| μαλιστα τους παιδας : ἐπιμενουσης δε , και κλυστεον ἐν παρακμαις των νοσηματων ἀφεψηματι ἀβροτονου ἠ ἀψινθιου ἠ κενταυριου μετα | ||
| τοὐπιπαν ἐναργης τις ὠφελεια , και μαλιστα ὁταν ἐν ταις παρακμαις γενηθωσιν : ὠφελουσι μεν γαρ ἐναργως ἐνιοτε και κατ |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| . καιτοι ψηφισμα γε ἐπεμψαν εὐθυς ἐν ἀρχῃ φιλοφρονουμενοι και παρακαλουντες ἀφικεσθαι : και πολλα δικαια μοι προς αὐτους ὑπηρχεν | ||
| κατα συμμοριας , οἱ μεν οἰκειως διακειμενοι προς τους δημοτικους παρακαλουντες ἀλληλους πασαν εἰσφερεσθαι προθυμιαν , ὁπως καταξουσι τον δημον |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
| ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
| ἀγοντα τριτον ἐπι τοις εἰκοσιν , ἐς την βασιλειαν καταχθηναι παρακαλουντα ὡς αὑτῳ μαλλον προσηκουσαν , οὐ κατηγον , οὐ | ||
| εἰς ἐναντιαν αἰσθησιν ἁμα , τα δ ' ἐκβαινοντα ὡς παρακαλουντα τιθημι , ἐπειδαν ἡ αἰσθησις μηδεν μαλλον τουτο ἠ |
| τἀλλα μερη του σωματος ῥοπην , τα δ ' ὑστατα παρακμην μεν του πυρετου , πυρρωδεστερων οὐρων δηλονοτι ἡγησαμενων , | ||
| ρπʹ . Προγεγονοτα των προγεγονοτων σημεια ὡς ἡ κατα την παρακμην ἀνεσις του παρηκμακεναι . ρπαʹ . Προγεγονοτα παροντων ὡς |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| . ἐπισκεπτεον δε , μη ποτε μαλλον ἡ των ὁρων παραθεσις και δειξις ἐπι ἀληθεσι ταις προτασεσι και του παντι | ||
| ' ἰδιαν , εἰ μη προτερον προσγενοιτο ἡ του ἀρθρου παραθεσις , ἁ και μονως ἐπι το συνυπακουομενον φερεται , |
| ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
| πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
| ἀπο ῥιζης ἀρχομενος του πρωτοπαθουντος μοριου φερηται ταχεως εἰς τα παρακειμενα . διατεινοντες δ ' εἰσιν ἑκατερωσε των νευρων οἱ | ||
| ὑπο των ἐντασεων , και ἐφ ' ὡν δριμεα τα παρακειμενα , ὡς ἐφ ' ἑλκωσεων ἐντερων ῥευματισμους ἐπιφεροντων , |
| και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
| ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| και ἀερος πυρ και ἐμπαλιν . . . ὁθεν και Ἡρακλειτον ψυχηισι φαναι τερψιν ἠ θανατον ὑγρηισι γενεσθαι . τερψιν | ||
| οὐτε ἑτερα παρα τον ἀνθρωπον . ὁ δε Αἰνησιδημος κατα Ἡρακλειτον και ἑτερον φησι το μερος του ὁλου και ταὐτον |
| ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
| λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
| και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
| της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
| κατα το πλειστον : νοσοι δε ἐκ πληθωρας ἠ κοπου παρακολουθουσιν . καʹ Ἀρεως τριτος , Κρονου ἑβδομος : δυσκολος | ||
| , ἠγουν του ποιειν ἠ πασχειν , διοτι τα τοιαυτα παρακολουθουσιν . ἐτι δε και ἐν τοις ἀλλοις ἁπασι το |
| ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
| τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
| καιρον . ἐντευθεν οὐν ἐχει μακρον . ἠ παρα , παρασκευαζεται . . . . ἀριστος : παρα το ἀρειων | ||
| ἀλλ ' ἀφορητα τοιον ] τοιουτον παλαιστην ] † ἀντιμαχον παρασκευαζεται ] † ἑτοιμαζει ἐπ ' αὐτος αὐτῳ ] αὐτος |
| εἰ τῃ τεκουσῃ μεν χρηματων , τῳ πατρι δε ἐκεινης παραιτιος γενοιο δοξης , και λογος ἁπας ὁ παρα σου | ||
| ἀερα περιστασεις . Και ὡσπερ ὁ πυρσος οὐκ αὐτος ἐστι παραιτιος της πολεμικης περιστασεως , ἀλλα σημειον ἐστι πολεμικου καιρου |
| ἀν ἐγχωρῃ μοριων , ἱνα τους ἐν τοις οἰκειοις λογοις συνισταμενους ἑκαστῳ των φθογγων ἀπο του εἰρημενου κοινου περατος ἐχοντες | ||
| μεν διαθεσεις τραυματων γινομενας , ποικιλους δε και μεγαλους ἀγωνας συνισταμενους ὑπερ της νικης . Ὀξαθρης δ ' ὁ Περσης |
| ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
| ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| προγονων εὐδοξιας . ἡμεις δε τους ἁρμοττοντας τῃ γραφῃ χρονους παραθεντες ἐπι τας οἰκειας της ὑποκειμενης ἱστοριας πραξεις τρεψομεθα . | ||
| τεσσαρα προς τον τρια τον ἐπιτριτον : οὑς ἀλληλοις μεν παραθεντες τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
| δε ἐπι Λυκιας τε και Παμφυλιας ᾐει , ὡς της παραλιου κρατησας ἀχρειον καταστησαι τοις πολεμιοις το ναυτικον . και | ||
| δυσμων κλιματα παρατεινοντα , οἱ δε λοιποι τα ἀπο της παραλιου και της Παμφυλιας και την Ἀσιαν και την Ἑλλαδα |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
| , χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
| τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
| μετα δε ἐκεινον ἑαυτον ἐπαναιρων εἰπε τῳ δεσποτῃ : “ παραμυθιον ἐχεις . ” Λευκιος δε δυο πιστοτατοις ἀπελευθεροις χρυσιον | ||
| την πολιν . εἰ δε και ἀνηρ δους δικην μεγα παραμυθιον τῳ τετρωμενῳ , ποσον ἀν τι πολεως και τηλικαυτης |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| , ποτερον ἐκ των τελευταιων [ λογων ] , ὡς παρανομως με ἐνεδειξαν , ἠ περι του ψηφισματος του Ἰσοτιμιδου | ||
| σημειωσαι εὐθυμια προβαλλομενος : ἠγουν κατηγορουμενος . παρανομηθεισαν : ἠγουν παρανομως δοθεισαν αὐτῳ . την γαρ προμαντιν : ἠγουν την |
| εἰς . λεγειν ] δημηγορειν , ῥητορευειν . χρηστων ] δανειστων . χρηστης και ὁ δανειζων και ὁ δανειζομενος , | ||
| ἐμαυτου μηποτ ' ἀν ὑπομειναι παρα τινα των ἐν πολει δανειστων ἐλθειν μηδ ' ἀν εἰ φθανοιμι λιμῳ κατασκληναι . |
| ιζ να νθ , αἱς ἀκολουθως και τας λοιπας των κανονιων ἐπισυνθεσεις ἐποιησαμεθα . Ἱνα δε και τας ἐποχας αὐτων | ||
| ' ὁν και μονης γινεται παροδος . των δε σεληνιακων κανονιων ἑκατερον ταξομεν ἐπι στιχους μεν με , σελιδια δε |
| βαρυτεραν αὐτος ἐνδεξηται . μηδενος οὐν ἐτι τι των εἰς παραιτησιν λεγειν θαρρουντος , ἀμειλικτοις και ἀφετοις ἐχρητο ταις ὀργαις | ||
| ἀγοντων ἠ δεητικωτατας εὐχας , αἱς σπουδαζουσι τον θεον ἐξευμενιζεσθαι παραιτησιν ἁμαρτηματων ἑκουσιων τε και ἀκουσιων αἰτουμενοι και χρηστα ἐλπιζοντες |
| και ταυτῃ λεγοιτ ' ἀν και ποιειν , ἐγειρων και ἐπιστρεφων προς αὑτον τον τε νουν αὐτης και αὐτην ὡσπερ | ||
| τα κατα μερος των εἰκονων ἀνερευνωσαις . εἰτα προς ἑαυτον ἐπιστρεφων : τρυγονες διαφθερουσι Δωριζουσαι παντα . το γαρ πλατυασδοισαι |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| και το ξυμπεφυκοτα : οὐ γαρ ὡσπερ τα ἡμετερα σωματα ἐπικτητον ἐχει την ζωην , οὑτω και τα θεια , | ||
| και στρωμνης ἠ περιεργου τε και πολυτελους και ποικιλης οἰκησεως ἐπικτητον εἰναι . τον αὐτον δη λογον εἰναι και περι |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| και τα συμφεροντα , ἁ και πολλη ἀναγκη ποιειν ὑμας μεμνημενους των ὁρκων , ὡς προς εἰδοτας ἁπαντας οὐκ οἰδ | ||
| γαρ ἀν αὐτοις προσηκοι μη προς ἡδονας τραπεσθαι , ἀλλα μεμνημενους ἀν τον νουν προσε - χειν . Ἐν δε |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| της Ἰλιαδος και δια της Ὀδυσσειας τους γυναικειους θαλαμους ὑπερῳους συνιστησιν . . διοδευωνται . . διοπτευωνται . . : | ||
| σε προσειπειν εἰχον ἡδομην . τρια δη σοι τον νεανισκον συνιστησιν , ἡ τε του λεγειν δυναμις , ἡν ἐν |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| ἀμαθη πλουσιον προβατον εἰπε χρυσομαλλον . θεασαμενος ἐπι ἀσωτου οἰκιᾳ ἐπιγεγραμμενον ” πρασιμος “ ” ᾐδειν , “ εἰπεν , | ||
| κωφον ὡς ἐπι σκηνης προσωπειον ἑνεκα προσχηματος αὐτο μονον παραλαμβανοντες ἐπιγεγραμμενον ὀνομα ἀρχης , Διονυσιοι δημοκοποι , Λαμπωνες γραμματοκυφωνες , |
| ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
| , και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
| κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
| ἀστρα τε ἡγεισθαι εἰναι ὑπερ τουτον τον οὐρανον ἠ ἱνα συνηθεστερον εἰπω , τας νοερας των ἀστρων ζωας , ὡν | ||
| ὁτι θιγγανουσα του ὁμοιου , ἀλλα και ὁπως ἐξαπαταται : συνηθεστερον γαρ το παθος τουτο τοις ζωοις και πλειω παραμενει |
| το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
| περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
| ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
| εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
| Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
| τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
| χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | ||
| . Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις |
| ποιησομεν : οὐ γαρ ταυτα παντα ἐρουμεν κινειν τον ἐλεον πειρωμενοι τα λεχθεντα : ἐλεον οὐν ὁμοιως κινει οἱον ζημια | ||
| την γοητειαν , οἱον ἀνθ ' οἱου προειλοντο παραβαλλοντες και πειρωμενοι βελτιονος εἰς ὁν ἐξημαρτον ἠ ᾡ φενακισθεντες προσεθεντο ; |
| αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
| γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
| Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
| ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
| δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| βαρβαρων τις ἀνεβοησεν Βασιλευ Δημητριε , τι βουλομενος ἠ τινος ἀναγκαζοντος πολεμεις ἡμας , οἰκουντας ἐν ἐρημιᾳ και τοποις οὐθ | ||
| αὐθις ἑτερα των Ἀρκαδων , Ἐπαμεινωνδου τους συστρατηγους ἐς τουτο ἀναγκαζοντος τε και ὑποδεχομενου το ἐργον αὐτοις ἀζημιον ἐσεσθαι . |
| εἰναι ἐν αὐτῃ λεγεται ὀντα τε και ἑν ἑκαστον των συμβαινοντων αὐτῃ , ὡς το ποσον τε και ποιον και | ||
| , και ὡς των μεν δια καθολικωτερας περιστασεις τοις ἀνθρωποις συμβαινοντων , οὐχι δε ἐκ της ἰδιας ἑκαστου φυσικης ἐπιτηδειοτητος |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| ἱερευς του Ἀπολλωνος δειπνιζει τους προ αὑτου ἱερευσαμενους , και παρατιθησιν ἑκαστῳ τρυβλια : τουτο δε ἐστι κεραμεουν ἀγγος , | ||
| ἐν ἑορταις οὐτε ἐν γαμοις οὐτ ' ἐν ἀλλῃ συνοδῳ παρατιθησιν οὐδεν : καιτοι πολλακις τον Ἀγαμεμνονα ποιησας δειπνιζοντα τους |
| και ταυτα ἐφησεν αὐτοις λεγειν οὐχ ἱνα ἐκεινους παροξυνας και παρακαλεσας αὐτος ἐκτος ᾐ των κινδυνων , ἀλλ ' ὁπως | ||
| ὠργιζετο μεν αὐτοις ὡς μεγαλα ἡμαρτηκοσιν , ὁμως δε μαρτυρας παρακαλεσας ἠρωτα αὐτον πως εἰσελθοι : ὁ δε κελευσαντος Τεισιδος |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
| . των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
| και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
| και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
| το μη ὀν . το μεν οὐν μη ὀν οὐ διδασκεται : εἰ γαρ διδασκεται το μη ὀν , ἐπει | ||
| πασα γαρ παιδεια και φιλοσοφια δι ' αὐτης παιδευεται και διδασκεται : δι ' αὐτης δοσεις , ληψεις , ἀγοραι |
| του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
| , ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
| ἀπατηθεις ὑπο του προσδιαλεγομενου και δοξασας ψευδη οὐκ ἐμμενει τοις δεδογμενοις : οὐ γαρ ψεγεται ὁ τοιουτος : ὁ δε | ||
| τοις νομοισι δει ; ποιοισιν , ὠ δυστηνε ; τοις δεδογμενοις . δεδογμενοισιν ; ὡς ἀνοητος ἠσθ ' ἀρα . |
| δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
| ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
| Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
| και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
| το Θηβης ἀστυ ναιοντας μαθοις : ἡμεις δ ' ὁσοι παρεσμεν , εἰ τι χρη , πατερ , πρασσειν , | ||
| Σωκρατης ἀκουσαι Γοργιου ; Ἐπ ' αὐτο γε τοι τουτο παρεσμεν . Οὐκουν ὁταν βουλησθε παρ ' ἐμε ἡκειν οἰκαδε |
| ἡμιν , την τ ' ἐπιθυμιαν της κατ ' ἀνδρα διανομης των ἀγρων ἐπανησουσι μαθοντες , ὁτι λυσιτελεστερα της μικρας | ||
| ἀρετης χωρας , ἐπανισουμενους τῳ πληθει τε και ὀλιγοτητι της διανομης . νειμασθαι δε δη και τους ἀνδρας δωδεκα μερη |
| λιμεσιν ὀνοματι πορθμειου , πειρατηριον συγκροτων . οὑτος τῃ ἐκκομιδῃ παρατυχων ἐπωφθαλμισε τῳ χρυσῳ και νυκτωρ κατακλινεις οὐκ ἐκοιματο λεγων | ||
| ἀδελφεος τε ἐων Ξερξεω και του ναυτικου στρατου στρατηγος , παρατυχων τε τῳ λογῳ και δεισας μη ἀναγνωσθῃ Ξερξης ποιεειν |
| ὡροσκοπῳ , προσετι δε και τον κυριον του κλιματος μη ἐναντιουσθαι τῳ κλιματι ἐν ᾡ ἡ καταρχη μητε τῃ Σεληνῃ | ||
| δε και κατα τετραγωνον των φωτων ὀντων τους κληρους ἑαυτοις ἐναντιουσθαι : και ἐπι τουτου του εἰδους τους πρακτικους τινες |
| ἱστορια πεπιστευται , και οὑτος εἰρηκε και ἡμεις ἐν τοις παραδοξοις θρυλουμενην παρειληφαμεν . ἠκουομεν δε και φρεατα εἰναι , | ||
| μα τους θεους , ἀνδρες πολιται , καιτοι πολλαις και παραδοξοις χρησαμενος μεταβολαις , οὐτε πλεον ἡσθεις , ἀμοιρος γαρ |
| ' ἡμεραν και τους ποτους οὐδενα νομιζω των ἐν ταις πολιτειαις ὀντων οὐτ ' ἀκρατεστερον οὐτε λιχνοτερον οὐτε δουλον γεγονεναι | ||
| τι των μεριζομενων : ὁθεν εἰρηνη γινεται και ταξις ταις πολιτειαις : ἀπο γαρ των ἐναντιων αἱ στασεις και μαχαι |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| ἡψατο των παρακειμενων . φασι δε και Ἀριαμνην τον Γαλατην πλουσιωτατον ὀντα ἐπαγγειλασθαι ἑστιασαι Γαλατας παντας ἐνιαυτον και τουτο συντελεσαι | ||
| δηπουθεν ἀπεβη προς το λῳον , ὁτι ἠδυνατο δεξασθαι τον πλουσιωτατον ἐκ της Ἀσιας ξενον , ἀλλος δε οὐδεις ἱκανος |
| τον ξυοντα ἀντιξυειν : ἀνθρωποι δ ' ἀρα ὑπο θεων ἀγομενοι θεους οὐ νομιζουσιν , ἠ περι αὐτους τι φαυλον | ||
| , ψυχαγωγια δε τις ὑπεισιν αὐτους . ὁταν γε μην ἀγομενοι της ὀχθης πλησιον ἀφικωνται , τηνικαυτα και τον ἐνταυθα |
| , ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
| προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| παρα των ἀκριβως εἰδοτων της γενεσεως αὐτου τον τροπον ὡς παραδοξος . ” “ Ἀλλ ' ἡμεις γε οὐκ εἰδομεν | ||
| οἰκετων ἐπανασταντων και ταχυ κολασθεντων : τριτη δε ἀποστασις ἐγενετο παραδοξος και πολυ τας εἰθισμενας διαλλαττουσα . ἠν γαρ τις |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| ὁ Ἀριστοτελης τῃ μεν μειζονι συγχωρει , τῃ λεγουσῃ παν ὀργανον πασης φυσικης δυναμεως φυσει εἰναι , της δε ἐλαττονος | ||
| ὁτι ἁπλουστερος και εἰσαγωγικωτερος ἐσται . ὑπο δε το λογικον ὀργανον ἀναγεται της φιλοσοφιας το προκειμενον βιβλιον : διδασκει γαρ |
| την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
| ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
| ξαινειν εἰς καλαθισκον κοινην εὐνοιαν ἁπαντας καταμειγνυντας : τους τε μετοικους κεἰ τις ξενος ᾐ φιλος ὑμιν , κεἰ τις | ||
| ἀρχην καθισταιμεν , και τουτοις τιμη τις ἐπειη οἱτινες πλειστους μετοικους ἀποδειξειαν , και τουτο εὐνουστερους ἀν τους μετοικους ποιοιη |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
| σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
| τον ἡλιον σχηματισμους , ἐπι μεν ταυτης εὑρισκομεν ἐκ των συνεχων και περι τα αὐτα μερη του ζῳδιακου τηρουμενων διαφορων | ||
| συνεχεις , περι των διαλειποντων πρωτως εἰποντες και περι των συνεχων εἰθ ' οὑτως ἐρουμεν . Τριταιου τοινυν ἀκριβους ἐπιγεγονοτος |
| τους Δαναους τους ἀλκηεντας , ἠγουν τους ἰσχυρους , τους γενναιους , ἐνεβαλεν εἰς τας πρυμνας τας θαλασσιας , ἀντι | ||
| μεν ταις ψυχαις ἡμων δενδρα τα παιδειας ὀρθης ἐμφυτευσῃ , γενναιους δε και ἀρρενας ὡς ἀληθως καρπους και λογους χαρισηται |
| : την τυχην : συνεζευχθην : το ἑξης : εἰς δουλειον ἠμαρ πεσουσα ἀναξιως : χρη δ ' οὐποτ ' | ||
| ἀθλιους ἀκοιτας . ἀγομεθα φερομεθ ' ἀλγος ἀλγος βοαις . δουλειον ὑπο μελαθρον . ἐκ πατρας γ ' ἐμας . |
| τις , ὀρυκτηρσιν οἱς ἐπιφερεται σιδηροις και ἑτεροις ὁπλοις ἀμυνεσθαι παρεσκευασμενος : εἰ δ ' ἡλιος ἀνασχοι , μηκεθ ' | ||
| του μοιριδιου χαλεπους ἐπεφερε , παντα τα φθοροποια χορηγιαις ἀφθονοις παρεσκευασμενος , οἱς , εἰ μη ἐφθασε προαναιρεθεις ὑπο της |
| , αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
| ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
| και τους φανερως ἡμαρτηκοτας σῳζειν δυνανται , ὑμας δε χρη ὑπολαμβανειν πρωτον μεν ὁτι , εἰ παντες Ἀλκιβιαδῃ ὁμοιοι ἐγενοντο | ||
| Π . ἀ [ . ] καθολου δε ὠιοντο δειν ὑπολαμβανειν μηδεν εἰναι μειζον κακον ἀναρχιας : οὐ γαρ πεφυκεναι |