πληθει παραδειγματικῃ διδασκαλιᾳ μιαν την περι γαστερα πραγματευομενην ἐπιθυμιαν ἀρχεται νουθετειν τε και παιδευειν , ὑπολαμβανων και τας ἀλλας οὐκεθ | ||
' ἐτι δρασει κακα . χαλεπον μεν οὐν ἀνδρας δυσαρεστους νουθετειν , οἱ τους φιλειν μεν βουλομενους δεδοικατε , τους |
Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
οὐδεν κοινωνω , μηδε τουτον οἰου : νομιζων δε τι μετειναι μοι , τοσουτον και τουτῳ νομιζε , ἡ γαρ | ||
ἐγω δε ἀνδρειας μεν και προμηθειας πανυ τισιν ὀλιγοις οἰμαι μετειναι , θρασυτητος δε και τολμης και του ἀφοβου μετα |
ἡκω περι ἁ τε ξυνεθεμην πρεσβυς ὠν γεραιτερωι , θυρσους ἀναπτειν και νεβρων δορας ἐχειν στεφανουν τε κρατα κισσινοις βλαστημασιν | ||
ὡσπερ νομος ἐστι ταις παρθενοις : ἐθος γαρ εἰχον πυρ ἀναπτειν ἐπι των γαμων : ὠ Ἑκατα : την Ἑκατην |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
σκοπωμεν , εἰ και κατα τας αὐτων ἐκεινων ὑποθεσεις δυναται προκοπτειν ὁ λογος . ἀρεσκει τοινυν τοις γεωμετραις την εὐθειαν | ||
ἐχθρων ἀτυχιας εὐτελεις λογιζεσθαι βουλομενοι μεχρι θανατου την ἀτυχιαν αὐτοις προκοπτειν . και ὁ Μενελαος τοινυν ἐφεδρος ὠν τῃ του |
ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
πανυ κιβδηλον : το γαρ περισπαν και περισπασθαι ἐπι του παραινειν και παραινεισθαι λεγουσιν : δεον οὐν ἀσχολος λεγειν . | ||
' ἰσθι σοι τε τουθ ' ὁσην τιμην φερει κἀμοι παραινειν οὐ φοβον φερει , τεκνον , ἀνδρας βιαιους και |
ἐχουσι το παθος . χρη οὐν και φιλονεικιας προς τινας ἐπεγειρειν κατα τας ὑποθεσεις ὡν προῃρηνται βιων ἑκαστοι . παρακολουθει | ||
: πραϋνειν μεν γαρ προσηκει τα μετα των ἀγρυπνιων , ἐπεγειρειν δε τα μετ ' ἀκινησιας . εἰκοτως οὐν ἀκμαζοντων |
διακοσιαι ιδʹ , ἱν ' ᾐ το δις ἀπο κοινου λαμβανομενον ἐν τῳ ἑπτα . . . ἑκατι ] χαριν | ||
εἰ ἐπ ' ἀπειρον αἱ ἀποδειξεις προϊασι και ἀει το λαμβανομενον εἰς ἀλλου δειξιν ἀποδεικτον ἐστι και αὐτο , ἠ |
δριμυταται και θερμοταται , και δυναμεναι τον ἰον ἐπισπασθαι και διακρατειν και διαφορειν : ὡς δι ' ἁλων ἠ νιτρου | ||
δερματι διαιρεσεως δυο καμπαις ἐπακμων ἀγκιστρων λαβοντες παραδοντες τε ὑπηρεταις διακρατειν ταυτα , αὐτοι καθησομεν τριτον ὀξυκαμπες εἰς την των |
μεχρι ἑπτα σταδιων πλατυνομενος . ἐντευθεν μεν οὐν ἡ παραλια παρατεινει μεχρι του ἱερου της Πυρηναιας Ἀφροδιτης : τουτο δ | ||
μεν οὐν παρεκβασεσι παντοδαπης ἱστοριας τους ἱστορικους αὑτου λογους Θεοπομπος παρατεινει . διο και Φιλιππος ὁ προς Ῥωμαιους πολεμησας ἐξελων |
ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ||
ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . |
στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
ἀλλων τινων , ὁσα συνεργει μαλλον τῃ καθαρσει και οὐκ ἀντιπραττειν πεφυκεν . ὡστε δε μη καμνειν τον θελοντα κατασκευαζειν | ||
και τους δημαρχους πολλα ἐπαινεσας και του συναρχοντος δεηθεις μη ἀντιπραττειν τῃ σωτηριᾳ της πολεως ἐκαλει τους εἰωθοτας ἀποφαινεσθαι γνωμας |
καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
φοβον ἠ αἰδω . τρια γαρ ἐπιτηδευουσι τα μεγιστα και συντεινοντα προς ἡγεμονιαν ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν | ||
κοπρια νοωνται . . ἐφοδια λεγονται τα κατα την ὁδον συντεινοντα . . κατεσθιειν : Δαπαναν . το ὠ φιλ |
και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
ἐπειδη οὐκ ἐστι μετα μακρας ἐνταυθα : το γαρ ι συνεσταλμενον ἐστιν : ἀλλα κανονιζεται ἀπο της δοτικης των ἑνικων | ||
αἰτιαν το λαας το προσηγορικον και το μεγας το ἐπιθετον συνεσταλμενον ἐχουσι το α . Και περι μεν του λαας |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
] πολλα ἐσθιοντας . τους θ ' Ἡρακλεας Γ : ματτειν το πολλα ἐσθιειν . Γ ἀπο της ματτομενης μαζης | ||
σκευος ξυλινον ἀβακοειδες , οὑ φυραν εἰωθασιν : ἀπο του ματτειν τας μαζας ἐν αὐτῃ ὠνομασται . ἀμος ἐνηργει : |
ἐν πρωτοις τεταγμενους , τους δε κατοπιν γενομενους ἐπειγειν τους λειπομενους προς την μαχην οἱ δ ' ἀμφ ' Ἰδομενηα | ||
τον ἀσθενεστερον κατισχυοντος : μετα δε ταυτα τους τῃ ῥωμῃ λειπομενους ὑπο του συμφεροντος διδαχθεντας ἀθροιζεσθαι και ποιησαι σημειον ἑαυτοις |
ἐστιν ἡ ἐν ἡμικυκλιῳ γωνια . την γαρ ὀρθην δει συναγειν κατα της ἐν ἡμικυκλιῳ γωνιας δια μεσης της ἡμισειας | ||
ζωτικου πνευματος ἀντεισαγωσιν . ἀλλως δε και τῃ στυψει δυνανται συναγειν τε και σφιγγειν το ἐν ἡμιν πνευμα , ὡστε |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
μεγαλην τῳ ναυτικῳ στολῳ παρασχοντες : τουτεστι πολλας ναυς αὐτοις παρασχοντες εἰς τας ναυμαχιας . ἠ , ὡς τινες , | ||
τις οὐν ἡ βεβαια του πολεμου καταλυσις ἐσται και τι παρασχοντες εἰς τα πραγματα ἑκατεροι νυν τε και εἰς τον |
; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | ||
συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι |
πολισμασι λαμβανει και τουτους ὁμολογιᾳ ἑαυτους τε και τα φρουρια παραδοντας ἀμαχι . παραστησαμενος δε πασαν την νησον και κατασχων | ||
την φυγην ἐν ὡρισμενοις τισι χρονοις ἐκ της Τρωαδος ἀπελθειν παραδοντας Ἀχαιοις τα φρουρια : Ἀχαιους δε παρασχειν αὐτοις την |
μητε τα ἀποπιπτοντα των δραγματων ἀναιρεισθαι μητε παντα τον σπορον κειρειν , ἀλλ ' ὑπολειπεσθαι τι του κληρου μερος ἀτμητον | ||
οὐν ἐστω σημειον του και τον κηρυλον ἰσως παρα το κειρειν ἠτυμολογηκεναι τον Ἀριστοφανην . ἀντεθηκεν οὐν αὐτῳ κουρεα . |
εἰς αὐτον ἐπιβουλην ⋮ Λεγεται και ταδε περι αὐτων : τικτειν και ἀῤῥενας λαγως και ἐχειν παιδοποιεισθαι τε ἁμα και | ||
κτησει του ἀριστου διαθλουσαν ἀθλους , ἑβδομαδι την ἰσοτιμον μοναδα τικτειν εἰκος ἠν : εὐτοκος γαρ και εὐπαις ἡ φυσις |
σκευασθεντα χρησιμα . ὁτι ὁπου της θαλασσης ποταμοι και λιμναι συμβαλλουσιν , ἐτι δε πελαγη μεγαλα και κολποι , ἐνταυθα | ||
μισγαγκειας . μισγαγκεια ἡ μιξις , ὁπου ποταμοι ἠ ῥυακες συμβαλλουσιν . την † ἀιδιον . γρ . και τινα |
μετριως και χρηστως ἐχομεν , ὡς μηδε τῳ κυνι ξυγχωρειν ὑλακτειν αὐτους , ἀλλα προσδεχεσθαι τε και ὑποπιπτειν ἡκοντας . | ||
. Φωναι ζῳων . κυνων μεν ὑλακη και ὑλαγμος και ὑλακτειν και ὑλακτουντες , και κνυζασθαι : εἰποις δ ' |
ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
των παραπληϲιων . ἡ δε δυϲκρινηϲ ἀνεϲιϲ και οὐ καθαρα καταλαμβανεται ἐκ τηϲ των ϲυμπτωματων ὑφαιρεϲεωϲ , ὡϲ ἐπι ϲυνεχων | ||
, οἰνῳ και γαλακτι χρωμεθα . ἀναλογισμῳ δε το χρησιμον καταλαμβανεται , ὁταν ἀγνοηται μεν ἡ αἰτια . τηρησις τε |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
αὐτης ὁ Περσευς . Λεγεται περι ταυτης ὁτι κατησθιε τους παραπλεοντας . ἠν δε αὑτη νησιωτις καλη ἑταιρα και εἰχε | ||
παρα την θαλατταν ἀλλως ἐπλανωμην , εἰ που τινας ἠ παραπλεοντας ἠ ὁρμουντας ἰδοιμι . προεληλυθως δε συχνον ἀνθρωπων μεν |
ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
μετα του Μενελαου εἰς την Σπαρτην και συμφαγων αὐτῳ τον νενομισμενον ἁλα παρατιθεσθαι ταις ξενιαις τραπε - ζαις ἁρπαξας την | ||
Ἑλληνας ἐνικησεν : οὐ γαρ τι Μακεδοσιν ἱσταναι τροπαια ἠν νενομισμενον . λεγεται δε ὑπο Μακεδονων Καρανον βασιλευοντα ἐν Μακεδονιᾳ |
ἀλλα τῳ ὑπτιαζοντι μερει τραπεντες του ἐκεισε βουνου προς το καταντες ἐφερομεθα . ἐνθα και τινες ἀλλοι κατεφανησαν ἀνιοντες Αἰθιοπες | ||
, ἀλλ ' ἐνθεν μεν ἀρχομενῳ ἀναντες , ἐνθεν δε καταντες , και δια τουτο τῳ λογῳ δυο : οὑτως |
λεγω δη της των σπουδαιων , την ἀντευποιϊαν μετρειν και ταττειν οὐχ ὁ προλαβων και εὐ παθων ἀλλ ' ὁ | ||
, ἐκεινων των ἀνδρων οὐσιν ἀπογονοις , οἱ τα δικαια ταττειν ἠξιουν τοις ἀλλοις και πολλους ὑπερ ἀρχης και δοξης |
ἐχαρησαν . ἡ δε διανοια : προς την των εὐ πρασσοντων φιλων ἀγγελιαν ἐχαρησαν οἱ ἀγαθοι . ἠ οὑτω : | ||
: το γαρ ἐστι μονον ἐκ θεων : εὑδει δε πρασσοντων μελεων , ἀταρ εὑδοντεσσιν ἐν πολλοις ὀνειροις δεικνυσι τερπνων |
, τοιουτον δε και το διακριθηναι . Οὐκ ἀρα το διακεκριμενον διακεκριμενου διακεκριται παντως , ἀλλα το πρωτον διακριθεν ἠ | ||
γνωστον ἐξεφηνεν , οὐ μην διωρισμενον : οὐδε γαρ το διακεκριμενον ἐν διορισμῳ : οὐδε γαρ αὐτο ὀν ὡς τι |
πατρις , μετῳκισεν εἰς το πεδιον , και πλησιον του τεμενους των ὀνομαζομενων Παλικων ἐκτισε πολιν ἀξιολογον , ἡν ἀπο | ||
, ἐπιγραφην ἐχων ἀρχαιοις γραμμασιν ἀγνωστοις . ἐπιμελονται δε του τεμενους ἀνηρ και γυνη , δια βιου την ἱερωσυνην ἐχοντες |
λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
ἀναλγης διαφερει . ἀναλγητος μεν γαρ ἐστιν ὁ ἀνεπιστρεπτος του καθηκοντος , ἀναλγης δε ὁ μη ἀλγων . ἀντικρυς και | ||
μεν ἡ δικαιοσυνη , ποιητικως δε τιθεται και ἐπι του καθηκοντος . Εὐχη , συνηθως μεν ἡ δεησις , ποιητικως |
ἐμοι δωσειν ἀγειν , τα δ ' ἡμισεα τῳ παιδι καταλειψειν αὐτου : το γαρ δη δικαιοτατον οὑτως ἐχειν . | ||
παις οὐ γαρ ἐφη οἱ συμπλευσεσθαι , τοιγαρων ἐφη αὐτον καταλειψειν ὀϊν ἐν λυκοισι : ἀπο του ἐπεος τουτου οὐνομα |
ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
. τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
θασσον γεγενηται και ἀπαρασκευος : ᾑ και μαλλον χρη ξυμμαχους δεξαμενους ἡμας δια ταχεων βοηθειαν ἀποστελλειν , ἱνα φαινησθε ἀμυνοντες | ||
οἰδα δ ' ἐγω και ἑκτικωθεντας τινας κατα μερος ἀμετροτερον δεξαμενους και μη φυλαξαντας . ἐτυχε γαρ του εὑρεθηναι τινων |
; αἱρεσιν τινα ζηλοις ; ἀπο τινων δογματων ὁρμωμενος τολμᾳς παρασιτειν ; ἁ μολις ἡμεις τον βιον ἁπαντα κατατριψαντες οὐδε | ||
. Γυναικι δη πιστευε μη πινειν ὑδωρ . Ὁτε του παρασιτειν πρωτον ἠρασθην μετα Φιλοξενου της Πτερνοκοπιδος νεος ἐτ ' |
ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
συ ἐν ἡμιν „ , δογμα τιθεμενοι τοις περι φιλοσοφιαν διατριβουσιν , ὁτι μονος ὁ σοφος ἀρχων και βασιλευς και | ||
, ὡς ὀντος αὐτου ἱππεως . και γαρ ἑως ἑσπερας διατριβουσιν ἐν τῃ δοκιμασιᾳ οἱ ἱππεις . περιοδικη δε ἐστιν |
των ἐναντιων οὑτω το συμφερον καταφανες ποιησεις : το δε κεκριμενον ὑπ ' ἐνδοξων κριτων οὑτω χρη λαμβανειν : Λακεδαιμονιοι | ||
αὐτων ἀπαραβατως ἐμμενειν . ἀλλα πρωτον ὑγιες εἰναι δει το κεκριμενον . θελω γαρ εἰναι τονους ἐν σωματι , ἀλλ |
γαρ τι βραχυ διαφορητικης τε και θερμης δυναμεως , ἡς πλειστης το μελι μετειληφεν . Κικεως ὁ καρπος ῥυπτικην τε | ||
. Ὁ γουν Κομνηνος την Ἀντιοχειαν καταλαβων μετα τιμης ὁτι πλειστης ὑπο τε των ἐν τελει και αὐτου δη του |
τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
, και δεδεσθαι μεν , ἐλαφρως δε πανυ δι ' ἐπιεικειαν : ὑπερ ὡν αὐθις λεξομεν . προτερον δε εἰπειν | ||
σφοδρα ταις τε ἐννοιαις και ταις μεθοδοις χρωμενος και πολλην ἐπιεικειαν τῳ διωκοντι μαρτυρων τῳ τε ἑκοντα μειον - εκτειν |
δουναι τοις περι τον Τελαμωνα , και την του πατρος προαιρεσιν ἐξηγησαμενον αἰτιον γενεσθαι της σωτηριας αὐτοις . εὐθυς γαρ | ||
ὀντα πανταχου τον Πινδαρον . κἀνταυθα οὐν την ἑαυτου φιλαργυρον προαιρεσιν τεκμηριοι τον πλουτον ἐγκωμιαζων και ὑπαινιττομενος , ὡς προσηκει |
τον στεφανουμενον . Καιτοι τις ἀν ὑμων τολμησειε τοσαυτην ἀνελευθεριαν καταγνωναι του δημου του Ἀθηναιων ; μη γαρ ὁτι πολις | ||
και ἀντιβολησουσιν , οὐκ ἀξιουντες του Ἀλκιβιαδου ὑεος τοσαυτην δειλιαν καταγνωναι , ὡς ἐκεινον πολλων ἀγαθων ἀλλ ' οὐχι πολλων |
δ ' ἐτων γενομενος και της Πυθιας κελευουσης αὐτῳ φιλοσοφειν στελλεται ἐν Ἀθηναις , ἐνθα φοιτᾳ Σωκρατει και συνεστι τουτῳ | ||
οἰκειν ἡδοναις και ἀλγηδοσι προσερριζωμενος , αὐθις δ ' ἀποικιαν στελλεται την προς κακιαν , ἠδη του λογισμου προς το |
. Ἁ μεν οὐν ἐμοι δυναμις ἐγενετο συν πολλῃ φροντιδι ἀνευρειν Ἑλληνων τε και Ῥωμαιων συχνας ἀναλεξαμενῳ γραφας ὑπερ του | ||
θνητῳ βιῳ τον περι ἁμαρτηματων μετανοιας λογον . ἐσπουδαζε γαρ ἀνευρειν ἀπαμπισχομενην το ἀδικειν ψυχην και ἀνευ αἰσχυνης γυμνην προϊουσαν |
, οὐ διακωλυουσι σε οὐτε ὁ πατηρ οὐτε ἡ μητηρ ἐπιτειναι τε και ἀνειναι ἡν ἀν βουλῃ των χορδων , | ||
, προς τῳ τελει ἐδει με ἀνειναι και μη μαλλον ἐπιτειναι ; “ κληθεις ἐπι δειπνον οὐκ ἐφη παρεσεσθαι : |
του τε ἰσημερινου και των τροπικων συναφων ἐν ἰσῳ χρονῳ ἀνατελλουσιν : ἀλλ ' ἐν ᾡ ἡ ΚΛ ἀνατελλει , | ||
δε αἱ ἰσον ἀπεχουσαι του ἰσημερινου κυκλου και δυνουσι και ἀνατελλουσιν . Του μετα τον Αἰγοκερων ἡμικυκλιου αἱ ἰσαι περιφερειαι |
ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
, πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
, οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
λεγειν , ὁτι αἰσχρος εἰ : δοκεις γαρ μοι παντα θελειν ἀκουσαι ἠ τουτο . ἀλλ ' ὁρα , τι | ||
ἠ ὡν ὁ λογος μη εἱς . Ὁ Ἀλεξανδρος φησι θελειν το ἐτι δε , ἐπειδη οὐδαμου ἀνταποδιδωσιν ὑποκατιων . |
αὐτου πεμφθεντας ἀπρακτους ἠφιει , παρα δε τον βασιλεα τους διαλεξομενους ἐστελλεν , ὡς , εἰ μη γην και χρηματα | ||
τινας των πολεμιων . Ὁτι και ἡνικα τις πρεσβεις ἀποστειλῃ διαλεξομενους τοις πολιταις , ὁπως ἁπαντων ἐπι την αὐτων ἀκροασιν |
παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |
κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | ||
Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † |
. Κρειττον σιωπαν ἐστιν ἠ λαλειν ματην . Καλον το θνησκειν οἱς ὑβριν το ζην φερει . Κακου γαρ ἀνδρος | ||
, ὡς ἐκ τουτου ἐπερχεσθαι αὐταις λυπην ἀφορητον , και θνησκειν αὐτας ἀπο της τοιαυτης βιας : τουτου χαριν οὐδε |
το συμφωνειν προς το διαφωνειν . ἠ κατα συγχωρησιν του διωκοντος ἠ κατα διαγνωσιν του τυχοντος , και μηκετι παρα | ||
ἀνθυπατος το μεν διωκομενον μερος ἐξελθειν κελευσας , του δε διωκοντος τον διδασκαλον μονον , εἰτα ἀπολαβων τον Θεμιστοκλεα και |
γαρ ἁπαντα προ ὀφθαλμων λαβοντες ἁ γεγραφας , ὡς καλον ἐπικουρειν ἀπο πολλων τοις δεομενοις και ὡς ἡδιον συνειναι και | ||
κατελαβον . φερειν ὑδωρ μεθ ' ἡμων : Ἀντι του ἐπικουρειν ἡμιν και συσβεννυειν . μοχθηροι . . μαχεται . |
. ὡν και ἡ συνταξις ἐπι τα συγκεχυμενα του ὠ συντεινει : παντι γαρ ἀριθμῳ συμφερεται , παντι γενει . | ||
ἠ ῥητεον , ἀλλ ' ὁσα ἀν ὁ λογος ὑφηγηται συντεινει αὐτη προς το κεφαλαιον , ὁ προεστησατο . † |
ἀπορον και λογους ἐχει και οὐ τους αὐτους και πιστιν δεχομενους : ἐκ δε του κατασκευαζομενου το ἀσυστατον : το | ||
Βοιωτοις ἰδιᾳ ξυμμαχιαν πεποιηνται , φασκοντες προτερον κοινῃ τους μη δεχομενους τας σπονδας προσαναγκασειν . τα τε ἀλλα ἐσκοπουν ὁσα |
τον υἱεα μακρον ἐβωστρει : „ Εἰ τις ἐνι τριοδοισι πλανωμενον εἰδεν Ἐρωτα , δραπετιδας ἐμος ἐστιν : ὁ μανυτας | ||
τον Ἐρωτα τον υἱεα μακρον ἐβωστρει : ὁστις ἐνι τριοδοισι πλανωμενον εἰδεν Ἐρωτα , δραπετιδας ἐμος ἐστιν : ὁ μανυσας |
και ἐπι του θεραπευειν και ἐπι του ἐπαγειν ἐπαγωγας ἐκ γοητειας και μαγγανειας ἐπηγμενας . οὑτω Πλατων ἐν Πολιτειας δευτερῳ | ||
' ἐχειν ῥιζων και φαρμακων μεστας , προσποιουμενους ἰατρικην μετα γοητειας και ἐπῳδων και περιαπτων . τους δε γυμνητας κατα |
ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
πονος καθ ' ἁπαν το σωμα , γαστρος δε το κατωτερον του ὀμφαλου , και βριθος γινεται ἐν τῃσι μητρῃσι | ||
κομην δε ἐχουσι μακροτατην μεχρις ἐπι τα γονατα και ἐτι κατωτερον , και πωγωνα μεγιστον παντων ἀνθρωπων . ἐπειδαν οὐν |
. κἀντευθεν αὐτῳ ῥυπαινεται το μακαριον . ταυτα δε φησι παριστων ὡς οὐδε μετα θανατον ἐστιν ἀσφαλες τῳ εὐδαιμονι το | ||
συμπερασμα ἐστι των εἰρημενων , ἑξεως οὐσης της σοφιας , παριστων ἁμα μεν αὐτης την ἐνεργειαν , ἁμα δε και |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
, ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
ἐχειν ἀνω τουϲ διδυμουϲ , τῃ ἑτερᾳ δε τον περιναιον ἀποτεινειν ἐπι θατερα τηϲ δοθηϲομενηϲ τομηϲ , αὐτοι τε λαβοντεϲ | ||
πονηρως εἰχεν οἱον εἰκος χαμαι καθευδοντα και της νυκτος οὐδε ἀποτεινειν τα σκελη δυναμενον ἐν τῳ ξυλῳ κατακεκλειμενα : της |
ἀλληλοις ἐν κυκλῳ , κοινωνιας δ ' εὑρον ἀρχην . καταβαντες δε ἐκ των ὀρων ἀλλοι κατ ' ἀλλα μερη | ||
ἐς μακραν των αἰχμαλωτων οἱ συγγενεις ἀπο Λυδιας και Φρυγιας καταβαντες μεγαλα λυτρα ὑπερ των οἰκειων κατεβαλον . τοτε ἡ |
, το μεν ποιητης προηγουμενως αὐτου και καθ ' αὑτο κατηγορηθησεται , λεγω δε το καθ ' αὑτο οὐχ ὁτι | ||
, το καθολικως λαμβανεσθαι : ταυτα δε του ἀνθρωπου οὐ κατηγορηθησεται , ἐπειδη οὐσιωδως του γενους , τουτ ' ἐστι |
ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
βρεφων τα μεν ἑπταμηνα γονιμα , τα δε πλειω χρονον προσλαβοντα , ὡς ὀκτω μηνας ἐνδιαιτηθηναι γαστρι , κατα το | ||
τα σι φοϚα . Παλιν τα α̈ ͵εωοϚ τοιαυτα μορια προσλαβοντα τα τκδ φοϚʹ ἀναλυθεντα και ταυτα εἰς τοιαυτα μορια |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
δε των καμπων των ἐν τοις ἐρεβινθοις κατα μετασχηματισμον αἱ λεγομεναι ψυχαι και τα λεγομενα πηνια και ὑπερα και αἱ | ||
μερος ἑπτα νησοι προκεινται κατα το ἑξης , αἱ Ζηνοβιου λεγομεναι , μεθ ' ἁς ἀλλη παρακειται χωρα βαρβαρος οὐκ |
ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
βλαβη ἐγγινεται ἡμιν . ρλʹ Ὀνου Το ὀνου σκιας ἀπο παροιμιας ἐρρεθη : πλεον δε ἀπεστησε των ῥητορων την γνωσιν | ||
ἐνην ἐω λεγειν . ἀλλ ' οὐν το γε της παροιμιας ἐξ ἀξιου του ξυλου και πασχειν ὑπηρχεν , εἰ |
μεν περι Τενεδον τῃ δε κατα τον Αἰγαιον , Λευκολλου πολεμουντος , τους Ποντικους νενικησθαι , και οὐκ ἀξιομαχον αὑτον | ||
Μαριανδυνων , ὁς ἀπεθανεν ἐν Ἡρακλειᾳ τῃ Ποντικῃ , Ἡρακλεους πολεμουντος τοις πλησιον , οὑ εἰς ὀνομα ὁ πατηρ την |
. τας μεν προσταττει ὑδροφορειν , τας δε ἐνδον κηρια διαπλαττειν , την γε μην τριτην μοιραν ἐπι την νομην | ||
δυναμεσιν , αἱς το θνητον ἡμων της ψυχης μερος ἐδωκε διαπλαττειν μιμουμεναις την αὐτου τεχνην , ἡνικα το λογικον ἐν |
δε ἐν δεξιᾳ Διος ἀγαλμα Ὑπατου πεποιη - ται , παλαιοτατον παντων ὁποσα ἐστι χαλκου : δι ' ὁλου γαρ | ||
. Οἰνον δε πινετω , αὐστηρον , μελανα , ὡς παλαιοτατον και ἡδιστον , ὀλιγον δε . Κἠν δοκεῃ σοι |
. τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
, προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
Διοδωρος και Διων ὁτι Σαμνητων , Τυρρηνων και ἑτερων ἐθνων πολεμουντων Ῥωμαιοις ὁ Δεκιος ὑπατος Ῥωμης συστρατηγος ὠν Τουρκουατου οὑτως | ||
ὀσσων εἰναι . ἐληϊσαντο : ληϊζω κυριως ἐπι των ἀνθρωπων πολεμουντων το λαφυραγωγω : ἠχμαλωτευσαν , ἐκρατησαν , ἐλαβον , |
δι ' ἐλευθερων ἑκαστα των νενομισμενων ἀνδρων τε και γυναικων ἐπιτελειν , και οὐχ οἱων ἀν τυχῃ , ἀλλα βιον | ||
πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' ἑαυτου τουτῳ πραττειν ἐπεσκηπτεν , οὐ |