιν , ὁτι το ῥητον το βλαπτον τῃ διανοιᾳ του θεντος λυομεν . το δε δοκουν ἀδικημα δια της διανοιας |
| παρανητας , και την τοιαυτην εὐδοκιμειν μαλιστα πως οἰονται των συστηματων χρησιν , ἐν ᾑ τα πολλα των διαστηματων ἐστιν | ||
| ὁσον ἡ των συστηματων αὐτων σημαινει φυσις . περι δε συστηματων και τοπων οἰκειοτητος και των τονων λεκτεον οὐ προς |
| προς την ἱκετειαν τας ἑταιρας ὡς πλειστας , και ταυτας προσευχεσθαι τηι θεωι και ὑστερον ἐπι τοις ἱεροις παρειναι . | ||
| ἐλθων οὐν εἰς τον τοπον τιθω τα γονατα και ἠρξαμην προσευχεσθαι τῳ κυριῳ και δοξαζειν αὐτου το ὀνομα , ὁτι |
| νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
| πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
| νεφελη , και δεον και ταυτης τας διαφορας ἐπι διαγραμματος ἐκθεσθαι , ἡς το διαγραμμα ἐχει , ὡς ὑποτετακται : | ||
| σφυγμον ἀκμαζοντι . Των δη σφυγμων ἀναγκαιον και τα ὀνοματα ἐκθεσθαι . οὑτω γαρ ἀν εὐσημοτερον διδαχθειημεν τας προσηγοριας καταταξαντες |
| , ὁτε δε Ἰουλω . Ἀπο των οὐν της Δημητρος εὑρηματων τους τε καρπους και τους ὑμνους , τους εἰς | ||
| γενη των ἀνθρωπων και μεταδιδοντας ἑκαστοις της ἐκ των ἰδιων εὑρηματων ὠφελειας . Δημητραν μεν γαρ περαιωθεισαν εἰς την Ἀττικην |
| ' ἑαυτου ὠνομασε την πολιν . ἠν δε ὁ Τηλεφος θετος παις Τευθραντος : τῃ δε ἀληθειᾳ Αὐγης ἠν και | ||
| ἀλεκτος , και διαλεκτος : τεθεσαι θεσις : τεθεται , θετος , και ἀθετος , και ἐπιθετος : δεδοσαι , |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
| κἀκει ποιειν την προσοχην ἐχειν . Ὡσπερ εἰ τις ἀκουσαι ἀναμενων ἡν ἐθελει φωνην , των ἀλλων φωνων ἀποστας το | ||
| Σαρδεις . Κυρος ἐκρατησε Σαρδεων : Κροισος κατεσχε την ἀκροπολιν ἀναμενων την ἐκ της Ἑλλαδος βοηθειαν . Κυρος τους οἰκειους |
| νηπιον , μονῳ διατρεφεσθω γαλακτι : στενων γαρ ἐτι των ἀραιωματων ὑπαρχοντων | ἐπισφαλες ἐπι την στερεωτεραν προερχεσθαι τροφην , | ||
| τροφη ἀναδιδοται ? [ ] ἠ δια των περι αὐτα ἀραιωματων ἠ δια [ των ἀγγειων ] των ἐμφυοντων εἰς |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| και της ἀλλης Αἰγυπτου βασιλεων γενεσθαι φησιν ἐπι τους ποιμενας ἐπαναστασιν , και πολεμον αὐτοις συρραγηναι μεγαν και πολυχρονιον . | ||
| , ὁς ἐν τῳ τριτῳ φησιν ἀμβην καλεισθαι την ὀφρυωδη ἐπαναστασιν . και γαρ οἱ Ῥο - διοι ἀμβωνας καλουσι |
| ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
| , δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| εἰς ἀταξιαν ζεσασα διεσεισεν : και ἐαν μεν ἱκανη δια τελους κρατησαι γενηται , προς το του μυελου διαπερασασα γενος | ||
| μηδεποτε ἐν ταὐτῳ μενοντα μηδε ἁ γνοιη φυλαττοντα του δια τελους χρηστου και βεβαιου προελοιτ ' ἀν εἰς χρησιν ; |
| εἰ τοσσωνδ ' ἀεκητι νεος παϊς οἰχεται αὐτως , νηα ἐρυσσαμενος κρινας τ ' ἀνα δημον ἀριστους , ἀρξει και | ||
| ματαιαις . ἐλπωρῃσι : ἐλπισιν . Μιν : αὐτον . ἐρυσσαμενος : ἑλκυσας . Ἀνεδυ : ἀνηλθεν . ἀφραινουσαν : |
| ϲκευαϲιαν ἰϲοϲταθμον καταιονηϲον και τῃ τριτῃ ὁμοιωϲ : εἰ δε ἐπιμενοι τι λειψανον , τῃ τεταρτῃ κατακεντηϲαϲ ῥαφιδι , εἰ | ||
| ἠδη το ζεον της φλεγμονης , ἐτι δε σκληρια τις ἐπιμενοι , τηνικαυτα και θειου προσπλεκειν ὀλιγον δει και νιτρου |
| των συμμαχων γνωμας ἀριστας βασιλεϊ ἀπεδεξατο . Των δε κατελεξα πολιων ἡγεμονευειν αὐτην το ἐθνος ἀποφαινω παν ἐον Δωρικον , | ||
| φορεον και θαπτον ἑκαστοι , τους δ ' ἐξ ἀλλαων πολιων οἰκονδε ἑκαστον πεμπον ἀγειν ἁλιευσι θοῃς ' ἐπι νηυσι |
| : οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
| Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
| ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
| δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
| γαρ βραδυτερον ἐξολιϲθαινει και χαλεπωτερον ἐμβαλλεται δια την πυκνοτητα των ὑπεροχων τε και κοιλοτητων . παϲχει μεν οὐν ἐϲτιν ὁτε | ||
| ἡμιν τετακται προς το λαμβανειν τα ἐπιβαλλοντα μερη των ἐκκειμενων ὑπεροχων , ὁταν μη κατ ' αὐτων των μεσων ἠ |
| Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
| θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
| , ὡς ἰστε , πυκνουν την ἐπιφανειαν και ἐναποκλειον τα περιττωματα πλειονων ὀδυνων αἰτιον γινεται , το δε θερμον ἀραιωτικον | ||
| εἰς τον οὐρητηρα , και καθεις ἀργυρουν καυλισκον ταυτῃ τα περιττωματα των ὑγρων ἐξεκομιζε , τον δε σεσυριγγωμενον τοπον ἑλκωσας |
| νοημασιν ἐς πονον ἀγρης ἰχθυβολοι σπευδουσιν , ἐπευξαμενοι μακαρεσσι κητοφονοις ἀλεγεινον ἑλειν τερας Ἀμφιτριτης . ὡς δ ' ὁτε δυσμενεων | ||
| δε φωτων βαλλομεναι κορυθες τε και ἀσπιδες αἱ τ ' ἀλεγεινον αἰζηων ῥυοντο μορον και ἀμειλιχον αἰσαν . Ἀμφι δε |
| κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
| ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
| ἀντι του περιπατειν τον σφαλλομενον και καταπιπτοντα . . 〚 περινοστειν ἐᾳ : Περιερχεσθαι ἀφιησιν , ἀπο τοπου εἰς τοπον | ||
| ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον δε συνετεθη |
| ἐπι του μελλοντος δε ἐστιν ἀμφω λαβειν , πλην δει προλαβειν θατερον : οἱον ἐδει Σωφρονισκον ἐσεσθαι , ἱνα Σωκρατης | ||
| και οὐ βιωσεται Καλλιροης ἀποσπασθεις . οἱα δε φιλοδεσποτος ἐθελησας προλαβειν το δεινον και σβεσαι πολεμον μεγαν μεν οὐ , |
| ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
| ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
| . ἀλλ ' ὑπερ μεν των ἱερων αὐτων και των τελουμενων θυσιων λογῳ πεζῳ διῃρηκαμεν ἁ χρη ποιειν , νομους | ||
| , Κορυβαντος και Δημοδικης παις , των της Ῥεας μυστηριων τελουμενων αἰφνιδιως [ την θεαν ] θεασαμενος , ἐμμανης ἐγενετο |
| τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες και ἡ | ||
| Τυρρηνους νικην κατα Ῥωμαιων ὑπισχνουμενος . πιστευουσι Τυρρηνοι και στρατηγον ἀποφαινουσιν , ὁ δε νικησας ἐν μαχαις πολλαις τελος ἐπ |
| πεμψω δ ' ἐς Σπαρτην τε και ἐς Πυλον ἠμαθοεντα νοστον πευσομενον πατρος φιλου , ἠν που ἀκουσῃ , ἠδ | ||
| ὠρτο ναυβατας στρατος . πευθομαι δ ' ἀπ ' ὀμματων νοστον , αὐτομαρτυς ὠν : τον δ ' ἀνευ λυρας |
| ἠν οἱς ἐποιει δια τι ἐφιλει , οὑτος δ ' ἀπατων διετελει και δικαιον ἐπιτιμαν , και μαλλον , φησιν | ||
| διανοιας ἐπιμελες μεν ἐθεμην ἐκκλιναι τους ταυτα διηγουμενους ἡδεως ἐμαυτον ἀπατων τῳ δοκειν μηδεν ἀγνοειν των ἐκεινῃ προσοντων , οὐ |
| τριων διαφορων , ἐφ ' ὡν κεκαμμενη ἡ χειρ ἀδυνατει ἐκτεινεσθαι , της κλιμακος μετα του τονιου παρεσκευασμενης , καθως | ||
| , ἑν των πεντε λεγομενων στερεων σχηματων , εἰς σφαιραν ἐκτεινεσθαι . ἐνιοι δε τον περι της ἀλογιας και της |
| ἀμοιρος ἀκληρος ἐτυχθην . . . . . . . δωματων γαρ εἱλομαν ἀνατροπας , ὁταν Ἀρης τιθασος ὠν φιλον | ||
| , προπαροιθε των νομιμων γαμων διαμειψαι και διελθειν στυγεραν ὁδον δωματων ὠμοδροπων και ὠμως δρεψαντων [ . . . . |
| ' ἐμνατο ? [ ] Θοας [ Ἀνδραιμονος ] υἱος διου ] Ἀρητιαδαο : διδου [ ] δ ' ἀπερεισια | ||
| ἱερειου . : Πολεμων δ ' ἐν τῳ Περι του διου κῳδιου φησι : Μετα δε ταυτα την τελετην ποιει |
| παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
| ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
| και θυμικους κατ ' ἀλληλων γενεσθαι δια το μηδεπω δυνασθαι διακρινεσθαι μηδ ' ἐρριπισθαι τον ἐνοντα αὐτοις σπινθηρα της κοινωνιας | ||
| ἀν ὀρθως καλοιεν το τε γινεσθαι συμμισγεσθαι και το ἀπολλυσθαι διακρινεσθαι . . . . . ὁ μεν οὐν ἑταιρος |
| : και ἐγκαρσιος : εἰρωνευεσθαι , ψευδολογειν : χλευαζειν , ὑποκρινεσθαι : παρα το εἰρων εἰρωνος , εἰρωνευω : τουτο | ||
| ἀναγνωσμα διελθειν , ἀλλ ' αὐτοι διδασκουσι , πως αὐτους ὑποκρινεσθαι δει , νυν μεν εἰρωνευομενον , νυν δε ἀγανακτουντα |
| την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
| κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
| κεντρῳ ἐπαναφερομενος . εἰ δε συνοδευει αὐτῳ ὁ Ἡλιος ἠ συσχηματιζεται ἐν τῳ ἑνι καιρῳ , ἐσται τα ῥηθεντα ἐλαττονα | ||
| εὑρεθωσιν ἐν τῳ καιρῳ της ἐναλλαγης ἐν ἀλλοτριοις τοποις και συσχηματιζεται τουτοις ἀγαθοποιος , δηλουσι μεν ἀγαθα , πλην ἐλαχιστα |
| λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
| συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
| , οὐκ ἐστι δε , ἀλλα το κατα νομους γυναικα συνοικειν ἀνδρι : και γαρ δαμαρ ἡ γυνη παρα το | ||
| παντων γε μην ἡγουμεθα γενων ἀριστον ἑν ἀνθ ' ἑνος συνοικειν ἡμιν το του γιγνωσκειν τἀλλα τε παντα και [ |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| παροντας εὐχαι τε προς θεους . ἐχθρος μεν ὁ λουτρου μεμνημενος , ἐχθρος δε ὁ δειπνου , και φυγη μεν | ||
| ὀνομα Σαλαμινος κλυειν : φευ , των Ἀθηνων ὡς στενω μεμνημενος . στυγναι γ ' Ἀθαναι δαϊοις : μεμνησθαι τοι |
| τους κατα την χωραν πλανωμενους των συνεστρατευκοτων αὐτῳ προτερον . ἀγαπωμενος δε διαφεροντως ταχυ πολλους ἐσχε κοινωνους των αὐτων ἐλπιδων | ||
| ὁν ἡ Λακεδαιμων μοιχον ἐπιθυμει λαβειν , ὑπο της Ἀγιδος ἀγαπωμενος γυναικος ἐπι τας των ἑταιριδων θυρας ἐκωμαζεν , ἀπολιπων |
| ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
| οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| και τον ἀρτον ὠνομασθαι , ὡς φησιν Ἀπολλοδωρος . ἀελπτον ἀνελπιστον , και ἀελπτεα τον ἀνελπιστον . ἀεικισωσιν ἀεικιᾳ περιβαλωσιν | ||
| ἀφωνος ἐγενετο , και τις ἀχλυς αὐτου κατεχυθη προς το ἀνελπιστον , μολις δε ἀνενεγκων “ ἡκετω ” φησι . |
| : την γουν Λυδιον ἁρμονιαν παραιτειται , ἐπειδη ὀξεια και ἐπιτηδειος προς θρηνον . ᾑ και την πρωτην συστασιν αὐτης | ||
| ποιοτητος . ἐξωθεν δε και αὐτος ὁ της θριδακινης χυλος ἐπιτηδειος , ἀλλα και ἀειζωου και σερεως και ἀνδραχνης και |
| ἱνα γαρ τουτο γενηται , δεησει ταὐτο και φαντασιαν και φανταστον γινεσθαι . και ἐπει ἐστιν ἑτερον μεν το φανταστον | ||
| λαβειν και το ὑποκειμενον φανταστον . ἀλλα το μεν ὑποκειμενον φανταστον ταχα δυνησεται λαβειν φαντασια οὐσα ἐκεινου : ἑαυτην δε |
| ἀλλ ' ὁ την ] πνευμα . ἀλλα την Μυσων λειαν ] παροιμια : ταττεται δε ἐπι των ματην και | ||
| μακεδονιζοντας . ἰδειν οὐν εἰ γραφικα ἐστιν ἁμαρτηματα . Μυσων λειαν : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . παροιμια τις |
| τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
| ] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
| και δυσπιστον της πλανης , ὁπως ἀκατηγορητος ἡ συνταξις ἡμων διαμενοι , ἐπανιμεν ἐπ ' αὐτον . Ὁποταν μεν γαρ | ||
| και τα πραγματα τουτῳ μαρανθειη , ἀλλ ' ἀειθαλης αὐτῳ διαμενοι ὁ βιος μηποτε φθινων μηδε φυλλοῤῥοων . Εὐχομαι ] |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | ||
| και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι |
| ψογον της ἡμετερας , ἡ τα μεν των τους ἁμαρτανοντας πειρωμενων κατεχειν ἐποιησε , δησαι δε οὐκ ἐδυνηθη . Και | ||
| οὐκ εἰσι Πυθαγορικαι , ἀλλ ' ἐνιων ἐξωθεν ἐπισοφιζομενων και πειρωμενων προσαπτειν εἰκοτα λογον , οἱον και περι του νυν |
| εἰς ἐκεινον ἀναφερομενας , τους τ ' ἐκεινῳ συνοντας τιμασθαι πειρωμενους ὡσπερ πολλων ἀγαθων αἰτιου ἀλλ ' οὐ μεγαλων κακων | ||
| ἐγενοντο τινες αὐτων οἱ ἐνομισαν οὑτω μεν ἀβιωτον εἰναι : πειρωμενους δε την πατριδα , ὡσπερ ἠν και ἐξ ἀρχης |
| ἀλλ ' ἐκ των ἐναντιων ῥητορα και δεινον εἰπειν : συνετον : κυβερνητην : περιφραστικως εἰπεν ἀντι του παντι ἀρμενῳ | ||
| . Φησι μεντοι Ἁβρων ὡς το ἐγω μεν παρεγενομην οὐ συνετον , εἰ παραλειποι την ἀντωνυμιαν , οὐκ ἐπιστησας ὡς |
| και ἐπ ' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα : και το καταψυχεσθαι ὡδε , πονηρον . Τα ὑποκαρωδεα και ἰκτερωδεα οὐ | ||
| και ἐπ ' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα : και το καταψυχεσθαι ὡδε , πονηρον . Τα παρ ' οὐς ἐν |
| μη . εἰ γαρ τις ἐραστῃ ὡς πλουσιῳ πλουτου ἑνεκα χαρισαμενος ἐξαπατηθειη και μη λαβοι χρηματα , ἀναφανεντος του ἐραστου | ||
| την ἀποφασιν πρωτος Ὁμηρος ἐγεωργησεν , Ἀναξαγορᾳ σπερματα της ἐπινοιας χαρισαμενος ἐν οἱς φησιν : Ἀλλ ' ὑμεις μεν παντες |
| ἐπισημος ἐγενετο . ὁ δε λογος : ἀπο της ἁλιρροθιου Μαντινειας ἐν ἁρματι πρωτος ἐνικα : ἠ ἐπισημος ὠν Ἁλιρροθιος | ||
| γαρ αὐτου πλησιαζοντος ἐρημῳ τῃ πολει κατηντησαν ἐπι θατερα της Μαντινειας οἱ πεμφθεντες ὑπο των Ἀθηναιων στρατιωται προς την συμμαχιαν |
| , ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
| σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
| και θυσιαις ἐξευμενιζεσθαι τον θεον , ἱνα εὑρωνται τινα ψυχικων ἀρρωστηματων θεραπειαν ἀναγκαιαν , ἁ μηδεις ἀνθρωπων ἱκανος ἰασασθαι . | ||
| γαρ ἀσθενες της ἡμετερας φυσεως , και τα των ἐπισυμβαινοντων ἀρρωστηματων ἐπανορθουται δια ταυτης . και γαρ κατα τον του |
| καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
| . πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
| ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
| : γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
| ἐχθρου εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια | ||
| : ὁτι ὀλιγος μισθος ἐδιδοτο τοις Ναυπακτον φρουρουσι , των ἐπιτηδειων πολλου πιπρασκομενων . * * ὁτι Φιλιππος ἑλων τον |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
| και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
| ὁς οὐτε πολεμιων ἐδεισεν ἐπιοντων ὀχλον οὐτε πολιτων αὐθαδεις και παρανομους ἐκολακευσεν ὁρμας : οἱ δε δημοτικοι δυσανασχετουντες ἐπι τοις | ||
| ἠτοι πανουργως λεγοντες τας κρισεις , ἀντι ἐμφρονων : και παρανομους , ἀντι ἐννομων . Διοτι δε κοινην ὑπεχουσι δικην |
| στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
| ' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
| προδιδοται τε το στρατευμα ὑπο Φρυνιχου και οἱ πολεμιοι μελλουσιν ἐπιθησεσθαι . δοξας δε ὁ Ἀλκιβιαδης οὐ πιστος εἰναι , | ||
| στρατια και αὐτη τεταγμενη τε και ἀκριβως ὡπλισμενη ἐκβαινουσιν αὐτοις ἐπιθησεσθαι ἐμελλεν : οἱ τε ἱπποι οὐκ ἀν ἐδοκουν αὐτῳ |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
| ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
| γαρ αὐτων ἐκ περαινοντων περαινοντι , τα δ ' ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων περαινοντι τε και οὐ περαινοντι , | ||
| καταδεεστερα και εἱς ἀποτελειται κοσμος ἐξ ἐναντιων ἡρμοσμενος , ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων ὑφεστηκως κατα τον Φιλολαον . . |
| των Ἑλληνων αὐξομενην και παντα τον πολεμον ἐπι την Μακεδονιαν συνισταμενον περιφοβος ἠν ὑπερ του μελλοντος . διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας | ||
| ἑξει προς την ποδιαιαν της σφαιρας διαμετρον . και το συνισταμενον ἀρα στερεον ἀπο του τεσσαρακοστου μερους της κεγχριαιας διαμετρου |
| δυσμενους διαφερει . ἐχθρος μεν γαρ ὁ προτερον φιλος , πολεμιος δε ὁ δι ' ὁπλων χωρων προς τους πελας | ||
| ᾡ μη παντες τους παθοντας οἰκτειρουσιν . αὑτη και βαρβαρῳ πολεμιος , αὑτη και τισι των ἀλογων οὐ πρεπουσα . |
| ἐδεικνυμεν . Και το ὑπερβατον δε , εἰ μη κατα παρενθεσιν γινοιτο ἀλλα καθ ' ὑπερθεσιν , καλλος ποιει . | ||
| δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρημενος . το δε κατα παρενθεσιν ἐξ ἐπεμβολης γινεται , οἱον του τ ' ἐκεινον |
| την γνωσιν , δια τουτο δειξας τον ἑτερον των τροπων μετεισιν ἐπι τον λοιπον , ὡς εἰναι δηλον πασαν γνωσιν | ||
| λεγουσας ὡς αὐτικα μαλα ὁ Ἀσκληπιος συν τῳ πατρι Ἀπολλωνι μετεισιν εἰς τον Ποντον και καθεξει το του Ἀβωνου τειχος |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |