| ἐνεχονται , αὐτην μηρινθον πολυδινεα πεφρικυιαι . ὡδε και ἐν ξυλοχοισιν ὀρεστεροι ἀγρευτηρες εἱλον ἀναλκειην ἐλαφων εὐαγρεϊ τεχνῃ , μηρινθῳ | ||
| μονον ὁττι χερειονες εἰσι ποδεσσι θηλυτεραι τελεειν δολιχον δρομον ἐν ξυλοχοισιν , ἀλλ ' ὁτ ' ἀλευασθαι χρειω φιλοδεμνιον ἠτορ |
| και † Εὐοπαν † καλουσιν . “ το δε ” πυρετοισιν “ ἐπηνεγκεν ἀπο του παθους . Γ τους βλαπτοντας | ||
| . Περι δε χειρων φορης ταδε γιγνωσκω : ὁκοσοισιν ἐν πυρετοισιν ὀξεσιν , ἠ ἐν περιπλευμονιῃσιν , ἠ ἐν φρενιτισιν |
| βαυριοθεν βριαροι Γοργοφονου νεποδες . Ἀμουσια το πλεον μερος ἐν βροτοισιν λογων τε πληθος : ἀλλ ' ὁ καιρος ἀρκεσει | ||
| Κρονιων χειρι λαβων ἐτιναξεν ἀπ ' αἰγληεντος Ὀλυμπου δεικνυς σημα βροτοισιν : ἀριζηλοι δε οἱ αὐγαι : ὡς του χαλκος |
| γαρ της λοχιτιδος ἐκκλησιας κυρος ἐν ταις ψηφοφοριαις περι τους ἐπιφανεστατους ἠν και τα πρωτα τιμηματα ἐχοντας , και σπανιον | ||
| ἀποτετριμμενοι τους πολεμιους , ἀπεστειλαν πρεσβευτας εἰς τας Ἀθηνας τους ἐπιφανεστατους των Σπαρτιατων , και τας μεν ὁμολογιας ἐποιησαντο περι |
| τα δεοντα ἐποιησεν : ὡστε οὐχ οἱον τε πεποιθοτα τοισι φαρμακοισιν εἰκῃ διδοναι . ὑπολαμβανειν γαρ χρη και τα σιτια | ||
| , τουτεοισι ξηροισι χρησθαι : ἡ δε αἱμοῤῥοϊς τουτεοισι τοισι φαρμακοισιν ἀποστησεται , ὡσπερ σκυτος κατακεκαυμενον : ταυτα ποιεειν μεχρις |
| : πολλων μεντοι αἰτιον ἀριθμων νοητων τε και νοερων και ἐγκοσμιων οὐ κωλυεται εἰναι . οὑτος δε λαμβανει , ὁτι | ||
| . Ἀκηρατος δε ὡς ἀνευ της οἰκειας βλαβης προεστωσης των ἐγκοσμιων και ἀκλινους μενουσης προς τα δευτερα : ἐξ ἀκηρατων |
| , και των μελων ἑκαστον λιπαραις ταις χερσιν ἀπευθυνειν μετα συμμετρου συντονιας μαλασσοντας τα τε ὀμματα αὐτων ἡσυχη και καταψυχοντας | ||
| : ἡ ΔΜ ἀρα της ΜΗ μειζον δυναται τῳ ἀπο συμμετρου ἑαυτῃ . και εἰσι ῥηται αἱ ΔΜ , ΜΗ |
| εἰναι του εἰδους το γενος : προσλαβον γαρ τας διαφορας ἀποτελεσαι το εἰδος . και το εἰδος μερος δοκει εἰναι | ||
| ' ἐνδεχεται τι , ὠ Στωϊκοι , και ὀργανον ἑαυτῳ ἀποτελεσαι : και γαρ ἡ χαλκευτικη και ἀκμονα και ῥαιστηρα |
| παρεδιδοσαν : ὑπο δε προθυμιας και μενους και του σπευδειν συμμειξαι δρομου τινες ἠρξαν , συνεφειπετο δε και πασα ἡ | ||
| ' εἰπειν , ἀτυχησαντες ἠ το ἐξ ἀρχης πονηροις ἀνθρωποις συμμειξαι . οὑτος ὁ πεμφθεις ὑφ ' ἡμων , ὁς |
| δ ' ὁ της Αἰγυπτου βασιλευς ἐν τῳ ἐνατῳ των Ἀπομνημονευματων : Εἰς Ἀσσον ἐπιδημησαντι μοι , οἱ Ἀσσιοι παρεστησαν | ||
| τροπον Φιλιππου βασιλευοντος ἐτος τρισκαιδεκατον , καθα και Φαβωρινος φησιν Ἀπομνημονευματων γ : ὑφ ' οὑ και ἐπιτιμηθηναι φησιν αὐτον |
| ἀν εἰη ἀλλο , ἠ ἀρετη ; ἡ δε ἀρετη ἀναφαιρετον . Οὐκ ἀδικηθησεται τοινυν ὁ την ἀρετην ἐχων , | ||
| ἡμιν ἀλλοτριων ἀγαθων και ταυτα πεφρουρημενων κραταιᾳ χειρι προς το ἀναφαιρετον ; „ και τοις δυσιν ἐπιδραμοντες μικρου καταλευουσιν αὐτους |
| του δε χαρακος αὐτων κρατησαντες χρηματα πολλα και λειαν ἀφθονον περιεβαλοντο . Οὐαλεριος μεν δη ταυτα διαπραξαμενος ἀδεως ἠδη την | ||
| πολλην ὁδον ἐστρατοπεδευοντο , τοις δ ' ἱπποις καταδρομην ποιησαμενοι περιεβαλοντο πολλην και παντοιαν λειαν . και το λοιπον δε |
| κατακολουθειν τῳ πληθει των ἐκτεθειμενων ἡμερων και δια το παντων ἐναργεστατον , ὁτι τους Αἰθιοπας και την συνελευσιν των ῥινοκερωτων | ||
| ἀναγκαιοτατον ἀφῃρημενος , ἀιδιοτητα . ” Τουτο μεν δη πρωτον ἐναργεστατον δειγμα της προς ἁπαν το ὁμοφυλον αὐτου φιλανθρωπιας και |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| ἐπι το στομα της γαστρος ἐργαζονται καρδιακας διαθεσεις και λειποθυμιας ἀμετρους και συγκοπας , ὡστε τινας παραυτικα ὑφ ' ἑλμινθων | ||
| ἐστιν . ἀλλα σωματων ἐχετε δι ' ἡδονας ἀμετρους ἰατρους ἀμετρους , ψυχης δε οὐκ ἐχετε , σοφον δε οὐδεν |
| Οὐδ ' ὑπο τινι οὐν θεῳ ταττεται ἡ των ὁλων ἐπιμελεια ; Οὐ . Παντα δε εἰκη φερεται ; Ναι | ||
| , τῳ δικαιῳ λογῳ και τῳ ἀδικῳ . ἀγων ] ἐπιμελεια , κοπος . , σπουδη . ἀναπαιστικοι τετραμετροι καταληκτικοι |
| κεινται δε βασιλεις ἐν αὐτῳ Ῥωμαιων . Σικελιωτας δε Σελινουντιους ἀνεστησαν μεν Καρχηδονιοι πολεμῳ : πριν δε ἠ την συμφοραν | ||
| οὐ μονον τα τροπαια ἐπεμψαν εἰς Ῥωμην ἁ κατα Ῥωμαιων ἀνεστησαν ποτε , ἀλλα και παιδας ἐπιστευσε Φραατης τῳ Σεβαστῳ |
| μεσημβρινου α ὡραν ἐγγιστα ἰσημερινην , ἀπαραλλακτον εἰναι μηκει , ἐπιμελεστατα ταυτην την τηρησιν του Ἱππαρχου ποιησαμενου . κατα τον | ||
| τους καλλιστους των θεων Ἀπολλωνα τε και Διονυσον ἐν πιναξιν ἐπιμελεστατα διαμορφωσαντες , και εἰς το ἀκριβες ἐκτυπωσαμενοι ταις ἑαυτων |
| Βραγχιδας θεοπροπους εἰρωτων περι Πακτυην ὁκοιον τι ποιευντες θεοισι μελλοιεν χαριεισθαι . Ἐπειρωτωσι δε σφι ταυτα χρηστηριον ἐγενετο ἐκδιδοναι Πακτυην | ||
| θαυμασαι το μη πολλα τεκνα φαναι δωσειν , ἑν δε χαριεισθαι μονον . δια τι δε ; ὁτι το καλον |
| γαρ ἀνευ τεχνης και δη - μιουργου νομιει την οἰκιαν ἀποτελεσθηναι , τον αὐτον δε τροπον και ἐπι πολεως και | ||
| ταυτης μεγαν και πολυμοχθον : τουτον οὐν ἐν μιᾳ νυκτι ἀποτελεσθηναι ἀδυνατον . Ἀλλα τελεσιουργειτω μεν ἀγαθῃ τυχῃ . ταυτα |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| οὐχ ἱνα ἀπολαυσαιμεν , ἀλλ ' ἱνα οἱων οὐκετ ' ἀπολαυομεν εἰδοτες στενοιμεν , γευσας ἀφειλετο , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| ἐπιστροφης την ἡμετεραν κακιαν ἰωμενοι παλιν της των Θεων ἀγαθοτητος ἀπολαυομεν : ὡστε ὁμοιον τον Θεον λεγειν τους κακους ἀποστρεφεσθαι |
| ἀρεταις ἐν τῃ μετα ταυτην την χωραν ὑπο της φυσεως ἀποδεδοσθαι , διαφανεστατα και ἐν ἐργοις ἐδηλου ἐν τῳ βιῳ | ||
| φυναι μεν πρωτον δειν , και τουτο μεν τῃ τυχῃ ἀποδεδοσθαι , τα δε ἐπ ' αὐτῳ ἠδη τῳ ἀνθρωπῳ |
| φαινεται . μονῃ δε τῃ φιλιᾳ συμβεβηκεν ἁπαντων μεν εἰναι συμφορωτατον , ἁπαντων δε ἡδιστον . εὐθυς οἰμαι των ἀναγκαιων | ||
| . Ὀρθως : τουτο γαρ εἰς την κρισιν ἡμιν ἐστι συμφορωτατον . Και μην και συμπασης γε μειξεως οὐ χαλεπον |
| αἰτιον εἰναι του κακως φερεσθαι τα ἑαυτου , Τιθραυστην καταπεμψας ἀποτεμνει αὐτου την κεφαλην . τουτο δε ποιησας ὁ Τιθραυστης | ||
| τησδε προς τινα ἀπο τουδε ἑως δοθεντος : ὁτι ἡδε ἀποτεμνει ἀπο θεσει δεδομενων δοθεν περιεχουσας . Ἐν δε τῳ |
| δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
| ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
| ὀφλων . . . . σοφος ] ὁ πανουργος και δολιος και πολυμηχανος και δεινος . . οὐ πολλη ὀργη | ||
| ἐφανη δε και ἀλλοτε , ὁτε Νερων ἐκεινος ἀβεβαιος και δολιος ἠρχετο της μανιας . Προς τουτου ἀνατελλουσιν και λαμπαδες |
| και κολακειαν ἐδημηγορει . κοβαλικευμασι ] πανουργευμασι . κοβαλικευμασι ] πανουργιαις . Γ διστιχον ἐπαγουσι του χορου ἰαμβικον τετραμετρον καταληκτικον | ||
| . Ἀντι του , ἐπι δε ταις διαστροφαις αὐτου και πανουργιαις ὁρκον ὀμειται βεβαιων αὐτας . ὉΜΑΡΤΗΣΕΙ δε , ἠγουν |
| , οὐ δια του α , ὡς οἱ ἐμποροι την ἀρχουσαν παραφθειροντες . τα τοπικα Μεγαροθεν ἐκ τοπου , και | ||
| ἐστι κατα το τελος το οὐδετερον , ἀλλα κατα την ἀρχουσαν : συγκειται δε ἐκ του κλεος και του φοντης |
| και παντι χειρον ὑπαρχει : θερμα δ ' ἐστι ταις κρασεσιν ἀμφω και δια τουτο και διψωδη . Της ἡμερου | ||
| : και πασι δε τοις ὡραιοις ἐδεσμασιν , ὁσα ταις κρασεσιν ἐστιν ὑγρα , συμβεβηκε φθειρεσθαι κατα γαστερα , ὁταν |
| οὐν γε τῃ συντομιᾳ και ἀληθειᾳ συγκεκοσμημαι : ὡστε τους κληρονομους ἀτερ δικης και φθονου καρπωσασθαι , ἐφ ' ὁσον | ||
| και των ἐπωνυμων ἀτιμους εἰναι και αὐτους και γενος και κληρονομους τους τουτων , ἑως ἀν ἀποδωσιν . Ταυτα παντα |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| χρη τα πρωτα λεγειν οὐ τον πλουσιωτατον , ἀλλα τον φρονιμωτατον . Ταὐτον ἐστιν ἐπ ' εὐτυχιᾳ μεγα φρονειν , | ||
| ; Ἀλλ ' εἰς ὑποδηματα δηλον ὁτι δει πλεονεκτειν τον φρονιμωτατον εἰς ταυτα και βελτιστον . τον σκυτοτομον ἰσως μεγιστα |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| των Περσων τον πλουτον και την τρυφην , ἁπασαν την προϋπαρχουσαν εὐδοξιαν κατῃσχυνεν ; ἐπαρθεις γαρ ταις εὐτυχιαις την μεν | ||
| πολυχρονιαν νοσον μη θεραπευσαντες προσαπωλεσαν και τον νουν και την προϋπαρχουσαν παιδειαν και την πραξιν . ἐγω δε εἰ και |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| ἐχθρους ποιουνται . και τηνικαυτα αὐτοις οὐ μονον ὁ ἀγρος τιμιωτερος του υἱεως , οὐδε το ἀργυριον οὐδε το χρυσιον | ||
| μειζονως . παρα σου γαρ ἡκει μοι νυν του παππου τιμιωτερος . Ἀλλ ' εἰ και βραδεως , ὑπηρετηκα γε |
| Ἐπει σχολη παρεστι , παι Μενοιτιου . ὁ δε τροχαιος μαλακωτερος τουτου και ἀγεννεστερος , οἱον Θυμε θυμ ' ἀμηχανοισι | ||
| μετριον ἠθος φανειη , κατασκευαζων . περι δε τα παθη μαλακωτερος ἐστι και οὐτε αὐξησεις οὐτε δεινωσεις οὐτε οἰκτους οὐθ |
| ξηραντικης μετεχει φυσεως . και συν οἰνῳ πινομενη ἰσχιαδικους και δυσεντερικους ἰαται , και σπληνα ἐσκιρωμενον θεραπευει και τα περι | ||
| θυμιωμενα παν φαυλον ἀποδιωκουσι και μαγιαν . αὐτος δε ἐσθιομενος δυσεντερικους θεραπευει . ἡ δε κοπρος πινομενη ἐπιληψιαν ἰαται . |
| . , ̈ : ἀλλα και Θρασυαλκης ὁ Θασιος τους ἐτησιους φησιν ἐξωθειν τον Νειλον : της γαρ Αἰθιοπιας ὑψηλοις | ||
| σωφροσυνης και δικαιοσυνης ἀνδρων ἐπιτηδευοντων μεν ἀρετην , ἀπαρχας δε ἐτησιους συμφεροντων , ἐξ ὡν ἀναγουσι θυσιας στελλοντες ἱεροπομπους εἰς |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| δε ἐξ ἑτερου ἀπαρασκευαστος . ὁ μεν γαρ ἀρχιερευς ὁ μονομαχους δουναι θελων ἀπαρασκευος : οἱ δε μονομαχοι ἀπαρασκευαστοι . | ||
| τεχνημα καταδειξαντος . ὁτι δε ἀρχαιον ἠν το περι τους μονομαχους και Ἀριστοφανης εἰρηκεν ἐν Φοινισσαις οὑτως : ἐς Οἰδιπου |
| γαρ σφισιν ὀλβος ἀπειριτος : ἀλλα τοι εἰη Περσις ὁλη μεγαλοισι περιδρομος οὐρεσι γαια , Κασπιαδων πυλεων νοτιωτερον οἰμον ἐχουσα | ||
| ἐς κοιλην καπετον θεσαν , αὐταρ ὑπερθε πυκνοισιν λαεσσι κατεστορεσαν μεγαλοισι : ῥιμφα δε σημ ' ἐχεαν , περι δε |
| ὡς τα εἰρημενα : αἱ γαρ κατα τα τελευταια ἐκτασεις μεγαλοπρεπεις , ὡς τα Θουκυδιδου , Ἀχελῳος ποταμος ῥεων ἐκ | ||
| και σοφιας οὐσαν , πρωτον μεν ὑποθεσεις προαιρεισθαι καλας και μεγαλοπρεπεις και πολλην ὠφελειαν τοις ἀναγνωσομενοις φερουσας , ἐπειτα παρασκευαζεσθαι |
| πολλα προσεξευρε , προλογους φυσιολογιας ῥητορειας ἀναγνωρισμους , ὡς δη ἀκουστης γενομενος Ἀναξαγορου και Προδικου και Πρωταγορου . δοκει δε | ||
| αἱρεσεως , τας ἀφορμας λαβων παρα Ἡροφιλου , οὑ και ἀκουστης ἐγενετο . θελοντες δε ἀπαρχαϊζειν ἑαυτων την αἱρεσιν , |
| ἐνδιαθετου . οὑτος τοινυν κατα τους μαλιστα ἡμιν ἀντιδοξουντας νυν δογματικους , τους ἀπο της Στοας , ἐν τουτοις ἐοικε | ||
| εἰ καθ ' ὑποστασιν οὑτως ἐχει . Εὐηθεις δε τους δογματικους ἀπεφαινον . το γαρ ἐξ ὑποθεσεως περαινομενον οὐ σκεψεως |
| ἀμελῳδητον γαρ λεγομεν ὁ μη ταττεται καθ ' ἑαυτο ἐν συστηματι . ἡ δε βαρυτατη διατονος της βαρυτατης χρωματικης ἡμιτονιῳ | ||
| , ἀλλ ' εἰπερ ἀρα αἱ κινουσαι μονον ἐν τῳ συστηματι . ὁλως δε εἰ κινειται μονας , ἀναγκαιον δηπου |
| τουτο γε καλειται , ὠ Σωκρατες , ὡς ἐγᾠμαι , δοξαζειν . Ὀρθως γαρ οἰει , ὠ φιλε . και | ||
| Ἡρακλειτειων ἠ των ἀλλων φυσικων τινες οἰονται και αὐτους οὑτω δοξαζειν και τα πραγματα δεχεσθαι κατα ταὐτο το ταυτῃ μη |
| ἀπαντησεως τισι συντυγχανων οὑς μη ἑωρακει ποτε , ἐδιδου δωρεας ἀπροσδοκητους . ἐν δε ταις προς τας πολεις θυσιαις και | ||
| ὁμως τἀληθες οὐ προδωσομεν εἰξαντες ὀκνῳ Ἀθανα τας γαρ συμφορας ἀπροσδοκητους δαιμονες [ διωρισαν ] προς σε πελαζω τον ὀπισθοβατην |
| περιμεινον μικρον θ καταληφθησῃ μοιχος ἀρτι . προσεχε ι οὐκ ἀγορασεις χωριον ἠ οἰκιαν α γενησῃ δεκαπρωτος β ἑξεις την | ||
| σαυτον τηρει θ γαμησεις και σεαυτου καταγνωσῃ μετανοων ι οὐκ ἀγορασεις το προκειμενον α οὐ στρατηγησεις πωποτε β οὐχ ἑξεις |
| ἐφη , κρυφῃ φεροντων : δεδοικα γαρ τον σον και Ἀντισθενους πλουτον μη με καταδυναστευσῃ . ἡ μεν δη παις | ||
| δηλον ὡς τον πατερα ἠ το χρεος ἀποδουναι λυτρον του Ἀντισθενους . δει γαρ και ἑαυτου τον πατερα προτιμησαι , |
| Τοξαρι , οὐ φαυλον το ἐργον ἀνδρι οἱῳ σοι πολεμιστῃ μονομαχησαι , πανυ εὐστοχους και τεθηγμενους παρεσκευασμενῳ τους λογους . | ||
| . Ἠδη δε τις κἀν ταις διαθηκαις γεγραφε γυναικας εὐπρεπεστατας μονομαχησαι , ἁς ἐκεκτητο : ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους |
| ἁπλουν ἐμφαινει . τοις μεν γαρ ἀλλοις ἐλεγκτικως ἁμα και μεγαλοφρονως ἀντιλεγει , αἰτιας εὐλογους της ὀργης παριστας , Αἰαντι | ||
| καταφρονεις , καταφρονητεον ἀρα και των ἠθροισμε - νων , μεγαλοφρονως ταυτα ὁ του Σωφρονισκου και της Φαιναρετης τον του |
| ἑκοντων προσταται του ναυτικου ἐγενομεθα ; οὐκουν και Θηβαιοι εὐεργετουμενοι ἡγεμονευειν αὑτων ἐδωκαν Ἀθηναιοις ; ἀλλα μην και Λακεδαιμονιοι οὐ | ||
| πολεμους ἐξιεναι . της ταξεως ] ταξιν ἀρετης καλει το ἡγεμονευειν της Ἑλλαδος , ἀλλοι δε φασι το δι ' |
| ταυτῃ ἑπομενα . ιζʹ . Ἡ μεθοδικη αἱρεσις γνωσις φαινομενων κοινοτητων προσεχων και ἀναγκαιων τῳ της ἰατρικης τελει . κοινοτητας | ||
| προχειρον της κατατομης και ἡ τε των λογων και των κοινοτητων ἐνδειξις αὐτοθεν ἀπο των κανονιων λαμβανεσθαι δυναμενη δια τουτων |
| παραβαλλοντες και τῳ πνευματι ἐπιτεινοντες και ἀνιεντες και ταις ἀλλαις αἰτιαις ἐνεργουντες : ὡστ ' εἰναι φανερον , ὁτι οὐδεν | ||
| ἀδικω τον παιδα οὐδεν οὐτ ' ἐνοχος εἰμι ταυταις ταις αἰτιαις οὐδε κατα μικρον : ἐτι δε ἀκριβεστερον ἡγουμαι και |
| τα πλειστα των ἐν τουτοις παραδεδομενων περι των ἀρχων του ἀποφαντικου λογου θεωρηματων εὑροις ἀν πολλαχῃ τε παρ ' αὐτῳ | ||
| ὁ ἀποφαντικος . και ἐντευθεν ἐστι λαβειν τον ὁρον του ἀποφαντικου : τουτον γαρ φησιν εἰναι ἀποφαντικον ἐν ᾡ θεωρειται |
| του ἀριστω , δειπνω . προδηλου ὀντος του λογου περισσον ἐγχρονιζειν ἐν τοις ὑποδειγμασι . σαφες γαρ ὁτι και το | ||
| πυρετου ἠ και μειωθεντος οὐ δει κατακεχρησθαι τοις ψυχουσιν : ἐγχρονιζειν γαρ ἐπι το ἀναπτυειν το πυον ἐν τῃ τοιαυτῃ |
| ἐμπροϲθεν εἰρηται . ὁταν δε ἠ κυουμενοιϲ ἠ μετα την ἀποτεξιν ἐτι αὐξανομενοιϲ ἐξαρθρηϲῃ το μοριον και μηκετι εἰϲενεχθῃ , | ||
| εἰ το ζῳδιον ὁ ἐπεχει θηλυκον ὑπαρχει , ῥᾳδιαν την ἀποτεξιν παρεχει , ὡς και ἐν ὁδοις ἠ λουτροις ἐξαιφνης |
| ἠδη μεταξυ των ὀρων : ἐπῃει δη τοὐντευθεν ἡ Ἀστυαγου στρατια και ἐμαχετο προς το ὀρος ἀνιουσα μαλα εὐψυχως . | ||
| των Ἀθηναιων οὐ πολλοι διεφθαρησαν . και ἐπαναχωρησασα ἡ πασα στρατια την τε ὑποτειχισιν καθειλον και το σταυρωμα ἀνεσπασαν και |
| ἐλαιας ἐδωκε ποιοτητος . Ὁ ἑκτος στεφανον μοι τῃ κεφαλῃ περιεθηκεν . Ὁ ἑβδομος διαδημα μοι τῃ κεφαλῃ περιεθηκεν ἱερατειας | ||
| αὑτου και ψυχην μιαν , ἐπειδη τοις ἐκεινου πραγμασιν ἀσφαλειαν περιεθηκεν , ἐπεσπασατο Πτολεμαιον εἰς το καταγειν αὐτον και λαβων |
| σιδηρειῃ , σφυρηλατος οἱα κολοσσος : ἐν δε μυες στερεοισι βραχιοσιν ἀκρον ὑπ ' ὠμον ἑστασαν ἠυτε πετροι ὀλοιτροχοι οὑστε | ||
| τ ' Ἀργος οὐχ ὑποστατον αὐτοι τε πολλοι και νεοι βραχιοσιν . Ἐτεοκλεους δε συμβασιν ποιουμενου , μετρια θελοντος , |
| , ὡς φησιν Ἑρμιππος , και χαριτας , οὐκ ἀν ἀπορησας των βουλομενων ἐπαρκειν , αἰδουμενος δε λαμβανειν παρ ' | ||
| τα ἑλκη και ὁσα πελιδνα παντα λευκαινει . Ἐγω δε ἀπορησας της ὀνοθουρεως , την νυκτεριδα βοτανην , ἡν τινες |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
| , ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
| ἑτεραν των θυγατερων ἐγγυησας , και πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' | ||
| μη φεροντας κατα γης εὐθυς πιπτειν , και γυναικας δε νοσους κρυφιους ἰασθαι θυμιωμενου δεχομενας αὐτου την πνοην και τους |
| αὐτῳ ἐπι των τεινεσμωδων εὐδοκιμω : εἰ δε ἐκ παλαιας χειρουργιας ἠ ἀλλως αἰσθητικωτερα τα περι την ἑδραν του θεραπευομενου | ||
| τον λεγομενον κυνα , και ἐστι θεραπευτον το παθος . χειρουργιας δε τροπος βελτιστος ἐστι και ἁπλουστατος και ἀκινδυνοτατος ὁ |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| ἐστι το εὐτρεπισαι , ἐπισκευασαι δε το ἐξ ἐπιτεχνησεως τινος παρασκευασαι τι . και οἱ μεν εἰσι καλοι και εὐειδεις | ||
| τῃ διηγησει ῥηθησομενα , οὑτω και του μυθου ἐργον το παρασκευασαι τους ἀκροατας προς ὑποδοχην του ἐπιμυθιου . ὁ τοινυν |
| ἐν πεζῳ λογῳ χρησις ἐπων γινεται ; κατα δυο , κολλησιν και παρῳδιαν . και κολλησις μεν ἐστιν , ὁταν | ||
| ὡν τραυματος ὀντος τα παρακειμενα ἀφεστηκεν εἰς την ἐκεινων μεν κολλησιν , των δε ὑγρων δια το ἐστεγνωσθαι το ἑλκος |
| και της βασιλειας υἱους διαδοχους οὐκ ἐχοντος ἐτολμησαν ἀντιλαβεσθαι της ἐλευθεριας και της κοινης των Ἑλληνων ἡγεμονιας . ἀφορμας δε | ||
| το ἐργον ἠπειλει , και οὐτε της δημοκρατιας οὐτε της ἐλευθεριας οὐδεν ἠν ὀφελος : οὐδεν γαρ ἡττον ἐδεδεκει των |
| , Αὐσων Αὐσονος : πρηξων πρηξονος , οὑτως γαρ τους ἀγοραιους καλουσι Σικελοι : Ἀμαζων Ἀμαζονος : λεγεται γαρ και | ||
| τοιουτον ὀχλον , σκωμματα και πολλην σπερμολογιαν συνειροντες και τας ἀγοραιους ταυτας ἀποκρισεις . τοιγαρουν ἀγαθον μεν οὐδεν ἐργαζονται , |
| ἡμεις την αὐτην τουτοις ἀγωγην μεταδιωκοντες πειρασομεθα χωρις φιλονεικιας τα πραγματικως λεγομενα προς αὐτα ἐπιλεξαμενοι θειναι . Το μεν οὐν | ||
| νοουμενον : πραγματικως , ψυχικως , και στοιχειακως . Και πραγματικως μεν Πιερια και Ἑλικων , ὀρη και πολεις Βοιωτιας |
| ἀριστα και πραττουσι | τα πρακτεα . τριων δε ὀντων κουφοτατον ἐστι το βουλευεσθαι ἁ μη χρη , βαρυτατον δε | ||
| τηκεσθαι και διεφθα γινεσθαι . ὁ δε ξηρος ἀρτος ἑψημα κουφοτατον : δει δε τοις μεν πυρεττουσι χλιαναντα εἰς πυρ |
| και ᾐδον ; οὑτως οὐν ἀπεφαινεν αὐτους οὐδεμιας παιδειας χρηστης τυγχανοντας . [ τουτο δε οὐ μονον Ἀθηναιοις , ἀλλα | ||
| ἀναψυξαι μικρον την συνεχουσαν διψαν ἐπιζητουντας , και οὐδε τουτου τυγχανοντας . ἀλλ ' ἐν τουτοις το της ἡμερας ἐκεινης |
| . εἰσι δ ' ἐνι τραφερῃ λαβροι κυνες , ἀλλα κυνεσσιν εἰναλιοις οὐκ ἀν τις ἀναιδειην ἐρισειε . πορδαλιων γαιης | ||
| ἰφθιμους ψυχας Ἀιδι προιαψεν ἡρωων , αὐτους δε ἑλωρια τευχε κυνεσσιν , οἰωνοισι τε πασι : Διος δ ' ἐτελειετο |
| δοξα ἀληθης , † οὐτ ' ἐπικτηταἠ δοκει σοι φυσει ὁποτερονουν αὐτοιν εἰναι ; Οὐκ ἐμοιγε . Οὐκουν ἐπειδη οὐ | ||
| ἐχῃ , ἀναγκη το παν τουτῳ ἐχειν καλως , οὐχ ὁποτερονουν τοιν μεροιν , θατερον δε : ἡ γαρ του |
| της ψυχης μεγαλοπρεπες τροφας τε παρεχεσθαι τοις ἀνθρωποις δαψιλεις και συστρατευειν προθυμοτατα . συνεγγιζουσης δε της δυναμεως τηι πολει των | ||
| Ἑλληνας ψηφισασθαι στρατηγον αὐτοκρατορα της Ἑλλαδος εἰναι τον Ἀλεξανδρον και συστρατευειν ἐπι τους Περσας ὑπερ ὡν εἰς τους Ἑλληνας ἐξημαρτον |
| ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
| μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| λεω το πλειον μετανιστατο , την βουλην δε το ἀρχον ἀπειλαις ἐπειρατο κατεχειν . νεοι δε οἱ περι ἡμας τε | ||
| νουθεσιαις χρωμενος , περι μεν ὡν ἐδοξεν ἐκ προνοιας ἀδικειν ἀπειλαις , περι δ ' ὡν ἀκουσια δια το ἀπροορατως |
| πλουτου και τυχης ὑβριζεις τον ἀνδρα σου και την μεν σαυτης πατριδα την Λακεδαιμονα προφερεις ὡς εὐτυχημα μεγα , την | ||
| ἡ Πλαγγων “ ἐλθε προς την Ἀφροδιτην και εὐξαι περι σαυτης : ἐπιφανης δε ἐστιν ἐνθαδε ἡ θεος , και |
| . . ἀρνες μεν οἱ νεοι , ἀρνεοι δε οἱ τελειοι , ὁμοιως ἀρνειους τε τραγους τε και ἀρνων πρωτογονων | ||
| τε και κεκμηκος . οἱ δε ἀγαν αὐτων ἰσχυροι και τελειοι ἀπορρηξαντες τα δεσμα και ταις ἀκμαις των κερατων και |
| ὡς ἐδειχθη , και ἀντιστρεφομενη μερικην ἐποιει την μειζονα και ἀσυλλογιστον δια τουτο την συζυγιαν . εἰκοτως ἀρα οὐδεις ἐν | ||
| : της λογικης το μεν ἐστιν συλλογιστικον , το δε ἀσυλλογιστον : του συλλογιστικου το μεν ἀποδεικτικον , το δε |
| συμβαινειν , ἀφορου μηδεποτε της γης οὐσης : τους τε ξυλινους καρπους γεννασθαι πολλους , και τας ῥιζας των φυτων | ||
| Ἐσαγαγοντες ἐς το μεγαρον ἐσω ἐον μεγα ἐξηριθμεον δεικνυντες κολοσσους ξυλινους τοσουτους ὁσους περ εἰπον : ἀρχιερευς γαρ ἑκαστος αὐτοθι |
| τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
| γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
| μονον ἐν τοις ἐκκειμενοις τοποις , τουτεστιν Μεροῃ και ἐκβολαις Βορυσθενους ποταμου και πασι τοις ὑπο τους αὐτους παραλληλους , | ||
| τον ἰσθμον της Ταυρικης χερρονησου ἀπολαμβανει του Ποντου τα μεχρι Βορυσθενους ποταμου . Και ἐστιν ὑπο μεν τα δυτικωτατα της |
| . Ἐστι δε και πρωτος τῃ φυσει ὁ ἐνδιαθετος του προφορικου , ἐπει και συναναιρει μεν αὐτον , οὐ συναναιρειται | ||
| ἑτεροκινητα και συν ἑτεροις ἐκφωνουμενα αὐτα καθ ' αὑτα του προφορικου οὐ τυγχανουσιν . Ὡς οὐν οἱ ἐργαται ἐπι μεν |
| ἰνωδη , κἀν ἀλλως εὐαναγωγα τα ἐν τοις στηθεσιν ὑγρα συσταντα ποιῃ τῃ ἐνουσῃ γλισχροτητι . διουρητικα δε μετριως τυγχανει | ||
| τινος δυσκρασιας ἠ χυμου τινος ἐνοχλησαντος , ἠ δια τινα συσταντα ὀγκον κατα τον ἀκουστικον πορον , ἠ τινα οὐσιαν |
| , ὡστε ἐπιθυμειν ὡν δει και ὁσα κατα τους ἀλλους διορισμους : οὑτω δε και ὁ λογος ταττεται . . | ||
| δευτερον διωρισμενης τομης ἐχει προβληματα τρια , ἐπιταγματα θʹ , διορισμους γʹ : ὡν εἰσιν ἐλαχιστοι μεν ὁ τε κατα |
| τα του καλου Ξενοφωντος εἰσεται ἡν εἰχε προς αὐτον ὁ λαμπροτατος Πλατων ζηλοτυπιαν , ἠ ταχα φιλονεικως εἰχον ἀρχηθεν οἱ | ||
| ἑξης φησιν ὁ Ποσειδωνιος , ὁτι ὁ Κανωβος καλουμενος ἀστηρ λαμπροτατος ἐστι προς μεσημβριαν ὡς ἐπι τῳ πηδαλιῳ της Ἀργους |
| κἀκεινοι φασιν οἱ ἀνδρες οὐκ ἀριθμους ψιλους και τουτους τους μαθηματικους προκεκρισθαι παρα τῃ φυσει και τοις φρονιμοις ἀνδρασιν , | ||
| εὐφυεις , ζηλωτικους , εὐεργετικους , ἐπιλογιστικους , εὐστοχους , μαθηματικους , μυστηριακους , ἐπιτευκτικους , ἐπι δε της ἐναντιας |
| δε και τουτο λαμβανων προς το μονων των ἐπισημων αὐτον μνημονευειν , τους δε λοιπους παρωδευκεναι , βραχυ φησι μετρον | ||
| : ἁ ἐγω δια βραχεων εἰπων και παρακαταθεμενος : ὑμιν μνημονευειν , ἐπι την ἀλλην ἀπολογιαν ἠδη τρεψομαι των κατηγορηθεντων |
| καλως τουτο ἐκπαλαι δεδογμενον το μη μονον τους συγγενεις φιλους νομιζειν , ἀλλα και εἰ τις βεβαιος την διαθεσιν : | ||
| ὁτι ὁσα περι ἐναιωρηματος και νεφελης εἰρηται , τοσαυτα χρη νομιζειν εἰρησθαι και περι ὑποστασεως : τῃ θεσει γαρ μονον |
| ὁριζονται οὑτως οἱ μουσικοι βασις ἐστιν ἀρσεως και θεσεως ποδων σημειωσις : ἀρσις δε ἐστι μερος ποδος την ὁρμην ἀνω | ||
| ρξστʹ . Παθογνωμονικον ἐστιν των τε ἐντος και των ἐκτος σημειωσις . ἠ παθογνωμονικον ἐστιν ἐξ οὑ γινωσκεται το παθος |
| ' ἐφιμερον κακον : ἐχοιμ ' ἀν αὐτο μη κακως ἀπεικασαι . ὁταν παγου φανεντος αἰθριου χεροιν κρυσταλλον ἁρπασωσι παιδες | ||
| ἐλαχιστον φροντισαι , μαλλον δε και παντελως ἀϊδρει φωτι ἑαυτον ἀπεικασαι , ἱνα αὐτῳ παραδοξοτερον φαινηται των λογων το καλλος |
| ἐφη , βουλει ἐμον τιθεναι : οὐ γαρ οὐν δη ἀποδεκτεον . Ἀλλα μην και ἀληθειαν γε περι πολλου ποιητεον | ||
| μη συνεχη πεποιηται την γενεαλογιαν , ἱστησιν : οὐ γαρ ἀποδεκτεον Εὐδημου λεγοντος ὁτι ἀπο Ὠκεανου και Τηθυος ἀρχεται [ |
| παντως εἰς τι προσωπον ἀναφερεται , ἡ δε χρεια την ἀναφοραν παντως εἰς προσωπον ἐχει : προς τουτοις , ὁτι | ||
| γαρ καιρων και τροπων ἐξετασις ἐπι το δυνατον ἐχει την ἀναφοραν : ἐν τουτῳ γαρ δεικνυται πως ἐνεστι κρατησαι των |