| ἐπιγουνιδα | , ἐγω δε ἑτερον τι θαυμαζω , [ οἱην ἐκ ] | ῥακεων ὁ γερων , και προσετι | ||
| ὁμως πολλακις εἰπειν ἀν τινα ἐπ ' αὐτου τουτο „ οἱην ἐκ ῥακεων ὁ Βιων . ” ἐν αὐταις γαρ |
| τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
| θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| ἡμεραν εἰσεβαλεν , ὑπελαβομεν ἀν μαλλον ἐχειν το κυρος τον ἀμφημερινον ἠπερ τον τριταιον . Συνεισεβαλλε δε αὐτῳ και ὁ | ||
| και τῃ γαστρι πλεοναζον , ὁταν τυχῃ ποτε σαπεν , ἀμφημερινον ἐπαγει πυρετον . αὐτο δε το στομα μονον εἰπε |
| ἀλληλων τῳ εἰδει εἰσιν : ἐν δε τῃ της ἑτερας παραδοσει την ἑτεραν ἐπιγραφειν δοξειεν ἀν ἰσως ἀλογον . οὐδε | ||
| ' αὐτοις γεγονεναι , προς μεντοι Σικελους παντες εἰχον ἐν παραδοσει . ταυτα μεν οὐν λεγεται παρα Λοκροις . ἐκ |
| , καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
| παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| τας ἀντιθεσεις και λυσεις των ἐπιφερομενων . το ἑξης : ἀνακοινουσθαι τε πραγματα και ἀντιγραφας . ἀξια σῃ φρενι : | ||
| αὐτους προτερον ἐν μυστηριῳ ἐχειν την τοιαυτην διδασκαλιαν και μη ἀνακοινουσθαι ταυτην τοις ἀγροικοτεροις , ἀλλα μονοις τοις γινωσκουσι το |
| τι των ὡδε θεσπεσιων και μεγαλων , την φυσιν δε ὁμοιουσθαι πολλαχου τοις του νομου εἰδεσι , χωρια τε γαρ | ||
| προς των ἐπιγιγνομενων ἐπαινεισθαι , ἁ ποιει την θνητην φυσιν ὁμοιουσθαι τῃ θειᾳ και μη συναποθνησκειν [ αὐτης ] τα |
| και τα ἑξης , και το ἐπειδη γαρ οὐχι των πεπολιτευμενων οὐδε των ἐνοχλουντων ὑμας ὠν πραγμα τηλικουτον φημι δειξειν | ||
| ' ἀνεχεσθαι φωνην μητε τουτου μητ ' ἐκεινου , τοιαυτα πεπολιτευμενων . Ἀλλα νη Δια ταυτα μεν τοιουτοι γεγονασιν ἐν |
| το τοιουτον παθος ἀνεδεξατο την του σταφυλωματος ὀνομασιαν . Περι μηλου . Και το καλουμενον μηλον σταφυλωματος εἰδος ἐστιν εὐμεγεθους | ||
| εὐωδια χωρει προς ἡμας , ἀλλα μετα τινος οὐσιας του μηλου . τεκμηριον δε τουτου ἐστι το ἐν χρονῳ πλειονι |
| διαρπασθεντων των χρηματων και μισος ποιησαμενος μητε τας σιταρκιας ἐχῃς ἀναδιδοναι τοις στρατιωταις μητε ὠφελεια μηδ ' ἡτις οὐν σοι | ||
| : δια τουτο γαρ και την γην αὐτοις τα παντα ἀναδιδοναι αὐτοματως : και το μη ἐργαζεσθαι αὐτην δικαιον ἐργον |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| , και ἁμαξαιαν την ἁμαξαν , οὑτως και ἀναγκαιαν την ἀναγκην . ἑπεσθαι : φερεσθαι , φερειν , ἀκολουθειν : | ||
| ἐπι τοις πολεμιοις ἀπολελειφθαι το ἐξαγειν ὁποτε προαιρουνται και την ἀναγκην σφισιν ἐπιτιθεναι του τα ὁπλα λαμβανειν και ἀντιπαραταττεσθαι , |
| Μεγαρικων το μεν κενηριον του Ἀδραστου ἐν Σικυωνι φησιν , ἀποκεισθαι δε αὐτον ἐν Μεγαροις . οἱ δε φασι : | ||
| ἐχει μεν τῳ γινωσκειν , οὐκ ἐχει δε τῳ μη ἀποκεισθαι τι ἐκ του ὁραματος , ὡσπερ ἐν κηρῳ μορφην |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| φημι δικην ” διμετρον ἐξ ἀναπαιστου , σπονδειου και δυο ἀναπαιστων : το ιθʹ “ οὐκ εἰναι φης ” ; | ||
| το κεʹ “ δοτε μοι λεκανην ” μονομετρον ἐκ βʹ ἀναπαιστων : το κϘʹ “ τυφογερων εἰ κἀναρμοστος ” διμετρον |
| ἀνομοιον , οὑτως ἀδυνατον ἐφαρμοσθηναι την ἐνδεχομενην γνωσιν προς την ἀναγκαιαν ὑπαρξιν του γνωστου , ὡς ἀναπαλιν την ἀναγκαιαν γνωσιν | ||
| και ἀπο των προτερων ἀρχομενοις ὡσπερ και ἀπο των ὑστερων ἀναγκαιαν την ἀκολουθησιν γινεσθαι , ὁμογονα ἐσται τα μεσα και |
| τοις ἀνδρασι [ ] [ ! ! ! ! ! γυναικας ] δηλονοτι [ ] ποα ! ! ! ! | ||
| και νυμφην ἀλληλους και το συγκατακαιεσθαι τεθνεωσι τοις ἀνδρασι τας γυναικας κατα τοιαυτην αἰτιαν , ὁτι ἐρωσαι ποτε των νεων |
| της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
| ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
| ἀκροωμενους ἐποιουν ἐπιλανθανομενους των τροφων δια την ἡδονην ἀφαυαινεσθαι ; παραγει δε και Νικομαχος μαγειρον λεγοντα προς τον μισθωσαμενον : | ||
| ἐστιν : οὑτω γαρ οὐδενος ἐσται αἰτιον , εἰ μη παραγει αὐτα : ἀλλα κατα την παντων οἰστικην ἁπλοτητα προ |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| αὐθις και μετα πλειονος ἐπηρχοντο της χειρος : και δη προσβαλλουσι ταυταις και μαχης συστασης πιπτουσι μεν των Τουρκων συχνοι | ||
| δε περιαιρουνται το εὐποιητικον ἐκ των θεων , ἀπο μερους προσβαλλουσι τῃ τουτων προληψει : κατα τον αὐτον λογον και |
| μετα δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους εὑρισκομεν το παραγραφικον , ὁτ ' ἀν ἡ ὑλη εὐλογωτεραν τῳ κεφαλαιῳ | ||
| , μοιχον ἀνελων : μετα γαρ την καταστασιν ἐπαγεις το παραγραφικον : και λυσον τῃ μεταληψει και τοις ὁρικοις , |
| ἑωυτου προκατησθαι . Δελφοι δε ταυτα ἀκουσαντες σφεων αὐτων περι ἐφροντιζον . Τεκνα μεν νυν και γυναικας περην ἐς την | ||
| ἡ γη ταις βοταναις του ἐαρος , τηνικαυτα του ἀποπλου ἐφροντιζον . τα ὀνοματα των Πλειαδων : Κοκκυμω , Γλαυκια |
| ἐγγυς του ἀναστηναι . . διαφειμενων ] οἱονει διαλυθεντων και ἀναχωρησαντων , ὡς και Δημοσθενης φησι “ της βουλης δε | ||
| ἀσπασμων οἱ νεανισκοι και τα ξιφη παρα των ὑπασπιστων λαβοντες ἀναχωρησαντων των πελας ἐταξαντο τε καθ ' ἡλικιαν και συνῃεσαν |
| ἀλειμματα λεγεται , ὡϲ γλευκινον , ναρδινον , Ϲικυωνιον , κυπρινον , τα δε ϲυϲταϲιν ἀκοπων ἐχει κηρον ἠ ῥητινην | ||
| κεφαλην ἐλαιῳ ἀνθινῳ : ἑψειν δε μαλαχην , ἠ ἐλαιον κυπρινον ἐς ὑδωρ ἐγχεειν και ἐγκαθιζεσθαι παρηγορικως : ἐν πασῃσι |
| πολυγωνος ἐστι πρωτον ἀπο της μοναδος , και ἐχει γωνιας τοσαυτας ὁσον ἐστιν το πληθος των ἐν αὐτῳ μοναδων : | ||
| των ἐφορων δεσμον της βασιλικης ἀρχης σωτηριον , ὡστε γενεας τοσαυτας ἠδη μετ ' εὐκλειας σῳζεσθαι , νομος ἐπειδη κυριος |
| θρυλουμενον , ὁτι των ἐπιθυμιων αἱ μεν εἰσι φυσικαι και ἀναγκαιαι , αἱ δε φυσικαι μεν , οὐκ ἀναγκαιαι δε | ||
| τουτων ἀποδειξις οὐκ ἐστι . πασων γαρ ἀποδειξεων αἱ προτασεις ἀναγκαιαι . το δε τουτῳ ἀντικειμενον , ὁτι ὡν αἱ |
| δι ' αὐτων χρησιν , ἀφ ' ἡς μονης ἠδυναντο παραβαλλεσθαι ταις της αἰσθησεως καταληψεσι , και δια τουτο τους | ||
| οὑτως ἰσχυρος ἐγενετο και μεγας , ὡςτε τοις Ἀφροις αὐτον παραβαλλεσθαι . Μετα γαρ πολυ πτωμα των ἐναντιων το κατα |
| φανησεται , ἡ δε ση ταις των τοτε τους τοιουτους συκοφαντουντων . ” καιτοι τρια γ ' εἰς ὑπερβολην ὑπηρχεν | ||
| προς διασκευην και χλευασμον του διδασκαλειου ὑπο των βασκανως ὑστερον συκοφαντουντων προβαλλεται συναγαγειν και ὡς ἰδια της αἱρεσεως καταχωρισαι . |
| ἁ βουλομαι τυχειν : ὁς μ ' ἐκκομιζει , πολιν ἀποστερων τυχης , και δειλιαι διδωσι . και συγγνωστα μεν | ||
| , οἱον ὁτι φανειται ὁ νομοθετης κατα γε τον ἀντιδικον ἀποστερων σωτηριας την πολιν . ἠ ὁταν ἀπαιτωμεν νομον φανερως |
| φαρμακειας τινος ἀλλης : εἰ δε και δεησει , ἐπιθημασι κεχρησθαι τοις ἁπλουστεροις . και ἐπιθημασι δε κεχρησθαι και πεψεως | ||
| πινειν δε ὡς ὁτι ψυχροτατον και τῃ ἀλλῃ διαιτῃ ψυχροτερᾳ κεχρησθαι , των τε ψυχοντων λαχανων ἐσθιοντα των μη διουρητικων |
| ξηραινον : ἁμα μεντοι τῳ καθαρον γενεσθαι το ἑλκος και ἀντιλαμβανεσθαι βραχειας δηξεως τον καμνοντα μεταβαινειν ἐφ ' ἑτερον δει | ||
| ὑποπτευεται , ὁ δε κριναι παρεσχηκως μονων ἐδοξε των δικαιων ἀντιλαμβανεσθαι . Ναι , φησιν : ἀλλα χαλεπωτεραν ὑφεξει τιμωριαν |
| ἐστ ' ἀνθρωπων . εἰ δε κε οἱ προπαροιθε πολεος κατεναντιον ἐλθω : και γαρ θην τουτῳ τρωτος χρως ὀξεϊ | ||
| , οὐδε ποτ ' αὐτῳ ἐκ μαλα περ πολλων ἐλθειν κατεναντιον ἐτλη τερπετο δ ' Εὐφορβῳ περικαλλεϊ φερτατος ἀνδρων αἰχμητης |
| του κ . και τα λαχοντα ἰσα τον ἀριθμον τοις μελλουσι κληρουσθαι δικαστηριοις ὑπηρετης φερων ἐτιθει καθ ' ἑκαστον δικαστηριον | ||
| νεωτερου ἐστι πρεσβευομενον ἐν τε θεοισι και ἐν ἀνθρωποις τοις μελλουσι σῳζεσθαι και εὐδαιμονειν . αἰκιαν οὐν περι πρεσβυτερον ἐν |
| οἱ και Διονυσου Λυσιου ἱερον ἱδρυσαντο , ὡς Ἡρακλειδης ὁ Ποντικος . Ἀριστοφανης δε δια το λυτρωσασθαι Θηβαιους παρα Ναξιων | ||
| . ἐν μανιᾳ δε τρυφην ἡδιστην γενομενην οὐκ ἀηδως ὁ Ποντικος Ἡρακλειδης διηγειται ἐν τῳ περι Ἡδονης οὑτως γραφων : |
| Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
| και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
| . Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | ||
| εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
| μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
| οὐδεν ὀψιγονον , ἀλλα και ὁσα τεχναις και ἐπιμελειαις ὑστερον τελειουσθαι δοκει , παντως ἡμιεργα προϋποκειται προμηθειᾳ φυσεως , ὡς | ||
| και εὐφορωτερα γενηται : ῥᾳδιως γαρ οὑτως ἐμελλε τα κατασκευαζομενα τελειουσθαι . τουτ ' ἀπομιμουμενοι το ἐργον οἱ μοχθηροι τας |
| : ἀπολογουμενου δε του ἀνδρος και δια το μηδεν ἑαυτῳ συνειδεναι πασαν ἐξετασιν ὑπομενοντος ἐφη βουλεσθαι την οἰκιαν αὐτου διερευνησαι | ||
| οὐδε ἐκεινοι παραδραμουνται την δυναμιν ἀνεξεταστον : ἠ σιωπωντες ἑαυτοις συνειδεναι δοξουσιν : ἀλλα το κρινομενον ἐπι πλεον αὐξησουσιν : |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| δι ' ὁλης δε της ἱππικης παρακολουθει . και γαρ χαλινον μαλλον ἀν λαμβανοι , εἰ ὁποτε δεξαιτο ἀγαθον τι | ||
| εἰη δικαιοσυνη ; της τε ἐπιθυμιας του λογου ἀποπτυουσης τον χαλινον , και μηθ ' ἑαυτῳ μητ ' ἐκεινῳ το |
| ἱστορια πεπιστευται , και οὑτος εἰρηκε και ἡμεις ἐν τοις παραδοξοις θρυλουμενην παρειληφαμεν . ἠκουομεν δε και φρεατα εἰναι , | ||
| μα τους θεους , ἀνδρες πολιται , καιτοι πολλαις και παραδοξοις χρησαμενος μεταβολαις , οὐτε πλεον ἡσθεις , ἀμοιρος γαρ |
| το προς τοις ὁριζουσιν μειζονα τα μεγεθη φαινεσθαι οὐχ ἡ ἀποστασις ἐλαττων οὐσα ποιει , ἀλλ ' ἡ του ὑγρου | ||
| και χρονῳ , τοτε γαρ ἐπειχεν : μη ἑσταναι ἐδοξεν ἀποστασις . Ἐν τῃσι φλυζουσῃσιν αἱμοῤῥαγιῃσι σχημα εὑρητεον , και |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| το ἀπο της χρειας περιγινομενον , ἀλλ ' ἐκεινου μεν παραχωρει τοις περιτετριμμενοις , σοι δ ' ἀρκειτω το εὐσταθειν | ||
| λεγειν ; μηδαμως , ὠ γενναιε , μηδενι της ἐνταυθα παραχωρει νικης . Ἀλλα προς τοις εἰρημενοις και περι ποιας |
| ὁ δε μεμψιμοιρος τοιοσδε τις , οἱος ἀποστειλαντος μεριδα του φιλου εἰπειν προς τον φεροντα : Ἐφθονησας μοι του ζωμου | ||
| ὀρεγεται ἐχειν την οἰκειαν ζωην : ἀλλα μην ἡ του φιλου ζωη αὐτος ἐστιν ὁ φιλος , ὁ εὐδαιμων ἀρα |
| ἀφομοιουμενα , το τε γαρ ἀρρητον αὐτου ῥητον και το ἀνειδεον ἐν εἰδεσι διαλαμπουσαν , και το ὑπερ παντα λογον | ||
| μελλει δεχεσθαι τους παντων τυπους , οὑτω και πολυ μαλλον ἀνειδεον την ψυχην γινεσθαι , εἰ μελλει μηδεν ἐμποδιον ἐγκαθημενον |
| τοιϲ φυλλοιϲ αὐτηϲ λειωθειϲιν ἠ ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουϲαν ἐν ἑκαϲτῳ διαθεϲιν . | ||
| πυρος . Ἰδιον δε και το ἀχυρον του κριθινου το πυρινον : ἐγχυλοτερον γαρ και μαλακωτερον . διαφερει δε ἡ |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| προς ἀξιαν ἐρουντες , ὁ συμβαινειν ἐπι των μη λιαν ὑπερβαλλοντων πεφυκεν , οἱ συνειδοτες αὑτοις ἀσθενειαν κερδος ἀν ἐποιουντο | ||
| ' ἀληθεστατον γνωτε ἐξ ὡν ἡμεις οἰομεθα σαφως πεπυσθαι : ὑπερβαλλοντων γαρ αὐτοις των κακων και βιαζομενοι ὑπο της παρουσης |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| τους ἀνεμους και προς την περιστασιν ὁρωντες : ἐκποιει , χρησαι : οὐκ ἐκποιει , παυσαι . και ὡσπερ ἐπι | ||
| Ἀθηναιοις ἐδοκει . Λεγεται δε Ἀθηναιοις ἐπειδη ἐνοσουν τον Ἀπολλω χρησαι Θησεα τον Αἰγεως ἐπι τας Ἀθηνας μεταβιβαζειν , ἐν |
| την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
| αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
| οὐχ ὡς μαγειρος τῃ βαναυσιῳ τεχνῃ κυκων ἐμιξας τουτον ἐν παραινεσει , ὡς ἀν το νεκταρ ὁ γλυκυς στεφηφορος ταις | ||
| ἐθνη ἐπιπαριων ἑκαστα και ξυμπασι τοιαδε παρεκελευετο . Πολλῃ μεν παραινεσει , ὠ ἀνδρες , τι δει χρησθαι , οἱ |
| τοπων ἱσταται μηδε μην ἐπι του κληρου της Τυχης , ἀπρακτον τον τοιουτον τοπον ἐρεις . Τεσσαρων κεντρων ὀντων και | ||
| ἡκοντων εἰς Ἰσθμον και την μεν παρ ' Ἀντιπατρου πρεσβειαν ἀπρακτον ἀποστειλαντων , την δε παρα Θηβαιων των ταλαιπωρων προσδεξαμενων |
| Ἠρετο γαρ δη τι ἐστι το ὀν , φας αὐτο ἀγενητον ἀναμφιλεκτως . Γενεσιν γαρ οὐκ ἐφη εἰναι τῳ ὀντι | ||
| ῥωμῃ ἀπορρητῳ και ὀξυτερᾳ φωνῃ ἰδιον εὐθυς ἀφθονως και ἀπαθως ἀγενητον λογον ἐγεννησας , θεον ὀντα την οὐσιαν ἐκ της |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| δυνατου του Φιλιππου , πῃ μεν μεμιγμεναι , πῃ δε κεχωρισμεναι . ἡ πρωτη γουν ἐννοια διπλη και την καθαιρεσιν | ||
| ἰδεαι οὐσιαι των ἐνταυθα ἠσαν , οὐκ ἀν ἠσαν αὐτων κεχωρισμεναι : ὡστε οὐκ εἰσιν αὐτων οὐσιαι . ἀλλα μην |
| ω ἀποφωλιος . . . . ἀποστιχε : ἀπαλλασσου , ἀναχωρει : στειχω ἐστιχον ἐστιχες ἐστιχε , το προστακτικον στιχε | ||
| Τινες οὑτω φασιν , ἀλευ ἀ δα , ἀντι του ἀναχωρει και ἐκκλινε : τουτο γαρ δηλοι το ἀλευ : |
| καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
| διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
| προσαψῃς την ἀλογιαν , ἀλλ ' ἐμοι τῳ μη δυναμενῳ διαιρεισθαι τα ἐκεινῳ νενοημενα . χειρες μεν οὐν νοουνται προδηλως | ||
| εἰ δε και το ἑν ἐφ ' ὁσα το ὀν διαιρεισθαι ὁμωνυμως θειημεν , περι αὐτου τα εἰκοτα λεξομεν . |
| διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
| μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
| δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
| κατα ὑποβασιν ἀπειροι . ἀτοπον δε το λεγειν ἀπειρους ἀριθμους ἐμπεριεχεσθαι τῳ ἑξ ἀριθμῳ : ἀτοπον ἀρα και το λεγειν | ||
| . ὡς γαρ ἐλεγομεν , δει το ἀπο τινος ἀφαιρουμενον ἐμπεριεχεσθαι τῳ ἐξ οὑ ἡ ἀφαιρεσις . οὐχι δε γε |
| κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
| κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
| την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ||
| ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον |
| τειχους ὀντες . ἐπειδαν δε τῳ προσαγομενῳ μηχανηματι ὁδοποιηθῃ , πετρους ὡς μεγιστους προρριπτειν ἐκ των πετροβολων , μη στρογγυλους | ||
| των της Αἰτνης κρατηρων ἀξιοθαυμαστοτερον νομιζομεν , ἡς αἱ ἀναχοαι πετρους τε ἐκ βυθου και ὁλους ὀχθους ἀναφερουσι και ποταμους |
| πειρα . ὑφηγησεως δε , ὡς φησιν Ἀθηναιος , ἠ παραδοσεως , καθως τινες λεγουσιν , ἀρχη ἡ φυσικη θεωρια | ||
| αἰτιων , τουτεστι τον την διδασκαλιαν δια της των αἰτιων παραδοσεως ποιουμενον , μαλλον σοφον λεγουσι των μη οὑτως διδασκοντων |
| εἰδον . Παλιν ὁ λυκος : Ἐκ της πηγης μου πινεις . Ὁ δ ' : Οὐ πεπωκα ὑδωρ , | ||
| ἡδωμ ' ὠ θεοι ; οἰνον πολυν οὐ κεκραμενον συ πινεις μεστος ὠν κοὐκ ἐξεμεις ; ἐρρετω μελαιν ' Ὀπωρα |
| τουτο φησιν ὡς προσδοκησασα μεν συνοικον ἑξειν τον Ἰασονα , δεινοτερα δε αἰχμαλωτου πασχουσα : μεθορμισασθαι : λειπει το ὡστε | ||
| ' ἀπο του κρεισσονος καταναγκαζεσθαι . ὑπο γουν του Μηδου δεινοτερα τουτων πασχοντες ἠνειχοντο , ἡ δε ἡμετερα ἀρχη χαλεπη |
| ἰατροι μεχρι πλειονος χρονου , καιτοι δεομενα μετα τας ἀρχας διαφορεισθαι : και οἱ μεν ἐπι τοις ἐρυσιπελασι γιγνομενοι , | ||
| βλαπτει τους ὑδεριωντας ὡς ἡ των πορων πυκνωσις οὐ συγχωρουσα διαφορεισθαι τα συναγομενα πνευματα και ὑγρα , ἀλλα παλινδρομειν εἰς |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| , δια το προτιθεσθαι της κορωνιδος , ἐκ κωλων τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και ἰαμβοις ηʹ . ὡν τα γʹ ἑφθημιμερη | ||
| τοισι Σκιαποσιν : 〚 Ἡ παρουσα στροφη κωλων ἐστι τροχαϊκων ἐπιμεμιγμενων χορειοις και σπονδειοις Ϛʹ . και ἡ ἀντιστροφη τοιουτων |
| ] ὑδατωδη καθαιρειν . ἐκ τουτων τοιγαρτοι και των τουτοις παραπλησιων φανερον , ὡς τα μεν [ ἀλλα ] τα | ||
| πολιν , καθαπερ εἰ ἐλεγομεν οὐδε σκηνοφυλαξ ἠ τι των παραπλησιων . οὐδε τἀρχαιον ποιει : ἐπι των μη λυσιτελουντων |
| , ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
| λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
| τοτε δε τον εἰς το συμβιουν κατειλεγμενον . Κλειδημος : παρασιτοι δ ' ᾑρεθησαν τῳ Ἡρακλει . και ἐν τῳ | ||
| ὁτι ἐν ᾡ τας ἀπαρχας ἐτιθεσαν του ἱερου σιτου οἱ παρασιτοι τουτο παρασιτιον προσηγορευετο . ταὐτα ἱστορει και Φιλοχορος ἐν |
| σταις κατακαῃ . Ἁλος ἀχνη ἐφιζημα ἐστιν ἁλος ἀφρωδες , εὑρισκομενον ἐπι των πετριδιων , δυναμιν ἐχον την αὐτην τοις | ||
| την εὑρεσιν προεισι , παν δε το ζητουμενον τε και εὑρισκομενον εἰς τεσσαρα τα εἰρημενα ἀναγεται , των δε τεσσαρων |
| ἡνια χερσιν . Ἐνθα κε λοιγος ἐην και ἀμηχανα ἐργα γενοντο , και νυ κε σηκασθεν κατα Ἰλιον ἠϋτε ἀρνες | ||
| ' αὐτε καταντιπερην Ἀφροδιτη , ἠτοι ἀπειρητοι τεκεων ἐπι παγχυ γενοντο , ἠ φθειρουσι γονας ἀπο γαστερος ὠμοτοκουσαι . εἰ |
| ἠρωτησε τον ἐγκαλουντα ποτερον ὁ μεν μη πιστευσας αὐτῳ μηδε χρησας ἡμαρτεν : συ δ ' , ἐφη , οὐ | ||
| ' ἀν ἐδαπανωντο . ἐγω δε ταυτ ' ὀλιγον χρονον χρησας ἀφειλομην ἀν . κἀγωγε ταις ἀλλαις πολεσι δρω ταυτα |
| ἐστιν Ἡλιου πολις : ὡστε και των πολεων των τοτε ὀνομαστων κατ ' Αἰγυπτιους δεικνυνται προγενεστεροι οἱ Ἑβραιοι ὀντες , | ||
| αὐτοκρατορα ἑλομενοι ἀνδρα τον παρ ' αὐτοις δοκιμωτατον και των ὀνομαστων ἐπ ' ἀνδριᾳ και στρατηγικῃ ἀρετῃ κατα γην τε |
| πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
| . . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
| και περιαγειν τον αὐχενα και βαδιζειν και προς το φως ἀναβλεπειν , παντα δε ταυτα ποιων ἀλγοι τε και δια | ||
| ὡς την πρεσβυτιν και τους ὀφθαλμους αὐτῃ χριων ἐκεινης μηδαμως ἀναβλεπειν ἐχουσης την ὡραν ἐκεινην ὑπο του χρισματος αὐτος ἑν |
| Ἱσπανιας ἐν φρουριῳ Ἑλει καλουμενῳ , ἑπτακαιδεκα βασιλευσας ἐνιαυτους , τριακοστον δε της ἡλικιας ἐκπληρωσας , στρατιωτης οὐκ ἀγενης , | ||
| και αὐτην ἐκρινησαι την καρδιαν . ἐγω μεν γαρ ἀτιμαζομαι τριακοστον ἐτος ἠδη συνουσα σοι , Παρθενιον δε ἡ ἱππο |
| εἰναι , φερεσθαι δε τας τοιαυτας φορας ἀβουλητους τε και ἀναιτιους οὐσας . Ἠ γαρ το βουλητοντουτο δε ἠ ἐξω | ||
| Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρῳαν οἰκιαν , |
| αἱματος χοιροκτονου αὐτος σε χρανῃ Ζευς κατασταξας χεροιν Αἰθιοπα φωνην ποτερα γυνη τις Αἰθιοψ φανησεται ; λεοντοχορτον βουβαλιν νεαιρετον ὡς | ||
| παφλασματων : ἐχ ' ἀτρεμα . Φερ ' ἰδω , ποτερα Λυδον ἠ Φρυγα ταυτι λεγουσα μορμολυττεσθαι δοκεις ; Ἀρ |
| τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
| δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| ' ὁτε μιν γλυκυς ὑπνος ἱκανοι : ἐνθα καθευδ ' ἀναβας , παρα δε χρυσοθρονος Ἡρη . Ἀλλοι μεν ῥα | ||
| . ἀπο Δαμασκου εἱλκε το γενος και ἐς το ἀκριβεστατον ἀναβας της ἐπιστημης τελειος ἠν , οὐ διαγινωσκων μονον τας |
| Ἠ χηνος ἐλαιον ἐν ῥητινῃ τηξας , ὁμοιως κεδρινον ἐλαιον παραχεας ὀλιγον και μελιτι διατηξας , κλυζειν χλιερῳ . Ἠ | ||
| θειον ἠ ἀσφαλτον ἠ κωνειον ἠ σμυρναν , μελι ἑφθον παραχεας , ποιεειν βαλανον μακρην παχετον , και ἐντιθεναι ἐς |
| το βιᾳ βαλλεσθαι . Βιβλος : δια το τους βιους βαλλεσθαι ἐν αὐτῃ . . . ἠ δια το βαβαι | ||
| φραττειν προς τας πληγας δια τε το μη ὑπο θαρρουντων βαλλεσθαι , μαλαχθεις δε πληγῃ ἐπιπολαιῳ κατα του μηρου φευγει |
| : ἐμοι γαρ , φησιν , ὁ νομος συμφθεγγεται δωρεαν ἀπονεμων τῳ κτειναντι τυραννον , οὐ δυναστου παιδιον . οὐκ | ||
| μη ἐριζειν τῳ βασιλευειν προκρινομενῳ . και πρεποντα ἑκατερῳ ἐπαινον ἀπονεμων , τῳ μεν ὡς πλειονων βασιλευοντι , τῳ δε |
| ἀποδιδοντων . Ἀνεῳγμεναι Μουσων θυραι : ἐπι των ἐξ ἑτοιμου λαμβανοντων τα καλλιστα ἐπι τῃ παιδειᾳ . Ἀν μη λεοντη | ||
| οὐκ ἐνοσησεν . Ἡ ἀφυη πυρ : ἐπι των ταχεως λαμβανοντων , παροσον ἡ ἀφυη ταχεως ἑψεται . Ἡ γαρ |