| , και πασα μυια φευγει το πυρ : ἀετος και κιρκος και ὁσα ὑψιπετεστερα ἐστιν των ὀρνεων φευγει το ὑδωρ | ||
| θηριων . Ξιφιος πτηνον ἐστιν , ἱεραξ , ὁ καλουμενος κιρκος . Ξιφιος ἰχθυς ὁμοιος ἰουλιδι ποικιλος μεν , μικροτερος |
| παροντας εὐχαι τε προς θεους . ἐχθρος μεν ὁ λουτρου μεμνημενος , ἐχθρος δε ὁ δειπνου , και φυγη μεν | ||
| ὀνομα Σαλαμινος κλυειν : φευ , των Ἀθηνων ὡς στενω μεμνημενος . στυγναι γ ' Ἀθαναι δαϊοις : μεμνησθαι τοι |
| πειρωμενοι δεικνυειν . ἀλλ ' ἐμε τουτο πεισθηναι των ἀμηχανων μεμνημενον των ἐργων των ὑμετερων των πολλων τε και μεγαλων | ||
| ἀκρον οὐτ ' ἀμνημονησειν των εἰρημενων παρ ' ἡμων οὐτε μεμνημενον ἀμελησειν . ἀει δε με συ πεποιηκως τοις παρα |
| ἀφανης οὐσα το παλαι . προς δε τουτοις μεγαλων πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης | ||
| παραλληλου κοβαλους και ] πανουργους . ἑπταβοειους : Ἀντι του μεγαλους : ἀπο μεταφορας της ἀσπιδος του Αἰαντος . 〚 |
| , το δε ἀπο ΑΓ των ἀπο ΑΔ , ΔΓ ἐλαττον ἐστι τῳ αὐτῳ τῳ δις ὑπο ΑΔ , ΔΖ | ||
| , και ὡρισε παλιν τοὐλαχιστον μεγεθος του ἀνθρωπου μονοπηχυ , ἐλαττον δε μηκετι μειουσθαι . το μεσον δε ἀοριστον εἰασεν |
| . εἰπεν δε Ἁβρααμ : Δεομαι σου , ἐστιν και παραλογος θανατος ; ἀναγγειλον μοι . λεγει ὁ θανατος : | ||
| προστυχον ἐχοντα . ὡστε πολυς ὠν ὁ τουδε του πολεμου παραλογος , ἐννομον οὐδεν ἐχοντος οὐδε βεβαιον οὐδε φανερον , |
| προ μοναδος τιμησῃ και δεξιωσεται , μη ἀγνοειτω την ὑλην ἀποδεχομενος μαλλον ἠ θεον . . . § : στοχασται | ||
| Φαιδρῳ το περι της Ὠρειθυιας και του Βορεου διηγημα οὐκ ἀποδεχομενος φησι την Ὠρειθυιαν πνευμα βορεου κατα των πλησιον πετρων |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| ἑτοιμως ὑπισχνουμεθα , οὐ ποιουμεν δε , εἰκοτως ἁπαντες ἡμιν ἀπιστουσιν . πολλην δη ] το σχημα ἀπο αὐξησεως . | ||
| ὑμιν προσεξει τον νουν ] οὑτω , φησιν , ἁπαντες ἀπιστουσιν ἡμιν μηδεν ποιουσιν : ὁτι κἀν θεασωνται ἡμας ποιουντας |
| παιδων το μεταξυ οἰκονομιας και χρηματισμου πλησιασαντες αὐτου τῳ χαλεπωτατῳ ἀπαλλαττονται , οἱ φιλοσοφωτατοι ποιουμενοιλεγω δε χαλεπωτατον το περι τους | ||
| οἱ δουλοι , πως οἱ δραπεται , τινι πεποιθοτες ἐκεινοι ἀπαλλαττονται των δεσποτων ; τοις ἀγροις . ἠ τοις οἰκεταις |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
| κακος δ ' αἰδοιος ἀλητης . ” την δ ' ἀπαμειβομενος προσεφης , Εὐμαιε συβωτα : “ μυθειται κατα μοιραν | ||
| και ποθι τονδ ' ἐκαλεσσας ; ” τον δ ' ἀπαμειβομενος προσεφης , Εὐμαιε συβωτα : “ Ἀντινο ' , |
| λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
| συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
| ὡς δε ἑωρα τους ἑαυτου ὑπο την μαχην Σκριβωνιῳ προστιθεμενους ἀποσχομενος σιτιων ἐτελευτησεν βιους ἐτη τρια και ἐνενηκοντα : Γοαισος | ||
| Ἀλεξανδρῳ και ἐπιστρατευσαντι κατα Περσων συνεξηλθεν οὐδε τοτε του φιλοσοφειν ἀποσχομενος . την γαρ ἱστοριαν των σν πολιτειων τοτε συνελεξε |
| Δαε ” παρ ' ἑκαστον λεγων , “ ἐμοι το παιδιον δος . οὑτως εὐτυχης , οὑτως ἐλευθερος . γυναικα | ||
| ἀνδρα ὡς ἀνδρα καθαριον εἰναι , γυναικα ὡς γυναικα , παιδιον ὡς παιδιον . οὐ : ἀλλα και του λεοντος |
| ἀντι ὀροφου και στρωματων τουτοις χρησθαι , εὐωδιαζομενην ἁμα και ὑγιεινοτερον τον ἀερα ἐχουσαν παρα τουτο : γενεσθαι δ ' | ||
| , ὡς εἰρηται , ἐπει ὁσαι κυουσαι καθαιρονται μικρα , ὑγιεινοτερον διαφερουσιν . αἱ δε πλειω καθαιρομεναι , αἱ μεν |
| ἐν πολεμοις ἀνδρειοτερον ἡ τυχη δειξει , οὐτε ἐν ἡσυχιᾳ μετριωτερον ἀν τις εὑροι γεγενημενον ἐν οἱς μονος οὑτος ἐσχε | ||
| , ἡδοναις δε ταις ἀπο των μυθων τε και μυθικων μετριωτερον . ὁσον δε ὁ Ξενοφων ἀφελειᾳ τῃ κατ ' |
| κατα προσωπον : κατα την αὐτην νυκτα και ἡ του πλουσιου κεκαυται οἰκια : και εὑρηται ὁ πλουσιος κεκαυμενος το | ||
| τῳ ἐκ περιτροπης , τοις λειπουσιν , ὡς ἐπι του πλουσιου του ἐπανατεινομενου τῳ πενητι τας χειρας : παραδειγματι μεν |
| τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες και ἡ | ||
| Τυρρηνους νικην κατα Ῥωμαιων ὑπισχνουμενος . πιστευουσι Τυρρηνοι και στρατηγον ἀποφαινουσιν , ὁ δε νικησας ἐν μαχαις πολλαις τελος ἐπ |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| οὑτω τιθεσθαι . Εἰ οὐν πανταχου , οὐχ οἱον τε μεμερισμενον : οὐ γαρ ἀν ἐτι πανταχου αὐτος εἰη , | ||
| των παρ ' Ἑλλησι ποταμων . το δε ὑδωρ πανταχου μεμερισμενον οὐκ ἐξασθενει , ἀλλα και πλειται και πινεται και |
| ἐστιν ἀπο του οἰγω και οὐκ ἀπο του ἀνοιγω , κανονιζεται οὑτως : οἰγω οἰξω ᾠχα ᾠγα , Ἀττικως ἐῳγα | ||
| Το ἐαν τετυφω χρονου μεν ἐστι παρακειμενου και ὑπερσυντελικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὁριστικου ἐνεργητικου παρακειμενου του τετυφα : |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
| το ἐν ᾡ τι γιγνεται του ἐν αὐτῳ γιγνομενου ὀφειλει προϋπαρχειν , ὁ γιγνομενος ἐν ἑαυτῳ χρονος , εἰ μεν | ||
| οὐδεν γινεται ἐκ του μηδαμῃ μηδαμως ὀντος : δει γαρ προϋπαρχειν την ὑλην ἐπι των γινομενων . εἰτα λοιπον ζητει |
| ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
| , δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
| νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
| πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
| , ἐσθητα τε ὁτι Μηδικην ἀντι της Μακεδονικης τε και πατριου Ἡρακλειδης ὠν μετελαβεν , οὐδαμῃ ἐπαινω , και την | ||
| ὡστε σημηναι ὁτι εἰσι Φοινισσαι και ἐμφαινουσας τινα χαρακτηρα της πατριου φωνης . εἰ γαρ και Ἑλληνικως ἐλαλουν , ἀλλ |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| ἐπι των ἀστρων ἐπιτολαις και δυσεσι των περι τον ἀερα μεταβολων γινομενων . Ὁ δε μαθηματικος και φυσικος ἑτεραν ἐχει | ||
| τε και διαχωρουμενη φαινεται . τῃ μεν οὐν ταξει των μεταβολων και ἡ ταξις προεισι της ἐπικρατησεως , τοὐναντιον δε |
| ' ἀνεστη διος Ἀλεξανδρος Ἑλενης ποσις ἠϋκομοιο , ὁς μιν ἀμειβομενος ἐπεα πτεροεντα προσηυδα : Ἀντηνορ συ μεν οὐκετ ' | ||
| γενναιος τῃ παρρησιᾳ . τουτους ὡσπερ της εὐσεβειας ὁ θεος ἀμειβομενος . και τουτο δη το ὑμνουμενον ὀνομα Ἀντερως ἐν |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| . τα δε ὑπτια των ζῳδιων και κινδυνον τῳ φευγοντι ἀποτελουσιν , και μαλιστα ὁταν οἱ χαλεποι των ἀστερων προσγενωνται | ||
| τουτου γαρ τα μερη συντιθεμενα τον ἑξ και δεκα ἀριθμον ἀποτελουσιν : ἐχει γαρ το ἡμισυ ἑξ , το τριτον |
| ἐσχατος και των γυναικονομων ἀριθμουντων τους κεκλημενους και κελευοντων αὐτον ἀποτρεχειν ὡς παρα τον νομον ἐπι τοις τριακοντα ἐποντος , | ||
| Ποντον ὀντα βασιλεα . πολλου χρονου δ ' ἠδη γεγονοτος ἀποτρεχειν ἠβουλετο Στρατονικος εἰς την Ἑλλαδα . ὡς δ ' |
| την τε Κυνουριακην ἑλοντων αὑτων ἀποτεμνεσθαι τους Ἀργειους και τους περιοικους σφων ὑπηκοους ὀντας ἀφισταναι . τοτε μεν δη παρα | ||
| θεων εὐφοριαν γενεσθαι και την γην πολυκαρπησαι , τους δε περιοικους πυθομενους ἱερεα και ἀρχοντα αὐτον καταστησαι . ἐξ αὐτου |
| τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
| τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
| ψυχην . Το γαρ ἀδικουν αὐτη ἐστιν , ὁ δε βλαπτομενος ἐν τοις ἐκτος ἀδικειται . Εἰκοτως ἀρα φησιν ἑαυτῳ | ||
| πασχει , και προσκερδαινων και προσωφελουμενος ἀπερχεται , ἐκεινος δε βλαπτομενος ἐστιν ὁ τα οἰκτροτατα πασχων και αἰσχιστα , ὁ |
| και ὠνομασεν ἀντι της Ἰφιγενειας Ὀρσιλοχιαν . ἐγενετο δε Ἀχιλλει συνοικος . Τυφων ἐγενετο Γης υἱος ἐξαισιος δαιμων προς ἰσχυν | ||
| φανερᾳ τῃ ψηφῳ καταψηφισαμενος , οὑτος ἐν ταυτῃ τῃ χωρᾳ συνοικος ὑμων γεγενηται . Βουλομαι δ ' ἐτι βραχεα προς |
| ἐπισκοπος ρβ εἰ ἀπαλλαγησομαι της φιλης ργ εἰ ὁ συνεχομενος ἀπολυθησεται α οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως β οὐκ ἐπιτευξῃ της | ||
| . Κυεουσα ἡ γυνη , ἠν μη λαγνευηται , ῥηϊτερον ἀπολυθησεται του τοκου . Ἡ τα διδυμα κυεουσα τικτει τῃ |
| που νιν , ἐχθραν την πριν ἐκβαλουσα , νυν ἐς οἰκτον ἠλθες πυρι κατηιθαλωμενην ; ἐκεισε πρωτ ' ἀνελθε : | ||
| στρατηγον ᾐτιωντο της περι τον ἀγωνα δυσποτμιας . ἐπειτ ' οἰκτον ἐπι τῃ συμφορᾳ των τοτε τεθνηκοτων καταχεαμενος πολυν και |
| τις διαπορησειε , πως μια ὑγεια οὐχ ἑνος ὀντος του ὑγιαινοντος . ἠ ταυτα ἐξω της σκεψεως της προκειμενης . | ||
| ἰατρικῃ παρακλησιν μεν προσοιστεον , εἰ τῳ νοσειν συμβαινοι , ὑγιαινοντος δε ἀχαριστητεον , ἀλλα και της ὑγιειας δικαιον χαριν |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| το περι τον λωτον συμβαινον : τουτο δε ἐστι δενδρον παρομοιον ἐχον τον καρπον τῳ λωτῳ : και το περι | ||
| τῳ νιφεσθαι και ὑεσθαι και ποταμους ἐξιεναι : το δε παρομοιον εἰναι το δενδρον τῃ τερμινθῳ και ἀλλοι τινες λεγουσιν |
| πολισμασι λαμβανει και τουτους ὁμολογιᾳ ἑαυτους τε και τα φρουρια παραδοντας ἀμαχι . παραστησαμενος δε πασαν την νησον και κατασχων | ||
| την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις την |
| τελευτησοντα κατα λογον και τα ἑξης ὡς ἐφερμηνευτικα τεθεικε του τελειον βιον οὐχ ὡς ἀλλο τι λεγων ἀλλ ' ὡς | ||
| σφαλιζοντες , ὀφρυες [ τε ] οὐ τεταμεναι , μετωπον τελειον οὐ μην τε ὀλιγον φωνη τε ἀπηνεστερα ἰσχυρα μεγαλη |
| ἐμπυων φθισιωντες . Ἐμπυοι τῳδε δηλοι γινονται : την λαπαρην ἀρχομενων πονος ἐχει : ἐπην δε πυον ξυνεστηκῃ , ὁ | ||
| τους βασιλεας θεραπεια και κοσμος και σεβασμος θεοπρεπης παρα των ἀρχομενων εἰς τους Περσας παρα Μηδων ἀφικται . και ὁτι |
| των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
| ] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
| περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
| τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
| ἀπο των κρανειων , ὑπερθεντες το ῥω κατα δη τι ἀρχαιον . του Καρνειου δε οὐ πορρω καλουμενον ἐστιν ἀγαλμα | ||
| . Ἐδοξε τις ἐπικυψας πονηρον ὀζοντας τους περι τον [ ἀρχαιον ] ὀμφαλον τοπους καταλαβειν . φαρμακον θανασιμον ἑκων ἐπιεν |
| Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
| ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
| αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
| δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
| τους κατα την χωραν πλανωμενους των συνεστρατευκοτων αὐτῳ προτερον . ἀγαπωμενος δε διαφεροντως ταχυ πολλους ἐσχε κοινωνους των αὐτων ἐλπιδων | ||
| ὁν ἡ Λακεδαιμων μοιχον ἐπιθυμει λαβειν , ὑπο της Ἀγιδος ἀγαπωμενος γυναικος ἐπι τας των ἑταιριδων θυρας ἐκωμαζεν , ἀπολιπων |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
| ἀρθμιην Λακεδαιμονιοισι τουτον τον χρονον : ὑγιης δε γενομενος και προσποιησαμενος ξυλινον ποδα κατεστηκεε ἐκ της ἰθεης Λακεδαιμονιοισι πολεμιος : | ||
| και το ἀνελευθερον . ἡκε δ ' ἀντ ' ἐκεινου προσποιησαμενος και αὐτος εἰναι Μιθριδατου υἱος του Εὐπατορος Ἀρχελαος , |
| το παντελες αὐτοις ἀπορραγειεν αἱ δυναμεις δια το σφοδρον και συντονον της ἀθλησεως , ἐλαιον ἐπιχεουσιν . εἰθ ' ὁ | ||
| εἰναι τας φλεγμονας , μητε το ἀρθρον νευροις και μυσι συντονον . τας δε βηχας τας ξηρας και χρονιους λυει |
| εἰς γην νενικηκας , εἰπεν , Ἐρως , μεγα σοι τροπαιον ἐγηγερται κατα Ἁβροκομου του σωφρονος : ἱκετην ἐχεις . | ||
| ἀπηλλαγη : ὡστ ' οὐκ ἀλογως και ἀπο της πρεσβειας τροπαιον των πολεμιων εἱστηκει αὐτῳ . Μαυσωλος γε μην κατα |
| οὑτος γαρ δηπου ὁ θεος περι τα τοιαυτα πασιν ἀνθρωποις πατριος ἐξηγητης [ ἐν μεσῳ ] της γης ἐπι του | ||
| ὑπακουοι , παλιν ὁ Καλλιας ἀναστας ἐλεγεν ὁτι εἰη νομος πατριος , εἰ τις ἱκετηριαν θειη μυστηριοις ἐν τῳ Ἐλευσινιῳ |
| ἀφ ' ἡς ἐσχε τον Οἰδιποδα . φοβηθεις δε τον χρησμον ἐπαγαγοντα εἰ γαρ τεκνωσεις , ἀποκτενει ς ' ὁ | ||
| παλιν συναγειραντος την στρατιαν και του θεου τον αὐτον προενεγκαντος χρησμον δια το παραδοξον εἰς παροιμιαν [ δια ] τουτο |
| θεου και το ποιησαι ἰσον δυνασθαι . Γλαυκος μεν δη μεταπεμψαμενος τους Μιλησιους ξεινους ἀποδιδοι σφι τα χρηματα . Του | ||
| ἀκουσας , την αὐτου φρονησιν ἐμακαρισε . μετα δε ταυτα μεταπεμψαμενος των ἀφ ' Ἡλιου πολεως ἀνδρας ζητηματων σοφιστικων ἐπιστημονας |
| στερνον και τους σπονδυλους διαρθρωσεις και αἱ σφαγαι και το στομιον . Φλεγμαινοντος δε του της ὑστερας στοματος , μη | ||
| ' ἡ τεως ἠρεμουσα ἡ ἀποκριτικη , και ἀνοιγνυσα το στομιον προωθει το περιεχομενον : καλως γαρ ἁπαντων γινομενων των |
| τῳ βασιλει παραινουντα εἰσω τας δυναμεις ἁπασας κατεχειν και μη μεριζειν το στρατευμα , ἀγχου των ἐναντιων στρατοπεδευοντων : ὁς | ||
| περιπατειν θελω ἠπερ ἑσταναι . τοιαυταις γαρ τισι συνταξεσιν ἐδοκει μεριζειν το μεν ὡς ὀνοματικον , το δε ὡς ῥηματικον |
| τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
| , ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
| ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
| : γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
| συνειδοτος ἐλεγχομενος ἐν οἱς ὑφαιρειται λαθρα , παντως αἰσχυνομενος ἠ εὐλαβουμενος , ὡν το μεν ἐστι σημειον του την πραξιν | ||
| : Οὐ μαχεσῃ ἐμοι ; . αἰσχυνομενος : Ἐντρεπομενος , εὐλαβουμενος . . την ἡλικιαν : Το σον γηρας . |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| γραμματ ' , οὐ διδασκαλος . Μοχθειν ἀναγκη τους θελοντας εὐτυχειν . Μι ' ἐστιν ἀρετη τἀτοπον φευγειν ἀει . | ||
| ἀνθρωπων ἀποφαινεται βιου , μεγιστον μεν εἰναι των ἀγαθων το εὐτυχειν , δευτερον δε και οὐκ ἐλαττον το εὐ βουλευεσθαι |
| και οὐκ ὀντα ἀφθονον ὠνεισθαι , ἐψηφισασθε τας τε ναυς καθελκειν τους τριηραρχους και παρακομιζειν ἐπι το χωμα , και | ||
| ἀφωμοιου τοις Ἀττικοις τετραδραχμοις εἰκη μεν κεκομμενοις και σολοικως , καθελκειν μεντοι πολλακις τας κεκαλλιγραφημενας λεξεις . Ἀριστωνος δε του |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
| ἡ διωξις , ἀπο της εὐθειας της ἰωξ . ἰων πορευομενος , ἠ συντελικως ἐλθων , ἐπει πασα μετοχη ὀξυτονος | ||
| τον Κυρον των ἀκρων , ὁ Τιγρανης συν τῳ Κυρῳ πορευομενος εἰπεν : Ὠ Κυρε , ἀρ ' οἰσθ ' |
| ' ἀλληλοις . . . : Το αὐτον μιν πληγῃσιν δασυνομενον τρεις ἀντωνυμιας παραληψεται : διο και ὁ Πινδαριων δια | ||
| ἁττα δασυνομενον διαφερει . ψιλουμενον γαρ το τινα σημαινει , δασυνομενον δε το ἁτινα . ἀστρον και ἀστηρ διαφερει . |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| καθηκοντος παραπληγα με κατεργαζονται : ἀλλως : ἠ παραλλασσοντες του πρεποντος ἠτοι ἐξω του εἰκοτος φερομενοι και ἐκτος ὀντες λογισμου | ||
| των φορτιων . στοιβην : Σωρειαν λεξεων ἐνουσαν ἐξω του πρεποντος , παρα το πρεπον . . οὐ γαρ μοὐστιν |
| Οὐρανιος ἐν Ἀραβικων τεταρτῳ . Τινες δε δια του ι γραφουσιν , ὡς εἰρησεται μοι ἐν τῳ ι . : | ||
| παραχρουν ἠ ἑτεροσχημον μηδεν . οὐ γαρ ὡσπερ οἱ ῥητορες γραφουσιν , ἀλλα τα μεν λεχθησομενα ἐστιν και εἰρησεται : |
| μη . εἰ γαρ τις ἐραστῃ ὡς πλουσιῳ πλουτου ἑνεκα χαρισαμενος ἐξαπατηθειη και μη λαβοι χρηματα , ἀναφανεντος του ἐραστου | ||
| την ἀποφασιν πρωτος Ὁμηρος ἐγεωργησεν , Ἀναξαγορᾳ σπερματα της ἐπινοιας χαρισαμενος ἐν οἱς φησιν : Ἀλλ ' ὑμεις μεν παντες |
| καταγοητευον ἡμας , ὡς ἀν μη δια μικραν ἀπολαυσιν και προσκαιρον ῥᾳστωνην λαθωμεν τα αἰσχιστα ἑαυτοις περιποιησαμενοι . οὐ γαρ | ||
| διαφερει , ⌈ καθοτι [ ὁτι ] το μεν ψηφισμα προσκαιρον ἐστι και κατα μονην κρατει και ἐνεργει την ἀμφισβητησιν |
| , εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
| παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
| Φεραυλᾳ ἐδωκεν , ὁτι καλως ἐδοξεν αὐτῳ την ἐκ του βασιλειου ἐλασιν διαταξαι . οὑτω δη τοτε ὑπο Κυρου κατασταθεισα | ||
| οὐσιν αὐτῳ ἐκτησατο , ξενον τε ποιεισθαι και κοινωνον της βασιλειου στεγης , „ εἰ ἐγω σε , ὠ βασιλευ |
| ὠχυρωμενων και κοσμουμενων . ἐπασκων ] ἀσκων , παιδευων , μεταχειριζομενος . . σωφρον ] ἐπαινετον , φρονιμον , εὐτακτον | ||
| μεταστας , ἐρεις τι και περι αὐτης της πολεως , μεταχειριζομενος και ταυτης τα ἐγκωμια προς την ὑποθεσιν , ὁτι |
| ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
| λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
| δι ' ἐλευθερων ἑκαστα των νενομισμενων ἀνδρων τε και γυναικων ἐπιτελειν , και οὐχ οἱων ἀν τυχῃ , ἀλλα βιον | ||
| πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' ἑαυτου τουτῳ πραττειν ἐπεσκηπτεν , οὐ |
| Μοιραν μεν την Λαχεσιν , ἠγουν την τους κλη - ρους διανεμουσαν , την χρυσην περικεφαλαιαν φορουσαν , τας χειρας | ||
| : μιαν μεν ὁτι δυο τα ἐναντια , ἀπει - ρους δε ὁτι τα ἐναντια ἀμηχανον ἀπειρα εἰναι : διχα |
| τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
| διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
| ἐφεστωτα κολαστην ἐλεγχον ἡμερωκεν ὀργῃ δικαιᾳ χρωμενον , εἰ το μετανοειν ἀδελφον νεωτερον ὀν του μηδ ' ὁλως ἁμαρτειν ἀποδεχεται | ||
| παλαι ἠρνημενοις δοκει κεισθαι μετανοια . εἰ τις οὐν μελλει μετανοειν , ταχινος γενεσθω πριν τον πυργον ἀποτελεσθηναι : εἰ |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| λιμον , ὑποκρυπτομενος ἐν λοχμαις ἠ φαραγξιν , ὁπῃ τι ἀμελουμενον ἰδοι , ἐφιπτατο ἐξ ἀφανους ὡς τις αἰετος και | ||
| ὁ Καλλισθενης ὑπ ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι , διοτι τας Φωκαιδας |
| . τοτε δε το διαφανες κατ ' ἐνεργειαν , ὁταν πεφωτισμενον ᾐ , δυναμει δε ὁταν ἀφωτιστον . διοπερ οὐχ | ||
| διαστηματος της σεληνης ἀπο του ἡλιου , μειζον και το πεφωτισμενον . Ὁταν δε κατα διαμετρον γενηται τῳ ἡλιῳ , |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
| ἀρ ' εὐτυχεις οὐν τοις γαμοις ἠ δυστυχεις ; οὐ μεμπτος ἡμιν ὁ γαμος ἐς τοδ ' ἡμερας . πως | ||
| τις ὠν των πολλων ἠπειγετο . συμμιξαντες δε τοις βαρβαροις μεμπτος μεν οὐδεις ἠν , ἐν δε τοις ἐργοις Καλλιμαχος |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| πολλῳ ; πολλακις δηπου . τι οὐν ; οὐκουν ἑκαστος ἐκλεγομενος λαμβανει των ἐπινεουσων την πεπαιτατην ἀει ; δηλονοτι . | ||
| αὐλης και των γε στρατιωτων φυλοκρινων τε παντας αὐτους και ἐκλεγομενος τους ἀριστους ἐν τε φρονησει και ἀνδρειᾳ και μελετῃ |
| μειωθεντος , καιπερ και πεψεως τινος ἐν τοις οὐροις ἀρξαμενης ἐπιφαινεσθαι , τοις σπλαγχνοις ἐπιβαλλειν , ἐαν ᾐ χρεια , | ||
| σεσημειωται : ὁ μεντοι Σωσιβιος ἐμπαλιν οἰεται οὐκ εὐμενως αὐτην ἐπιφαινεσθαι . Πολεμων δε κ . τ . λ . |
| ἀθλιους και τον παρα των πολλων ἐλεον , ὁν ὡσπερ ἐνταφιον χρη ἐπιφερειν τοις ἀδικως ἀπελθουσι . δικαστικον μεν δη | ||
| ὁ γυμναστης ἐς ἐρωτα θανατου κατεστησεν ἀναβοησας ἐξωθεν ὡς καλον ἐνταφιον το ἐν Ὀλυμπιᾳ μη ἀπειπειν . Προμαχου δε του |
| ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
| μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
| μιαν αὐτην ὑποτιθεσθαι και μη δεισθαι τριτου του και ταυτην συνεχοντος ; οὑτω μεν οὐν ὁ λογος δυσχερης ἑκατερωθεν . | ||
| πολεμιων ἡγεμονος ἠ ἐπι θατερου κερως ὀντος ἠ τα μεσα συνεχοντος της φαλαγγος , “ τεθνηκεν ὁ των πολεμιων στρατηγος |
| ἐχουσι γαρ τι στυπτικον και δια τουτο και τοις ἐν στομασιν ἑλκεσιν εἰσιν ἐπιτηδειοι . και μην και τμητικην τινα | ||
| „ Ὡδε πεφυκως , ὡστε δακειν κραδιην ῥημασιν , οὐ στομασιν . „ Ἀλλ ' ἐθανες φθισικος , ταχ ' |
| ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
| οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
| ζ δωσεις τους λογους σου μεθ ' ὑβρεως η οὐκ ἐλευσεται ὁ ἀποδημος : ἀσχολειται γαρ θ ἀποδωσεις ἀρτι ἁ | ||
| ἐλαττονος τινος κακου ἀποικονομησομενος μειζον ἀγαθον , και ταυτῃ ἀκουσιως ἐλευσεται : ἀδυνατον γαρ ὁρμαν τινα ἐπι κακα βουλομενον ἐχειν |
| τας φιαλας τα πνευματα των ἀνεμων ἐπεβαρει ἐβλαπτεν πολεμεις ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἀπο της των κυβευτων μεταφορας ἡμερα μια τῃ | ||
| παροντος και κυβιστητηρος προσκυπτων προς τον Πεισιστρατον και των σκευων διατιθεμενος ; ἀλλ ' Ὁμηρος ὡσπερ ἀγαθος ζωγραφος παντα ὁμοιον |