| χυματι ἀπατᾳ τουϲ ἰδιωταϲ , ὡϲ ὑποϲταϲιν χρηϲτην νομιζεϲθαι μη οὐϲαν χρηϲτην . ϲυμβαινει γαρ ὠμον χυμον και λευκον ϲυνεκκρινομενον | ||
| παρα την ῥιζαν του ὀνυχοϲ ϲυνιϲταμενον . μικραν μεν οὐν οὐϲαν ἐτι την παρωνυχιαν και ἀρχομενην κηκιϲ μετα μελιτοϲ καταϲτελλει |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
| βιοτοιο λιλαιομενον περ ἀλυξαι . Σχετλιε , οὐδ ' ἐνοησας ἀμεινονος ἀντιον ἐλθων : οὐ γαρ καρτεϊ καλλος ἀνα κλονον | ||
| αὐτον προς το κατω δεσμῳ , μεταξυ ὠν πατρος τε ἀμεινονος και ἡττονος υἱεος . Ἀλλ ' ἐπειδη ὁ πατηρ |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
| τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
| τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
| κεφαλαιων ἁπτεται οὐτε προς την νικην αὐτῳ του τον κρινομενον αἱρησειν συναγωνιζεται : και γαρ εἰ τα μαλιστα διδοασιν οἱ | ||
| ἐχων ἐνεπρησε . Κλεομενεϊ γαρ μαντευομενῳ ἐν Δελφοισι ἐχρησθη Ἀργος αἱρησειν . Ἐπειτε δε Σπαρτιητας ἀγων ἀπικετο ἐπι ποταμον Ἐρασινον |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| ' αὐτην ἡνικα ὁ Κιμμεριων κατεδραμε την Ἀσιαν στρατος . ἀποτομον εἰς θαλατταν ὑψηλον τ ' ὀρος , νυχθημερον πλουν | ||
| προς την ἠπειρον γεωδεσι λοφοις ἐστιν ὁμαλες και ἐκ θαλαττης ἀποτομον και ἀκλινες , οὐ μην θεου μαρτυριας ἀμοιρον : |
| ὁμολογειν . Τι οὐν μετα τουτο ; ἐρωμαι σε ἠ ἀγροικοτερον ἐστιν ἐρεσθαι Ἐρου ὁτι βουλει . Οὐδεν δη , | ||
| , ἐλθε δε ἐπι την πολιν και δικαζε . ” ἀγροικοτερον . ἀντι του σκληροτερον . παυσαι δε ἐλεγχων . |
| προσεδεχοντο προτερον τας σπονδας , δοκουντες τῃ παρουσῃ εὐτυχιᾳ καθυπερτεροι γενησεσθαι : και τους ξυμμαχους ἁμα ἐδεδισαν σφων μη δια | ||
| εἰναι : καλεισθω δε ἀγγελος , ὁτι σχεδον τα μελλοντα γενησεσθαι διηγγελλε τρανοτερᾳ φωνης ἡσυχιᾳ δια της μεγαλουργηθεισης ὀψεως . |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| . Οὑτος στρατηγος μεν ἐγενετο του προς Γαλλους πολεμου , σταντος Ἀγριππινῃ . Βασιλευων δε ὁ Τραϊανος οὑτω προεστη των | ||
| κεκραγας ἀνδρος ὡδ ' ὑπερφρονα ; ποι βαντος ἠ που σταντος οὑπερ οὐκ ἐγω ; Οὐκ ἀρ ' Ἀχαιοις ἀνδρες |
| ὁ μεν ποιει καλα , ὁ δε πασχει , ὁ κολαζομενος . Ναι . Οὐκουν εἰπερ καλα , ἀγαθα ; | ||
| θηρωνται . Φρυγεται δια του θερους ὁ κοραξ τῳ διψει κολαζομενος , και βοᾳ την τιμωριαν μαρτυρομενος , ὡς φασι |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| παρα φυσιν ἐσχηματισθαι . Και γαρ κατα φυσιν σχημα τοις γεννωμενοις το ἐπικεφαλον ἐστι , παρατεταμενων των χειρων τοις μηροις | ||
| μεν εἰδος αὐτῳ ὁποιον δηπου και τοις ἐκ των ξυλων γεννωμενοις τε και τρεφομενοις , ἑπτα δε πηχεων το μηκος |
| και παλιν ἐπανατασεσι και νουθεσιαις ἐμβριθεστεραις τους κατ ' αὐτον πολιτευομενους ἐκαλεσεν εἰς την ὡν ἐπαιδευθησαν ἐπιδειξιν : οἱ δε | ||
| τῃ πατριδι τοσωνδε συμφορων γενομενον , θεραπευσας ὁ Βαρκας τους πολιτευομενους , ὡν ἠν δημοκοπικωτατος Ἀσρουβας , ὁ την αὐτου |
| ' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
| δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
| τοις αὐτοις παραλληλοις οὐσι και ἰσας τας ὡρας ἐχουσι τουτου συμβαινοντος παρα το ἠ προς τῃ ἀνατολῃ μαλλον κεισθαι και | ||
| πολυν σαλον και κλονον ἐγειρει και ἀνατρεπει : και του συμβαινοντος ἡ μηδεν αἰτια θαλαττα την προφασιν ἰσχει , φανερως |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| δε ἀναλωματων ὁ τα ἐναντια τουτων πραττων γενοιτ ' ἀν πλουσιωτερος . ἐστιν δε ὁ μεν ἀγαθος τουτων , ὁ | ||
| ' ὁ φορητον . Οὑτοι οἱ λογοι ἀσυνακτοι ἐγω σου πλουσιωτερος εἰμι , ἐγω σου ἀρα κρεισσων : ἐγω σου |
| ἐπειτα στησας την γυναικα ὀρθην διεστηκοτων των σκελων , ὡστε ἀπορρειν το συνηθροισμενον ἐν τῃ μητρᾳ ὑγρον , παλιν σχηματισας | ||
| ὁταν πεφοβημενος τουτο ποιησῃ , ἐπικαειν οὑτως ὡστε τας τριχας ἀπορρειν των κυνων : ἀν δ ' ἀνευ φοβου τουτο |
| παραθεσθαι τῳ Λαομεδοντι , συνταξαμενον μετα την ἐκ Κολχων ἐπανοδον ἀποληψεσθαι , αὐτον δ ' ἀναχθηναι μετα των Ἀργοναυτων κατα | ||
| ἀχαριστον εἰναι , οὐδεις ἀν νομισειεν εὐ σε ποιησας χαριν ἀποληψεσθαι . Χαιρεφωντα δε ποτε και Χαιρεκρατην , ἀδελφω μεν |
| ἐριζεμεναι βασιλευσι . διο και κατειχεν αὐτον ὁ τῳ Περικλει προσομοιος ῥητωρ και οὐκ εἰα λαλειν . συ δε ποιεις | ||
| θαυμα κατεστην . οὐ γαρ ἀν , εἰ μη σοι προσομοιος ἠν , οὑτως εἰχε . πραττε οὐν ἡμιν δι |
| τουτων τινας των εὑρημενων την ἀτελειαν , οὑς νυν οὑτοι μεμφομενοι παντας ἀφαιρεισθαι κελευουσιν ὁμοιως , οὐκ ἀν ἐδωκατε ταυτην | ||
| ἡμας ὁ Λευκων ἐρωτᾳ , τι ἐχοντες ἐγκαλεσαι και τι μεμφομενοι την ἀτελειαν αὐτον ἀφῃρησθε , τι προς θεων ἐρουμεν |
| ἑξ και τριακοντα ἠ διπλασιας τουτων ἠ ἀλλως ὁπωσουν αὐτας διαιρουντες , ἡγεμονιας και τουτων προταττουσι πλειονας ἠ ἐλαττονας , | ||
| ψευδεις προτασεις : το γαρ συμπερασμα ἀληθες . ὀπως ἠ διαιρουντες λυωμεν τον ψευδη συλλογισμον ἠ ἀναλυοντες αὐτον εἰς τας |
| του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
| ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
| δοκει ταυτα ; και ποσου ἀν τιμησαιντο οὑτοι αὐτοι οἱ πλουτουντες και ἀρχοντες και μετ ' εὐμορφων διαιτωμενοι δυνασθαι πλουτου | ||
| το ἀστυ μισθου γεωργει μελαγχολων τοις κακοις , ὁτι οἱ πλουτουντες παρ ' αὐτου μαλα ὑπεροπτικως παρερχονται οὐδε τοὐνομα , |
| ἡ τουτων διαγνωσις καθ ' ἑκαστον ἐτος δυσχερεστατη ἐστιν . διαγινωσκεται γαρ ἀπο της ἐναλλαγης του τεθνεοτος τα κατα παιδα | ||
| μεσον και ἀγαθον ἐλαχιστον : ὡσαυτως και το κακον . διαγινωσκεται γαρ ἑκαστου το μεγεθος και ἡ ὑφεσις ὁτε σκοπηθῃ |
| ἀλλων ἀξιωσαντες γενεσθαι ἐπιστημονων ἀνεπιστημονες γνωριμοι . μηποτ ' οὐν πατερα μεν της ψυχης ἡμων τον ὀρθον λογον καλει , | ||
| ὡς στομφακα διασαυλουμενον . καταντιβολειτον αὐτον ὑποπεπτωκοτες . ἐκβαινετον τον πατερα τοις ὀρχημασι . και των προς εἰλην ἰχθυων ὠπτημενων |
| συμπερασμα δεικνυται : οὐ γαρ οὐδεν κωλυει τας προσεχεις του δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των | ||
| και τον αὐτον λογον ἐχειν προς τους οἰκειους κυκλους , δεικνυμενου και τουτου παρα τοις γεωμετραις . Ὁποταν γαρ περιφερειαι |
| πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
| περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
| συμπαντα και μεταβολαις μεγαλαις , ὑποληπτεον μητε την γην ἀει συμμενειν οὑτως ὡστ ' ἀει τηλικαυτην εἰναι μηδεν προστιθεισαν ἑαυτῃ | ||
| παιδι : ἀνευ γαρ ἀναγκαιης ἰσχυρης συμβασιες ἰσχυραι οὐκ ἐθελουσι συμμενειν . Ὁρκια δε ποιεεται ταυτα τα ἐθνεα τα περ |
| ἠμφισβητησεν οὐδεις πωποτε . και τοινυν ποτερον τῳ πληθει των τροπαιων , ἠ τῳ μεγεθει των ἐργων θη - σομεθα | ||
| ὀκνωμεν , ἀλλ ' οἱ μεν πρεσβυτεροι ὑμων ὑπομνησατε ἑαυτους τροπαιων ἁ μετα Σεβηρου και Ἀντωνινου του ἐμου πατρος ἠγειρατε |
| ὁλον δε χωρις του κενου τον κοσμον . Των ἀπειρους ἀποφηναμενων τους κοσμους Ἀναξιμανδρος το ἰσον αὐτους ἀπεχειν ἀλληλων , | ||
| . οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν ἀνεξελεγκτον την ἱστοριαν των ἀποφηναμενων τους Ἀργοναυτας ἀνα τον Ἰστρον πλευσαντας μεχρι των πηγων |
| δε νοθος εἰη , εὐθεως την ἀσαφειαν ὁρων την ἀπαλλαγην εὐκταιαν ἡγησηται , ἐρωτα προς τους λογους οὐδενα ἐχων , | ||
| νησον ὑποβαλουσα τῳ Ἰασονι δολῳ τινι τουτον ἀνελειν : Θεμιν εὐκταιαν : των διαβεβοημενων ἐστι ζητηματων και τουτο , πως |
| , ὁσοι παρος ἠσαν ἀριστοι , ἐν νηυσιν κεαται βεβλημενοι οὐταμενοι τε . βεβληται μεν ὁ Τυδεϊδης κρατερος Διομηδης , | ||
| τ ' ἀταλαι νεοπενθεα θυμον ἐχουσαι , πολλοι δ ' οὐταμενοι χαλκηρεσιν ἐγχειῃσιν , ἀνδρες ἀρηϊφατοι , βεβροτωμενα τευχε ' |
| ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | ||
| ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' |
| , παρασιτος , εἰκονικος , Σικελικος . ὁ μεν παγχρηστος ὑπερυθρος , γυμναστικος , ὑποκεχρωσμενος , ῥυτιδας ὀλιγας ἐχων ἐπι | ||
| εὐθυς ἀπ ' ἀρχης πολλη λευκη , ὑστερον δε και ὑπερυθρος . Ἑβδομῃ , ἀπο βαλανου σμικρα ὑπηλθεν : το |
| οὐκ ἀρα πασι δεικνυσιν , ἀλλα μονοις ἐκεινοις τοις προς ἀπολυσιν των κακων οἰκοθεν ὡρμημενοις και το παρ ' ἑαυτων | ||
| γαρ οὐσα ἡ ποσθη διατιτραται ῥᾳδιως . μετα δε την ἀπολυσιν της προσφυσεως ὀθονιον λεπτον ὑδατι ψυχρῳ διαβροχον μεταξυ θετεον |
| δε ταυτα ποικιλως ὑπορυττοντες τους λογους δεινωσεις τε και αὐξησεις ἐπαγοντες και πολλῳ τῳ παθητικῳ χρωμενοι : φησι γουν και | ||
| : οὐδε ποντιον ὑδωρ , οὐδε στολους κατ ' ἀλληλων ἐπαγοντες . κενεαν δε παρα διαιταν , παρα τα κενα |
| ἀλλοι πολλοι . παρ ' Ἐπιμενιδηι δ ' ἀναβας Τυφων καθευδοντος Διος ἐπι το βασιλειον , ἐπικρατησας δε των πυλων | ||
| προς μιξιν και ὑπνον , ἐκβακχευουσα αὐτον , ἱνα , καθευδοντος του Διος , ἀβοηθητοι οἱ Τρωες γενομενοι , ἡττηθωσιν |
| γυμνον προφερεις τον φονον ἀφελων ἐκ του γενομενου την του πεποιηκοτος προαιρεσιν και μισοτεκνον ὀνομαζεις τον μισοτυραννον ἠ πανουργιᾳ συκοφαντων | ||
| αὐτῳ τους ἀγωνιζομενους θυειν του Ἡρακλεους πρωτον κατα τιμην τουτο πεποιηκοτος . ἀμφιπολον δε λεγει ἠ τον περιπολουμενον δια το |
| ἀπεθανεν ὁ παις : φθειρεσθαι γαρ το περαινεσθαι και το ἀποθνησκειν ἐπισης καλουμεν : ἐληφθη δε τουτο ἀπο του ἀχθεσθαι | ||
| γαρ τον Εὐκρατην αὐτον ἀπαιδα ὀντα οὐκ οἰδ ' ὁπως ἀποθνησκειν , εἰτα προσκαλεσαντα με και διαθηκας θεμενον ἐν αἱς |
| τουτο οὐ πεπονθε . και ἀσυμφορωτατον ὑμιν ] ὁ γαρ ἀναιρων και ἐπιστομιζων τον κατηγορον τον τοπον ἀναιρει του δικαζοντος | ||
| Χειρων ἐδωκεν αὐτῳ ἡφαιστοτευκτον μαχαιραν . και τα ἐπιτυγχανοντα θηρια ἀναιρων ἠλθεν εἰς την πολιν και ἀνειλεν Ἀκαστον αὐτον τε |
| , τοις ὀλιγοις χρωμεθα , πεπεισμενοι γνησιως ὁτι ἡδιστα πολυτελειας ἀπολαυουσιν οἱ ἡκιστα ταυτης δεομενοι , και ὁτι το μεν | ||
| καλων τοπων ἱσταμενοι τυχωσιν : των μεντοι ἰδιων τεκνων οὐκ ἀπολαυουσιν : ἠ γαρ ἀει τελευτωσιν οἱ γεννωμενοι ἐν τουτῳ |
| της ἐναλλαγης το ζῳδιον ἐν ᾡ ἠν ἐν τῃ καταρχῃ κακοποιος ἠ το ζῳδιον του ἐτους , λαβε τον κακοποιον | ||
| παρακειται τῃ Λακερειᾳ . δαιμων δ ' ἑτερος : ὁ κακοποιος , ὡς προς τον ἀγαθον . ὁ δε κακοποιος |
| και το ὁλον ἀτροφιαν . και προς μεν την ἑκατερου τελειωσιν και πεψιν , ταχα δε και των φυτων γενεσιν | ||
| ᾑ τεκνον ἐστιν ἰδειν : και κατα την ἐν τριαδι τελειωσιν δια τριων ἡ διαδοχη συγκλειεται δια πατρος , υἱου |
| τον παντα νομον . Καθως δε ἀνεγνωσθη τα τευχη , σταντες οἱ ἱερεις και των ἑρμηνεων οἱ πρεσβυτεροι και των | ||
| ἐθος τους ἐν ταις τοιαυταις ὑπηρεσιαις , προ της κατακλισεως σταντες ἑξης κατα στοιχον ἐν κοσμῳ και τας τε ὀψεις |
| ἀκουσας οὐν και κατα Λιβυην γινεσθαι ὑπερμεγεθεις ἐξεπλευσεν οὐδ ' ἀναμεινας μιαν ἡμεραν . και πολλα κακοπαθησας κατα τον πλουν | ||
| ' ἐπι του παροντος προςηλθον αἰτησων την δωρεαν , αὐτον ἀναμεινας τον δημον μαθειν εἰ την οἰκειαν σωζει μετα το |
| αὐτα κατωθεν ἀδικως . και Ὁμηρος : ῥεπε δ ' αἰσιμον ἠμαρ Ἀχαιων . ἡ ἀρχη δε της συμβολης των | ||
| ' ἀποστεγασηι πυκινον ῥοον : αὐταρ ἐπειτα πνευματος ἐλλειποντος ἐσερχεται αἰσιμον ὑδωρ . ὡς δ ' αὐτως , ὁθ ' |
| ἠδη γαρ τινας οἰδα των πεποιηκοτων τοις προς ἑαυτων γεγονοσιν εὐχομενους τε και θυοντας , οἱς πολυ βελτιον ἠν ἑκατεραν | ||
| . σπευδοντας οὐν ἐπι την ἐνεργον ἀρετην εὐχεσθαι προσηκει και εὐχομενους την κτησιν ταυτης ἐργαζεσθαι , τουτο δε ἠν προς |
| οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
| γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
| μεν ὀξυτερον οἱ νεοι προς αὐτο βλεποιτε , ἡμεις δε ἀμβλυτερον . Το ποιον , και προς τι μαλιστα λεγεις | ||
| Διονυσιων . Ἡγησανδρος δ ' ἱστορει και Ἱερωνα τον τυραννον ἀμβλυτερον κατα τας ὀψεις γενεσθαι και τους συνδειπνουντας των φιλων |
| . Περι Ἀχαϊαν δε ἐν πολει . . . . ἐπιχειρουντες κρυφαιως δεξασθαι ξενους πρωτον μεν της βαλανου ἐλαβον τα | ||
| . . : μετα γαρ πολλων βουλομενοι οὐ δυνησεσθε λαθειν ἐπιχειρουντες ἀποπλευσαι τοδ ' ἐτι . . . : το |
| . Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
| το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
| καματων , ἁλις ἐπλετο μοχθων , ὡν ἱκομην ἐπι γαιαν ἀπειριτον ἠδε ποληας Αἰγυπτῳ Λιβυῃ τε βροτοις ἀνα θεσφατα φαινων | ||
| Χησιας εὐπατερεια τεκεν φιλοτητι μιγεισα , Ὠκυροην , ᾑ καλλος ἀπειριτον ὠπασαν Ὡραι : ταυτης οὐν ἐρασθεντα Ἀπολλωνα ἐπιχειρησαι ἁρπασαι |
| Σοφοκλεους ἀποτεινομενος λεγει . πεποιηκε γαρ ὁ Σοφοκλης τον Ἀθαμαντα ἐστεφανωμενον και παρεστωτα τῳ βωμῳ του Διος ὡς σφαγιασθησομενον : | ||
| γαρ εὐθυς μετα την προσαγγελιαν ἀμφοτερων των υἱεων οὐδεν ἡττον ἐστεφανωμενον κατα το πατριον ἐθος και λευχειμονουντα δημηγορειν βουλας τ |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| ἐπι τοις καταλαβουσιν ἀλγηδονα και μηδεν τι ἡττον ὑμας ἐμου δυσφορειν ἐμαυτον ἀκριβως πεπεικα . οὐδε γαρ περιοντος μοι του | ||
| την κεφαλην αὐτης ἀφαιρει , τῳ τε Ξανθῳ παρεκελευετο μη δυσφορειν , ἐξαγγειλας την ἐπιβουλην αὐτης , ἐπετρεπε τε το |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
| και προς ἡμας ἐληλυθε της ἀρετης . Δεχεται δη την παραινεσιν ὁ Τυλλος και δεχημερους ποιησαμενος ἀνοχας , ἐν αἱς | ||
| λογος μυθικος ἐκφερομενος ἀπο ἀλογων ζῳων ἠ φυτων προς ἀνθρωπων παραινεσιν : παροιμια δε την ἀπο του κεφαλαιου ἐπι το |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| ἐδοσαν τερψιν εἰναι ὁρωσι . τεως μεν οὐν ᾡ συνειχετο ἰσχυοντος , ξυλον τι σμικροτατον τουτο ἠν , ἐμενε , | ||
| Λακωσι παντα τον Ξερξου σκοπον , μηδενος δε τι γνωναι ἰσχυοντος , αὑτη τοις Λακωσιν εἰπε , και ξεσαντες τον |
| νοσηματα . δια τουτο φησι προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων νοσηματων , συμπτωματων , αἰτιων . Ὑγιεας μεν γαρ | ||
| : Δει δε δηπου ταυτα αἰτια ἑκαστου ἡγεεσθαι , ὡν παρεοντων μεν τοιουτον τροπον ἀναγκη γινεσθαι , μεταβαλλοντων δε ἐς |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| , οἱ δε λεγουσιν , οἱ εἰς ἀποριαν καθισταντες τους ἀντιτεταγμενους τοις τοξευμασιν , ὁ και βελτιον . και γαρ | ||
| γεγυμνασμενοι δε καλως τα κατα τον πολεμον , ἐτρεψαντο τους ἀντιτεταγμενους πρωτοι , και διωκοντες πολυν ἐποιουν φονον . οἱ |
| ὑπο κολπου ἐπραττετο . μετα μικρον δε εἰσῃει παλιν ἱεροφαντικως ἐσκευασμενος ἐν πολλῃ τῃ σιωπῃ , και αὐτος μεν ἐλεγε | ||
| σεληνη ἀνετελλενἐδει γαρ κἀκεινην θεασασθαι το καλλιστον τουτο ἐργονπροεισιν ἐκεινος ἐσκευασμενος ἐς τον ἀει τροπον και ξυν αὐτῳ τα τελη |
| ἐστι του φυσει βραχεος : και παλιν Αἰαντες Αἰαντων Αἰασιν Αἰαντας Αἰαντες , Θοαντες Θοαντων Θοασι Θοαντας Θοαντες : ἐπι | ||
| οἱον ἰχθυς ἰχθυσι : το μυσι μονον ἐκτεταται . Τους Αἰαντας : πασα αἰτιατικη ἑνικων και ἑξης . Δει δε |
| ὡς οὑτος φησιν , οὐκ ἀν ἡγεισθ ' αὐτον κἀν ἐπιδραμειν , ὡστε γενεσθαι μετ ' ἐκεινης αὐτων κυριον ; | ||
| ἠσαν ὡπλισμενοι ὡς μεν ἐν τοις ὀρεσιν ἱκανως προς το ἐπιδραμειν και φευγειν , προς δε το εἰς χειρας δεχεσθαι |
| : και ἀλλης χρειας των λειτουργουντων , των οἰκον λειτουργουντα διαδεξαμενων , ἐκ μεγαλου διαγραμματος , εὐκληρος βαθυκληρος . και | ||
| τινας ἀλλας παρακαταθηκας , παρα των τεκνων αὐτου κομισαμενοι των διαδεξαμενων αὐτου την οὐσιαν μετα την ἐκεινου φυγην ἀναπεμψατε προς |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| εἰσιν ἰσχυροι , τουτους εἰ μη τις ἐμπροσθεν μαθοι , τολμηροτερον και οὐκ ὀρθως αὐτοις προσενεχθησεται δοκησιν ἐχει ἰσχυος : | ||
| και οὐ δωσων δικην ὑπερ ὡν εἰληψαι πεποιηκως , τοσουτῳ τολμηροτερον Δημαδου , ὡσθ ' ὁ μεν προειρηκως ἐν τῳ |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| γονευς , οὑτω συμπασης της πολεως κοινους δει τους γονεας συμπαντας ἡγεισθαι , και προσηκειν τουτους οὐχ ὁπως ὡν ἡ | ||
| κατελυσαν , τους ἀνα μεσον Ῥηνου και των Πυρηναιων ὀρων συμπαντας . ἀθροοι γαρ και κατα πληθος ἐμπιπτοντες ἀθροοι κατελυοντο |
| Ὁ κατα ἀμφισβητησιν ἐχει ὁρισμον μεν του αὐτου πραγματος : ἀναιρεσιν δε του ἐναντιου καθ ' ἑκαστον κεφαλαιον : ἡ | ||
| ὁθεν και οἱ μεχρι τελευτης ἀριστευοντες και ὑπερ πατριδος εἰς ἀναιρεσιν αὑτους ἐπιδιδοντες δια ταυτην ἰσως την αἰτιαν ἐπανδρως ἀγωνιζονται |
| . και τα ἐπιρρηματα συγκεκροτημενως , μεμελετηκοτως , ἀκραιφνως , ἐπιστημονως , ἠσκημενως , συντεταγμενως , ἐγρηγοροτως , πολεμικως , | ||
| τοιουτου , ἀλλ ' ἀπο της θεου της Ἀθηνας , ἐπιστημονως σε και φρονιμως οὑτως διατιθεντα τους λογους . ἀναγαγων |
| Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
| κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
| τα ἀλλα ὁποιος εἰμι πολιτης ἐγω , προς ὁντινα βουλεσθε παραβαλλοντες τοσουτων οὑς οὐ κατακαετε . ἐστι μεν γαρ χωρια | ||
| . διαγνωσομεθα δε , εἰ το νοσημα σωτηριον ἐστι , παραβαλλοντες δηλονοτι τον τονον της δυναμεως τῳ μεγεθει του νοσηματος |
| ' ὀνοματων καλων , ὡς ἠ δικαιως τον Μηδον καταλυσαντες ἀρχομεν ἠ ἀδικουμενοι νυν ἐπεξερχομεθα , λογων μηκος ἀπιστον παρεξομεν | ||
| σοι διδομεν πληγματα κρατος στερνων τε κοπους : τωνδε γαρ ἀρχομεν . οἰ ' γω πολεως , οἰμοι δε σεθεν |
| την των συλλαβων ταξιν ἀναλογουσαν τοις μερεσι του δακτυλου , ἀναπαιστος δε ἠ δια το ἀναπαλιν τεταχθαι ἠ το την | ||
| , παραβασις , ὁ και μακρον και πνιγος λεγεται και ἀναπαιστος , ἐπει πολλακις ἀναπαιστοις ἐν τουτῳ χρωνται , στροφη |
| οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
| Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
| ἀκουουσι τον λογον , την των θεων φυσιν εἰς πυρ ἀναγοντες . ὁτι δε καθ ' ὁν καιρον ἡ Θετις | ||
| ὠ καλλιστος μεν αὐτοι χορος τῳ πατρι , πολλους δε ἀναγοντες παρα ἀνθρωπων , χοροποιοι μακρῳ παντων ἀριστοι , και |
| καταστημα και ἀσμενιστον παθος , ἐσται οὐ δι ' αὑτον αἱρετος ὁ φιλος ἠ το τεκνον , δια δε το | ||
| πονηρος και κακοβουλος , και δια τουτο φευκτος , οὐχ αἱρετος . τουτο δε και περι πασας τας ἀρετας , |
| : Φιλοχορος φησιν οὑτως : “ Λακεδαιμονιοι Γ δε περι διαλυσεων ἐπεμψαν πρεσβεις προς Ἀθηναιους σπονδας ποιησαμενοι προς τους ἐν | ||
| δικαστηριον βαδιζειν , ἐπεισθην την μεν συνοδον την περι των διαλυσεων τῃ ὀγδοῃ φθινοντος του βοηδρομιωνος μηνος ὁμολογησαι ποιησασθαι , |
| αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
| και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
| ἑαυτου λοιπον οὐσαν . λεγεται δε και πενθησαι τον Ἀλεξανδρον ἀποθανοντα ὁ Πωρος ὀλοφυρασθαι τε ὡς γενναιον και χρηστον βασιλεα | ||
| ἰδων τον ὀνειρον εἰς τοσουτον ἡκε πενιας ὡστε τον πατερα ἀποθανοντα δι ' ἀποριαν πολλην αὐτος ὑποδυς ἐβαστασε και ἐξεκομισε |
| οἱδε οὐδε ἑν . γηρᾳ δε παρειμενον ἐλεφαντα ἠ νοσῳ κατειλημμενον οὐκ ἀν ποτε οἱ συναγελαζομενοι καταλιποιεν , ἀλλα πιστως | ||
| και την γην διαξαινων το μεν οὐραιον βλεπων τῃ ψαμμῳ κατειλημμενον , το δε ἡμιτομον το ἐκ της γαστρος ἐς |
| κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
| ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
| ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
| αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
| τα σχηματα δε αὐτοις τα γραμμικα ἐξωθεν περιγραφε τους ἀριθμους ἐκτιθεμενος , ὡστε μεσους μεν εἰναι τους ἀριθμους , ἐξωθεν | ||
| . . , : και ἀσφαλως ὁ Εὐδημος το προβλημα ἐκτιθεμενος : εἰ ἀμερες , φησιν , ἐστι το πρωτως |
| κιναμωμου και καρεοφυλλων και στυρακος καλου ὀλιγου και μελιτος του ἀρκουντος . ἐκ δε των κοδιμεντων εὐζωμον , πρασον , | ||
| τουτεστιν ἐπιστημων ἐσται της συλλογιστικης μεθοδου , ὡς ἀν μη ἀρκουντος του μονον εἰδεναι την συνθεσιν ἀλλα και ἀναλυσιν , |
| δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ κοπρος καλλιονα ποιει | ||
| διαναγκασῃς την κεφαλην του βραχιονος εἰς την φυσιν ἀπιεναι . πυκνοτερον εἰωθεν ἐπι των ἀναγκαιαν χρειαν ἐχοντων διαστελλεσθαι προς το |
| λαμβανοντα ἐφορων . ὁ συ θαυμαζεις : καιτοι ποτε λοιπον τηκεσθαι φησομεν τῃ θερμῃ τον Νειλον , εἰ ὑπο γε | ||
| και ἐλαιωδης ὀφθηναι , γινωσκειν χρη πιμελη και νεοπαγη σαρκα τηκεσθαι προς του πυρετου διακαεστατου και σφοδροτατου τυγχανοντος : χρονισαντος |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
| . Ἐντευθεν δεικνυσιν ὁτι ἑκαστον αἰτιον ἱκανον ἐστι σοφιαν ἐμποιησαι γινωσκομενον , ὡς εἰρηται αὐτῳ ἐν τῳ μειζονι Α . | ||
| οὑτως τοινυν , ὡς ἐρρεθη , δυνατον κρειττονως γινωσκειν το γινωσκομενον ἠ κατα την φυσιν αὐτου , ὡς ἐπι Σωκρατους |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
| γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |