| τετραποδα , και παντα εὐτρεπισαμενον πλειν : ἐρωτωμενον δε που πλει ; φαναι , προς τους θεους , εὐξαμενον ἀνθρωποις | ||
| οἰκειας διηγε σκηνης ὠργισμενος . πρεσβευεται προς αὐτον Ἀγαμεμνων μετα πλει - στων την κορην ἀποδιδους δωρεων . και γεγονεν |
| , οὐχ ὁσους συ ἐπεισας , ἀλλ ' ὁποσους ἐγω πλειστους ἐδυναμην : συ δε μοι ἐδωκας μεν ἐν τῃ | ||
| , και τροφης και παιδειας τυχοντα ἡς δει , τους πλειστους αὐτων και χειρους κατεχειν ὀρθοτατα δυναιτ ' ἀν τῳ |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
| και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
| μεν και τελεον αὐτης φαινεται διαμαρτανων , ἐν δε τοις πλειστοις του μεν τοιουτου περικρατων , ἀπᾳδων δε σαφως των | ||
| ποτε ὁραν και πλεοντας και βαδιζοντας , και τουτοις ἀει πλειστοις κατα τας ὁδους ἀπανταν , πονηρον και δυσχερη συμβολον |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
| ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
| τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
| τον στρατον , ἐς ὁσον ἠπειγεν , ἐς Τυνδαριδα ἐνδιδομενην ἐπλει : και παρηλθε μεν εἰσω , μαχομενων δε λαμπρως | ||
| [ ἐν ] τῃ ἐπωνυμιᾳ , κατα τον Ἀκεσινην αὐ ἐπλει , ἐστε ἐπι την ξυμβολην του Ἀκεσινου και του |
| μεν τον ναυαρχον ἀπεστειλε μετα της ναυτικης δυναμεως , προσταξας παραπλειν ἐπι τον λοφον τον καλουμενον Ταυρον . τουτον δε | ||
| μεγαλα βοωντων . Μη εἰκη την Ἀβυδον : λειπει , παραπλειν . Ἐπι των παρακινδυνευοντων . Μη κινειν κακον εὐ |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| ἀπο του αἰθεριου πυρος , το δε ἀπ ' ἐκεινου πεμπομενον ἐπι τον ὑελοειδη ὑπ ' αὐτου λεγομενον ἡλιον , | ||
| λευκωσαντα ἀφανιζειν τα γραμματα . Ὁταν οὐν ἀφικηται παρα τον πεμπομενον , λαβοντα εἰς ὑδωρ θειναι το πυξιον : φανειται |
| τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
| ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
| το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
| τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
| μη ἀνταρῃ κατα της φυσεως , ὁμοιον τῳ πατρι το τικτομενον γινεται . και ἐπι μεν των ἐνυλων ἐνδεχομενα ταυτα | ||
| φυσωδες δ ' ἐστι πνευμα δηλονοτι το ἐξογκουν το μοριον τικτομενον ἐξ ὑγρων γλισχρων και παχεων ὑπο θερμοτητος μετριας . |
| οὐκ ἐγω ' λεγον ; ἐπ ' αὐτοφωρωι τονδε τον ζητουμενον ἐχω . γερων οὑτος γε πολιος φαινεται , ἐτων | ||
| εἰς υ , ὁ λαμπρυνων και εἰς φως ἀγων το ζητουμενον δι ' ὡν μαρτυρει . . . . , |
| , ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
| φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
| δεηθῃ μεν του βοηθηματος , τηνικαυτα των θερμοτερων και ξηροτερων ἐπιτεινειν δει την ὑλην : παρεστι γαρ δυναμις προτροπης μονον | ||
| τα χαλωντα μαλλον . και ἁπλως προς το κατεπειγον και ἐπιτεινειν και ἀνιεναι δει θατερου την δυναμιν . Εἰς οἰνου |
| ' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
| . Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
| το μεν γαρ διαστηματικον το ἐνῳδον και ἐπι παντι φθογγῳ ἱσταμενον και δηλην ποιουν την ἐν ἁπασι τοις μερεσι παραλλαγην | ||
| ἠρεμιζεσθαι , το δε στηναι τῳ ἠρεμησαι . το τοινυν ἱσταμενον και το ἠρεμιζομενον κινειται : παν γαρ κινειται ἠ |
| ἑνος , και δυο . Και ὁποταν ᾐ ἀπο δυο συγκειμενον το μελος παντως , ἠ ἀπο ἑνος και δυο | ||
| και της ἐφαπτομενης , ἑξει προς αὐτην ἡ κατηγμενη τον συγκειμενον λογον ἐκ τε του ὁν ἐχει ἡ ἑτερα των |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| εὑρησετε οὐτε ψεγοντα οὐδενα μαλλον Θηραμενους τουτουι τα παροντα οὐτε ἐναντιουμενον , ὁταν τινα ἐκποδων βουλωμεθα ποιησασθαι των δημαγωγων . | ||
| μυριας λεγοντα και ἑαυτῳ και οὐ μονον τοις ἀλλοις πολλακις ἐναντιουμενον * , ὡς ἐοικεν , ἀμαθαινω . ἐγνω δ |
| ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
| ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
| ἐφη , αὐτο δι ' ὁπερ ἐγωγε τα ἐμα ἐργα πλειστου ἀξια νομιζω εἰναι . ἐνιοι μεντοι τους ποικιλους και | ||
| τροπῳ της ἐμβολης ἐπι την τελευτην . Χρη δε περι πλειστου μεν ποιεεσθαι ἐν πασῃ τῃ τεχνῃ , ὁκως ὑγιες |
| λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
| μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
| τως γαρ ἀμεινον : ὁ γαρ και προσθεν ἀκουει ἀνδρος ἐπερχομενου και ἐς ἑρκεα θηρος ἰοντος . ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
| ἀπεργαζεται νομον : κατα δε ψηφισματος εἰσαγωγην , οἱον βασιλεως ἐπερχομενου πολλῳ στρατῳ γραφει Θεμιστοκλης , ἐκλιποντας την πολιν εἰς |
| κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ||
| προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος |
| τε γαρ ἀπο των πεντε δυναμεων , ὁς ἐστιν ὁ συγκειμενος ἐκ των τριων ἀριθμων , ἀφελω τον ἀπο του | ||
| . Ἐστω ὁ μεν δοθεις Μο γ , ὁ δε συγκειμενος ἐκ δυο των αων ΔΥ α ʂ δ Μο |
| ἱεροφαντων περιεχουσι γραφαι , ἱνα τοις μεν εὐλαβεστεροις περι το συνεχειν , ἁς παρα των προγονων δοξας ὑπερ του δαιμονιου | ||
| τουτῳ τα ὀθονια βρεχων ἀναξηρανον και διδου προστιθεσθαι και κελευε συνεχειν ὡραις δυσι ταμιευομενην προς την χρειαν : ὁταν δε |
| τουτων ὑπαρχοντων περι Μιλτιαδου τολμαν τα χειρω λεγειν και τοσουτον ἀπεχειν του τιμαν ὡστε και την ὑπαρχουσαν αὐτῳ δικαιως τιμην | ||
| και των ἐκ της ῥηθεισης προστεθεντων αἰτιας , ὡς τοσουτον ἀπεχειν βαπτισθηναι την ὁλκαδα ὁσον μιας παλαιστης το μετρον ἐστιν |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
| και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
| τοις κακοις οὐδε το ἀποθανειν κερδος , ἐπει μηδε τοτε ἀναπαυονται : ἀλλ ' ἠ παντελως ἀμοιρουσι ταφης , ἠ | ||
| ἡ ιβʹ ὡρα καλειται Ἀλσιγκουλ : ἐν αὐτῃ τῃ ὡρᾳ ἀναπαυονται τα ταγματα του οὐρανου και τα πυρινα ταγματα . |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
| ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
| ψυχρα , ὀνυχεϲ πελιδνοι και γρυπουνται . τεταρταιοι ἠ το πλειϲτον ἑβδομαιοι οὑτοι ἀποθνηϲκουϲιν . εἰ δε ἐπι το ἀγαθον | ||
| ἀλλα κατα λογον δρωντα μεχρι πωρωϲεωϲ : πωρουται δε το πλειϲτον ἡ κλειϲ ἐν εἰκοϲι ἡμεραιϲ . Ἡ ὠμοπλατη κατα |
| ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | ||
| φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' |
| συμφορας : συ και θαψον , εἰ θελεις , τον ἀνῃρημενον , και δος αὐτῳ φερειν ἀντι των ἐνταφιων τα | ||
| παρ ' ἡμιν τοις ἐκειθεν λαφυροις , τον δε ταυτην ἀνῃρημενον την νικην καθημενον ἐπι του βασιλειου θρονου δεχε - |
| και ὠμος και ἀσελγης δοξῃ , γεροντος δε ἐπι τυραννιδα ἡκοντος πρωτη αἰτια το τοιαυτα βουλεσθαι : και γαρ ἠν | ||
| τε γαρ σου χρηστοτης διεφαινετο παλαι και ἐπιστελλειν ἐμανθανες . ἡκοντος δε του καιρου και ἐργων και λογων πως ἐμελλες |
| και ὑπο τας ῥιζας των ὀρεων . ὁθεν και τας πλειστας πηγας και μεγιστας ἐν τοις τοιουτοις τοποις ὑπαρχειν , | ||
| : οὐδεν ἀπολωλεκας ; ἀντι Σωκρατους και Διογενους τεθαυμακας τον πλειστας διαφθειραι και ἀναπεισαι δυναμενον . καλος εἰναι θελεις και |
| της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
| παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
| ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
| ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
| δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
| πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
| και τιμιωτερα : και οἱ βελτιστοι δε των ἰατρων πολλα πραγματευονται περι την του σωματος γνωσιν , ὡστε εἰκος ἀν | ||
| ἀρα καθεστηκε τοιαυτα ἐμπορευομενη . οἱ γαρ ἐμποροι ἐπι κερδει πραγματευονται . ἐχεις , φησιν , εἰπειν ὁτι ἐπραγματευσατο , |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| δοκουσης : ὁρωντες δε τον Μακρινον ἐν χλιδῃ και τρυφῃ διαιτωμενον , ἀφηνιαζοντες ἠδη προς ἀλληλους αὐτον κακως ἠγορευον , | ||
| ὁτι κρειττον συν πολλοις οἰκουντα ἀσφαλως τἀρκουντα ἐχειν ἠ μονον διαιτωμενον τα των πολιτων ἐπικινδυνως παντα κεκτησθαι , ἐπι δε |
| ὁλκης αʹ , ἠ ἀψινθιον συν οἰνῳ : μελι τε ἐσθιομενον και πινομενον συν ὑδατι : μελισσοφυλλον τε συν νιτρῳ | ||
| . τουτου ἑψομενου ὁ ζωμος πινομενος , κοιλιαν μαλασσει . ἐσθιομενον δε νεφρους θεραπευει . Πελαργος πτηνον ἐστι καλλιστον . |
| . και αὐθις ὡσπερ το ἑν πρωτιστον ἁπαντων ἐστι και ἐξῃρημενον των ἐξ αὐτου προϊοντων , ἀρρητον τε παντι λογῳ | ||
| παντα και ἀσυντακτον και οὑτως ἐξῃρημενον , ὡστε μηδε το ἐξῃρημενον ἐχειν κατ ' ἀληθειαν : ἐξῃρηται γαρ ἀει τινος |
| τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
| δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
| ἐφισταμενος αὐταις φερεται , ἐπιλαβων ταιν χεροιν τω ὀφθαλμω του φεροντος . ταυτην και ἱππαδα και κυβησινδα καλουσι την παιδιαν | ||
| ] . Ἀναμνησθωμεν δ ' ἡμετερου τινος αὐτων ἐργου , φεροντος εἰς τα παροντα . ἠν γαρ ποτε χρονος , |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| δε πρωτον ἐν τοις πραγμασι θεωρουνται , και δια των πραγματων ἐχουσιν οἱ λογοι την ἀληθειαν και την ὑπαρξιν . | ||
| ἐν ὑμιν ἐστι μερος ὡς πλειστους ἐπιθυμειν των παροντων νυνι πραγματων . και ταυτα ὁτι οὑτως ἐχει , οὐ χαλεπως |
| μεν θανατου ῥυονται , ἐν δεσμοις δε και κακοις αὐτον περιβαλλουσιν . των δε κρατουντων ἀστερων παραφυλασσειν χρη τα δωδεκατημορια | ||
| ἀν ἐκεινοι ταλαιπωρευμενοι ἐς γην πεσωσι : παρασταντες δε βροχους περιβαλλουσιν αὐτοισι κατα τους αὐχενας , και αὐτοι ἐπιβαινουσι κειμενοισι |
| ὁτι ᾠηθησαν ἀπο της προς τους Ἀθηναιους συνθηκης αὐτοις ἐπιθεσθαι προειρημενου : συμφωνου . την ἐπιχειρησιν : ἀντι του την | ||
| τε ὑπο των τμηματων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ και τῳ ἀπο του προειρημενου τμηματος τετραγωνῳ . Εὐθεια γαρ ἡ ΑΒ τετμησθω , |
| . ὡν το μεν ἀνευ ὑλης το ἀυλον δηλοι του νου : δυναμις δε ὁ νους των ἐνυλων ἠ ὡς | ||
| , ὡς φῃς , ἀλλοτριαι εἰσι προσφερεσθαι προς την του νου καθαροτητα . Οὐδαμως : δι ' αὐτο γαρ τοιουτο |
| . . ἐκεινος [ ] γαρ κατα συγγενειας ἀνανεωσιν ὡρμησε προνοειν αὐτων ἁμα και φιλομηρος ὠν : φερεται γουν τις | ||
| πας λογος αὐτοις : ὁ μεν γαρ καταρατος Δαμις οὐτε προνοειν ἡμας ἐφασκε των ἀνθρωπων οὐτ ' ἐπισκοπειν τα γινομενα |
| την ἀδιοριστον , ἐτι μεν και οὑτος ἐν τῳ διορισμῳ κατεχεται των ἐννοιων , μονην και προοδον ἐν ἐκεινοις ἀντιδιαιρων | ||
| ὀντα και προσεχη και ὡς γνωριμα εὐπαραδεκτα τε ἐστι και κατεχεται και ὡς προσεχη μαλλον θαυμαζεται , και τοσουτῳ μαλλον |
| : περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | ||
| σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει |
| και καθολου σπουδαιον ἐν πασι : διο και μεγαλης ἀποδοχης ἀξιουμενον ὑπο παντων δια την εὐνοιαν τυχειν της προειρημενης τιμης | ||
| δ ' οὐκ ἐμελλον ὑπο σου τε παραδεδομενον και φροντιδος ἀξιουμενον οὐκ ἐλαττονος ἠ ὁ παις ; εἰ δε και |
| ἀθλοθεται , ἀγωνων διαθεται , ἀθλων ἐπιμεληται , ἐφοροι , προσταται , ἐπισκοποι , ἐποπται . το δε πραγμα ἀγωνοθεσια | ||
| Δυμαιοις ὁθεν . . . „ και Θεοπομπος μʹ ” προσταται δε της πολεως ἠσαν των μεν Συρακοσιων Ἀθηνις και |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| το ἀγαθον οὐκ ἐνδεχομενως κεχωρισται ἀλλ ' ἀναγκαιως . και διορθουται τους ὁρους τον μειζονα κινων : το καθευδειν γαρ | ||
| δοκει παιζειν : και μεντοι και σπουδαζειν καθο σῳζει και διορθουται τον νεον . λϚʹ Ἀλλ ' ὡς ἀληθως εἰπε |
| ὁτι το τις οὐκ ἐξεταζεται παντελως : ὁ δε στρατηγος προσκειμενου του πραγματος ὑπονοιαν τινα και ἐξετασιν ἐκ της τιμης | ||
| προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του δβ ὁ ἀπο του προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του γδ ὁ ἀπο του |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| λογῳ , ὁτε πασα μεν ἡ Ἀσια ἐδουλευε τριτῳ ἠδη βασιλει , ὡν ὁ μεν πρωτος Κυρος ἐλευθερωσας Περσας τους | ||
| το δε ταλαντον εἰναι σικλον . Και τῳ μεν Αἰγυπτου βασιλει Οὐαφρῃ ἐλαιου μετρητας μυριους , φοινικοβαλανων ἀρταβας χιλιας , |
| και το προσθειναι την θυραν και συναγαγειν και ἐπισπασασθαι και ἐπιβαλειν και ἐπιφραξαι και ἐπαγαγειν και κατακλιναι και ἐπικλιναι , | ||
| οἰδεν εἰ ἐτι παρακειμενης σοι της χρυσης τραπεζης , πριν ἐπιβαλειν την χειρα και ἀπογευσασθαι του ταω ἠ του Νομαδος |
| φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
| ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
| προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
| ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
| δε ἐκ του ἐχινου μετα ἑνος κοκκου σατυριου κεκλασμενος και διδομενος ἐν ποσει ἠ βρωσει μεγιστην ἐντασιν ποιειται , μαλιστα | ||
| στεφανους διδοντες . και βραβειον λεγεται ὁ παρα των βραβευτων διδομενος στεφανος τῳ νικωντι , . , . * . |
| ἀν ὑπο ξανθης χολης γινομενον , ὑγραινειν τε δει και ψυχειν και το μεν εἰς την γαστερα συρρεον κενουν δι | ||
| μαλλον τα δ ' ἡττον και θερμαινειν και πεττειν και ψυχειν και ξηραινειν και τἀλλα ὡσαυτως . Το δε δη |
| ἑλοιτο πενης δοκειν μαλλον ἠ πονηρος ; ἠ το νυνι γιγνομενον ἡττον ὑμιν δοκει τινος αἰσχρον εἰναι , το τους | ||
| ἐρειν ὡς οὐκ αὐ ἐχει οὑτω ταυτα : το δε γιγνομενον οὐκ ἐννοεις , ὁτι οὐδεις των λογων ἐξερχεται παρ |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| μεν τοι ἐγων ἐθελοιμι και αὐτος ὡς ἐμεν ὡς ὁτε διον Ἐρευθαλιωνα κατεκταν . ἀλλ ' οὐ πως ἁμα παντα | ||
| τιετο δημῳ , τρεις τ ' Ἀντηνοριδας Πολυβον και Ἀγηνορα διον ἠϊθεον τ ' Ἀκαμαντ ' ἐπιεικελον ἀθανατοισιν . Ἑκτωρ |
| κατ ' ἐπιτασιν ἐννεαπλασιαν ἐχειν γλυκυτητα , το μελι λεγων ἐνατον εἰναι μερος της ἀμβροσιας κατα την ἡδονην . οὐδεις | ||
| . τας δυο δηλαδη συλλαβας , ἡμιολιον καλουμενον : το ἐνατον ἐκ χοριαμβου και διιαμβου : το δεκατον ἐκ χοριαμβου |
| των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
| ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
| ' ἡν ἐπι των μακαριων ἀνδρων τα ἐργα ὁ ἡλιος ἀνερχομενος ταις πρωταις ἀκτισιν αὐτου ἐπιφλεγει . δια τουτο το | ||
| οὐδε θανοντα ἡ γη κατεχει : ἀλλα ἐκ των νεκρων ἀνερχομενος ἐμε την ἀθλιαν ὀπισω καταδιωκει , και ποιει πλανασθαι |
| ὑπο σμικροτητος και ἀδιαπλαστα ζῳα κατασπειραντες και παλιν διακριναντες μεγαλα ἐντος ἐκθρεψωνται και μετα τουτο εἰς φως ἀγαγοντες ζῳων ἀποτελεσωσι | ||
| γε λογου ἀξιων μεχρι πολλου , διδασκομενα τε και μανθανομενα ἐντος τοιχων μονον ἐγνωριζετο . ἐπι δε των θυραιων και |
| ἀσφαλεως ἀγορευει αἰδοι μειλιχιῃ , μετα δε πρεπει ἀγρομενοισιν : ἐρχομενον δ ' ἀνα ἀστυ θεον ὡς εἰσοροωσιν . και | ||
| ἐεικοστῳ ἐνιαυτῳ . τον δε πολυ πρωτος ἰδε Τηλεμαχος θεοειδης ἐρχομενον κατα δωμα συβωτην , ὠκα δ ' ἐπειτα νευς |
| φησι μεσον προβληματων και θεωρηματων : καθο μεν γαρ ζητησαι προτεινει , ποιησαι πως προβαλλει , καθο δε οὐκ εἰς | ||
| . κεχηνε δε τῃ διαστασει των περικειμενων ὀστρακων , και προτεινει σαρκιον ἐξ ἑαυτης οἱονει δελεαρ τοις παρανηχομενοις των ἰχθυων |
| οὐχ ὑπολαμβανω ἐν τῳ καθολου το τοιουτον ἀληθες εἰναι , πιστουμενος οὐκ ἐκ ποιητικων παραθεσεων , εἰγε τῃ ποιητικῃ συνταξει | ||
| , ἠ Δαρειος ἀλλος το γραφειν ἁ βουλει συγκεχωρησθαι σοι πιστουμενος : τουτων , ὠ Μικων , των πολεμουντων τῃ |
| ἡ θερμανσις , αὐτο το προς τι ἐστι , το ἐκφωνουμενον αὐτος ὁ χαρακτηρ του προς τι και ἡ ποιοτης | ||
| κανονιζει αὐτην λεγων , ὁτι πασα δοτικη ἑνικων εἰς ι ἐκφωνουμενον ληγουσα ὁταν ἐχῃ την αἰτιατικην ἰσοσυλλαβον τροπῃ του ι |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| ἐκ δε τουτου προς δυσμας ἑως του Ῥηβα και του ἐπικειμενου σκοπελου κατα την ἐκβολην τουτου . . . . | ||
| δια ταυτηϲ τηϲ λεξεωϲ πανυ διδαϲκει θεραπευτικον και τεχνικον το ἐπικειμενου βαρυτερου παροξυϲμου μη δειν παρατιθεναι τροφην . εἰτε γαρ |
| εἰ δε ἐστιν ἐν τῳ ὡροσκοπῳ ἠ τῳ μεσουρανηματι , προστεθησεται ἡ δοξα αὐτου και περιφημος ἐσται παρα τοις ὁμοιοις | ||
| ἐν τῃ ἀρχῃ τουτου του ἐπιμερισμου εὐφρανθησεται ἐπι δουλοις και προστεθησεται ἡ δοξα αὐτου . Εἰτα ἐπιμεριζει ὁ Ἑρμης ἐν |
| ᾡ εἱπετο το και μετα θανατον μη ἑδραιον εἰναι και βασιμον τῳ εὐδαιμονι το μακαριον ὡς πολλακις και ἀπελθοντος ἀπο | ||
| ἐβαψεν ἡ φυσις χρωμασιν ἐσθητος βασιλικης , διοριζουσιν ὁσον οὐ βασιμον τοις εἰς ἱερον μη τελουσι χορον . ἀλλα γαρ |
| δευτερα μηδ ' ἐστι το πρωτον γινομενον και αἰτιον τινος ἐσομενου , δια ποιαν αἰτιαν μετα τα πρωτα γινεται τινα | ||
| ὁλος μελλων ἐστιν , καθοσον δε προ της ἀρχης του ἐσομενου , ὁλοκληρος ἐσται γεγονως . ἐσται τοινυν του γεγονοτος |
| ' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
| φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
| , οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
| ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| φορητα , ἀλλα στασεις τε ἠσαν ἐν αὐτῃ πολλαι και δειναι και ἐμφυλια και διαρπαγαι και σφαγαι και φονοι των | ||
| . κακαι δε ἀνακληθηναι αὑται και δυσπειθεις ὑπο λιμου , δειναι δε και καταφαγειν τον ἁλοντα παντελως , ὡστε μολις |
| ἑστιωμεθα παρα τῳ Θετταλης ἐραστῃ : τον γαρ της Ἀφροδιτης ἐρωμενον ἡ Θετταλη περιστελλει . ὁπως δ ' ἡξεις φερουσα | ||
| ἡμων οὐδ ' ὁ ζητουμεν . Ἐκει δε το ἀληθινον ἐρωμενον , ᾡ ἐστι και συνειναι μεταλαβοντα αὐτου και ὀντως |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| και ἀναλδεες εἱλισσονται . Ἐν δε σφιν δυο μαλλον ἐειδομενοι φορεονται ἀστερες , οὐτε τι πολλον ἀπηοροι οὐτε μαλ ' | ||
| των ἐσχατων ἀρξαμενος φησιν : δε οἱ ἀμφοτεραι κεφαλαι Διδυμων φορεονται , ἐν δε τα γουνατα κειται ἀρηροτος Ἡνιοχοιο , |