ἡνικα ἀν παρειναι τον καιρον γνοιη της θηρας , τον περιφερη μολυβδον ἐκεινον ἐμβαλλει τῳ κυρτῳ ῥυμῃ πολλῃ : και | ||
τῳ δ ' ἀριθμῳ τεσσαρα , δυο και δυο , περιφερη κατα τας κορυφας γεγονοτα . ταυτα τα ξυλα ὁ |
. κρατειν γαρ αὐτην του παντος . Πυθαγορας δε και περικεισθαι τῳ κοσμῳ την ἀναγκην ὑπολαμβανει . Παρμενιδης δε και | ||
συστοιχῳ ταις ἐν αὐτοις ζωαις , δια δε το ὁλως περικεισθαι σωματα και δοξῃ τῃ ὡς συμπερασμα , ἡ δηπου |
πυλην ταυτην , ἀνωτερω ἀλλον περιβολον και γυναικας ἐξω του περιβολου ἑστηκυιας κεκοσμημενας ὡσπερ ἑταιραι εἰωθασι ; Και μαλα . | ||
ἀλλοις στρατιωταις παρηγγειλε κλιμακας προσφερειν κατα τα γυμνουμενα μερη του περιβολου , αὐτος δε τους κρατιστους της στρατιας ἀναλαβων ἐπι |
, πονου συνεχειαν φυσει πτερων ᾠηθη δειν ἐξισωσαι και τα παρεχοντα δη την ἐν ταις ὁδοις τρυφην παντα ῥιψας και | ||
εἰ δε διατασεως ὑπο πνευματων , την γαστερα δει τονωσαι παρεχοντα την ἱεραν Γαληνου , ἡντινα πικραν και δι ' |
ὁν και βλεψιαν καλεισθαι . Ἀριστοτελης δ ' ἐν πεμπτῳ μοριων , ἀρχονται , φησι , κυειν των κεστρεων οἱ | ||
. ἱππουροι . τουτους ᾠα τικτειν Ἀριστοτελης ἐν δευτερῳ ζῳων μοριων φησι και ταυτα ἐξ ἐλαχιστων μεγιστα γινεσθαι , ὡς |
ἁλες τα μαλιστα λυσιτελειν πεφυκασιν , ὁτι μεν ἐν αὐτοις περιττωματικον ἐκδαπανωντες , πεψιν δε τινα ἐντιθεντες και κατεργασιαν καλλιω | ||
τροφης εὐπεπτον ἐστω και τροφιμον , ἡκιστα δε γλισχρον και περιττωματικον . Πομα δε οἰνος ὁ λευκος τῃ χροιᾳ και |
εἰθ ' οὑτως την ἐνεδραν ἑκατερωθεν ἐπεξερχεσθαι κατα των ἐχθρων περιπιπτοντων ταις τριβολοις και οὐ δυναμενων οὐδε προσω οὐδε ὀπιθεν | ||
δικαιοσυνης ἡ δυναμις , ἀλλα χρονῳ ποτε ὑστερον ὁραται , περιπιπτοντων συμφοραις των ἀδικων . . ΠΑΘΩΝ ΔΕ ΤΕ ΝΗΠΙΟΣ |
και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
: οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
διεξιοι , και λογιζοιτο ὡς γεγονοτα , και των αὐτων τιμηματων και κολασεων παντα δεησεται : τουτο δε των ἀδικωτατων | ||
τον βουλομενον : τον γαρ δη νομον αὐτοις οὐκ ἀπο τιμηματων ποιεισθαι την ἐγγραφην οὐδ ' ἀπο σχηματων ἠ μεγεθους |
των σοι παραπλησιων ἑνεκα , των ἀπο παντος του βελτιστου κρινοντων τα πραγματα και μηδεν ἡγουμενων χρημα τιμιωτερον της ἀληθειας | ||
εἰς την ἀρχην , ἀλλα των δυσμενεστατων γενων τα αὐτα κρινοντων και τα αὐτα γινωσκοντων , Οἱ μεν ἐμαρνασθην ἐριδος |
σχηματι και ἀναγκαιον συναγεται ἐπι ὁρων ζῳου , ἀνθρωπου , περιπατουντος και ὑπαρχον ζῳου , ἀνθρωπου , κινουμενου : το | ||
, [ παρ ' ] εὐπαρυφου δε και μετα θεραπειας περιπατουντος ἐρωτηθεις τις ἐστιν οὑτος Μενανδρου , ἐφησεν , ἀξια |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
λογοις , ἐπι ποσῳ μισθῳ , τινες οἱ συνειδοτες , ποι τρωσας ἀπεχωρησε , τινες αὐτῳ συνεπιον και συνεπαιωνισαν . | ||
χορῳ ῥακος φορει ἠ τριηραρχων ἀπηγξατ ' ἠ πλεων ἡλωκε ποι ἠ βαδιζων ἠ καθευδων κατακεκοφθ ' ὑπ ' οἰκετων |
λεγειν : εἰ δε τι παρειται , ἐν παρενθηκῃ γεγενηται θαυματος : οἱς γαρ οὐκ ἠν εἰπειν , παραλελειπται . | ||
Ἀργολιδι και ἐν τῃ Θεσπρωτιδι κατα το Χειμεριον καλουμενον . θαυματος δε ἐτι πλεονος ἐστιν ἐν Μαιανδρῳ ζεον ὑδωρ , |
ὀφιν μη εἰσιεναι εἰς τον περιστερεωνα . Ϛʹ . περι περιστερεωνος . ζʹ . περι ὀρνιθων . ηʹ . πως | ||
μετα σιδιων λιπαρων καταχριε . ἀλλο . λευκης ῥιζαν και περιστερεωνος βοτανης την ῥιζαν ἠ ἠρυγγιου ῥιζαν ἠ αὐτο το |
τριτῃ πεψει σημηναντα , ὡσπερ ἐτι χειρω τα ὀρφνωδη των παρυφισταμενων φαινεται , ἐπικρατουμενης ἠδη της ἀπωστικης των πονηρων δυναμεως | ||
. ἀλλ ' ὁ μεν περι χρωματων λογος , των παρυφισταμενων τοιαυτ ' ἀν ὑπεμφηνειεν , ὁποια δηλονοτι ἐφαμεν και |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
του ἀροτου , τουτεστιν ὁταν ὁ ἡλιος τον Σκορπιον ἠδη περατοι : τοτε γαρ ἑῳος ὁ Ταυρος δυεται . ταυτα | ||
το εἰδος το ἀορι - στον της ὑλης ὁριζει και περατοι . δευτερα οὐν ἀπορια ὑπηρχε ζητουσα εἰ ἐστι καθολου |
κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
: γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
, και αὐτης δη της γλωττης προσφορας , ἱνα το οἰκειον ἀμεσως ἐπιχορηγουντος ἑκαστου , και μη ταις ἀλληλων συμπαθειαις | ||
οὐκ ἐχουσιν οὑ ἑνεκα ἐξ ἀρχης κατα το της φυσεως οἰκειον ὠρεχθησαν . . Οὐδεμια ἡδονη καθ ' ἑαυτο κακον |
Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
ὑπερφιαλοι κλεινᾳ πολει [ ] καλλιστον , ἱν ' ἀντιθεοι ναιον κλυτον ἱπποβοτον Ἀργος ἡρωες περικλειτοι λιποντες [ . ] | ||
θεοδματους ἀγυιας . Ἠδη γαρ ἐτος δεκατον θεοφιλες λιποντες Ἀργος ναιον ἀδεισιβοαι χαλκασπιδες ἡμιθεοι συν πολυζηλῳ βασιλει . Νεικος γαρ |
τους ἀκουσομενους συλλεγῃ , καλλισθ ' οὑτω περι των ἑαυτου βουλευσεται ; οὐκ , ἀλλ ' οὑτω και μαλισθ ' | ||
; Ἀλλ ' εἰ μεν παρατεινοι , τι χρη ποιειν βουλευσεται : οὐ γαρ ἀφῃρηται το αὐτεξουσιον ἐν τουτοις . |
φαρμακοις , ἀποδιδουσι τα δεοντα . Και λημαι μεν ὑγροτητος περιττης συμβολα , ἡν ἀντισπαστεον μεν τοις ἐρρινοις και μετοχευτεον | ||
γαρ ὁ φησιν Ἡγησιας „ ὁρω την ἀκροπολιν και το περιττης ” τριαινης ἐκειθι σημειον , ὁρω την Ἐλευσινα , |
τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
. νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
τοις κατοιχομενοις , ἐπειδη ἐνομιζετο καθαρος εἰναι και ἀπελαστικος των μιασματων . Διοπερ προς πασαν ἀφοσιωσιν και ἀποκαθαρσιν αὐτῳ ἐχρωντο | ||
κελευσας ἐξαγει τον λεων τας φλογας ὑπερθρωσκοντα της ὁσιωσεως των μιασματων ἑνεκα . ἐπει δε παν , ὁσον ἠν ἐκ |
ΤΕΡΟΣ ὑπερτρισυλλαβα συγκριτικα ἠ συγκριτικως παραληγομενα προπαροξυνεται : ἰθυντερος ἀβελτερος μελαντερος ὀρεστερος . τουτοις ἠκολουθησε και το κασσιτερος , εἰ | ||
ὑγροτερος , ξηροτερος λεγομενος , ὡσπερ και εἰ λευκοτερος ἠ μελαντερος , ἠ εὐσαρκοτερος ἠ ἰσχυροτερος , μειζων τε και |
, ΑΓ προς ὁρθας ἠχθωσαν αἱ ΔΖ , ΕΖ : συμπεσουνται δη ἠτοι ἐντος του ΑΒΓ τριγωνου ἠ ἐπι της | ||
ἀνισος ἀρα και ἡ ΓΔ τῃ ΑΕ . οὐκ ἀρα συμπεσουνται δια τουτο δια το την μεν μειζονα εἰναι , |
, και το ἀγαθον τε και ἐφετον και σωστικον των σωζομενων και ἐφιεμενων ἐστι : και δη παντα εἰ λεγοιτο | ||
παροντος σχηματος συλλογιστικοι εἰσιν ὁσοι των ἰδιων του δευτερου σχηματος σωζομενων ἐχουσι καθολου ἀποφασιν ὑπαρχουσαν , εἰτε ἐξ ἀμφοτερων καθολου |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
ποιησιν ἐξαρτησας μεθης . τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των | ||
πολυ δε μαλιστα ὡν νυν συ ἀπολαυεις . διο και ἐπιδους σεαυτον εἰς τα τοιαυτα αἰωρῃ [ γαρ ] και |
θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
πολεις ξυμμαχιδας πλειους , βασιλεως τε αὐτοις και Τισσαφερνους χρηματα παρεχοντων , σφισι τε οὐκετι ὀντων , εἰ μη τις | ||
. ὀνος ἀγων μυστηρια : ἐπι των ἑτεροις κακοπαθουντων και παρεχοντων εὐφροσυνην δια το τῳ καιρῳ των μεγαλων μυστηριων ἐξ |
, ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
. μηʹ Προθυμια μεν οὐν Ἡ μεν οὐν προθυμια των ἐρωντων τοιαυτη τις ἐστιν οἱαν διηλθομεν , και ὁ σκοπος | ||
, το δε δωροφορικον ; Οὐ μανθανω . Τῃ των ἐρωντων θηρᾳ τον νουν , ὡς ἐοικας , οὐπω προσεσχες |
Ἡμιθεας , ὡστε μη μονον παρα τοις ἐγχωριοις και τοις περιοικοις τιμασθαι διαφεροντως , ἀλλα και τους μακραν οἰκουντας εἰς | ||
και Ζαλευκου του Λοκρου , δι ' ὡν ἀξιοζηλωτοι τοις περιοικοις ἀχρι πολλου γεγονασιν . Σιμιχος δ ' ὁ Κεντοριπινων |
μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
Ὁτι Ἐφιαλτης ὁ Σοφωνιδου πενεστατος ἠν . δεκα δε ταλαντα διδοντων αὐτῳ των ἑταιρων , ὁ δε οὐ προσηκατο εἰπων | ||
, ἀει δε ἠν , των θεων σοι και τουτο διδοντων , ὡς ἀν μαλλον εὐδοκιμοιης . οὐ γαρ ἰσον |
: παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
χρυσοκομης ἡ ῥιζα ἐν μελικρατῳ , καστορειον ἐπ ' ἀνθρακων θυμιωμενον ἑλκομενον τε δια της εἰσπνοης : ὠφελει γαρ μαλιστα | ||
' ὁ μουσικος ἐφη τον στυρακα τον ἐν ταις ὀρχηστραις θυμιωμενον τοις Διονυσιοις φρυγιον ποιειν ὀδμην τοις αἰσθανομενοις . το |
ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
τε , εἰπερ οὑτος ἐκεινον κρινει , γενησεται το αὐτο κρινον τε και κρινομενον πιστον τε και ἀπιστον : ᾑ | ||
Κῳ . προειρηται δ ' ἀνω περι αὐτης ὁτι το κρινον οὑτω λεγουσι . Τιμαχιδας δ ' ἐν τεταρτῳ Δειπνου |
τοις δε συνηλγησας . Τοσαυτη δε ἐστιν ἡ της πρᾳοτητος περιουσια ὡστε ἀγανακτουμεν εἰ και σμικρον τις ἀνιαθειη των τα | ||
πενια πλουτος , δοξα ἀδοξια , δυσγενεια εὐγενεια , ἐνδεια περιουσια , πολεμος εἰρηνη , νομος ἀνομια , εὐφυϊα ἀφυϊα |
ἀντι γαρ τυφλου ἐξωμματωται και λελαμπρυνται κορας , Ἀσκληπιου παιωνος εὐμενους τυχων . Λεγεις μοι χαραν , λεγεις μοι βοαν | ||
δικης του [ ὀβριμωτατου ] στρατηγου ? ? ? ? εὐμενους . εἰης πολυχρονιος [ ] , ἀφθονος [ ] |
ὡς των μεν καθολικων χρονοκρατορων κυριωτερων ὀντων προς την του ἀποτελεσματος τελειωσιν , των δε ἐπι μερους συνεργουντων ἠ ἀποσυνεργουντων | ||
ᾡ ἀναλογει ἡ φυσις της ἡλικιας . Δει προ του ἀποτελεσματος της των χρονων ἐναλλαγης γινωσκειν ταυτα τα δ . |
παθητικη , πῃ δε ἠθικως προηκται . και το μεν πραγματικον ἐπιδεδεικται πολλαχου : συναπτει δε τας ἰδεας ταυτας πολλακις | ||
το πραγματικον και το παθητικον . και αὐθις το μεν πραγματικον δια δυο τουτων ἐργασομεθα τοπων , ἐπανοδου και ἀνακεφαλαιωσεως |
Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
πολει . πορθειν ] ἀφανιζειν . ἐπακτον ] ἀλλοτριον . ἐπακτον ] ξενον , ἀλλοτριον . Ξ ἐπακτον ] ἐπεισακτον | ||
, ἀλλ ' ὁθ ' ἁγνος ἠν , στρατον λαβων ἐπακτον ἐρχεται πολιν την Εὐρυτειαν : τονδε γαρ μεταιτιον μονον |
ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἐκ μεταφορας των κυβων ὑπαφρος ὁ μη φανερος , ἐκ μεταφορας των ὑπ ' ἀφρον νηχομενων , | ||
και ἀληθες το αὐτο τῳ ἠλιθιῳ εἰναι . στεργων δε φανερος μεν ἠν οὐδενα , ὁτῳ δε φαιη φιλος εἰναι |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
χρησμῳ Θαλητι τῳ Μιλησιῳ [ των ἑπτα σοφων ] το ἀριστειον ἐβουλοντο δουναι : τον δ ' εἰπειν ὡς οὐκ | ||
, βραβειων και κηρυγματων και των ἐν τιμαις ἁπαντων θαυμασιωτατον ἀριστειον : εἰ γαρ ἡ δυναμεως ἀκαθαιρετου ψυχη μεταλαβουσα και |
πυκνα . ἀλλ ' ὁτε δη Τρωεσσιν ἐν ἀγρομενοισιν ἐμιχθεν σταντων μεν Μενελαος ὑπειρεχεν εὐρεας ὠμους , ἀμφω δ ' | ||
ὀνοματα „ δια τας μετοχας : δοντες δοντων , σταντες σταντων . σεσημειωται ταυτα μη περισπασθεντα : Τρωες Τρωων , |
τελευταιον κρατησαντα των βασιλειων την μεν Κλεοπατραν ἐκ της φυλακης προαγαγειν , τοις δε Φινειδαις ἀποκαταστησαι την πατρωιαν ἀρχην . | ||
Ἀθηναιους [ ] της ἡσυχιας και της εἰρηνης και [ προαγαγειν ] ἐπι το πολεμειν και πολυπραγμονειν [ ] [ |
Οὐδε οὑτος . Ὁστις ἀρα οὐδεν ἱκανως περι οὐδενος οὐτε πεπαιδευται οὐτε οἰδεν , οὑτος οὐδε βουλευσασθαι περι τουτων ἱκανος | ||
καθεστωσης γενεας ἐστι , πως ἐχει προς ἀρετην και εἰ πεπαιδευται φερειν τα δεινα λογισμοις ἰσχυρογνωμοσιν οὐ προκαταπιπτουσα . τα |
γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
μεντοι ἑτερον , ὁς νοοιτο ἀν ὀρθος προς τινος κυκλου ἐπιπεδον μεγιστου και λοξου , ὁν ὁ ἡλιος τῳ ἑαυτου | ||
σφαιρας . ἐαν γαρ ἐκβληθῃ το δια των ΔΑ ΑΓ ἐπιπεδον , ποιησει κυκλον , ἐν ᾡ ἰσοπλευρον ἐγγεγραψεται τριγωνον |
, ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
ἠ κινδυνευειν . Εἰ γαρ τι τοιουτο γενηται , των δυνατωτερων ἠ ἀποθνησκουντων ἠ πληττομενων , ὁ λοιπος ὀχλος ἐν | ||
Ἀριστοτελης ἐν τοις προβλημασιν . Μερις οὐ πνιξ : των δυνατωτερων ἁρπαζοντων τας τροφας των ἀσθενεστερων και ἐπι τουτῳ ἐκεινων |
ὡν το μεν ἀπο μεσημβριας προς ἀρκτους ἐχον την παροδον ἐαρινον λεγεται , το δε ἐναντιον μετοπωρινον , δυο δε | ||
ἠλθε που σιδηρος : ἀλλ ' ἀκηρατον μελισσα λειμων ' ἐαρινον διερχεται : αἰδως δε ποταμιαισι κηπευει δροσοις ὁσοις διδακτον |
αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
στομα λιμναι εἰσιν , ὡν ἡ ἑτερα Βουτικη καλειται ἀπο Βουτου πολεως , και ἡ Σεβεννυτικη δε πολις και ἡ | ||
των λʹ . . . . Ἐτεοβουταδαις ] Ἐτεοβουταδαι οἱ Βουτου του ἱερεως ἀπογονοι , γενος λαμπρον παρ ' Ἀθηναιοις |
ἠ προσδοκωμενων , ὡς ἠ ἐπι τοις ἐν χερσιν ἀβουλητοις ἀνιασθαι ἠ ἐπι τοις μελλουσι ταραχῃ και φοβῳ κραδαινεσθαι : | ||
ὠ στυγνε δαιμον ] ὠ τυχη , ἡ στυγναζειν και ἀνιασθαι ποιουσα ἡμας , ψευσθηναι ἐποιησας των φρενων τους Περσας |
ἐπειδη μ ' οὐ διωλεσαν τοτε προθυμον ὀντα , τοισιν Ἑλληνων νομοις οὐχ ἁγνος εἰμι τωι κτανοντι κατθανων : πολις | ||
τον νοον . Πολυκρατης γαρ ἐστι πρωτος των ἡμεις ἰδμεν Ἑλληνων ὁς θαλασσοκρατεειν ἐπενοηθη , παρεξ Μινω τε του Κνωσσιου |
ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
ἠ καθολικως δια παντα τον στρατον , ὁς ὑπο πολλης ὑπερηφανιας οὐκ ἐνομιζεν εἰναι θεους , ἀλλ ' ἀτιμως περι | ||
και ἀργυρουτουτοις γαρ οὐδεν οὐδαμοσε προσεχρωντο , ἀλλα το μεσον ὑπερηφανιας και ἀνελευθεριας μεταδιωκοντες κοσμιας ᾠκοδομουντο οἰκησεις , ἐν αἱς |
σοφιᾳ και μαντικῃ , τῃ τε δι ' ὀνειρατων και τερατων , προὐχοντες , πασῃ τε , ὡς εἰπειν , | ||
δι ' ὀνειρατων ἠ δια χρησμων ἠ δια σημειων ἠ τερατων ὑφηγεισθαι : ἐπει δε τους ἀφροσυνης και ἀδικιας και |
μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
ἠδη ἐν ὑποστασει ὀντος το ἐχει λεγοντες ἐπι δε του γενησομενου το ἑξει . Τα δια των προλαβοντων ἀσυμφανως εἰρημενα | ||
οὑτω διατεθεις πλουτον ἐπηγγειλαμην ἀφθονον ἀγειν ὡς οὐδεν ἐμποδων μοι γενησομενου του παθους , παρεβην τας ὑποσχεσεις , παρεκρουσαμην τον |
τους παρασπιζομενους τετραγωνους εἰναι μονους παρ ' ἑνα , φυσει περισσους ὀντας και ἀρτιους , και τους δορυφορουντας ἑτερομηκεις ἀει | ||
του κοσκινου τοιουτος : ἐκθεμενος τους ἀπο τριαδος παντας ἐφεξης περισσους ὡς δυνατον μαλιστα ἐπι μηκιστον στιχον , ἀρξαμενος ἀπο |
βασιλεις ἠσθομην ] ἠγουν ἐγνων , εἰδον κοιρανουντ ' ] βασιλευοντα ἐποψομαι ] ἐκπεσοντα ἰδω αἰσχιστα και ταχιστα ] † | ||
ἐκεινος παραλυθεις της ἀρχης , και ἀποδημησας προς τον νεωστι βασιλευοντα Θεοδοσιον , εἰτα ἐπανελθων , και την τρυφην ἐπιδεικνυμενος |
ταν λαυραν , τοθι ται δρυες , αἰπολε , καμψας συκινον εὑρησεις ἀρτιγλυφες ξοανον , τρισκελες , αὐτοφλοιον , ἀνουατον | ||
οὐν Διονυσος ἀφοσιωσασθαι βουλομενος τον ἐρωτα του ἀποθανοντος μειρακιου , συκινον αἰδοιον πελεκησας περιηψεν εἰς τον ἑαυτου τραχηλον , και |
. τα μεντοι ἐπιθετικα ἠ προσηγορικα ἐχοντα διαστολην ὀξυνεται : φανος . το δε πλανος βαρυνεται , και το νανος | ||
φασι την ἐκ ξυλων τετμημενων δεσμην . Φιλιππιδης : ὁ φανος ἡμιν οὐκ ἐφαινεν οὐδεν . ἐπειτα φυσαν δυστυχης οὐκ |
αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |
τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
των ἐν τοις οὐροις ὑφισταμενων και προσετι των ἐν τοις παρυφισταμενοις διαφορως τεθεωρημενων , ἐτι τε πομφολυγων , και ἀλλοιων | ||
ἐπισχεθεντων ἀλογως , ἑνος μεν ἠδη μηνος παρωχηκοτος συνεπιφαινεται τοις παρυφισταμενοις και τινα συνεπινηχομενα ἐρυθρα ψηγματα , προϊουσης δε της |
] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
ἀλλα μετεχον νου και λογου . Διο και ἐδεηθη ἁρμονιας συνελθοντος νου και ἀναγκης , της μεν προς το χειρον | ||
κατασχειν το Φικειον , εἰτ ' ἀναιρεθηναι ὑπο τινος Οἰδιποδος συνελθοντος αὐτῃ . τινες δε και Λαϊου την Σφιγγα παραδιδοασιν |
Καισαν , και τους Συρους πλεονασαι ἐν τῃ Αἰγυπτῳ . Τουτους δε φησι και το ἐν Ἀθως και το ἐν | ||
προς αὐτον πρεσβεις Ῥωμαιων , ἐξωνησασθαι βουλομενοι τους αἰχμαλωτους . Τουτους δια πασης αἰδους και τιμης ἐποιησατο , εἰδε τε |
, βουλομενοι τι ἐξαπατησαι την πολιν . Μεταξυ δε ἡμων διαλεγομενων ἐτυχετην οἱ Συρακοσιοι πρεσβεις παριοντες . εἰπεν οὐν ὁ | ||
οὐ δυνανται . εἰ δε τις αὐτων περι της ἐγκρατειας διαλεγομενων ἀπαντικρυ σταιη ἐχων ἐνθρυπτα και στρεπτους , ἐκβαλλουσι την |
ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
ὑμιν ὑπαρχειν συμμαχους και βοηθους , ὡν ἐκεινος τας πιστεις ὑπεριδων και τους ὁρκους ὑπερβας λελυκεν ἀδικως την εἰρηνην : | ||
ἐγενετο παις : οὑτος τεχθεις ἐν Λιβυῃ τῃ χωρᾳ , ὑπεριδων της ἐκει οἰκησεως εἱλετο την ἐν Αἰγυπτῳ οἰκησιν και |
ἐθελησαντων παραμειναι προς τα ὑπολοιπα του βαρβαρου , ἡμιν δε προσελθοντων των ξυμμαχων και αὐτων δεηθεντων ἡγεμονας καταστηναι : ἐξ | ||
αὐτῳ λαλῃ . και ἀναγεσθαι δη μελλοντας κωλυειν . και προσελθοντων δεισθαι ἐπισχειν , ἑως ἀν περιπατησῃ . και το |
μεν γαρ των ἐγγιζοντων τοιχων ἐφαψαμενοι και σφαλεντες της βασεως περιεπιπτον εἰς θαλασσαν και παραχρημα τοις δορασιν ὑπο των ἐφεστω | ||
οὑτως : “ ἐπι πολλων μεν οὐν πανυ μεγαλαις πληγαις περιεπιπτον : εἰ δε παντες κακως ἀπηλλαττοντο πυρεττοντες ἐν τῃ |
οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |
πινων και ἀθροως , οὐ διαιρων εἰς τα μικροτατα των ἐκπωματων . τρυγα δε τον νεον οἰνον . Καλλιμαχος : | ||
, σπονδας τε ποιεισθαι τοις θεοις κατα το οὑς των ἐκπωματων , ἐντευθεν γαρ ἠινιττετο τιμαν τους θεους και ὑμνειν |
' ἐπ ' ἐξοδοισιν ὀντος , τωνδ ' ἀκουομεν πυλων δουπον , ἐξιοντα τ ' ἠδη δεσποτην ὁραν παρα . | ||
ὁτι δια το μετρον παρακειται το γ : τον δε δουπον οὐκ ἀν εἰποι γδουπον . . ἡ διπλη ὁτι |
το ἡμιτονιον ἐκμελες , ἐπει μηδ ' ἀλλος τις παλιν ἐπιμοριος μεσος ἀναλογον διαιρειται , δεον δε ἐν λογοις ἐπιμοριοις | ||
ἐαν δε μητε πολλαπλασιος ᾐ ὁ λογος των ἀκρων μητε ἐπιμοριος , μικτος δε τις , το διαφορηθεν διαστημα πολλαπλασιον |
ἐπραττον ἐφ ' ὁσον ἐκεινος παρην , τα δε και φυγοντος αὐτου και τελευτησαντος . και μετα ταυτα ἀλλους τινας | ||
ἐνταυθα ἱκετας , οὐδε ἀρχην ἐξαιτησαι θελησαντες . Παυσανιου δε φυγοντος οἱ μεν παιδες Ἀγησιπολις και Κλεομβροτος νεοι πανταπασιν ἐτι |
οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |