| ' εἰχον ἀπεβαλον , ὡστε δοκειν αὐτους ὡσπερ αἰνιγματος τροπον ἀτυχειν : οἱ δε κατα την Σπανιαν μεταλλουργοι ταις ἐλπισι | ||
| το καλως ποιεειν , τουτο δε οἱ ἐπισταμενοι ποιεουσιν : ἀτυχειν δε , τουτ ' ἐστιν , ὁ ἠν τις |
| φορτικωτερον αἰτει παρ ' αὐτων , ἱν ' εὐκολως δυνηθῃ τυχειν οὑπερ αὐτος βουλεται . μετα τας πιστεις και τας | ||
| την του πατρος δοξαν και τας ἰδιας ἀρετας ἀποδοχης μεγαλης τυχειν . τουτων δ ' Ἰοκαστος μεν της Ἰταλιας ἀντεχομενος |
| και του ἐφετου , οὐκ ἀποτυχησεις , οὐκ ἀποτυχῃς , ἐπιτυχειν οὐδαμως ἀποτυχειν . μελλεις . , οὐκ ἀστοχησεις , | ||
| δικην δορατος πληττει , δια τουτο δορατι εἰπεν . 〛 ἐπιτυχειν . . . Θ . και τουτο ἐξ Ἀγαμεμνονος |
| ἐκει , βουλοιμην δ ' ἀν και τῳ σῳ βασιλει ἐντυχειν : φασι γαρ αὐτον οἱ ξυγγεγονοτες οὐ των φαυλων | ||
| Θεοφραστου μαθητης , μηδε τουτο ἀγνοωμεν . Οὑτος μεντοι και ἐντυχειν φησιν ἀπροοιμιαστῳ τῳ βιβλιῳ και ἀρχομενῳ χωρις της ἐπικλησεως |
| το μητρῳον γαλα , μεχρις ἀν εὐσταθησῃ το σωμα , συντασσειν ἀτοπον ἐστιν . διο και Δαμαστην ἐπιμεμπτεον κελευοντα παραχρημα | ||
| ὀφθεις ἀνεστρεψαν Λακεδαιμονιοι ἀντι του Ἀλκιβιαδου ὀφθεντος . Και το συντασσειν τοις ὑποτακτικοις μοριοις εὐκτικα ῥηματα : φασι γαρ ἱνα |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
| οἱον κισθος μηλωθρον ἐρευθεδανον σπειραια κνεωρον ὀριγανος θυμβρα σφακος ἐλελισφακος πρασιον κονυζα μελισσοφυλλον ἑτερα τοιαυτα : προς τουτοις ἐτι τα | ||
| , πηγανον ἡμερον , πολιον το μικροτερον , μελισσοφυλλον , πρασιον , πταρμικη το θαμνιον ξηρον , ῥους , σαμψυχον |
| την ἐπ ' εὐθειας , ἐγκαρσιον ἀτραπον εὑρων και νομισας κατατεινειν ἀχρι της ἐρυθρας θαλαττης ὁδοιπορειν ἠρχετο . τεραστιον δε | ||
| φαινεται ἐλευθεριωτερον τε και μεγαλοπρεπεστερον ἠ στρεβλουν τε αὐτους και κατατεινειν και ἀγχειν ἀναγκαζοντα ἀποτιννυναι μη οἱους τε ὀντας . |
| λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
| Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
| ποιησει , ἠν κομισας τους οἰκετας οἰκεῃ ἐκεινῃ : ὡστε ὑποδεξαμενον ἀσμενον τους λογους τον Πανιωνιον κομισαι τα τεκνα και | ||
| ὁτι πιστιν σῳζοντες προς τον προγονον , φησι , τον ὑποδεξαμενον αὐτους , νικην τουτῳ νυν ἐδωρησαντο . ἠ οὑτοι |
| τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ||
| τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην |
| οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
| προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
| γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | ||
| μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , |
| ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | ||
| λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον |
| τι ποτε ἐστι των ἐν τῳ ὁρισμῳ το μη δεοντως εἰλημμενον , οἱον εἰ τις ὑδατος ὁρισμον ἀποδῳη ὑγρον ποτον | ||
| ἀποδεικνυναι την προτασιν . ὁταν μεν γαρ ὁρισμος εἰη το εἰλημμενον του μειζονος ἀκρου , ἀμεσος ἐστιν και ἀναποδεικτος ἡ |
| τῃ γενεσει τουτων , μετα δε το γενεσθαι λι - θον ἀδυνατον ἐξενεχθηναι αὐτον δια το πωρωθηναι , εἰ μη | ||
| του πρωτου των πληθυντικων του τυπτομεθα τροπῃ της θα εἰς θον , το δευτερον τυπτεσθον ἀπο του δευτερου των πληθυντικων |
| ὀρος Κηρυκιον , ἐνθα Ἑρμην τεχθηναι λεγουσι , Πολος τε ὀνομαζομενον χωριον : ἐνταυθα Ἀτλαντα καθημενον πολυπραγμονειν τα τε ὑπο | ||
| καλουσιν Ἑλληνες . προ δε της πολεως κυπαρισσων ἐστιν ἀλσος ὀνομαζομενον Κρανειον . ἐνταυθα Βελλεροφοντου τε ἐστι τεμενος και Ἀφροδιτης |
| χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
| την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
| συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | ||
| αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι |
| φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
| Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
| παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
| μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
| τυπτοιμι : ἡ δε προστακτικη παρα το δι ' αὐτης προστασσειν , οἱον λεγε γραφε : ἡ δε ὑποτακτικη παρα | ||
| μεν τῃ μενειν αὐτου λαγχανουσῃ των μοιρεων ἑωυτον τον βασιλεα προστασσειν , ἐπι δε τῃ ἀπαλλασσομενῃ τον ἑωυτου παιδα , |
| μειζονα εἰναι της ἡμισειας της περιεχομενης ὑπο των ἀσυμπτωτων . συντεθησεται δη το προβλημα οὑτως : ἐστω ἡ μεν δοθεισα | ||
| τῃ Θ : δοθεισα ἀρα και ἡ ὑπο ΑΔΓ . συντεθησεται δη οὑτως : ἐστω παραβολη , ἡς ἀξων ὁ |
| τριχῃ διαστατῳ ἐχουσι το εἰναι , μητε δε το τριχῃ διαστατον , τα † δυο ὑποκειμενα , ἐστιν οὐσια , | ||
| αἰσθητα , τα δε νοητα . Σωμα εἰναι το τριχῃ διαστατον , πλατει βαθει μηκει . ὀγκον ἀντιτυπον ὁσον ἐπ |
| αὐτον ἐναργεστερον ἰδοιμεν , ὁν προσηκει μονον κατα το παραδειγμα ποιμενων τε και βουκολων της ἀνθρωπινης ἐπιμελειαν ἐχοντα τροφης τουτου | ||
| Χλοη πρωτον ἐμαθεν ὁτι τα ἐπι της ὑλης γινομενα ἠν ποιμενων παιγνια . Παρα του παππου Οὐηρου το καλοηθες και |
| Ἀλεξανδρον εἰς πολυχρονιον και ἐπικινδυνον πολιορκιαν , διδοντες δ ' ἀνεσιν τῳ Δαρειῳ προς τας παρασκευας , ἁμα δε και | ||
| : του γαρ ἐρωτος των ἐρωτικων ' εὑρεθηναι ἐλευθεροις ἀλλην ἀνεσιν και παιδειαν του τον μεν ἀσαι , τον δε |
| ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
| ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
| : συνειναι δε τους ἱερεας ὁτι το τελος τῳ Πτολεμαιῳ προσιον εἰδως ὁ κροκοδειλος εἰτα μεντοι την ἐξ αὐτου τροφην | ||
| δ ' εἰναι το φυσει προσον , οὐ το νομῳ προσιον , οἱον γονεας υἱεις ἀδελφους και τους προ τουτων |
| ὀπφθαλμοισι ? [ ] ? [ ] [ ] ὀχλον ἐπερχομενων α ! [ ] θηπτο ? ? ? ? | ||
| και της ἐκεινου σαφως ποδαλιουχιας , καταπραϋναι μεν τα των ἐπερχομενων κορυφουμενα κυματα , ἰθυναι δε προς γαληνην και σωτηριαν |
| ἀστερων σφαιρας διατεινειν , ἀλλα μη δεκα σταδια το ὑψος ἀνατεινειν τα νεφη . Οἱ γουν ἐπι την Κυλληνην ἀναβαινοντες | ||
| , ἀλλ ' ὁτι τουτο μεν αὐτος τον κωλυοντα ζοφον ἀνατεινειν χειρας εἰς Ἡλιον ἀρετῃ καθηρας εἰς οὐρανον ἀναπεμπειν οἱον |
| τοτε μεν κατεσιγησα , τῃ δε ἑξης , ἐπειδη παλιν εἰσιοντων ἡμων παρ ' αὐτον περι ταιν ὁδοιν παρεκαλεσα αὐτον | ||
| ᾠηθησαν εἰναι το Γνωθι σαυτον , ἀλλ ' οὐ των εἰσιοντων [ ἑνεκεν ] ὑπο του θεου προσρησιν : εἰθ |
| γαρ ἐτι ζεον και ὠγκωμενον το ἐνθεμα παραχρημα εἰς το ὑποδεχομενον ἐμβληθῃ , πασα ἀναγκη προ του την ἑνωσιν γενεσθαι | ||
| ἀλλα το των ἑρμηνεων γενος τας παρ ' ἑκατερων φωνας ὑποδεχομενον και διαπορθμευον προς ἑκατερους , συνηψεν αὐτων και συνεκερασεν |
| ὁ μεντοι λογος και αὐτος ὁ συνων τῃ πραξει και ἐπιστατων οὐκ ἀν εἰη πραξις . Εἰ οὐν μη πραξις | ||
| την ἐκ δεξιων ἠ ἐξ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των ἐπιστατων και παραστατων , ὁπερ πως γινεται δηλωσομεν , ὁταν |
| δε αὐτον ἱστορησαν γαμβρον Ὁμηρου ἐπι θυγατρι , και ὁτι ὑποδεξαμενος Ὁμηρον ἐλαβεν παρ ' αὐτου το ποιημα της Ἰλιαδος | ||
| , ὁλον ἐμπρησειν τον στενωπον ἠπειλουν , ὁ δ ' ὑποδεξαμενος αὐτος μεν ὠκνησε μηνυσαι τον ἱκετην , ἑτερῳ δε |
| λεπτον και ὠχρον οὐρον ἀπεπτον μεν ἐϲτι τῃ ϲυϲταϲει , πεπεμμενον δε μετριωϲ τῃ χροᾳ . ἀϲθενειαν δε και τουτο | ||
| οὐρων , ὁλου του ϲωματοϲ το κακον . εἰ δε πεπεμμενον μεν εἰη το οὐρον , ὀροβοειδειϲ δε εἰεν αἱ |
| και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
| τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
| αὐτων ἐμβαλων ἠλαυνεν . βοειοις δησας : τοις ἐκ βοειων δερματων λωροις . ἠτοι ἀναγκας ἐντεσιν , ἱν ' ᾐ | ||
| . κναφευς μεν ἐπι ἱματιων λεγεται : γναφευς δε ἐπι δερματων . . κναφευει : Δια του κναφου τα ἱματια |
| και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ||
| ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν |
| , ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
| γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
| : τουτον γαρ μετρει μετα τον ιε ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιαζομενος : πεντακις γαρ ε κε . τον δε τριτον | ||
| . κατα την ἑαυτου . ἀντι του ἐφ ' ἑαυτην πολλαπλασιαζομενος . τρις γαρ . ἀντι του τρις γαρ τρεις |
| ⌊ . × × οἰομαι ] [ | ] ? ποιμενας ? ? ? [ ] πρεπειν ? ? ? | ||
| ὡν ἀπελιπομεν . . Μετα γαρ τους θηρευτας και τους ποιμενας τεταρτον φησιν εἰναι μερος τους ἐργαζομενους τας τεχνας και |
| ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
| βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
| ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
| του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
| δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
| . Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
| μουσικην ἀπεδεξαντο , ῥητεον [ οὐ ] προς εὐδαιμονιαν αὐτην συντεινειν , ἐπει και ἀλ - λοι μη λειπομενοι της | ||
| διαφερει σκοπος οἰκονομιας , ὁτι προς μεν τον σκοπον παντα συντεινειν ὀφειλει τα λεγομενα , ἡ δε οἰκονομια μερων τινων |
| ' Ἑλλησιν ὡστε και ἐκ χειρων αὐτων λαβειν τροφας και δυνειν εἰς τους κολπους . ἠ οὑτως : ὁτι Διομηδης | ||
| ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον καταδυνειν , και μη ἁμα ἀνατειλαντα ὑστερον δυνειν . Ἑξης δε ἀγνοουσι παντες περι του Κηφεως , |
| Κλεαρχος ὁ ἐκ του περιπατου μονους Πελοποννησιων Ἀργειους ὀφιν μη ἀποκτεινειν : ἐν δε ταις ἡμεραις , ἁς καλουσιν ἀρνηιδας | ||
| δραν εὐ , κακως δ ' οὐ , μηδ ' ἀποκτεινειν βιαι . ὡς τηνδ ' ἀπαξεις οὐποτ ' ἐξ |
| και ἀναμφιϲβητητον γνωριϲμα τηϲ φυϲεωϲ αὐτου : τροφηϲ γαρ προϲενεχθειϲηϲ ἀναπτεται ἡ θερμαϲια και ὁ ϲφυγμοϲ ἐπιδιδωϲιν εἰϲ μεγεθοϲ και | ||
| ξενιας ἁλωναι , και γαρ καλλος αὐτων ὁμοιως και πυρ ἀναπτεται . οὐ μην ὁ Βραγχος ἐφευγε τον Ἀπολλωνα ὡς |
| προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
| δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
| και ἡ σεληνη ἀνισχοντες ἐβλεπον αὐτον μεταρσιον ὀντα [ και κρεμαμενον ] . Ἐδοξε τις τον δουλον αὐτου , ὁν | ||
| θυριδες εἰς το ἀρτοκοπειον βλεπουσιν . Λιμοξηρος παιδοτριβης ἰδων ἀρτον κρεμαμενον εἰπε : Καταβαινεις ; ἀπαγγελλεις ; ἠ ἀναβαινω και |
| μοτον βεβρεγμενον οἰνῳ και ἐλαιῳ , ἐχοντα ἐξ ἀκρου λινον ἀπηρτημενον και ἐξω κεχαλασμενον εἰς ἐπισπασμον εὐχερη , εἰτα ἐπιδησας | ||
| ἀκουστικος πορος , ὑφ ' οὑ λοβιον μεν ἐστι το ἀπηρτημενον του ὠτος πιμελωδες . το δε ὑπερκειμενον ἀντιλοβιον . |
| : θεοι γαρ ἐξωθεν της ἑαυτων προνοιας οὐδε τα φυτα καταλειπουσιν , ἀλλα και στεφανουνται γινομενα : ἀπαρχαι γαρ γης | ||
| της ὑλης δημιουργιαν καταταττουσιν ; εἰ δε το σωμα μονον καταλειπουσιν , ἀναμιμνῃσκεσθωσαν παλιν ὁτι τουτο καθ ' ἑαυτο ἀκινητον |
| ὀντι σοι δοκῃ . ὑπισχνουμαι δε σοι τοσαυτ ' ἀγαθα ποιησειν Οὐολουσκους φιλος τῳ ἐθνει γενομενος , ὁσα κακα εἰργασαμην | ||
| ἰωμεν ὁπου δυνησομεθα Ἀνθιαν εὑρειν . Ὑπισχνειται ὁ Ἱπποθοος παντα ποιησειν , ἐλεγε δη ἀνθρωπους δειν ὀλιγους συλλεξασθαι προς ἀσφαλειαν |
| ἀνεχεσθαι ὑβριζομενοι . ὁ μεν γαρ Ἀλκιβιαδης ὑβρισθεις και μη ἀνασχομενος ἐπολεμησε τοις ὑβρισασιν , ὁ δε Ἀχιλλευς το αὐτο | ||
| στρατιας φυγειν παρακαλουντων και τον ἱππον αὐτῳ προσαγαγοντων , οὐκ ἀνασχομενος οὐδε ὑπαναστηναι την σφαγην περιεμενεν . ὁ δε Κηνσωρινος |
| ἐν καιρῳ δακρυσαι και μεταξυ των λογων ἐλεεινως ὑποστεναξαι και ἀπιοντος ἠδη λαβεσθαι και εἰσελθοντι προσδραμειν και καλλωπιζεσθαι ὡς ἀν | ||
| πρυτανεων , [ και ] βουλης γνωμη , μαιμακτηριωνος δεκατῃ ἀπιοντος , Καλλισθενης Ἐτεονικου Φαληρευς εἰπε μηδενα Ἀθηναιων μηδεμιᾳ παρευρεσει |
| . ἐστι δε ὁτε και το ἐν τῃ λυπῃ συστελλεσθαι σημαινειν την λεξιν . . . , : κακκαβη : | ||
| περι των νεωστι γενομενων ἀρχαιως εἰπειν . ἐνιοι μεν φασι σημαινειν ἀρχαιοτροπως , τουτεστιν ἀρχαιοτεροις ὀνομασι χρησθαι . Ἐφορος δ |
| χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | ||
| ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους |
| γινεσθαι , και μαλιστα το ἀνωθεν , και την κοιλιαν διατεινεσθαι και την βροχην ἁμα συμβαινειν των σιτιων και την | ||
| γενομενης , τινα μεν πυκνουσθαι και συστρεφεσθαι , τινα δε διατεινεσθαι . ὁσῳ γαρ συστρεφεται προς ἑαυτα πυκνουμενα τα μερη |
| Δωρικως : οἱ γαρ Δωριεις την ου διφθογγον εἰς α μεταβαλλουσιν . Βορεαο : ὑπερβορεος γαρ ἡ χωρα δια το | ||
| ὡς εἰπειν ἀπαγριουται . Ἐνιοτε δε και οἱονει πηρωσει τινι μεταβαλλουσιν εἰς το χειρον κολουομενα κατα την πρωτην γενεσιν τα |
| παρην , ὡστε μικρου τινος ἀπελειφθη του μη τῳ πατρι συντυχειν . Ὡς δε ἀπηλλαγην ἐγω των βασανων , διελελυτο | ||
| ἐβουλετο εἰσελθειν προς την των αἰχμαλωτιδων σκηνην . βουλεται γαρ συντυχειν τῃ Πολυξενῃ και μηνυσαι τον ἐσομενον αὐτῃ θανατον : |
| ἐς την ἀσκησιν της ἀλκης ῥυθμιζων και οὐν και ἀφροδιτης ἀπεχομενος και σωφρονων ὡς Ἰκκος ὁ Ταραντινος , ὁνπερ οὐν | ||
| ἐλευθεριος οὑτως ἑξει , τουτεστιν οὐτε παντα σκωπτων οὐτε παντων ἀπεχομενος , ἀλλα γνωσεται νομοθετων ἑαυτῳ τινων ἀφεξεται , τινων |
| ἀπολλυειν αἰσχρον ἐστιν , ταυτα δε και μη ἐχειν και ἀπολλυειν και αἰσχρον ἐστι και ἐπονειδιστον και ἀτυχημα . τι | ||
| σκελη ὀρνιθων , το δε λοιπον σωμα γυναικων ἐχουσας , ἀπολλυειν δε τους παραπλεοντας . ἠσαν δε ἑταιραι ἐκπρεπεις τῃ |
| ἀλλ ' ἐχον ὡστε γυνη χερνητις ταλαντ ' ἀληθης ἡτις εἰριον ἀμφις και σταθμον ἐχους ' ἀνελκει ἰσαζους ' ἱνα | ||
| βοηθητεον ὡς το κενον πληρωθηναι . Ἠν οὐς ἀλγεῃ , εἰριον περι τον δακτυλον ἐλιξας , ἐγχεειν ἀλειφα θερμον , |
| σεσημειωται και μακραν ἐχον την παραληγουσαν και δια του η κλινομενον . Ἡ δε αἰτια ἐστιν αὑτη : ἐπει ἀπο | ||
| τινες λεγοντες , διατι το Ὀροντης Ὀροντου δια του ντ κλινομενον οὐκ ἐκφερεται δια του ος κατα την γενικην και |
| τι τουτο ; Σκυθρωπην ἐπι τουτοις την γερουσιαν ὁρω . Ἀμεινον οὐν κοσμον ἀλλον ἀεισαι και ἠδη ἀειδομεν . Ἰδετε | ||
| ἀπογιγνομενου ; ὡσπερ ἀν εἰ συ με ἐροιο : ” Ἀμεινον διοικειται σωμα και σῳζεται τινος παραγιγνομενου ἠ ἀπογιγνομενου ; |
| τιμων σε τῃ σιωπῃ και ἱν ' ὁλον σον το γενησομενον ᾐ σου και πεπονηκοτος και σαυτον παρακαλεσαντος . Την | ||
| διαφερεσθαι . δηλον τε ἠν τι κακον ἑτερον ἐκ τουδε γενησομενον . Συλλας δ ' ἐν τοις ἀγροις ἐνυπνιον ἐδοξεν |
| ὡρισμενων , καθοτι το της στερησεως α ἠ την του ἐπιβαλλοντος και ἁρμοττοντος ἀταξιαν παριστησιν , ὡς ἀπαιδευτον φαμεν τον | ||
| [ τωι ] ἀθροισματι ? ἀπο [ του ] [ ἐπιβαλλοντος ] διαλαμβανομενον [ ] , ὁμοιως μεν ? [ |
| γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
| , “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
| και ὁσον κρατει , μενει διηνεκες αὐτῳ , και οὐκ ἀπολλυσιν . οὐ γαρ δη συνεισενεγκειν γε ἐστιν ὡσπερ χρηματα | ||
| ἑαυτου κακιᾳ και τας ἀρετας των φυτων τε και σπερματων ἀπολλυσιν , οὑτω και τα σωματα τα των θηλειων παρα |
| ὀσφυος , ἐφηβαιου , ποτε δε κεφαλης τε και τραχηλου τενοντων τε ὀμματων και ἰσχιων και μηρων , και μαστων | ||
| βουβωνων και πυρετων ἐφ ' ἡς και βρεγματος πονος και τενοντων συνολκη και ὀφθαλμων ὀδυνη . σϞθʹ . Ἀποστημα ἐν |
| των τεκνων ἀγωνιζομενον , ὑπερβαινοντα . Μαρναμενον : μαχομενον , ἀνισταμενον ὑπερ των τεκνων . πυκνης : συνεχους , μεγαλης | ||
| τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρωιαν οἰκιαν , Φινεα δε ἀνισταμενον και θελησαντα καταποντισαι τον ἑτερον των παιδων λακτισας ὁ |
| ἐν ταις χερσιν ἐπηιει τας πολεις , δοξαν περι αὑτου κατασχειν ὡς περι θεου βουλομενος . ἐπει δε γηραιος ἐγενετο | ||
| ἠ δι ' ἀσθενειαν της καθεκτικης δυναμεως , μη ἰσχυσασης κατασχειν , ἀλλ ' ἐξεωσαι : και το τηνικαυτα και |
| κυκλῳ θαλαττῃ , πλην εἰ βουλει Φασιν και δη Ταναϊν φασκειν εἰναι των ἠπειρων ὁρον . ἀλλ ' ὁ γε | ||
| ἀπο της του Διος μιξεως . Ἐν δε Λυγκησταις Θεοπομπον φασκειν τι εἰναι ὑδωρ ὀξυ : τους δε ἐκ τουτου |
| . και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
| εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
| ταυτοτητα προσῳδιας , και προς τουτοις το της αὐτης εἰναι συνηθειας ἀμφοτερα : εἰ γαρ καθ ' ἑν τι τουτων | ||
| Ἐπικουρου διοτι πολλης ἐστιν [ ] ἡ ῥητορικη τριβης και συνηθειας οὐχ ὑπακουστεον [ ] [ ] το μονης ἀλλα |
| κἀγω τε και συ συμποται γενοιμεθα . σοφαισι παλαμαις τεκτονων εἰργασμενον και πολλ ' ἐν αὑτῳ λεπτ ' ἐχον καδισκια | ||
| ἐσται το κλαπεν εὐμορφον , ἐρασμιον , ποικιλως και εὐτεχνως εἰργασμενον , ἐαν δε και ἀνευ του Ἀρεως ὁ Ἑρμης |
| δε λιθοις ἐβαλλον ἀνωθεν , ἀλλοι κοπισι τας χειρας των ἐπιβαινειν πειρωμενων ἀπεκοπτον , ἑτεροι κορυναις τε και ῥοπαλοις ἀνωθεν | ||
| παρερχεσθαι , προδιδασκων τα συγγενικα δικαια μη λυειν μηδ ' ἐπιβαινειν πταισμασι της οὑτως ἡνωμενης κατα γενος μηδ ' ἐναβρυνεσθαι |
| παρυπατης διαστημα ἡμιτονιαιον ἐστι , το δε παρυπατης και λιχανου τονιαιον . ἡ δε ἁρμονια ὡς φαμεν μονοειδης ὑπαρχει . | ||
| τουτῳ διαστηματος γνωριμωτατον μερος τε και μετρον ἐστι το καλουμενον τονιαιον διαστημα , καθαπερ ὁ πηχυς του κυριως τοπικου διαστηματος |
| νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
| εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
| του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
| Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
| ἐμου , νικησαι και ἀλλους ἀγωνας : ἱνα των ἑξης ἐσομενων ἐπινικων ὁ νυν γραφομενος λεγηται προ του παντος κωμου | ||
| ἀνθρωπῳ το μελλον και προς τα παροντα τας περι των ἐσομενων γνωμας αἱ τυχαι τρεπουσι . Τουτοις ἐπιτιθησιν ἐτι φορτικωτεραν |
| , ὡν πλευρα τετραγωνος η . ἐσται ἡ καθετος . πολλαπλασιασον την βασιν ἐπι την καθετον : γινεται ϘϚ . | ||
| το χυμα των περιττων παντων και των ἀρτιακις ἀρτιων και πολλαπλασιασον περιττους προς ἀρτιακις ἀρτιους ἠ ἀρτιακις ἀρτιους προς περιττους |
| ὀργανικον ἠ κοινον . εἰ συμπτωμα βλαβη ἐστιν ἐνεργειας ἠ ἐκκρινομενον ἠ ἐπεχομενον . εἰ διαθεσις τις ἠ ἀμφω αὐτῳ | ||
| . Δακρυον : ὡς ἐπιπαν το ἐκ δεους ἠ δεοντος ἐκκρινομενον . Δειλια : ἐκ του δεους λιαν . Δικιος |
| ἀλλ ' ἀναποδιζει , μεμνημενον τροπον τινα της προς ἀλληλα ἀντιπαθειας . ὁμοιως δε ἀν τις ἑψομενῃ τῃ κραμβῃ ἐπιψεκασειεν | ||
| των αὐτων μενωμεν ὑποδειγματων , μεγιστε αὐτοκρατορ , τον της ἀντιπαθειας ἐρευνησωμεν λογον . Κρανειας ἀκρεμων παρδαλιν ἐς φυγην τρεπει |
| τον τυφλον , ὡστε εἰ μελλει φανηναι ἐλεγχος , δει προσλαβειν την ἀντιφασιν , οὑτως : ἐστιν ἀρα τυφλον ὁραν | ||
| ἐπιοντων γενησεσθε , ἀλλα και ἀπο της ὑμετερας ἀρχης δυναμιν προσλαβειν περιοψεσθε : ἡν οὐ δικαιον , ἀλλ ' ἠ |
| ἐθρηνει . ἠν δε και ὁμιλος περι αὐτην γυναικων οὐδεν ἐκειναις ὁμοιων , αἱς ἐφην εἰναι περι την Βασιλειαν , | ||
| λυπαι δ ' αὐ δια το παρ ' ἡδονας τοὐναντιον ἐκειναις . Ἀναγκη γιγνεσθαι τα τοιαυτα δια ταυτα . Οὐκουν |
| ἀνθρωπους και τα ἀλλα ζῳα συγγενειαν κατα το του σωματος ἐπικηρον , ἀθανατου δε δια την του γενναν προς θεον | ||
| χρονον , εἰ δε μη γε , τον πλειστον , ἐπικηρον τ ' ἐστι και ἀσθενες και μυριων δεομενον βοηθηματων |
| των ἀνδρων , και πλησιον συνταττομενον παρεφεδρευει χρειαν ἐν πολεμοις παρεχομενον , και πεσοντος ἠ τραυματισθεντος του λοχαγου προελθων [ | ||
| τουτον γαρ πολυγο - νον ὀντα και τας τροφας αὐτοφυεις παρεχομενον ῥᾳδιως ἐκτρεφειν τα ζωογονηθεντα : την τε γαρ του |
| νεον δ ' ἀνδρα βαϋζει ] ἠτοι πασαν την νεοτητα ἀνακαλειται ὁ θυμος . . νεον δ ' ἀνδρα βαϋζει | ||
| ποτου , ἐγγυτατα μεν τεινει μανιας : ἠδη δε που ἀνακαλειται αὑτην , και οὐτε ἀκριβως σφαλλεται , οὐτε σαφως |
| γενυν ἐπαλλ ' Ἀγκαιος : οἱ δε Θεστιου παιδες το λαιον ἰχνος ἀναρβυλοι ποδος , το δ ' ἐν πεδιλοις | ||
| ἑω δια της ὑλης ἑρποντες ἐπι τον λοφον κατα το λαιον ἀνῃεσαν , ὁ δε Καισαρ κατα το δεξιον προσηγε |
| , ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
| ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |
| οὐδ ' ὁτιουν μετεστιν , ἀπ ' αὐτων των ὀνοματων ἀρξαμενοις , οὐτ ' αὐ κατα την Πλατωνος , ἡν | ||
| γης [ , ἀπο ] της Τραχινιας και της Οἰταιας ἀρξαμενοις : [ το ] δ ' αὐτο σχεδον τι |
| βελτιους , οὑς μεν ὁρᾳς , τῃ συνουσιᾳ , τους ἀποντας δε ἐπιστολαις . οὑτος γαρ δη σος ἀθλος , | ||
| ταυτα ἐποιει τον βασιλεα . ἀλλ ' οὐκ ἐπῃνει μεν ἀποντας , πραττειν δε ὁσαπερ ἀν , εἰ παρησαν , |
| τις εἰναι δοκουσα και ἑστηκυια ἐπι λιθου τινος στρογγυλου ; Καλειται μεν , ἐφη , Τυχη : ἐστι δε οὐ | ||
| δε αὐτοπροσωπα ὡς ὁσα γεγραφεν ὡς ἀφ ' ἑαυτου . Καλειται δε τα μεν διαλογικα και ἐξωτερικα , τα δε |
| δε προς τους ὑπηκοους , ᾑ ἁρμοσει αὐτους και συμφωνους ἀπεργασεται και παρασκευασει ἑτοιμους προς τον ἀγωνα , ὡσπερ οἱ | ||
| , συγγνωμην ἀν ἐχοι δικαιαν , ἁπλως δε οὑτω δεινην ἀπεργασεται συγχυσιν . Δειχθησεται γαρ και ἡ βασις των νοητων |
| δε αὐτου ποτε και προς τον των νομων ἐμπειρον ταυτα λεγοντος , ὁτι κινδυνευουσιν ἀχρηστοι εἰναι οἱ νομοι , ἀν | ||
| πενητας . 〛 τουτο Εὐριπιδου ἐστιν ἐκ Φοινισσων , Πολυνεικους λεγοντος . Θ . κλυεθ ' : Ὠ Ἀργειοι . |
| διδου ἑν ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινειν διδου δε καταρροφειν και ἀποβρεγμα μηλων κυδωνιων ἠ ἀπιων | ||
| κυαθοι τεσσαρες . Ποιει και προς πεψιν προ τροφης διδομενον καταπινειν , μετα του και την κοιλιαν εὐλυτον ποιειν . |
| χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | ||
| τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και |
| διχομυθος ἠν , ἐρραπισεν αὐτον τῃ ῥαβδῳ και μετεβαλεν εἰς πετρον . και αὐτον οὐκ ἐκλειπει κρυος οὐδε καυμα . | ||
| ἱππων ἀλτο χαμαζε σκαιῃ ἐγχος ἐχων : ἑτερηφι δε λαζετο πετρον μαρμαρον ὀκριοεντα τον οἱ περι χειρ ἐκαλυψεν , ἡκε |
| ἀπο δε εἰδων εἰς ἀτομα , ὡς ὁταν τον καθολου ἀνθρωπον διελωμεν εἰς Σωκρατην Πλατωνα Ἀλκιβιαδην και τους λοιπους , | ||
| ψογοι και τα καλα και κακα παντα τα περι τον ἀνθρωπον γινεται ἐν τουτοις τοις μερεσι τας ψυχας . και |
| ἀπεχει δ ' οὑτος του ἰσημερινου μοιρας κζ ιβ και γραφεται δια Πτολεμαϊδος της ἐν Θηβαϊδι , καλουμενης δε Ἑρμειου | ||
| ἡστινος ἐμισησεν κλωνας ] τα κλωναρια μουνης ] μονη . γραφεται μουνη στεφος ] τον στεφανον οὐχ ὑπεδεκτο ] οὐκ |