: παρα το ὁμηρικον εἰ ποτε τοι χαριεντ ' ἐπι νηον ἐρεψα . Γ τουτο μη φαυλον Γ : μη | ||
τῳ νηῳἀτελεα γαρ μιν ἀπολελοιπεεναὐτις ἐπεμπετο , και τον τε νηον ἐξετελεσε και το λοιπον αὐτου ἐμενεν . ἐδωκεν δε |
δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
, . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
ἑτερα εἰσφεροντων εἰς ἐρανον , αὐτου μη ἐχοντος τι εἰσενεγκειν ὑποσχομενου δε την της γοργονος κομισαι κεφαλην , πολυδεκτης ἐρων | ||
διαρρηδην περι τουτων ἐπιστειλαντος το κατ ' ἀρχας εὐθυς και ὑποσχομενου τουτους βελτιστους και ἀριστους κρινειν , οἱτινες ἀν της |
διδασκαλιας , ὡσπερ τῳ τελειῳ γραμματικῳ ἠ μουσικῳ οὐδενος δει παραγγελματος των εἰς τας τεχνας , τῳ δε σφαλλομενῳ περι | ||
. αὐτοκελευστος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος οὐκ ἐκ παραγγελματος ἀλλ ' αὐτοκελευστος ὡρμηθη . . . . παραγγελμα |
μη διωκοντες ἀφισταιντο μακραν μηδε ὡς ἐν δρομῳ περιφεροιντο και χρονιον εἰη το ἐργον . αὐτος δ ' ἁπαντας ἐπεπλει | ||
ὑπολαβων δ ' , ὡσπερ ἠν , το Ῥωμαιοις ἐπιχειρησαι χρονιον τε Καρχηδονιοις ἐσεσθαι και μεγαλην αὑτῳ δοξαν , εἰ |
μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
παθητικη , πῃ δε ἠθικως προηκται . και το μεν πραγματικον ἐπιδεδεικται πολλαχου : συναπτει δε τας ἰδεας ταυτας πολλακις | ||
το πραγματικον και το παθητικον . και αὐθις το μεν πραγματικον δια δυο τουτων ἐργασομεθα τοπων , ἐπανοδου και ἀνακεφαλαιωσεως |
ἐπιϲπαϲθαι προϲ το δερμα και ϲυνεργειν τῃ φυϲει δι ' ἀποϲτηματων ἐνιοτε τουϲ πυρετουϲ ἰωμενῃ . ὁταν μεντοι ϲφοδραν ὁρμην | ||
προϲ την ἑκαϲτου χρειαν . ἐπι μεν οὐν των μικροτερων ἀποϲτηματων μιαν παραϲχωμεν διαιρεϲιν , ἐπι δε των μεγαλων πλειοναϲ |
μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
. νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
, ἐπην οἰκεια φανῃ κατα δωμαθ ' ἑαυτου γεινομενοις θνητοισιν ἐπισκοπον εἰς βιου ὡρην , εὐκτεανους δεικνυσι και ὀλβου πλειονος | ||
ἀγρην ὁ φαεσφορος εὑρετο Καστωρ : και τους μεν κατεπεφνεν ἐπισκοπον ἰθυς ἀκοντι βαλλομενος , τους δ ' αὐτε θοοις |
κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
ἀλλα και βαλλει αὐτη ἑτερον σπερμα . ἐκ του οὐν ἀνδρειου σπερματος και γυναικειου γινεται το βρεφος : το γαρ | ||
ἐστι : καθ ' ὁμωνυμιαν δε δει λαβειν τον του ἀνδρειου θυμον , οὐχι ἐκστασιν τινα , ἀλλα του λογου |
τοις τι δεομενοις ἀποδοσθαι , τοις δε ἀντι αὐ ἀργυριου διαλλαττειν ὁσοι τι δεονται πριασθαι . Αὑτη ἀρα , ἠν | ||
Ἡσιοδος της αὐτης ἐχεσθαι γνωμης Ὁμηρῳ και τοις ῥημασι μονοις διαλλαττειν ἐν τοισδε τοις ἐπεσι Κεινος μεν παναριστος ὁς αὑτῳ |
και πρεποντα νουν ἐσχηκως , ἀποδιδρασκει μεν το εὐτελες και ποιμενικον και σκληροβιον , και προσδραμων τῃ παιδευσει , και | ||
τας χειρας ἑαυτου κροτων και τινασσων , ἠρξατο ποιειν το ποιμενικον και ἀτακτον σχημα . ἡ δε του Ξανθου γυνη |
κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
θεου , την μεν ἐξ ἑαυτης βλαβεραν και ἐπιληπτον και καταρατον , την δε ὠφελιμον και ἐπαινετην , και ἐχουσαν | ||
ἐασατε συντακτεον . . . . προστροπαιον ] μιαρον , καταρατον . . μετακαλει ] ἀντι του μεταγει . . |
ἐφορουν και ἀντι ἀσπιδων πελτας : οἱ δε και τον μαστον λεγουσιν ὁτι μειονα εἰχον τον δεξιον , ὁν δη | ||
. : [ Ὠ φιλταθ ' Ἑκτορ . . . μαστον ἠδη πολλακις νοθοισι σοις ] Τουτο παρ ' ἱστοριαν |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
οὐν προαλειψαμενος οὐ μη δηχθησεται ποτε . γινεται δε και καταποτιον δια του χυλου προς τους δεδηγμενους ὑπο των προγεγραμμενων | ||
: βελτιον δε , εἰ μηλων Κυδωνιων χυλῳ . Ἑτερον καταποτιον ἐν τε τοιϲ παροξυϲμοιϲ και τοιϲ διαλειμμαϲιν ἐπι παντοϲ |
περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
: γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
. ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
. προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
. Οὑτος στρατηγος μεν ἐγενετο του προς Γαλλους πολεμου , σταντος Ἀγριππινῃ . Βασιλευων δε ὁ Τραϊανος οὑτω προεστη των | ||
κεκραγας ἀνδρος ὡδ ' ὑπερφρονα ; ποι βαντος ἠ που σταντος οὑπερ οὐκ ἐγω ; Οὐκ ἀρ ' Ἀχαιοις ἀνδρες |
δευτερος και τεταρτος , εἰς ἁς νικας και Εὐριπιδης ἐγραψεν ἐπινικιον , θυσας Ὀλυμπιῳ Διι την πανηγυριν πασαν εἱστιασε . | ||
. εἰς γαρ την ἐπιουσαν νεομηνιαν ὑπεσχετο συντετελεσμενον ἐπιδειξασθαι τον ἐπινικιον : Ἀντιτειν ' ἐπιβουλιᾳ . ἠγουν ἐναντιου τῳ φθονῳ |
τα διαστηματα : ἀρρενωπον δ ' ἐστι και αὐστηροτερον . χρωματικον δε καλειται παρα το χρωζειν αὐτο τα λοιπα διαστηματα | ||
δια της κατα την ἀρετην ὁμοιωσεως ἀντεχομενοι . [ Το χρωματικον γενος διατονικον ἐστιν ηὐξημενον και πεπυκνωμενον ἡμιτονιοις : το |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
κολαζει τον ὑπαιτιον ἀναγκην ἐπιθεις αὐτῳ ποιειν εὐ ὁν κακως διατιθεναι προαιρειται , και της ἀγνωμονος γνωμης ἀκυρον ἀποφαινει δι | ||
ἐπιμελεια , προστασια , ἐποψις . και ἀθλοθετειν , ἀγωνας διατιθεναι , ἀθλων ἐπιμελεισθαι , ἀθλα ἐφοραν , ἀγωνων προεσταναι |
προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
ἀντι γαρ τυφλου ἐξωμματωται και λελαμπρυνται κορας , Ἀσκληπιου παιωνος εὐμενους τυχων . Λεγεις μοι χαραν , λεγεις μοι βοαν | ||
δικης του [ ὀβριμωτατου ] στρατηγου ? ? ? ? εὐμενους . εἰης πολυχρονιος [ ] , ἀφθονος [ ] |
, τῳ ἀγαπωντι τον ἐμμενοντα ἠ δια το ἡδυ ἠ χρησιμον , κρυπτοντι δε και προσποιουμενῳ δι ' ἀρετην και | ||
τεσσαρα σαγμαρια ἀνδρα ἑνα και ἑτερον τινα των καθεστωτων στρατιωτων χρησιμον μετα σημειου , ᾡτινι ὁ πας τουλδος ἠτοι τα |
ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | ||
πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' |
, ΑΓ προς ὁρθας ἠχθωσαν αἱ ΔΖ , ΕΖ : συμπεσουνται δη ἠτοι ἐντος του ΑΒΓ τριγωνου ἠ ἐπι της | ||
ἀνισος ἀρα και ἡ ΓΔ τῃ ΑΕ . οὐκ ἀρα συμπεσουνται δια τουτο δια το την μεν μειζονα εἰναι , |
το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
ὁτι μαντικη ἐστι και προορᾳ πλεον τι του γενομενου και φαινομενου , ἀντι του ἀπο τουτων πιστωθητι , ὁσα σοι | ||
ἡ μεν γαρ φασις δηλωσις ἐστιν ὡρισμενου τε ἁμα και φαινομενου σχηματισμου , των δ ' ἐκκειμενων οἱ μεν ἀληθινοι |
ἠδη γαρ τινας οἰδα των πεποιηκοτων τοις προς ἑαυτων γεγονοσιν εὐχομενους τε και θυοντας , οἱς πολυ βελτιον ἠν ἑκατεραν | ||
. σπευδοντας οὐν ἐπι την ἐνεργον ἀρετην εὐχεσθαι προσηκει και εὐχομενους την κτησιν ταυτης ἐργαζεσθαι , τουτο δε ἠν προς |
δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
. ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
, παρ ' ἡς Κιρραιον ὀνομαζομενον ἱερον του θεου , ἐπαρατον καλουμενον . ἠν γαρ ἀνειμενον τῳ θεῳ ἀργον , | ||
, ἰδωμεν ὡς προσφυα . ἀπο παντων φησι των κτηνων ἐπαρατον εἰναι . οὐκουν κτηνωδες μεν ἐστι το ἀλογον και |
Παλλαντος ἐπιθεσθαι ταις Ἀθηναις διανοουμενου και την Σφηττιαν ὁδον προφανως διαπορευομενου ἐπι το ἀστυ μετα της δυναμεως αὐτου , οἱ | ||
, ὡς νυν ἐχει ὁ των ζῳδιων κυκλος θεσεως , διαπορευομενου την νμξʹ περιφερειαν παντα τα ἀστρα φαινεται τα ἐπι |
ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
, πονου συνεχειαν φυσει πτερων ᾠηθη δειν ἐξισωσαι και τα παρεχοντα δη την ἐν ταις ὁδοις τρυφην παντα ῥιψας και | ||
εἰ δε διατασεως ὑπο πνευματων , την γαστερα δει τονωσαι παρεχοντα την ἱεραν Γαληνου , ἡντινα πικραν και δι ' |
Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
Λαϊος χρονον Δεδρακε ποιον ἐργον ; οὐ γαρ ἐννοω . ἀφαντος ἐρρει θανασιμῳ χειρωματι ; Μακροι παλαιοι τ ' ἀν | ||
ἁ δ ' [ ἐκ θαλαμων ] ἐγενετο διαπρο δωματων ἀφαντος , ὠ Ζευ και Γα και Φως και Νυξ |
μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
γαρ ἐκ της ἐναργειας αὐτης των πραγματων ἡ των ἀρχων παραστασις γινεται , πως οὐκ ἀν εἰεν αἱ ἀρχαι μαλλον | ||
ὁτι ὀβολος ἠν το ἑκτον της δραχμης . ἡ δε παραστασις δραχμη ἠν , ἡν ὁ διωκων παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν |
ἰσως φαυλοι , και οὐ δια ταυτ ' ἐγω τους χρηστους ἀφειλομην , ἀλλα τον δημον νομιζων χρηστον παντας ἐχειν | ||
ἀντι των Μουσων τας Σειρηνας ἐνιδρυων οὐ πανυ φιλανθρωπους οὐδε χρηστους δαιμονας , τας δε Μουσας ἠ παραλειπων πανταπασιν ἠ |
οὑ ἡ ἀκρα φθασῃ εἰς τον οὐρανον ἀφικεσθαι , ὁπως ποιησωσιν ἑαυτοις ὀνομα δοξης . ἐπειδη οὐν παρα προαιρεσιν θεου | ||
αἰσχρων συγγνωμη γινεται , ὁταν ἁ μη δει δια τοιαυτα ποιησωσιν ἁ ὑπερβαλλει την ἀνθρωπινην φυσιν , οἱον σφοδρας βασανους |
ἐπι τῳ χωρας ἐνεργους ποιειν και κατασκευαζειν ἠ ἐπι τῳ πολεμικος εἰναι . Και ναι μα Δι ' , ἐφη | ||
ἐμοις χρημασιν εἰς παλαιστρας ἐφοιτας . ἐκ των ἡμετερων ἐγενου πολεμικος . ζητει τοινυν καιρον ἀμοιβων , ἱνα μοι πληρωσῃς |
ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
ὁ καμνων κεχρησθω τοις ἀπο γλυκεων ὑδατων , ὡς μηκετι συνεχεσιν , ἀλλ ' ἁπαξ ἠ δις της ἑβδομαδος και | ||
ἀνεχομενος ἀποπεμπειν . πεπτωκε γαρ και ἡμιν ὁ στομαχος ταις συνεχεσιν ὑδροποσιαις , τονου δε στερηθεις εἰς καπνον τα σιτια |
χωριον ἡμιν ἐπιτηδειον ἐστιν Ἰωνια , και γαρ πλουτος ἐκει βασιλικος ἐκ της μεγαλης Ἀσιας ἀνωθεν ἐπιρρεων και ἀνθρωποι τρυφωντες | ||
και πλεισται εἰσι τοις βασιλευσιν , ἐτι δε και ὁ βασιλικος φορος οὐκ ὀλιγος γιγνεται , ὁν τελουσιν οἱ Λακεδαιμονιοι |
των ἀντιφατικως μαχομενων . και καλει την μεν ἀντιφατικως μαχομενην ἀντιθεσιν , ὁταν ἡ μεν ἐστι καθολου ἡ δε μερικη | ||
, ἐπιμιμεισθαι δ ' ἐθελειν ἁπαντα : καιτοι καθα περ ἀντιθεσιν τινα ποιουσιν της ἀοριστου δυαδος και του ἑνος , |
. οἰμοι : τιν ' ὀψιν τηνδε δερκομαι ταλας ; ἀπολεμον , ὠ παι , πολεμον ἐσπευσας τεκνοις . τι | ||
εἰρηνην και ἀπο του θνητου και πεφυρμενου στρατοπεδου προς τον ἀπολεμον και εἰρηναιον λογικων και εὐδαιμονων ψυχων βιον θειον . |
γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
ταδε σοι εὐμαθεστερα ὀντα προαγορευομεν , τοις νεοις ὁλως μη διαλεγεσθαι . και ὁ Σωκρατης , Ἱνα τοινυν , ἐφη | ||
και ἐχει το ἀσφαλες ἐν τῳ μη οἱς ἐπιπληττει αὐτοις διαλεγεσθαι , ἀλλ ' ἀκουοντων αὐτων ἑτεροις ταυτα λεγειν , |
δυο . Ἡσιοδος : τρις ὑδατος προχεειν , το δε τετρατον ἱεμεν οἰνον . Εὐπολις Αἰξιν : Διονυσε χαιρε : | ||
και παλιν την Σωστρατου ὀρθιαν την στηθοδεσμιδα , ἡν τινες τετρατον καλουσι . Κεφ . ρδʹ . Δυο τελαμωνας κατα |
, ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
, φροντισαι , ἱνα ταυτ ' ἐπανορθωσαμενοι την ἐπι τοις πεπραγμενοις ἀδοξιαν ἀποτριψωμεθα . εἰ δε προησομεθ ' , ὠ | ||
κατηγορου ταξιν ἐχει ὁ κωλυων , διο αὐτος κεχρηται τοις πεπραγμενοις : οἱον ἐφυγες την πολιν , ἀπολις εἰ ὁ |
πανσοφος ἡ εἰωθυια ἐστι του Σωκρατους εἰρωνεια : το γαρ λασιον και τραχυ οὐκ ἐστιν ἐπαινετον , ὡστε σκωπτει τον | ||
τοις ἰχνεσιν , ὑποτρεχει δε ἡμεριδας και της καλαμης το λασιον , ἀφανιζων το σωμα και καλυπτομενος ἐριφων μιμειται ἐπιβουλον |
συνολκην των κυκλων . ἐνταυθα μεντοι γενομενοις οὐκ ἀκαιρος του ῥηθεντος ἐπι γονεων διορισμου φανταζεται μνημη . ἐλεγομεν γαρ αὐ | ||
γε μην δια τεταρτης παροξυνομενοι πυρετοι ἐμφασιν μεν παρεχουσι του ῥηθεντος τεταρταιου πυρετου , πολλῳ δε γε λειπονται , δια |
ὁρκου και του ὀμοσαι . ἀπομυξαι λυχνον . ἁδρυναι : ἁδρον ποιησαι και μεγα . ἀπωμοτον πραγμα : ὁ ἀν | ||
ἐπεθηκε και στασα πολλα του λυχνου κατελαλησεν : εἰτα κιβωτιον ἁδρον ἀνοιξασα , πανυ πολλας ἐχον πυξιδας ἐν αὑτῳ , |
αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
ἐντος των ἱματιων τηρητεον , των δε προσφερομενων ἐκλεγοντας τα θερμαινειν μεν αὐτων δυναμενα τα σωματα , διαλυειν δε τα | ||
των ὁμοιων . Περι τριψεωϲ παραϲκευαϲτικηϲ . Προ των γυμναϲιων θερμαινειν μετριωϲ το ϲωμα χρη τριψει τε χρωμενουϲ τῃ δια |
ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
. και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
και κεραυνων ῥαγεντων , φασι τους αὐτοχειρας ἁπαντας του παιδος ἀπολεσθαι . . . : Βωταχιδαι , τοπος Ἀρκαδιας , | ||
τῳ ποιητῃ Α βουλομ ' ἐγω λαον σων ἐμμεναι ἠ ἀπολεσθαι : και ἀντωνυμιαν παραγωγον τριτου προσωπου , και τον |
οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
διαφορας πραγματος . ὁθεν το Ἑλενος και Ἑλενη οὐκ ἐστι παρωνυμον : ἐχει γαρ κοινωνιαν ὀνοματος , ἐπειδη αἱ πρωται | ||
, ὁ ἐστι ξυλινον και ξηρον , ἀφ ' οὑ παρωνυμον καλη και κηλη : περι τα μερη γαρ ἐκεινα |
: την αἰτιαν δε του παραδοξου συμβαλειν οὐκ ἐχω : σκοπουμενος ἀμελει και την ἀνοιαν ὀλιγων ἐν θαυματος μοιρᾳ το | ||
. Και ὁς , εἰρωνικως πανυ ἐπισχων ὡς τι μεγα σκοπουμενος , Εἰπε μοι , ἐφη , ὠ Σωκρατες , |
ὑπο του θεου προβεβλημενην , ἱνα το μεν τι αὐτης ἀπορον και ἀσχηματιστον νοηται προ του διακρισιν λαβειν , το | ||
και οὑτος ἐγω , καθως προειπομενλυεται . δε κἀκεινο το ἀπορον , ὡς το ἑαυτους και ἐπι πρωτον συνετεινεν : |
το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
την ὑλην και ὁριζον και τροπον τινα εἰς το εἰναι παραγον , τριτον δε το συνθετον το ἐκ τουτων . | ||
' ἑνος προϊοντων . Οὐδεν γαρ οὐδε ὁπωστιουν προς το παραγον ἑτεροφυλον ἐστι των παραγομενων , οὐδε ἀνοικειον , οὐδε |
οὐχ ὑλη : και γαρ ἡ ἑτεροτης διακριτικη ἐστι της ταυτοτητος , οὐδε ἑτεροτης : εἰδος δε και ὑλη οὐδαμη | ||
Οὐ γαρ ἀν γενοιτο το νοειν ἑτεροτητος μη οὐσης και ταυτοτητος δε . Γινεται οὐν τα πρωτα νους , ὀν |
αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
δια τους ὀρχεις . το δε σερφον ἐνορχιν , ὡς κριον ἐνορχιν . δηλον δε ἐντευθεν ὁτι οὐχ , ὡς | ||
μιαν των θυγατερων Χαλκιοπην διδωσιν . ὁ δε τον χρυσομαλλον κριον Διι θυει φυξιῳ , το δε τουτου δερας Αἰητῃ |
] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
, ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
και μη ὁμοιως ὀξυδορκουσι , τον γουν του μαθειν ἱμερον παραπλησιον ἐχουσι . και ὁ μεν σχολαιοτερᾳ χρηται τῃ διδασκαλιᾳ | ||
τειχων το λογικον . οἱ δε ᾠῳ φασιν αὐτην εἰναι παραπλησιον : ἐῳκει γαρ τῃ μεν λεκιθῳ , ἡν τινες |
μεχρι ἑπτα [ ἐτων ] και τριακοντα : γυναικας δε συνειναι μη μιγνυμενας αὐτοις : τουτους δε θαυμαζεσθαι διαφεροντως . | ||
ἰδειν ἡδιστη και πολυτιμος και ἀλοιδορος , ἠγουν νομιζομεν ἐτι συνειναι ἡμιν αὐτην και της παρ ' ἡμων τιμης ἀπολαυειν |
μεν εὐθυ και ὀσμωδη τυγχανει τα δε πολλα συνεμφαινει τινα γευομενοις ὀσμην ἐνια δε και θλιβομενα μονον και κινουμενα . | ||
. Πολεμωνιον λεπτομερους δυναμεως ἐστι και ξηραντικης . Πολιον πικρον γευομενοις ἐστι και μετριως δριμυ : ἐκφρακτικον τοιγαρουν ἐστιν . |
τε δοξης και βιου και τελους . Ἐστω δε ἐπι ὑποδειγματος Ἡλιος Ἀρης Ἀφροδιτη Καρκινῳ , Κρονος Ἑρμης Λεοντι , | ||
τῳ προϊοντι λογῳ εἰς τους ἐπιμερισμους . Ἐστω δε ἐπι ὑποδειγματος Ἡλιος Ἀφροδιτη Καρκινῳ , Σεληνη ὡροσκοπος Ἰχθυσι , Κρονος |
ἁδρον ἐπιθεις ἐκ των ξυλων , τουτο μεν πιπρασκει γεωργῳ πλησιον οἰκουντι , ἐμε δε γυμνον και ἀξυλον κομισας οἰκαδε | ||
προς τα περι την κνημην : προσεπιδειν δε και τα πλησιον παντα ἐνθεν και ἐνθεν , ὡσπερ και προσθεν εἰρηται |
δυναμις προς ἡμετεραν εὐεργεσιαν κινηθειη . Και ἀλλως το ποθεν ἀναιτιον ἀφηκε , του δε ποι την αἰτιαν προτιθησιν : | ||
θεου τε ἀποδεικνυς το ἐργον και μηδεν εἰς την κορην ἀναιτιον οὐσαν του παθους παρανομειν ἀξιων : Ἀμολιῳ δε των |
ὑπο ΑΗΖ : ὁπερ προεκειτο δειξαι . Τουτων δη οὑτως προεκτεθειμενων προϋποληπτεον και την περι τον ἡλιον φαινομενην ἀνωμαλιαν ἑνεκεν | ||
μητε ἐν ταις τελευταιαις μοιραις των ζῳδιων . Τουτων οὑτω προεκτεθειμενων ἀκολουθον ἀν εἰη κατα το κεφαλαιωδες λογικως ἐπελθειν τα |
σοφιᾳ και μαντικῃ , τῃ τε δι ' ὀνειρατων και τερατων , προὐχοντες , πασῃ τε , ὡς εἰπειν , | ||
δι ' ὀνειρατων ἠ δια χρησμων ἠ δια σημειων ἠ τερατων ὑφηγεισθαι : ἐπει δε τους ἀφροσυνης και ἀδικιας και |
ἐθελοντες οὐτε σπενδεσθαι βασιλει οὐτε δασμον ἀποφερειν οὐθ ' ὁλως κατακουειν αὐτου : οὐ μονον δε ἀλλα και της αὐτων | ||
δια την πανταχοθεν ἰσοτητα μονον των μερων της φαλαγγος ὁμοιως κατακουειν των προσταττομενων δυναμενον εὐλογως ταξις ἐπωνο - μαστο : |
δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
ἑπεται πολλα των ἀδυνατων , ῥητεον και το μη εἰναι αἰτιον των ἀδυνατων ὑπαρχειν . ὁ τε λεγων μη εἰναι | ||
μειζονων φυγην , ἀλλα πολλοις ποριζομενοι το πλειω καταθειναι . αἰτιον δε μεγαλοφροσυνη τις ἐμφυτος , δι ' ἡν οὐκ |
το ἐπηλυγαζεσθαι τα τε αἱμοκερχνα και το φολλικωδες και το ἐναιμον νευρον και το ἰκταρ και ἀλλας πλειους λεξεις , | ||
! [ – ˘ × ἀρ ' ἐστ ' ] ἐναιμον ? ; ⋮ ἠ [ τι ] ? χρημ |