| : κᾀτ ' ἠν ἀπιῃ , παρακυπτουσιν . Τουτων συ ποει μηδεν ἐθ ' ἡμιν . Μα Δι ' , | ||
| , θαλλειν τε και μη , ζην τε και φθινειν ποει : οὑτω δε θνητων σπερμα των μεν εὐτυχει λαμπρᾳ |
| εἰμ ' ἐγω . Φαυλοτατον ἐργον : ταυθ ' ἁπερ ποεις ποει : ταραττε και χορδευ ' ὁμου τα πραγματα | ||
| δη ποιω κλιθειη ἀν οὑτως κατ ' Αἰολεις ποημι , ποεις , ποει ? ! [ ἀντι ] ποης [ |
| δη ἑξ ἠ ἑπτακαιδεκα ἐτων ἀπο γενεας οἱ παιδες ταυτα πραττουσιν , ἐκ τουτου δε εἰς τους ἐφηβους ἐξερχονται . | ||
| , ἀλλα και πανταπασιν ἀσεβες : ἐπειδηπερ εὐνοιᾳ θεων εὐ πραττουσιν ἀνθρωποι , και μαλισθ ' ἡμεις , τα μεν |
| , και μετα πολλων χρηματων ἀπεστειλαν τινας των ἐκ της γερουσιας τους ξενολογησοντας ἀπο της Εὐρωπης : Διονυσιος δ ' | ||
| μεγαλουργος , ὁ καινων ἀδικηματων εὑρετης . της γαρ ἡμετερας γερουσιας , ἡν ὁ σωτηρ και εὐεργετης Σεβαστος ἐπιμελησομενην των |
| ἠ τοσουτου ἀποδοσθαι . νεανισκοι οὐν τινες ὠνουμενοι μεγαν ἰχθυν εἰποντος του ἁλιεως τα αὐτα λυπηθεντες τῳ πολλακις ἀκουειν ὑποπιοντες | ||
| μοι λεγε : ἀντι του , συ εἰπε , ἱνα εἰποντος σου μη ἀντιλεξω μηδε μαχησωμαι σοι . ΓΘ ἠ |
| δε το πνευμα ἀπο της κατα μερος πεψεως λεπτυνεται και διαφορειται και ἡ μεν τελεια πεψις γινεται και ὑπο της | ||
| ἐχοι : ψιω λιω δηριω μητιω κονιω μηνιω , ὁ διαφορειται [ ] κατα τον χρονον . το δε ἰω |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
| παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
| ἡ αἰτια ἐν τοις ἐκτος ᾐ , μηδεν συμβαλλομενου του πραττοντος : οἱα δ ' ἐφαμεν εἰναι τα μικτα , | ||
| και την Ἀθηναν ἀρωγον . συνεντες οὐν οἱ δορυφοροι κακως πραττοντος ἐσηλθον ἀθροοι και τον τυραννον ἀπεκτειναν λιποθυμουντα ἠδη . |
| γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
| εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
| ἁμα ἐφελκομενος . . συ δε Ἀσκραιος | ὠν πολιτης πολεως ἡν αὐτος λεγεις | “ χειμα κακης , θερει | ||
| κατεχεε δωρα ὁ δαιμων , οἱον νεφος ἐστησεν ὑπερ της πολεως , ὡς ἀναξια μεν ἐκεινων των προτερον , ἀναξια |
| και περι των λοιπων νυν μανθανε : το τοινυν φαιον ἐπιδηλον οἰμαι γεγονεναι τοις πασιν ἐξ ἀκρατου λευκου και μελανος | ||
| ἐπινηχεται το καλουμενον ὑπο πολλων γραυς . Ἀλλα ταυτα μεν ἐπιδηλον ἐσται τῳ ἑτεροχρονῳ του εἰδους , ὡστε οὐ δει |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| μετ ' Ἀθηναιων ηὐδοκιμησε λαμπρως και Βοιας και Κυθηρα εἱλεν ἀρχοντος Ἀθηνησι Καλλιου . ἐνεπρησε δε ὁ Τολμιδης και τα | ||
| δε την αὐξησιν της ἰδιας πολεως ἠσχολουντο . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀκεστοριδου ἐν Ῥωμῃ την ὑπατον ἀρχην |
| ἰση τῃ ΛΜ : ὁμολογοι γαρ και αὑται ἰσας γωνιας ὑποτεινουσιν . Ὁπως ἡ ΖΚ τῃ ΛΜ ἐστιν ἰση ; | ||
| των κεντρων σεληνης και σκιας ἐκ πολων των κυκλων οὐσαι ὑποτεινουσιν περιφερειαν του κατα το ἐλαχιστον της σεληνης ἀποστημα μοιρας |
| καιρον μη ἐλαττον των ἐννεα μηνων , ἐπει ὡς ἐκτρωμα συμβησεται : το δε της ὀπτησεως κατα παντα [ κατα | ||
| ἑστως στασει ἑστως και οὐ ταὐτον τῃ στασει : ὡστε συμβησεται αὐτῳ και οὐκετι ἁπλουν μενει . Ἐπει και το |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
| τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
| ' ἐπαν ληφθωσιν ὑπο των ἁλιεων , τεθνεωτες ἐπιτριβουσι τους ὠνουμενους . της οὐσιας γαρ εἰσιν ἡμων ὠνιοι , ὁ | ||
| ἠ ἐπι καταλυσει του δημου συνιοντας ἠ τους τα τελη ὠνουμενους και μη καταβαλλοντας δησαι . νυν δε ταυθ ' |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| Θρηϊκιαι , Λακεδαιμονιαι δε γυναικες , ἀνδρων δ ' οἱ πινουσιν ὑδωρ καλης Ἀρεθουσης , ἀλλ ' ἐτι και των | ||
| ἐφεωρων τα ἐν τοις δειπνοις , εἰ κατ ' ἰσον πινουσιν οἱ συνιοντες . ἠσαν δε τρεις οἰνοπται , οἱ |
| πατηρ . κακης γυναικος χαριν ἀχαριν ἀπωλετο . ὁ του θανοντος δ ' ἐστι παις Ἀργει πατρος ; ἐστ ' | ||
| , και μη τι δαϊζεο πενθεϊ θυμον εἱνεκ ' ἐμειο θανοντος , ἐπει μακαρεσσι θεοισιν ἠδη ὁμεστιος εἰμι : συ |
| ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
| δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |
| κατα τον βαρυτατον των τεσσαρων ἀπο του ὀξυτατου φθογγων ἀριθμου περιεχοντας μοιρας πϚʹ μζʹ τον ἡμιολιον ἐκλαμβανειν . παραυξηθησεται δ | ||
| ἐπικρινουσι τους ὁρους , και φασι μοχθηρους ὁρους εἰναι τους περιεχοντας τι των μη προσοντων τοις ὁριστοις , ἠτοι πασιν |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| οἱον ἐλαιας , ὁς ἀνοιχθεις λευκον προϊεται ἀνθος , οὑ πεσοντος εὑρισκεται τι οἱον βαλανος ἐπιμηκης , ὁπερ ἀνοιχθεν ἐχει | ||
| και μηδετεροις ἐν βεβαιῳ διαμενουσης : ὁμως ἀπειρου πληθους ἑκατερωθεν πεσοντος ὀψε και μολις Ῥωμαιοις ἐξενικησε βεβαιωθηναι το κρατος . |
| , δεησει και τον ἑτερον προσεκκοψαι , κἀν ὁ εἱς πους κυλλος , και τον ἑτερον ἀναπηρον ποιειν , κἀν | ||
| . † ) τοις κλινοποδιοις : ἑρμις ὁ της κλινης πους . . . . . . , : ὁ |
| ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
| κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
| δοκουσης : ὁρωντες δε τον Μακρινον ἐν χλιδῃ και τρυφῃ διαιτωμενον , ἀφηνιαζοντες ἠδη προς ἀλληλους αὐτον κακως ἠγορευον , | ||
| ὁτι κρειττον συν πολλοις οἰκουντα ἀσφαλως τἀρκουντα ἐχειν ἠ μονον διαιτωμενον τα των πολιτων ἐπικινδυνως παντα κεκτησθαι , ἐπι δε |
| οἱ θεοι ἐπαξιους της ἐπιγειου γονης . και εἰσιν οἱ ἀρχοντες του βασιλεως ἀπορροιαι , ὡν ὁ μαλλον ἐκεινῳ πλησιον | ||
| Φαρσαλου Μενων : ἠσαν δε και των ἀλλων κατα πολεις ἀρχοντες . Οἱ δε Πελοποννησιοι , ἐπειδη οὐκ ἐπεξῃσαν αὐτοις |
| τι τουτο δη το χρηστον ; οὐκ ἀρκει μιαν ψυχην ἀλυειν κἀπι τῃδ ' ἐχειν πονους ; οὐδεμιαν ὠνησε καλλος | ||
| τα ἐντερα και δια τινα παραφροσυνην . ῥιπταζεσθαι δε και ἀλυειν , ἠν μη δια τινα προσδοκωμενην εἰη ταυτα κρισιν |
| οἱ τυγχανουσιν , ἐπεχειρουν ἐλαυνειν εἰς τοὐπισω : ὡς δε φθανουσιν οἱ λῃσται καταλαβοντες , προς ἀμυναν τρεπονται . και | ||
| δηλοι , ὁτι και των ἀνθρωπων οἱ τοις φαυλοις ἐπιχειρουντες φθανουσιν ἀπολλυμενοι πριν ἠ ἐπι το βελτιον τραπεσθαι . δρυς |
| ὁρων αὐτους πονηρα και οὐκ ἐπιτηδεια τῳ δημῳ τῳ ὑμετερῳ πραττοντας . οἰομαι δ ' οὐδ ' ἀν τουτο αὐτον | ||
| ἑτερα τοιαυτα ἀκουει και ὁρᾳ , τους μεν τα αὑτων πραττοντας ἐν τῃ πολει ἠλιθιους τε καλουμενους και ἐν σμικρῳ |
| ἐπισκοπουν ” , ἐναντιως της των πολλων χρησεως . ἀκωλυτοι διεμενον ὑπο των εἰωθοτων κατα το ἀνθρωπινον κωλυματων . , | ||
| Ἀλλ ' οἱ μεν ἐπι του δεξιου ταχθεντες ἐξαρχης ἀκεραιοι διεμενον , ὡς αὐτος φησι : το δε λοιπον πληθος |
| της Αἰτνης προς την Κατανην . * δεξεται μονοστολον : ὑποδεξεται αὑτη ἡ νησος τον Ὀδυσσεα ἑν πλοιον ἐχοντα * | ||
| . ἐπειτα που τον λοιπον ἐσομαι χρονον ; ἠ τις ὑποδεξεται με τοπος ἀπαρρησιαστον γενομενον ὡσπερ εἰκος ; ἡ ση |
| προς τε τους της ῥαχεως σπονδυλους και προς το στερνον συναπτουσιν ἑκατερωθεν . αἱ δε λοιπαι πεντε τῃ μεν ῥαχει | ||
| τοις ῥημασι τοις συντασσομενοις δοτικαις αἰτιατικας προτερον ἐπιφεροντες τας δοτικας συναπτουσιν : οἱον Διονυσιος ὁ Χαλκιδευς : Μυρρινην την Ἀμαζονιδα |
| , ὡς εἰρηκαμεν , παντα παραγει και οὐ δια τουτο μειουται τι αὐτης , ὡσπερ το παραδειγμα , τουτεστιν ὁ | ||
| και κατα το πανσεληνον αὐξεται και παλιν φθινοντος του σεληνιου μειουται και ὁ λιθος . Ἀριστοτελης ἐν φυσικοις προβλημασιν : |
| την φρονησιν τῃ ἀφροσυνῃ και τα τοιαυτα . κακα δε κακοις ἐναντια ἐστιν , οἱον ἡ ἀσωτια τῃ ἀνελευθεριᾳ και | ||
| , διπλην δε πατρος κοὐ κακους ἐπωφελων δοξεις ὁμοιος τοις κακοις πεφυκεναι . Λεγεις μεν εἰκοτ ' , ἀλλ ' |
| μη ἀνταρῃ κατα της φυσεως , ὁμοιον τῳ πατρι το τικτομενον γινεται . και ἐπι μεν των ἐνυλων ἐνδεχομενα ταυτα | ||
| φυσωδες δ ' ἐστι πνευμα δηλονοτι το ἐξογκουν το μοριον τικτομενον ἐξ ὑγρων γλισχρων και παχεων ὑπο θερμοτητος μετριας . |
| μνημονευων . ἠ ἐν ταις μεγισταις των ἀρετων κορυφαις τον ἐμον ὁπλιζων και διεγειρων λογον . ὡς ἐπει σπλαγχνων ὑπο | ||
| γαρ δει ζην με σου τεθνηκοτος ; Ἰω σκοτος , ἐμον φαος , ἐρεβος ὠ φαεννοτατον , ὡς ἐμοι , |
| οὐν το του ἀνδρος σπερμα και κατασχεθεν ἐν τῃ μητρα προσφυεται ταις κοτυληδοσιν , εἰτε κατα τον δεξιον αὐτης κολπον | ||
| ἀμοιρον ἡ σπογγια κυημα ἐστι θαλαττης , ἀλλα ταις πετραις προσφυεται , ὡσπερ οὐν και ἑτερα , ἐχει δε τινα |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| ἐν τῳ ἀλσει την παρθενον ἰδων οὐκ ἀπηλθεν ἁρπασας : τοσαυται τοινυν εἰς ταὐτον συνελθουσαι προφασεις οὐ τοσουτον καθειλον τον | ||
| , ἀντικειται ἀποφασις , ἐξ ἀναγκης ὁσαι καταφασεις εἰσιν , τοσαυται παλιν ἀποφασεις γινονται : ὡς εἰναι πασας τας προτασεις |
| ἁμα δε ὡς ἐπι κεραμου ἠ ἀσκου . ἑξ χοας χωρησεται : παλιν χλευαζει ὡς ἐπι ἀμφορεως και οἰνου . | ||
| βρομον ] ἠχον : κυριως ὁ του πυρος ἠχος . χωρησεται ] πορρω γενησεται . Ξ χωρησεται ] χωρισθῃ , |
| : περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | ||
| σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει |
| δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
| πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
| , ὁμοιως ἐν τε τοις συμβουλευτικοις το του πολιτικου ἠθος ὑποθεμενος και το του κολακευοντος τουτῳ συμπλεκων και ἐν τοις | ||
| διδοναι λογον , ὡσαυτως ἀν διδοιης , ἀλλην αὐ ὑποθεσιν ὑποθεμενος ἡτις των ἀνωθεν βελτιστη φαινοιτο , ἑως ἐπι τι |
| , δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
| γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
| ἐπιπεδῳ ἐπ ' ἀπειρον ἐκβαλλομεναι ἐπι μηδετερα συμπιπτουσιν , ἀλλα τηρουσιν ἐν παντι την διαστασιν . των δε σχηματων ἐπιπεδα | ||
| : εἰτα δε και ταυτα ἐπιφραξαντες τῃ ὑλῃ και ἐπιχωσαντες τηρουσιν ἀναβαινοντες κατα κλιμακος , ᾑ ἀν ὁρωσι τον καπνον |
| κατ ' ἐπιτασιν ἐννεαπλασιαν ἐχειν γλυκυτητα , το μελι λεγων ἐνατον εἰναι μερος της ἀμβροσιας κατα την ἡδονην . οὐδεις | ||
| . τας δυο δηλαδη συλλαβας , ἡμιολιον καλουμενον : το ἐνατον ἐκ χοριαμβου και διιαμβου : το δεκατον ἐκ χοριαμβου |
| και λυπαι ποιουσι λειποψυχιαν : και γαρ ἀμφοτεραι πληθος ὑγροτητος ἐπαγουσιν , ἡ μεν ἡδονη τῳ συντηκειν και διαχειν , | ||
| της ‖ νεφελης το πολυ ἐς το κατω συν ἑλικι ἐπαγουσιν ἁμα σφισι : και προσπεσοντες τῃ γῃ ἀναρπαζουσιν ὁτῳ |
| ' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
| φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
| ἑλκομαι ἠτορ νεομηνιᾳ θιγεμεν . ἐμπα , καιπερ ἐχει βαθεια ποντιας ἁλμα μεσσον , ἀντιτειν ' ἐπιβουλιαις : σφοδρα δοξομεν | ||
| , Ἰλιου δε θηκεν ἀφαρ ὀψιτεραν ἁλωσιν , κυανοπˈλοκοιο παιδα ποντιας Θετιος βιαταν , πιστον ἑρκος Ἀχαιων , θρασει φονῳ |
| κατα νουν κινουμενος και διαλογιζομενος . ἐκ δε του κινυω παραγεται το κινυσσω : ἀφ ' οὑ και κινυγμα , | ||
| εἰς η και ἀποβολην του ι γινεται ἠερω , ὁθεν παραγεται το ἠερεθω ὡς το φλεγω φλεγεθω , νεμω νεμεθω |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
| οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
| τιμωριαις ἀφανιζουσι . γυναικας δ ' ἐχοντες εὐειδεις ἡκιστα ταυταις προσεχουσιν , ἀλλα προς τας των ἀρρενων ἐπιπλοκας ἐκτοπως λυττωσιν | ||
| ὡσπερ , οἰμαι , και ἐπι των σοφιστων οἱ μεν προσεχουσιν , οἱ δε οὐ . Τι ποτε ἀρα τας |
| , εἰπειν . Ἀρα διοτι γε βραδεως και οὐ τοις τυχουσιν ἐπιστευεν ; Μα Δι ' , εἰπεν . Οὐ | ||
| δαπαναις και παρασκευαις . δʹ Λιτοτης δε ἑξις ἀρκουμενη τοις τυχουσιν . εʹ Κοσμιοτης δε ἐπιστημη περι το πρεπον ἐν |
| ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
| ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| οἰκημα Δαιμονος τε ἀγαθου και Τυχης ἱερον ἐστιν ἀγαθης : διαιτωμενος δε ἐνταυθα τα τε ἀλλα καθαρευει και λουτρων εἰργεται | ||
| ἀνδρας , ἀστραγαλοις δε παιδας ἐξαπατωσιν . Ὀρεστης ἐν ὀρεσι διαιτωμενος : ἐπι των λωποδυτουντων . οὑτος ὁ Ὀρεστης προσποιουμενος |
| ταυτα παντα . καλαι αἱ Ἀθηναι . ἀλλα το εὐδαιμονειν καλλιον πολυ , το ἀπαθη εἰναι , το ἀταραχον , | ||
| την ἐξαψιν ἐν τῳ δοθεντι τοπῳ ποιησαι . δʹ . καλλιον δε ἡ αὐτη ἐξαψις γενησεται , εἰ τετρασιν ἠ |
| το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
| τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
| προς τον πλουν , ὁμως οὐκ ἐλυσαν τα σχοινια . λαρον : ἡδυ , ἀπολαυστικον : παρα το λω πεποιηται | ||
| θελω , πεποιηται . . . . . , : λαρον : ἡδυ , ἀπολαυστικον . παρα το λω πεποιηται |
| : ἡ γαρ διαφορα διακρισις ἐστι και οἱον ἀναλυσις . ἀναγεται δε ὑπ ' οὐδεν μερος της φιλοσοφιας , ἀλλ | ||
| της μερικης καταφατικης ἀντιστραφεισης , της ἐλαττονος λεγω ἀναγκαιας , ἀναγεται εἰς τον τεταρτον τροπον του πρωτου σχηματος . ἐστω |
| κλυειν . Μη μ ' , ἱκετευω , προσιδητ ' ἀνομον . Ζευ Ἀλεξητορ , τις ποθ ' ὁ πρεσβυς | ||
| τουτο και μελανες εἰσι : και γαρ το γενος αὐτων ἀνομον ἐστιν . ἐκ δε του δευτερου ὀρους του ψιλου |
| προσεπισκεψασθαι τουτο δη το λειπον τῃ προκειμενῃ θεωριᾳ μερος εἰς παραστασιν του της τοιαυτης δυναμεως μεγεθους . Των ὀντων τοινυν | ||
| τουτο τιθησιν ὡς σημειον και γνωρισμα εἰς την του εἰρημενου παραστασιν κοινως παραλαμβανομενον παρα παντων των ὁριζομενων την ἀρετην . |
| ἀϲαρον και καρπηϲια και ϲαρξιφαγεϲ , το δε ϲιον και ἐϲθιομενον και πινομενον ϲκολυμου τε ῥιζα και ἐρυϲιμον και πριονιτιϲ | ||
| και ἐνιεμενον και ἐπι ὑϲτερικηϲ πνιγοϲ . και ὀξυδερκεϲ ἐϲτιν ἐϲθιομενον και δια τουτο οἱ ζωγραφοι ϲυνεχωϲ αὐτου ἀπογευομενοι ὀξυτερον |
| ἱεροφαντων περιεχουσι γραφαι , ἱνα τοις μεν εὐλαβεστεροις περι το συνεχειν , ἁς παρα των προγονων δοξας ὑπερ του δαιμονιου | ||
| τουτῳ τα ὀθονια βρεχων ἀναξηρανον και διδου προστιθεσθαι και κελευε συνεχειν ὡραις δυσι ταμιευομενην προς την χρειαν : ὁταν δε |
| ἀντεγκληματικῳ λεγει ἀλλ ' ἐν τῳ ζητηματι τουτῳ ἐν ᾡ ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις Δημοσθενης και Αἰσχινης : ἰσως γαρ ἐν ἀλλῳ | ||
| στρατι - ωτην καθευδοντα και ξιφος αὐτῳ παρακειμενον , και ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις . ἐστι δε και ἑτερον εἰδος των διπλων |
| δευτερα μηδ ' ἐστι το πρωτον γινομενον και αἰτιον τινος ἐσομενου , δια ποιαν αἰτιαν μετα τα πρωτα γινεται τινα | ||
| ὁλος μελλων ἐστιν , καθοσον δε προ της ἀρχης του ἐσομενου , ὁλοκληρος ἐσται γεγονως . ἐσται τοινυν του γεγονοτος |
| , ὠ καθηγητα , ἐπεθυμεις μεν αὐτος ἐξουδενωσαι ἡμας , αἰδουμενος δε , τον σαπρον ἐπι του πυλωνος ἐστησας Αἰσωπον | ||
| του πεπονθοτος ταδε λογοισιν ἡσθην τοισδε : νυν δ ' αἰδουμενος θεους τ ' ἐκεινον θ ' , οὑνεκ ' |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| τουτο , ὁπερ φημι οἰκειν τα παραλια του διαπλου , διωρισται ὀνομασιν ἑν γενος ἐον κατα φυλα . Πρωτον μεν | ||
| ὀντι ἑν , ὁτι μετεχει και των ἀλλων , και διωρισται προς τα ἀλλα . Ἀλλ ' ὁμως ὀν εἰναι |
| εὑρησετε οὐτε ψεγοντα οὐδενα μαλλον Θηραμενους τουτουι τα παροντα οὐτε ἐναντιουμενον , ὁταν τινα ἐκποδων βουλωμεθα ποιησασθαι των δημαγωγων . | ||
| μυριας λεγοντα και ἑαυτῳ και οὐ μονον τοις ἀλλοις πολλακις ἐναντιουμενον * , ὡς ἐοικεν , ἀμαθαινω . ἐγνω δ |
| , ἐτι δε δεηθεντος ὁπως συγκρυψῃ , και δωρεας μεγαλας ὑπισχνουμενου , αὐτοι μεν διελυθησαν , οἱ δ ' ἐφοροι | ||
| χρησμοι δε τινες διεδιδοντο ὡς δη του ἐπιχωριου θεου νικην ὑπισχνουμενου : Βελεν δε καλουσι τουτον , σεβουσι τε ὑπερφυως |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| . γενομενου δε προς την γνωμην ἐτι πλειονος θορυβου τεταρτος ἀνισταται κληθεις Τιτος Γενυκιος , ἀδελφος θατερου των ὑπατων : | ||
| κατθανειν ἠ μη χρεων , μητροκτονουντα ; κἀπι τωιδ ' ἀνισταται Ταλθυβιος , ὁς σωι πατρι συνεπορθει Φρυγας : ἐλεξε |
| κατεσθιει ἱνα μη ἀλλος της ἀγελης κρατῃ . ὁτι ἡνικα διωκεται , τοις ποσι λακτιζων λιθους ἀκοντιζει και ἀμυνεται τους | ||
| οὐκ ἐστι τεχνη : οὐκ ἀρα ἀγαθον . ἐτι ὁσα διωκεται ὑπο των ἀφρονεστατων , οὐκ ἀγαθα : αἱ ἡδοναι |
| τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
| ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
| ἀν εἰη προθεσις το διασωσαι πανταχῃ τας λογικας ὑποθεσεις του κανονος μηδαμῃ μηδαμως ταις αἰσθησεσι μαχομενας κατα την των πλειστων | ||
| των ὑπο σου λεχθηναι δυνησομενων , ὁν οὐ διειληπται και κανονος ἀν τροπον ὑποσχοι τῳ προς αὐτον ἀπευθυναι ἠ μιμησασθαι |
| ἐδευετο δαιτος ἐϊσης . αὐταρ ἐπει ποσιος και ἐδητυος ἐξ ἐρον ἑντο , κουροι μεν κρητηρας ἐπεστεψαντο ποτοιο , νωμησαν | ||
| καθευδεν νικηται , ἀλλ ' ὁποτε ἀν το νεογνον ἀναπαυσιος ἐρον ἐχοι : οὐ μικκον γαρ ἀκος τῳ παιδι προσοισει |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| μειδιαν εἰωθος ἐπανθειν τῳ προσωπῳ . Περσαι μεν οὐν οὑτω πραξουσιν , ὡς εἰκος ἀνθρωπους θεοις πολεμουντας , οἱ τα | ||
| Διος ἀγαθον τοις ἀναχθεισιν : και γαρ εὐπλοησουσι και εὐ πραξουσιν ὁσα δ ' ἀν ἐλπισωσιν , ἐαν δε και |
| δε και προϲ ταϲ ἐν δακτυλιῳ και ἐντεροιϲ φλεγμοναϲ : ἐνιεμενον δε λυει και τεινεϲμουϲ , ποιει και προϲ χειμεθλα | ||
| και καταμηνια κινει και ἐμβρυα φθειρει και δι ' ἑδρας ἐνιεμενον ἰσχιαδας ὀνινησιν , αἱματωδη κενουν . Θριδαξ ὑγρον και |
| τοις μεν νοσουσι θανατον προαγορευει και της οὐσιας σκορπισμον και διαλυσιν , τοις δε ἐρρωμενοις ταραχας και περιβοησιας . μονοις | ||
| μεγαλου τε και ἀδιαλλακτου και γειτονος : οὐ γαρ τινα διαλυσιν προσεδοκων , ἀπιστα προτεροι κελευσαντες . των δ ' |
| , δυναμενον ἀμαχει κρατησαι των πολεμιων ; οἱς ὁ Μιθριδατης συνθεμενος ἀνοητως μαλα και ἀνυποπτως περιειδε Ῥωμαιους δια στενου παροδευοντας | ||
| δη πολλας Φιλιππος των πολεων εἱλεν , Ἀθηναιοις δε λογῳ συνθεμενος ἐργῳ σφας μαλιστα ἐκακωσε , νησους τε ἀφελομενος και |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| ἡ θερμανσις , αὐτο το προς τι ἐστι , το ἐκφωνουμενον αὐτος ὁ χαρακτηρ του προς τι και ἡ ποιοτης | ||
| κανονιζει αὐτην λεγων , ὁτι πασα δοτικη ἑνικων εἰς ι ἐκφωνουμενον ληγουσα ὁταν ἐχῃ την αἰτιατικην ἰσοσυλλαβον τροπῃ του ι |
| κακως φρονων : οὐ γαρ τις ἐστιν ὁς παροιθ ' αἱρησεται την σην ἀχρειον δυναμιν ἀντ ' Εὐρυσθεως . χωρει | ||
| ἠ ὁτι μη δει φυσιολογειν ἡμας ; % τις γαρ αἱρησεται ζητειν ἁ μηποθ ' εὑρῃ ; Ἀριστοτελης οὐν % |
| κατηγορεισθαι : μονον γαρ το συμβεβηκος δυναται καθολου εἰναι και μερικον , καθολου μεν ὡς το λευκον κατα πλειονων φερομενον | ||
| Πλατωνι , δοκει παρεπεσθαι το τοδε τι , ἠγουν το μερικον και ὡρισμενον και το ὀν το ὡς μερικον , |
| ' ἡμων ἐγκαθευδοντι προειπειν λεγεται τον θεον : οἱς ἐδει χρησαμενον καταβαλειν τινα των πανυ λαμπρων ἀνταγωνιστων . μαθηματα δε | ||
| ναρκωτικον αὐτου . ἐγω γαρ οἰδα τινα μονῳ τῳ ὀπιῳ χρησαμενον και ἀφωνον και ἀναισθητον ποιησαντα τον καμνοντα , ὡς |
| λαβῃ τουτο παλιν , εἰς την σαρκα δ ' οὐκ ἐνδυεται . μαγειρος ἐστιν οὐκ ἐαν ζωμηρυσιν ἐχων τις ἐλθῃ | ||
| καθοπλιζονται νυκτωρ , ἀλλ ' ἑνεκα φυλακης ὁ μεν παρδαλην ἐνδυεται , οἱ δε λεοντην . . χλανιδος . . |
| λεξας , τυπτων τυπτοντος ὠ τυπτων , ὁ ὀδους του ὀδοντος ὠ ὀδους . Προσκειται περιττοσυλλαβως κλινομενα , ἐπειδη ὁτε | ||
| ἀσυναιρετα περιττοσυλλαβως κλινεται βους βοος , πους ποδος , ὀδους ὀδοντος : τα δε ἀπο συναιρεσεως ἐχοντα την ου ἐκεινα |
| φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
| ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
| το συνεχειν τον ποδα . ἡ δε ἐπτυσχλος εἰδος ἐστιν ὑποδηματος . και το ἀπηχια δια του π . σημαινει | ||
| . Ἐλαφειος ἀνηρ : ὁ δειλος . Εὐμεταβολωτερος κοθορνου : ὑποδηματος εἰδος ὁ κοθορνος , ἐφαρμοζων τοις δυσι ποσιν . |
| ' εὐθυ μοιραν ζητω , τοις εὑρεθεισιν ἐτεσι και μησιν ποστος ἀριθμος παρακειται , και τουτον προσθεις ταις του ὡροσκοπου | ||
| και τοσουτον ; τοσουτοι και τοσαυται και τοσαυτα τοσουτων . ποστος ποστη ποστον ; ποστοι ποσται ποστα . Κτητικα . |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
| ψυχην δι ' ὁλου του κοσμου διηκειν , ἡς μερος μετεχοντας ἡμας ἐμψυχουσθαι . . . , . . . | ||
| μετεβαλε τους τροπους , περι δ ' αὐ τους παιδειας μετεχοντας οὑτω προθυμος , ὡστε πολλα και των ἀδυνατων εἰναι |