δε μηλινοειδη των δε μικρον ἐπιπορφυριζοντα , εὐχρουν δ ' οὐθεν . Τα δε σπερματα διαφερει και τοις σχημασι : | ||
τα κυκλικα μονον ἐφετικα , των δε περι το μεσον οὐθεν καιπερ κινητων ὀντων , ποτερον ὡς ἀδυνατα ἠ ὡς |
ἁρπασας ἐπανω δενδρου πετασθεις ἐκαθισεν . ἰδουσα δε αὐτον ἀλωπηξ προσηλθεν και ἐπαινειν ἠρξατο αὐτου την ἀνδριαν , ἐψεγεν δε | ||
ταφρου φυγη ; τις ἡ παραλογος σωτηρια ; Εἰπων ταυτα προσηλθεν ὡς ὠνησασθαι θελων , και παραστας αὐτῃ ὠ κορη |
: δις γαρ πας περισσος ἀρτιος γινεται : οἱ δε προτεροι παντες περισσοι , διοτι ὁ ἑτερος των ὁμοιων ἀκρος | ||
δε Ἀργιλιος δεδοικως περι αὑτου , ἐπειδη γαρ οὐδε οἱ προτεροι πεμφθεντες ἀπενοστησαν , προς Ξερξην οὐ παρεγενετο , ἐλθων |
ιζ να νθ , αἱς ἀκολουθως και τας λοιπας των κανονιων ἐπισυνθεσεις ἐποιησαμεθα . Ἱνα δε και τας ἐποχας αὐτων | ||
' ὁν και μονης γινεται παροδος . των δε σεληνιακων κανονιων ἑκατερον ταξομεν ἐπι στιχους μεν με , σελιδια δε |
ὑπαρχεις μεμψεως ὡς ὁπερ ἠν σοι δυνατον ἐπ ' ἐμοι ποιησας και συναλγησας ἐφ ' οἱς πασχω κακοις . και | ||
και πηγανου φυλλα ἀναλαμβανε πισσῃ ὑγρᾳ και βουτυρῳ και πεσσον ποιησας δι ' ἐριου ἐντιθει . [ λεʹ . Πομα |
συλλαμβανοντος αὐτον ἐκεκραγει τε και ἀντετεινε . των δε προβατων αἰτιωμενων αὐτον ἐπι τῳ βοαν και λεγοντων : „ ἀρα | ||
ὁποτε το πρωτον ἀναπετασας ἐπεδεικνυεν το ἐργον , ἐπακουειν των αἰτιωμενων τι ἠ ἐπαινουντων : ᾐτιατο δε ὁ μεν την |
προς ἀλληλους ὑπερ ἀρχης και ταξεως ἀνεπιφθονον εἰναι και των νενομισμενων , τον δ ' ὁλως ἀλλοτριον μηδεμιας ὀργης μηδ | ||
τεκμηρια περι του ταυρου και της θυσιας , ὡς ἐκει νενομισμενων τουτων και του ποιητου παραβαλλοντος τα ἐκει συντελουμενα . |
Ἐξιοντι γουν ἐκεινῳ του στρατοπεδου , των στρατιωτων περι λαφυραγωγιαν ἀσχολουμενων , ὑπαντιαζει ὁ γενναιος Ἀλεξιος προ της φαλαγγος ὠν | ||
, ἐπιπλευσαντες πολλας διεφθειραν τριηρεις των πολεμιων περι τας τροφας ἀσχολουμενων . Πομπισκος Ἀρκας ἀει στρατοπεδευων τας ὁδους τας ἐπι |
προ δε της τουτων χορειας και κωμασιας γραφηναι ὑπο του ποιητου αὐτον . ὁ δε λογος : γενοιτο μοι ἐπιτυχειν | ||
' Ἀλκαιος „ λοφον τε σειων Καρικον . ” Του ποιητου δ ' εἰρηκοτος οὑτωσι ” Μασθλης αὐ „ Καρων |
ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
ἀναγκαιοταται τεχναι τυγχανουσιν προς την του βιου χρειαν [ μηχανικη προηγουμενη της ἀρχιτεκτονικης ] ἡ τε των μαγγαναριων , μηχανικων | ||
μεγιστην ποιειται παροδον ἡ δε σεληνη την ἐλαχιστην , ἐτι προηγουμενη ἐσται του ἡλιου ἡ σεληνη ταις ἐξ ἀμφοτερων των |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
εἰσιν ἀμφοτεροι κακοι . Χαλεπη , λεγω σοι , και προσαντης , ὠ τεκνον , ὁδος ἐστιν , ὡς τον | ||
θαυμαστη . Τοπος μεν ἠν οὐκ ἐπιπεδος , ἀλλα πανυ προσαντης και ὀρθιος , ὁν παραλαβων κατα θατερα εἰς ὑπερβολην |
αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
χρονους προτεκμαιρεσθαι χρη . Ὁσοι δ ' ἀν ἀμελησωσι των τοιουτεων ἀμφιφλασματων , ἠν και ἀλλο μηδεν αὐτοισι φλαυρον μεζον | ||
νοσηροτερον γινεται , σφακελισμοι τε χρονιοι ὀστεου πολλοισιν ἠδη ἀπο τοιουτεων προφασιων ἐγενοντο . Ἀταρ και ἠν μη παρα το |
. Ζηναν και ὡς ῥητορα δεξιον και ὡς ἀνδρα ἀγαθον φιλουμεν , ὀφειλομεν δε τινας αὐτῳ και χαριτας ἀντι των | ||
οὐκ ἐν πασι τοις φιλουμενοις ἠδη και φιλια γινεται : φιλουμεν γαρ και τα ἀψυχα δια τι τουτων των τριων |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
, οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
ὑπακουοι , σιμοτης δε μηδεμια γενοιτο ἐν τῳ σκελει , διελουμεν τον χορηγον κατ ' ἐπικοπου της ἐπιβολης του τυφλαγκιστρου | ||
το μηκος , και μικροτεραν γε των ἐν φλεβοτομιαις , διελουμεν τε το δερμα δια βαθους μεχρι του κιρσου . |
, θερμοτερα δε δια την θερμασιαν : ἐπι μεντοι των θυμουμενων οὐκ ἐστιν οὑτως εὑρειν , ἀλλα θερμα μεν ἐστιν | ||
ἀει κινησεσι παντων της καρδιας κεχρημενων , μηθ ' ὡσαυτως θυμουμενων τε και δειλιωντων , ἀλλα καθ ' ἁς ἀν |
ὁ βασιλευς ὀργῃ ληφθεις την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτων ἐποιειτο προκαταλαβειν τε και προκατασχειν τουτους βουλομενος πριν τι και νεωτερον | ||
τοις Κλητοριοις ξενων , και μισθον δους μηνος , ἐκελευε προκαταλαβειν αὐτους τον Κιθαιρωνα . τοις δ ' Ὀρχομενιοις εἰπεν |
γενος εἰς εἰδη οὐ δυναται , αὐτου Ἀριστοτελους λεγοντος των ἑτερογενων και μη ὑπ ' ἀλληλα τεταγμενων ἑτεραι τῳ εἰδει | ||
ἀλληλων ἡ γενεσις ἠ μεταφερει ἐξωθεν γονον ἠ ἐκ τινων ἑτερογενων ἡ τουτων γενεσις : οὐ γαρ ὠφθη , φησιν |
Δωδωνης μεδεων δυσχειμερου „ . και Διονυσιος ” Δωδωνης ἠπειρος ἀπειριτος ἐκτετανυσται ” . Φιλοξενος δε ὁ την Ὀδυσσειαν ὑπομνηματιζων | ||
οὐ τι προσεσσυμενον στυφελιξεν : ἀλλ ' ἁτε πρων εἱστηκει ἀπειριτος οὐρεϊ μακρῳ , τον ῥα διιπετεων ποταμων μενος οὐδ |
. Οἱ δ ' ἐς τον Ἀντωνιον ἀπεσταλμενοι πρεσβεις , αἰδουμενοι των ἐντολων το ἀλλοκοτον , οὐδεν μεν ἐφασαν , | ||
φοιτηταις , ἀλλα τον νεον ὡς πρεσβυτην ᾐσχυνοντο την ἐπιστημην αἰδουμενοι . Περικλεους μεν οὐν το μεγα και θρυλλουμενον ἠν |
, ἀνδρες καλοι κἀγαθοι , ἀλλ ' ὁμως ἀγωνιωντες και ἀπορουμενοι φανεροι παντες ἠσαν . κἀγω τα τε ἱματια ἀπερριπτουν | ||
δε τουτων Θηβαιοι καμνοντες τῳ προς Φωκεις πολεμῳ και χρηματων ἀπορουμενοι πρεσβεις ἐξεπεμψαν προς τον των Περσων βασιλεα , παρακαλουντες |
και τα ἑξης , και το ἐπειδη γαρ οὐχι των πεπολιτευμενων οὐδε των ἐνοχλουντων ὑμας ὠν πραγμα τηλικουτον φημι δειξειν | ||
' ἀνεχεσθαι φωνην μητε τουτου μητ ' ἐκεινου , τοιαυτα πεπολιτευμενων . Ἀλλα νη Δια ταυτα μεν τοιουτοι γεγονασιν ἐν |
μονος ἠ κατ ' ἐνεργειαν ἠ παντως κατα δυναμιν αὐτῳ προστιθεμεν , ἀλλα και ἁπλως ἐπι ἑκαστου των ὁπωσουν ὀντων | ||
τοις παλαιοις των βιβλιων εὑρηται . τουτου χαριν και ἡμεις προστιθεμεν το ν ἐν τοις τοιουτοις δια την του μετρου |
δυσχωριαις παραταξαμενην σφισιν ἐνικησαν . γενομενης δ ' ἰσχυρας και πολυχρονιου μαχης πολλους μεν ἀποκτειναντες Ῥωμαιων , πολλῳ δ ' | ||
τοις νεωτεροις καιροις , καταπεπολεμημενων μεν των πλειστων ἐθνων , πολυχρονιου δε εἰρηνης γενομενης , μετεπεσεν ἐν τῃ Ῥωμῃ το |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
προσδεοιντο , ψηφισθηναι ἐς τον ἐκπλουν . και ὁ Νικιας ἀκουσιος μεν ᾑρημενος ἀρχειν , νομιζων δε την πολιν οὐκ | ||
ὁρμης μεν ἑκουσιος ἡ κινησις , προς δε του παθηματος ἀκουσιος . ἁπερ δ ' ἐπι των σκιρρων , ταυτα |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
των κατα την οἰκουμενην και πλειστην τε και καλλιστην χωραν νεμεσθαι , διενοειτο στρατευειν εἰς την Ἰνδικην , ἡς ἐβασιλευε | ||
: τουτῳ γαρ διαιτητῃ ἐπετραποντο : κατηλλαξε δε ὡδε , νεμεσθαι ἑκατερους την ἐχουσι . Σιγειον μεν νυν οὑτω ἐγενετο |
δε ἐστιν ἀντιφασκειν λεγω προτασιν προτασει την του αὐτου κατηγορουμενου ποιουμενην την κατηγοριαν κατα του αὐτου ὑποκειμενου τῳ παραληφθεντι και | ||
την ἀπογειον περιφερειαν εἰς τα προηγουμενα του κοσμου την μεταβασιν ποιουμενην ἀκολουθως τῃ της ἀνωμαλιας ἀποκαταστασει . προς μεντοι την |
τοις Ὀλυμπιοις του περυσιν ἐνιαυτου ὀντος ἐκελευσε τους Ἠλειους Νερων ἀναβαλεσθαι αὐτα ἐς την ἑαυτου ἐπιδημιαν , ὡς ἐκεινῳ μαλλον | ||
ἐπιεικειαν της κολασεως του ἀνδρος και οὐδ ' εἰς ἑτερους ἀναβαλεσθαι χρονους τας κρισεις των ἐν ταις αἰτιαις βουλομενου : |
. λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ||
ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι |
τοις νοσουσιν . . . . [ . ] και προσθεν μεν ἐρις ἠν οὐ σμικρα νικησαι τωι πληθει των | ||
συντεινουσιν εἰς βασιν μιαν : ἑκτον δ ' ὁπερ και προσθεν εἰφ ' , ὁ βοστρυχος ἀπο των θεων ἀρχην |
, ἀλλ ' ἀνδρων προς ἀρετην πεφυκοτων και μηδεν ταυτης ἐπιπροσθεν ποιουμενων , ἀλλ ' οὐχι σαρκος εὐσταθες καταστημα ἀγαπωντων | ||
, και τοσουτον γε μερος , ὁσον ἀν ἡ σεληνη ἐπιπροσθεν γενηται . ἐαν δε μη κατα τον συνδεσμον ἡ |
: αὐτις δι ' ἐξοπισω , και σημαινει το ἐξ ὑστερου , το δε αὐθι τοπικον ἐστιν ἀντι του αὐτοθι | ||
ἀγει , ὁτε δε τας χειμεριους τροπας εὐδιος διελθων ἐξ ὑστερου πολλην ζαλην και φοβεραν ἀνεμων ῥοπην κατεσκευασεν : οὐτε |
, Μακεδονικον εὑρημα , διψους ἐγερτικον βρωμα , ᾡ ἐχρωντο μεσουντος του ποτου : και ὁ μυττωτος , τριμμα ἐκ | ||
κιθαρῳδον , τον περι Μους ' ἐφιλησεν , ὁ δε μεσουντος του δειπνου την λυραν ἀναλαβων ἡδιω την εὐωχιαν ἐποιει |
οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
δε μεριδα καταριθμηθηναι την των δημιουργων των τας βαναυσους τεχνας μεταχειριζομενων και λειτουργιας τελουντων τας ἀναγκαιοτατας , το παραπλησιον ποιουσης | ||
πολεμον . . . . πολιτικων ] οἱονει δημαγωγων και μεταχειριζομενων τα κοινα πραγματα . . . . κεχρημαι ] |
τυποι των ἐν Ἰταλιᾳ αὐτου πραξεων και των εἰς ἀνθρωπους ἐμφερομενων εἰς το κοινον λογων ὁποιοι τινες ἠσαν . Ποτε | ||
οὑτος ζητω ἐνωπιον σου ” , οὐκ ἀπο σκοπου των ἐμφερομενων ἑκαστον των ὀνοματων τιθεις , το „ οὑτος „ |
τι λυπηρον εἰη , εἰς ταυτα παρακαλουντες . και το προθυμεισθαι δε συναυξειν τον οἰκον ἐπαιδευομεν αὐτην , ἐπιγιγνωσκειν αὐτην | ||
και μιμειται , και τα ὑποζυγια ὁδων , ὡς ἠ προθυμεισθαι προς αὐτας , εἰ εὐ αὐτοις ἐχειν ἐν αἰσθησει |
οὐν και ἐτι πλειω τουτων φασιν οἱ την μεταβατικην κινησιν ἀναιρουντες . ἡμεις δε μητε τους λογους τουτους μητε το | ||
εὐεργετης νομιζοιτο , και καθαπερ οἱ τα δεινοτερα των θηριων ἀναιρουντες ὡς εὐ ποιουντες τον κοινον βιον ἐπαινου τυγχανουσιν , |
βιον τον ἀνθρωπινον : ταχυ γε μην ἐπιλαβον γηρας ὁντινουν ποιησει ' ἀν μηποτ ' ἐθελησαι παλιν ἀναβιωναι , λογισαμενον | ||
μεν ἀλλ ' ὁσα λυμανειται και χειρον ἐχειν τα κοινα ποιησει , κυριος εἰ γενησεται , ταχα δη καθ ' |
την δε ἑτερην [ την ] μεϲηγυ των ὠμοπλατεων ἐρειδειν ἀναιμακτον , ϲχαζειν τε την ἐπι τηϲ κορυφηϲ ἀφειδεωϲ ἐϲ | ||
ὡν μη δειται ὁ θεος ; και προσφερειν , δεον ἀναιμακτον θυσιαν την λογικην προσαγειν λατρειαν ; Ὁ δε περι |
λιθινην και ἐπιγραμμα τοδε : τησδε ποθ ' ἡ μεγαλαυχος ἀνικητος τε προς ἀλκην Ἑλλας ἐδουλωθη καλλεος ἰσοθεου , Λαιδος | ||
, και ἐπιγραμμα τοδε : Τησδε ποθ ' ἡ μεγαλαυχος ἀνικητος τε προς ἀλκην Ἑλλας ἐδουλωθη καλλεος ἰσοθεου , Λαϊδος |
Τιμιος μεν δη ὁ θεωρητικος βιος , ἑπομενος δε και ἀναγκαιος ὁ πρακτικος : ὁτι δε τουτο οὑτως ἐχει , | ||
τις προσεθηκε τον ἑξης στιχον . . ἀθετειται ὁτι οὐκ ἀναγκαιος : προκειται γαρ το ἀλλ ' αἰει μυθοισι λαβρευεαι |
. μετα γαρ το συναφθηναι παλιν ὑποστρεφει το μεν δεξιον νευρον εἰς τον δεξιον ὀφθαλμον , το δε ἀριστερον εἰς | ||
περι το νη στερητικον , κατα στερησιν του ἐπους . νευρον , περι το νεισθαι δι ' ὁλου του σωματος |
τους γονεις θανατῳ και τα αὐτων μειωσει , και ἐσται λαμπροτερος των γονεων δι ' ἑαυτου κτωμενος και ἐν ἱεροις | ||
ἡ σεληνη των ἀλλων ἀστρων , ἠ ὁ ἡλιος ὁ λαμπροτερος , ἠ ὁσα ἀλλα ἐστι ποιητικωτερα . Σωφρων δε |
ἀπομεριζουσαι : διο και εὐθικτοι προς τας ἀπαντησεις ἠσαν . κατηγορουντος οὐν ποτε Στιλπωνος Γλυκερας παρα ποτον ὡς διαφθειρουσης τους | ||
μη ἀλογος ἡ ἐπιτιμησις εἰναι σου δοξῃ και θρασεια , κατηγορουντος ὡν ἀγνοεις . Ἐτι γαρ τουτο μοι το λοιπον |
της οὐρας του ταυρου . και Αἰσχυλος δ ' ἐκφανεστερον προσπαιζων τῳ ὀνοματι κατα την ὁμοφωνιαν : αἱ δ ' | ||
λογους , και συγχαιρω της λεξεως αὐτῳ , κἀν με προσπαιζων οὑτωσι πειθῃ , μη πανυ τουτου φροντιζειν , οὐ |
ἡμεις , ἀλλ ' ἀνωθεν κατω καταγραφοντες εἰς ὀρθον . πολυχρονιους δ ' εἰναι τους ἀνθρωπους καθ ' ὑπερβολην , | ||
διαθεσεων και των ἐναντιων , ὡν τας μεν μειζους και πολυχρονιους καλουμεν συμπαθειας και ἐχθρας , τας δε ἐλαττους και |
χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
ἀγγελος ἀποβεβηκοτων Μηδων ἐς την γην , ἐπανηκων δε Λακεδαιμονιους ὑπερβαλεσθαι φαιη την ἐξοδον , εἰναι γαρ δη νομον αὐτοις | ||
, ῥητωρ , δημηγορος και συμβουλος , και ὁτι τινες ὑπερβαλεσθαι τουτον τους προγονους ἐκομπαζον : ἀλλ ' ὁμως τουτον |
μεν ἡ λιγνυς , ἑπηται δε ἡ ἀτμις , τοτε προδρομος ὁ ἀνεμος του ὀμβρου συνισταται : οὐ μενει δε | ||
. προς ] ἐν . . ἀλλ ' ἐπι δαιμονων προδρομος ἠλθον ] ὁτε βρομος και ἠχος και κτυπος γεγονεν |
οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
μεν οὐν ἐξεσται τους ἀναγινωσκοντας κρινειν προς τας ἰδιας ἑκαστου προαιρεσεις . 〛 την δε Μηδειαν ἱστορουσι καθηγησασθαι τους Ἀργοναυτας | ||
ἐστιν . Οὐκ ἐξεστι δε γαμειν ἐξ ἀλλου γενους ἠ προαιρεσεις ἠ τεχνας μεταχειριζεσθαι , οἱον στρατιωτην ὀντα γεωργειν ἠ |
ὁ δε μιν ῥεα παλλε και οἰος . τον οἱ ἐλαφρον ἐθηκε Κρονου παις ἀγκυλομητεω : [ ἡ διπλη ] | ||
Στρεφεσθαι δε χρη ῥηϊδιως τον νοσεοντα και ἐν τοισι μετεωρισμοισιν ἐλαφρον εἰναι [ . . ] : “ μετεωρισμον ” |
φυγειν . ὁ μυθος δηλοι , ὁτι και ὑπ ' ἀσθενων ἐστι τις εὐκαιρος βοηθεια . μυρμηξ διψησας κατελθων εἰς | ||
ἐπιφανεστατοι δε ἐξ ἀδοξων ἀει γινονται και ἰσχυροι μεν ἐξ ἀσθενων , ἐκ δε ἀδυνατων δυνατοι και συνετοι μεν ἐξ |
Ποτιδαιατης ἐστη ἐν χειμερινῳ καιρῳ παννυχιος εὐχομενος . και τοσουτον μεταρσιος , φησι , γεγονε την ψυχην , ὡστε μη | ||
, δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , ὠ φιλε |
. ἀτιμοτατον γουν ἐστιν φυτων και ἀνθων οὐτε εἰς ἑορταζοντων θαλιας οὐτ ' ἐς στεφανους θεων ἠ ἀνθρωπων παραλαμβομενον . | ||
Ἰδομενευς δε φησι και τους ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΙΔΑΣ Ἱππιαν και Ἱππαρχον εὑρειν θαλιας και κωμους : διο και ἱππων και ἑτερων πολλων |
ὁς ἐπι των ἑπτα χορδων ἑπταπυλους τας Θηβας ᾠκοδομησεν . ἀναιρεθεντος δε του Ὀρφεως ὑπο των Θρᾳκικων γυναικων την λυραν | ||
μεχρι Σκιπιων , ὁ Πουπλιου Σκιπιωνος τουδε του περι Ἰβηριαν ἀναιρεθεντος υἱος , ἐπιπλευσας και δοξαν ἁπασιν ἐμβαλων , ὡς |
τι πολει ἀμεινον ἠ γυναικας τε και ἀνδρας ὡς ἀριστους ἐγγιγνεσθαι ; Οὐκ ἐστιν . Τουτο δε μουσικη τε και | ||
ὑβριστοτερος εἰναι , οἱς φασιν ὑπο της ὑβρεως κοπον οὐκ ἐγγιγνεσθαι . ὁμως δε και λεξον , ἐφη , ἐκ |
ἀντι του συ πρωτος ἀκουσας του ὀνειρου εὐνοϊκως συνεβουλευσας ἐξιλεωσασθαι οὐρανιους και . . χθονιους δαιμονας . τον ὀνειρον . | ||
παρακλησεσι . γαιαν οὐρανον τε ] ἠγουν τους ἐπιγειους και οὐρανιους θεους . θεοκλυτων ] εὐχομενος . περᾳ ] διερχεται |
πληγην βιασα - μενος ὑμας ἐπιτρεφθηναι ἰατρῳ , μαλλον του ἀποκτειναντος φονευς ἐστιν , ὁ ἀρξας της πληγης φονευς γιγνεται | ||
αἰχμαλωτισθεις ὑπο Περσων ἀνηνεχθη ὡς βασιλεα , Ὀροιτου τον Πολυκρατη ἀποκτειναντος . θεραπευσας δ ' ὁ Δημοκηδης Ἀτοσσαν την Δαρειου |
. Τοτε μεν οὐν ἐπι πολυ ἐδακρυομεν , ὑστερον δε ἀναστησαντες τους ἑταιρους την μεν ναυν ὑπεστηριξαμεν , αὐτοι δε | ||
, αὐτον μεν πολυτελεσι δωρεαις ἐτιμησαν , εἰκονα δε χαλκην ἀναστησαντες ἐψηφισαντο θυσιαν ἐπιτελειν Ὁμηρῳ καθ ' ἡμεραν και κατα |
το ὁραν , πεποιηκεναι δε το ἑωρακεναι ὡς κατα την προφοραν . εἰ δε ταυτα , κἀκεινα . ψευδος δε | ||
των ἀκρων ληφθῃ , μετωνομασμενος μεντοι και ἀλλως κατα την προφοραν ἐκφερομενος , οἱον ὡς εἰ τις μελλων δειξαι ὁτι |
δε ἀμμωι χωσθεντα φασιν ἀποθανειν . τινες δε αὐτον ἐφασαν διακουσαι Ξενοφανους και Ἱππασου του Πυθαγορειου . ἠν δε ἐπι | ||
Ἡρακλειτος [ ] . . . τινες δε αὐτον ἐφασαν διακουσαι Ξενοφανους και Ἱππασου του Πυθαγορειου . . . . |
προπαροξυτονως δια του α , ἀλλα παροξυτονως δια του ε εὑρεσθαι . Ῥαφανον ἐπι της ῥαφανιδος μη θῃς : σημαινει | ||
εἰπερ ὡν τους νομους χαριν , τουτων και την ῥητορικην εὑρεσθαι νενικηκεν . ἀλλα μην ὁ γε ἑτερους τα δικαια |
κοινωνουμεν : ὁταν γαρ περι ὁμωνυμων λεγῃ τις ἑτερου μη νοουντος περι ποιου σημαινομενου λεγει , διαφθαρησεται το κοινωνικον : | ||
νυν δε τουτο μεν οὐκ ἐσμεν , ἡ δε του νοουντος ἐνεργεια : ὡστε ἐνεργουντος ἐκεινου ἐνεργοιμεν ἀν ἡμεις . |
ἐκινησεν ἀρχην . ἐπειδη γαρ Ὑγινος εἰς Μιλητον ἀπηλλαγη , καταλειφθεντες οἱ δουλοι του προεστηκοτος ἐρημοι προς ἀσωτιαν ὡρμων , | ||
ἐρυμασι του χαρακος ἐπλησιασαν , ὑποστραφεντες ἐστησαν , και οἱ καταλειφθεντες ἐν τῳ στρατοπεδῳ τας πυλας ἀναπετασαντες ἐξεδραμον ἀθροοι κατα |
γενεσιουργου , βριθουσαι λοιπον εἰς γενεσιν . Ἐσχατος δε προς ἀντιδιαστολην του θειου ἱδρωτος ὁν ἰσχουσιν αἱ ἀναγομεναι ὡς ἑξης | ||
γενος του συλλογισμου : το δε ἐν ᾡ τεθεντων προς ἀντιδιαστολην των ἀλλων λογων των ἀσυλλογιστων : το δε τινων |
, κἀν μη ὑφ ' ἑκοντος ἀναιρεθῃ , κατα του κτειναντος φονωσι , νικωντος του οἰκειου παθους τον ἀκριβη των | ||
, δεδιοτες οὐ πορθησιν ἀλλα δουλειαν την ὑπ ' ἀνδροφονου κτειναντος ἡγεμονα και εὐεργετηνἀμφοτερα γαρ ἠν αὐτῳ Καισαρἀπεμαχοντο μεν ἐφ |
. Εὐθιας : Ὑπερειδης ὑπερ Φρυνης . των ἐπι συκοφαντιᾳ διαβεβλημενων ἠν ὁ Εὐθιας . τον μεντοι λογον αὐτῳ τον | ||
του παιδος αἰτιασασθαι προς τον πατερα , οὐ γαρ των διαβεβλημενων ἡ πραξις . Το προς τι ὁτι μειζον ἠ |
την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
ἐχουσα . κηρ ἀχεϊ σμυχουσα : τῃ λυπῃ την ψυχην καιομενη και ἀναλισκουσα . νοος δε οἱ ἠυτ ' ὀνειρος | ||
αὐτου . . . ὡσπερ πρινος : Ὁτι ἡ πρινος καιομενη ψοφον ποιει . ἐστι δε ἡ πρινος ξυλον πικροτατον |
τῳ πολεμῳ ἀρα κρατῃ τις , παντα δε τα των νικωμενων ἀγαθα των νικωντων γιγνεσθαι . Καλως γε , ὠ | ||
προσβαλων ἀδοκητως ἐκρατησε μηδενος προγνοντος μητε των νικωντων μητε των νικωμενων . Ἰασων Θετταλος ἀπαιτουμενος ὑπο των μισθοφορων ἀργυριον , |
. . ἰσως Ἐριννυς ἐστι : τα γαρ ἀποτροπαια των φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . ἐκ τραγῳδιας : Ὡς οἱ | ||
. μαλιστα δ ' ἐνοχλουνται οἱ μελαγχολικοι ὑπο των τοιουτων φαντασματων : εὐκινητοι γαρ ὀντες ὡς πολλου και παχεος ἐν |
και ἀπογινεται χωρις της του ὑποκειμενου φθορας : οὐ γαρ ἀφαιρουμενων των συμβεβηκοτων ἀφαιρειται και το ὁλον , φημι δη | ||
διφορουσιν ἐνιοι δε και τριφορουσιν αὐτων δια πληθος τροφης : ἀφαιρουμενων γαρ των πρωτων ῥᾳδιως ἑτερα φυουσι και παλιν τουτων |
του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
οἱ βουλευται [ τον ] θορυβον συνηγαγον τον δημον οὐδεν προσποιουμενοι μετεσχηκεναι του πραγματος . συνεληλυθοτος δε του πληθους ἀνισταμενοι | ||
. . τουτο φησι : τινες ἐνταυθα ἑαυτοις κατεσκευαζον , προσποιουμενοι εἰναι προξενοι πολεων τινων , ἱνα αὑται αἱ πολεις |
δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
ἀγωγον καταμηνιων νεʹ . Θεραπεια των δια πλειστην πιμελην μη καθαιρομενων νϚʹ . Θεραπεια των ὑπο ἀτροφιας μη καθαιρομενων νζʹ | ||
παρα φυσιν το ἐπεχεσθαι το ἐμμηνον . των οὐν μη καθαιρομενων αἱ μεν μηδεν ἐχουσαι παθος οὐ καθαιρονται φυσικως , |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
ὁνπερ οὐν τροπον οὐτε ἡ ἐν τῳ κρουομενῳ χαλκωματι φωνη ἐξακουεται οὐτε ἡ ἐν τῳ στοματι του κεκραγοτος , ἀλλ | ||
δε ἀμφοιν ἁμα κρουσθεντων ἡδεια και προσηνης ἐκ της κρασεως ἐξακουεται φωνη . των δε κατα το ἑξης ἡρμοσμενων φθογγων |
ποσιν , το σκληροδιαιτον χαλωντες εἰς τε ψυχης εὐθυμιαν και εὐπαθειαν σωματος . και οὐ δηπου διδασκαλοι ῥᾳθυμιας και τρυφης | ||
ἠ ἐλαττω κατα τε το των παθων μεγεθος και την εὐπαθειαν τε και εὐαισθησιαν τἀνθρωπου . Δει δε παντως ὡδε |
ὁτι και περι τἀγαθου , ἐπειδη φησι : τον δε ὑπερουρανιον τοπον οὐτε τις ὑμνησε ποιητης ἀξιως , και ἐτι | ||
ἐρωτος ἐπι τους ἐγκοσμιους θεους και τον οὐρανον και τον ὑπερουρανιον τοπον και τα θεια και ἀτρεμη θεαματα , και |
' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
ἀπεκτειναν ἀπειθουντας προς την ἐκδοσιν , ἐν οἱς και των βασιλικων ὑπηρχον Σκυθων , οἱ ὑπο Ἀττηλᾳ ταττεσθαι ἀνηναμενοι παρα | ||
. Ὁνωρια , ἀδελφη Βαλεντινιανου . ἡτις και αὐτη των βασιλικων εἰχετο σκηπτρων . Εὐγενιῳ δε τινι την ἐπιμελειαν των |
Ἐξαπατᾳ . . μενετοι θεοι : Ἀνεξικακοι και οὐκ εὐθεως τιμωρουμενοι . Ἀλλως . παροιμια αὑτη μενετοι θεοι , οὐκ | ||
, οὐδ ' ἀναιρουντες τας ὁμολογιας , ἀλλα τους ἀνῃρηκοτας τιμωρουμενοι [ αὐτο δρωσιν ] , ἀναιτιοι τε προς θεους |
, νη την Ἀθηναν . Νη Δι ' , οὐχι πειστεον . Ἡξουσι καὐθις , ἠν ἐχωμεν την Πυλον . | ||
παρα τινι των νεωτερων κωμῳδων , οἱς και αὐτοις οὐ πειστεον . Ἐντεχνως : πανυ αἰτιωνται τοὐνομα και φασι τεχνικως |
Τροιᾳ συμμαχων Αἰθιοπων , Ἰνδων , Ἀμαζονων εἰς ἐπικουριαν ἀποχρην δεικνυμενων . λυπει δε λιαν αὐτον Ἀχιλλευς ὀργιλος ὠν ἁμα | ||
ἡ δε του ἡλιου κατα το των ὑπ ' αὐτου δεικνυμενων χρονων ἰδιον ἀπο τε της ἑῳας και της ἑσπεριας |
ἁμα μεν περι των πραξεων λεγει τυπῳ , οἱας δει προαιρεισθαι , ἁμα δε λανθανων εἰσβαλλει εἰς τον περι ἀρετων | ||
και χαριν προς τουτοις εἰδεναι . τουτων τινας εἰκος ἠν προαιρεισθαι και τον ὑον σου και αὐτον σε , ἐμε |
ἀμυμονος υἱεος υἱας ἡμεας , οἱ σε φιλῃσιν ἀειραμενοι παλαμῃσιν οἰσομεν ἐς νηας και ἐς Ἑλλαδος ἱερον οὐδας ἀξομεν ἀσπασιως | ||
ἐστι μελετῃ . χρηματα δε ὡστε ἐχειν ἐς αὐτα , οἰσομεν : ἠ δεινον ἀν εἰη εἰ οἱ μεν ἐκεινων |
ἐπ ' Ἀθηνας ἐξεβαλον τους Μητιονιδας και την ἀρχην τετραχῃ διειλον : εἰχε δε το παν κρατος Αἰγευς . γαμει | ||
ἐπιβουλευων τῃ πολει και κακον ἐργασασθαι βουλομενος τι το τειχος διειλον , ἠ ὁπερ ἀν ὑποθεσις διδῳ , εἰκοτως κρινομαι |
ὑμων των νεων τα ὁπλα ἀναληψονται , ἀλλ ' ὑπομενειτε ἀπολειφθηναι τουτων ἡγουμενων , οὑς ἀει πατερας ἐκαλειτε ; ὠ | ||
, ἐπιδειν ἑξης ὡς ὁλον αὐτο καταληφθηναι , και μηδεν ἀπολειφθηναι μερος γυμνον , μη σφοδρα τε πιεζειν τῃ ἐπιδεσει |
το ἐλπιζειν ἀκουσεσθαι Ῥητορικης μεν και Διαλογου ἐν τῳ μερει κατηγορουντων , ἀπολογουμενου δε προς ἀμφοτερους του Συρου , τουτο | ||
ὠμως και ἀναιδως , ὠ Ζευ και θεοι , και κατηγορουντων ἐμου ταὐθ ' ἁ και συ νυνι , και |