| θανουσα σους . σοφως † κελευεις † : μη τρεσηις μιασματος τοὐμου μετασχειν , ἀλλ ' ἐλευθερως θανω , ἐπει | ||
| ] ὁ τουτων προς ἀλληλους φονος ἀνευθυνος ἐστι και καθαρος μιασματος . θ αἱμα ] των ἀλληλοκτονουντων . αἱμα ] |
| ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
| τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
| ναυσταθμον , ὡς περιβλεποντος ἐν κυκλῳ του πρεσβευτου και ἀξιωματικως εἰσιοντος . τινες δε “ ναυφρακτον ” την ἐν ναυσι | ||
| κορυφαιου , τοιουτου δε του θεατρου , ἐκ φιλοσοφιας δε εἰσιοντος του χαριστηριου , ἡς και αὐτοι βασιλεις ἐν μεγαλῳ |
| ἐπιεικων οὐδε πολεων σωφρονων , μαλλον δε ἑταιρων ἀσχημονων ἀπο οἰκηματος ἑκατερας οὐδεν αἰσχυνομενων ῥημα ἀκολαστον εἰπειν , ᾑ φησιν | ||
| μητηρ δε οἱαν ὁ τοιουτος ἀν γημαι , ἀπ ' οἰκηματος . ἐπειτα ὁ πατηρ παρατελωνησαμενος τι πανοικιος ἐπραθη μεθ |
| του σωματος ἐμβρωματιου λημφθεντος ὀλιγου και κατα παν εὐαρεστου του καταστηματος ὑπαρχοντος . παυομενης της καθαρσεως και παρακμαζουσης : ὁ | ||
| τινος ἐνδειξις φυσικου λογου . Το δε σεμνον κἀκ του καταστηματος ἑωρατο . Πορεια τε γαρ ἠν εὐτακτος και βλεμμα |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| παρατεθεισης αὐτοις τραπεζης και προσφαγηματος θερμου σφοδρα ὀντος ὁ ἀνθρωπος ἀναιρουμενος κατα μικρον τῳ στοματι προσεφερε και ἐφυσα . πυνθανομενου | ||
| κομισῃ τις οἱ ὁσα ἐτρυγησεν . εἰτα μεντοι τῃ προβοσκιδι ἀναιρουμενος ἐκ του ταλαρου της φατνης καταπαττει τα χειλη , |
| κατεξαινον ἀνθος Ἀργει - ων : ἐπει δε και πικρου χειματος ἀλλο μηχαρ βριθυτερον προμοισιν μαντις ἐκλαγξεν προφερων Ἀρτεμιν , | ||
| φαγοι χειμαινοντος : ἐχω δε τοι οὐδ ' ὁσον ὠραν χειματος ἠ νωδος καρυων ἀμυλοιο παροντος . Τοις μεν ἐπεπλαταγησα |
| ἑκαστα το καθολου συνιστασθαι ποιουσα . Περι του δευτερου ἐντευθεν ζητηματος ἀποδιδωσι , τις ἡ γνωριζουσα τας ἀρχας ἑξις , | ||
| εὐεπηβολως εἰπειν , ἡ δε ἀγχινοια της αἰτιας του προτεθεντος ζητηματος ἀποδοσις ταχεια ἐστιν , οἱον δια τι βελτιον ἀρχεσθαι |
| ἐσται και ἑκατερα των ΔΒ και ΖΔ , του δε λειμματος ἡ των ΑΖ . κἀν λαβωμεν δε τινα τῳ | ||
| των νομισματων ἐξ ὀλιγου τινος χρυσιου ἀποκεκομμενου κομματος : ἠ λειμματος των ἀδικων . ἀλλως . κομμα : εἰδος φαυλου |
| ποιει , ἱνα ὁρατος ᾐ . ἀει οὐν ποιει : ὁρατος τοιγαρουν ἐστιν . οὑτως ἐστιν ἀξιον νοησαι και νοησαντα | ||
| κτλ . ►τἀγαθον ἡλιος νους ὀψις νοητα ὁρατα νοητος τοπος ὁρατος τοπος νοεισθαι ὁρασθαι ἡλιακον φως νυκτερινον φεγγος ἀληθεια εἰκος |
| ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | ||
| φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' |
| μεσουρανουσι της τε Ἀρκτου ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , ὑπολειπομενος μικρον του μεσημβρινου , και του Βοωτου ὁ βορειοτερος | ||
| ἀρχῃ της δυσεως των τε Διδυμων ὁ Προπους , μικρον ὑπολειπομενος του μεσημβρινου , και του Λαγωου οἱ ἐν μεσῳ |
| κινησις ἠν ἀπο της αὐξησεως εἰς την μειωσιν , το αὐξανομενον ἀν εἰς το μειουσθαι μετεβαλεν . οὐτε , εἰ | ||
| παρα το ὠφελειν , ὁ ἐστιν αὐξεσθαι το δανειον το αὐξανομενον τοκῳ . Οἰτος . ὁ θανατος . παρα το |
| πασι : το γαρ συνεισφερομενον και μη συνεισφερον και συναναιρουν ἀναιρουμενον οὑτως ἀν καλοιτο . ὡσπερ γαρ το θρεπτικον δυναται | ||
| ἀποφασις ἐπι παντων ἀληθευει των παρα το ἑν ἐκεινο το ἀναιρουμενον : το γαρ οὐχ ἱππος ἐπι παντων ἀληθες των |
| διδοασι κατα των ἀμεινονων το θαρσος . ἐριφος ἐπι τινος δωματος ἑστως ἐπειδη λυκον εἰδεν παριοντα , ἐλοιδορει αὐτον . | ||
| [ ] τι συ παρα προθυροις , φιλα ; ποτερα δωματος εἰσοδους σαιρεις , ἠ δροσον ἐπι πεδωι βαλλεις οἱα |
| ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , ὁμως φερει γε εἰς ταὐτο . | ||
| του Ἰνδου το οἰκειον ῥειθρον ἐκτραπομενου δ ' εἰς το ἑτερον ἐν ἀριστερᾳ κοιλοτερον πολυ , και οἱον καταρραξαντος , |
| εἰδον μηδε ἰδοιμι . ὁμιλιας ] συνηθειας , συνουσιας , συστηματος . γενος ] το της ἀνατροφης . μελεσθω ] | ||
| στροφης και ἀντιστροφης παραγραφος , ἐπι δε τωι τελει του συστηματος κορωνις μονη . ποτ ' ] ἀρα . ὠνομαζεν |
| Τα ἐν ὀσφυϊ ἀλγηματα , αἱμοῤῥοϊκα . Αἱ ἐξ ὀσφυος ἀλγηματος αἱμοῤῥοιαι , λαυραι . Οἱσιν ἐξ ὀσφυος ἀλγηματος ἀναδρομη | ||
| της κυστιος ἑλκωσιν σημαινει . ὁκοσοισιν ὑποχονδρια μετεωρα διαβορβορυζοντα ὀσφυος ἀλγηματος ἐπιγενομενου , τουτεοισι κοιλιαι καθυγραινονται ἠ μη φυσαι καταῤῥαγωσιν |
| τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
| ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
| μοι ἡ Ἀθηνα τουτο ἐπιταττοι . Ὁ μεν λῃστης οὑτοσι Σωστρατος εἰς τον Πυριφλεγεθοντα ἐμβεβλησθω , ὁ δε ἱεροσυλος ὑπο | ||
| δε μαλιστα πρεπουσιν οἱ τοιουτοι λογοι . ” και ὁ Σωστρατος προφασεως λαβομενος ἀσμενος , “ Το μεν κατ ' |
| πραγματων παραθεσιν ποιησηται , ἐχουσαν ἀνταποδοσιν την ἀπο του προκειμενου διηγηματος . και ἐστι παρ ' αὐτῳ ποικιλα τα εἰδη | ||
| και μικτον ἐκ δυοιν ἠ πλειονων ποιειν , ὡς του διηγηματος τα μεν ἀπαγγειλαι κατα τον του ἀποφαινομενου τροπον , |
| εἰκειν γαρ αὐτῳ δεησει . και οἱ ἀπο φιλιας : λημματος γαρ ὠνιος ἡ φιλια ἐσται . και οἱ ἀπο | ||
| ὁταν δ ' ἐπι δωροδοκου και πονηρου και παντος ἡττονος λημματος , ἀποκλειειν και πικρως και ἐναντιως ἀκουειν , ὡς |
| ἐπιτρεψαντος οὐδενος των ἡγεμονων : ἑαλω δε οὐ βιᾳ του ἐρυματος ληφθεντος ὑπο Πολεμωνος και Λυκομηδους , βασιλεων ἀμφοιν , | ||
| ἐκ των πλησιον ὀρων ἐκπιπτοντας : ἀναπλειται δε μεχρι Σαραπανων ἐρυματος δυναμενου δεξασθαι και πολεως συνοικισμον , ὁθεν πεζευουσιν ἐπι |
| εἰσελθοντες κωπηλατουσι , και αἰσθανονται βαρους των πλοιων ὡς ἐξ ἐπιβατων , οὐδενα δε ὁρωσι . ῥοπῃ † δε μιᾳ | ||
| και αὐτη καταρτισασα ταχεως τας ναυς και πληρωσασα των κρατιστων ἐπιβατων , συνεστησατο κατα τον ποταμον ναυμαχιαν , συμφιλοτιμουμενων και |
| γαρ ἐλειοσελινον το παρα τους ὀχετους και ἐν τοις ἑλεσι φυομενον μανοφυλλον τε και οὐ δασυ γινεται , προσεμφερες δε | ||
| και οὐκ ἀξιουσαι περιιδειν κοινον ἐπι τοις περιοικοις ἁπασι κακον φυομενον . Τεως μεν οὐν προς το Σαβινων ἐθνος ἀποστελλουσαι |
| νυνι δε ὁρος δους τον ὁρισμον δασυνομενον το ὀρος συναγει ψιλουμενον . ὁ μεντοι γε φιλοσοφως συλλογιζομενος οὐδ ' ἐπι | ||
| δασεως το ἐπι της ἁλω πατειν . . . ἀττα ψιλουμενον σημαινει το τινα , δασυνομενον δε το ἁτινα . |
| προκειμενον , τουτον φιλον ἡγεισθαι . ἀκουσαντες οἱ Τεριναιοι του συνταγματος ἐδοξαν τινας ἐξ αὐτων ἐχειν προδοτας και ἐκ τουτου | ||
| και ἑξης δειχθησεται τουτο προς το μη δεισθαι του Ἀρχιμηδειου συνταγματος ἑνεκεν μονου του θεωρηματος τουτου . Ἐστω γαρ κυκλος |
| Ἀγαθοκλης ἀποβιβασας την δυναμιν προς τας καλουμενας Λατομιας και χαρακα βαλομενος ἐκ θαλαττης εἰς θαλατταν ἐνεωλκησε τας ναυς . Οὑτω | ||
| ἐδῃωσε και ἐνεπρησε παντα , ἐπειτα χαρακα προ του ἀστεος βαλομενος και κυκλῳ περιλαβων τῳ στρατῳ και μηχανας ἐπιστησας ἐπολιορκει |
| το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
| τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
| ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
| προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
| στρατοπεδου μετα τωνδε : αὐτος δε ὑμιν Μαρδονιος και ὁ στρατος αὐτου οὑτος κατα ποδας ἐμεο ἐλαυνων προσδοκιμος ἐστι . | ||
| ' ὁ μεινας ] ἀλλ ' οὐδ ' ὁ καταλειφθεις στρατος τῳ Μαρδονι , αἱ τριακοντα μυριαδες , ὑποστρεψουσιν εἰς |
| πεπεισμενος δε πειρωμαι και τους ἀλλους πειθειν ὁτι τουτου του κτηματος τῃ ἀνθρωπειᾳ φυσει συνεργον ἀμεινω Ἐρωτος οὐκ ἀν τις | ||
| παρα γε τοις μη πανταπασιν ἀδικοις τον ἀποστερουμενον [ τινος κτηματος ] ὁ γουν κατατεθεικε κομιζεσθαι παρα των εἰληφοτων ; |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
| Φορκισι . ἐστι δε ὁ ἐκ της ἰδιας ἀλκης ἀσχετα δωρουμενος οἱον βιαιος . ἀττα : σημαινει μεν ἡ φωνη | ||
| οὐ συ γε εὐδαιμων ὡς ἀληθως τοιαυτα διερευνωμενος και τοιαυτα δωρουμενος , μαλλον γε ἠ Ἀν - θεμιων τε και |
| ' οἱ ς ' ἐφυσαν , ἐμφρονες . Ποιοισι ; μεινον : τις δε μ ' ἐκφυει βροτων ; Ἡδ | ||
| αὐτων καθισῃς : ἀλλα ὡς ἐμμενεις τῃ ἁπλοτητι σου , μεινον , και καθιῃ μετ ' αὐτων και ὁσοι ἐαν |
| , και νυν δε τουτο αὐτο δεικνυσι δια χαριεστατου πανυ θεωρηματος . τι γαρ ; φησιν ὁτι ὁ διαλεκτικος και | ||
| οὐρεα τε σκιοεντα θαλασσα τε ἠχηεσσα . Ἡ του ιδʹ θεωρηματος δειξις δια του προ αὐτου ἐστιν . κατα το |
| ὀξει . τα δε προϲφατα των ἑλκων το γλαυκιον θεραπευει λυομενον ὀξει και τα δι ' αὐτου κολλουρια και τα | ||
| , οὐδε αἱμα , οὐδε ἀλλο τι σκεδαστεον , ἠ λυομενον , ἠ τηκομενον , ἠ διαρρεον : ἀλλα τις |
| ὠσι και λυπωσι τον λογον , δει το παρα σου εἰσαγομενον ἐπανορθουσθαι το ἀτοπον οὐχ ἁπλως , ἀλλα ταις παρα | ||
| χρωνται . κατοινοι δ ' ὀντες καθ ' ὑπερβολην τον εἰσαγομενον ὑπο των ἐμπορων οἰνον ἀκρατον ἐμφορουνται , και δια |
| το λειπομενον ἁπλουν δηλωσει του ὁλου την συνθεσιν ἐκ του δηλουμενου , ἐπει το ἀφῃρημενον ἐν λεκτῳ καθειστηκει . ἐκκεισθω | ||
| μη και οὐν . προς οὑς ἀντιτιθησι Τρυφων κἀκ του δηλουμενου κἀκ της φωνης . ἐκ μεν οὐν του δηλουμενου |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| ἀντιπερην Ὀρνιθος ἑλισσεται : ἡ δε μεσηγυ ὀρνιθεης κεφαλης και γουνατος ἐστηρικται . Ἠτοι γαρ και Ζηνι παρατρεχει αἰολος Ὀρνις | ||
| γουνος : ἐφην δε ἐν δισταγμῳ , μη ἀρα του γουνατος και δουρατος εἰσι συγκοπαι . . Παρον δε κἀκ |
| ἐφθη ποιησας , ἐκεκριτο δε μοι και τουτον , εἰ περιοντα καταληψομαι , κτεινειν . ἡκεν εὐθυς ἡ Φημη πολλη | ||
| μεν ἑτερος κομιδῃ νεος τον βιον μετηλλαξε , τον δε περιοντα Κομοδον τε καλουμενον ὁ πατηρ μετα πασης ἐπιμελειας ἀνεθρεψατο |
| Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | ||
| . δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν |
| , ὠ Σωκρατες , ἡγουμενος το ζην πως ἐν αὐτῳ μενεις ; και ταυτα φροντιστης ὠν και ὑπερ ἡμας τους | ||
| , λαλησει μετα σου , ἐαν δε μη ἐλθῃ , μενεις μεθ ' ἡμων ὡδε ἑως [ ἐρχεται . ] |
| Ποσειδωνι μεν ταυρον , Ἀμφιτριτῃ δε και Νηρηϊσι ζωσαν καθιεναι παρθενον : ὀντων οὐν ἀρχηγετων ἑπτα και βασιλεων , ὀγδοου | ||
| ὁ ἐξ ἀνεκδοτου λαθραιως γενομενος , ἀπο του δοκειν ἐτι παρθενον εἰναι την γεγεννηκυιαν αὐτον . παρηορος ποτε μεν προσδεδεμενος |
| το τε ἀστατον της τυχης και το ἀβεβαιον των πραγματων ἐννοουμενος . ἀλλως τε : εἰπερ μιαν και ὡρισμενην εἰχε | ||
| πυθομενος δε ἐπιεναι τους ὁπλιτας ἀνεπηδησε και περιθεων ἐτι και ἐννοουμενος , ὁποι διαλαθοι , την ἐσθητα ἐνηλλασσεν ἐς τι |
| , ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ||
| : τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει |
| : εἰθε , φησιν , ὠ Παιαν , μεταξυ του κυματος της ἀτης ταυτης φανειης : ἀλλως : ὡσπερ λεγομεν | ||
| χθονι καρπον φεροντα παντα μη πρασσειν καλως . κοιμα κελαινου κυματος πικρον μενος ὡς σεμνοτιμος και ξυνοικητωρ ἐμοι : πολλης |
| της κνημης ὀστουν λοξος πως μαλλον δια των ὀπισω μερων ἐποχουμενος τῃ διαρθρωσει , καμπτειν αὐτην ἐκπεφυκως . Τεσσαρεσκαιδεκα μυες | ||
| , και ὡς τον πολυν ἀνελιττων αἰωνα φερεται ταις ὡραις ἐποχουμενος , την δε ἐπανθουσαν ὡραν , ὁτι παν εὐκαιρον |
| ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
| ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
| γραφουσιν . ὁμοιως ἐν Ἰλιαδι „ μνησαι πατρος σειο „ δεον κτητικως . . . Ω . Ξ . ζ | ||
| τας δε ἑκατερωθεν δηφενσορας ἐν ταις εἰρημεναις κινησεσιν : ἡντινα δεον , εἰ χρη γενεσθαι , Ἰλλυρικιαναν καλειν . Ἡ |
| προς ἑπομενον . εἰπε δε οὑτως : οἱ ἡγουμενοι τοις ἡγουμενοις και οἱ ἑπομενοι τοις ἑπομενοις , τουτεστιν ἱνα προταττωνται | ||
| και μαλιστα γε τα ψευδη , ζωσι μονον συμπαραμενει τοις ἡγουμενοις , τελευτησαντων δε ἀναιρειται , και παρεστι πολλους ἐπελθειν |
| ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
| οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
| ὁ δε τεκτων και γλυπτης λιθοξοου μαλλον , των προτερων λειπομενος εἰς ἀκριβειαν , ὁ δε λιθοξοος των λοιπων ἐχει | ||
| και τἀλλα , ὁσα δει γενεσθαι , ἐπειδη βραχυς ὁ λειπομενος ἐστι της ἀρχης τοις ὑπατοις χρονος , τους εἰσιοντας |
| μεν περιεχον κατα των πραξαντων , ἐλεον δε και συμπαθειαν ἐπιφερον προς τους ἀνηκεστα πεπονθοτας . ἀπηντησαν γαρ αὐτῳ μεθ | ||
| γνωμην συγκακουσθαι . σμηʹ . Κεφαλαια ἐστι παθος πονον κεφαλης ἐπιφερον ἀνυποιστον κατα περιοδους τινας , ὡστε και ἠχον εἰναι |
| , Χαιρεα . οὐ ] γαρ τι βουλ [ ] πος ἠν ] ἐμοι καλως ] ἐχει κατα ] τροπον | ||
| τα εἰς ος ὀνοματα οὐκ εἰσι μονοσυλλαβα : το γαρ πος , οἱον ὡς πος ἐχει μαινομενοισιν , ἀπο του |
| τους Ἀθηναιους ἐπεκηρυκευετο : δι ' ἐπικηρυκειας ἐμηνυε . τον ἐπιοντα στρατον : των Λακεδαιμονιων . την γην : την | ||
| προς ἑσπερης οἰκεοντες ἀνθρωποι συλλεχθειησαν , οὐκ ἀξιομαχοι εἰσι ἐμε ἐπιοντα ὑπομειναι , μη ἐοντες ἀρθμιοι . Θελω μεντοι και |
| τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | ||
| , πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα |
| την χολην ἐαν δῳς ἐμφαγειν ἀνθρωπῳ νοσουντι το ἡπαρ και ἰκτερον ἐχοντι , σωθησεται , ὡς οἱ σοφοι των ἁλιεων | ||
| εἰ τις εἰς πυρετους ἡμας ἐμβαλῃ ἠ ἐπιρρευσει τοις ὀφθαλμοις ἰκτερον ἠ ἐπιχυμα , εἰτ ' ἀγχων και μηδ ' |
| οἱον ταις παντων γνωμαις ἀντιλεγει τις : και αὐτος οὐκ ἀποφαινεται γνωμην : το τε γαρ ἀντιλεγειν καθ ' ἑαυτον | ||
| . Τιμαιος δε την ἀγνοιαν τουτου του συγγραφεως ἐλεγξας ἀκριβως ἀποφαινεται τουτους αὐτοχθονας εἰναι . Πολλας δε αὐτου φεροντος ἀποδειξεις |
| , ὡσπερ φλεγματος ἠ χολης ἐν σωματι . Του δε πτωματος το αἰτιον ψυχῃ σαφεστερον λαμβανουσι και ὡς προσηκει λαβειν | ||
| και ἀστριχους . το δε σχημα του κατα τον ἀστραγαλον πτωματος ἀριθμου δοξαν εἰχεν , και το μεν μοναδα δηλουν |
| τις οὑτω φιλοστοργος φονευς , ἠ ποιον μισος ἐστιν οὑτω φιλουμενον ; μη , προς θεων , μη πιστευσητε , | ||
| ἠ οὐ συγχωρεις οὑτω ; Ἐγωγε . Οὐκουν και το φιλουμενον ἠ γιγνομενον τι ἐστιν ἠ πασχον τι ὑπο του |
| ἀνδρων ὁστις ἐῤῥωμενος , ἐν τουτῳ τῳ σχηματι του πηχεος ἐοντος , παρα τον ἀγκωνα καταναγκαζετω ἐς το κατω . | ||
| λεπται αἱ ἀπο του πνευμονος ἐσωθεν γενομεναι τῃ φυσει ἀραιου ἐοντος , ἐς την καρδιην , ἁτε ὑπ ' αὐτεου |
| ὁ ἐστιν φαναι ὡς πασα ἀναγκη ὑπαρξαι και την ἐκ παρῳχημενου εὐχην . φερε γαρ τον ἐπιβαλλοντα χρονον του γινομενου | ||
| ἐπι του μελλοντος , ἀλλ ' ἐπι του ἐνεστωτος και παρῳχημενου , ἀρτι ἡκω και ἀρτι ἀφικομην . Τεμαχος κρεως |
| μερεσι , καθ ' οὑς ἀν τασσονται τοπους , ἐκ διαστηματων σκουλκευειν ὠφελον μεχρι της τελειας του πολεμου ἐκβασεως , | ||
| ἀναγκαια : αὑτη δε ὀξυτητας τε και βαρυτητας προσλαβουσα μετα διαστηματων συγκε - χυμενη μεν ἐγεννησεν ἁρμονιαν , λογοις δε |
| την Αἰτωλου παρουσιαν . ἀλλ ' ἀφηιρηται και τουτου του νοηματος τον λογον , φησας ἐν τοις ἐφεξης το μεν | ||
| , κυριον ἐσται ὀνομα τησδε της πολεως , ἑνος μονου νοηματος ἐκ του ὁλου σημαινομενου και δια τουτο των μερων |
| γινονται ἐκ των ἐνεργειων τε και προχειρισεων , ποιειται το λεγομενον φανερον δι ' αἰσθητου παραδειγματος σωμα παραλαμβανων ἰσχυρον , | ||
| , ἀμεινον δε κατα τα ἀνωτερω εἰρημενα θεωρητικωτερον ἐκδεχεσθαι το λεγομενον , ἱνα εἰπῃ τον τριτον ἐλθοντα εἰς γενεσιν και |
| ἰοντι . τουτο μεν δη ἐνταυθα ἀνακειται ἐλεφαντος δια παντος πεποιημενον , τεχνη δε Ἐνδοιου : του δε ὑος των | ||
| προς γυναικας , βαρβαρικον μεν εὑρημα , ἐξ ἐλαφων δε πεποιημενον . και τα διαβαθρα δε κοινα ἀνδρων και γυναικων |
| ὑποκριταις . ὑποκεισθω γαρ , εἰ δοκει , ὁ μεν ὀρχουμενος την Θησεως γυναικα , ὁ δε την Ἀγαμεμνονος κορην | ||
| πολλου χρονου ἠκουσε τ ' αὐλου , περιχαρης τῳ πραγματι ὀρχουμενος της νυκτος οὐδεν παυεται τἀρχαι ' ἐκειν ' οἱς |
| των Τρωικων , οἱ δε ὑπο του Ψαμμιτιχου παιδος , ἀρξαμενου μονον , εἰτ ' ἐκλιποντος τον βιον , ὑστερον | ||
| ' εὐωνυμων τετυμμενοι ὁμοσπλαγχνων τε πλευρωματων : του γαρ ἡμιχοριου ἀρξαμενου λεγειν δι ' εὐωνυμων τετυμμενοι και μελλοντος εἰπειν και |
| ἀριθμου ἡγησομεθα πληθος βιωσιμων ἐτων . δει μεντοι λογιζεσθαι τον παρακειμενον ἀριθμον και ταις μοιραις των ἐτων , πρωτον ὡρας | ||
| ΠΟΣΣ ' ἉΠΑΛΟΙΣΙΝ ι . . Το ΚΑΤΕΙΕΝ εἰς μεσον παρακειμενον , οὑτως : εἰω το πορευομαι , ὁ μελλων |
| ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
| : Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
| δε του παρακολουθουντος σημαινει το πρωτον , ἐπει ὁ πρωτος προσφατος ἐστι . τις οὐν , φησι , πρωτος ἐλαχε | ||
| προσκορες . Ἀριστοφανης . χλωρος τυρος : ὁ νεος και προσφατος . χθιζινον και χθεσινον : το δε χθιζον Ὁμηρος |
| θεαμα ὀδυνηρον και ὀφθαλμοις οὐκ ἀνεκτον μεθειναι . το δε Κρατος φησιν , ὁρω τουτον τον Προμηθεα ἀπολαυοντα ὡν ἐστιν | ||
| . ἡ δε ἐπιγραφη τουτου Προμηθευς δεσμωτη . . . Κρατος και Βια . . . Ὠκεανος . . . |
| των ἰδιων στερουμενοι . καστωρ ἐστι ζῳον τετραπουν ἐν λιμνῃ νεμομενον . τουτου λεγεται τα αἰδοια εἰς τινας θεραπειας χρησιμα | ||
| ἐξ ὀροβων σκευαζομενον ῥοφημα ἐπιτηδειοτατον τοις ἀνωτερω ἐχουσι το ἑλκος νεμομενον : σκευαζεται δε οὑτως . Ὀροβοι βραχεντες ὑδατι θερμῳ |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα ; μαλιστα παντων . | ||
| οὐ γαρ ; ἠλιθιωτατος μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα |
| αὐτον τροπον αἱ ἀρετης ἀκτινες ἀναλαμψασαι το διανοιας χωριον ὁλον μεστον αὐγης καθαρας ἀπεργαζονται . τα μεν οὐν ἀνθρωπου κτηματα | ||
| ” και “ ἀσκος οἰνου ” ἀντι του “ ἀλαβαστρον μεστον μυρου ” . δαιμονιως : ἠγουν ὡς εἱς των |
| κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | ||
| ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| και ὁλον το σωμα φαινεται . ᾡ τιν ' ἁρμοττουσαν εἰκον ' ἐνεγκω σκοπων οὐχ ὁρω , ἀλλα παρισταται μοι | ||
| ἐπερειδομενου κατα τους τοπους των ῥαφων , ὑποπιπτει το ὑγρον εἰκον τῃ ἀφῃ : τοις δε πλειστοις και αἱ αἰσθησεις |
| τῃ νωε , ὁτε οὐδε Ὁμηρος ἐχρησατο . Προς οἱς δοθησεται ἡ δια του ι γραφη ἀκολουθος τῃ νωι . | ||
| ταυτα ὀργανον εἰδησαι σπευδῃς , μετα της ἐνδεχομενης ἀκριβειας ἀναγραφεν δοθησεται σοι . Ἐν μεν τῳ προ τουτου βιβλιῳ , |
| ἡ χαραξ την ἀμπελον : ὁταν ὑπο του σωζοντος το σωζομενον ἀπατηθῃ . Ἐξ ἀμμου σχοινιον πλεκει : ἐπι των | ||
| ὀφελος ἡμιν εὑρισκετο , εἰ μητε τον στρατιωτην ἐχομεν τον σωζομενον , μητε τους αἰχμαλωτους : εἰθ ' ὁτι και |
| ἐνικησεν Ὀλυμπιαδα ὁ Ψαυμις τῃ ἀπηνῃ , οὑτως συνοραται : καταλυεται γαρ αὐτῃ το ἀγωνισμα περι ὀγδοηκοστην εʹ Ὀλυμπιαδα : | ||
| στερηθεν ψυχης πιπτει , οὑτω και πολις μη ὀντων νομων καταλυεται . . . , . . . . . |
| και διδασκων τους ἀρχομενους , ὁτι ὁστις ἀρετην διωκει , προτερος παρα σοι των ἐκεινην οὐκ ἀγαπων - των . | ||
| καθ ' ἑαυτον ἐμβαλλει . και τοινυν ὁταν μεν ὁ προτερος εἰρημενος ἐνεργῃ , καθελκει το συνεχες αὐτου μερος του |
| κατ ' ὀξυ του ἀγκωνος ὑφ ' ἑκατερων των ὑπεροχων συνεχεται , της τε ἐσω του ἀγκωνος , ἀφ ' | ||
| γαρ ἐχει οἰκειαν περιγραφην , ἀλλ ' ὑπο του ὁλου συνεχεται και κρατειται και ζῳοποιειται , ὡσπερ το μερος της |
| ἀνθρωπος : ἐν γαρ ταις τοιαυταις προτασεσι περι μονον το κατηγορουμενον και το ὑποκειμενον της μεταθεσεως γινομενης το ὀνομα ἐφη | ||
| των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου οὐκ ἐγχωρει ἀοριστον λαβειν τον κατηγορουμενον : ἁμα γαρ τῳ ληφθηναι ἀοριστον ἐστι ῥημα . |
| οὐ διπλασιου βωμου ὁ θεος δεομενος τουτο Δηλιοις ἐμαντευσατο , προφερων δε και ὀνειδιζων τοις Ἑλλησιν ἀμελουσι μαθηματων και γεωμετριας | ||
| δικαστων ἀμφοτεροις ἐσται τοις δικαζομενοις , πολιτικα και μετρια πραγματα προφερων και τῃ Ῥωμαιων συνηθη πολιτειᾳ : ἡμεις δ ' |
| την Ἀκεσαιου σεληνην : παροιμια , λεγεται δε ἐπι των διαμενοντων και βραδυνοντων . ἠν δε Νειλεω κυβερνητης ὁ Ἀκεσαιος | ||
| ἐμπροσθεν , ἐπιφανειαν δε την ἐκ δεξιων ἠ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των τε ἐπιστατων και παραστατων . ἀναστροφη δε |
| , τριετης , πεντετης και παντα τα ὁμοια βαρυνουσιν Ἀττικοι προφεροντες τῳ τονῳ ὡς εὐεργετης . δικορσον : δικορυφον . | ||
| και σεμνον ἐπινοησαντες μεταστασιν εἰναι την ὑποθεσιν ἐφασαν , ἐγκλημα προφεροντες το κατα Περικλεους λεγομενον . ἀργους γαρ φησι και |
| εἰπειν τουτο ἐστιν : μετα το εἰπειν περι των προτασεων ποιαι ἀντικεινται ἀντιφατικως ποιαι δε ἐναντιως , και ποιαι διαιρουσιν | ||
| . Ἐπεξελθων πασι τοις εἰδεσι των προτασεων και δειξας , ποιαι ἀντιφατικως λεγονται μαχεσθαι ποιαι δε ἐναντιως και ποιαι ὑπεναντιως |
| της γης , ἐκ της θαλαττης εἰς τους πορους αὐτης εἰσιον ὑδωρ , εἰ μεν στενοι τινες τυχοιεν ὀντες οἱ | ||
| τοσαυτα διαιρεθησεται , καθοσον ἀν ἀριθμου ἐχοι εἰς ποικιλιαν το εἰσιον αἰσθημα ; Και ἑκαστον δη ἐκεινων των μερων της |
| συγχωρειτε δε μηδεν ἀδικουντας , ἀλλα και παντων , ὡς προϊοντος του λογου δειχθησεται , εὐσεβεστατα διακειμενους και δικαιοτατα προς | ||
| ἀσφαλως διεπορευετο : οὐ πορρω δ ' ὀντος Δασκυλειου , προϊοντος αὐτου οἱ ἱππεις ἠλαυνον ἐπι λοφον τινα , ὡς |
| δια μεσων των ζῳδιων κυκλου μοιρων ὁ ἡλιος ὁμαλως τε κινουμενος και ἀνωμαλως , ἐπειτα την ἀπο της ἀνωμαλου , | ||
| οὑτως ὁλῃ τῃ δυναμει ὁ κανθαρος , φησιν , ἐσθιει κινουμενος . ὡδι περιαγων : οὑτω , φησι , κινουμενος |
| , χρηιζων ἡμετερους αὐθις ἱκοιο δομους . Ἐστε μεν αὐτος ἐπινον ἀπο κρηνης μελανυδρου , ἡδυ τι μοι ἐδοκει και | ||
| ἀρκουσαν παρειχον , κατακειμενοι δε ἐν σκιμποσιν ἐδειπνουν , και ἐπινον ἐκ κερατινων ποτηριων , οἱς ἐνετυγχανον ἐν τῃ χωρᾳ |
| γʹ . Ἡμικυκλιον το ἐπι της ΑΓ ῥητην ἐχον την διαμετρον , και τῃ ἐκ του κεντρου ἰση ἐστω ἡ | ||
| ὀντος συνεβαινε . Μειζονα ἀρα και των ὑψηλοτατων ὀρων την διαμετρον ἐχει , ὑψηλοτερας τε των ἀκρωρειων και ἐξ ὑπερτερου |
| γαρ περι ἐργασιων και τεχνων σκεψις και καθολου περι βιου προσηκοντος ἠ μη τοις μετριοις και καθ ' αὑτην ἀξια | ||
| ὑπαρξαι τῃ πολει λογον , εἰ του μεν οὐδεν ἡμιν προσηκοντος χωραν , ἡν κατεχεις συ , νυν ἐχοντος πρεσβευται |
| και σπανιον , ζατουντα δε εὐπορον και ῥαιδιον , μη ἐπισταμενον δε ζητειν ἀδυνατον . στασιν μεν ἐπαυσεν , ὁμονοιαν | ||
| , καλλιω δηλον ὁτι ὀντα και ᾠδικωτερον και κιθαριζειν ἀμεινον ἐπισταμενον . Ἀλλα ἐραστης μεν οὐδεις ἐστι μοι οὐδε σεμνυνομαι |
| διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | ||
| και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους |
| ἀνδρων ὑπερ ἑπτακαιδεκα , και τουτων ἀνευθεν οἱ ἱππεες και ἑτερος ὁμιλος ἑτερου στρατου . ἐκ μεν δη του πληθους | ||
| διδους , ὁμοιον το σωμα παντες παρασχησονται και οὐ διαδηλος ἑτερος του ἑτερου , ἀλλ ' ἐν ὁκοιῳ σωματι ζωπυρεονται |