ἀλληλα και ἐπισπαται ἐν ἑαυτοις κυκλικην διανοιαν . Ἐστι τοινυν οὐσια και λογος και νοημα και διανοια , φερεται δ | ||
διαιρεσις ἐστιν ἡ ἀπο γενους ἐπι εἰδος χωρουσα , οἱον οὐσια εἰς σωμα και ἀσωματον και τα ἑξης , ὁρισμος |
. . τουτεστι Γορπιαιου . και ἐν Κριωι μεν ἐαρινας ποιει τροπας , ἐν δε Χηλαις , ἠτοι Ζυγωι , | ||
. : ἀλλα το συνθεμα των ἀπ ' αὐτων τετραγωνων ποιει ΔΥ ι , το δε αὐτων συνθεμα ʂ δ |
εἰ , ἱνα και των κορακων και κορωνων ἀθλιω - τερος ᾐς , οἱς ἐξεστιν ἱπτασθαι , ὁπου θελουσιν , | ||
ἀνθρωποις : ἐρωτᾳ ὁ ἀμνος , τις ὡς ἑκα - τερος ἐθελει αὐτον μεταχειρισασθαι και ἀγειν . Ὡς δε ἐπυθετο |
” συνεεργον συνειργον , συνεδεσμευοντο . Συριη ἡ λεγομενη νυν Συρος : “ νησος της Συριη κικλησκεται . ” συριγγος | ||
οὐ [ πλεον ἀλλ ' αὐτο το μετρον . ὁ Συρος εἰσενεγχ ' ὁμως πανθ ' , ὁσα γε φερομεν |
το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | ||
αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας |
δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | ||
διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
, το ἐοικε μεν βηματι ἀνδρος , ἐστι δε το μεγαθος διπηχυ , παρα τον Τυρην ποταμον . Τουτο μεν | ||
λωτου τρωγοντες ζωουσι . Ὁ δε του λωτου καρπος ἐστι μεγαθος ὁσον τε της σχινου , γλυκυτητα δε του φοινικος |
ἐν καιρῳ δακρυσαι και μεταξυ των λογων ἐλεεινως ὑποστεναξαι και ἀπιοντος ἠδη λαβεσθαι και εἰσελθοντι προσδραμειν και καλλωπιζεσθαι ὡς ἀν | ||
πρυτανεων , [ και ] βουλης γνωμη , μαιμακτηριωνος δεκατῃ ἀπιοντος , Καλλισθενης Ἐτεονικου Φαληρευς εἰπε μηδενα Ἀθηναιων μηδεμιᾳ παρευρεσει |
ἀστεος , και οὐδε ὁστις εἰωθει τοις δια Μακεδονιας ἰουσιν ἐπιτιθεμενος ἐκταραττειν ἀνηρ Μακεδων ἐταραξεν : ἐπεθετο μεν γαρ , | ||
ἀλωπεκος σπλην ἐπιδεσμουμενος ἰαται σπληνικους . ἀλλο . ἐριφου σπλην ἐπιτιθεμενος τηκει σπληνα . ἀλλο . ἀγρια κραμβη καταπλασσομενη ἰαται |
ὑπερ τρανωματα γλωσσης , μητε τι των ἀλλων , ὁποσηι πορος ἐστι νοησαι , γυιων πιστιν ἐρυκε , νοει δ | ||
ὁ δε αἰγιαλος καλειται Ἀρειας πορος . ἀλλως . Ἀρειας πορος ἐλεγετο πας ὁ περι τον πορθμον και το Ῥηγιον |
τραγωιδιαι , μαχηι των Θηβαιων κρατησας , ἀλλα πεισας και σπεισαμενος : οὑτω γαρ οἱ πλειστοι λεγουσι . Φιλοχορος δε | ||
βδελυρος , ὠ προδοτα της πατριδος , ὁστις ἡμων μονος σπεισαμενος εἰτα δυνασαι προς ἐμ ' ἀποβλεπειν . Ἀντι δ |
ἀλλους διοργανωσεως ἐν οἱς φησι : ἠν δε τις ἐν κεινοισιν ἀνηρ περιωσια εἰδως , ὁς δη μηκιστον πραπιδων ἐκτησατο | ||
' ἐπεγγελῳεν ἀν κατα ; Θεοις τεθνηκεν οὑτος , οὐ κεινοισιν , οὐ . Προς ταυτ ' Ὀδυσσευς ἐν κενοις |
ἡ του κυκλου περιφερεια ἑκαστης πλευρας του , εἰς ὁ ἐγγραφεται , ἁπτηται . Κυκλος δε περι σχημα περιγραφεσθαι λεγεται | ||
του ἐγγραφομενου σχηματος γωνιων ἑκαστης πλευρας του , εἰς ὁ ἐγγραφεται , ἁπτηται . Σχημα δε ὁμοιως περι σχημα περιγραφεσθαι |
ἐν ἀρθροις ἀκρως λυει . ἐστι δε ἡ συσταθμια του βοηθηματος ἡδε . ῥεου Ποντικου . . . . . | ||
ναρδου ὀλιγου και κυπρινου ἠ ἀλλου τινος λεπτομερους και εὐωδους βοηθηματος . Ἀνεμωνης το ἀνθος τριψας μετ ' ἐλαιου καταχριε |
μηδεν , μητε ἐν τῃσι μητρῃσι πεποιηται την καθαρσιν , τουτοισιν ἐπικινδυνον ἐστιν ἁλισκεσθαι ὑπο ταυτης της νουσου . Ἠν | ||
τε τοις βαλλαντιοις ἐννεοττευσουσι κἀκλεψουσι μικρα κερματα . Εἰτα προς τουτοισιν ὡσπερ ἐν ἱεροις οἰκησετε : τας γαρ ὑμων οἰκιας |
θασσον γεγενηται και ἀπαρασκευος : ᾑ και μαλλον χρη ξυμμαχους δεξαμενους ἡμας δια ταχεων βοηθειαν ἀποστελλειν , ἱνα φαινησθε ἀμυνοντες | ||
οἰδα δ ' ἐγω και ἑκτικωθεντας τινας κατα μερος ἀμετροτερον δεξαμενους και μη φυλαξαντας . ἐτυχε γαρ του εὑρεθηναι τινων |
τας φιαλας τα πνευματα των ἀνεμων ἐπεβαρει ἐβλαπτεν πολεμεις ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἀπο της των κυβευτων μεταφορας ἡμερα μια τῃ | ||
παροντος και κυβιστητηρος προσκυπτων προς τον Πεισιστρατον και των σκευων διατιθεμενος ; ἀλλ ' Ὁμηρος ὡσπερ ἀγαθος ζωγραφος παντα ὁμοιον |
και πλειονα διδοασιν : οἱ καλοι δε αὐτο μονον καλοι θελουσιν εἰναι . και σοι δε μελετω ἀει του πλειονος | ||
ἀφροσυνη μωρα . ἐπαινουσι δε ἑαυτους ὡς συνεσιν ἐχοντας και θελουσιν ἐθελοδιδασκαλοι εἰναι , ἀφρονες ὀντες . δια ταυτην οὐν |
ἠδη των ἀνδρων των μεν διεφθαρμενων , των δε ζωντων ἐχομενων . ὡς δ ' ᾐσθοντο οἱ Θηβαιοι το γεγενημενον | ||
. και ταυτα μεν ὑθλος ἐστι ληρων σοφιστων , λογικης ἐχομενων ζητησεως . μεταβωμεν δε λοιπον ἐπι την τουτων διαγνωσιν |
φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
, ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
ὑποκεισθω γαρ τις Σιμων την τεχνην σκυτευς και τους μεν τροπους ἀγαθος την δε τεχνην φαυλος : ἐπι τουτου τα | ||
δειπνειν ἀνηρ δημοτικος ἠν τις , ὡς ἐοικε , τους τροπους . ὁστις δ ' ἐπι δειπνον ἠ φιλον τιν |
φιλον μονον , ἀλλα και εἰς ἀδικουμενον ἐχρησω τῃ προθυμιᾳ μεμψαμενος τε εὐθυς το μικρων ἑνεκα τον ἀρχοντα ἑλκεσθαι κἀν | ||
και ὀνησεται , συ μεντοι γε οὐ τον δεινα ἐσῃ μεμψαμενος ἠ τον δεινα , ἀλλα το πλημμελημα νουθετησας . |
τοιουτος ἐν μεν τοις ἁπλουστερον εἰρημενοις ὁρισμοις ὁ το ποριμον ὁρισαμενος , ἐν δε τοις συμπεπλεγμενοις ὁ το γνωριμον ἁμα | ||
ὁ Ἀριστοτελης ἐνταυθα διδασκει , τας μεν ἠδη παραδους και ὁρισαμενος , περι δε των τας ἀποδειξεις ἑξης ποιουμενος . |
διαφερειν εἰς ἐγκρατειαν και τας ἀλλας ἀρετας ὀφειλεις την καλλιστην τεταγμενος ταξιν , ὑπο ταξιαρχῃ τῳ της φυσεως ὀρθῳ λογῳ | ||
τοινυν ἐθελοντης ἐξανεστη Μαρκος Οὐαλεριος ἐν τοις ἀρχουσι των στρατιωτων τεταγμενος , και σκευασαμενος ἐπηλθεν . Ὁρμωντι δε αὐτῳ κατα |
μυστηρια . . μητε Κρατινου : Προς τους περι Ἀρισταρχον οἰομενους ὁτι ταυρος ἠν αὐτοις το ἐπαθλον . εἰρηται δε | ||
προς δε τους Μεθοδικους τα φαινομενα ἐνδεικτικα των συμφεροντων εἰναι οἰομενους ταυτα λεγουσιν οἱ Λογικοι . τα φαινομενα ἐξ ἑαυτων |
καλη , περιεκειρεν ; ὡς ἀνοητος και βαρβαρος ὁ μη φεισαμενος των Ἀφροδιτης δωρων . οὐδε γαρ γη κομωσα ἡδυ | ||
, ὠ Δαματερ , τον βιον αὐτου κατελεξας , εἰ φεισαμενος και μοχθησας καταλειψει μηδε ταφηναι . Σκωπτειν πειρᾳ και |
ὡς οὐτ ' ἀδικουμεν Ξενιου Διος χαριν . ὀλιγου χρονου διελθοντος ἑαλω μεγα κακουργων : εἰτα μεντοι ἐν ὀψει πολλων | ||
, μετα ταυτα δ ' ἀλλα θεασασθε . χρονου γαρ διελθοντος και του πολεμου προς Κοτυν ὀντος ἠδη , πεμπει |
Περσου βιαιως ἐκπεπτωκοτα την ἀρχην ἀνακτησασθαι , Μηδου του Μηδειας ἀνελοντος τον Περσην : μετα δε ταυτα δυναμεως ἐγκρατη γενομενον | ||
πραττουσι . Μειζω δ ' ἐστιν ἐπιτιμια κατα του ξενον ἀνελοντος ἠ πολιτην : ὑπερ του μεν γαρ θανατος ἡ |
- θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
ἀκουε . Πολλοι μεν γαρ και ἀλλοι τον ἐπιταφιον του ἀποθανοντος ἐκεινου ἠγωνιζοντο : δυο δε μαλιστα ἠσαν οἱ ἀμφηριστοι | ||
ἠδη παρειληφας τοσαυτην οὐσαν , την δε αὐθις ληψῃ τουδε ἀποθανοντος , την δε σωφροσυνην και το θαρσος και το |
τροπος της πραξεως , και ἑκτον ἡ τουτων αἰτια . τουτων δε ὀντων των ἀνωτατω στοιχειων , ἐξ ὡν συμπληρουται | ||
καιρον , ἀλλα συνεχης ὁ πυρετος ἐστιν . ὁμως κἀπι τουτων , ἐπειδη γινεται μειοπυρεξια διαλειμμα μιμουμενη , τηνικαυτα την |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
αὐτου και θεωρει τα ἐν αὐτῳ , ἠ ἀμφοτερα ἀλληλοις προσεισιν ὡσπερ ὁ διδασκαλος και ὁ μαθητης : και ὁ | ||
προσῃει αὐτῳ ὁ Καλλισθενης φιλησων , φαναι ὁτι οὐ προσκυνησας προσεισιν . και τον Ἀλεξανδρον οὐ παρασχειν φιλησαι ἑαυτον : |
τον γαρ αὐτον νυν μεν εἰναι Ἑλληνα , νυν δε Ῥωμαιον , παλιν δ ' , ἀν οὑτω τυχῃ , | ||
ἠδη Ῥωμαιων φιλους , ἐκελευσε δε και αὑτον , ὀντα Ῥωμαιον , εἰσω δεχεσθαι , κατειρωνευσαμενος τι και της συγγενειας |
περι των συννομων χωριων : ἐκ δε τουτου πληγας αὐτοις δοντας ὡς αὐτους ἀπελασαι τας ἀγελας , ποιησαι δε ταυτα | ||
δικαιοτερον τονδ ' ἀπο των αὑτου λῃτουργειν ὑμιν ἠ τουτῳ δοντας τα τουτου , μικρα των παντων αὐτους μετασχοντας , |
συνθηκας αὐτοις ἐθεντο ἐπι ἰσῃ και ὁμοιᾳ , οὐδεσι ταυτα συνθεσθαι Ῥωμαιων ὑποσταντων , οἱον δε ὀντα τον τελευταιον στρατηγον | ||
ὁτε και τουτ ' αὐτο προσηδικηκασι , το τοιαυτην εἰρηνην συνθεσθαι ; εἰ δε δη και μη συντεθεινται μονον , |
οἱ δε συμπαροντες ἠ μαρτυρουντες ἡττονες εἰς το εὐεργετειν ἠ κακοποιειν , ἀλλ ' ὁμως σθενουσι , και μαλισθ ' | ||
θερμαινειν ἀλλα του ἐναντιου : οὑτως οὐν οὐδε ἀγαθοποιου το κακοποιειν , ἀλλα τοὐναντιου . και μην ἀγαθος ὁ θεος |
και πληθυντικως . λεγεται ἀπο τινος Ἀλπιδος ὑπο τους τοπους ἀνῃρημενου . ἠ δια το πληθος της λευκης χιονος Ἀλπις | ||
, ὁ Σερτωριῳ και Μιθριδατῃ τα ἐς ἀλληλους διαιτησας , ἀνῃρημενου του Σερτωριου προς Λουκουλλον ἐπεπομφει κρυφα και πιστιν λαβων |
ἀφῃρηνται : ἐλυμηναντο το ἀκριβες της ναυτικης δυναμεως βραχεια ἀκμη πληρωματος : οὐ πολλῳ χρονῳ ἀκμαζει ἡ ναυτικη δυναμις τουτων | ||
ἡ ' κεινου τεχνη δυναιτ ' ἀν ἀνθ ' ὁλου πληρωματος γενεσθαι τῃ νηι . οὑτως ὁ βελτιστος βασιλευς ἡς |
ἐχθρῳ . Ὁ δε γελασας εὐ μαλα , των αὑτῳ παρακειμενων ἐπεδαψιλευετο τε και εὐμενεστερος ἐγενετο . Χρονου δε προϊοντος | ||
ἐν τῳ Δειπνῳ δευτερων τραπεζων μνημονευων πολλα και των ἡμιν παρακειμενων ὠνομασεν , φερε και τουτων ἀπομνημονευσωμεν : τας δε |
ἀντευποιειν ἠξιου τους ἑαυτον εὐεργετησαντας . Συμφορᾳ γαρ του παππου χρησαμενου και ληφθεντος εἰς τους πολεμιους και χρηματα εἰσενεγκειν εἰς | ||
. οἱ δε τας ἐσθητας πιπρασκοντες ἱματιοπωλαι Κριτιου τῳ ὀνοματι χρησαμενου : ἐκαλειτο δε τις Ἀθηνησιν ἱματιοπωλις ἀγορα . ἡ |
αὑτη ὑπο καυματος . Ἀλλα ταδε μεν ἠκουσα ἀνδρων Κυρηναιων φαμενων ἐλθειν τε ἐπι το Ἀμμωνος χρηστηριον και ἀπικεσθαι ἐς | ||
το εἰ ἐστι κριτηριον ἐζητηται , των μεν μηδεν εἰναι φαμενων , των δε εἰναι , των δε ἐν ἐποχῃ |
ἀστερων σφαιρας διατεινειν , ἀλλα μη δεκα σταδια το ὑψος ἀνατεινειν τα νεφη . Οἱ γουν ἐπι την Κυλληνην ἀναβαινοντες | ||
, ἀλλ ' ὁτι τουτο μεν αὐτος τον κωλυοντα ζοφον ἀνατεινειν χειρας εἰς Ἡλιον ἀρετῃ καθηρας εἰς οὐρανον ἀναπεμπειν οἱον |
τρομον ποιει . Των δε ἐπι κοποις πυρεττοντων το δερμα ξηροτερον ἠπερ ἀλλῳ τινι των ἐφημερων πυρετων και τα ἑξης | ||
ψυχροτερον εἰς ὑστερον ἡ του θερμου χρησις , οὑτω και ξηροτερον ἀποδεικνυσι το σωμα , καιτοι και τουτο ἀν δοξειε |
ἐχων προς την οἰκοδεσποτιαν καλως τυχων ὑπο Διος και Ἡλιου μαρτυρουμενος πολυκτημονας ἐνδοξους ἀποτελει , ἐκ θανατικων εὐεργετουμενους , θεμελιων | ||
δ ' ἐκ της ἀνατολης μη ὑπαυγος Ἡλιῳ τυγχανων , μαρτυρουμενος ἐκ Διος και Ἀφροδιτης : εἰ ταυτα δε , |
' ἐσται του τοιουτου κενη τις πολις , οὐδεν θαυμαστον ἀνους οὐσα και ἀναισθητος εἰ πραξει το προστυχον ἑκαστοτε ἐν | ||
, πριν ὀργης κἀμε μεστωσαι λεγων , μη ' φευρεθῃς ἀνους τε και γερων ἁμα . Λεγεις γαρ οὐκ ἀνεκτα |
και ὁσον κρατει , μενει διηνεκες αὐτῳ , και οὐκ ἀπολλυσιν . οὐ γαρ δη συνεισενεγκειν γε ἐστιν ὡσπερ χρηματα | ||
ἑαυτου κακιᾳ και τας ἀρετας των φυτων τε και σπερματων ἀπολλυσιν , οὑτω και τα σωματα τα των θηλειων παρα |
τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισι , παντοιοι τελεθοντες , ἐπιστρωφωσι πολιας , ἀνθρωπων ὑβριν τε και εὐνομιην ἐφορωντες . Της | ||
και οἰκον : πολλακις δε και πολει , εἰ γε πολιας ἠ ἐθνεα ἡ τοιη γε κρατυνοι , ὡς ἐπι |
πληθος εἰδεναι μαγειρικης . οὐδεις ἑτερος σοι προς ἐμε και γραφησεται . μικρ ' ἀντακουσον ἐν μερει κἀμου . λεγε | ||
πεντε παραλληλων , ὡς την ψ , δι ' ἡς γραφησεται το του περι το δ ἰσημερινου : αἱ δε |
ἐτι τα ἀπο Κολχιδος ἐπι την Ὑρκανιαν θαλατταν . , αἰτιασαμενος δ ' οὐν τινα των Αἰθιοπικων ἐπι τελει του | ||
φοινικιστην βασιλειον , και ἑτερον τινα των ὑπαρχων δυναστην , αἰτιασαμενος ἐπιβουλευειν αὐτῳ . ἐντευθεν ἐπειρωντο εἰσβαλλειν εἰς την Κιλικιαν |
γαρ αὐτων ἐκ περαινοντων περαινοντι , τα δ ' ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων περαινοντι τε και οὐ περαινοντι , | ||
καταδεεστερα και εἱς ἀποτελειται κοσμος ἐξ ἐναντιων ἡρμοσμενος , ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων ὑφεστηκως κατα τον Φιλολαον . . |
ὁ τα του θεου ἀξιως εἰδως σοφος ἀνηρ . χωρις μαθηματος οὐκ ἐσῃ θεοφιλης : ἐκεινου περιεχου ὡς ἀναγκαιου . | ||
δυνον τον μαθησομενον , το δε ὑπο γην την του μαθηματος ἠ ἐπιστημης ἀποβασιν , της θεωριας κατα τον συγκριτικον |
συγχωρουντος αὐτοις , ἀπρεπες ἡγουμενοι , την ἐν ἀστει στρατηγιαν προλιποντες ἀτελη , δοξαν ὑποπτον φιλαρχιας ἐθνων ἐνεγκασθαι , ᾑρουντο | ||
ἀκραισι πυραις νεκυες ἐκειντο γης ἐπι ξενης , ὀρφανα τειχεα προλιποντες Ἑλλαδος ἱερης , και μυχον ἑστιης πατρῳης , ἡβην |
, ἀλλα τοις ὑπο της μητρος ἐπιλεχθεισι πιστοτατοις τε εἰναι δοκουσιν . ἐδιδου δε και χρηματα λανθανουσα διανεμεσθαι τοις στρατιωταις | ||
ἀποριᾳ σφας ἐποιει και ὑποψιᾳ προς ἀλληλους , τινες ἀξιωτεροι δοκουσιν ἐς τους τριακοσιους καταλεγηναι : και τοις λοιποις φθονος |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
τευξονται . Οὐκ ἐχω , ὠ ἀνδρες δικασται , οὑστινας δεησομενους ὑπερ ἡμων ἀναβιβασομαι : των γαρ προσηκοντων οἱ μεν | ||
τα πρεποντα . παλιν δ ' ἀντειποντος ἐπεμπον ἑτερους ιʹ δεησομενους μηδεν ἀναξιον ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος |
ληφθῃ ἠ το ἐν ἀρχῃ συναριθμηθῃ . και δια του ἐπαγομενου τουτο σαφηνιζει λεγων “ ἐνιοι δε ἀπολιποντες τι των | ||
ἀλγος δε τῃ τε κινησει του πνευματος και τῃ του ἐπαγομενου ἀλλοτριοτητι , καθαπερ ἐπι των πομφολυγων ἀλγηδονας κεφαλης ἠ |
, πηλικοτητι , προς τι : ὁρικου γαρ ὀντος του προβαλλομενου , ἀναγκαιως ἐν τοις ὁρικοις πασι λυσεις τον ὁρον | ||
. διασυρει . χαυνωσιν ἀναπειστηριαν φησιν , ὁταν του ἀντιδικου προβαλλομενου τινα εἰναι ὑπερ ἑαυτου και του ἰδιου συμφεροντος ἡμεις |
γεωργικον κισσυβιον οὐχ ἱκανον ἠν , ἀλλα ἀλλων ἐπιφανων τεχνας ἀναζητειν ἐδει ; τι δε ἀργυρων και χρυσων κυλικων ἀφθονον | ||
τον παρεστωτα „ ἐγγυς „ εἰπεν ” ἐστιν ὁν παραινεις ἀναζητειν , οὐ μακραν ἀφεστηκεν ὁ φρονιμος και συνετος , |
των μο ἑνος των ἀριθμων ἰσον γινηται ἠ μειζον του διδομενου ὁμωνυμου λογου , οὐ προβαινει ἡ δειξις . . | ||
των ἐξ ἀρχης δοθεντων ἀριθμων μειζον εἰναι του ὁμωνυμου του διδομενου . Οἱον δεδονται ἐξ ἀρχης ἀριθμοι δυο ὁ τε |
εἰεν βασιλει ἐπι Καδουσιους , τῳ ἐργῳ δ ' εἰς ἀποστασιν : ἐπειτα ὡς χρη παρα Ἀστυαγου αἰτησαμενον ἡμερας ἐλθειν | ||
Σαβινων δ ' εἰσι και οἱ Φορουλοι , πετραι προς ἀποστασιν μαλλον ἠ κατοικιαν εὐφυεις . Κυρις δε νυν μεν |
οὐδεν κοινωνω , μηδε τουτον οἰου : νομιζων δε τι μετειναι μοι , τοσουτον και τουτῳ νομιζε , ἡ γαρ | ||
ἐγω δε ἀνδρειας μεν και προμηθειας πανυ τισιν ὀλιγοις οἰμαι μετειναι , θρασυτητος δε και τολμης και του ἀφοβου μετα |
την γνωσιν , δια τουτο δειξας τον ἑτερον των τροπων μετεισιν ἐπι τον λοιπον , ὡς εἰναι δηλον πασαν γνωσιν | ||
λεγουσας ὡς αὐτικα μαλα ὁ Ἀσκληπιος συν τῳ πατρι Ἀπολλωνι μετεισιν εἰς τον Ποντον και καθεξει το του Ἀβωνου τειχος |
τον ἡγεμονα , και ὁ δημος ἁπας κρατηρσι και τραπεζαις ὑποδεχομενος την στρατιαν . ὡς δ ' εἰς την πολιν | ||
δηλουσιν ἑκαστος τουτων τους ἀγαθοποιους των πλανητων ἠ τους κακοποιους ὑποδεχομενος . περι τε τεκνων εὑρισκεται ἐπιθεωρια , ἐκ τινων |
, κἀκεινων οὐσων ἐστι και τουτο , μη δε ὀντος ποτερου τουτων οὐδετερον αὐτων ἐσται ποτε . Τουτο μεν ὀρθως | ||
εἰς εὐφροσυνην ; θυσας δε τιμησατω ἑκατερος : την παρα ποτερου τιμην μειζονος ἀν χαριτος δοκεις τυγχανειν ; καμνοντα θεραπευσατωσαν |
δε ἐν δυο ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την | ||
προσηκται , εἰ μη ὁτι ταιν θεοιν ἱεροφαντης ἀπεδεδεικτο : Δεινομενους γαρ υἱεις εἰσιν οἱ περι τον Ἱερωνα του τα |
ἐπιδεικνυνται και μαλα συμβαινουσαν τῳ Διονυσῳ . κἀνταυθα μεν οὐδεις συννους οὑτω και κατηφης , ὁς οὐ φαιδροτερος ἐσται : | ||
ζηι παντα τον βιον γυνη . συ δε δη τι συννους κατα μονας σαυτωι λαλεις δοκεις τε παρεχειν ἐμφασιν λυπουμενου |
της συνταξεως θεωρημα , της ΑΒΓ περιφερειας οὐσης του δια μεσων των ζῳδιων κυκλου , και της ΑΔ του λοξου | ||
, δια το και τους ἐκλειπτικους ὁρους αὐτου του δια μεσων ἀπεχειν ἐπι μεν του δια των πολων αὐτου κυκλου |
μεν πατερας ὑμων πολλους πονους και μεγαλους κινδυνους ὑποστηναι Λακεδαιμονιοις πολεμουντας , ὑμας δε μηδ ' ὑπερ ὡν ἐκεινοι δικαιως | ||
ἐν τε Ὀλυμπιᾳ τῃ ἑκατομβῃ παρειναι και ἐν Βαβυλωνι τους πολεμουντας ἐπισκοπειν και ἐν Γεταις χαλαζαν και ἐν Αἰθιοψιν εὐωχεισθαι |
οὐ μην ὑγιεινον ταις κυοφορουσαις . συλλαβουσαι μεν γαρ οὐκ ἀπαλλασσονται των προϋπαρχοντων περι την ὑστεραν ὀχληρων , ἀπαλλασσομεναι δε | ||
τουτο κατιοντες μαχονται , ὡστε συν κακῳ μεγαλῳ οἱ νικωντες ἀπαλλασσονται : περι δε των ἑσσουμενων οὐδε λεγω ἀρχην : |
, εἰ τι τωνδ ' ] εἰπειν ἐχεις . , ματαιους ἀφροσυνας [ , . ) ἀλλ ' ἐργον [ | ||
. Αἰσχρον γ ' ὁταν τις ἐπι γλωσσῃ φυεις γλωσσῃ ματαιους ἐξακοντισῃ λογους . Οὐτ ' ἐκ χερος μεθεντα καρτερον |
και βελτιον το τα χαλεπωτερα διαθεσθαι καλως του των ῥᾳδιων περιγενεσθαι : ἡ ἀρετη ἀρα μαλιστα ἐν τοις χαλεπωτεροις ἐστι | ||
φευξεσθαι , ἐδει δε μηδε πυρφορον τῳ ἐκεινων λογῳ ἐκφυγοντα περιγενεσθαι . Προς ταυτα ὠν ταδε ἐμηχανεοντο : των νεων |
ἐχει την κεφαλην . Περι δε της θεσεως της του Δρακοντος κεφαλης οἱ μεν περι τον Εὐδοξον και Ἀρατον συμφωνως | ||
της διδασκαλιας ταυτης . καιτοι τα μεν και ἐκ των Δρακοντος νομων , τα δε και ἐκ των Σολωνος πειρωμαι |
τα μεν αὐτους πειθομενους τοις νομοις , τα δε και μιμουμενους , ὁσα ἀν ἐκεινοις ἐπιτρεψωμεν . Εἰκος , ἐφη | ||
του μεγιστου και πρωτου βασιλεως και ἀρχοντος , ὁν χρη μιμουμενους ἀει τους θνητους και τα των θνητων διεποντας ἐπιμελεισθαι |
μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | ||
μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα |
; . ἁρμοι πεπαυμαι ] νεωστι , ἀπο μεταφορας των ἁρματων των συντιθεμενων και ἁρμοζοντων τῳ νεῳ , ἠ παρα | ||
; οἱ πολλακις τυπτειν ἀλληλους ἐξαγονται δυοιν ἐν ταὐτῳ συμπλεκομενων ἁρματων : ἀλλα και κινδυνος ἐκει συνεχης ἱππων τε και |
οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
καλως και κωλυουσι φλυκταινουσθαι , και ὠον ὁλον ὠμον παραχρημα ἐπιτιθεμενον ἀναλαμβανομενον ἐριῳ μαλακῳ : και γαρ ἐμψυχει μετριως και | ||
ἐπιφανη φερει παραμυθιαν [ ἠτοι παρηγοριαν ] κολοκυντης το λεπος ἐπιτιθεμενον , πεπονος τε και σικυου ἡ σαρξ καθ ' |
. . . . ] δε ἐν τωι πρωτωι Περι ποιηματων ἱκανως ἐοικεν παρεμφαινειν το την σοφιστικην ῥητορικην τεχνην ὑπαρχειν | ||
ἀλλως τε και εἰ χρῃζομεν γραμματικης , ἐπι των ἀριστων ποιηματων χρῃζομεν ἀλλ ' οὐ των μοχθηρων . ἀριστον δε |
ἀρχῃ προθεσιν αὐτου περιγραφομεν , την δ ' ἐχο - μενην ἀπο της Φιλιππου παραληψεως της βασιλειας ἀρξαμενοι πασας διεξιμεν | ||
. των δ ' ἀγριων ἡ μεν οἱον καθη - μενην ἐχουσα την κωδυαν ἠδη φαρμακωδες ἐχει το σπερμα ψυχον |
ἀντι ὀροφου και στρωματων τουτοις χρησθαι , εὐωδιαζομενην ἁμα και ὑγιεινοτερον τον ἀερα ἐχουσαν παρα τουτο : γενεσθαι δ ' | ||
, ὡς εἰρηται , ἐπει ὁσαι κυουσαι καθαιρονται μικρα , ὑγιεινοτερον διαφερουσιν . αἱ δε πλειω καθαιρομεναι , αἱ μεν |
: τουτον γαρ μετρει μετα τον ιε ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιαζομενος : πεντακις γαρ ε κε . τον δε τριτον | ||
. κατα την ἑαυτου . ἀντι του ἐφ ' ἑαυτην πολλαπλασιαζομενος . τρις γαρ . ἀντι του τρις γαρ τρεις |
εὑρειν ἰχθυν ἀκανθαν μη ἐχοντα , οὑτω και ἀνθρωπον μη κεκτημενον τι δολερον και ἀκανθωδες . Αἰτιαται Κριτιας Ἀρχιλοχον ὁτι | ||
παχυτητος και ὑγροτητος : μοχθηρον δε το τα ἐναντια τουτων κεκτημενον . ταυτα μεν προς την τροφον : του δε |
μη . εἰ γαρ τις ἐραστῃ ὡς πλουσιῳ πλουτου ἑνεκα χαρισαμενος ἐξαπατηθειη και μη λαβοι χρηματα , ἀναφανεντος του ἐραστου | ||
την ἀποφασιν πρωτος Ὁμηρος ἐγεωργησεν , Ἀναξαγορᾳ σπερματα της ἐπινοιας χαρισαμενος ἐν οἱς φησιν : Ἀλλ ' ὑμεις μεν παντες |
, το δ ' αὐτομολον ταττεται ἐπι του αὐτοπροαιρετου . κεινους : ἀπο κοινου το ἑπεσθαι , ἀγεσθαι , λειπει | ||
, τι τουτο ; και ἀνθρακες : ἀλλ ' ὁτε κεινους θαλψωμεν , λαμπους ' ὡς ῥοδεαι καλυκες . Νικησας |
: ἁπλως γαρ οὐκ ἐστι τα ἐναντια , οἱον το πειθεσθαι και μη πειθεσθαι , το εὐορκειν και μη εὐορκειν | ||
ὀργανου χρειαν ταις δυναμεσι ταυταις παρειλημμενον , ὡν οὐδενι χρη πειθεσθαι πλην ὡς φησι τῳ ὀρθῳ λογῳ , τουτ ' |
καθηκοντος παραπληγα με κατεργαζονται : ἀλλως : ἠ παραλλασσοντες του πρεποντος ἠτοι ἐξω του εἰκοτος φερομενοι και ἐκτος ὀντες λογισμου | ||
των φορτιων . στοιβην : Σωρειαν λεξεων ἐνουσαν ἐξω του πρεποντος , παρα το πρεπον . . οὐ γαρ μοὐστιν |
, ἐνδυσει δε και στρωμνῃ τοις αὐτων χρωμενοι δερμασι . πολεμουμενοι δε ὑπο των Σιμων οὑτοι , τοις των ὀρυγων | ||
πεντακοσιων . ὑστερον δε των Τυρρηνων λῃστευοντων τα κατα θαλατταν πολεμουμενοι κατεσκευασαντο ναυτικον , και διελομενοι σφας αὐτους οἱ μεν |
σκοπειτε γαρ : τους νομους οἱ γεγραφοτες , ὁσα των πραττομενων συμβαινειν εὐκολως οὐ πεφυκεν , οὐδαμου προσδιωρισαν . οἱον | ||
νυν παροντος βλαπτομεθα . εἰ δ ' εἰς ἀγνοιαν των πραττομενων καταφευξῃ , οὐτ ' εἰκοτα δοξεις λεγειν την τε |
και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
και του ἐπηλυδος γενους την ἀξιωσιν ἐπι συναλλαγαις γαμου , δοντος Λατινου την θυγατερα Λαυναν Αἰνειᾳ γυναικα . ἐπειτα και | ||
οὐτε ἀλλοθι που πρεπει πλην ἐν ταις του τον οἰνον δοντος θεου ἑορταις οὐδ ' ἀσφαλες , οὐτ ' οὐν |
ζωης μου , ὁτι σε ὑμνει πασα ἡ δυναμις των οὐρανων και σου ἐστιν ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας : | ||
ἀει ὁ οὐρανος , ἀλλως τε δη την ἐνεργειαν των οὐρανων φησι φθειρεσθαι , διοτι ἐν κινησει ἐστι : παν |
θαυμαζε ὡς και μεγαλοφωνως βοαν . ἀνα δ ' ἱστια τεινον προς ζυγον καρχασιου : καρχησιον το ἀνωτατον της κεραιας | ||
ἀναψας ' . . . παντοθεν ἀπλαστῳ ψυχῃ πυρος ἡνια τεινον . . . . ἐκτεινας πυριον νουν ἐργον ἐπ |
ἐπιχειρηματος και ἡ παραβολη : „ ὡσπερ των ἐν ταις ναυσιν ἁμαρτηματων , ἁ συμβαινει περι τους πλους , ὁταν | ||
πεζῃ : Ζαγκλαιοι δε κατα γην τε ὑπο Μεσσηνιων και ναυσιν ἁμα ἐκ θαλασσης ὑπο Ῥηγινων πολιορκουμενοι , και ἁλισκομενου |
και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ||
ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν |
ἐπειδαν ἱκανως του καρτερειν ἐχῃ , ἐπι αἰχμῃ και ἀσπιδι τεταγμενον , ὑπο στρατηγῳ τῳ νομῳ προμαχειν της ἐλευθεριας , | ||
ἐπι ταις εὐναις ἐν πλαισιῳ , ἐπι ὀκτω και τουτο τεταγμενον : οἱς εἰρητο , ᾑ ἀν του στρατευματος τι |
ὀρθαις πλαγιας , εὐτροχους , ὁπη βουληθειη τις ἁμα νοηματι περιαγεσθαι δυναμενας , ἐπ ' ἀκρων δε των κεραιων ἠ | ||
πεπρυτανευται , ἐκειθεν και τα των ἐλπιδων κατ ' ἀκολουθιαν περιαγεσθαι . ἡκετω τοινυν ὁ μουσουργος προς τον μεγιστον βασιλεα |
ἀπο του πεντε ἐν τῳ πολλαπλασιασμῳ και εἰς αὐτον ληγει ἀποτελουμενος , οἱον πεντακις πεντε εἰκοσιπεντε : ἰδου και ἐν | ||
του πεντε ἐν τῳ πολυπλασιασμῳ και εἰς το αὐτο ληγει ἀποτελουμενος , οἱον πεντακις πεντε , εἰκοσι πεντε ἰδου και |