. πραξεται Ἀττικοι , πραξει Ἑλληνες . παισαι Ἀττικοι , παιξαι Ἑλληνες . πεπραγως ἐν τῳ γ Ἀττικοι , πεπραχως | ||
λογους ἀλλ ' ὑδωρ πινων : ᾑ και τον Δημαδην παιξαι φασιν εἰς ταυτην αὐτου την ὑδροποσιαν , ὡς οἱ |
ἐστι και το ΕΗ . και παρα ῥητην την ΕΖ παρακειται πλατος ποιουν την ΕΜ : ῥητη ἀρα ἐστιν ἡ | ||
Διδυμοις κηʹ , ὡροσκοπος Αἰγοκερῳ . ταις κʹ του Αἰγοκερω παρακειται Ζυγος : ἐν Ζυγῳ Ἰχθυες : τουτους ἐν τῳ |
μεσας [ Σκορπιου μερος ] . . . . . παρειται Προκυων . . . . . ὁ δε χειμερινος | ||
. και το μεν ἐπι πλεον τι λεγειν περι αὐτων παρειται , ἐκεινο δε φανερον ἐκ των εἰρημενων ὁτι κοινως |
ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
# # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
ἀγανοφρονος , ἡν ἐποησε θεα Κυπρις . Ἀλαλαι , ἰη παιων . Αἰρεσθ ' ἀνω , ἰαι , ὡς ἐπι | ||
γουν προσλιπαρησειας καδον ἀνιμησασθαι , οὐ πεισεις οὐδε ἀναγκασεις οὐτε παιων οὐτε κολακευων . λεγει Κτησιας . Ὑπο τοις ποσι |
μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
: ἀρχαια δε ἡ συνταξις . Γ ἀλλ ' ὁδι προσερχεται ] ἀλλ ' αὐτος οὑτος παραγινεται . Γ ὡσπερ | ||
συκοπεδιλε . τεκτονες εὐπαλαμων ὑμνων . ὁ σχινοκεφαλος Ζευς ὁδε προσερχεται Περικλεης , τᾠδειον ἐπι του κρανιου ἐχων , ἐπειδη |
των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
, Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
, ὠκεανος δ ' ἐστι * * ἡς την ἀναθυμιασιν ἐπινεμεται . 〚 τροπην δε γιγνεσθαι 〛 ἐκ της περιφερουσης | ||
ὠκεανος δ ' ἐστιν ἠ γη , ἡς την ἀναθυμιασιν ἐπινεμεται . Πλατων Πυθαγορας Ἀριστοτελης παρα την λοξωσιν του ζῳδιακου |
νομοθετης , το μεν λαβειν ἐπαινων , το δε ἀποδουναι μεμφομενος . προσεκτεον δε παλιν τῳ ἀποδουναι ὡς εὐκαιρως εἰρημενῳ | ||
μεταβαλλει δια την εὐεργεσιαν και ταχυ γινεται φιλος , ἑαυτῳ μεμφομενος . Ὁτι δει παρα τοις εὐ φρονουσι τας μεν |
οἱ πεμπειν ἐς Ἀσινην , τας δε λοιπας παρασκευαζεσθαι ὁσας διανοουνται πεμπειν και , ὁταν καιρος ᾐ , ἑτοιμας εἰναι | ||
' ἀρχικον εἰναι : οὐδε ὡς περι τοιουτου αὐτου ὀντος διανοουνται , ἀλλ ' ἐνουσης πολλακις ἀνθρωπῳ ἐπιστημης οὐ την |
μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
, το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
τους ἀκουοντας μη ῥᾳδιως παραδεχεσθαι ταυτην την γνωμην , ἠθικως εἰσηγειται , ἀξιων ἐκκλησιαν ἀποδουναι περι τουτου , ἱνα και | ||
τριηρεις εἰς τας του πολεμου χρειας . ἐτι δ ' εἰσηγειται και τριακοντα νεωσοικους κατα φυλην ἑκαστην κατασκευασθηναι ἐν τῳ |
ἐν τοις οὐ - ροις πεψεις ὡδε κατα τας ἀρχας φαινονται , και τα χρωματα αὐτων ξανθα τε και πυρρα | ||
ὡς γαρ τα κονιορτωδη ταυτα σωματια εἰσι μεν , οὐ φαινονται δε δια το μικρομερες , εἰ μηπου περιτυχοι τῳ |
ὁτι τριετη ἠν τα θυομενα : και το νεοια δε παροξυνομενον την δια της οι διφθογγου γραφην ἐφυλαξεν . Τα | ||
ἐνθα δ ' ἐνι Σκυλλη ναιει : το μεν γαρ παροξυνομενον ἐστι , το δε προπαροξυνομενον ἐν παραθεσει του συμπλεκτικου |
σωματι , συνεχει δε αὐτη το σωμα : και Χριστιανοι κατεχονται μεν ὡς ἐν φρουρᾳ τῳ κοσμῳ , αὐτοι δε | ||
ἀνθρωπων γενεσθαι και ὁτι μαινονται τηι Ῥεαι και προς Κορυβαντων κατεχονται , ἠγουν κορυβαντιωσι δαιμονωντες : ὁταν δε κατασχηι αὐτους |
, πολεμησαντες δ ' ἐτη τετταρα , ὁμως Ὀρχομενον ἀφιεντες αὐτονομον την εἰρηνην ποιουνται και ταυτα ματην πεπονθασιν : ἐξην | ||
περι διαλυσεων οἱ Ῥοδιοι συνεθεντο προς Δημητριον ἐπι τοισδε , αὐτονομον και ἀφρουρητον εἰναι την πολιν και ἐχειν τας ἰδιας |
. Οἱ δε Ἑλληνες χαριν του της φωνης εὐπροφορου καλειν ἀρκουνται Δωρα την πολιν . Και τινες ἱστορουσι Δωρον τον | ||
. ἐν ταις τοιαυταις δε κοινωνιαις ἐνιοι ταις ἀναλογοις ἀμοιβαις ἀρκουνται και ἀγαπωσι τοις Ἡσιοδου μισθος δ ' ἀνδρι ἀρκιος |
το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
περινοησις προς ἐφαρμογην , εἰπερ τις το ἐν τῳ ἀδυτῳ θεασεται . Εἰ δ ' ἀλλως βλεποι , οὐδεν αὐτῳ | ||
και Ὁμηρος εἰν Ἀριμοις ὁθι φασι Τυφωεος ἐμμεναι εὐνας εἰναλιου θεασεται πρωτον τα Ἀριμα ὀρη της Κιλικιας , ὁπου Πινδαρος |
στερεον , αἱ ἀρα μυριαδες ρʹ ἐπι τας μοναδας ͵Ϛ γενομεναι ποιουσιν μυριαδας ξʹ διπλας , ὡστε ὁ ἐκ των | ||
στερηθησεσθαι ὡν ἀν ἐκειναι θελωσιν . Ὑπερτεραι δε αἱ Μουσαι γενομεναι , και των ὀμματων αὐτον και της κιθαρῳδιας ἐστερησαν |
του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
του δια μεσων την θεσιν ἀναπαλιν ἡ μεν ἑσπερια ἀνατολη τηρειται προχρονουσα της ἑῳας δυσεως και το των κολοβοδιεξοδων ἰδιον | ||
ἐχει , ἡν εἰληχεν ἀπο του πατρος την ἀρχην : τηρειται δε αὑτη ὑπο της ἑκαστου ἀποκαταστασεως ἀδιαλυτος : ἡ |
Δια ταρασσει και λυπει δια γυναικων , και τας ἐλπιδας ψευσεται , και οὐδεν ὡν ἀν τις ἐννοησῃ γενησεται . | ||
ἐξεγγυην ὁτι ἀπεδωκεν . Εἰ οὐν ταυτ ' ἐρει , ψευσεται και ῥᾳδιως ἐλεγχθησεται : ἀναγνωσεται γαρ ὑμιν ὁσα κατελιπε |
δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
κἀπι των μη κατα λογον ἐν τοιϲ τοκετοιϲ καθαιρομενων ὁμοιωϲ χριομενον . χρηϲιμον δε και τοιϲ τον θωρακα ἐψυγμενοιϲ και | ||
' ἑαυτο εἰς στυπιον ἐμβαλλομενον και ἐπιτιθεμενον και ἐν λουτρῳ χριομενον . ὁμοιως δε και το ζεμα των ῥοδων και |
της νοσου , αἱ δη και ταχιον ἀποκτεινονται . τινα παρεπονται σημεια τοις στρογγυλας ἑλμινθας ἐχουσι . σημεια δε τουτοις | ||
ὡσπερ λεγομεν , ἐκπιπτει . ἑκαστῃ γαρ ἀρετῃ δυο κακιαι παρεπονται κατ ' ἐνδειαν και πλεονασμον . αὐ τοις ἀλλοις |
το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
τῳ ἀκηκοα , καιτοι των ἐχοντων διφθογγον μη ἐκβαλλοντων το διχρονον , ὡς ἐπι του ἐληλυθα και ἀληλιφα . Ἰσως | ||
το οἰω το κομιζω οἰσα και τροπῃ του διχρονου εἰς διχρονον και ἰωνικως οὐσα . ἠ τα ἀπο οἰσυας φυτου |
' ἐκ της πολεως Ἀμπρακιωται ἀφικνουνται ἐπ ' Ἰδομενην . ἐστον δε δυο λοφω ἡ Ἰδομενη ὑψηλω : τουτοιν τον | ||
Πανυ γ ' , ἐφη . Ἠ και νευρορραφειν δυνατω ἐστον ; Και ναι μα Δια καττυειν , ἐφη . |
ἐχον οὐδετερον το ἑν : τα γαρ εἰς εις ἐχοντα οὐδετερον εἰς εν δια του ντ θελουσι κλινεσθαι , οἱον | ||
το μεντοι μεγας και λαας ὡς συστελλομενα βαρυνονται . Παν οὐδετερον εἰς ΑΣ βαρυνεται : γερας γηρας δεπας δεμας σεβας |
χρη ὁποιον ἐσται το του δειπνου θυμηρες , ποτερον πολυτελειας ἐχομενον ἠ ἐνδεως ἐχον ἠ συμμετρον : οὐ γαρ ἀποτυγχανει | ||
ἀνεφικτων μη ἐπιθυμει . Τοις δε ῥηθεισιν ἀρεσθεις προς τον ἐχομενον εἰπε : Πως ἀν ἐκτος εἰη φθονου ; Διαλιπων |
ἐστι μεχρι της σημερον , ᾡ και ἐπιγεγραπται , Ἐνθαδε κατακειται Πικος [ ὁ και Ζευς ] , ὁν και | ||
μεν ὁ ἀνδριας και ἡ εἰκων τῳδε κατα τιμην , κατακειται δε ὁ εὐωχουμενος . Ἀναλγης ὁ μη ἀλγων , |
ἐμελλε πληρωσειν εὐχην τῳ πατρι Πολυκρατει , παντα | κρεισσων ἐσομενος . θαυμαζει δε γαρ και Ὁμηρος τον διδασκαλον ] | ||
! ἐκ ? της [ ] νης ? ἱκανος [ ἐσομενος ] [ ] ητησα ? [ ] ς αὐτος |
τουτων δηλον ὁτι δει φρονησεως και ἀρετης και προς ἁ ἐπιστανται οἱ ἀνθρωποι και προς ἁ οὐκ ἐπιστανται : και | ||
της ἡμετερας κρισεως δι ' ἀκριβη παιδευσιν πλεον τουτο ποιειν ἐπιστανται : οἱ δε τους περιπλους προχειρως γραψαντες , και |
. χρονος μεν οὐν οὐκ ἐστι πρωτος , ἐπειδη πας μεριστος , ἐν ᾡ δε πρωτῳ ἐκινειτο ἠ ἀλλο τι | ||
γαρ ἐστιν ὁ ἐνεστως χρονος , ἠτοι ἀμεριστος ἐστιν ἠ μεριστος . ἀμεριστος μεν οὐν οὐκ ἐστιν : ἐν γαρ |
πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
συστολῃ διαφορους ποιειται τας κινησεις , ὡς ἡ δορκας ἀναπηδωσα ἁλλεται τοις ποσιν εἰς τον ἀερα : τουτο δε γινεται | ||
λεβης πλυνει τε τα κακα των κακων ὑμας . ἀσκοθυλακος ἁλλεται δ ' ὑφ ' ἡδονης κεστρευς . πως δε |
τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ ποταμος οὑτος ἡλιου ὑδωρ | ||
ἀρχη : καιτοι ἀλλον τροπον οὐκ ἀρχη . Ἀποτιθε - μενοις δη παντα και το ἐπ ' αὐτῳ ὡς ὑστερον |
: αἰων : σεσημειωται το κανων κανονος . Τα εἰς ων παρωνυμα , μη κοινωνουντα θηλυκῳ γενει κατα την φωνην | ||
ἐστιν ἡ τρυγων . Τουτο γαρ γιγνωσκε περι των εἰς ων θηλυκων ὀνοματων , ὁτι ὁσα μεν εἰσι παροξυτονα , |
σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
και ἡ δωρεα του σιτου . προς δε τουτοις αἱ τελεται και τα μυστηρια ταυτης της θεου τοτε κατεδειχθησαν ἐν | ||
μικρον ἀμφηκης γναθος γραυς βακχευουσα κοπρου ἀγωγας Κυδωνια μηλα λυσιοι τελεται ἀανθα ἀγωνα ἀκαταπληκτον ἀλεοιμι ἀνδρεραστριαν ἀνθρηνη ἀπεκλισεν Ἀχραδους βροταχος |
δ ' αὐ κα καλον ἀπαγε ; ποιητας δε μαρτυρας ἐπαγονται , οἱ ποτι ἁδοναν , οὐ ποτι ἀλαθειαν ποιευντι | ||
το ἐσχηματισθαι το εἰδωλον οὑτως ὡσπερ ἀν οἰνοχοον χεειν . ἐπαγονται δε και τον ποιητην μαρτυρα , δια το λεγειν |
διαθειη τα κατα τον λυπουντα χυμον , ἠδη μεν πεφεως ἐπιφαινονται σημεια τα παρυφισταμενα δηλονοτι , προς το συμμετρον δε | ||
: οἱοι γαρ ποτε εἰσι , τοιουτοι και τοις ἐπικαλουμενοις ἐπιφαινονται , ἐνεργειας τε ἀναφαινουσι , και ἰδεας ἑαυτοις συμφωνους |
περιπεφυκυιᾳ σαρκι των ἁφης και γευσεως αἰσθανομεθα . ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και | ||
φυσικοις λογοις πεπεισθαι . δηλον δ ' ἐσται ὁ λεγομεν προϊουσιν . ἐχει γαρ ἀποριαν , εἰ τις θειη , |
σχηματα , ὡσπερ τῳ τριγωνῳ συντεθειται , οὑτω τουτῳ και ἀναλυονται , αἱ τε ψυχαι τῳ θρεπτικῳ και συνεχονται και | ||
κτησιν σημαινουσων , και εἰς γενικην , ὡς προειρηται , ἀναλυονται κτησιν σημαινουσαι . και αἱ μεν ἀπο πρωτου ἑνικου |
Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
και διαφοροι κακοχυμιαι , καθ ' ἡν πολυποικιλα τα διαχωρηματα ἐκκρινονται , ἀλλα και περισπασμον της φυσεως : [ ἐκκρινονται | ||
αὐτης της σαρκος , και λοιπον ἐν τοις τοιουτοις κριμνωδη ἐκκρινονται ἐν τοις οὐροις . ἀλλα και ἐπι παχει αἱματι |
, ἐπι βουβωσι καμπυλοι ὁδοιπορεουσι , και ἡ ἑτερη ἰγνυη καμπτεται : στηθεσι μολις ἱκνειται : χειρι το σκελος καταλαμβανει | ||
. Ἀπο Τευχειρων εἰς Βερνικιδα σταδιοι τνʹ . Ὁ πλους καμπτεται : πλευσας ἐς σταδιους Ϛʹ ὀψει ἀκρωτηριον προτεινον προς |
ὀξυνονται κατα τον προειρημενον κανονα , παρα δε τοις Ἀθηναιοις βαρυνονται : οἱ γαρ Ἀθηναιοι διετης τριετης ἑξαετης λεγουσι βαρυτονως | ||
ἐπιβοσκεται ἁλμης . ἀλλοι δε ῥοικοισιν ἰσηρεες ἀντα παγουροις γυια βαρυνονται : βαρεαι δ ' ἐσκληκασι χηλαι , οἱα τε |
ἀνεμων και οὑτωϲ ἀποτιθεμεθα ἐν οἰκῳ , ἐν ᾡ οἰνοϲ ἀποκειται . βελτιον οὐν ϲκευαζειν το ϲυν τῳ μελιτι φυλαχθεν | ||
] ἐταξα κἀκρινα ] διεκρινα , κεχωρισμενως εἰπον χρη ] ἀποκειται ὑπαρ ] φανερως κληδονας ] μαντειας δυσκριτους ] δυσγνωστους |
εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
. Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
τεθηραμενοι : και δια ταυτα ἁλισκομενοι ἡττον προς τους θηρωντας διαμαχονται ὑπερ του μη ἁλωναι . οἱ δε ἀλλοι , | ||
ἐνδυομενοι ἠ προς ἀντιπαλους ἠ προς κιονα ὡς προς ἀντιπαλον διαμαχονται . δυναται δε τουτο το γυμνασιον εὐκινητον τε ποιησαι |
Φιλοστρατος : ἐξ * * των ἀντιζηλων , ἐφη , φυεται μισος αἰτιαν οὐκ ἐχον . ἡμιν δε και Ἀθηναιοις | ||
ἁπαντα . ἐν δ ' ἐλαχιστῳ ἀριστον ἐχεις ὁ τι φυεται εἰπειν ; ὡς μεν ἐμῃ γνωμῃ φρενες ἐσθλαι σωμασιν |
τις αὐτους ἐροιτο και πως ἡ εὐθεια λεγεται πτωσις , ἀποκρινονται λεγοντες ὁτι εὐθεια μεν δια τουτο , διοτι τον | ||
; πυθομενου γουν του ἀσκητου ” ποθεν | ἐστε ” ἀποκρινονται τἀληθες οἱ ποιμενες ὁτι „ ἐκ Χαρραν „ : |
. οὐθεν δε τουτων παρα φυσιν , ὡς ἀνευ δυσχερειας ἀποκρινεται . διο κατ ' ἐννοιαν ἐστιν καταμηνιον αἱμα ἠ | ||
εἰτε ἑτερους αἰχμαλωτους . Πυρρος δε μετα των φιλων βουλευσαμενος ἀποκρινεται ταδε αὐτοις : Σχετλιον τι πραγμα ποιειτε , ὠ |
προς τον μη βουλομενον ἀποστηναι τινος , ἀλλ ' ἑαυτον προϊεμενον εἰς ἀπωλειαν . Νυν ὀσπριων ἀμητος : ἐπι των | ||
ἀπο Ξενοφωντος την ἀφορμην λαβων οὑτωσι συνερωτᾳ : ” το προϊεμενον σπερμα λογικου και αὐτο λογικον ἐστιν : ὁ δε |
ἱστασθαι και στεφανουσθαι παντας τῳ θεῳ και τους αὐλητας παντας αὐλειν . και οἱ μεν ταυτ ' ἐποιουν : οἱ | ||
την Καρδιην . Και ἐπειδη ἡ μαχη συνειστηκει , ἐκελευσεν αὐλειν τα αὐληματα , ὁσα οἱ ἱπποι των Καρδιηνων ἐξεπισταιατο |
τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
των παραλληλων ἠ του αὐτου των παραλληλων ἐφαπτομενοι , ἰσας ἀποληψονται περιφερειας ἀπο του μεγιστου των παραλληλων τας μεταξυ αὐτων | ||
γενομενων σημειων και του πολου μεγιστοι κυκλοι γραφωσιν , ἀνισους ἀποληψονται περιφερειας του μεγιστου των παραλληλων , και μειζονα ἀει |
χυμων σημαινων . και χολωδη δ ' ἐσθ ' ὁτε ἐκκρινεται και ποικιλα . εἰ δ ' ἐπι πλεον προεισι | ||
φλεγμονη , δια γαϲτροϲ ἠ δι ' οὐρων το πυον ἐκκρινεται και αὐτικα των ὀχληρων ῥυονται . εἰ δε εἰϲ |
βιᾳ διατεινοντων αὐτους . ὡσπερ γαρ ἐκ των λεβητων ἀτμος ἀνερχεται πολυς ἐφεψημενου του ἐν αὐτοις ὑδατος , οὑτω και | ||
τε και μικρον ἐρωτημα ἀπολυσαι , το πως ὁ Νειλος ἀνερχεται και τις ἡ προφασις το τἀναντια αὐτον πεπονθεναι τοις |
ἐγνω κατα τον Ἀδριαν πολεις οἰκιζειν . τουτο δε ἐπραττε διανοουμενος τον Ἰονιον καλουμενον πορον ἰδιοποιεισθαι , ἱνα τον ἐπι | ||
οὐχ ὑβρεως τε και ἀδικιας μεστουσθαι , ταυτ ' οὐν διανοουμενος ἐφιστη τοτε βασιλεας τε και ἀρχοντας ταις πολεσιν ἡμων |
ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
ὡς τυλοις ἀποδιδονται : της δε διπλης καιριας αἱ ἀρχαι καταφερονται και ἀποδιδονται ἀκινητῳ τινι προς κρατημα , ὁτε λοιπον | ||
. Οὑτοι μεν οὐν ἐκ των Φωκικων ὀρων οἱ ποταμοι καταφερονται , ὡν ὁ Κηφισσος ἐκ Λιλαιας Φωκικης πολεως την |
, νητη συνημμενων , νητη διεζευγμενων , νητη ὑπερβολαιων , τριται τρεις , τριτη συνημμενων , τριτη διεζευγμενων , τριτη | ||
, αἱ μεσαι τε , αἱ παραμεσοι τα , αἱ τριται τη , αἱ νηται τα . τετραχορδα ἐστι πεντε |
τε και Μηδων τοιαυτα σοι , βασιλευ , κατα χωραν μενοντι , τα δε Ἑλληνων γη λεπτη θαλαττα στενη και | ||
δι ' ἁ πολλαι δη μεταναστασεις , ὡς οὐκ ὀν μενοντι σωθηναι , και ὁ φευγων τον οὐ φευγοντα ἐθρηνει |
οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
. συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |
ἀντι του περι τους βωμους : Χρυσιππος ὑφ ' ἑν προφερεται . ὁ μεντοι Ἀρισταρχος δυο μερη λογου παραλαμβανει και | ||
σαφες ἀν γενεσθαι τουτο μαλιστα φησιν ἐξ ὡν αὐτος ἐκεινος προφερεται : την γαρ τριτην μεριδα κατα την βορειον πλευραν |
, ἀποδεχομενη τα ὑπερ της πολεως , την δε περιστασιν μεμφεται , τουτεστι τον τροπον . γ . Και τοινυν | ||
συν τῳ μοιχῳ την οἰκιαν : ὁ τροπος γαρ ἐνταυθα μεμφεται της τιμωριας : τοπον δε και χρονον , ὡς |
ἐξωθεν ὑπο της ψυχροτητος του ἀερος παχυνθεν θερμῳ ὑδατι θερμανθεν λεπτυνεται : και κατα τας διαφορας ἐστιν ἡ της συστασεως | ||
παρα δ ' ἐμοι τρεφει το προσφερομενον βρωμα , και λεπτυνεται ὀρθως τε διαπνει . τοιγαρουν εἰς τους πορους ὁ |
δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
τελευτᾳ , Ξερξης δε και την βασιλειαν και τον πολεμον διαδεχεται Μαρδονιου λεγοντος αὐτῳ πολεμειν Ἀρταβανου δε τοὐναντιον . ἠν | ||
Σικελιας ὀρη , το μακρον της Κρητης ἐπι την ἀνατολην διαδεχεται πελαγος , μεχρι της Σαλμωνιδος ἀρκης , ἡντινα το |
κοσμῳ ποιησαι ζῳων γενη τεσσαρα . Δοκει γε μην το διανοουμενον ἐπικεκρυμμενως ἑτερον ἐκεινων των δυο ποιειν . Ἀλλοις δε | ||
προς ἑκατερους , το μεν εὐθυς , το δε και διανοουμενον . κινησις γαρ αὑτη μεγιστη δη τοις Ἑλλησιν ἐγενετο |
μετριον της πολιτειας ἐγκωμιον ἐν θεσει διεξιοντων ἡμων , ὁτι κακον και χαλεπον ἡ ὑβρις : ἐρεις γαρ ὁτι εἰδυια | ||
βραδεως . Διος δυνοντος ὁ φυγων ἐαν και κρατηθῃ οὐδεν κακον πεισεται : ὁ γαρ δεσποτης πραϋνεται . ἡ Ἀφροδιτη |
ᾑ τα της πολιτειας σφοδρα καλως διακεκοσμηται , τι ἑτερον ὑποληψεται ἠ ὁτι ἐπιστατειται ἡδε ἡ πολις ὑπ ' ἀρχοντων | ||
εἰτα ὁ Πλουτων εὐ οἰδα ὁτι ἐμε ῥᾳθυμειν ἐν τουτοις ὑποληψεται , και ταυτα παρ ' ἀλλῳ οὐσης της αἰτιας |
του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
γεννηθεντα κρειττονα του πατρος γενεσθαι . και κατα τουτο δε διαφωνουσιν : ὁ μεν γαρ Αἰσχυλος Προμηθεα φησι τουτο ποιειν | ||
ἐνδειξεως το συμφερον λαμβανεσθαι : ᾑ δε ἀπο διαφεροντων , διαφωνουσιν . οἱ μεν γαρ Μεθοδικοι ἀπο φαινομενων τινων ἐνδεικνυμενα |
νυν ἡμιν ἀν συνομολογοιτο ; Το ποιον ; Την τἀγαθου διαφερειν φυσιν τῳδε των ἀλλων . Τινι ; Ὡι παρειη | ||
συ δ ' ὑπαγε εἰς τοὐμπροσθεν . φακους και φακην διαφερειν φασιν : φακοι οἱ ἐτι ὠμοι , οὐχ ἑνικως |
αὐτον εἰς ἰσα διαιρεισθαι : εἰς μοναδα γαρ και δυαδα διαιρειται : οὐδε γαρ δυναμεθα διαιρειν αὐτον εἰς ἑν ἡμισυ | ||
μερος της φιλοσοφιας εἰρηκαμεν , ἀναγκη και τουτο διελειν . διαιρειται τοινυν το πρακτικον εἰς τε το ἠθικον και οἰκονομικον |
ἀνθρωπινην φρονησιν και τα ἐργα , και οὐχ ὡς ἰχθυες διαιτωνται . εἰσετι : και ἀκμην . Ῥυεται : σωζεται | ||
αἱ σκηναι πιλωται πεπηγασιν ἐπι ταις ἁμαξαις , ἐν αἱς διαιτωνται : περι δε τας σκηνας τα βοσκηματα , ἀφ |
δε το ἀφεψημα αὐτων προτρεπει και χορια και ἐμβρυα τεθνεωτα προκαλειται . ἐϲτι γαρ φθοριον πινομενον . και εἰ τιϲ | ||
τῳ γνησιῳ : ἀντιληπτικον δε τουτο : την γαρ ἐξουσιαν προκαλειται του ὡς ἀν ἐθελοι διανεμειν : διαφερει ὁτι ἐν |
νεωτεροι μαλλον ἀποθνησκουσι . Ὁκοσοι δε των ἐμπυων καιονται ἠ τεμνονται , οἱσιν ἀν καθαρον μεν το πυον ᾐ και | ||
ὁπερ κατα φυσιν ὑπαρχει . το δε λεπτον και παχυ τεμνονται διχη , ἠ γαρ ἐξουρειται λεπτον και μενει λεπτον |
των κεστρεων και οἱ ἀκροπαστοι καλουμενοι ἡδεις : και ὀπτοι ἐσθιονται , καθαπερ και οἱ ἁλυκατοι τε και Μενδησιοι . | ||
, ὁταν φλεγμα ὑπελθῃ ὑπο τας ῥιζας των ὀδοντων : ἐσθιονται δε και βιβρωσκονται οἱ μεν ὑπο φλεγματος , οἱ |
σχεδον εὑρησεις τα αὐτα ἀποτελεσματα . ὁτι τινες τους ἐνιαυτους διαιρουσιν εἰς τους χρονους , και τον ἐνιαυτον δε τινες | ||
δε το προσεχες και ἀκριβες τριμερη , το γαρ ἀλογον διαιρουσιν εἰς τε το θυμικον και το ἐπιθυμητικον . Οἱ |
πρεπον ἀποδιδοντες δοξομεν ἀμεμπτως ἑλληνιζειν . Ἀλλως τε , ἐπει ἐγκαλουσιν ὡς ἀνωμαλῳ και πολυειδει τῃ συνηθειᾳ , και ἡμεις | ||
κακως ἐναργεστεραν σημαινει την βλασφημιαν . Ὁπερ δε τῳ Κτησιᾳ ἐγκαλουσιν ὡς ἀδολεσχοτερῳ δια τας διλογιας , πολλαχη μεν ἰσως |
της καθαρσεως ἐκειθεν φερομενης . οἱ μεντοι δυο χιτωνες οὑτοι συνεχονται προς ἀλληλους ὑμεσι λαγαροις και νευροις , ὡστε πολλακις | ||
: εἰκελα και φωκῃσιν : ἐπει μαλα δηρον ἑκαστοι ἐξοπιθεν συνεχονται , ἀρηροτες ἠϋτε δεσμῳ . Πουλυποδος δ ' ὀλοοι |
οὐν μʹ ἐτη και τῃ της Σεληνης συναφῃ προς Ἀρεα δηλουνται και ἡ τριγωνος δε Διος και Ἀφροδιτης στασις το | ||
το πραγμα , εἰ γε δια των ὁρισμων αἱ οὐσιαι δηλουνται , δηλον ὁτι ἀναιρεθησεται πασα γνωσις . προς τουτοις |
την ἐπιδεσιν αἱ ἀρχαι των ὠτων ὑπερ κεφαλης του πασχοντος ἀναφερονται και ἀποδιδονται ἠ προς κρατημα ἠ προς ἀνατασιν . | ||
των παρα ἀνθρωποις πρακτων ἀγαθων , προς ὁ τα λοιπα ἀναφερονται και τις ἡ δυναμις ἡς τελος τουτο ἐστι . |
κοιλιᾳ του ἐγκεφαλου μαλλον ἐχει την ἐμφραξιν : ὁ δε καρος ἐν τῃ ἐμπροσθιᾳ . Του δε ληθαργου διαφερει τῳ | ||
γυμνασια τα προς θηρια διψων ἐπιεν ἀναισθητως . εὐθεως δε καρος ἐπεπεσεν αὐτῳ , και ἐς ὑπνον καθελκομενος ὑπο καματου |
ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
του της ψυχης : ὁπερ δαιμονιον ὀχημα , οὐχι γλωττῃ χρωμενον και φωνητικοις ὀργανοις , ἀλλ ' αὐτῳ τῳ βουλεσθαι | ||
και το πτηνον ἁρμα , τον συμπαντα οὐρανον , ἡνιοχει χρωμενον αὐτεξουσιῳ και αὐτοκρατορι βασιλειᾳ . τι οὐν και περι |
Ἀνταρκτικος δε ἐστι κυκλος ἰσος και παραλληλος τῳ ἀρκτικῳ και ἐφαπτομενος του ὁριζοντος καθ ' ἑν σημειον και ὁλος ὑπο | ||
, και μειζων ἐστω ὁ ΒΜ , ἀλλος δε τις ἐφαπτομενος αὐτων κατα τα Κ Λ περι κεντρον το Η |
πασης μεν ἀριθμου φυσεως κοινωνησαι , κατα παντα δε τροπον μεριζομενον ὁμοιον λαμβανειν την τε των ἀφαιρουμενων και την των | ||
λογικον τακτεον οὐ μεριζομενον ἐν τοις σωμασι , το δε μεριζομενον περι σωματα ἑν μεν ὀν και αὐτο , περι |
ἀφεις και τεκνα και τἀλλα οἱς ἡδεται τρεχει την σην ὀψομενος κεφαλην . καιτοι κρυπτειν μεν ἐπιχειρει το παθος ὡς | ||
αὐτο τουτο , ἐμαυτον τε παρεξων σοι καταμαθειν και σε ὀψομενος . Ἀλλα χαλεπως , ἐφη , με ἀν ἰδοις |
ἀλλα και πειρᾳ : καθ ' ἑκαστον γαρ ἐνιαυτον ἱεροπομποι στελλονται χρυσον και ἀργυρον πλειστον κομιζοντες εἰς το ἱερον τον | ||
δε πανταχοθεν ἀριστοι καθαπερ εἰς πατριδα [ θεραπευτων ] ἀποικιαν στελλονται προς τι χωριον ἐπιτηδειοτατον , ὁπερ ἐστιν ὑπερ λιμνης |
ὑπερυθρον , το δ ' αὐ μελαν οἱον ἐσχαρα : κακιστον δε το μελαν και θανατωδεστατον . βοηθει δ ' | ||
' ὡν δη κεχρονισμενων ἐρυσατο . κυστις δ ' ἐπωδυνος κακιστον μεν ἐν πυρετῳ , γενοιτο δ ' ἀν που |
' ἀν γε καθ ' ἑκατερον κερας ὑπερβαλλωσιν , ὑπερφαλαγγειν λεγεται . Κατα βαθος δε γινεται τοπου διπλασιασμος , ὁτ | ||
τας αἰτιας ἐχων και τας ἀρας καρπουμενος Χανααν ἐστι : λεγεται γαρ ” ἐπικαταρατος Χανααν : παις οἰκετης [ δουλος |
ἐμπρησας , σποδωσας . Λημναιῳ δε πυρι παροσον ἐν Λημνῳ μυθευονται εἰναι του Ἡφαιστου τας καμινους . Λημναιῳ πυρι ἀπο | ||
, φιλιας , μνησθεις της κοινης της ἀνθρωποτητος φυσεως : μυθευονται γαρ ἀνθρωπον εἰναι ποτε τον δελφινα και της ἀνθρωπινης |
Ἑλλησποντου ὑπαρχῳ χαιρειν . Προς την ἐπιστολην , ἡν ἐπεμψας φαμενος παρα βασιλεως ἀφιχθαι , πεμπε βασιλει ἁ λεγω γραφων | ||
δια τουτων φανερον , ὁτι περι των Ὀλυμπιων λεγει , φαμενος αὐτον ἐπιθυμειν και τουτον τον στεφανον λαβειν , ἱν |