| και νεφελας , τους κεραυνους . αὑτη ἡ ἀστραπη ὡσπερ πλοκαμος οὑτω κατερχεται . Τυφων ἡ ἐκ της ἀναθυμιασεως συστροφη | ||
| ὀρθιος . Ξ ὀρθιας ] ὀρθιος ἐδει εἰπειν προς το πλοκαμος , νυν δε ἐπηνεγκε προς το τριχος ὁπερ ἐστι |
| ! ! ! ! ] συν κτυπῳ [ ˘ἀνδησαμεναι – πλοκαμους [ ] μυρτων ὑπ ? [ ! ! ! | ||
| ? ! ναι , και προσωπα τυπτει και [ ] πλοκαμους ? ? ? σπαρασσει . νυν ἐμαθον ἀληθως , |
| , αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
| ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
| : δις γαρ πας περισσος ἀρτιος γινεται : οἱ δε προτεροι παντες περισσοι , διοτι ὁ ἑτερος των ὁμοιων ἀκρος | ||
| δε Ἀργιλιος δεδοικως περι αὑτου , ἐπειδη γαρ οὐδε οἱ προτεροι πεμφθεντες ἀπενοστησαν , προς Ξερξην οὐ παρεγενετο , ἐλθων |
| μητε χρωμασιν ἀλλοις οἱς γινεται γραμματα , σκευεσι δε φωτος εἰργασμενοις εὐφημουμεν τους εὐεργετας πληθος ἐτων αὐτοις συνευχομενοι . τις | ||
| αὐτον ἐπιμελεστερον . ἠν δε ὁμοιος τοις ἀνδριασι τοις ἀκριβως εἰργασμενοις : εἰχε δε και το χρωμα ὁμοιον χαλκῳ κεκραμενῳ |
| πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
| λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
| παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
| ἠδικουν , ἀλλ ' οἱ μη θελοντες διακρινειν ἀπο των ἐμβαλοντων το πυρ τους μονον τεθεαμενους . κατεχε τοινυν αὐτους | ||
| πλειστα των πνευματων κινεισθαι και περιφερεσθαι , ὑφ ' ὡν ἐμβαλοντων ἐνοιδειν την Ἀτλαντικην θαλασσαν και κατασκευαζειν τας πλημμυριας , |
| βραχυτερας ἀγομεν ἡλικιας εἰς μεσον μηδε τα της παρουσης πλεονεκτηματα χωρουντος του λογου ; ἠδη δε προς ταυτα πορευσομαι . | ||
| μεν οὐν ἐπιτηδεια προς τα μετριως σηπομενα : προσω δε χωρουντος του κακου και της σηπεδονος ἰσχυροτερας γινομενης , ὡστε |
| ἀπομεριζουσαι : διο και εὐθικτοι προς τας ἀπαντησεις ἠσαν . κατηγορουντος οὐν ποτε Στιλπωνος Γλυκερας παρα ποτον ὡς διαφθειρουσης τους | ||
| μη ἀλογος ἡ ἐπιτιμησις εἰναι σου δοξῃ και θρασεια , κατηγορουντος ὡν ἀγνοεις . Ἐτι γαρ τουτο μοι το λοιπον |
| φυγοντες , μεταναστευουσι περι την Ἀσκρην χωριον των Βοιωτων , δυσχειμερον τε και κακοθερειον , περι δε τους προποδας κειμενην | ||
| προς το κωνειον δια θυειας τριβεσθαι . ψυχραν γε και δυσχειμερον : 〚 πηγνυσι δε , εἰπε , τἀντικνημια . |
| συλλαμβανοντος αὐτον ἐκεκραγει τε και ἀντετεινε . των δε προβατων αἰτιωμενων αὐτον ἐπι τῳ βοαν και λεγοντων : „ ἀρα | ||
| ὁποτε το πρωτον ἀναπετασας ἐπεδεικνυεν το ἐργον , ἐπακουειν των αἰτιωμενων τι ἠ ἐπαινουντων : ᾐτιατο δε ὁ μεν την |
| και τα ἑξης , και το ἐπειδη γαρ οὐχι των πεπολιτευμενων οὐδε των ἐνοχλουντων ὑμας ὠν πραγμα τηλικουτον φημι δειξειν | ||
| ' ἀνεχεσθαι φωνην μητε τουτου μητ ' ἐκεινου , τοιαυτα πεπολιτευμενων . Ἀλλα νη Δια ταυτα μεν τοιουτοι γεγονασιν ἐν |
| φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
| τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
| , ἐκλυσις , φρικωδης διαδρομη : ποτε δε και χολωδης ἐμετος : στροφος , βαρος κεφαλης : σκοτοδινιασις , ὠχριασις | ||
| παθος περιεστη , ὑφ ' ᾑ και ὁ του αἱματος ἐμετος ἐνιοις ἑπεται , και μαλιστα ἐπι πλεον νηστευσασι . |
| περιοδικων , εὑρομεν και την φαινομενην κατα μηκος παροδον της ἐκκειμενης διαστασεως μοιρων ιζ ιγ κα . Ἱνα δε παλιν | ||
| τριγωνου δοθεντος το ἐμβαδον ἐχοντος ιβ ποδων , εὐθειας δε ἐκκειμενης , ἡς το μηκος τετταρων ἐστι ποδων , το |
| χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | ||
| . Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις |
| προς φως και λαμπροτατον ἡλιον ἐναυγαζεσθε μητε τας ἀνθρωπων των ἀμεινονων ἀπειλας μητε τας ἀπαραιτητους ἐκ θεου δικας τοις οὑτως | ||
| την παροιμιαν ἀποτελευτησαι . παροιμια γαρ ἐστιν ἡ λεγουσα δευτερων ἀμεινονων . δευτερον ἀμεινον ἐπι των ἐξ ἀρχης μεν ὁρμωντων |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| δ ' εἰς ἑα δωματ ' ἀνασσαν , και μιν προφρονεως τιεν ἐμπεδον , εὐτε θυγατρα τηλοθε νοστησασαν ἐεικοστῳ λυκαβαντι | ||
| δηριαασθαι : ἀλλα οἱ αὐτος ἐγωγε θεουδεα τευχε ' ἀειρας προφρονεως ἀν ὀπασσα και εἰ τι περ ἀλλο μενοινα . |
| ἐπι πολυ διηγον της ἡμερας πειρωμενοι ἀλληλων , πριν δη Ἀριστων ὁ Πυρριχου Κορινθιος , ἀριστος ὠν κυβερνητης των μετα | ||
| ἀνεθηκαν , πολλαν ἐκ πολιων χερσι βιασσαμενοι . † καιμετρειτ Ἀριστων ἠδε Τελεστας αὐτοκασιγνητοι καλα Λακωνες ἐθεν . τουτους οὐκ |
| μνημονευεσθαιτο μεντοι μεγαλων περι λεγομενων νομων και σμικρων εἰ ὁμοιως προοιμιαζεσθαι προσταττοιμεν , οὐκ ἀν ὀρθως λεγοιμεν . οὐδε γαρ | ||
| . προς δε τουτοις ἡ ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλη οὐτε προοιμιαζεσθαι εἰα οὐτε ἐπιλογιζεσθαι . προς δε το ὁτι παρασκευαστικον |
| Ἱερωνα , τον βασιλεα τον Συρακουσιον , τον τῃ ἱππικῃ χαιροντα . διαδηλον δε ἐστιν αὐτου το κλεος , ἠγουν | ||
| ἀλλ ' ἁμα τε εἰδον τον νουν ἐχοντα ἡδονῃ τινι χαιροντα και πασαν ἡδονην ἀγαθον και αἱρετον ᾠηθησαν εἰναι , |
| . των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| τις δοξει νενικηκεναι τα αὑτου παιδικα , τον Θαλασσιον και Λεοντιον και τον νυν τουτονι τον οὐ μαλλον μεγα φθεγγομενον | ||
| και την Μιμνερμου αὐλητριδα Ναννω και την Ἑρμησιανακτος του Κολοφωνιου Λεοντιον : ἀπο γαρ ταυτης ἐρωμενης αὐτῳ γενομενης ἐγραψεν ἐλεγειακα |
| Ὁταν μεν οὐν νεωστι κατεαγῃ , οἱ τετρωμενοι σπουδαζουσιν , οἰομενοι μεζον το κακον εἰναι , ἠ ὁσον ἐστιν : | ||
| πρωτον γαρ ἐξεταζουσι τας χωρας των σωματων οἱαι εἰσιν , οἰομενοι αὐτας ἀσφαλες εἰναι κριτηριον ἠθων τε και νομων . |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| τοιουτον οὐδε αἰτια του πραγματος τα τοιαυτα , ἀλλα του συμπερασματος μονον . ἐξοριστεον οὐν ἁπαντα μεν τα τοιαυτα , | ||
| ὁτε και μεσον το μεσον και αἰτιον οὐ μονον του συμπερασματος , ἀλλα δη και του πραγματος . Ἀποριαν τινα |
| οὐν και ἐτι πλειω τουτων φασιν οἱ την μεταβατικην κινησιν ἀναιρουντες . ἡμεις δε μητε τους λογους τουτους μητε το | ||
| εὐεργετης νομιζοιτο , και καθαπερ οἱ τα δεινοτερα των θηριων ἀναιρουντες ὡς εὐ ποιουντες τον κοινον βιον ἐπαινου τυγχανουσιν , |
| θανατον δηλονοτι . των ὀφθαλμων : ἀπο κοινου το στερισκομενοι ἀνασταντας : ὑγιαναντας . ἐν τῳδε : τῳ ῥηθησομενῳ . | ||
| θεατας ἁπαντας εἰδον ἐπ ' ἀκρων ποδων ὑπ ' ἐκπληξεως ἀνασταντας και φωναις μειζοσι και ἐκβοησεσιν ἐπαλληλοις ἐπαινον μεν της |
| και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
| ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
| † και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
| . Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| Δημητρι λεγει . ἐτι δε φαυλοτερον οἱ την Ἡραν Δαειραν ὀνομαζοντες ὡς δαειραν της Δημητρος ἀποδιδοντες : [ δαειρα γαρ | ||
| χαριν ὁ οἰνος ἐχειτο . ἀμμες μεν : ἡμεις μεν ὀνομαζοντες ἑνα ἑκαστος ἐπινομεν ὡς ἐδοκει . φωνευντες : ἀντι |
| εἰς . λεγειν ] δημηγορειν , ῥητορευειν . χρηστων ] δανειστων . χρηστης και ὁ δανειζων και ὁ δανειζομενος , | ||
| ἐμαυτου μηποτ ' ἀν ὑπομειναι παρα τινα των ἐν πολει δανειστων ἐλθειν μηδ ' ἀν εἰ φθανοιμι λιμῳ κατασκληναι . |
| πρωτην ἐπιχειρησιν καθολικωτεραν οὐσαν των μετ ' αὐτην οἰκειως ἐρουμεν προταττεσθαι και δια τουτο οἰκειαν ἀρχην ὀνομαζεσθαι . καθολικωτερον γαρ | ||
| ἰσχυρον : κατα γαρ τουτο και ἀντιληψις και ὁρος ὀφειλει προταττεσθαι των λοιπων , ἐχει γαρ και ἀντιληψις ἀρνησιν : |
| ἀντι θρανους , ἀντι μακτρας : ἐχει δε τι και ἐπιμονης το τοιουτον σχημα . ἀστειως δε ὁ Χρεμυλος και | ||
| σχεδον ἐφ ' ἡμερας μ τα αὐτα διαμενει . Ὁθεν ἐπιμονης γινομενης προς τας οἰκησεις τας κειμενας ὑπο τους τροπικους |
| . ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ||
| ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου |
| , ἀν τε ἐπιτροπος ᾐ ὁ ἐφεστηκως ἀν τε και ἐπιστατης , ὁς ἀν δυνηται προθυμους και ἐντεταμενους παρεχεσθαι εἰς | ||
| , ὁθεν ἐξαρτωσι τα μαγειρικα σκευη . Ἀλλως . ὁ ἐπιστατης ξυλον ἐστι κορακας ἐχον , ἐξ οὑ κρεμωσι τα |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| δαυκου και τῳ του ἀνησου και τοις ἁλσι και τῳ πεπερει , και εἰ δη τινι ἀλλῳ . τουτων δε | ||
| ἀμαρακινον ἠ φουλιατον ἠ ϲπικατον ἠ κοινον ϲυν εὐφορβιῳ ἠ πεπερει ἠ καϲτοριῳ ἠ το Κομμαγηνον καλουμενον μυρον ἠ ὀπον |
| ὑμων των νεων τα ὁπλα ἀναληψονται , ἀλλ ' ὑπομενειτε ἀπολειφθηναι τουτων ἡγουμενων , οὑς ἀει πατερας ἐκαλειτε ; ὠ | ||
| , ἐπιδειν ἑξης ὡς ὁλον αὐτο καταληφθηναι , και μηδεν ἀπολειφθηναι μερος γυμνον , μη σφοδρα τε πιεζειν τῃ ἐπιδεσει |
| χρονους προτεκμαιρεσθαι χρη . Ὁσοι δ ' ἀν ἀμελησωσι των τοιουτεων ἀμφιφλασματων , ἠν και ἀλλο μηδεν αὐτοισι φλαυρον μεζον | ||
| νοσηροτερον γινεται , σφακελισμοι τε χρονιοι ὀστεου πολλοισιν ἠδη ἀπο τοιουτεων προφασιων ἐγενοντο . Ἀταρ και ἠν μη παρα το |
| ταὐτον ἐδοξε τισιν . λογοπλαθος : ὁ λογους και μυθους πλαττων , ὡς Αἰσωπος . λυχνιον : οἱ ἀμαθεις λυχνιαν | ||
| ἀναπιμπλησι τα ἀναισθητα . δια πασης γαρ ἐρχεται της οὐσιας πλαττων , ἁρμοζομενος , διαλυων , πηγνυς , χεων . |
| κοινου και φερων ὡς την γυναικα ἐρχεται . τετοκυιαν δε καταλαβων και ἀχθομενην ὁτι νεκρον αὐτῃ το βρεφος ἠν παραμυθειται | ||
| Δημοχαρης ὁ Λαχητος και Πυθοκλης ὁ του Βουγελου : οὑς καταλαβων ὑπ ' ἀνεξικακιας παραχωρειν ἐφη . δια ταυτα δη |
| τῳ νομῳ κειμενου : ἡ δε δεχομενη την ἐξουσιαν τοις περιστατικοις παλιν κεχρηται : ἀμφοτερα δε τα εἰδη μεταληψεις εἰσιν | ||
| τῃ προβολῃ ῥηθεντων την πηλικοτητα . οὐ πασιν οὐν τοις περιστατικοις μοριοις ἐπεξελευσεται , μονῳ δε τῳ περιεχοντι ποσῳ : |
| το ὁραν , πεποιηκεναι δε το ἑωρακεναι ὡς κατα την προφοραν . εἰ δε ταυτα , κἀκεινα . ψευδος δε | ||
| των ἀκρων ληφθῃ , μετωνομασμενος μεντοι και ἀλλως κατα την προφοραν ἐκφερομενος , οἱον ὡς εἰ τις μελλων δειξαι ὁτι |
| τα ἐκ τουτων καταμαθειν ἐστιν . αὐτοι γουν δεονται των ἐραστων εἰσπνειν αὐτοις : Λακεδαιμονιων δε ἐστιν αὑτη ἡ φωνη | ||
| ὁ Μαστιγιας ; ἐπι δε την της Γναθαινης θυγατερα πτωχων ἐραστων κωμαζοντων και ἀπειλουντων κατασκαψειν την οἰκιαν , ἐνηνοχεναι γαρ |
| μοιραν και τους μεν αὐτῃ τῃ μοιρᾳ παρακειμενους ὡριαιους χρονους πολυπλασιασαντες ἐπι τας ἡμερινας ὡρας , τους δε τῃ διαμετρουσῃ | ||
| ἀπο της προγενομενης μεσημβριας το πληθος αὐτων ἐπι τον ιε πολυπλασιασαντες τας ἀπο της ἡλιακης μοιρας προσεκβολας ἀκολουθως ποιησομεθα ταις |
| ἰδιως δε το κεχαρισμενα λεγειν και το ἀπαιδευτα λεγειν . διαφορους δε , οἱον ἀνθρωπος γενους ὀνομα και ἠθους ἡμερου | ||
| νομιμως και το κρατεισθαι φεροντα ; ὁς και προς τους διαφορους ἐν τῃ πολει ὡσπερ πατηρ προς παιδας προσεφερετο . |
| ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
| εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
| Τιμιος μεν δη ὁ θεωρητικος βιος , ἑπομενος δε και ἀναγκαιος ὁ πρακτικος : ὁτι δε τουτο οὑτως ἐχει , | ||
| τις προσεθηκε τον ἑξης στιχον . . ἀθετειται ὁτι οὐκ ἀναγκαιος : προκειται γαρ το ἀλλ ' αἰει μυθοισι λαβρευεαι |
| φαινεται , εἰ τις το μεν Θηβαιους μονους ἀντιπαλους ἡμιν καταλειφθηναι δεδιε , το δε προς ἀμφοτερους ἡμιν εἰναι τον | ||
| οὐτε λαθειν οἱον τε τον κατορθουντα οὐτε μη λαθοντα ἀγεραστον καταλειφθηναι . Ἀρ ' οὐν ταξιαρχους μεν και λοχαγους ἐξεταζεις |
| Φιλιππον ἀπο τε της δυσμενειας των θεων και ἀπο της ἀπιστιας της προς ἀνθρωπους , ἀπο τουτων συνιστᾳ τους Ἀθηναιους | ||
| ἀπο σωματος ἀπο των ἐκτοςἀπο μεν ψυχης εὐορκιας ἐπιορκιας πιστεως ἀπιστιας εὐνοιας φθονου μεγαλοψυχιας φιλοχρηματιας ἐμπειριας ἀπειριας και των τοιουτων |
| και Παιονων ἐσχον εὑρειν : ἐν δε τοις ὑπομνημασι του δευτερου Καισαρος , του κληθεντος και Σεβαστου , παλαιοτερον μεν | ||
| - ] δε αὐτου λουσασθαι ? [ ] παλιν ἐκ δευτερου ὠφθη αὐτῳ εἰκων ἀνδρος ἐκ της πηγης ἐκεινης λεγουσα |
| τι και σαθρον Ἀθηναιων μετεξετεροισι ἐγγενεσθαι , θεων τα ἰσα νεμοντων οἱοι τε εἰμεν περιγενεσθαι τῃ συμβολῃ . Ταυτα ὠν | ||
| παρασκευαζοντος και ἁμα των παιδων ὡς τα πολλα μη τοσαυτην νεμοντων τοις τικτουσιν εὐνοιαν , ὁσης αὐτοι παρ ' ἐκεινων |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
| ἀμφω κεκακωμενοι , ἐσται ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει ἀναιδης και ἀναισχυντος , το ψευδος ἀσπαζομενος και την ἀληθειαν ἀποστρεφομενος και | ||
| τοις ἀλλοις σοφισταις ; ἀλλα τι ἐστιν αὐτῳ ποιησαι ; ἀναισχυντος ἐστι τῳ ἐραν . και ἐγω ἐσομαι τοινυν ὁμοια |
| αὐτῳ ξυν μετρῳ καθαπερ τῳ οἰνῳ χρηστεον , οὐτε ἐκεισε ὑπερβαινοντα τους σωφροσυνης ὁρους οὐτε ἐνταυθα τους ἀληθειας . ἡκιστα | ||
| μηκυνομενα , ἁτινα μεχρι της τεσσαρακοστης ἀφικνουνται : τα δε ὑπερβαινοντα την τεσσαρακοστην ἡμεραν χρονια κατατασσονται . ὁ οὐν Ἱπποκρατης |
| αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
| . φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| δεικνυμενου . το μεν γαρ εἰς πιστιν της μοιχειας τον καλλωπισμον λαμβανειν οὐκ οἰκεια ἀρχη του συμπερασματος , οὐδε αἰτιον | ||
| ἐπιμελητικον ἐμμετρως , οὐτε ὡς ἀν τις φιλοζωος οὐτε προς καλλωπισμον οὐτε μην ὀλιγωρως , ἀλλ ' ὡστε δια την |
| μερισμου και τον κυριον του ζῳδιου ἐν ᾡ γεγονεν ὁ ἐπιμερισμος και τον ὡροσκοπον της καταρχης και τον κυριον αὐτου | ||
| τινων πραξεων παρ ' αὐτου πραττομενων . εἰ δε ὁ ἐπιμερισμος ἐστι του Ἀρεως και συνεπιμεριζει τουτῳ ἡ Σεληνη , |
| ἀπο συσσημου πωλοιτο . Οὐκ ἐστι δε πλειω τον αὐτον μεταβαλλεσθαι , πλην εἰ διττους ὑποτελοιη φορους . Πεμπτοι δ | ||
| τα μεσα . Εἰ δε τις το μεν Θεους μη μεταβαλλεσθαι εὐλογον τε ἡγειται και ἀληθες , ἀπορει δε πως |
| νυν δε ἐν τουτῳ ἀκριβεστερον δηλωσω . ἐκ τριων ὁρων συνεστωτων των χρονων , ἐλαχιστου μεσου και με - γιστου | ||
| δε μετεχει και της των ἀσυστατων φυσεως και της των συνεστωτων μελετης : ὁν δε τροπον ἡμιν τα ἀσυστατα ἐξεθετο |
| ἀπεκτειναν ἀπειθουντας προς την ἐκδοσιν , ἐν οἱς και των βασιλικων ὑπηρχον Σκυθων , οἱ ὑπο Ἀττηλᾳ ταττεσθαι ἀνηναμενοι παρα | ||
| . Ὁνωρια , ἀδελφη Βαλεντινιανου . ἡτις και αὐτη των βασιλικων εἰχετο σκηπτρων . Εὐγενιῳ δε τινι την ἐπιμελειαν των |
| ἡμιν , την τ ' ἐπιθυμιαν της κατ ' ἀνδρα διανομης των ἀγρων ἐπανησουσι μαθοντες , ὁτι λυσιτελεστερα της μικρας | ||
| ἀρετης χωρας , ἐπανισουμενους τῳ πληθει τε και ὀλιγοτητι της διανομης . νειμασθαι δε δη και τους ἀνδρας δωδεκα μερη |
| οἱ θεοι δηλαδη . δαϊοις δε ἠ τοις πριν οὐσι πολεμικοις ἠ διακεκομμενοις . . [ γρ . δυσεανη , | ||
| μελετημασι και ἐν ταις προς ἐπιδειξιν ἱππασιαις και ἐν τοις πολεμικοις ἀγωνισμασι , τι ἐτι ἐμποδων τουτῳ μη οὐχι πλειονος |
| μεν οὐν οὑτω διηγον την ἡμεραν . Πρῳ δ ' ἀνασταντες ἐπορευοντο προς Γωβρυαν , Κυρος μεν ἐφ ' ἱππου | ||
| . . . ἀνασταδον : ἐπιρρημα ποιοτητος , ἀντι του ἀνασταντες : ἀπο του ἱστημι ἱσταμαι σταδον και ἀνασταδον . |
| δυσθυμοι ὑπαρχουσιν οἱ τοιουτοι . ὀξυ δε και λυπηρον φθεγγεσθαι ποικιλου ἀνδρος ἐστι σημειον , ἐαν ὀξυ και αὐχμηρον . | ||
| ἐν πεδιῳ ” τουτεστιν ἐν ἁμιλλῃ λογων εὑρισκεται και ὁ ποικιλου δογματος εἰσηγητης προς πολιτειας μαλλον ἠ προς ἀληθειας τυπον |
| ἀλλα παντα τα της ἀρχαιας πολιτειας ἐκδεδιῃτημενους , ὑπολαβουσα τοις ἡμεροις τας φυσεις ἁρμοττον εἰναι διδοναι τι και χαριζεσθαι συγγενειας | ||
| ἀγελας , ἐπει και την φυσιν ἐστι τιθασα , τροφαις ἡμεροις αἱς ἀναδιδωσι γη χρωμενα και μηδεν εἰς ἐπιβουλην πραγματευομενα |
| Οὑτοι γαρ οἱ Λοκροι δουλοι ὀντες , ταις ἰδιαις δεσποιναις συνελθοντες , των δεσποτων εἰς πολεμον ἐξελθοντων , εἰτα ἀκουσαντες | ||
| το παλαιον ἐκ της Ἀττικης συνῳκισαν Ἀθηναιοι την πολιν , συνελθοντες ἐμερισαντο ἀπο κληρου την γην αὐτων , ἱνα μη |
| πληθει των Φωκεων , εἰτε την γνωμην σφισι του θεου βλαπτοντος εἰτε και αὐτοις πεφυκοσιν ἐπιπροσθεν εὐσεβειας τα κερδη ποιεισθαι | ||
| , εὐψυχοτατοι δε το μεχρι πλειστου γενομενοι , τοτε , βλαπτοντος ἠδη του θεου , τῳ στρατηγῳ σφων ἀπεκριναντο ἀναξιως |
| προς τους Περσας : ὠ πιστα γεννηματα και ἀνατροφαι πατερων πιστων ἐμοι , ὠ ἐκ πιστων πατερων πιστα ἐμοι τεκνα | ||
| μη , ὡν τελευταιον ναες ἀναες ἀναες . ὠ πιστα πιστων ] εἰσθεσις διπλης καθολου , ἡς προτιθενται στιχοι ἰαμβικοι |
| , ἀλλα φυλαττετε ἀποκειμενα ὡς χρησομενοι τοτε , της χρειας ἐπιστασης : τα δε σωματα των νεων οὐδενος δεινου ἐπειγοντος | ||
| ἐκελευσεν εἰσελθειν . ὁ δε Λεωνας και παντες οἱ ἐνδον ἐπιστασης αἰφνιδιον κατεπλαγησαν , οἱ μεν δοκουντες θεαν ἑωρακεναι : |
| ἀνω του βοθρου κλινην ἐθηκεν οὐκ ἐντεταμενην , ἀλλα στρωμασι ποικιλοις κεκοσμημενην . καλει Τηριβαζον ὡς διαλεξομενος περι ἀπορρητων . | ||
| δια τουτων φιλοποιειται την θεον . κελαινοφρων ] δολιοφρων . ποικιλοις ἀγρευμασι ] τωι πεπλωι . ἐξεμαρτυρει ] ἐκηρυττε τον |
| και τριηραρχοι καθιστανται τετρακοσιοι ἑκαστου ἐνιαυτου , και τουτων τοις βουλομενοις δει διαδικασαι ὁσα ἐτη : προς δε τουτοις ἀρχας | ||
| : παρα δε τοις Ῥωμαιοις προτιθεσθαι πεντε μνας τοις ὑπομενειν βουλομενοις την κεφαλην ἀποκοπηναι πελεκει , ὡστε τους κληρονομους κομισασθαι |
| χευω και θευω , το τρεχω . . . . ἀνασχεσθαι : ἀνεχω ἀνεξω , ὁ δευτερος ἀοριστος ἀνεχον , | ||
| ἡ εἰρηνη διατεθεικε βαθεια οὐσα , ὡς μη ἀν ῥᾳδιως ἀνασχεσθαι λοφον ἑνα κρανους πολεμιου ἰδοντας . Οὐ ταυτα ἐφασαν |
| φαρμακου . Οὐκ ἐκκρινει δ ' ἡ γαστηρ ἐνιοτε καθαρτηριου δοθεντος , ἠτοι δια την ἰδιοτητα της του καμνοντος φυσεως | ||
| προς τῳ Γ : ὁπερ ἐδει ποιησαι . Ἀπο του δοθεντος κυκλου τμημα ἀφελειν δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ δοθεισῃ γωνιᾳ |
| . και κεφαλης πονος ἐν ταυτῃ παραχρημα μειουται , και κοπον ἐξελασαι δυνατη τριφθεισα μετ ' ὀξους χοιραδας ἀντιαδας τε | ||
| ἀνθων ϲκευαζομενον ἐν βαλανειῳ χριομενῳ : προϲ γαρ τῳ τον κοπον ἀποθεραπευειν μεταβαλλει τῃ εὐωδιᾳ το αὐχμηρον τηϲ ψυχηϲ εἰϲ |
| τιμωσι παλαιοτερους ἀνθρωπους . Αἰας μεν γαρ ἐμει ' ὀλιγον προγενεστερος ἐστιν , οὑτος δε προτερης γενεης προτερων τ ' | ||
| και μοι ὑποστητω ὁσσον βασιλευτερος εἰμι ἠδ ' ὁσσον γενεῃ προγενεστερος εὐχομαι εἰναι . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| κοιλιαι τουτων , νοσεουσι δε οὐ : ἀναμενοντος κατω του φλεγματος , εἰλεοι . Τα παθη χρονια , ἀλλοις δι | ||
| νοσοποιουσιν ἐκτρεπομενων ἐπι το κακιον , τα δε χρονια ὑπο φλεγματος και με - λαινης χολης ὁμοιως , ἠ πληθυνοντων |
| το την παραγραφην ποιουν περι αὐτο ἐχει την ζητησιν και ἀμφιβαλλεται , διο και ἀπο μιας των νομικων την κατασκευην | ||
| ἐν ἀνθρωποις πραξεων , ἡτις παρ ' ἡμιν μεν οὐκ ἀμφιβαλλεται , παρα δε τισιν ἀμφιβαλλεται τυφλοις ἐοικοσι περι χρωματων |
| προσορμισαντες τῃ Θυρεᾳ : οὐ γαρ λεγει κρατησαντες μεταστησαι : μεταναστας ποιησαι . τους ἐν τῃ νησῳ : τῃ Σφακτηριᾳ | ||
| βιον προς τους φιλοσοφους , εἰς Καριαν τε και Λυδιαν μεταναστας . Ἀθηναζε γαρ ἀφικομενος ἠβουλετο του Προκλου ἀκροασασθαι και |
| προϊον μενον ποιεισθαι την προοδον φαμεν , και αὐ παλιν ἐπιστρεφεσθαι προς το ἀφ ' οὑ γεγονεν ἡ προοδος , | ||
| ' αὐ φευγων οὐ δια τουτο ἐρει , ἀλλ ' ἐπιστρεφεσθαι μεν αὐτους δια της κωμῳδιας ἐβουλετο , οὐκουν ἀνειλε |
| ἁρπασας ἐπανω δενδρου πετασθεις ἐκαθισεν . ἰδουσα δε αὐτον ἀλωπηξ προσηλθεν και ἐπαινειν ἠρξατο αὐτου την ἀνδριαν , ἐψεγεν δε | ||
| ταφρου φυγη ; τις ἡ παραλογος σωτηρια ; Εἰπων ταυτα προσηλθεν ὡς ὠνησασθαι θελων , και παραστας αὐτῃ ὠ κορη |
| ἀντι του ταπεινοτατου βιου τον ἐπιφανεστατον μετειληφεναι . και ποτε πολιορκουντος αὐτου τινα των οὐκ ἀδοξων πολεων και των ἀπο | ||
| μετα πολλων κινδυνων ἐκπολιορκησας ἐνεπρησεν . ἀλλην δ ' ἀξιολογον πολιορκουντος αὐτου και μεθ ' ἱκετηριων δεηθεντων των Ἰνδων ἀπελυσε |
| ἐγινετο . Ὡς δε καθηκεν ὁ των ἀρχαιρεσιων χρονος , ἐλθοντων των ὑπατων πολλη σπουδη και παραταξις ἐγενετο του δημου | ||
| των Φρυγων και Περσων περι της ἀρχαιοτητος και εἰς κρισιν ἐλθοντων Ψαμμητιχος ὁ βασιλευς Αἰγυπτου λαβων δυο ἀρτιτοκα παιδια ἐν |
| παραδοξων , ὑπεροπται δε των πρεποντων και εἰωθοτων , τουτεστι καταφρονουντες των συνηθων φʃ τοις πραγμασι , φησι , και | ||
| , ἐσται ἡ νοσος ἀπο φρικιων ἐλαχιστων . οὑτοι τε καταφρονουντες , αὐξουσι τα παθη . το δε προκαταρκτικον αἰτιον |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
| ποιηται λογον , ὑπο δημου φρονιμου καταλυεται . δημος δε σωφρονων και κατα νομους πολιτευομενος ὁταν ἀκοσμειν ἀρξηται και παρανομειν | ||
| το της τυχης οἰεσθαι αἰει μεθ ' ὑμων ἐσεσθαι . σωφρονων δε ἀνδρων οἱτινες τἀγαθα ἐς ἀμφιβολον ἀσφαλως ἐθεντο , |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| το ιδʹ ” ἀλλ ' ἀποσεισαμεναι νεφος ὀμβριον “ δακτυλικος τετραμετρος : [ το ιεʹ ] ” ἀθαναταις ἰδεαις ἐπιδωμεθα | ||
| : το ιʹ ” λυσανιας πατρῳων μεγαλων κακων “ χοριαμβικος τετραμετρος καταληκτικος ἐκ χοριαμβου – ˘˘ – , ἀντισπαστου και |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| διηγησατο . ” ταυτα διαλεγομενοι παρησαν ἐπι το της Λευκιππης δωματιον . ἐπει δε πλησιον ἐγενοντο των θυρων , ἀκουουσιν | ||
| . Θυμηδιας οὐν ὁτι πλειστης πλησθεντες ἀνῃεσαν ὡς ἐπι το δωματιον , και ὁ μεν ἐδειπνει ἀσιτος ὠν το παραπαν |