| : οὐκ αὐταρκως [ ] ἐχει τα ζῳα σου [ πληττειν ] με ; ἀλλα και [ αὐτος ] συ | ||
| τῳ ληγοντι μερει του ποδος , τουτεστι , τῳ ἀκρῳ πληττειν . Λογχη . παρα το λιαν ἐχεσθαι ὑπο του |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| ἐφορουν και ἀντι ἀσπιδων πελτας : οἱ δε και τον μαστον λεγουσιν ὁτι μειονα εἰχον τον δεξιον , ὁν δη | ||
| . : [ Ὠ φιλταθ ' Ἑκτορ . . . μαστον ἠδη πολλακις νοθοισι σοις ] Τουτο παρ ' ἱστοριαν |
| φαρμακου : παρακμαζουσης δε της φλεγμονης , την διαφορητικην δυναμιν ἐπικρατειν προσηκει , ὡς μηδ ' ὁλως ἐν ἐκεινῳ τῳ | ||
| καταστασεως , ὁταν πλεοναζῃ το θερμον . ὑποκεισθω δη παλιν ἐπικρατειν μεν ἡ θερμη δυσκρασια , μεμιχθαι δ ' αὐτῃ |
| ἀγαν εἰρεσιᾳ ἐκ της δινης ἐξελαθεισαν ἐς εὐθυ του πλου καταστηναι . . . . ἐνδοσιμον : Ἀρριανος : οἱ | ||
| Πλειαδα και τροπας και ἰσημεριας και Κυνα : πριν γαρ καταστηναι καλως , κινειν οὐ συμφερει . ἐν δε ταις |
| νυκτος πρεσβειαν προς Ἀντιγονον , ἐπαγγελλομενοι τον Ἀλκεταν ἠ ζωντα παραδωσειν ἠ τετελευτηκοτα . ἠξιουν δ ' αὐτον ἐφ ' | ||
| ὁρκους ἀποκτειναντα κατεστρατηγησεν . ὁ μεν τυραννος [ ὡμολογησε Τιμολεοντι παραδωσειν ἑαυτον ἐφ ' ᾡ τε ] κριθηναι παρα Συρακουσιοις |
| διισχυριζεται τον ἀνδρα τονδε ἐκ τωνδε πανταχη και παντως ἀπαθη καταστησειν ἠ καθαπαξ ἠ ποσον τι χρονου ; οὐκουν ἠ | ||
| μεν οὐν ἐκεινος ἐζη , διαδοχον της οὐσιας ἠλπιζεν αὐτον καταστησειν της ἑαυτου : ἐπειδη δε ἐτελευτησε νοσησας του ἐξελθοντος |
| δεσμῳ : τοις πυκτικοις ἱμασι . Δια το τας σαρκας διακοπτειν και ἀναλισκειν . Βελτιον δε τον δεσμον ἀκουειν , | ||
| ὁταν κενωθῃ το ἐν αὐτῃ αἱμα , ἀποσφιγγοντας τους βροχους διακοπτειν το μεσον και περιττον του ἀγγειου και ἀφαιρειν , |
| τουδε μη πολις πυθηται κενανδρον , οὑτω μοι δοκει τουτο συνταττειν : μη πυθηται και ἀκουσῃ ἡ πολις , το | ||
| νομους τινας λαβοι , καθ ' οὑς προσηκει την ζωην συνταττειν και προς τουτους το της συνειδησεως ταμιειον ὡς προς |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| βαθους ἀναλαμβανῃ : και περισαρ - κισμος δε και ἐκτομη πλουσιωτερον κατασχασμου βοηθουσιν : ἰδια γαρ ἐπ ' αὐτων τα | ||
| δε ἀνδρα πενιᾳ τρυφωντα ἀπῃεσαν οἰκαδε αὐθις ὀρθως ἐκεινο οἰομενοι πλουσιωτερον Ἀλεξανδρου εἰναι Φωκιωνα , του διδοντος τον οὐ δεομενον |
| . ἀλλα μην ὑπερ ὡν γε τοις εὑρημενοις τας τιμας καταλειπειν φησει , οἱ μεν ἁπλα πανυ και δικαι ' | ||
| ἀπεργαζεται . παισιν δε αἰδω χρη πολλην , οὐ χρυσον καταλειπειν . οἰομεθα δε ἐπιπληττοντες τοις νεοις ἀναισχυντουσιν τουτο καταλειψειν |
| κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
| κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| , τα ' κεινου μεν αἰρειν , τα σα δε καταβαλλειν . ταυτα τοινυν ὁταν περι ἁπασης δοξαζῃς της πολεως | ||
| ὁτι καθαπερ τις ἀθλητης οὐ σπουδαζει εὐθυς ἀπ ' ἀρχης καταβαλλειν τον ἀνταγωνιστην , ἐτι της ἐκεινου δυναμεως ἐῤῥωμενης : |
| οὐδεν ἑτερον ἠ το παρον λεγειν : χωλην γαρ αὐτοις ὑπαρξειν την ἀρχην , ἐαν οὐσων δυειν ἡγεμονιων την ἑτεραν | ||
| διαλλαγας οὐτε ἀνοχας οὐτε ἀλλο φιλανθρωπον ἠ μετριον οὐθεν αὐτοις ὑπαρξειν ἐφη παρα της Ῥωμαιων πολεως : τους δ ' |
| ὁ ἡλιος καταλειπουσιν : ἀπιοντες δ ' εὐθυς ὁραν φασι καιομενην ταυτην : οὑτος μεν οὐν τῳ ὀντι μυθος . | ||
| ἐν ταις μαχαις και τοις μονομαχειοις ἐν μεσῳ τις λαμπαδα καιομενην ἐρριπτε σημειον του καταρξασθαι της μαχης . τουτῳ οὐν |
| Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
| των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| μεν την ἐκκρισιν ἀποσυνεργουντα δει πολλην ἡσυχιαν ἀγειν και ἀναρροπως κατακλινειν και σπογγους ἀποτεθλιμμενους ἐν ὀξυκρατῳ περιβαλλειν ἐφηβαιῳ και ὀσφυι | ||
| ἐν τῳ βαθει μεταφερειν : τα δε πολλα ἐπι πλευραν κατακλινειν , και ὑποστρωννυειν καλαμινθης φυλλα και πηγανου και ἀγνου |
| τῳ προ τουτου , ἀναγκαιως και περι των κοινῃ αὐταις παρεπομενων μετα και των ἀλλων του λογου μερων πειρασομεθα διαλαβειν | ||
| και ἑκαστῳ των γνωρισματων πλειστακις προειρημενων , και ἐκ των παρεπομενων ἐνιοτε περι την ὑστεραν συμπτωματων . εἰ γαρ κἀν |
| θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
| ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
| τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
| Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| ψυχην ἀπο και μακραν των ἀδικων παμπαν και παντελως , μειναντες ἐς τρις και ἐκ τριτου ἑκατερωθι , ἠγουν ἐν | ||
| δε οἱ ἐκ της μεθης τοιουτον τι παθοντες και ἀφωνοι μειναντες ἀποθνησκουσιν : ἠν γαρ ῥηξωσι φωνην αὐθημερον ἠ τῃ |
| . ἀλλως : ἀδυνατον γαρ ἐστι τῳ ἡττονι το των ὑπερεχοντων κρατος ἐκκλιναι . κἀκεινος ἀβουλιαις : ἀντι του ὑστατος | ||
| τοπων πλεονεκτουντων , των δε περι τον Περδικκαν τοις πληθεσιν ὑπερεχοντων , το τελευταιον ἀμφοτερων διημερευσαντων ἐν τοις κινδυνοις ὁ |
| : παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
| εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
| , και παρα του θεου ἀκουων ἑκαστα το μεν βιβλιον ἀποδωσειν σεσημασμενον ὡς εἰχε , την δε προς αὐτο ἀποκρισιν | ||
| , ὡμολογησε μεν ἐχειν τον λογισμον , ἀπειπεν δε μη ἀποδωσειν : οὐ γαρ ὀφειλειν τοις ἀλλοις ὁμοιως ὑπο τον |
| τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
| ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| οὑτως ὁ Σωγενους οἰκος ἐξ ἀμφοτερων των χειρων , και ἀριστερας και δεξιας , ἐχων τα σα τεμενη , μεσος | ||
| εἰχον δ ' ὑπερ δεξιων χωριον οἱον χαλεπωτατον και ἐξ ἀριστερας ἀλλον ποταμον , εἰς ὁν ἐνεβαλλεν ὁ ὁριζων , |
| δενδρων και ἀβατων , τους δε ἐγχωριους μολιβδον τοις ὀϊστοις προστιθεντας τοξευειν και καταρρηγνυειν τας νεοττειας . Τον δε κοκκυγα | ||
| διαιρουντας μεν ἐστιν ἐλαττον ἀει λαβειν παντος ὡρισμενου μεγεθους , προστιθεντας δε οὐ παντος μειζον μεγεθους : οὐ γαρ παντος |
| συμμαχιας . ὁ μεν γαρ Πολυπερχων ἀργως ἐδοκει και ἀφρονως προστατειν της τε βασιλειας και των συμμαχων , ὁ δε | ||
| , ἠ πανταπασι παιδαριου γνωμην ἐχει . δει τον πολιτων προστατειν αἱρουμενον την του λογου μεν δυναμιν οὐκ ἐπιφθονον , |
| τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
| Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
| ἐπιστολην την μακραν ἐκεινην , ἐκελευσας γαρ και οὐκ ἠν ἀπειθειν τοσαυτῃ δυναμει . ἡ μεν οὐν ἀναγνωσις ἐκινει γελωτα | ||
| την Καλλιου ἐνδ . ἀπολ . . ἀπιστειν ἀντι του ἀπειθειν Ἀ . κατα Λαισποδιου . . Γαληψος : Ἀ |
| ! ? ! ! τῳ ἰασονι ἐπι της ? ? ἀργους ? ? ? ᾽῀συθιαν ? ! ? ! ? | ||
| ἐγω , ἐκεινη γε ἐν τῳ σμηνει μενουσα οὐκ ἐᾳ ἀργους τας μελιττας εἰναι , ἀλλ ' ἁς μεν δει |
| παυσηται , των παρηγορικων ἀποχωρουντα καταπλασματων ἐπι τα διαφορητικα χρη μεταβαινειν κατα βραχυ , πρωτα μεν τοις παρηγορικοις μιγνυντα μελιτος | ||
| του γαλακτισμου του παιδιου γαλα σβεσθῃ , κρατιστον δη το μεταβαινειν ἐπ ' ἀλλον μαστον : εἰ δε μη εἰη |
| δ ' ὀπον του κισσου λειου μετα ταχους και ψυξας καταχει τα τηκτα εἰς θυιαν και ἀνελομενος χρω . Εὐφορβιου | ||
| δε βουκολια , ὁ μεν κιθαραν πονει , ὁ δε καταχει μελος της συριγγος , ἀλλος δρεπανῃ κειρει τα δραγματα |
| ταν λαυραν , τοθι ται δρυες , αἰπολε , καμψας συκινον εὑρησεις ἀρτιγλυφες ξοανον , τρισκελες , αὐτοφλοιον , ἀνουατον | ||
| οὐν Διονυσος ἀφοσιωσασθαι βουλομενος τον ἐρωτα του ἀποθανοντος μειρακιου , συκινον αἰδοιον πελεκησας περιηψεν εἰς τον ἑαυτου τραχηλον , και |
| Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
| θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
| τῳ προσωπῳ γαληνης , ἡν εἰ μη θολωσεις , ἀστρον ὑπερτατον ἐν ἁμερᾳ βλεπομενον δοξεις . εἰ δε ἐκ Πινδαρου | ||
| καρδια , κακον , ἐκεινο γ δαψει β πηματων ε ὑπερτατον , δ εὐτ ' ἀν Ϛ λαβραζων κα περκνος |
| οὐδεν ἐδεδωκει στερηθεισα του ἀνωθεν ὑδατος , ὁ δε ἠξιου γεμειν τε ὠνιων την ἀγοραν και μενειν ἐντος ὁρων οὑς | ||
| ἀλογον ἐκφοιταν , ἀλλα και τον νουν ἐνεργον εἰναι και γεμειν νου το δραστηριον . Πιστουται δε και τουτο ὁ |
| και θηλειαν ἀμειβεσθαι λυκαβαντι , και ῥ ' ὁτε μεν τελεθειν δυσδερκεα νυμφευτηρα , νωλεμες ἱμειροντα γαμων , ποτε δ | ||
| πεπονθος , και τα ξενικωτερα των ὀνοματων , οἱον το τελεθειν , ὁτι θει προς τελος και ἐγγυς τι το |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| και τον καυλον ὁτε μεν ἀναβαινειν ὁτε δε δυεσθαι και καταβαινειν ἀπο δυσμων μεχρι μεσων νυκτων , ὡσαυτως δε και | ||
| , παρ ' ὡν αὐτην ἐλαβεν . ταυτα λεξαντος αὐτου καταβαινειν τ ' ἀπο του βηματος βουλομενου κραυγη τ ' |
| . Και πολλακις ἐμπιπτει τα τοιαυτα , και ἀνευ ἰσχυρης κατατασιος : χρη δε των ἐσω ὀλισθανοντων , το μεν | ||
| δε κατω ὀστεον ἀσαρκον , και οὐκ εὐξυγκρυπτον , και κατατασιος ἰσχυροτερης δεεται . Ἠν δε μη τουτο ξυντριβῃ , |
| ; Δια μεσου γαρ αἰθερος τεμνων κελευθον ποδα τιθημ ' ὑποπτερον Περσευς προς Ἀργος ναυστολων το Γοργονος καρα κομιζων . | ||
| λοχαγων ; πολλακι και δηριν ἀνδρων ἐπελασσατο πυργοις ἠρεμος ἀσπιδοεσσαν ὑποπτερον , εὐτε βροτοισιν ἀσπις ὑπερ κεφαλης ἐπικαρσιον ἀσπιδ ' |
| αἰτιον ὑγειας : ἀντι δε της ὑγειας μεταληφθεντος του μη ἐπιπολαζειν τα σιτια τῳ στοματι της κοιλιας γνωριμον το τον | ||
| , ὁπερ ἐστι το Γ , Β μεσος το μη ἐπιπολαζειν τα σιτια , Α μειζων το ὑγιαινειν . το |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| ἠ νιτρον ἠ ἀφρονιτρον λαβοντα δει συμπασσειν το βρεφος , φυλασσομενον τους ὀφθαλμους και το στομα : το γαρ παρεμπεσον | ||
| παχυτερον : ποιεειν δε ὡς λειοτατον τε και στρογγυλωτατον , φυλασσομενον ὁκως σχινδαλμος μηδεις ἐσται : προστιθεναι δε πρωτον το |
| ὑπο γην τῃ διαμετρῳ , και ἐπι τουτο το ὡριαιον πολλαπλασιασαντες τας ὡρας ἁς ἀπειχε του μεσουρανηματος ὁ ἀφετης , | ||
| ὁ Α μοναδων ιη , ὁ δε Β ὀκτω , πολλαπλασιασαντες δε ἀλληλους ποιειτωσαν τον ρμδ . ὁ μεν ρμδ |
| βαθος μη ἐκκρινοιντο , ἀλλα μαλλον ἀναθυμιασεις ἐργαζοιντο , δει ὑπεξαγειν αὐτας ἠ την ἀλοην ἠ το δι ' αὐτης | ||
| , νιτρον ϲυν μελιτι , και το ϲκυβαλον δια κλυϲμου ὑπεξαγειν ὑπερ του μη θλιβειν τῃ παραθεϲει . εἰϲ αὐτην |
| και τους ἐνοχους ταις ἀραις ἀκριβως ἀποδεικνυντων τἀναντια φαινεσθαι τουτοις ποιουντας , ὡσπερ ἡμεις . οὑτωσι δε διαλογιζεσθε περι τουτων | ||
| ὁ δε ὁρων αὐτους προς τα παροντα χαλεπαινοντας και παντα ποιουντας ἁπερ αὐτος ἠλπιζε , ξυλλογον ποιησας ἐβουλετο θαρσυναι τε |
| ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
| ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
| βραχυ τι ἀλλοιοι και πεττει οὐκ ἐπιδηλον ὀν αἰσθησει μη κατακρατειν του παθους νομιζεται του πλειονος ἀπεπτου και προσισχομενου τυγχανοντος | ||
| των βραδεως λυομενων παθων ἡ φυσις ἐν τεσσαρακοντα πρωταις ἡμεραις κατακρατειν εἰωθεν , ὡς δηλοι και τα ἐν τοις ζωοις |
| πεταλωδων : και τα τοιαυτα κατα τον αὐτον τροπον ταις προειρημεναις ὑποστασεσιν εἰσι σημαντικα του εἰναι το παθος της κυστεως | ||
| και εὐθειων πλειονας οὐσας και πλειονων διορισμων δεομενας . Ταις προειρημεναις ἐπαφαις ὁμογενες πληθος ἐστιν προβληματων παραλειπομενον ὑπο των ἀναδιδοντων |
| τελευταιον κρατησαντα των βασιλειων την μεν Κλεοπατραν ἐκ της φυλακης προαγαγειν , τοις δε Φινειδαις ἀποκαταστησαι την πατρωιαν ἀρχην . | ||
| Ἀθηναιους [ ] της ἡσυχιας και της εἰρηνης και [ προαγαγειν ] ἐπι το πολεμειν και πολυπραγμονειν [ ] [ |
| Δηιονεως ἐξ Ἀθηνων φυγαδος παραληφθεντος , κατασχοντα δε την νησον παραδουναι τῳ Κεφαλῳ , και ταυτην μεν ἐπωνυμον ἐκεινου γενεσθαι | ||
| ἐχει , χωρις ἑξηρους μιας και σκαφων πεντε καταφρακτων , παραδουναι τῳ Φλαμινινῳ και ἀργυριου ταλαντα Ῥωμαιοις ἐσενεγκειν πεντακοσια μεν |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| οὐτε ὑπαρχον οὐτε ἐνδεχομενον : ὁμοιως γαρ και ἐπι του ὑπαρχοντος συμπερασματος και ἐπι του ἐνδεχομενου αἱ προτασεις ἑξουσιν . | ||
| πλουσιου και πενητος ἠ εὐγενους και εὐτελους , ἀλλα καθολικωτερου ὑπαρχοντος ἐπι παντων : κακους δε θνητων : τινες οὑτως |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| ἐντικτονται ὑπο του καλουμενου κεραστου : παντες δε εἰς κεραστην ἀποκαθιστανται : φθεγγονται δε οἱον τριγμον . νοσει δε συκη | ||
| το τοιουτον συμβεβηκεν ὠχροτης ἠ μελανια , και μη ῥᾳδιως ἀποκαθιστανται ἠ και παραμενουσι , ποιοτητες και αὑται λεγονται : |
| καταλυσαι : καταλυσαι κυριως ἐπι των ὀχουμενων ἐπι ἁρματος , καταγεσθαι δε ἐπι νεως ἐπι την ἑστιαν : ἐνθα το | ||
| ἀπῃσαν : οὐ γαρ ἐδοκει λυειν αὐτους νυκτος πορευεσθαι και καταγεσθαι ἐπι το στρατοπεδον . ἐπειδη δε σαφως ἀπιοντας ἠδη |
| ' ἐν Αἰγυπτῳ και ἐτραφη , των προγονων αὐτου δια πολυχρονιον λιμον , ὁς Βαβυλωνα και τους πλησιοχωρους ἐπιεζε , | ||
| ταις δυναμεσι των σωματων και ταις των ψυχων καρτεριαις ὑπομενοντες πολυχρονιον ἐχουσι την ταλαιπωριαν : αἱρετωτερος γαρ αὐτοις ὁ θανατος |
| δια μεσων ἑκαστου παροδους κατα τε μηκος και πλατος ἀκριβως κατανοειν δυναμενης δια της προς τα τηρουμενα παραφορας του τε | ||
| , ἀλλα και το ταις αἰσθησεσιν συμφωνον , ἐξεσται παλιν κατανοειν ἀπο του δια πασων περιεχοντος ὀκταχορδου κανονος , ἀκριβουμενων |
| και πολεμῳ παραδωσειν αἰχμαλωτους ταις Μυκηναιων και ταις Ἀργειων γυναιξιν ἀπειλων ἀπο - καταστησειν τε ἐν Λερνῃ και τῃ Ἀμυμωνῃ | ||
| θεου τους θεωρους τους εἰς Δελφους ἀφικομενους ἐξελαυνοντος μετ ' ἀπειλων δεινων και φοβων οὐκ ἐξεπλαγησαν , οὐδ ' ἡττηθησαν |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| τῳ ἀσεβειν . φυγων δε και μη ' θελησας κρισιν ὑποσχειν φευγετω ἀειφυγιαν : ἐαν δε τις ἐπιβῃ που των | ||
| τουτῳ κελευομενοις ὑπεικοντα δικαιως δηθεν ἐγκληθηναι και νομιμον την κολασιν ὑποσχειν . Ἠδη μεν οὐν οἱ διαληφθεντες ὁ τε Βρυεννιος |
| νους : εἰη σοι , φησιν , ὠ Ζευ , ἀρεσκειν , ὁστις τουτο το ὀρος περιεπεις την Αἰτνην , | ||
| αὑτου ἑξεως , ὁ ἡ εὐπραξια ἐστιν , ἀλλα το ἀρεσκειν τοις ἐπαινεταις : νυν δ ' οὐδενος τοιουτου ὁ |
| οὐκ ἐχω τι λεξω : οὑτω σφοδρ ' ἀλγω την πολιτειαν ὁρων παρ ' ἡμιν . ἡμεις γαρ οὐχ οὑτω | ||
| δημοκοπουντας ῥητορας λεγει : ταυτα εἰς την κατ ' αὐτον πολιτειαν λεγει . και ἐστι τοιουτος ὁ Εὐριπιδης , περιαπτων |
| σαρκα ἐκτος του λεπους προσφερεσθωσαν και προ τροφης μαλλον και ταχυτερον και πινετωσαν εὐκρατου μαλλον ἠπερ οἰνου . οἰνου δε | ||
| ἑνικῳ οὐδετερῳ , ἐπι δε ὑπερθεσεως πληθυντικῳ οὐδετερῳ : ταχυς ταχυτερον , ἀλλα και ἐπιρρημα ταχυτερον : και πληθυντικον ταχυτατα |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
| αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
| δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
| εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
| . τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
| του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
| ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
| Ἐλθοντος δε του ἐσχατου ἀγγελου και δηλωσαντος μοι την των ἐμων τεκνων ἀπωλειαν , ἐταραχθην ἐν μεγαλῃ ταραχῃ και διερρηξα | ||
| ὁτι Ἀρχεβιαδης οὐκ ἀλλο τι ἐζητει κομισασθαι , ἀλλα των ἐμων ἠμφεσβητει . Ἀρχιππος γαρ οὑτοσι , ὠ Ἀθηναιοι , |
| λεγειν : εἰ δε τι παρειται , ἐν παρενθηκῃ γεγενηται θαυματος : οἱς γαρ οὐκ ἠν εἰπειν , παραλελειπται . | ||
| Ἀργολιδι και ἐν τῃ Θεσπρωτιδι κατα το Χειμεριον καλουμενον . θαυματος δε ἐτι πλεονος ἐστιν ἐν Μαιανδρῳ ζεον ὑδωρ , |
| Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
| ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
| ἐσχηκει δυο Λεοντα και Δρακοντα και τας της Λυκιας εἰσβολας κατεχοντες μετα και των ὑπ ' αὐτους ἀνῃρουν τους παριοντας | ||
| των νεκρων καταστρατοπεδευσαμενοι την ἐπιουσαν νυκτα ηὐλισαντο , οἱ δε κατεχοντες το Ἰανικλον Τυρρηνοι , ἐπειδη οὐδεμια παρα των οἰκοθεν |
| γενεσθαι ἀλλως ; Εἰ οὐν εἰς την πολιν οὐ δυνῃ εἰσελθειν εἰ μη δια της πυλης ἡς ἐχει , οὑτω | ||
| μαστιγωσαι ἑαυτον : και της ῥινος και των ὠτων ἀποστερησαντα εἰσελθειν εἰς την Βαβυλωνα : και πιστευθεντα δια ταυτην την |
| φορεονται . και παλιν : οἱ δεξιτερη μεν ἐπι κλισμον τετανυσται πενθεριου διφροιο . και μετ ' ὀλιγον : δε | ||
| ἐν ὀφθαλμοισι μεσοισιν : αἰει δ ' ἐν ψαμαθοισι πανημεριος τετανυσται εὑδων , νυκτι δε μουνον ἀνεγρεται ἠδ ' ἀλαληται |
| μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
| . Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το και ἐπιστελλειν , ὡσπερ τοις γονευσι , και ἐμοι , ὁπως | ||
| . Ἀρα και τουτο τοις ἀρχουσι νομος μη τοις φιλοις ἐπιστελλειν , ἐπειδηπερ ἀρχουσιν ; εἰ μεν δη κειται και |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| Το ποιον ; Εἰ τις φαιη μη λεγειν μηδ ' ἀντιλεγειν , ἀλλα ποιειν και δραν μιᾳ τεχνῃ συναπαντα ἐπιστασθαι | ||
| ἐνταυθα τον Ὑπερβολον ὡς διδοντα δωρα ῥητορσιν ἐπι τῳ μαθειν ἀντιλεγειν ταις διαλεξεσιν . ταλαντου ] ἑνεκα , τιμης . |
| , ἐαν δε ἀμφοτεροι ἑσπεριοι , προς τα θηλυκα μονα καταφερεις , θηλυκων δε ὀντων των ζῳδιων και αὐτους διατιθεμενους | ||
| και ὁ της Ἀφροδιτης ᾐ τεθηλυμμενος , αἱ μεν γυναικες καταφερεις και μοιχαδες και πορνικωταται , οἱ δε ἀνδρες μαλακοι |
| συνναυμαχησασι . 〚 ὑπερφρονησωμεν , ἀλαζονευθωμεν , μεγαλαυχησωμεν . 〛 κυματων ἐν ἀγκαλαις : και ταυτα ὀντες ἐν πολλοις κινδυνοις | ||
| πελαγος ἐκληθη : ἐκβληθεις δ ' ὁ Ἰκαρος ὑπο των κυματων παρα του πατρος ἐταφη . Δασειαν νυκτα : την |
| ἀποθνῃσκουσιν : σαιρειν δε ἐστι το διελκειν το στομα και χαινειν . Σιμωνιδης δε ἀπο Ταλω του χαλκου , ὁν | ||
| οὐδ ' ἀν γε χρυσιου λεγῃ . εἰρηται παρα το χαινειν χανη και ἀχανη του α ἐπιτατικου νοουμενου , ὡς |
| : ” ἐπει Μεσσαλαν ἀπεφηναν ἡμιν οἱ προσηκοντες αὐτῳ μηδε ἐπιδημειν , ὁτε Γαιος Καισαρ ἀνῃρειτο , ἐξῃρησθω των προγραφεντων | ||
| Ἀπολλω πολλακις ἐδεχετο τοις Σμινθιοις , ἡνικα ἐξην θεους προφανως ἐπιδημειν εἰς ἀνθρωπους , οὑτω και σε ἡ πολις προσδεχεται |
| αἱμα βʹ : το γενος . και το συνηθες . αἰνειν βʹ : ἐπαινειν . και συγκατατιθεσθαι . αἰνος δʹ | ||
| σχημα το ἐρρειν ἐαν , ὡς το νη ' ὀλιγην αἰνειν , ἀντι του ἐρρειν ἐα την μικραν νηα , |
| ἐπειτα στησας την γυναικα ὀρθην διεστηκοτων των σκελων , ὡστε ἀπορρειν το συνηθροισμενον ἐν τῃ μητρᾳ ὑγρον , παλιν σχηματισας | ||
| ὁταν πεφοβημενος τουτο ποιησῃ , ἐπικαειν οὑτως ὡστε τας τριχας ἀπορρειν των κυνων : ἀν δ ' ἀνευ φοβου τουτο |
| Εἰ γαρ τις τα χρωματα ῥηθεντα και τας ἐπι τουτοις ἐπιτασεις τε και ὑφεσεις και τα ἐκ της προς ἀλληλας | ||
| μεν ἐσχατης ἀν εἰη λευκοτητος . Ἐπει δε τας τε ἐπιτασεις και τας ὑφεσεις ἐπιδεχεται τα γενικα των χρωματων , |
| δε και Θηβαιων ἀνδρας πεντηκοντα , και σφεων οὐ χωρις ἑκατερους κλιναι , ἀλλα Περσην τε και Θηβαιον ἐν κλινῃ | ||
| : οἱον Κερκυραιοι , Κορινθιοι και οἱ τοιουτοι ξυνισταμενον προς ἑκατερους : εἰς συστασιν και εἰς βοηθειαν ἑκατερων κινουμενον . |
| ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
| ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
| τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
| δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
| οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
| οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
| , ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
| ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |
| ἀπορος αὐτοις ἡ διαβασις ἐφαινετο , ξυναγαγων ὁ Βρουτιος τους ἐπιχωριους κελευει ἡγεισθαι την ὁδον , ὁπως εἰωθεσαν αὐτοι παρ | ||
| και διωκοντας . Τουτους δε τους δυο Δελφοι λεγουσι εἰναι ἐπιχωριους ἡρωας , Φυλακον τε και Αὐτονοον , των τα |
| την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
| πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |