, το ἐοικε μεν βηματι ἀνδρος , ἐστι δε το μεγαθος διπηχυ , παρα τον Τυρην ποταμον . Τουτο μεν | ||
λωτου τρωγοντες ζωουσι . Ὁ δε του λωτου καρπος ἐστι μεγαθος ὁσον τε της σχινου , γλυκυτητα δε του φοινικος |
εἰ , ἱνα και των κορακων και κορωνων ἀθλιω - τερος ᾐς , οἱς ἐξεστιν ἱπτασθαι , ὁπου θελουσιν , | ||
ἀνθρωποις : ἐρωτᾳ ὁ ἀμνος , τις ὡς ἑκα - τερος ἐθελει αὐτον μεταχειρισασθαι και ἀγειν . Ὡς δε ἐπυθετο |
μετα την πρεςβειαν το σπουδαζομενον , τας εὐθυνας αἰτει πονηριας γραφομενος : εἰ δε προθυμως ψηφισαμενοις ὑπηκουσα , και μετα | ||
μενος μετοχαι δια του ε ψιλου γραφεται : τυπτομενος : γραφομενος . Αἱ ἀπο των εἰς μι ἐπι ἐνεστωτος χρονου |
ὡσπερ τοις συμμαχουσιν Ἀθηναιοις σκοπος το συγκτησασθαι χωραν . ʃ καταλογος των ἐθνων και πολεων των συμμαχησαντων Ἀθηναιοις κατα Συρακουσων | ||
, πολιορκει Βυζαντιον , Ἠλιν εἰλη - φεν , Ὁμηρου καταλογος ἁρπαζομενων γεγονε των Ἑλληνων . και τοσουτων χρηματων και |
: τουτον γαρ μετρει μετα τον ιε ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιαζομενος : πεντακις γαρ ε κε . τον δε τριτον | ||
. κατα την ἑαυτου . ἀντι του ἐφ ' ἑαυτην πολλαπλασιαζομενος . τρις γαρ . ἀντι του τρις γαρ τρεις |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | ||
μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , |
μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
δεησιν . του δε μηθεν αὐταις συμβησεσθαι δεινον ἐγγυητας ἀπεφαινον ἐσομενους θεους μεν πρωτον , οἱς καθοσιωθεισαι τας ἱκεσιας ποιησονται | ||
καταβεβλημενα , ἐμπρησαι τους ὑπηρετας ἐκελευσεν , ὡς ἐγνω ἀδυνατους ἐσομενους ἐρημιᾳ ἀνδρων ἀλλῳ τροπῳ περιγενεσθαι . και ξυνεβη οὑτως |
μεν γαρ , καθο μητροπολις ἐστε , ἐξαιρετον ἐστιν ἐργον ὑμετερον : εἰτα τῳ παρεχειν αὑτους δικαιους ἁπασι και μετριους | ||
δευτε δη ἐννεπετε σφετερον πατερ ' ὑμνειουσαι , ἀντι του ὑμετερον . χρονοι ἐν ῥημασιν : ἐγω δε κ ' |
ὁ μεντοι λογος και αὐτος ὁ συνων τῃ πραξει και ἐπιστατων οὐκ ἀν εἰη πραξις . Εἰ οὐν μη πραξις | ||
την ἐκ δεξιων ἠ ἐξ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των ἐπιστατων και παραστατων , ὁπερ πως γινεται δηλωσομεν , ὁταν |
κακονοια . εἰη μεν οὐν ἀν πολις οὐκ ἀπο τοιουτων διαιτηματων ἡ βελτιστη , ἀλλ ' ἡ δημοκρατια μαλιστ ' | ||
οὑτως περι των κατα μερος τροφων και φαρμακων και λοιπων διαιτηματων καθως ἀν ὁ λογος προϊων διασκευασειε . Των μεν |
- θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
γης εἰς την Μιδα κρηνην : και κατ ' ὀλιγον καταφερομενος ἁλιει τινι προσηνεχθη : κατα δε χρησμου προσταγην Πεισιστρατος | ||
Καμαριναν τουτο γενομενον : οὐ γαρ πλημμυρᾳ χρηται ὁ ποταμος καταφερομενος . βελτιον οὐν οὑτως τινες : ἐπειδη ἐξ ὑπογυιου |
δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | ||
διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . |
του ἐγγεγραμμενου τετραγωνου πρισμα ἀνιστᾳ , οὑτως και ἀπο του περιγραφομενου πρισμα ἀνιστᾳ και οὐκ ἀλλο τι των στερεων . | ||
, ὡσαυτως δε ὡς οὐδε ὁ κυκλος του περι αὐτον περιγραφομενου τριγωνου τρια τεταρτα . εὑρημα δε τουτο το βιβλιον |
, τον ἀνδρος , ὡν οὐδεις ἐτ ' ἐστι γηρως ἐπισταντος . τα δ ' ἀλλα ὁσα περι το σωμα | ||
, δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , σκοτου δε ἐπισταντος , ἐν ᾡ ποτ ' ἀν ᾐ πεφυκως , |
φιλον μονον , ἀλλα και εἰς ἀδικουμενον ἐχρησω τῃ προθυμιᾳ μεμψαμενος τε εὐθυς το μικρων ἑνεκα τον ἀρχοντα ἑλκεσθαι κἀν | ||
και ὀνησεται , συ μεντοι γε οὐ τον δεινα ἐσῃ μεμψαμενος ἠ τον δεινα , ἀλλα το πλημμελημα νουθετησας . |
. . . . ] δε ἐν τωι πρωτωι Περι ποιηματων ἱκανως ἐοικεν παρεμφαινειν το την σοφιστικην ῥητορικην τεχνην ὑπαρχειν | ||
ἀλλως τε και εἰ χρῃζομεν γραμματικης , ἐπι των ἀριστων ποιηματων χρῃζομεν ἀλλ ' οὐ των μοχθηρων . ἀριστον δε |
ἐπικαλουμενον . ὁ γαρ Αἰσχινης δυσχεραινων , εἰ Δημοσθενης ὀφθειη στεφανουμενος , και ταυτα ἐφθεγγετο . ἀπολειφθεισι ] ἀντι του | ||
ἡδυς και του μελανος ἐχων την βαφην ἠρεμα τῳ λευκῳ στεφανουμενος , ὁταν τοις δακρυσιν ὑγρανθῃ , ἐοικε πηγης ἐγκυμονι |
ὁ τα του θεου ἀξιως εἰδως σοφος ἀνηρ . χωρις μαθηματος οὐκ ἐσῃ θεοφιλης : ἐκεινου περιεχου ὡς ἀναγκαιου . | ||
δυνον τον μαθησομενον , το δε ὑπο γην την του μαθηματος ἠ ἐπιστημης ἀποβασιν , της θεωριας κατα τον συγκριτικον |
τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ||
τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην |
φερουσα δε ἑτερου ποιει , παρ ' ὁτῳπερ ἐμελλον μονους εἰσεσθαι τους ὑπερ των λογων μοχθους . ὁ δη και | ||
καλων , ἐφη , ὠ Σωκρατες , αὐτικα μοι δοκεις εἰσεσθαι : οὑτοι γαρ τυγχανουσιν οἱ εἰσιοντες προδρομοι τε και |
ἐμου , νικησαι και ἀλλους ἀγωνας : ἱνα των ἑξης ἐσομενων ἐπινικων ὁ νυν γραφομενος λεγηται προ του παντος κωμου | ||
ἀνθρωπῳ το μελλον και προς τα παροντα τας περι των ἐσομενων γνωμας αἱ τυχαι τρεπουσι . Τουτοις ἐπιτιθησιν ἐτι φορτικωτεραν |
φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
τινι τροπῳ . ζηλωσαντος αὐτου την Περσικην τρυφην και τυραννικως προσφερομενου τοις ὑποτεταγμενοις , χαλεπως ἐφερον ἁπαντες , μαλιστα δε | ||
, και συναναπιμπλασθαι της μαριλης . Ἀθλητῃ μεν οὐν ἀνδρος προσφερομενου ἀθλητου , ἐκ της ἰσης ἀγωνιας και φιλοτιμιας ἀποδεχομαι |
ἐξ ἀρχης ὑπαρχοντων ἐχειν ἡ μεθοδος ἱκανως παρα τας ἀλλας πραγματειας τας ἐκ παραδοσεως ηὐξημενας , λοιπον ἀν εἰη παντων | ||
τῳ δοκει ταυτα και δαπανης πολλης και πονων πολλων και πραγματειας εἰναι , και μαλ ' ὀρθως δοκει . ταυτην |
παραμυθειται και διδωσιν ὑποβαλλεσθαι τα παιδια , πασαν ἐξ ἀρχης διηγησαμενος την κατασχουσαν αὐτα τυχην . Αὐξομενοις δε αὐτοις ὀνομα | ||
εἰς τους ἐξαγιστους θεους ἐξυφανας και τας μιαρας γενεσεις αὐτων διηγησαμενος , εἰτα , συνεις ὡσπερ το δυσσεβες του πραγματος |
διαφερειν εἰς ἐγκρατειαν και τας ἀλλας ἀρετας ὀφειλεις την καλλιστην τεταγμενος ταξιν , ὑπο ταξιαρχῃ τῳ της φυσεως ὀρθῳ λογῳ | ||
τοινυν ἐθελοντης ἐξανεστη Μαρκος Οὐαλεριος ἐν τοις ἀρχουσι των στρατιωτων τεταγμενος , και σκευασαμενος ἐπηλθεν . Ὁρμωντι δε αὐτῳ κατα |
τευξονται . Οὐκ ἐχω , ὠ ἀνδρες δικασται , οὑστινας δεησομενους ὑπερ ἡμων ἀναβιβασομαι : των γαρ προσηκοντων οἱ μεν | ||
τα πρεποντα . παλιν δ ' ἀντειποντος ἐπεμπον ἑτερους ιʹ δεησομενους μηδεν ἀναξιον ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος |
αὐτο των πολεμιων ἀμφοτερων . τοιουτων δη κινδυνων την πολιν περισταντων και οὐδε των ἐντος τειχους ὁμονοουντων τινα βοηθειαν εὑρασθε | ||
γαρ του περι την Λακωνικην σεισμου και Λακεδαιμονιους των περιοικων περισταντων και παντων ὡς ἀληθως ὡσπερ ἐν σεισμῳ ταραχθεντων των |
. και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ||
ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν |
μυστηρια . . μητε Κρατινου : Προς τους περι Ἀρισταρχον οἰομενους ὁτι ταυρος ἠν αὐτοις το ἐπαθλον . εἰρηται δε | ||
προς δε τους Μεθοδικους τα φαινομενα ἐνδεικτικα των συμφεροντων εἰναι οἰομενους ταυτα λεγουσιν οἱ Λογικοι . τα φαινομενα ἐξ ἑαυτων |
αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | ||
, τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα |
τυχων και Ποσειδωνος ἀδελφου Διος ἀσφαλιου , και τινος οἱον λιμενος της τε παρουσης ταυτης ὑγιειας τε και σωτηριας λαβομενος | ||
ἐτι δε και ἁς ἠμεν βυθισαντες κατα του πορθμου του λιμενος σοφισματι τινι ἀνελκυσαντες , οὑτως οὐν και ἀλλων νηων |
της ἐκ πολλων χρονων παρατετηρημενης θεραπειας και συντεταγμενης ὑπο των ἀριστων τεχνιτων ὀλιγους ἀν γενεσθαι συνετωτερους . Περι δε των | ||
και τουτο καιτοι τοτε ἐν τῃ κρατιστῃ πολει ὑπο των ἀριστων κριθεντα του καλλιστου γερως ἀξιωθηναι ποιων ἐτι τεκμηριων προσδειται |
το ἰσον και ὁ ἁπαξ θεασαμενος ἐχει . Ἀλλα πλειονα ἁτερος ἡσθη χρονον . Ἀλλα τουτο οὐκ ἀν ὀρθως ἐχοι | ||
ἠ χαρακι και ταφρῳ κρατυνασθαι . ἀναλαβων δε την ἱππον ἁτερος αὐτων Σεξτος ἠλαυνεν ἀνα κρατος [ αὐτην , ] |
Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | ||
. και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον |
, περι οὑ φερεται ἱστορια τοιαυτη . Μιθρας υἱον ἐχειν βουλομενος και το των γυναικων γενος μισων πετρᾳ τινι προσεξεθορεν | ||
το μη δυνασθαι δικαζεσθαι ἐκλαεν , ἠ τῃ ἀληθειᾳ θορυβον βουλομενος ποιησαι και ἐκκαλεσασθαι προς ὀργην τον δημον : ἐπιπλεκεται |
τας φιαλας τα πνευματα των ἀνεμων ἐπεβαρει ἐβλαπτεν πολεμεις ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἀπο της των κυβευτων μεταφορας ἡμερα μια τῃ | ||
παροντος και κυβιστητηρος προσκυπτων προς τον Πεισιστρατον και των σκευων διατιθεμενος ; ἀλλ ' Ὁμηρος ὡσπερ ἀγαθος ζωγραφος παντα ὁμοιον |
μετα του πατρος κοιμωμενος , τῃ νυκτι ἀπο της κλινης ἀνισταμενος τας σταφυλας ἐτρωγεν ἐπανω κρεμαμενας . του δε πατρος | ||
τον δε προ αὐτου μονον οὑτως , τοισι δ ' ἀνισταμενος μετεφη κρειων Ἀγαμεμνων . ὁ δε Ἀγαμεμνων οὐκ ὀρθος |
και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
, ἐνδυσει δε και στρωμνῃ τοις αὐτων χρωμενοι δερμασι . πολεμουμενοι δε ὑπο των Σιμων οὑτοι , τοις των ὀρυγων | ||
πεντακοσιων . ὑστερον δε των Τυρρηνων λῃστευοντων τα κατα θαλατταν πολεμουμενοι κατεσκευασαντο ναυτικον , και διελομενοι σφας αὐτους οἱ μεν |
και στρατηγιᾳ τυχουσα . ὁ δε δημος των Ἀθηναιων δεκατην ἐξελομενος ἐκ των λαφυρων ἀνεθηκε τῳ θεῳ , και την | ||
' αὐτων και κληρους και την λοιπην ὑπαρξιν ἀναλαβων , ἐξελομενος χρυσον και ἀργυρον και εἰ τι ἀλλο τυραννιδος ἠν |
χονδρον και ῥοφημα και οἰνον γλυκυν , ὁς πραϋνει το ἐντερον ἐν τῃ καθαρσει διεξασμενον . ἁρμοζει δε και τῃ | ||
παλιν αὐτον ἡ φυσα : συμπιεζει γαρ ἐξωθεν σφιγγουσα το ἐντερον . ἀπο δε των ἰατρων ἁμαρτηματα γινεται ταις ἐμβαλλομεναις |
: οἱς ὁ ἱερος λογος ὁρκον ἐν οὐ δεοντι καιρῳ ποιουμενοις οὐ μετριως ἐπιτιμᾳ και ὀνειδιζει : δυσκαθαρτοι γαρ και | ||
κυνηγιαν φιλοτιμηθεις και τοις τας παραδοξους θηρας των ἀλκιμωτατων ζῳων ποιουμενοις μεγαλας ἀπονεμων δωρεας , πολλα δε χρηματα δαπανησας εἰς |
ἀνεχεσθαι ὑβριζομενοι . ὁ μεν γαρ Ἀλκιβιαδης ὑβρισθεις και μη ἀνασχομενος ἐπολεμησε τοις ὑβρισασιν , ὁ δε Ἀχιλλευς το αὐτο | ||
στρατιας φυγειν παρακαλουντων και τον ἱππον αὐτῳ προσαγαγοντων , οὐκ ἀνασχομενος οὐδε ὑπαναστηναι την σφαγην περιεμενεν . ὁ δε Κηνσωρινος |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
σκοπειτε γαρ : τους νομους οἱ γεγραφοτες , ὁσα των πραττομενων συμβαινειν εὐκολως οὐ πεφυκεν , οὐδαμου προσδιωρισαν . οἱον | ||
νυν παροντος βλαπτομεθα . εἰ δ ' εἰς ἀγνοιαν των πραττομενων καταφευξῃ , οὐτ ' εἰκοτα δοξεις λεγειν την τε |
δει ἐπαϊειν των σοφιστων και ὁπως αὐτοις και ὁντινα τροπον προσφερεσθαι κακουργουσι περι τους λογους . : Ἀλκιμος δ ' | ||
μερη . ἁρμοζει τοινυν συνεχως μεν ἀποπυριαν , πλεον δε προσφερεσθαι ποτον και ἀπουρειν ἀναγκαζειν αὐτους πυκνα . προποτιζειν δ |
, πηλικοτητι , προς τι : ὁρικου γαρ ὀντος του προβαλλομενου , ἀναγκαιως ἐν τοις ὁρικοις πασι λυσεις τον ὁρον | ||
. διασυρει . χαυνωσιν ἀναπειστηριαν φησιν , ὁταν του ἀντιδικου προβαλλομενου τινα εἰναι ὑπερ ἑαυτου και του ἰδιου συμφεροντος ἡμεις |
σταυρωματος ἐξεπιπτον . και οἱ μεν ἐν δεξιᾳ ἐσχατοι αὐτων παιομενοι εἰς τα γυμνα ὑπο των Λακεδαιμονιων ἀπεθνῃσκον , οἱ | ||
ἀνευ ὁπλων ἠλθον πιστευσαντες ταις σπονδαις , οὐ νυν ἐκεινοι παιομενοι , κεντουμενοι , ὑβριζομενοι οὐδε ἀποθανειν οἱ τλημονες δυνανται |
. Παραβαλλει τον Ἱερωνα δια την κατεχουσαν αὐτον νοσον τῳ Ποιαντος υἱῳ Φιλοκτητῃ , οὐχ ὁτι την αὐτην νοσον εἰχον | ||
, Λεοντευς Κορωνου , Ποδαλειριος και Μαχαων Ἀσκληπιου , Φιλοκτητης Ποιαντος , Εὐρυπυλος Εὐαιμονος , Πρωτεσιλαος Ἰφικλου , Μενελαος Ἀτρεως |
' ἀλληλας , ἡ τε του Ἐλευθεριου Διος και ἡ βασιλειος . ἐστι δε και τριτη τις , ἡ παλαι | ||
δια της ει διφθογγου και του ο , οἱον Ἀχιλλειος βασιλειος , ὁμοιως δε και παρα τοις νεωτεροις Αἰολευσιν , |
φθονον και παν δυσκολον παθος ὡς πολεμια ἐκδιωκοντες παντι σθενει διατελουσιν . Ἐμοι μεν περιβλημα χλαινα σκυθικη , ὑποδημα δερμα | ||
δε οἰνον ὁποσον βουλονται , δια τουτο ἀπειροι μεν ἡλιου διατελουσιν , ἀπειροι δε του διψην κατα φυσιν , οἰκοτροφοι |
την μεριμναν , τον αὐτον τροπον και οἱ πολλαις ὑλαις συνταγματων ἐνδιατριψαντες πολυχρονιαν νοσον μη θεραπευσαντες προσαπωλεσαν και τον νουν | ||
τοις περι τας ἀνατολας των ἀστρων συμφωνουντων ἀλληλοις των δυο συνταγματων , περι δε του Περσεως διαφορου της ἀναγραφης οὐσης |
ἱππευειν ἐμπειροτερος εἰη ἠ τα κατα μουσικην ἱκανως γιγνωσκοι ἠ ἀγωνιζομενος δυναιτο των ἀντιπαλων κρατειν , το δε συμπαν ἁμαρτανοι | ||
μεν ἐστιν ὁ τοις ἀληθινοις ἀγωσιν ἐγγυμναζομενος και ἐν δικαστηριοις ἀγωνιζομενος , οἱος ἠν Αἰσχινης και Δημοσθενης , σοφιστης δε |
δε ἐν δυο ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την | ||
προσηκται , εἰ μη ὁτι ταιν θεοιν ἱεροφαντης ἀπεδεδεικτο : Δεινομενους γαρ υἱεις εἰσιν οἱ περι τον Ἱερωνα του τα |
ἐν ὁμοιῳ μενουσα , τας κατα χρονον ἡλικιας ἀφαιρεσιν ἠ προσθεσιν οὐκ ἐπιδεχομενη , σωμα ὀργανικον ᾡ λαβειν , ᾡ | ||
εἰναι , πρωτον μεν ἐκ του ποιητικου σχηματισμου του κατα προσθεσιν γραμματος : ἐπειτα δ ' ὁτι και το τρηρωνες |
: ποικιλιας δε χαριν μεταδοτεον και σαρκος ὑστερον ἀλεκτοριδων και περιστερων ἠ τινος των ὀρειων στρουθων , και των πεζων | ||
ἠ ἰρινον : περσικων τε ὀστα συν κριμνου ἀφεψηματι , περιστερων δε ὠα συν λιβανῳ ἠ κριθινῳ ἀφεψηματι : ἠ |
. και των κραμβων δε τηϲ ῥιζηϲ και των καυλων καυθεντων ἡ τεφρα ϲυν ὀξυγγιᾳ καταπλαττομενη πολλουϲ ὀνινηϲιν , ἀλλ | ||
Λαμπρυντικα δ ' ὀδοντων ἐστιν ὀστρεων και κηρυκων και πορφυρων καυθεντων ἡ τεφρα μη πανυ λειουμενη , κισσηρις , κριβανων |
οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
φυσιν ἀγαθον εἰναι ἠ μη εἰναι ; : του δε θεμενου το κατα φυσιν ἀγαθον εἰναι συλλογιζεται και οὐκετι πασαν | ||
μετα δ ' οὐ πολυν χρονον του Ἐννου τῃ του θεμενου παλλακῃ συμφθαρεντος , Αἰσωπος τουτο γνους , ἀπελαυνειν ἐμελλε |
τριχῃ διαστατῳ ἐχουσι το εἰναι , μητε δε το τριχῃ διαστατον , τα † δυο ὑποκειμενα , ἐστιν οὐσια , | ||
αἰσθητα , τα δε νοητα . Σωμα εἰναι το τριχῃ διαστατον , πλατει βαθει μηκει . ὀγκον ἀντιτυπον ὁσον ἐπ |
ἱνα μη καταραχθωσι προς ἀναντες χωριον βιαζομενοι . και γινεται μεγας ἀγων ἐπι πολυ μερος της ἡμερας , νεκροι τε | ||
ταις ὁλκασιν αὐταις φλογα προσαγειν . ἀλλα τῳ Πηλεως οὐ μεγας παραβαλλειν ἐστι . ταυτα λογιζομενοις ἀθυμια και δεος εἰσερχεται |
τῳ συνθετῳ , μη λυθῃ , και λυπαι και ἀλγηδονες λυομενου : ἐπιθυμιαι δε ἐνοχλουντος τινος τῃ συστασει ἠ , | ||
γʹ ποδος ἀναπαιστου . Το ιαʹ τροχαϊκον διμετρον ἀκαταληκτον , λυομενου του αʹ ποδος , του δε δʹ ἰαμβου : |
' οἱς ἑκαστας εἰωθεν φθεγγεσθαι , και οἱας αὐ ἀλλου φθεγγομενου ἡμερουται τε και ἀγριαινει , καταμαθων δε ταυτα παντα | ||
γαρ οἱ φθογγοι θελουσι σημηναι την ὑποστασιν γεννηθεντος ὠδινι του φθεγγομενου ἀπομιμουμενοι , ὡς οἱον τε αὐτοις , την γενεσιν |
ἀποστρεφει τον λογον προς τον Ἀρκεσιλαον , ἐπει Ἀριστοτελης ὁ προγονος αὐτου ἀπο των Λημνιων γυναικων ἠν . οἱ γαρ | ||
και Θεοπομπος ὁ κωμικος ἐν Εἰρηνῃ . τοὐνομα μεντοι ὁ προγονος ἐστι μεν και παρα Δειναρχῳ , ὀνομαζεται δε και |
ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
τῳ ἀφεψηματι και μιγνυμενου κριθινου ἀλευρου ἠ πυρινου και παλιν ἑψομενων ἀχρι ϲυϲταϲεωϲ , ἁρμοζει ἀποϲτημαϲι τοιϲ μη ῥᾳδιωϲ πεπαινομενοιϲ | ||
ἀφεψημασι σχινου , βατου , μυρσινης και των παραπλησιων , ἑψομενων ἐν οἰνῳ αὐστηρῳ , ἠ ἀκρατῳ , ἠ κεκραμενῳ |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
προκατειλημμενων δε τῃ πληγῃ , ἀλλων , ὁπῃ τυχοι , θεοντων ἀγνοιᾳ του τολμωμενου κακου . τι ἀν τερπνοτερον εἰκονος | ||
ἡμων . ἱεραν ] τιμιαν . . ζαθεων ] λιαν θεοντων , ἀγαν θεοντων , ἀγαν τρεχοντων . , ἠγουν |
οἱ τε συνακολουθουντες ἡμιν στρατιωται παντες δρεπομενοι συνεχρωντο και ἡμιν προσεφερον ψιλουντες των ἀκανθων . : Πτολεμαιος δ ' ὁ | ||
' ὀντων οἱ μεν του Δημητριου στρατιωται πανταχου περιπλεοντες κλιμακας προσεφερον τοις τειχεσι και βιαιοτερον ἐνεκειντο , συναγωνιζομενων και των |
της Αἰγυπτου κατ ' ἐνιαυτον ἐκ των ἀργυρειων και χρυσειων μεταλλων : ὑπογεγραφθαι δε και το πληθος , ὁ συγκεφαλαιουμενον | ||
και ὀγδοῃ : ἐκριθη : κοιλιη ὑγρη . Ὁ ἐκ μεταλλων , ὑποχονδριον δεξιον ἐντεταμενον : σπλην μεγας : κοιλιη |
του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
μεν γαρ τεχνιται θνησκουσιν , αἱ δε τεχναι ὡς ἀθανατοι διαμενουσι . και παρθενοι , ὁτι ἀει νεαζουσι , και | ||
ἐστιν : οἱ δε του Σωκρατους οὐκ οἰδ ' ὁπως διαμενουσι και διαμενουσι τον ἁπαντα χρονον , * τουτου δε |
και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
αἱ τους αἰχμαλωτους ἠγον , ἐφορμησαντες αὐταις οὐδ ' ἀνθισταμεναις κατηγον ἐπι την πολιν . Και παραυτικα τα προς την | ||
δε την ναυμαχιην την ὑπερ Μιλητου γενομενην Φοινικες κελευσαντων Περσεων κατηγον ἐς Σαμον Αἰακεα τον Συλοσωντος ὡς πολλου τε ἀξιον |
ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
οὐδε ταις τροπικαις των λεξεων ὡς ἐτυχε χρωμενος , οὐδε φαινομενος τοις ἐντυγχανουσιν ὡς ἐπιπολης , ἀλλ ' ἀει βαθυς | ||
ἑστως ἐφιππος ἑωρα τα δρωμενα θαρσος τε ἐμποιων τοις αὑτου φαινομενος και ἁμα του πολεμου το τελος ἀποσκοπων : ἐνομιζε |
σκουτατων και ψιλων εἰς τεσσαρα ἰσα μερη : δεξιον , ἀριστερον , μεσον ἀριστερον , μεσον δεξιον , τους δε | ||
ἀνεχεσθαι δυνηται : ἐπην δε ἀρσεν βουληται φυτευειν , τον ἀριστερον ἀποδησαι . Στομαχος μητρης ἀπο μεν θυμιηματων ξυμμεμυκως ἀναχασκει |
των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ||
τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον |
τα μεν αὐτους πειθομενους τοις νομοις , τα δε και μιμουμενους , ὁσα ἀν ἐκεινοις ἐπιτρεψωμεν . Εἰκος , ἐφη | ||
του μεγιστου και πρωτου βασιλεως και ἀρχοντος , ὁν χρη μιμουμενους ἀει τους θνητους και τα των θνητων διεποντας ἐπιμελεισθαι |
Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
. Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
τουτοις ; πολλου γε και δει , ἀλλα μητε των προγονων μεμνησθαι μητε τροπαια λεγειν μητε βοηθειν μηδενι , των | ||
ἀληθους ἐτυχεν . οὐ γαρ εἰ τῳ πλουσιων συνεβη τυχειν προγονων , οὐ μην οὐδ ' εἰ βασιλεων , τα |
προς ἐπικρισιν ἐν τῃ ἐρωτησει : προς γουν την μηδαμως γενομενην ἐρωτησιν δηλον ὡς οὐδεμια γενοιτο ἀν ἀποκρισις . εἰ | ||
δε συλλαβοντας ἐχειν δια το και τους πολεμιους μετα την γενομενην ἐπι χρονον πολιορκιαν ἐξ ἐνεδρας ἐπιθεμενους των προ του |
καλη , περιεκειρεν ; ὡς ἀνοητος και βαρβαρος ὁ μη φεισαμενος των Ἀφροδιτης δωρων . οὐδε γαρ γη κομωσα ἡδυ | ||
, ὠ Δαματερ , τον βιον αὐτου κατελεξας , εἰ φεισαμενος και μοχθησας καταλειψει μηδε ταφηναι . Σκωπτειν πειρᾳ και |
φορτικωτερον αἰτει παρ ' αὐτων , ἱν ' εὐκολως δυνηθῃ τυχειν οὑπερ αὐτος βουλεται . μετα τας πιστεις και τας | ||
την του πατρος δοξαν και τας ἰδιας ἀρετας ἀποδοχης μεγαλης τυχειν . τουτων δ ' Ἰοκαστος μεν της Ἰταλιας ἀντεχομενος |
εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | ||
αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας |
πρωϊ διδοναι νηστει πινειν , και μετα την ποσιν ἐπισχουσαν λουεσθαι , και πιειν το πηγανον και τον τυρον , | ||
ἐλουετο , λουομαι , λουεται , ἐλουομεθα , ἐλουοντο , λουεσθαι : παντα οὑτω λεγομενα ἀδοκιμα : εἰ δε δοκιμα |
ὑπ ' ἐξ ἁλος εἱλκον ἐρετμα : ἐκ της θαλασσης ἀνεφερον και ἀνηγον τας κωπας . ἀμφιλυκην μιν : σκοτεινην | ||
δουλοις τοις διακονουσιν : ἀνισταμενος οὐν ἐγω κατα το πρωι ἀνεφερον ὑπερ αὐτων θυσιας κατα ἀριθμον αὐτων , περιστερας τριακοσιας |
γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
, “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
τουτους δε γ ' ᾐδη ὁτι εὑρησοιμι πολλα και καλα ἐπισταμενους . και τουτου μεν οὐκ ἐψευσθην , ἀλλ ' | ||
ἐπεχειρουμεν πραττειν ἁ μη ἠπισταμεθα , ἀλλ ' ἐξευρισκοντες τους ἐπισταμενους ἐκεινοις ἀν παρεδιδομεν , οὐτε τοις ἀλλοις ἐπετρεπομεν , |
ὀρθαις πλαγιας , εὐτροχους , ὁπη βουληθειη τις ἁμα νοηματι περιαγεσθαι δυναμενας , ἐπ ' ἀκρων δε των κεραιων ἠ | ||
πεπρυτανευται , ἐκειθεν και τα των ἐλπιδων κατ ' ἀκολουθιαν περιαγεσθαι . ἡκετω τοινυν ὁ μουσουργος προς τον μεγιστον βασιλεα |
οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
ἀλλ ' ὡς και τοις μεταγενεστεροις δια μνημης εἰναι και ᾀδεσθαι και μη ἐπιλησθηναι . εἰ γαρ ἀγηρῳ ἡμεις , | ||
χορους τε ἐνδον ἑσταναι και ἐνια των ἐπι της σκηνης ᾀδεσθαι . ἀλλ ' ὁμως ἐν τουτῳ των βαλανειων καθεστηκοτων |
το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
ποιοι δε οἱ δευτεροι και συνθετοι οἱ ὑπο β ἀριθμων μετρουμενοι , ποιοι δε οἱ προς ἑαυτους μεν συνθετοι προς | ||
συνθετοι δε εἰσι προς ἑαυτους οἱ ὑπο τινος ἐλαττονος ἀριθμου μετρουμενοι , ὡς ὁ Ϛʹ ὑπο δυαδος και τριαδος . |