| δυνασθαι προφυλαξασθαι οἱς το μη ἐπιχειρουμενον . . . : οἱστισιν Ἀθηναιοις το μη ἐπιχειρειν ἀει τι πραττειν καινον ὑστερησις | ||
| οἱ τοποι θρηνησουσι δια τους ἐμους γαμους . οἱς οὑμος οἱστισιν ἀνθρωποις και ἀχρι Ἀχερουσιας ἐσται θρηνος δια τους ἐμους |
| λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
| Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
| εἰεν βασιλει ἐπι Καδουσιους , τῳ ἐργῳ δ ' εἰς ἀποστασιν : ἐπειτα ὡς χρη παρα Ἀστυαγου αἰτησαμενον ἡμερας ἐλθειν | ||
| Σαβινων δ ' εἰσι και οἱ Φορουλοι , πετραι προς ἀποστασιν μαλλον ἠ κατοικιαν εὐφυεις . Κυρις δε νυν μεν |
| φορτικωτερον αἰτει παρ ' αὐτων , ἱν ' εὐκολως δυνηθῃ τυχειν οὑπερ αὐτος βουλεται . μετα τας πιστεις και τας | ||
| την του πατρος δοξαν και τας ἰδιας ἀρετας ἀποδοχης μεγαλης τυχειν . τουτων δ ' Ἰοκαστος μεν της Ἰταλιας ἀντεχομενος |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
| και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
| οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
| οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
| προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
| και του ἐφετου , οὐκ ἀποτυχησεις , οὐκ ἀποτυχῃς , ἐπιτυχειν οὐδαμως ἀποτυχειν . μελλεις . , οὐκ ἀστοχησεις , | ||
| δικην δορατος πληττει , δια τουτο δορατι εἰπεν . 〛 ἐπιτυχειν . . . Θ . και τουτο ἐξ Ἀγαμεμνονος |
| ἐπι ποσον τε διατεινουσιν ἐν τοις μαθημασι , και πως ὑπαρχουσιν ἐν αὐτοις , κατα τι τε διεστηκασι των ἐν | ||
| κατηγορων ἐκεινους τους λογους εἰπεν οἱ κατ ' αὐτου νυν ὑπαρχουσιν : ἁ γαρ ὡρισω συ δικαια , ὁτε Τιμαρχον |
| ὀσφυος , ἐφηβαιου , ποτε δε κεφαλης τε και τραχηλου τενοντων τε ὀμματων και ἰσχιων και μηρων , και μαστων | ||
| βουβωνων και πυρετων ἐφ ' ἡς και βρεγματος πονος και τενοντων συνολκη και ὀφθαλμων ὀδυνη . σϞθʹ . Ἀποστημα ἐν |
| τι τουτο ; Σκυθρωπην ἐπι τουτοις την γερουσιαν ὁρω . Ἀμεινον οὐν κοσμον ἀλλον ἀεισαι και ἠδη ἀειδομεν . Ἰδετε | ||
| ἀπογιγνομενου ; ὡσπερ ἀν εἰ συ με ἐροιο : ” Ἀμεινον διοικειται σωμα και σῳζεται τινος παραγιγνομενου ἠ ἀπογιγνομενου ; |
| φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
| Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
| * * και παρα ταυτας οὐκ εἰσιν οὐσιαι ἀλλαι φυσει προτεραι αὐτων ὑπαρχουσαι . Ἰδου πως οἰδεν ὁτι οὐσιας ἐλεγον | ||
| μεν ταξει δευτεραι των ἐκλεκτικων εἰσι , τῃ δε δυναμει προτεραι : ὡςτ ' εἰ και τῳ λογῳ το αὐτο |
| και ὁσον κρατει , μενει διηνεκες αὐτῳ , και οὐκ ἀπολλυσιν . οὐ γαρ δη συνεισενεγκειν γε ἐστιν ὡσπερ χρηματα | ||
| ἑαυτου κακιᾳ και τας ἀρετας των φυτων τε και σπερματων ἀπολλυσιν , οὑτω και τα σωματα τα των θηλειων παρα |
| και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
| τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
| ' εἰχον ἀπεβαλον , ὡστε δοκειν αὐτους ὡσπερ αἰνιγματος τροπον ἀτυχειν : οἱ δε κατα την Σπανιαν μεταλλουργοι ταις ἐλπισι | ||
| το καλως ποιεειν , τουτο δε οἱ ἐπισταμενοι ποιεουσιν : ἀτυχειν δε , τουτ ' ἐστιν , ὁ ἠν τις |
| των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ||
| τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον |
| ἐμου , νικησαι και ἀλλους ἀγωνας : ἱνα των ἑξης ἐσομενων ἐπινικων ὁ νυν γραφομενος λεγηται προ του παντος κωμου | ||
| ἀνθρωπῳ το μελλον και προς τα παροντα τας περι των ἐσομενων γνωμας αἱ τυχαι τρεπουσι . Τουτοις ἐπιτιθησιν ἐτι φορτικωτεραν |
| ἁπαντων ἱδρωτι , μετα φορας ἀπαυστων δακρυων , ὡς ἠδη συναλγειν τους ἀκουοντας και τον Πετρωνιονἠν γαρ και την φυσιν | ||
| ' αὑτων οὐ βουλονται , ἀλλ ' οὐδε συγχαιρειν οὐδε συναλγειν ἑαυτοις , ὁτι το συγχαιρειν και συλλυπεισθαι ἐκεινων ἐστιν |
| , ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
| γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
| γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | ||
| μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , |
| ἐπει δ ' οἱ Ῥωμαιοι την ἀριστην αὐτης και γνωριμωτατην κατεχουσιν , ἁπαντας ὑπερβεβλημενοι τους προτερον ἡγεμονας ὡν μνημην ἰσμεν | ||
| ἀοριστῳ χρονῳ , ὡς τα λοιπα ἐθνη , ἐν δουλειᾳ κατεχουσιν , ἀλλα ῥητον ὁριζοντες αὐτοις χρονον , ἐν τῃ |
| τοδε τοδε , και εἰ τοδε αὐθις τοδε , και συμπεραινεται ἐκ πλειονων ἑν . διοπερ ἡ μεν των ἀλογων | ||
| , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν ὁς συλλογισμῳ συμπεραινεται . δια γαρ των νυν λεγομενων φανησεται ὁτι ἐνδεχεται |
| Ἀλεξανδρον εἰς πολυχρονιον και ἐπικινδυνον πολιορκιαν , διδοντες δ ' ἀνεσιν τῳ Δαρειῳ προς τας παρασκευας , ἁμα δε και | ||
| : του γαρ ἐρωτος των ἐρωτικων ' εὑρεθηναι ἐλευθεροις ἀλλην ἀνεσιν και παιδειαν του τον μεν ἀσαι , τον δε |
| δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
| την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
| το δοκειν ἡμας αἰτιους εἰναι προσεσται : ὁ πολυ του προτερου μειζον , εἰ οἱον τε εἰπειν . οὐ τοινυν | ||
| δε ἐπιρρηματα καθ ' ἑνα σχηματισμον ἐκφερεται . του μεν προτερου , ἀνθρωποι ὀντες διαλεγεσθε , ᾀδοντες ὑμνειτε , διαχεομενοι |
| ἐν καιρῳ δακρυσαι και μεταξυ των λογων ἐλεεινως ὑποστεναξαι και ἀπιοντος ἠδη λαβεσθαι και εἰσελθοντι προσδραμειν και καλλωπιζεσθαι ὡς ἀν | ||
| πρυτανεων , [ και ] βουλης γνωμη , μαιμακτηριωνος δεκατῃ ἀπιοντος , Καλλισθενης Ἐτεονικου Φαληρευς εἰπε μηδενα Ἀθηναιων μηδεμιᾳ παρευρεσει |
| συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | ||
| αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι |
| ἀποκτειναι πολλους των συν αὐτῳ και αὐτον δη τον σατραπην ἀγωνιζομενον καλως : και νυν σιτον τε ὁτι πολυν και | ||
| πυγμης ἀγωνα θειναι και νικησαντα , την ἑξης Ὀλυμπιαδα παλιν ἀγωνιζομενον , ὑπο Ἐλατου και Φερανδρου παλῃ ληφθηναι : και |
| οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
| τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
| τον γαρ αὐτον νυν μεν εἰναι Ἑλληνα , νυν δε Ῥωμαιον , παλιν δ ' , ἀν οὑτω τυχῃ , | ||
| ἠδη Ῥωμαιων φιλους , ἐκελευσε δε και αὑτον , ὀντα Ῥωμαιον , εἰσω δεχεσθαι , κατειρωνευσαμενος τι και της συγγενειας |
| ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
| του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
| και την ἐπι τῳ κρατηθηναι λυπην , ἡν εἰπε παθος ἀλγεινον . τουτων δε των στιχων ὁ Ἀρισταρχος ὀβελιζει τους | ||
| ἀγρευτηρσιν ἀνελκομεναι πινυτοισιν . Ἐξοχα δ ' ἐκ παντων νεποδων ἀλγεινον ἐρωτα κοσσυφος ἀθλευει , κιχλῃς δ ' ἐπιδαιεται ἠτορ |
| ἀπολλυειν αἰσχρον ἐστιν , ταυτα δε και μη ἐχειν και ἀπολλυειν και αἰσχρον ἐστι και ἐπονειδιστον και ἀτυχημα . τι | ||
| σκελη ὀρνιθων , το δε λοιπον σωμα γυναικων ἐχουσας , ἀπολλυειν δε τους παραπλεοντας . ἠσαν δε ἑταιραι ἐκπρεπεις τῃ |
| ἀνῳδηκοτα , ἀπυρετῳ : το δε ἐπαρμα , ψαυομενον , εἰκελον ἐμπυῳ ἠν . Ἀσθματωδει οἰκετιδι , ἐνθα την στλεγγιδα | ||
| αὐτων ὑδωρ ἀεναον λισσης ὑπο πυθμενι πετρης λευκον ἀναβλυζον κελαρυζεται εἰκελον ᾠδῃ . ἰομεν : οὐτοι δαιτα θεων θεμις ἀρνησασθαι |
| ὁτι αἱ ἐν τοις κανοσιν ἀντιδιαστολαι λαμβανομεναι τα οἱονει ἐναντια ἐκβαλλουσιν , οὑτω και ἐνταυθα των ἐν τοις ὁριστικοις εἰπε | ||
| αὐτεων δυνανται : γαμειν σπευδουσιν , ἁς μετ ' ὀλιγον ἐκβαλλουσιν , ἐρωσιν , εἰτα μισεουσι , μετ ' ἐπιθυμιης |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| οὐδε ταις τροπικαις των λεξεων ὡς ἐτυχε χρωμενος , οὐδε φαινομενος τοις ἐντυγχανουσιν ὡς ἐπιπολης , ἀλλ ' ἀει βαθυς | ||
| ἑστως ἐφιππος ἑωρα τα δρωμενα θαρσος τε ἐμποιων τοις αὑτου φαινομενος και ἁμα του πολεμου το τελος ἀποσκοπων : ἐνομιζε |
| θαυμαζε ὡς και μεγαλοφωνως βοαν . ἀνα δ ' ἱστια τεινον προς ζυγον καρχασιου : καρχησιον το ἀνωτατον της κεραιας | ||
| ἀναψας ' . . . παντοθεν ἀπλαστῳ ψυχῃ πυρος ἡνια τεινον . . . . ἐκτεινας πυριον νουν ἐργον ἐπ |
| ἡμας δ ' οὐποτ ' ἐκρηξει μαχη . Τοιοισδε τοι λογοισιν ἀστεργη θεας ἐκτησατ ' ὀργην , οὐ κατ ' | ||
| συ γαρ ποσις τε σος πονων μετεσχετε , συ μεν λογοισιν , ὁ δε δορος προθυμιαι . σπευδων δ ' |
| τρομον ποιει . Των δε ἐπι κοποις πυρεττοντων το δερμα ξηροτερον ἠπερ ἀλλῳ τινι των ἐφημερων πυρετων και τα ἑξης | ||
| ψυχροτερον εἰς ὑστερον ἡ του θερμου χρησις , οὑτω και ξηροτερον ἀποδεικνυσι το σωμα , καιτοι και τουτο ἀν δοξειε |
| ἠρθη μεγας , ἡνικα ἑκαστοι συμφερον αὐτον ἑαυτοις ᾠοντο τι πραξειν : οὑτως ὀφειλει δια των αὐτων τουτων καθαιρεθηναι παλιν | ||
| Ἀριστοφανης . διωμοτος : ὁ διομοσαμενος ἠ μην τοδε τι πραξειν . δεινα φυσαν : οἱον ὀργιζεσθαι και ὑπο ὀργης |
| , ἀλλα τοις ὑπο της μητρος ἐπιλεχθεισι πιστοτατοις τε εἰναι δοκουσιν . ἐδιδου δε και χρηματα λανθανουσα διανεμεσθαι τοις στρατιωταις | ||
| ἀποριᾳ σφας ἐποιει και ὑποψιᾳ προς ἀλληλους , τινες ἀξιωτεροι δοκουσιν ἐς τους τριακοσιους καταλεγηναι : και τοις λοιποις φθονος |
| πλειστα συμβαλλεσθαι προς την των ὁλων διοικησιν , ἡμεραν και ἐνιαυτον ποιουντα και τας ἀλλας ὡρας . . . . | ||
| Γαιος Ἰουνιος , ἠχθη δε και ὀλυμπιας κατα τουτον τον ἐνιαυτον ἑβδομη προς ταις ἑκατον και δεκα , καθ ' |
| μετα την πρεςβειαν το σπουδαζομενον , τας εὐθυνας αἰτει πονηριας γραφομενος : εἰ δε προθυμως ψηφισαμενοις ὑπηκουσα , και μετα | ||
| μενος μετοχαι δια του ε ψιλου γραφεται : τυπτομενος : γραφομενος . Αἱ ἀπο των εἰς μι ἐπι ἐνεστωτος χρονου |
| . και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
| εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
| εἰναι και ἑαυτων και οἱον καμνουσαι το συν ἀλλῳ εἰναι ἀναχωρουσιν εἰς το ἑαυτων ἑκαστη . Ὁταν δη τουτο δια | ||
| αἱ ἐλαφοι τα πτερα , που τρεπονται και προς τινα ἀναχωρουσιν ὡς ἀσφαλη ; προς τα δικτυα : και οὑτως |
| βελτιους , οὑς μεν ὁρᾳς , τῃ συνουσιᾳ , τους ἀποντας δε ἐπιστολαις . οὑτος γαρ δη σος ἀθλος , | ||
| ταυτα ἐποιει τον βασιλεα . ἀλλ ' οὐκ ἐπῃνει μεν ἀποντας , πραττειν δε ὁσαπερ ἀν , εἰ παρησαν , |
| εἰποντος Ἱπποκρατους , οἱ ἐξηγηται εἰς μεν τα ἀλλα παντα συντιθενται , ὁτι σπερματα μιγνυνται , και ὁτι σφαιρα γινεται | ||
| ἀναψυχην ἡ καρδια , ὡς ἐπι των ἀναφωνιστων ὁταν μελη συντιθενται και οὐ βουλονται ἀναπνειν δια το μη ἐκπεσειν της |
| οἰνῳ παραχυθεν οὑτω τας μεθας ἱστησιν ὡστε και των ἀφροδισιων παραλυειν τα πνευματα πεττον . οὐ δει οὐν ἡμας ἐκμανως | ||
| Περικλης λεγων ἐπειρατο τους Ἀθηναιους της τε ἐς αὑτον ὀργης παραλυειν και ἀπο των παροντων δεινων ἀπαγειν την γνωμην . |
| ; . ἁρμοι πεπαυμαι ] νεωστι , ἀπο μεταφορας των ἁρματων των συντιθεμενων και ἁρμοζοντων τῳ νεῳ , ἠ παρα | ||
| ; οἱ πολλακις τυπτειν ἀλληλους ἐξαγονται δυοιν ἐν ταὐτῳ συμπλεκομενων ἁρματων : ἀλλα και κινδυνος ἐκει συνεχης ἱππων τε και |
| ] [ , κελευσας - ] [ μη ] πραγμα ἡμειν παρεχειν οὐδ ' ἐνοχλειν . και [ γαρ ] | ||
| γαρ ἐν τωι Περι [ βιων ] οἰκειον εἰναι [ ἡμειν ] φησιν , οὐχ ὡς [ δυσμενων ] των |
| ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
| πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
| Ἡρακλεους φασιν εἰναι : μελλοντων δε ἐναγιζειν αὐτῳ καπνος αὐτοματος ἀνεισιν ἐκ του ταφου . ταυτα μεν οὐν συμβαινοντα εἰδον | ||
| εἱς ὁ νους : ἀλλ ' ἡνικα μεν μετα φρονησεως ἀνεισιν , ἡνιοχος , ὁποτε δε μετ ' ἀφροσυνης , |
| τριχῃ διαστατῳ ἐχουσι το εἰναι , μητε δε το τριχῃ διαστατον , τα † δυο ὑποκειμενα , ἐστιν οὐσια , | ||
| αἰσθητα , τα δε νοητα . Σωμα εἰναι το τριχῃ διαστατον , πλατει βαθει μηκει . ὀγκον ἀντιτυπον ὁσον ἐπ |
| ! ! ! ] ! γαρ , Γυλλι , κἠτερους ἀγχειν . σιλλαινε ? [ ] ? ? : ταυτα | ||
| ἐλεφαντι , ἐπιπηδαν τε ἐπι την κεφαλην του ἐλεφαντος και ἀγχειν εὐπετεως . ταυτας δε , ἁστινας και ἡμεις ὁρεομεν |
| αὐτον ἐναργεστερον ἰδοιμεν , ὁν προσηκει μονον κατα το παραδειγμα ποιμενων τε και βουκολων της ἀνθρωπινης ἐπιμελειαν ἐχοντα τροφης τουτου | ||
| Χλοη πρωτον ἐμαθεν ὁτι τα ἐπι της ὑλης γινομενα ἠν ποιμενων παιγνια . Παρα του παππου Οὐηρου το καλοηθες και |
| ἐς την ἀσκησιν της ἀλκης ῥυθμιζων και οὐν και ἀφροδιτης ἀπεχομενος και σωφρονων ὡς Ἰκκος ὁ Ταραντινος , ὁνπερ οὐν | ||
| ἐλευθεριος οὑτως ἑξει , τουτεστιν οὐτε παντα σκωπτων οὐτε παντων ἀπεχομενος , ἀλλα γνωσεται νομοθετων ἑαυτῳ τινων ἀφεξεται , τινων |
| τιμων σε τῃ σιωπῃ και ἱν ' ὁλον σον το γενησομενον ᾐ σου και πεπονηκοτος και σαυτον παρακαλεσαντος . Την | ||
| διαφερεσθαι . δηλον τε ἠν τι κακον ἑτερον ἐκ τουδε γενησομενον . Συλλας δ ' ἐν τοις ἀγροις ἐνυπνιον ἐδοξεν |
| ἐς Ἱππωνα πολιν μετετιθει : και οὐδενος οὐδ ' ἐνταυθα προκοπτοντος αὐτῳ , κατακαυσας ὡς ἀχρηστα τα μηχανηματα την χωραν | ||
| τοις τεσσαρσι . τουτων εἰρημενων ἰδε διαφοραν παλιν τελειου και προκοπτοντος . ὡσπερ οὐν προτερον εὑρισκετο ὁ μεν τελειος ὁλον |
| λιμνης , τα μεν προς αὐτῃ τῃ λιμνῃ βοσκημασιν ὑδωρ ἐπιτηδειον παρεχομενος , κατα δε την ἐκβολην την ἐς το | ||
| ὁ μεν εὐθυς ἐπιβας νεως ἐπανηχθη , ἡ δε καιρον ἐπιτηδειον ἐζητει προς την ποσιν του φαρμακου . Και ἠδη |
| καθαπερ ἐπι της κυπαριττου . Το γαρ ἀρρεν γενος ὁλως ἀγονον πολλα δε και των θηλειων . Ἐπει το γε | ||
| ἠ παρα το ἐλαττον του δεοντος : ἠ παρα το ἀγονον εἰναι το σπερμα ἠ κατα παραλυσιν των μοριων ἠ |
| τουθ ' ἡ δυναμις ἡ ' μη ποιειν . γεροντα Θασιον τον τε γης ἀπ ' Ἀτθιδος ἑσμον μελισσης της | ||
| ὁ τι δηποτε παρα του διψωντος αἰτηθεντι , δοντι δε Θασιον οἰνον , διοτι τον ᾐτηκοτα ἠπιστατο τῳ Θασιῳ προσκειμενον |
| , εὐφορβιον , ζυμη , ἰτεας ὀπος , καλαμινθη , καλαμος ἀρωματικος , καλαμου φραγμιτου ὁ φλοιος καυθεις , κασια | ||
| τα ἰχνη , ὁλκη δε το βαρος του σταθμωμενου . καλαμος , δι ' οὑ γραφομεν , καλαμη δε ἡ |
| το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | ||
| αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας |
| συμπασαν δε συμμετριαν και την μεγαλην εὐταξιαν ταυτην και το ἐμφαινομενον ἐν τοις ἀστροις εἰδος και πορρωθεν οὐσιν οὐκ ἐντευθεν | ||
| αὐτης , οὑτως εἰ τι τῳ περι κινησεως ὁρισμῳ εὑρισκοιτο ἐμφαινομενον , ἐφεξης και περι τουτου διαλεκτεον . ἐμφαινεται δε |
| διο και χυτριζειν ἐλεγον . 〚 ἠρρησε δε ἀπο του ἐρρειν του σημαινοντος το μετα φθορας ἐλθειν . 〛 ἠρρησεν | ||
| ἀπεσφαχθαι δε τον ἀγαπητον νεανισκον , και τα χρηματα δε ἐρρειν και τα ἀνδραποδα , τοὐντευθεν δε φρουδος μεν τῳ |
| ὁτι ὁ Πορφυριων ἐπεχειρει βους ἀποσπασαι ἐκ των Δελφων , ἀκοντος του Ἀπολλωνος : διο και βελει τρωθεις ἀνῃρεθη ὑπ | ||
| ἀναγκῃ , ἀκουσιοτητι . θΞ ἀναγκῃ ] ἀναγκῃ ἠγουν και ἀκοντος του Διος . τοδ ' αὐδᾳ : τουτο φωνει |
| ἐν ταις χερσιν ἐπηιει τας πολεις , δοξαν περι αὑτου κατασχειν ὡς περι θεου βουλομενος . ἐπει δε γηραιος ἐγενετο | ||
| ἠ δι ' ἀσθενειαν της καθεκτικης δυναμεως , μη ἰσχυσασης κατασχειν , ἀλλ ' ἐξεωσαι : και το τηνικαυτα και |
| ; μη και οἱ ὁρισμοι ἐν τῳ ποιον τι ἐστι κατηγορουνται ἀκολουθουντες οὐ τῳ γενει τῳ ἑνι ἀλλα ταις διαφοραις | ||
| αὑτους λεγομενων ἀλλα των ὡσπερ εἰδοποιηθεντων ὑπ ' αὐτων , κατηγορουνται δε οὐδαμως , εἰ γε ὑποκειμενον μεν ἐστι περι |
| παρυπατης διαστημα ἡμιτονιαιον ἐστι , το δε παρυπατης και λιχανου τονιαιον . ἡ δε ἁρμονια ὡς φαμεν μονοειδης ὑπαρχει . | ||
| τουτῳ διαστηματος γνωριμωτατον μερος τε και μετρον ἐστι το καλουμενον τονιαιον διαστημα , καθαπερ ὁ πηχυς του κυριως τοπικου διαστηματος |
| οἱον κισθος μηλωθρον ἐρευθεδανον σπειραια κνεωρον ὀριγανος θυμβρα σφακος ἐλελισφακος πρασιον κονυζα μελισσοφυλλον ἑτερα τοιαυτα : προς τουτοις ἐτι τα | ||
| , πηγανον ἡμερον , πολιον το μικροτερον , μελισσοφυλλον , πρασιον , πταρμικη το θαμνιον ξηρον , ῥους , σαμψυχον |
| ἀκορητος . . . . ἀκοντοδοκος : δοκιμαζειν λεγεται το ἐπιτηρειν , και δοκευειν και δοκειν , ὁθεν ἀκοντοδοκος . | ||
| : ταυτης γαρ οὐσης και πανηγυρεις γινονται . και μη ἐπιτηρειν σιτια : εἰ ποτε γαρ ἐξοδος ἐπι στρατιαν ἐγενετο |
| του σκορπιου δια της ὀπης του χωνειου , και παντοτε ἀπονος ἐσται . Κεφ . ηʹ . [ Προς πασας | ||
| , και διακρατειτω την μυλην μεχρις ἀν ἐξελθῃ , και ἀπονος ἐσται . ἀλλο . πυρεθρου ῥιζα διαμασηθεισα αὐθημερον τον |
| χρη μεχρι τριων ἡμερεων καθαιρεσθαι : ἠν δε πλειονας ἡμερας καθαιρηται , του βοειου ἠ του αἰγειου γαλακτος τρεις κοτυλας | ||
| ἐξισαζειν . ἰσοτης δε γινεται , ὁταν ἠ το μειζον καθαιρηται ἠ το ἐλαττον αὐξηται . οὐ καινοτομουμεν δε , |
| της ἐκ πολλων χρονων παρατετηρημενης θεραπειας και συντεταγμενης ὑπο των ἀριστων τεχνιτων ὀλιγους ἀν γενεσθαι συνετωτερους . Περι δε των | ||
| και τουτο καιτοι τοτε ἐν τῃ κρατιστῃ πολει ὑπο των ἀριστων κριθεντα του καλλιστου γερως ἀξιωθηναι ποιων ἐτι τεκμηριων προσδειται |
| σεσημειωται το ὀνειρον : κυπειρον , δια της ει διφθογγου γραφομενον : λεγεται δε και κυπειρον Δωρικως , τραπεισης της | ||
| λαυρεωνος : το ἐλαιων ἐλαιωνος σεσημειωται δια της αι διφθογγου γραφομενον κατα την παραληγουσαν , και φυλαττοντα το ω κατα |
| ἐν μεσῳ χωρας πολλης και ἀγαθης οὐσης και των ἐργασομενων ἐνοντων : εἰτα δε και ἀποστροφη γενοιτο εἰ τις βουλοιτο | ||
| ἐξ ἐπιταγματος ἀρχειν της πατριδος , ὁπλισαμενους δε ἐκ των ἐνοντων τους νομους τοις ἐπιουσι προτεινειν : προσδοκαν γαρ οὐδε |
| , κἀκεινων οὐσων ἐστι και τουτο , μη δε ὀντος ποτερου τουτων οὐδετερον αὐτων ἐσται ποτε . Τουτο μεν ὀρθως | ||
| εἰς εὐφροσυνην ; θυσας δε τιμησατω ἑκατερος : την παρα ποτερου τιμην μειζονος ἀν χαριτος δοκεις τυγχανειν ; καμνοντα θεραπευσατωσαν |
| τῃ γενεσει τουτων , μετα δε το γενεσθαι λι - θον ἀδυνατον ἐξενεχθηναι αὐτον δια το πωρωθηναι , εἰ μη | ||
| του πρωτου των πληθυντικων του τυπτομεθα τροπῃ της θα εἰς θον , το δευτερον τυπτεσθον ἀπο του δευτερου των πληθυντικων |
| σεσημειωται και μακραν ἐχον την παραληγουσαν και δια του η κλινομενον . Ἡ δε αἰτια ἐστιν αὑτη : ἐπει ἀπο | ||
| τινες λεγοντες , διατι το Ὀροντης Ὀροντου δια του ντ κλινομενον οὐκ ἐκφερεται δια του ος κατα την γενικην και |
| αὐτου και θεωρει τα ἐν αὐτῳ , ἠ ἀμφοτερα ἀλληλοις προσεισιν ὡσπερ ὁ διδασκαλος και ὁ μαθητης : και ὁ | ||
| προσῃει αὐτῳ ὁ Καλλισθενης φιλησων , φαναι ὁτι οὐ προσκυνησας προσεισιν . και τον Ἀλεξανδρον οὐ παρασχειν φιλησαι ἑαυτον : |
| Ἀνδραγαθου προδοντος πολλα και μεγαλα χαρισαμενος αὐτῳ , μειζονα δε ὑποσχομενος , ἐαν εἰς την Ἀσιαν αὐτῳ συναποδημησῃ , ἐπειδη | ||
| ὑφιεσθαι και συγχωρησαι τοις Λακεδαιμονιοις ἐν τῳ τοτε την ἡγεμονιαν ὑποσχομενος παρ ' ἑκοντων αὐτοις των Ἑλληνων αὐτην ἀνακτησεσθαι . |
| . Σατυριασις ἐστι παθος μετα ἐντασεως αἰδοιου γιγνομενον μετα του τεινεσθαι αὐτοις τα μορια : ἐστι δε οἱς και σπερματος | ||
| των ἐκτος : οὐκ ἀδηλον δ ' ὁτι το μεν τεινεσθαι και εἰς ἑαυτους συνερχεσθαι συμφυτος ἐνεργεια τοις μυσι , |
| ἐαν δε τισιν ἰσαι γιγνωνται και τον ἡμισυν ἀριθμον πλειω ποιωσιν , ἀφελειν το πλεον ἀποκριναντας νεοτητι , τους δ | ||
| : τοις δ ' ἐνδεως πραττουσιν , ἀν μηδεν κακον ποιωσιν ἀπορουντες , φερωσιν δ ' εὐγενως τον δαιμον ' |
| νομη διανομη νειμαι , χωρισαι χωρισμος , διακριναι διακρισις , διελειν διαιρεσις , μοιρα μοριον , μερος μερις , μεριστος | ||
| δοθεντα μη τα αὐτα μερη . Ἐπιτεταχθω δη τον ρ διελειν εἰς δυο ἀριθμους ὁπως το του αου ἀριθμου γον |
| κυκλῳ θαλαττῃ , πλην εἰ βουλει Φασιν και δη Ταναϊν φασκειν εἰναι των ἠπειρων ὁρον . ἀλλ ' ὁ γε | ||
| ἀπο της του Διος μιξεως . Ἐν δε Λυγκησταις Θεοπομπον φασκειν τι εἰναι ὑδωρ ὀξυ : τους δε ἐκ τουτου |
| . ἐργα νεων , βουλαι δε μεσων , εὐχαι δε γεροντων , . ὡς κε πολις ῥεζηισι , νομος δ | ||
| των εἰς μηδεν χρησιμευοντων . Παν γαρ το σωμα των γεροντων ἀσθενες . Ἀνδρος γεροντος μηποτ ' ἐς πυγην ὁραν |
| αἰτιαν , ἠ ἀπαρξασθαι τῳ πλουταρχῳ και τα πλουτιστηρια ἐργα ἐπιτηδευειν ἀναπειθοντι . και λεγεται ” την ἀπαρχην του θερισμου | ||
| πεποιημαι και δογμα ἐχω το τον ἰατρον τον ἀριστον προνοιαν ἐπιτηδευειν . Προνοιαν ἐπιτηδευειν [ . . ] : ἰστεον |
| ἐνταυθα ἡ ζητησις : ῥητου γαρ ζητησις ὡδε , ποτερον παραβεβασται ἠ μη : περι ὡν ἐν ταις νομικαις ἀκριβεστερον | ||
| προς αὐτο το ῥητον ἐστιν ἡ μαχη , εἰ ὁλως παραβεβασται . Οἱ συλλογισμοι τοις ὁροις κοινωνουσιν , ὡς και |
| ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | ||
| λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον |
| φιλον μονον , ἀλλα και εἰς ἀδικουμενον ἐχρησω τῃ προθυμιᾳ μεμψαμενος τε εὐθυς το μικρων ἑνεκα τον ἀρχοντα ἑλκεσθαι κἀν | ||
| και ὀνησεται , συ μεντοι γε οὐ τον δεινα ἐσῃ μεμψαμενος ἠ τον δεινα , ἀλλα το πλημμελημα νουθετησας . |
| ἡμιση ἑξει . τῳ μεν οὐν πλειονας μιας τομης ἐπιδεχεσθαι ὁμοιουται μεν τῳ ἀρτιακις ἀρτιῳ , ἀφισταται δε του ἀρτιοπερισσου | ||
| . φυη : μελοθεσια , ἡ ἡλικια . Εἰδεται : ὁμοιουται . νερθε : ὑποκατωθεν , ὑποκατω παρα το ἐνερθε |
| προς ἀλληλα τοπου ; ἡ προς Αἰσχινην ὑπερ Κτησιφωντος του παρασχοντος Δημοσθενει το περι του στεφανου ψηφισμα και την των | ||
| ἡμερας και του ἡλιου καθαρως τοις ἀνθρωποις μηπω το φως παρασχοντος , ὁρωμεν κατα την ἀγγελιαν και το πληθος ἁπαν |
| συνεμπεσῃ τῳ ἠεν , τῳ γενομενῳ ἀπο του ἐω του σημαινοντος το ὑπαρχω : ἐπι δε του ἀϊω , ἱνα | ||
| την αὐτην ἐχον σημασιαν τῳ πρωτοτυπῳ , τηνικα τηνικαδε . σημαινοντος οὐν του ὡς ἐπιρρηματος το οὑτως , εἰη ἀν |
| αὑονην ἐχει . την δε πλασαντες γηϊνην Ὀλυμπιοι ἐδωκαν ἀνδρι πηρον : οὐτε γαρ κακον οὐτ ' ἐσθλον οὐδεν οἰδε | ||
| „ , ἀλλα τυφλον και κωφον και ἀνοητον και παντῃ πηρον βιον ἀβιωτον ἑαυτοις ἐξειργασαντο , οὐδενι των δεοντων ἐφισταντες |
| ἀμφοτεροι μολις . Την ὀψιν εἰπω του ποτηριου γε σοι πρωτιστον ; ἠν γαρ στρογγυλον , μικρον πανυ , παλαιον | ||
| και ὁση προστασια της βασιλειας Κρατερος ἐπετραπη , ὁ δη πρωτιστον τιμης τελος παρα Μακεδοσι : Περδικκας δε την Ἡφαιστιωνος |
| . και δη και των δυναμει λεγομενων εἰναι τοιων ἠ τοιων ἀναγκαιον ἑκαστον ὡς προς το κατ ' ἐνεργειαν ἀναφερομενον | ||
| θε ? [ ] θυγατρι μισγοιτ ' ε [ ] τοιων δε κομπων [ ] ποινας θεοις ἐτεισεν [ : |
| ἁπασαν , ὁση δυνατη . οὑστινας δ ' ἀν τροφεας προτερους ὑμων ἀγοι τις , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , δοκων | ||
| ἠ ἀντι του ἀφ ' οὑ Καλλιαν : Ἀδειμαντον τους προτερους χιλιους : τους ἐν ταις λʹ ναυσι των Ἀθηναιων |
| γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
| , “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
| ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ||
| οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ |