| . . . . . . . χο . ζʹ οὐα . . . . . . . . . | ||
| ὠων λεκιθος , ἀπιοι , ἀχραδες , μηλα κυδωνια , οὐα , μεσπιλα και τα παραπλησια . προς δε τας |
| και μνημην ἐπ ' αὐταις ἐμποιουσα . Κυπαρισσου το σπερμα συλλεγεται μεν μετα καλανδας Σεπτεμβριας , σπειρεται δε εἰς πρασιας | ||
| ὠνομασται . ἐν εὐριποις μαλιστα και περι πολεις φυεται . συλλεγεται δ ' ὁ καρπος και ὁ ὀπος ὡσπερ και |
| ἐστι και σαφης , ἐν δε τισι και ἡδυς οὐ μετριως : τηι διαλεκτωι δε ἀκρατωι Ἰαδι και οὐ μεμιγμενηι | ||
| , ἐν προτασει μονον κατακλειοντες αὐτην , και ὁσον που μετριως των αὐξητικων ἐφαπτομενοι τοπων : και ἐαν ἐμπιπτῃ εὐθεως |
| Θεσπιας ἐννεα τε Μουσας καταστησασθαι και τα ὀνοματα τα νυν μεταθεσθαι σφισι . ταυτα δε ἐνομιζεν οὑτως ὁ Πιερος ἠ | ||
| τας καθ ' ἑαυτου διαβολας , ἀλλα τοις πραγμασι , μεταθεσθαι τε την οἰκησιν ἑτερωσε ποι ποτε παντα τα ἑαυτου |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
| γαρ βραδυτερον ἐξολιϲθαινει και χαλεπωτερον ἐμβαλλεται δια την πυκνοτητα των ὑπεροχων τε και κοιλοτητων . παϲχει μεν οὐν ἐϲτιν ὁτε | ||
| ἡμιν τετακται προς το λαμβανειν τα ἐπιβαλλοντα μερη των ἐκκειμενων ὑπεροχων , ὁταν μη κατ ' αὐτων των μεσων ἠ |
| οὐδε πευσεσθαι παρ ' ἡμων , πριν ξενιων των παροντων μεταδουναι , και λαβων ἡμας ἠγεν ἐπι την οἰκιαν ἐπεποιητο | ||
| δε πλειονων δειται των ἐπιμελουμενων ; τις δε κυριος μειζονων μεταδουναι πραγματων ; τινι δε μαλλον ἐξεστιν ἑτερῳ πιστευειν τα |
| δε δικαιωντες ? : ἀδικα γαρ δικαιοι προς οὐδενα γιγνεσθαι ἀξιωσουσιν , εἰ δε και ἐπιχειροιεν , προς μεν βραχυ | ||
| και μειονος ἀξιοι : ἠν δε τι γενηται ἀγαθον , ἀξιωσουσιν οὑτοι παντες ἰσομοιρειν . καιτοι ἐγωγε οὐδεν ἀνισωτερον νομιζω |
| ὁτι πλειστα παντων γεγραφως ψηφισματα , οὐδεμιαν πωποτε γραφην πεφευγε παρανομων , καλως οἰμαι σεμνυνομενος . Ἐγραφοντο γαρ ἀλληλους παρανομων | ||
| αʹ , Μεγακλης αʹ , Περι νομων αʹ , Περι παρανομων αʹ , Των Ξενοκρατους συναγωγης αʹ , Ὁμιλητικος αʹ |
| , και πασα μυια φευγει το πυρ : ἀετος και κιρκος και ὁσα ὑψιπετεστερα ἐστιν των ὀρνεων φευγει το ὑδωρ | ||
| θηριων . Ξιφιος πτηνον ἐστιν , ἱεραξ , ὁ καλουμενος κιρκος . Ξιφιος ἰχθυς ὁμοιος ἰουλιδι ποικιλος μεν , μικροτερος |
| ἑκατεροις , προβολην ἐχον τους ὁπλιτας προ σφων και τους τοξοτας , λοχοι δυο , το δε τῃ μεσῃ φαλαγγι | ||
| τους βαρβαρους ἐπι το εὐωνυμον κατα ταὐτα ταξαμενοι ἐπορευοντο τους τοξοτας μεταξυ των λοχων [ ὀρθιων ] ἐχοντες , ὑπολειπομενου |
| τοιουτων ἐστιν μζ κδ , οἱων δ ' αἱ δ ὀρθαι τξ , τοιουτων κγ μβ , λοιπη δε ἡ | ||
| τξ , τοιουτων ἐσται μθ , οἱων δε αἱ δ ὀρθαι τξ , τοιουτων κδ λ . ὡστ ' ἐπει |
| οἰδημα μαλθακον : τῃ τριτῃ δε το ἐπιδεθεν λυθεν , ἰσχνοτερον , παρα πασας τας ἐπιδεσιας τουτο . Τῃ δε | ||
| το βρωμα . και τριτη Λακωνικη . ἐν ἡμεραις τρισιν ἰσχνοτερον αὐτον ἀποφανω Φιλιππιδου . οὑτως ἐν ἡμεραις ὀλιγαις νεκρους |
| ἀντι ὀροφου και στρωματων τουτοις χρησθαι , εὐωδιαζομενην ἁμα και ὑγιεινοτερον τον ἀερα ἐχουσαν παρα τουτο : γενεσθαι δ ' | ||
| , ὡς εἰρηται , ἐπει ὁσαι κυουσαι καθαιρονται μικρα , ὑγιεινοτερον διαφερουσιν . αἱ δε πλειω καθαιρομεναι , αἱ μεν |
| της παντα ἀναγκαζουσης , ὡς ὁ ἐκεινων λογος , κινεισθαι παρα φυσιν ἡμας ἐπι το καταψηφιζεσθαι των ὑπ ' αὐτης | ||
| σκληροι και κακοστομαχοι : οἱ δε μεσοι μεσως εὐδιοικητοι . παρα δε τα μερη διαλλαττουσιν ἐπι τοις οὐραιοις , οἱς |
| . μεγα δε και ἀξιολογον γνωρισμα πεψεως ἐν τοις πρωτοις οὐροις οὐδεποτε φαινεται κατα τους τοιουτους πυρετους . Των δυναμεων | ||
| , οἰσθα δε και τα των πλεοναζοντων ἐξευρισκειν χυμων ἐν οὐροις εἰδη , ῥᾳδιως ἀν και τα ἐπι τοις κατεχουσι |
| ὡς ἐπι τας πυλας των τε ἱππεων ὀλιγους και των τοξοτων προκατασκεψομενους την ὁδον την ὀπισω [ ὡς ἐπι τας | ||
| , ἐκδρομης τε ἐπ ' αὐτους των Ἀγριανων και των τοξοτων ὀλιγων κατα προσταξιν Ἀλεξανδρου γενομενης ῥᾳδιως ἀπο της ὑπωρειας |
| της συνοδου ἐτυγχανεν . εἰ δε ἀπογινεται τι κατα την παραθεσιν αὐτων , ἐλασσωσις ἐσται της μιας μοναδος και οὐκετι | ||
| του μη συνειναι την παραθεσιν των προθεσεων αὐτο ἐπιδεξασθαι την παραθεσιν ; παλιν γαρ οὐδ ' ἡ κλητικη παραθεσιν ἐπιδεχεται |
| ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
| λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
| και στρωμνην και σκηνην οὐρανοφορον ἀνθινην και θρονον ἀργυρουν και ἐπιχρυσον σκιαδειον και φιαλας λιθοκολλητους χρυσας εἰκοσι , ἀργυρας δε | ||
| στοᾳ δε του ἱερου μεγεθει μεγα ἀγαλμα ἀνακειται , ξοανον ἐπιχρυσον πλην προσωπου και χειρων τε ἀκρων και ποδων , |
| λιμον , ὑποκρυπτομενος ἐν λοχμαις ἠ φαραγξιν , ὁπῃ τι ἀμελουμενον ἰδοι , ἐφιπτατο ἐξ ἀφανους ὡς τις αἰετος και | ||
| ὁ Καλλισθενης ὑπ ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι , διοτι τας Φωκαιδας |
| παιδες ἰατρων , ἱνα νοητε τας φυσεις , ὁπηνικα αὐτο ὑγιεινον φαρμακον κατασκευασαι βουλομενοι , τουτο οὐκ ἀκριτῳ ὁρμῃ πραττειν | ||
| , ὁμοιως και το βιβλιον οὐκ ἀπο της ὑγειας φαμεν ὑγιεινον , ἀλλα το ἐχον το τελος προς ὑγιειαν ἀφορων |
| τα περι την ταφην , τας μαρτυριας ὑμιν των εἰδοτων ἀναγνωσεται . Ὁτι τοινυν ὁ Μενεκλης , ὠ ἀνδρες , | ||
| τουτῳ την ψηφον ὑμας προσθεσθαι . πρωτον μεν οὐν μαρτυριας ἀναγνωσεται ὁτι οὐκ ἐγω αἰτιος εἰμι του εἰς το δικαστηριον |
| , καθ ' ἡν τοις κατοιχομενοις ἐπετελουν τα νομιζομενα . Νεων : Δημοσθενης ἐν τῳ ὑπερ Κτησιφωντος . περι της | ||
| Θεσσαλιωτιν , Ἰωλκιτιν , Φθιωτιν . ταυτα παρατιθεται Ἀπολλοδωρος ἐν Νεων καταλογῳ . Αἰαιης νησου : πλεοναζει ἡ αι συλλαβη |
| Τι οὐν ; οὐ νομοθετου και ταυτα αὐ φησομεν εἰναι διανεμειν ; Και μαλα . Βουλει δη τα μεν ἁπαντα | ||
| οὐτι που χρυσῳ κεκοσμημενας , ἀλλα παντοιων ἀνθων στεφανοις . διανεμειν δε και των ἀνθων αὐτων , και τἀλλα ἐπιμελεισθαι |
| , ἐσθητα τε ὁτι Μηδικην ἀντι της Μακεδονικης τε και πατριου Ἡρακλειδης ὠν μετελαβεν , οὐδαμῃ ἐπαινω , και την | ||
| ὡστε σημηναι ὁτι εἰσι Φοινισσαι και ἐμφαινουσας τινα χαρακτηρα της πατριου φωνης . εἰ γαρ και Ἑλληνικως ἐλαλουν , ἀλλ |
| . εἰπεν δε Ἁβρααμ : Δεομαι σου , ἐστιν και παραλογος θανατος ; ἀναγγειλον μοι . λεγει ὁ θανατος : | ||
| προστυχον ἐχοντα . ὡστε πολυς ὠν ὁ τουδε του πολεμου παραλογος , ἐννομον οὐδεν ἐχοντος οὐδε βεβαιον οὐδε φανερον , |
| περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
| τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
| παρα σιδηρου ἠ πυρος ἠ ὀργης βασιλικης πειραθησεται και τον πατρικον διασκεδασει πλουτον και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι | ||
| , και ὁ Κρονος δε β λογους ἐχων εἰς τον πατρικον κληρον τον ἐξουσιαστικον ἐλαχε τοπον , ἐν βασιλικῳ τε |
| βλαβη ἐγγινεται ἡμιν . ρλʹ Ὀνου Το ὀνου σκιας ἀπο παροιμιας ἐρρεθη : πλεον δε ἀπεστησε των ῥητορων την γνωσιν | ||
| ἐνην ἐω λεγειν . ἀλλ ' οὐν το γε της παροιμιας ἐξ ἀξιου του ξυλου και πασχειν ὑπηρχεν , εἰ |
| την τε Κυνουριακην ἑλοντων αὑτων ἀποτεμνεσθαι τους Ἀργειους και τους περιοικους σφων ὑπηκοους ὀντας ἀφισταναι . τοτε μεν δη παρα | ||
| θεων εὐφοριαν γενεσθαι και την γην πολυκαρπησαι , τους δε περιοικους πυθομενους ἱερεα και ἀρχοντα αὐτον καταστησαι . ἐξ αὐτου |
| νουν . και τοινυν ὡσπερ ἀπο τινος κανονος του συμμετρου οὐρου της ὑποθεσεως ἡμμενοι , οὑτω και ἐπι τα πορρω | ||
| ἐρευναν γινεσθαι . ἀντι του οὐρει . ἐπισχετικα γαρ ἐστιν οὐρου τα καρδαμα και πτυσματος . και δια τουτο φασι |
| της θυρας “ οὐδου ἐπαυλεως ” και “ ὑπερβη λαϊνον οὐδον , ” ἀπο του δι ' αὐτον ὁδευειν : | ||
| ναον αὐδω : θεμις γυαλων ὑπερβηναι λευκωι ποδι γ ' οὐδον ; οὐ θεμις , ὠ ξεναι . † οὐδ |
| τοις δασεσιν , ὡς βελεσι ταρφεσιν , ἐαν δε το ἐπιθετικον , ταρφεσιν ὡς ὀξεσιν . Ο : ἀφλοισμος δε | ||
| . . ἀριθμου βαρυνεται . το μεντοι πεμπτος ὀξυνεται το ἐπιθετικον , και το ἑκτος ἐκτος δε το χωρις ἐπιῤῥημα |
| πανυ κιβδηλον : το γαρ περισπαν και περισπασθαι ἐπι του παραινειν και παραινεισθαι λεγουσιν : δεον οὐν ἀσχολος λεγειν . | ||
| ' ἰσθι σοι τε τουθ ' ὁσην τιμην φερει κἀμοι παραινειν οὐ φοβον φερει , τεκνον , ἀνδρας βιαιους και |
| τοσουτο μερος της ἑσπεριου γης κατοικουντας : και τα μητε γενομενα παρ ' αὐτοις ἐθη μητε λεγομενα γραφειν ὡς ἐκεινων | ||
| οἱ παροντες : ἠν δε αἰσθανωνται σε ἀλλα ἠ τα γενομενα λεγοντα , νομιουσι σε και αὐτον καταδικαζειν σεαυτου παντα |
| φοβοις γενησεται . ἐαν δε πως ὁ Ἡλιος ἠ ἡ πανσεληνος κακωθῃ , παρανομον τι και βιαιον διαπραξαμενοι ταραχας τε | ||
| συνομοιουται δε Ἡλιος , ἑως γενηται ιδʹ . ἡ δε πανσεληνος περι δοξης και ἀδοξιας και ἀποδημιας και περι των |
| δε καταθυων . και τῳ μεν ἡ γαστηρ της κραιπαλης ἐμπιπλαται , και τα λοιπα τῃ τενθειᾳ δαπαναται και ψαλλεται | ||
| σπερματα . . . και αὐξεται , ἐαρι δ ' ἐμπιπλαται παχυνομενα λευκῳ χυμῳ γαλακτωδει : παλιν κατα Βρεντεσιον , |
| πεφυκα , πατρις γη δ ' Ἀθηναιων πολις . ὠ κλεινον οἰκους ' ἀστυ γενναιων τ ' ἀπο τραφεισα πατερων | ||
| . αὐτος γουν ὁ Ποσειδων φησι [ ] λειπω το κλεινον Ἰλιον βωμους τ ' ἐμους : προς δε κρηπιδων |
| γραμματ ' , οὐ διδασκαλος . Μοχθειν ἀναγκη τους θελοντας εὐτυχειν . Μι ' ἐστιν ἀρετη τἀτοπον φευγειν ἀει . | ||
| ἀνθρωπων ἀποφαινεται βιου , μεγιστον μεν εἰναι των ἀγαθων το εὐτυχειν , δευτερον δε και οὐκ ἐλαττον το εὐ βουλευεσθαι |
| πεδιον τε ἡ πολλη ἐστι και ἐκ των ποταμων το πεδιον ἐχει προσκεχωσμενον . Ἑρμον μεν γαρ και Καϋστρον και | ||
| * εἰς την γην . και δη περι το Ἀληιον πεδιον κατενεχθεντος Βελλεροφοντου και περιπορευομενου τυφλου ἀπο της πτωσεως ὁ |
| και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
| , προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
| ἐπισημος ἐγενετο . ὁ δε λογος : ἀπο της ἁλιρροθιου Μαντινειας ἐν ἁρματι πρωτος ἐνικα : ἠ ἐπισημος ὠν Ἁλιρροθιος | ||
| γαρ αὐτου πλησιαζοντος ἐρημῳ τῃ πολει κατηντησαν ἐπι θατερα της Μαντινειας οἱ πεμφθεντες ὑπο των Ἀθηναιων στρατιωται προς την συμμαχιαν |
| την των εἰδων ἡμιν ἐπαγει διδασκαλιαν , ἱνα και το διαφορον της διαιρεσεως μαθωμεν : ζητητεον δε , δια τι | ||
| δε διαφορα ἐν τῳ ποιον τι ἐστι κατηγορειται . πεμπτον διαφορον γενους και διαφορας , ὁτι ἐν τοις ὁρισμοις ἑν |
| και δημῳ φιλον , ἀγαπωμενον μεν καθ ' ἡδονην , ἀγνοουμενον δε κατα την ἀρετην . Καθαπερ δε οἱ ἰατροι | ||
| ὡν αἱ λεξεις κεινται και ἀντιληψονται τουτων , οὐ το ἀγνοουμενον ἐξ αὐτων διδασκομενοι , το δ ' ὁπερ ᾐδεισαν |
| αὐτο κατασκευαζειν , ποτε δε οὐ . Εἰ γαρ λαβοιμεν διαβεβλημενον , οὐποτε μεν ὡς ἐπαινουμενον αὐτο λαμβανομεν , ποτε | ||
| οὐν , ὠ ἀνδρες , ὑφ ' ὡν εἰπον τυραννιδων διαβεβλημενον το ἀρχειν ξυμβουλους ὑμας ποιουμαι , πως ἀν διαθειμην |
| Νεαρχος μεν δη ἐπιταχθεις τῳ ναυτικῳ προσεμενε την ὡραν του παραπλου , αὐτος δε ἀρας ἐκ Παταλων ἐστε μεν ἐπι | ||
| και ὁσον οὐ προς Ἰταλους ἐσομενον πολεμον , καλως τε παραπλου κειμενην της Ἰταλιας , ὡς ἐφην , και λιμενας |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
| ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
| , ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
| το περι τον λωτον συμβαινον : τουτο δε ἐστι δενδρον παρομοιον ἐχον τον καρπον τῳ λωτῳ : και το περι | ||
| τῳ νιφεσθαι και ὑεσθαι και ποταμους ἐξιεναι : το δε παρομοιον εἰναι το δενδρον τῃ τερμινθῳ και ἀλλοι τινες λεγουσιν |
| ἀπο των κρανειων , ὑπερθεντες το ῥω κατα δη τι ἀρχαιον . του Καρνειου δε οὐ πορρω καλουμενον ἐστιν ἀγαλμα | ||
| . Ἐδοξε τις ἐπικυψας πονηρον ὀζοντας τους περι τον [ ἀρχαιον ] ὀμφαλον τοπους καταλαβειν . φαρμακον θανασιμον ἑκων ἐπιεν |
| ὀν τῃ μεταστασει , και γαρ δυναμει αὐτο το ἀντεγκλημα μεταστασις ἐστιν : διαφερει δε , ὁτι ἡ μεν μεταστασις | ||
| το πραγμα αὐτο το μη ἀνοιξαι : ἐτι κοινωνει ἡ μεταστασις σφοδρα αὐτῃ τῃ ἀντιληψει τῃ ἐπι νομον : ἐαν |
| παραμασητην Ἀλεξις φησιν : ἀλλαχου δ ' ὁ αὐτος τρεχεδειπνους καταλεγων φησιν : πρωτος μεν ἠν σοι Καλλιμεδων ὁ Καραβος | ||
| ἐν βροτοις αὐδωμενος . ἐν δε τῳ Παγκρατιαστῃ Ἀλεξις τρεχεδειπνους καταλεγων φησιν : πρωτον μεν ἠν σοι Καλλιμεδων ὁ Καραβος |
| πολλοις ἀπιουσιν ὡς θεασαιντο και αὐτοι : ᾠοντο γαρ ἐτι καταληψεσθαι ζωντα αὐτον . και γαρ και τοδε τῃ προτεραιᾳ | ||
| πλειω : την γαρ οὐσαν μοι ποτε κατασκευην της οἰκιας καταληψεσθαι : ἀλλ ' ὑπο των λῃτουργιων και των εἰσφορων |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
| ] Ἰωνες δε δημοτας φασι τους δημοτικους . δημουσθαι : παιζειν . οὑτω Πλατων . δηπου : ὡς δη , | ||
| . ἀει δε νικαν ἀγαθον . εἰ δε τις νοσων παιζειν ὑπολαβοι ψηφοις ἠ ἀλλον παιζοντα ἰδοι , κακον , |
| των ποιητων . και ὁ μεν σκηνικος ἀναγορευθεις φιλοσοφος ἐτι μετριωτερος φαινεται , λεγων μη εἰδεναι ᾡ προσευχεται ὠ γης | ||
| τεκτων ἠ καπηλος τις συμπερινοστων τῃ στρατιᾳ . πλην ἀλλα μετριωτερος γε ὁ ἰδιωτης οὑτος ἠν , αὐτος μεν αὐτικα |
| δε τοις κεντροις ἐγγυθεν ἀμυνεσθαι και ἀποπεμπειν ἐς τους πορρωτερω τοξοτου ἀνδρος ὀιστῳ ἰσον , ταυτην οὐκ ἀληθη την φημην | ||
| τετρωμενον δε το ἑλκος * . ἀνθοπλιτου ἀντι του ὁμοτεχνου τοξοτου . αὐθοπλιτην δε λεγει τον Φιλοκτητην , ἐπει ἀμφοτεροι |
| και ὁσα ὁμορα σφισιν ἐθνη ὡσαυτως αὐτονομα , και ταυτα παρακαλειν ἐς το ἐργον : εἰναι δε την τε πολιν | ||
| τους ὑπο Ἡρακλεους εὐεργετηθεντας , πρωτους δε τουτους κελευσαι Αἰγειδας παρακαλειν . ὑπολαμβανοντας δε ταυτα εὐλογως προστεταχεναι τον θεον ἐλθειν |
| ἐν πολεμοις ἀνδρειοτερον ἡ τυχη δειξει , οὐτε ἐν ἡσυχιᾳ μετριωτερον ἀν τις εὑροι γεγενημενον ἐν οἱς μονος οὑτος ἐσχε | ||
| , ἡδοναις δε ταις ἀπο των μυθων τε και μυθικων μετριωτερον . ὁσον δε ὁ Ξενοφων ἀφελειᾳ τῃ κατ ' |
| και γαρ ἐτυχεν ὀν κατ ' ἀντικρυ της οἰκιας καινον καπηλειον μεγα , ἐνταυθ ' ἐπετηρουν την τροφον της παρθενου | ||
| ὁ Κλεαρχος διψην ἐφη προς τους στρατηγους και πλησιον ἰδων καπηλειον μετ ' αὐτων εἰσελθων φυλακην καταστησας ἐνδον ἀπεκτεινεν ἀμφοτερους |
| φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
| διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
| δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
| ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |
| οὐκ ἐπειθε , προσαγαγων ἡν μονην εἰχεν ὑν παροντος αὐτου ἐπωλει . ὠνητου δε προσελθοντος και διερωτωντος , εἰ τοκας | ||
| σωματων ἐλπισι χρησταις , ἐπειτα δια των ἐπιτραπεντων τας σιταρχιας ἐπωλει τοις ἐχουσιν ὠνητικως , στοχαζομενος του μελλοντος ἀει και |
| χαριζηται , τοτε οὐδαμως τιμᾳ , ἀτιμαζει δε κακων και μεταμελειας ἐμπιμπλας αὐτην . οὐδε γε ὁποταν αὐ τἀναντια τους | ||
| μελλον . χρειω : μαντειαν . χρειω θεσπιζων μεταμωλιον : μεταμελειας ἀξιον . γραφεται δε και μεταμωνιον , ὁ ἐστι |
| . ϲκοπειν δε και ταϲ ἀλλαϲ του παθουϲ αἰτιαϲ και καταλληλον αὐταιϲ ἐπιφερειν την διορθωϲιν . Τα ἐν αἰδοιοιϲ ἑλκη | ||
| νηπιου χρωμεθα καταλληλως . ἐπι δε του ἀπογαλακτισθεντος σιτιον αὐτῳ καταλληλον τῳ παθει συντασσομεν , ἁπερ ἐκ των θεραπευτικων ῥηθησομενων |
| . . συ δε κωλυεις ἀναγεσθαι : Τον Χαρωνα δηλονοτι ἀναπλειν . τοις προβουλοις : Τοις ἀλλοις δηλονοτι τοις κʹ | ||
| ἐκελευσε τῳ κυβερνητῃ την αὐ - την ὁδον ἐπι Ἰταλιαν ἀναπλειν μηδε προσπελασαντι τῃ γῃ . Ἀριστοξενος δ ' ὁ |
| σατραπων . εἱς οὐν των Κυρου σατραπων μετα και ἀλλων παρθενων ἀνηγαγεν αὐτην προς Κυρον , και ταχιστα των ἀλλων | ||
| σωφροσυνῃ και πιστει διαφερων , ὡστε και γυναικων κοινωνιαν και παρθενων ὡραν και παιδων ἀκμην τουτῳ παντες πεπιστευκαμεν . ἐτι |
| . ἠδη δ ' εἰς ἐργα κυναγοι στειχουσιν θηροφονοι , παγαις τ ' ἐπ ' Ὠκεανου μελιβοας κυκνος ἀχει . | ||
| το Αἰσχυλου . τοις ἑαυτου πτεροις περιπεσων και ἐνσχεθεις ταις παγαις , ἁς ἀλλοις ὑφηκε , τα ἐκ του νομου |
| . εἰ γαρ τις ἰδῃ τινα πεινωντα ζητουντα φαγειν και ὀργιζομενον δια τουτο , οὐκ ἀν αὐτον ψεξει , ἀλλα | ||
| Ἀθηναιων προς Φιλιππον και λαβειν οὐ θελησαντων . Ἀλεξανδρον Ἀριστοτελης ὀργιζομενον πραϋναι βουλομενος και παυσαι χαλεπαινοντα πολλοις , ταυτι προς |
| φλεγμονης ποιει καλως και ἡ πηγανερα καλουμενη και ὁσα γε διαφορειν ἐπι πασι και ἑλκειν τα ἐκ βαθους ἐστι δυνατα | ||
| δυναμενων . πολλα δε εἰσι και ἀλλα τοις παλαιοις κειμενα διαφορειν δυναμενα . και δει ἐπινοειν τοιαυτα και ἐξ αὐτων |
| τι ἀπετεμνοντο , ἠ οἱ Ἀργειοι τετραμμενων προς πολεμον ἐκεινων ὑπεροριον ἐν τῳ τοιουτῳ και αὐτοι σφισιν ἐνεκειντο . προηγμενου | ||
| προστεθεν δε ἐπι πασι το ὡρισμενον λογῳ των τε κακιων ὑπεροριον ταυτην ἀπεφηνεν , ἐπει κἀκειναι μεν της προαιρεσεως ἠρτυνται |
| τελεως ἑνδεκαταιη . Ἀνθρακες ἐν Κρανωνι θερινοι : ὑεν ἐν καυμασιν ὑδατι λαυρῳ δι ' ὁλου : ἐγενετο δε μαλλον | ||
| το γινομενον περι τον Νειλον : οὐ γαρ ἐν τοις καυμασιν αὐξεσθαι , κατα τον χειμωνα δε ταπεινουσθαι δια την |
| μηδεν , μητε ἐν τῃσι μητρῃσι πεποιηται την καθαρσιν , τουτοισιν ἐπικινδυνον ἐστιν ἁλισκεσθαι ὑπο ταυτης της νουσου . Ἠν | ||
| τε τοις βαλλαντιοις ἐννεοττευσουσι κἀκλεψουσι μικρα κερματα . Εἰτα προς τουτοισιν ὡσπερ ἐν ἱεροις οἰκησετε : τας γαρ ὑμων οἰκιας |
| ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
| ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
| δε το ἐν ἀνεσει και ἀναπαυλῃ των ἐργων γενεσθαι . ἐπισημαινεσθαι δε και τα συμβεβηκοτα ἐνιοτε τοις καιροις : οἱον | ||
| δυναμεις καθ ' ἑκαστον : τουτο γαρ πολιτικου ἀνδρος το ἐπισημαινεσθαι , ὁταν μη μονον το πραγμα , ἀλλα και |
| διθυραμβοποιου Μαχων ὁ κωμῳδιοποιος ταδε γραφει : ὑπερβολῃ λεγουσι τον Φιλοξενον των διθυραμβων τον ποιητην γεγονεναι ὀψοφαγον . εἰτα πουλυποδα | ||
| , ἀλλων δε το ἀπο Πειρηνης , ὁ Καρνειος κατα Φιλοξενον εἰπε το κατα χειρων . εἰτ ' ἐδειπνουμεν και |
| , τοὐναντιον ἐχει νυν τε και ὁτε ἀψυχα αὐτα οἱ διανοουμενοι διενοουντο . θαυματα μεν οὐν και τοτε ὑπεδυετο περι | ||
| του δε εἰποντος ὁτι παντες οἱ νησιωται συναγουσιν ἱππους , διανοουμενοι στρατευειν ἐπι Λυδους , λεγεται τον Κροισον εἰπειν , |
| δε † ἀναπαιστικη και μαλιστα ἐοικυια τοις κεκλασμενοις και ἀσεμνοις μετροις , οἱα μαλιστα τα Σωταδεια δια το μαλακωτερον : | ||
| Ἀλκμεωνα ψιλον , μεγα γραφουσιν , ὡς τῃδε βλεπεις . μετροις ἐφευρον ἀκριβως Εὐριπιδου . διφθογγον οἱ νυν και μεγα |
| ὑπομειναι . ὡσπερ εἰσι τινες πραξεις καλαι , μη καλως γινομεναι , οὑτως εἰσι τινες και αἰσχραι [ τινες ] | ||
| ἐπωδυνοι τε και προϲ ἁφην και προϲ ἐπιθεϲιν φαρμακου χειρουϲ γινομεναι κακοηθειϲ εἰϲιν , ἁϲ δη και καρκινωδειϲ τινεϲ εἰρηκαϲιν |
| πολει ἠδη τειχιζειν , ἐκ τουτου ὁ μεν Ἀγησιλαος ἀπῃει ὀργιζομενος : στρατευειν γε μεντοι ἐπ ' αὐτους οὐ δυνατον | ||
| ἐπελθῃ , ἐπιπεσει , ἀναβρασει . κελευων : κεντων , ὀργιζομενος . Βουτυπος : ὁ οἰστρος , το κεντρον του |
| . τας μεν προσταττει ὑδροφορειν , τας δε ἐνδον κηρια διαπλαττειν , την γε μην τριτην μοιραν ἐπι την νομην | ||
| δυναμεσιν , αἱς το θνητον ἡμων της ψυχης μερος ἐδωκε διαπλαττειν μιμουμεναις την αὐτου τεχνην , ἡνικα το λογικον ἐν |
| πειρωμενοι δεικνυειν . ἀλλ ' ἐμε τουτο πεισθηναι των ἀμηχανων μεμνημενον των ἐργων των ὑμετερων των πολλων τε και μεγαλων | ||
| ἀκρον οὐτ ' ἀμνημονησειν των εἰρημενων παρ ' ἡμων οὐτε μεμνημενον ἀμελησειν . ἀει δε με συ πεποιηκως τοις παρα |
| καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
| . πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
| δεδεμενον δε νοσῳ τους ποδας , ὁθεν πολλα και πολλων ἐλαττουται . ἀλλ ' , εἰ και βραδεως , ἀμφοτερα | ||
| γαρ γεγηρακυιαν ἐχει την ἡδονην : και το καλλος ὁσον ἐλαττουται τῳ χρονῳ , τοσουτον εἰς μεγεθος ἐκτεινεται ποθῳ . |
| ἐπι δεκα , τρια ἐπι δεκα : την ιεʹ πρωτην φθινοντος δια το ἐντος ταυτης συμπληρουσθαι την αὐξησιν της σεληνης | ||
| καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον ἐτος προς τοις ἐννακοσιοις τε |
| και ψυχοειδους οὐσιας εἰς ἀνθρωπομορφον ἰδεαν . το μεν οὐν φιλοξενον του ἀνδρος εἰρηται , παρεργον ὀν ἀρετης μειζονος : | ||
| ἐν Ἠλιδι τιμωμενου . Ἠλις δε χωρα της Ὀλυμπιας . φιλοξενον ἐργον : ὑπεδεξατο γαρ αὐτους και φιλοξενως ἐξενισεν . |
| ὁ Διονυσος : ἡδυ μεν γαρ ἐστι , ποιει δε μαινεσθαι . Ἁλις ἐστω παραδειγματων . ἱκανως γαρ οἰομαι πεποιηκεναι | ||
| ἐρρωννυεν αὐτας , ἐμαινετο δε αὐτο το μη μετα Διονυσου μαινεσθαι . ἐλεεινα και τα των γυναικων ἡγωμεθα . οἱα |
| κυκλου , πλειονα χρονον ὑπερ τον ὁριζοντα φερεται τοις προς ἀρκτον οἰκουσιν ἠ τοις προς μεσημβριαν . Ὁμοιως δη και | ||
| το μειζονα τμηματα ὑπερ γης φερεσθαι τοις ἀει μαλλον προς ἀρκτον κειμενοις . Τοις δε προς μεσημβριαν μαλλον κειμενοις ἐλαττων |
| : ὡσπερ οἱ χρηστοι πατερες τοις παισιν ἁ μεν δυνανται παραι - νουσιν , ἁ δ ' ἀν μη πειθωσιν | ||
| σχεδον ἠσαν ἐπ ' ἀλληλοισιν ἰοντες Ἀτρεϊδης μεν ἁμαρτε , παραι δε οἱ ἐτραπετ ' ἐγχος , Πεισανδρος δε σακος |
| Ἀλλ ' ἐκ παντων των τεκμηριων των ἐοντων ἐν τουτεοισι σημαινεσθαι , και τοισιν ἀλλοισι πασιν . Ὁκοσοισι δε ἀποστασιες | ||
| . Ἀσκῳ μορμολυττεσθαι : ἐπι των ματην φοβουντων . Ἀστροις σημαινεσθαι : ἐπι των ἐκ μακρου τι ὑπονοουντων . Ἀπο |
| πολισμασι λαμβανει και τουτους ὁμολογιᾳ ἑαυτους τε και τα φρουρια παραδοντας ἀμαχι . παραστησαμενος δε πασαν την νησον και κατασχων | ||
| την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις την |
| το ἀγαλμα της ἐν τῃ Ἀμφισσῃ Ἀθηνας και ἰδειν ἐστιν ἀρχαιοτερον και ἀργοτερον την τεχνην . ἀγουσι δε και τελετην | ||
| προτεροις . τουτων γαρ ἀν οὐδεν εὑροι των ἐθνων οὐτε ἀρχαιοτερον οὐτε Ἑλληνικωτερον . αἱ δε των βαρβαρων ἐπιμιξιαι , |
| καταδικασθεντος ἀδικως μεμφθηναι ἠ ἀδικως κριναντα παρα τῃ φυσει δικαιως ψεγεσθαι . Καθαπερ ἡ τον χρυσον δοκιμαζουσα λιθος οὐκετι και | ||
| οἱ ἐχθροι θαυμαζουσιν , ἀπο του ὑπο των ἐχθρων μη ψεγεσθαι , ἀπο της των ἐνδοξων κρισεως . διπλη δε |
| ὡς δε ἑωρα τους ἑαυτου ὑπο την μαχην Σκριβωνιῳ προστιθεμενους ἀποσχομενος σιτιων ἐτελευτησεν βιους ἐτη τρια και ἐνενηκοντα : Γοαισος | ||
| Ἀλεξανδρῳ και ἐπιστρατευσαντι κατα Περσων συνεξηλθεν οὐδε τοτε του φιλοσοφειν ἀποσχομενος . την γαρ ἱστοριαν των σν πολιτειων τοτε συνελεξε |
| ἐχοντων την ἐπιμελειαν , ἐν ᾡπερ το ἀγαλμα της θεου ἐντιθεμενον διαπορθμευεται . ἐν ῥητῳ γαρ οἱ βαρβαροι χρονῳ ἐς | ||
| γαρ ἀρχομενουϲ ἀφανειϲ ποιει , τουϲ δε ἠδη ῥαγενταϲ ὑγιαζει ἐντιθεμενον ἐν τῳ ἑλκει και ἀνωθεν ἐπιπαϲϲομενον . Προϲ αἰγιλωπαϲ |
| . , : κορυς : παρα το καρη ἠ το καρηνον ἀποκοπῃ του νον καρυς τις ἐστι και κορυς , | ||
| πρωτιστα λελουμενος αἱματι λαβρῳ , οἱα μεθυσφαλεων , ἑτεροκλινεων τε καρηνον : αὐταρ ἐπειτ ' ἐπι γαιαν ὑποκλαδον ἐξετανυσθη : |
| παντι οἰσθησεται , συναπενεχθησεται δε τῳ παντι προς ἡμεραν ἑκαστην κρατουμενος την ἀπ ' ἀνατολων ἐπι δυσεις : και γαρ | ||
| μαστιξι γυμνον ὀντα . ὁ δ ' ἐν τοιᾳδε ἀναγκῃ κρατουμενος ἐβοα τε φωνας δυσφημους , ἁς ἡ ἀλγηδων ἐβουλετο |
| φιλοκαθολου ὠν ὁ Ἀριστοτελης και προταττων ἀει τα καθολου των μερικων , νυν τα ἐναντια ποιει και την μερικην προταττει | ||
| τοσουδε πωλειν . τοιαυτα δε εἰσι και τα ἐπι των μερικων , οἱα τα ψηφισματα , οἱον ἐδοξε τῃ βουλῃ |
| ἑλκωσεως , συσσαρκουσθαι και τα χειλη του ἐπιγαστριου και του περιτοναιου , ὡστε μιαν συνουλωσιν της τομης γινεσθαι : ἐαν | ||
| μεν των κατ ' ἐπεκτασιν ἡ κατολισθησις βραδυτερα γινεται του περιτοναιου , . . . ἐπι δε των κατα ῥηξιν |