| ἠδυνατο ἀποκριθηναι . ὀργισθεις οὐν † ἐξηλεγχεν : Ἐλπιζω κἀγω νοσησαι και ἐλθοντι σοι μη ἀποκριθηναι . Σχολαστικος κλεψιμαια ἀμφωτα | ||
| ἠ κλινης ἠ ἀλλου τινος τοιουτου καθεζομενον ἱπτασθαι μεγαλην νοσον νοσησαι ἠ παραλυθηναι σημαινει ἠ τοις σκελεσιν οὐκετι χρησθαι ἀλλ |
| ἐχομεν ψυχην και ὁτι ἀθανατος εὐχερεστερον τοις πολλοις εἰδεναι , παρακολουθησαι δε τῳ ταυτα κατασκευαζοντι λογῳ ἐστιν οἱς και των | ||
| δει οὐν ἐπιβλεπειν και διαγινωσκειν , ἐπι ποιῳ μοριῳ συνεβη παρακολουθησαι τον μαρασμωδη πυρετον και ἐν αὐτῳ μαλλον προσφερειν τα |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| ἐστι το εὐτρεπισαι , ἐπισκευασαι δε το ἐξ ἐπιτεχνησεως τινος παρασκευασαι τι . και οἱ μεν εἰσι καλοι και εὐειδεις | ||
| τῃ διηγησει ῥηθησομενα , οὑτω και του μυθου ἐργον το παρασκευασαι τους ἀκροατας προς ὑποδοχην του ἐπιμυθιου . ὁ τοινυν |
| ἑαυτους ἐναντιωσιν εἰχον οἱ νομοι : τῳ δε συμβεβηκεναι τουτον ἀριστευσαι την ἐναντιωσιν ποιει : εἰδεναι δε χρη , ὡς | ||
| ὑπερ της νικης ἀνεδεχοντο . μετα δε ταυτα Διων μεν ἀριστευσαι βουλομενος ἐν τῃ μαχῃ και σπευδων δι ' ἑαυτου |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| το συμβεβηκος ἐν οὐσιᾳ . τουτο οὐν το ἐν τινι παραλαμβανει ἐν τῳ ὁρισμῳ ὡς γενος κατα πολλων λεγομενον . | ||
| ᾑ κληρουχοι Ῥωμαιων ἠσαν ἁμα τοις ἐπιχωριοις πολιτευομενοι , και παραλαμβανει την πολιν ἐξ ἐφοδου . ὡς γαρ ἐγνωσαν οἱ |
| , σωτηρια πατριδος ἠ τιμη γονεων ἠ τεκνων και των οἰκειοτατων σωματων ἀσφαλεια ἠ συνολως ἰδιων τε και κοινων ἐπανορθωσις | ||
| βοας θυει Ποσειδωνι παρα τῃ θαλαττῃ δια των φιλτατων και οἰκειοτατων τεκνων , βασιλευς ὠν και πολλους ἐχων ὑπηκοους . |
| Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
| μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
| τουτων , και παρατιλλοντες αὐτους τεφραν θερμην ἐπεπασσον βασανους ἱκανας ἐργαζομενοι . ἑξει τινα συγγνωμην : ἀντι του ” ποιαν | ||
| ὀνομα τουτο το καλος τε κἀγαθος ἐπισκεψαιμην , τι ποτε ἐργαζομενοι τουτ ' ἀξιοιντο καλεισθαι , πανυ μου ἡ ψυχη |
| . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν . αἰδεισθαι πολιοκροταφους , εἰκειν δε γερουσιν ἑδρης και γεραων παντων | ||
| ' αἰθουσαι τε και ἑρκεα και δομοι ἀνδρων . ” αἰδεισθαι ἐντρεπεσθαι , και ἰδιως ἐπι του προσδεχεσθαι τον ἱκετην |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| ὀντος , και το ὁπερ ὀν ἐξ ἀχωριστων μεν και ἀδιαιρετων ὑπαρξει , ἐξ ὁπερ δε ὀντων . ὁμως τουτῳ | ||
| κινησεων , ἀποδεδεικται : ὁτι δε ἀμηχανον κινησιν τινα ἐξ ἀδιαιρετων εἰναι κινησεων , λεγομεν παλιν . φανερον τοινυν , |
| του πολεμου , μετα ἑνος ἠ δευτερου βανδου , και παραγγειλαι προευτρεπισαι χορτον τους μενοντας ἐν αὐτῳ τεσσαρων ἠ πεντε | ||
| οὐκ ἀν δοκω ὑμιν και θεραποντας παρασκευασασθαι και τοις φιλοις παραγγειλαι , ἱν ' ὡς ἀσφαλεστατα μεν αὐτος εἰσῃειν , |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
| ὀντος , ὁ ἐκεινου αὐταδελφος ἐφοιτα προς το Βυζαντιον προσεχως ἀριστευσας κατα Σκυθων : ᾐτει οὐν ἐκ βασιλεως της ἀριστειας | ||
| και νομος τον μοιχον εἰς ἱερον μη εἰσιεναι : μοιχος ἀριστευσας ἀνεθηκε και κρινεται ἀσεβειας ὡς εἰσελθων εἰς ἱερον : |
| τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
| γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
| , ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
| ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
| ; Ναι μα Δι ' , ἐφη ὁ Κυρος , μεμνημαι μεντοι τοιαυτα ἀκουσας σου : και γαρ ἀναγκη με | ||
| ἱκοι : δωρητοι τε πελοντο παραρρητοι τ ' ἐπεεσσι . μεμνημαι τοδε ἐργον ἐγω παλαι οὐ τι νεον γε ὡς |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| ἐστιν . ἐπει και οἱ των δενδρων καρποι δια το κρατεισθαι τῳ πληθει της τροφης ἐξιστανται των γενων ὡσπερ ἐλεχθη | ||
| οὐκ ἀν εἰναι θεους : πεφυκεναι γαρ το θειον μη κρατεισθαι . ἰσων δε ὀντων , οὐκ ἀν ἐχειν θεου |
| ἐν τοις δεσμωτηριοις του Νερωνος , ὁν φασι τελεωτατα ἀνθρωπων φιλοσοφησαι , και φανερως μεν οὐ διελεγοντο ἀλληλοις παραιτησαμενου του | ||
| ὑστερον ἀποχωρησαι , και τον μεν Ζηνωνα κατ ' ἰδιαν φιλοσοφησαι , τον δε Ἀναξαγορου διακουσαι και Πυθαγορου : και |
| πλεοναζοντα , τον τε μεν οὐκ ἀσυνηθως ἀντι του μην παρειληφθαι ; . . . . . . οὐ μεν | ||
| σχεσιν δε αὐτων οὐδεμιαν σημαινοντας , οὐδαμως οἰητεον ἐν τουτοις παρειληφθαι , και εἰ προσχρῳντο τοις συμπλεκτικοις λεγομενοις συνδεσμοις της |
| ἐχοντα , ἐξ ἡς τα μεν ἀπωλετο , τα δε νοσησαντα περιεγενετο . Ὁκοσα δ ' ἀν εὐπορησῃ και ἀσφαλεως | ||
| δε αὐτῳ παιδων Ἀγκαιου τε και Ἐποχου , τον μεν νοσησαντα ἐπιλαμβανει το χρεων , Ἀγκαιος δε Ἰασονι τε του |
| και αὐθις προαιρεσει και γνωμῃ ἐσπεποιημενον , πως εὐλογον αὐθις ἀπωθεισθαι και πολλακις της μιας οἰκειοτητος ἀποστερειν ; εἰ δ | ||
| ἀει και ἀνομιᾳ πολεμειν , και προς το εἰργειν και ἀπωθεισθαι την τρυφην και συνεθιζεσθαι ἀπο γενετης σωφρονι και ἀνδρικῳ |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| Βραγχιδας θεοπροπους εἰρωτων περι Πακτυην ὁκοιον τι ποιευντες θεοισι μελλοιεν χαριεισθαι . Ἐπειρωτωσι δε σφι ταυτα χρηστηριον ἐγενετο ἐκδιδοναι Πακτυην | ||
| θαυμασαι το μη πολλα τεκνα φαναι δωσειν , ἑν δε χαριεισθαι μονον . δια τι δε ; ὁτι το καλον |
| οὐχ ἱνα ἀπολαυσαιμεν , ἀλλ ' ἱνα οἱων οὐκετ ' ἀπολαυομεν εἰδοτες στενοιμεν , γευσας ἀφειλετο , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| ἐπιστροφης την ἡμετεραν κακιαν ἰωμενοι παλιν της των Θεων ἀγαθοτητος ἀπολαυομεν : ὡστε ὁμοιον τον Θεον λεγειν τους κακους ἀποστρεφεσθαι |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| τελευτωντα δε νοησαι περι πασων των νυν πολεων ὁτι κακως συμπασαι πολιτευονταιτα γαρ των νομων αὐταις σχεδον ἀνιατως ἐχοντα ἐστιν | ||
| παρεισαν και τουτου του μηνος εἰκοσιν ἡμερας : ὡστε αἱ συμπασαι ἡμεραι ἐγενοντο αὐτοις πλεον ἠ πεντηκοντα ἐπι τουτου του |
| ἠν ὑπο στυγους ; ὡστ ' ἐν γαλακτι θρομβον αἱματος σπασαι . οὐτοι ματαιον : ἀνδρος ὀψανον πελει . ἡ | ||
| εἰς ἐρημιας και αἰγιαλους και μνηματα , γλιχο - μενοι σπασαι καθαρου και ἀβλαβους ἀερος . εἰ δε τινες ἠ |
| Σφιγγα Θηβαιαν δε πασας ἐστι τας πορνας καλειν , αἱ λαβουσαι ἁπλως μεν οὐδεν , ἀλλ ' ἐν αἰνιγμοις τισιν | ||
| τῃ ὁλῃ δυναμει κεινται , αἱ δη το ἐν εἰδει λαβουσαι , δυναμει εἰσιν ἡ ὁλη : κατηγορειται γαρ ἡ |
| ἐν τοις βοθροις καταλειφθησεται ἡ του ὑδατος κακια . Ὑδωρ ἀσθενεστατον ποιησεις ἀφεψων το τριτον μερος : και τα λευκα | ||
| , σκευην δ ' ἐχει τοιαυτην : ἀχρουστατον τε και ἀσθενεστατον ὑπαρχον ὑδατι διεντες αὐτο ἑψουσιν , εἰτ ' εἰς |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| . διο χρη τῃ ἑβδομαιᾳ προσεδρευειν πασαν την ὡραν και παρασκευασασθαι προς τε του οἰνου και ψυχρου δοσιν . ἀπο | ||
| ὠ ἀνδρες . Οἱ μεν γαρ και λεγειν δεινοι και παρασκευασασθαι ἱκανοι , ὡστε και ὑπερ ἑτερων πολλακις ἐν ὑμιν |
| αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
| κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
| Αἰγυπτε ἡ θρεψασα με . „ ἐπι δε της Ὀσιριδος ἐπιγεγραφθαι λεγεται ” Πατηρ μεν ἐστι μοι Κρονος νεωτατος θεων | ||
| ἐπιγραμματος οὐδεν διαφεροντα , ὁ Μιδᾳ τῳ Φρυγι φασιν τινες ἐπιγεγραφθαι . Ποιον τουτο , και τι πεπονθος ; Ἐστι |
| το δογμα του εὐαγγελιου , οὑτως ποιησατε . Πας δε ἀποστολος ἐρχομενος προς ὑμας δεχθητω ὡς κυριος : οὐ μενει | ||
| πολιων κελευσας ἑκαστους καταστησαι , δευτερα αὐτος ἐς Λακεδαιμονα τριηρεϊ ἀποστολος ἐγινετο : ἐδεε γαρ δη συμμαχιης τινος οἱ μεγαλης |
| της θρυαλλιδος την ἐκ πυρος ἐξωθεν φασκων γεγονεναι , | συγκρουσεως ἐξωθεν ἠν , οὑτως και ὁ τα ἐκ των | ||
| φοβεισθε . . πολις πεφευγεν ] ἐπι της προσβολης και συγκρουσεως των πολεμιων και της ἐκ τουτου ζαλης τροπικως τῳ |
| καϲϲιαϲ ⋖ α πολυποδιου # α μελιτοϲ # α λαθυριδων κεκαθαρμενων # α οἰνου # ε μελιτοϲ ⋖ α , | ||
| δε και κωλικους : ἐχει δε οὑτως : Καρυων ποντικων κεκαθαρμενων , ἀμυγδαλων πικρων κεκαθαρμενων , σικυου σπερματος κεκαθαρμενου , |
| το δε παντων δεινοτατον οὐ δηπου γε φησαιεν ἀν ἐμε κατασκευασαι . οὐ γαρ ἐφθη μοι συμβας ' ἡ ἀτυχια | ||
| δε περιλυπον ἐπ ' αὐτῃ γενομενην , ξοανον ἐκεινης ὁμοιον κατασκευασαι , και περιθειναι τοις στερνοις ἡν ἐδεισεν αἰγιδα , |
| κιχλαν ἠ κοσσυφον ἠ σκορπιον ἠ σκαρον . τους δε λιπαρους παραιτεισθωσαν και κητωδεις , οἱον σκομβρον και πηλαμυδας : | ||
| ὑστεραιᾳ ἠν ὁραν , ὡν μεν ἐτεθνασαν οἱ προσηκοντες , λιπαρους και φαιδρους ἐν τῳ φανερῳ ἀναστρεφομενους , ὡν δε |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| και αὐτος ἐμβηναι και περιπλευσαι και πολυ ἀπο της γης ἀποσπασαι , και μαλιστα εἰ βλεποι την μεν αὐραν κουφως | ||
| Νεανθης δ ' ὁ Κυζικηνος φησι μη δυνηθεντ ' αὐτον ἀποσπασαι τα βολβιτα μειναι και δια την μεταβολην ἀγνοηθεντα κυνοβρωτον |
| γενεσθαι νησον δια τοιαυτας αἰτιας . τον ἰσθμον κατα το στενωτατον ὑπο δυοιν πλευρων θαλαττῃ προσκλυζομενον ἀναρραγηναι , και τον | ||
| ; πως δε ὁμοιως ἀντιλαμβανεσθαι κατα την ἀκοην τα τε στενωτατον ἐχοντα τον πορον τον ἀκουστικον και τα εὐρυτατῳ τουτῳ |
| . εὐδηλον δε ὡς κατα τον των κενωσεων καιρον τοις ἀποκρουστικοις χρησομεθα , ἁπερ ἐστι ψυχρας τε και στυφουσης δυναμεως | ||
| την σικυαν ἀντισπασεως ἑνεκα : κατα την ἀρχην δε τοις ἀποκρουστικοις χρηστεον . ἐπει δε των ὀστεων του κρανιου μεσων |
| ἀπο μεσης ἀποτομης ἀπο ἐλαττονος μετα ῥητου μεσον το ὁλον ποιουσης μετα μεσου μεσον το ὁλον ποιουσης . ἠ και | ||
| , οὐ πιστευεται , της αὐτου ἀρετης ἀνισχυρον την κατηγοριαν ποιουσης . Ὁμως δε , εἰ και οὐδεν ὁ αὐτου |
| ' ἐφιμερον κακον : ἐχοιμ ' ἀν αὐτο μη κακως ἀπεικασαι . ὁταν παγου φανεντος αἰθριου χεροιν κρυσταλλον ἁρπασωσι παιδες | ||
| ἐλαχιστον φροντισαι , μαλλον δε και παντελως ἀϊδρει φωτι ἑαυτον ἀπεικασαι , ἱνα αὐτῳ παραδοξοτερον φαινηται των λογων το καλλος |
| γαρ οὐχ ὑπ ' ἀνθρωπων νομοθετειται . καθολου δε τον ἐξεταζοντα περι των ἐσομενων καλων ἠ κακων λιαν εὐηθη νομιζω | ||
| , ὡστ ' ἐκεινον βλεποντα μεν εἰς την ἡλικιαν , ἐξεταζοντα δε τον λογον οὐκ ὀλιγακις σεισαι την κεφαλην . |
| πορον : ἠγουν τον Ἑλλησποντον . ἀμφιτριτης : θαλασσης . ἀμειβομενοι ἐρχονται παλιν που εἰς τον Ἀτλαντα . δι ' | ||
| παλιν γαρ ἐν καιροις τον αὐτον ἐρανον ἀνταποτισουσι τοις συμβαλλουσιν ἀμειβομενοι ταις ἰσαις ὠφελειαις τους χαριτος ἀρξαντας . Τοιαυτα διαταξαμενος |
| γαρ χρηματων ἐτιμησαν οὐδε φυγης οὐδ ' ὁσον δεκα ἐτη μετεστησαν , ἀλλ ' ἀρδην ἀπεκτειναν . οὑτω μεχρι μεν | ||
| και τας δεησεις αὐτων το συνεδριον ἁπαν . Ὡς δε μετεστησαν ἐκ του βουλευτηριου και λογος ἀπεδοθη τοις εἰωθοσιν ἀποφαινεσθαι |
| . , ̈ : ἀλλα και Θρασυαλκης ὁ Θασιος τους ἐτησιους φησιν ἐξωθειν τον Νειλον : της γαρ Αἰθιοπιας ὑψηλοις | ||
| σωφροσυνης και δικαιοσυνης ἀνδρων ἐπιτηδευοντων μεν ἀρετην , ἀπαρχας δε ἐτησιους συμφεροντων , ἐξ ὡν ἀναγουσι θυσιας στελλοντες ἱεροπομπους εἰς |
| , ἀλλα λογισαμενος , ὁτι βραδιον αἱ ἀπο των λουτρων ὠφελειαι αἰσθηται γινονται , τῳ γλισχρον εἰναι το ἐπιῤῥεον αἰτιον | ||
| των διεφθαρμενων ἀτμων εἰς το σωμα γενηται . Ἐξ ἀφροδισιων ὠφελειαι εἰσιν αἱδε : πλησμονην κενωσαι και ἐλαφρον παρασχειν το |
| , Και ἡ μεν ἐγγραφος ἐστιν ἀπαγωγη της εὐθυδικιας κατα παραγραφην ἀπο ῥητου τινος , περι οὑ ἡ ζητησις , | ||
| , και μεταληψις ἀγραφος : οὐ γαρ ἀπο ῥητου την παραγραφην ποιειται . ἡ μεντοι ἀντιθεσις ἀντεγκληματικη : ἀντεγκαλει γαρ |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| οὐν ταυτα διαταττεσθε , λεγετε ἡμιν . Ἐχει γαρ πολλην ἀποριαν : ἐπει και το ἑν το ἐν τοις αἰσθητοις | ||
| ἑτεροις το διαφορον παυσαιτο στασιαζον , οὐ μικραν αὐτοις παρειχεν ἀποριαν . οἱ μεν γαρ ὑπατοι και οἱ της βουλης |
| ἡμας βιαζοιτο και καθολου τους ἀσθενεστερως ἐχοντας , την δυναμιν παραφυλακτεον και τας ὑπο τῃ γλωσσῃ δε φλεβας , ὡς | ||
| παραπλησια , ἡλικιαν δε των θυομενων ζῳων γηραλεων ὀντων : παραφυλακτεον δε και τα πολυτροφα μορια των κρεων και τα |
| θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
| το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
| ἠ συστασιν ἠ διαβολην ἐχοντα του πραγματος ἠ ἀλλο τι κατασκευαζοντα , ὡν ἐν προοιμιοις εἰωθασιν οἱ ῥητορες ποιειν . | ||
| τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του ἐπι της οἰκιας κατασκευαζοντα : του γαρ ἐπι της οἰκιας λεγοντος ὁτι δια |
| ζημιωδως δυσφθεγκτον , εἰσενεγκειν ζημιαν , ἀποδουναι , διαλυσαι , ἀποτισαι ἐκτισαι , καταθεσθαι καταθειναι . και τα πραγματα εἰσφορα | ||
| ἀν ἡ του τιμηματος ἐξουσια περι του τι χρη παθειν ἀποτισαι τοις δικαζουσι καταλιπηται : πολλακις δε το παθητικον παρησομεν |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| ' ἐοικε των ἐμων νυμφευματων των τ ' Οἰδιπου δυστηνος ἀπολαυσαι κακων , παιδος στερηθεις , τηι πολει μεν εὐτυχως | ||
| ἐπικουφιζεσθε της ἀθυμιας και τῃ πατριδι συνευχεσθε τουδε τε χρονον ἀπολαυσαι μακρον και παραπλησιους ἐνεγκειν τῳ τεθνεωτι πολιτας . Ταυτας |
| φησι , θελησειε ξενος την πατριδα φευγειν και μετα των ἀσθενεστερων , τουτεστι Λακεδαιμονιων , ἀγωνιζεσθαι δια μισθον ὀλιγημερον . | ||
| και τιτανος ἀσβεστος , των σφοδρων δηλονοτι θραυομενων τῃ των ἀσθενεστερων μιξει . τα δε λεπτυνοντα τας τριχας ῥυπτικα κατα |
| τριτης συμμαχιας λεγει ταυτι : παλιν δε των Ὀλυνθιων πρεσβεις ἀποστειλαντων εἰς τας Ἀθηνας και δεομενων μη περιιδειν αὐτους καταπολεμηθεντας | ||
| δ ' ἀπορειν περι της ταφης των παιδων . διοπερ ἀποστειλαντων αὐτων Πυθωδε τους ἐπερωτησοντας τον θεον ὁπως χρηστεον ἐστι |
| της συναγχης παθος , εἰπερ τι και ἀλλο , των ὀξυτατων ἐστι παθων : δικην γαρ ἀγχονης και βροχου ἀποπνιγειν | ||
| και γαρ ἐς πλεον του μηκους ἐλαυνουσι και ταχυτεροι των ὀξυτατων ποταμων φερονται και διαφευγει αὐτους οὐδεν : τουτοις και |
| τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ζῳδιοις τυχοντα και ὁ ὡροσκοπος ὑπο ἀγαθοποιων θεωρουμενος εὐτοκιαν ποιουσιν , ἐπι δε θηλυκης γενεσεως δυστοκιαν | ||
| χρεων εἰδεναι ὡς κατα την της Σεληνης συναφην των μεν ἀγαθοποιων διδοντων ἀδελφους , των δε κακοποιων παραιρουμενων , και |
| ἑτεραν των θυγατερων ἐγγυησας , και πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' | ||
| μη φεροντας κατα γης εὐθυς πιπτειν , και γυναικας δε νοσους κρυφιους ἰασθαι θυμιωμενου δεχομενας αὐτου την πνοην και τους |
| λιμῳ μηδεν το περας δυναμενοι ἀνυσαι , λυπουμενοι δε ἐβουλοντο ἀναχωρησαι ἀπρακτοι . και ἰδου θυννος διωκομενος παρα μεγιστου ἰχθυος | ||
| ἀπαρνησασθαι ἐξαρνησασθαι , ἐξομοσασθαι , ἀναδυναι ἐξαναδυναι , ἀναφυγειν , ἀναχωρησαι , ἀντειπειν , παραιτησασθαι , ἐξαρνος ἀπαρνος . ταυτα |
| , εἰ δεοι , πασι μαχουμενον . τουτο ἠν το ποιησαν Λακεδαιμονιων τινας ἐν τοις στενοις ἀντιταξασθαι προς τοσαυτας Περσων | ||
| κεισθαι παρα σφισιν Ἀθηνας το ἐκκομισθεν ἐξ Ἰλιου και ἁλωναι ποιησαν Ἰλιον . το μεν δη Παλλαδιονκαλειται γαρ οὑτωδηλον ἐστιν |
| : ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
| προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
| ἐμην μετεβαλον εἰς ἀνδρος φυσιν . ἀλλ ' , ὠ λιπουσαι Τμωλον , ἐρυμα Λυδιας , θιασος ἐμος , γυναικες | ||
| Ὀρθωσιαν . ἡς αἱ ξυναιμοι , παρθενοι Νεπτουνιδος , Ἐριν λιπουσαι , Λαγμον ἠδε Τηλαμον και χευμα Θερμωδοντος Ἀκταιον τ |
| και συ τοις πανωλεθροις ἐχεις ἐγκλημ ' Ἀτρειδαις , ὡστε θυμουσθαι παθων ; Θυμον γενοιτο χειρι πληρωσαι ποτε , ἱν | ||
| την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι κακον , το δ ' ὡδ ' ὁραν φρονουντα |
| ἡλιῳ , ὁτι κατα λοξου ὡς προς τον ἡλιον κινουμενη παραλλαττει τῳ πλατει , ἠ βορειοτερα ἠ νοτιωτερα γινομενη . | ||
| και χειμωνος , το δε τευτλιον , ὡσπερ εἰρηται , παραλλαττει κατα τας ὡρας . χρονοι δ ' οὐν οὑτοι |
| σφοδροτερον θερμαινειν και παχυνειν ἐπαγγελλεται . οὐ δει οὐν οὐτε καταπλασμασιν ἠ ἐπιβροχαις ἐπι τεταρταιου σπουδαζειν κεχρησθαι . ἀρκεσει γαρ | ||
| ἐφαπλωτεον , εἰτα ἐριον . ἐντευθεν δε τοις χαλαστικοις χρηστεον καταπλασμασιν , οἱον ἀρτῳ μετα πιμελης προσφατου φυραθεντι ὑειας τεθερμασμενης |
| ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
| μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
| πλουτου και τυχης ὑβριζεις τον ἀνδρα σου και την μεν σαυτης πατριδα την Λακεδαιμονα προφερεις ὡς εὐτυχημα μεγα , την | ||
| ἡ Πλαγγων “ ἐλθε προς την Ἀφροδιτην και εὐξαι περι σαυτης : ἐπιφανης δε ἐστιν ἐνθαδε ἡ θεος , και |
| οὐδεν γαρ ἀλλο ἠ ὡσπερ ἀναμιμνησκομενοι περι ὡν δοκουμεν μη μεμαθηκεναι μηδε ἐγνωκεναι καταλαμβανομεν το ζητουμενον : πως δ ' | ||
| το ἡγεισθαι σε πολλων μεν ἐμπειρον γεγονεναι , πολλα δε μεμαθηκεναι , τα δε αὐτον ἐξηυρηκεναι . εἰ οὐν ἐχεις |
| , και βαλων εἰς κακκαβον ἑψε μαλθακῳ πυρι , ἑως ἀμολυντον γενηται , και ἀναλαβων χρω . Λιθαργυρου , κηρου | ||
| β : ἑψε ἐλαιον , ψιμυθιον , λιθαργυρον , ἑωϲ ἀμολυντον γενηται : εἰτα τα ἀλλα ὑϲτερον προϲβαλλε και χρω |
| Εὐρωπης ἐπ ' αὐτου του στοματος της Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ἐπωνομασμενον . ἀνωθεν | ||
| καλουνται : και ἐστι των μεν Εὐρωπαιων Βοσπορανων μητροπολις το Παντικαπαιον , των δ ' Ἀσιανων το Φαναγορειον , και |
| οὐδ ' ὁτιουν ἐχων , ἐκ ποδων δε ποιησασθαι σπευδων δραστικον ἀνδρα και δυναμενον ἐφεδρευσαι τοις κακως προϊσταμενοις της ἡγεμονιας | ||
| σωματος ἐχειν γυναικι παρεμφερη , το δ ' ἀρρενωπον και δραστικον ἀνδρος ἐχειν [ τα δε φυσικα μορια συγγεννασθαι τουτῳ |
| μετεπειτα : Ὑστερῃ δε γενεῃ κατα Πανυαν ἀρχοντα ὁ των Ἀργοναυτων στολος ἐπλευσεν ἐπι τε Φασιν και Μηδειην την Κολχιδα | ||
| τους γαμους ἀχθηναι , Διονυσιος ὁ Μιλησιος ἐν βʹ των Ἀργοναυτων ἐν Βυζαντιῳ φησιν , Ἀντιμαχος δε ἐν Λυδῃ ἐν |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| τουτοις μεμνηται : Φαιδων δε . . . φυσκι ' ἐνεικαι χορδας θ ' ὁ ψαλτης : ἐστι γαρ ὀψοφαγος | ||
| τον κομιζοντα τινα ἐξ ἀγορας μισθου . και ἐγκειται το ἐνεικαι . πρωτονεως και ἀρχενεως και ἀλλα πολλα ὁμοιως . |
| παραγραφικον τουτῳ διαφερει της παραγραφης , ὁτι ἐκει μεν ἀπο ῥητου ἐστιν ἡ ζητησις και περι αὐτο το ῥητον , | ||
| ῥητον , το δε μεσον : και δια την του ῥητου προυπαρξιν πρωτον ἐκαλεσεν . . . Καλει δε αὐτην |
| φαινεται . μονῃ δε τῃ φιλιᾳ συμβεβηκεν ἁπαντων μεν εἰναι συμφορωτατον , ἁπαντων δε ἡδιστον . εὐθυς οἰμαι των ἀναγκαιων | ||
| . Ὀρθως : τουτο γαρ εἰς την κρισιν ἡμιν ἐστι συμφορωτατον . Και μην και συμπασης γε μειξεως οὐ χαλεπον |
| κατακολουθειν τῳ πληθει των ἐκτεθειμενων ἡμερων και δια το παντων ἐναργεστατον , ὁτι τους Αἰθιοπας και την συνελευσιν των ῥινοκερωτων | ||
| ἀναγκαιοτατον ἀφῃρημενος , ἀιδιοτητα . ” Τουτο μεν δη πρωτον ἐναργεστατον δειγμα της προς ἁπαν το ὁμοφυλον αὐτου φιλανθρωπιας και |
| αὐτῳ ἐπι των τεινεσμωδων εὐδοκιμω : εἰ δε ἐκ παλαιας χειρουργιας ἠ ἀλλως αἰσθητικωτερα τα περι την ἑδραν του θεραπευομενου | ||
| τον λεγομενον κυνα , και ἐστι θεραπευτον το παθος . χειρουργιας δε τροπος βελτιστος ἐστι και ἁπλουστατος και ἀκινδυνοτατος ὁ |
| σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
| οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
| , περι τα νεωτερα πραγματα αἰτιας και σωματικας ὀχλησεις ἑνεκα κρυπτων πονων , και εἰς παντα ἀηδης ὁ χρονος . | ||
| ἐτικτε πατηρ ἀνδρων τε θεων τε πολλον ἀπ ' ἀνθρωπων κρυπτων λευκωλενον Ἡρην . ἐστι δε τις Νυση , ὑπατον |
| Προτερα ἀναλυτικα , τα δε αὐτην την μεθοδον της ἀποδειξεως διδασκοντα εἰσι τα Δευτερα ἀναλυτικα , τα δε ὑποδυομενα αὐτην | ||
| , δει τρια προωμολογησθαι , το διδασκομενον πραγμα , τον διδασκοντα και τον μανθανοντα , τον τροπον της μαθησεως . |
| ἀνα λογον δε και τας εἰσφορας εἰσφερουσι και τας ἀλλας λειτουργιας . ἑξ δε τας μεγιστας ἐφη ὁ Ἀρτεμιδωρος , | ||
| φησει δ ' ἀναξιους τινας ἀνθρωπους εὑρομενους ἀτελειαν ἐκδεδυκεναι τας λειτουργιας , και τουτῳ πλειστῳ χρησεται τῳ λογῳ . ” |
| φυσιν . Δει γαρ δη την γην ὡσπερ το θηλυ νοησαι και το ἀναλογον οὑτω λαμβανειν . Ὁταν οὐν ἐκ | ||
| , ὁτι οἱ νομους τινας τιθεντες , οὐχ ἁμα τῳ νοησαι τουτους προφερουσιν , ἀλλα πολυν προτερον καθ ' ἑαυτους |
| δε ἐπι θυμοις και λυπαις , ἠ φροντισιν , ἠ κοποις , ἠ ἡλιοκαϊαις και τοις τοιουτοις : ὁθεν και | ||
| την ἁπλοτητα αὐτων και πασαν νηπιοτητα ἐπληθυνεν αὐτους ἐν τοις κοποις των χειρων αὐτων και ἐχαριτωσεν αὐτους ἐν πασῃ πραξει |
| δε ἐν τῳ ἐργῳ , ἐπεαν συμμισγωμεν , ἐθελοκακεετε , μεμνημενοι ὁτι ἀπ ' ἡμεων γεγονατε και ὁτι ἀρχηθεν ἡ | ||
| την μαγειρικην τεχνην . ὁθεν ἐτι και νυν των προτερον μεμνημενοι τα σπλαγχνα τοις θεοισιν ὀπτωσιν φλογι ἁλας οὐ προσαγοντες |
| οὐδε καλαμου προσεισιν ὁρμιᾳ και δελεατι . ὁταν δε ἀρα νοσησας ὁδε ὁ λαγως εἰτα ἡκιστος ὠν νηχεσθαι ἐκβρασθῃ , | ||
| ἀπ ' αὐτων ὡς ἀν τις οἰηθειη , οἱον ἠ νοσησας ἠ τι ἀναλωσας δια τας ἐπιθυμιας , ἀλλ ' |
| ἀνεχωρησαν . Ἀθηναιοι ἐν Αἰγος ποταμοις τετρακις ἀνηχθησαν προς το ναυμαχειν . Λυσανδρος ὁ Λακων οὐκ ἀντανηγετο . οἱ μεν | ||
| ἐπιμενοντος οἱς ἀπ ' ἀρχης διε - γνωκει , μη ναυμαχειν διχα του Καλουισιου : γνωμῃ δε αὐτου παρα τε |
| της ἐς Ἠλειους ὀλυμπιας ἑβδομη προς ταις δεκα τε και διακοσιαις . ἐν τουτῳ τῳ γυμνασιῳ και βουλευτηριον ἐστιν Ἠλειοις | ||
| κατασκαψαντες μετῳκισαν εἰς το Λιλυβαιον . Ῥωμαιοι δε ναυσι μακραις διακοσιαις τεσσαρακοντα και κερκουροις ἑξηκοντα και πλοιων πληθει παντοδαπων κατεπλευσαν |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| προσερχεσθαι δηλονοτι ἡμιν . κακουμενοι : ὑφ ' ἡμων . διωθεισθαι : ἡμας δηλονοτι . προσαναγκαζειν : ἐλευθερουσθαι δηλονοτι . | ||
| ἀποδεχομαι ἐμαυτου οὐδε ὡς . ” Ἀποδιοπομπεισθαι . ἀποπεμπεσθαι και διωθεισθαι τα ἁμαρτηματα , συμπρακτορι χρωμενος τῳ Διϊ . Ἀποκναιειν |
| ἀναμειναι . ὁ Τιμοθεος οὐκ ἀνεμενεν ὡς τους μελλοντας προθυμως μαχεισθαι τοις πολεμιοις ἐχων ἁπαντας , τους δε βραδεως ἐξιοντας | ||
| δειται των ἐργων , ὡς ναυς μελλουσα και ἀερος κινησει μαχεισθαι και θαλασσῃ πολλῃ και μονην ἐχουσα την ἀπο της |
| και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
| τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |