| ἐς ἀκοαν ἐμαν , οὐδ ' ὡδε δυσθεατα και δυσοιστα πηματα λυματα [ δειματ ] ' ἀμφηκει κεντρῳ ψυχειν ψυχαν | ||
| ' ἐτι κεν και ἐπ ' ἀλγεσιν ἀλγος ἀροιο . πηματα γαρ τ ' ἀιδηλα θεοι θνητοισι νεμουσιν : των |
| ἐμελλε ποιεισθαι , μητε τοπου , ἁ δοκει μεγαλα εἰναι κατηγορηματα ἡγεμονων στρατηγιας ἀπειρων : τοις δε Τυρρηνοις ἀμφοτερα , | ||
| θαυμαζειν ἡμας ἀναγκαζεις και ποιεις εὐεργετηματων καταλογον τα του γαμου κατηγορηματα . Ναι , φησιν : ἀλλα ὁ γαμος ἐπιπονον |
| ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
| δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| αὐτῳ θαλασσα και πετραι , και πασα πηγη και ὑδατος συστηματα . τρεμει δ ' ὀρη και γαια και πελωριος | ||
| , και παλιν τοις διαστημασιν ὁμολογα τα ἐκ τουτων περιεχομενα συστηματα , ἀκρα μεν τα ὑπο των ὁμοιων , μεσα |
| δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
| , ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
| τετριμμενον μετα ῥοδινου ἠ δαφνιδων πιεσμα ἠ χυλῳ κονυζης ἠ πολιου ἠ παρθενιου μετ ' ἰσου ῥοδινου κεχλιασμενῳ , ἠ | ||
| και κηρου και ἰρεως και μαννης . ἀσθματικοις πομα διδοται πολιου , ἀβροτονου , καστο - ριου , χαμαιπιτυος , |
| και ὀλιγοχρονια , τοισι δε παραμενειν ἐς το γηρας τα νουσηματα και συναποθνησκειν , τους δε ἀπολλυσθαι δι ' ὀλιγου | ||
| ἠ πανυ πρωϊ , ἠ ὀλιγῳ ὑστερον : ἑτερα δε νουσηματα ἐστιν , οἱσι καιρος θεραπευθηναι ἁπαξ της ἡμερης , |
| κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
| . ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
| τρομωδες ; ἀσωδες , κατοχως , σμικρα παρ ' οὐς ἀνιστησιν . Ἠρα γε οἱσι τα παρ ' ὠτα , | ||
| καλως ὑμιν ἐχει τοιουτου φεισασθαι πολιτου . Ταυτ ' εἰπων ἀνιστησιν ἐκ των συναρχοντων Μαρκον Οὐολουσκιον και λεγειν ἐκελευσεν , |
| συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
| χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
| θεους , οὑς ὠμοσατε , αἰδεισθαι , και μη πολεμου καταρχειν ἀδικως ἐς φιλους μηδ ' ἐγκλημα ποιεισθαι γειτνιασιν και | ||
| Ἐρετριακοι : περι οὑ λεξομεν ὑστερον δια το και αὐτον καταρχειν αἱρεσεως . Εὐκλειδης ἀπο Μεγαρων των προς Ἰσθμῳ , |
| ἠ δυο προς δυναμιν , ἐπειτα τον ὀρον καθαρον ἐκ διαλειμματων κατα βραχυ πινετωσαν : ἐστω δε το πληθος του | ||
| χειρα ψαιροντες : οἱ μη εὐτονοι , ἀλλ ' ἐκ διαλειμματων ἀσθενως πληττοντες . εἰρηται δε ἀπο των ψαιροντων ἀρμενων |
| τα διαστηματα : ἀρρενωπον δ ' ἐστι και αὐστηροτερον . χρωματικον δε καλειται παρα το χρωζειν αὐτο τα λοιπα διαστηματα | ||
| δια της κατα την ἀρετην ὁμοιωσεως ἀντεχομενοι . [ Το χρωματικον γενος διατονικον ἐστιν ηὐξημενον και πεπυκνωμενον ἡμιτονιοις : το |
| . και προσεκυνησαν γε αὐτον , ὡσπερ νομιζουσιν Ῥωμαιοι βασιλεα προσκυνειν , οἱ τα γραμματα ἐγχειριζοντες : και ὁς μαλα | ||
| ἐκεινους κολασοιεν , εἰπερ δυναιντο , τους μη βουλομενους αὐτοις προσκυνειν . Οἱς ταραχην ὑμεις ἐμβαλλετε , και την γνωμην |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| προς τους καταμεμφομενους αὐτον ἐπι τῃ πολυειδειᾳ ὡν γραφει ποιηματων ἀπαντων φησιν ὁτι Ἰωνα μιμειται τον τραγικον : ἀλλ ' | ||
| , ὁτι οὐ τοιαυτην ἐξεστιν αἰτειν : μη εὐθυς δε ἀπαντων ταις λυσεσιν ἐπι τας διαιρεσεις ἐρχου : ἀλλ ' |
| προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
| μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
| ἁλες τα μαλιστα λυσιτελειν πεφυκασιν , ὁτι μεν ἐν αὐτοις περιττωματικον ἐκδαπανωντες , πεψιν δε τινα ἐντιθεντες και κατεργασιαν καλλιω | ||
| τροφης εὐπεπτον ἐστω και τροφιμον , ἡκιστα δε γλισχρον και περιττωματικον . Πομα δε οἰνος ὁ λευκος τῃ χροιᾳ και |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| μεν γαρ των ἐγγιζοντων τοιχων ἐφαψαμενοι και σφαλεντες της βασεως περιεπιπτον εἰς θαλασσαν και παραχρημα τοις δορασιν ὑπο των ἐφεστω | ||
| οὑτως : “ ἐπι πολλων μεν οὐν πανυ μεγαλαις πληγαις περιεπιπτον : εἰ δε παντες κακως ἀπηλλαττοντο πυρεττοντες ἐν τῃ |
| μην ἐτι και προσωπον : ὁθεν και προσωποποιια προσαγορευεται : πλαττεται γαρ μετα του ἠθους και προσωπον . Ἡ μεν | ||
| δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της Οἰνομαου |
| εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε ἀλλην τινα ταττουσι πολιτειαν , προσταττοντες δε παντα τα κατα πασαν ἀρετην ἐργα , οἱον | ||
| και δυο τον αὐτον ἠ παντες εἰληχασι , τἀναντια ἀλληλοις προσταττοντες και ἀπειλουντες , εἰ μη πειθοιτο , μεγαλαις τισι |
| ἐπιϲπαϲθαι προϲ το δερμα και ϲυνεργειν τῃ φυϲει δι ' ἀποϲτηματων ἐνιοτε τουϲ πυρετουϲ ἰωμενῃ . ὁταν μεντοι ϲφοδραν ὁρμην | ||
| προϲ την ἑκαϲτου χρειαν . ἐπι μεν οὐν των μικροτερων ἀποϲτηματων μιαν παραϲχωμεν διαιρεϲιν , ἐπι δε των μεγαλων πλειοναϲ |
| των ἀλλων ἀπορῃ , κακως τε με ἐπιχειρησειν λεγειν και διαβαλλειν πειρασεσθαι , διεξιονθ ' ὡς ἐγω μεν και ἐτραφην | ||
| λαμβανειν τα ἐγκωμια , οὑτως ἐξεστι σοι ἀπο πασης κακιας διαβαλλειν και ψεγειν , ὁταν ἐθελησῃς . ἐστι δε ποτε |
| ἠρος καθαρσεις καλλισται , ὁτι τα ἐν τῳ χειμωνι ὑπογινομενα περισσωματα ἐξαγουσι , πριν το θερμον κρατησαν ἀνασινησαι τε αὐτα | ||
| κοιλιᾳ προς ἑαυτα , και κατα τον στασιασμον μεταβολη εἰς περισσωματα . ὁταν μεντοι γε ἐλαχιστα και δυσκατεργαστα ᾐ , |
| την πλανην , γινεται ἀλητης . οὑτως Φιλοξενος εἰς το Ῥηματικον αὑτου . ἀλιτης δε δια του ι γραφομενον εὑρον | ||
| οἱοι ἐσαν βασιλευτορες † Αἰπαληων . οὑτως Φιλοξενος εἰς το Ῥηματικον , . , . . . . Βασανιζειν : |
| οὐκ ἐχω τι λεξω : οὑτω σφοδρ ' ἀλγω την πολιτειαν ὁρων παρ ' ἡμιν . ἡμεις γαρ οὐχ οὑτω | ||
| δημοκοπουντας ῥητορας λεγει : ταυτα εἰς την κατ ' αὐτον πολιτειαν λεγει . και ἐστι τοιουτος ὁ Εὐριπιδης , περιαπτων |
| αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
| λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
| δινηεις δ ' ὑπενερθεν : ὁ ῥους , φησι , δινας και συστροφας ἐχων ῥευματων ἀνεκοπτε την ναυν , και | ||
| κἀγαθην , ἠ μη τρεφειν . ἡξει δη Σιμοεντα και δινας ἀργυροειδεις ἀγυρις Ἑλλανων στρατιας ἀνα τε ναυσιν και συν |
| τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
| ] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
| ' οὐκ ἀν ὠργισθητε και δικην ἀπῃτησατε παρα των ἀναιρειν ἐπιχειρουντων ἁ κεκυρωκατε ; ἐγω μεν ἀκριβως οἰμαι . εἰθ | ||
| διαφθειραντων και την εἰρηνην , ἡν τοις Ἑλλησι κατεσκευασα διαλυειν ἐπιχειρουντων ἐστρατευσα ἐπι σε ὑπαρξαντος σου της ἐχθρας . ἐπειδη |
| παντα ᾐ , τουτον κατα δυναμιν ὁτι μαλιστα αὐτοις καθισταντα προσταττειν ἐπιμελητην . αἱ πασαι τοινυν ἀρχαι πλην βουλης και | ||
| ἐχειν μηδ ' ἀπηλλαχθαι , καθαπερ ὁ λογιστης ἀπηλλακτο , προσταττειν δε ἑκαστοις των ἐργατων το γε προσφορον ἑως ἀν |
| μεν την ἐκκρισιν ἀποσυνεργουντα δει πολλην ἡσυχιαν ἀγειν και ἀναρροπως κατακλινειν και σπογγους ἀποτεθλιμμενους ἐν ὀξυκρατῳ περιβαλλειν ἐφηβαιῳ και ὀσφυι | ||
| ἐν τῳ βαθει μεταφερειν : τα δε πολλα ἐπι πλευραν κατακλινειν , και ὑποστρωννυειν καλαμινθης φυλλα και πηγανου και ἀγνου |
| νιτρου ἐρυθρου ⋖ ι , τερμινθινης ⋖ η , μελιτος παχυτερου ⋖ ιϚ . ἑψε το μελι και την ῥητινην | ||
| βαρυνουσαι μητε στενοχωρουσαι τους πορους : ὁσαι δ ' ὑπο παχυτερου αἱματος συνεστηκασι , βαρυνουσι μεν ὑπο μελαγχολικωτερου την γενεσιν |
| αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
| δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
| οὐν προαλειψαμενος οὐ μη δηχθησεται ποτε . γινεται δε και καταποτιον δια του χυλου προς τους δεδηγμενους ὑπο των προγεγραμμενων | ||
| : βελτιον δε , εἰ μηλων Κυδωνιων χυλῳ . Ἑτερον καταποτιον ἐν τε τοιϲ παροξυϲμοιϲ και τοιϲ διαλειμμαϲιν ἐπι παντοϲ |
| , και τις ἡ τουτων ἀρετη . ιη Ὁτι το ἀνακαλειν ἐν ταις θηραις τας κυνας ἀγαθον ταυταις . ιθ | ||
| δη το ἐν πρωτῳ μεν δρομῳ , ὁσακις φιλον , ἀνακαλειν οὐ κωλυω : ἐν δευτερῳ δε ἠ τριτῳ , |
| νεωτεριζοντας κτειναι βουλομενος ἐσκηψατο Σελευκον αὐτῳ δι ' ἐπιστολης χαλεπως ἀπειλειν : αὐτος δε τῃ τουτων συμμαχιᾳ χρησαμενος ἐθελειν αὐτον | ||
| : των δε ὑπασπιστων τους ἀλκιμωτατους ἐπιστησας τοις σκαφεσι προσεταξεν ἀπειλειν ὡς ἀποκτενουσι τους μη χωρουντας ἐς μαχην . Βυζαντιον |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| Λαϊος χρονον Δεδρακε ποιον ἐργον ; οὐ γαρ ἐννοω . ἀφαντος ἐρρει θανασιμῳ χειρωματι ; Μακροι παλαιοι τ ' ἀν | ||
| ἁ δ ' [ ἐκ θαλαμων ] ἐγενετο διαπρο δωματων ἀφαντος , ὠ Ζευ και Γα και Φως και Νυξ |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| ἑνα διαλειποντες ἀριθμοι τετραγωνοι παντες εἰσιν , οἱ δε δυο διαλειποντες κυβοι παντες , οἱ δε πεντε διαλειποντες κυβοι ἁμα | ||
| λοιπων οὑτως δει νοειν ἠγουν το : και οἱ δυο διαλειποντες και οἱ πεντε διαλειποντες . δια τα αὐτα δη |
| χωρος ὁ γειτων τοις ὁροις και ὁροθεσιοις των Μυλακων δεξεται συνοικους ἐν ταις πολεσι ταις ὑπο Κολχων κτισθεισαις καλουμεναις δε | ||
| δουλωσις , ταπεινους και ἀνελευθερους και μισανθρωπους ποιουσα , ἀνεπιτηδειους συνοικους ἀποτελει . Πως οὐν δη χρη τα μηπω φωνης |
| τουτον πωλεις ; “ ὁ δε ἐφη ” σκωψαι μου παρει την ἐμποριαν . “ και ὁ Ξανθος ” δια | ||
| χαιρε πολλα , Φαιδιμε ] ! γ ' ἀκουϲαϲ ὁτι παρει : εὐθυϲ ] ? . οὐ μη μοι προϲει |
| ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
| παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
| ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
| αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
| σοφιᾳ και μαντικῃ , τῃ τε δι ' ὀνειρατων και τερατων , προὐχοντες , πασῃ τε , ὡς εἰπειν , | ||
| δι ' ὀνειρατων ἠ δια χρησμων ἠ δια σημειων ἠ τερατων ὑφηγεισθαι : ἐπει δε τους ἀφροσυνης και ἀδικιας και |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
| ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
| αὐτους πολους εἰσιν . εἰληφθωσαν γαρ του ΑΒΓ κυκλου οἱ πολοι και ἐστωσαν οἱ Π , Θ , και ἐπεζευχθω | ||
| . ἀλλα δη παλιν των ΒΚΔ , ΖΛΘ κυκλων οἱ πολοι ἰσον ἀπεχετωσαν των ἐπιπεδων , τουτεστιν ἐστω ἡ ἀπο |
| παροντος του Εὐθυδημου , ὁρων αὐτον ἀποχωρουντα της συνεδριας και φυλαττομενον μη δοξῃ τον Σωκρατην θαυμαζειν ἐπι σοφιᾳ , Ὁτι | ||
| , ἀλλ ' ὁϲον οἱον τε , ταϲ ὑπερβολαϲ ἑκατεραϲ φυλαττομενον : ἡ δε πολλη τριψιϲ την ἰϲχνοτητα παρεχεται , |
| ΔΒ προς το ΒΓ λογον ἐχοντος δεδομενον και του ΑΔ δεδομενου ὑπαρχοντος , δεδομενον και ῥητον ὀν και ἀλογον , | ||
| ὑπο συναμφοτερου της ΒΑΓ και της ΕΔ . Ἐαν κυκλου δεδομενου τῃ θεσει ἐπι της διαμετρου δοθεν σημειον ληφθῃ , |
| ἐπειτα στησας την γυναικα ὀρθην διεστηκοτων των σκελων , ὡστε ἀπορρειν το συνηθροισμενον ἐν τῃ μητρᾳ ὑγρον , παλιν σχηματισας | ||
| ὁταν πεφοβημενος τουτο ποιησῃ , ἐπικαειν οὑτως ὡστε τας τριχας ἀπορρειν των κυνων : ἀν δ ' ἀνευ φοβου τουτο |
| λογοι πολλοι τε και παρα πολλων τῳ καλῳ Προκλῳ και ποιουμενοι και δεικνυμενοι και ῥωμην ἐχοντες ὁσην εἰκος παιδας ἀκμαζοντων | ||
| ἐπι τον δημον ἀγαγοντες των Ἀνδριων ἐπεδειξαντο πασι , μαρτυρας ποιουμενοι της εἰς την νησον ἀφιξεως του φυγαδος . και |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| δε και ἀπο της των ὀνοματων δυναμεως ἐθελοι τις αὐτο συνιδειν , παντι προὐπτον ὡς ἡ τε ἰδεα συνεξομοιουσα ἑαυτῃ | ||
| ' αὐτο τε περι παντος πραγματος και περι της πευσεως συνιδειν ἐστι το εἰδος . οὐ γαρ μονον ὁραν χρη |
| των Κυκλωπων τειχισθεισαν , ὁτε Προιτος και Ἀκρισιος οἱ του Ἀβαντος υἱοι περι της βασιλειας ἠριζον : δια τα πηματα | ||
| τῃ Ὑπερμνηστρᾳ . και γινεται ἐκ τουτων Ἀβας : ἐξ Ἀβαντος Προιτος και Ἀκρισιος : ἐξ Ἀκρισιου Δαναη : ἐκ |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| διισχυριζεται τον ἀνδρα τονδε ἐκ τωνδε πανταχη και παντως ἀπαθη καταστησειν ἠ καθαπαξ ἠ ποσον τι χρονου ; οὐκουν ἠ | ||
| μεν οὐν ἐκεινος ἐζη , διαδοχον της οὐσιας ἠλπιζεν αὐτον καταστησειν της ἑαυτου : ἐπειδη δε ἐτελευτησε νοσησας του ἐξελθοντος |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| . μηʹ Προθυμια μεν οὐν Ἡ μεν οὐν προθυμια των ἐρωντων τοιαυτη τις ἐστιν οἱαν διηλθομεν , και ὁ σκοπος | ||
| , το δε δωροφορικον ; Οὐ μανθανω . Τῃ των ἐρωντων θηρᾳ τον νουν , ὡς ἐοικας , οὐπω προσεσχες |
| ὑπο Μινωος . Παντων μεν των ἐν ταις ἀναγραφαις χρησιμων προνοητεον τους ἱστοριαν συνταττομενους , μαλιστα δε της κατα μερος | ||
| ἠ σταφυλην την ἀπο κυθρας ἠ κρεμαστην και ἀμυγδαλα . προνοητεον δε , ὁπως μηδεν ᾐ των προσφερομενων κεκαρυκευμενον : |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| , φοβουμενοι , τον νομον ἐτιθεσαν τον ἐξειναι τα ἑαυτου διατιθεσθαι ἁπλως ὁπως ἀν τις ἐθελῃ το παραπαν , ἐγω | ||
| πειθωνται , ἀπῃει παλιν . και την μεν λειαν ἀπεπεμψε διατιθεσθαι Ἡρακλειδην εἰς Περινθον , ὁπως ἀν μισθος γενοιτο τοις |
| ἀνωθεν τας ἀρχας αὐτης ἐπισκοπουμενος και ἀυλως και νοερως τα θεωρηματα διερευνωμενος , ὁς δη και την των ἀνα λογον | ||
| προτασεις , σχεδον οὐσαι μια , πλειστα ὁσα και παντοια θεωρηματα γραμμων τε και ἐπιφανειων και στερεων , πανθ ' |
| ταξιν . Δει δε ἀνασκευαζοντας πρωτον μεν εἰπειν την των φησαντων διαβολην , εἰτα ἐπιθειναι την του πραγματος ἐκθεσιν , | ||
| οἰδ ' ὁτι χωραν οὐκ ἀναγκαιαν εἰχε , και το φησαντων γ ' ἀν ἀντι του φασκοντων παρειλημμενον οὐ την |
| και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
| μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
| οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
| ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
| ὑπερφιαλοι κλεινᾳ πολει [ ] καλλιστον , ἱν ' ἀντιθεοι ναιον κλυτον ἱπποβοτον Ἀργος ἡρωες περικλειτοι λιποντες [ . ] | ||
| θεοδματους ἀγυιας . Ἠδη γαρ ἐτος δεκατον θεοφιλες λιποντες Ἀργος ναιον ἀδεισιβοαι χαλκασπιδες ἡμιθεοι συν πολυζηλῳ βασιλει . Νεικος γαρ |
| τελευταιον κρατησαντα των βασιλειων την μεν Κλεοπατραν ἐκ της φυλακης προαγαγειν , τοις δε Φινειδαις ἀποκαταστησαι την πατρωιαν ἀρχην . | ||
| Ἀθηναιους [ ] της ἡσυχιας και της εἰρηνης και [ προαγαγειν ] ἐπι το πολεμειν και πολυπραγμονειν [ ] [ |
| Τοις δε κατα μερος ἱερευσι τα μεν ἀλλα περι γαμων διατετακται ταὐτα ἁ και τοις την μεγιστην ἐχουσιν ἱερωσυνην , | ||
| : κατα γαρ την εἰς τους ἀνθρωπους εὐμενειαν της φυσεως διατετακται και το την πονηριαν κολαζεσθαι . φρικωδεις δε τας |
| , ἐπην οἰκεια φανῃ κατα δωμαθ ' ἑαυτου γεινομενοις θνητοισιν ἐπισκοπον εἰς βιου ὡρην , εὐκτεανους δεικνυσι και ὀλβου πλειονος | ||
| ἀγρην ὁ φαεσφορος εὑρετο Καστωρ : και τους μεν κατεπεφνεν ἐπισκοπον ἰθυς ἀκοντι βαλλομενος , τους δ ' αὐτε θοοις |
| δ ' οἱ μειζονες ἰσον ποιουνται το διαστημα και οἱ μειους . ἁ δ ' ὑπεναντια , ἁν καλουμεν ἁρμονικαν | ||
| γαρ προς την ἰσχυν συμφερει , και ψυξεις αἱ ἐπιγινομεναι μειους γινονται : το δ ' ἐνθενδε , εἰ μεν |
| φαρμακου : παρακμαζουσης δε της φλεγμονης , την διαφορητικην δυναμιν ἐπικρατειν προσηκει , ὡς μηδ ' ὁλως ἐν ἐκεινῳ τῳ | ||
| καταστασεως , ὁταν πλεοναζῃ το θερμον . ὑποκεισθω δη παλιν ἐπικρατειν μεν ἡ θερμη δυσκρασια , μεμιχθαι δ ' αὐτῃ |
| παθητικη , πῃ δε ἠθικως προηκται . και το μεν πραγματικον ἐπιδεδεικται πολλαχου : συναπτει δε τας ἰδεας ταυτας πολλακις | ||
| το πραγματικον και το παθητικον . και αὐθις το μεν πραγματικον δια δυο τουτων ἐργασομεθα τοπων , ἐπανοδου και ἀνακεφαλαιωσεως |
| φιλοδοξων εἰς τα καλως ἐχοντα . Πολλακις γαρ τον δημοσιον χρηματισμον παριει , τοις δε τεχνιταις παρηδρευεν ἐπιμελως , ἱνα | ||
| ἀρετην εἰς το ἐξω προαγουσι της ψυχης , περι μεν χρηματισμον οὐ διετριβεν οὐδε ὁπωστιουν , οὐδε προς ἀδικιαν αὐτοθεν |
| Ἑρμης και ἡ Ἀρτεμις ἐλασαι παρεσχον . Ἐν θ ' ἁρματα ] Ἡ ἐν ἀντι της εἰς , ὡς ὁ | ||
| κοι εἰσι την ὁπλην . Κυρηναιοι δε ἱπποι πεφυκασιν εἰς ἁρματα καλοι και ξυνωριδας . Οἱ ἐν Σκυθιᾳ εἰς πολεμον |
| συμπερασματος ἀποτελεσματος . ταυτα γαρ ἐστιν ἁ ἐν τοις Ἀναλυτικοις διοριζεται . οὑτως εἰποντα τον Ἀριστοτελην ἐδει ἀποδουναι τον μερισμον | ||
| ἐστιν ἐκλαβειν . ἠ γαρ πως ὁ ὀρθος λεγεται και διοριζεται , ἠ αὐτον τον ὀρθον λογον λεγει . το |
| τουτο εἰπειν . Δελφινα προς τοὐραιον δεις : ἐπι του ἀδυνατου , δια το εὐκινητον εἰναι . προς τους οὐ | ||
| ἀδυνατον , ἱνα δια τουτο μη ἐπιγραψωμεν την αἰτιαν του ἀδυνατου τῃ μεταληψει του ἐνδεχομενου και του ὑπαρχοντος , ἀλλα |
| : ἐτι των πραγματων τροπους , κοινωνιας , ἐρημιας , καταμονας συν ἑτεροις , τινι ὁμοια , τινι ἀνομοια , | ||
| . και αὐτος δε ὁ ἁπαλος μοσχος ἐστι . μουναξ καταμονας . μυδαλεον διυργον . μυελος τροφη , και ὀστεα |
| μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
| . Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
| και τρια γαρ τα μεγιστα ὀνειδη κταται , φθονερους ἀπιστους ἀχαριστους εἰναι δοκειν . [ , ] το μεν οὐν | ||
| την πολιν κεκακουργηκοτες , ἡμεις δε , οὑς οὑτοι φασιν ἀχαριστους εἰναι , τουτοις τε πολλακις βοηθησαντες και τους ἀλλους |
| δια μεσων ἑκαστου παροδους κατα τε μηκος και πλατος ἀκριβως κατανοειν δυναμενης δια της προς τα τηρουμενα παραφορας του τε | ||
| , ἀλλα και το ταις αἰσθησεσιν συμφωνον , ἐξεσται παλιν κατανοειν ἀπο του δια πασων περιεχοντος ὀκταχορδου κανονος , ἀκριβουμενων |
| ; ἠ ὑπερ ἑτερας ἀμεινονος ἐσθητος ; τροφης μεν γαρ ἀναγκαιας ἀπορος οὐδεις , ἀχρις ἀν πηγαι μεν ἀναβλυζωσι , | ||
| ἐστιν του ἀναγκαιου , ἐπειδη οἱ ἀναγκαιον συναγοντες ἠ ἀμφω ἀναγκαιας εἰχον ἠ την καθολου ἀναγκαιαν ἀποφασιν , ἱνα και |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| πεδιον τουτο Φλεγραιον ἀπο του λοφου του το παλαιον ἐκφυσωντος ἀπλατον πυρ παραπλησιως τῃ κατα την Σικελιαν Αἰτνῃ : καλειται | ||
| Λεσβιου εἰναι μαλλον , ἐχει γαρ τουτο χρονου δια μηκος ἀπλατον : πινομενος δ ' ἡσσων πολλῳ . κεινος δε |
| ὑμεις αὑτους ὁμονοειν λεγετε , πριν ἀν ὑμιν μαλιστα μεν πολλαπλασιος διελθῃ χρονος : εἰ δ ' οὐν , τοσουτος | ||
| ἐκκειμενων ὁρων : ὡστε ὁ αη δυο των κατα συζυγιαν πολλαπλασιος ἐστι κατα τον ἡμισυν του πληθους των ἐκκειμενων ὁρων |
| πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
| μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
| οἱ μεν πλειστοι φασιν ὑπο τε των ὀρνιθων και των ἀπαντωντων ἀποτρεπεσθαι τε και προτρεπεσθαι : Σωκρατης δ ' ὡσπερ | ||
| των οἰκειων ἀπελθειν , ὑπο παιδαριου καταφρονηθηναι , ὑπο των ἀπαντωντων καταγελασθηναι , ἐν παντι ἡττον ἐχειν , ἐν τιμῃ |
| ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
| ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
| ὁτι μαντικη ἐστι και προορᾳ πλεον τι του γενομενου και φαινομενου , ἀντι του ἀπο τουτων πιστωθητι , ὁσα σοι | ||
| ἡ μεν γαρ φασις δηλωσις ἐστιν ὡρισμενου τε ἁμα και φαινομενου σχηματισμου , των δ ' ἐκκειμενων οἱ μεν ἀληθινοι |
| ἱξε νεων , τῃ δη οἱ ἐεισατο χωρος ἀριστος , λειος πετραων , και ἐπι σκεπας ἠν ἀνεμοιο : ἐγνω | ||
| , ἀφοδος μυων , κυμινον , κοχλιας συν τῳ ὀστρακῳ λειος , ἀβροτονον , καρκινου το χελωνιον , ἀρον , |
| οὑτως ὁ Σωγενους οἰκος ἐξ ἀμφοτερων των χειρων , και ἀριστερας και δεξιας , ἐχων τα σα τεμενη , μεσος | ||
| εἰχον δ ' ὑπερ δεξιων χωριον οἱον χαλεπωτατον και ἐξ ἀριστερας ἀλλον ποταμον , εἰς ὁν ἐνεβαλλεν ὁ ὁριζων , |
| , ταις δε πτερυξιν ἐγγυς δια την διωξιν γενομενη των παρειων αὐτης ἡψατο . Ἡ δε οὐκ εἰδυια το πραχθεν | ||
| κακοδαιμων δακρυων τινα φοραν ὡσπερ ἀπο πηγης ἐξεχει κατα των παρειων και τα στερνα πληξας , πικροτατα ἀνοιμωξας , „ |
| ἐξετασσετο ἁπας , και ὁ βασιλευς ἐν μεσῳ τῃ φοινικιδι καταδηλος ἠν περικειμενῃ . Ὁ δε Πομπηιος ὑπωπτευε μεν ἁπαντα | ||
| δεξια του αὐχενος , ἐς αὐτο το δερμα , ὡστε καταδηλος εἰναι : παρα δε το οὐς κρυπτεται και ἐνταυθα |
| ὡσπερ δε ναυπηγησιμα ξυλα συναρμοζοντες ξυλουργοι γομφοις συνεχως ταις σφυραις τυπτουσιν , ἐγειρεται δε ἀλλος ἐξ ἀλλου ψοφος , οὑτως | ||
| . ὁταν οὐν γεννησῃ τους νεοσσους και ὀλιγον αὐξηθωσι , τυπτουσιν εἰς το προσωπον αὐτων . ἐκεινοι οὐν μη ἀνεχομενοι |