| και της ὑμετερας τυχης ὑπολαμβανω πολλα των δεοντων ἐκ του παραχρημ ' ἐνιοις ἀν ἐπελθειν εἰπειν , ὡστ ' ἐξ | ||
| ' ἀγαθων διδοναι το μερος : και ταυθ ' ἡμιν παραχρημ ' ἐσται πυρους ὀλιγους προβαλουσιν . Ὠ φιλτατ ' |
| , ἐνδιδῳ δε ἐλπιδας χρηστας ἁπτομενοις της ἰατρειας και τα παραγγελματα καταδεχηται γεννικως , και ἀπαιτῃ την παρρησιαν ὡσπερ ὀφλημα | ||
| το του Διος ἀντρον και διατριβων ἐνθαδε ἀπηιει συντεταγμενα ἐχων παραγγελματα τινα , ἁ ἐφασκεν εἰναι προσταγματα του Διος . |
| . κατα δε τας γενεσεις των τεκνων τα μεν βρεφη παραδιδοσθαι τοις ἀνδρασι , και τουτους διατρεφειν αὐτα γαλακτι και | ||
| χρη τῳ στρατηγῳ , σκυταλιδα ἐχουσαν σημειον παρα του στρατηγου παραδιδοσθαι τῳ πρωτῳ φυλακι , τουτον δε τῳ ἐχομενῳ και |
| ἐργων ἀπολογησομαι . Συν δυσι παισιν ἀριστευσας τις ἐδειτο ἑτερου παραχωρησαι τῳ ἀδελφῳ του γερως : μονομαχησας ἀπεκτεινε τον ἀδελφον | ||
| Ἑλληνων τριποδα θειναι : κριθηναι δε Ἀριστοδημον Σπαρτιατην , ὁν παραχωρησαι Χειλωνι . . . . , : Σπαρτιατην δε |
| δε και ἐν ταις ἀκιαις και ἐν τοις κερασι της παραταξεως , τουτεστιν ἐσωτερω των καβαλλαριων , πολλακις δε και | ||
| περιγινομενον ζην : Λακαινα πομπην τελουσα πανδημον ἠκουσεν ἐπι της παραταξεως νικαν τον υἱον , ἐκ δε των τραυματων πολλων |
| ὡν ἀν δοξῃ : ποιει γαρ ἐπι πολλων και ἀλλων παραδοξως , ἑως οὑ ἐριφου ζωμου την συστασιν λαβῃ ὁ | ||
| διδου ξηρῳ και [ μετα ] μελικρατου ἠ ὑδρελαιου : παραδοξως δε ποιει ἐπ ' αὐτων , βατραχων ζωμος συνεψηθεις |
| αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
| ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
| δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
| και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
| , ἡ δ ' ὑπο ΘΑΜ γωνια της κατα πλατος παραχωρησεως , οἱων μεν εἰσιν αἱ β ὀρθαι τξ , | ||
| ἀποτεμνομενης αὐτου καθ ' ἑκαστον ἐφ ' ἑκατερα τα μερη παραχωρησεως . ἐπει δε και μεγιστος οὑτος ὁ κυκλος θεωρειται |
| ἀλλαττειν , ἀλλ ' ὑπο τε των αὐτων ἀει και παραπλησιως συντελεισθαι , οὐτε τους παντων προβουλευομενους ἐνδεεις εἰναι των | ||
| ' ἐμελλεν οὐ πεσουσα κεισεσθαι , οὐδ ' ἀνθρωπου τελευτῃ παραπλησιως πραξειν , ὡσπερ ἀλλαι τινες ἠδη προτερον πολεις , |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| τους πυρφορους , οἱ δε πρυτανεις κινδυνευοντος ἁλωναι του λιμενος παρεκαλεσαν τους ἀριστους των πολιτων τον ὑπερ της κοινης σωτηριας | ||
| ἀπολωλεν Ἡρακλης , των Σινωπεων λεγοντων , παραπλεοντων των Ἀργοναυτων παρεκαλεσαν ἀναλαβειν αὐτους τῃ νηι . τινες δε φασιν , |
| τελεσι μαχεσθαι προς ὀκτω . οὑτω μεν ὁ Κασσιος ἐκ παραδοξου δυωδεκα τελων ἀριστων ἀθροως ἐκρατει . και αὐτῳ τινες | ||
| πραττειν παντα και μηδεποτε ἐπιτυγχανειν , εἰ μη ἐκ του παραδοξου : παραδειγμα δε αὐτης ἐστιν ὁ ἐπιδιφριος ἰατρος : |
| ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
| ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| κυκλον : τῃ μεντοι παραλιᾳ παρεκτεταται μικρῳ τι πλεον των διακοσιων σταδιων μηκος ἐπιλαμβανουσα , ἀγχιβαθης , βαρυτατον ἐχουσα ὑδωρ | ||
| συστασιν . ἡ γε μην ἐχομενη τουτου θεωρια περι των διακοσιων πεντηκονταεξ προς διακοσια τεσσαρακοντατρια προειρηται . την γουν συμφωνιαν |
| μεν λογος καθιστορησαι δυνησεται , ποια δε ἀκοη την τουτου παραδεξασθαι τραγῳδιαν ; ἐμοι δε ἐκστασις ἐπεισερχεται , ὁσακις εἰς | ||
| δευτεραν ἐχων ταξιν . Ὡς γαρ ἰατρου μετα το πεισαι παραδεξασθαι την θεραπειαν το προσαγειν ἐστι τα μεν θεραπευτικα , |
| τας ἱεροποιιας , [ ἁς ] ἐξ ἐκεινων των χρονων παραδεδοσθαι φασι . Μετα δε Ἀντιον το Κιρκαιον ἐστιν ἐν | ||
| ἀληθη εἰναι την δε ψευδη . ὁθεν και τρεις Μοιρας παραδεδοσθαι , Ἀτροπον μεν την των νοητων , ἀμεταθετον οὐσαν |
| κολοκυντῃσι και κρεασι τετριμμενοισιν , οἰνον δε πινειν λευκον οἰνωδεα ὑδαρεστερον : ταλαιπωριῃ δε ἐν περιπατοισι χρησθαι , και μη | ||
| ὁμοιως , οἱον ἐαν τρις τρια γενηται , ἐαν δε ὑδαρεστερον , ἡττον ὑγιεινον : αὐτῳ μεν γαρ ἀναπαλιν δοκει |
| ἐξ ἐκεινου δεικνυομενα τε και ἐκφαινομενα , οὐ ποιουμενα οὐδε παραγομενα : ἐκ των ποιουμενων δε ὁ λογος γινεσθω , | ||
| γεγονε : τα γαρ ἀπο των εἰς ξ εἰς α παραγομενα ἐθνικα εἰσι , Φοινιξ Φοινισσα , Κιλιξ Κιλισσα . |
| τον Ὀρεστην ἐπικαλουμενον : οὑτος γαρ ἐστιν ‖ ὁ τουτον παρασκευασας πραγμαθ ' ἡμιν παρεχειν , ἀποστερων τα χρηματα ἁ | ||
| και φαρμακον δια σκιλλης ὠφελιμωτατον τοιονδε : των μελιτηρων ἀγγειων παρασκευασας τι και εἰς λεπτα την σκιλλαν διαθρυψας ταις χερσι |
| ὁτι πολυ ἀν ἡδιον ἠν αὐτῳ δηχθεντι ὑπο λεοντος ἠ παρδαλεως ἀποθανειν , εἰπερ οὐν ἐδει τινος τῳ θανατῳ προφασεως | ||
| , ὡν το μεν ὑαινης ἐστι , το δε ἀλλο παρδαλεως : ἐαν γαρ ὁμου τεθῃ τα δυο ταυτα δερματα |
| πολεως , ἀνηρ των πλουσιωτατων : ἀλλ ' ὁμως ὁ κορος οὐδεμιαν αὐτῳ ὑβριν ἐνετεκεν : οὐδε γαρ κορος οὐδεις | ||
| ἀρταβων ἑξ : και οἰνου κορους μυριους : ὁ δε κορος του οἰνου ἐστι μετρα δεκα . Το δε ἐλαιον |
| ' ἐν τῳ κοινῳ συνεστωσαν ἐχοντες δυναμιν οὐτε ταις ἰδιαις παρασκευαις πεποιθοτες ἐδεχοντο τας προκλησεις , και παρεδιδοσαν αὐτων τινες | ||
| οὐκ ἀν ἐβουλομην , πιστευων δ ' ἑταιρειαις και λογων παρασκευαις ἐπι την ἐμην ἐληλυθεν , ἀναγκη , ὡς ἐοικε |
| δυςτυχηματα ; μικρα τα Κιθαιρωνος παθη προς τας ἐκει νυν παραβαλλομενα συμφορας : οὐκ ἀν ἐνεγκοι τις την ὑπερ - | ||
| Ὁμηρου αἰνιγματα πορρω πανυ εἰναι της αἰτιας , τοις ἐκεινου παραβαλλομενα . Αὐτικα και ὁ μεν περι του Διος τοιαυτα |
| διαφθειραι του Διονυσου τα πατρωια βασιλεια , αὐτον δ ' ἀναλαβοντα την γυναικα Ῥεαν και τινας των συνηγωνισμενων φιλων λαθειν | ||
| Φριξον τον Ἀθαμαντος μυθολογουσι δια τας ἀπο της μητρυιας ἐπιβουλας ἀναλαβοντα την ἀδελφην Ἑλλην φυγειν ἐκ της Ἑλλαδος . περαιουμενων |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| το ποσον παρυφισταμενα πλειω μεν ὑποφαινει την τροφην τῳ σωματι ἀναδιδοσθαι , ῥωμην δε τινα τῃ ἀλλοιωτικῃ παρειναι δυναμει . | ||
| . την γουν τροφην και ταυτης γε το γονιμωτατον ὠκιστα ἀναδιδοσθαι . και ἡ μεν πιμελη αὐτοις ἐξωθεν φησι περιχειται |
| τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
| . τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| . Ὠ ἀφθονως ἐχων φιλε μοι , στησον ὡς ἐν παραταξει τον σον λογον , ἀμυντηριοις χρωμενος της σης καλοκαγαθιας | ||
| τῳ στρατῳ φαινονται , προπαραγγελλειν τῳ στρατῳ ἐν αὐτῃ τῃ παραταξει , ὁτι ἀλογων ἠτοι τουλδου πληθος ἐστι το φαινομενον |
| , παντας μεν φησι δυνασθαι μαρτυρειν , παντας δε κελευει συλλαμβανειν . και δη και το της τεχνης αὐτῳ κεχωρηκεν | ||
| χρημασι : ἁμα γαρ ἀν μιν τῳ ἑτερῳ βασιλεϊ ἐλθοντα συλλαμβανειν . Ἐλεγε δε ταυτα ἐξ ἐπιστολης της Δημαρητου . |
| ἀναστα και πορευου μετα του υἱου ἡμων Σηθ πλησιον του παραδεισου , και ἐπιθετε γην ἐπι τας κεφαλας ὑμων και | ||
| τυχων κληρονομησαι την ἀφθαρσιαν . Ἐκβληθεις δε Ἀδαμ ἐκ του παραδεισου , οὑτως ἐγνω Εὐαν την γυναικα αὐτου , ἡν |
| , και τον μοχλον ἑνα , δια των ἑξης δυο παραδιδους . . αὐτικα δ ' ἀσπιδα μεν προσθ ' | ||
| πολιτειας συγκεχυμενας διαταττων , ἐλευθεριαν τε ἀπο δουλειας ταις πολεσι παραδιδους και την παρανομιαν παυων , ὑβριν τε καταλυων και |
| ] ταχα γαρ ἀν ποτε και ἡμιν χρειαν οὐ φαυλην παρασχοι ἑλκομενα πῃ προς το δεον και παραβαλλομενα τοις οὐσι | ||
| : πασα γαρ σχεδον ἡ περι τον Τηλαυγη διηγησις ἀποριαν παρασχοι ἀν , εἰτε θαυμασμος εἰτε χλευασμος ἐστι . το |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
| . οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
| : σοι δ ' ἀρκεσει γνωριζειν ἐπι των κατα περιοδον νοσουντων την μεν ἀκμην ἐκ του τους παροξυσμους μενειν ἐπι | ||
| φανεντα οὐρα τα παραπλησια ἀν σημανειεν . Οὐ μεντοι ἐπι νοσουντων ἠ πολλου ποματος προσφοραν ἠ αὐχμον ἐκ κοπου και |
| μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ὁτι μοι προς παρασκευας λογων και μαρτυρας οὐ τἀληθη μαρτυρησοντας ὁ ἀγων ἐστιν | ||
| , εἱς ἐγων ἀποχρεω . τας θυσιας και τας λαμπροτερας παρασκευας ἐκαλουν οἱ παλαιοι εἰλαπινας και τους τουτων μετεχοντας εἰλαπιναστας |
| ἐπι πασης γενεσεως τον περι δουλων τοπον σημαινουσι δια το κοσμικον : ὡροσκοπουντος γαρ Καρκινου ὁ περι δουλων ἐν τουτοις | ||
| δυναμιν , ποτερον ἐνεργως τυγχανουσι διακειμενοι κατα τε αὐτο το κοσμικον και το κατα την γενεσιν ἠ το ἐναντιον : |
| το ὑδωρ : ἀφ ' ὡντινων ἀναπλεκουσι τας χειρας ἐν ὁρμοις και ἐν στεφανοις , δια των ὀρθων και δικαιων | ||
| ' ἀγλαϊαις , φιλαι , θυμον οὐδ ' ἐπι χρυσεοις ὁρμοις ἐκπεποταμαι ταλαιν ' , οὐδ ' ἱστασα χορους Ἀργειαις |
| τα τε ἐνυλα εἰδη και πασαν την γενεσιν θυραζε προιεναι παρασκευαζων : το δε δευτερον πολλακις και ἀπειρακις : δια | ||
| ὁ ὑγειαν αὐτοις και τροφην και τα λοιπα κατα καιρον παρασκευαζων ἁπαντα . Συνεπιμαρτυρησας δε τουτῳ τον ἐχομενον ἠρωτα : |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| . ἀκουε δη . τουτο παροιμιωδες ἐστιν ἐφ ' ὡν ἐκκαλεσασθαι βουλομεθα τον ἀκουοντα , ἰσον ὀν τῳ δεχου δη | ||
| , οὐδ ' οὑτω παρεσκευασται , ἀλλα την ὑμετεραν ὀργην ἐκκαλεσασθαι βεβουληται . Και κατηγορηκε δωροδοκιας , ἀπιθανος ὠν προς |
| . . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
| δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
| αὐτοις ψιλοις τοις ἁλσιν : το γαρ ἀνατρεπτικον αὐτης και κακοστομαχον ἐπανορθουσιν οἱ ἁλες . διδοται και μετα μελιτος ἑφθου | ||
| τουτῳ χρηστεον . Θερμον δε ὀν και οὐκ ἐμφανως βουτυρωδες κακοστομαχον μεν , καλως δε πεφθεν , αἱματος γεννητικον , |
| κοινας ἐποιουντο βουλας . ταυτα δη και τα ὁμοια τουτοις παραδειγματα λαβων προθυμιαν ἐσχε και αὐτος ἁπασας τας μετεχουσας πολεις | ||
| προοιμιον , διηγησις , πιστις , ἀποδειξις , ἐλεγχος , παραδειγματα , ὁμοιωσεις , παραβολαι , ἐπιχειρηματα , ἐνθυμηματα , |
| ἐγενετο , ἀει αὐτοις της φιλοχρηματιας και της των ἀρχοντων καταφρονησεως και μεχρις αἱματος αὐξηθεισης . ὁ δ ' οὐν | ||
| Ἀθηναιοι πυθομενοι την εἰς Βοιωτιαν παροδον του βασιλεως της προϋπαρχουσης καταφρονησεως ἀπεστησαν : ἡ γαρ ὀξυτης του νεανισκου και ἡ |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| ἀνυπαρκτος ἐσται ἡ ἀποδειξις : νενοηται μεν γαρ συν τῳ ἀποδεικνυναι , ἀποδεικνυναι δε οὐκ ἀν δυναιτο μη καταλαμβανομενη . | ||
| : ἐν γαρ τοις Προς Εὐδοξον και Ἀρατον πειραται τουτο ἀποδεικνυναι . Συναγορευει δε αὐτῳ και Διονυσιος ἐν τῳ Περι |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
| αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
| πολυ μειζων τιμη της χαλκης εἰκονος το καλων κἀγαθων ἀνδρων κεκρισθαι πρωτους . και γαρ τοι των ἐργων των τοτ | ||
| παρ ' ὑμιν δ ' ἀναιδειαν και προδοσιαν και δειλιαν κεκρισθαι καλλιστον . Εἰ δε μη δυνασθε ὑπ ' ἐμου |
| τα βελτιστ ⌊ ⌋ ' ⌊ ἐπι πασι δικαιοις ⌋ συμβουλευοντα : τουτο μεν γαρ ⌊ λαβειν ⌋ ⌊ ὁτωι | ||
| συνοραν ἁ πρακτεον ἐστιν , κρινειν ἱκανοι ἐσεσθε τον ὀρθως συμβουλευοντα περι τουτων ὑμιν . οὐδ ' αὐ τουτο γε |
| ἀντιπεραι ' ἐνεμοντο : των μεν Ὀδυσσευς ἠρχε Διι μητιν ἀταλαντος : τῳ δ ' ἁμα νηες ἑποντο δυωδεκα μιλτοπαρῃοι | ||
| ? [ ] ? ' ἀκοιτιν Ἀλκαιος θεοφιν ] μηστωρ ἀταλαντος ? [ ] ηισινι ? [ ! ! ! |
| αὐτον χαμαι κυλιομενον και τον φλογμον οὐ φεροντα και ψυχρον αἰτουντα πανυ ἐρωτικως , ἑαυτον δε μη δουναι . καιτοι | ||
| τε ξεινον κακον ἐρξῃ : ἰσον κακον ἐστιν ὁστις τον αἰτουντα συγγνωμην και ξενον ἀδικως λυπησῃ και ὁστις του ἰδιου |
| βραχυνουσι του καρις την ληγουσαν . ἑτεροι δε ἐκτεινοντες την παραληγουσαν , ἐκτεινουσι και την ληγουσαν . ὁμοιως το ψηφις | ||
| υ ἡ λεουσι δοτικη , ἠμελλεν ἐλαττονα ἐχειν την ἰδιαν παραληγουσαν της παραληγουσης των ἀλλων πτωσεων , ὁπερ ἐστιν ἀτοπον |
| κερδος το ἀπροσδοκητον , ἀπο των ἐν ταις ὁδοις τιθεμενων ἀπαρχων , ἁς οἱ ὁδοιποροι κατεσθιουσιν . στλεγγιδα . στλεγγις | ||
| ἀργυρον πλειστον κομιζοντες εἰς το ἱερον τον ἀθροισθεντα ἐκ των ἀπαρχων , δυσβατους και ἀτριβεις και ἀνηνυτους ὁδους περαιουμενοι , |
| των θεων , ὠ ἀνδρες | Ἀθηναιοι , διοτι το βραδυνειν | τοις νυν καθεστωσιν | ἡκιστα συμφερον ἐστιν . | ||
| την λεξιν και παρα τῳ Ἡροδοτῳ . . βλακευειν ] βραδυνειν και μαλακιζεσθαι : λεγει δε των αὐτου στρατιωτων . |
| και δια τουτο ἀπιστος ἠν ἡ φιλια ἀμφοτερων . και ὁποτεροις θασσον . . . : ὁποτεροι δ ' ἀν | ||
| τε το πλεον ἠ φιλιᾳ κατεχομενοι ξυμμαχοι ἠμεν : και ὁποτεροις θασσον παρασχοι ἀσφαλεια θαρσος , οὑτοι προτεροι τι και |
| και στυψιν . ἐνιοι δε και χυλον ἐξ αὐτων ποιουντες ἀδηκτον τε και ξηραινον ἰσχουσι φαρμακον εἰς πολλα χρησιμον : | ||
| Ταυτηϲ ἡ τε ῥιζα και το ϲπερμα δυναμιν ἐχει ξηραντικην ἀδηκτον : ἐπεχει τοιγαρουν και τα τηϲ γαϲτροϲ ῥευματα και |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| γε ἑνεκα , ὡς οὐ φαυλον με ὑποκριτην ἑξων της ἀπολογιας , πειρωμενος δια βραχεων εἰπειν , ὡς ἀν μαλλον | ||
| οὐν και παρα το ὡς ὡσδεἈλλα . τουτο μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του |
| των ψυχων λυσις ἐστι και των ἀφυων ἡ θηρα ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις ἐλευθερια γιγνεται . Ἠδη δε μελιττουργοι της μελιττης | ||
| και το οἰκειωτικον : αἱτινες δυναμεις οὐσαι και ἐν ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις μετα το ἐνσωματωθηναι οἱον μεταβολην λαμβανουσιν , ἡ |
| ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
| . Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
| στατας και ὑπερεισεις αὐτους ταις καταζυγισιν . καταστησαμενος δε το πλινθιον οὑτως σφυραν συμμετρον λαβων εἰσελαυνε τους σφηνας ἐναλλαξ ἑκαστον | ||
| αὐτους μετριως , και το τηνικαδε θεις ἐπι κροταφον το πλινθιον ἐπι στερεου τινος ὑποθεματος τυπτε μειζονι σφυρᾳ και εἰσωθει |
| : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
| ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
| , και την ἐν Αἰθιοπιᾳ ὑπο του Φαεθοντος ἐκπυρωσιν . παραλλαξις . παραλλαξιν την ἀσυμμετριαν των ἐν γῃ προς τας | ||
| τῃ ἀρχῃ του ζῳδιου ἐν ᾡ ἡ σεληνη κατα μηκος παραλλαξις , της προς τῃ ἀρχῃ του ἑξης και ἑπομενου |
| παρθενοι εὐειδεις προς παλλακιαν και διαφορος οἰνος και ἱματισμος ἁπλους πολυτελης και μυρον ἐξοχον . Φερεται δε ἀπο τουτων των | ||
| φερε . ὡς μικρολογος εἰ . συ δε γε λιαν πολυτελης . παντως κρε ' ἡμιν ἐστι . ποτερ ' |
| καρπον , ἠτοι την νικην . οὑτοι γαρ οἱ του Ἀλκιμεδοντος προγονοι . ὑμνον . ἐπειδη Τιμοσθενης και Ἀλκιμεδων ἑκτοι | ||
| αὐτους ἐν τῳ ταφῳ . . Ἰφιων και Καλλιμαχος συγγενεις Ἀλκιμεδοντος . . Ἐπειδη ὁ Ἑρμης ἀγγελος των θεων ἐστι |
| παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
| ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
| συ δε ἀπονιπτρον ἐρεις . Νη τω θεω : ὁρκος γυναικειος : οὐ μην ἀνηρ ὀμειται τουτον , εἰ μη | ||
| δε Ἀργειας φερειν σχιστας ἐνεργειν . σχιστος δε ἀρσενικως χιτων γυναικειος . Ἀπολλοδωρος Συνεφηβοις : σχιστον χιτωνισκον τινα ἐνδεδυκας . |
| ταις ἐπιμοναις , ὡστ ' ἐφ ' ἑνος σχηματος ἀκινητον διατελεσαι την ἡμεραν ὁλην . ἀλλους δ ' εἰναι τους | ||
| την Ὀσιριδος τελευτην ὀμοσαι μηδενος ἀνδρος ἐτι συνουσιαν προσδεξεσθαι , διατελεσαι δε τον λοιπον του βιου χρονον βασιλευουσαν νομιμωτατα και |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
| ὁτι ἐκ του εἰρημενου φαυσκω και το πιφαυσκω γινεται κατα ἀναδιπλασιασμον συνηθη τοις Ἰωσιν , οἱ τα ἀπο συμφωνου ἀρχομενα | ||
| : το γαρ λαβω μιᾳ συλλαβῃ οὑτως ὑστερει του κατα ἀναδιπλασιασμον λελαβω , το δ ' αὐτο και ἐπι των |
| οὐχ ἑν ὀντα οὐδε μετεχοντα του ἑνος τοτε , ὁτε μεταλαμβανει αὐτου , μεταλαμβανει ; Δηλα δη . Οὐκουν πληθη | ||
| γαρ μη οὑτως ἐχοντα και το θ εἰς το ς μεταλαμβανει . του μεν οὐν προτερου οἰκοθεν οἰκοθι , ἐνδοθεν |
| ἀλλα ποιουντα κατιδοις . Λαγωοι δε κατεπτηχοτες τον ἀει χρονον διατελουσι : κυσι δε μαλλον το φιλοδεσποτον ἐνεστι , και | ||
| θρηνου και ἀνακλησεως , ᾡ και νυν ἐτι παντες χρωμενοι διατελουσι . Τοιουτος δ ' ἐστι και ὁ παρ ' |
| Γ ἐκκαυλιζων ] συντριβων . Γ εὐθυνων ] των δικαιων παραλογισμων . ἐκκαυλιζων ] ἀνασπων και ἀναιρων . καταβροχθιζει : | ||
| δυνησομεθα τους ἀρχομενους της θεωριας ταυτης προς την εὑρεσιν των παραλογισμων , ἀνεξαπατητοι δε διαμενειν . και τουτο δη το |
| και μεγεθει δεδομενη ᾐ , ἡ κορυφη αὐτου ἁψεται θεσει δεδομενης εὐθειας : ἑτερα δε τοιαυτα : ἐαν εὐθειας τῳ | ||
| ἀριθμον ἡ πλευρα τουτου ἑκαστον ἐχῃ σημειον ἁπτομενον εὐθειας θεσει δεδομενης , των τριων μη προς γωνιαις ὑπαρχοντων τριγωνου χωριου |
| ἠδη και δια τεχνης , ἡ τε ποια των σχηματων πλασις , ἐπι δε τουτοις ἡ γενναια φρασις , ἡς | ||
| ποιοτητας . κατα δε παραθεσιν και συνθεσιν εἰρηται ἡ ἑτερα πλασις , ὁτι δυνατον λυεσθαι τους ἀποτελουμενους εἰς τους ἐξ |
| ἐπι τριτους και ἐπι τεταρτους „ : ἐπι γαρ τα ἀποτελεσματα και ὡς ἀν ἐγγονα των λογισμων στειχουσιν αἱ τιμωριαι | ||
| οὐ το τυχον και αὐταις συμβαλλομεναις προς τα των καιρων ἀποτελεσματα , ταις μεν του Κρονου προς τους καθολικους των |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| ] ! ! ] ἀλαθεια ? ? ? [ ] παγκρατης ! ! ! ] ὀλιγοις ἀρεταν ἐδωκενε [ ! | ||
| ποτε , τα δ ' ἀλλα συγχει πανθ ' ὁ παγκρατης χρονος : φθινει μεν ἰσχυς γης , φθινει δε |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| Πλατων ἠγνοησεν : δυο γαρ διαλογους γραψας , Εὐθυφρονα και Πολιτειαν , τον μεν Εὐθυφρονα ἐπεγραψεν “ Εὐθυφρων ἠ περι | ||
| ' αὑτοις , ὡς και Ἀριστοτελης φησι γραφων την Ὀρχομενιων Πολιτειαν . τα μεν οὐν κατα την Ἀσκρην ταυτα . |
| τους περι τον λοφον Εὐβοεις και μισθοφορους κυριοι των νεκρων ὑπηρχον , οἱ δε Βοιωτοι τους Λακεδαιμονιους ἀπο κρατους ἡττηκοτες | ||
| , του δε δευτερου σταδιων ὀκτω , καθ ' ὁν ὑπηρχον οἱ τε ἀργυρασπιδες Μακεδονες και των ἑταιρων οἱ μετ |
| , χαλεπαν δε λυσον ἐκ μεριμναν , ὀσσα δε μοι τελεσσαι θυμος ἰμερρει , τελεσον , συ δ ' αὐτα | ||
| ἐειπες . και μεν δη που τις μελλει βροτος ἀνδρι τελεσσαι , ὁς περ θνητος τ ' ἐστι και οὐ |
| δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
| ] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
| γαρ τοιαυτην γραφην και Σελευκος προκρινει και ἀλλοι πλειστοι , παρατιθεμενοι και ἐκδοσεις Ὁμηρικας . καθιστασι τε τον λογον οὑτως | ||
| της στεφανωτριδος καλουμενης παρ ' Αἰγυπτιοις [ στεφομενον ] , παρατιθεμενοι Θεοπομπου ἐκ της τρισκαιδεκατης των Φιλιππικων και της ἑνδεκατης |
| ἡμισειας μοιρας γινομενη παραλλαξις παρα την ἐπι τῃ ΕΒ γινομενην παραλλαξιν ἑξηκοστων α ∠ ʹ ἐγγιστα διαφορουσα κατα παν το | ||
| των της σεληνης ἀποστηματων , ἐν ᾡ την καθολου πρωτον παραλλαξιν δια του παραλλακτικου ὀργανου μοιρας α και ἑξηκοστων ζ |
| βλαβην και δακρυα και αἰκισμους σοι προστριψεται ἐκ της των δεσποτων ἀναγκης , εἰ μη γνωσιμαχησασα ἀναστησῃ ἀπο του βωμου | ||
| . ὠ τλημον Ἰφιγενεια , συγγονου μετα θανηι παλιν μολουσα δεσποτων χερας . ὠ παντες ἀστοι τησδε βαρβαρου χθονος , |
| ὑπερ του ἁγιου ὀνοματος σου , οὑ κατεσκηνωσας ἐν ταις καρδιαις ἡμων , και ὑπερ της γνωσεως και πιστεως και | ||
| και ἀποκαλυφθησεται δια τους διψυχους , τους διαλογιζομενους ἐν ταις καρδιαις αὐτων εἰ ἀρα ἐστιν ταυτα ἠ οὐκ ἐστιν : |
| ἐν Βακχιδος Μνηστηρσιν : πλακουντοποιον ὠνομασμενην Σαμον . ΕΓΧΥΤΩΝ δε πλακουντων μνημονευει Μενανδρος μεν ἐν Ψευδηρακλει : οὐκ ἐστι κανδυλους | ||
| . ἀκρως σφαλλομενους . ἡδυσματων . ἀρτυματων . πεμματων . πλακουντων . οὐκουν ἐκει μεν κτλ . ►κατα ἐν ψυχαις |
| ἀποκοπτειν και το κεφαλιον εὐμεγεθεστερον ὑπαρχον παλιν θλαν : ὁπερ δυσχερεστερον ἐπι τουδε του σχηματος δια το ἀνω το κεφαλιον | ||
| πονηρον της γνωμης , δεδωκασιν ἀφορμην του λεγειν ἀλλοις ὁτι δυσχερεστερον ἐστι το φυλαξαι ἠπερ κτησασθαι : ὁπερ οὐκ ἐστιν |
| αὐτων μετετραπησαν . ἠν δε και ἀδιαλειπτος παρ ' αὐτοις παρακλησις το νομῳ βοηθειν ἀει και ἀνομιᾳ πολεμειν , και | ||
| γλυκυτατε Ἰησου , ἀναψυχη μου και παρηγορια και παραμυθια , παρακλησις , γλυκυθυμια , γανος της ἐμης ψυχης , χαρα |
| τους σφετερους βασιλεις , κομιζοντες στεφανον τε χρυσεον και θρονον ἐλεφαντινον και σκηπτρον ἀετον ἐχον ἐπι της κεφαλης χιτωνα τε | ||
| τι χρημ ' ἐτι τρυγῳδοποῐομουσικη , ἡνικα Κρατητι τε ταριχος ἐλεφαντινον λαμπρον ἐνομιζετ ' ἀπονως παραβεβλημενον ἀλλα τε τοῐαυθ ' |
| γαρ παντα . και πρωτον το ὑπερ γην ἡμισφαιριον διοδευουσα εὐκολον την εὑρεσιν ποιειται , το δε ὑπο γην δυσκολως | ||
| το διδαξαι ὠφειλεν ἐπαγαγειν : τῳ δε μη εἰδοτι οὐκ εὐκολον : ὁ δε ἐπι το πραγμα μετατιθησι τον λογον |
| το Μ ἐπαγοιτο : Οἰον οἰστρος οἰκος . το οἱος ἀναφορικον δασυνεται . το οἱμος οἱμω δασυνεται . Ἡ ΑΥ | ||
| των μοιρων ἀπογραφεσθαι γνωμονα ἡλιακον : ἐπειτα εἰσελθοντας εἰς το ἀναφορικον κατα το γεννητικον κλιμα σκοπειν , τι μερος παρακειται |