και των σων φιλων τουτων ἡκοιμεν ἑκαστῳ ἀγοντες ἐφ ' οἱς ἁπαντες εὐθυμησεσθε . το μεν γαρ πληθος ἡμεις γε | τα εἰς Χριστον παθηματα και τας μετα ταυτα δοξας : οἱς ἀπεκαλυφθη ὁτι οὐχ ἑαυτοις ὑμιν δε διηκονουν αὐτα , |
ὁν τα της διαθεσεως ἐγενετο , ποτε ; πηνικα ; οἱς ἀνθυπαγεται παλιν ἐχθες , πρωην , παλαιἠ : τοπον | ἐξελθοντες ] ἐταραξαν ὑμας λογοις ἀνασκευαζοντες τας ψυχας ὑμων , οἱς οὐ διεστειλαμεθα , ἐδοξεν ἡμιν γενομενοις ὁμοθυμαδον ἐκλεξαμενους ἀνδρας |
και οὐλοτερον : ἡ δε ταπεινοτερα και ἡττον εὐαυξης και τραχυτερα και σκληροτερα και ξανθοτερα . τα δε φυλλα τῳ | ἐπιθυμει . δει οὐν τον ἐπισκοπον ἀνεπιλημπτον εἰναι , μιας γυναικος ἀνδρα , νηφαλιον , σωφρονα , κοσμιον , φιλοξενον |
το μεγιστον των κακων ἀσεβειαν και αὐτα δε τα χαλεπα τραχυτερα ἑαυτοις ἐξεργασεσθε τῳ παρα την ἀξιαν πασχειν αὐτα δοκειν | τουτῳ ἠλθαν οἱ μαθηται αὐτου , και ἐθαυμαζον ὁτι μετα γυναικος ἐλαλει : οὐδεις μεντοι εἰπεν , Τι ζητεις ; |
πανυ με θραττει , πως ὡς κρειττονες παρακαλουμενοι ἐπιταττονται ὡς χειρονες : ἐγω δε σοι ἐρω την ὁλην περι των | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
ἐργων οὐ γνωμῃ διαφεροντες ἀλληλων οἱ μεν βελτιονες οἱ δε χειρονες εἰσιν , ἀλλα σαφως ἐπιμελειᾳ . ἁ γαρ και | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
του τοιουτου καταμετρησιν , το δε και πηλικην πανυ ἡμιν κατεφαινετο δισταξιμον της ἐν ταις ἐπιβολαις του ἐπιπροσθησαντος πλατους ἐπι | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
ἀπταιστον ἠν , το γουν δυνατον αὐτου μεγιστης σπουδης ἀξιον κατεφαινετο , τον αὐτον οἰμαι τροπον και ἐπι του φυλακτικου | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
ἐξηνυσα ; την τ ' ἀμφικρανον και παλιμβλαστη κυνα ὑδραν φονευσας μυριων τ ' ἀλλων πονων διηλθον ἀγελας κἀς νεκρους | μητε περι τινων διαβεβαιουνται . Οἰδαμεν δε ὁτι καλος ὁ νομος ἐαν τις αὐτῳ νομιμως χρηται , εἰδως τουτο , |
, και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων ὁ τον παιδα του τυραννου φονευσας : κἀν τουτῳ ἐβλαψας την πολιν τοσαυτην και τοιαυτην | βιασται ἁρπαζουσιν αὐτην . παντες γαρ οἱ προφηται και ὁ νομος ἑως Ἰωαννου ἐπροφητευσαν : και εἰ θελετε δεξασθαι , |
ἐν τοις ὑποκειμενοις μενουσης , του αἰσθητηριου μη θιγοντος , διεβαινεν ἡ ταυτης αἰσθησις προς ἡμας . ἀλλα γαρ κἀν | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
ἐχθρας και ὁθεν ἠσαν οἱ Σηστον καταλαβοντες , εἰς Σηστον διεβαινεν , ἡν εἰχε Κοτυς . καιτοι μη νομιζετε μητ | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
. νβʹ . Εἰς την δοθεισαν σφαιραν [ το ] δωδεκαεδρον ἐγγραψαι . Ἐγγεγραφθω , και ἐστω σημεια των γωνιων | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
. οἱον το μεν εἰκοσαεδρον του δωδεκαεδρου , το δε δωδεκαεδρον του ὀκταεδρου , και ὁμοιως το μεν ὀκταεδρον του | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
αὐτους ἐπι τον μυθον ὁ Αἰσωπος και εἰς οὐρανους αὐτους ἀναβιβαζει τον ἐλεγχον : οὐ μην ἰσα ποιηταις ὁ Φρυξ | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
, κακος ἀκακος . τα δε παρασυνθετα και φυλαττει και ἀναβιβαζει : ἐκλεκτος ἐκ του ἐκλεγω , ἐπιλεκτος ἐκ του | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
Ἐρινυες ] : εἰσι δε θεων ὑπηρεται και ἀνθρωπους [ κολαζουσι ] ? ? ? : ὁσαι δε εἰσιν ὁπωσπερ | παρεδοθη ἀνεχωρησεν εἰς την Γαλιλαιαν . και καταλιπων την Ναζαρα ἐλθων κατῳκησεν εἰς Καφαρναουμ την παραθαλασσιαν ἐν ὁριοις Ζαβουλων και |
ἐπληξεν , οὐκ ἐξετασας ἀλλ ' ἀμελησας εἰδεναι , ἠδη κολαζουσι τον τοιουτον ὡς ἐξον αὐτῳ γνωναι ὁς ἠν παρεστως | ' ὀναρ ἀνεχωρησεν εἰς τα μερη της Γαλιλαιας , και ἐλθων κατῳκησεν εἰς πολιν λεγομενην Ναζαρετ , ὁπως πληρωθῃ το |
ἑταιρε , ἐξηγουμενος το χωριον ἐφη , ὁτι και λυγοις ἐστεφανουντο οἱ ἀρχαιοι . Τεναρος δε ἀγροικων εἰναι λεγει στεφανωμα | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
το ἀπεριττον και ἀπεριεργον : διο και οἱ Διοσκουροι καλαμῳ ἐστεφανουντο . λευκῳ ] περικαλλει και ὡραιῳ . σωφρονος ] | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
, ἀποι - κιαν . ταυτα μεν οὐν της ὑποθεσεως ἀπαιτουσης ἀναγκαιον τε και δικαιον ἐδοξεν εἰναι μοι προς τους | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
γην , ἀλλ ' εἰτε αὐην εἰτε νοτεραν της ὡρας ἀπαιτουσης δειν ἀροτριαν και μη προφασιζεσθαι την ποιοτητα της γης | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
ἀντι ἀγαθων και ὁπως αὐτος μεν ἐκκοπειη τους ὀφθαλμους και ἀπολοιτο , συνεκτριβειη δε τουτῳ και ὁ πορφυρογεννητος , οὐκ | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
τουτεστιν ὁ μη κεκορεσμενος : και νυ κεν ἐνθ ' ἀπολοιτο Ἀρης ἀτος πολεμοιο . ἐστι δε τοιουτον περι του | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
δηρις ἀμειλιχος ἱππασιαι τε εὐαδεν ἐξ ἀρχης και ὁς ' ἀνερες ἐργα πενονται : τοὐνεκ ' ἀρα σφισι θυμος ἀρηιος | ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι ὁ τον λογον μου ἀκουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με ἐχει ζωην αἰωνιον , και εἰς |
φυλ ' ἀμενηνα , ἀπτηνες ἐφημεριοι , ταλαοι βροτοι , ἀνερες εἰκελονειροι , προσεχετε τον νουν τοις ἀθανατοις ἡμιν , | ὁδον ἡν λεγουσιν αἱρεσιν οὑτως λατρευω τῳ πατρῳῳ θεῳ , πιστευων πασι τοις κατα τον νομον και τοις ἐν τοις |
των Νομαδων των καλουμενων Ἀρεακιδων ἐς φιλιαν ὑπηγετο . και τετρακισχιλιους ἱππεας αὐτομολους αὐτῳ προσφυγοντας , οἱ Συφακος ὀντες τοτε | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
φιλων Ἀθηναιον , δους δ ' αὐτῳ πεζους μεν εὐζωνους τετρακισχιλιους , ἱππεις δε τους ἐπιτηδειους εἰς δρομον ἑξακοσιους συνεταξεν | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
ἁπαλωτεροι γινεσθαι κατακρυπτομενοι τῳ κονιορτῳ δι ' ὁ και Μεγαρεις κρυπτουσι . Θαυμαζεται δ ' εἰ ξηρος ὠν τρεφει : | ἐπιποθων σε ἰδειν , μεμνημενος σου των δακρυων , ἱνα χαρας πληρωθω , ὑπομνησιν λαβων της ἐν σοι ἀνυποκριτου πιστεως |
ὁτι , ὡς αἱ θινες ἀλλαι ἐπ ' ἀλλαις ἐπιφορουμεναι κρυπτουσι τας προτερας , οὑτως ἐν τῳ βιῳ τα προτερα | . και ἀπελθουσαι ταχυ ἀπο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης ἐδραμον ἀπαγγειλαι τοις μαθηταις αὐτου . και ἰδου |
ἠγεν Ἰολην αἰχμαλωτον . και προσορμισθεις Κηναιῳ της Εὐβοιας ἐπι ἀκρωτηριου Διος Κηναιου βωμον ἱδρυσατο . μελλων δε ἱερουργειν εἰς | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
δε δεξιων των της Λιβυης μερων μεχρι του καλουμενου Πρασου ἀκρωτηριου και της Μενουθιαδος νησου τας μεν προσηγοριας των πολεων | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
την Κηφεως Ἀνδρομεδαν Ἠλεκτρυωνα γεννησαι , ἐπειτα τουτῳ την Πελοπος Εὐρυδικην συνοικησασαν Ἀλκμηνην τεκνωσαι , και ταυτῃ Δια μιγεντα δι | Λεγετε μοι , οἱ ὑπο νομον θελοντες εἰναι , τον νομον οὐκ ἀκουετε ; γεγραπται γαρ ὁτι Ἀβρααμ δυο υἱους |
μετα δε ταυτα βασιλικως ἠδη διεξαγων τα κατα την ἀρχην Εὐρυδικην μεν και Φιλιππον τους βασιλεις , ἐτι δε Κυνναν | και πυρος ζηλος ἐσθιειν μελλοντος τους ὑπεναντιους . ἀθετησας τις νομον Μωϋσεως χωρις οἰκτιρμων ἐπι δυσιν ἠ τρισιν μαρτυσιν ἀποθνῃσκει |
, ἐμετος χολωδων ἠ φλεγματωδων . τουτων προφαινομενων περι το τεσσαρεσκαιδεκατον ἐτος , δει τον ἰατρον τεκμαιρεσθαι ὡς ἐπειγει ἡ | ἐν τῃ ἰδιᾳ πατριδι τιμην οὐκ ἐχει . ὁτε οὐν ἠλθεν εἰς την Γαλιλαιαν , ἐδεξαντο αὐτον οἱ Γαλιλαιοι , |
παιδι Κλεοδαμου νικησαντι την οϚʹ Ὀλυμπιαδα . . . Το τεσσαρεσκαιδεκατον εἰδος μονοστροφικον ἐστιν ἐκ ιηʹ κωλων και ιζʹ . | θειῳ , ὁ ἐστιν ὁ θανατος ὁ δευτερος . Και ἠλθεν εἱς ἐκ των ἑπτα ἀγγελων των ἐχοντων τας ἑπτα |
τον ὑπερ ἡμων λογον , ὁστις ποτ ' ἐστιν , ἑρμηνευσαι . Ταυτ ' ἐστιν , ἠν δ ' ἐγω | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
και ταυτα προχειρισαμενος ὑμιν ἡκει ὁ λογος ἐκκαλυψαι τε και ἑρμηνευσαι , ἐφ ' ὁτου μογις ἀνθρωπου ξυνελθοι ἀληθινως και | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
και τῃ κινησει διαδεικνυσθαι , ὡστε τῃ ποικιλιᾳ των ἐξω θαυμαζειν τας περι των ἐνδον νοησεις : οἱονει τις ζωγραφος | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
την των ἁρμονιων ἀκριβειαν . ὁ δε μαλιστα των ἀλλων θαυμαζειν ἀξιον , ῥυθμος οὐδεις των μακρων οἱ φυσιν ἐχουσιν | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
ἐκαθημεθα δε ἐν τῃ στοᾳ . και ἀποβλεφθηναι ἐπι του θαυμασθηναι Αἰσχινης εἰπεν ὁ Σωκρατικος . γλωττας δε τας των | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
. ῥηθεντων δε τουτων των ἐπων , οὑτω σφοδρως φασι θαυμασθηναι τους στιχους ὑπο των Ἑλληνων ὡστε χρυσους αὐτους προσαγορευθηναι | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
. . . , : ταυτα μεν οὐν τα ἐπιχειρηματα τεθεικεν ὁ Ἀριστοτελης των λεγοντων εἰναι το κενον . ὁ | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
αὐτου . συλληπτικως δε ἐπ ' ἀμφοτεροις κἀκεινα και ταυτα τεθεικεν : Οἱ φθονεροι , φησι , τῃ αὐτων ἀτῃ | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
Ξερξης ἐξηρτησε την θαλασσαν ναυσι και κατεσπειρε την ὁλην γην στρατευμασι και ἐσκεπασε τοις ὁπλοις τον ἀερα και ἐπληρωσε την | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
ἑτερα κωλων ιζʹ . + εἰωθασιν οἱ περιλειφθεντες ἐν τοις στρατευμασι κομιζειν εἰς τους οἰκους των ἀπολωλοτων ὁσαπερ ἐτι ζωντες | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
δε , ἁ μεν πλευσασιν ἠν σωσαι , βαδιζειν κελευων ἀπολωλεκεν οὑτος , ἁ δ ' εἰπουσι τἀληθη , ψευδομενος | δοκουντες οὐδεν προσανεθεντο , ἀλλα τοὐναντιον ἰδοντες ὁτι πεπιστευμαι το εὐαγγελιον της ἀκροβυστιας καθως Πετρος της περιτομης , ὁ γαρ |
των ἀνοητων πλουτος ἐοικε πολεμουμενῃ πολει : ἁ μεν γαρ ἀπολωλεκεν , ἁ δε μελλει , ἁ δε φοβειται . | , ἠ πνευμα ἑτερον λαμβανετε ὁ οὐκ ἐλαβετε , ἠ εὐαγγελιον ἑτερον ὁ οὐκ ἐδεξασθε , καλως ἀνεχεσθε . λογιζομαι |
ἐν Ἱμερᾳ στρατηγος συνεβουλευσε τοις ναυαρχοις την ταχιστην ἐκπλειν εἰς Συρακουσας , ἱνα μη συμβῃ κατα κρατος ἁλωναι την πολιν | ἐθνη ἐχαιρον και ἐδοξαζον τον λογον του κυριου , και ἐπιστευσαν ὁσοι ἠσαν τεταγμενοι εἰς ζωην αἰωνιον : διεφερετο δε |
τῳ Διονυσιῳ , και τους ἀριστους των στρατιωτων ἀπεσταλκοτες εἰς Συρακουσας , ἠναγκασθησαν διατηρησαι την προς Διονυσιον συμμαχιαν , καιπερ | Κανα της Γαλιλαιας και ἐφανερωσεν την δοξαν αὐτου , και ἐπιστευσαν εἰς αὐτον οἱ μαθηται αὐτου . Μετα τουτο κατεβη |
. και ἐπει αἱ ΞΛ , ΛΝ ἰσαι εἰσιν , διπλασιονες ἀρα εἰσι της ΛΝ , ὡστε ἡ ΞΝ της | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
ἐκ τριων μακρων , μολοττος . Τετρασυλλαβοι δε οἱ τουτων διπλασιονες ιϚʹ , ὡν τετραχρονος εἱς , ἐκ τεσσαρων βραχειων | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
χρυσος : και γαρ πολυ φασι παραλλαττειν του ἀλλου τον Κολοφωνιον χρυσον . Αἰθομενον πυρ ] Λαμπον ἐν νυκτι : | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
οἱ μεν Χιον , οἱ δε Σμυρναιον , πολλοι δε Κολοφωνιον αὐτον νομιζουσιν : εἰναι μεντοι γε ἐλεγεν Βαβυλωνιος , | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
τωι ἐγγονωι Ἀλεξανδρωι ἀπηνως παρα του υἱου του Ἀντιπατρου του Κασανδρου . ὁς Κασανδρος μετα τους τοιουτους φονους ἐγημε την | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
και τον χοιρον ἰακχον . τοιουτος ἠν και Ἀλεξαρχος ὁ Κασανδρου του Μακεδονιας βασιλευσαντος ἀδελφος , ὁ την Οὐρανοπολιν κτισας | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
τε και αἰτιας και των ἀρχων ὁ θεος ἐξηγειται , σπουδαστεον ἐν τουτῳ μαλιστα ἐκεινην την ἐπιστημην κτησασθαι , δι | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
εἰ δε ἐν τουτῳ μαλιστα ἐστιν ἡ ὀντως εὐδαιμονια , σπουδαστεον περι αὐτην , εἰπερ ὀντως βουλομεθα μακαριοι εἰναι . | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
' εὐθυ δε του ἱππου του παρα τῳ Νεστορι Νεοπτολεμος ἀπεκτονως ἐστιν Ἐλασον , ὁστις δη ὁ Ἐλασος . οὑτος | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
Ἀρειων σατραπης Ἀναξιππον μεν και τους ἱππακοντιστας τους ξυν αὐτῳ ἀπεκτονως , ὁπλιζων δε τους Ἀρειους και ξυναγων εἰς Ἀρτακοανα | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
διοριζεται λεγων ὁτι Ἐν πολεμῳ , ἀγορῃ δε τ ' ἀμεινονες εἰσι και ἀλλοι . ἐχων οὐν ἐνεχυρον ὁ Ὀδυσσευς | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
' ἐπισταμενος σαφα εἰπειν : ἡμεις τοι πατερων μεγ ' ἀμεινονες εὐχομεθ ' εἰναι : ἡμεις και Θηβης ἑδος εἱλομεν | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
των ἐπιχειρηθεντων ἀπανταν λεγοντας ὡς οὐτε εὐλογον την καθολου ἀποφασιν χειρονα λεγειν της κατα μερος , εἰπερ κατα μεν το | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
του σωματος τελεσιουργουνται κρασεσιν : οὐ γαρ δει τα αἰτια χειρονα ποιειν των αἰτιατων . ὁτι μεν οὐθ ' ἁρμονιαν | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
Ἀξιονα δε παιδα εἰναι Πριαμου Λεσχεως και ἀποθανειν αὐτον ὑπο Εὐρυπυλου του Εὐαιμονος φησι : του Ἀγηνορος δε κατα τον | κοσμον : παλιν ἀφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα . Λεγουσιν οἱ μαθηται αὐτου , Ἰδε νυν ἐν |
Ἀκεσανδρος δε ἐν τοις Περι Κυρηνης ἱστορει , ἐπ ' Εὐρυπυλου βασι - λευοντος Λιβυης ὡς ὑπο Ἀπολλωνος διακομισθειη ἡ | , ὁπως ἰδωσιν ὑμων τα καλα ἐργα και δοξασωσιν τον πατερα ὑμων τον ἐν τοις οὐρανοις . Μη νομισητε ὁτι |
: στησαντες δε το ἀγγειον ἐν ὑδατι ψυχρῳ ἠ χιονι μιγνυμεν ἀλφιτου λεπτου ὀλιγον και ἀναδευσαντες ἐπιρριπτουμεν . δει δ | οὐν την ἰσην δωρεαν ἐδωκεν αὐτοις ὁ θεος ὡς και ἡμιν πιστευσασιν ἐπι τον κυριον Ἰησουν Χριστον , ἐγω τις |
ἀποζεματι . και του ϲπερματοϲ δε των κωδυων ἐϲτιν ὁτε μιγνυμεν ἀνωδυνιαϲ χαριν : εἰ δε πολλη τηϲ ὀδυνηϲ ἡ | και παρακαλων αὐτον και λεγων , Διαβας εἰς Μακεδονιαν βοηθησον ἡμιν . ὡς δε το ὁραμα εἰδεν , εὐθεως ἐζητησαμεν |
ῥητον οὐκ ἐχει την ζητησιν , καταφανες : θετικη γαρ ἀνεφαινετο . ἀλλ ' οὐδε περι γυμνην την περιςτασιν : | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
ἑδος ζαθεοιο τε Κιλλης : Λεσβος δ ' ἠνεμοεσς ' ἀνεφαινετο : καμπτετο δ ' ἀκρη ἐσσυμενως Λεκτοιο , τοθι | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
ποιητας και νομοθετας γενεσθαι . τας τε γαρ τεχνας τας ῥητορικας και τους λογους τους ἐπιδεικτικους και τους νομους τους | λεγω ἐγω , οὐχ ὁ κυριος : εἰ τις ἀδελφος γυναικα ἐχει ἀπιστον , και αὑτη συνευδοκει οἰκειν μετ ' |
της πραγματειας , ὡς οὐ μειρακιον ἠν , ὁτε τας ῥητορικας συνεταττετο τεχνας , ἀλλ ' ἐν τῃ κρατιστῃ γεγονως | και τοιαυτη πορνεια ἡτις οὐδε ἐν τοις ἐθνεσιν , ὡστε γυναικα τινα του πατρος ἐχειν . και ὑμεις πεφυσιωμενοι ἐστε |
δε ὁ μη πασχων πολος δυναται μεν εἰναι και ἡ ἀπλανης σφαιρα , βελτιον δε ἰσως αἰωνα ἀκινητον νοεισθαι . | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
ὁτι οὐ παν σωμα ἐν τοπῳ , οὐδε γαρ ἡ ἀπλανης , ὁτι ἐαν συναχθωσιν αἱ σφαιραι , και ὁλος | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
τριαδων και ἑξης ἀκολουθως . ἐκ δε των πλασθεντων διπλασιων τριπλασιοι , πρωτοι παλιν ἐκ πρωτων και συνεχεις ἐκ συνεχων | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
το βαθος και την ὑποτεινουσαν . ἐκ μεν γαρ διπλασιων τριπλασιοι τε και ἡμιολιοι φυσονται , ἐκ δε τριπλασιων τετραπλασιοι | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
τα γλυκεα ἁπαντα , ἰχθυων οἱ πετραιοι , πτηνων τα ἁπαλωτερα , γαλακτοποϲιαι , μελιττωματα , οἰνοϲ λεπτοϲ λευκοϲ μη | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
το πολλην ἐν τῃ Ἰδῃ γεννασθαι : ἐστι δ ' ἁπαλωτερα πολλῳ της προ αὐτης , ἀκανθας μικρας ἐχουσα : | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
φυλαξασθαι ] ἐξελθειν εἰς Χαιρωνειαν . . . . τοις μυστηριοις ] μυστηρια δει νοειν τα Κορης και Δημητρος . | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
την θεον θυσιαις τ ' ἐπιφανεσταταις και τοις ἐν Ἐλευσινι μυστηριοις , ἁ δια την ὑπερβολην της ἀρχαιοτητος και ἁγνειας | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
ἑτερον τι ῥημα : μονης δε νυν της καθολου καταφασεως μνημονευσας της ἀοριστον ἐχουσης τον ὑποκειμενον και το ὑγιαινειν κατ | και διδαξῃ οὑτως τους ἀνθρωπους , ἐλαχιστος κληθησεται ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : ὁς δ ' ἀν ποιησῃ και |
τα παντα παραγονται . Εἰπων δυσιν αἰτιαις αὐτον κεχρησθαι και μνημονευσας της κατα το εἰδος αἰτιας και δειξας πως ταυτην | τῳ σταυρῳ : μνησθητι μου , Κυριε , ἐν τῃ βασιλειᾳ σου , τον παραδεισον ἐλαβεν . Ἐαν ᾐ μοιχος |
την ἀληθη δε Τροιαν ἱσταμενην περιορᾳς ; Ἀλλα της πολεμιας ἁλουσης , φησιν , Ἀγαμεμνων ἐφεδρευσει τοις ἀθλοις . ἡ | ποθεν οὐν ἐχεις το ὑδωρ το ζων ; μη συ μειζων εἰ του πατρος ἡμων Ἰακωβ , ὁς ἐδωκεν ἡμιν |
ᾡ διετριβεν αὐτη : ἐπαινεσας δε και βασιλισσαν ἀναδειξας , ἁλουσης της πολεως πλην της ἀκρας , ἐκεινῃ πολιορκειν ἐδωκεν | κατασκευασει την ὁδον σου ἐμπροσθεν σου . λεγω ὑμιν , μειζων ἐν γεννητοις γυναικων Ἰωαννου οὐδεις ἐστιν : ὁ δε |
κωνειον πιειν ἠ προδοντα την ναυν ὁτι ταχιστα των κακων ἀπαλλαγηναι : ἐπι ζημιας κεινται και προστιμηματος . Ὁ Κρης | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
προφασει μεν ἀλλοτε ἀλλῃ , το δε δη ἀληθες οὐτε ἀπαλλαγηναι της Καλλιροης δυναμενος οὐτε ἐπαγεσθαι θελων αὐτην : ἐμελλε | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
τους νομους . Ἐχ ' ἡσυχῃ , ὠ Ἱππια : κινδυνευομεν γαρ τοι , ἐν τῃ αὐτῃ ἐμπεπτωκοτες ἀποριᾳ περι | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
Κλεινιας . Και ἐγω ἀναμνησθεις εἰπον ὁτι Ναι μα Δια κινδυνευομεν γε το μεγιστον των ἀγαθων παραλιπειν . Τι τουτο | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
θαλασσης παρετασσετο : γενομενος δε κατα ἀλσος βαθυ και συσκιον ἀνεβοησεν ἐξανιστασθαι τους ἐγκαθημενους . οἱ πολεμιοι φοβηθεντες ἐνεδραν μεγαλην | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
Φιλωτεραν ἀποκτεινας ὡρμησεν ἐπ ' αὐτην ὡπλισμενος . ἡ δε ἀνεβοησεν : ὁ μητροφοντης ἐπι φονῳ πρασσει φονον . τουτο | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
: τους δε ὑποκρινασθαι ὡς οὐδε ἐκεινοι Ἰους της Ἀργειης ἐδοσαν σφι δικας της ἁρπαγης : οὐδε ὠν αὐτοι δωσειν | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
' ἀμειβομεναι τοκα μεν ὠν βιον ἀνδρασιν ἐπηετανον ἐκ πεδιων ἐδοσαν , τοκα δ ' αὐτ ' ἀναπαυσαμεναι σθενος ἐμαρψαν | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
του φευγοντος , ἀλλα και ἐν τοις ἐπιλογοις ὁ κατηγορος ἐξεταζει : και την ἑαυτου συνιστας , μεθ ' ἡς | εἰσελθοντα κατοικει ἐκει , και γινεται τα ἐσχατα του ἀνθρωπου ἐκεινου χειρονα των πρωτων . Ἐγενετο δε ἐν τῳ λεγειν |
ποτε διακρινει τοιαυτην πολεμος συμφοραν : ποτε δε τοιαυτην ἀρετην ἐξεταζει τυχη , και πταισματα οὐκ οἰδεν ἀνδρεια μηκετ ' | ἐγω ὁ Χριστος , ἀλλ ' ὁτι Ἀπεσταλμενος εἰμι ἐμπροσθεν ἐκεινου . ὁ ἐχων την νυμφην νυμφιος ἐστιν : ὁ |
, τρωθεις ἀνεχωρησεν και ἀπεθανε καθ ' ὁδον περι την Παφλαγονιαν . την δε περι Σθενελου ἱστοριαν ἐλαβε παρα Προμαθιδα | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
εἰς Εὐαρχον ποταμον σταδιοι πʹ : οὑτος ὁ ποταμος ὁριζει Παφλαγονιαν και την ἐχομενην Καππαδοκιαν . Οἱ παλαιοι γαρ την | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
ἐπειθε , τοις Ἑλλησι ἐφρασε κρυφα τα πραττομενα , και παρεκελευσατο φυλαττεσθαι . Οἱ δε , θυσιαν τινα παρασκευασαμενοι και | τινα ὑμων ἐκηρυξαμεν εἰς ὑμας το εὐαγγελιον του θεου . ὑμεις μαρτυρες και ὁ θεος , ὡς ὁσιως και δικαιως |
χωριων και ἐδει κατα ταχος βοηθειν , ἐξορμων ὁ Ἱππαρινος παρεκελευσατο τῳ παιδι , εἰτις ἐντος της αὐλης βιαζοιτο , | ὁτι κλειετε την βασιλειαν των οὐρανων ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων : ὑμεις γαρ οὐκ εἰσερχεσθε , οὐδε τους εἰσερχομενους ἀφιετε εἰσελθειν |
του γαρ ὁλως μη τιμαν εὐεργετην δεινοτερον το δωρεισθαι μεν ἀμοιβας τοις μικρα κατορθουσιν , ἀποστερειν δε τους μειζω πεποιηκοτας | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
πειθομεθα , και πασας αὐτοις παρεχομεν ἀντι των κακων οὐκ ἀμοιβας : ἀμοιβαι γαρ ἐξ ἰσων ἀν ἐγιγνοντο προς αὐτους | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
ληφθεντα μετ ' οἰνου ξηρα , λεια ὁσον τοις τρισι δακτυλοις , πολλων οὐρων εἰσι κινητικα : και της σαρκος | ' ὑμων διελθειν εἰς Μακεδονιαν , και παλιν ἀπο Μακεδονιας ἐλθειν προς ὑμας και ὑφ ' ὑμων προπεμφθηναι εἰς την |
κυριως μεν το ταις ψηφοις ἀριθμειν , καταχρηστικως δε και δακτυλοις ἀριθμειν . διαφερει δε μεταφορα και καταχρησις , ὁτι | οὐ μονον δε τουτο κινδυνευει ἡμιν το μερος εἰς ἀπελεγμον ἐλθειν , ἀλλα και το της μεγαλης θεας Ἀρτεμιδος ἱερον |
την Ἀμιλκα δυναμιν ὑπερβηναι . και ἐστρατευσεν ἑξακισμυριους , ἱππεις ὀκτακισχιλιους , ἐλεφαντας διακοσιους . ὑπο δε οἰκετου ἐπιβουλευθεις ἐσφαγη | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
πεζους μεν πλειους των δισμυριων ὀκτακισχιλιων , ἱππεις δ ' ὀκτακισχιλιους πεντακοσιους , ἐλεφαντας δε ἑξηκοντα πεντε . Διηλλαγμεναις δ | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
δε του Γελωνος το ἁρμα ἀνακειται Φιλων , τεχνη του Αἰγινητου Γλαυκιου . τουτῳ τῳ Φιλωνι Σιμωνιδης ὁ Λεωπρεπους ἐλεγειον | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
ἀνδριας του Θεαγενους ἐστιν ἐν τῃ Ἀλτει , τεχνη του Αἰγινητου Γλαυκιου . πλησιον δε ἁρμα τε ἐστι χαλκουν και | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
συμφερει , μονον προμηθευομενον , ὁπως μη ἡ σανις ὑπο σκληροτητος ὀδυνην παρα καιρον παρεχῃν [ ] . καιτ [ | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
δ ' ὁς , περι λεγεις ; Ἀγριοτητος τε και σκληροτητος , και αὐ μαλακιας τε και ἡμεροτητος , ἠν | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
ναυσιν ἀργυριου ταλαντα ἑξακοσια ἀπεσταλμενα εἰς Μακεδονιαν προς τους βασιλεις παρειλετο , φασκων ἑαυτῳ χρειαν ἐχειν προς τας των ξενων | τῃ ἁμαρτιᾳ , ἀλλα παραστησατε ἑαυτους τῳ θεῳ ὡσει ἐκ νεκρων ζωντας και τα μελη ὑμων ὁπλα δικαιοσυνης τῳ θεῳ |
τα ῥηματα κατηγορουντα του ἐπιθετικου εὐλογως την του ἀρθρου συνταξιν παρειλετο . Ἡ αὐτη συνταξις και ἐν προσηγορικοις και [ | νεκρων ἐγηγερται , πως λεγουσιν ἐν ὑμιν τινες ὁτι ἀναστασις νεκρων οὐκ ἐστιν ; εἰ δε ἀναστασις νεκρων οὐκ ἐστιν |
, ὡς Ἀπολλοδωρος ἐν Χρονικων τεταρτῳ . : Αἰδουσιοι , συμμαχοι Ῥωμαιων προς τῃ Κελτικῃ Γαλατιᾳ . Ἀπολλοδωρος ἐν Χρονικων | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
μεν γαρ εἰσιν οἱ τοις πολεμουμενοις βοηθουντες και συλλαμβανομενοι , συμμαχοι δε οἱ των πολεμουντων . Ὁμηρος δι ' ὁλης | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
τας μεγιστας ἀποστασεις τετηρημενων περι τας Ϛ μοιρας των αὐτων δωδεκατημοριων , ὡς ἐκ των τοιουτων ἀν τις ἐπιλογισαιτο . | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
και ἐν ταις ἐσχαταις δε μοιραις ὀντες οἱ ἀστερες των δωδεκατημοριων περι τα ἀκρα μαλιστα τα σινη και τα παθη | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
. εἰ δε δια του κ , την μεγαλην και ὑψηλην , ὡς κητος , οἱον κητωεσσαν οὐσαν . * | ποιειτε τας τριβους αὐτου . πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν ὀρος και βουνος ταπεινωθησεται , και ἐσται τα σκολια εἰς |
, ἁρμοδια . Ἐνθ ' : τοτε . ὑψικολωνον : ὑψηλην σκοπιαν , ὑψηλον ξυλον , ὑψηλον ὀρος . Ἰδρις | παρα την θαλασσαν της Γαλιλαιας , και ἀναβας εἰς το ὀρος ἐκαθητο ἐκει . και προσηλθον αὐτῳ ὀχλοι πολλοι ἐχοντες |
Τοισι δε λοιποισι δυσεντεριας , και ὀφθαλμιας ξηρας : και ἐνιοισι καταῤῥους ἀπο της κεφαλης ἐπι τον πλευμονα . Τοισι | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
λευκον γινομενον , οἱον ἐν τοισι κοπιωδεσι πυρετοισι τεταρταιοισιν ἀρχεται ἐνιοισι γινεσθαι : ἠν δε και ἐκ των ῥινων αἱμοῤῥαγησῃ | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
Τἀναντια δ ' αὐ ὡδε ὁσα και εἰς ξηροτητα μετα δριμυτητος ὁ χολωδης αἱματικου πεπλεονεκτηκε χυμου και ταις μεν πεψεσι | τε και Ἑλληνας παντας ὑφ ' ἁμαρτιαν εἰναι , καθως γεγραπται ὁτι Οὐκ ἐστιν δικαιος οὐδε εἱς , οὐκ ἐστιν |
ὠ Παφλαγων ] προς τον Κλεωνα . Γ ἐσκοροδισας ] δριμυτητος ἐνεπλησας . τον δακτυλιον ] την σφραγιδα , της | υἱος εἰ του θεου , βαλε σεαυτον ἐντευθεν κατω : γεγραπται γαρ ὁτι Τοις ἀγγελοις αὐτου ἐντελειται περι σου του |
[ εἰ ἠνεγκατε τοτε μαρτυρα και ἐπεμαρτυρασθε , νυν ] ἀπεφαινεν ἀν ἐκεινος εἰδως ἀκριβως ὁπως εἰχεν ἑκαστα τουτων , | . Και προσελθοντες οἱ Φαρισαιοι και Σαδδουκαιοι πειραζοντες ἐπηρωτησαν αὐτον σημειον ἐκ του οὐρανου ἐπιδειξαι αὐτοις . ὁ δε ἀποκριθεις |
και χαλεπος ᾐ : πολεμου δε πασαν ἐσεσθαι προφασιν εὐλογον ἀπεφαινεν ἡγεμονιας ἀντιποιουμενῃ πολει και ὑπο παντων ἐπιφθονουμενῃ , κατα | αὐτον δια το ἀκουειν περι αὐτου , και ἠλπιζεν τι σημειον ἰδειν ὑπ ' αὐτου γινομενον . ἐπηρωτα δε αὐτον |
, δεδοσθω μητε τοτε μηδενα ταυτησι πεποιησθαι λογον μητε νυν ἀφαιρεθεντα δυσχερανειν . εἰ δ ' ἐπι το λαβειν εἰχες | ἑαυτους ἁγνους εἰναι τῳ πραγματι . ἀρα εἰ και ἐγραψα ὑμιν , οὐχ ἑνεκεν του ἀδικησαντος , οὐδε ἑνεκεν του |
ἐκλειπῃ . εἰϲω γαρ τα ὑγρα ξυνθεει , τηϲ ἐκτοϲ ἀφαιρεθεντα θερμηϲ τε και ταϲιοϲ . πνευμων δε μανοϲ τε | μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . ὑποδειξω δε ὑμιν τινα φοβηθητε : φοβηθητε τον μετα το ἀποκτειναι ἐχοντα |
ἐγενοντο , ἐδεηθησαν αὐτου και τους ἀχρειους συνεκπεμψαι εἰς την Πελληνην . κἀκεινους μεν ἐκει κατελιπον , ἀγορασαντες δε και | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
οἱ νικωντες λευκης φυλλοις ἐστεφοντο . οἱ του Πρωτεσιλαου εἰς Πελληνην ἀπερριφησαν πλησιον πεδιου Καναστρου Φιλοκτητης δε ἐξωσθη εἰς Ἰταλιαν | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
και τα δημηγορικα . τον αὐτον δε τροπον και τας ἀπαγγελιας συναψομεν τῳ προοιμιῳ ἠ παρα τα μερη πιστας και | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
μεν ἱστοριαν παραδιδωσι , το δε ὑπτιον και ἀνειμενον της ἀπαγγελιας σοι οὐκ ἐπιτηδειον . . Π . ἰδ . | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
. Ἀλλ ' εἰτε νεα των μετρων ἡ θεωρια εἰτε Μουσης εὑρημα παλαιας ἑκατερον ἑξει καλως . ἀρχαια μεν γαρ | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
ἀνευθε χορδης . Ἀγε , ζωγραφων ἀριστε , λυρικης ἀκουε Μουσης * * * * * * * * * | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
οὐν τας ἀρχας των ἀρρωστιων και τας των φλεγμονων γενεσεις ἀφαιρετεον ἀν εἰη πασαν προσφοραν ῥοφηματων τε και σιτιων : | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
την διαιρεσιν δακτυλων δυο : μετα δε την ἐνθεσιν μηδεν ἀφαιρετεον του ἐνθεματος , ἀλλ ' ἐατεον ὁσον ἀν ἐχῃ | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
προ τροφης ἐλουσαμεν και σφοδρα ὠφελησαμεν : τελεωτερας δε παρακμης φανεισης , και οἰνον δοτεον εἰς διορθωσιν πασης της διαθεσεως | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
, και μαλιστ ' ἐν ταις ἀρχαις . πεψεως δε φανεισης οὐδεν βλαψεις , εἰ και θερμαινουσῃ χρησῃ ἐμπλαστρῳ , | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
και βατον και ἀψινθιον και παντων ὁμοιως στυπτικων . Αἱματηρα δυσεντερια λεγεται , ὁταν αἱμα καθαρον ᾐ το κενουμενον , | των ἐθνων , ὁ λαος ὁ καθημενος ἐν σκοτει φως εἰδεν μεγα , και τοις καθημενοις ἐν χωρᾳ και σκιᾳ |
ὀψει τα διαχωρουμενα . και καλειται το παθος τουτο ἡπατικη δυσεντερια . οἱ μεν οὐν πολλοι των ἰατρων ἐπειδαν θεασωνται | εἰναι ; λεγει αὐτῳ Φιλιππος , Ἐρχου και ἰδε . εἰδεν ὁ Ἰησους τον Ναθαναηλ ἐρχομενον προς αὐτον και λεγει |
ἁρπαζειν , ὑβριζειν , τιτρωσκειν . ἀγανακτουντες οἱ πολιται παρεκαλεσαν Κλεαρχον βοηθειν : ὁ δε οὐκ ἀλλως ἐφη δυνατον εἰναι | πιστις σου σεσωκεν σε . Ἐπερωτηθεις δε ὑπο των Φαρισαιων ποτε ἐρχεται ἡ βασιλεια του θεου ἀπεκριθη αὐτοις και εἰπεν |
οὐδεν ἡττον ἐτρωσεν αὐτον . Τισσαφερνης οὐκ ὠμοσε τοις περι Κλεαρχον ; τι δε ; ὁ βασιλευς οὐχι και τους | ἀλλα θεῳ τῳ δοκιμαζοντι τας καρδιας ἡμων . οὐτε γαρ ποτε ἐν λογῳ κολακειας ἐγενηθημεν , καθως οἰδατε , οὐτε |
το οὐλον σωμα θεραπευειν παντα , ὁκοιης ἀν δοκεῃ δεεσθαι θεραπειης , ἠν τε σοι δοκεῃ ἐξ ἁπαντος του σωματος | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
δε χρη παρα τον ἀνδρα , ὁταν τα ὑπο της θεραπειης καλως ἐχῃ , ληγοντων ἠ ἀρχομενων των ἐπιμηνιων : | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
παρθενους λυτρωσαμενος ὁ Βιας παρα λῃστων ἠγεν ὡς ἰδιας θυγατερας ἐντιμως . μετα δε τινας χρονους παραγενομενων των συγγενων κατα | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
κακοποιου κατα τον καιρον της ἐναλλαγης , οὐ σωθησεται πλην ἐντιμως ἀποθανειται . Ἑκτον εἰπομεν εἰδος το εἰναι τον ἐπιμερισμον | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
και τους ἀλλους ἁπαντας , ὁσοι τε μελαγχολικοι και ὁσοι φλεγματωδεις εἰσι και σπλαγχνων φλεγμονης ἐκγονοι : και γαρ οὐν | παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της χειρος του πατρος . ἐγω και ὁ πατηρ ἑν ἐσμεν |
οὐδ ' ἐκφυσαν ἠ πινειν ψυχρον . γινονται δε και φλεγματωδεις ἐμετοι . και ὁσα δια γαστρος ἐκκενουται , ψυχροτερα | αὐτῳ περι αὐτης . και προσελθων ἠγειρεν αὐτην κρατησας της χειρος : και ἀφηκεν αὐτην ὁ πυρετος , και διηκονει |
των Λιπαραιων την γην : ἐκεινων των νησιωτων δηλονοτι . ἀπεπλευσαν : ἀποπλευσαντες ἐπανηλθον . του δ ' ἐπιγιγνομενου θερους | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
ἐφθασαν καταφυγειν ἐς τας οἰκειας τριηρεις . οὑτω μεν δη ἀπεπλευσαν ἀπρακτοι ἐκ Μιλητου οἱ Περσαι . Ἀλεξανδρος δε καταλυσαι | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
κατεσκαψαν δ ' Ἱεραπυτνιοι . οὐκ εὐ δε οὐδε τον Καλλιμαχον λεγειν φασιν , ὡς ἡ Βριτομαρτις φευγουσα την Μινω | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
ὁρασθαι συν τοις ἀμφι τον Κυνεγειρον και Ἐπιζηλον τε και Καλλιμαχον . ἐστι δε και οὑτοι και ὁ κυων Μικωνος | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
, παντως οἱ διαγωνιοι ἐσονται τετραπλασιοι , εἰ δε ἐκεινοι τετραπλασιοι , εὐθυς οὑτοι πενταπλασιοι , και τουτο μεχρις ἀει | κλινην και ὑπαγε εἰς τον οἰκον σου . και ἐγερθεις ἀπηλθεν εἰς τον οἰκον αὐτου . ἰδοντες δε οἱ ὀχλοι |
οἱ ἐπι πλατος εἰεν τριπλασιοι , παντως οἱ διαγωνιοι ἐσονται τετραπλασιοι , εἰ δε ἐκεινοι τετραπλασιοι , εὐθυς οὑτοι πενταπλασιοι | μνημειον , και παρακυψας βλεπει τα ὀθονια μονα : και ἀπηλθεν προς ἑαυτον θαυμαζων το γεγονος . Και ἰδου δυο |
του ἁπλου φυλαττει την κλισιν , Νικοπολεως Ἀμφιπολεως : το Εὐπολιδος Ἀττικον . Ὁ ὀφις του ὀφιος και ὀφεως : | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
, ἐπαν δ ' ἀνοιξη τας θυρας , τρισαθλιος . Εὐπολιδος : Ὡς πολλα γ ' ἐν μακρω χρονω γινεται | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
' ἰδοις ἀν νιφομενα συκων ὁμου τε μυρτα . ἐπειτα κολοκυντας ὁμου ταις γογγυλισιν ἀρουσιν . ὡστ ' οὐκ ἐτ | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
, και ἑξεις τουτους νεαρους ἐν τῳ χειμωνι . Τας κολοκυντας φυλαξεις , οὑτως . λαβων ταυτας ἁπαλας κατατεμε , | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
. και των ὑποδεχομενων δε τας κεφαλας κοιλοτητων ἡ μεν βαθυτερα κοτυλη καλειται , ἡ δ ' ἐπιπολης ὑπ ' | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
εἰκος δε εἰναι τους τοιουτους μη πρᾳεσιν ἠθεσιν κεχρημενους : βαθυτερα δη τουτοις και πρᾳοτερα τροπων ἠθη συννομα πειρασθαι προσαρμοττειν | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
ἀσωτια ἰασιμος ἐστιν , ὡς εἰρηται , ἡ δ ' ἀνελευθερια ἀνιατος . ἀνιατος δε εἰπεν ἀντι του δυσιατος : | δια των σποριμων , και οἱ μαθηται αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ |
ὑπαρχοντα παρασφραγισηται , οὐκ ἐστιν ἁψασθαι , οὑτως ἐνιων ἡ ἀνελευθερια και δυσελπιστια τα ὑπαρχοντα παρεσφραγισται οὐκ ἐωσα ἁψασθαι , | δε ἐλεγεν πειραζων αὐτον , αὐτος γαρ ᾐδει τι ἐμελλεν ποιειν . ἀπεκριθη αὐτῳ ὁ Φιλιππος , Διακοσιων δηναριων ἀρτοι |
. ἀησυρον : κουφον . Αἰσχυλος : ἀησυροι μυρμηκες . Ἀθηναια : ἡ θεος . Ἀθηναιας ὁ Μεγακλειδης οὐ φησι | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
και ὑποτεταχθαι . ἁλμαιαν : την ἁλμην , ὡς Ἀθηνα Ἀθηναια , πυλη πυλαια , ὡρα ὡραια . ἀρχαιϊκα φρονειν | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
τα ἀρσενικα τῳ κυριῳ „ . εἰπων περι των του ἡγεμονικου γεννηματων ἀρχεται διδασκειν και περι των του ἀλογου , | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
ἡγεμονικου μεχρι ὀφθαλμων , ἀκοην δε πνευμα διατεινον ἀπο του ἡγεμονικου μεχρι των ὠτων : των δε λοιπων το μεν | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
εἰκονες ταις ἀρχαις προτεινονται των μαθηματων . ὁταν γαρ την γραμμην ὑπο των σημειων περατουσθαι λεγει , δηλος ἐστιν αὐτην | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
ἀλλα δηλον , ὁτι τον λογον της γραμμης τον οὐσιωδη γραμμην ᾠετο χρηναι καλειν . ἀμελει των θειων ἀνδρων ἐκεινων | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
εἰ τυχοι την Φαιδραν οὐ καλως μιμησαμενος , ἑτεροις αὐτην ὑποδεικνυσι τεκμηριοις : τα δε τεκμηρια γυναιον ἐστι γεγηρακος , | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
' ἑαυτας . Ἀλλ ' ἐπει και ἀλλην ἡ αἰσθησις ὑποδεικνυσι τρανεστεραν ζωην των κατα την ὁρμην ἠδη και τοπον | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
μηδεμιαν ἐχοντα διαφοραν . Τοδε δ ' ἀν τις ἰσως ἀπορησειεν προς αὐτον τον πρωτον οὐρανον ἀναφερων , ποτερον ἡ | συν τῳ πιστῳ Ἀβρααμ . ὁσοι γαρ ἐξ ἐργων νομου εἰσιν ὑπο καταραν εἰσιν : γεγραπται γαρ ὁτι Ἐπικαταρατος πας |
λαμπρου φωτιζεσθαι . περι δε των ἀστερων ὁρωμενων ἐν νυκτι ἀπορησειεν ἀν τις : εἰ γαρ αἰτια του μη ἐν | και ἐν τῳ στοματι αὐτων οὐχ εὑρεθη ψευδος : ἀμωμοι εἰσιν . Και εἰδον ἀλλον ἀγγελον πετομενον ἐν μεσουρανηματι , |
τουτο ἐπεσημηνατο ὁ τεχνικος : ἐμπιπτει γαρ ἡ ἀντεγκληματικη ἠ ἀντιστατικη . Ἐπι δε του παραδειγματος ἐσται φανερωτερον : οἱον | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
οὑτως οὐν και ἐν τῃ ἀντιθεσει ὁ φευγων χρησεται : ἀντιστατικη δε ἐνταυθα ἡ ἀντιθεσις . ἀντιτιθησι γαρ εὐεργεσιαν ἀντιστατικως | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
μεγιστα κατηγορουντες αὑτων , φιληδονιαν , μισανθρωπιαν , ἀνδροφονιαν καιτο χαλεπωτατον ἀγοςτεκνοκτονιαν . φιληδονοι μεν γαρ , εἰ μη σπορας | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
παρα το δικαιον , ἀλλα στεργειν τοις παρουσιν , ὁ χαλεπωτατον παντων τοις πλειστοις των ἀνθρωπων ἐστιν . οὑτω γαρ | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
το παρ ' ἡν παρακειται ἀντι του μεθ ' ἡς συμπληροι το χωριον . ῥητον ἀρα ἐστι το ΑΔ . | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
καλουμενοις κωλοις , ἁ συντιθεται μεν ἐκ των ὀνοματων , συμπληροι δε τας περιοδους , οὐ μονον ταυτα , ἀλλα | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
δυναμεως ἀπηρεν εἰς την Ἀσιαν . Ὡς Καρχηδονιοι μεγαλαις δυναμεσιν ἐστρατευσαν εἰς την Σικελιαν . Ὡς Γελων καταστρατηγησας τους βαρβαρους | συ καλλιον ἐπιγινωσκεις . εἰ μεν οὐν ἀδικω και ἀξιον θανατου πεπραχα τι , οὐ παραιτουμαι το ἀποθανειν : εἰ |
μερων ἀνθρωποι το γενος ἀσημοι , καταθαρσησαντες ἐπι την χωραν ἐστρατευσαν , και ῥᾳδιως ἀμαχητι ταυτην κατα κρατος εἱλον . | εὑρεθεις ὡς ἀνθρωπος ἐταπεινωσεν ἑαυτον γενομενος ὑπηκοος μεχρι θανατου , θανατου δε σταυρου . διο και ὁ θεος αὐτον ὑπερυψωσεν |
. . . . . ἐνθα δε και τοτ ' ὀλοντο δυωδεκα φωτες ἀριστοι ἀμφι σφοις ὀχεεσσι και ἐγχεσιν . | και δια τουτο οὐ δυναμαι ἐλθειν . και παραγενομενος ὁ δουλος ἀπηγγειλεν τῳ κυριῳ αὐτου ταυτα . τοτε ὀργισθεις ὁ |
τειρομενοισι . Μαχη δ ' ἀιδηλος ἐτυχθη ἀθανατων βουλῃσιν : ὀλοντο δε μυρια φυλα αἰζηων ἑκατερθε . Κοτεσσαμενος δ ' | και τυφλους και χωλους εἰσαγαγε ὡδε . και εἰπεν ὁ δουλος , Κυριε , γεγονεν ὁ ἐπεταξας , και ἐτι |
ἰσχυροτερα ταχεως ἐργαζεται το ἑαυτης ἐργον , ἡ δ ' ἀσθενεστερα βραδυτερον , οὐδε λογου δει . δια ταυτα μεν | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
: διαμενον γαρ και τουτο φαινεται και ἑτερα πολλῳ τουτων ἀσθενεστερα . Ταυτα μεν οὐν οὐ λυει την ἀποριαν ἀλλ | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
: σκληρον γαρ ἐστι το κεντρον , το προς την ἀφροδιτην αἰδοιον , οἱονει ὀστουν οὐχ ὑπεικον , οὐδε καμπτομενον | Πορευθεντες ἑτοιμασατε ἡμιν το πασχα ἱνα φαγωμεν . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Που θελεις ἑτοιμασωμεν ; ὁ δε εἰπεν |
δηλοι , πενητι δε καματον . Βαλανος ἁλλομενος δουλῳ εἰς ἀφροδιτην ἐλθειν δηλοι . Ἀκρωμος ἁλλομενος ἡδονην τινα πιστευεται σημαινειν | παντες γαρ αὐτῳ ζωσιν . ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεων εἰπαν , Διδασκαλε , καλως εἰπας : οὐκετι γαρ ἐτολμων |
του Ἀπολλωνιου λογων ξυγκροτηθεντες ἀποθνησκειν τε ὑπερ φιλοσοφιας ἐρρωντο και βελτιους των ἀποδραντων φαινεσθαι . Προσῃεσαν μεν οὐν ταις πυλαις | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
ἀριστους , ἐπειδαν εἰς ἀγωνα ἐλθωσιν , εἰναι τα τελευταια βελτιους ἠ τα πρωτα των δρομων , και ὁ καλος | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
οὐδε την ῥητορικην ὑποληπτεον ἐχειν τεχνικην ὑποστασιν , ἐπι τοιουτοις παραγγελμασι σαλευουσαν . ἀμελει γε τοι και οἱ περι Κριτολαον | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
μεντοι μη παυσηται πλεοναζων , ἀπειθῃ δε και τοις σοις παραγγελμασι και τοις ἐμοις λογοις , μη ἀγνοησῃς ὁτι και | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
: ἁπερ ὁρωντες οἱ Αἰγυπτιοι θορυβου και ταραχης παντ ' ἐπληρουν τας τε ταξεις ὑπο δεους συνεχεον ἐπεμπιπτοντες ἀλληλοις και | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
βοστρυχους ἠ τι τοιουτον . το δε ἐστεφον ἀντι του ἐπληρουν . προς ἁρμα δε Ἀδραστου , ἐπει Ἀμφιαραος αὐτοις | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
κακοποιοι σκοπει ποτε ἀλλαξουσι τους τοπους και ἀντ ' αὐτων ἀγαθοποιοι εἰσελευσονται , και τοτε την ἐπανοδον ὑπονοητεον ἠ ὁτε | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
ἐαν οὐν κακοποιος τυχῃ , ἐτι χειρον . οἱ δε ἀγαθοποιοι ἀφαιρουντες τα αὐτα ἀπεργαζονται , ἐπι τουτοις δε και | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
γινεται , μεγιστε βασιλευ , και ἐλπιδες ἐπι θεῳ καλαι κρατουντι σοι της ἀρχης εὐσεβως . Ὡς δε συνηκουσαν παντες | και Ἰερουσαλημ και της παραλιου Τυρου και Σιδωνος , οἱ ἠλθον ἀκουσαι αὐτου και ἰαθηναι ἀπο των νοσων αὐτων : |
ὁλοις πελαγεσι , ταυτα ὁρων , ταυτα θεωμενος , τῳ κρατουντι ὑπηκουσα , και προς τον καιρον ἡρμοσαμην τοις ὁλοις | την γην : οὐκ ἠλθον βαλειν εἰρηνην ἀλλα μαχαιραν . ἠλθον γαρ διχασαι ἀνθρωπον κατα του πατρος αὐτου και θυγατερα |
του εὐζωμου χυλος καταχριομενος συν λιθαργυρῳ . στιγματα δ ' ἐξαιρει βατραχιον καταπλασθεν ἠ καππαρεως φυλλα ἠ ψιμυθιον συν ὀξει | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
τι τοιουτον , και ἐχεται , και μογις ἀνασπᾳ και ἐξαιρει . ἐν δε τῳ τεως διεκδυς ὁ κυνηγετης ἀπαλλαττεται | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
οἱ Χαονες . Γερητοθεοδωρους ] Γερητος και Θεοδωρος εἰς μαλακιαν διεβαλλοντο . ἐν Καμαρινῃ κἀν Γελᾳ κἀν Καταγελᾳ : Καμαρινα | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
ἐδωκεν ἡμιν * ληϊστορα : κλεπτην ἐνιπτον δε ἀντι του διεβαλλοντο , ἐλοιδορουντο τῳ Προμηθει ὁτι μη ἀει αὐτους νεους | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
ἐλεγον ἀπαλλαξειων , χαριν ὑμιν , ἐφην , ἐχω , αὐτοκρατορες , πασης προνοιας και τιμης ἡν με τετιμηκατε . | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
. . . : οὐκ ἐπι του αὐτεξουσιου τεθεικε το αὐτοκρατορες : ἐπει πως συναψει τις αὐτῳ το ” και | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
ἐχων ἀνειργεσθαι της ἀπατης και του ἐν αὐτῃ ὑπνου . σκοπωμεν οὐν τα γεγραμμενα : γραφῃ γαρ παρεστηκαμεν . περικεινται | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
δει δε τους ἑτερους ἑλομενους μη καταλιπειν μηδε προδουναι , σκοπωμεν ποτερων μαλλον προνοηθηναι προσηκει . φερε δη προς του | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
, παρομοιον ὀστρεῳ : το δ ' ἐστιν ἁδρον και προμηκες , ἐχον ἐν αὑτῳ σαρκα και μεγαλην και λευκην | και ἀπολωλως και εὑρεθη . Ἐλεγεν δε και προς τους μαθητας , Ἀνθρωπος τις ἠν πλουσιος ὁς εἰχεν οἰκονομον , |
το ἐχειν τον αὐτον λογον το ὑπο των μειζονων ὁρων προμηκες προς τα ὑπο των ἐλαττονων , ὁνπερ και ὁ | διελθοντα τα ἀνωτερικα μερη ἐλθειν εἰς Ἐφεσον και εὑρειν τινας μαθητας , εἰπεν τε προς αὐτους , Εἰ πνευμα ἁγιον |