| ἐστιν ὀστεου ῥαγεντος ὑπο το ἀντικειμενον ὑποδρομη , θλιψιν ἐπιφερουσα μηνιγγων , ποτε μεν κατα παν ἀπολελυμενης της κατα βασιν | ||
| και την ϲυνδιεξερχομενην αὐτοιϲ μοιραν των περιεχουϲων τον ἐγκεφαλον δυο μηνιγγων διαυξαναϲα και οἱον πλατυναϲα , τοιϲ ἐν τῳ ὀφθαλμῳ |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| † και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
| . Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| ὑπ ' ἐμου λεγομενων και δια την σπανιν του Παρμενιδειου συγγραμματος . . . , . φασι δε γεγραφθαι αὐτωι | ||
| και πρωτος τῃ ὑλῃ νουν ἐπεστησεν , ἀρξαμενος οὑτω του συγγραμματος , ὁ ἐστιν ἡδεως και μεγαλοφρονως ἡρμηνευμενον : “ |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
| οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| πειραθησεσθε . ΓΓ τας λιμω ] Δωριεις θηλυκως λεγουσι τον λιμον . τα ῥυγχια : “ τα ῥυγχια ” κυριως | ||
| συμβαιη , ἡμερας οὐσης , την φυγην Ἀραβοις ἐπινευει , λιμον δε Περσαις ἀπειλει : ἐν δε νυκτι , Ἀσιαν |
| παντων ἀπο του ἡλιου και των ἀστρων . Φαινεται γουν συμπασχειν οὐ μονον τα ἐπι γης ἀλλα και τα ὑπο | ||
| οἱ παλαιοι και περι ταυτα ἠσχολημενοι ἐπραττον δυναμενοι ἐξομοιουσθαι και συμπασχειν . ἀλλα νυν ῥᾳδιως μεν τουτων τις των την |
| την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
| πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
| του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | ||
| μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον |
| οὐ διαγινεται ὁ παρα Πλατωνι Σωκρατης ἐν ταις προς τους κοινωνουντας αὐτῳ των λογων συνουσιαις κατα την προθεσιν του κατα | ||
| . Προθυμοτερον ἀν συμφησαιςὠ Θωμασιεεἰ και τους ἐπι τουτῳ σοι κοινωνουντας ἀναμνησθειης : ἡ γαρ ὡν τις οἰεται δοξα τῳ |
| βιος , οὐδ ' ἀν τον αὑτου παιδα τις δοιη κτανειν . μη μ ' εὐλογειτω τἀμα τις κτεινων τεκνα | ||
| . ἠ και μετ ' αὐτου μητερ ' ἀν τλαιης κτανειν ; ταὐτωι γε πελεκει τωι πατηρ ἀπωλετο . λεγω |
| ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
| λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
| και τους φανερως ἡμαρτηκοτας σῳζειν δυνανται , ὑμας δε χρη ὑπολαμβανειν πρωτον μεν ὁτι , εἰ παντες Ἀλκιβιαδῃ ὁμοιοι ἐγενοντο | ||
| Π . ἀ [ . ] καθολου δε ὠιοντο δειν ὑπολαμβανειν μηδεν εἰναι μειζον κακον ἀναρχιας : οὐ γαρ πεφυκεναι |
| διηγησατο . ” ταυτα διαλεγομενοι παρησαν ἐπι το της Λευκιππης δωματιον . ἐπει δε πλησιον ἐγενοντο των θυρων , ἀκουουσιν | ||
| . Θυμηδιας οὐν ὁτι πλειστης πλησθεντες ἀνῃεσαν ὡς ἐπι το δωματιον , και ὁ μεν ἐδειπνει ἀσιτος ὠν το παραπαν |
| λαβων δε και προσελομενος Κελσον εἰς την του λογου κρισιν ἀνεγνων ἐτι ζωντος του ἐπαινουμενου πηδων ἐφ ' ἑκαστῳ , | ||
| γην ἀοικητον . Ταυτα λεγω , τεκνα μου , ὁτι ἀνεγνων ἐν γραφῃ ἁγιᾳ Ἐνωχ , ὁτι καιγε και ὑμεις |
| τον ἱερον καλουμενον πουλυπουν οὐτε τον κωπηλατην [ πουλυπουν ] νομιμον ἠν θηρευειν , ἀλλ ' ἀπειπον τουτων τε και | ||
| μεν οὐν ὠ ἀνδρες , εἰ και περι οὐδενος ἀλλου νομιμον ἐστι παιδας και γυναικας παρακαθισαμενους ἑαυτοις τους δικαστας δικαζειν |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| ἑαυτον δεικνυναι , ἡ οὑτως ἐστιν εὐγενης ὡστε τοις Ἐτεοβουταδαις κοινωνειν των ἱερων των της Πολιαδος . το δε κοινωνειν | ||
| ἐπιβαθρα γινεται τῳ λογῳ , κατα τουτο ἀν δοξειε νου κοινωνειν : καθο δε ἐστιν οὐδεν ἐλαττον ἐν τοις ἀλογοις |
| τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
| , τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| τις μονον ἐσχεν ἐγκαλεσαι αὐτῳ , ὁτι δη ὑπο περιττης πραοτητος και αἰδους πλειονος ἠ ἐχρην τῃ μητρι , ἐν | ||
| τε και θεων προνοιᾳ σωζομενοι . Φαιστυλος δε της ἀλογου πραοτητος ὑποψιᾳ κινηθεις μη φρονειν αὐτον ὁμοια τοις λογοις ἀποκρινεται |
| τον ξυοντα ἀντιξυειν : ἀνθρωποι δ ' ἀρα ὑπο θεων ἀγομενοι θεους οὐ νομιζουσιν , ἠ περι αὐτους τι φαυλον | ||
| , ψυχαγωγια δε τις ὑπεισιν αὐτους . ὁταν γε μην ἀγομενοι της ὀχθης πλησιον ἀφικωνται , τηνικαυτα και τον ἐνταυθα |
| ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
| γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
| μη ∠ ʹ . ἐπιζευξωμεν δε και τας των εἰρημενων μηνιαιων διαμετρους λαβοντες αὐτων τας οἰκειας διαστασεις ἀπο της ἰσημερινης | ||
| δε ? [ δια ἀποπατων ] , ἁ δε δια μηνιαιων ? ? [ ! ! ! ! ! ! |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| δε και παϲιν εἰη τοιϲ μερεϲιν ἀκριβωϲ μεϲον ἁπαϲων των ὑπερβολων , ἐϲται μεν δηπου και καλλιϲτον ὀφθηναι το τοιουτον | ||
| και νυν εἰρηνην ἀγει πασα ἡ πλησιοχωρος μεχρι των ἀκρων ὑπερβολων του ὀρους . Ἑξης δε τα προς ἑω μερη |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| ἀπατηθεις ὑπο του προσδιαλεγομενου και δοξασας ψευδη οὐκ ἐμμενει τοις δεδογμενοις : οὐ γαρ ψεγεται ὁ τοιουτος : ὁ δε | ||
| τοις νομοισι δει ; ποιοισιν , ὠ δυστηνε ; τοις δεδογμενοις . δεδογμενοισιν ; ὡς ἀνοητος ἠσθ ' ἀρα . |
| εἰς . λεγειν ] δημηγορειν , ῥητορευειν . χρηστων ] δανειστων . χρηστης και ὁ δανειζων και ὁ δανειζομενος , | ||
| ἐμαυτου μηποτ ' ἀν ὑπομειναι παρα τινα των ἐν πολει δανειστων ἐλθειν μηδ ' ἀν εἰ φθανοιμι λιμῳ κατασκληναι . |
| ἀπομεριζουσαι : διο και εὐθικτοι προς τας ἀπαντησεις ἠσαν . κατηγορουντος οὐν ποτε Στιλπωνος Γλυκερας παρα ποτον ὡς διαφθειρουσης τους | ||
| μη ἀλογος ἡ ἐπιτιμησις εἰναι σου δοξῃ και θρασεια , κατηγορουντος ὡν ἀγνοεις . Ἐτι γαρ τουτο μοι το λοιπον |
| ἀντι του συ πρωτος ἀκουσας του ὀνειρου εὐνοϊκως συνεβουλευσας ἐξιλεωσασθαι οὐρανιους και . . χθονιους δαιμονας . τον ὀνειρον . | ||
| παρακλησεσι . γαιαν οὐρανον τε ] ἠγουν τους ἐπιγειους και οὐρανιους θεους . θεοκλυτων ] εὐχομενος . περᾳ ] διερχεται |
| μεν ἡ λιγνυς , ἑπηται δε ἡ ἀτμις , τοτε προδρομος ὁ ἀνεμος του ὀμβρου συνισταται : οὐ μενει δε | ||
| . προς ] ἐν . . ἀλλ ' ἐπι δαιμονων προδρομος ἠλθον ] ὁτε βρομος και ἠχος και κτυπος γεγονεν |
| δ ' αἱμα αἰσθησιν οὐ παρεχομενον ἐχειν οὐ δοκεικαιτοι ἀναγκη ἐνειναι και ἐν αὐτῳἐπει και οὐδεν ἐστι βιαιον γινομενον περι | ||
| ἡν ἀνισταται το ζητουμενον . ἐστιν οὐν το ἀναμιμνῃσκεσθαι το ἐνειναι δυναμιν την κινουσαν , λεγω δε δυναμιν την ὑπαρχουσαν |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| μεν θεινουσι σιδηρειῃσι βολῃσιν , ἀλλοτε δ ' ἐν βροχιδεσσιν ἀναψαμενοι μεθεπουσιν . ὡς δ ' ὁτε νηπιαχα φρονεων παϊς | ||
| , εὐτ ' ἀν ὑπο πρωτον νυκτος κνεφας ἀσπαλιηες πυρσον ἀναψαμενοι , γλαφυρον σκαφος ἰθυνοντες , ἰχθυσιν ἀτρεμεουσιν ἀειδελον αἰσαν |
| ἐχον των φυλλων πλειους , δριμυτατον : και τριτον σφοδρα μικρον και δυσοσμον , τῳ ἀνθει ἐγχρυσιζον : και τεταρτον | ||
| φλαυρον και φαυλον διαφερει . φλαυρον μεν γαρ ἐστι το μικρον και κουφον κακον , φαυλον δε το μεγα . |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| δνοφερης και ταρταρου ἠεροεντος ποντου τ ' ἀτρυγετοιο και οὐρανου ἀστεροεντος ἑξειης παντων πηγαι και πειρατ ' ἐασιν , ἀργαλε | ||
| ἐκ παντα τετυκται : Ζευς πυθμην γαιης τε και οὐρανου ἀστεροεντος . και ἀρχη μεν οὑτος ὡς ποιητικον αἰτιον , |
| τινες και ἰδιας ἐχθρας ἑνεκα , και ἀλλοι χρηματων σφισιν ὀφειλομενων ὑπο των λαβοντων : πασα τε ἰδεα κατεστη θανατου | ||
| φιλιας και των φιλων ὁρισμοι : ἐληφθησαν δε ἀπο των ὀφειλομενων παρ ' ἑκαστου προς ἑαυτον , καθως εἰρηται . |
| , ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
| των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
| βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
| : προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
| γυμνον ἐν τῃ εὐνῃ ὀνταῥιψαι ἑαυτον εἰς την θαλασσαν και καταλαβοντα τον Δαμωνα ἠδη ἀπαγορευοντα φαινεσθαι γαρ ἐπι πολυ ταυτα | ||
| τοτε γαρ και ἡ γυνη θερμοτερα γινεται . το δε καταλαβοντα το πυρ ἐν τουτοις εἰτα ἀποσβεννυειν ἑαυτῳ αἰτιον ζημιων |
| κατοικησαι . τους δε Κενταυρους μετεωρισθεντας τοις προτερημασι , και ὁρμωμενους ἐκ της Φολοης , λῃζεσθαι τους παριοντας των Ἑλληνων | ||
| και στρατηγον ἐξαιρετον , ὁς οὐδ ' ἐς Λιβυην ἡμας ὁρμωμενους παρεξενε τε και στρατιαν οὐ λαβων αὑτῳ συνεστησατο και |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| . . . . Τιμομαχῳ ] του Τιμομαχου τουτου του στρατηγου Ἀθηναιοι θανατον κατεγνωσαν και ἀνῃρεθη . . . . | ||
| της ἀσφαλειας εὑρεθησεται το πιστον : το γαρ προσεδοκουν ἀναξιον στρατηγου . Τοις ἐλαττοσι στρατευμασι στενωτερους τοπους ἐπιλεγωμεθα , συμμετρουντες |
| την δε ἑτερην [ την ] μεϲηγυ των ὠμοπλατεων ἐρειδειν ἀναιμακτον , ϲχαζειν τε την ἐπι τηϲ κορυφηϲ ἀφειδεωϲ ἐϲ | ||
| ὡν μη δειται ὁ θεος ; και προσφερειν , δεον ἀναιμακτον θυσιαν την λογικην προσαγειν λατρειαν ; Ὁ δε περι |
| ἁπαντων ἡ μεν ἡγειται ὡς ἡνωμενων , ἡ δε ὡς διακεκριμενων , ἡ δε προ ἀμφοιν ὡς παντων ἁπλως : | ||
| δυνατον ἐστι λεγειν μιαν την οὐσιαν την ὑπαρχουσαν ἐξ ἐντελεχειᾳ διακεκριμενων δυο οὐσιων . και κατα τουτο τον ἀριθμον φησιν |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| του ἑτερου το ἑτερον ἀποδοθηναι το μη εἰναι ἀποδοθῃ . Αἰτιον δε του μη ἀκολουθειν το ἀναγκαιον ὁμοιως . δια | ||
| , ἐν δε ταις νησοις λαμπροι ταις μακραν ἀπηρτημεναις . Αἰτιον δε το τας χωρας κοιλας και ἐπισκεπεις εἰναι , |
| . των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
| καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
| και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
| και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
| ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
| και ὀξυτονως . παρα δε το μειος εἰρηται , ὁτι μειουμενης εἰς ἀκρον της σεληνης , πληρουται ὁ μην . | ||
| ἐκ της κληματιτιδος ἀριστολοχιας . και ἡ μεν ἐκ της μειουμενης ἐμπλαστρος ποιει προς χοιραδας και παρωτιδας και παντα τα |
| γραφοντες , ἐν μετροις προτερον Εὐδοξου και Ἡσιοδου και Θαλου γραφοντων . . . . . Ὁταν δε μηδεν ἐχουσα | ||
| „ ἐνι οἰκια ναιων . „ οὐδ ' ἐνταυθα εὐ γραφοντων τινων Ὑδῃ ἐνι : οὐ γαρ ὁ Αἰας ἐκ |
| . . . , : Τιμαγητος δε ἐν αʹ Περι λιμενων τον Ἰστρον φησι καταφερεσθαι ἐκ των Κελτικων ὀρων , | ||
| μεθοδος . Ἐν τουτῳ δε τῳ μερει και το περι λιμενων ἐγκειται . λιμενες δε ἠ ἐν μεσῳ της πολεως |
| οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
| Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
| γαρ ἐτι βασιλευοντος ἠρχε των Περσων Ὠχος και προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις ὠμως και βιαιως . μισουμενου δε αὐτου δια την | ||
| ἐπειχε . Πλεονεκτουμενος δε ὑπο των πολεμιων , προσεταξε τοις ὑποτεταγμενοις κοπτειν την γεφυραν , και το πληθος των βαρβαρων |
| ἁ ἐγω ; οὐκ οἰσθ ' ὁτι ὁ μεν ἡδιστα ἐσθιων ἡκιστα ὀψου δειται , ὁ δε ἡδιστα πινων ἡκιστα | ||
| νεοττιον , κορασιον . νεοττιον και κορασιον ζηλοτυπος ] φθονερος ἐσθιων ] τα σα ἀγαθα ὀζειν ] μυριζειν χροας ] |
| τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
| ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
| ἁρπασας ἐπανω δενδρου πετασθεις ἐκαθισεν . ἰδουσα δε αὐτον ἀλωπηξ προσηλθεν και ἐπαινειν ἠρξατο αὐτου την ἀνδριαν , ἐψεγεν δε | ||
| ταφρου φυγη ; τις ἡ παραλογος σωτηρια ; Εἰπων ταυτα προσηλθεν ὡς ὠνησασθαι θελων , και παραστας αὐτῃ ὠ κορη |
| παρα των ἀκριβως εἰδοτων της γενεσεως αὐτου τον τροπον ὡς παραδοξος . ” “ Ἀλλ ' ἡμεις γε οὐκ εἰδομεν | ||
| οἰκετων ἐπανασταντων και ταχυ κολασθεντων : τριτη δε ἀποστασις ἐγενετο παραδοξος και πολυ τας εἰθισμενας διαλλαττουσα . ἠν γαρ τις |
| Αἰσχυλον ; Ἐκεινος εἰχε τον τραγῳδικον θρονον , ὡς ὠν κρατιστος την τεχνην . Νυνι δε τις ; Ὁτε δη | ||
| παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ δε τις ἑτερος ἀντιποιησαιτο , συνισταντο |
| ἀρωμασι . Ποιεειν δε ταυτα , ὁκως τῃ προτερῃ των ἐπιμηνιων ᾐ πεποιημενα : και μη γενηται ἀλουτουσα και ἀσιτουσα | ||
| δε τροφης μεταβαλλουσης : διο τα γαλακτα , ἀδελφα των ἐπιμηνιων : προς δεκαμηνον τεινοντων γενομενα , κακον . Τρωματων |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| δεξιωθηναι τε παρα των αὐτοχθονιων και τινος τυχειν των προηγωνισμενων ἀνεσεως . οὑ δη και μιαν ἀλλην ἡμεραν προσδιατριψαντες τομως | ||
| τας συνεχεις σπουδας ὠτα , και μοι σφοδρα διψωντι τοιαυτης ἀνεσεως εὐκαιρος ἡ των ἱλαρων σου λογων ἐρρυη χαρις : |
| ὑμων οὐτε πατερων ὡν ἐστε , ἐς γην την Πλαταιων στρατευοντες . Παυσανιας γαρ ὁ Κλεομβροτου Λακεδαιμονιος ἐλευθερωσας την Ἑλλαδα | ||
| ἐν ταις ναυλοχοις πετραις ἐγραψε μνησθητε ἀνδρες Ἰωνες κατα πατερων στρατευοντες , ἀποικοι γαρ ἠσαν Ἀθηναιων , τουτο ἀναγνοντες Ἰωνες |
| ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
| εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
| τοις νοσουσιν . . . . [ . ] και προσθεν μεν ἐρις ἠν οὐ σμικρα νικησαι τωι πληθει των | ||
| συντεινουσιν εἰς βασιν μιαν : ἑκτον δ ' ὁπερ και προσθεν εἰφ ' , ὁ βοστρυχος ἀπο των θεων ἀρχην |
| , ὁπλων μεν οὐχ ἁπτομενος , οὐδ ' ἐπι θηραν ἐξιων , ὡσπερ οἱ παλαι βασιλεις , ἐγχριομενος δε το | ||
| καθαρα λιμος εἰσοικιζεται . ἀλλ ' ἐψοφηκεν την θυραν τις ἐξιων . οὐχ ὁθεν ἀπωλομεσθα σωθειημεν ἀν ; Ὑμην ὠ |
| , χρησμον παρα της Ἀθηνας εἰληφεν , ὁτι νικησει : ἐνσταντος δε του ἀγωνος εἰσελθων εἰς το θεατρον και κατω | ||
| σικυας , ἀφαιρεσις δε και κλυσμος και ἀποσιτια ἁρμοδιος . ἐνσταντος δε του παθους ἐπιβροχαι καρωτικαι τε και ὑπνωτικα ἐπιχρισματα |
| Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
| ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
| ὑμων των νεων τα ὁπλα ἀναληψονται , ἀλλ ' ὑπομενειτε ἀπολειφθηναι τουτων ἡγουμενων , οὑς ἀει πατερας ἐκαλειτε ; ὠ | ||
| , ἐπιδειν ἑξης ὡς ὁλον αὐτο καταληφθηναι , και μηδεν ἀπολειφθηναι μερος γυμνον , μη σφοδρα τε πιεζειν τῃ ἐπιδεσει |
| χωριον ἐπριατο και καθιερωσε τῃ θεῳ , δι ' οὑ ποταμος ἐρρει Σελινους , ὁμωνυμος τῳ ἐν Ἐφεσῳ . τοὐντευθεν | ||
| ποταμου , και ἀπωλετο . Και μετεκληθη ἐκτοτε ὁ αὐτος ποταμος ἀπο των της Αἰτωλιας χωρας Ἀχελῳος ἑως της νυν |
| ἐντυχειν . συνουσιαι δε ὁσαι και ὁμιλιαι τινα μεν κορον ἐσχον ἀνθρωποις ; τινι δε ἀλλῃ πολει παρα μικρον ἐλθειν | ||
| πολεως συμφοραις παρεσχον ὡστε , εἰ παντες την αὐτην γνωμην ἐσχον ἐμοι , μηδενα ἀν ὑμων μηδεμιᾳ χρησασθαι συμφορᾳ . |
| και των ὁλων κοσμων ὡς πληθυομενων τε και ἑνουμενων , ὑποτεταγμενων ἀει τουτων ἐκεινοις , και μεγαλοις οὑτω βημασιν , | ||
| ὁτι και συ τῳ τροπῳ δυνατος εἰ την παρα των ὑποτεταγμενων εὐνοιαν περιποιεισθαι των ὑπηκοων , ἐτι δε φιλους πλειστους |
| και ἀναβατην ἐρριψεν εἰς θαλασσαν ” : ἀμεινονα γαρ και τελειοτεραν οὐκ ἀν τις εὑροι σκοπων νικην ἠ καθ ' | ||
| μεντοι ταις αὐξησεσι χρηστεον ἐν τῃ προβολῃ , την δε τελειοτεραν αὐξησιν φυλακτεον τοις ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , |
| οἰχοντο ἀποδραντες ἐς ἀλλην χωρην , χρονου δε προϊοντος ὀπισω κατελθοντες ἠν ἁλισκωνται ἐσελθοντες ἐς το πρυτανηιον , . . | ||
| ἀποδοχης τυγχανοντες , ὑστερον δεηθεντος του Διονυσιου διηλλαγησαν , και κατελθοντες εἰς τας Συρακουσας εἰς την προϋπαρξασαν εὐνοιαν ἀποκατεσταθησαν : |
| συγκεισθαι τα συστηματα ἐκ των διαστηματων : οὐδεν γαρ κωλυει συμφωνουντων των φθογγων κατα τους εἰρημενους ἀριθμους ἐκμελως τα συστηματα | ||
| εἰπωμεν . αἱρεσις ἐστι ἀνδρων ἀστειων δοξα προς μεν ἑαυτους συμφωνουντων προς δε ἀλλους διαφωνουντων . και καλως εἰπεν ἀνδρων |
| το πειθειν δια λογου γινεται , δια τουτο εἰπε το ἀναυδος . . σαφης δε ] στικτεον εἰς το δε | ||
| εἰδος , περι τα των παιδιων στοματα μαλιστα γινομενη . ἀναυδος : ἀφωνος . αὐδη γαρ ἡ φωνη . ὡς |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
| παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
| γαρ Ὁμηρον πεποιηκεναι ἀριστον μεν ἀνδρα Ἀχιλλεα των εἰς Τροιαν ἀφικομενων , σοφωτατον δε Νεστορα , πολυτροπωτατον δε Ὀδυσσεα . | ||
| ἀφελης την διαιταν γεγονε . πρεσβειων οὐν πολλων προς αὐτον ἀφικομενων οὐδεποτε πλειον πεντακλινου διεστρωννυτο : ὁτε δε μη παρειη |
| ἀλλ ' ὁμοιας σπουδης χρειαν ἐχοντα ; ἀλλ ' ὡσαυτως ἀμελειν αἰσχρον τουτων κἀκεινων ; τι οὐν ; ἡμεις μονοι | ||
| τοις πολιταις ἀδυνατον , ἀλλ ' ἀναγκη ἠ του ἑτερου ἀμελειν ἠ του ἑτερου ; Ἐπιεικως , ἐφη , δηλον |
| φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
| τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
| ἑαυτον ἐφασκεν ἀνδρι μηδεν ὁμοιῳ , και ἀλλως πλειω χρονον ἀποδημων του εἰκοτος αἰσχυνεσθαι τους οἰκοι φιλους ὑπερορασθαι δοκουντας . | ||
| δεινα ἠ τον δεινα ἐξεταζομενον : ] εἰ δε ἀρα ἀποδημων ἡδομαι , τας μεγιστας πολεις ἐπιεναι μετα πολλου ζηλου |
| καθ ' αὑτον μερους πολυ προεπλευσε των ἀλλων , βουλομενος προκαλεσασθαι τους Λακεδαιμονιους εἰς ναυμαχιαν : Θηραμενης δε και Θρασυβουλος | ||
| Ἰσαιος που λεγει κηρυκευσατω . προκηρυξαι δ ' ἐστι το προκαλεσασθαι ὑπο κηρυκος , και ὑποκηρυξασθαι το προειπειν ἡσυχιαν ἠ |
| ὡν μεν ἡ ἐλλειψις ἐναντιον μαλλον , ἐπι την ὑπερβολην ἀποκλινειν , ἐφ ' ὡν δ ' ἡ ὑπερβολη , | ||
| αὐταις προσδιορισμους ἀναιρειν δοκουσας ἐπι το ἀντικειμενον ποσον φαινονται μαλλον ἀποκλινειν . ὡστε και ἐπι της ἀδιοριστου ἀποφασεως τα αὐτα |
| , και των Ἠλειων ἡ πολλη ἠδη στρατια προσεβεβοηθηκει . παραπλευσαντες δε οἱ Ἀθηναιοι ἐπι ἀλλα χωρια ἐδῃουν . Ὑπο | ||
| τῳ ἀντιπερας της Μυτιληνης . ἐντευθεν δε ἐτι πολλης νυκτος παραπλευσαντες και ἀφικομενοι της ἠπειρου ἐς Ἁρματουντα καταντικρυ Μηθυμνης , |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| πραξεις προεχομενος ἐμου πλεον ἐχειν ἀξιοι : ποτερον ἐτη πλειω στρατευσαμενος ἠ μαχας πλειους ἀγωνισαμενος ἠ τραυματα πλειω λαβων ἠ | ||
| , ἁτε των μεν συστρατιωτης γενομενος , ἐπι δε τους στρατευσαμενος , ὁς αὐτα ταυτα φησι περι Ἑκτορος . Διδαχη |
| δε ὀντος κεφαλαιου του γενικου , καθ ' ὁ δει διαλαμβανειν περι ποια των γενων ἀποβησεται το συμπτωμα , λαμβανεται | ||
| ἐπινοουμενον ] [ και ] [ ] παρεπομενον ? [ διαλαμβανειν ] [ χρονον ] ? [ ] λα [ |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
| και ἐτι μαλλον πληττονται . Ἁδοντα ] * Οὐ χρη γραφειν ἁδοντα , ἀλλ ' ἁδοντα : τουτο γαρ ἁρμοζει | ||
| ὁμοφυλους τινες ; παντα μεν οὐ μικρον ἐργον ἀν εἰη γραφειν . ἀλλα σεισμων ποτε και λιμων συνεχων συμβαντων περι |
| ἀμφω κεκακωμενοι , ἐσται ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει ἀναιδης και ἀναισχυντος , το ψευδος ἀσπαζομενος και την ἀληθειαν ἀποστρεφομενος και | ||
| τοις ἀλλοις σοφισταις ; ἀλλα τι ἐστιν αὐτῳ ποιησαι ; ἀναισχυντος ἐστι τῳ ἐραν . και ἐγω ἐσομαι τοινυν ὁμοια |
| τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
| φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
| πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
| περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |