| ἐλαιων . λγʹ . περι κολυμβαδων . Ἐλαιαν παρηχθαι φασιν οὑτως . της γης ἁπασης ἀρχηθεν ὑδατι καλυπτομενης , πρωτον | , και δι ' αὐτην ὀφειλει καθως περι του λαου οὑτως και περι αὑτου προσφερειν περι ἁμαρτιων . και οὐχ |
| ὑγρον ] ἀτμοειδως ἀποφερεσθαι ? ? ? [ . και οὑτως μεν ] ἐπι των ἐκτος . δια ταὐτα [ | παρων δε τῳ πνευματι , ἠδη κεκρικα ὡς παρων τον οὑτως τουτο κατεργασαμενον ἐν τῳ ὀνοματι του κυριου [ ἡμων |
| πινακων ὑπογραφειν ἁρμοζει ; Ἐκθεσις πασων των ὑπογραφων , αἱς περιεχονται Εὐρωπης πινακες ι , χωραι λδ πολεις ριη , | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| του Μελανθου , οἱ δε και συναμφοτερους . Ἀλλα γαρ περιεχονται του οὐνοματος μαλλον τι των ἀλλων Ἰωνων , ἐστωσαν | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| Θνητοι γεγωτες μη φρονειθ ' ὑπερ θεους . Θεραπευε τον δυναμενον , ἀνπερ νουν ἐχῃς . Θυμῳ χαριζου μηδεν , | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ἡ μετοχη ἀκταινων και ἀκταινον μενος , το ἀναγον και δυναμενον ἀνορθουν . . . . ἀκταιωρος : παρα το | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| ὁλον τον γυρον ἀποτου αὐγου λευκον . Εἰτα τρυπησον τον πατον του ἐπανω καυκιου με τιποτας ὁπου να ποιησῃς τρυπαν | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
| . ταχιστα : γραφεται ἀγεσθαι . ἀρδμον : ποτισμον . πατον : περιπατον . διωλυγιης : σκοτεινης . ἠ διωλυγιης | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
| Ἀβοριγινων οἰκησις ἐν τοις πανυ ἐπιφανης . Ἐνιαυτῳ δε ἑκτῳ περιισταται παλιν εἰς ἑνα Ῥωμυλον ἡ της πολεως ἀρχη Τατιου | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| και ἐπι του προκειμενου ταὐτον παρακολουθησει , και ἡ ἀπολογια περιισταται εἰς σολοικισμονἀμεινον . οὐν παραδεξασθαι Δωρικην μεταθεσιν του ε | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| μετα λαχανων λιτῃ ἀρτυσει σκευαζονται . ἀκμαιαι δε βρωθεισαι ἐαρος καλλισται . των δε χημων τας τραχειας γλυκυμαριδας ἐνιοι καλουσιν | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| συμπλεωσιν : το μεν γαρ αὐτης βασιλεια ἠν , οἱα καλλισται πασταδες , και εὐναι , και δρομοι : ἐκτοσθεν | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| πεπονθοτων ἀγανακτειν . ἡ δικη δε ὡν τινες ἀδικουσι πολλακις τεινεται και ἐφ ' ἁπασαν πολιν . ἐνοσησαν μεν Ἀθηναιοι | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| τα παρισθμια παραλυσαντες μυς , ὑφ ' ὡν ἡ φαρυγξ τεινεται , προπαραλελυμενων δηλονοτι των κλειοντων τον λαρυγγα . κἀν | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| τοπον ἐπεχει , καθαπερ χαλκος τῳ ἀνδριαντοπλαστῃ . ὁ δε προϊεται ἡ γυνη μετα της μιξεως και ἡδονης ὑγρον , | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| και φρω : ἐξ οὑ φρην : ἀφ ' ἡς προϊεται τα βουλευματα . . . , : χαρτης : | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| δ ' οἱ λογοι αὐτοι ἐφ ' αὑτων τουτο οὐ διαπραττονται , τυχον μεν ἐγω αἰτιος , τυχον δε και | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| περι μεν οὐν ὡν οἰονται ἐν τεχνῃ εἰναι , οὑτω διαπραττονται : ἐπειδαν δε τι περι των της πολεως διοικησεως | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| ὡς Λακεδαιμονιοι , οἱ δε τους μακροτερους τε των λογων ἀνεχονται και μαλλον ἀνειμενοι τας γνωμας ὑπαρχουσιν , ὡς Ἀθηναιοι | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| εὐδιη και γαληναιη περικεαται , οὐδε των του ἐτεος τροπεων ἀνεχονται , ἀλλ ' ἐν μιῃ ὡρῃ οἰκεουσιν . ἰδοντες | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| ταυτα και ἐν ὑγιαινουσι τοισιν ἀνθρωποισιν ἀπεργαζεται , και ἐν καμνουσιν . Τουτο μεν , εἰ τις θελει ὑγιαινων χειμωνος | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| τῃ ἀκμῃ ἀναπαυεται ἡ φυσις και αἱ δυναμεις , ἐπειδη καμνουσιν ἐν τῃ ἀρχῃ και ἐν τῃ ἀναβασει , ἐν | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| “ μνησαμενος δ ' ἀδινως ἀνενηκατο φωνησεν τε . ” ἀνεται κατανυεται , καταναλουται : “ τα δε πολλα κατανεται | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| Ἀργειοις ἀγορευεις . ἀλλ ' ἰομεν : μαλα γαρ νυξ ἀνεται , ἐγγυθι δ ' ἠως , ἀστρα δε δη | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| στηριζοντος οἱ ἀναχθεντες δια χειμωνας μεγαλους των ἀγωγιμων τινα ἀποβαλλομενοι σωθησονται μολις . ἐαν δε τα μεν ἀλλα τα αὐτα | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| και ἀπολουνται : οἱ δε ὑπομειναντες ἐν τῃ πιστει αὐτων σωθησονται ἀπ ' αὐτου του καταθεματος . Και το τε | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| τον Ὁμηρου Φοινικα . και γαρ ἐκεινος ἐν ταις Λιταις προτεινεται την ὑποθεσιν των λογων του Ἀχιλλεως , ὡς οὐ | το ἐργον ὁ ἐπληρωσαν . παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την ἐκκλησιαν ἀνηγγελλον ὁσα ἐποιησεν ὁ θεος μετ ' αὐτων και |
| δει ἐπι τουτοις κρινεσθαι : οὐδεις γαρ ἀπολογιαν προτεινων ἀμφιβολον προτεινεται αὐτην , ἀλλα καθολικην ἀποφασιν : τουτο δε ἐστι | Λαοδικειᾳ ἀδελφους και Νυμφαν και την κατ ' οἰκον αὐτης ἐκκλησιαν . και ὁταν ἀναγνωσθῃ παρ ' ὑμιν ἡ ἐπιστολη |
| δρωσιν , ἀλλα παρα της καρδιας λαμβανουσων , ἡς γνωμης ἐχεται και Ἡροφιλος . Ἐρασιστρατῳ δε οὐδετερον ἀρεσκει : βουλεται | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| ἐν οἱς ἐλπις ἐστι πολλη τα ἐργα , ὁσα σωματος ἐχεται , εὐ ἀπεργασασθαι . Ἐστι ταυτα . Ποτερον οὐν | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| διατριβων λογους τινας διαλεκτικους ἠρωτηθη προς Στιλπωνος : και μη δυναμενος παραχρημα διαλυσασθαι , ὑπο του βασιλεως τα τε ἀλλα | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
| λογου χρειαν ἐχει . ἐπιτηδειοτατος προς φιλιαν ὁ πλειστα ἀδικεισθαι δυναμενος και φερειν . ταχος και ἐπειξις ἀπεστω του ἐσθιειν | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
| το ἐπισσυτος . ἑκατερως γαρ δυναται ὑποστιζεσθαι : ἐφορμωσα : ἐπερχεται : συ παρα κλῃθρα : παραιτειται την ἀκοην πολλακις | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| προστριβεται ] προσκολλαται . γρ . προσγινεται , ἐφεπεται , ἐπερχεται . . ζηλω ς ' ὁθουνεκα ] θαυμαζω σε | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| ἐπιδεχομενος . Τουτ ' ἐστι μελαν ἠ λευκον εἰναι : ἐπιτεινεται γαρ και ἀνιεται : ἐστι γαρ ἀλλο ἀλλου λευκοτερον | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
| μεν ταις ἡλικιαις οἱ παιδες προβαινουσι , τα μεν χρωματα ἐπιτεινεται των οὐρων , των δε ὑποστασεων ὑφαιρειται το πληθος | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
| ἀλλα τι δαπανηθησεται , οὐδε τι περιεσται ἀλλα τι οὐ περιεσται , ἐν τῃ νεοτητι τα του γηρως ἐφοδια προκαταναλισκοντες | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| διαφυγουσα ἀνθρωπου προσψαυσειεν ἐλθουσα μελεσι : οὐδε γαρ ἀν ποτε περιεσται ὁ τῳ χολῳ τῳ ταυτης και τῃ ἀναγκῃ περιπεσων | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| πρωτον ὁ της Ἀθηνας ἀφορωμενος νεως και το πολισμα , ὀψεται παρα την ὁδον αὐτην ᾠκοδομημενον μνημα οἱον οὐχ ἑτερον | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| μητε φωνη μηδε μην αἰσθησις του περιτεθραμμενου σοι σαρκιδιου : ὀψεται γαρ το πασχον . ἐαν οὐν , ὁτε δηποτε | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| οἱ ἀφαυροτατοι , ὁτε Καρκινος ἀντελλῃσιν , ἀστερες ἀμφοτερωθεν ἑλισσομενοι περικεινται , τοι μεν δυνοντες , τοι δ ' ἐξ | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| ἐκεινοις πραγμα παντος ἀξιον θαυματος : ἐπιλαθομενοι γαρ ὁτι σωμα περικεινται προς καιριαν πληγην ἀντισχειν δυναμενον οὐδαμως και θανατον ἐχον | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| του πραγματος καλουσιν , ἀλλοι δε εὐθυς ἐπι τα συγκριτικα ἐρχονται . ἐπειδη δε οἱ καλως διαιρουντες οὐκ ἐδοκιμασαν οὐδεμιαν | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| : παντα Περσικα ἐθη : οἱ συγγενεις : ἀντι του ἐρχονται : ἐπεχει κωλυει , αὐτους δηλονοτι : οὐδεις νομος | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| ζητουμενον . πηλικοτητες δε λεγονται αἱ ἀφ ' ὡν παρωνυμως καλουνται ἀριθμοι : οἱον του διπλασιου αἱ β μοναδες , | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| ἀγροται και κυνηγοι . οὑτοι δε και Ἀληται και Τιτανες καλουνται . ἀπο τουτων γενεσθαι Ἀμυνον και Μαγον , οἱ | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| γαρ το ϲωμα και ἱδρωταϲ κινει : χαμαιμηλου ἀνθοϲ λειον γενομενον και ἀναπλαϲθεν εἰϲ τροχιϲκουϲ και ξηραινομενον ἐν ϲκιᾳ και | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| πλειστοι Κορινθιοι δε και Μεσσηνιοι . Λεγουσι δ ' Ὀγχηστου γενομενον ἐγκρατη Μεγαρε ' ἀφ ' αὑτου τουτο θεσθαι τοὐνομα | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| και ὀρυγες , των τα κερεα τοισι φοινιξι οἱ πηχεες ποιευνται , και βασσαρια και ὑαιναι και ὑστριχες και κριοι | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| , οὑτοι φυλασσουσι ἐνιαυτον ἑκαστος : περι πολλου γαρ δη ποιευνται Ἀπολλωνιηται τα προβατα ταυτα ἐκ θεοπροπιου τινος : ἐν | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| δ ' εἰναι χαλαρον εἰποντος , ὡς ὁτι μηδε εἰ περικειται γινωσκειν , ἐπαυξησαι . δει δε κἀκεινο προσεννοειν , | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| , ὡν τα περατα ἐστιν ἁμα , τοις δε ὑγροις περικειται παντως ὑγροτης και τοις διεροις , πως ἀν ἁπτοιτο | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| ' ὀνοματι της ΘεομητοροςἈλυπος ὀνομα τῃ μονῃ προς την ἐξοδον ἐπειγομενον . Βοης δ ' ἐπι τῃ ταυτης εἰσελευσει γενομενης | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| τις οὐκ ἀν τον κοσσυφον ἐλεησειε , πασας μεν ὁραν ἐπειγομενον , νικωντα δε τοις ὑπερ αὐτων πονοις ἑκαστην και | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| ἀντι του χαιρειν , ὡς το ” ἠ ἀλυεις ὁτι Ἰρον ἐνικησας „ . μεση γαρ ἡ λεξις . . | : ὡν ἐστιν Ὑμεναιος και Φιλητος , οἱτινες περι την ἀληθειαν ἠστοχησαν , λεγοντες [ την ] ἀναστασιν ἠδη γεγονεναι |
| και ὁτι ἐνθαδε μηδεν ἐθρασυνθη . ἠ ἀλυεις , ὁτι Ἰρον ἐνικησας . ἀλυεις νυν ἀντι του χαιρεις , γαυριᾳς | οἰδατε παντες . οὐκ ἐγραψα ὑμιν ὁτι οὐκ οἰδατε την ἀληθειαν , ἀλλ ' ὁτι οἰδατε αὐτην , και ὁτι |
| ὑπ ' Ἀρτακιῃ : Ἀρτακια κρηνη περι Κυζικον , ἡς και Ἀλκαιος μεμνηται και Καλλιμαχος , ὁτι της Δολιονιας ἐστιν | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| πολλοι νομιζουσι , φυσιος ἐστιν : ἐαρος γαρ ἀρχει , και τα πολλα φυεται τηνικαυτα και διαβλαστανει : το δ | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| μυκτηρα αὐτον ἀποτραγειν . Ἀντισθενης δε ἐν ταις Διαδοχαις φησι μετα το μηνυσαι τους φιλους ἐρωτηθηναι προς του τυραννου εἰ | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| : Δημητραν δε , του σιτου φυομενου μεν ὡς ἐτυχε μετα της ἀλλης βοτανης , ἀγνοουμενου δε παρ ' ἀνθρωποις | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| ὑπο συγκλητου ᾑρημενους . ὁ δε Μαξιμος ἐν τῃ Ἀκυληιᾳ γενομενος πρωτης μεν και δευτερας ἡμερας ἱερουργιαις ἐσχολαζε , τῃ | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| δυο και δεκα των προμαχων ἰσαριθμους βελεσι κατηγωνισατο . Και γενομενος ἐπι της βασιλειας οὑτως ἠν κοινος και μετριος , | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| καθικνεισθαι της κεφαλης . ληρος : χαριεντως και σκο - πον ἠνυσε και ὑβριζειν οὐκ ἐδοξε καιπερ λυπουμενος : ἐπει | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] πον [ ! ! ! ! ! ! ! ! | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| . ὁ δ ' ἀποκρινασθαι του γενους ἁμα και της χρειας ἀξιως : “ εἰθε Μηνοδωρον ἠν ἐργασασθαι ταυτα χωρις | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| ἐξεληλυθεναι μεν νυκτος ἐκ του φρουριου τον πατερα αὑτης ἐφη χρειας τινος ἑνεκα , τας δε κλεις αὐτη φυλαττειν των | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| καλουμενοι των κοχλιων ἀρειονες , οὑτοι μεν και ἀπατωσι και περιερχονται τινι φυσικῃ σοφιᾳ τους προειρημενους . των γαρ συμφυων | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| : και οἱ τα ἱερα καθαιροντες περιστιαρχοι : ἐξωθεν γαρ περιερχονται μαχαιροφορουντες , ἑκαστου των ἱερων , οἰκιας περιλημμενοι δημοσιας | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| ὡς τροφη ἐστιν αὐτοις : τα δε τρεφομενα και μη μενοντα , εἰ μη τρεφοιτο , πως οἱον τε λεγειν | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| την αὐτης ἀναλαμβανουσα ῥωμην . Ἐπι τοις αὐτοις δε εἰδεσι μενοντα δυσθυμιας μεν και σκοτοδινας , ἰλιγγας τε και ἐπιληψιας | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| διεσις ἐναρμονιος : ὁτι δε και τουτο εἰς το διπλασιον αὐξεται , κατανοητεον . ὁταν γαρ ἐπι την αὐτην τασιν | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| γαρ το ἐπιμελεισθαι ἐστιν , ἡ δε ἀτημελητος ἐν συμφοραις αὐξεται , θριξ . [ ἐγω δε ποτε τινα των | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| ' αὐτου θωρησσοντο . μετα γαρ την ἀνατολην εὐθυς δειπνοποιησαμενοι προερχονται εἰς την μαχην . εὐωχουνται δε παρ ' Ὁμηρῳ | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| . τα δε ἀνακαμπτοντα φανερον ὁτι οὐκ ἐπ ' ἀπειρον προερχονται . τα δε ἐκ του γεγονοτος ἠδη και ὑπομενοντος | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| ἐπειδη τα γενη και τα εἰδη των ἀτομων συμβεβηκοτων οὐχ ὑποκεινται τοις καθολου συμ - βεβηκοσι , τα τοις καθολου | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| ∠ ʹʹδʹʹ νδʹ Παλιν τοις μεν Ἀτρεβατιοις και τοις Καντιοις ὑποκεινται Ῥηγνοι και πολις Νοιομαγος ιθʹ ∠ ʹʹδʹʹ νγʹ ιβʹʹ | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| λεγομενῳ παρολκῳ : οἱ γαρ παρα γην αὐτην πλεοντες οὐ δυνανται ἐρεττειν προσβαλοντες : τοις Συρακουσιοις δηλονοτι . ἀποσιμωσαντων : | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| τοις κεκρατημενοις μη ἐγχειρειν . οὐ γαρ ἐξ ὡν μη δυνανται αἱ τεχναι , ἀλλ ' ἐξ ὡν δυνανται οἱ | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| ] ροτωνκ [ [ ] νβιαει : [ [ ] ον ? ? [ . . . . . . | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| ι [ ] ν [ ] ! ε [ ] ον ? [ ] ! , [ ἀνερχεται ] οὐν | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| ὀκλαζουσα δε τῃ ὑγροτητι κλαται και μεσην ποιουμενη φοραν λοξην περιφερεται , την μαχην των γεννησαντων τῳ τροπῳ δεικνυσα της | ἐστιν ἡ φιλαργυρια , ἡς τινες ὀρεγομενοι ἀπεπλανηθησαν ἀπο της πιστεως και ἑαυτους περιεπειραν ὀδυναις πολλαις . Συ δε , |
| περι γαρ τον μενοντα πολον ἑκαστον αὐτων το ἰσον ἐχον περιφερεται τηι ἰδιαι διαστασει : ὡστε κυκλον ἀν περιφεροιτο ἑκαστον | ἡξει και οὐ χρονισει : ὁ δε δικαιος μου ἐκ πιστεως ζησεται , και ἐαν ὑποστειληται , οὐκ εὐδοκει ἡ |
| ἐβακχευσαν . κατα μεν γαρ τον Κιθαιρωνα ὁρᾳς , ὡς μεσται του ἀθλου φερονται συνεξαιρουσαι την ἠχω του ὀρους , | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| , πολλοι δε βοες , πολλαι δε ἁμαξαι πολλων ἀγαθων μεσται : ἐκ δε τουτου διεβαινον ἠδη και οἱ ἀμφι | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| , πληρωσεις τον βιον : † τυμβῳ δ ' ὀνομα σον κεκλησεται : ὁ ταφος σου , φησιν , το | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| Προς ταυθ ' ὁρα μη τοὐμον , ἀλλα και το σον : ὡς εἰ με πημανεις τι , βουλησῃ ποτε | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| ἐστι μεν δι ' αὐτων ἀποδιδοται , ἐπει τῳ γενει συναπτονται , οὐ κατ ' οὐσιαν δε , ἐπει μη | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
| της ἀλογου χωρισθεισαι και καθαραι παντος γενομεναι σωματος Θεοις τε συναπτονται , και τον ὁλον Κοσμον συνδιοικουσιν ἐκεινοις . Καιτοι | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
| ἀγαθων , ἀλλ ' ἐν ἐλαττωσει βλαβης : αἱ δε ἀρισται ψυχης φυσεις ἀμφισβητησιμοι , ἐν μεθοριᾳ της ἀκρας ἀρετης | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| τε οὑτω παντας τους ἡγεμονας ἀθροως ἐμπιπτειν τοις πολεμιοις . ἀρισται δε εἰσιν αἱ διπλασιον τον ἀριθμον των ἐν τῳ | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| κοινωνοϲ ἀλγεων : ἀταρ και αἱ τουδε διαδεξιεϲ οὐ μαλα περιγιγνονται : περιεϲτηκυια δε πλευριτιϲ ἀπο περιπνευμονιηϲ εὐηθεϲτερον . χρη | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
| ἐν τῃσιν αὐτεῃσιν ἡμερῃσι τον ἀριθμον , ἐξ ὡν τε περιγιγνονται οἱ ἀνθρωποι και ἐξ ὡν ἀπολλυνται . Οἱ τε | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
| ἐναυσασθαι . ὁσοις δε το ζην δια κακουργηματων ἠλαθη , ἀγονται προς Ἐρινυων ἐπ ' ἐρεβος και χαος δια Ταρταρου | και ἀπολωλως και εὑρεθη . Ἐλεγεν δε και προς τους μαθητας , Ἀνθρωπος τις ἠν πλουσιος ὁς εἰχεν οἰκονομον , |
| πλεγμα σκευοφορον στρατιωτικον ὁ γυλιος , εἰς ὁ τας τροφας ἀγονται οἱ στρατιωται . ἐστι δε και ζῳον , ὁ | διελθοντα τα ἀνωτερικα μερη ἐλθειν εἰς Ἐφεσον και εὑρειν τινας μαθητας , εἰπεν τε προς αὐτους , Εἰ πνευμα ἁγιον |
| ὡς Ἀριστοφανης ὁ γραμματικος φησιν ὁτι πριν φαγειν οἱ Ἀττικοι κατα χειρος ἐλεγον , μετα δε το δειπνησαι ἀπονιψασθαι . | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| ἠ ἐν κινησει . ἡ δε μεταβολη παντων γλυκυτατον , κατα τον ποιητην , οὐ τῃ ἀριστῃ και ἀγαθῃ φυσει | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| καταταθεντα μαλλον ἠ ὡς ἐδει , οἱ δε πλειστοι ἡσσον τεινονται ἠ ὡς δει . Χρη δ ' , ἐπην | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| ἐν τῳ λουτρῳ χρησιμος ἐστιν ἡ του καμνοντος ἡσυχια : τεινονται γαρ ἐν ταις κινησεσιν οἱ μυες , τεινομενοι δ | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| δια το και τα παροντα ἀδοκητως εὐτυχησαι . οἱς δε πλεισται μεταβολαι ἐπ ' ἀμφοτερα ξυμβεβηκασι , δικαιοι εἰσι και | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| μετ ' οὐ πολυ το στομα της Περσικης , και πλεισται κολυμβησεις εἰσι του πινικιου κογχου . Τουτου δε του | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| ἠ της εὐτρεπισθεισης ἀρμενοις . Ὁμηρος : τα πτερα νηυσι πελονται . ναος ὑποπτερου : ταχειας . ἠ δια τας | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| φωτι ἐϊσκω ἀθλων , οἱα τε πολλα μετ ' ἀνθρωποισι πελονται , ἀλλα τῳ , ὁς θ ' ἁμα νηϊ | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| ἀφιασιν ἠχον , φωνην δε εὐσημον τε και εὐστομον οὐ προϊενται , ἀλλ ' εἰσιν ἀμαθεις και οὐπω λαλοι . | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| . Εἰ σωμα το σπερμα εʹ . Εἰ αἱ θηλειαι προϊενται σπερμα Ϛʹ . Πως αἱ συλληψεις γινονται ζʹ . | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ἀῤῥενος και του θηλεος , ἐπι τουτων ἀρσενικα και θηλυκα ταττονται : ἐπι δε των ἀψυχων ἐφ ' ὡν οὐτε | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| χρονου πρεσβεια εὑρηνται και ἐπ ' εὐωνυμοις παρα σοφῳ ταξιαρχουντι ταττονται : των δε ἀρετης αἱ μνημαι κοινωνησουσι πρεσβειων , | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| τῳ μειζονι Α προς τας ἰδεας ἐλεγχοντες ὁτι οὐτε ἀριθμους δυνατον λεγειν αὐτας οὐτε ἑτερον τι τοιουτο , και ὁσα | ἐστιν κεφαλη της γυναικος ὡς και ὁ Χριστος κεφαλη της ἐκκλησιας , αὐτος σωτηρ του σωματος . ἀλλα ὡς ἡ |
| Α , Β ἐφαπτομεναι των τομων ἠχθωσαν και , εἰ δυνατον , συμπιπτετωσαν κατα το Λ , και ἡ ΑΒ | μη ὁ λαμβανων . Και τῳ ἀγγελῳ της ἐν Θυατιροις ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ υἱος του θεου , |
| παντες πορευονται : εἰς γαρ το κενουμενον ἀει οἱ ὀπισθεν ἐπερχονται . και τριηρης δε τοι ἡ σεσαγμενη ἀνθρωπων δια | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| κατα ποιους χρονους αἱ των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων ἀφεσεις ἐπερχονται τοις τοποις των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων : γινονται | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| γε καλως του ἡλιου και των πνευματων , ὑδασι τε χρεονται ἀγαθοισιν , αὑται μεν ἡσσον αἰσθανονται των τοιουτεων μεταβολεων | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| τα ἀρθρα πονοι ἐκ πυρετων γινονται , οὑτοι σιτιοισι πλειοσι χρεονται . Ἠν τις πυρεσσοντι τροφην διδῳ , ἡν ὑγιει | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| δε προς ἀνθρωπινου βιου διοικησιν . ἀχρι μεν οὐν λεγεται μονον τα των νομων παραγγελματα , βραχειας ἠ οὐδεμιας ἀποδοχης | αὐτῳ ὁ γραμματευς , Καλως , διδασκαλε , ἐπ ' ἀληθειας εἰπες ὁτι εἱς ἐστιν και οὐκ ἐστιν ἀλλος πλην |
| ἀρνουμενος και τους γεγονοτας προς του πεποιηκοτος τιμων και μη μονον γην ἠ ὑδωρ ἠ ἀερα ἠ πυρ , τα | ὁ θεος ἀπαρχην εἰς σωτηριαν ἐν ἁγιασμῳ πνευματος και πιστει ἀληθειας , εἰς ὁ ἐκαλεσεν ὑμας δια του εὐαγγελιου ἡμων |
| , και της γενεσεως , ἡν ἐχουσιν οἱ πυρετοι , διαφερονται , ἀλλα και περι της ὑλης αὐτης , ἐξ | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| Πλατωνος ὁ Περιπατητικος ὀφθησεται , ὡστε , πλειονων ὀντων οἱ διαφερονται Πλατωνι , μαλιστα ἐναντιουμενος αὐτος φανειται . Το πρωτον | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| τῃ χολῃ τα ἀκρα των μηλων ἐπαλειφε , και οὐ σηπεται . Προαναλεξαμενος παν λιθωδες ἐκ των βοθρων φυτευσον το | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| ἡδε ἐστιν : τα ἑλκη ἐνιοτε τα ἐν τοις ἐντεροις σηπεται , τα μεν μαλλον , τα δ ' ἡττον | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| Σινδοι και οἱ Κιμμεριοι πυκνοι και συνεχεις ὀντες τους Σαυροματας ἐπεχουσιν , οἱ τε πλησιον του Εὐξεινου ὀντες Κερκετιοι τε | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| περιγραφην τοιαυτην : μετα τας του Βορυσθενους ἐκβολας , αἱ ἐπεχουσιν , ὡς εἰρηται , μοιρας νζʹ ∠ ʹʹ μηʹ | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| του σωματος την ψυχην ἐχοντα : τα δε πορρω του ὑμενος θνητα , πλεον ἐχοντα της ψυχης το σωμα : | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| μεταξυ του δερματος και του περικρανιου μυος και του περικρανιου ὑμενος ἠ ὑπο τον περικρανιον ὑμενα , μεταξυ αὐτου και | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| χωρη ἐσχατη των οἰκεομενων : αὑτη δε χρυσον τε φερει πολλον και ἐλεφαντας ἀμφιλαφεας και δενδρεα παντοια ἀγρια και ἐβενον | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| δε διαδιδρηϲκουϲι την ἐκ τηϲ ἀπορρηξιοϲ πνιγα , ἑλκοϲ οἱδε πολλον ἰϲχουϲι ἐν πνευμονι και ἐϲ φθοην μεθιϲτανται . και | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ἐστι δηλουται , ὡς τῃ ἀποδειξει το τῳδε τοδε ὑπαρχειν περαινεται : το δε τι ἐστι ταὐτον τῳ ὁρῳ , | ἀγαπων με τους λογους μου οὐ τηρει : και ὁ λογος ὁν ἀκουετε οὐκ ἐστιν ἐμος ἀλλα του πεμψαντος με |
| ' ἐκεινου . παντα δε κατ ' ἐκεινον γινεται και περαινεται . Μη διαφερου ποτερον ῥιγων ἠ θαλπομενος το πρεπον | ἐμε ζητειτε , ἀφετε τουτους ὑπαγειν : ἱνα πληρωθῃ ὁ λογος ὁν εἰπεν ὁτι Οὑς δεδωκας μοι οὐκ ἀπωλεσα ἐξ |
| μιγνυται δε αὐτων Γρʹ γ ϲυν ἀλφιτοιϲ ἐν ὑδατι και πινεται : τα γαρ ξηρανθεντα κλωνια ἀδυναμωτερα εἰϲι . του | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
| : και συν τῳ ὀροβινῳ ἀλευρῳ ἐν τῳ αὐτῳ κοπεισα πινεται ἐν οἰνῳ κεκραμενῳ ὁσον τρισι κοτυλαις και μελιτι , | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
| σεμνυνοντες εἰπερ και ἀλλοι τινες τα ἐγχωρια : φασι δε Ὠρον γενεσθαι σφισιν ἐν τῃ γῃ πρωτον . ἐμοι μεν | ἐχθες τον Αἰγυπτιον ; ἐφυγεν δε Μωϋσης ἐν τῳ λογῳ τουτῳ , και ἐγενετο παροικος ἐν γῃ Μαδιαμ , οὑ |
| , Δικαιαρχος δε ἐν αʹ μετα τον Ἰσιδος και Ὀσιριδος Ὠρον βασιλεα γεγονεναι Σεσογχωσιν . γινεται δε ἀπο Σεσογχωσεως ἐπι | , και ὁ μισων την ψυχην αὐτου ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ εἰς ζωην αἰωνιον φυλαξει αὐτην . ἐαν ἐμοι τις |
| πρωτον ἡσυχαζει αἰδοι κατεχομενη , ἐπειδη δε σφοδροτερον ἐγινετο το παθος , ἀπετολμησεν εἰς λογους ἐλθειν αὐτῳ : και οὑτως | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| ἀκριβεστεραν αὐτῳ ἀγηοχε , και το καθ ' ἑαυτον ηὐξησε παθος ταχυτερον ἐκ της ἐκεινων λεπτολογιας ἀποδειξας . και ταυτα | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| χειμα σφοδρον οὐτε θαλπος ἐγγιγνεται , ἀλλ ' εὐκρατος ἀηρ χειται ἁπαλαις ἡλιου ἀκτισιν ἀνακιρναμενος . ἐνταυθα τοις μεμυημενοις ἐστιν | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| κἀκει Διι εὐξαμενη την μορφην εἰς λιθον μετεβαλε , και χειται δακρυα νυκτωρ και μεθ ' ἡμεραν του λιθου . | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| μαλλον . αἰφνιδιοι δε ἠν προσπεσωσιν , ἑως ἐτι περιδεεις προσδεχονται , μαλιστ ' ἀν σφεις περιγενεσθαι και κατα παντα | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| ἐξ αὐτου σκευη τα ἐπιτραπεζα . οἱ μεν τοιουτοι παντες προσδεχονται την του σιδηρου δυναμιν : ἐνιοι δε λιθοις ἀλλοις | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| κυμασιν ὁραται , ὁσον ἀντικριναι τριηρους τελειας αὐτο μεγεθει . νηχονται δε ἀρα πολλοις τοις ποσι και κατα στοιχον ἐντευθεν | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| παλαι Βαμβυκην ἰχθυες εἰσιν ἱεροι , και κατ ' ἰλας νηχονται και ἐχουσιν ἡγεμονας , και των ἐμβαλλομενων αὐτοις τροφων | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| ' εἰς κορακας ἐκ της οἰκιας . ἀλλ ' οὐ περιοψεται μ ' ὁ θειος Μεγακλεης ἀνιππον . ἀλλ ' | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| μαλθακων ἠ τι τῳδε ἐοικος εὐτρεπιζειν ὁσον την κλινην οὐ περιοψεται ἐπι την γην ῥιπτευμενην , ὡστε ψαυσαι τοισι προς | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| αἰτια ποιητικα προαιρεσεως , δηλον ἐκ του ἀνευ νου και διανοιας και ἠθικης ἑξεως μη εἰναι προαιρεσιν . εἰ μη | : ἀναγκη γαρ ἐλθειν τα σκανδαλα , πλην οὐαι τῳ ἀνθρωπῳ δι ' οὑ το σκανδαλον ἐρχεται . Εἰ δε |
| την πολιν τα γραμματα και ὡς οὐκ ἐκβεβλημαι της σης διανοιας και μνημης , ἀλλ ' ἐν τῳ καταλογῳ των | του θεου . παντα μεν καθαρα , ἀλλα κακον τῳ ἀνθρωπῳ τῳ δια προσκομματος ἐσθιοντι . καλον το μη φαγειν |
| δ ' ἀν μη διαγενωνται ἐν τοις ἐφηβοις , οὐκ εἰσερχονται εἰς τους τελειους . οἱ δ ' ἀν αὐ | ἐθνη ἐχαιρον και ἐδοξαζον τον λογον του κυριου , και ἐπιστευσαν ὁσοι ἠσαν τεταγμενοι εἰς ζωην αἰωνιον : διεφερετο δε |
| ὁτι ἐφευγον ὡς ἐπι τας ναυς . δια ταυτης δε εἰσερχονται της πυλης δι ' ἡς ὁ Ἑκτωρ . . | Κανα της Γαλιλαιας και ἐφανερωσεν την δοξαν αὐτου , και ἐπιστευσαν εἰς αὐτον οἱ μαθηται αὐτου . Μετα τουτο κατεβη |
| , αἱ πληθος πολεμων και σφαγων και φονων και παντοιων κακων παρασκευαζουσι γινεσθαι , και παντων τουτων τοις ἀνθρωποις εἰσιν | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| και γαρ τῳ μαντει μελει και των οὐδεν αὐτῳ προσηκοντων κακων , ἁ ἀν οἱ μαντευομενοι φερωσι . φερει δε | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| ἑτερα καλλη : σχεδον γαρ ἡ ἀπειρια των ἀριθμων ταυτῃ μετρειται , διοτι οἱ συστησαντες αὐτην ὁροι τεσσαρες εἰσιν , | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| ὑπο ἑκαστον των Β ἑκατοντας ἡ αʹ , και καθο μετρειται ἑκαστος των Β ὑπο της ἑκατονταδος ἐστωσαν οἱ ἐφ | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| πολεμιων . Ἀρ ' οὐν οὐκ ἐν τοιουτῳ μεν δεσμωτηριῳ δεδεται ὁ τυραννος , φυσει ὠν οἱον διεληλυθαμεν , πολλων | Πορευθεντες ἑτοιμασατε ἡμιν το πασχα ἱνα φαγωμεν . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Που θελεις ἑτοιμασωμεν ; ὁ δε εἰπεν |
| τινος , εἰ μη προτερον γνωμεν αὐτον , τουτεστι καθο δεδεται δεσμος δε ἐν τοις ζητουμενοις ἡ της διανοιας ἀπορια | παντες γαρ αὐτῳ ζωσιν . ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεων εἰπαν , Διδασκαλε , καλως εἰπας : οὐκετι γαρ ἐτολμων |
| ὑπ ' αἰσχυνης και ἐπαινουσι τα παροντα και ὁποσους ἀν δυνωνται προτρεπουσιν ἐπι τα αὐτα , ὡς ἀν μη μονοι | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| και οἱτινες ἀν ἐλαττον ὑπο των προσηκοντων ἐχοντες ἀνεχεσθαι μη δυνωνται . ἐπειδη μεντοι , ὠ ἀνδρες δικασται , πολλων | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| , ἠτοι μαλλον κατατρωγουσι : τα γαρ μασωμενα και κατατρωγομενα μεριζονται : ἐφη κακως , αἱ δαμαλεις και οἱ μοσχοι | δει οὐν των συνελθοντων ἡμιν ἀνδρων ἐν παντι χρονῳ ᾡ εἰσηλθεν και ἐξηλθεν ἐφ ' ἡμας ὁ κυριος Ἰησους , |
| ἀλληλα κατα το πληθος τουτο ἐνδεικνυται , πως πολλαπλασιαζονται και μεριζονται παρ ' ἀλληλους κατα το ἐν αὐτοις ποσον . | δε ἐγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αὐτου και εἰσηλθεν εἰς γην Ἰσραηλ . ἀκουσας δε ὁτι Ἀρχελαος βασιλευει |
| ' ἀνθη Ζευς [ ] ? ? μεν ἐπεβρεμε βαρβαρα βρονται , γαν δ ' ἐτιναξε Ποσειδαν χρυσεοδοντι τριαιναι ! | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| βελος ] τον κεραυνον . . ταυτ ' ] αἱ βρονται και ὁ κεραυνος . . οὐκ ἀνασχετα ] μη | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| και το συμπαν γινονται σωμα , μικρας δε , ὡς εἰρηται , τας φλεβας ἰσχουσιν ὁμοιως ταις γυναιξιν οὐκ ἐπιθυμουσι | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| ἀριθμος , κἀν ὑποθωμεθα εἰναι αὐτο ἑν και ὀν . εἰρηται δε ἐν τῃ θεωριᾳ ὁτι οὐκ ἀναιρειται . δια | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| ἐν τῳ Χαρμιδῃ ἐναντιωματα ἐξ αὐτου του διαλογου ὁ βουλομενος εἰσεται . ποιει γαρ αὐτον ἀσυμφωνως ποτε μεν σκοτοδινιωντα και | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| , ἐγγυητην Ἑλληνες . εὐφημει Ἀττικοι , σιγα Ἑλληνες . εἰσεται Ἀττικοι , γνωσεται κοινον . εἰ γαρ Ἀττικοι , | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| λεγομεν . και μοι δι ' εἰκονος ἀποδεξασθε ἐαν πως δυνατος ὑμιν γενωμαι δηλωσαι το τοιουτον . Λεγε μονον . | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| ἐφ ' οἱς ἀν οὑτος ἐπικαθεζηται μονον . Ἐγω τοσαυτα δυνατος εἰμ ' εἱς ὠν ποειν ; Και ναι μα | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| ὡστε ὁ λοιπος ἐσται ἐαν των ʂ δ λαβωμεν το Ϛον , τουτεστιν ʂ # : ἐαν ἀρα ἀπο ʂ | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
| ἀρα δεησει και τουτον λαβοντα μεν παρα του μεσου το Ϛον και Μο ζ , δοντα δε το ζον και | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
| τινα θραυϲματα του φλοιου . ῥυπτικον δε τι και το καλουμενον Ἀρμενιον ἐχει , ᾡ χρωνται οἱ ζωγραφοι , και | ; λεγομεν γαρ , Ἐλογισθη τῳ Ἀβρααμ ἡ πιστις εἰς δικαιοσυνην . πως οὐν ἐλογισθη ; ἐν περιτομῃ ὀντι ἠ |
| τῃ κλητικῃ χρωμεθα , ἀλλ ' ἱνα προς ἡμας τον καλουμενον ὑποστρεψωμεν : ὁθεν πολλακις οὐδε τοὐνομα λεγομεν , ἀλλ | , και ὁ ῥυπαρος ῥυπανθητω ἐτι , και ὁ δικαιος δικαιοσυνην ποιησατω ἐτι , και ὁ ἁγιος ἁγιασθητω ἐτι . |
| γραφειν : το δε καλως οὐκ ὀνειδος . Και οὑτως ἐπεισερχεται ὁ περι της ῥητορικης λογος . Τι οὐν το | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| το περι ψυχης του Πλατωνος βιβλιον ἐφ ' ἡσυχιας : ἐπεισερχεται δε μεταξυ ἡ Δημαινετη αὐτη ἐκεινη και καθιζεται πλησιον | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ἐπικρατησαντος νοθου πνευματος ἀποδουναι λογους , ἱν ' ὁπως δια παντων ἀρτιος ὁ ἐπι πασῃ τῃ πραγματειᾳ λογος ἀφεις κἀν | ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ὁσον ἐστιν το πληθος των ἀγγελων , τοσον ἐστιν το γενος των ἀνθρωπων , καθως |
| . ἑκαστον οὐν ἐχειν και παρασκευαζειν δει την αὑτου ψυχην παντων των κακων καθαραν : ὡς οὐ τιμαται θεος ὑπ | και πολει θεου ζωντος , Ἰερουσαλημ ἐπουρανιῳ , και μυριασιν ἀγγελων , πανηγυρει και ἐκκλησιᾳ πρωτοτοκων ἀπογεγραμμενων ἐν οὐρανοις , |
| πλεον τι ἐχειν του δημου : ὡστε οὐδε τους τοιουτους ἀχθονται κωμῳδουμενους . φημι οὐν ἐγωγε τον δημον τον Ἀθηνησι | τον χιλιαρχον , ἐχει γαρ ἀπαγγειλαι τι αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παραλαβων αὐτον ἠγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν |
| των κηριων τελειοτητι . πριν γαρ ἐξυφηναι εἰ τρυγηθειεν , ἀχθονται και παυονται πονουσαι . Το δ ' αὐτο δρωσι | δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἐφη αὐτοις , Ἠλιας μεν ἐλθων πρωτον ἀποκαθιστανει παντα , και πως γεγραπται ἐπι |
| ὁδοιο , νυκτα δια δνοφερην ἐλααν : ταχα δ ' ἐσσεται ἠως . ἀλλα μεν ' , εἰς ὁ κε | ἐπιλεξαμενος Σιλαν ἐξηλθεν παραδοθεις τῃ χαριτι του κυριου ὑπο των ἀδελφων , διηρχετο δε την Συριαν και την Κιλικιαν ἐπιστηριζων |
| β . . . . νεμεσις δε μοι ἐξ ἀνθρωπων ἐσσεται . ὡς οὐ τουτον ἐγω ποτε μυθον ἐνιψω . | ἐξουσια του Χριστου αὐτου , ὁτι ἐβληθη ὁ κατηγωρ των ἀδελφων ἡμων , ὁ κατηγορων αὐτους ἐνωπιον του θεου ἡμων |
| ζωωδηϲ . καματοϲ οὐκ ἀγεννηϲ , ἀταρ ἠδ ' εὑδων ὁραται : και ἠν ἑλῃ μιν ὑπνοϲ , ἐξεπεψε μεν | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| οἰκειον χρωμα : ἐνια γαρ ἐν τῳ μεν φωτι οὐχ ὁραται , ἐν δε τῳ σκοτει ποιει αἰσθησιν , οἱον | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| τῳ λογῳ προσβιβαζοντας . οἰδα δε και Σωκρατην δεικνυντα τοις συνουσιν ἑαυτον καλον κἀγαθον ὀντα και διαλεγομενον καλλιστα περι ἀρετης | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| πολιν , λῃζομενῳ τε παντα και διαρπαζοντι και μεριζομενῳ τοις συνουσιν : ὁθεν αὐτῳ πολλοι των Νομαδων ἐπεφοιτων , μισθους | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| ἐπιστατευειν τε και ἐπιτασσειν , ἀλλ ' ἀξιῃ και γνωμῃ προεχειν των ἐπιτασσομενων . Προς τους παρα δικην ζωοντας , | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
| πολλους μεν εἰναι παιδας , ἐννεα και εἰκοσι παντας , προεχειν δε ἐν αὐτοις Προμηθεα και Ἐπιμηθεα και Ἀτλαντα , | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
| ιε τροπων κατα τα τρια γενη : ποσοις γαρ σχημασι σημαινεται ἑκαστον ἐκ τουτου δηλον ] [ Α Β Γ | ἀσπασαμενος την ἐκκλησιαν , κατεβη εἰς Ἀντιοχειαν , και ποιησας χρονον τινα ἐξηλθεν , διερχομενος καθεξης την Γαλατικην χωραν και |
| : οὐδεμια γαρ αἰτια του εἰναι αὐτον ἐν τῳ λογῳ σημαινεται . ἀλλ ' οὐδε δια τι τουτ ' ἐστι | ταις ἀκοαις . και γαρ ὀφειλοντες εἰναι διδασκαλοι δια τον χρονον , παλιν χρειαν ἐχετε του διδασκειν ὑμας τινα τα |
| , ἀθυρματα γαρ των Ἑλληνων μαλλον οὑτοι προσρηθειεν ἀν ἠ σοφισται λογου ἀξιοι . Δαμιανῳ τοινυν ἐλλογιμωτατον μεν και το | εἰμι . και συνομιλων αὐτῳ εἰσηλθεν , και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους , ἐφη τε προς αὐτους , Ὑμεις ἐπιστασθε ὡς |
| ποιουσιν ἀντιφασιν συλλογιζομεναι της του ἀποκρινομενου θεσεως , οἱ μεντοι σοφισται ἀν ποτε και συλλογιζονται την ἀντιφασιν , οὐ ποιουσι | μετανοωσιν , και δαιμονια πολλα ἐξεβαλλον , και ἠλειφον ἐλαιῳ πολλους ἀρρωστους και ἐθεραπευον . Και ἠκουσεν ὁ βασιλευς Ἡρῳδης |
| παλιν ἡ καταφασις ἀποφασις . ἀλλα μην οὐδε ὁρισμον ἀλληλων ἐπιδεχονται . οὐτε δε ὡς εἰς ἀνομοιομερη τεμνεται . ἐρρεθη | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
| ὁρισμους ἀποδιδοναι : τα γαρ γενικωτατα των γενων ὁρισμους οὐκ ἐπιδεχονται . ἀλλ ' ἐστιν ὁτε και ὑπογραφαις κεχρημεθα . | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
| γενομενος . μεγαλωτερον . εἰη σε τε τουτον ὑψου χρονον πατειν : ὁ νους : εἰη σε μεν τον χρονον | ἁμαρτιας μεν , ὁτι οὐ πιστευουσιν εἰς ἐμε : περι δικαιοσυνης δε , ὁτι προς τον πατερα ὑπαγω και οὐκετι |
| „ . και ἡ ” μηδ ' εἰκη την Ἀβυδον πατειν ” παροιμια , τουτεστι μη καταθαρρειν αὐτης ἐπιβαινειν . | του θεου . ἠλθεν γαρ Ἰωαννης προς ὑμας ἐν ὁδῳ δικαιοσυνης , και οὐκ ἐπιστευσατε αὐτῳ : οἱ δε τελωναι |
| δε ὁ γραμματικος και Κρατης τα ἐξ ἀφρυκτων κριθων οὑτω φασιν ὀνομαζεσθαι . . . § . : Σκινθαριζειν ἐστι | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| Γαληνος φαινεται δοξαζων , την μητραν εἰναι ζωον , και φασιν αὐτῳ ἑαυτον ἐναντιουσθαι . πανταχου γαρ ἀπαγορευει το δογμα | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| ποτ ' ἠκουσας βιον ἀληλεμενον ; ναι . τουτ ' ἐκειν ' ἐστιν σαφως : ἀμητες , οἰνος ἡδυς , | ἐπιθυμει . δει οὐν τον ἐπισκοπον ἀνεπιλημπτον εἰναι , μιας γυναικος ἀνδρα , νηφαλιον , σωφρονα , κοσμιον , φιλοξενον |
| οὐκ ἐναντια τοις ὑμιν ἀρεσκουσιν μελλων παραινειν , ἀλλ ' ἐκειν ' εἰδως , ὁτι ἀν μεν μη ' θελησητε | τουτῳ ἠλθαν οἱ μαθηται αὐτου , και ἐθαυμαζον ὁτι μετα γυναικος ἐλαλει : οὐδεις μεντοι εἰπεν , Τι ζητεις ; |
| και ἑνος , και δυας οὐ γενησεται . εἰ δε προσγινεται τι , τα δυο οὐ γενησεται δυο ἀλλα τεσσαρα | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| παιδευσις : δια τουτο οὐδε μια χορηγια ἀπο του προσωπου προσγινεται : ἰστεον δε ὡς ἀπο του ὑποκειμενου πραγματος δυναμεθα | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| ὑπεστιν εὐτυχια το της πολεως ταυτης ἠθος ὑφ ' οὑ σωζονται . ἀλλα μην τον γ ' ἀναμνησοντα ἀν ὑμας | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| το ἱερον ἑλομενοις , αἱ δε γνωμαι τον ἁπαντα χρονον σωζονται ἐν ταις των πεπαιδευμενων ψυχαις τεθησαυρισμεναι και καλλιστον ἐχουσαι | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| τῳ τροπαιῳ μετα την χαριν φιλοτιμησασθαι , και τῃ τρυφῃ τους πονους ἀντεξετασαι του πενητος , ταυτ ' ἐνοουν , | , και ἡ φωνη ἡν ἠκουσα ὡς κιθαρῳδων κιθαριζοντων ἐν ταις κιθαραις αὐτων . και ᾀδουσιν [ ὡς ] ᾠδην |
| ἐλευθερους δ ' ὑπαρχοντας την ἰσοτητα τιμαν ἐν πασι . τους γαρ μαθοντας μηθ ' ὑπερεχειν μηθ ' ὑποπιπτειν ἀλλοις | της ὁμολογιας : οὐ γαρ ἐχομεν ἀρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ἀσθενειαις ἡμων , πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ' |
| ἑαυτου ἀναθεμενος , ἠ οὐδεν ἠ πανυ βραχυ τεχνης ὑπουργουσης δεησεται : ταυτα μεν δη περι τεχνης λεγουσι παρεκβατικωτερον εἰρηται | μου . ἐκεινοι δε οἱ γεωργοι προς ἑαυτους εἰπαν ὁτι Οὑτος ἐστιν ὁ κληρονομος : δευτε ἀποκτεινωμεν αὐτον , και |
| , ἐπει τροπῳ τινι την αὐτην ἐσχηκεν ἐκεινῳ δυναμιν , δεησεται ἑτερου τινος κριτηριου . και εἰ τουτο , οὐ | ἐπροφητευσεν Ἠσαϊας περι ὑμων των ὑποκριτων , ὡς γεγραπται ὁτι Οὑτος ὁ λαος τοις χειλεσιν με τιμᾳ , ἡ δε |
| τεσσαρα στοιχεια εἰ τυχοι των σωματων , ἠ μαλλον εἰδει ὡρισται , ὡς τα εἰκοσι τεσσαρα στοιχεια της φωνης ; | ὁδηγειν ; οὐχι ἀμφοτεροι εἰς βοθυνον ἐμπεσουνται ; οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον , κατηρτισμενος δε πας ἐσται ὡς |
| δηπου φθειρεται φθειρομενης γευσεως . το δε ζωον τῃ ἁφῃ ὡρισται : ἀναγκη ἀρα της γευστικης φθαρεισης δυναμεως και το | : και παντες ἐφοβουντο αὐτον , μη πιστευοντες ὁτι ἐστιν μαθητης . Βαρναβας δε ἐπιλαβομενος αὐτον ἠγαγεν προς τους ἀποστολους |