| συστηναι , καθο και ἐπ ' ἀλλων μερων λογου δηλουμενου παρεμπτωσις αἰτια γινεται του μη συνιστασθαι σχηματα τινα της λεξεως | ||
| συντελουνται . ” και μετ ' ὀλιγα “ ἡ δε παρεμπτωσις ” φησι , “ γινεται ἐκ της τροφης , |
| : πρωτον αἱ μεν συστατικαι καθολικωτεραι εἰσιν , αἱ δε διαιρετικαι μερικωτεραι : τιμιωτερον δε το καθολικον του μερικου . | ||
| ἀλλ ' αἱ αὐται πῃ μεν γινονται συστατικαι πῃ δε διαιρετικαι , ἀλλως και ἀλλως παραλαμβανομεναι : το γαρ λογικον |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| εἰναι αὐτῳ προς τας ξενοδοχιας . Ἐστι δε ἡ ὑπερηφανια καταφρονησις τις πλην αὑτου των ἀλλων , ὁ δε ὑπερηφανος | ||
| ἠν . τοις δε Καρχηδονιοις ἀρχομενου μεν τουδε του ἐργου καταφρονησις ἠν ὡς χρονιου τε και μακρου και ἰσως ἀδυνατου |
| θερμαινειν την ψυξιν : τον δε θωρακα και τον πνευμονα διακαθαιρειν και τα εἰς τον στομαχον περιεχομενα . δει δε | ||
| , οὐ μην αὐταρκες εἰς ἀκριβη διαγνωσιν . βελτιον οὐν διακαθαιρειν την περι αὐτου ἐννοιαν , ἀφαιρουντα την ἐπεισιουσαν του |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| ἐγενετο , ἀει αὐτοις της φιλοχρηματιας και της των ἀρχοντων καταφρονησεως και μεχρις αἱματος αὐξηθεισης . ὁ δ ' οὐν | ||
| Ἀθηναιοι πυθομενοι την εἰς Βοιωτιαν παροδον του βασιλεως της προϋπαρχουσης καταφρονησεως ἀπεστησαν : ἡ γαρ ὀξυτης του νεανισκου και ἡ |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| , ἡ δ ' ὑπο ΘΑΜ γωνια της κατα πλατος παραχωρησεως , οἱων μεν εἰσιν αἱ β ὀρθαι τξ , | ||
| ἀποτεμνομενης αὐτου καθ ' ἑκαστον ἐφ ' ἑκατερα τα μερη παραχωρησεως . ἐπει δε και μεγιστος οὑτος ὁ κυκλος θεωρειται |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| την ἐν τοπῳ και την εἰς τοπον : και ἀντι χρονικου ἐπιρρηματος του τοτε . ἐπι μεν οὐν του ἐνταυθοι | ||
| εὐθειας , οἱον εὐθυ χωριον : το δε εὐθεως ἀντι χρονικου ἐπιρρηματος . ἀρα και ἀρα διαφερει : ὁ μεν |
| δε και ἐν ταις ἀκιαις και ἐν τοις κερασι της παραταξεως , τουτεστιν ἐσωτερω των καβαλλαριων , πολλακις δε και | ||
| περιγινομενον ζην : Λακαινα πομπην τελουσα πανδημον ἠκουσεν ἐπι της παραταξεως νικαν τον υἱον , ἐκ δε των τραυματων πολλων |
| και ἡ πρωτη οὐσια ; Προ δη παντων τα σημαινομενα διαιρετεον των ὀνοματων . Λεγεται γαρ ὀν και ἑν τι | ||
| κακως προεστηκοτα . Ἐαν δε εἰς ἑτερον τι μεθιστᾳ παλιν διαιρετεον : ἠ γαρ εἰς ὑπευθυνον τι δυναμενον γενεσθαι πραγμα |
| παρανομου . οὑτω φησιν : οὐχ ἡττον ἐμισουν του πραττοντος παρανομα ἐν ἐργοις αὐτον τον γραφοντα παρανομα . . . | ||
| τι ἀν δυνηται ἀγαθον , παντα ταυτα ψευδη γραψας και παρανομα , των νομων οὐκ ἐωντων πρωτον μεν ψευδεις γραφας |
| τξʹ : το μεν ἀρα δηλ ἡμικυκλιον ἀναφερεται ἐν μοιραις χρονικαις σιʹ , το δε λαδ ἡμικυκλιον ἐν μοιραις χρονικαις | ||
| χρονος του της του δγ βα τεταρτημοριου ἀναφορας χρονου μοιραις χρονικαις λʹ . και ἐπει ἑξ ὁροι εἰσιν αἱ των |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
| ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| , και την ἐν Αἰθιοπιᾳ ὑπο του Φαεθοντος ἐκπυρωσιν . παραλλαξις . παραλλαξιν την ἀσυμμετριαν των ἐν γῃ προς τας | ||
| τῃ ἀρχῃ του ζῳδιου ἐν ᾡ ἡ σεληνη κατα μηκος παραλλαξις , της προς τῃ ἀρχῃ του ἑξης και ἑπομενου |
| λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
| , το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
| αὐτον , διαπαιζειν δε τα διαλεκτικα : ὡστε Ἀλεξινου ποτε ἐρωτησαντος εἰ πεπαυται τον πατερα τυπτων , “ ἀλλ ' | ||
| ὁ Ἡρακλης οὐ προσηγορευσεν αὐτον . του Διος θαυμασαντος και ἐρωτησαντος τον Ἡρακλη , δια τι τουτο , ἀπεκρινατο , |
| αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
| ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
| δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
| . ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
| ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
| . Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| κοινας ἐποιουντο βουλας . ταυτα δη και τα ὁμοια τουτοις παραδειγματα λαβων προθυμιαν ἐσχε και αὐτος ἁπασας τας μετεχουσας πολεις | ||
| προοιμιον , διηγησις , πιστις , ἀποδειξις , ἐλεγχος , παραδειγματα , ὁμοιωσεις , παραβολαι , ἐπιχειρηματα , ἐνθυμηματα , |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| ἐπειδη αἱ δευτεραι οὐσιαι τῳ καθ ' ὑποκειμενου λεγεσθαι φαντασιαν παρεχουσι του ἐν ὑποκειμενῳ εἰναι , δεικνυσιν ὁτι οὐκ εἰσιν | ||
| ” : οἱ μεν γαρ βοσκοντες τροφας τα αἰσθητα παντα παρεχουσι τῳ των αἰσθησεων ἀλογῳ και ἀπληστῳ θρεμματι , δι |
| ἐλασσονα δε ἐσχον οἱ Χιοι ποιουμενοι σπουδην παρα σφας καταγαγειν ἑκατεροι το ἀγαλμα : τελος δε Ἐρυθραιος ἀνθρωπος , ᾡ | ||
| μετα ταυτα δειχθησονται . εὑρεθησονται τοινυν μειζον τονου ποιουντες μεγεθος ἑκατεροι οἱ τε ΑΒ και ΒΔ , τουτεστι μειζονα του |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| : κἀν τα ἐλαχιστα , κἀκεινη ὡστε και ἀναλογως ἡ προσθαφαιρεσις αὐτων γινεται , ὡς δια ταυτην την ταξιν ἠδη | ||
| ὁμαλαι ια ∠ ʹ ἐγγιστα , ἡ μεν της διευκρινησεως προσθαφαιρεσις εὑρισκεται κατα την της α μοιρας ἐπιβολην ἑξηκοστων β |
| . τῃ λʹ του Ἀπριλλιου , ὑαδες ἁμα ἡλιου ἀνατολῃ ἀνατελλουσι . τῃ ζʹ του Μαϊου , πλειαδες ἑωθινοι φαινονται | ||
| ἐν τωι αἰθερι φερεσθαι οὐτε κατα τα αὐτα οὐτε ὡσαυτως ἀνατελλουσι . οἱ δε Πυθαγορειοι οὐ μονον τους πλανητας ἰδιαν |
| τα στοιχεια * * * αἱ οὐσιαι γνωριζονται των ἀρχων γινωσκομενων , τας δε ἀρχας πασων δεικνυσιν ὁ πρωτος φιλοσοφος | ||
| οὐδε μην τοπος ἐπουρανιος : ὁ γαρ Ὁμηρος ἀπο των γινωσκομενων πασι ποιειται τας ὁμοιωσεις . καταλειπεται τοινυν το ὀρος |
| ἀλλα ποιουντα κατιδοις . Λαγωοι δε κατεπτηχοτες τον ἀει χρονον διατελουσι : κυσι δε μαλλον το φιλοδεσποτον ἐνεστι , και | ||
| θρηνου και ἀνακλησεως , ᾡ και νυν ἐτι παντες χρωμενοι διατελουσι . Τοιουτος δ ' ἐστι και ὁ παρ ' |
| ἐν τῳ μενειν ἐν τῳ ἑνι , ἀσκεδαστον ὀν και ἀδιαιρετον : σκεδασθεν δε οἰχεται . και ταχα τουτο κρινει | ||
| και την διαιρεσιν , το δε τον αὐτον εἰναι το ἀδιαιρετον . ἐτι μεντοι και ἀκινητος : κινειται δε κατα |
| ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
| βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| δε ἡ πλεκτη . κλησις μεν ἡ εἰς ὁτιουν των δικαστηριων γινομενη : προκλησις δε ἡ εἰς Ἀρειον παγον . | ||
| ἀν τις ἀποφηναιτο τον Ἀντιοχον , καθαπερ τους ἀπο των δικαστηριων συκοφαντας , το μεν ῥητον του νομου τετηρηκεναι μετα |
| νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
| χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
| : ἀποδωμεν τοις ἐπιγιγνομενοις την πατριδα οἱανπερ παρα των πατερων παρελαβομεν : παυσωμεθα αἰσχυνομενοι και παιδας και γυναικας και πρεσβυτερους | ||
| λογοις , ἀλλ ' ὡς φιλοκαθολου και τα πρωτα δυο παρελαβομεν . Φανερον ὁτι του μεν προς το μειζον ἀκρον |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| γαρ τοιαυτην γραφην και Σελευκος προκρινει και ἀλλοι πλειστοι , παρατιθεμενοι και ἐκδοσεις Ὁμηρικας . καθιστασι τε τον λογον οὑτως | ||
| της στεφανωτριδος καλουμενης παρ ' Αἰγυπτιοις [ στεφομενον ] , παρατιθεμενοι Θεοπομπου ἐκ της τρισκαιδεκατης των Φιλιππικων και της ἑνδεκατης |
| προ της συλληψεως , οὑτω και ἑπταμηνα νομιζεσθαι οὐκ ὀντα προγεγενημενης της συλληψεως , δυναμενης δε της μητρας εἰς καταμηνια | ||
| ἠ του Δαιμονος ἠ και της Ἀναγκης ἠ ἐπι της προγεγενημενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου . δια γαρ τησδε της |
| το Μ ἐπαγοιτο : Οἰον οἰστρος οἰκος . το οἱος ἀναφορικον δασυνεται . το οἱμος οἱμω δασυνεται . Ἡ ΑΥ | ||
| των μοιρων ἀπογραφεσθαι γνωμονα ἡλιακον : ἐπειτα εἰσελθοντας εἰς το ἀναφορικον κατα το γεννητικον κλιμα σκοπειν , τι μερος παρακειται |
| . ὡς Ἡσιοδος : της δ ' ἀρετης ἱδρωτα θεοι προπαροιθεν ἐθηκαν . ἠ οὑτως : αἱ μεν σοφιαι ὑψηλαι | ||
| ' ἐγγυθι ναιει : της δ ' ἀρετης ἱδρωτα θεοι προπαροιθεν ἐθηκαν ἀθανατοι : μακρος δε και ὀρθιος οἰμος ἐς |
| , πομπας , ἱερουργιας , εἰς τα τειχη , τοις δικαζουσι , τῃ βουλῃ . νυν δε οὐκ ἐστι τα | ||
| ! ! το δικη ! [ ] | φησιν ἐκει δικαζουσι ? ? κ ? [ ] | προσλα ? |
| του κοσμου , ὁτι ἀμωμος ὑπερ ἀνομων παραδοθησεται , και ἀναμαρτητος ὑπερ ἀσεβων ἀποθανειται , ἐν αἱματι διαθηκης , ἐπι | ||
| ἀνθρωπου φυσις οὐτ ' ἐν λογοις οὐτ ' ἐν ἐργοις ἀναμαρτητος εἰναι , κρατιστη δε ἡ πλειστα μεν ἐπιτυγχανουσα , |
| [ . . . . , . ] Σαλουστιος , ἐπαρχος πραιτωριων : ὁς προεβαλετο βασιλεα Βαλεντινιανον . ὁ δε | ||
| . ὁ δε των κακων ἁπαντων αἰτιος ἠν Ἀβλαβιος , ἐπαρχος μεν της βασιλικης αὐλης , ὑπο Σωπατρου δε παρευδοκιμουμενος |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| , και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
| ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| τα ῥηματα : τελευταιον δε λοιπον σαφως και αὐτο το βιβλιον ἀναγκαζεται δειξαι . Το οὐν ἐν τῃ ἀριστερᾳ δηλοι | ||
| δεικνυντες , ὡς οὐ μονον οὐκ ἐστι χρησιμον το παρον βιβλιον ἀλλα τοὐναντιον και τα μεγιστα καταβλαπτον τους μετιοντας αὐτο |
| ταις ἐπιμοναις , ὡστ ' ἐφ ' ἑνος σχηματος ἀκινητον διατελεσαι την ἡμεραν ὁλην . ἀλλους δ ' εἰναι τους | ||
| την Ὀσιριδος τελευτην ὀμοσαι μηδενος ἀνδρος ἐτι συνουσιαν προσδεξεσθαι , διατελεσαι δε τον λοιπον του βιου χρονον βασιλευουσαν νομιμωτατα και |
| δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
| και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
| μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
| , λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| Χαρμανδριδου ἐγραψατο αὐτῳ δικην θανατου κατα τον παρ ' αὐτοις τεθεντα νομον , τον πρωτον ἐπιβαντα Ἀθηναιων τῃ νησῳ ἀκριτον | ||
| γενναν δι ' ἑαυτου , ἀνελωμεν τον ἐπι τῃ περιτομῃ τεθεντα νομον : ἐπει και της περι το ἱερον ἁγιστειας |
| αὐτῳ τα Ἀθηνησιν . Ἐπει δε και ἑτερων σοφιστων ἀπομνημονευματα παρεθεμην , δηλουσθω και ὁ Ἀλεξανδρος ἐκ πλειονων , οὐδε | ||
| ἀντιφατικως ἀντικειμενας , ἡ πλανη γεγονε . ταυτα δε καθολου παρεθεμην προς ἐνδειξιν του δειν ἀκριβως τας ἀντιθεσεις και ἀντιφασεις |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| ἀλλοις πεποιηκαμεν προεκτιθεμενοι χρωματα και συστασεις , εἰθ ' οὑτως παρυφισταμενα , και ὁσα ἐπ ' αὐτοις τεθεωρηται , οὑτω | ||
| ἐφαψαμενον του κατα μηκος διαστηματος , οὐκ ἐσται γνωναι τα παρυφισταμενα , ὁποιον τοπον εἰληχε του κατα βαθος διαστηματος , |
| του δε ῥᾳδιως δια τον ἐρωτα ἑκατερα ὑπομειναντος ὁ γεωργος καταφρονησας αὐτου , ὡς παρεγενετο προς αὐτον , ῥοπαλοις αὐτον | ||
| τῃ ἀναιδειᾳ , ᾑ χρω - μενος προτερον μεν ἠξιωσε καταφρονησας ὑμων και των ἐν τῃ πολει δικαιων τα χρηματα |
| δι ' ἡμερων σπʹ και ὡρων ιβʹ . ταυτας οὐν ἀφαιρειν δεησει ἀπο των του ἐνιαυτου τξεʹ δʹ ἡμερων , | ||
| . , . . β . . . Βλιττειν : ἀφαιρειν το μελι ἀπο των κηριων , ἐκπιεζειν και θλιβειν |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| αὐτον χαμαι κυλιομενον και τον φλογμον οὐ φεροντα και ψυχρον αἰτουντα πανυ ἐρωτικως , ἑαυτον δε μη δουναι . καιτοι | ||
| τε ξεινον κακον ἐρξῃ : ἰσον κακον ἐστιν ὁστις τον αἰτουντα συγγνωμην και ξενον ἀδικως λυπησῃ και ὁστις του ἰδιου |
| προς τα γυμνασια δει μαλιστα ἀπονεμειν . μετα δε την θεραπειαν του σωματος ἐπ ' ἀριστον ἀποχωρειν : οὐκ ἀδηλον | ||
| κατα γενος , [ οὐ κατ ' εἰδος ] ὑπογραφει θεραπειαν , δι ' ἡς ταυτα ἀμβλυντεον και κατεργαστεον . |
| κατα τον ἰσον ἀριθμον της ἰδιας περιοδου εἰκοτως κινησιν των σπερματικων πορων ἀρχεται ποιειν και ὁρμην ἐπι την των ἀφροδισιων | ||
| ἐπι των ἀλλων ποιειν . ὁσα δ ' ἰσχυρα των σπερματικων ταυτα διαμενει μαλλον ὡσπερ ὁ τε φοινιξ και πευκη |
| περι Φιληβον ἡδονας ἐπονομαζουσιν . Τουτοις οὐν ἡμας ποτερα πειθεσθαι συμβουλευεις , ἠ πως , ὠ Σωκρατες ; Οὐκ , | ||
| αἰσχρον ; ” Ἐοικε , φησω : ἠ τι μοι συμβουλευεις , ὠ φιλε , φαναι ; Τουτο ἐγωγε : |
| νυχθημερον τας τεσσαρας μιμειται τροπας , και το μεν ἑωθινον καταστημα ἀναλογει τῳ ἐαρι : εὐ - κρατον γαρ : | ||
| : Ἠως το πρωινον καταστημα Τιθωνος δε το της ἡμερας καταστημα , ὁτε τιθεασι τα ὠνια και ἐπι τα ἐργα |
| οὐ μην οὑς γε ὁρωμεν μισθωτους και θητας πασιν ἑτοιμοτατα ὑπηρετουντας , μη ποτε βασιλικης μεταποιουμενους εὑρωμεν . Πως γαρ | ||
| ὁτι ἠδυνηθη πλουτον ἐχων , οἰκειους , ἀλλους φιλους τους ὑπηρετουντας αὐτῳ προς ἡδονην , καιρον την νυκτα , ἐν |
| τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
| ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
| , τουτο δεχομενος , ἑτερον ἀναβαλλομενος , ἐν πληθει πρεσβειων ἀναλισκων αὐτοις την τροφην . ὡς δε σιτου τε και | ||
| τα πολλα ὠν ἀσωτος , μαλα πενης : ὁ δε ἀναλισκων τε εἰς τα καλα και κτωμενος ἐκ των δικαιων |
| τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
| Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
| διαφοραν : ἐπεστι γαρ ἐπι των ὠτων αὐτοις ὁ λεγομενος Ἡρακλειος δεσμος . μνημονευει δε των Βοιωτιων σκυφων Βακχυλιδης ἐν | ||
| της μεν Εὐρωπης προς την Λιβυην Στηλαι τε και πορθμος Ἡρακλειος , δι ' οὑ ἡ καθ ' ἡμας εἰσχειται |
| μεντοι γραψῃ , πειρασθω καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐντυγχανειν και ἀναγινωσκειν , ὑπερ τε συνεχους και ἀδιαστατου μνημης καλων και | ||
| ὁτε αὐτον εἰδον οὑτως ἐσταλμενον . Ἐν τῳ γραφειν και ἀναγινωσκειν οὐ προτερον ἀρξεις πριν ἀρχθῃς . τουτο πολλῳ μαλλον |
| μεν λογος καθιστορησαι δυνησεται , ποια δε ἀκοη την τουτου παραδεξασθαι τραγῳδιαν ; ἐμοι δε ἐκστασις ἐπεισερχεται , ὁσακις εἰς | ||
| δευτεραν ἐχων ταξιν . Ὡς γαρ ἰατρου μετα το πεισαι παραδεξασθαι την θεραπειαν το προσαγειν ἐστι τα μεν θεραπευτικα , |
| του ἰσημερινου τεσσαρων σταδιων δε τρισμυριων και ͵γχʹ : χειμερινη ἀναπαλιν τηι θερινηι πλειον ἐχουσα το ὑπο τον ὁριζοντα οἰκουμενη | ||
| , τον τοιουτον σχηματισμον καλουμεν ἑσπεριαν ἀνατολην , ὁταν δε ἀναπαλιν τον ἡλιον ἐπι του προς ἀνατολας και τον ἀστερα |
| ὑπερβαλλειν ὑπερ του ἀνακλισμου και ἐπι μεν θατερα το σωμα καταναγκαζειν , ἐπι δε θατερα τον | βραχιονα συν τῳ | ||
| ἐμπαλιν , πονειν τα παντα και μοχθειν και το σωμα καταναγκαζειν ῥυπωντα και αὐχμωντα και πασι δυσαρεστουντα και λοιδορουμενον , |
| ἐχειν . οὑτω γαρ ἀν ὡς το εἰκος μαλιστα δυναιτο βλαπτων τους ἐναντιους μη βλαπτεσθαι ὑπ ' αὐτων . ἀνθρωποις | ||
| ' ἀληθευων , εἰτε ζηλοτυπουμενος και Μασσανασσην ἐς τα μεγιστα βλαπτων : ὁ δε Σκιπιων Συφακα μεν , συνετον τε |
| και Στησιλεω , πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και Πλαταιεων συμμαχουντων αὐτοις χιλιων , ἡττωνται και προς Δαρειον ὑποστρεφουσιν , | ||
| τον Μασσυαν κατεχοντι και την Ἰτουραιων ὀρεινην . των δε συμμαχουντων τῳ Βασσῳ ἠν και Ἀλχαιδαμνος , ὁ των Ῥαμβαιων |
| τῃ ἀφελειᾳ κατα τε ἀλλα τινα και κατα το της ὀρθοτητος σχημα κεκοινωνηκεν , οἱον Σαννιων ἐστι δηπου τις ὁ | ||
| βιου : το ἐλαχιστον . σταθμης ἀκριβεστερος : ὀρθοτερος της ὀρθοτητος ἠ του κανονος εὐθυτερος . στρεψιμαλλος ἀνθρωπος : ὁ |
| ἑλεσθαι και την παρουσαν ὑποθεσιν ὡς την ἐμην ὑπερβαινουσαν δυναμιν παραιτησασθαι πανυ δικαιως . Λαβων δ ' ἐπι νουν της | ||
| δουλον οὐν ἀντι του δουλοποιον : οὐχ οἱον τε γαρ παραιτησασθαι την συγγενειαν : ἀλλως : δουλον : δουλοποιον , |
| του πειθειν αὐτον ἀπωλεσεν . οὐ περιοψεται ] οὐ μελλει καταφρονησαι . οὐ περιοψεται : εἰκος γαρ ἠν και τουτον | ||
| ξυνενεχθεισαι ἐτι μαλλον ἐπηραν τους [ ἐν ] ταυτῃ σατραπευοντας καταφρονησαι αὐτου της οἰκοι ἀπονοστησεως . οὐ μην ἀλλα και |
| των ψυχων λυσις ἐστι και των ἀφυων ἡ θηρα ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις ἐλευθερια γιγνεται . Ἠδη δε μελιττουργοι της μελιττης | ||
| και το οἰκειωτικον : αἱτινες δυναμεις οὐσαι και ἐν ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις μετα το ἐνσωματωθηναι οἱον μεταβολην λαμβανουσιν , ἡ |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| ἀνυπαρκτος ἐσται ἡ ἀποδειξις : νενοηται μεν γαρ συν τῳ ἀποδεικνυναι , ἀποδεικνυναι δε οὐκ ἀν δυναιτο μη καταλαμβανομενη . | ||
| : ἐν γαρ τοις Προς Εὐδοξον και Ἀρατον πειραται τουτο ἀποδεικνυναι . Συναγορευει δε αὐτῳ και Διονυσιος ἐν τῳ Περι |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| . βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
| ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
| παρ ' ὑμων ἐπαινουμενον ; Παλαι μεν το Πηλιον κοινον διδασκαλειον των ἡρωων ἐδοκει , νυνι δε ἡ ὑμετερα και | ||
| αὐτον εἰς την Χιον ἀπικετο εἰς την πολιν : και διδασκαλειον κατασκευασαμενος ἐδιδασκε παιδας τα ἐπεα . και καρτα δεξιος |
| ἀλλαττειν , ἀλλ ' ὑπο τε των αὐτων ἀει και παραπλησιως συντελεισθαι , οὐτε τους παντων προβουλευομενους ἐνδεεις εἰναι των | ||
| ' ἐμελλεν οὐ πεσουσα κεισεσθαι , οὐδ ' ἀνθρωπου τελευτῃ παραπλησιως πραξειν , ὡσπερ ἀλλαι τινες ἠδη προτερον πολεις , |
| και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
| Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
| δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
| ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
| τα μεν ἀλλα ἱκανος και προς λογων ἐνιοτε μεγεθος οὐκ ἀφορος , πολυιστωρ , ἐπινοητικος , πλην ἀλλοτριων μεν ἐλεγκτικωτατος | ||
| , και κινδυνευσει ἀποθανειν , ἠν δε και περιγενηται , ἀφορος ἐσται . Ἐστι δε ᾑσι κατα το αἰδοιον ῥηγνυται |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| , ἐνδιδῳ δε ἐλπιδας χρηστας ἁπτομενοις της ἰατρειας και τα παραγγελματα καταδεχηται γεννικως , και ἀπαιτῃ την παρρησιαν ὡσπερ ὀφλημα | ||
| το του Διος ἀντρον και διατριβων ἐνθαδε ἀπηιει συντεταγμενα ἐχων παραγγελματα τινα , ἁ ἐφασκεν εἰναι προσταγματα του Διος . |
| των θεων , ὠ ἀνδρες | Ἀθηναιοι , διοτι το βραδυνειν | τοις νυν καθεστωσιν | ἡκιστα συμφερον ἐστιν . | ||
| την λεξιν και παρα τῳ Ἡροδοτῳ . . βλακευειν ] βραδυνειν και μαλακιζεσθαι : λεγει δε των αὐτου στρατιωτων . |
| . Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
| χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
| . την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
| , ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |