Ἐτι γαρ γρυζεις ; Λαβε τη μιαρα . Λαβε τη μιαρα . Λαλο και καταρατο γυναικο . Ὠ θεοι , | ||
προς γην και ἀερα , ἱν ' ἡ προς ταυτας μιαρα του Διος μιξις ᾐ γης και ἀερος ; ἀλλα |
οἰκου τε και πολεως και , το μεγιστον , κοσμου συμπληρουν ὀφειλει το ἀπογινομενον τουτων ἑκαστον , ἐαν μελλῃ μητε | ||
και διαβαλλει την πολιν ἐν οἱς λεγει : καθολου δε συμπληρουν δει το παραγραφικον , ἐπαναγοντα ἐπι την διαβολην της |
. Χειρισοφος μεν οὐν και ὁσοι ἐδυνηθησαν του στρατευματος ἐνταυθα ἐστρατοπεδευσαντο , των δ ' ἀλλων στρατιωτων οἱ μη δυναμενοι | ||
ἀπαγουσιν αὐτους ἀπο του λοφου και προελθοντες ἐς το ὁμαλον ἐστρατοπεδευσαντο ὡς ἰοντες ἐπι τους πολεμιους . Τῃ δ ' |
Κρονου . Κρονος δε υἱον ἐχων Σαδιδον ἰδιῳ αὐτον σιδηρῳ διεχρησατο , δι ' ὑπονοιας αὐτον ἐσχηκως , και της | ||
πολεμιοις ἐγενοντο . Τοτε τοινυν ποικιλως αὐτους προτερον αἰκισαμενος ἁπαντας διεχρησατο , τρεις τε μεδιμνους δακτυλιδιων εἰς ἀποδειξιν των ἀνῃρημενων |
αὐτῳ ἐν τῃ γῃ στρατευομενου . μυθοι το μετα τουτο μακροι και διηγησεις ὡς θηρασειεν αὐτος ἐν τῃ Μαυρουσιᾳ και | ||
αὐτωι ἐν τηι γηι στρατευομενου . μυθοι το μετα τουτο μακροι και διηγησεις , ὡς θηρασειεν αὐτος ἐν τηι Μαυρουσιαι |
πεντασυλλαβων δυο και παιωνος τριτου . το βʹ ὁμοιον ἐκ χοριαμβου , ἀντισπαστου και διιαμβου . το γʹ ὁμοιον διμετρον | ||
ἀντιστροφης τοσαυτα . το αʹ χοριαμβικον διμετρον καταληκτικον , ἐκ χοριαμβου και ἀναπαιστου : εἰ δε βουλει , δακτυλικον πενθημιμερες |
σε φασιν , Ἀπολλωνιε , τουτι γαρ ἀπηγγειλεν ἐνταυθα και Στρατοκλης ὁ Φαριος ἐντετυχηκεναι σοι φασκων ἐκει , και την | ||
γαρ και Ἁγνιας , ὠ ἀνδρες , και Εὐβουλιδης και Στρατοκλης και Στρατιος ὁ της Ἁγνιου μητρος ἀδελφος ἐξ ἀνεψιων |
πολιτικου λογου μερη . τινα δε εἰσι τα κατα την ῥητορικην εἰδη και μερη και τινα τα του πολιτικου λογου | ||
τουτο ἐστι το βιβλιον , δι ' οὑ εἰς την ῥητορικην γυμναζομεθα , Περι προγυμνασματων δε εἰ ἐπεγραψεν , ἐδηλωσεν |
προς τον κρημνον αὐτοις ἐξειργαστο , ἐπιχειρουσιν αὐθις τῳ των Συρακοσιων σταυρωματι και ταφρῳ , τας μεν ναυς κελευσαντες περιπλευσαι | ||
ἀν Ἀττικων μεν νεων ἀπολομενων ἑξηκοντα , παρα δε των Συρακοσιων ὀκτω μεν τελεως διεφθαρμενων , ἑκκαιδεκα δε συντετριμμενων . |
τι . ] το μεν Ἀριϲταρχειον δο κουν ] ὁτι Τερπανδρου ἐϲτιν ἡ ] ἀρχη , Εὐφρονιοϲ δε ὁτι ἐκ | ||
μελη λογικην διαφοραν , οὑτω πειθειν και τα Θαλητου και Τερπανδρου πεπαυκεναι των Λακωνων . . . και περι Στησιχορου |
ὑγιαινοντας , τους σοφωτερους μιμητεον των ἰατρων , οἱ τα πικροτερα των φαρμακων μελιτι την κυλικα περιχρισαντες πινειν διδοασι . | ||
Ἀριστοτελης δε ἐν τοις φυσικοις προβλημασι φησιν : οἱ μονοσιτουντες πικροτερα τα ἠθη ἐχουσιν μαλλον ἠ οἱ δις τροφαις χρωμενοι |
ἀριθμος : τεταρτον δε , ὁ και οἱ προσθεν παντες ἐσημειωσαντο , οἱ ἐν τοις ἐλαττοσιν ὁροις λογοι συγκρινομενοι προς | ||
της ἐκλειψεως αὐτης θανατον ἀνθρωπων ἁπανταχου σημαινει . Καθολικως δε ἐσημειωσαντο Αἰγοκερωτι , Ὑδροχοῳ , Ἰχθυσι , Κριῳ ἐκλειψεως γενομενης |
γαρ δη προς αὐτο γιγνοιμην , ἀπεφερομην , ὡσπερ ἀκατιον ἐναντιῳ πνευματι , και οἱ μεν εἰχον ἀκροασεως ἐλπιδας , | ||
δωδεκατημορια ἐπισκοπειν οἱς συνοδευει ἡ Ἀφροδιτη ἠ οἱς συσχηματιζεται σχηματι ἐναντιῳ . εἰ δε ἐστιν ἡ Ἀφροδιτη χρονοκρατωρ και ὑπαρχει |
ἀν εἰη μειζον κακον [ ἠ ] θαλλουσης και εὐφορουσης ἀφροσυνης ; ἀλλα και „ το ποτηριον Φαραω „ , | ||
περι τον βιον τεχνην , δει θεωρητικον αὐτον εἰναι της ἀφροσυνης καθαπερ και τον τεχνιτην της ἀτεχνιας , δεδεικται δ |
ἀνευ του ι . οἱ γαρ Ἰωνες την ἀηδιαν συναλειφοντες τρισυλλαβως γραφουσιν , διο και ἐξεταθη . ἀκυλος : ὁ | ||
τον Ὀλυμπον Ἑστιαιας . το ἐθνικον Ἑστιαιευς . λεγεται και τρισυλλαβως . ἐστι και ἀλλη Ἀκαρνανιας . ὁ πολιτης Ἑστιαιωτης |
ἐσται δε θεοσεβης , εὐχρηματιστος , και περι τον τραχηλον κινδυνευσας θανατον ὑποστηναι ἐκφευξεται , τινες δε των τοιουτων και | ||
πολεμιων μεν ἐλαττους ἀνελων , τῳ δ ' ἰδιῳ σωματι κινδυνευσας ἡττον , προκριθησεται του πρωτευοντος ἐν ἀμφοτεροις . ἀλλα |
. Οὑτω συμβουλευσαμενη ἡ Ἀθηνα ἀνεβη εἰς τον διφρον , κρατουσα ἐν ταις χερσι νικην και δοξαν , τουτεστι , | ||
δυναται . εἰ δ ' ἐπι πλεον ἡ θερμασια φαινοιτο κρατουσα , και την των ψυχοντων δυναμιν ἐπιτεινειν σε χρη |
οἱ γαρ Ἰωνες δισυλλαβως λεγουσιν ὀϊς , οἱ δε Ἀττικοι μονοσυλλαβως και τας οἰς και πολλα του αὐτου γενους . | ||
πατταλου λαβειν : ἐπιμεληθηναι . παυ : το παυσαι λεγουσι μονοσυλλαβως . παυσικαπη : μηχανημα τροχῳ ἐμφερες , δι ' |
, ὡσπερ ἀδειαν οὐσαν . ἐγω δ ' ἡγουμαι μεν Συρακοσιους οὐχ οὑτω παραφρονειν ὡστ ' ἀγαπητως και παρα δοξαν | ||
μεν γαρ δια τον ἀπο των πολεμιων φοβον νομιζει τους Συρακοσιους μηθεν ἐπιχειρησειν κατ ' αὐτου πραξαι , καταπονηθεντων δε |
ἐς τα βασιλεια ἀφικομενων και τα αὐτοις ἐνταλθεντα ἀπαγγειλαντων , ἀπεκρινατο βασιλευς ἑτοιμως ἐχειν παντα ποιειν , εἰ γε ὑπακουσομενοι | ||
κραυγης ἐξαιτουντος ἐπι τιμωριαν τον Θεμιστοκλεα , ὁ μεν βασιλευς ἀπεκρινατο δικαστηριον καταστησειν ἐκ των ἀριστων Περσων , και το |
ταις ἀφῃρημεναις . Αὐτος δε ἐπανηλθε : και δοθεντος αὐτῳ θριαμβου , προςετεθη και το ἐπωνυμον του παππου : Ἀφρικανος | ||
Ῥωμαιοις . Βιτουιος δε ὁ στρατηγος ἁλους μερος ἐγενετο του θριαμβου : και ἐπι τουτοις τοις ἐργοις ἑκατερος των ὑπατων |
το οὐδαμως σωφρονων ἐστιν οὐδε γενναιων ἐπι μεν Κορινθιους και Μεγαρεας , ὁ ἐστιν Ἑλληνας ὀντας , στρατευεσθαι , ἐπι | ||
τοις ἐργοις δηλωθησεται : νυν δε τουτοις ἀποκριναμενοι ἀποπεμψωμεν , Μεγαρεας μεν ὁτι ἐασομεν ἀγορᾳ και λιμεσι χρησθαι , ἠν |
ἡ ΔΕ ἐλασσων ἐστι της ἐν τῃ σφαιρᾳ διαμετρου . συμπιπτετωσαν κατα το Ζ σημειον . ἐπει οὐν ἀπο τινος | ||
, εἰπερ και αὑται κἀκειναι δυο ὀρθαις εἰσιν ἰσαι . συμπιπτετωσαν οὐν αἱ ΖΑ , ΗΓ κατα το Λ . |
νησοι ἑπτα αὑται : Στρογγυλη , Εὐωνυμος , Ἱερα , Λιπαρα , Διδυμη , Ἐρικωδης , Φοινικωδης . . . | ||
∠ ʹʹγʹʹ Ἡφαιστου νησος ληʹ ∠ ʹʹγʹʹ ληʹ ∠ ʹʹιβʹʹ Λιπαρα νησος και πολις λθʹ ληʹ ∠ ʹʹδʹʹ Εὐωνυμος νησος |
θεαματων καλων , και ὀνειρων ἀληθινων . Ἠλθεν εἰς Σπαρτην Συρακοσιος σοφιστης , οὐ κατα την Προδικου καλλιλογιαν , οὐδε | ||
ταττειν συν αὐτοις και ἐκεινο γε δηπου . Γελων ὁ Συρακοσιος καθευδων βαθυτατα ἐδοκει διοβλητος γεγονεναι . και το μεν |
ἡμων λεγουσι Συρακουσιοι οἱδε : οἱ Συρακουσιοι ὑμεις : οἱ Καμαριναιοι ἐπι το φοβερωτερον ὑπονοειτε : ὑμεις δε ὑποπτευοντες ἐκφοβεισθε | ||
ὡν οἱ πειραθεντες οὐκ εἰσαυθις ἐπεβουλευσαν . ταυτ ' εἰδοτες Καμαριναιοι οὐ βουλονται πειραν λαβειν ὀργιζομενου Φαλαριδος : χαριζομενος γαρ |
το ΕΟΖΠΗΡΘΣ πολυγωνον , κορυφη δε το Ν σημειον , τριπλασιονα λογον ἐχει ἠπερ ἡ ΒΔ προς την ΖΘ . | ||
ἀρα ἡ Λ σφαιρα προς την ΑΒΓ σφαι - ραν τριπλασιονα λογον ἐχει ἠπερ ἡ ΕΖ προς την ΒΓ . |
. του δε προς ἑω πλευρου το μεν δια της Περσικης κατα μηκος ἀπο της Ἐρυθρας ὡς ἐπι Μηδιαν και | ||
. δυο δ ' εἰσιν , ἡ μεν ἀρωματοφορος μεταξυ Περσικης και Ἀραβικης θαλασσης , ἡ δε μαλλον δυτικη συναπτουσα |
: της βοτανης ἀλκιβιου * κατεβρυξε : ἐφαγεν ἐμασησατο * ἀλευατο : ἐφυγεν ἐξεφυγεν * φοινον : φονευτικον λαζεο : | ||
ἑκας βαλε , ῥεια δε ποιης φυλλα κατεβρυξεν , και ἀλευατο φοινον ὀλεθρον . Ἀσαι δ ' ἐγχλοα φλοιον ἐλαιηεντα |
, παρα το στομα και τον ὀμφακα . συνθετῳ λεξει ἐχρησατο ἀπο του στοματος και του ὀμφακος , ἱν ' | ||
ἰασιν . Και ὁ Πλατων ἐν τῳ Συμποσιῳ οὑτως αὐτῃ ἐχρησατο . Ἁλων δε φορτος ἐνθεν ἠλθεν ἐνθ ' ἐβη |
. ἐπ ' αὐτῳ δ ' ὀμματα κουρη λοξα παρα λιπαρην σχομενη θηειτο καλυπτρην , κηρ ἀχεϊ σμυχουσα , νοος | ||
τροπῃσιν , ἡνικα δωμα τεθηλεν ὀπωρολογοιο γεωργου , καρπος Ἀθηναιης λιπαρην ὁτε γαυλιδα πληθει και βοτρυς ἡμεριδων θλιβων ἐπιληνια χαιρει |
Δημητηρ , εἰ τῳ πιστα , ὁτε την παιδα ἐπλανατο ζητουσα , και ἐνταυθα ἀνεκαλεσεν αὐτην . ἐοικοτα δε τῳ | ||
τινες την Ἠριγονην λεγουσι την Ἰκαριου θυγατερα , ὁτι πανταχου ζητουσα τον πατερα ἠλατο : οἱ δε Αἰγισθου και Κλυταιμνηστρας |
ταις ναυσιν ὀντες του λιμενος ἐστερημενοι , τροφης δε ἀπορουντες εἰωθεισαν καθ ' ἡμεραν ἐπι την χωραν ἐξιεναι και τας | ||
ἐν οἰκῳ θυριδας μη ἐχοντι . και γαρ ἀντιπαθειᾳ τινι εἰωθεισαν ὡς ἐπιπαν οἱ ἀγριοι κροκοδειλοι νυκτος ἐπερχεσθαι τῳ δηχθεντι |
Και ταυτα μεν του ἀμφημερινου τα γνωρισματα . Ὁ δε ἀκριβης τριταιος γινεται και παροξυνεται ἐπι πληθει και σηψει της | ||
συνεκδεξασθαι δει τῳ και τριποδ ' ὠτωεντα το φερεσθαι : ἀκριβης γαρ ὁ ποιητης περι τα ἀκτα και φορητα . |
τας τω γαμω κοινωνιας λαμβανοντες ταν καταρχαν . οὑτοι δε τυγχανοντι ἠτοι πατερες ἠ ἀδελφοι ἠ μητροπατορες ἠ πατροπατορες ἠ | ||
προς τουτοις ἐν Πειραιει , τῳ κοινῳ Ἑλλαδος ἐμποριῳ πολυανθρωπῳ τυγχανοντι : εἰτα τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους . |
δε του δημου . ἐαν μεν οὐν της βουλης τον ἀφρονα δημον ἀρχειν ἐωσιν , ὁμοια πεισεσθαι αὐτους ἐφη τοις | ||
ζητει τις ; στεργε , κἀν μη ἀδικον ἠ μη ἀφρονα ἠ μη ἀκολαστον ἠ μη δειλον ἠ μη παντελως |
ἡ διπλη , ὁτι κυριως το ἐξεναριξε νυν , τα ἐναρα περιειλεν . . . . αὐταρ ἐπει Λυκοοργος ἐνι | ||
Τρωεσσιν ἐκεκλετο μακρον ἀϋσας νηυσιν ἐπισσευεσθαι , ἐαν δ ' ἐναρα βροτοεντα : ὁν δ ' ἀν ἐγων ἀπανευθε νεων |
σωματος εὐθυνει κακος δαιμων μεχρις οὑ και τον ἐσχατον κοδραντην ἀπολαβῃ . μακαριος ἀνηρ , οὑ της ψυχης οὐδεις ἐπιληψεται | ||
και παλιν διηθησον και οὑτω ποιει θερμαινων , ἑως οὑ ἀπολαβῃ την συσταθμιαν των τριων λιτρων . εἰθ ' οὑτως |
ὡς οὐ δεοι ὁδοιπορειν . ὁ δε ὡς ἐγνω την ἀφροσυνην αὐτων , ἐπεψηφισε μεν οὐδεν , τας δε πολεις | ||
ἐν αὐλῃ . Πολλων οὐν φονευομενων ἀλληγορικως Ὁμηρος την βαρβαρικην ἀφροσυνην ὑπο Διομηδους τετρωσθαι παρεισηγαγεν . Ὁμοιως δ ' ὁ |
Ὡς ἐφαθ ' , ἡ δε μολουσα ποτι μεγαρ ' ἀμφιπολοισι κεκλετο : ται δ ' ἀρ ' ἀολλισσαν κατα | ||
τον Πινδαρον , ὁτι γραφων Δελφοις τον Παιανα ἐφη : ἀμφιπολοισι μαρναμενον μοιριαν περι τιμαν ἀπολωλεναι . ἀπολογουμενος γαρ τι |
και τους μαρτυρας δια τουτο διωκω των ψευδομαρτυριων , ὁτι ἐμαρτυρησαν ἐθελειν παραδιδοναι τον Θεοφημον την ἀνθρωπον , οὐδαμου το | ||
δεκατῃ φασκοντες παραγενεσθαι το της τηθης ὀνομα Κλειταρετην τον πατερα ἐμαρτυρησαν θεσθαι αὐτῃ . Θαυμαζω οὐν εἰ ὁ ἀνηρ ὁ |
τε γαρ εὐποριστα ἐστι και κατα πασαν καιρων περιστασιν εὐχερως εὑρισκομενα , και εἰς τας ἐπικρισεις των συνθετων δυναμεων εὐχρηστος | ||
, ὡς ἐπιπαν ἐν τοις των ἀδηφαγων | παιδιων διαχωρημασιν εὑρισκομενα . οἱ γαρ ἐλλογιμωτατοι των συγγραφεων εἰδος αὐτα σκωληκων |
χρησεται , ἡ παρθενος δε ἑπεται κοσμιως το θηλυ χορευειν διδασκουσα , ὡς εἰναι τον ὁρμον ἐκ σωφροσυνης και ἀνδρειας | ||
λεγεται . λεγεται γαρ το ὀργανον και ἡ μεθοδος ἡ διδασκουσα ἡμας το πως δει ἀποτελειν και ἐργαζεσθαι τα ἐν |
τρια ἐν πλειονι διαστασει θεωρουμενη , λεγω δη τῃ του ἡνιοχου και των δυο ἱππων . Ἀλλα τινες ὁ τε | ||
φυσιν . εἰναι γαρ αὐτον ἠδη τηνικαδε ἁπλως την του ἡνιοχου και δεσποτου ψυχην , μαλλον δε αὐτο το φρονουν |
μεν ἐστι τα θεια πραγματα , τελος δε ἡ θεωρητικη εὐδαιμονια : ἡ δε λογικη πραγματεια οὐτε ὑλην την αὐτην | ||
εὐδαιμονει και ὁλως ἐφ ' ὁσον ἡ θεωρια και ἡ εὐδαιμονια διατεινει οὐ κατα συμβεβηκος ἀλλα κατ ' αὐτην δηπου |
σφισιν ἀνταναχθεισας , και τριτην νεων πενταδα και ὡσαυτως τεταρτην ἐχειρωσαντο . ἀνεθεσαν οὐν ἐς Δελφους ταις ἁλουσαις ναυσιν ἀριθμον | ||
ἀλλων ἐκβαλλωνται κρειττονων . οἱ τε Ῥωμαιοι πολυ ῥᾳον τουτους ἐχειρωσαντο ἠ τους Ἰβηρας : και γαρ ἠρξαντο προτερον και |
, ὁπου ποτε ἐν τοις δυσκαταλυτοις πολεμοις το ἱππικον των Κολοφωνιων ἐπικουρησειε , λυεσθαι τον πολεμον : ἀφ ' οὑ | ||
ἐκ της πατριδος ὑπεδεξαντο . Μετα δε οἱ φυγαδες των Κολοφωνιων φυλα - ξαντες τους Σμυρναιους ὁρτην ἐξω τειχεος ποιευμενους |
δημιουργηθεντα : τις γαρ ἀνδριαντας ἠ γραφας θεασαμενος οὐκ εὐθυς ἐνενοησεν ἀνδριαντοποιον ἠ ζωγραφον ; τις δε ἐσθητας ἠ ναυς | ||
ἑτερον παλιν εἰπῃ το τημερον , τοτε και χρονον εὐθυς ἐνενοησεν ὑπο των δυο νυν ὁριζομενον οἱον ὑπο περατων δυειν |
κοσμικων αἰωνιας διαμονης την “ κρατιστευοισαν ” και αὐτογενη συνοχην ἀπεφαινετο εἰναι τον ἀριθμον : Ἱππασος δε και οἱ ἀκουσματικοι | ||
δει τυχειν αὐτον προϊοντος του χρονου . προς δε τουτοις ἀπεφαινετο διοτι παντα γινεται τα καλα και παρ ' ἀνθρωποις |
λεγοντα περι του Πειριθου και Δρυαντος και των ἀλλων ὁτι θαυμαστοι τε φυσει ὀντες και πολυ κρειττους ἐκεινων προσεδεοντο της | ||
οὐδε οἱ ναυται λεγουσιν ὡς αὐτοι μεν φυλακες της ὑγιειας θαυμαστοι τινες εἰεν και γυμναζοιεν ἁπαντας τους βουλομενους , ἐκεινοι |
ἐτι δε προς τουτοις ἀνασκευαζομεν και κατασκευαζομεν . την μεν ἀπαγγελιαν ἡτις ἐστι , και ἐν τῳ περι της χρειας | ||
γεροντος πιθηκου . Και ταυτα μεν ταυτῃ . Την δε ἀπαγγελιαν βουλονται περιοδων ἀλλοτριαν εἰναι γλυκυτητος ἐγγυς . Ὁ δε |
εἰσι των τοιουτων χυμων : οὐτε γαρ ἐρευθος ἐπιφερει οὐτε θερμοτητα πολλην , εἰ μη τι σπανιως , ἀλλα και | ||
, αἱ ὑπο ἀρκτικον και ἀνταρκτικον , μια δε δια θερμοτητα , ἡ ὑπο τον ἰσημερινον , ἡ καλειται διακεκαυμενη |
: τις δη των νυν τοσασδε πεταλοισι μυρτων , ἠ στεφανοισι ῥοδων ἀνεδησατο νικας ἐν ἀγωνι περικτιονων ; Τουτο δε | ||
γαρ ἀν εἰη μισθοφορων ἁρπαξιβιων σκηνη στρατιωτων . ἀει δε στεφανοισι καρη παρα δαιτα πυκαζου παντοδαποις , οἱς ἀν γαιης |
, παλιν ἡ παραθεσις του ἀρθρου το σχημα διελεγξει . κλητικης μεν γαρ ἐστι το Θυεστα : ἀλλ ' ὁπηνικα | ||
ἐλλειπον μεν ῥηματι εὐθειαν ὁμολογει , οὐ τῃδε δε ἐχον κλητικης ἐστιν πτωσεως το τοιουτον , οἱον ὠ Ἑλικων [ |
νυν δια την ζῳου ἑνος φυσιν ; Ἠ εἰ το συμπαθες δια το ἑνος ζῳου τα αἰσθανομενα και τα αἰσθητα | ||
της συμπαθιας ἐστιν ἀμφοιν κατακορη . θατερον γαρ τωι ἑτερωι συμπαθες και οὐτε των σωματικων παθων ἀνηκοος ἡ ψυχη οὐτε |
ἐπι πλου τιθεασιν , πλην και ἐπι ὁδοιποριας , ὡς Αἰσχυλος και Ἀριστοφανης . . , : ἀκταινωσαι . . | ||
: . . . φοιταις ἐπι δειπνον ἀνηστις , και Αἰσχυλος ἐν Φινει : × – ἀνηστις δ ' οὐκ |
τον τοπον ἀθεωρητον . προ δε της εἰσοδου πεφυκεναι δενδρα θαυμαστα , τα μεν καρπιμα , τα δε ἀειθαλη , | ||
ἐκχαυνουν τον πολυν λαον . ἐν τοισι γαρ τουτοισι ταυτα θαυμαστα ἐστιν , ἠν ἠ κρεμαμενον ἰδωσιν ἠ ῥιπτομενον . |
δε πασα δυναμις ἠν των περι τον Εὐμενη πεζοι μεν τρισμυριοι πεντακισχιλιοι , ἱππεις δε ἑξακισχιλιοι ἑκατον , ἐλεφαντες δε | ||
πληθος ἠν τοδε : της μεν Σπαρτιητικης ταξιος πεντακισχιλιοι και τρισμυριοι ἀνδρες ὡς ἐοντων ἑπτα περι ἑκαστον ἀνδρα , και |
ἐφεξης ἐστι συζυγια , τοις κινουσι τους ὀφθαλμους μυσι διανεμομενη σκληροτερα τε και μακροτερα πολλῳ της προειρημενης , και διεκπιπτει | ||
ἑτερου , προϋποστρωθεντων ἀχυρων , εἰ μεν ἐγχωρει θερμων , σκληροτερα γαρ ταυτα και ξηροτερα , και εἰργειν δυνανται τους |
τι τῳ Φιλοκρατει θεασασθε : παρ ' ἀλληλα γαρ ἐσται φανερωτερα . πρωτον μεν τοινυν Φωκεας ἐκσπονδους και Ἁλεας ἀπεφηναν | ||
: ἐν γαρ τῃ μεταληψει των ὀνοματων εἰς τους λογους φανερωτερα γινεται τα λεγομενα . ἐπι γουν του προκειμενου το |
Ἀλφειος , οὐ μην οὐδε ἐν τῃ Ἀρκαδων Πυλον ποτε ὀνομασθεισαν ἰσμεν πολιν . ἀπεχει δε ὡς πεντηκοντα Ὀλυμπιας σταδιους | ||
' ἐκεινης Ὀρτυγιαν ὑπο τε των χρησμων και των ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι |
ἐτι δ ' ἐπει προς , και το τελος φαινεσθαι φιλοφροσυνην . εἰ δε ταυτην προς φιλιαν . ἀλλως την | ||
τους προηκοντας , προς δε τους ὁμηλικας ἀπλαστον ὁμοιοτητα και φιλοφροσυνην , συνεπιτασιν τε και παρορμησιν προς τους νεωτερους φθονου |
. οὐ γαρ ἀξιον την ἐκεινων ὡς ἡμας καταφυγην τοις Ὀλυμπιοις γενεσθαι βλαβην . ἀλλ ' ἱδρυεσθω μεν τῃδε το | ||
ἡ των ὀνοματων ἰσχυς . ἐνι δε τις και τοις Ὀλυμπιοις μοιρα περι βραχυ τι και αὐτη μενουσα . τουτῳ |
' εἰς ἀκμην ἡκοι και τῳ προσωπῳ προσβαλοι και τοις σπλαγχνοις ἑδρασειεν , ἀνελπιστος . δει οὐν τουτους φλεβοτομειν μετ | ||
συνεψεθηναι ἠ εἰς ζεμα χαμαιμηλων προσηνες και εὐκρατον ἐπιπλασθεν τοις σπλαγχνοις . οὑτω γαρ το ζεον πραϋνθησεται και τα διατεταμενα |
αὐτοθι , και των κηριων ὁσοι ἐφαγον των στρατιωτων παντες ἀφρονες τε ἐγιγνοντο και ἠμουν και κατω διεχωρει αὐτοις και | ||
ἐν βροτοις το των θεων ἐπος ἀλαθες εὑρον † . ἀφρονες ὁσοι τας ἀρετας πολεμωι λογχαισι τ ' ἀλκαιου δορος |
ἐξοισων ἐπιγυον . ἠ δωρ ' αἰτων ἀρχην πολεμου μετα Πεισανδρου πορισειεν . ἠ βοιδαριων τις ἀπεκτεινε ζευγος χολικων ἐπιθυμων | ||
Ἀρισταγορου ἀρετης εὐμαρες ἠν διαγνωναι συμβαλοντας , ὁτι του Λακωνικου Πεισανδρου ἀπογονος ἠν , του ποτε συν τῳ Ὀρεστῃ ἀποικιαν |
τους δε Λιβυας θαυμαζοντας την εὐταξιαν και το της ψυχης μεγαλοπρεπες , τροφας τε παρεχεσθαι τοις ἀνθρωποις δαψιλεις και συστρατευειν | ||
εἰς λογον ἀει τελευταν ποιεις . Ἀλλα νη Δια το μεγαλοπρεπες τε και ἐλευθεριον ἀμυδρως ἀν τις ἐμφαινεσθαι φαιη τῳ |
ἐξ ἀρχης , ὁτι οὐ μεταθετεον την Ἰνδικην ἐπι τα νοτιωτερα , ὡσπερ Ἐρατοσθενης ἀξιοι , σαφες ἀν γενεσθαι τουτο | ||
τον ἡλιον κινουμενη παραλλαττει τῳ πλατει , ἠ βορειοτερα ἠ νοτιωτερα γινομενη . ὁταν μεντοι το πλατος αὐτης κατα τον |
αὐτον . Ὁταν γουν εἰς τι σκευος ἐγχεωμεν τι , ἀντιλαμβανομεθα ἐξιοντος του ἐν αὐτῳ πνευματος , και μαλιστα , | ||
παντα μιξεις πολυπλοκωτατας ἐχοντα και κρασεις . αὐτικα των χρωματων ἀντιλαμβανομεθα πως ; ἀρ ' οὐ συν ἀερι και φωτι |
περι Βαβυλωνα και Συριαν καλλικαρπος . Ὁ γαρ ἀηρ δια ψυχροτητα τα μεν ὁλως οὐ δεχεται τα δε ὁσον εἰς | ||
ὡσπερ δη ἡλιος μεν φως πυρ δε θερμοτητα χιων δε ψυχροτητα . Εἰ μεν οὐν τεχνῃ τον Κοσμον ποιουσι Θεοι |
μεθ ' ὑδατοϲ και τα ῥοφητα ὠα ἀνευ γαρου και θριδακιναι ἀπεζεϲμεναι . ποτῳ δε ὑδατι παντωϲ χρηϲτεον . διδοναι | ||
ἐδεσματων . μαλιστα δε αὐτων ἁρμοζουσιν αἱ ὑγραι και γλυκειαι θριδακιναι . πεπλυσθωσαν δε ἀκραφνει ψυχρῳ ὑδατι , καλλιστα μεν |
τε δυ ' ἐρχομενω , και τε προ ὁ του ἐνοησεν ὁππως κερδος ἐῃ : μουνος δ ' εἰ περ | ||
τις ἀνδρων οὐκετ ' ἐοντων ἐφρασατ ' : οὐδ ' ἐνοησεν ἁπαντ ' ὀνομαστι καλεσσαι μορφωσας : οὐ γαρ κ |
Καναι μαλιστα ἀντικεινται τῃ νησῳ και συναπαρτιζουσι , σταδιοι εἰσι τριακοσιοι τετταρακοντα : ἐντευθεν δ ' ἐπι Σιγριον , ὁπερ | ||
ἐξ Ἐφεσου μεχρι Σμυρνης ὁδος μεν ἐστιν ἐπ ' εὐθειας τριακοσιοι εἰκοσι σταδιοι : εἰς γαρ Μητροπολιν ἑκατον και εἰκοσι |
στηριγμους ἠ ἀκρονυκτους φασεις ποιωνται συσχηματιζομενοι τοις την αἰτιαν ἐχουσι δωδεκατημοριοις , ἐπειδηπερ ἀνατελλοντες μεν ἠ στηριζοντες ἐπιτασεις ποιουνται των | ||
, μηδετερως δε τυχοντες , ἀλλα μονον ἐν τοις συσχηματιζομενοις δωδεκατημοριοις , εἰ μεν ἐν τοις τριγωνοις εἰεν ἠ ἐν |
ἀνιενται οἱ κρατουντες καλοι και ἐπιπιπτει τοις τειχεσι τα ξυλα σανιδας ἐπ ' ὀλιγον ἐχοντα ἐγγυς του πυργου . Ἱνα | ||
ἠδη καταφρονουντες ἐβιαζοντο την ἀναβασιν , ξυλα και μηχανηματα και σανιδας ἐπι τα διαστηματα διατιθεντες , ἀσθενων τα σωματα των |
δε μεγιστον , ἐπιδειξις ἐσται το πραγμα ὁστις ἀν ἀριστα χρησαιτο τῳ πλουτῳ και τῃ εὐχῃ , δηλωσει γαρ οἱος | ||
' ὀλιγων ἱσταμενῳ , μηδε τοις πλειοσιν ἐχειν ὁ τι χρησαιτο . σκεψαι γαρ : πολλους ἀνθρωπους οὐτε χαιρειν τοις |
οἱ Τεγεαται ἐπεμψαν ἐς Δελφους , Λακεδαιμονιους ὁτε ἐπι σφας ἐστρατευσαντο αἰχμαλωτους ἑλοντες : Λακεδαιμονιων δε ἀπαντικρυ τουτων ἀναθηματα ἐστιν | ||
τετελευτηκοτα : ἠτοι γαρ οὐδε ὁλως ἐστρατευσαντο , ἠ εἰπερ ἐστρατευσαντο , παντες ἐφυγον . Ἀντισθενης μεν οὐν και Διογενης |
λεοντα ἐν ἱερῳ τοπῳ συνελθων αὐτῃ ἐγκρατης ἐγενετο Ἱππομενης ὁ Μεγαρεως της Ἀταλαντης μηλα χρυσα λαβων παρ ' Ἀφροδιτης ἐκ | ||
ἀποθανειν μεν λεοντα ἐν τῳ Κιθαιρωνι ὑπο Ἀλκαθου πειθομαι , Μεγαρεως δε Τιμαλκον παιδα τις μεν ἐς Ἀφιδναν ἐλθειν μετα |
ὑποκρυπτομενων . Ἀλλα γαρ το ἐξαρχης παλιν ἀναληπτεον ὡς την ἀκροτητα των ὀντων ὀνομαζομεν ὀν και οὐσιαν , οὐκ ἀπο | ||
γεγονως , θαυμα τε οὐ μικρον παρεσχε Ῥωμαιοις , φυσεως ἀκροτητα δηλωσας ἐν τοιᾳδε ἡλικιᾳ , και τοις ἀνδρασι πολυς |
τουτων φθασει τυφλωθηναι , ἡλος προσαγορευεται . ὑποπυος δε ὁ κερατοειδης ἐνιοτε γινεται , ποτε μεν δια βαθους , ποτε | ||
ὁ ἐπιπεφυκως και ὁ ῥαγοειδης ἐχουσι φλεβας , ὁ δε κερατοειδης ἀφλεβος ἐστι δια την χρειαν αὐτου , και ὁτι |
ἀδυνατον ἀπαγωγης ἐνδεικνυσθαι τι : του γαρ ἀντικειμενου ἠ τῳ ἐνδεχομενῳ συμπερασματι ἠ τῳ ὑπαρχοντι , εἰ τις ὑπαρχον λεγοι | ||
εἰναι οὐδε ἀναγκαιον μη εἰναι . οὐκ ὀντι ἀρα τῳ ἐνδεχομενῳ ἀναγκαιῳ , ἀλλα μηδε ὑπαρχοντι , ὑποτεθεντι δε ὑπαρχειν |
ἀλλα ἀπεθνησκεν ὑπερ της Σπαρτης : μερος ὁ Ὀθρυαδας , Καλλικρατιδας μερος : τοιγαρουν ἀφαιρουμενων σμικρων μερων , ἐσωζοντο αἱ | ||
ὡρμισατο εἰς τον εὐριπον τον των Μυτιληναιων . ὁ δε Καλλικρατιδας ἐπιπλευσας αὐτῳ ἐξαιφνης δεκα μεν των νεων ἐλαβε , |
πεπειραται , ὡς ἐνταυθα ἡ Κορωνις , και τῳ Ἀπολλωνι συνελθουσα , οὐμην ἀλλα και τῳ Ἰσχυϊ . Ἀϊστωσεν ] | ||
. Φορκυνι δ ' αὐ Κητω . ἡ Κητω δε συνελθουσα τῳ Φορκυνι ἐγεννησε τας Γραιας , δηλονοτι τους ἀφρους |
ἁρμονιαν και ἀναρμοστιαν εἰσδεχεσθαι και ποιοτητα ὑποκεισθαι ποιοτησιν . ἐτι φανερωτατα ὁ λογος ἐλεγχεται , εἰ τις πειραθειη ἀποδιδοναι τα | ||
' ὑμιν γενεσθαι , τρια δε τα μεγιστα και τα φανερωτατα . πρωτον μεν , ὁτι ἐγκαλουντες ἡμιν ὡς ἡμαρτηκοσιν |
ἀποφευγειν αὐτῳ προσηκει , ἀλλ ' ἀν αὐτος ὡς ἀληθη μεμαρτυρηκεν ἀποφηνῃ . Ἐφ ' ᾡ τοινυν , ὠ ἀνδρες | ||
προσαποτισαι χρηματα . Διος μεν οὑτω περι των προειρημενων ἡμιν μεμαρτυρηκεν . . . οἱ μεν μεθεξιν λεγουσι και αἰτιον |
το ξανθον προηγηϲαιτο , ἐπειτα μελαν οὐρηθειη , δηλονοτι ὑπο πλειονοϲ θερμοτητοϲ μελαν γεγονε ἐξυπεροπτηθεν . γνωϲτεον μεντοι ὁτι και | ||
των ἐχιδνων ϲαρκεϲ ἐϲθιομεναι καθηψημεναι λευκῳ ζωμῳ δι ' ὑδατοϲ πλειονοϲ και ἁλων και πραϲου και ἀνηθου ἀχρι τηϲ των |
ἑνδεκα , και τας μεν δεκα σιτεισθαι , την δε ἑνδεκατην ἀπολειπειν : . οὐκουν ἐκπλαγηναι δικαιον την αὐτοδιδακτον σοφιαν | ||
, τελειως την ἑβδομην εἰναι κρινειν . εἰθ ' οὑτως ἑνδεκατην , τεσσαρεσκαιδεκατην δε μετ ' αὐτην , εἰθ ' |
. πως οὐν ταυτα ὑπομενουσιν ὀδυνην ; τῳ βαρεισθαι την κοιλοτητα γινεται ὀδυνη . περιτεινεται γαρ ὁ ὑμην , ποιει | ||
ὀστουν του βραχιονος , μειζον ὑπαρχον του πηχεος , μειζονα κοιλοτητα ἐχει , και το ὀστουν του μηρου , μειζον |
, φασιν , τους νομους ἐν τῃ πολει ἑκαστοτε το κρατουν . ἠ γαρ ; Ἀληθη λεγεις . Ἀρ ' | ||
εἰ θεον καλειν σε δει . δει δε : το κρατουν γαρ νυν νομιζεται θεος . ἐφ ' ὁσον βαδιζεις |
του ζην παρασκευην . οἱ μεν γαρ δη διαφεροντως ὀντες κοσμιοι τον ἡσυχον ἀει βιον ἑτοιμοι ζην , αὐτοι καθ | ||
κοσμησεσιν ὁ νομος λεγεται , ὁθεν και νομιμοι γιγνονται και κοσμιοι : ταυτα δ ' ἐστι δικαιοσυνη τε και σωφροσυνη |
κυριῳ ἐπιγεγραφθαι , εἰσπεποιηκοτι τον παιδα εἰς τον οἰκον τον Εὐβουλιδου . και ἡ προσκλησις ἐγενετο τῳ παιδι τουτῳι κατα | ||
και πολλα αὐτον διαβεβληκε . Μεταξυ δε ἀλλων ὀντων της Εὐβουλιδου διαδοχης Ἀλεξινος ἐγενετο Ἠλειος , ἀνηρ φιλονεικοτατος : διο |
ψυχῃ : ὡν γαρ εἰσηγαγεν ἑκαστη των αἰσθησεων , ὡσπερ δακτυλιος τις ἠ σφραγις ἐναπεμαξατο τον οἰκειον χαρακτηρα : κηρῳ | ||
τυχοι , Ἀχιλλεως και κηρια πολλα παρακειμενα , ὁ δε δακτυλιος σφραγιζετω τους κηρους παντας . ὑστερον δε τις εἰσελθων |
εἰληπται : Ἡ δ ' αὐ ἀγραφος διαιρειται προβολῃ , παραγραφικῳ , τῳ ἀπο του ῥητου , μεταληψει , συλλογισμῳ | ||
οἱ ἀστυγειτονες ὡπλισμενοι , και ἐπαυσατο ἡ στασις . ΟΡΙκῳ παραγραφικῳ : και τις της ἐπιβουλης ἡ ἀποδειξις ; οὐτε |
ἀν εἰχε τα σωματα ὁπου ἠν οὐδε δι ' οὑ ἐκινειτο , καθαπερ φαινεται κινουμενα . παρα δε ταυτα οὐθεν | ||
αὐτων . φλεγων ] θερμως κινουμενος . . ἐπνει ] ἐκινειτο . . Ἀρην ] καθα τον σιδηρον βλεποντων . |
ἀλλα και ἑκαστου των μοναδικων ἀριθμων των ἀχρι δεκαδος ἰδεαν ἀπετιθεντο : ἁπλουστατοι γαρ οὑτοι και εἰδικην ἐχοντες προς ἀλληλους | ||
χρηματα φυλασσοντες , ἁ προτερον κοινῃ οἱ Ἑλληνες ἐν ἀδηλῳ ἀπετιθεντο . „ πληρη μασχαλισματων „ . εἰρηκε τον μασχαλισμον |
ἀγαθοις : ἡ τε γαρ γη παμφορος τε ἐστιν αὐτῃ ἐρρωμενη προς ἁπασας γονας και παντα μετα δαψιλειας παρεχομενη , | ||
φησιν Ὁμηρος ἐνειναι τῳ Μενελαῳ το θαρσος , οὑτως ἠν ἐρρωμενη και ἀφοβος την ψυχην . δηχθεντος δε του μειρακιου |
ἐν ἀριστερᾳ κειμενη ἐτι πληττεται ὑπο της χειρος της λαιας ἐμπιπτουσης ἠρεμαιως και οἱον νη Δι ' ἀταλλουσης . ὁρα | ||
δε κατω και την μεν ἐπι το ἑτερον μερος της ἐμπιπτουσης εὐθειας , την δε ἐπι το ἑτερον : εἰ |
ἀπογραψηται Δημητριος πλην των ἀρχας ἐχοντων . Οἱ μεν οὐν Ῥοδιοι πολιορκηθεντες ἐνιαυσιον χρονον τουτῳ τῳ τροπῳ κατελυσαντο τον πολεμον | ||
παλιν εἰς ταυτον ἐλθειν . νυν τοινυν , ὠ ἀνδρες Ῥοδιοι , παρα πασων των πολεων τουτων χρη νομιζειν πρεσβειαν |
ὀντων δε την πατριδα σημαινει , ἡς ἐξεφυ τις και ἐξεγενετο , ὡσπερ και του ὀμφαλου . ἐαν οὐν τι | ||
σε περι ὡν ἐβουλομην , ἐπειδη μονῳ προς μονον οὐκ ἐξεγενετο . καιρον δ ' ἐχει παντη λεγεσθαι τα καλα |
και Βιτιαν και Βουχετα . . . Πανδοσια : Δημοσθενης Φιλιππικοις . περι της ἁλωσεως των ἐν Κασσωπιαι πολεων , | ||
λεγεται και τραπεζικος , οὑ μεμνηται και Δημοσθενης ἐν τοις Φιλιππικοις : τον μεν των χρηματων λογον παρα παντων λαμβανειν |
τα δε εἰς ἰδιον τι παθος ψυχης μονα συγγνωμης εἰναι ὡρισαντο , οἱον ἐλεον ἠ ὑπνον ἠ εἰ τι τοιουτον | ||
. Και ταυτα μεν κατα το ὁλοσχερεστερον , μερικως δε ὡρισαντο ἐν μεν Κριῳ ἐκλειψεως γενομενης ἐν Αἰγυπτῳ και τοις |