| ἁμα τῃ εὑρεσει των προς τον βιον χρησιμων και τῃ πανηγυρει χαι - ροντες ὡς μαρτυριῳ χρωμενοι του πεπαυσθαι μαχομενους | ||
| και ὀντα βιαιον και ὑβριστην , ἡμαρτηκοτ ' ἀσελγως ἐν πανηγυρει , μαρτυρας της ὑβρεως της ἑαυτου πεποιημενον οὐ μονον |
| δι ' αὑτου τας Ἑσπεριδας οἰκισαι πεμπει μεν εἰς τας πανηγυρεις ἱππους ἀθλησοντας Εὐφημον ἀγοντα , νικησας δε τα Πυθια | ||
| εὑρεθη . ται Διονυσου ποθεν ἐξεφανεν : αἱ του Διονυσου πανηγυρεις ποθεν ἐξελαμψαν συν τῳ διθυραμβῳ , ἀντι του τον |
| προσοικων βαρβα - ρων παιδειαν , ἀλλα ῥητορικην ἐκπονειν και πανηγυρεσιν ἐμπρεπειν . εἰ δε ἀληθη ταυτα λεγω , δηλον | ||
| εἰναι οὐν μορσιμον ἐν ταις πομπαις ταις ἡρωϊαις και ταις πανηγυρεσιν , ἐν αἱς ἐκηρυσσον τους ἡρωας , θυσιαις ταις |
| πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
| περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| ἀλλα φαμεν : ὁτι ἑνεκα του εἰς οἰκτον κινησαι τοις θεωμενοις ? ταυτα ὁ ποιητης ἐτεχνα σατο ἠ ὁτι οἱ | ||
| , ὁμοιως τουτοις οὐκ ἀν ἐβαλεν αὐτον ἀτρεμα συν τοις θεωμενοις ἑστωτα . Ἐστι δε οὐδε το ἁμαρτημα του παιδος |
| τουτον πωλεις ; “ ὁ δε ἐφη ” σκωψαι μου παρει την ἐμποριαν . “ και ὁ Ξανθος ” δια | ||
| χαιρε πολλα , Φαιδιμε ] ! γ ' ἀκουϲαϲ ὁτι παρει : εὐθυϲ ] ? . οὐ μη μοι προϲει |
| αἰτιον ὑγειας : ἀντι δε της ὑγειας μεταληφθεντος του μη ἐπιπολαζειν τα σιτια τῳ στοματι της κοιλιας γνωριμον το τον | ||
| , ὁπερ ἐστι το Γ , Β μεσος το μη ἐπιπολαζειν τα σιτια , Α μειζων το ὑγιαινειν . το |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| παντες οἱ δημιουργοι , δηλον ὁτι κοινῃ τινι τῳ αὐτῳ προσχρωμενοι ἀπ ' ἐκεινου ὠφελουνται . Ἐοικεν , ἐφη . | ||
| το δυο ὀρθαις ἰσας ἐχειν ὑπαρχον μηδεν τῳ σκαληνον εἰναι προσχρωμενοι ἀλλα τῳ τριγωνον μονον , οὐ τῳ σκαληνῳ τουτο |
| γαρ το ἰσον και το μεσον ἀγαθον , ἡ τουτου παραβασις κακον , το δε πλειον ἐχειν ἐστι παραβασις του | ||
| : δευτερον δε εἰδος ἐστιν ἡ ὁμωνυμως τῳ γενει καλουμενη παραβασις : και τριτον το μακρον προσαγορευομενον , ὁ και |
| οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
| : θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
| ἐχρησαμην τουτοις συνεργοις , ἀλλα τοις ἐλαττον ὑποπτευθησομενοις , οἱον οἰκεταις ἠ ξενικῃ δυναμει : ἠ τοπον ἀντι τοπου , | ||
| περι ὡν ἐβουλετο , και τα γραμματα φερειν ἐδωκε τοις οἰκεταις : του δε πιστο - τατου της δεξιας λαβομενος |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| ποιησιν ἐξαρτησας μεθης . τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των | ||
| πολυ δε μαλιστα ὡν νυν συ ἀπολαυεις . διο και ἐπιδους σεαυτον εἰς τα τοιαυτα αἰωρῃ [ γαρ ] και |
| ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
| τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
| , ταις δε πτερυξιν ἐγγυς δια την διωξιν γενομενη των παρειων αὐτης ἡψατο . Ἡ δε οὐκ εἰδυια το πραχθεν | ||
| κακοδαιμων δακρυων τινα φοραν ὡσπερ ἀπο πηγης ἐξεχει κατα των παρειων και τα στερνα πληξας , πικροτατα ἀνοιμωξας , „ |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| προλαμβανειν ἐπι παντος Ἀριστοτελικου συγγραμματος . ἑξ τοινυν κεφαλαια δει προλαμβανειν , τον σκοπον το χρησιμον και τα ἑξης . | ||
| , ἐφ ' ᾡ τους ὑψηλοτερους τοπους κατα των ἐχθρων προλαμβανειν : Παραγγελθηναι δε τους ψιλους περαιτερω του δυνασθαι αὐτους |
| : ἐπηρσαι πεφραξαι ὑψωθης : θριγκῳ : θριγκοι καλουνται οἱ ἐπικειμενοι λιθοι ταις ἐξοχαις των δωματων . τα αὐτα δε | ||
| ἐς μιμημα Τυρρηνικης πομπης , περιεζωσμενοι τε και στεφανην χρυσην ἐπικειμενοι : ἰσα τε βαινουσιν ἐν ταξει μετα ᾠδης και |
| τα του ῥηθεντος προ βραχεος . Ἐλελειπτο μεντοι του συναναφαινομενου κεινοις πυρρου χρωματος και εἰ δει παραδειγματισαι τον λογον νεφεσιν | ||
| και περαν ποντοιο παλλοντ ' αἰετοι . προφˈρων δε και κεινοις ἀειδ ' ἐν Παλιῳ Μοισαν ὁ καλλιστος χορος , |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| ἀθηρατα θηραν δουρειον κατασκευασαι βουν και δια της ἑτερας πλευρας ἐνθειναι την Πασιφαην , τον δε ταυρον ὁρμησαντα ὡς ἐπι | ||
| Την κοιλιην λυσαι παιδιου : εἰριον ἀπλυτον ἐς μελι βαψας ἐνθειναι : ἠν δε γεραιτερον ᾐ , κρομμυων τα ἐσωθεν |
| ' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
| . εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| της Διογενους ἀπαθειας και της Κρατητος ἐγκρατειας και της Ζηνωνος καρτεριας , αὐτος ὑποθεμενος τῃ πολει τα θεμελια . ὁ | ||
| ἐγενετο δι ' εὐνοιαν . ὁ δε Ἐπαμινωνδας της τε καρτεριας και λιτοτητος και των ἀλλων ἀρετων ἐκ της Πυθαγορειου |
| ἐπιταττοντα , ἀλλα εἰ τι μονον οἰσθα βλαβης ἠ νοσου παραιτιον , οὐδ ' ἀν ἀκρᾳ ποτε τῃ χειρι προσηψω | ||
| εἰσηνεγκε μερισμον ἀξιοπιστως την αἰτιαν της ἐχθρας ἀπολυομενος και Τιμοκρατη παραιτιον ἑαυτῳ της κατηγοριας ἀποφαινων : και δια τουτο τῳ |
| ὀδμων ἐπειδη και αὑται κατα μερη γινονται τας αὐτας και παραπλησιας αἰτιας ὑποληπτεον : ἡ γαρ πεψις τοις μεν ἐν | ||
| ὁρωντων ὠφελειας : αἱ γαρ συνεχεις των καλων παραδειγματων φαντασιαι παραπλησιας εἰκονας ἐγχαραττουσι ταις μη πανυ σκληραις και ἀποκροτοις ψυχαις |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| τωι Ἀλεξανδρωι και φανερων γενομενων ἐδοξαν ἀληθεσιν ὁμοια κατηγορειν οἱ διαβαλλοντες , ὡς τωι μεν προβαλοντι πως ἀν ἐνδοξοτατος γενοιτο | ||
| τε του μενοντος χωριου ἐξαπτοντες και ἐκ του φορτιου και διαβαλλοντες ἐναλλαξ την ἀγομενην ἀρχην εἰς τους τροχιλους εὐχερεστερον κινησομεν |
| ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
| . Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| πανσοφος ἡ εἰωθυια ἐστι του Σωκρατους εἰρωνεια : το γαρ λασιον και τραχυ οὐκ ἐστιν ἐπαινετον , ὡστε σκωπτει τον | ||
| τοις ἰχνεσιν , ὑποτρεχει δε ἡμεριδας και της καλαμης το λασιον , ἀφανιζων το σωμα και καλυπτομενος ἐριφων μιμειται ἐπιβουλον |
| , των γενικων ἐξαιρετον ἐχουσων το και μετοχης μη ἐπιφερομενης προσλαμβανειν ἀρθρον , ὁ παντως φερεται ἐπι το κτημα , | ||
| ἐπι του στοματος , ἐπι δε των ὀμματων οὐ δει προσλαμβανειν το ἀφρωδη πελανον , ἀλλα μονον πελανον . ἐπι |
| ὡσπερ εἰ και ἀνευ του διαιρειν ἐξ ἀρχης εὐθυς μηδεν πραγματευσαμενος τις ἐλαμβανε ταυτα . Πεφεισμενως ἐοικε το των διαιρεσεων | ||
| Λαιτος ὁ και τους βιους των φιλοσοφων ἐπ ' ἀκριβες πραγματευσαμενος . ἐν δη ταις των προειρημενων ἱστοριαις δηλουται κατα |
| μεντοι ἑτερον , ὁς νοοιτο ἀν ὀρθος προς τινος κυκλου ἐπιπεδον μεγιστου και λοξου , ὁν ὁ ἡλιος τῳ ἑαυτου | ||
| σφαιρας . ἐαν γαρ ἐκβληθῃ το δια των ΔΑ ΑΓ ἐπιπεδον , ποιησει κυκλον , ἐν ᾡ ἰσοπλευρον ἐγγεγραψεται τριγωνον |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
| ἐν τῳ παροντι συγγραμματι , τῳ μεν διαιρετικῳ , ἡνικα διαιρει των προγυμνασματων ἑκαστον λεγων ὁτι του μυθου το μεν | ||
| . διο το μεν ἰσον ἠ οὐκ ἰσον ἐπι παντος διαιρει το ἀληθες και το ψευδος ὀντος τε ὁμοιως και |
| του δευτερου γεννωμενος ἐσται μεγας , πλουσιος , ἀρχοντικος , πεπαιδευμενος , γλυκυς τῳ λογῳ , σωφρων , πολλα δι | ||
| , ϘϚʹ . ὁ δε τον γʹ ἐσται πλουσιος και πεπαιδευμενος , σωφρων , δικαιος , ἰδιοπραγμων , εὐσεβης , |
| ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
| ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
| μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
| δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
| οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
| και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
| τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
| ' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
| δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
| γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |
| , και αὐτης δη της γλωττης προσφορας , ἱνα το οἰκειον ἀμεσως ἐπιχορηγουντος ἑκαστου , και μη ταις ἀλληλων συμπαθειαις | ||
| οὐκ ἐχουσιν οὑ ἑνεκα ἐξ ἀρχης κατα το της φυσεως οἰκειον ὠρεχθησαν . . Οὐδεμια ἡδονη καθ ' ἑαυτο κακον |
| δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
| ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
| , ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
| ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
| δυναμις προς ἡμετεραν εὐεργεσιαν κινηθειη . Και ἀλλως το ποθεν ἀναιτιον ἀφηκε , του δε ποι την αἰτιαν προτιθησιν : | ||
| θεου τε ἀποδεικνυς το ἐργον και μηδεν εἰς την κορην ἀναιτιον οὐσαν του παθους παρανομειν ἀξιων : Ἀμολιῳ δε των |
| κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
| κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
| φοβῳ και ἀπειλαις , ἐστιν ἁ δε και τοις ὁπλοις καταστρεψαμενος . ἐς δε την Ἰαϊτζαν ἐλθων αἱρει και ταυτην | ||
| ἀδικιης κατεστρεψατο , ὡς εἰρηται μοι προτερον . Τουτον δε καταστρεψαμενος οὑτω πασης της Ἀσιης ἠρξε . Περσας δε οἰδα |
| ; ὁποτε τοινυν μηδεις φαινεται ζων τουτων , τοτε ἀναγκη ἐπικληρον την μητερα ἡμων εἰναι . της τοινυν ἐπικληρου σκοπειτε | ||
| πολεμαρχον , και ἀνεπιδικον μη ἐξειναι ἐχειν μητε κληρον μητε ἐπικληρον . Κληρουν δε τον ἀρχοντα κληρων και ἐπικληρων , |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
| αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
| βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |
| αὐτος ἀνηρ στρατιαν πολεμιων τρεψαμενος , ὡσπερ ἐγω την Ἀντιατων ἐπικουρον τοις πολιορκουμενοις ἀφικομενην ; ἐω γαρ λεγειν , ὁτι | ||
| μαχῃ σφισιν , ἠ Πλατωνα λεγω , ἠ και ὁντινουν ἐπικουρον και βοηθον , τα των τυραννων κακα εἰς μεσον |
| τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
| Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
| φησιν ἀν μεν στρατευσωμαι , ἀπηλλαγην παντων των κακων . στρατευεται , πασχει ὁσα μαστιγιας και οὐδεν ἡττον δευτεραν αἰτει | ||
| μηδενος λογου ἀξιων . Γυνη στρατηγει , και , Γυνη στρατευεται : ἐπι των δειλων . Γυμνος ὡς ἐκ μητρας |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| . ἐκεινο δε ἐνθυμουμεθα ὁτι περι σωτηριας βουλευομενοι οὐδεν ἐν τοσουτοις λογοις εἰρηκατε σωτηριον και δυναμενον πεισαι ὁτι δυναται σωζειν | ||
| ' ὑμας ὑπολαμβανων μισειν αὑτον ἡγειται . προς δε τουτοις τοσουτοις οὐσιν οἰδεν ἀκριβως ὁτι , οὐδ ' ἀν ἁπαντων |
| ἀπο της μουσικης : ταυτα δε ἐνεργειαι : του δε τεκτονος τα ῥηθεντα ἀποτελεσματα και τα λοιπα ὁσα ἡ τεκτονικη | ||
| κατα την τεχνην διαφεροντατουτο γαρ οὐχ οἱον τε , του τεκτονος τον ἰδιωτην ἀμεινον ποιησαι τι κατα την τεκτονικην ἠ |
| ⌈ γαρ α [ δε β ] ἐστι προ της παραβασεως κομματιον προτασσειν , ὁπερ ἀει χοριαμβικοις κωλοις συντιθεται . | ||
| , ὁ παις ἀντιλαβομενος της στρατηγιας ἐνικησεν : ἐπανελθων κρινεται παραβασεως νομου . ἡ προβολη : ἐβλαψας τας πολεις τον |
| ἐν ἑνι κινεισθαι , καθαπερ ἡ των ἑσταναι λεγομενων κυκλων στρεφεται περιφορα ; Ναι . μανθανομεν δε γε ὡς ἐν | ||
| ἐνι ὑμνος προς τος Δια , στροφη δε , ὁτι στρεφεται προς τους θεατας και ἀποτεινει τον λογον αὐτου . |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| λογοις , ἐνεργειᾳ δε ἐν τοις γενομενοις , οὐδεν ἐτι δεομενης ἐκεινης ποιειν οὐδ ' ἀνακινειν τους λογους ἠδη της | ||
| ὁ ποιητης την Ἑκαβην ποιων . της γαρ δη Ἑκαβης δεομενης του Ἀγαμεμνονος συμπραξαι οἱ προς την του Πολυμηστορος τιμωριαν |
| των ἀπολωλοτων συμφορας νομιζειν ἀλλ ' οἰκειας , οὐδ ' ἀναμειναι , ἑως ἀν ἐπ ' αὐτους ἡμας αἱ δυναμεις | ||
| ἐπιτετραφαται μεγας οὐρανος ὀπτανιαων ἠμεν ἐπισπευσαι δειπνου χρονον ἠδ ' ἀναμειναι . ἐνθ ' ἀλλοι μεν παντες λαχανοις ἐπι χειρας |
| , το δε της περι τον θυμον ἱλεω πραοτητος . ἐνοικειν γαρ αὐτον λογος ἐχει τοις στηθεσιν , ἐπειδη χωριον | ||
| των ἀλλων : τα δε νηκτα , δειλα ὀντα , ἐνοικειν ἐδωκε στοιχειῳ ἐν ᾡ το φως οὐδετεραν ὡν ἐχει |
| μετριως και μεχρι τινος γεωμετρησαντας . περι παν δε ἐλεγε πεπαιδευμενον τον περι παντα τα μαθηματα οὑτως ἐχοντα , ὡστε | ||
| ποιειται την περι αὐτων θεωριαν . ὡσπερ γαρ τον ἁπλως πεπαιδευμενον περι παντων ὡς εἰπειν κριτικον νομιζομεν εἰναι ἑνα τον |
| χρονων εἰδομεν . ὑπηρξε δε και τοδε εἰς εὐθυμιαν . ἐπιδεικνυμενου γαρ μου λογους τινας ὡς το ὀναρ και σφοδρα | ||
| ἐπιστανται . Πολλου ἀρα δεουσιν περι γε λογισμων ἀνεχεσθαι σου ἐπιδεικνυμενου . Πολλου μεντοι , νη Δια . Ἀλλα δητα |
| δε ἀγνοιας : και γαρ ἡ ἀπειρια ἀγνοια . αἰτιζων αἰτων : “ αἰτιζων ἀκολους , οὐκ ἀορας οὐδε λεβητας | ||
| Ὁ μεν γαρ ‖ , ἀκων πραξας , ὁμολογει συγγνωμην αἰτων : ὁ δε ἑκων , ἀρνειται ‖ . Ἐτι |
| ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
| Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
| τῃ αὐτῃ ἐφαπτομενῃ και τῃ ἑτερᾳ των διαμετρων . ἐστωσαν ἀντικειμεναι , ὡν διαμετροι αἱ ΑΕΓ , ΒΕΔ , και | ||
| ἐλλιπως αὐτο δια συντομιαν ἀπαγγειλας : οὐτε γαρ τινες αἱ ἀντικειμεναι εἰρηται οὐτε τισιν ἀντικειμεναι . το δε πληρες της |
| συμπερασματος ἀποτελεσματος . ταυτα γαρ ἐστιν ἁ ἐν τοις Ἀναλυτικοις διοριζεται . οὑτως εἰποντα τον Ἀριστοτελην ἐδει ἀποδουναι τον μερισμον | ||
| ἐστιν ἐκλαβειν . ἠ γαρ πως ὁ ὀρθος λεγεται και διοριζεται , ἠ αὐτον τον ὀρθον λογον λεγει . το |
| τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | ||
| ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο |
| . κρατειν γαρ αὐτην του παντος . Πυθαγορας δε και περικεισθαι τῳ κοσμῳ την ἀναγκην ὑπολαμβανει . Παρμενιδης δε και | ||
| συστοιχῳ ταις ἐν αὐτοις ζωαις , δια δε το ὁλως περικεισθαι σωματα και δοξῃ τῃ ὡς συμπερασμα , ἡ δηπου |
| αὐτῳ συνελεγον ἀφανως . Και ταδε παντα ἐτι ἀγνοουμενα Φουλβια γυναιον οὐκ ἀφανες ἐμηνυε τῳ Κικερωνι : ἡς ἐρων Κοιντος | ||
| πατριδα , διατριβων δε Ἀθηνησι παρ ' Εὐριπιδῃ και το γυναιον αὐτου διαφθειρων , συνεργον αὐτον λαβων πειθει τους Ἀθηναιους |
| του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
| ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
| ἀπο της ἀποτυχιας αἰσχυνην . . . . εἰς την προστασιαν της Καδμειας ] οἱον εἰς την εἰσοδον και προπυλωνα | ||
| , . . ) Ὁτι οἱ Ῥοδιοι ἐχοντες ἀγχινοιαν και προστασιαν , και ταυτῃ χρωμενοι , διετελουν καθαπερει τινας ἑκουσιους |
| ὀμμασι φυεται . εἰ δε ἀπιστεις οἱς λεγω , το κατοπτρον λαβουσα ἰδε σου το προσωπον ἠλλαγμενον : εὐγε , | ||
| το λεγειν : Εὐνουχος παλλακιδα , ὁ κωφος αὐλητην , κατοπτρον ὁ τυφλος , ὁ ἠπειρωτης κωπην , ὁ κυβερνητης |
| γινεσθαι και τῳ στεφανῳ ταινιωθηναι συνηθως . Των δε πρεσβεων ἐρομενων δια τι οὐ βουλεται τα της τελετης αὐτου γενεσθαι | ||
| κακῳ , ὡς των γε ἀλλων οὐ μακρων ἐσομενων : ἐρομενων δε , τι τουτο εἰη το ἀθανατον αὐτῳ κακον |
| δε ἡ του δοθεντος και συγκληρωθεντος ἡμιν ἀπο των θεων δαιμονος δειξις ἐμφανης και δι ' αὐτου παλιν προς τους | ||
| μη ἀφεσταναι τον πινοντα . ΓΓΘ δεον εἰπειν του ἀγαθου δαιμονος εἰπε Πραμνιου , ἐπειδη ὁ Πραμνιος οἰνος πολυ τιμιωτατος |
| αὐτον τον Κομνηνον Ἀλεξιον ἰδιᾳ παραλαβων ἐπυνθανετο εἰ βουλοιτο γυναικι συναφθηναι , και γαρ ἐφθη ἀποβιουσα ἡ πρωην τουτῳ συναρμοσθεισα | ||
| ὁ τε Δ και ὁ Κ , ὡστε δυνατον ἐσται συναφθηναι τῳ Δ ἐπι το ὀξυ το ΚΘ τετραχορδον και |
| ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
| παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
| των σιτιων και ἀπο των ποτων και των ἀλλων των διδομενων , διδοναι δε χλιαρα και ὑγρα : ταυτα δε | ||
| ἀπεληλαται των ἐργων του θεου και των ὑπ ' ἐκεινου διδομενων δωρεων το ματαιον , δει παντως τῳ της ψυχης |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| ἐλαιου # ιβ . ἁρμοττει δε και το βασιλικον φαρμακον προσλαμβανον νιτρου ἠ ἀσβεστου ἠ εὐφορβιου ἠ θειου ἀπυρου ἠ | ||
| κλινεται τρεπον την ἐσχατην εἰς μαι και ἐν τῃ παραληγουσῃ προσλαμβανον το ω μεγα ὑποτακτικον παθητικον ποιει . . . |
| του νομου , ποιας ἀν τοτε παρρησιας μετειχες και ταυτα συνηγορον ἐχειν τον νομον δοκων ; οὑτως ἐστιν , ἐνθα | ||
| ἐπιτηδειος πεφηνεν εἰς το κατεργασασθαι τον ἐρωτα τῳ δεσποτῃ : συνηγορον ἐχεις το κατα γαστρος : εὑρηται πειθους ἐνεχυρον : |
| αὐτο καλων . και ὁ μεν Ἡγησανδρος ταυτα λεγει . εἰδομεν δ ' αὐτο και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Δελφοις ὡς | ||
| ἠλθομεν ὡς ἐκελευες ἀνα δρυμα , φαιδιμ ' Ὀδυσσευ : εἰδομεν ἐν βησσῃσι τετυγμενα δωματα καλα . τα γαρ ἀλληλων |
| μεχρι ἑπτα [ ἐτων ] και τριακοντα : γυναικας δε συνειναι μη μιγνυμενας αὐτοις : τουτους δε θαυμαζεσθαι διαφεροντως . | ||
| ἰδειν ἡδιστη και πολυτιμος και ἀλοιδορος , ἠγουν νομιζομεν ἐτι συνειναι ἡμιν αὐτην και της παρ ' ἡμων τιμης ἀπολαυειν |
| ἀγαν εἰρεσιᾳ ἐκ της δινης ἐξελαθεισαν ἐς εὐθυ του πλου καταστηναι . . . . ἐνδοσιμον : Ἀρριανος : οἱ | ||
| Πλειαδα και τροπας και ἰσημεριας και Κυνα : πριν γαρ καταστηναι καλως , κινειν οὐ συμφερει . ἐν δε ταις |
| ἐστι δε τοιουτος : Εἰ και πολυ σου διαστημα τυγχανω κεχωρισμενος , τῳ σωματι μονον πασχω τουτο . οὐδε γαρ | ||
| ὡς ἐπι των ἀριθμων . και γαρ ὁ δεκα ἀριθμος κεχωρισμενος ἐστιν . εἰτε γαρ ἀπο μοναδων λαβῃς αὐτον συγκειμενον |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| της τραπεζης πηχεων ἐσται τριων , ὡστε τον δειπνουντ ' ἐπαιρειν , ἀν τι βουληται λαβειν . ΑΜΗΣ πλακουντος γενος | ||
| μυων ἀλλοτε ἀλλου τμηθεντος , ἠ καμπτειν ἠ ἐκτεινειν ἠ ἐπαιρειν ἠ καθιεναι ἠ ἐπιστρεφειν ἀδυνατουσι το κωλον . τα |
| τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
| Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| ἐν μεγαροισι γυνα περιβαλλετ ' ἀγοστῳ , ἐκ θυμου στεργοισα κασιγνητον τε ποσιν τε . ὡδε και ἀθανατων ἱερος γαμος | ||
| αὐτων πληγεις ' ἀμφοτεραις χερσι κρατει πολεμου . Ἐνθαδε Πυθωνακτα κασιγνητον τε κεκευθε γαι ' , ἐρατης ἡβης πριν τελος |
| ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἐκ μεταφορας των κυβων ὑπαφρος ὁ μη φανερος , ἐκ μεταφορας των ὑπ ' ἀφρον νηχομενων , | ||
| και ἀληθες το αὐτο τῳ ἠλιθιῳ εἰναι . στεργων δε φανερος μεν ἠν οὐδενα , ὁτῳ δε φαιη φιλος εἰναι |
| των ἀλλων ἀπορῃ , κακως τε με ἐπιχειρησειν λεγειν και διαβαλλειν πειρασεσθαι , διεξιονθ ' ὡς ἐγω μεν και ἐτραφην | ||
| λαμβανειν τα ἐγκωμια , οὑτως ἐξεστι σοι ἀπο πασης κακιας διαβαλλειν και ψεγειν , ὁταν ἐθελησῃς . ἐστι δε ποτε |