| σοι ἐκχυθεισα ἡ πολις μικρου μεν ἁπασα ἐκινδυνευεν εἰσδραμειν : πεπομφε δε ὁν ᾠετο μαλιστα πεισειν σε το δευτερον : | ||
| φθονων , ξενος μου γενομενος ἐπιβουλευει μου τῳ γαμῳ και πεπομφε γραμματα μοιχικα μετα χρυσιου προς την γυναικα την ἐμην |
| δ ' ὁ μεν Καισαρ ἐκ Δικαιαρχειας , ὁ δε Λεπιδος ἐκ Λιβυης , Ταυρος δ ' ἐκ Ταραντος ἐπιπλευσεισθαι | ||
| πυρινον ἀλευρον ἠ ἀλφιτα . Προς τα Χειρωνεια ἑλκη . Λεπιδος χαλκου ⋖ ι , κηρου ⋖ ι , στυπτηριας |
| οἱ δ ' ἐφεβοντο . πολλοι δε πρηνεις τε και ὑπτιοι ἐκπεσον ἱππων Ἀτρεϊδεω ὑπο χερσι : περι προ γαρ | ||
| κακου ϲυμπαν το ϲωμα νωθρον και οἱον νεκρωδεϲ γιγνεται , ὑπτιοι κατακειμενοι ἐπι ποδαϲ καταρρεουϲι , διερριμμενοι ταϲ χειραϲ και |
| Ἑρμην τιμησουσιν , ἀλλα και πασαι αἱ πολεις της εἰρηνης τυγχανουσαι δια το χρησιμευειν τῳ βιῳ των ἀνθρωπων . Γ | ||
| τας ἑξεις , ἀλλα και αἱ τροφαι θερμαντικωτεραι και ξηροτεραι τυγχανουσαι εὐκατεργαστοι εἰσι και εὐδιοικητοι και τας ἑξεις θερμοτερας και |
| , εἰ μελλει ὁ ὁρισμος ἀποδεικνυσθαι , ὁταν ὁ μεσος ὁριστικως ληφθῃ κατα του ἐλαττονος , ὁς και το ὁριστον | ||
| πλατυνομενη ἐν τῃ κατα ῥητον και διανοιαν της ἐξετασεως στασει ὁριστικως ἐργαζεται , λεγεται κατα ὁρον ἐξεταζεσθαι , τουτεστι του |
| εἰ δυνατον ἐτι και ληπτον τῃ φυσει και δυναμενῳ και πειρωμενῳ ἀνδρι . ἡ δε ναυς ὁλη , μεστη πληρωματος | ||
| γε τοι αὐτος μισει , τῳ τε τι τοιουτον φθεγγεσθαι πειρωμενῳ οὐκ ἐπιτρεπτεον . Οὐ μεν δη : πως γαρ |
| , στυπτηριας στρογγυλης ⋖ κθ , λιθαργυρου ⋖ δ , κηκιδος ⋖ γ , μισυος ⋖ β , σωρεως ⋖ | ||
| και το ἀποζεμα αὐτης εἰς ἐγκαθισμα και ὑπατμισμον , ἠ κηκιδος ἀφεψημα ἠ σιδιων ἠ σχινου εἰς ἐγκαθισμα . Προς |
| των ἐν τοις μεταξυ τουτων ἀποστημασιν ὑπεροχων , περι ὡν τυγχανομεν προδιειληφοτες ἐπι της ἐν τοις των ἀνωμαλιων κανοσιν των | ||
| χαριν δουναι τῳ ἑταιρῳ ἠ τῳ εὐεργετῃ , και ᾡ τυγχανομεν ὀφειλοντες , ἐαν γε ἀμφοτερους εὐ ποιησαι οὐκ ἐνδεχηται |
| οὐ δηλοι , ἑτερωθι δε δεδηλωκε . Τα δη και μετεξετεροι των θεησαμενων Μεμνονος εἰκονα εἰκαζουσι μιν εἰναι , πολλον | ||
| δε ἐς τας τρεις και δεκα μυριαδας . Και ταδε μετεξετεροι Ἰνδων περι Ἡρακλεος λεγουσιν : ἐπελθοντα αὐτον πασαν γην |
| διαφορειται δε το περιττον δια των ξηραινοντων : τοιαυτης δε μικτης δυναμεως ἐστι το ὑποκειμενον φαρμακον και τα τουτῳ παραπλησια | ||
| τε του σωματος ἐπιτιθεμενα και εἰσω λαμβανομενα . Μελι πικρον μικτης ἐστι δυναμεως , ὡς εἰ και ἡμων τις ἐμιξεν |
| την τεχνην παρα τον ποτον . οὐσης δε λαμπρας και φιλοτιμου της δοχης , ψαλλομενος ὁ Στρατονικος , οὐκ ἐχων | ||
| ἀμφοτερων των ἡδονων . Πολυ μεντοι . Τι δε του φιλοτιμου ; ἀρα μαλλον ἀπειρος ἐστι της ἀπο του τιμασθαι |
| ἀρα ψοφος γινεται . ἰδου οὐν ἐν τῃ ἀποδειξει , προηγησατο μεν το ἀποσβεννυσθαι πυρ , ἠκολουθησε δε ὁ ψοφος | ||
| ἐμελλεν ἐκχεεσθαι ἡ γονη , ἀλλ ' ὁτι πνευμα τι προηγησατο της γονης , ὁπερ ἐξερχομενον τον ψοφον ἀπετελεσεν . |
| οἱς λεγει : ἐπειδη γαρ ἐστιν προς ἀνδρα και οὐχι συνεστωσης πολεως ἰσχυν ὁ πολεμος . . . . ἐγραψαςΦορμιωνι | ||
| μη ζοφος και ὀμβρος και βρονται βαρειαι της μαχης ἐτι συνεστωσης ἐπιπεσουσαι διεστησαν αὐτους ἀπ ' ἀλληλων και ὁ ἀγων |
| δε ἐπῃνεις την ὁρμην . πιστευω τοινυν ἀμφοτερους ἐμμενειν οἱς πεποιηκατε , σε μεν προτρεψειν , ἐκεινον δε ἐπιστελειν . | ||
| : ” ὑμεις τιμωντες ποτε Ἰφικρατην και ἀλλους τινας εὐ πεποιηκατε : ” εἰτα ἐπαγει ἐνθυμηματικως , „ εἰ τοινυν |
| νεεσσιν : ἡ διπλῃ ὁτι ἐκ τουτου διεσκευασται ὁ της τειχομαχιας στιχος ἀλλοι δ ' ἀμφ ' ἀλλῃσι μαχην ἐμαχοντο | ||
| των Ἑλληνων των ἀντιτεταγμενων κρατησαι , και τα γε της τειχομαχιας ἐπ ' ἐκεινους παντελως ἐλθειν . ἀλλ ' ὁ |
| ἐπει τινα ὀξυτονως φαμεν ἐπι της ἀποφασεως , καιτοι μηδεμιας αἰτιατικης εἰς α ληγουσης και ὀξυτονουμενηςΠως . δε οὐχι κἀκεινο | ||
| στεφανους . ὁρμοισι των χερας : ὁρμους : ἀντι της αἰτιατικης τῃ δοτικῃ ἐχρησατο . ὁρμοις [ οὐν ] λεγει |
| Ἀττικης και Λεοντιδος φυλης , ἀπο Ἀφιδνου αὐτοχθονος . ὁ δημοτης Ἀφιδναιος ὡς Πυδναιος . τα τοπικα δηλα , Ἀφιδνηθεν | ||
| Κρισευς . Κριωα , δημος της Ἀντιοχιδος φυλης . ὁ δημοτης Κριωευς . τα τοπικα Κριωθεν κατα συγκοπην και Κριωζε |
| ἀλλα και ἑτερος υἱος ἐγενετο Ὀρνυτιων , ἐπι δε αὐτῳ Θερσανδρος τε και Ἀλμος . Ὀρνυτιωνος δε ἠν Φωκος , | ||
| τον προτερον της ψυχης ἀπηλειψε . ” ταυτα ἀκουσας ὁ Θερσανδρος ἠγερθη . λογος γαρ ἐλπιδος εἰς το τυχειν ἐρωτος |
| ? εἰ κλυων [ γνωμης ] ἀτερ [ ] ηι μαχου [ ] εὐ ? ? φρονει [ ] ! | ||
| τουτο πρασσοντι , ἀλλα προς την δοξαν . ᾑ παντη μαχου , κἀν μηδεν σε ἐπειγῃ : καλον γαρ τι |
| τους δ ' ἀλλους μοι ἐτικτον ἐνι μεγαροισι γυναικες ] Ἑλλανικος νϚ . . * . . Ε : Μηριονης | ||
| ὑπ ' ἐμου λεγομενοις , Ἡσιοδος τε και Ἑκαταιος και Ἑλλανικος και Ἀκουσιλαος και προς τουτοις Ἐφορος και Νικολαος ἱστορουσι |
| μαρτυρουντων συγγενης ἐσται ὁ πεισας και φανησεται ἐλευθερος ὠν . ὡροσκοπουντος Ταυρου ἠ Διδυμων ἠ Καρκινου ἠ Λεοντος ἠ Παρθενου | ||
| ταχιον τρεπεσθαι , οὑτως και την των ἀρρενικων ἀπο του ὡροσκοπουντος δια το ἀπηλιωτικωτερον : και οἱ μεν ὁμοιως παρ |
| πολυχρονιοιϲ ὀφθαλμιαιϲ και γυναιξιν , αἱϲ ἐκλελοιπε τα καταμηνια . θεραπευτεον δε ἐπιμελουμενουϲ του παντοϲ ϲωματοϲ και προλεγονταϲ μεν , | ||
| κολλυριοιϲ . ἐαν μεντοι ἡ νομη ὑπεραιρῃ τουϲ ὀφθαλμουϲ , θεραπευτεον οὑτωϲ : πομφολυγα καλλιϲτην πεπλυμενην διεντα γαλακτι γυναικειῳ ἐπιχριειν |
| ἀποπλουν ὁλοκληρῳ χρονῳ εἰς Τροιαν κατηρεν . ὀνειδιζει δε τον Ἀλεξανδρον ὡς ἀντι της εὐεργεσιας κακα διαπραξαμενον τῳ Μενελαῳ . | ||
| ηὐξατο τῳ Ἡλιῳ τας χειρας ἀνατεινας ἠ αὐτον βασιλευειν ἠ Ἀλεξανδρον . Ῥαδαμανθυος δε του δικαιου Ἰβυκος ἐραστην φησι γενεσθαι |
| και ταυτῃ μαλιστα ἐψευσθησαν : τα μεν γαρ εὐθυς ὡς προσεφερετο κατηκοντισαν οἱ τε Ἀγριανες και οἱ ξυν Βαλακρῳ ἀκοντισται | ||
| μαλιστα μεν δια τας των χρηματων ἐπιδοσεις , αἱς ἀφειδως προσεφερετο αὐτοις , ὁτι τε παν ὡς στρατιωτης ἐπραττεν , |
| δε ἡ Σεληνη καλως σχηματιζομενη κληρωσηται τον κληρον ἠ τον ὡροσκοπον ἐπι του ζῳδιου τυχουσα συν τῳ οἰκοδεσποτῃ αὐτης , | ||
| και τῃ προικι : κατα πολυ κακον γαρ . τον ὡροσκοπον ἐχοντες και τον μεσουρανουντα ἀστερες ἀγαθωτατοι τεκνοποιϊαν δηλουσιν , |
| τῳ ἑαυτου στρατευματι εἰς την ἀκρο - πολιν συγκαλει των Σικυωνιων των τε ἐνδον ὀντων τους κρατιστους και τους ἀνευ | ||
| τῳ Ἀπολλωνι εὐξαντο , εἰ ἀπωσαιντο ἐκ της πατριδος των Σικυωνιων τον στρατον , πομπην τε ἐν Δελφοις αὐτῳ στελειν |
| και τῳ θερει καιονται . Χρη δε , ὁσον ἡ θερμοτης του ἡλιου κατεισι , τοσουτον ὀρυττειν και φυτευειν , | ||
| ὑγιασαντος τριψις ἐγενετο των ποδων του καμνοντος , και ἐντευθεν θερμοτης ἐκινηθη , και ἐδρασεν εἰς τα ἐνοχλουντα αἰτια και |
| κροκου , ἀνα δραχ . δ , ὀξους δριμυτατου το ἀρκουν : λειωθεντα δ ' ἐστωσαν τα ἀπο της λιθαργυρου | ||
| Κελτικης ⋖ δ , σμυρνης ⋖ β , μελιτος το ἀρκουν . ἡ δοσις ⋖ α μεθ ' ὑδρομελιτος ἠ |
| των Αἰγυπτιων ἐπιβουλευειν τοις περι Φοινικην πραγμασιν . Της δε ναυμαχιας τοιουτον το τελος λαβουσης Ἀθηναιοι τοτε μεν εἰς Σηστον | ||
| ἀπο δυσμενεων Μηδων ναυται Διοδωρου ὁπλ ' ἀνεθεν Λατοι μναματα ναυμαχιας . Σωσος και Σωσω , σωτερ , σοι τονδ |
| χαριστηριον , ἀνθ ' ὡν αὐτῳ Ναξον προσενειμεν ὁ Φολος κρινομενῳ παρ ' αὐτῳ προς τον Ἡφαιστον . Φολω : | ||
| : και παλιν ἐν τῳ ἀφορωντι εἰς την ἀκροπολιν και κρινομενῳ τυραννιδος διαβαλλειν μεν τα εἰκοτα , ἐπιζητειν δε τους |
| δε ὁθεν γινεται πρωτου μη ἐνυπαρχοντος , ἱνα εἰπῃ την τελικην ἀρχην : αὑτη γαρ ἐξωθεν ἐστι του πραγματος . | ||
| οὐ δυναται : ὡστε ἐχοι ἀν και ποιητικην αἰτιαν και τελικην : του γαρ ἀγαθου χαριν και ἐστι τα ἀκινητα |
| Ἡρακλειδην εἰπειν παρηγοροιτο το ξερον και ἀπο του ξεω : εὐφυως γαρ ἐχει προς ξεσιν λειαν τα ξηρα . . | ||
| προς δειλιαν ἐπαγουσα . . πειθαρχια γαρ ἐστι ] πανυ εὐφυως ὁ Αἰσχυλος την πειθαρχιαν γυναικα ὠνομασε μητερα της εὐπραξιας |
| σωφρονισται ἀποτρεπειν πειρασθε . χαλεπον δε ἠδη το ἀποτρεψαι ἡμας πολυπραγμοσυνης : πολυπραγμονειν λεγει το πολλοις ἐπιχειρειν και πολλαχου . | ||
| ἀγροικικης ἁπλοτητος . , ἀπεριττοτητος , αὐταρκειας , ἀντι του πολυπραγμοσυνης : το α ἐνταυθα το ” πολυ “ σημαινει |
| την καρδιαν ἐνδεικνυται πεπονθεναι και οὐ τον ἐγκεφαλον , τροπῳ τοιουτῳ : πυρετος ὑποκειται ὀξυς : ἐπι τῳ πυρετῳ βλαπτεται | ||
| τις ἡ διδασκαλια των προς τι . ἰστεον τοινυν ὁτι τοιουτῳ κεχρηται τροπῳ διδασκαλιας τῳ ῥηθησομενῳ : πρωτον ὁριζεται τα |
| της βασιλειας ἐτει νοσῳ διεφθαρη . Διεδεξατο δε την βασιλειαν Ταρκυνιος ὁ Πρισκος ὀνομαζομενος . Οὑτος το μεν της συγκλητου | ||
| τελευτην ὑπομειναντος . Τῳ δευτερῳ δε μετα τους βασιλεας ἐτει Ταρκυνιος αὐθις ἐκινησεν ὁπλα κατα της Ῥωμης ὑπερ της βασιλειας |
| ἀντερωντας . νυν δε γυναικος μεν ὡραιας ἠδη τινες ἐπιθυμουντες αἱματι τον ἐρωτα ἐκριναν , και τιμης περι μαχομενοι προς | ||
| ἐν δε γαιᾳ ] ἐν δε τῃ γῃ ῥανθεισῃ τῳ αἱματι μεμικται ἡ ζωη αὐτων . . φονορρυτῳ ] ἐν |
| λυρας περιφοραν σκολια ἐλεγετο . τινες δε φασιν , ὡς Ἀλκηστιδος ὑπεραποθανουσης Ἀδμητου του ἀνδρος αὐτης σκολια . . . | ||
| ἐχοντων , Φοιβε : ὁ μεν Ἀπολλων λεγει ἐπι της Ἀλκηστιδος ὁτι ἐαν γενομενη γραυς ἀποθανῃ , πλουσιως θαπτεται : |
| σωτηρας ἐχοντες : χαιρε , σεβιζω ς ' ἰσα και μακαρας πλουτου μεγαλης τ ' εὐδαιμονιας . τας σας δε | ||
| ἀκαχημενος , αὐταρ ἀοιδος Μουσαων θεραπων κλεια προτερων ἀνθρωπων ὑμνησει μακαρας τε θεους οἱ Ὀλυμπον ἐχουσιν , αἰψ ' ὁ |
| Ἀγαμεμνονι . . . ὑπεσχετο και κατενευσεν ἐπι την ἀλλοτριαν ἐλθοντι Ἰλιον ἐκπερσαντ ' εὐτειχεον ἀπονεεσθαι . Και ὁ Ἀπολλων | ||
| ἁπαν ἐπτηχει τῳ φοβῳ , συν εὐδαιμονιᾳ δε προς γηρας ἐλθοντι τῳ παιδι την ἀρχην ὑπηρξεν οὐκ ἐλαττω παραδουναι . |
| μεν Ἀχιλλεα , ξανθης δε κομης ἑλε Πηλειωνα : ἐπειτα Μενελαον ξανθον ἐπονομαζων ἀπο της κομης : της δε Ἑκτορος | ||
| : καιτοι πολλακις τον Ἀγαμεμνονα ποιησας δειπνιζοντα τους ἀριστους , Μενελαον δε τους Ἑρμιονης γαμους ποιουντα και του υἱου και |
| λελαληκατε ἀληθως κατα του θεραποντος μου Ιωβ : διο ἀνασταντες ποιησατε αὐτον ὑπερ ὑμων ἀναφερειν θυσιας , ὁπως ἀφαιρεθῃ ὑμων | ||
| ἐν ὑμιν ἐστι τουτ ' ὀρθως διαγνωναι , ὁ και ποιησατε . Δεησεται δ ' ὑμων οὑτος μεν ὑπερ μητρος |
| τουτῳ γαρ τῳ ἀγωνι Ἀθηναια ὀνομα ἠν , Παναθηναια δε κληθηναι φασιν ἐπι Θησεως , ὁτι ὑπο Ἀθηναιων ἐτεθη συνειλεγμενων | ||
| ὀκτω . Μερος Ἰλλυρικιανων βανδα ὑπερκερασται βανδα ἡμισεος δευτερου Λεγει κληθηναι ὡς ἑκαστον μερος του ἐν αὐτῳ στρατου εἰς τα |
| ὁ δε μ ' εἰδε περιγληνωμενος ὀσσοις θηρ ἀμοτος , μακρην δε περ ' ἰγνυῃσιν ἑλιξε κερκον , ἀφαρ δε | ||
| ἀλλ ' ἐδοξε . νυν δ ' ἐς νοσον πεσων μακρην και μη θανῃ δεδοικως ὁ μη θεους εἰναι λεγων |
| οἱον τε ἀνθρωπον ἀγαθον ἀποτελουσα . εἰς τουτο γαρ και κατεληξεν ὁ λογος μελλων μεταβαινειν ἐπι τα θεοποια παραγγελματα . | ||
| ζῳδιῳ παρειχον μοιρας λ : και ὁπου δ ' ἀν κατεληξεν , ἐκεινο ἐλεγον εἰναι το δωδεκατημοριον . οὑτω και |
| ἀν μη ποιησω πεπονα μαστιγων ὁλον , ἀν μη ποιησω σπογγιας μαλακωτερον το προσωπον ἁρετη και το καλον αὐτ ' | ||
| Κολαξι φρουδον το χειρονιπτρον . οἱς ἐπακτεον και σπογγους και σπογγιας . ἐπι δε τουτοις κανα και κανητα και κανητια |
| ᾑ και τα ἐμψυχα : ἐδει γαρ εἰς την των βελτιονων δηλωσιν γενεσιν ὑποστηναι και των χειρονων ὑπο δυναμεως της | ||
| ἀν αὐτοι φησαιτε . ἀλλ ' ὁτι βελτιων και ἐκ βελτιονων ὁ φευγων ἐμου ; ἀλλ ' οὐδ ' ἀν |
| τῳ ὁρισμῳ αὐτων ἡ ὑποκειμενη αὐτοις οὐσια : οἱον ἡ σιμοτης και το περιττον οὐ προς τι , παθη μεντοι | ||
| ἐν τῳ λογῳ του συμβεβηκοτος το ὑποκειμενον περιεχεσθαι , ὡς σιμοτης ἐν ῥινι , το περιττον ἐν τῳ ἀριθμῳ και |
| αἱ κοιναι αὐτων τομαι παραλληλοι εἰσιν . Δυο γαρ ἐπιπεδα παραλληλα τα ΑΒ , ΓΔ ὑπο ἐπιπεδου του ΕΖΗΘ τεμνεσθω | ||
| ΒΓ παραλληλοι εἰσιν ἀλληλαις . παλιν , ἐπει δυο ἐπιπεδα παραλληλα τα ΝΗΞ , ΒΕΓ ὑπο τινος ἐπιπεδου του ΑΗΚ |
| : Σαρρᾳ γουν οὐ διαλεξεται , πριν ἐκλιπειν ἐκεινην τα γυναικεια παντα και ἀναδραμειν εἰς ἁγνευουσης παρθενου ταξιν . ἀλλ | ||
| ὡσπερ ἀπο δακτυλων ῥοδοδακτυλος . και δακτυλιος και δακτυλιδια τα γυναικεια , και δακτυλιογλυφος και δακτυλιογλυφια παρα Πλατωνι . και |
| γινονται ἠτοι τῳ ποσῳ βαρυνουσαι την κοιλιαν , ἠ τῃ ποιοτητι ἐπικρατουσαι , ἠ αὐτῃ τῃ των τροφων ἰδιοτητι , | ||
| τα ὁμοια . ἡ μεντοι κοινη ποιοτης συμπεπλεγμενως ἐνταυθα τῃ ποιοτητι του προσωπου και τῃ γνωμῃ ἐξετασθησεται . Ὡσπερ δε |
| ὡς ἐστι πως καθ ' ἑκαστον αἰτιον ἐπιουσι δεικνυναι την γνωστικην αὐτου σοφιαν οὐσαν , ὁτι εἰκοτως ἑκαστον αἰτιον γινωσκει | ||
| ἠδη ἐπιστημαι . ἰδιον γαρ ἐπιστημης το ἑξιν εἰναι ἀποδειξεως γνωστικην . τοιαυτη δε οὐσα και βεβαιος ἐστι , και |
| το Α προτερον . του δε ἀναγκαιως οὑτως ἀκολουθειν τῃ μελλουσῃ ὑπαρξει του Δ την του Α ὑπαρξιν το Γ | ||
| βουλομενος , αὐτομολους ἐπεμψεν ἀγγελουντας , ὡς μεγαλη συμμαχια τῃ μελλουσῃ νυκτι τοις Λακωσιν ἀφιξεται . των μεν κτηνων τα |
| ἐπιφοραν φησι την καταφοραν , οἱ δε καταφορικοι των λογων σφοδροτητος οἰκειοι . [ , ] τι γαρ δηποτε , | ||
| ἐμβαλοντα . ἐμβεβληκοτα ] ἐπαγαγοντα . θΞ ἐμβεβληκοτα ] μετα σφοδροτητος . Ξ εἰ και δικαιως προς τον πολεμον ὡρμησας |
| Λερον και ἐνεστι μαθειν ἀλλαχοθεν . Πεπυσμαι δε ὑπερ των μυρμηκων και ταυτα . οὑτως ἀρα αὐτοις το ἐθελουργον και | ||
| ῥευματων , γαγγραινης , ἀποστηματων , χοιραδων , συριγγων , μυρμηκων , ἐλεφαντιασεως : ἐν δε τῳ ὀγδοῳ ὁσα κατα |
| σπερματικον φυσι - κως ἁπασι κινειται , ἀρρεσι μεν δια γονης , θηλειαις δε δι ' ἐμμηνου καθαρσεως : διοπερ | ||
| ἀπολλυται το γεννητικον , προθυμιας μεν εἰς συνουσιαν γινομενης , γονης δε οὐδολως ἐκκρινομενης , και ἐστιν ἀνιατος ἡ διαθεσις |
| Ἀρχεδημος και Νεστωρ . . . ὁ δ ' Ἀθηναιος Ἀρχεδημος εἰς την Παρθων μεταστας ἐν Βαβυλωνι Στωϊκην διαδοχην ἀπελιπε | ||
| Το δε σφαιριον οὐκ ὀρθως ἐχει : δηλωσει δε σοι Ἀρχεδημος , ἐπειδαν ἐλθῃ . και δη και περι τουδε |
| Εὐρυαδην δ ' ἀρα Τηλεμαχος , Ἐλατον δε συβωτης , Πεισανδρον δ ' ἀρ ' ἐπεφνε βοων ἐπιβουκολος ἀνηρ . | ||
| δη του πατρος ἀεικεα τισετε λωβην . Ἠ , και Πεισανδρον μεν ἀφ ' ἱππων ὠσε χαμαζε δουρι βαλων προς |
| και ἀνασχων τον οὐρανον αὐτος , και τον Κερβερον ὡς ἀνηγαγεν ἐξ Ἁιδου και μετ ' αὐτου Θησεα τον των | ||
| ἁμα τῃ ἑῳ τον μαντιν ὁ Βαλακης παραλαβων ἐπι γεωλοφον ἀνηγαγεν , ἐνθα και στηλην συνεβαινεν ἱδρυσθαι δαιμονιου τινος , |
| δε ἐμαθεν αὐτων την ὁρμην , και αὐτος ὑπο - στρεψας το ἐμπαλιν ἐπι τους Τριβαλλους ἠγεν , και καταλαμβανει | ||
| των Ἑλληνων και ὁ ὀχλος ἀκμην διεβαινε , Ξενοφων δε στρεψας προς τους Καρδουχους ἀντια τα ὁπλα ἐθετο , και |
| ἡμεις δ ' ὑπερ ἡμων αὐτων λεγοντες και το σον θεραπευομεν . μαλλον δε της μεν σης ἀπολογιας και ἡμεις | ||
| ἐχειν οἰκειοτερον : ἐπει και του σωματος ἀει το καμνον θεραπευομεν και πλειονα ποιουμεθα προνοιαν ποδων ἠ ὀφθαλμων , ὁταν |
| γλοιος ὁ ἀπο λουτρων και το βουτυρον . Ἀγαρικον , ἀκαληφης το σπερμα , ἀμυγδαλα πικρα και το δενδρον αὐτο | ||
| . Ἀγνου τα φυλλα και το σπερμα θερμαινει μετριως : ἀκαληφης ὁ καρπος και τα φυλλα , ἀκανθιου ἡ ῥιζα |
| . πεμφιγωδεις οὐν φασι , τους ἁπτομενους την ψυχην μετα παραφροσυνης . πεμφιγας δε λεγει τας φλυκταινας τας ἀπο παχυτερου | ||
| χειλος το κατω σειεται . Ταυτα δε ἐν ἀρχῃσιν ἐπιφαινομενα παραφροσυνης δηλωτικα ἐστι σφοδρης , και ὡς ἐπιτοπολυ ἀποθνησκουσιν : |
| προς δε ταυτην ἀντεπεσεν ἀντιθεσις ἀπο του δυνατου κεφαλαιου ἀλλα δεδοικαμεν βασιλεα . ταυτην ἐλυσεν ὁμογενως ἐκ του αὐτου κεφαλαιου | ||
| μη τι συμβῃ τοιουτον οἱον και ἐπι των προγονων , δεδοικαμεν , οἱς ἐν τῳ θεατρῳ συγκαθημενοις ἐφειστηκεσαν οἱ τοξοται |
| ὠτων ἀφειλετο . οὑτω πολλοι δια πλεονεξιαν τοις ἀλλοις ἐποφθαλμιωντες λανθανουσι και των ἰδιων στερουμενοι . καστωρ ἐστι ζῳον τετραπουν | ||
| κινησεις , ἀν μη σφοδρα μεγαλαι ὠσι και ἰσχυραι , λανθανουσι παρα μειζους τας ἐγρηγορικας . ἐν δε τῳ καθευδειν |
| ὡς βελτιστα : ἀν δε μη οἰκοδομῃς , συνεχη την οἰκοδομιαν ὠσπερ καμαρας ποιειν και οὐθεν στρωτηρων προσδεησεται . ἱνα | ||
| , και διαφερουσι προς τε ἀλληλας και προς την ὁλην οἰκοδομιαν : ἡ μεν γαρ τελεια : και γαρ οὐδενος |
| την γεφυραν καταβαλοντος , ἀνδρων τε πληθος ἀποληφθεν ἐν τῃ περαιᾳ διεφθειραν οἱ περι τον Πετρηιον , και ὁ Καισαρ | ||
| και το ἐπινειον , ὁ κατεσκευασεν αὐτοις Βαλβος ἐν τῃ περαιᾳ της ἠπειρου . κειται δ ' ἐπι των ἑσπεριων |
| και ταλαντα δια μνημης ἐχεις ; Και τους δυο δε κρατηρας , εἰ βουλει , προσθησω οὑς ἐλαβον ἀποκτεινας Κλεοκριτον | ||
| πενταρραβδωι χορδαν ἀρθμωι χερα καμψιδιαυλον ἀναστρωφων ταχος . πρωτοι παρα κρατηρας Ἑλλανων ἐν αὐλοις συνοπαδοι Πελοπος Ματρος ὀρειας Φρυγιον ἀεισαν |
| , ἀλλ ' ὑπολειφθεισων χιλιων δραχμων και ὁμολογηθεισων ἀπολαβειν ὁταν Πολυευκτος ἀποθανῃ , ἑως μεν ὁ Λεωκρατης ἠν κληρονομος των | ||
| της Ἑστιας ; ποτερον καταφαγων την πατρῳαν οὐσιαν , ὡσπερ Πολυευκτος ὁ καλος ; οὐ δητ ' , ἀλλ ' |
| οὐ πολυ της Σχεδιας ὑπερθεν . μετα δε το των Μιλησιων τειχος ἐπι το Σεβεννυτικον προϊοντι στομα λιμναι εἰσιν , | ||
| το ἐθνικον Ἀρταιοτειχιτης . Ἀρτακη , πολις Φρυγιας , ἀποικος Μιλησιων . Δημητριος δε νησιον εἰναι φησι και Τιμοσθενης λεγων |
| ἐν Θηβαις : τῳ Ἀπολλωνι τῳ Ἰσμηνιῳ παιδα οἰκου τε δοκιμου και αὐτον εὐ μεν εἰδους , εὐ δε ἐχοντα | ||
| ὡσπερ τους ἀργυρογνωμονας ἐξεταζειν ἐδει , ὁποτερος αὐτων γνωριστικος του δοκιμου και μη . Τον μεν προ του δοκιμου το |
| βοην ἀγαθος βαλεν Αἰας χερμαδιῳ προς στηθος , ἐπαυσε δε θουριδος ἀλκης ; και δη ἐγωγ ' ἐφαμην νεκυας και | ||
| Λυκιοι και Δαρδανοι ἀγχιμαχηται ἀνερες ἐστε φιλοι , μνησασθε δε θουριδος ἀλκης νηας ἀνα γλαφυρας : δη γαρ ἰδον ὀφθαλμοισιν |
| πεζον ἠ ἐνυδρον : εἰτ ' ἐθηκε πεζον , οὐ συνηγαγεν : εἰτα διπουν ἠ ἀπουν ; και δοντος διπουν | ||
| ὡδι δε μη , ὁτι οὑτως εἰληφε και προετεινεν ὁ συνηγαγεν , οἱον ὁ Κλεοφων ποιει ἐν τῳ Μανδροβουλῳ τῳ |
| . το εʹ προσοδιακον . το Ϛʹ Πινδαρικον ἐκ Σαπφικου πλεονασαν χοριαμβῳ και συστειλαν την παρατελευτον . το ζʹ Εὐριπιδειον | ||
| ἠχους : ἀχαρι δε και ἀηδες το σ , και πλεονασαν σφοδρα λυπει : θηριωδους γαρ και ἀλαλου μαλλον ἠ |
| ὁ οἰκοδομος οἰκοδομει , οὐχ ἡ τεχνη , και ὁ κιθαριστης κιθαριζει , οὐχ ἡ μουσικη , καιτοι ὁ μεν | ||
| εἱλετε . Ὁθεν εἰς παροιμιαν ὁ λογος περιεστη . Ἀσπενδιος κιθαριστης : Ζηνων ὁ Μυνδιος ἐπι των φιλοχρηματων φησι τεταχθαι |
| αἱματοϲ νεοϲφαγουϲ μαλιϲτα μεν τρυγονοϲ , εἰ δε μη και περιϲτεραϲ , ἐκπληρουνταϲ ὁλον τον ὀφθαλμον θεραπευειν : εἰτα ἐπιτιθεναι | ||
| νιτρου ἠ ἀϲβεϲτου ἠ εὐφορβιου ἠ θειου ἀπυρου ἠ ἀγριαϲ περιϲτεραϲ κοπρου ἠ ὀποπανακοϲ ἠ ϲαγαπηνου ἠ ὀπου Κυρηναικου ἠ |
| γαρ ἐνεστι λεγειν μη πασαν ἀκαταληπτον φαντασιαν ἰσην πασῃ ἀκαταληπτῳ τυγχανειν φαντασιᾳ , ἀλλα την μεν μαλλον εἰναι ἀκαταληπτον την | ||
| περι των σπονδων οὑτως ἐσπεισαντο , ὡστε μη βεβαιους αὐτας τυγχανειν , ἀλλ ' ἀποτεινεται προς Ἀλκιβιαδην τε και Κλεοβουλον |
| σωζομενον , μητε τους αἰχμαλωτους : εἰθ ' ὁτι και βλαβηναι μαλλον ἠν : ποθεν γαρ ἐτι δειξαι την νικην | ||
| και δι ' αὐτου τους ἐχθρους δυναται βλαψαι και μη βλαβηναι παρ ' αὐτων . Χρη προ παντων τον στρατηγον |
| ῥυπωντες ἐν τοις βαλανειοις χρωνται , ῥυπτικην ἐχοντι δυναμιν και διαφορητικην . ὁ δ ' ἀφρος του λιτρου της αὐτης | ||
| ἐκβαλλει . Ἠριγερων ἐπιμικτον ἐχει δυναμιν ψυκτικην τε και μετριωϲ διαφορητικην . Ἠρυγγιον θερμαινει μεν οὐ καταφανωϲ , ξηροτητοϲ δε |
| λογους οὑς ἐγω περι σου προς ἁπαντας ἀνθρωπους ἐλεγον , πεπεικως ἐμαυτον ἀληθη λεγειν , οὐκ ἐκ του πεπλησιακεναι σοι | ||
| φιλους και τον Μενεκρατη , ὡς δη τινα των ἑταιρων πεπεικως ὑποστηναι της κορης τον γαμον . ἐπει δε ἐδεδειπνητο |
| πως ἀν εἰη ἐπιστημη ; οὐτε ἀμαθιατο γαρ του ὀντος τυγχανον πως ἀν εἰη ἀμαθια ; ἐστι δε δηπου τοιουτον | ||
| κουφον καθεστως ἀνωφορον ἐστι , και το ὑδωρ φυσει βαρυ τυγχανον κατω βριθει , και οὐτε το πυρ κατω φερεται |
| ὁ Ζευς ἐβοηθει τοις Ἑλλησι , πριν ἱκετευθηναι ὑπο της Θετιδος : και ὁτι το ἡμιστιχιον ὁ Ζηνοδοτος μετηνεγκεν ἐπι | ||
| Τελαμων , ἐκ Ψαμαθης δε της Νηρηιδος Φωκος Πηλεως και Θετιδος Ἀχιλευς Ἀχιλεως και Δηιδαμειας της Λυκομηδους θυγατρος Πυρρος ὁ |
| παρουσαν φρικην , συννευει προς ἑαυτο και ἀποφευγει προς τα θερμοτερα μερη του σωματος : τουτου δε ἀναθολουμενου και καθισταμενου | ||
| ζωμον Κυδωνιου ἠ μυρτων συν οἰνῳ στυφοντι . ἐπιθεματα δε θερμοτερα μεν το τε δε δια δαφνιδων και το δια |
| μη δεχεται την θαλατταν , ἀλλα καθολου πως παρεσκευασται και πεπηγεν , εἰ μηδεν ἐστι διεστηκος μηδε σαθρον . και | ||
| κυκλον , παρα δε τῳ κυκλῳ μεγα των ὀντων ὑπομνημα πεπηγεν . Εἰσιοντι δε παρ ' αὐτην την ἀκροπολιν τετρασι |
| παρ ' αὐτοις συνυφασμενος , ἠ μυιας ἐχων ἐμπεποικιλμενας . Μασσαλιωτων δε ὁ χορταιος , ὡς ἡ ζειρα Θρᾳκων , | ||
| εἰρηκε Πολυβιος , μνησθεις των ὑπο Πυθεου μυθολογηθεντων , ὁτι Μασσαλιωτων μεν των συμμιξαντων Σκιπιωνι οὐδεις εἰχε λεγειν οὐδεν μνημης |
| ἀμβροσιον βαλεν εἰδαρ : ἡ δ ' ἐν γουνασι πιπτε Διωνης δι ' Ἀφροδιτη μητρος ἑης : ἡ δ ' | ||
| την θαλατταν ἐστιν . ἐστοχασαντο δε του αὐτου και οἱ Διωνης αὐτην θυγατερα εἰποντες εἰναι : διερον γαρ το ὑγρον |
| , προς Ἱμεραιους καταψευσομαι σου , κἀν ἐτι παραστῃ . χαλεπωτερον δε σοι οἰμαι και τουθ ' , ὁπερ προπεμπειν | ||
| , ἀλλα χαλεπωτερον γε ἐκεινου και ποικιλωτερον : πως δε χαλεπωτερον και ποσαχως συμβαινει και πως προς αὐτο ἐνστατεον , |
| Ἠν δε αὐτοις και τα σωματα ἐκ της παρελθουσης νυκτος πεπονηκοτα και το βλεμμα ἀθυμον και οἱ χρωτες ἠλλαγμενοι : | ||
| δ ' Ἀγαθοκλης ἀπαγαγων την ὑπολελειμμενην δυναμιν εἰς Συρακουσσας τα πεπονηκοτα των τειχων ἐπεσκευαζε και τον ἀπο της χωρας σιτον |
| Ἡλιου μαρτυρουμενος πολυκτημονας ἐνδοξους ἀποτελει , ἐκ θανατικων εὐεργετουμενους , θεμελιων σωματων κυριους , ἐπιτροπους ἀλλοτριων πραγματων προεστωτας . νυκτος | ||
| προσκυνησαι σοι ἐπι την γην „ ; Ταυτα μεν δη θεμελιων τροπον προκαταβεβλησθω , τα δε ἀλλα τοις σοφης ἀρχιτεκτονος |
| ποιει τον Χειρωνα . Ἀναγκαιη : το του ποιητου : ἀναγκαιη γαρ ἐπειγει . ἡ γαρ Ἀναγκη μεγαλη θεος ἐστι | ||
| ὁκως ὠφελιη ψευδεος : της δε ἀπο τουτου γινομενης χρειης ἀναγκαιη και τουτο ποιεειν . Παῤῥησιη ἀπο γνωμης ἐλευθερης και |
| την προαιρεσιν : και αἰνιξαι ἐξ ὡν ἐπι Μαραθωνα οὐ συνεμαχησαν κινδυνευουσῃ τῃ πολει : εἰτα εἰςβαλλεις εἰς την καταστασιν | ||
| δε Θουκυδιδης παλιν ζητουμενου , δια τι οἱ Κερκυραιοι οὐδενι συνεμαχησαν , ἀπο της γνωμης ἐπιχειρησας το αὐτο συνεστησε τε |
| : ἀλλ ' εἰ τι και συ , ὠ παι Σωφρονισκου , ἐχεις τῳδε τῳ σαυτου δημοτῃ ἀγαθον συμβουλευσαι , | ||
| και αἱ ἰδιοτητες του Σωκρατους το Ἀθηναιον εἰναι , το Σωφρονισκου υἱον , το φιλοσοφον , το προκοιλιον , το |
| Ἐλυμνιατης . Ἐλυρος , πολις Κρητης , ὡς Ξενιων ἐν Κρητικοις . ὁ πολιτης Ἐλυριος . Ἐλωρος , πολις Σικελιας | ||
| ἐναντια ἡγησαμενον ἀνεθεσαν οἱ Αἰτωλοι . ἐστι δε ἐν τοις Κρητικοις ὀρεσι και κατ ' ἐμε ἐτι Ἐλυρος πολις : |
| γαρ ἀν οὑτος τι παθῃ , ταχεως ὑμεις ἑτερον Φιλιππον ποιησετε , ἀνπερ οὑτω προσεχητε τοις πραγμασι τον νουν : | ||
| πολλα ὁμολογησητε ἐν τῳ παροντι και σφοδρα , οὐδεν πλεον ποιησετε . Ταυτα μεν τοινυν προθυμησομεθα , ἐφη , οὑτω |
| Ἀργειην Ἑλενην , ἡς εἱνεκα πολλοι Ἀχαιων ἐν Τροιῃ ἀπολοντο φιλης ἀπο πατριδος αἰης ; ἀλλ ' ἰθι νυν κατα | ||
| ἐδωδιμου ὑλης και ἐκεινοις συντροφου και ἐκ τουτου τοι και φιλης . Φυσεως δε ἰχθυων εἰσιν ἀμαθεις ὁσοιπερ οὐν τελεως |
| μη τῳ σχηματι , το σωμα κοσμων , ἀλλα τῳ φρονηματι . Νικα σιωπων τον νομον και μανθανε : προ | ||
| λαον ναυτικον ταις ναυσιν ἐποχουμενον , και πιστους και θαρρουντας φρονηματι τοξικῳ , ἠτοι ἐμπειρους της τοξικης . . συρδην |
| κατηγορω κατα τινος λεγεται , ὁ και ἀπο γενικης προς αἰτιατικην ἐχει την συνταξιν , ὡς το κατηγορω σου ἀμαθιαν | ||
| χρη ἀρα ἀπορειν ἑνεκα τινος το μεν φιλω ἐπ ' αἰτιατικην φερεται , το δε ἐρω ἐπι γενικην . . |
| ἐπεισαν ἐν τῃ βουλῃ κατηγορειν των στρατηγων . ἐντευθεν ἐκκλησιαν ἐποιουν , εἰς ἡν ἡ βουλη εἰσηνεγκε την ἑαυτης γνωμην | ||
| , εἰ μη ἐδυναντο ταυτα ποιειν , οὐκ ἀν ποτε ἐποιουν ; Δηλον δη . Ἀλλα μεντοι δυναμει γε δυνανται |
| ᾡ μολις ἠ οὐδ ' ὁλως ὡν ἐκ πλεονεξιας τευξεσθαι προσεδοκησεν ἐφιξεται . οὑτος μεν οὐν διδοτω δικας της φιλαργυριας | ||
| του παθους Ῥηγιον κτισθεις ' ὠνομασθη . και τοὐναντιον οὑ προσεδοκησεν ἀν τις ἀπεβη . συνεζευχθη μεν γαρ τα τεως |
| ῥᾳδιως . μη ὑπολαβῃ δε τις δια το ποικιλον και πολυμερες τεχνικον ὑπαρχειν τον λογον , ἀλλ ' ἐκθειαζειν την | ||
| ἑν τουτο παλιν ἀναγκη εἰναι ἠ πολυμερες . και εἰ πολυμερες , ὑπολοιπον ζητειν παλιν , τι το ἐκεινο ἑνουν |
| δε τε νεικεϊ λυγρῳ , ἐμφαινων ὡς γην μεν καταλαμβανομεθα μετουσιᾳ γης , ὑδωρ δε κατα μετοχην ὑδατος , ἀερα | ||
| θειας ἀποδοχης ἠξιωμενος ὡς το της φυσεως ἰσον τῃ κρειττονι μετουσιᾳ κοσμησας . προσηκει γαρ τιμαν τῳ ἐραστῃ του θεου |
| ἐριηρες ἑταιροι : δαιμονι ' , ἠδη νυν μιμνῃσκεο πατριδος αἰης , εἰ τοι θεσφατον ἐστι σαωθηναι και ἱκεσθαι οἰκον | ||
| κυλινδει . ἀλλ ' οὐκ ἀν τοσσον μεγεθος πελοι Ἀσιδος αἰης , οὐδ ' ἁπαν εἰδος ἐοικεν ἀλιγκιον : ἐν |