| φυονται φυλλα και καυλοι . παραβλαστανει δε και γηθυον και πρασον και παραφυει κατωθεν οἱον βολβωδη τινα κεφαλην , ἐξ | ||
| θυμον , σφακον , σιραιον , πεπερι , πηγανον , πρασον . εἰη δ ' ἀν ἐκ των ἠδυσματων και |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | ||
| μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα |
| περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
| τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
| τιμην ἐχειν ; ἀλλα ταυτ ' εἰσι πιστεις ἐναργεις του συναιτιον γεγενησθαι των βλασφημιων Φλακκον : ὁ γαρ ἐπιπληττειν ἠ | ||
| . ἐμφαινεσθαι δε μεθ ' ἡμεραν , ὁτι το φως συναιτιον της ἐμφασεως : την δε χροαν την κρατουσαν μαλλον |
| ἐχαρησαν . ἡ δε διανοια : προς την των εὐ πρασσοντων φιλων ἀγγελιαν ἐχαρησαν οἱ ἀγαθοι . ἠ οὑτω : | ||
| : το γαρ ἐστι μονον ἐκ θεων : εὑδει δε πρασσοντων μελεων , ἀταρ εὑδοντεσσιν ἐν πολλοις ὀνειροις δεικνυσι τερπνων |
| τρεπειν , νυν δ ' ὁν ἰστε καθ ' ἡμων παριοντα ἐπι τῳ ποιησαι τουθ ' ὁ τι ἀν δυνηται | ||
| ἐργοις και τουτο . οὐκετι γαρ κακουργος τις λυμαινεται τον παριοντα ἐξαπατησας Αἰγυπτιστι : ἠπατων γαρ πολυπειρως παιζοντες κακον παιγνιον |
| ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ||
| ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . |
| : ὡσπερ οἱ χρηστοι πατερες τοις παισιν ἁ μεν δυνανται παραι - νουσιν , ἁ δ ' ἀν μη πειθωσιν | ||
| σχεδον ἠσαν ἐπ ' ἀλληλοισιν ἰοντες Ἀτρεϊδης μεν ἁμαρτε , παραι δε οἱ ἐτραπετ ' ἐγχος , Πεισανδρος δε σακος |
| αὐτης ὁ Περσευς . Λεγεται περι ταυτης ὁτι κατησθιε τους παραπλεοντας . ἠν δε αὑτη νησιωτις καλη ἑταιρα και εἰχε | ||
| παρα την θαλατταν ἀλλως ἐπλανωμην , εἰ που τινας ἠ παραπλεοντας ἠ ὁρμουντας ἰδοιμι . προεληλυθως δε συχνον ἀνθρωπων μεν |
| ἐτυγχανεν : οὐχ οὑτως ἀσθενης ὁ πολλακις ὑπερ του γενους παραταξαμενος , ὁ συμβουλευων τῳ δημῳ μη προεσθαι την ἐλευθεριαν | ||
| τας δε Πασσαργαδας ἐκτισεν ὁ Κυρος ἐφ ' οὑ τοπου παραταξαμενος Ἀστυαγην ἐνικησεν . ὀνομαζεται δε ἡ πολις διερμηνευθεισα Περσων |
| ” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
| τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
| ἀνθρωπων δια το μεγεθος της εὐεργεσιας ἀπονειμαντων την ἀθανασιαν . παρασημον δ ' αὐτῳ ποιησαι κερατα τους κατασκευαζοντας τας γραφας | ||
| των πολιτων ἐντυχοντων και τουτ ' ἀξιωσαντων οἱονει βασιλειας τινος παρασημον . ὑστερον δε δια τινα πανηγυριν πορευομενον ἐπ ' |
| παρα σιδηρου ἠ πυρος ἠ ὀργης βασιλικης πειραθησεται και τον πατρικον διασκεδασει πλουτον και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι | ||
| , και ὁ Κρονος δε β λογους ἐχων εἰς τον πατρικον κληρον τον ἐξουσιαστικον ἐλαχε τοπον , ἐν βασιλικῳ τε |
| λεγοντος φοβουμενος οὐδεν ὁ τι οὐκ ἐφθεγγετο περι της σης ἀπουσιας . ἐγω μεν οὐν εἰσειμι τον Ἑρμην ἀντι σου | ||
| ἀμφι τον τυραννον τῃ τε Ἀμεινιου φιλιᾳ πιστευοντες και της ἀπουσιας της Ἀντιγονου καταφρονουντες οὐκ ἀκριβως ἐφυλαττον τα τειχη . |
| γαρ αὐτων ἐκ περαινοντων περαινοντι , τα δ ' ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων περαινοντι τε και οὐ περαινοντι , | ||
| καταδεεστερα και εἱς ἀποτελειται κοσμος ἐξ ἐναντιων ἡρμοσμενος , ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων ὑφεστηκως κατα τον Φιλολαον . . |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| το περι τον λωτον συμβαινον : τουτο δε ἐστι δενδρον παρομοιον ἐχον τον καρπον τῳ λωτῳ : και το περι | ||
| τῳ νιφεσθαι και ὑεσθαι και ποταμους ἐξιεναι : το δε παρομοιον εἰναι το δενδρον τῃ τερμινθῳ και ἀλλοι τινες λεγουσιν |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| τον τροπον τουτον τοις θεοις εἰναι οἰκειον και τῃ φυσει προσφορον . ἀλλα μην ὁτι γε και τας ἀρχας τας | ||
| οἱον ἐναπερειδεσθαι την δυναμιν του τεχνιτου ἐκεινην την τῳ ὀργανῳ προσφορον , μαλλον δε οὐ την δυναμινπανταχου γαρ ἡ δυναμιςἐκει |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| της παντα ἀναγκαζουσης , ὡς ὁ ἐκεινων λογος , κινεισθαι παρα φυσιν ἡμας ἐπι το καταψηφιζεσθαι των ὑπ ' αὐτης | ||
| σκληροι και κακοστομαχοι : οἱ δε μεσοι μεσως εὐδιοικητοι . παρα δε τα μερη διαλλαττουσιν ἐπι τοις οὐραιοις , οἱς |
| ἡ μεν ῥιζα προς τε τας ἐκπυησεις των φλεγμονων και προσθετον γυναιξι και προς τα ἑλκη ἐν μελιτι : ὁ | ||
| και το στομα ἀναφυσῃν δει και τας ὑστερας ὡδε , προσθετον ποιησαντα το ξυν τῳ συκῳ προσθειναι : ποιεειν δε |
| τα πετρινα κρηδεμνα και περιβολαια : ἀμφι μοι Ἰλιον : ποιησον με ᾀσαι ἐπικηδειον μελος εἰς την Ἰλιον , ὁ | ||
| ἀναβαλου ] ὑπερθου , ἀναμεινον . , εἰς ἀναβολην θες ποιησον . το δ ' ] την ἐκταγην . φασιν |
| πανυ κιβδηλον : το γαρ περισπαν και περισπασθαι ἐπι του παραινειν και παραινεισθαι λεγουσιν : δεον οὐν ἀσχολος λεγειν . | ||
| ' ἰσθι σοι τε τουθ ' ὁσην τιμην φερει κἀμοι παραινειν οὐ φοβον φερει , τεκνον , ἀνδρας βιαιους και |
| ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
| αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
| ἁβροτιμων ] των λιαν τιμιων . προκαλυμματων ] ἠτοι των περιεχοντων και περικαλυπτοντων αὐτον οἰκων . Ζεφυρου ] ἐξ ἑσπερας | ||
| πασι τοις ἐν συνοχῃ οὐσιν : ἀπολλυμενα γαρ ταυτα των περιεχοντων το σωμα κακων ἀπωλειαν σημαινει . τοις δε ἀλλοις |
| ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
| πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
| Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
| . Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
| τοιαυτα ἐν ταις κωμῳδιαις λεγεσθαι : δημος πυκνιτης , δυσκολον γεροντιον , ὑποκωφον , και τι δ ' ἐστ ' | ||
| Γραιας . οὑτως και Ἀκουσιλαος : Τιθωνον μεν ἀθανατον εἰναι γεροντιον και Ὁμηρος ἐν τοις ἀναφερομενοις εἰς αὐτον , των |
| την πραξιν . ὁ μεν εὐ ποιησας ἐπραξε τι καλον πρακτον και το τοιουτον πρακτον αὐτος ἐστιν ὁ εὐ παθων | ||
| ὑποληψιν διαστρεφειν το ἡδυ και λυπηρον ἀλλα τας περι το πρακτον , καθολου τουτο εἰπεν . οὐ γαρ το κατα |
| χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
| ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
| καλυμμα Νηρηϊδες . Τω σε , πολεμαρχε Κνωσιων , κελομαι πολυστονον ἐρυκεν ὑβριν : οὐ γαρ ἀν θελοιμ ' ἀμβροτοι | ||
| τον Ἀχεροντα , ὁς ἐστι ποταμος του Ἁιδου κατα την πολυστονον ναυστολον θεωριδα , την τους νεκρους διαγουσαν προς τον |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
| αὐτου γεγονοτα , την ὁμοιαν ἐχειν προσοψιν , και τοις ἐπιγινομενοις των ἀνθρωπων παραδεδοσθαι τον θεον τουτον γεγονοτα κερατιαν . | ||
| θεων προνοιαι των κινδυνων ἑαυτους ἀπηλλαχθαι . διο και τοις ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των |
| τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
| ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | ||
| και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι |
| συ ἐν ἡμιν „ , δογμα τιθεμενοι τοις περι φιλοσοφιαν διατριβουσιν , ὁτι μονος ὁ σοφος ἀρχων και βασιλευς και | ||
| , ὡς ὀντος αὐτου ἱππεως . και γαρ ἑως ἑσπερας διατριβουσιν ἐν τῃ δοκιμασιᾳ οἱ ἱππεις . περιοδικη δε ἐστιν |
| ἐπι του μελλοντος δε ἐστιν ἀμφω λαβειν , πλην δει προλαβειν θατερον : οἱον ἐδει Σωφρονισκον ἐσεσθαι , ἱνα Σωκρατης | ||
| και οὐ βιωσεται Καλλιροης ἀποσπασθεις . οἱα δε φιλοδεσποτος ἐθελησας προλαβειν το δεινον και σβεσαι πολεμον μεγαν μεν οὐ , |
| διακοσιαι ιδʹ , ἱν ' ᾐ το δις ἀπο κοινου λαμβανομενον ἐν τῳ ἑπτα . . . ἑκατι ] χαριν | ||
| εἰ ἐπ ' ἀπειρον αἱ ἀποδειξεις προϊασι και ἀει το λαμβανομενον εἰς ἀλλου δειξιν ἀποδεικτον ἐστι και αὐτο , ἠ |
| , εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
| παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
| ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
| ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
| ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
| ἐχειν ἀνω τουϲ διδυμουϲ , τῃ ἑτερᾳ δε τον περιναιον ἀποτεινειν ἐπι θατερα τηϲ δοθηϲομενηϲ τομηϲ , αὐτοι τε λαβοντεϲ | ||
| πονηρως εἰχεν οἱον εἰκος χαμαι καθευδοντα και της νυκτος οὐδε ἀποτεινειν τα σκελη δυναμενον ἐν τῳ ξυλῳ κατακεκλειμενα : της |
| ἀμβατος αὐτῳ : ὁσαις δε βˈροτον ἐθˈνος ἀγˈλαϊαις ἁπτομεσθα , περαινει προς ἐσχατον πλοον : ναυσι δ ' οὐτε πεζος | ||
| ἐν πασιν ἀγαθη τοις ἐγχειριζομενοις , και ὀξεως τας πραξεις περαινει , και δοκουντες βλαπτεσθαι ἀπροσδοκητως ὠφελουνται . ἐν δε |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
| , το δ ' αὐτομολον ταττεται ἐπι του αὐτοπροαιρετου . κεινους : ἀπο κοινου το ἑπεσθαι , ἀγεσθαι , λειπει | ||
| , τι τουτο ; και ἀνθρακες : ἀλλ ' ὁτε κεινους θαλψωμεν , λαμπους ' ὡς ῥοδεαι καλυκες . Νικησας |
| οἱ ἀγοντες ἡμας ἱδρυσαι και ἑαυτους . και τοτε δη πρασις ἠν ἡμων των κτηνων και κηρυξ εὐφημος ἐν ἀγορᾳ | ||
| το πραγμα διαθεσις , ἀποδοσις , εἰ μη ἀμφιβολον , πρασις , ἐμπολησις , ἀλλαγη , ἀποκηρυξις , καπηλεια , |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| Ἑρμαιον κοινον : και : Ἑρμης κοινος : ἐπι των εὑροντων τι κερδος ἀπροσδοκητον και κοινον ποιησαμενων : ἠ ἀπο | ||
| και των τεχνων αἱ ἐπιδοσεις γεγονασι , των μεν πρωτον εὑροντων θαυμαστῃ τινι φυσει χρησαμενων , του δε χρονου και |
| μη οὑτω μετιοιμεν ταυτα τα μαθηματα , ἀτελης τε και ἀνονητος και οὐδενος λογου ἀξια ἡ περι τουτων σκεψις γενοιτ | ||
| της φιλοτιμιας ὡς , εἰ τινι συμπεσοι τελευτησαι ταχυτερον , ἀνονητος ἐσομενος των ἀγαθων τινος : ὁ γαρ εὐκλεους δοξης |
| Ῥοδου , ἐφ ' οὑ μαλιστα γεγονασιν αἱ ἀναμετρησεις , ἀπεχοντος του ἰσημερινου μοιρας λϚ , σταδιων μυριαδων ἑπτα ͵β | ||
| ἡ διαφορα του προσποιουμενου μεν ἀρχοντος εἰναι , πλειστον δε ἀπεχοντος ἀρχης και βασιλειας . εἰ δε τις φησει με |
| ἀρετην , ὁσον των φυσει καλων σωματων τα συνερανιζομενα κοσμοις ἐπιθετοις . πεφυκε γαρ ἡ Λυσιου λεξις ἐχειν το χαριεν | ||
| ἀετος , ἀπο - θνησκειν ἐνιαυτῳ . ταυτα μεν οὐν ἐπιθετοις ἐοικεν , ὡσπερ εἰρηται . τροποι δ ' οὐκ |
| γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
| λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
| του ξυλου , τριτον ἀπο του φλοιου οἱον ἐν τοις ὀστοις μυελος . καλουσι δε τινες τουτο καρδιαν , οἱ | ||
| σφακελον ὀνομαζουσιν . συμβαινει δε τουτο το παθος και τοις ὀστοις , ὁταν ἡ περικειμενη σαρξ αὐτοις μοχθηρους ἰχωρας γεννωσα |
| οὐτε καυλον φερει : ῥιζαν δ ' ἐχει λεπτην , ἀχρηστον . φυεται ἐν πετρωδεσι και αὐχμηροις τοποις . Χολη | ||
| του ἀληθους κομψον τε ἐστι και αἱμυλον και ἐνιοτε οὐκ ἀχρηστον τῳ φιλοσοφῳ : και δια τουτο αὐτο και Σωκρατης |
| θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
| ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
| ἐφεστωτα κολαστην ἐλεγχον ἡμερωκεν ὀργῃ δικαιᾳ χρωμενον , εἰ το μετανοειν ἀδελφον νεωτερον ὀν του μηδ ' ὁλως ἁμαρτειν ἀποδεχεται | ||
| παλαι ἠρνημενοις δοκει κεισθαι μετανοια . εἰ τις οὐν μελλει μετανοειν , ταχινος γενεσθω πριν τον πυργον ἀποτελεσθηναι : εἰ |
| ἠσαν , ὁ μεν ὁπλα ἐπισκευαζων , ὁ δε λιθους παραφερων , ὁ δε ὑποικοδομων του τειχους , ὁ δε | ||
| ὑποθεσιν και την αἰτιαν του λογου . . . . παραφερων ] παραγων . . συμφοραν ] οἱον τιμωριαν προξενουσαν |
| : ἀλλα τῃ ἀγαθοτητι μονῃ κολληθητε , ὁτι ὁ Θεος ἀναπαυεται εἰς αὐτην , και οἱ ἀνθρωποι ποθουσιν αὐτην : | ||
| , την δε νυκτα ταδε αὐτῳ χραται : ἐν τῃ ἀναπαυεται κοιτῃ , περι ταυτην ἱστησι το ἀμφιβληστρον και ἐπειτα |
| μεγαλην τῳ ναυτικῳ στολῳ παρασχοντες : τουτεστι πολλας ναυς αὐτοις παρασχοντες εἰς τας ναυμαχιας . ἠ , ὡς τινες , | ||
| τις οὐν ἡ βεβαια του πολεμου καταλυσις ἐσται και τι παρασχοντες εἰς τα πραγματα ἑκατεροι νυν τε και εἰς τον |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| . κἀντευθεν αὐτῳ ῥυπαινεται το μακαριον . ταυτα δε φησι παριστων ὡς οὐδε μετα θανατον ἐστιν ἀσφαλες τῳ εὐδαιμονι το | ||
| συμπερασμα ἐστι των εἰρημενων , ἑξεως οὐσης της σοφιας , παριστων ἁμα μεν αὐτης την ἐνεργειαν , ἁμα δε και |
| ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
| αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| δε των καμπων των ἐν τοις ἐρεβινθοις κατα μετασχηματισμον αἱ λεγομεναι ψυχαι και τα λεγομενα πηνια και ὑπερα και αἱ | ||
| μερος ἑπτα νησοι προκεινται κατα το ἑξης , αἱ Ζηνοβιου λεγομεναι , μεθ ' ἁς ἀλλη παρακειται χωρα βαρβαρος οὐκ |
| πιειν . [ Προς ἰκτερον καλον λιαν και ἐπι πολλων πεπειραμενον . ] Ῥαφανους χλωρους συν τοις φυλλοις λειωσας , | ||
| γʹ . διδου . ἐστω δε μια ποσις . ἀλλο πεπειραμενον ἡμιν ἐπι πολλων . τιθυμαλλου χαρακιου την ῥιζαν διδου |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
| [ ἠσθιεν Γ ] . Γ ἐπειδη σικελικον ἐφη τον τυρον . Γ παιζει δε : ἀντι του “ ἠσθιε | ||
| τ ' ἐπεισηλθεν μελι και γαλα συμπακτον , το κε τυρον ἁπας τις ἠμεν ἐφασχ ' ἁπαλον , κἠγων ἐφαμαν |
| μεν ἐστιν ἡ ὑποστασις , το δε γνωστον οἱον το φανον της ὑποστασεως : και γαρ ἀλλο τῳ ἐνυλῳ εἰδει | ||
| τοις κατηργμενοις ἠδη της ὑπου - ρανιου πορειας , ἀλλα φανον βιον διαγοντας εὐδαιμονειν μετ ' ἀλληλων πορευομενους , και |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| ἐπι το βουλευτηριον ἐλθω , σε δοξω βλεπειν δημαγωγουντα την γερουσιαν ἐπι του βηματος : ἀν ἐπι το θεατρον , | ||
| ἐδοξαν πληγων ἀξια ἐργασασθαι , τους ἀρχοντας , | την γερουσιαν , οἱ και γηρως και τιμης εἰσιν ἐπωνυμοι , |
| ἐπι δεκα , τρια ἐπι δεκα : την ιεʹ πρωτην φθινοντος δια το ἐντος ταυτης συμπληρουσθαι την αὐξησιν της σεληνης | ||
| καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον ἐτος προς τοις ἐννακοσιοις τε |
| του καλου ποριζοντα και ἀκρατῳ φλεγομενον και καταμεθυοντα ἀρετης και παροινιας ἐκτοπους εἰς αὐτην παροινουντα δικαιον ἠν κατηγορους μεν τους | ||
| ἑτερου οὐκ ἐπεοικεν ἀνδρα σωφρονουντα ἐξηττασθαι , ὀργης τε και παροινιας . ἀλλα τα ἐπι τοισδε αὐ ἐπαινω Ἀλεξανδρου , |
| ' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
| ' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| ἠκουον προς παντων και ἀνδρων και γυναικων και ξενων και ἀστων καλον τε κἀγαθον ἐπονομαζομενον , ἐδοξε μοι τουτῳ πειραθηναι | ||
| τοιονδε τι τεχνασας . Ἠν τις Χαιρεδημος , ἀνηρ των ἀστων Ἰσοδημου φιλος . Οὑτος ὁρων τον Κλεισθενη ἐργασιμωτερον , |
| ἀνῃρεθη . οὑτω μεν δη και Βρουτῳ μετα των προτερων στρατων ἑξ ἐγινετο τελη : και Μακεδονας ἐπαινων δυο τελη | ||
| ὑφηκε της ἀπειλης , ἱνα μη τις ἐκ των νεοληπτων στρατων ἐπιγενοιτο θορυβος , και ἐλεγεν ἐν καιρῳ τε ἀπολυσειν |
| αὐτοδιδακτον εἰναι και ὑπερηφανον οὐδ ' ἀν ἐπαινεσαιμι κατακρυψαντα την ποιησιν ἐν τῳ της Ἀρτεμιδος ναῳ , μυστηριωδως ὁπως ὑστερον | ||
| ποιητικους παρατηρων τροπους και χαρακτηρας : λεγεται γαρ αὐτον και ποιησιν εἰς τον Μακεδονα Ἀλεξανδρον γραψαντα μυριοις χρυσοις τετιμησθαι . |
| τους κατα ταξιν ἀρτιους εὑρησεις τουτο . ἐστω δε ἐπι διαγραμματος σαφες το λεγομενον : α , γ , ε | ||
| ἀντικεισθαι και ποιας ἐναντιως και ποιας ὑπεναντιως , ποιησωμεν ἐπι διαγραμματος . ►ἀντιφατικως καθ ' ἑκαστα Σωκρατης ζῳον ἐστιν Σωκρατης |
| τε και λογῳ , τουτων την μεν αἰσθησιν παραπλησιως τοις προειρημενοις φυσικοις ἀπιστον εἰναι νενομικεν , τον δε λογον ὑποτιθεται | ||
| : εἰκος ἐστι και προσδοκητεον το νικησαι αὐτον ἐν τοις προειρημενοις ἀγωσι , Τιμονοου ὀντα παιδα και κατ ' ἰχνος |
| . ] ἐκ γαιης γαρ παντα και εἰς γην παντα τελευται . . . . , [ . . , | ||
| , και καθευδει μηδεν αἰσθανομενος , και δυνοντος του ἡλιου τελευται . και ξυλον ἐστι , παρηβον καλουμενον , το |
| : εἰ δε σημαινουσι και το μεν ἐστιν ἀληθες το λεγον ἀνθρωπος περιπατει , ἡ δε ἀποφασις ψευδης ἡ λεγουσα | ||
| , συ , ἐκεινος , δηλον ὡς και πρωτον το λεγον εἰρησεται , και ἐτι [ το ] δευτερον και |
| εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | ||
| οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος |
| την ὑπερβολην της παρ ' ἀμφοτεροις ἀνδραγαθιας και πολλων μεν ἀναιρουμενων , ἐτι δε πλειονων τιτρωσκομενων ὁ κινδυνος δευρο κἀκεισε | ||
| ' ἐπ ' ἀμφοτερων κενωσιν παραλαμβανομεν . ἐπει οὐν , ἀναιρουμενων των αἰτιων , συναναιρειται και τα παθηματα , και |
| . Ἀλλ ' εἰ το ἑν παντων αἰτιον και παντων περιεκτικον , τις ἡ ἐπεκεινα και τουτου ἀναβασις ἡμων ; | ||
| . και εἰ μεν ἑκαστον τουτων πριν της συνοδου νοειται περιεκτικον της σωματοτητος , ἐσται τουτων ἑκαστον σωμα και οὐ |
| ' ἐν δομοισι τοισδε μηδεται κακον , ἀφερτον φιλοισιν , δυσιατον : ἀλκα δ ' ἑκας ἀποστατει . τουτων ἀιδρις | ||
| τῳ ἰατρῳ τα συμβαινοντα , πριν γενεσθαι μεγα τι και δυσιατον ἠ ἀνιατον παθος . προδηλουται γαρ τα πολλα πορρωθεν |
| θασσον γεγενηται και ἀπαρασκευος : ᾑ και μαλλον χρη ξυμμαχους δεξαμενους ἡμας δια ταχεων βοηθειαν ἀποστελλειν , ἱνα φαινησθε ἀμυνοντες | ||
| οἰδα δ ' ἐγω και ἑκτικωθεντας τινας κατα μερος ἀμετροτερον δεξαμενους και μη φυλαξαντας . ἐτυχε γαρ του εὑρεθηναι τινων |
| οἱ δε ἀνδρειοι ἐντιμοι , οἱους και Ὁμηρος ἐν τοις ποιημασιν ᾀδει : οἱον τον Διομηδη και τον Ἑκτορα : | ||
| προσφορος : μεγας . διαφερων . προσφορος : εὐεπιφορος ἐν ποιημασιν . ἐπιτηδειος . ἱκανος . ταυτα δε φησιν ἐπειδη |
| ἐν τῳ βʹ ἠ ηʹ τοπῳ ἀκακωτος , ὠφεληθησεται δια πρασεως και ἀγορασιας και εὐ ἑξει τα κατ ' αὐτον | ||
| : ἀπο μεντοι των σκευων ἠδη και το πραγμα της πρασεως αὐτων και τον τοπον οὑτω κεκληκασιν , ὡσπερ οἱ |
| αἰθερος , τουτον δε οὐτε βαρυν οὐτε κουφον , οὐτε γενητον οὐτε φθαρτον , οὐτε αὐξομενον οὐτε μειουμενον ἐς ἀει | ||
| διδασκαλιας και του γνωρισαι και παραστησαι αὐτο ἀκριβεστερον ἐλεγε τουτον γενητον . ἀδυνατον ταυτα προς τον Ξενοκρατην λεγοντα ὑπερ του |
| οὐσων των ΓΗ και ΕΘ , τουτεστιν ἰσων κυκλων τμηματα ποιουσων των ΖΘ και ΗΔ περιφερειων , ἰση ἐσται και | ||
| ἐστι δηπουθεν πρωτον περι τε αὐτου του μεγεθους και των ποιουσων ἰδεων το μεγεθος εἰπειν , ὡν δη μια ἐστι |
| τῃ δοθεισῃ εὐθειᾳ ἰσην παρακελευεται : τι γαρ , εἰ ἀπειρος δεδοται ; το γαρ δοθεν τουτο και ἐπι την | ||
| δι ' οὑ καλουμενου διαλεξομεθα . Πολλη μεν οὐν και ἀπειρος σχεδον ἡ περι αὐτο γεγονε διαφωνια παρα τοις δογματικοις |
| ' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
| ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
| . εἰπεν δε Ἁβρααμ : Δεομαι σου , ἐστιν και παραλογος θανατος ; ἀναγγειλον μοι . λεγει ὁ θανατος : | ||
| προστυχον ἐχοντα . ὡστε πολυς ὠν ὁ τουδε του πολεμου παραλογος , ἐννομον οὐδεν ἐχοντος οὐδε βεβαιον οὐδε φανερον , |