| προσοικων βαρβα - ρων παιδειαν , ἀλλα ῥητορικην ἐκπονειν και πανηγυρεσιν ἐμπρεπειν . εἰ δε ἀληθη ταυτα λεγω , δηλον | ||
| εἰναι οὐν μορσιμον ἐν ταις πομπαις ταις ἡρωϊαις και ταις πανηγυρεσιν , ἐν αἱς ἐκηρυσσον τους ἡρωας , θυσιαις ταις |
| δι ' αὑτου τας Ἑσπεριδας οἰκισαι πεμπει μεν εἰς τας πανηγυρεις ἱππους ἀθλησοντας Εὐφημον ἀγοντα , νικησας δε τα Πυθια | ||
| εὑρεθη . ται Διονυσου ποθεν ἐξεφανεν : αἱ του Διονυσου πανηγυρεις ποθεν ἐξελαμψαν συν τῳ διθυραμβῳ , ἀντι του τον |
| ἁμα τῃ εὑρεσει των προς τον βιον χρησιμων και τῃ πανηγυρει χαι - ροντες ὡς μαρτυριῳ χρωμενοι του πεπαυσθαι μαχομενους | ||
| και ὀντα βιαιον και ὑβριστην , ἡμαρτηκοτ ' ἀσελγως ἐν πανηγυρει , μαρτυρας της ὑβρεως της ἑαυτου πεποιημενον οὐ μονον |
| κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
| ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
| πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
| περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| γαρ ἀπειλουντι και τῳ δεσποτῃ θανατον μαντευεται : τοις δε λοιποις ἀπραξιαν σημαινει . σημαινει δε ὁ ἀετος και τον | ||
| μεσῳ παρηλασας ἐργοις παλλιστοις και τροπαιοις και νικαις και τοις λοιποις ἀριστευμασιν . Ὁσα μεν οὐν ἠ τους ὑπηκοους εὐεργετων |
| δε ἡ του δοθεντος και συγκληρωθεντος ἡμιν ἀπο των θεων δαιμονος δειξις ἐμφανης και δι ' αὐτου παλιν προς τους | ||
| μη ἀφεσταναι τον πινοντα . ΓΓΘ δεον εἰπειν του ἀγαθου δαιμονος εἰπε Πραμνιου , ἐπειδη ὁ Πραμνιος οἰνος πολυ τιμιωτατος |
| γονευς , οὑτω συμπασης της πολεως κοινους δει τους γονεας συμπαντας ἡγεισθαι , και προσηκειν τουτους οὐχ ὁπως ὡν ἡ | ||
| κατελυσαν , τους ἀνα μεσον Ῥηνου και των Πυρηναιων ὀρων συμπαντας . ἀθροοι γαρ και κατα πληθος ἐμπιπτοντες ἀθροοι κατελυοντο |
| των ἐν τοις οὐροις ὑφισταμενων και προσετι των ἐν τοις παρυφισταμενοις διαφορως τεθεωρημενων , ἐτι τε πομφολυγων , και ἀλλοιων | ||
| ἐπισχεθεντων ἀλογως , ἑνος μεν ἠδη μηνος παρωχηκοτος συνεπιφαινεται τοις παρυφισταμενοις και τινα συνεπινηχομενα ἐρυθρα ψηγματα , προϊουσης δε της |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
| τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
| και προς ἡμας ἐληλυθε της ἀρετης . Δεχεται δη την παραινεσιν ὁ Τυλλος και δεχημερους ποιησαμενος ἀνοχας , ἐν αἱς | ||
| λογος μυθικος ἐκφερομενος ἀπο ἀλογων ζῳων ἠ φυτων προς ἀνθρωπων παραινεσιν : παροιμια δε την ἀπο του κεφαλαιου ἐπι το |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
| , ἡν ἐτυγχανεν αὐτῳ κεχαρισμενος . και ἐπειδη συμβαλων τοις πολεμιοις κατα κρατος αὐτους εἱλεν , ἐπι πολυν οἰνον ἐτραπετο | ||
| οὑτω σχημα και ταπεινον κατελθειν : ὡστε την πατριδα τοις πολεμιοις ὑποχειριον ποιησαι . Ἐπειδη μη ἐμπεπτωκε το ὁριστικον . |
| ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
| ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| γαρ ἐκ της ἐναργειας αὐτης των πραγματων ἡ των ἀρχων παραστασις γινεται , πως οὐκ ἀν εἰεν αἱ ἀρχαι μαλλον | ||
| ὁτι ὀβολος ἠν το ἑκτον της δραχμης . ἡ δε παραστασις δραχμη ἠν , ἡν ὁ διωκων παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν |
| Ἀρβηλοις δε συναχθεντας ὁμου παντας . δυνανται δε και τα συναγοντα κωλα και μεσον αὐτων τεθηναι ποτε : ποθεν δ | ||
| ὁραν μελιττῃ † ἐοικοτα σμικροτατον , καρφη και συρφετον ἑαυτῳ συναγοντα στεγοποιεισθαι δια τους χειμωνας , βαινειν δε ἀνα τα |
| του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
| ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| ' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
| . εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| μεν εὐθυ και ὀσμωδη τυγχανει τα δε πολλα συνεμφαινει τινα γευομενοις ὀσμην ἐνια δε και θλιβομενα μονον και κινουμενα . | ||
| . Πολεμωνιον λεπτομερους δυναμεως ἐστι και ξηραντικης . Πολιον πικρον γευομενοις ἐστι και μετριως δριμυ : ἐκφρακτικον τοιγαρουν ἐστιν . |
| του νομου , ποιας ἀν τοτε παρρησιας μετειχες και ταυτα συνηγορον ἐχειν τον νομον δοκων ; οὑτως ἐστιν , ἐνθα | ||
| ἐπιτηδειος πεφηνεν εἰς το κατεργασασθαι τον ἐρωτα τῳ δεσποτῃ : συνηγορον ἐχεις το κατα γαστρος : εὑρηται πειθους ἐνεχυρον : |
| ' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
| δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
| βουλην βλεψαντα παντα ἀν ἡγουμαι φησαι μη εἰναι καλλιω λαβειν ἀριστοκρατιας εἰκονα μηδ ' ἡτις σωζει μαλλον τοὐνομα . οὑτω | ||
| ' ἀριστην την μικτην ἐκ τε δημοκρατιας και βασιλειας και ἀριστοκρατιας . Και ἐν μεν τοις ἠθικοις δογμασι τοιαυτα λεγουσι |
| ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
| πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
| τα πολλα και τα μεταξυ τουτων , ταξιν τε αὐτων ἐπιβλεπειν ἡτις ἐστιν ἡ προσηκουσα , και διανομην ἐφ ' | ||
| ὑδατος κακιαν , οὐ μονον δε την του ὑδατος μεταβολην ἐπιβλεπειν τους ἀποδημουντας , ἀλλα και την των προσφερομενων ἁπαντων |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| , ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
| ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
| θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
| ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
| ζηλου μαλλον ἠ φοβου γεμειν αὐτοις τα Καρχηδονιων , πολεως δυσμενους τοσησδε και γειτονος εὐχερως οὑτως αὐξανομενης . και ὁ | ||
| δοξαν ἀντι του ζην ἀσφαλως ᾑρητο κατα την αὐτου του δυσμενους μαρτυριαν και παν ὁπερ ἠθελε μερος ἡ τυχη του |
| ἱξε νεων , τῃ δη οἱ ἐεισατο χωρος ἀριστος , λειος πετραων , και ἐπι σκεπας ἠν ἀνεμοιο : ἐγνω | ||
| , ἀφοδος μυων , κυμινον , κοχλιας συν τῳ ὀστρακῳ λειος , ἀβροτονον , καρκινου το χελωνιον , ἀρον , |
| ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
| των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| ; ὁποτε τοινυν μηδεις φαινεται ζων τουτων , τοτε ἀναγκη ἐπικληρον την μητερα ἡμων εἰναι . της τοινυν ἐπικληρου σκοπειτε | ||
| πολεμαρχον , και ἀνεπιδικον μη ἐξειναι ἐχειν μητε κληρον μητε ἐπικληρον . Κληρουν δε τον ἀρχοντα κληρων και ἐπικληρων , |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
| ἀπο της δευτερας ἀρχης ὁμοειδη προοδον , και οὐπω το μικτον . Ἀλλα τουτο μεν παραγεται ἀπο μεν της ἀρχης | ||
| ἠν λεγομενα ἐκεινα περι του πρωτου μικτου : πρωτον δε μικτον ἐν τοις νυν δη πεφηνε λογοις το προ του |
| : ἐπι του τειχεων βελεων ἡ μακρα καταβιβασασα τον τονον συναιρεσιν ἐποιησεν ἐπι της γενικης . Πασα δοτικη πληθυντικη ἐπ | ||
| . . . ἀναδουμενος : δεω δεομαι δεομενος και κατα συναιρεσιν ἀναδουμενος . . . . ἀναρροιβδει : ἀντι του |
| ἀλλα φαμεν : ὁτι ἑνεκα του εἰς οἰκτον κινησαι τοις θεωμενοις ? ταυτα ὁ ποιητης ἐτεχνα σατο ἠ ὁτι οἱ | ||
| , ὁμοιως τουτοις οὐκ ἀν ἐβαλεν αὐτον ἀτρεμα συν τοις θεωμενοις ἑστωτα . Ἐστι δε οὐδε το ἁμαρτημα του παιδος |
| και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
| τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| δε χρονον θαλασσοκρατουντες Ἀθηναιοι ἀνηγον εἰς ἀστυ τας νησιωτικας δικας γραψαμενος τις και τον Ἡγημονα δικην ἠγαγεν εἰς τας Ἀθηνας | ||
| παλιν : δις περι των αὐτων δικας μη εἰναι , γραψαμενος δημοσιων ἀδικηματων Μειδιαν Δημοσθενης και ἑλων κρινει αὐτον και |
| ταν λαυραν , τοθι ται δρυες , αἰπολε , καμψας συκινον εὑρησεις ἀρτιγλυφες ξοανον , τρισκελες , αὐτοφλοιον , ἀνουατον | ||
| οὐν Διονυσος ἀφοσιωσασθαι βουλομενος τον ἐρωτα του ἀποθανοντος μειρακιου , συκινον αἰδοιον πελεκησας περιηψεν εἰς τον ἑαυτου τραχηλον , και |
| οὑ μη σοφοι λεγειν , ἁπλως νενομοθετηται καλον το χαριζεσθαι ἐρασταις , και οὐκ ἀν τις εἰποι οὐτε νεος οὐτε | ||
| το χρησιμον , ὡς οἱ ἐπ ' ἀργυριῳ συνοντες τοις ἐρασταις , οὐτε κυριως φιλουσι και ῥᾳδιως διαλυονται . οὐδετερον |
| της μεσουρανουσης μοιρας εἰς τα ἑπομενα χρονους ιγ , οὑς συνθεις τοις να κδ τους γινομενους ξγ λθ ἐσχε μεθ | ||
| δε οὐκ ἐχεις ; ἀλλ ' , ὠ γενναιε , συνθεις ἀπολογιαν ἡκε παρ ' ἀνδρας ἠδικημενους . κἀν γαρ |
| ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
| Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
| δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
| οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
| ] ρα . - αρ - . κοιμηθηναι ἐν κλινῃ καταδαρθειν ] ἐν δερμασι γαρ ἐκοιμωντο πριν οὐτε ἐν ] | ||
| και ταραχης ἐμπλησει : δοκουσι τοι παντες οἱ ἐκ μεθης καταδαρθειν πειρωμενοι ἀναπεμπεσθαι τε ἐς τον ὀροφον , και αὐ |
| την πολιν ἐληλυθοτων ἐθνων , οἱς πολλη ἀναγκη σεβειν τους πατριους θεους τοις οἰκοθεν νομιμοις , οὐδενος εἰς ζηλον ἐληλυθε | ||
| Ἀθηναιον . και των εἰναι θεους ἀποφηναμενων οἱ μεν τους πατριους νομιζουσι θεους , οἱ δε τους ἐν ταις δογματικαις |
| χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
| , τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
| , και παντας τους ἀλλους κακως ποιειν , ἐαν τοις ἐρωμενοις δοκῃ . λ ' Και γαρ αὐτοι ὁμολογουσι νοσειν | ||
| τα προθυρα [ στεφανουσιν αὐτων ] , ἠ οὐ τοις ἐρωμενοις ἀλλα τῳ Ἐρωτι ποιουμενοι την των στεφανων ἀναθεσιν του |
| των σιτιων και ἀπο των ποτων και των ἀλλων των διδομενων , διδοναι δε χλιαρα και ὑγρα : ταυτα δε | ||
| ἀπεληλαται των ἐργων του θεου και των ὑπ ' ἐκεινου διδομενων δωρεων το ματαιον , δει παντως τῳ της ψυχης |
| κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
| τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
| κυαμοι και μηλα και ἰσχαδες . ἀλλα πλακουντα αἰνω Ἀθηνησιν γεγενημενον : εἰ δε μη ἀν που αὐτον ἐχῃς ἑτερωθι | ||
| ἁπαντας , ἐλεξε τοιαδε . Ἀνδρες συμμαχοι , ἀνθρωπινον το γεγενημενον : το γαρ ἁμαρτανειν ἀνθρωπους ὀντας οὐδεν οἰομαι θαυμαστον |
| δε εἰδος το τοιονδε σχημα του χαλκου , οἱον του ἀνδριαντος , ἐκ τουτου συγκειμενος αὐτος ὁ ἀνδριας . ὡστε | ||
| μετοχικων : ἱμας γαρ ἱμαντος και ὠ ἱμας , ἀνδριας ἀνδριαντος και ὠ ἀνδριας ὁμοφωνως τῃ εὐθειᾳ : αἱ γαρ |
| τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
| Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
| των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| ὁ Σκιπιων τους ἱππεας τους Ἰταλικους , ὀπισω τεταγμενους και κουφοτερον ἐσκευασμενους , ἐπαγαγων ἀποβηναι των ἱππων ταρασσομενων ἐκελευσεν και | ||
| τινος ἠ σκηνης ἐγκαλλωπισμα , οἱα πολλαι κεκτηνται πολεις , κουφοτερον ἀν ἐδοξε το δεινον : ἐπει δε προς θεραπειαν |
| ἐρωτας , ὑμεναιους , γαμους . εἰτα ἀπο της ἐκβασεως ἐπιχειρησεις : τι οὐν το ἀπο του γαμου κερδος ; | ||
| . . . , : προστιθησι δε και τοιαυτας τινας ἐπιχειρησεις ὁ Ἀλεξανδρος ἐκ του Εὐδημου λαβων : εἰ ἐστιν |
| δε κατα Βιθυνων πρωτον , συμμαχουντων αὐτῳ και των ἐξ Ἡρακλειας , τους βαρβαρους ἐξοπλισας , της τε χωρας ἐκρατησε | ||
| αὐτον ἐν ποτηριῳ ἐμυθολογησαν . Πανυασις δ ' ἐν πρωτῳ Ἡρακλειας παρα Νηρεως φησι την του Ἡλιου φιαλην κομισασθαι τον |
| ἐπιταττοντα , ἀλλα εἰ τι μονον οἰσθα βλαβης ἠ νοσου παραιτιον , οὐδ ' ἀν ἀκρᾳ ποτε τῃ χειρι προσηψω | ||
| εἰσηνεγκε μερισμον ἀξιοπιστως την αἰτιαν της ἐχθρας ἀπολυομενος και Τιμοκρατη παραιτιον ἑαυτῳ της κατηγοριας ἀποφαινων : και δια τουτο τῳ |
| ὡσπερ ἀνδρα και συνειναι ὑμας οὐκ οἰδ ' ὁ τι ποιουσας μετ ' ἀλληλων . τι τουτο ; ἠρυθριασας ; | ||
| ἀναγκαιου : τας μεν γαρ την ἀντιφασιν ἐπ ' αὐτου ποιουσας προτασεις , οἱον την ἀναγκαιον εἰναι και οὐκ ἀναγκαιον |
| ἐστι δε τοιουτος : Εἰ και πολυ σου διαστημα τυγχανω κεχωρισμενος , τῳ σωματι μονον πασχω τουτο . οὐδε γαρ | ||
| ὡς ἐπι των ἀριθμων . και γαρ ὁ δεκα ἀριθμος κεχωρισμενος ἐστιν . εἰτε γαρ ἀπο μοναδων λαβῃς αὐτον συγκειμενον |
| ἐστι και αὑτη ζʹ . ἐπι τῳ τελει δυο διπλαι δηλουσαι , ὁτι τελος ἐσχε τα ἀνταποδιδομενα . . ἀντιστροφη | ||
| ἀνταποδιδομενα . . . ἀποδιδομενοις . . . ἐξω νενευκυιαι δηλουσαι ἡμιν , ὁτι ἀνταποδιδοται . το δε μετρον ἀσυστατον |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
| και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
| ἐν τῃ πολει φησαιτ ' ἀν βδελυρωτατον εἰναι και πλειστης ἀναιδειας και ὀλιγωριας μεστον ; οὐδεις οὐδ ' ἀν ἁμαρτων | ||
| ' ἐρυθριαν οἰδεν οὐτε δεδιεναι , τα πρωτα πασης της ἀναιδειας ἐχει . Εἰ του πατρος δοξαιμι κρειττον σοι λεγειν |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| χρονῳ τουτῳ : της βραδυτητος δηλονοτι . δια την ἐκεινου μελλησιν : ἐβραδυναν δηλονοτι . ἐν τῃ καθεδρᾳ : . | ||
| προειδως τις ἀν αὐτοις τολμηροτερον προσφεροιτο . οὑτοι δε την μελλησιν μεν ἐχουσι τοις ἀπειροις φοβεραν : και γαρ πληθει |
| ἀπο της μουσικης : ταυτα δε ἐνεργειαι : του δε τεκτονος τα ῥηθεντα ἀποτελεσματα και τα λοιπα ὁσα ἡ τεκτονικη | ||
| κατα την τεχνην διαφεροντατουτο γαρ οὐχ οἱον τε , του τεκτονος τον ἰδιωτην ἀμεινον ποιησαι τι κατα την τεκτονικην ἠ |
| αὐτος ἀνηρ στρατιαν πολεμιων τρεψαμενος , ὡσπερ ἐγω την Ἀντιατων ἐπικουρον τοις πολιορκουμενοις ἀφικομενην ; ἐω γαρ λεγειν , ὁτι | ||
| μαχῃ σφισιν , ἠ Πλατωνα λεγω , ἠ και ὁντινουν ἐπικουρον και βοηθον , τα των τυραννων κακα εἰς μεσον |
| ὁ ἡλιος καταλειπουσιν : ἀπιοντες δ ' εὐθυς ὁραν φασι καιομενην ταυτην : οὑτος μεν οὐν τῳ ὀντι μυθος . | ||
| ἐν ταις μαχαις και τοις μονομαχειοις ἐν μεσῳ τις λαμπαδα καιομενην ἐρριπτε σημειον του καταρξασθαι της μαχης . τουτῳ οὐν |
| τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
| ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
| ἑτερα εἰσφεροντων εἰς ἐρανον , αὐτου μη ἐχοντος τι εἰσενεγκειν ὑποσχομενου δε την της γοργονος κομισαι κεφαλην , πολυδεκτης ἐρων | ||
| διαρρηδην περι τουτων ἐπιστειλαντος το κατ ' ἀρχας εὐθυς και ὑποσχομενου τουτους βελτιστους και ἀριστους κρινειν , οἱτινες ἀν της |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| ἐξετασσετο ἁπας , και ὁ βασιλευς ἐν μεσῳ τῃ φοινικιδι καταδηλος ἠν περικειμενῃ . Ὁ δε Πομπηιος ὑπωπτευε μεν ἁπαντα | ||
| δεξια του αὐχενος , ἐς αὐτο το δερμα , ὡστε καταδηλος εἰναι : παρα δε το οὐς κρυπτεται και ἐνταυθα |
| της Διογενους ἀπαθειας και της Κρατητος ἐγκρατειας και της Ζηνωνος καρτεριας , αὐτος ὑποθεμενος τῃ πολει τα θεμελια . ὁ | ||
| ἐγενετο δι ' εὐνοιαν . ὁ δε Ἐπαμινωνδας της τε καρτεριας και λιτοτητος και των ἀλλων ἀρετων ἐκ της Πυθαγορειου |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| φερομαι τλαμων ; πα μοι φθογγα διαπωταται φοραδην ; ἰω δαιμον , ἱν ' ἐξηλου . Ἐς δεινον οὐδ ' | ||
| ' ἀνεπεμψεν ἱερον , ἐνθα γυναικες . Ἰω μοιρας ἀτεγκτε δαιμον . Ὠ καταρατος ἐγω : τις ἐμον οὐκ ἐποψεται |
| ἐπωνυμιαν εἰχον : νομοι γαρ προσηγορευθησαν , ἐπειδη οὐκ ἐξην παραβηναι το καθ ' ἑκαστον νενομισμενον εἰδος της τασεως . | ||
| εἰκος αἰει του παρα τας βεβηλους ἐθους , μηδεν ἀν παραβηναι των προστεταγμενων οὐ θαυμαζεις ; . ἀρ ' οὐ |
| ἐμμεναι ἀνδρων . Ποτερον οἱ παλαιοι την ἐνεργειαν της προγνωσεως ἐπισταμενοι δια το μεγαλαυχες και ἀνθρωπινῃ φυσει δυσεφικτον φθονῳ ἐνεχθεντες | ||
| την καταστασιν : ἐπανεμειναν γαρ οἱ Ἀθηναιοι διατριβοντες , εὐ ἐπισταμενοι ὁτι ἐμελλον Λακεδαιμονιοι πευσεσθαι ἡκοντα παρα του βαρβαρου ἀγγελον |
| και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
| μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
| τοις ἡρωσι : Δια το ὀνομα φησιν αὐτον τοις ἡρωσι συνδιαγειν . ] ξυνεισι πλην της ἑσπερας : Ἀντι του | ||
| βουλεσθαι και ἑαυτους ζην και τους ἑαυτων φιλους και ἑαυτοις συνδιαγειν και τοις φιλοις . οὐ μην ἀληθες ἐστι τουτο |
| δε ἀναλωματων ὁ τα ἐναντια τουτων πραττων γενοιτ ' ἀν πλουσιωτερος . ἐστιν δε ὁ μεν ἀγαθος τουτων , ὁ | ||
| ' ὁ φορητον . Οὑτοι οἱ λογοι ἀσυνακτοι ἐγω σου πλουσιωτερος εἰμι , ἐγω σου ἀρα κρεισσων : ἐγω σου |
| τριτῃ πεψει σημηναντα , ὡσπερ ἐτι χειρω τα ὀρφνωδη των παρυφισταμενων φαινεται , ἐπικρατουμενης ἠδη της ἀπωστικης των πονηρων δυναμεως | ||
| . ἀλλ ' ὁ μεν περι χρωματων λογος , των παρυφισταμενων τοιαυτ ' ἀν ὑπεμφηνειεν , ὁποια δηλονοτι ἐφαμεν και |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
| εἰς το την παρα των θεων εὐνοιαν ἐχειν ὁρω ὑμιν ἐνουσας ἠ ' κεινῳ . ἀλλ ' , οἰμαι , | ||
| σε δειν μετασχειν , και μη κατοκνησαι μηδε φυγειν τας ἐνουσας ἐν αὐτῃ πραγματειας , ἐνθυμουμενον ὁτι δια μεν ἀργιας |
| , και οὐχι μονον τον πατερα ἀναιρειν μεμελετηκως ἐκ του ἀνθρωπειου βιου , ἀλλ ' ἠδη και νομον κατα σου | ||
| , ἐδημιουργουν τα θνητα ζῳα . Ἐπει δε περι του ἀνθρωπειου γενους ὡς συγγενεστατου θεοις παλιν φροντις ἠν τῳ τε |
| περι τας Πιθηκουσας ᾠκουν νησους . ἡ συνταξις οὑτως : δεινην μιξαντες λογχης παλην ἐν ὑσμιναιςτισι ; τοις Λιγυστινοις τοις | ||
| ἀγορας ὑπανεχω - ρησεν , ἑως ἐκεινοι κολασθωσι , την δεινην θεαν ἐκτρεπομενος , οὐτ ' ἀνευ προπηλακισμου ἀφηκεν αὐτοις |
| αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
| δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
| οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
| : θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |