πλοος πλεω πλεεις , ῥοος ῥεω ῥεεις , νοος νοω νοεις , θροος θροω θροεις : ἐπειδη οὐν το γοος | ||
ὁπως : Το πρωτον ὁπως εἰ μεν καθ ' ὑποστιγμην νοεις , ἀντι του πως νοησεις : εἰ δε κατα |
οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
ἀρχης και δειγμα του πραγματος ποιουμενους κατευθυ ἀπ ' ἐνθυμηματων πειρασθαι ἀρχεσθαι . ἐχει δη και ταυτα το προοιμιον . | ||
ἐν τῳ προθυμεισθαι : Ἐν τῳ προνοεισθαι με σου και πειρασθαι τον Δια πειθειν , τινα βλαβην ἐνυπαρχουσαν νοεις ; |
. συστημα . την Ἀτρειδων ] οἰκιαν , στεγην . ἐννοεις ] γινωσκεις . ἐρεις ] λεξεις . ψυδη ] | ||
καθαπερ διακελευῃ , ποιητεον : την δε ἀγελαιοτροφικην ἀρ ' ἐννοεις πῃ τις διδυμον ἀποφηνας το ζητουμενον ἐν διπλασιοισι τα |
των ἑτερων τα ἑτερα τουτων καταμανθανειν , τας τε ἰσας διαιρεσεις κοινως τε και ἰδιως οἱον τε ἐπ ' αὐτων | ||
. και ἐλαιου λιτρας β . Ποιει προς τας μεγαλας διαιρεσεις και προς τα δηγματα των τετραποδων , διαφορει δε |
κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
ἀλλ ' ἑκαστος φθασαι θελων , δαφνηφοροι τε και παντα ἐπιφερομενοι ἀνθη τοτε ἀκμαζοντα , ὡς ἑκαστος οἱος τε ἠν | ||
ὁτι μη χειρας και ταυτας ἑνεκα τινος οἰκονομιας ] ὁμοιον ἐπιφερομενοι , μητε τοις σωμασι μητε ταις γνωμαις : ὁ |
ἐξευρων , ὡς φῃς , ἐμε , εἰσαγεις τουτοισι και κατηγορεις : τον δε δη βελτιους ποιουντα ἰθι εἰπε και | ||
και μηδενος μεν ἀν τοιουτου συμβαντος οὐκ εἰχες ὁ τι κατηγορεις , ἐπει δ ' ἐλυσαν τῃ μετανοιᾳ το συμβαν |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
δε μονη ἡ ἑξις : ἀλλα πολλαι γε δυναμεις αὐτης καθευδοντων των ζωων οὐκ ἐνεργουσι , λεγω δε την αἰσθητικην | ||
αὐτους δειξῃ πασης ὀντας ἐξω φροντιδος : των γαρ βαθεως καθευδοντων ἰδιον το ῥεγκειν , Θ των δε μηδεν φροντιζοντων |
τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
ποιησομεν : οὐ γαρ ταυτα παντα ἐρουμεν κινειν τον ἐλεον πειρωμενοι τα λεχθεντα : ἐλεον οὐν ὁμοιως κινει οἱον ζημια | ||
την γοητειαν , οἱον ἀνθ ' οἱου προειλοντο παραβαλλοντες και πειρωμενοι βελτιονος εἰς ὁν ἐξημαρτον ἠ ᾡ φενακισθεντες προσεθεντο ; |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
και μολις οἱ στρατηγοι κατεσχον ὡστε μη και τους ἀνθρωπους διαφθειρεσθαι . και τους μεν Μενδαιους μετα ταυτα πολιτευειν ἐκελευον | ||
χρηστα τοις ἀχρηστοις , και οὑτως ἐν τῳ παντι σωματι διαφθειρεσθαι χυμους . ἀλλ ' ἡνικα ἀν ἰδῃ τε και |
της ἀκρατου δριμυτητος . Τουτων μεν οὐν τοιαυτην τινα αἰτιαν ὑποληπτεον . Δια τι δ ' οἱ ἀγριοι καρποι των | ||
ἀκμην και λαμπροτητα , πρωτον μεν , ὁπερ εἰπον , ὑποληπτεον , ὁτι οὐκ ἐξ ἀκμης και λαμπροτητος ἡ ἀκμη |
τουτου πλουτος , ἀγαπησει δε και ζωγραφιας και τορευ - σεις ἐν τοις οἰκοις . εἰ δε ἐν τῳ ἑνι | ||
το ? ὑπο ταυτης [ ] εἰ εκ [ ] σεις γν ? [ ] το γαρ [ τουτο ] |
ἐπεχειρησεν . Εἰτα ἐπ ' αὐξησει ἐπαγε τον κωμον , διατιθεις αὐτον , και ὁτι ὠνειδιζεν ἀνεραστον ἀποκαλουσα , ἀδιαθετον | ||
. Ὁ δε δη παντα κοσμων Ζευς και ἐπιτροπευων και διατιθεις εἰσαει , ψυχην βασιλικην και βασιλικον νουν ἐχων και |
των γωνιων μοιρων κη μβ : αἱς παρακειται παραλλαξεως ἐξ ἀναλογου ἡλιου μεν # α κβ , σεληνης δε ἐξ | ||
και τας γ μοιρας του Αἰγοκερω ἐπιβαλλειν γωνιας μεγεθος ἐξ ἀναλογου τοιουτων πη με , οἱων ἡ α ὀρθη Ϙ |
δικην , τινα ἀν βοηθειαν μη δυναμενος ἀνθρωπος βοηθειν ἑαυτῳ καταγελαστος ἀν τῃ ἀληθειᾳ εἰη ; ἀρα οὐ ταυτην , | ||
, θεραψ θεραπευων , κολακευων ὑπερκολακευων , ὑποκριτης , γελοιος καταγελαστος , γελωτοποιος , ποιητης γελοιων , γελοιαζων γελοιαστης , |
και ἁλιευς πλεκειν δικτυα : ἰατρων δε παιδες σωτηρια και ἀναιρουντα φαρμακα . Και τουτων ἑκαστος ἱκανος τους λογους ἀποδιδοναι | ||
τα ἀρα ἀοριστα τας μεν ὑπο των ὡρισμενων δηλουμενας φυσεις ἀναιρουντα οὐδεμιαν δε ἀλλην εἰσαγοντα , ἀλλ ' ὁμοιως πασιν |
συναδικειν και συνδεδιεναι . και τουτο , ὠ θεοι , συνοικισμον ἐκαλουν , ᾡ θρηνος ὁμοφυλων ἀνδρων ἐπην και ἀναστασις | ||
Ἀνακτοριους ἀποικους Κορινθιων ὀντας ἐπηγαγετο ὁ Ῥωμαιων βασιλευς ἐς Νικοπολεως συνοικισμον προς τῳ Ἀκτιῳ : Ποτιδαιατας δε δις μεν ἐπελαβεν |
τι των ὡδε θεσπεσιων και μεγαλων , την φυσιν δε ὁμοιουσθαι πολλαχου τοις του νομου εἰδεσι , χωρια τε γαρ | ||
προς των ἐπιγιγνομενων ἐπαινεισθαι , ἁ ποιει την θνητην φυσιν ὁμοιουσθαι τῃ θειᾳ και μη συναποθνησκειν [ αὐτης ] τα |
ἠρωτησε τον ἐγκαλουντα ποτερον ὁ μεν μη πιστευσας αὐτῳ μηδε χρησας ἡμαρτεν : συ δ ' , ἐφη , οὐ | ||
' ἀν ἐδαπανωντο . ἐγω δε ταυτ ' ὀλιγον χρονον χρησας ἀφειλομην ἀν . κἀγωγε ταις ἀλλαις πολεσι δρω ταυτα |
ἀλλα και αὐτο καθ ' ἑαυτο ὁριειται πορνευειν εἰναι το καλλωπιζεσθαι νεον οὑτω και τα γυναικων ἐπιτηδευοντα , ἀκριβως οὐν | ||
μεν εἰπειν , ὠ ἀνδρες , μη και ἀτεχνως δοξαιμι καλλωπιζεσθαι : συνελαυνουσι δε οἱ κατηγοροι τας ἀληθινας με ἐπαγωγας |
ἡ ἡμερα τας ὡρας , των δωδεκα των τυπικως ὡρων ἐνισταμενων ἐκ της νυκτος ὑπαρχουσι σμικρυνομενης ταυτης : τουτο δε | ||
περιοδος ἀνυηται του κοσμου : χρειαν γαρ ἐχει των μεν ἐνισταμενων , των δε μελ - λοντων , των δ |
καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
και των μεν ἀλλων πολεων οὐδεμιας δεχομενης , Λακεδαιμονιων δε λαβοντων , και των παρα σου πεμφθεντων τους ἐμους φιλους | ||
πληρωθεντων θυσιων , ἀντι του σεβασθεντων ταις θυσιαις και ἐναγισματα λαβοντων . τῳ Ἡρακλει . διχομηνις : διχομηνις ὁτι περι |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
# α . Ἀλλο ἐπιθεμα πλευριτικοιϲ ἐπι των ἐπι πολυ χρονιζοντων ἀλγηματων : κηρου πιτυινηϲ πιϲϲηϲ δαφνιδων λελεπιϲμενων ἀνα λι | ||
ἐστιν ἡ διαθεσις αὑτη σχεδον ἁπαντων των περι τον στομαχον χρονιζοντων παθων , δεεται δε φαρμακων ξηραναι την ὑγροτητα δυναμενων |
Αἰσχυλον ; Ἐκεινος εἰχε τον τραγῳδικον θρονον , ὡς ὠν κρατιστος την τεχνην . Νυνι δε τις ; Ὁτε δη | ||
παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ δε τις ἑτερος ἀντιποιησαιτο , συνισταντο |
τῳ ἐτει ἐκεινῳ και εὐφρανθησεται ἐπι γυναιξιν οἰκειαις τε και ἀλλοτριαις : ἰσως και παιδων ἐρασθησεται και παιδιαις χρησεται . | ||
τοις παρ ' ὑμιν βουλευεσθε οὐν : ἐντευθεν οἱ ἐπιλογοι ἀλλοτριαις : ταις των Κορινθιων προσθησθε : ἀναθησθε , ἑαυτοις |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | ||
ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε |
ἐστιν . εἰ οὐν τῳ ὀντι περι παντων των ὀντων διαλεγομενοι οὐχ ὑπετιθεντο και ἀσωματον ἀρχην , τῳ ὀντι καλως | ||
: τοιαυτα μεν οἱ κατα την ἀγοραν Μαγνητες ὀντες ἀλληλοις διαλεγομενοι ἐλεγον . προτροπαδαν : ἀντι του ἐπτοημενως . ὁ |
ἑκοντην : Ἀρριανος : την μεσην των ποταμων γην ἑκοντην ἐνδιδοντων των ἐποικουντων κατεσχεν . . ἐλινυοντας : . . | ||
ἐν ταὐτῳ ἐρεσσομενων , και βοη ἀπο τε των κελευστων ἐνδιδοντων τας ἀρχας τε και ἀναπαυλας τῃ εἰρεσιᾳ και των |
μεθοδων οἱ ἀνθρωποι βουλευονται . περι γαρ τας ἀκριβεις και αὐταρκεις των ἐπιστημων οὐκ ἐστι βουλη , οἱον περι των | ||
φασι γαρ μη χρειαν εἰναι τοις μακαριοις και αὐταρκεσιν : αὐταρκεις γαρ ὀντες και παντα ἐχοντες τα ἀγαθα , πως |
προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
, οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
ἡμεις , ἀλλ ' ἀνωθεν κατω καταγραφοντες εἰς ὀρθον . πολυχρονιους δ ' εἰναι τους ἀνθρωπους καθ ' ὑπερβολην , | ||
διαθεσεων και των ἐναντιων , ὡν τας μεν μειζους και πολυχρονιους καλουμεν συμπαθειας και ἐχθρας , τας δε ἐλαττους και |
Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
ὁτουουν των πανυ φαυλων , διχα δε ὑδατος τα ἀλλα συμπαντα ἀναγκαζωνται λαμβανειν , τιμην κατατιθεντες , ἁτε παντων κατακλειομενων | ||
και βασιλευς , ᾡ πρυτανευειν και διοικειν μονῳ θεμις τα συμπαντα . το γαρ οὐκ ἀγαθον πολυκοιρανιη , εἱς κοιρανος |
βουλοιμην ἀν ἐναντια τιθεσθαι . ” Τα ὁπλα “ μοι δοκεις βουληθεις εἰπειν αἰσχυνθεις ἀπολιπειν . Ἐστω νυν ταυτα ταυτῃ | ||
] θελεις βλεπειν φως , πατερα δ ' οὐ θελειν δοκεις ; οἰει ὁτι ἐκεινος οὐκ ἐφιλει το ἰδιον παιδιον |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
πραγμασιν ἐπικουριαν οὐδεμιαν , ἡδομενοι δε και κατ ' εὐχην δεχομενοι τον ἐξωθεν πολεμον , ὡς των παροντων σφας κακων | ||
κοσμον και φυλακην περι παντος ποιουμενοι και τα παραγγελλομενα ὀξεως δεχομενοι : καλλιστον γαρ τοδε και ἀσφαλεστατον , πολλους ὀντας |
τον ξυοντα ἀντιξυειν : ἀνθρωποι δ ' ἀρα ὑπο θεων ἀγομενοι θεους οὐ νομιζουσιν , ἠ περι αὐτους τι φαυλον | ||
, ψυχαγωγια δε τις ὑπεισιν αὐτους . ὁταν γε μην ἀγομενοι της ὀχθης πλησιον ἀφικωνται , τηνικαυτα και τον ἐνταυθα |
το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
ἑως τινος της ἐπιστημης ἀπολαυειν . και πλευσας ἐπι την περισπουδαστον Ἀλεξανδρειαν μετα συχνου ἀργυριου τοις ἐντελεστατοις των φιλολογων † | ||
ποτιμον ἐν μεσῃ θαλαττῃ , οὑτος κειμενους ἀνεστησεν , οὑτος περισπουδαστον ἡλιον φως τοις θεαταις ἐδειξεν , ὡν ἱεραι θηκαι |
κατοικησαι . τους δε Κενταυρους μετεωρισθεντας τοις προτερημασι , και ὁρμωμενους ἐκ της Φολοης , λῃζεσθαι τους παριοντας των Ἑλληνων | ||
και στρατηγον ἐξαιρετον , ὁς οὐδ ' ἐς Λιβυην ἡμας ὁρμωμενους παρεξενε τε και στρατιαν οὐ λαβων αὑτῳ συνεστησατο και |
τας πολεις Ῥωμαιοις : ἠσαν δε ἑξηκοντα ἑπτα . ὡν παραλαβοντες τας δυναμεις , εἰς Συρακοσαν ἠλθον πολιορκησοντες Ἱερωνα . | ||
σωζειν . ἐπι δε ἀμφοτεροις ἐκεινο λεγω : τουτους μεν παραλαβοντες οὐκ ἀπολλυτε ἐκεινους τους τοτ ' ἀν ἐλθοντας , |
και το ἐργον , ᾡ προς τον μακαριζοντα τον των τυραννων βιον φασι χρησασθαι Διονυσιον . καλεσας γαρ αὐτον ἐπι | ||
ναυτικην πλειστην εἰχεν , ἀλλ ' ὑπο πολεμων τινων και τυραννων ἐφθαρη : και ὑστερον ὑπο Ῥωμαιων ἐλευθερωθεισα οὐκ ἐπῃνεθη |
ἀντι του θρηνου πολλου ἀξιον . . ἐκκενουμενα ] των κατοικων . . ἠγαγε ποποι ] ποποι και τοτοι ἐπιρρηματα | ||
εὐλογηθησεται Ἰακωβ . Δια γαρ του σκηπτρου αὐτου ὀφθησεται Θεος κατοικων ἐν ἀνθρωποις ἐπι της γης , σωσαι το γενος |
διωκοντες , περι ἁς ἐφαμεν εἰναι τον σωφρονα και τον ἀκολαστον , τας δε λυπας φευγοντες πλεον ἠ προσηκεν , | ||
ἡ παλινῳδια . Δια τι δε ὁ Σωκρατης κακισας τον ἀκολαστον ἐρωτα και εἰπων ὡς οὐ δει τῳ τοιουτῳ ἐραστῃ |
μηδεν ὡς πεφυκε : κἀπειτα Πρωτεως τινος δικην ἀλλαττων και μετατιθεις αὑτον ἐξευρῃ φωνην ἀφιεναι μητε ἀνδρος μητε γυναικος μητε | ||
Μωυσης ἀχθομενος τοις τοιουτοις καταραται λεγων : „ ἐπικαταρατος ὁ μετατιθεις ὁρια του πλησιον „ . καλει δε πλησιον και |
ἐπῃεσαν , τους μεν αὐθις εἰς την ἀρχην την Μασσανασσου καθισταμενοι , τους δε προσποιουμενοι τε και τους ἀπειθουντας αὐτων | ||
βασιλειᾳ ἀν εἰη φροντις , οἱ της ἱερωσυνης ὀντως ἀξιοι καθισταμενοι της των ? ἀλλων ἱερεων δευτερων τε ? και |
τυποι των ἐν Ἰταλιᾳ αὐτου πραξεων και των εἰς ἀνθρωπους ἐμφερομενων εἰς το κοινον λογων ὁποιοι τινες ἠσαν . Ποτε | ||
οὑτος ζητω ἐνωπιον σου ” , οὐκ ἀπο σκοπου των ἐμφερομενων ἑκαστον των ὀνοματων τιθεις , το „ οὑτος „ |
σπανια : θρονον δε τοις ἀνδρασιν ἐλεφαντινον , ἐν ᾡ καθεζομενοι δικασουσι , και λευκην ἐσθητα περιπορφυρον και τους προηγουμενους | ||
' εἰναι , ἐν ἱερῳ δ ' οἱ ταυτα κρινοντες καθεζομενοι διεγνωσαν , διεμεινα δ ' ἐγω και οὐ προὐδωκ |
χρονους προτεκμαιρεσθαι χρη . Ὁσοι δ ' ἀν ἀμελησωσι των τοιουτεων ἀμφιφλασματων , ἠν και ἀλλο μηδεν αὐτοισι φλαυρον μεζον | ||
νοσηροτερον γινεται , σφακελισμοι τε χρονιοι ὀστεου πολλοισιν ἠδη ἀπο τοιουτεων προφασιων ἐγενοντο . Ἀταρ και ἠν μη παρα το |
: τις τινος ἰχθυος ἐπιθυμει ; ἀγει : ἀγρευει . καρις : ἀγει . Πιαλεη : λιπαρα , ἠ πιαινουσα | ||
τε και θηγων ἐς την τροφην το θηραμα , ἡ καρις δε κινουμενη εἰτα μεντοι δοξαν τινα ἀποστελλει μελλουσης ἐς |
λογους ἀφικνειται , και ἐρωτᾳ εἰ ἐθελει των παροντων ἑτερα ἀλλαξασθαι . και ὁς μαλιστα μεν οὐκ ἐθελειν ἐφη , | ||
. Ἡλιαδας μεν δη λεγεται πενθουσας τον ἀδελφον τελευτωσας αἰγειρων ἀλλαξασθαι φυσιν και το δακρυον αὐτων εἰς ἠλεκτρον παγηναι : |
συμπειθεται . ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ [ Διονυϲου [ Γοναι Ϲικελια συ μου καταφρονεις , ὁτι μαγειρος εἰμ ' , ἰσως : ὁσον | ||
ταυτα σου ἐπαινεσονται , οἱ ὀλιγοι δε ἐκεινοι ὡν συ καταφρονεις μαλα ἡδυ και ἐς κορον γελασονται , ὁρωντες το |
ὁς ὠνομασται οὑτως ἀπο τινος Διομου . Γ και ὡς πανουργους δε τουτους κωμῳδει και τον Γερητα τον φαλακρον και | ||
ταις δασυτησι διαλλαττουσι , τας δε ψυχας ἡμερους ἐχουσαι και πανουργους ἐπι πλεον και διδασκαλιαν μεθοδικην ἐπιδεχονται . οἱ δ |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
εἰδον . Παλιν ὁ λυκος : Ἐκ της πηγης μου πινεις . Ὁ δ ' : Οὐ πεπωκα ὑδωρ , | ||
ἡδωμ ' ὠ θεοι ; οἰνον πολυν οὐ κεκραμενον συ πινεις μεστος ὠν κοὐκ ἐξεμεις ; ἐρρετω μελαιν ' Ὀπωρα |
, λογιζου και ὁρα , ὁτι εἰ μετα Θηβαιων ἡμιν ἀγωνιζομενοις οὑτως εἱμαρτο πραξαι , τι χρη προσδοκᾳν , εἰ | ||
οἱ γαρ ἀκροαται ἐν ταις διαλεξεσι κριται της νικης τοις ἀγωνιζομενοις καθηνται : ὡς γουν οὑτοι διατεθωσι , τοις λογοις |
λεγει , δια του Αἰθιοπηας το ἀφανες παν και νοητον σημαινων . Ὁτι δε παντα οὑτος ὁ Ζευς ἀναγει ἐπι | ||
προσαγαγειν τοις τειχεσι δια το βαρος , ταις δυο σαλπιγξι σημαινων ὑπο της ἁδροτητος του ἠχου τους στρατιωτας ἠναγκασε προθυμηθεντας |
και Πτολεμαϊδα την ἐν τῃ Τρωγλοδυτικῃ ἡ μεγιστη ἡμερα ὡρων ἰσημερινων ἐστι τρισκαιδεκα : ἐστι δ ' αὑτη ἡ οἰκησις | ||
συστηματι κατ ' ἰσα μηκη , το μεν ἀτμητον των ἰσημερινων γενοιτ ' ἀν κατα την μεσην , του δε |
και ἐπιλεκτος ἀκμη δισμυριων μαλιστα πεζων ἐγενετο , και των συντεταγμενων τοις τετταρσι ταγμασιν ἱππεων ὁμου τι χιλιων και διακοσιων | ||
αἱ γαρ ἐπιστημαι ὁρισμοι ὑπαρχουσιν , οἱ δε ὁρισμοι των συντεταγμενων εἰδων ὑπαρχουσιν : αὐτοι δε τας ἰδεας ἐξαιρουσι της |
, φησιν οὑτος , ἐν τῃ κατα Χαλκιδα Ἀρεθουσῃ τεθεαμαι κεστρεις χειροηθεις , και ἐγχελεις ἐνωτια ἐχουσας ἀργυρα και χρυσα | ||
εἰδη . λεγονται γαρ οἱ μεν κεφαλοι , οἱ δε κεστρεις , ἀλλοι χελλωνες , οἱ δε μυξινοι . ἀριστοι |
συνδειπνον κεκλημενον . και Πλατων δ ' ἐφη τοις το συνδειπνον ποιησαμενοις . και Ἀριστοφανης Γηρυταδῃ : ἐν τοισι συνδειπνοις | ||
σκωμματος ἠρχετο ὁ Κυρος . κατανοησας γαρ τινα των λοχαγων συνδειπνον και παρακλιτην πεποιημενον ἀνδρα ὑπερδασυν τε και ὑπεραισχρον , |
του Διος και τῳ του Ἑρμου . οἱ δε ἐν μεσαις τῳ τε του Κρονου και ἠρεμα τῳ του Ἀρεως | ||
ἐρχεται , πασης δε πολεως φυγαδευει κακια , κἀν ἐν μεσαις ταις στηλαις τις οἰκῃ . οὐδε Ἐφεσιον εἰναι τινα |
το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
τοιουτον . προταττει τας καταφασεις πρωτον του δυνατου και του ἐνδεχομενου λεγων δυνατον εἰναι , ἐνδεχομενον εἰναι : εὐθεως δε | ||
. Που λεγει ὁ Πλατων ἐν τῃ μιξει ἀναγκαιου και ἐνδεχομενου τῃ χειρονι ἑπεσθαι το συμπερασμα ; ἠ ἐν τῳ |
ἐχον των φυλλων πλειους , δριμυτατον : και τριτον σφοδρα μικρον και δυσοσμον , τῳ ἀνθει ἐγχρυσιζον : και τεταρτον | ||
φλαυρον και φαυλον διαφερει . φλαυρον μεν γαρ ἐστι το μικρον και κουφον κακον , φαυλον δε το μεγα . |
μεν ἀοιδας , τοις δ ' αὐ δακρυων βιον ἀμβλωπον παρεχουσαι . ἀνδροκμητας δ ' ἀω - ρους ἀπεννεπω τυχας | ||
μαχομενον αὑτῳ : συνεργαζονται δε και ζωσιν ἁμα , και παρεχουσαι την τροφην αὑταις και χρωμεναι . . . τι |
ἀγγελος ἀποβεβηκοτων Μηδων ἐς την γην , ἐπανηκων δε Λακεδαιμονιους ὑπερβαλεσθαι φαιη την ἐξοδον , εἰναι γαρ δη νομον αὐτοις | ||
, ῥητωρ , δημηγορος και συμβουλος , και ὁτι τινες ὑπερβαλεσθαι τουτον τους προγονους ἐκομπαζον : ἀλλ ' ὁμως τουτον |
οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
ἁμα δυομενῳ ἀνατελλῃ . Αἱ μεν οὐν του ἀρκτουρου λεγομεναι ἀνατολαι ἀμφοτερως συμβαινουσιν : ἡ μεν γαρ του χειμωνος ἀκρονυχος | ||
σημεια του τε ὁριζοντος και του ἡλιακου κυκλου αἱ τε ἀνατολαι και αἱ δυσεις ἐσονται . Λεγω , ὁτι και |
αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
δεσποτην , ἑνα μονον ἀφιεις των οἰκετων , ὁς οἰκοι στραφεις τα κατα τον Λαϊειον φονον ἠγγειλεν . ἐλθων δε | ||
φησι ” κομψοτατε , τι ἐγελασας ; “ ὁ δε στραφεις προς αὐτον λεγει ” ὑποχωρει , θαλασσιον προβατον . |
ἀπεκτειναν ἀπειθουντας προς την ἐκδοσιν , ἐν οἱς και των βασιλικων ὑπηρχον Σκυθων , οἱ ὑπο Ἀττηλᾳ ταττεσθαι ἀνηναμενοι παρα | ||
. Ὁνωρια , ἀδελφη Βαλεντινιανου . ἡτις και αὐτη των βασιλικων εἰχετο σκηπτρων . Εὐγενιῳ δε τινι την ἐπιμελειαν των |
ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | ||
ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και |
: ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
ἡγεμονιας . Πευκεστης μεν γαρ δια τε το πληθος των συναγωνιζομενων και την παρ ' Ἀλεξανδρου προαγωγην ἑαυτον ᾠετο δειν | ||
του ἁρματος κατεκλασεν ὁ Καῤῥωτος , ἀλλα τα μεν των συναγωνιζομενων αὐτου ἁρματα κατεαγη κατα τον δρομον , το τουτου |
χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
ξαινειν εἰς καλαθισκον κοινην εὐνοιαν ἁπαντας καταμειγνυντας : τους τε μετοικους κεἰ τις ξενος ᾐ φιλος ὑμιν , κεἰ τις | ||
ἀρχην καθισταιμεν , και τουτοις τιμη τις ἐπειη οἱτινες πλειστους μετοικους ἀποδειξειαν , και τουτο εὐνουστερους ἀν τους μετοικους ποιοιη |
ἀπατηθεις ὑπο του προσδιαλεγομενου και δοξασας ψευδη οὐκ ἐμμενει τοις δεδογμενοις : οὐ γαρ ψεγεται ὁ τοιουτος : ὁ δε | ||
τοις νομοισι δει ; ποιοισιν , ὠ δυστηνε ; τοις δεδογμενοις . δεδογμενοισιν ; ὡς ἀνοητος ἠσθ ' ἀρα . |
λογος ἠν περι των διαφορων και πολυς ἐνεκειτο τους παππῳους ἀπαιτων ὁρους και πολλακις ἐρωτων , εἰ μη δικαιον εἰς | ||
μη ὠσι μαρτυρες τῳ κατηγορῳ , ὁ φευγων φησι χρησεται ἀπαιτων τοιςδε : λεγει δε τοις περιστατικοις : ἐκ τουτων |
Ῥοδος προτερον Ὀφιουσσα και Σταδια , εἰτα Τελχινις ἀπο των οἰκησαντων Τελχινων την νησον , οὑς οἱ μεν βασκανους φασι | ||
Χαρακι . Ἰος , νησος των Κυκλαδων , ἀπο Ἰωνων οἰκησαντων , ὁθεν ἠν Ὁμηρου μητηρ , ὡς ὁ χρησμος |
, τρυχεται ἀλην ἑτερειδεα λευσων : πλανην ἀλλοιοειδη βλεπει , ἐνεργηματων μη ὑποκειμενων φησιν ὁρατι - κην φαντασιαν γινεσθαι : | ||
ἡμιν , ἀλλα φυσικον , ὁριζομενον και αὐτον ὑπο διαφεροντων ἐνεργηματων : ἀρχην μεν γαρ αὐτου το πρωτον ἀκουστον εἰναι |
δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
. ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
ἐγενομην , χορος οἱ συνηθεις περι ἐμε γεγονοτες , εἰτα πυθομενοι την ἀπρακτον δι ' ἐμου των ἐχθρων ἀναχωρησιν ἐχαιρον | ||
το θεατρον τοπους κατελαμβανοντο : οἱ δε των Ῥοδιων πρυτανεις πυθομενοι το συμβεβηκος και την πολιν ὁρωντες ἁπασαν τεθορυβημενην τοις |
του λυκου τον χοιρον ἀφηρπασεν . ἀφαιρεθεις δε αὐτον ὁ λυκος ἐν ἑαυτῳ ἐλεγεν : ” παντως και αὐτος ἐθαυμαζον | ||
: παροσον ὑπο ἑνος οὐδεν κατορθουται . Εἰς παγας ὁ λυκος : ἀντι του , Εἰς ἠκονημενας μαχαιρας ἡ αἰξ |