μεν γαρ ἑταιρας ἡδονης ἑνεκ ' ἐχομεν , τας δε παλλακας της καθ ' ἡμεραν θεραπειας του σωματος , τας | ||
ἐχοντες ἐνεπρεπον . Ἁρμαμαξας τε ἁμα ἠγοντο , ἐν δε παλλακας και θεραπηιην πολλην τε και εὐ ἐσκευασμενην . Σιτα |
δι ' αὐτων χρησιν , ἀφ ' ἡς μονης ἠδυναντο παραβαλλεσθαι ταις της αἰσθησεως καταληψεσι , και δια τουτο τους | ||
οὑτως ἰσχυρος ἐγενετο και μεγας , ὡςτε τοις Ἀφροις αὐτον παραβαλλεσθαι . Μετα γαρ πολυ πτωμα των ἐναντιων το κατα |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
Ἠρετο γαρ δη τι ἐστι το ὀν , φας αὐτο ἀγενητον ἀναμφιλεκτως . Γενεσιν γαρ οὐκ ἐφη εἰναι τῳ ὀντι | ||
ῥωμῃ ἀπορρητῳ και ὀξυτερᾳ φωνῃ ἰδιον εὐθυς ἀφθονως και ἀπαθως ἀγενητον λογον ἐγεννησας , θεον ὀντα την οὐσιαν ἐκ της |
θαυμαζετω μηδενα . Ῥητοριος οὑτος ἡμιν ὡμιλησεν , ἐγω δε ἐφοιτων ὡς τον τουδε πατερα , και γεγονεν ἐμοι μεν | ||
τα νομιμα πραττεται : ὁταν δε χειρων , φαυλοτερον . ἐφοιτων μεν οὐν ἐπι τας θυρας Κυρου οἱ ἐντιμοι συν |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
ἀνομοιον , οὑτως ἀδυνατον ἐφαρμοσθηναι την ἐνδεχομενην γνωσιν προς την ἀναγκαιαν ὑπαρξιν του γνωστου , ὡς ἀναπαλιν την ἀναγκαιαν γνωσιν | ||
και ἀπο των προτερων ἀρχομενοις ὡσπερ και ἀπο των ὑστερων ἀναγκαιαν την ἀκολουθησιν γινεσθαι , ὁμογονα ἐσται τα μεσα και |
, ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
εἰ πρωτον πλεων ἀπο του Σικελικου πορθμου την πρωτην ἀναγωγην ἐποιου , χαλεπωτατου γε πορθμου , ὡς Ὁμηρος τε δηλοι | ||
παρ ' ἡμιν ἑστηκοτας , ὁ της των ἐνοικουντων εὐσεβειας ἐποιου σημειον , ὡς των μεν βουλομενων καθαιρειν ὀντων , |
φλεγμονων πασων ἀντισπαστικως ποιεισθαι χρη την φλεβοτομιαν , οἱον ποδος φλεγμαινοντος , ἐκ της χειρος φλεβοτομειν κατ ' ἀρχας : | ||
μελαντερον : χρονιζοντες δε και ὑδρωπιωσιν . ἐμβροχαι οὐν προσαγεσθωσαν φλεγμαινοντος σπληνος ὀξελαιον ἐν οἰσυπηροις ἐριοις , καταπλασματα δε δι |
γραφικης , ἐπειδη ἐχαλκευθη , ἀλλ ' ἡγωμεθα σοφισασθαι αὐτα γραφικον τε και χαλκευτικον ἑνα ἀνδρα , οἱον δη τι | ||
των ἐν τοιϲ καλαμοιϲ ἠ ἐχινου χερϲαιου λεαναϲ και μελαν γραφικον ϲυμμετρον ἐπιβαλων ἐα ταριχευεϲθαι και χρω , ὡϲ προειρηται |
πασῃ ἀκαταληπτῳ τυγχανειν φαντασιᾳ , ἀλλα την μεν μαλλον εἰναι ἀκαταληπτον την δε ἡσσον , ἐπει πρωτον μεν μαχεσονται ἑαυτοις | ||
οὐδ ' ἐξ ἑαυτης προδηλος ἐστιν , ὡς παρεστησαμεν , ἀκαταληπτον ἐσται εἰ ἐστιν ἀποδειξις . δια δε τουτο και |
χωριον ἐπριατο και καθιερωσε τῃ θεῳ , δι ' οὑ ποταμος ἐρρει Σελινους , ὁμωνυμος τῳ ἐν Ἐφεσῳ . τοὐντευθεν | ||
ποταμου , και ἀπωλετο . Και μετεκληθη ἐκτοτε ὁ αὐτος ποταμος ἀπο των της Αἰτωλιας χωρας Ἀχελῳος ἑως της νυν |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
το βιᾳ βαλλεσθαι . Βιβλος : δια το τους βιους βαλλεσθαι ἐν αὐτῃ . . . ἠ δια το βαβαι | ||
φραττειν προς τας πληγας δια τε το μη ὑπο θαρρουντων βαλλεσθαι , μαλαχθεις δε πληγῃ ἐπιπολαιῳ κατα του μηρου φευγει |
ὑπ ' ἐμου λεγομενων και δια την σπανιν του Παρμενιδειου συγγραμματος . . . , . φασι δε γεγραφθαι αὐτωι | ||
και πρωτος τῃ ὑλῃ νουν ἐπεστησεν , ἀρξαμενος οὑτω του συγγραμματος , ὁ ἐστιν ἡδεως και μεγαλοφρονως ἡρμηνευμενον : “ |
ἐστι τας μητρας ἑλκωθηναι ἠ φλεγμηναι : τουτο δε ἐστιν ἐπικινδυνον . Το δε γαλα ὁκως γινεται , εἰρηται μοι | ||
τουτων πληγαιϲ ϲημεια οὐχι τῳ μεγαλην εἰναι την δυναμιν ἠ ἐπικινδυνον την τουτων πληγην , ἀλλ ' ὑπερ του τουϲ |
ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | ||
, χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις |
δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
αὐτῳ και προ της ἐν Ἀφροδιτῃ συμπλοκης και ἐν παλαιστρᾳ συμπεσειν και φανερως περιχυθηναι , και οὐκ ἐχουσιν αἰσχυνην αἱ | ||
δε το προς θαλαττῃ τειχος και των οἰκιων περι ἑπτακοσιας συμπεσειν , Ἐχινου τε και Φαλαρων και Ἡρακλειας της Τραχινος |
[ προτερον ] ? εἰπον , εἰς [ τουτο ? ἀναισθησιας ] ? ὁ Χαριππος [ ? ] , ὡς | ||
, ὁ δ ' ἀνθρωπος οὐκ εἰδεν , εἰς ἐλεγχον ἀναισθησιας : ὑπο γαρ ἀλογου ζῳου παρευημερειτο τας ὀψεις ὁ |
Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
Σολων ὁ παλαιος νομοθετης ἐν τοις αὐτοις ἐπιτιμιοις ᾠετο δειν ἐνεχεσθαι τον ἀστρατευτον και τον λελοιποτα την ταξιν και τον | ||
των ἀλλων λεγομενα οὐδεν μοι λυμαινεται δια το μη τουτοις ἐνεχεσθαι : ὑπερκειμαι γαρ πασων κατηγοριων δικην του ἐν τῳ |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
, ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
, . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
ὁ Ἀριστοτελης τῃ μεν μειζονι συγχωρει , τῃ λεγουσῃ παν ὀργανον πασης φυσικης δυναμεως φυσει εἰναι , της δε ἐλαττονος | ||
ὁτι ἁπλουστερος και εἰσαγωγικωτερος ἐσται . ὑπο δε το λογικον ὀργανον ἀναγεται της φιλοσοφιας το προκειμενον βιβλιον : διδασκει γαρ |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
κατα ὑποβασιν ἀπειροι . ἀτοπον δε το λεγειν ἀπειρους ἀριθμους ἐμπεριεχεσθαι τῳ ἑξ ἀριθμῳ : ἀτοπον ἀρα και το λεγειν | ||
. ὡς γαρ ἐλεγομεν , δει το ἀπο τινος ἀφαιρουμενον ἐμπεριεχεσθαι τῳ ἐξ οὑ ἡ ἀφαιρεσις . οὐχι δε γε |
χθονος ἠυτε καπνος ᾠχετο τετριγυια . ἐν οἱς το μεν ζωτικον πνευμα ἁτε ἐνικμον ἀυτμῃ δηλοι , το δε κατασβεννυμενον | ||
πυρετοϲ ἐϲτι θερμοτηϲ παρα φυϲιν καρδιαϲ και ἀρτηριων βλαπτουϲα τον ζωτικον τονον , ἀναφερομενη τε ἐκ βαθουϲ και δριμεια και |
ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
. το δε θʹ κωλον ἐστιν ἑφθημιμερες , ὁ καλειται παροιμιακον : συνηθες γαρ το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι | ||
⌈ δε δʹ διμετρον καταληκτικον ἠτοι ἑφθημιμερες , ὁ καλειται παροιμιακον : ἐν εἰσθεσει δε στιχος ἰαμβικος τριμετρος ἀκαταληκτος μετα |
παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
Παλικων ] θεων και Πολεμων και Αἰσχυλος ἐν τηι Αἰτνηι παραδιδοασιν [ . . . ] . . . . | ||
Λυδιαν Φρυγιαν , και τον θανατον δε του Καλχαντος ἐνταυθα παραδιδοασιν ἀλλοι τε και Σοφοκλης . . . , : |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
εὐρος τετταρων πλεθρων . ἐντευθεν ἐπορευθησαν δια Σκυθηνων σταθμους τετταρας παρασαγγας εἰκοσι δια πεδιου εἰς κωμας : ἐν αἱς ἐμειναν | ||
ἐξεκοψε και τα βασιλεια κατεκαυσεν . ἐντευθεν ἐξελαυνει σταθμους τρεις παρασαγγας πεντεκαιδεκα ἐπι τον Εὐφρατην ποταμον , ὀντα το εὐρος |
καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
των ἑαυτου Συρον φησιν αὐτον την νησον προδεδωκεναι Σαμιοις . πυνθανομενων δε πολλακις αὐτου τινων , τι μελλοι ποιειν , | ||
περισχεθεντων ἐπι το μαντειον του θεου παραγενομενων εἰς Ὑβλαν και πυνθανομενων περι των ἀπηντημενων θεσπισαι τον Ἀπολλωνα ποινην αὐτους ἀποδουναι |
ἐξηγειτο λογους Ἰσοκρατειους τους μειζους και πολιτικωτερους , οὐ τον τεχνικον τε και σοφιστικον , ἀλλα τον ἐμφρονα και φιλοσοφον | ||
συμβῃ , τουτῳ καταβαινει . Ἐστι δε λιαν θαυμασαι τον τεχνικον της ταξεως των κεφαλαιων : οὐ γαρ τῳ αὐτῳ |
οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
. ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
ἐπορευετο . Ὁ μεντοι Τιθραυστης , καταμαθειν δοκων τον Ἀγησιλαον καταφρονουντα των βασιλεως πραγματων και οὐδαμῃ διανοουμενον ἀπιεναι ἐκ της | ||
αὐτου δια ταυτης την προπετειαν , θρασυν τινα ἀνθρωπον και καταφρονουντα των νομων ἐκφραζοντες και δια τουτο λεγοντες αὐτον μηδε |
πλουσιον μονον βασιλεα εἰναι , τους δε ἀλλους ἀνδραποδα και καθαρματα νομιζεσθαι ὡς προς ἐμε . Τοιαυτα του ἀνδρος εἰποντος | ||
νυνι δ ' , ὁποι τυχοιμεν , στρατευομεσθ ' αἱρουμενοι καθαρματα στρατηγους . Κἀν τις τυχῃ πρωτος δραμων , εἰληφε |
τας ἀντιθεσεις και λυσεις των ἐπιφερομενων . το ἑξης : ἀνακοινουσθαι τε πραγματα και ἀντιγραφας . ἀξια σῃ φρενι : | ||
αὐτους προτερον ἐν μυστηριῳ ἐχειν την τοιαυτην διδασκαλιαν και μη ἀνακοινουσθαι ταυτην τοις ἀγροικοτεροις , ἀλλα μονοις τοις γινωσκουσι το |
πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
του τε κατηγορου και του φευγοντος , του μεν μειζον δεικνυντος το εὐεργετημα της βλαβης ἐπι της ἀντιστασεως : ἐπι | ||
ἠ κλαδοις συσκιασας μυρικης ἠ και ἑτερου τινος την ὡραν δεικνυντος φυτου τοις αἰγιαλοις ἐνθειη τις , πλειστον των σηπιων |
τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
' , ἀγοι [ [ δικηι τα πρωτα ] και νομοις [ ] Ἑλληνικοις [ [ εἰργουσι ] χρησθαι , | ||
Παλλαδιον , ὁς ἐχων ἁ βουλοιτο πραττειν , ἁ τοις νομοις ἀρεσκει μονα πραττων διετελεσεν . Χαιρων οἱς ἠκουσα την |
δαρον πολυν χρονον . βαθυς δε δρομος ἐρημος του νυμφιου κληθησεται ἠτοι του Ἀχιλεως ἐν τῳ τοπῳ ἐκεινῳ , ὁν | ||
λελεκται Καυκασος το ὀρος τουτο και ὑστερον τῳδε τῳ ὀνοματι κληθησεται : τον δε Καυκασον τουτον καθηκειν ἐστε ἐπι την |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
. ὁ δε θνῃσκων ἐβοα : „ ἀθλιος ἐγω και ἀνοητος : πολεμιστων γαρ μη ὠν γονεων τινος χαριν εἰς | ||
εἰπερ μεταδιδωσι μηδενι . και Μοιροκλης εἰληφε χρυσιον πολυ . ἀνοητος ὁ διδους , εὐτυχης δ ' ὁ λαμβανων . |
ἀπο συσσημου πωλοιτο . Οὐκ ἐστι δε πλειω τον αὐτον μεταβαλλεσθαι , πλην εἰ διττους ὑποτελοιη φορους . Πεμπτοι δ | ||
τα μεσα . Εἰ δε τις το μεν Θεους μη μεταβαλλεσθαι εὐλογον τε ἡγειται και ἀληθες , ἀπορει δε πως |
μεσοτητος οὐδαμως . το δε οὐδαμῃ , ὡς ἀπο θηλυκου παρακειμενη του οὐδαμος , ὡς ἀλλος ἀλλῃ . ὁθεν ἐχει | ||
την εἰσβολην του Ταυρου , ἡ καλειται Χερρονησος Ταυρικη , παρακειμενη τῳ στοματι της Μαιωτιδος ἐκ δυσμων : πολλα δε |
και ταυτα ἐφησεν αὐτοις λεγειν οὐχ ἱνα ἐκεινους παροξυνας και παρακαλεσας αὐτος ἐκτος ᾐ των κινδυνων , ἀλλ ' ὁπως | ||
ὠργιζετο μεν αὐτοις ὡς μεγαλα ἡμαρτηκοσιν , ὁμως δε μαρτυρας παρακαλεσας ἠρωτα αὐτον πως εἰσελθοι : ὁ δε κελευσαντος Τεισιδος |
: ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
ἑβδομης Ἑρμης ἐπεχει και κρατει ἀποτελων τοιουσδε : στομαχικους και καθαρους , ἀλλα και ὀλιγοτροφους , γραμματικους και νομικους , | ||
μετα περιθλασεως την σκεπην τρυφεροις ἐτι σωμασιν καθεστωσι παρεχειν : καθαρους δε , ἱνα κουφοι και μη βαρεις ὠσι και |
. λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
] ? , ὡστε εἰναι | ? ? [ . ἐπαινουμενοι ] | [ αι . ] ἐκ των | | ||
δε εὐνοιᾳ και Μουσων ἀπο Πλαταιων ἀρξαμενοι χρησθαι οἱς εἰχομεν ἐπαινουμενοι τε και μακαριζομενοι των τε Ἀθηνων εὐεργεται προσαγορευομενοι δια |
ἰσον ἐστι το πεισαι καταθεσθαι την τυραννιδα τον τυραννον τῳ διαχρησασθαι : ὁμοιως γαρ ἀμφοτεροι της ἐπηρειας ἀπηλλαξαν : ὡσπερ | ||
και δεινον και ὑπερβαλλον τῃ συμφορᾳ , το την γυναικα διαχρησασθαι τον μοιχον : εἰτα ἐκ του ἐναντιου : εἰ |
ἀσφαλειαν . . . . ὁρωντες γαρ τον Ὑριατθον ἐπιθυμουντα καταλυσασθαι τον πολεμον ἐπηγγειλαντο πεισειν Καιπιωνα συνθεσθαι την εἰρηνην , | ||
παρ ' αὐτων ὑμων ἀκουσαντες , ἐφ ' οἱς ἀξιουτε καταλυσασθαι την διχοστασιαν , ἀν ᾐ μετριον τι των αἰτηματων |
προ δε της τουτων χορειας και κωμασιας γραφηναι ὑπο του ποιητου αὐτον . ὁ δε λογος : γενοιτο μοι ἐπιτυχειν | ||
' Ἀλκαιος „ λοφον τε σειων Καρικον . ” Του ποιητου δ ' εἰρηκοτος οὑτωσι ” Μασθλης αὐ „ Καρων |
βαρβαρων τις ἀνεβοησεν Βασιλευ Δημητριε , τι βουλομενος ἠ τινος ἀναγκαζοντος πολεμεις ἡμας , οἰκουντας ἐν ἐρημιᾳ και τοποις οὐθ | ||
αὐθις ἑτερα των Ἀρκαδων , Ἐπαμεινωνδου τους συστρατηγους ἐς τουτο ἀναγκαζοντος τε και ὑποδεχομενου το ἐργον αὐτοις ἀζημιον ἐσεσθαι . |
Ἰλου μνηματος : τινες δε φασι και την ἐν Δελφοις πλατανον Ἀγαμεμνονα φυτευσαι και την ἐν Καφυαις της Ἀρκαδιας . | ||
, ὁς και τῳ Δαρειῳ πριν ἐδωρησατο χρυσην ἀναδενδραδα ἠγουν πλατανον , και τῳ Ξερξῃ τοτε ἐχαριζετο ἀργυριου δισχιλια ταλαντα |
ξηραινον : ἁμα μεντοι τῳ καθαρον γενεσθαι το ἑλκος και ἀντιλαμβανεσθαι βραχειας δηξεως τον καμνοντα μεταβαινειν ἐφ ' ἑτερον δει | ||
ὑποπτευεται , ὁ δε κριναι παρεσχηκως μονων ἐδοξε των δικαιων ἀντιλαμβανεσθαι . Ναι , φησιν : ἀλλα χαλεπωτεραν ὑφεξει τιμωριαν |
. των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
ἀπο της δασυτητος . ἀγρονομοιο : ἐν ἀγρῳ τρεφομενης , αὐξανομενης , της ἐν τῳ ἀγρῳ την νομην ἐχουσης , | ||
και Παρθενῳ και Σκορπιῳ και Ἰχθυσιν , τῳ τε φωτι αὐξανομενης και μετα των ἀγαθοποιων οὐσης ἠ τουτοις κατα σχημα |
και ἀναβατην ἐρριψεν εἰς θαλασσαν ” : ἀμεινονα γαρ και τελειοτεραν οὐκ ἀν τις εὑροι σκοπων νικην ἠ καθ ' | ||
μεντοι ταις αὐξησεσι χρηστεον ἐν τῃ προβολῃ , την δε τελειοτεραν αὐξησιν φυλακτεον τοις ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , |
ποιας ἀπερχονται του οἰκου . Παροιθεν : ἐμπροσθεν : τα παροιθεν δε τα προ τουτου , ὁπου ἀπῃεσαν . Θελγομενοι | ||
στονοεντα βαλεσθαι νηας τ ' ἐμπρησειν ὀλοῳ πυρι , τῃσι παροιθεν ἠλυθον ἐς Τροιην νωιν κακα πορφυροντες : ἠλυθον ἀσχετον |
τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
τα δε λοιπα [ την ἀπο Σουνιου ] μεχρι Ἰσθμου παραλιαν και την ὡς ἀν . . . ς ὀρεινην | ||
κατα τον Ἀδριαν , τα δ ' εἰς την Λιγυστικην παραλιαν μεχρι Γενουας του των Λιγυων ἐμποριου , ὁπου τα |
, ἀντι δε χιτωνων σχιστους χειριδωτους φερουσι μεχρι αἰδοιων και γλουτων . ἡ δ ' ἐρεα τραχεια μεν ἀκρομαλλος δε | ||
ὑποκειται . το δε μεσαιτατον του νωτου παντος ἀνωθεν μεχρι γλουτων , ῥαχις . ταυτης δε το μεν εὐθυ ὑπο |
γνωμην αὑτου ταυτην ἀνηνεγκε προς Μαρκιαν , ἡν εἰχε των παλλακιδων τιμιωτατην , και οὐδεν τι ἀπειχε γαμετης γυναικος , | ||
μεμοιραται , μητε ἀσκησεως μητε διδασκαλιας δεομενον , ἐν οἱς παλλακιδων ἐπιστημων , οὐκ ἀστων μονον , ἐστι χρεια . |
ἐπιμελειας δεονται τα μαθηματα , προς οὑς ἐστιν εἰπειν το Πλατωνικον ἐν τῃ Ἐπινομιδι εἰρημενον οὑτως : εἰτε χαλεπα εἰτε | ||
. Πλατωνικος ὠν ὁ πατηρ του βιβλιου τουτου κατα τον Πλατωνικον σκοπον ζητει το τε τελος της ὀντως φιλοσοφιας και |
. ῥητεον οὐν , ὁτι ἐπι μεν των κατα οἱονει ἐγγωνιον σχημα συνισταμενων ἑλκων συμβαινει την ἐπουλωσιν θαττον γινεσθαι , | ||
οὑτω γαρ και ἀκων ὑπο της φυσεως φερεται : το ἐγγωνιον ἀρα ἀνωδυνον . ἐν τῳ τοιουτῳ δε σχηματι , |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
| το δε χρυσουν κῳδιον ἐκεκτηντο και Πελοποννησου | ἁπασης ἐβασιλευον , ἐν δε τῳ αὐτῳ | θεατρῳ της αὐτης | ||
κυδαλιμοισιν ἀνασσετο Δευκαλιδηισιν ] οἱ ἀπο Δευκαλιωνος το γενος ἐχοντες ἐβασιλευον Θεσσαλιας , ὡς φησιν Ἑκαταιος και Ἡσιοδος . ἡ |
γαρ ἐτι βασιλευοντος ἠρχε των Περσων Ὠχος και προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις ὠμως και βιαιως . μισουμενου δε αὐτου δια την | ||
ἐπειχε . Πλεονεκτουμενος δε ὑπο των πολεμιων , προσεταξε τοις ὑποτεταγμενοις κοπτειν την γεφυραν , και το πληθος των βαρβαρων |
πολεμου παλιν ξυμβηναι , και μητε τῃ κατα πολεμον εὐτυχιᾳ ἐπαιρεσθαι μητε τῳ ἡσυχῳ της εἰρηνης ἡδομενον ἀδικεισθαι . ὁ | ||
των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι , μητε ἀν ὑβριζεσθαι δοκῃ , ταπεινουσθαι . το |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
πραγματος βουλευομεθα , ἀλλα γινωσκομεν ὡρισμενως ὡς δει ποιειν : ἀναγομεν γαρ την μεν του πραγματος του ζητουμενου ἀρχην εἰς | ||
τα δε των τελων τελη , ἁπερ εἰς το ἐκβησομενον ἀναγομεν , ἐκεινα ὁτι ἐν Μακεδονιᾳ μεν πολεμουντες πλειστα κερδανουμεν |
μετα δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους εὑρισκομεν το παραγραφικον , ὁτ ' ἀν ἡ ὑλη εὐλογωτεραν τῳ κεφαλαιῳ | ||
, μοιχον ἀνελων : μετα γαρ την καταστασιν ἐπαγεις το παραγραφικον : και λυσον τῃ μεταληψει και τοις ὁρικοις , |
τοιϲ φυλλοιϲ αὐτηϲ λειωθειϲιν ἠ ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουϲαν ἐν ἑκαϲτῳ διαθεϲιν . | ||
πυρος . Ἰδιον δε και το ἀχυρον του κριθινου το πυρινον : ἐγχυλοτερον γαρ και μαλακωτερον . διαφερει δε ἡ |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
; ἀλλα δευρο ἰθι προς ἡμας , ἡμεις σε τοις οἰκειοις ἀποδωσομεν , σαρδανιον γελωντες ἐλεγον , κἀμε ἀποστρεψαντες εἱλκον | ||
, τιμωνται δε ὑπο των δεξιωτερων , ὡστε και τοις οἰκειοις αὐτοιν , εἰ ταραττοιντο , συμβαινει των βοηθησοντων εὐπορειν |