φλεβοϲ , και ἀλλαϲ δε παχυτηταϲ ἐωϲιν . αἱμορραγουϲι νεφροι πολλακιϲ και κατα περιοδον , καθαπερ αἱμορροϊδεϲ : κενωθεντεϲ δε | ||
ἀκμηϲ ἐνεϲτηκυιαϲ του παντοϲ νοϲηματοϲ και του μερικου παροξυϲμου . πολλακιϲ γαρ ἐν τοιϲ πυρεκτικοιϲ νοϲημαϲιν ἀρκει και μια ποϲιϲ |
κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
, και ἀπεχουσαν του μεσημβρινου α ὡραν ἐγγιστα ἰσημερινην , ἀπαραλλακτον εἰναι μηκει , ἐπιμελεστατα ταυτην την τηρησιν του Ἱππαρχου | ||
εἰ δε πολυχρονιωτατον ζῳον , ὡσαυτως ἀει κατα τα αὐτα ἀπαραλλακτον , ἀπο του αὐτου προς ταὐτον ἐπανακυκλουμενον κατα μιαν |
ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
' ἡδονης ἡ προσεδρεια γιγνεται : πονειν γαρ οὐδεις ἐθελει πολυν χρονον . προς δε τουτοις ἡ χρησις πλειστον διαφερει | ||
ἀνοσους και καθαρους ἐπιλεγεσθαι τοπους εἰς ἀπληκτα και μη χρονον πολυν ἐνδιατριβειν ἐν ἑνι χωριῳ , εἰ μηπω περι τε |
εἰναι την ἀνθρωπου φυσιν και ἀτελεστεραν των ὑπ ' αὐτης εὑρισκομενων μεθοδων και τεχνων , ὡς δεισθαι ἐκεινων προς την | ||
συγγραφεων εἰδος αὐτα σκωληκων ἱστορουσι των ἐπι τοις σαπροις ὑδασιν εὑρισκομενων . ἀπαρτι : ἀντι του ἀπηρτισμενως και παντελειως και |
στρατευμα συν τουτοις κατακοπτει . τοις εὐηργετημενοις δε την ἀμοιβην λαμβανει ἀξιαν και καταλληλον της τουτων δυστροπιας . πλοιῳ σαθρῳ | ||
ποταμου ἐς τα ἐρημα . Ἀλεξανδρος δε την τε πολιν λαμβανει και την λειαν πασαν ὁσην οἱ Γεται ὑπελιποντο . |
βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | ||
ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους |
του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
καθαπερ οἱ κνιπες . . . οὐδεν γαρ των οἰκειων φθαρτικον εἰ μη ταις ὑπερβολαις . Ἀλλα τουτου μεν την | ||
ἑως εʹ τον περι τας Πλειαδας τοπον ἐπεχει εὐτελη και φθαρτικον , λοιμικον , βροντοποιον , σεισμωδη , κεραυνοποιον , |
τοπου ἐφικνουμενον ἑκαστον του τελους ἐφικνειται και το οἰκειον εὐ ἀπολαμβανει . ἐν ἐκεινῳ μεν γαρ μη ὀν δυναμει ἐν | ||
ἀν τις μαλιστα ἐπαινεσειε . τοιγαρουν και ἀξιον παρα παντων ἀπολαμβανει τον καρπον , εὐχομενων ταυτα τε αὐτῃ παραμειναι τα |
Ἀντιγονου , προς Πτολεμαιον ἐς Αἰγυπτον ὑπεχωρει . και ὁ Ἀντιγονος εὐθυς ἐπι τῃ φυγῃ του Σελευκου Βλιτορα τε , | ||
Φοινικην και την Κοιλην Συριαν προσεκτησατο . κζʹ . Ὡς Ἀντιγονος Ἀλκεταν ἐνικησεν ἐπιφανει παραταξει . κηʹ . Ἀντιπατρου θανατος |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
φυσωμενη και την ἐκδρομην προς την χερσον ἐρευγομενη , τῳ διαφραγματι του τῃδε τειχους κωλυομενη , μη ἐχουσα τινι την | ||
και χαλεπωτατη ἡ φρενιτιϲ γινεται : ἐϲτιν ὁτε και τῳ διαφραγματι ϲυμπαϲχων ὁ ἐγκεφαλοϲ δια των καταϲπειρομενων ἐν αὐτῳ νευρων |
συμμαχων τους ἐν τῃ εἱρκτῃ κακουργους ἐπιλυσαι τῳ πολεμῳ ; Τοιουτοι μεν ἐν πολεμῳ προς ῥητορας και φιλοσοφους εἰσιν οἱ | ||
του πεπονθοτος θεου παραιτουμεναι θεομαχοι μαλλον ἠπερ θεοσεβεις ἀνεφαινοντο . Τοιουτοι τινες ἐστε και ὑμεις , ὠ Ἑλληνες , ῥημασι |
ἀφ ' οὑ ἡ ῥις τεταται , ἡς το ἀκρον σφαιριον καλειται , το δ ' ὑποκειμενον διαφραγμα . ἀπο | ||
προμηκεις ὡς ἀν εἰποις τινας βλεφαριδας , εἰτα ἑκαστῃ βραχυ σφαιριον προσπεφυκε . συνοιδεν οὐν ἑαυτῳ τουτοις ἐφολκοις ὑπο της |
λεξιν , πασαν δε την Πλατωνος , πασαν δε την Δημοσθενους : ἀμηχανον γαρ εὑρειν τουτων ἑτερους ἐπεισοδιοις τε πλειοσι | ||
Μαρσυας ἐν εʹ των περι Ἀλεξανδρου ἱστορει λεγων Μαργιτην ὑπο Δημοσθενους καλεισθαι τον Ἀλεξανδρον . ἐκαλουν δε τους ἀνοητους οὑτω |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
οἱον τους ὑλης καθαρους θεους , προς ἀλλους δε το κλητικον δια των ζῳων ἀποδεδοται τους ἐπιβεβηκοτας των ζῳων και | ||
ἀλλο μεν γαρ τι του λογου εἰδος , οἱον το κλητικον , ἐνδεχεται δηλουσθαι και δια μιας μονης του ὀνοματος |
ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |
το δε δευτερον ἑφθημιμερες . ὁ ιγʹ ἰαμβικος στιχος τριμετρος ἀκαταληκτος . τα ἑξης βʹ κωλα τροχαϊκα ἑφθημιμερη . τα | ||
ἠτοι ἑφθημιμερες εὐριπιδειον . ἐν ἐκθεσει δε στιχος ἰαμβικος τριμετρος ἀκαταληκτος ὁμοιος τοις ἑξης . ἐπι τῳ τελει δυο διπλαι |
, ὡσπερ και Ἀσκληπιαδης ὁ Βιθυνος . δυο γαρ ταυτα προσεγενετο τῳ βουβωνι , ἡ της κατα τας ἀρτηριας τε | ||
ἐχει ἐν ταυτῳ και το λυπηρον , τουτεστιν , ὁμου προσεγενετο μοι και ἡ ἡδονη και ἡ θλιψις δια σε |
φασκοντες , οἱ δε εἰναι , ὡς οἱ πολλοι των δογματικων : ἡμεις δε μη μαλλον εἰναι αὐτην ἠ μη | ||
. ἐστιν οὐν και δια τουτων ἐλεγχειν ἰσως την των δογματικων ἐν ταις αἰτιολογιαις προπετειαν . Ἐπει δε ἑκαστῳ χρωμενοι |
διαφορον ποιουμενος εἰκοτως και τα φυτα ὡς ἀν ἠδη ζωντα συμπεριλαμβανει τοις ζῳοις , ἀλλ ' ὁμως ἀχρι της προσηγοριας | ||
πραγματων , ἡ δε των τε προ του πραγματος ἐνια συμπεριλαμβανει και των μετα το πραγμα και αὐτο το πραγμα |
ἐκεινον τον χρονον . ἐν δε τῳ αὐτῳ ἐτει και παλλακιδας ἠλευθερωσε δια το εἰς τον περι δουλων τοπον Δια | ||
τεκνα και χρυσον και ἀργυρον και ἐσθητα και εὐνουχους και παλλακιδας και κυνας και τραπεζας και πλουτον πολυτελη και τρυφην |
, ἀλληγοριας δε και μυθους ἐπινοησαντες και τοις κοσμικοις παθημασι συγγενειαν πλασαμενοι μυστηρια κατεστησαν , και πολυν αὐτοις ἐπηγον τυφον | ||
Ἡρακλεους φιλον τον ὀνομαζομενον Φολον . οὑτος γαρ δια την συγγενειαν θαπτων τους πεπτωκοτας Κενταυρους , και βελος ἐκ τινος |
σον μη Παρις γημειε σε , φρουρον παρ ' Ἀκτην τεταμενην νησον λεγω , Ἑλενη το λοιπον ἐν βροτοις κεκλησεται | ||
ψυχην εἰτε ἐμψυχιαν δυναμιν τινα ὑπαρχουσαν ζωτικην και δια παντος τεταμενην , μαλιστα ἀν δοξειε δηλον ποιειν των ζωων τα |
και ὁσα τοιαυτα . ΕΠιλογος κοινος . Ὁ ὑπερημερος μετα βαρυτητος χρησεται τῳ λογῳ την τυχην καταμεμφομενος , ὁτι δια | ||
ἰδιον λογον , ἁ τοις σωμασιν ὑπαρχει , σχηματος χρωματος βαρυτητος κουφοτητος , ὁλως πασης ποιοτητος και ποσοτητος . εἰ |
του κληρου του δαιμονος τυχουσα εὐτροφον σημαινει το τεχθεν και ἀπονως ἐκφυηναι τους ὀδοντας . Ὁ δε Δωροθεος ἐν τοις | ||
προς εὐκολον τερψιν εὑρημενα τῳ βιῳ ταυτα νομιζομεν εἰναι μεν ἀπονως ἐπιτηδευειν , εἰναι δε παυσαμενους ἀνανεουσθαι βραχειᾳ μελετῃ , |
οὐκ ἀν εὑροιτε ἀμεινους , τον μεν ἑτερον αὐτων κυριον ἀποδειχθηναι της ἀναρρησεως , τον δ ' ἑτερον ὑπο του | ||
ὑπαρχειν ἐν τῳ συμπερασματι , ἀλλα το πρωτον των δυναμενων ἀποδειχθηναι . και ἰσως ἀν τι λεγοι τουτο λεγων ὁ |
βοηθηματων , τηνικαυτα και τοις ἐπι πλεον λεπτυνειν δυναμενοις και ἀνασκευαζειν την ὁλην διαθεσιν κεχρησθαι και μαλιστα τῳ ἐχοντι τον | ||
ἡ φιλοσοφια : δει γαρ μη μονον τα των ἐναντιων ἀνασκευαζειν ἀλλα και τα οἰκεια κατασκευαζειν . δεικνυμεν δε ὁτι |
, εἰσι δε και τεχναι πρακτικαι τινες ἑτεραι παρα τας ποιητικας , ὡν τα τελη οὐ ποιηματα ἀλλα τινα ἑτερα | ||
περιλαμβανοιμεν , ἀλλ ' ἀρχας μεν ἐχειν φησομεν τελικας και ποιητικας , τα δε κυριως λεγομενα στοιχεια οὐκ ἐστιν ἐν |
: ταυτα γαρ τα ἐνεργηματα ἀνεμποδιστως γινομενα δηλοι το του καταρτισμου τελος . ἐνεστι δε και ἐξ ἀντιπαραβολης της προς | ||
των ὀλισθηματων πραγματειᾳ ἐκτεθειμαι . τεκμηριον δ ' ἐσται του καταρτισμου , ἐπι μεν του πηχεως ἡ ἀνεμποδιστος της χειρος |
, γινονται Ϡ : και το ἡμισυ της βασεως , τουτεστι τα ιε , ἐφ ' ἑαυτα , γινονται σκϚ | ||
δε την αὐτην ἐν ἑκατερῳ των τονων δυναμιν ἐχειν , τουτεστι την της μεσης , ἀκολουθησουσιν αἱ των λοιπων ἁπαντων |
Ἰωνικοις και ἀττιγοι . Οἱ δε τα προβατα νεμοντες , ποιμενες καλουνται , και προβατεις , και μηλαται : το | ||
τ , τοι βουται και τοι ποιμενες ἀντι του οἱ ποιμενες . Την ἐκεινος ἀντωνυμιαν τηνος λεγουσιν , ἀφαιρουντες το |
μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
ὁρκους παρα των συμμαχων , λεγει δε Θετταλων : εἰτα προσεταξαν αὐτῳ πεισαι Φιλιππον Ἀμφιπολιν ἀποδουναι τῃ πολει : ἐπειδη | ||
προτεροις ἀγγελοις παθειν δια το σχημα της προξενιας ἀφεισαν , προσεταξαν δ ' ἐκποδων εἰναι παραχρημα και του λοιπου τοιαυτας |
, οἱτινες και την παρ ' αὐτοις θαλατταν λεγουσιν εἰναι γλυκειαν , χαιροντες τοις ἐξ αὐτης γινομενοις ἐδεσμασιν , ὡς | ||
τοις δ ' οὐδεν , ἀλλα καλουσι την γην ταυτην γλυκειαν : ἐνταυθα οὐν και το ὑδωρ καλλιον και ποτιμωτερον |
παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
ἐν ἀλλῳ σπερματος , γλυκυρριζης χυλου ἠ σπερματος τραγακανθης ἰσα ἀναλαμβανων ὑδατι , πλασσε δραχμιαια και χρω : καταρροφειτωσαν δε | ||
μετενηνοχοτας , αὐτος τε αὐ παλιν ἑκαστου την διανοιαν ὀνοματος ἀναλαμβανων εἰς την ἡμετεραν ἀγων φωνην ἀπεγραφετο : και ταυτα |
τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
κατα μικρον ἑλκουσαι τους ἁλοντας ἐσθιουσι . συνεχως δε τους τραχηλους κινουσιν , ὡς οἱ των ἀνδρων διαδεχομενοι τε και | ||
ὑαινας και λυκους , περισκεπειν αὐτων τους λαιμους και τους τραχηλους ὡσπερ θωραξι σεσιδηρωμενοις και καθηλωμενοις κεντροις δυο δακτυλους ἀπ |
οἱ μεν περι τον Ἡλιαδην και Κασιον ἡγεμονες , οἱ συνησαν Ἀλεξανδρῳ , λαθρᾳ διεπρεσβευσαντο περι της ἰδιας ἀσφαλειας , | ||
ὑστεραιαν λοιδορουνται ἡμιν κατελθοντες , ὡς ἐδιψησαν και ὡς λιμῳ συνησαν διηγουμενοι . και εἰ σοι ταυτα καταψευδεσθαι αὐτων δοκουμεν |
το ἀγαθον κακον , ἐκ του κατα τας ἀληθεις πειραται συλλογιζεσθαι το κατα τας ψευδεις : ἐπει γαρ ἐστι των | ||
οὐδε συλλογιζονται ἀρα τον ὁρισμον . τουτο γαρ ἠν το συλλογιζεσθαι , το κειμενων τινων ἑτερον τι των κειμενων ἐξ |
χειρον . ἐνθεν ἡ λογικη της ἀλογου και πασης της ἀναισθητου φυσεως τιμιωτερα , ταυτης δε ὡς ἑνοειδεστερα μαλλον ἡ | ||
ἐμανθανον . Μηδεποτε μηδεις Μεγαρεων γενοιτο σοφωτερος : ἐπι του ἀναισθητου . Χαριεντιζομενοι δε τουτο ἐλεγον . Μηδε μελι , |
γαιας , φιλτατων παιδων φονον φευγουσα και τλας ' ἐργον ἀνοσιωτατον . οὐ γαρ γελασθαι τλητον ἐξ ἐχθρων , φιλαι | ||
ἡρωων ἐφοδους . Καθαρμοισι τε χρεονται και ἐπαοιδῃσι , και ἀνοσιωτατον γε και ἀθεωτατον ποιεουσιν , ὡς ἐμοιγε δοκεει , |
της γης , ἀπορια δε ἐργων , ἀργον δε καθιζειν ὀνειδος . προκυψας δητα της καλυβης οὐκ ἐφθην παρανοιξας το | ||
, χορηγια πονηριας . Πλουτος ἀπο κακης ἐργασιας ἐπιγενομενος ἐπιφανεστερον ὀνειδος κεκτηται . Δαπανωμενος ἐφ ' ἁ μη δει , |
ἰαμβικοι τριμετροι πολλοι . ἐπι ταις ἀποθεσεσι των στροφων και ἀντιστροφων παραγραφος , ἐπι δε τῳ τελει κορωνις . . | ||
τα μελη . [ κωμαζοντι φιλοις : ] πλειονων οὐσων ἀντιστροφων καθ ' ἑκαστην στροφην ἐφη ὁτι τρις ἐπεκελαδουν καλλινικε |
κατ ' ἀρχας ὁρμηθεις ἐκ Θηβων , και Ἀθηναιους στασιαζοντας διαλλαγηναι και συνθεμενους ἐπεισε μειναι , πρωτος μεν ἐστιν οὑτος | ||
δι ' ἀντιρρησεων και λογων : το δε καταλλαγηναι , διαλλαγηναι : ἰσον δε το προσηκον ἑκαστῳ και δικαιον : |
ἡ ἑτεροτης ἡ ἀπο του πρωτου , κἀκεινου προς το ὁρισθηναι δεομενα : ὁριζεται δε , ὁταν προς αὐτο ἐπιστραφῃ | ||
. οἱον εἰ γραμμη εἰη το γενος το εἰς το ὁρισθηναι προκειμενον , ταυτην δει διελειν εἰς τα ὑπ ' |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
ἐπικυκλου ὡς ἀπο δυσμων προς ἀνατολας ἀπο του ἀπογειου της ἐκκεντροτητος , ἐπι μεντοι του ἐκκεντρου παντοτε την θεσιν ἐχον | ||
, το δε κεντρον του ἐπικυκλου ἀπο του ἀπογειου της ἐκκεντροτητος ὡς εἰς τα ἑπομενα του κοσμου μο σξα και |
των διακονουμενων : και οἱ γε προσηκοντες αὐτῳ λογισται των στρατιωτικων ἐργων τον μεν ἀριθμον των στρατιωτων ᾐδεσαν , το | ||
. Ὑστερον τε δεηθηναι τον δημον του Φλωρου , των στρατιωτικων ταγματων ἡγουμενου ὁμου τε και την πολιτικην διεποντος ἀρχην |
: των δε ὀκνουντων και ἀποστρεφομενων , λοιδορειν αὐτους ὡς μαλακους τε και ἀναξιους αὑτου και τῃ μητρι μαλλον ἐοικοτας | ||
δι ' ἑξαμηνου φασιν ἀνερχεσθαι τον Ἀδωνιν . μαλακαι : μαλακους φησιν ἐχειν ποδας τας Ὡρας , ἐπει το ἐαρ |
. , . διοπερ ὁ Ἀ . ἐν τωι Περι μαθηματικων λεγει δει . . . ἀδυνατον . δει γαρ | ||
λιαν εὐχερης ὠν περι μεν του ἀριθμου παντος και των μαθηματικων το μηθεν συμβαλλεσθαι ἀλληλοις τα προτερα τοις ὑστερον : |
τἀρα κοκκιεις ῥοαν . [ το ] παραπετασμα , το Κυπριον , το ποικιλον . ἐνταυθα δη παιδαριον ἐξαυαινεται . | ||
' ἐν ἡμεραις δεκα εἰναι δοκειν Ζηνωνος ἐγκρατεστερον . κυβιων Κυπριον ὡν τοις θεοις ἀνθρωπος εὐχεται τυχειν της εὐθανασιας κρειττον |
ἐπιτρεψειεν ἐκπεσειν τῳ μηρῳ κἀπειτα ἐμβληθειη , μενουσης μεν της ὑγροτητος , αὐθις ὡσαυτως ἐκπεσειται : ξηρανθεισης δε την κατα | ||
την ἀρχην και καταμαραινον τῳ ὑπερισχυειν . οὐτε γαρ ἀνευ ὑγροτητος οὐδεν καυστον οὐτε ταυτης ἐνυπαρχουσης ἐαν μη ἐχῃ δυναμιν |
ἐφελκει αὐτο . Ὁκοταν ὡδε ἐχῃ , φαρμακον χρη πισαι ἐλατηριον , και λουειν θερμῳ , και πυριῃν : ὁκοταν | ||
ῥιϲιν ἀναγαλλιδοϲ χυλον ἐγχειν ἠ κυκλαμινου ἠ ϲευτλου ῥιζηϲ ἠ ἐλατηριον μετα γαλακτοϲ και νιτρον δε ϲυν μελανθιῳ λειωθεν και |
και τις σκληρος και δυσκαταμαχητος . ὑπευθυνους δε τους μηδεπω λογισμον παρεχομενους μηδε εὐθυνας της ἀρχης ἡς ἐπιστευθησαν . ΓΘ | ||
μεν παθη καταρχειν , ὁρον δε και περας εἰναι τον λογισμον . Ἀκουειν γουν παρεστι : δυο γαρ αὑται φυσει |
των ἐπαυλεων , ὁπου προβατα και ἀλλα ζωα τυγχανει κοπρου πληρουντα τας ἐπαυλεις , ἀλλα δια των δωματων , και | ||
μεν ὑπο ζυγον , παλιν δε σειραιον το αὑτου καλως πληρουντα . ἀλλ ' οὐδ ' ὁ νη - σιωτης |
ἐξ ἀδοκητου ἠ ἀνιηθειη , πηδωσι και ἁλσιν παρεχουσιν ὑπο λεπτοτητος και ὁτι ἀνατετανται μαλιστα ἐν τῳ σωματι , και | ||
μητε παχυν ὀφειλει εἰναι , μητε λεπτον , ἀλλα μεσον λεπτοτητος και παχυτητος δια την πολλην ἐνεργειαν και ἐργασιαν την |
φλεγμοναι γενωνται οἱον ἐν πρωτῃ ἠ δευτερᾳ , εἰποτε δε σαρκιον ἠ δερμα ἐμελανθη , μηδεν , φησιν , ἀπροβολον | ||
: το δ ' ἐντευθεν κατα τα ἐνδον μερη ἐκκρεμαμενον σαρκιον κιονις , οἱ δε γαργαρεωνα , οἱ δε σταφυλην |
αὐτο τῃ αὐτου τελειοτητι και ἐνεργειᾳ . Ἐστι μεν τουτο ἑνδεκατον ἐν τῃ των προβληματων ἐκθεσει , δεκατον δε νυν | ||
τε των του Αὐγεου βοσκηματων και τον της ὑδρας , ἑνδεκατον ἐπεταξεν ἀθλον παρ ' Ἑσπεριδων χρυσεα μηλα κομιζειν . |
ὑπο δορυ πωλουμενους ἐκ των λαφυρων , ἠ του στρατηγου συγχωρησαντος ἁμα ταις ἀλλαις ὠφελειαις και τους δορυαλωτους τοις λαβουσιν | ||
ἁπλοτητος της των βαρβαρων ἐστι σημεια , του τε μη συγχωρησαντος μεν την ἀποβασιν την εἰς την νησον , δωρα |
ὡς ὁ δεξιοστατης τῃ δεξιᾳ . ἀλλα και ἐν δεξιᾳ εἰσπλεοντι , και ὁμοιως ἐν ἀριστερᾳ . ἀπο δε ὀνυχων | ||
εἰσι δε και ἐν τῳ Παγασητικῳ κολπῳ ἐπ ' ἀριστερᾳ εἰσπλεοντι , ὡς ἐπι το ἡμισυ του κολπου . Ἀχαιων |
, ἱνα , καθ ' ὁσον αὐτῳ δυναμις , εὐδαιμονων εὐδαιμονεστερος ᾐ . ὁ δε γενναιος τυραννος οὐ μακαριων εἰναι | ||
λυποιτο λυπας ἀρα τοιουτου ὀντος του βιου , οὐκ ἐσται εὐδαιμονεστερος ὁ του κοσμιου ἠ του ἀκολαστου ; ὁ μεν |
, μη ἐκτρεχοντες δε και λυοντες την ταξιν , ἀλλα συντεταγμενως περιπατουντες προς ἐκδικησιν των κουρσορων , εἰπερ αὐτους ὡς | ||
ἐρχομενον εἰς καταφυγην και ἁμα τοις της πρωτης ταξεως ἐπερχεσθαι συντεταγμενως , και μη διαλυεσθαι μεχρι τελειας ἐκβασεως του πολεμου |
ἐν Ἐφεσῳ φησιν εἰναι Ὀρτυγιαν , ἐφ ' ἡς ἐδοκει γεγεννησθαι ἡ Ἀρτεμις : ὁ μεν γαρ Ἀπολλων ἐν Δηλῳ | ||
μιγησεσθαι . τουτο ἀκουσας , και νομιζων ἐξ ὡν ἐλεγετο γεγεννησθαι , Κορινθον μεν ἀπελιπεν , ἐφ ' ἁρματος δε |
ποταμων : Ἑλλανικος : Φιλικος ὀνομα κυριον : το γαρ κτητικον ὀξυνεται , και βραχυ ἐχει το ι : το | ||
και Καπιννητης ] , ὡς Αἰγινατης και Αἰγινητης . το κτητικον Καπιννατιος . Καππαδοκια , χωρα τῃ Κιλικιᾳ προσχωρος , |
μοι . σκεψασθε κοινη και τοδε . τινος ἑνεκα προσηκε βουληθηναι ταυτα πραττειν , εἰ μαλιστα παντων ἐδυναμην ; οὐδεις | ||
διο και βουλομενον την ἐπιπλοκην νομιμον ποιησασθαι βιασασθαι μεν μη βουληθηναι , πεισαι δ ' οὐδαμως ἐλπιζειν δια την σωφροσυνην |
ἀγων τε μετ ' αὐτου και τους παρ ' αὐτῳ ἐντιμους τε και σοφους τιμων κἀν τουτοις αὐτον : και | ||
την ἐν αὐτῳ παραβασιν , καθ ' ἡν διαλλαττει τους ἐντιμους τοις ἀτιμοις και τους πολιτας τοις φυγασιν , ὡστε |
ἀνθρωπους συντροφιας , τα δε πωλευθεντα : Σελευκου τε του Νικατορος κτημα ᾀδει Ἰνδον ἐλεφαντα , και μεντοι και διαβιωναι | ||
] ἡ προς Ῥαγαις και αὐτη Ῥαγεια , το του Νικατορος κτισμα : ὁ ἐκεινος μεν Εὐρωπον ὠνομασε , Παρθοι |
θαυμαζειν , ὁπου γε και οἱ φιλοσοφιαν ἐπαγγελλομενοι και τας διαλεκτικας ἐκφεροντες τεχνας οὑτως εἰσιν ἀθλιοι περι την συνθεσιν των | ||
, ὡς εἰρηται , το παρον συγγραμμα και εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους . ἀλλα πρωτον εἰπωμεν δια τι λεγονται διαλεκτικαι |
οἱ πολιται οἱ Κυρηναιοι ἀνταποδοσιν της εὐεργεσι - ας βουλομενοι χαρισασθαι τῳ βασιλει , ἐποιησαν δακτυλιον , ἐν ᾡ ἡ | ||
θεραπων ἐρχεται ἀγγελλων τον Πλουτον ἀναβλεψαντα . ] μετα το χαρισασθαι την δημοκρατιαν τοις Ἀθηναιοις τον Θησεα , Λυκος τις |
και τυμβωρυχιας κρινομενος : ἐνταυθα γαρ του κατηγορου τυμβωρυχιαν ἀποδειξαι σπουδαζοντος , του δε φευγοντος τοὐναντιον οὐκ εἰς ταὐτον ἀμφοτερα | ||
ὁ ἀμετακινητος ἀπο του στεμπω το μετακινω . ἐπειγομενοιο : σπουδαζοντος , διωκομενου ὑπο του φοβου . βαρυνει : ὁ |
' ἀνθρωπων ἐδαην , τοισιν τα μεμηλεν , αἰολα παντοιης ἐρατης μυστηρια τεχνης , ἱμειρων ταδε παντα Σεουηρου Διος υἱῳ | ||
. πρωτογαμον δ ' αἰζηος ἀγων ἐς δεμνια κουρην τερπωλης ἐρατης ἐπιμαρτυρα τονδε φεροιτο λααν : ὁ δ ' ἀρρηκτοισιν |
του Λυκου ἀντεμμασασθαι ἀντραιος Βοσκομεθ ' ὑλης ἀπο παντοδαπης , ἐλατης πρινου κομαρου τε πτορθους ἁπαλους ἀποτρωγουσαι , και προς | ||
ὀζων ἐκφυσεις και παραβλαστησεις . Ταυτα μεν οὐν ἰδια της ἐλατης , τα δε κοινα και πευκης και ἐλατης και |
αὐτην , ἠτοι την ἰσχυν της φυσεως . των τε παραχρημα : των παραπιπτοντων . γνωμων : κριτης ἐπι πλειστον | ||
την συνηθη καταντᾳ κοιτην . κατακλιθεις δε ἀθροῳ τῳ βαρει παραχρημα μετα της του δενδρου φορας ἐπι την γην καταφερεται |
ἐκ ταυτης πληρωσαι την ἡμετεραν προαιρεσιν : τουτον νυν Νικοδημος παρασκευασει κατα Δημοσθενους τον φονον : πληρωσει την σκευην το | ||
παυσῃ και τους ἀλλους σωφρονεστερους ὁ κατα σου τημερον ἀγων παρασκευασει . κατ ' ἀμφοτερα τοινυν ἡκιστα παραγραπτεον σοι την |
ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
ταυτην γε ἐν ἀνθρωπινῳ βιῳ και τροπιν ἐν νηι και θεμελιον ἐν οἰκιᾳ . και γαρ εἰ παντας μεν ἀπεφηνεν | ||
ἰδον ὁτι ἐν αὐτοις ἐκοσμησεν πασας τας κτισεις και τον θεμελιον της γης , και τον λιθον ἰδον της γωνιας |
ἐκμελη , ἀμελη , ἀναγωγον , ἀπειθη , δυσκαμπη , τραχειαν , διεσπασμενην , ἀηδη , λυπηραν , βραγχωδη , | ||
. διο και Ἡσιοδος εἰκοτως την προς ἀρετην φερουσαν ὁδον τραχειαν προσειπεν . την του κατορθωσαι ἐπιτυχιαν . κεκρυμμενον . |
ἐνεφραττε μοι τον ῥουν , ἐλεησας τους ἀθλιους ἐπηλθον ἐπικλυσαι ἐθελων , ὡς φοβηθεις ἀποσχοιτο των ἀνδρων . ἐνταυθα ὁ | ||
κατα την μετουσιαν , εἰς ὑπεροχης και ἐλαττωσεως μοιραν παραβαλειν ἐθελων : ὁς γε και την ὑγιειαν ἡγει ἁπλουν τι |
ἀλληλους , εἰ τις ἀδικως τιμαται . πολλακις δε και βουλευομενοι ἁ μεν ἀν ἐπιθυμωμεν πραττειν , ταυτα ἐπαινουμεν , | ||
ψευσασθαι . . Ἑβδομοι δε εἰσιν οἱ ὑπερ των κοινων βουλευομενοι ὁμου τῳ βασιλεϊ , ἠ κατα τας πολιας ὁσαι |
; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
Μεϲου μελλοντοϲ βʹ τυπειϲθαι Μετ ' ὀλιγον μελλοντοϲ του και ἀττικου τετυψεϲθαι Προϲτακτικα ἐνεργητικα χρονου ἐνεϲτωτοϲ και παρατατικου Ἑν . | ||
πολεμον ” . οἱον φειδω τινα και προνοιαν ποιου του ἀττικου . τουτεστι συντηρει και διαφυλαττε το ἀττικον . οὐκ |
. ἐτι του παντος το μεν νοητον , το δε αἰσθητον , του δε νοητου το μεν ἐπιστημη , το | ||
. . , . . . . Ἐπικουρος δε παν αἰσθητον ἐλεξε βεβαιον εἰναι , ὁ δε Στωικος Ζηνων διαιρεσει |
: ἀναιρει δε και ἑλμινθας και ἐμβρυα κτεινει τε και ἐκβαλλει : ὑπαρχει δ ' αὐτῃ και το ῥυπτικον . | ||
δε δια το αὐτο : και τας Ἐπιστολας δ ' ἐκβαλλει δια το ἁπλουν της φρασεως , ὡς καταλιμπανεσθαι λβʹ |
: δειν γαρ ἐφασκον οἱ ναυται και ὑδρευσασθαι και αὐτους ἀναπαυσασθαι , μελλοντας εἰς μακρον ἐμπεσεισθαι πλουν . Κατηγετο δε | ||
φαγειν τε και πιειν και ἀφροδισιασαι , ἡδεως δ ' ἀναπαυσασθαι τε και κοιμηθηναι , περιμειναντας και ἀνασχομενους , ἑως |
αὐτων δυναμιν ἐκαλεσα , και την μεν ἐπι τῳ αὐτῳ τεταγμενην και το αὐτο ἀπεργαζομενην την αὐτην καλω , την | ||
αἰτιαν και βιαστικην , την δ ' εἱμαρμενην συμπλοκην αἰτιων τεταγμενην , ἐν ᾑ συμπλοκῃ και το παρ ' ἡμας |
μοι , προς Διος , κινδυνευοντι περι δοξης και με ὀνειδους ἀπαλλαξον , ᾡ συζην οὐκ ἀν δυναιμην . και | ||
γεγονασιν χρησιμοι και ἐσονται , ἀλλ ' ὁτι και χωρις ὀνειδους ταυτα παρ ' αὐτων ὑμιν γιγνεται . ἡμεις μεν |
ὑπερβαινειν την τρισυλλαβιαν , και την τριτην ἀπο της ἀρχουσης συστελλεσθαι , ὡς σαφες ἐσται δια των παραδειγματων , ἀλειφω | ||
ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ λεγειν και ἐκτεινεσθαι την χειρα και συστελλεσθαι , και οὐκ ἐν ἀλλῳ μεν ἐκτεινεσθαι , ἐν |
μειζω μεν εἰναι τησδε της διποδος , ἐλαττω δε της τετραποδος . Δει . Πειρω δη λεγειν πηλικην τινα φῃς | ||
' αὐτης , οὐ νομῳ ἀνθρωπινῳ κοινωνειν ἐπιχειρει , ἀλλα τετραποδος δικην βαινειν ἐπιχειρει και παιδοσπορειν , τουτεστιν εἰς παιδας |
ὡνπερ κατηγορουνται , εἰ δι ' ἀποδειξεως δοιημεν τον ὁρον εὑρισκεσθαι . ἀλλ ' εἰ ταυθ ' οὑτως ἐχει , | ||
τους τεσσαρας τροπους ἐν δικανικοις τε και συμβουλευτικοις εἰδεσι λογων εὑρισκεσθαι . και εἰδη μεν ταυτα φησι , τροπους δε |
, τας ὀρνις των ποιητων , ἀπεδοκιμασεν εὐ ποιων ὁ τεχνιτης , ἱνα μηδε μυθικων ὀρνιθων ἐν εὐσεβει χωριῳ συνεισερχηται | ||
της πλεονεξιας την ἀταξιαν εἰς ταξιν ἀγει , οἱον ἀριστος τεχνιτης προς το κοινον της ἐργασιας καλως τῳ φανεντι χρησαμενος |
δια καταπλασματων των δυναμενων πεττειν τον ἐν τῃ γαστρι περιεχομενον φλεγματικον χυμον , και μεντοι και χαλᾳν την ἀπο του | ||
δυσρουν και δυσκινητον ἐργαζονται τον ἠδη περιεχομενον ἐν αὐτῳ , φλεγματικον δε και ὠμον και ἡμιπεπτον τον ἀναφερομενον . και |
Αὑτη ἡ νουσος προσπιπτει μαλιστα ἐν ἀλλοδημιῃ , και ἠν κου ἐρημην ὁδον βαδιζῃ και ὁ φοβος αὐτον λαβῃ ἐκ | ||
ποικιλιᾳ της κρασεως , ποτε μεν συγκειμενον ἐκ διηγηματι - κου , ποτε δε ἐκ δραματικου , ποτε δε ἐκ |
ὑγρον και ὑδαρες γινεται το διαχωρημα δι ' ἀσθενειαν της ἀλλοιωτικης δυναμεως , μη ἰσχυουσης ἀλλοιωσαι και χυμωσαι και πεψαι | ||
ἐν ὀξει νοσηματι γενηται , κακον : ἀσθενειαν γαρ δηλοι ἀλλοιωτικης δυναμεως . Θανασιμον δε και το περιτεινεσθαι τα βλεφαρα |